Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν
ἑβδόμην, ἐγένετο σιγὴ ἐν
τῷ οὐρανῷ ὡς ἡμιώριον.
|
αὶ
ὅταν τὸ Ἀρνίον ἤνοιξεν τὴν
ἑβδόμην σφραγῖδα, ἔγινε σιγὴ
εἰς τὸν οὐράνιον κόσμον, περίπου
μισὴν ὥραν, διὰ τὴν κρισιμότητα
τῶν συνταρακτικῶν γεγονότων, ποὺ ἐντὸς
ὀλίγου θὰ ἐπακολουθοῦσαν.
|
αὶ
ὅταν ἤνοιξε τὸ Ἀρνίον τὴν ἑβδόμην
σφραγῖδα τοῦ βιβλίου, ἔγινεν ἡσυχία
εἰς τὸν οὐρανὸν περίπου μισὴν
ὥραν. Μὲ πολλὴν εὐλάβειαν καὶ
προσοχὴν οἱ ἐν οὐρανῷ παρακολουθοῦν
τὰ τρομερὰ γεγονότα, ποὺ πρόκειται μετ’
ὀλίγον νὰ ἐκτυλιχθοῦν.
|
2
Καὶ εἶδον τοὺς ἑπτὰ ἀγγέλους
οἱ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἑστήκασι,
καὶ ἐδόθησαν αὐτοῖς ἑπτὰ
σάλπιγγες. |
2
Καὶ εἶδα τοὺς ἑπτὰ ἐπισήμους
ἀγγέλους, ποὺ στέκονται πάντοτε
ἐμπρὸς εἰς τὸν Θεόν, καὶ
ἐδόθησαν εἰς αὐτοὺς ἑπτὰ
σάλπιγγες. |
2
Καὶ εἶδα τοὺς ἑπτὰ ἐπισημοτέρους
ἐκ τῶν ἀγγέλων, αὐτοὺς ποὺ
στέκονται ἐμπρὸς εἰς τὸν Θεόν, καὶ
τοὺς ἐδόθησαν ἑπτὰ σάλπιγγες διὰ
νὰ σημάνουν ὁ καθένας των μὲ τὴν σειράν
του τὴν ἔναρξιν τῶν νέων παιδαγωγικῶν
τιμωριῶν τοῦ Θεοῦ. |
3
Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἦλθε καὶ ἐστάθη
ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου ἔχων λιβανωτὸν
χρυσοῦν, καὶ ἐδόθη αὐτῷ
θυμιάματα πολλά, ἵνα δώσῃ ταῖς
προσευχαῖς τῶν ἁγίων πάντων
ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν
τὸ ἐνώπιον τοῦ θρόνου.
|
3
Καὶ ἔνας ἄλλος ἄγγελος ἦλθε
καὶ ἐστάθη εἰς τὸ ἐπουράνιον
θυσιαστήριον, κρατῶν εἰς τὰ χέρια
τοῦ ὁλόχρυσον θυμιατήριον. Καὶ
ἐδόθησαν εἰς αὐτὸν πολλὰ
θυμιάματα, αἱ προσευχαὶ τῶν ἁγίων,
ποὺ εὑρίσκονται εἰς τοὺς οὐρανούς,
διὰ νὰ προσφέρῃ καὶ συνενώσῃ
αὐτὰς μὲ τὰς προσευχὰς τῶν
πιστῶν τῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας
εἰς τὸ ὁλόχρυσον θυσιαστήριον,
ποὺ εἶναι ἐμπρὸς εἰς τὸν
θρόνον τοῦ Θεοῦ. |
3
Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἦλθε καὶ ἐστάθη
ἐπὶ τοῦ ἐπουρανίου θυσιαστηρίου ἔχων
χρυσοῦν θυμιατήριον. Καὶ ἐδόθησαν εἰς
αὐτὸν θυμιάματα πολλά, προσευχαὶ καὶ
πρεσβεῖαι τῆς ἐν οὐρανοῖς θριαμβευούσης
Ἐκκλησίας, διὰ νὰ προσφέρῃ ταύτας
πρὸς ἐνίσχυσιν τῶν προσευχῶν ὅλων
τῶν ἐπὶ γῆς ἀγωνιζομένων πιστῶν
εἰς τὸ χρυσοῦν θυσιαστήριον, ποὺ εἶναι
ἐμπρὸς εἰς τὸν οὐράνιον θρόνον
τοῦ Θεοῦ. |
4
Καὶ ἀνέβη ὁ καπνὸς τῶν
θυμιαμάτων ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων
ἐκ χειρὸς τοῦ ἀγγέλου ἐνώπιον
τοῦ Θεοῦ. |
4
Καὶ ἡ εὐωδία τῶν θυμιαμάτων
αὐτῶν μαζῆ μὲ τὰς προσευχὰς
τῶν πιστῶν, ποὺ ἀγωνίζονται
εἰς τὴν γῆν, ἀνέβη ἀπὸ
τὸ χέρι τοῦ ἀγγέλου ἐμπρὸς
εἰς τὸν Θεόν. |
4
Καὶ ἀνέβη ἡ εὐωδία τῶν θυμιαμάτων
αὐτῶν μαζὶ μὲ τὰς προσευχὰς
τῶν ἐπὶ γῆς πιστῶν ἀπὸ
τὴν χεῖρα τοῦ ἀγγέλου ἐμπρὸς
εἰς τὸν Θεόν. |
5
Καὶ εἴληφεν ὁ ἄγγελος τὸν λιβανωτὸν
καὶ ἐγέμισεν αὐτὸν ἐκ
τοῦ πυρὸς τοῦ θυσιαστηρίου καὶ
ἔβαλεν εἰς τὴν γῆν. Καὶ ἐγένοντο
βρονταὶ καὶ φωναὶ καὶ ἀστραπαὶ
καὶ σεισμός. |
5
Καὶ ἐπῆρεν ὁ ἄγγελος τὸ
θυμιατήριον καὶ τὸ ἐγέμισεν
ἀπὸ τὴν φωτιὰν τοῦ θυσιαστηρίου
καὶ ἔρριψεν αὐτὴν τὴν φωτιὰν
εἰς τὴν γῆν. Καὶ ἀμέσως
τότε ἔγιναν βρονταὶ καὶ φωναὶ
καὶ ἀστραπαὶ καὶ σεισμός. (Εἶναι
αἱ θλίψεις, αἱ ὁποῖαι διὰ
μὲν τοὺς πιστοὺς ἀποτελοῦν παιδαγωγίαν
πρὸς τὴν ἀρετήν, διὰ δὲ
τοὺς ἀπίστους τιμωρίαν καὶ ὄλεθρον).
|
5
Καὶ ἐπῆρεν ὁ ἄγγελος τὸ
θυμιατήριον καὶ τὸ ἐγέμισεν ἀπὸ
τὴν φωτιὰν τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἔρριψε
τὴν φωτιὰν αὐτὴν εἰς τὴν
γῆν. Πῦρ θλίψεων καὶ δοκιμασιῶν, ἐξαγνιστικὸν
διὰ τοὺς πιστούς, σωφρονιστικὸν καὶ
ἐξολοθρευτικὸν διὰ τοὺς ἀπίστους
ρίπτεται εἰς τὴν γῆν. Καὶ ἔγιναν
βρονταὶ καὶ φωναὶ καὶ ἀστραπαὶ
καὶ σεισμός. |
6
Καὶ οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι οἱ
ἔχοντες τὰς ἑπτὰ σάλπιγγας ἡτοίμασαν
ἑαυτοὺς ἵνα σαλπίσωσι. |
6
Μετὰ τὸ γεγονὸς αὐτὸ καὶ
οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι, ποὺ εἶχαν
τὰς ἑπτὰ σάλπιγγας, ἡτοίμασαν
τοὺς ἑαυτούς των, διὰ νὰ σαλπίσουν.
|
6
Καὶ οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι, ποὺ
εἶχαν τὰς ἑπτὰ σάλπιγγας, ἐτοίμασαν
τοὺς ἑαυτούς των διὰ νὰ σαλπίσουν.
|
7
Καὶ ὁ πρῶτος ἐσάλπισε, καὶ
ἐγένετο χάλαζα καὶ πῦρ μεμιγμένα
ἐν αἵματι, καὶ ἐβλήθη εἰς
τὴν γῆν· καὶ τὸ τρίτον
τῆς γῆς κατεκάη, καὶ τὸ τρίτον
τῶν δένδρων κατεκάη, καὶ πᾶς
χόρτος χλωρὸς κατεκάη.
|
7
Καὶ ὁ πρῶτος ἄγγελος ἐσάλπισε
καὶ ἔγινε χαλάζι καὶ φωτιά,
ἀνακατεμένα μὲ αἷμα, καὶ ἐρρίφθησαν
μὲ ὁρμὴν εἰς τὴν γῆν.
Καὶ τότε τὸν ἐν τρίτον τῆς
γῆς κατεκάη καὶ τὸ ἐν τρίτο
τῶν δένδρων ἔγινε παρανάλωμα τοῦ
πυρὸς καὶ κάθε πράσινο χορτάρι
κατεκάη. (Θεομηνία μερική, διὰ νὰ
συνέλθουν καὶ μετανοήσουν οἱ ἄνθρωποι).
|
7
Καὶ ὁ πρῶτος ἄγγελος ἐσάλπισε,
καὶ ἔγινε χάλαζα καὶ φωτιὰ ἀνακατευμένα
μὲ αἷμα καὶ ἐρρίφθησαν εἰς τὴν
γῆν. Θεομηνία μεγάλη κατὰ τῆς γηΐνης βλαστήσεως.
Καὶ ἡ θεομηνία αὐτὴ κατέκαυσε τὸ
ἓν τρίτον τῆς γῆς καὶ ἐκάη τὸ
ἓν τρίτον τῶν δένδρων καὶ κάθε πράσινον
χορτάρι ἐκάη καὶ ἐξηράνθη. Ἡ καταστροφὴ
εἶναι μεγάλη, ἀλλ’ ὄχι καὶ ὁλοκληρωτική,
καὶ ἀποβλέπει εἰς τὴν παιδαγωγίαν
τῶν ἀπομεινάντων δύο τρίτων τῆς γῆς·
|
8
Καὶ ὁ δεύτερος ἄγγελος ἐσάλπισε,
καὶ ὡς ὅρος μέγα πυρὶ καιόμενον
ἐβλήθη εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ
ἐγένετο τὸ τρίτον τῆς θαλάσσης
αἷμα, |
8
Καὶ ὁ δεύτερος ἄγγελος ἐσάλπισε
καὶ ἐρρίφθη μὲ ὁρμὴν εἰς
τὴν θάλασσαν κάτι σὰν μεγάλο
βουνό, ποὺ ἐκαίετο. Καὶ ἔγινε
τὸ ἐν τρίτον τῆς θαλάσσης αἷμα.
|
8
Καὶ ὁ δεύτερος ἄγγελος ἐσάλπισε καὶ
ἐρρίφθη εἰς τὴν θάλασσαν σὰν βουνὸν
μεγάλον, ποὺ ἐκαίετο. Καὶ ἔγινε τὸ
ἓν τρίτον τῆς θαλάσσης αἷμα.
|
9
καὶ ἀπέθανε τὸ τρίτον τῶν
κτισμάτων τῶν ἐν τῇ θαλάσσῃ,
τὰ ἔχοντα ψυχάς, καὶ τὸ τρίτον
τῶν πλοίων διεφθάρη.
|
9
Καὶ ἀπέθανε τὸ ἐν τρίτον
ἀπὸ τὰ κτίσματα, ποὺ ὑπάρχουν
εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἔχουν ζωὴν
καὶ τὸ ἐν τρίτον τῶν πλοίων,
ποὺ πλέουν εἰς τὰς θαλάσσας,
κατεστράφη ὁλοκληρωτικῶς. (Μετὰ τὴν
ξηρὰν ἐπηκολούθησε θεομηνία καὶ
εἰς τὴν θάλασσαν). |
9
Καὶ ἐψόφησαν τὸ ἓν τρίτον τῶν
κτισμάτων, ποὺ εἶναι μέσα εἰς τὴν
θάλασσαν καὶ ἔχουν ζωήν, καὶ τὸ ἓν
τρίτον τῶν πλοίων, ποὺ διεξάγουν τὰς θαλασσίας
συγκοινωνίας, κατεστράφησαν. Θεομηνία μεγάλη στρεφομένη κατὰ
τῶν θαλασσῶν καὶ τῶν ὠκεανῶν.
|
10
Καὶ ὁ τρίτος ἄγγελος ἐσάλπισε,
καὶ ἔπεσεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
ἀστὴρ μέγας καιόμενος ὡς λαμπάς,
καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὸ τρίτον
τῶν ποταμῶν καὶ ἐπὶ τὰς
πηγὰς τῶν ὑδάτων.
|
10
Καὶ ὁ τρίτος ἄγγελος ἐσάλπισε
καὶ ἔπεσεν ἀπὸ τὸν οὐρανὸν
μεγάλο ἀστέρι, ποὺ ἐφλέγετο
καὶ ἐκαίετο σὰν λαμπάδα. Καὶ
ἔπεσεν εἰς τὸ ἐν τρίτον τῶν
ποταμῶν καὶ εἰς τὰς πηγὰς τῶν
ὑδάτων. |
10
Καὶ ὁ τρίτος ἄγγελος ἐσάλπισε καὶ
ἐσήμανε τὴν θεομηνίαν κατὰ τῶν γλυκέων
καὶ ποσίμων ὑδάτων. Καὶ ἔπεσεν ἀπὸ
τὸν οὐρανὸν ἄστρον μεγάλον ποὺ
ἐκαίετο σὰν λαμπάδα, καὶ ἔπεσεν εἰς
τὸ ἓν τρίτον τῶν ποταμῶν καὶ
εἰς τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων.
|
11
Καὶ τὸ ὄνομα τοῦ ἀστέρος
λέγεται ὁ Ἄψινθος. Καὶ ἐγένετο
τὸ τρίτον τῶν ὑδάτων εἰς
ἄψινθον, καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων
ἀπέθανον ἐκ τῶν ὑδάτων,
ὅτι ἐπικράνθησαν. |
11
Καὶ τὸ ὄνομα τοῦ ἀστέρος
αὐτοῦ λέγεται ὁ Ἄψινθος, διὰ
τὴν πικρίαν τὴν ὁποίαν εἶχε
καὶ ἐσκόρπισεν εἰς τὰ ὕδατα.
Καὶ ἔγινε τότε τὸ ἓν τρίτο
τῶν ὑδάτων πικρὸν σὰν τὴν
ἀψινθιὰν καὶ δηλητηριασμένον. Καὶ
πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους
ἀπέθαναν ἀπὸ τὰ νερὰ αὐτά,
διότι ἐδηλητηριάσθησαν.
|
11
Καὶ τὸ ὄνομα τοῦ μετεωρολίθου αὐτοῦ
λέγεται ἀπὸ τὸ πικρὸν εἰς τὴν
γεῦσιν φυτὸν τῆς ἀψινθιας ὁ
Ἄψινθος. Καὶ ἔγινε τὸ ἐν τρίτον
τῶν ὑδάτων πικρὸν σὰν τὴν ἀψινθιᾶν
καὶ ἐμολύνθη. Καὶ πολλοὶ ἀπὸ
τοὺς ἀνθρώπους ἀπέθαναν ἀπὸ
τὰ νερά, διότι ἐδηλητηριάσθησαν.
|
12
Καὶ ὁ τέταρτος ἄγγελος ἐσάλπισε,
καὶ ἐπλήγη τὸ τρίτον τοῦ
ἡλίου καὶ τὸ τρίτον τῆς
σελήνης καὶ τὸ τρίτον τῶν ἀστέρων,
ἵνα σκοτισθῇ τὸ τρίτον αὐτῶν,
καὶ τὸ τρίτον αὐτῆς μὴ
φανῇ ἡ ἡμέρα, καὶ ἡ νὺξ
ὁμοίως. |
12
Καὶ ὁ τέταρτος ἄγγελος ἐσάλπισε
καὶ ἐκτυπήθη καὶ ἐχάθη
τὸ ἐν τρίτον ἀπὸ τὸν ἥλιον,
ὥστε νὰ μειωθῇ τὸ φῶς καὶ
ἡ θερμότης του καὶ τὸ ἐν τρίτον
τῆς σελήνης καὶ τὸ ἐν τρίτον
τῶν ἀστέρων, ὥστε νὰ σκοτισθῇ
καὶ νὰ χαθῇ τὸ ἐν τρίτον
ἀπὸ τὸ φῶς τῶν οὐρανίων
αὐτῶν σωμάτων. Καὶ ἡ ἡμέρα
ἔχασε τὸ ἓν τρίτον ἀπὸ
τὸ φῶς της καὶ ἡ νύκτα ἐπίσης
ἔχασε τὸ ἓν τρίτον ἀπὸ
τὴν ἀστροφεγγιά της καὶ ἀπὸ
τὸ σεληνόφως. |
12
Καὶ ὁ τέταρτος ἄγγελος ἐσάλπισε καὶ
ἐσήμανε τὴν θεομηνίαν κατὰ τῶν οὐρανίων
σωμάτων καὶ τῆς ἀτμοσφαίρας. Καὶ ἐκτυπήθη
τὸ ἓν τρίτον τοῦ φωτὸς καὶ τῆς
ζωογόνου θερμότητος τοῦ ἡλίου καὶ τὸ
ἓν τρίτον τῆς σελήνης καὶ τὸ ἓν
τρίτον τῶν ἀστέρων, διὰ νὰ σκοτισθῇ
τὸ ἓν τρίτον τοῦ φωτὸς τῶν οὐρανίων
αὐτῶν φωστήρων καὶ προκληθοῦν μετεωρολογικαὶ
ἀνωμαλίαι καὶ ἀναστατώσεις καὶ διὰ
νὰ μὴ φανῇ τὸ ἓν τρίτον τοῦ
φωτὸς τῆς ἡμέρας, καὶ τῆς νυκτὸς
ὁμοίως τὸ ἓν τρίτον τῆς ἀστροφεγγιᾶς
καὶ τοῦ σεληνόφωτος. |
13
Καὶ εἶδον καὶ ἤκουσα ἑνὸς
ἀετοῦ πετομένου ἐν μεσουρανήματι,
λέγοντος φωνῇ μεγάλῃ, οὐαί,
οὐαί, οὐαί τοὺς κατοικοῦντας
ἐπὶ τῆς γῆς ἐκ τῶν λοιπῶν
φωνῶν τῆς σάλπιγγος τῶν τριῶν
ἀγγέλων τῶν μελλόντων σαλπίζειν.
|
13
Καὶ εἶδα καὶ ἤκουσα τότε ἕνα
ἀετὸν (ἄγγελον τοῦ Θεοῦ) νὰ
πετᾷ εἰς τὰ μεσουράνια καὶ νὰ
φωνάζῃ μὲ φωνὴν μεγάλην·
<ἀλλοίμονον, ἀλλοίμονον,
ἀλλοίμονον εἰς τοὺς ἀπίστους
καὶ ἀσεβεῖς, ποὺ κατοικοῦν εἰς
τὴν γῆν, διὰ τὰς ἄλλας συμφορὰς
ποὺ θὰ ἐπακολουθήσουν εἰς τὰς
φωνὰς τῆς σάλπιγγος τῶν τριῶν
ἀγγέλων, οἱ ὁποῖοι πρόκειται
μὲ τὴν σειράν των νὰ σαλπίσουν>.
|
13
Καὶ εἶδα τότε καὶ ἤκουσα ἕνα
ἄγγελον σὰν ἀετὸν νὰ πετᾷ
εἰς τὸ μέσον τοῦ οὐρανοῦ καὶ
νὰ λέγῃ μὲ φωνὴν μεγάλην· Ἀλλοίμονον,
ἀλλοίμονον, ἀλλοίμονον εἰς τοὺς ἀπίστους
καὶ ἐθνικούς, ποὺ κατοικοῦν εἰς
τὴν γῆν, ἀπὸ τὰς συμφορᾶς,
ποὺ θὰ ἐπακολουθήσουν εἰς τὰς
ὑπολοίπους φωνὰς τῆς σάλπιγγος τῶν
ἄλλων τριῶν ἀγγέλων, ποὺ πρόκειται
νὰ σαλπίσουν. |