Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
σημεῖον μέγα ὤφθη ἐν τῷ οὐρανῷ,
γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον, καὶ
ἡ σελήνη ὑποκάτω τῶν ποδῶν
αὐτῆς, καὶ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς
αὐτῆς στέφανος ἀστέρων δώδεκα,
|
αὶ
ἐφάνη εἰς τὸν οὐρανὸν
ἕνα ἔκτακτον καὶ καταπληκτικὸν σημεῖον,
ἐφάνη δηλαδὴ μία γυναῖκα, ποὺ
εἶχε ὁλόγυρά της, σὰν ὁλόλαμπρο
ἔνδυμα, τὸν ἥλιον, καὶ ἡ σελήνη
ἦτο κάτω ἀπὸ τὰ πόδια
της σὰν ὑποπόδιόν της, καὶ ἐπάνω
εἰς τὸ κεφάλι της ὑπῆρχαν, σὰν
ὁλόφωτο στεφάνι, δώδεκα ἀστέρια.
(Καὶ συμβολίζει αὐτὴ τὴν λάμπουσαν
ἀπὸ ἁγιότητα βασιλείαν τοῦ
Θεοῦ, τὴν ὁποίαν λαμπρύνει ὡς
ἥλιος αὐτὸς ὁ Χριστὸς καὶ
ὡς δώδεκα φωτεινοὶ ἀστέρες οἱ
δώδεκα Ἀπόστολοι). |
αὶ
ὤφθη εἰς τὸν οὐρανὸν ἔκτακτον
καὶ μεγάλο σημεῖον. Ἐνεφανίσθη δηλαδὴ
μία γυναῖκα, ποὺ εἶχε τριγύρω της τὸν
ἥλιον καὶ ἤστραπτε σὰν αὐτόν,
καὶ ἡ σελήνη ἦτο κάτω ἀπὸ τὰ
πόδια της καὶ ὡς στέφανον εἶχεν ἐπὶ
τῆς κεφαλῆς τῆς δώδεκα ἀστέρας. Εἶναι
τὸ σύμβολον τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ,
ἡ ὁποία ἀπὸ τὸν οὐρανὸν
πρόκειται διὰ τῆς Ἐκκλησίας νὰ ἐγκαθιδρυθῇ
καὶ ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἡ
ὁποία περιστέφεται ἀπὸ τὸ σύνολον
τῶν Προφητῶν καὶ τῶν δώδεκα Ἀποστόλων.
|
2
καὶ ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἔκραζεν
ὠδίνουσα καὶ βασανιζομένη τεκεῖν.
|
2
Καὶ ἡ γυναίκα αὐτὴ ἦτο
ἔγκυος καὶ ἔκραζε, διότι ᾐσθάνετο
τοὺς πόνους τοῦ τοκετοῦ καὶ
ἐβασανίζετο, διὰ νὰ γεννήσῃ
τὸν Μεσσίαν (νὰ ἐνθρονίσῃ
διὰ τῆς Ἐκκλησίας τὸν Κύριον
Ἰησοῦν Χριστὸν εἰς τὰς καρδίας
τῶν ἀνθρώπων). |
2
Καὶ ἡ γυναῖκα αὐτὴ ἦτο
ἔγκυος καὶ φωνάζει αἰσθανομένη τοὺς
πόνους τοῦ τοκετοῦ καὶ βασανίζεται διὰ
νὰ γεννήσῃ τὸν Μεσσίαν. Λόγῳ τῆς
ἀντιδράσεως τοῦ διεφθαρμένου κόσμου καὶ
τῆς ἀντιστάσεως τῆς ἁμαρτωλῆς
φύσεως ἀναβάλλεται ἡ γέννησις τοῦ Μεσσίου
καὶ δυσχερὴς καθίσταται ἡ ἐν ἑκάστῃ
ψυχῇ μόρφωσις αὐτοῦ. |
3
Καὶ ὤφθη ἄλλο σημεῖον ἐν τῷ
οὐρανῷ, καὶ ἰδοὺ δράκων
πυρρὸς μέγας, ἔχων κεφαλὰς ἑπτὰ
καὶ κέρατα δέκα, καὶ ἐπὶ
τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ἑπτὰ
διαδήματα, |
3
Καὶ ἐφάνη ἄλλο σημεῖον εἰς
τὸν οὐρανόν. Καὶ ἰδοὺ
ἔνας μεγάλος κόκκινος δράκων, ποὺ
εἶχε ἑπτὰ κεφάλια καὶ δέκα
κέρατα καὶ ἐπάνω εἰς τὰ
ἑπτὰ κεφάλια του ἑπτὰ διαδήματα,
(τὸ ἀπαίσιον αὐτὸ τέρας
συμβολίζει τὸν μοχθηρότατον ἀνθρωποκτόνον
διάβολον μὲ τὰ πολυάριθμα ὄργανα
του καὶ τὴν τεραστίαν διὰ τὴν
ἁμαρτωλότητα τῶν λαῶν ἐξουσίαν
του ἐπὶ τοῦ κόσμου).
|
3
Καὶ ἐνεφανίσθη ἄλλο σημεῖον εἰς
τὸν οὐρανόν. Καὶ ἰδοὺ ἕνας
δράκων μεγάλος κοκκινωπός, ποὺ εἶχεν ἑπτὰ
κεφαλὰς καὶ δέκα κέρατα καὶ ἐπὶ
τῶν κεφαλῶν του ἑπτὰ στέμματα. Σύμβολον
τοῦ ἀνθρωποκτόνου καὶ αἱμοχαροῦς
σατανᾶ, τοῦ ὁποίου τὰ πολυπληθῆ
ὄργανα καὶ ἡ κοσμοκρατορία εἰκονίζονται
διὰ τῶν πολλῶν κεφαλῶν καὶ κεράτων
καὶ στεμμάτων αὐτοῦ. |
4
καὶ ἡ οὐρὰ αὐτοῦ σύρει
τὸ τρίτον τῶν ἀστέρων τοῦ
οὐρανοῦ, καὶ ἔβαλεν αὐτοὺς
εἰς τὴν γῆν. Καὶ ὁ δράκων
ἕστηκεν ἐνώπιον τῆς γυναικὸς
τῆς μελλούσης τεκεῖν, ἵνα, ὅταν
τέκῃ, τὸ τέκνον αὐτῆς
καταφάγῃ. |
4
Καὶ ἡ οὐρὰ αὐτοῦ σύρει
τὸ ἐν τρίτον ἀπὸ τὰ ἀστέρια
τοῦ οὐρανοῦ, τοὺς ἀγγέλους
δηλαδή ποὺ ἐπανεστάτησαν μαζῆ
του ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, καὶ τοὺς
ὁποίους ἔρριψε κάτω εἰς τὴν
γῆν. Καὶ ὁ δράκων αὐτὸς
ἐστάθη ἐμπρὸς εἰς τὴν
γυναῖκα, ποὺ ἐπρόκειτο νὰ γεννήσῃ,
διὰ νὰ καταφάγῃ τὸ τέκνον
της ὅταν τὸ γεννήσῃ. (Ὁ σατανᾶς
μὲ μανίαν καὶ λύσσαν ἐστράφη
ἐναντίον τοῦ Μεσσίου, διὰ νὰ
τὸν ἐξοντώσῃ μὲ τὴν φονικὴν
ἀπόφασιν τοῦ Ἡρῴδου, μὲ
τοὺς ἰδικούς του μεγάλους πειρασμοὺς
καὶ μὲ τὴν θεοκτόνον μανίαν
τῶν Ἑβραίων). |
4
Καὶ ἡ οὑρὰ τοῦ δράκοντος αὐτοῦ
σύρει τὸ ἓν τρίτον τῶν ἀστέρων τοῦ
οὐρανοῦ, τοὺς μετ’ αὐτοῦ δηλαδὴ
ἐκπεσόντας ἀγγέλους, τοὺς ὁποίους
ἀπὸ τὸν οὐρανὸν ἔρριψεν
εἰς τὴν γῆν. Καὶ ὁ δράκων ἔχει
σταθῆ ἐμπρὸς εἰς τὴν γυναῖκα,
ποὺ πρόκειται νὰ γεννήσῃ, διὰ νὰ
καταφάγῃ τὸ τέκνον της, ὅταν τὸ γεννήσῃ.
Καὶ πρότερον ἀλλὰ καὶ διὰ τῆς
ἐπιβουλῆς τοῦ Ἡρῴδου καὶ
τῶν ἐν ἐρήμῳ πειρασμῶν ἡ
προσπάθεια τοῦ δράκοντος ἐστράφη μανιώδης πρὸς
ἑξαφανισμὸν τοῦ Μεσσίου.
|
5
Καὶ ἔτεκεν υἱὸν ἄρρενα, ὃς
μέλλει ποιμαίνειν πάντα τὰ ἔθνη
ἐν ράβδῳ σιδηρᾷ· καὶ ἡρπάσθη
τὸ τέκνον αὐτῆς πρὸς τὸν
Θεὸν καὶ πρὸς τὸν θρόνον αὐτοῦ.
|
5
Καὶ ἐγέννησεν ἡ γυναίκα παιδὶ
ἀρσενικό, ποὺ μέλλει νὰ ποιμάνῃ
τὰ ἔθνη μὲ σιδηρᾶν ράβδον. Καὶ
ἡρπάσθη τὸ τέκνον αὐτῆς
πλησίον τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς τὸν
θρόνον αὐτοῦ (ὁ Μεσσίας διέφυγε
τὴν ἐξοντωτικὴν μανίαν τοῦ διαβόλου
καὶ τῶν ὀργάνων του, ἐτελείωσε
τὸ ἔργον του καὶ ἀνελήφθη ἔνδοξος
εἰς τὸν οὐρανόν).
|
5
Καὶ ἐγέννησεν ἡ γυναῖκα υἱὸν
ἀρσενικόν, ὁ ὁποῖος μέλλει νὰ
ποιμαίνῃ ὅλα τὰ ἔθνη μὲ ράβδον
σιδηρᾶν. Καὶ ἡρπάσθη τὸ τέκνον της
πλησίον τοῦ Θεοῦ καὶ πλησίον τοῦ θρόνου
αὐτοῦ. Ὁ Μεσσίας ἀπρόσβλητος ἀπὸ
τὴν ἁμαρτίαν διέφυγε τὴν ἐπιβουλὴν
τοῦ δράκοντος καὶ ἀνελήφθη εἰς τὸν
οὐρανόν. |
6
Καὶ ἡ γυνὴ ἔφυγεν εἰς τὴν
ἔρημον, ὅπου ἔχει ἐκεῖ τόπον
ἡτοιμασμένον ἀπὸ τοῦ Θεοῦ,
ἵνα ἐκεῖ τρέφωσιν αὐτὴν
ἡμέρας χιλίας διακοσίας ἑξήκοντα.
|
6
Καὶ ἡ γυναίκα ἔφυγεν εἰς τὴν
ἔρημον, ὅπου ἔχει τόπον ἡτοιμασμένον
ἀπὸ τὸν Θεόν, διὰ νὰ τὴν
τρέφουν τὰ ὄργανα τοῦ Θεοῦ χιλίας
διακοσίας ἑξήντα ἡμέρας, τριάμηση
ἔτη. (Ἡ Ἐκκλησία διωκομένη ἀπὸ
τὸν ἁμαρτωλὸν κόσμον χωρίζεται
ἀπὸ αὐτὸν ὄχι τοπικῶς
ἀλλὰ πνευματικῶς, ἀσφαλίζεται
ὅμως καὶ ὑπάρχει καὶ δρᾷ
εἰς τὰς καλοπροαιρέτους ψυχὰς μὲ
τὴν χάριν τοῦ ἰδρυτοῦ της).
|
6
Καὶ ἡ γυναῖκα ἔφυγεν εἰς τὴν
ἔρημον. (Ἡ Ἐκκλησία ἐχωρίσθη πνευματικῶς
ἀπὸ τὸν κόσμον καὶ μολονότι ἐν
τῷ κόσμῳ οἰκοῦσα, ζῇ ἔξω
αὐτοῦ). Καὶ ἐκεῖ εἰς τὴν
ἔρημον ἔχει τόπον ἐτοιμασμένον ἀπὸ
τὸν Θεόν, νὰ τὴν τρέφουν τὰ ὄργανά
του ἐπὶ ἡμέρας χιλίας διακοσίας ἑξήκοντα
ἢ ἔτη τρία καὶ μισό, ὅσος θὰ
εἶναι ὁ ἀνωτέρω καθορισθεὶς καιρὸς
τῶν ἐθνῶν καὶ ἡ περίοδος τῆς
δοκιμασίας καὶ τῆς θλίψεως.
|
7
Καὶ ἐγένετο πόλεμος ἐν τῷ
οὐρανῷ· ὁ Μιχαὴλ καὶ οἱ
ἄγγελοι αὐτοῦ - τοῦ πολεμῆσαι
μετὰ τοῦ δράκοντος· καὶ ὁ
δράκων ἐπολέμησε καὶ οἱ ἄγγελοι
αὐτοῦ, |
7
Καὶ ἔγινε πόλεμος εἰς τὸν οὐρανόν.
Ὁ Μιχαὴλ καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ
ἦλθαν νὰ πολεμήσουν ἐναντίον
τοῦ δράκοντος, τοῦ διαβόλου (ὁ
ὁποῖος εἶχε ἐπαναστατήσει κατὰ
τοῦ Θεοῦ καὶ ἠγωνίζετο νὰ
ἀποσπάσῃ τοὺς ἀνθρώπους
ἀπὸ τὸν ἀληθινὸν Θεὸν
καὶ νὰ τοὺς ὑποτάξῃ εἰς
τὸν ἑαυτόν του καὶ τὴν εἰδωλολατρίαν).
Καὶ ὁ δράκων μαζῆ μὲ τοὺς
ἀγγέλους του ἐπολέμησε.
|
7
Καὶ ἔγινε πόλεμος εἰς τὸν οὐρανὸν
ὅπου ὁ δράκων διὰ τῆς εἰδωλολατρίας
προσεπάθησε νὰ στήσῃ τὸν θρόνον αὐτοῦ,
ἐξαλείφων ἀπὸ τὰς διανοίας τῶν
ἀνθρώπων τὴν πίστιν καὶ τὴν λατρείαν
τοῦ ἑνὸς καὶ μόνου ἀληθινοῦ
Θεοῦ. Καὶ ὁ Μιχαὴλ καὶ οἱ
ὑπὸ τὰς διαταγάς του ἄγγελοι ἦλθαν
νὰ πολεμήσουν μὲ τὸν δράκοντα. Καὶ
ὁ δράκων ἐπολέμησε καὶ οἱ ἄγγελοί
του μαζὶ μὲ αὐτόν. |
8
καὶ οὐκ ἴσχυσεν, οὐδὲ τόπος
εὑρέθη αὐτῷ ἔτι ἐν τῷ
οὐρανῷ. |
8
Καὶ δὲν ὑπερίσχυσεν, ἀλλὰ
ἐνικήθη ὁλοσχερῶς καὶ ἡ
ἧττα του ἦτο τόσον μεγάλη, ὥστε
δὲν εὑρέθη πλέον τόπος δι' αὐτὸν
εἰς τὸν οὐρανόν.
|
8
Καὶ δεν ὑπερίσχυσεν, ἀλλ’ ἡ ἧττα
του ἦτο τόσον μεγάλη, ὥστε δὲν εὑρέθη
πλέον θέσις δι' αὐτὸν εἰς τὸν οὐρανόν.
|
9
Καὶ ἐβλήθη ὁ δράκων,- ὁ
ὄφις ὁ μέγας ὁ ἀρχαῖος,
ὁ καλούμενος Διάβολος καὶ ὁ
Σατανᾶς, ὁ πλανῶν τὴν οἰκουμένην
ὅλην, ἐβλήθη εἰς τὴν γῆν,
καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ
ἐβλήθησαν. |
9
Καὶ ἐρρίφθη αὐτὸς ὁ δράκων,
ὁ μεγάλος, ὁ παλαιὸς ὄφις, ποὺ
ἐξηπάτησε τοὺς πρωτοπλάστους, ὁ
καλούμενος διάβολος καὶ σατανᾶς, ὁ
ὁποῖος παραπλανᾷ εἰς τὸ ψεῦδος
καὶ τὴν ἁμαρτίαν ὅλην τὴν
οἰκουμένην, ἐρρίφθη εἰς τὴν
γῆν καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν
ἐρρίφθησαν καὶ οἱ πονηροὶ ἄγγελοί
του. |
9
Καὶ ἐρρίφθη ὁ δράκων ὁ μεγάλος, ὁ
παλαιὸς ὄφις, ποὺ παρέσυρεν εἰς τὴν
παράβασιν τοὺς πρωτοπλάστους, ὁ καλούμενος διάβολος
καὶ ὁ σατανᾶς, ὁ ὁποῖος
πλανᾷ τὴν οἰκουμένην ὅλην. Ἐρρίφθη
εἰς τὴν γῆν, καὶ οἱ σκοτεινοὶ
ἄγγελοί του ἐρρίφθησαν καὶ αὐτοὶ
μαζὶ μὲ αὐτόν. |
10
Καὶ ἤκουσα φωνὴ μεγάλην ἐν τῷ
οὐρανῷ λέγουσαν· ἄρτι ἐγένετο
ἡ σωτηρία καὶ ἡ δύναμις καὶ
ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἡμῶν
καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ
αὐτοῦ, ὅτι ἐβλήθη ὁ κατήγορος
τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, ὁ κατηγορῶν
αὐτῶν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ
ἡμῶν ἡμέρας καὶ νυκτός.
|
10
Καὶ ἤκουσα φωνὴν μεγάλην εἰς
τὸν οὐρανὸν νὰ λέγῃ·
<τώρα πλέον ἐπραγματοποιήθη ἐξ
ὁλοκλήρου ἡ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων
καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ βασιλεία
τοῦ Θεοῦ μας καὶ ἡ δύναμις καὶ
ἡ κυριαρχία τοῦ Χριστοῦ του, διότι
κατερρίφθη ὁ κατήγορος τῶν ἀδελφῶν
μας, ποὺ εἶναι εἰς τὴν γῆν,
αὐτός ποὺ τοὺς κατηγοροῦσε ἐνώπιον
τοῦ Θεοῦ μας συνεχῶς ἡμέραν
καὶ νύκτα. |
10
Καὶ ἤκουσα φωνὴν μεγάλην εἰς τὸν
οὐρανὸν νὰ λέγῃ· Τώρα συνετελέσθη
ἡ ἀναμενομένη σωτηρία καὶ ἡ δύναμις
καὶ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μας καὶ
ἡ ἐξουσία καὶ κυριαρχία τοῦ Χριστοῦ
του, διότι ἐρρίφθη ὁ κατήγορος τῶν ἐπὶ
γῆς ἀδελφῶν μας, αὐτὸς ποὺ
τοὺς ἐκατηγόρει καὶ τοὺς διεξεδίκει
ὡς ἰδικούς του ἐμπρὸς εἰς τὸν
Θεόν μας ἡμέραν καὶ νύκτα. |
11
Καὶ αὐτοὶ ἐνίκησαν αὐτὸν
διὰ τὸ αἷμα τοῦ ἀρνίου
καὶ διὰ τὸν λόγον τῆς μαρτυρίας
αὐτῶν, καὶ οὐκ ἠγάπησαν
τὴν ψυχὴν αὐτῶν ἄχρι θανάτου.
|
11
Καὶ αὐτοί, οἱ πιστοὶ εἰς
τὸν Χριστὸν ἀδελφοί μας, τὸν
ἐνίκησαν χάρις εἰς τὸ αἷμα
καὶ τὴν θυσίαν τοῦ Ἀρνίου
καὶ χάρις εἰς τὸ κήρυγμα τῆς
μαρτυρίας των ἐνώπιον τοῦ κόσμου,
καὶ οἱ ὁποῖοι δὲν ἠγάπησαν
καὶ δὲν ἐπροτίμησαν τὴν ζωήν
των μέχρι καὶ τοῦ μαρτυρικοῦ ἀκόμη
θανάτου διὰ τὴν πίστιν των καὶ
τὴν μαρτυρίαν των ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ.
|
11
Καὶ αὐτοί, οἱ πιστοὶ ἀδελφοί
μας τὸν ἐνίκησαν. Καὶ ἡ νίκη των ὀφείλεται
εἰς τὸ αἷμα καὶ τὴν θυσίαν τοῦ
Ἀρνίου καὶ εἰς τὸν λόγον τῆς
μαρτυρίας, ποὺ ἔδωκαν ἐν μέσῳ τοῦ
εἰδωλολατρικοῦ κόσμου περὶ τοῦ ἑνὸς
καὶ μόνου Θεοῦ. Καὶ διὰ τὴν
μαρτυρίαν αὐτὴν δὲν ἠγάπησαν τὴν
ζωήν των, ἀλλὰ τὴν ἐπεριφρόνησαν μέχρι
θανάτου. |
12
Διὰ τοῦτο εὐφραίνεσθε οὐρανοὶ
καὶ οἱ ἐν αὐτοῖς σκηνοῦντες·
οὐαὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν,
ὅτι κατέβη ὁ διάβολος πρὸς ὑμᾶς
ἔχων θυμὸν μέγαν, εἰδὼς ὅτι
ὀλίγον καιρὸν ἔχει.
|
12
Διὰ τοῦτο εὐφραίνεσθε οὐρανοὶ
καὶ ὅσοι κατοικοῦν εἰς αὐτούς.
Ἀλλοίμονον ὅμως εἰς τὴν γῆν
καὶ τὴν θάλασσαν, διότι κατέβηκε
ὁ διάβολος πρὸς σᾶς μὲ μανίαν
μεγάλην, γνωρίζων καλά, ὅτι ὀλίγον
ἀκόμη καιρὸν ἔχει εἰς τὴν
διάθεσιν του διότι ἡ σκοτεινὴ κυριαρχία
του θὰ καταλυθῇ ἐντὸς ὀλίγου.
|
12
Δι’ αὐτὸ εὐφραίνεσθε οὐρανοὶ
καὶ ἐκεῖνοι ποὺ κατοικοῦν εἰς
αὐτούς. Ἀλλοίμονον εἰς τὴν γῆν
καὶ εἰς τὴν θάλασσαν, διότι κατέβη ὁ
διάβολος κάτω πρὸς σᾶς μὲ θυμὸν καὶ
μανίαν μεγάλην, ἐπειδὴ γνωρίζει, ὅτι ὀλίγον
ἀκόμη καιρὸν ἔχει καὶ ἡ ἐξουσία
του σύντομα θὰ καταλυθῇ. |
13
Καὶ ὅτε εἶδεν ὁ δράκων ὅτι
ἐβλήθη εἰς τὴν γῆν, ἐδίωξε
τὴν γυναῖκα ἥτις ἔτεκε τὸν ἄρρενα.
|
13
Καὶ ὅταν ὁ δράκων εἶδεν ὅτι
ἐρρίφθη εἰς τὴν γῆν, κατεδίωξεν
μὲ μανίαν τὴν γυναῖκα, ποὺ ἐγέννησε
τὸ ἀρσενικὸν τέκνον. (Κατεδίωξε
μὲ τὰ ὄργανά του τὴν Ἐκκλησίαν
τοῦ Χριστοῦ). |
13
Καὶ ὅταν εἶδεν ὁ δράκων, ὅτι
ἐρρίφθη εἰς τὴν γῆν, κατεδίωξε τὴν
γυναῖκα, ἡ ὁποία ἐγέννησε τὸν
ἀρσενικὸν υἱόν. Ἀρχίζουν λοιπὸν
οἱ διωγμοὶ τοῦ διαβόλου κατὰ τῆς
Ἐκκλησίας. |
14
Καὶ ἐδόθησαν τῇ γυναικὶ δύο
πτέρυγες τοῦ ἀετοῦ τοῦ μεγάλου,
ἵνα πέτηται εἰς τὴν ἔρημον εἰς
τὸν τόπον αὐτῆς, ὅπως τρέφηται
ἐκεῖ καιρὸν καὶ καιροὺς καὶ
ἥμισυ καιροῦ ἀπὸ προσώπου τοῦ
ὄφεως.
|
14
Καὶ ἐδόθησαν εἰς τὴν γυναῖκα
οἱ δύο φτεροῦγες τοῦ ἀετοῦ
τοῦ μεγάλου, διὰ νὰ πετᾷ εἰς
τὴν ἔρημον, εἰς τὸν τόπον της,
ποὺ εἶχεν ὁρισθῇ ἀπὸ τὸν
Θεὸν καὶ νὰ τρέφεται ἐκεῖ
ἀσφαλὴς καὶ ἀπρόσβλητος ἀπὸ
τὴν μανίαν τοῦ ὄφεως ἕνα ἔτος
καὶ δύο ἀκόμη ἔτη καὶ
μισὸ ἔτος. (Δὲν θὰ ἡττηθῇ
οὔτε θὰ καταβληθῇ ἀπὸ τοὺς
διωγμούς, ἀλλὰ φρουρουμένη καὶ
ἐνισχυομένη ἀπὸ τὸν Θεὸν
θὰ τοὺς ὑπερνικήσῃ).
|
14
Καὶ ἐδόθησαν εἰς τὴν γυναῖκα
τὰ δύο πτερὰ τοῦ μεγάλου ἀετοῦ.
Τὴν ἐπῆρε δηλαδὴ ὁ Θεὸς
(Ψαλμ. 90,4) ὑπὸ τὰς πτέρυγάς του καὶ
τὴν προστασίαν του. Καὶ τῆς ἐδόθησαν
τὰ πτερὰ αὐτὰ διὰ νὰ πετᾷ
εἰς τὴν ἔρημον, εἰς τὸν ὑπὸ
τοῦ Θεοῦ ὡρισμένον τόπον της, διὰ
νὰ τρέφεται ἐκεῖ μακρὰν ἀπὸ
τὸ πρόσωπον τοῦ φιδιοῦ ἐπὶ ἓν
ἔτος καὶ ἐπὶ δύο ἀκόμη ἔτη
καὶ μισὸν ἀκόμη ἔτος, ἤτοι κατὰ
τὰ ἔτη τῆς περιόδου τῶν διωγμῶν
καὶ τῆς δοκιμασίας καὶ τῆς θλίψεως.
|
15
Καὶ ἔβαλεν ὁ ὄφις ἐκ τοῦ
στόματος αὐτοῦ ὀπίσω τῆς
γυναικὸς ὕδωρ ὡς ποταμόν, ἵνα
αὐτὴν ποταμοφότητον ποιήσῃ.
|
15
Καὶ τότε ὁ ὄφις ἔβγαλεν ἀπὸ
τὸ στόμα του καὶ ἔρριψε πίσω
ἀπὸ τὴν γυναίκα ὕδατα πολλά,
σὰν ποτάμι, διὰ νὰ τὴν παρασύρῃ
μέσα εἰς αὐτὸ καὶ τὴν
πνίξῃ. (Ποτάμι ἔρρευσαν τὰ αἵματα
τῶν μαρτύρων, μέσα εἰς τὰ ὁποῖα
ἠθέλησεν ὁ σατανᾶς νὰ πνίξῃ
καὶ ἐξολοθρεύσῃ τὴν Ἐκκλησίαν).
|
15
Καὶ ἐπειδὴ τὸ φίδι δὲν ἠμποροῦσε
νὰ τὴν πιάσῃ, ἔρριψεν ἀπὸ
τὸ στόμα του πίσω ἀπὸ τὴν γυναῖκα
νερὸν σὰν ποταμόν, διὰ νὰ τὴν
παρασύρῃ καὶ τὴν πνίξῃ μέσα εἰς
τὸν ποταμὸν αὐτόν, καὶ εἶναι
τοῦτο σύμβολον τῶν πολλῶν διωγμῶν
καὶ τῶν μαρτυρικῶν αἱμάτων, μέσα εἰς
τὰ ὁποῖα ὁ σατανᾶς ἐζήτησε
νὰ πνίξῃ τὴν Ἐκκλησίαν.
|
16
Καὶ ἐβοήθησεν ἡ γῆ τῇ
γυναικῖ, καὶ ἤνοιξεν ἡ γῆ τὸ
στόμα αὐτῆς καὶ κατέπιε τὸν
ποταμὸν ὃν ἔβαλεν ὁ δράκων ἐκ
τοῦ στόματος αὐτοῦ.
|
16
Καὶ ἐβοήθησεν ἡ γῆ τὴν
γυναῖκα, καὶ ἤνοιξεν ἡ γῆ (κατὰ
διαταγὴν Θεοῦ) τὸ στόμα της καὶ
κατάπιε τὸν ποταμόν, τὸν ὁποῖον
ὁ δράκων ἔρριψε ἀπὸ τὸ
στόμα του. (Οἱ διωγμοὶ καὶ οἱ
διῶκται δὲν θὰ ἐπιτύχουν τίποτε
ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ
θὰ συντριβοῦν καὶ θὰ ἐξαφανισθοῦν
εἰς τὴν γῆν). |
16
Καὶ ἐβοήθησεν ἡ γῆ τὴν γυναῖκα.
Καὶ ἤνοιξεν ἡ γῆ τὸ στόμα της
καὶ κατέπιε τὸν ποταμόν, ποὺ ἔρριψεν
ὁ δράκων ἀπὸ τὸ στόμα του. Οἱ
διωγμοὶ δηλαδὴ διὰ τῆς εἰκόνος
αὐτῆς παρουσιάζονται ἀνίσχυροι καὶ
ἄνευ σοβαροῦ ἀποτελέσματος.
|
17
Καὶ ὠργίσθη ὁ δράκων ἐπὶ
τῇ γυναικῖ, καὶ ἀπῆλθε ποιῆσαι
πόλεμον μετὰ τῶν λοιπῶν τοῦ
σπέρματος αὐτῆς, τῶν τηρούντων
τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ
ἐχόντων τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ.
|
17
Καὶ κατελήφθη ἀπὸ μανίαν ὁ
δράκων ἐναντίον τῆς γυναικὸς
καὶ ἐπῆγε νὰ κάμῃ πόλεμον
ἐναντίον τῶν ὑπολοίπων ἀπογόνων
της (τῶν ἀνθρώπων, ποὺ θὰ ἐπίστευαν
εἰς τὸν Χριστὸν καὶ θὰ ἦσαν
ἀδελφοὶ αὐτοῦ), οἱ ὁποῖοι
θὰ ἐτήρουν τὰς ἐντολὰς
τοῦ Θεοῦ καὶ θὰ εἶχαν σταθερὰν
καὶ ἀκλόνητον τὴν ὁμολογίαν
τῆς πίστεως των εἰς τὸν Ἰησοῦν
Χριστόν. |
17
Καὶ ἐθύμωσεν ὁ δράκων κατὰ τῆς
γυναικός. Καὶ ἐπῆγε νὰ κάμῃ
πόλεμον μὲ τοὺς ὑπολοίπους ἀπογόνους
της, οἱ ὁποῖοι ἐφύλαττον τὰς
ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ κατεῖχαν
τὴν ὁμολογίαν τῆς πίστεως πρὸς τὸν
Ἰησοῦν.
|