Οι Αριθμοί : Κεφάλαιον ΣΤ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·
2 λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· ἀνήρ ἢ γυνή, ὃς ἐὰν μεγάλος εὔξηται εὐχὴν ἀφαγνίσασθαι ἁγνείαν Κυρίῳ,
3 ἀπὸ οἴνου καὶ σίκερα ἀγνισθήσεται καὶ ὄξος ἐξ οἴνου καὶ ὄξος ἐκ σίκερα οὐ πίεται καὶ ὅσα κατεργάζεται ἐκ σταφυλῆς οὐ πίεται καὶ σταφυλὴν πρόσφατον καὶ σταφίδα οὐ φάγεται.
4 Πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς αὐτοῦ· ἀπὸ πάντων ὅσα γίνεται ἐξ ἀμπέλου, οἶνον ἀπὸ στεμφύλων ἕως γιγάρτου οὐ φάγεται.
5 Πάσας τὰς ἡμέρας τοῦ ἀγνισμοῦ ξυρὸν οὐκ ἐπελεύσεται ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, ἕως ἂν πληρωθῶσιν αἱ ἡμέραι, ὅσας ηὔξατο Κυρίῳ· ἅγιος ἔσται τρέφην κόμην τρίχα κιφαλῆς.
6 Πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς Κυρίῳ ἐπὶ πάσῃ ψυχῇ τετελευτηκυίᾳ οὐκ εἰσελεύσεται·
7 ἐπὶ πατρὶ καὶ μητρὶ καὶ ἐπ' ἀδελφῷ καὶ ἐπ' ἀδελφῇ, οὐ μιανθήσεται ἐπ' αὐτοῖς ἀποθανόντων αὐτῶν, ὅτι εὐχὴ Θεοῦ αὐτοῦ ἐπ' αὐτῷ ἐπὶ κεφαλῆς αὐτοῦ.
8 Πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς αὐτοῦ ἅγιος ἔσται Κυρίῳ.
9 Ἐὰν δέ τις ἀποθάνῃ ἐπ' αὐτῷ ἐξάπινα, παραχρῆμα μιανθήσεται ἡ κεφαλὴ εὐχῆς αὐτοῦ, καὶ ξυρήσεται τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ᾗ ἂν ἡμέρᾳ καθαρισθῇ· τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ξυρηθήσεται.
10 Καὶ τῇ ἡμέρα τῇ ὀγδόῃ οἴσει δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν πρὸς τὸν ἱερέα, ἐπὶ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου,
11 καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς μίαν περὶ ἀμαρτίας καὶ μίαν εἰς ὁλοκαύτωμα, καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς περὶ ὧν ἥμαρτε περὶ τῆς ψυχῆς καὶ αγιάσει τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ,
12 ᾗ ἡγιάσθη Κυρίῳ, τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς, καὶ προσάξει ἀμνὸν ἐνιαύσιον εἰς πλημμέλειαν, καὶ αἱ ἡμέραι αἱ πρότεραι ἄλογοι ἔσονται, ὅτι ἐμιάνθη ἡ κεφαλὴ εὐχῆς αὐτοῦ.
13 Καὶ οὗτος ὁ νόμος τοῦ εὐξαμένου· ᾗ ἂν ἡμέρᾳ πληρώσῃ ἡμέρας εὐχῆς αὐτοῦ, προσοίσει αὐτὸς παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου
14 καὶ προσάξει τὸ δῶρον αὐτοῦ Κυρίῳ ἀμνὸν ἐνιαύσιον ἄμωμον ἕνα εἰς ὁλοκαύτωσιν καὶ ἀμνάδα ἐνιαυσίαν μὶαν ἄμωμον εἰς ἁμαρτίαν καὶ κριὸν ἕνα ἄμωμον εἰς σωτήριον
15 καὶ κανοῦν ἀζύμων σεμιδάλεως ἄρτους ἀναπεποιημένους ἐν ἐλαίῳ καὶ λαγάνα ἄζυμα κεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ καὶ θυσίαν αὐτῶν καὶ σπονδὴν αὐτῶν.
16 Καὶ προσοίσει ὁ ἱερεὺς ἔναντι Κυρίου καὶ ποιήσει τὸ περὶ ἁμαρτίας αὐτοῦ καὶ τὸ ὁλοκαύτωμα αὐτοῦ
17 καὶ τὸν κριὸν ποιήσει θυσίαν σωτηρίου τῷ Κυρίῳ ἐπὶ τῷ κανῷ τῶν ἀζύμων, καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς τὴν θυσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν σπονδὴν αὐτοῦ.
18 Καὶ ξυρήσεται ὁ ηὐγμένος παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου τὴν κεφαλὴν τῆς εὐχῆς αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσει τὰς τρίχας ἐπὶ τὸ πῦρ, ὃ ἐστιν ὑπὸ τὴν θυσίαν τοῦ σωτηρίου.
19 Καὶ λήψεται ὁ ἱερεὺς τὸν βραχίονα ἑφθὸν ἀπὸ τοῦ κριοῦ καὶ ἄρτον ἕνα ἄζυμον ἀπὸ τοῦ κανοῦ καὶ λάγανον ἄζυμον ἓν καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὰς χεῖρας τοῦ ηὐγμένου μετὰ τὸ ξυρήσασθαι αὐτὸν τὴν εὐχὴν αὐτοῦ·
20 καὶ προσοίσει αὐτὰ ὁ ἱερεὺς ἐπίθεμα ἔναντι Κυρίου, ἅγιον ἔσται τῷ ἱερεῖ ἐπὶ τοῦ στηθυνίου τοῦ ἐπιθέματος καὶ ἐπὶ τοῦ βραχίονος τοῦ ἀφαιρέματος, καὶ μετὰ ταῦτα πίεται ὁ ηὐγμένος οἶνον.
21 Οὗτος ὁ νόμος τοῦ εὐξαμένου, ὃς ἂν εὔξηται Κυρίῳ δῶρον αὐτοῦ Κυρίῳ περὶ τῆς εὐχῆς, χωρὶς ὧν ἂν εὕρῃ ἡ χεὶρ αὐτοῦ, κατὰ δύναμιν τῆς εὐχῆς αὐτοῦ, ἣν ἂν εὔξηται κατὰ νόμον ἁγνείας.
22 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·
23 λάλησον Ἀαρὼν καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ λέγων· οὕτως εὐλογήσετε τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, λέγοντες αὐτοῖς·
24 εὐλογήσαι σε Κύριος καὶ φυλάξαι σε·
25 ἐπιφάναι Κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ ἐλεήσαι σε·
26 ἐπάραι Κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ δώῃ σοι εἰρήνην.
27 Καὶ ἐπιθήσουσι τὸ ὄνομα μου ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, καὶ ἐγὼ Κύριος εὐλογήσω αὐτούς.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Κύριος ὡμίλησε πρὸς τὸν Μωϋσῆν λέγων·
2 <κάλεσε τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς: Ἐὰν ἕνας ἄνδρας ἢ μία γυναῖκα τάξῃ νὰ ἀφιερωθῇ πρὸς τὸν Κύριον ἐπὶ χρονικόν τι διάστημα, νὰ γίνῃ δηλαδὴ Ναζηραῖος,
3 θὰ ἀπέχῃ αὐτὸς ἀπὸ οἶνον καὶ οἰνοπνευματώδη ποτά, ἀπὸ ξύδι κατασκευασμένον ἀπὸ κρασὶ ἢ ἀπὸ ἄλλα οἰνοπνευματώδη ποτά. Γενικῶς δὲν θὰ πίῃ κάθε τι, τὸ ὁποῖον γίνεται ἀπὸ τὴν κατεργασίαν τῆς σταφυλῆς, δὲν θὰ φάγῃ νωπὸν σταφύλι οὔτε ξηρὰν σταφίδα.
4 Καθ' ὅλας τὰς ἡμέρας τοῦ ταξίματός του δὲν θὰ φάγῃ τίποτε ἀπὸ ὅσα γίνονται ἐκ τῆς ἀμπέλου, ἀπόσταγμα στεμφύλων (τσίπουρο) μέχρι κουκούτσι σταφυλῆς.
5 Ὅλας τὰς ἡμέρας τοῦ ἐξαγνισμοῦ ξυράφι δὲν θὰ πέρασῃ εἰς τὸ κεφάλι του, μέχρις ὅτου συμπληρωθοῦν αἱ ἡμέραι, τὰς ὁποίας ἔχει τάξει πρὸς τὸν Κύριον. Θὰ εἶναι ἀφιερωμένος εἰς τὸν Κύριον καὶ διὰ τοῦτο θὰ ἀφήσῃ ἀνέπαφον τὴν κόμην του.
6 Ὅλας τὰς ἡμέρας, ποὺ διαρκεῖ τὸ τάξιμό του, δὲν θὰ εἰσέλθῃ εἰς δωμάτιον, ὅπου ὑπάρχει νεκρός.
7 Δὲν θὰ μιανθῇ εἰσερχόμενος εἰς τὸ δωμάτιον, ὅπου ὑπάρχει τὸ νεκρὸν σῶμα τοῦ πατρός του ἢ, τῆς μητρός του ἢ τοῦ ἀδελφοῦ του ἢ τῆς ἀδελφῆς του. Δὲν θὰ μολυνθῇ πλησιάζων αὐτοὺς τοὺς νεκρούς, διότι ἐπάνω εἰς τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ὑπάρχει τὸ τάξιμό του πρὸς τὸν Θεόν.
8 Ὅλας τὰς ἡμέρας τοῦ ταξίματός του θὰ εἶναι ἅγιος ἀφιερωμένος εἰς τὸν Κύριον.
9 Ἐὰν ὅμως ἀποθάνῃ κανεὶς ἔξαφνα ἐμπρός του, ἀμέσως ἡ κεφαλή του ποὺ ζεῖ τὸ τάξιμο θὰ μολυνθῇ· δι' αὐτὸ θὰ ξυρίσῃ τὴν κεφαλήν του κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς (μολύνσεως, ὁπότε ἡ ἡμέρα αὐτὴ θὰ εἶναι ἡμέρα καθαρισμοῦ του, καὶ θὰ ξυρίσῃ αὐτὴν διὰ δευτέρου φορὰν μετὰ ἑπτὰ ἡμέρας.
10 Κατὰ τὴν ὀγδόην ἡμέραν θὰ φέρῃ δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν πρὸς τὸν ἱερέα εἰς τὴν θύραν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου.
11 Ὁ ἱερεὺς θὰ θυσιάσῃ τὴν μίαν περὶ ἁμαρτίας, τὴν δὲ ἄλλην θὰ προσφέρῃ ὡς ὁλοκαύτωμα καὶ θὰ ἐξιλεώσῃ αὐτὸν διὰ τὴν ἁμαρτίαν, εἰς τὴν ὁποίαν ὑπέπεσεν ἰδὼν νεκρόν, καὶ θὰ ἀφιερώσῃ πάλιν τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην πρὸς τὸν Κύριον,
12 ὅπως εἶχεν ἀφιερωθῆ εἰς τὸν Κύριον κατὰ τὰς πρὸ τῆς ἁμαρτίας του ἡμέρας τοῦ ταξίματος. Θὰ προσφέρῃ αὐτὸς ἐν συνεχείᾳ ἀμνὸν ἑνὸς ἔτους διὰ τὴν ἁμαρτίαν του. Αἱ προηγούμεναι ἡμέραι τοῦ ταξίματός του δὲν θὰ ληφθοῦν ὑπ' ὄψει, διότι ἡ κεφαλή του, ἡ ἀφιερωμένη εἰς τὸν Κύριον, ἐμολύνθη ἐν τῷ μεταξύ.
13 Αὐτὸς εἶναι ὁ νὸμος διὰ τὸν ἔχοντα τάξιμον, διὰ τὸν Ναζηραῖον. Κατὰ τὴν ἡμέραν δὲ ποὺ θὰ συμπληρωθοῦν αἱ ἡμέραι τοῦ ταξίματός του, θὰ ὁδηγήσῃ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς πλησίον εἰς τὰς θύρας τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου·
14 καὶ θὰ προσφέρῃ αὐτὸς πρὸς τὸν Κύριον τὸ δῶρον του, ἀμνὸν ἑνὸς ἔτους, ὑγιῆ καὶ ἀρτιμελῆ πρὸς ὁλοκαύτωσιν, μίαν ἀμνάδα χωρὶς κανένα σωματικὸν ἐλάττωμα διὰ θυσίαν περὶ ἁμαρτίας καὶ ἕνα κριὸν ὑγιῆ καὶ ἀρτιμελῆ διὰ θυσίαν εἰρηνικήν.
15 Θὰ προσφέρῃ ἐπίσης ἕνα κάνιστρον μὲ ἄρτους, καμωμένους ἀπὸ σημιγδάλι χωρὶς προζύμι, ζυμωμένους μὲ λάδι, καὶ λαγάνες, χωρὶς προζύμι, ἀλειμμένες μὲ λάδι καὶ μαζῆ μὲ αὐτὰ οἶνον διὰ τὴν σπονδήν.
16 Ὅλα αὐτὰ θὰ τὰ προσφέρῃ ὁ ἱερεὺς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ θὰ τελέσῃ τὴν θυσίαν περὶ ἁμαρτίας καὶ τὴν θυσίαν τοῦ ὁλοκαυτώματος.
17 Ὁ ἱερεὺς θὰ προσφέρῃ ἐπίσης τὸν κριὸν ὡς εἰρηνικὴν θυσίαν πρὸς τὸν Κύριον, μὲ τὸ κάνιστρον τῶν ἀζύμων ἄρτων καὶ μαζῆ μὲ αὐτὰ τὴν σπονδὴν τοῦ οἴνου.
18 Ἀμέσως κατόπιν ὁ ἔχων τὸ τάξιμον θὰ ξυρίσῃ τὴν καθιερωμένην εἰς τὸν Κύριον κεφαλὴν αὐτοῦ πλησίον εἰς τὰς θύρας τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου καὶ θὰ θέσῃ τὰς τρίχας εἰς τὸ πῦρ τοῦ θυσιαστήριου τῶν ὁλοκαυτωμάτων, εἰς τὸ ὁποῖον προσεφέρθη ἡ εἰρηνικὴ θυσία.
19 Ὁ ἱερεὺς θὰ πάρῃ ἀπὸ τὸν κριὸν τὴν πλάτην, ἀφοῦ πρῶτα τὴν βράσῃ, ἕνα ἄζυμον ἄρτον ἀπὸ τὸ κάνιστρον, μίαν λαγάναν ἄζυμον καὶ θὰ θέσῃ αὐτὰ εἰς τὰ χέρια τοῦ ἔχοντος τὸ τάξιμον μετὰ τὸ ξύρισμα τῆς κεφαλῆς του.
20 Θὰ προσφέρῃ αὐτὰ ὁ ἱερεὺς ὡς θυσίαν ἀφιερωμένην εἰς τὸν Κύριον, ὡς θυσίαν <ἐπιθέματος>. Αὐτὴ ἡ προσφορὰ θὰ εἶναι ἁγία, προωρισμένη διὰ τὸν ἱερέα μαζῆ μὲ τὸ στῆθος τὸ ὁποῖον προσεφέρθη ὡς θυσία ἐπίσης ἐπιθέματος καὶ μὲ τὸ πόδι ποὺ προσεφέρθη ὡς <ἀφαίρεμα>, διὰ ὑψώσεως, πρὸς τὸν Κύριον. Κατόπιν ἀπὸ ὅλα αὐτὰ θὰ πίῃ οἶνον αὐτός, ποὺ εἶχε κάμει τὸ τάξιμον.
21 Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος τοῦ Ναζηραίου, ὁ ὁποῖος ἔκαμε τάξιμο ἀφιερώσεώς του ἐπί τι διάστημα εἰς τὸν Κύριον καὶ ἡ ὑποχρέωσίς του νὰ προσφέρῃ τὴν σχετικὴν θυσίαν διὰ τὴν καθιέρωσίν του πρὸς τὸν Κύριον, ἐκτὸς φυσικὰ ἄλλης τινὸς αὐτοπροαιρέτου καὶ κατὰ τὴν οἰκονομικήν του δυνατότητα προσφορᾶς.
22 Ὁ Κύριος ὡμίλησε πρὸς τὸν Μωϋσῆν λέγων·
23 <ὁμίλησε εἰς τὸν Ἀαρὼν καὶ πρὸς τοὺς υἱούς του, τοὺς ἱερεῖς, καὶ εἰπὲ, ὅτι κατ' αὐτὸν τὸν τρόπον θὰ εὐλογῆτε τους Ἰσραηλίτας λέγοντες πρὸς αὐτούς·
24 Εἴθε νὰ σὲ εὐλογήσῃ καὶ νὰ σὲ διαφυλάξῃ ὁ Κύριος!
25 Εἴθε νὰ φανέρωση εἰς σὲ τὸ πρόσωπόν του καὶ νὰ σὲ ἐλεήση.
26 Εἴθε νὰ στρέψῃ εὐμενὲς καὶ στοργικὸν τὸ πρόσωπόν του ὁ Κύριος πρὸς σὲ καὶ νὰ σοῦ δώσῃ εἰρήνην!
27 Κατ' αὐτὸν τὸν τροπον θὰ θέσουν οἱ ἱερεῖς τὸ ὄνομά μου εἰς τὰς εὐλογίας των πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας. Ἐγὼ δὲ ὁ Κύριος θὰ εὐλογήσω αὐτούς>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωῦσῆν καὶ εἶπε:
2 <Μίλησε εἰς τοὺς Ἰσραηλῖτες καὶ εἰπέ τους· Ὅταν ἕνας ἄνδρας ἢ μία γυναῖκα χωρίσουν τοὺς ἑαυτούς των διὰ νὰ ἀφιερωθοῦν εἰς τὸν Κύριον διὰ κάποιο χρονικὸν διάστημα καὶ δώσουν εἰδικὴν ὑπόσχεσιν νὰ γίνουν Ναζιραῖοι,
3 πρέπει νὰ ἀπέχουν ἀπὸ τὸ κρασὶ καὶ τὰ μεθυστικὰ οἰνοπνευματώδη ποτὰ καὶ ἀπὸ τὸ ξίδι, ποὺ κατασκευάζεται ἀπὸ κρασί, καὶ ἀπὸ τὸ ξίδι, ποὺ κατασκευάζεται ἀπὸ ἄλλα μεθυστικὰ ποτά· γενικῶς δὲν θὰ πίνουν ἀπὸ ὅλα τὰ ποτά, ποὺ παράγονται ἀπὸ χυμὸν σταφυλιοῦ. Ἐπίσης δὲν πρέπει νὰ φάγουν φρέσκο σταφύλι οὔτε ξηρὴ σταφίδα.
4 Ὅλες τὶς ἡμέρες, ποὺ διαρκεῖ ἡ ἀφιέρωσις τοῦ Ναζιραῖου εἰς τὸν Θεὸν καὶ ὁ χωρισμός του ἀπὸ τὸν κόσμον, δὲν θὰ φάγῃ τίποτε ἀπὸ ὅσα παράγονται ἀπὸ τὸ ἀμπέλι, ἀπὸ τὸ τσίπουρον (φλούδα τοῦ σταφυλιοῦ) μέχρι τὸ κουκούτσι τοῦ σταφυλιοῦ.
5 Ὅλες τὶς ἡμέρες, ποὺ διαρκεῖ τὸ τάξιμον εἰς τὸν Θεὸν καὶ ὁ ἑξαγνισμός του, ξυράφι δεν θὰ περάσῃ ἀπὸ τὴν κεφαλήν τοῦ, ἕως ὅτου συμπληρωθοῦν οἱ ἡμέρες, διὰ τὶς ὁποῖες ἔχει ὑποσχεθῆ ὅτι θὰ ἀφιερωθῇ εἰς τὸν Κύριον. Θὰ εἶναι ἅγιος καὶ ἀφιερωμένος εἰς τὸν Θεὸν καὶ διὰ τοῦτο θὰ ἀφήνῃ τὶς τρίχες τῆς κόμης τῆς κεφαλῆς του, ποὺ ἀφιέρωσεν εἰς τὸν Θεόν, νὰ μεγαλώνουν.
6 Ὅλες τὶς ἡμέρες, ποὺ διαρκεῖ ὁ ἑξαγνισμὸς καὶ τὸ τάξιμόν του εἰς τὸν Κύριον, δεν θὰ πλησιάσῃ ἐκεῖ ποὺ εὑρίσκεται νεκρὸν σῶμα.
7 Οὔτε κατὰ τὸν θάνατον τοῦ πατέρα ἢ τῆς μητέρας ἢ τοῦ ἀδελφοῦ ἢ τῆς ἀδελφῆς ὃ Ναζιραῖος αὐτὸς θὰ πλησιάσῃ οὔτε θὰ ἐγγίσῃ τὸ νεκρὸν σῶμα, διὰ νὰ μὴ μολυνθῇ διότι ἡ ἀφιέρωσις καὶ τὸ τάξιμόν του εἰς τὸν Θεὸν εὑρίσκεται εἰς τὴν κεφαλήν του.
8 Κατὰ τὴν διάρκειαν ὅλων τῶν ἡμερῶν τοῦ εἰδικοῦ ταξίματός του θὰ εἶναι ἅγιος, χωρισμένος ἀπὸ ὅλα αὐτά, ὡς ἀφιερωμένος εἰς τὸν Θεόν.
9 Ἐὰν ὅμως κάποιος ἀποθάνῃ ξαφνικὰ ἐμπρός του, τότε θὰ μολυνθῇ ἀμέσως ἡ ἁγιασμένη, ἕνεκα τῆς ἀφιερώσεως, κεφαλή του· εἰς τὴν περίπτωσιν αὐτὴν θὰ ξυρήσῃ τὴν κεφαλήν του τὴν ἡμέραν τοῦ νομικοῦ μολυσμοῦ του· μὲ τὸ ξύρισμα ἡ ἡμέρα αὐτὴ θὰ εἶναι ἡμέρα καθαρισμοῦ του· ἐπίσης θὰ ξυρίσῃ τὴν κεφαλήν του καὶ ὕστερα ἀπὸ ἑπτὰ ἡμέρες.
10 Κατὰ τὴν ὀγδόην ἡμέραν θὰ φέρῃ δύο τρυγόνες ἢ δύο μικρὲς περιστερὲς εἰς τὸν ἱερέα εἰς τὴν εἴσοδον τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου.
11 Καὶ ὁ ἱερεὺς θὰ προσφέρῃ τὴν μίαν τρυγόνα (ἢ τὴν μίαν περιστεράν) ὡς θυσίαν διὰ τὴν ἁμαρτίαν, τὴν δὲ ἄλλην θὰ τὴν προσφέρῃ ὡς θυσίαν διὰ νὰ γίνῃ ὁλοκαύτωμα· καὶ ὁ ἱερεὺς θὰ κάμῃ ἔτσι ἐξιλέωσιν ὑπὲρ τοῦ Ναζιραῖου, ἐπειδὴ ἁμάρτησε μὲ τὸ νὰ ἰδῇ νεκρὸν σῶμα· ὁ Ναζιραῖος θὰ ἁγιάσῃ πάλιν τὴν κεφαλήν του κατὰ τὴν ἰδίαν ἐκείνην ἡμέραν καὶ θὰ τὴν ἀφιερώσῃ εἰς τὸν Κύριον,
12 ὅπως εἶχεν ἀφιερωθῆ εἰς τὸν Κύριον κατὰ τὶς ἡμέρες τοῦ προηγουμένου ταξίματος· καὶ θὰ φέρῃ ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, τὸ ὁποῖον θὰ θυσιάσῃ διὰ τὴν ἐνοχήν του. Ἀλλ’ οἱ προηγούμενες ἡμέρες τῆς ἀφιερώσεώς του δὲν θὰ ὑπολογισθοῦν, διότι ἐχάθησαν, ἐπειδὴ ἐν τῷ μεταξὺ ἐμολύνθη ἡ ἀφιερωμένη εἰς τὸν Κύριον κεφαλή του.
13 Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος τοῦ Ναζιραίου, τοῦ ἀνθρώπου ποὺ ἔταξε τὸν ἑαυτόν του εἰς τὸν Κύριον· ὅταν συμπληρωθοῦν οἱ ἥμερες τῆς ἀφιερώσεώς του, ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν ὁδηγήσῃ κοντὰ εἰς τὴν εἴσοδον τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου
14 καὶ θὰ προσφέρῃ τὸ δῶρον του εἰς τὸν Κύριον, τὸ ὁποῖον θὰ εἶναι ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, ποὺ θὰ ἔχῃ ἀκεραία καὶ ὑγιῆ ὅλα τὰ μέλη του, διὰ νὰ θυσιασθῇ ὡς ὁλοκαύτωμα, καὶ μίαν ἀμνάδα ἐνὸς ἔτους, ποὺ θὰ ἔχῃ ἀκεραία καὶ ὑγιῆ ὅλα τὰ μέλη της, διὰ νὰ θυσιασθῇ ὡς προσφορὰ διὰ τὴν ἁμαρτίαν, καὶ ἕνα κριάρι, ποὺ θὰ ἔχῃ ἀκεραία καὶ ὑγιῆ ὅλα τὰ μέλη του, διὰ νὰ θυσιασθῇ ὡς εἰρηνικὴ καὶ εὐχαριστήριος προσφορά·
15 θὰ φέρῃ ἐπίσης καὶ ἕνα κάνιστρον ψωμιὰ ἀπὸ σιμιγδάλι, ζυμωμένα χωρὶς προζύμι, μὲ λάδι, καὶ ἄζυμες λαγάνες (πίττες) ἀλειμμένες μὲ λάδι, ποὺ θὰ συνοδεύωνται ἀπὸ τὴν θυσίαν τοῦ κρασιοῦ (σπονδήν).
16 Καὶ ὁ ἱερεὺς θὰ προσφέρῃ ὅλα αὐτὰ εἰς τὸν Κύριον, καὶ θὰ κάμῃ τὴν θυσίαν περὶ τῆς ἁμαρτίας του καὶ τὴν θυσίαν τῆς ὁλοκαυτώσεως.
17 Ὁ ἱερεὺς θὰ προσφέρῃ ἐπίσης τὸ κριάρι ὡς εἰρηνικὴν εὐχαριστήριον θυσίαν εἰς τὸν Κύριον μαζὶ μὸ τὸ κάνιστρον μὲ τὰ ψωμιά, τὰ ζυμωμένα χωρὶς προζύμι· μαζὶ μὲ αὐτὰ θὰ προσφέρῃ καὶ τὴν θυσίαν τοῦ κρασιοῦ (σπονδήν).
18 Καὶ ὁ Ναζιραῖος, ποὺ εἶχεν ἀφιερωθῆ καὶ ἔκαμε εἰδικὸν τάξιμον εἰς τὸν Θεόν, θὰ ξυρίσῃ τὴν κεφαλὴν τῆς ἀφιερώσεώς του κοντὰ εἰς τὴν πόρταν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου καὶ θὰ πάρῃ τὶς τρίχες καὶ θὰ τὶς ρίψῃ εἰς τὴν φωτιάν, ποὺ εἶναι κάτω ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, εἰς τὸ ὁποῖον ἔχει προσφερθῆ ἡ εἰρηνικὴ εὐχαριστήριος θυσία.
19 Κατόπιν ὁ ἱερεὺς θὰ λάβῃ τὴν ψημένην ὠμοπλάτην τοῦ κριαριοῦ καὶ ἕνα ψωμὶ ζυμωμένον χωρὶς προζύμι ἀπὸ τὸ κάνιστρον, μίαν λαγάναν (πίτταν) ἄζυμην καὶ θὰ τὰ βάλῃ) εἰς τὰ χέρια τοῦ Ναζιραίου, ποὺ ἔκαμε τάξιμον εἰς τὸν Θεόν, μετὰ τὸ ξύρισμα τῆς κεφαλῆς του τῆς ἀφιερωμένης εἰς τὸν Κύριον.
20 Κατόπιν ὁ ἱερεὺς θὰ τὰ κινήσῃ καὶ θὰ τὰ ὑψώσῃ ἐμπρὸς εἰς τὸ θυσιαστήριον, διὰ νὰ λάβουν εὐλογίαν. Ἡ θυσία αὐτή, ποὺ ὀνομάζεται θυσία κινητῆς προσφορᾶς, καθιστᾷ τὸ δῶρον ἅγιον, ἀφιερωμένον (σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον) εἰς τὸν ἱερέα μαζὶ μὲ τὸ στῆθος, τὸ ὁποῖον ἔχει προσφερθῆ ὡς κινητὴ προσφορά, καὶ τὸν μηρόν (μπούτι), ποὺ ἔχει προσφερθῆ ὡς ὑψωμένη προσφορά, ἀφοῦ ἔχει ἀφαιρεθῆ ἕνα μέρος ἀπὸ τὴν θυσίαν διὰ τὸν ἱερέα. Μετὰ ἀπὸ τὶς θυσίες αὐτές ὁ Ναζιραῖος, ποὺ ἔκαμε τὸ τάξιμον εἰς τὸν Θεόν, ἠμπορεῖ νὰ πιῇ κρασί.
21 Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ἔκαμε εἰδικὸν τάξιμον εἰς τὸν Κύριον· τοῦ Ναζιραίου, ὁ ὁποῖος, ἐπειδὴ ἀφιερώθη δι' ὡρισμένον χρόνον εἰς τὸν Θεόν, ἔχει ὑποχρέωσιν νὰ προσφέρῃ θυσίαν εἰς τὸν Κύριον (ἐκτὸς ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ θὰ ἤθελε νὰ προσφέρῃ κατὰ δύναμιν καὶ μὲ τὴν θέλησίν του εἰς τὸν Κύριον)· θυσίαν ἀνάλογον μὲ τὸ τάξιμον, ποὺ ἔκαμεν εἰς τὸν Θεόν, καὶ τὴν ὁποίαν ἔχει ὑποχρέωσιν ἀπὸ τὸν Νόμον τῆς ἀφιερώσεώς του νὰ ἐκτελέσῃ, συμφώνως πρὸς τὶς ὑποσχέσεις του>.
22 Ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε:
23 <Μίλησε εἰς τὸν ἀρχιερέα Ἀαρὼν καὶ τοὺς υἱούς του
ἱερεῖς καὶ εἰπέ τους: Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον θὰ εὐλογῆτε τοὺς Ἰσραηλίτες καὶ θὰ τοὺς λέγετε·
24 Εἴθε ὁ Κύριος νὰ σὲ εὐλογήσῃ, νὰ σὲ σκεπάσῃ καὶ να σὲ προστατεύσῃ·
25 εἴθε ὁ Κύριος νὰ δείξῃ καὶ νὰ ἐπιλάμψῃ εἰς σὲ τὸ πρόσωπόν του γεμᾶτον χάριν, εὔνοιαν καὶ εὐδοκίαν καὶ νὰ σὲ ἐλεήσῃ·
26 εἴθε ὁ Κύριος νὰ σηκώσῃ καὶ νὰ στρέψῃ εἰς σὲ τὸ πρόσωπόν του μὲ εὐμένειαν καὶ εἴθε νὰ σοῦ δώσῃ μόνιμον εἰρήνην.
27 Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν οἱ ἱερεῖς θὰ προσφέρουν καὶ θὰ θέσουν τὸ ὄνομά μου ὡς εὐλογίαν εἰς τοὺς Ἰσραηλίτες· ὅμως ἐγώ, ποὺ εἶμαι ὁ μόνος Κύριος, θὰ εὐλογῶ καὶ θὰ δίδω μὲ ἀφθονίαν τὴν θείαν προστασίαν καὶ τὸ θεῖον ἔλεος>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·	Κύριος ὡμίλησε πρὸς τὸν Μωϋσῆν λέγων·	Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωῦσῆν καὶ εἶπε:
2 λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· ἀνήρ ἢ γυνή, ὃς ἐὰν μεγάλος εὔξηται εὐχὴν ἀφαγνίσασθαι ἁγνείαν Κυρίῳ,	2 <κάλεσε τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς: Ἐὰν ἕνας ἄνδρας ἢ μία γυναῖκα τάξῃ νὰ ἀφιερωθῇ πρὸς τὸν Κύριον ἐπὶ χρονικόν τι διάστημα, νὰ γίνῃ δηλαδὴ Ναζηραῖος,	2 <Μίλησε εἰς τοὺς Ἰσραηλῖτες καὶ εἰπέ τους· Ὅταν ἕνας ἄνδρας ἢ μία γυναῖκα χωρίσουν τοὺς ἑαυτούς των διὰ νὰ ἀφιερωθοῦν εἰς τὸν Κύριον διὰ κάποιο χρονικὸν διάστημα καὶ δώσουν εἰδικὴν ὑπόσχεσιν νὰ γίνουν Ναζιραῖοι,
3 ἀπὸ οἴνου καὶ σίκερα ἀγνισθήσεται καὶ ὄξος ἐξ οἴνου καὶ ὄξος ἐκ σίκερα οὐ πίεται καὶ ὅσα κατεργάζεται ἐκ σταφυλῆς οὐ πίεται καὶ σταφυλὴν πρόσφατον καὶ σταφίδα οὐ φάγεται.	3 θὰ ἀπέχῃ αὐτὸς ἀπὸ οἶνον καὶ οἰνοπνευματώδη ποτά, ἀπὸ ξύδι κατασκευασμένον ἀπὸ κρασὶ ἢ ἀπὸ ἄλλα οἰνοπνευματώδη ποτά. Γενικῶς δὲν θὰ πίῃ κάθε τι, τὸ ὁποῖον γίνεται ἀπὸ τὴν κατεργασίαν τῆς σταφυλῆς, δὲν θὰ φάγῃ νωπὸν σταφύλι οὔτε ξηρὰν σταφίδα.	3 πρέπει νὰ ἀπέχουν ἀπὸ τὸ κρασὶ καὶ τὰ μεθυστικὰ οἰνοπνευματώδη ποτὰ καὶ ἀπὸ τὸ ξίδι, ποὺ κατασκευάζεται ἀπὸ κρασί, καὶ ἀπὸ τὸ ξίδι, ποὺ κατασκευάζεται ἀπὸ ἄλλα μεθυστικὰ ποτά· γενικῶς δὲν θὰ πίνουν ἀπὸ ὅλα τὰ ποτά, ποὺ παράγονται ἀπὸ χυμὸν σταφυλιοῦ. Ἐπίσης δὲν πρέπει νὰ φάγουν φρέσκο σταφύλι οὔτε ξηρὴ σταφίδα.
4 Πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς αὐτοῦ· ἀπὸ πάντων ὅσα γίνεται ἐξ ἀμπέλου, οἶνον ἀπὸ στεμφύλων ἕως γιγάρτου οὐ φάγεται.	4 Καθ' ὅλας τὰς ἡμέρας τοῦ ταξίματός του δὲν θὰ φάγῃ τίποτε ἀπὸ ὅσα γίνονται ἐκ τῆς ἀμπέλου, ἀπόσταγμα στεμφύλων (τσίπουρο) μέχρι κουκούτσι σταφυλῆς.	4 Ὅλες τὶς ἡμέρες, ποὺ διαρκεῖ ἡ ἀφιέρωσις τοῦ Ναζιραῖου εἰς τὸν Θεὸν καὶ ὁ χωρισμός του ἀπὸ τὸν κόσμον, δὲν θὰ φάγῃ τίποτε ἀπὸ ὅσα παράγονται ἀπὸ τὸ ἀμπέλι, ἀπὸ τὸ τσίπουρον (φλούδα τοῦ σταφυλιοῦ) μέχρι τὸ κουκούτσι τοῦ σταφυλιοῦ.
5 Πάσας τὰς ἡμέρας τοῦ ἀγνισμοῦ ξυρὸν οὐκ ἐπελεύσεται ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, ἕως ἂν πληρωθῶσιν αἱ ἡμέραι, ὅσας ηὔξατο Κυρίῳ· ἅγιος ἔσται τρέφην κόμην τρίχα κιφαλῆς.	5 Ὅλας τὰς ἡμέρας τοῦ ἐξαγνισμοῦ ξυράφι δὲν θὰ πέρασῃ εἰς τὸ κεφάλι του, μέχρις ὅτου συμπληρωθοῦν αἱ ἡμέραι, τὰς ὁποίας ἔχει τάξει πρὸς τὸν Κύριον. Θὰ εἶναι ἀφιερωμένος εἰς τὸν Κύριον καὶ διὰ τοῦτο θὰ ἀφήσῃ ἀνέπαφον τὴν κόμην του.	5 Ὅλες τὶς ἡμέρες, ποὺ διαρκεῖ τὸ τάξιμον εἰς τὸν Θεὸν καὶ ὁ ἑξαγνισμός του, ξυράφι δεν θὰ περάσῃ ἀπὸ τὴν κεφαλήν τοῦ, ἕως ὅτου συμπληρωθοῦν οἱ ἡμέρες, διὰ τὶς ὁποῖες ἔχει ὑποσχεθῆ ὅτι θὰ ἀφιερωθῇ εἰς τὸν Κύριον. Θὰ εἶναι ἅγιος καὶ ἀφιερωμένος εἰς τὸν Θεὸν καὶ διὰ τοῦτο θὰ ἀφήνῃ τὶς τρίχες τῆς κόμης τῆς κεφαλῆς του, ποὺ ἀφιέρωσεν εἰς τὸν Θεόν, νὰ μεγαλώνουν.
6 Πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς Κυρίῳ ἐπὶ πάσῃ ψυχῇ τετελευτηκυίᾳ οὐκ εἰσελεύσεται·	6 Ὅλας τὰς ἡμέρας, ποὺ διαρκεῖ τὸ τάξιμό του, δὲν θὰ εἰσέλθῃ εἰς δωμάτιον, ὅπου ὑπάρχει νεκρός.	6 Ὅλες τὶς ἡμέρες, ποὺ διαρκεῖ ὁ ἑξαγνισμὸς καὶ τὸ τάξιμόν του εἰς τὸν Κύριον, δεν θὰ πλησιάσῃ ἐκεῖ ποὺ εὑρίσκεται νεκρὸν σῶμα.
7 ἐπὶ πατρὶ καὶ μητρὶ καὶ ἐπ' ἀδελφῷ καὶ ἐπ' ἀδελφῇ, οὐ μιανθήσεται ἐπ' αὐτοῖς ἀποθανόντων αὐτῶν, ὅτι εὐχὴ Θεοῦ αὐτοῦ ἐπ' αὐτῷ ἐπὶ κεφαλῆς αὐτοῦ.	7 Δὲν θὰ μιανθῇ εἰσερχόμενος εἰς τὸ δωμάτιον, ὅπου ὑπάρχει τὸ νεκρὸν σῶμα τοῦ πατρός του ἢ, τῆς μητρός του ἢ τοῦ ἀδελφοῦ του ἢ τῆς ἀδελφῆς του. Δὲν θὰ μολυνθῇ πλησιάζων αὐτοὺς τοὺς νεκρούς, διότι ἐπάνω εἰς τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ὑπάρχει τὸ τάξιμό του πρὸς τὸν Θεόν.	7 Οὔτε κατὰ τὸν θάνατον τοῦ πατέρα ἢ τῆς μητέρας ἢ τοῦ ἀδελφοῦ ἢ τῆς ἀδελφῆς ὃ Ναζιραῖος αὐτὸς θὰ πλησιάσῃ οὔτε θὰ ἐγγίσῃ τὸ νεκρὸν σῶμα, διὰ νὰ μὴ μολυνθῇ διότι ἡ ἀφιέρωσις καὶ τὸ τάξιμόν του εἰς τὸν Θεὸν εὑρίσκεται εἰς τὴν κεφαλήν του.
8 Πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς αὐτοῦ ἅγιος ἔσται Κυρίῳ.	8 Ὅλας τὰς ἡμέρας τοῦ ταξίματός του θὰ εἶναι ἅγιος ἀφιερωμένος εἰς τὸν Κύριον.	8 Κατὰ τὴν διάρκειαν ὅλων τῶν ἡμερῶν τοῦ εἰδικοῦ ταξίματός του θὰ εἶναι ἅγιος, χωρισμένος ἀπὸ ὅλα αὐτά, ὡς ἀφιερωμένος εἰς τὸν Θεόν.
9 Ἐὰν δέ τις ἀποθάνῃ ἐπ' αὐτῷ ἐξάπινα, παραχρῆμα μιανθήσεται ἡ κεφαλὴ εὐχῆς αὐτοῦ, καὶ ξυρήσεται τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ᾗ ἂν ἡμέρᾳ καθαρισθῇ· τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ξυρηθήσεται.	9 Ἐὰν ὅμως ἀποθάνῃ κανεὶς ἔξαφνα ἐμπρός του, ἀμέσως ἡ κεφαλή του ποὺ ζεῖ τὸ τάξιμο θὰ μολυνθῇ· δι' αὐτὸ θὰ ξυρίσῃ τὴν κεφαλήν του κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς (μολύνσεως, ὁπότε ἡ ἡμέρα αὐτὴ θὰ εἶναι ἡμέρα καθαρισμοῦ του, καὶ θὰ ξυρίσῃ αὐτὴν διὰ δευτέρου φορὰν μετὰ ἑπτὰ ἡμέρας.	9 Ἐὰν ὅμως κάποιος ἀποθάνῃ ξαφνικὰ ἐμπρός του, τότε θὰ μολυνθῇ ἀμέσως ἡ ἁγιασμένη, ἕνεκα τῆς ἀφιερώσεως, κεφαλή του· εἰς τὴν περίπτωσιν αὐτὴν θὰ ξυρήσῃ τὴν κεφαλήν του τὴν ἡμέραν τοῦ νομικοῦ μολυσμοῦ του· μὲ τὸ ξύρισμα ἡ ἡμέρα αὐτὴ θὰ εἶναι ἡμέρα καθαρισμοῦ του· ἐπίσης θὰ ξυρίσῃ τὴν κεφαλήν του καὶ ὕστερα ἀπὸ ἑπτὰ ἡμέρες.
10 Καὶ τῇ ἡμέρα τῇ ὀγδόῃ οἴσει δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν πρὸς τὸν ἱερέα, ἐπὶ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου,	10 Κατὰ τὴν ὀγδόην ἡμέραν θὰ φέρῃ δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν πρὸς τὸν ἱερέα εἰς τὴν θύραν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου.	10 Κατὰ τὴν ὀγδόην ἡμέραν θὰ φέρῃ δύο τρυγόνες ἢ δύο μικρὲς περιστερὲς εἰς τὸν ἱερέα εἰς τὴν εἴσοδον τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου.
11 καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς μίαν περὶ ἀμαρτίας καὶ μίαν εἰς ὁλοκαύτωμα, καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς περὶ ὧν ἥμαρτε περὶ τῆς ψυχῆς καὶ αγιάσει τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ,	11 Ὁ ἱερεὺς θὰ θυσιάσῃ τὴν μίαν περὶ ἁμαρτίας, τὴν δὲ ἄλλην θὰ προσφέρῃ ὡς ὁλοκαύτωμα καὶ θὰ ἐξιλεώσῃ αὐτὸν διὰ τὴν ἁμαρτίαν, εἰς τὴν ὁποίαν ὑπέπεσεν ἰδὼν νεκρόν, καὶ θὰ ἀφιερώσῃ πάλιν τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην πρὸς τὸν Κύριον,	11 Καὶ ὁ ἱερεὺς θὰ προσφέρῃ τὴν μίαν τρυγόνα (ἢ τὴν μίαν περιστεράν) ὡς θυσίαν διὰ τὴν ἁμαρτίαν, τὴν δὲ ἄλλην θὰ τὴν προσφέρῃ ὡς θυσίαν διὰ νὰ γίνῃ ὁλοκαύτωμα· καὶ ὁ ἱερεὺς θὰ κάμῃ ἔτσι ἐξιλέωσιν ὑπὲρ τοῦ Ναζιραῖου, ἐπειδὴ ἁμάρτησε μὲ τὸ νὰ ἰδῇ νεκρὸν σῶμα· ὁ Ναζιραῖος θὰ ἁγιάσῃ πάλιν τὴν κεφαλήν του κατὰ τὴν ἰδίαν ἐκείνην ἡμέραν καὶ θὰ τὴν ἀφιερώσῃ εἰς τὸν Κύριον,
12 ᾗ ἡγιάσθη Κυρίῳ, τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς, καὶ προσάξει ἀμνὸν ἐνιαύσιον εἰς πλημμέλειαν, καὶ αἱ ἡμέραι αἱ πρότεραι ἄλογοι ἔσονται, ὅτι ἐμιάνθη ἡ κεφαλὴ εὐχῆς αὐτοῦ.	12 ὅπως εἶχεν ἀφιερωθῆ εἰς τὸν Κύριον κατὰ τὰς πρὸ τῆς ἁμαρτίας του ἡμέρας τοῦ ταξίματος. Θὰ προσφέρῃ αὐτὸς ἐν συνεχείᾳ ἀμνὸν ἑνὸς ἔτους διὰ τὴν ἁμαρτίαν του. Αἱ προηγούμεναι ἡμέραι τοῦ ταξίματός του δὲν θὰ ληφθοῦν ὑπ' ὄψει, διότι ἡ κεφαλή του, ἡ ἀφιερωμένη εἰς τὸν Κύριον, ἐμολύνθη ἐν τῷ μεταξύ.	12 ὅπως εἶχεν ἀφιερωθῆ εἰς τὸν Κύριον κατὰ τὶς ἡμέρες τοῦ προηγουμένου ταξίματος· καὶ θὰ φέρῃ ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, τὸ ὁποῖον θὰ θυσιάσῃ διὰ τὴν ἐνοχήν του. Ἀλλ’ οἱ προηγούμενες ἡμέρες τῆς ἀφιερώσεώς του δὲν θὰ ὑπολογισθοῦν, διότι ἐχάθησαν, ἐπειδὴ ἐν τῷ μεταξὺ ἐμολύνθη ἡ ἀφιερωμένη εἰς τὸν Κύριον κεφαλή του.
13 Καὶ οὗτος ὁ νόμος τοῦ εὐξαμένου· ᾗ ἂν ἡμέρᾳ πληρώσῃ ἡμέρας εὐχῆς αὐτοῦ, προσοίσει αὐτὸς παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου	13 Αὐτὸς εἶναι ὁ νὸμος διὰ τὸν ἔχοντα τάξιμον, διὰ τὸν Ναζηραῖον. Κατὰ τὴν ἡμέραν δὲ ποὺ θὰ συμπληρωθοῦν αἱ ἡμέραι τοῦ ταξίματός του, θὰ ὁδηγήσῃ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς πλησίον εἰς τὰς θύρας τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου·	13 Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος τοῦ Ναζιραίου, τοῦ ἀνθρώπου ποὺ ἔταξε τὸν ἑαυτόν του εἰς τὸν Κύριον· ὅταν συμπληρωθοῦν οἱ ἥμερες τῆς ἀφιερώσεώς του, ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν ὁδηγήσῃ κοντὰ εἰς τὴν εἴσοδον τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου
14 καὶ προσάξει τὸ δῶρον αὐτοῦ Κυρίῳ ἀμνὸν ἐνιαύσιον ἄμωμον ἕνα εἰς ὁλοκαύτωσιν καὶ ἀμνάδα ἐνιαυσίαν μὶαν ἄμωμον εἰς ἁμαρτίαν καὶ κριὸν ἕνα ἄμωμον εἰς σωτήριον	14 καὶ θὰ προσφέρῃ αὐτὸς πρὸς τὸν Κύριον τὸ δῶρον του, ἀμνὸν ἑνὸς ἔτους, ὑγιῆ καὶ ἀρτιμελῆ πρὸς ὁλοκαύτωσιν, μίαν ἀμνάδα χωρὶς κανένα σωματικὸν ἐλάττωμα διὰ θυσίαν περὶ ἁμαρτίας καὶ ἕνα κριὸν ὑγιῆ καὶ ἀρτιμελῆ διὰ θυσίαν εἰρηνικήν.	14 καὶ θὰ προσφέρῃ τὸ δῶρον του εἰς τὸν Κύριον, τὸ ὁποῖον θὰ εἶναι ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, ποὺ θὰ ἔχῃ ἀκεραία καὶ ὑγιῆ ὅλα τὰ μέλη του, διὰ νὰ θυσιασθῇ ὡς ὁλοκαύτωμα, καὶ μίαν ἀμνάδα ἐνὸς ἔτους, ποὺ θὰ ἔχῃ ἀκεραία καὶ ὑγιῆ ὅλα τὰ μέλη της, διὰ νὰ θυσιασθῇ ὡς προσφορὰ διὰ τὴν ἁμαρτίαν, καὶ ἕνα κριάρι, ποὺ θὰ ἔχῃ ἀκεραία καὶ ὑγιῆ ὅλα τὰ μέλη του, διὰ νὰ θυσιασθῇ ὡς εἰρηνικὴ καὶ εὐχαριστήριος προσφορά·
15 καὶ κανοῦν ἀζύμων σεμιδάλεως ἄρτους ἀναπεποιημένους ἐν ἐλαίῳ καὶ λαγάνα ἄζυμα κεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ καὶ θυσίαν αὐτῶν καὶ σπονδὴν αὐτῶν.	15 Θὰ προσφέρῃ ἐπίσης ἕνα κάνιστρον μὲ ἄρτους, καμωμένους ἀπὸ σημιγδάλι χωρὶς προζύμι, ζυμωμένους μὲ λάδι, καὶ λαγάνες, χωρὶς προζύμι, ἀλειμμένες μὲ λάδι καὶ μαζῆ μὲ αὐτὰ οἶνον διὰ τὴν σπονδήν.	15 θὰ φέρῃ ἐπίσης καὶ ἕνα κάνιστρον ψωμιὰ ἀπὸ σιμιγδάλι, ζυμωμένα χωρὶς προζύμι, μὲ λάδι, καὶ ἄζυμες λαγάνες (πίττες) ἀλειμμένες μὲ λάδι, ποὺ θὰ συνοδεύωνται ἀπὸ τὴν θυσίαν τοῦ κρασιοῦ (σπονδήν).
16 Καὶ προσοίσει ὁ ἱερεὺς ἔναντι Κυρίου καὶ ποιήσει τὸ περὶ ἁμαρτίας αὐτοῦ καὶ τὸ ὁλοκαύτωμα αὐτοῦ	16 Ὅλα αὐτὰ θὰ τὰ προσφέρῃ ὁ ἱερεὺς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ θὰ τελέσῃ τὴν θυσίαν περὶ ἁμαρτίας καὶ τὴν θυσίαν τοῦ ὁλοκαυτώματος.	16 Καὶ ὁ ἱερεὺς θὰ προσφέρῃ ὅλα αὐτὰ εἰς τὸν Κύριον, καὶ θὰ κάμῃ τὴν θυσίαν περὶ τῆς ἁμαρτίας του καὶ τὴν θυσίαν τῆς ὁλοκαυτώσεως.
17 καὶ τὸν κριὸν ποιήσει θυσίαν σωτηρίου τῷ Κυρίῳ ἐπὶ τῷ κανῷ τῶν ἀζύμων, καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς τὴν θυσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν σπονδὴν αὐτοῦ.	17 Ὁ ἱερεὺς θὰ προσφέρῃ ἐπίσης τὸν κριὸν ὡς εἰρηνικὴν θυσίαν πρὸς τὸν Κύριον, μὲ τὸ κάνιστρον τῶν ἀζύμων ἄρτων καὶ μαζῆ μὲ αὐτὰ τὴν σπονδὴν τοῦ οἴνου.	17 Ὁ ἱερεὺς θὰ προσφέρῃ ἐπίσης τὸ κριάρι ὡς εἰρηνικὴν εὐχαριστήριον θυσίαν εἰς τὸν Κύριον μαζὶ μὸ τὸ κάνιστρον μὲ τὰ ψωμιά, τὰ ζυμωμένα χωρὶς προζύμι· μαζὶ μὲ αὐτὰ θὰ προσφέρῃ καὶ τὴν θυσίαν τοῦ κρασιοῦ (σπονδήν).
18 Καὶ ξυρήσεται ὁ ηὐγμένος παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου τὴν κεφαλὴν τῆς εὐχῆς αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσει τὰς τρίχας ἐπὶ τὸ πῦρ, ὃ ἐστιν ὑπὸ τὴν θυσίαν τοῦ σωτηρίου.	18 Ἀμέσως κατόπιν ὁ ἔχων τὸ τάξιμον θὰ ξυρίσῃ τὴν καθιερωμένην εἰς τὸν Κύριον κεφαλὴν αὐτοῦ πλησίον εἰς τὰς θύρας τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου καὶ θὰ θέσῃ τὰς τρίχας εἰς τὸ πῦρ τοῦ θυσιαστήριου τῶν ὁλοκαυτωμάτων, εἰς τὸ ὁποῖον προσεφέρθη ἡ εἰρηνικὴ θυσία.	18 Καὶ ὁ Ναζιραῖος, ποὺ εἶχεν ἀφιερωθῆ καὶ ἔκαμε εἰδικὸν τάξιμον εἰς τὸν Θεόν, θὰ ξυρίσῃ τὴν κεφαλὴν τῆς ἀφιερώσεώς του κοντὰ εἰς τὴν πόρταν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου καὶ θὰ πάρῃ τὶς τρίχες καὶ θὰ τὶς ρίψῃ εἰς τὴν φωτιάν, ποὺ εἶναι κάτω ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, εἰς τὸ ὁποῖον ἔχει προσφερθῆ ἡ εἰρηνικὴ εὐχαριστήριος θυσία.
19 Καὶ λήψεται ὁ ἱερεὺς τὸν βραχίονα ἑφθὸν ἀπὸ τοῦ κριοῦ καὶ ἄρτον ἕνα ἄζυμον ἀπὸ τοῦ κανοῦ καὶ λάγανον ἄζυμον ἓν καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὰς χεῖρας τοῦ ηὐγμένου μετὰ τὸ ξυρήσασθαι αὐτὸν τὴν εὐχὴν αὐτοῦ·	19 Ὁ ἱερεὺς θὰ πάρῃ ἀπὸ τὸν κριὸν τὴν πλάτην, ἀφοῦ πρῶτα τὴν βράσῃ, ἕνα ἄζυμον ἄρτον ἀπὸ τὸ κάνιστρον, μίαν λαγάναν ἄζυμον καὶ θὰ θέσῃ αὐτὰ εἰς τὰ χέρια τοῦ ἔχοντος τὸ τάξιμον μετὰ τὸ ξύρισμα τῆς κεφαλῆς του.	19 Κατόπιν ὁ ἱερεὺς θὰ λάβῃ τὴν ψημένην ὠμοπλάτην τοῦ κριαριοῦ καὶ ἕνα ψωμὶ ζυμωμένον χωρὶς προζύμι ἀπὸ τὸ κάνιστρον, μίαν λαγάναν (πίτταν) ἄζυμην καὶ θὰ τὰ βάλῃ) εἰς τὰ χέρια τοῦ Ναζιραίου, ποὺ ἔκαμε τάξιμον εἰς τὸν Θεόν, μετὰ τὸ ξύρισμα τῆς κεφαλῆς του τῆς ἀφιερωμένης εἰς τὸν Κύριον.
20 καὶ προσοίσει αὐτὰ ὁ ἱερεὺς ἐπίθεμα ἔναντι Κυρίου, ἅγιον ἔσται τῷ ἱερεῖ ἐπὶ τοῦ στηθυνίου τοῦ ἐπιθέματος καὶ ἐπὶ τοῦ βραχίονος τοῦ ἀφαιρέματος, καὶ μετὰ ταῦτα πίεται ὁ ηὐγμένος οἶνον.	20 Θὰ προσφέρῃ αὐτὰ ὁ ἱερεὺς ὡς θυσίαν ἀφιερωμένην εἰς τὸν Κύριον, ὡς θυσίαν <ἐπιθέματος>. Αὐτὴ ἡ προσφορὰ θὰ εἶναι ἁγία, προωρισμένη διὰ τὸν ἱερέα μαζῆ μὲ τὸ στῆθος τὸ ὁποῖον προσεφέρθη ὡς θυσία ἐπίσης ἐπιθέματος καὶ μὲ τὸ πόδι ποὺ προσεφέρθη ὡς <ἀφαίρεμα>, διὰ ὑψώσεως, πρὸς τὸν Κύριον. Κατόπιν ἀπὸ ὅλα αὐτὰ θὰ πίῃ οἶνον αὐτός, ποὺ εἶχε κάμει τὸ τάξιμον.	20 Κατόπιν ὁ ἱερεὺς θὰ τὰ κινήσῃ καὶ θὰ τὰ ὑψώσῃ ἐμπρὸς εἰς τὸ θυσιαστήριον, διὰ νὰ λάβουν εὐλογίαν. Ἡ θυσία αὐτή, ποὺ ὀνομάζεται θυσία κινητῆς προσφορᾶς, καθιστᾷ τὸ δῶρον ἅγιον, ἀφιερωμένον (σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον) εἰς τὸν ἱερέα μαζὶ μὲ τὸ στῆθος, τὸ ὁποῖον ἔχει προσφερθῆ ὡς κινητὴ προσφορά, καὶ τὸν μηρόν (μπούτι), ποὺ ἔχει προσφερθῆ ὡς ὑψωμένη προσφορά, ἀφοῦ ἔχει ἀφαιρεθῆ ἕνα μέρος ἀπὸ τὴν θυσίαν διὰ τὸν ἱερέα. Μετὰ ἀπὸ τὶς θυσίες αὐτές ὁ Ναζιραῖος, ποὺ ἔκαμε τὸ τάξιμον εἰς τὸν Θεόν, ἠμπορεῖ νὰ πιῇ κρασί.
21 Οὗτος ὁ νόμος τοῦ εὐξαμένου, ὃς ἂν εὔξηται Κυρίῳ δῶρον αὐτοῦ Κυρίῳ περὶ τῆς εὐχῆς, χωρὶς ὧν ἂν εὕρῃ ἡ χεὶρ αὐτοῦ, κατὰ δύναμιν τῆς εὐχῆς αὐτοῦ, ἣν ἂν εὔξηται κατὰ νόμον ἁγνείας.	21 Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος τοῦ Ναζηραίου, ὁ ὁποῖος ἔκαμε τάξιμο ἀφιερώσεώς του ἐπί τι διάστημα εἰς τὸν Κύριον καὶ ἡ ὑποχρέωσίς του νὰ προσφέρῃ τὴν σχετικὴν θυσίαν διὰ τὴν καθιέρωσίν του πρὸς τὸν Κύριον, ἐκτὸς φυσικὰ ἄλλης τινὸς αὐτοπροαιρέτου καὶ κατὰ τὴν οἰκονομικήν του δυνατότητα προσφορᾶς.	21 Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ἔκαμε εἰδικὸν τάξιμον εἰς τὸν Κύριον· τοῦ Ναζιραίου, ὁ ὁποῖος, ἐπειδὴ ἀφιερώθη δι' ὡρισμένον χρόνον εἰς τὸν Θεόν, ἔχει ὑποχρέωσιν νὰ προσφέρῃ θυσίαν εἰς τὸν Κύριον (ἐκτὸς ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ θὰ ἤθελε νὰ προσφέρῃ κατὰ δύναμιν καὶ μὲ τὴν θέλησίν του εἰς τὸν Κύριον)· θυσίαν ἀνάλογον μὲ τὸ τάξιμον, ποὺ ἔκαμεν εἰς τὸν Θεόν, καὶ τὴν ὁποίαν ἔχει ὑποχρέωσιν ἀπὸ τὸν Νόμον τῆς ἀφιερώσεώς του νὰ ἐκτελέσῃ, συμφώνως πρὸς τὶς ὑποσχέσεις του>.
22 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·	22 Ὁ Κύριος ὡμίλησε πρὸς τὸν Μωϋσῆν λέγων·	22 Ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε:
23 λάλησον Ἀαρὼν καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ λέγων· οὕτως εὐλογήσετε τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, λέγοντες αὐτοῖς·	23 <ὁμίλησε εἰς τὸν Ἀαρὼν καὶ πρὸς τοὺς υἱούς του, τοὺς ἱερεῖς, καὶ εἰπὲ, ὅτι κατ' αὐτὸν τὸν τρόπον θὰ εὐλογῆτε τους Ἰσραηλίτας λέγοντες πρὸς αὐτούς·	23 <Μίλησε εἰς τὸν ἀρχιερέα Ἀαρὼν καὶ τοὺς υἱούς του ἱερεῖς καὶ εἰπέ τους: Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον θὰ εὐλογῆτε τοὺς Ἰσραηλίτες καὶ θὰ τοὺς λέγετε·
24 εὐλογήσαι σε Κύριος καὶ φυλάξαι σε·	24 Εἴθε νὰ σὲ εὐλογήσῃ καὶ νὰ σὲ διαφυλάξῃ ὁ Κύριος!	24 Εἴθε ὁ Κύριος νὰ σὲ εὐλογήσῃ, νὰ σὲ σκεπάσῃ καὶ να σὲ προστατεύσῃ·
25 ἐπιφάναι Κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ ἐλεήσαι σε·	25 Εἴθε νὰ φανέρωση εἰς σὲ τὸ πρόσωπόν του καὶ νὰ σὲ ἐλεήση.	25 εἴθε ὁ Κύριος νὰ δείξῃ καὶ νὰ ἐπιλάμψῃ εἰς σὲ τὸ πρόσωπόν του γεμᾶτον χάριν, εὔνοιαν καὶ εὐδοκίαν καὶ νὰ σὲ ἐλεήσῃ·
26 ἐπάραι Κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ δώῃ σοι εἰρήνην.	26 Εἴθε νὰ στρέψῃ εὐμενὲς καὶ στοργικὸν τὸ πρόσωπόν του ὁ Κύριος πρὸς σὲ καὶ νὰ σοῦ δώσῃ εἰρήνην!	26 εἴθε ὁ Κύριος νὰ σηκώσῃ καὶ νὰ στρέψῃ εἰς σὲ τὸ πρόσωπόν του μὲ εὐμένειαν καὶ εἴθε νὰ σοῦ δώσῃ μόνιμον εἰρήνην.
27 Καὶ ἐπιθήσουσι τὸ ὄνομα μου ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, καὶ ἐγὼ Κύριος εὐλογήσω αὐτούς.	27 Κατ' αὐτὸν τὸν τροπον θὰ θέσουν οἱ ἱερεῖς τὸ ὄνομά μου εἰς τὰς εὐλογίας των πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας. Ἐγὼ δὲ ὁ Κύριος θὰ εὐλογήσω αὐτούς>.	27 Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν οἱ ἱερεῖς θὰ προσφέρουν καὶ θὰ θέσουν τὸ ὄνομά μου ὡς εὐλογίαν εἰς τοὺς Ἰσραηλίτες· ὅμως ἐγώ, ποὺ εἶμαι ὁ μόνος Κύριος, θὰ εὐλογῶ καὶ θὰ δίδω μὲ ἀφθονίαν τὴν θείαν προστασίαν καὶ τὸ θεῖον ἔλεος>.