Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ἀπάραντες οἱ οἱοὶ Ἰσραὴλ
παρενέβαλον ἐπὶ δυσμῶν Μωὰβ
παρὰ τὸν Ἰορδάνην κατὰ Ἱεριχώ.
|
πὸ
ἐκεῖ ἐξεκίνησαν καὶ ἐπροχώρησαν
οἱ Ἰσραηλῖται καὶ στρατοπέδευσαν
πρὸς δυσμὰς τῆς χώρας Μωάβ,
παρὰ τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν ἀπέναντι
ἀπὸ τὴν Ἱεριχώ.
|
ἱ
Ἰσραηλῖται μετὰ τὴν νίκην των ἐναντίον
τοῦ Ὢγ ἐπροχώρησαν καὶ ἐστρατοπέδευσαν
εἰς τὰ δυτικὰ τῆς Μωὰβ κοντὰ
εἰς τὶς ἀνατολικὲς ὄχθες τοῦ
Ἰορδάνη, ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Ἱεριχῶ.
|
2
Καὶ ἰδὼν Βαλὰκ υἱὸς Σεπφὼρ
πάντα ὅσα ἐποίησεν Ἰσραὴλ
τῷ Ἀμορραίῳ,
|
2
Ὁ Βαλάκ, υἱὸς τοῦ Σεπφώρ,
ὅταν εἶδε ὅσα ἔκαμαν οἱ Ἰσραηλῖται
ἐναντίον τῶν Ἀμορραίων,
|
2
Καὶ ὁ Βαλάκ, ὁ υἱὸς τοῦ
Σεπφώρ, ὅταν εἶδεν ὅλα ὅσα ἔκαμαν
οἱ Ἰσραηλῖται εἰς τοὺς Ἀμορραίους,
|
3
καὶ ἐφοβήθη Μωὰβ τὸν λαὸν
σφόδρα ὅτι πολλοὶ ἦσαν, καὶ
προσώχθισε Μωὰβ ἀπὸ προσώπου
υἱῶν Ἰσραήλ.
|
3
ἐφοβήθη πολύ, αὐτὸς καὶ
οἱ Μωαβῖται, τοὺς Ἰσραηλίτας,
διότι ἦσαν πολλοί. Οἱ δὲ Μωαβῖται
εἶχον κυριευθῆ ἀπὸ μίσος καὶ
ἀγανάκτησιν ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν.
|
3
ἐφοβήθη καὶ αὐτὸς καὶ ὅλοι
οἱ ὑπήκοοί του Μωαβῖται πάρα πολὺ
τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, διότι ἦσαν
πλῆθος πολύ. Οἱ Μωαβῖται ἀγανάκτησαν
ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ
εἰς τὴν ἀμηχανίαν των ἐμίσησαν τὸν
λαὸν τοῦ Θεοῦ· |
4
Καὶ εἶπε Μωὰβ τῇ γερουσίᾳ
Μαδιάμ· νῦν ἐκλείξει ἡ
συναγωγὴ αὕτη πάντας τοὺς κύκλω
ὑμῶν, ὡσεὶ ἐκλείξαι ὁ
μόσχος τὰ χλωρὰ ἐκ τοῦ πεδίου.
Καὶ Βαλὰκ υἱὸς Σεπφὼρ βασιλεὺς
Μωὰβ ἦν κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον.
|
4
Εἶπον δὲ εἰς τὴν γερουσίαν τῶν
Μαδιανιτῶν· <ὁ λαὸς αὐτὸς
τῶν Ἰσραηλιτῶν τώρα πλέον θὰ
σαρώσῃ ὅλους τοὺς γύρω μας λαοὺς
καὶ θὰ γλείψῃ τὴν περιοχήν,
ὅπως τὸ μοσχάρι γλείφει τὸ χλωρὸ
χορτάρι τῆς πεδιάδος>. Ὁ δὲ
Βαλάκ, ὁ υἱὸς τοῦ Σεπφώρ,
ἦτο βασιλεὺς τῶν Μωαβιτῶν κατὰ
τὸν καιρὸν ἐκεῖνον.
|
4
Καὶ οἱ Μωαβῖται εἶπαν εἰς τὴν
γερουσίαν τῶν Μαδιανιτῶν: <Τώρα ὅλο αὐτὸ
τὸ πολὺ πλῆθος θὰ γλείψῃ καὶ
θὰ ἐξαφανίσῃ καὶ ἐμᾶς
καὶ ὅλους τοὺς τριγύρω γείτονές μας,
ὅπως γλείφει τὸ μοσχάρι τὸ χλωρὸ χορτάρι
τοῦ λιβαδιοῦ· δὲν θὰ ἀφήσουν
τίποτε>. Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον
βασιλιᾶς τῶν Μωαβιτῶν ἦταν ὁ
Βαλάκ, ὁ υἱὸς τοῦ Σεπφώρ.
|
5
Καὶ ἀπέστειλε πρέσβεις πρὸς
Βαλαὰμ υἱὸν Βεὼρ Φαθουρά, ὅ
ἐστιν ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ γῆς
υἱῶν λαοῦ αὐτοῦ, καλέσαι
αὐτὸν λέγων· ἰδοὺ
λαὸς ἐξελήλυθεν ἐξ Αἰγύπτου
καὶ ἰδοὺ κατεκάλυψε τὴν ὄψιν
τῆς γῆς καὶ οὗτος ἐγκάθηται
ἐχόμενός μου·
|
5
Αὐτὸς λοιπὸν ἔστειλε πρεσβευτὰς
πρὸς τὸν Βαλαάμ, υἱὸν τοῦ
Βεώρ, εἰς Φαθουρά, ἡ ὁποία
εὑρίσκεται πλησίον τοῦ ποταμοῦ
Εὐφράτου, εἰς τὴν
χώραν τοῦ λαοῦ τοῦ Βαλαάμ, διὰ
νὰ προσκαλέσουν αὐτόν, λέγοντες·
<ἰδοὺ ἕνας
λαὸς ἰσχυρὸς ἐβγῆκεν
ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἐκάλυψε
τὴν ἐπιφάνειαν τῆς
γῆς. Αὐτὸς εἶναι
τώρα ἐγκατεστημένος
πλησίον μου. |
5
Ὁ Βαλάκ, διὰ νὰ ἀντιμετωπίσῃ
τὴν κρίσιμον κατάστασιν, ἔστειλε πρεσβευτὲς
πρὸς τὸν Βαλαάμ, υἱὸν τοῦ Βεώρ,
εἰς τὴν πόλιν Φαθουρά, ποὺ εἶναι κτισμένη
εἰς τὶς ὄχθες τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτη,
ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται εἰς τὴν
χώραν τοῦ λαοῦ τοῦ Βαλαάμ, διὰ νὰ
τὸν προσκαλέσουν ὡς ἐξῇς: <Νά·
ἕνας ὁλόκληρος λαὸς ἐβγῆκε ἀπὸ
τὴν Αἴγυπτον νά, ἐπλημμύρισε ὅλην
τὴν γῆν, ἦλθε καὶ ἐγκατεστάθη
κοντά μου καὶ ἀπειλεῖ τὴν χώραν μου.
|
6
καὶ νῦν δεῦρο ἄρασαί μοι τὸν
λαὸν τοῦτον, ὅτι ἰσχύει οὗτος
ἢ ἡμεῖς· ἐὰν δυνώμεθα
πατάξαι ἐξ αὐτῶν, καὶ ἐκβαλῶ
αὐτοὺς ἐκ τῆς γῆς· ὅτι
οἶδα οὓς ἐὰν εὐλογήσῃς
σύ, εὐλόγηνται, καὶ οὓς ἐὰν
καταράσῃ σύ, κεκατήρανται.
|
6
Ἔλα λοιπὸν τώρα ἐδῶ καὶ
καταράσου πρὸς χάριν μου τὸν λαὸν
αὐτόν, διότι εἶναι
πολὺ ἰσχυρότερος ἀπὸ ἡμᾶς.
Ἴσως τότε ἠμπορέσωμεν νὰ κτυπήσωμεν
αὐτούς, νὰ τοὺς νικήσωμεν καὶ
νὰ τοὺς ἐκδιώξωμεν
ἀπὸ τὴν χώραν μας.
Σοῦ ζητῶ νὰ τοὺς
καταρασθῇς, διότι γνωρίζω, ὅτι
ἐκεῖνοι, τοὺς ὁποίους
σὺ θὰ εὐλογήσῃς, θὰ
εἶναι εὐλογημένοι· καὶ ἐκεῖνοι,
τοὺς ὁποίους σὺ θὰ
καταρασθῇς, θὰ εἶναι καταραμένοι>.
|
6
Ἔλα λοιπόν, σὲ παρακαλῶ, τώρα καὶ
καταράσου τὸν λαὸν αὐτὸν πρὸς
χάριν μου, διότι αὐτὸς εἶναι δινατώτερός
μας. Ἴσως ἠμπορέσωμεν ἔτσι νὰ
τοὺς νικήσωμεν καὶ νὰ τοὺς διώξωμεν
ἀπὸ τὴν χώραν μου. Διότι γνωρίζω καλά, ὅτι
ἡ εὐλογία σου καὶ ἡ κατάρα σου πιάνουν·
ὅποιους εὐλογήσῃς σύ, εἶναι
εὐλογημένοι, καὶ ὅποιους καταρασθῇς
σύ, εἶναι καταραμένοι>.
|
7
Καὶ ἐπορεύθη ἡ γερουσία Μωὰβ
καὶ ἡ γερουσία Μαδιάμ, καὶ τὰ
μαντεῖα ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν,
καὶ ἦλθον πρὸς Βαλαὰμ καὶ εἶπαν
αὐτῷ τὰ ρήματα Βαλάκ.
|
7
Ἡ γερουσία τῶν Μωαβιτῶν καὶ
τῶν Μαδιανιτῶν, ἔχοντες
εἰς τὰ χέρια των καὶ τὴν
ἀμοιβὴν ποὺ θὰ ἔδιναν εἰς
τὸν Βαλαὰμ διὰ
τὰ μαντικά, ἐπορεύθησαν
καὶ ἦλθαν πρὸς τὸν Βαλαὰμ
καὶ τοῦ διεβίδασαν τὰ λόγια
τοῦ Βαλάκ.
|
7
Καὶ ἐπῆγαν εἰς αὐτὸν ἡ
γερουσία τῶν Μωαβιτῶν καὶ ἡ γερουσία
τῶν Μαδιανιτῶν κρατῶντας εἰς τὰ
χέρια των τὰ δῶρα, ποὺ θὰ ἔδιδαν
ὡς ἀμοιβὴν εἰς τὸν προφήτην.
Καὶ ἦλθαν εἰς τὸν Βαλαὰμ καὶ
τοῦ διεβίβασαν τὴν πρόσκλησιν καὶ τὰ
λόγια τοῦ βασιλιᾶ Βαλάκ. |
8
Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· καταλύσατε
αὐτοῦ τὴν νύκτα, καὶ ἀποκριθήσομαι
ὑμῖν πράγματα, ἃ ἂν λαλήσῃ
Κύριος πρὸς μέ· καὶ κατέμειναν
οἱ ἄρχοντες Μωὰβ παρὰ Βαλαάμ.
|
8
Ὁ Βαλαὰμ ἀπήντησεν εἰς αὐτούς·
<μείνατε ἐδῶ τὴν νύκτα αὐτὴν
καὶ θὰ ἀπαντήσω εἰς σᾶς
ὅσα ὁ Κύριος θὰ φανερώσῃ
εἰς ἐμέ>. Οἱ
ἄρχοντες τῶν Μωαβιτῶν ἔμειναν πλησίον
τοῦ Βαλαάμ.
|
8
Ὁ Βαλαὰμ τοὺς εἶπε: <Ἀναπαυθῆτε
τὴν νύκτα ἐδῶ καὶ αὔριον τὸ
πρωῒ θὰ σᾶς δώσω ἀπάντησιν, ἐκεῖνα
τὰ ὁποῖα θὰ μοῦ εἰπῇ
ὁ Κύριος τὴν νύκτα>. Ἔτσι οἱ ἄρχοντες
τῶν Μωαβιτῶν ἔμειναν κοντὰ εἰς
τὸν Βαλαάμ. |
9
Καὶ ἦλθεν ὁ Θεὸς πρὸς Βαλαὰμ
καὶ εἶπεν αὐτῷ· τί οἱ
ἄνθρωποι οὗτοι παρὰ σοί; |
9
Ἦλθεν ὁ Θεὸς πρὸς τὸν Βαλαὰμ
καὶ τοῦ εἶπε. <Τί ζητοῦν
οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι
εὑρίσκονται πλησίον σου;>
|
9
Τὴν νύκτα ἦλθε ὁ Θεὸς εἰς τὸν
Βαλαάμ (πιθανώτατα μὲ ὄνειρον, ὅταν
ὁ Βαλαὰμ ἐκοιμᾶτο) καὶ τοῦ
εἶπε: <Ποῖοι εἶναι οἰ ἄνθρωποι
αὐτοί, ποὺ εἶναι κοντά σου, καὶ
τὶ ζητοῦν ἀπὸ σέ;>
|
10
Καὶ εἶπε Βαλαὰμ πρὸς τὸν Θεόν·
Βαλὰκ υἱὸς Σεπφώρ, βασιλεὺς
Μωάβ, ἀπέστειλεν αὐτοὺς πρὸς
μὲ λέγων· |
10
Ὁ Βαλαὰμ ἀπήντησεν πρὸς τὸν
Θεόν· <ὁ Βαλάκ, υἱὸς
τοῦ Σεπφὼρ καὶ βασιλεὺς τῶν
Μωαβιτῶν, ἔστειλε αὐτοὺς τοὺς
πρεσβευτὰς εἰς ἐμέ, λέγων·
|
10
Ἀπεκρίθη ὁ Βαλαὰμ πρὸς τὸν Θεόν:
<Ὁ Βαλάκ, ὁ υἱὸς τοῦ Σεπφώρ,
βασιλιᾶς τῆς Μωάβ, τοὺς ἔστειλε πρὸς
ἐμὲ μὲ τὴν παραγγελίαν:
|
11
ἰδοὺ λαὸς ἐξελήλυθεν ἐξ
Αἰγύπτου καὶ κεκάλυφε τὴν ὄψιν
τῆς γῆς καὶ οὗτος ἐγκάθηται
ἐχόμενός μου· καὶ νῦν δεῦρο
ἄρασαί μοι αὐτόν, εἰ ἄρα
δυνήσομαι πατάξαι αὐτὸν καὶ
ἐκβαλῶ αὐτὸν ἀπὸ τῆς
γῆς. |
11
Ἰδοὺ λαὸς πολὺς
καὶ ἰσχυρὸς
ἐβγῆκεν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον
καὶ ἐσκέπασεν ἐξ ὁλοκλήρου
τὴν ὄψιν τῆς γῆς· ἔχει
δὲ ἐγκατασταθῆ πλησίον μου. Ἔλα
λοιπὸν τώρα νὰ καταρασθῇς πρὸς
χάριν μου αὐτὸν τὸν λαόν,
μήπως καὶ ἠμπορέσω
νὰ τὸν κτυπήσω καὶ τὸν
ἐκδιώξω ἀπὸ τὴν
χώραν μου>.
|
11
Νά, ἕνας ὁλόκληρος λαὸς ἐβγῆκε
ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, ἐπλημμύρισε
τὴν γῆν, ἦλθε καὶ ἐγκατεστάθη
κοντά μου καὶ ἀπειλεῖ τὴν χώραν μου.
Ἔλα λοιπόν, σὲ παρακαλῶ, τώρα καὶ
καταράσου τὸν λαὸν αὐτὸν πρὸς
χάριν μου, μήπως ἠμπορέσω ἔτσι νὰ
τὸν νικήσω καὶ τὸν διώξω ἀπὸ
τὴν χώραν μου>. |
12
Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς Βαλαάμ·
οὐ πορεύσῃ μετ' αὐτῶν, οὐδὲ
καταράσῃ τὸν λαόν· ἔστι
γὰρ εὐλογημένος.
|
12
Εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς τὸν Βαλαάμ·
<δὲν θὰ πορευθῆς μαζῆ μὲ
τοὺς ἄρχοντας αὐτούς, οὔτε καὶ
θὰ καταρασθῇς τὸν λαὸν αὐτόν,
διότι εἶναι εὐλογημένος>.
|
12
Καὶ ὁ Θεὸς εἶπε πρὸς τὸν
Βαλαάμ: <Πρόσεξε· δὲν θὰ πᾶς μὲ
τοὺς ἀνθρώπους αὐτούς, οὔτε θὰ
καταρασθῇς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν·
διότι εἶναι λαὸς εὐλογημένος ἀπὸ
ἐμέ>. |
13
Καὶ ἀναστὰς Βαλαὰμ τὸ πρωῒ
εἶπε τοῖς ἄρχουσι Βαλάκ· ἀποτρέχετε
πρὸς τὸν κύριον ὑμῶν· οὐκ
ἀφίησί μὲ ὁ Θεὸς πορεύεσθαι
μεθ' ὑμῶν. |
13
Ἐγερθεὶς ὁ Βαλαὰμ τὴν πρωΐαν
εἶπεν εἰς τοὺς
ἄρχοντας τοῦ Βαλάκ· <ἐπιστρέψατε
πρὸς τὸν κύριόν
σας. Ὁ Θεὸς δὲν μὲ ἀφήνει
νὰ ἔλθω μαζῆ σας>.
|
13
Ὁ Βαλαάμ, ἀφοῦ ἐσηκώθη τὸ
πρωΐ, εἶπεν εἰς τοὺς ἀπεσταλμένους
ἄρχοντες τοῦ βασιλιᾶ Βαλάκ: <Φύγετε καὶ
γυρίστε γρήγορα εἰς τὸν κύριον σας· ὁ Θεὸς
ἀρνεῖται νὰ μοῦ ἐπιτρέψῃ
νὰ ἔλθω μαζί σας>.
|
14
Καὶ ἀναστάντες οἱ ἄρχοντες Μωὰβ
ἦλθον πρὸς Βαλὰκ καὶ εἶπαν·
οὐ θέλει Βαλαὰμ πορευθῆναι μεθ' ἡμῶν.
|
14
Οἱ ἄρχοντες τῶν Μωαβιτῶν ἀνεχώρησαν
ἄπρακτοι, ἦλθον πρὸς τὸν Βαλὰκ
καὶ τοῦ εἶπαν· <δὲν θέλει
ὁ Βαλαὰμ νὰ ἔλθη μαζῆ μας>.
|
14
Καὶ οἱ ἄρχοντες τῶν Μωαβιτῶν,
ἀφοῦ ἔφυγαν, ἦλθαν πίσω εἰς
τὸν βασιλιᾶ Βαλὰκ καὶ τοῦ εἶπαν:
<Ὁ Βαλαὰμ ἀρνεῖται νὰ μᾶς
ἀκολουθήσῃ>. |
15
Καὶ προσέθετο Βαλὰκ ἔτι ἀποστεῖλαι
ἄρχοντας πλείους καὶ ἐντιμοτέρους
τούτων. |
15
Ὁ Βαλὰκ ἀπέστειλε καὶ πάλιν
περισσοτέρους ἄρχοντας καὶ περισσότερον
ἐπισήμους ἀπὸ τοὺς πρώτους.
|
15
Ὁ Βαλὰκ ἔστειλε πάλιν ἄρχοντες περισσοτέρους,
ποὺ εἶχαν μεγαλύτερον βαθμὸν καὶ ἀξίωμα
ἀπὸ τοὺς προηγουμένους.
|
16
Καὶ ἦλθον πρὸς Βαλαὰμ καὶ λέγουσιν
αὐτῷ· τάδε λέγει Βαλὰκ
ὁ τοῦ Σεπφώρ· ἀξιῶ σε,
μὴ ὀκνήσῃς ἐλθεῖν πρός
με· |
16
Ἦλθον αὐτοὶ πρὸς τὸν Βαλαὰμ
καὶ τοῦ εἶπαν· <αὐτὰ
λέγει ὁ βασιλεὺς Βαλάκ, ὁ υἱὸς
τοῦ Σεπφώρ· ῎Εχω τὴν ἀξίωσιν
ἀπὸ σὲ νὰ μὴ βραδύνῃς
νὰ ἔλθῃς πρὸς ἐμέ.
|
16
Αὐτοὶ ἦλθαν εἰς τὸν Βαλαὰμ
καὶ τοῦ εἶπαν: <Αὐτὰ παραγγέλλει
ὁ βασιλιᾶς Βαλάκ, ὁ υἱὸς τοῦ
Σεπφώρ· ζητῶ ἀπὸ σὲ νὰ
μὴ ἀμελήσῃς νὰ ἔλθῃς πρὸς
ἐμέ, |
17
ἐντίμως γὰρ τιμήσω σε, καὶ ὅσα
ἐὰν εἴπῃς, ποιήσω σοι·
καὶ δεῦρο ἐπικατάρασαί μοι τὸν
λαόν τοῦτον. |
17
῞Οταν δὲ ἔλθῃς ἐγὼ θὰ
σὲ τιμήσω καὶ θὰ σὲ ἀμείψω
πλουσίως καὶ ὅσα μοῦ εἴπῃς
θὰ τὰ ἐκτελέσω. Ἔλα λοιπὸν
ἐδῶ, διὰ νὰ καταρασθῆς πρὸς
χάριν μου αὐτὸν τὸν λαόν>.
|
17
διότι ἐγὼ θὰ σὲ τιμήσω μὲ μεγάλες
τιμές, θὰ σὲ ἀμείψω πλούσια καὶ θὰ
σοῦ κάμω ὅ,τι μου ζητήσῃς· ἔλα μόνον
νὰ καταρασθῇς πρὸς χάριν μου τὸν Ἰσραηλιτικὸν
αὐτὸν λαόν>. |
18
Καὶ ἀπεκρίθη Βαλαὰμ καὶ εἶπε
τοῖς ἄρχουσι Βαλάκ· ἐὰν
δῷ μοι Βαλὰκ πλήρη τὸν οἶκον
αὐτοῦ ἀργυρίου καὶ χρυσίου,
οὐ δυνήσομαι παραβῆναι τὸ ρῆμα
Κυρίου τοῦ Θεοῦ, ποιῆσαι αὐτὸ
μικρὸν ἢ μέγα ἐν τῇ διάνοίᾳ
μου· |
18
Ὁ Βαλαὰμ ἀπήντησεν εἰς τοὺς
ἄρχοντας τοῦ Βαλάκ, λέγων· <καὶ
ἂν ἀκόμη ὁ Βαλάκ μοῦ δώσῃ
ὅλον τὸν οἶκον του γεμᾶτον ἀργύριον
καὶ χρυσίον, δὲν θὰ ἠμπορέσω
νὰ παραβῶ τὸν λόγον Κυρίου τοῦ
Θεοῦ καὶ νὰ σκεφθῶ κάτι μικρὸν
ἢ μεγάλον ἀντίθετον πρὸς ἐκεῖνα
ποὺ μοῦ εἶπεν ὁ Θεός.
|
18
Ὁ Βαλαὰμ ἀπάντησε εἰς τοὺς ἄρχοντες,
ποὺ ἦλθαν ἐκ μέρους τοῦ Βαλάκ: <Καὶ
ἐὰν ἀκόμη ὁ Βαλὰκ μοῦ
δώσῃ ὅλο τὸ παλάτι του γεμᾶτο ἀπὸ
ἀσήμι καὶ χρυσάφι, ἐγὼ δὲν
θὰ ἠμπορέσω νὰ παραβῶ τὸν
λόγον Κυρίου τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ σκεφθῶ
νὰ εἴπω ὀλιγώτερα ἢ περισσότερα
ἀπὸ αὐτό, ποὺ θὰ μοῦ
εἰπῇ ὁ Κύριος. |
19
καὶ νῦν ὑπομείνατε αὐτοῦ
καὶ ὑμεῖς τὴν νύκτα ταύτην,
καὶ γνώσομαι τί προσθήσει Κύριος
λαλῆσαι πρός με. |
19
Ἀλλὰ τώρα μείνατε καὶ σεῖς
ἐδῶ αὐτὴν τὴν νύκτα καὶ
θὰ μάθω τί θὰ θελήσῃ ὁ
Θεὸς νὰ μοῦ φανέρωσῃ πάλιν>.
|
19
Τώρα περιμένετε ἐδῶ καὶ σεῖς τὴν
νύκτα αὐτὴν καὶ θὰ ἰδῶ
μήπως ὁ Κύριος μοῦ προσθέσῃ τίποτε ἄλλο
περισσότερον>. |
20
Καὶ ἦλθεν ὁ Θεὸς πρὸς Βαλαὰμ
νυκτὸς καὶ εἶπεν αὐτῷ·
εἰ καλέσαι σε πάρεισιν οἱ ἄνθρωποι
οὗτοι, ἀναστὰς ἀκολούθησον αὐτοῖς·
ἀλλὰ τὸ ρῆμα, ὃ ἐὰν
λαλήσω πρός σε, τοῦτο ποιήσεις.
|
20
Ἦλθεν ὁ Θεὸς πρὸς τὸν Βαλαὰμ
κατὰ τὸ διάστημα τῆς νυκτὸς
καὶ εἶπε πρὸς τὸν Βαλαάμ·
<ἐφ' ὅσον οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ
ἦλθαν νὰ σὲ καλέσουν, σήκω καὶ
ἀκολούθησέ τους. Ἀλλὰ θὰ
κάμῃς σύμφωνα μὲ ἐκεῖνα,
τὰ ὁποία ἐγὼ θὰ σοῦ
φανερώσω>. |
20
Καὶ τὴν νύκτα ἦλθεν ὁ Θεὸς εἰς
τὸν Βαλαάμ (πιθανώτατα μὲ ὄνειρον,
ὅταν ὁ Βαλαὰμ ἐκοιμᾶτο) καὶ
τοῦ εἶπε: <Ἐάν οἱ ἄνθρωποι,
ποὺ ἐκράτησες ἀπόψε εἰς τὸ
σπίτι σου, ἦλθαν διὰ νὰ σὲ καλέσουν,
σήκω καὶ ἀκολούθησέ τους. Ἀλλὰ
ἐκεῖ ποὺ θὰ πᾶς, θὰ εἰπῇς
αὐτὸ ποὺ θὰ σοῦ εἰπῶ
ἐγὼ καὶ θὰ κάμῃς αὐτὸ
ποὺ θὰ σοῦ παραγγείλω ἐγώ>.
|
21
Καὶ ἀναστὰς Βαλαὰμ τὸ πρωῒ
ἐπέσαξε τὴν ὄνον αὐτοῦ
καὶ ἐπορεύθη μετὰ τῶν ἀρχόντων
Μωάβ. |
21
Ἠγέρθη τὸ πρωῒ ὁ Βαλαάμ,
ἐσαμάρωσε τὴν ὄνον του καὶ ἐπορεύθη
μαζῆ μὲ τοὺς ἄρχοντας τῶν Μωαβιτῶν,
(δελεασθεὶς καὶ ἀπὸ τὴν μεγάλην
ἀμοιβήν).
|
21
Ὁ Βαλαάμ, ἀφοῦ ἐσηκώθη τὸ
πρωΐ, ἐσαμάρωσε τὴν ὄνον του καὶ
ἀνεχώρησε μὲ τοὺς ἄρχοντες τῶν
Μωαβιτῶν διὰ νὰ μεταβῇ εἰς τὸν
Βαλάκ. |
22
Καὶ ὠργίσθη θυμῷ ὁ Θεός,
ὅτι ἐπορεύθη αὐτός, καὶ
ἀνέστη ὁ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ
διαβαλεῖν αὐτόν, καὶ αὐτὸς
ἐπιβεβήκει ἐπὶ τῆς ὄνου
αὐτοῦ, καὶ δύο παῖδες αὐτοῦ
μετ' αὐτοῦ. |
22
Διὰ τοῦτο ὠργίσθη ὁ Θεός,
διότι ὁ Βαλαὰμ ἐπορεύθη μὲ
τοὺς ἄρχοντας καὶ ἄγγελος Θεοῦ
παρουσιάσθη, διὰ νὰ ἀποτρέψῃ
αὐτόν. Αὐτὸς δὲ ἐκάθητο
ἐπάνω εἰς τὴν ὄνον, εἶχε
δὲ μαζῆ του καὶ δύο ὑπηρέτας.
|
22
Ὁ Θεὸς ὅμως ὠργίσθη ἐναντίον
τοῦ Βαλαάμ, διότι, τυφλωμένος ἀπὸ τὰ
δῶρα καὶ τὶς τιμὲς τοῦ Βαλάκ,
ἀκολούθησε τοὺς ἄρχοντες τῶν
Μωαβιτῶν διὰ νὰ μεταβῇ εἰς τὸν
Βαλάκ· καὶ ὁ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ
ἐμπῆκε ἐμπρὸς εἰς τὸν
δρόμον του, διὰ νὰ τὸν ἐμποδίσῃ
εἰς τὸ ταξίδι καὶ νὰ τοῦ ἀντισταθῇ.
Ὁ Βαλαὰμ εἶχε καβαλλικεύσει τὴν ὄνον
του καὶ δύο ἀπὸ τοὺς ὑπηρέτες
του ἐπήγαιναν μαζί του. |
23
Καὶ ἰδοῦσα ἡ ὄνος τὸν
ἄγγελον τοῦ Θεοῦ ἀνθεστηκότα
ἐν τῇ ὁδῷ καὶ τὴν ρομφαίαν
ἐσπασμένην ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ,
καὶ ἐξέκλινεν ἡ ὄνος ἐκ
τῆς ὁδοῦ καὶ ἐπορεύετο
εἰς τὸ πεδίον· καὶ ἐπάταξε
τὴν ὄνον ἐν τῇ ράβδῳ αὐτοῦ
τοῦ εὐθῦναι αὐτὴν ἐν τῇ
ὁδῷ. |
23
Ἡ ὄνος, ὅταν εἶδε τὸν ἄγγελον
τοῦ Θεοῦ νὰ τῆς ἐμποδίζῃ
τὸν δρόμον καὶ νὰ κρατῇ ρομφαίαν
γυμνὴν εἰς τὸ χέρι του, παρεξέκλινε
ἀπὸ τὴν ὁδόν καὶ ἐπήγαινε
εἰς τὴν πεδιάδα. Ὁ Βαλαὰμ ἐκτύπησεν
αὐτὴν μὲ τὴν ράβδον του, διὰ
νὰ τὴν ἐπαναφέρῃ καὶ κατευθύνῃ
εἰς τὴν ὁδόν. |
23
Καὶ ὅταν ἡ ὄνος εἶδε τὸν
ἄγγελον τοῦ Θεοῦ νὰ στέκεται εἰς
τὸν δρόμον καὶ νὰ ἀντιστέκεται εἰς
τὴν πορείαν καὶ νὰ κρατῇ εἰς
τὸ χέρι του σπαθὶ ξεγυμνωμένο, ἕτοιμο νὰ
κινηθῇ ἐναντίον του Βαλαάμ, ἐξέκλινε
ἀπὸ τὸν χαραγμένον δρόμον καὶ ἐπροχωροῦσε
εἰς τὰ χωράφια. Τότε ὁ Βαλαὰμ ἐκτύπησε
τὴν ὄνον μὲ τὸ ραβδί του, διὰ
νὰ τὴν ἀναγκάσῃ νὰ ξαναμπῇ
εἰς τὸν χαραγμένον δρόμον. |
24
Καὶ ἔστη ὁ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ
ἐν ταῖς αὔλαξι τῶν ἀμπέλων,
φραγμὸς ἐντεῦθεν καὶ φραγμὸς
ἐντεῦθεν· |
24
Ὁ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ ἐστάθη
ἐμπρὸς ἀπὸ τὴν ὄνον εἰς
τὰ αὐλάκια τῶν ἀμπέλων·
ἀπὸ τὴν μία μεριὰ τῶν
ὁποίων καὶ τὴν ἄλλη ὑπῆρχον
τοῖχοι πρὸς περίφραγμα αὐτῶν.
|
24
Ἀλλὰ ὁ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ
ἐπροχώρησε καὶ ἐστάθη ἐμπρὸς
εἰς τὴν ὄνον εἰς τὰ στενὰ
μονοπάτια (αὐλάκια), ποὺ ὑπῆρχαν
μεταξὺ τῶν ἀμπελιῶν· εἰς
τὸ ἕνα μέρος τῶν στενῶν μονοπατιῶν
(αὐλακιῶν) καὶ εἰς τὸ ἄλλο
εὑρίσκοντο ἀμπέλια περιφραγμένα.
|
25
καὶ ἰδοῦσα ἡ ὄνος τὸν
ἄγγελον τοῦ Θεοῦ προσέθλιψεν ἑαυτὴν
πρὸς τὸν τοῖχον καὶ ἀπέθλιψε
τὸν πόδα Βαλαὰμ πρὸς τὸν τοῖχον·
καὶ προσέθετο ἔτι μαστίξαι αὐτήν.
|
25
Ὅταν ἡ ὄνὸς εἶδε τὸν ἄγγελον
τοῦ Θεοῦ ἐστριμώχθη εἰς τὸν
τοῖχον καὶ ἐπίεσε πρὸς αὐτὸν
τὸν πόδα τοῦ Βαλαάμ. Ὁ δὲ
Βαλαὰμ τὴν ἐκτύπησε καὶ πάλιν.
|
25
Ὅταν ἡ ὄνος εἶδε τὸν ἄγγελον
τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ ἀποφύγῃ
τὴν σύγκρουσιν μαζί του, ἐπλεύρισε καὶ
ἐστριμώχθη εἰς τὸν τοῖχον τοῦ
φράχτη· κατὰ τὸ στρίμωγμά της ἐπίεσε
καὶ ἐστρίμωξε τὸ πόδι τοῦ
Βαλαὰμ εἰς τὸν τοῖχον. Ὁ Βαλαὰμ
ἐκτύπησε καὶ πάλιν τὸ ζῶον.
|
26
Καὶ προσέθετο ὁ ἄγγελος τοῦ
Θεοῦ κα ἀπελθὼν ὑπέστη ἐν
τόπῳ στενῷ, εἰς ὃν οὐκ
ἦν ἐκκλῖναι δεξιὰν ἢ ἀριστεράν.
|
26
Ὁ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ ἐπροχώρησεν,
ἐσταμάτησεν εἰς δίοδον στενήν,
ὅπου δὲν ἦτο δυνατὸν εἰς τὴν
ὄνον νὰ παρεκκλίνῃ δεξιὰ ἢ
ἀριστερά. |
26
Ἀλλὰ ὁ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ
ἐπροχώρησε πιὸ πέρα καὶ ἐστάθη εἰς
ἕνα στενωπὸν δρόμον, εἰς τὸν ὁποῖον
δὲν ἠμποροῦσε τὸ ζῶον νὰ
παρεκκλίνῃ οὔτε δεξιὰ οὔτε ἀριστερά.
|
27
Καὶ ἰδοῦσα ἡ ὄνος τὸν
ἄγγελον τοῦ Θεοῦ συνεκάθισεν ὑποκάτω
Βαλαάμ· καὶ ἐθυμώθη Βαλαὰμ
καὶ ἔτυπτε τὴν ὄνον τῇ ράβδῳ.
|
27
Ὅταν εἶδεν ἡ ὄνος τὸν ἄγγελον
τοῦ Θεοῦ ἐμπρός, ἐκάθησεν
εἰς τὸ ἔδαφος ἔχουσα ἐπάνω
της τὸν Βαλαάμ. Αὐτὸς ἐθύμωσε
καὶ ἐκτυποῦσε συνεχῶς τὴν ὄνον
μὲ τὴν ράβδον του. |
27
Αὐτὴν τὴν φοράν, ὅταν ἡ ὄνος
εἶδε τὸν ἄγγελον τοῦ Θεοῦ, ἐκάθισε
κάτω μὲ τὸν Βαλαὰμ εἰς τὴν ράχην
της. Ὁ Βαλαὰμ τότε ἐθύμωσε καὶ ἐκτυποῦσε
πάλιν τὴν ὄνον μὲ τὸ ραβδί του.
|
28
Καὶ ἤνοιξεν ὁ Θεὸς τὸ στόμα
τῆς ὄνου, καὶ λέγει τῷ Βαλαάμ·
τί ἐποίησά σοι ὅτι πέπαικάς
με τρίτον τοῦτο; |
28
Ἤνοιξε τότε ὁ Θεὸς τὸ στόμα
τῆς ὄνου, ἡ ὁποία καὶ
εἶπε πρὸς αὐτόν· <τί
σοῦ ἔκαμα, ὥστε τρίτην αὐτὴν
φορὰν νὰ μὲ κτυπᾷς;>
|
28
Τότε ὁ Θεὸς ἄνοιξε τὸ στόμα τῆς
ὄνου, τῆς ἔδωκε φωνὴν ἀνθρωπίνην
καὶ μὲ αὐτὴν ἐμίλησε πρὸς
τὸ ἀφεντικό της, τὸν Βαλαάμ, καὶ
τοῦ εἶπε: <Τί σοῦ ἔκαμα καὶ
μὲ ἐκτύπησες ἕως τώρα τρεῖς
φορές;> |
29
Καὶ εἶπε Βαλαὰμ τῇ ὄνῳ·
ὅτι ἐμπέπαιχάς μοι· καὶ
εἰ εἶχον μάχαιραν ἐν τῇ χειρί,
ἤδη ἂν ἐξεκέντησά σε.
|
29
Καὶ ὁ Βαλαὰμ εἶπεν εἰς τὴν
ὄνον· <σὲ κτυπῶ, διότι μὲ
περιπαίζεις, καὶ ἂν εἶχα στὸ
χέρι μου μαχαίρι, θὰ
σὲ εἶχα σφάξει>.
|
29
Ὁ Βαλαὰμ εἶπεν εἰς τὴν ὄνον:
<Σὲ ἐκτύπησα καὶ σὲ κτυπῶ,
διότι μὲ ἔχεις περιπαίξει. Ἂν μάλιστα εἶχα
μαχαίρι εἰς τὸ χέρι μου, θὰ σὲ εἶχα
κιόλας μαχαιρώσει>. |
30
Καὶ λέγει ἡ ὄνος τῷ Βαλαάμ·
οὐκ ἐγὼ ἡ ὄνος σου, ἐφ'
ἧς ἐπέβαινες ἀπὸ νεότητός
σου ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας;
Μὴ ὑπεροράσει ὑπεριδοῦσα ἐποίησα
σοι οὕτως; Ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί.
|
30
Ἡ ὄνος εἶπε πρὸς τὸν Βαλαάμ·
<δὲν εἶμαι ἐγὼ ἡ ὄνος
σου, ἐπάνω εἰς τὴν ὁποίαν
ἐκάθησο ἀπὸ τὴν νεότητά
σου μέχρι τῆς σημερινῆς ἡμέρας;
Πές μου, μήπως τυχὸν
μέχρι σήμερα σὲ παρήκουσα καὶ
ἐφέρθην ὅπως τώρα;> Ἐκεῖνος
τῆς ἀπήντησεν <ὄχι>.
|
30
Ἡ ὄνος ἀπάντησε εἰς τὸν Βαλαάμ:
<Δὲν εἶμαι ἐγὼ ἡ ὄνος
σου, τὴν ὁποίαν ἔχεις εἰς τὴν
ὑπηρεσίαν σου καὶ μὲ καβαλλικεύεις ἀπὸ
τὰ μικρά σου χρόνια μέχρι τῆς σημερινῆς
ἡμέρας; Μήπως ἀδιαφόρησα καὶ ἐπαραπάτησα
ποτὲ καὶ δὲν εἶδα καλὰ τὸν
δρόμον, ποὺ ἔπρεπε νὰ βαδίσω, καὶ
σοῦ ἐφερθηκα ἔτσι ἄλλην φοράν;>
Ὁ Βαλαὰμ τῆς εἶπε: <Ὄχι!>
|
31
Ἀπεκάλυψε δὲ ὁ Θεὸς τοὺς
ὀφθαλμοὺς Βαλαάμ, καὶ ὁρᾷ
τὸν ἄγγελον Κυρίου ἀνθεστηκότα
ἐν τῇ ὁδῷ καὶ τὴν μάχαιραν
ἐσπασμένην ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ
καὶ κύψας προσεκύνησε τῷ προσώπῳ
αὐτοῦ. |
31
Τότε ὁ Θεὸς ἤνοιξεν τὰ μάτια
τοῦ Βαλαὰμ καὶ εἶδε τὸν ἄγγελον
τοῦ Θεοῦ νὰ ἀντιστέκεται εἰς
τὸν δρόμον καὶ νὰ κρατῇ
εἰς τὸ χέρι
του γυμνὴν τὴν μάχαιραν. Ὁ Βαλαὰμ
ἔσκυψε τὸ πρόσωπόν του κατὰ
γῆς καὶ ἐπροσκύνησε τὸν ἄγγελον.
|
31
Τότε ὁ Θεὸς ἄνοιξε τὰ μάτια τοῦ
Βαλαὰμ καὶ εἶδε τὸν ἄγγελον
τοῦ Θεοῦ νὰ στέκεται εἰς τὸν
δρόμον καὶ νὰ ἀντιστέκεται εἰς τὴν
πορείαν του καὶ νὰ κρατῇ εἰς τὸ
χέρι τὸν τὸ ξεγυμνωμένο μαχαίρι. Ὁ Βαλαὰμ
γεμᾶτος φόβον, ἀφοῦ ἔπεσε κάτω μὲ
τὸ πρόσωπον ἀκουμπισμένον εἰς τὸ
χῶμα, ἐπροσκύνησε τὸν ἄγγελον.
|
32
Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος
τοῦ Θεοῦ· διατὶ ἐπάταξας
τὴν ὄνον σου τοῦτο τρίτον; Καὶ
ἰδοὺ ἐγὼ ἐξῆλθον εἰς
διαβολήν σου, ὅτι οὐκ ἀστεία
ἡ ὁδός σου ἐναντίον μου,
|
32
Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος
τοῦ Θεοῦ· <διατὶ ἐκτύπησες
τὴν ὄνον σου, τρίτην μάλιστα φοράν;
Ἰδοὺ ἐγὼ
ἐβγῆκα εἰς τὸν
δρόμον σου, διὰ νὰ σὲ παρεμποδίσω,
διότι ἡ πορεία σου αὐτὴ δὲν
μοῦ εἶναι
ἀρεστή.
|
32
Καὶ ὁ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ εἶπεν
εἰς αὐτόν: <Διατὶ ἐκτύπησες
τὴν ὄνον σου ἕως τώρα τρεῖς φορές;
Νά· ἐγὼ ἀπὸ τὴν ἀρχὴν
τοῦ ταξιδιοῦ σου ἐβγῆκα μπροστὰ
νὰ σὲ ἐμποδίσω, διότι ὁ δρόμος ποὺ
ἐπῆρες καὶ ποὺ βαδίζεις, δεν εἶναι
εἰς ἐμὲ καλός· μὲ δυσαρεστεῖ.
|
33
καὶ ἰδοῦσά με ἡ ὄνος ἐξέκλινεν
ἀπ' ἐμοῦ τρίτον τοῦτο·
καὶ εἰ μὴ ἐξέκλινε, νῦν
οὖν σὲ μὲν ἀπέκτεινα, ἐκείνην
δ' ἂν περιεποιησάμην.
|
33
Ἡ ὄνος μὲ εἶδε, παραμέρισεν
ἀπὸ ἐμὲ τρίτην φοράν.
Ἐὰν δὲ δὲν ἐλοξοδρομοῦσε,
σὲ μὲν θὰ ἐφόνευον, ἐκείνην
δὲ θὰ τὴν ἄφηνα νὰ ζήσῃ>.
|
33
Καὶ ὅταν μὲ εἶδε ἡ ὄνος
σου, ἐπαραμέρισε, ὥστε νὰ μὲ
προσπεράσῃ διὰ τρίτην τώρα φοράν. Ἐὰν
δὲν ἐπαραμέριζε, τώρα ἐσένα
μὲν θὰ ἐφόνευα, ἐκείνην δὲ
θὰ τὴν ἄφηνα ἀνέγγιχτη καὶ ζωντανή>.
|
34
Καὶ εἶπε Βαλαὰμ τῷ ἀγγέλῳ
Κυρίου· ἡμάρτηκα, οὐ γὰρ
ἠπιστάμην ὅτι σὺ μοι ἀνθέστηκας
ἐν τῇ ὁδῷ εἰς συνάντησιν·
καὶ νῦν εἰ μή σοι ἀρκέσει,
ἀποστραφήσομαι. |
34
Συντετριμμένος τότε ὁ Βαλαὰμ εἶπε
πρὸς τὸν ἄγγελον τοῦ Κυρίου·
<ἡμάρτησα, διότι δὲν ἐγνώριζα
ὅτι σὺ ἐστάθης ἀπέναντί
μου καὶ ἔφραξες τὸν δρόμον μου. Καὶ
τώρα ἐὰν δὲν εἶναι ἀρεστὸν
εἰς σέ, θὰ ἐπιστρέψω
εἰς τὸν τόπον μου>.
|
34
Καὶ ὁ Βαλαὰμ εἶπεν εἰς τὸν
ἄγγελον τοῦ Κυρίου: <Ἔχω ἁμαρτήσει·
διότι δεν ἐγνώριζα ὅτι σὺ ἤσουν
ἐμπρὸς καὶ μοῦ ἔφραζες τὸν
δρόμον, ὥστε νὰ μὴ προχωρήσω. Καὶ
τώρα, ἐὰν δὲν σοῦ ἀρέσῃ
νὰ συνεχίσω, εἶμαι ἕτοιμος νὰ γυρίσω
πάλιν πίσω, ἐκεῖ ἀπὸ ὅπου ἐξεκίνησα>.
|
35
Καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ
πρὸς Βαλαάμ· συμπορεύθητι μετὰ
τῶν ἀνθρώπων· πλὴν τὸ ρῆμα,
ὃ ἐὰν εἴπω πρὸς σέ, τοῦτο
φυλάξῃ λαλῆσαι. Καὶ ἐπορεύθη
Βαλαὰμ μετὰ τῶν ἀρχόντων Βαλάκ.
|
35
Ὁ δὲ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ, εἶπε
πρὸς αὐτόν· <πήγαινε μαζῆ
μὲ τοὺς ἀνθρώπους
αὐτούς. Ἀλλὰ πρόσεξε
τὰ λόγια, τὰ ὁποία ἐγὼ
θὰ εἴπω πρὸς σέ, αὐτὰ
σὺ θὰ εἴπῃς πρὸς τὸν Βαλάκ>.
Ὁ Βαλαὰμ ἐπορεύθη
μαζῆ μὲ τοὺς ἄρχοντας τοῦ
Βαλάκ.
|
35
Ὁ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ ἀπάντησε
εἰς τὸν Βαλαάμ: <Μὴ γυρίσῃς πίσω·
πήγαινε μαζὶ μὲ τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ
σὲ συνοδεύουν. Πρόσεξε ὅμως καλά· νὰ
εἰπῇς εἰς τὸν Βαλὰκ τὰ
λόγια ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα θὰ
σοῦ εἰπῶ ἐγῶ>. Καὶ
ὁ Βαλαὰμ συνέχισε τὸν δρόμον του καὶ
ἐπῆγε μαζὶ μὲ τοὺς ἄρχοντες
τοῦ βασιλιᾶ Βαλάκ. |
36
Καὶ ἀκούσας Βαλὰκ ὅτι ἤκει
Βαλαάμ, ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν
αὐτῷ, εἰς πόλιν Μωάβ, ἥ
ἐστιν ἐπὶ τῶν ὁρίων Ἀρνῶν,
ὅ ἐστιν ἐκ μέρους τῶν ὁρίων.
|
36
Ὁ Βαλάκ, ὅταν ἤκουσεν ὅτι ἔρχεται
ὁ Βαλαάμ, ἐβγῆκεν εἰς συνάντησίν
του εἰς μίαν πόλιν τῶν Μωαβιτῶν,
ἡ ὁποία εὑρίσκεται
πλησίον τοῦ πόταμου Ἀρνῶν
εἰς κάποιο μέρος
τῶν ὁρίων τῆς χώρας Μωάβ.
|
36
Ὅταν ὀ Βαλὰκ ἄκουσε ὅτι φθάνει
ὁ Βαλαάμ, ἐβγῆκε πρὸς συνάντησίν
του εἰς μίαν πόλιν τῆς χώρας Μωάβ, ἡ ὁποία
εὑρίσκεται εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ
χειμάρρου Ἀρνῶν, εἰς τὰ ἄκρα
τῶν συνόρων τῆς Μωάβ. |
37
Καὶ εἶπε Βαλὰκ πρὸς Βαλαάμ·
οὐχὶ ἀπέστειλα πρός σε καλέσαι
σε; Διατὶ οὐκ ἤρχου πρός με; Ὄντως
οὐ δυνήσομαι τιμῆσαί σε;
|
37
Εἶπε δὲ ὁ Βαλὰκ πρὸς τὸν
Βαλαάμ· <δὲν ἀπέστειλα
πρὸς σὲ ἀνθρώπους μου καὶ σὲ
ἐκάλεσα; Διατὶ δὲν ἤθελες νὰ
ἔλθης πρὸς ἐμέ; Μήπως ἐνόμισες
ὅτι δὲν θὰ ἠμποροῦσα νὰ
σὲ ἀμείψω, ὅπως σοῦ ἀξίζει;>
|
37
Καὶ εἶπεν ὁ Βαλὰκ πρὸς τὸν
Βαλαάμ: <Δὲν ἔστειλα ἐπίτηδες ἀπεσταλμένους
νὰ σὲ καλέσω; Διατὶ δὲν ἀποφάσιζες
νὰ ἔλθῃς πρὸς ἐμέ; Ἐφαντάσθης
ὅτι δὲν θὰ ἠμποροῦσα νὰ
σὲ τιμήσω ἄξια καὶ νὰ σὲ ὑποδεχθῶ
μὲ κάθε τρόπον, ὥστε νὰ μείνῃς εἰς
ὅλα εὐχαριστημένος; |
38
Καὶ εἶπε Βαλαὰμ πρὸς Βαλάκ·
ἰδοὺ ἥκω πρὸς σὲ νῦν·
δυνατὸς ἔσομαι λαλῆσαί τι; Τὸ
ρῆμα, ὃ ἐὰν ἐμβάλῃ
ὁ Θεὸς εἰς τὸ στόμα μου, τοῦτο
λαλήσω. |
38
Ὁ Βαλαὰμ ἀπήντησεν πρὸς τὸν
Βαλάκ· <ἰδοὺ τώρα ἔχω
ἔλθει πρὸς σέ. Μήπως ὅμως καὶ
ἔχω τὴν δύναμιν νὰ σοῦ μιλήσω
κάτι ἀπὸ τὸν ἑαυτόν μου;
Ἐγὼ θὰ σοῦ εἰπῶ ὅ,τι
ὁ Θεὸς θὰ
βάλῃ εἰς
τὸ στόμα
μου>.
|
38
Ὁ Βαλαὰμ ἀπάντησε πρὸς τὸν Βαλάκ:
<Νά, ἔφθασα τώρα κοντά σου· μήπως ὅμως
ἠμπορῶ νὰ σοῦ μιλήσω καὶ νὰ
σοῦ πῶ κάτι; Ὅσο καὶ ἂν θέλω
να καταρασθῶ τὸν Ἰσραήλ, δὲν εἶμαι
ἐλεύθερος νὰ τὸ κάμω· θὰ σοῦ
εἰπῶ μόνον αὐτό, ποὺ θὰ βάλει
εἰς τὸ στόμα μου ὁ Θεός>.
|
39
Καὶ ἐπορεύθη Βαλαὰμ μετὰ Βαλάκ,
καὶ ἦλθον εἰς πόλεις ἐπαύλεων.
|
39
Ὁ Βαλαὰμ ἐπορεύθη μαζῆ μὲ
τὸν Βαλὰκ καὶ ἦλθαν εἰς πόλεις
ἀγροτικῶν περιοχῶν.
|
39
Καὶ ὁ Βαλαὰμ ἐπροχώρησε μὲ τὸν
Βαλὰκ καὶ ἔφθασαν εἰς περιοχὴν
μὲ πόλεις, ὅπου ὑπῆρχαν ἀγροτικὲς
ἐπαύλεις. |
40
Καὶ ἔθυσε Βαλὰκ πρόβατα καὶ
μόσχους καὶ ἀπέστειλε τῷ Βαλαὰμ
καὶ τοῖς ἄρχουσι τοῖς μετ' αὐτοῦ.
|
40
Ὁ Βαλὰκ ἐθυσίασεν ἐκεῖ
πρόβατα καὶ μοσχάρια καὶ ἔστειλε
τεμάχια ἀπὸ αὐτὰ
εἰς τὸν Βαλαὰμ καὶ τοὺς
ἄρχοντας, ποὺ ἦσαν μαζῆ του.
|
40
Καὶ ὁ Βαλὰκ ἐθυσίασε πρόβατα
καὶ μοσχάρια καὶ ἔστειλε ἀπὸ
τὰ κρέατα αὐτὰ εἰς τὸν Βαλαὰμ
καὶ εἰς τοὺς ἄρχοντες, ποὺ ἦσαν
μαζί του. |
41
Καὶ ἐγενήθη πρωῒ καὶ παραλαβὼν
Βαλὰκ τὸν Βαλαὰμ ἀνεβίβασεν
αὐτὸν ἐπὶ τὴν στήλην τοῦ
Βαὰλ καὶ ἔδειξεν αὐτῷ ἐκεῖθεν
μέρος τι τοῦ λαοῦ. |
41
Ὅταν δὲ ἐξημέρωσε, παρέλαβεν
ὁ Βαλὰκ τὸν Βαλαάμ, τοὺς
ἀνεβίβασεν εἰς ὑψηλὸν
τόπον, ὅπου ὑπῆρχε ἡ εἰδωλολατρικὴ
στήλη πρὸς τιμὴν τοῦ
εἰδώλου Βαάλ, καὶ ἀπὸ
ἐκεῖ, ἔδειξεν εἰς αὐτὸν
ἕνα μέρος τοῦ
ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. |
41
Καὶ τὴν ἄλλην ἡμέραν, ὅταν ἐξημέρωσε,
ὁ Βαλάκ, ἀφοῦ παρέλαβε τὸν Βαλαάμ,
τὸν ἀνέβασε εἰς μέρος ὑψηλόν, ποὺ
ἦταν ἀφιερωμένον εἰς τὸ εἴδωλον
τοῦ Βάαλ, καὶ ἀπὸ τὸν ὑψηλὸν
ἐκεῖνον τόπον ἔδειξεν εἰς τὸν
Βαλαὰμ μέρος τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ,
ποὺ ἦταν στρατοπεδευμένος χαμηλὰ εἰς
τὸν κάμπον. |