Βασιλειών Β : Κεφάλαιον Β'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐπηρώτησε Δαυὶδ ἐν Κυρίῳ λέγων· εἰ ἀναβῶ εἰς μίαν τῶν πόλεων Ἰούδα; Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς αὐτόν· ἀνάβηθι. Καὶ εἶπε Δαυίδ· ποῦ ἀναβῶ; Καὶ εἶπεν εἰς Χεβρών.
2 Καὶ ἀνέβη ἐκεῖ Δαυὶδ εἰς Χεβρὼν καὶ ἀμφότεραι αἱ γυναῖκες αὐτοῦ, Ἀχινόομ ἡ Ἰεζραηλῖτις καὶ Ἀβιγαία ἡ γυνὴ Νάβαλ τοῦ Καρμηλίου,
3 καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ' αὐτοῦ, ἕκαστος καὶ ὁ οἶκος αὐτοῦ, καὶ κατῴκουν ἐν ταῖς πόλεσι Χεβρών.
4 Καὶ ἔρχονται ἄνδρες τῆς Ἰουδαίας καὶ χρίουσι τὸν Δαυὶδ ἐκεῖ τοῦ βασιλεύειν ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰούδα. Καὶ ἀπήγγειλαν τῷ Δαυὶδ λέγοντες· ὅτι οἱ ἄνδρες Ἰαβὶς τῆς Γαλααδίτιδος ἔθαψαν τὸν Σαούλ.
5 Καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ ἀγγέλους πρὸς τοὺς ἡγουμένους Ἰαβὶς τῆς Γαλααδίτιδος καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς Δαυίδ· εὐλογημένοι ὑμεῖς τῷ Κυρίῳ ὅτι ἐποιήσατε τὸ ἔλεος τοῦτο ἐπὶ τὸν κύριον ὑμῶν, ἐπὶ Σαοὺλ τὸν χριστὸν Κυρίου καὶ ἐθάψατε αὐτὸν καὶ Ἰωνάθαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ.
6 Καὶ νῦν ποιήσαι Κύριος μεθ' ὑμῶν ἔλεος καὶ ἀλήθειαν, καί γε ἐγὼ ποιήσω μεθ' ὑμῶν τὰ ἀγαθὰ ταῦτα, ὅτι ἐποιήσατε τὸ ρῆμα τοῦτο·
7 καὶ νῦν κραταιούσθωσαν αἱ χεῖρες ὑμῶν καὶ γίνεσθε εἰς υἱοὺς δυνατούς, ὅτι τέθνηκεν ὁ κύριος ὑμῶν Σαούλ, καί γε ἐμὲ κέχρικεν ὁ οἶκος Ἰούδα ἐφ' ἑαυτὸν εἰς βασιλέα.
8 Καὶ ὁ Ἀβεννὴρ υἱὸς Νὴρ ἀρχιστράτηγος τοῦ Σαοὺλ ἔλαβε τὸν Ἰεβοσθὲ υἱὸν Σαοὺλ καὶ ἀνεβίβασεν αὐτὸν ἐκ τῆς παρεμβολῆς εἰς Μαναὲμ
9 καὶ ἐβασίλευσεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν Γαλααδῖτιν καὶ ἐπὶ τὸν Θασιρὶ καὶ ἐπὶ τὴν Ἰεζράελ καὶ ἐπὶ τὸν Ἐφραὶμ καὶ ἐπὶ τὸν Βενιαμὶν καὶ ἐπὶ πάντα Ἰσραήλ.
10 Τεσσαράκοντα ἐτῶν Ἰεβοσθὲ υἱὸς Σαούλ, ὅτε ἐβασίλευσεν ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ δύο ἔτη ἐβασίλευσε, πλὴν τοῦ οἴκου Ἰούδα, οἳ ἦσαν ὀπίσω Δαυίδ·
11 καὶ ἐγένοντο αἱ ἡμέραι, ἃς Δαυὶδ ἐβασίλευσεν ἐν Χεβρὼν ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰούδα, ἑπτὰ ἔτη καὶ μῆνας ἕξ.
12 Καὶ ἐξῆλθεν Ἀβεννὴρ υἱὸς Νὴρ καὶ οἱ παῖδες Ἰεβοσθὲ υἱοῦ Σαοὺλ ἐκ Μαναὲμ εἰς Γαβαών·
13 καὶ Ἰωὰβ υἱὸς Σαρουΐας καὶ οἱ παῖδες Δαυὶδ ἐξήλθοσαν ἐκ Χεβρὼν καὶ συναντῶσιν αὐτοῖς ἐπὶ τὴν κρήνην τὴν Γαβαὼν ἐπὶ τὸ αὐτό, καὶ ἐκάθισαν οὗτοι ἐπὶ τὴν κρήνην ἐντεῦθεν, καὶ οὗτοι ἐπὶ τὴν κρήνην ἐντεῦθεν.
14 Καὶ εἶπεν Ἀβεννὴρ πρὸς Ἰωάβ· ἀναστήτωσαν δή τὰ παιδάρια καὶ παιξάτωσαν ἐνώπιον ἡμῶν· καὶ εἶπεν Ἰωάβ· ἀναστήτωσαν.
15 Καὶ ἀνέστησαν καὶ παρῆλθον ἐν ἀριθμῷ τῶν παίδων Βενιαμὶν δώδεκα τῶν Ἰεβοσθὲ υἱοῦ Σαοὺλ καὶ δώδεκα ἐκ τῶν παίδων Δαυίδ.
16 Καὶ ἐκράτησαν ἕκαστος τῇ χειρὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ πλησίον αὐτοῦ, καὶ μάχαιρα αὐτοῦ εἰς πλευρὰν τοῦ πλησίον αὐτοῦ, καὶ πίπτουσι κατὰ τὸ αὐτό· καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Μερὶς τῶν ἐπιβούλων, ἥ ἐστιν ἐν Γαβαών.
17 Καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμος σκληρὸς ὥστε λίαν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, καὶ ἔπταισεν Ἀβεννὴρ καὶ ἄνδρες Ἰσραὴλ ἐνώπιον παίδων Δαυὶδ
18 καὶ ἐγένοντο ἐκεῖ τρεῖς υἱοὶ Σαρουΐας, Ἰωὰβ καὶ Ἀβεσσὰ καὶ Ἀσαήλ, καὶ Ἀσαήλ κοῦφος τοῖς πόσιν αὐτοῦ ὡσεὶ μία δορκὰς ἐν ἀγρῷ.
19 Καὶ κατεδίωξεν Ἀσαὴλ ὀπίσω Ἀβεννὴρ καὶ οὐκ ἐξέκλινε τοῦ πορεύεσθαι εἰς δεξιὰ οὐδὲ εἰς ἀριστερὰ κατόπισθεν Ἀβεννήρ.
20 Καὶ ἐπέβλεψεν Ἀβεννὴρ εἰς τὰ ὀπίσω αὐτοῦ καὶ εἶπεν· εἰ σὺ εἶ αὐτὸς Ἀσαήλ; Καὶ εἶπεν· ἐγώ εἰμι.
21 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἀβεννήρ· ἔκκλινον σὺ εἰς τὰ δεξιὰ ἢ εἰς τὰ ἀριστερὰ καὶ κάτασχε σεαυτῷ ἓν τῶν παιδαρίων καὶ λαβὲ σεαυτῷ τὴν πανοπλίαν αὐτοῦ· καὶ οὐκ ἠθέλησεν Ἀσαὴλ ἐκκλῖναι ἐκ τῶν ὄπισθεν αὐτοῦ.
22 Καὶ προσέθετο ἔτι Ἀβεννὴρ λέγων τῷ Ἀσαήλ· ἀπόστηθι ἀπ' ἐμοῦ, ἵνα μὴ πατάξω σε εἰς τὴν γῆν· καὶ πῶς ἀρῶ τὸ πρόσωπόν μου πρὸς Ἰωάβ;
23 Καὶ ποῦ ἐστι ταῦτα; Ἐπίστρεφε πρὸς Ἰωὰβ τὸν ἀδελφόν σου. Καὶ οὐκ ἐβούλετό του ἀποστῆναι. Καὶ τύπτει αὐτὸν Ἀβεννὴρ ἐν τῷ ὀπίσω τοῦ δόρατος ἐπὶ τὴν ψόαν, καὶ διεξῆλθε τὸ δόρυ ἐκ τῶν ὀπίσω αὐτοῦ, καὶ πίπτει ἐκεῖ καὶ ἀποθνήσκει ὑποκάτω αὐτοῦ. Καὶ ἐγένετο πᾶς ὁ ἐρχόμενος ἕως τοῦ τόπου, οὖ ἔπεσεν ἐκεῖ Ἀσαὴλ καὶ ἀπέθανε, καὶ ὑφίστατο.
24 Καὶ κατεδίωξεν Ἰωὰβ καὶ Ἀβεσσὰ ὀπίσω Ἀβεννήρ· καὶ ὁ ἥλιος ἔδυνε, καὶ αὐτοὶ εἰσῆλθον ἕως τοῦ βουνοῦ Ἀμμάν, ὃ ἐστιν ἐπὶ προσώπου Γαί, ὁδὸν ἔρημον Γαβαών.
25 Καὶ συναθροίζονται οἱ υἱοὶ Βενιαμὶν οἱ ὀπίσω Ἀβεννὴρ καὶ ἐγενήθησαν εἰς συνάντησιν μίαν καὶ ἔστησαν ἐπὶ κεφαλὴν βουνοῦ ἑνός.
26 Καὶ ἐκάλεσεν Ἀβεννὴρ Ἰωὰβ καὶ εἶπε· μὴ εἰς νῖκος καταφάγεται ἡ ρομφαία; Ἢ οὐκ οἶδας ὅτι πικρὰ ἔσται ἕως τὰ ἔσχατα; Καὶ ἕως πότε οὐ μὴ εἴπῃς τῷ λαῷ ἀποστρέφειν ἀπὸ ὄπισθεν τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν;
27 Καὶ εἶπεν Ἰωάβ· ζῇ Κύριος ὅτι εἰ μὴ ἐλάλησας, διότι τότε ἐκ πρωϊόθεν ἀνέβη ἂν ὁ λαὸς ἕκαστος κατόπισθεν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ.
28 Καὶ ἐσάλπισεν Ἰωὰβ τῇ σάλπιγγι, καὶ ἀπέστησαν πᾶς ὁ λαὸς καὶ οὐ κατεδίωξαν ὀπίσω τοῦ Ἰσραὴλ καὶ οὐ προσέθεντο ἔτι τοῦ πολεμεῖν.
29 Καὶ Ἀβεννὴρ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ ἀπῆλθον εἰς δυσμὰς ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην καὶ διέβαιναν τὸν Ἰορδάνην καὶ ἐπορεύθησαν ὅλην τὴν παρατείνουσαν καὶ ἔρχονται εἰς τὴν παρεμβολήν.
30 Καὶ Ἰωὰβ ἀνέστρεψεν ὄπισθεν ἀπὸ τοῦ Ἀβεννὴρ καὶ συνήθροισε πάντα τὸν λαόν, καὶ ἐπεσκέπησαν τῶν παίδων Δαυὶδ ἐννεακαίδεκα ἄνδρες καὶ Ἀσαήλ.
31 Καὶ οἱ παῖδες Δαυὶδ ἐπάταξαν τῶν υἱῶν Βενιαμὶν τῶν ἀνδρῶν Ἀβεννὴρ τριακοσίους ἑξήκοντα ἄνδρας παρ' αὐτοῦ.
32 Καὶ αἴρουσι τὸν Ἀσαήλ καὶ θάπτουσιν αὐτὸν ἐν τῷ τάφῳ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν Βηθλεέμ. Καὶ ἐπορεύθη Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ' αὐτοῦ ὅλην τὴν νύκτα, καὶ διέφαυσεν αὐτοῖς ἐν Χεβρών.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτὰ ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε τὸν Κύριον λέγων· <νὰ μεταβῶ, διὰ νὰ ἐγκατασταθῶ εἰς μίαν ἀπὸ τὰς πόλεις τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα;> Ὁ Κύριος τοῦ ἀπήντησε· <πήγαινε>. Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε καὶ πάλιν· <ποῦ νὰ μεταβῶ;> Ὁ δὲ Κύριος τοῦ εἶπεν· <εἰς τὴν Χεβρών>.
2 Ὁ Δαυὶδ μετέβη πράγματι εἰς τὴν Χεβρών, μαζῆ δὲ μὲ αὐτὸν καὶ αἱ δύο σύζυγοί του, ἡ Ἀχινόομ ἡ ᾿Ιεζραηλῖτις, καὶ ἡ Ἀβιγαία ἡ γυνὴ Νάβαλ τοῦ Καρμηλίου.
3 Μαζῆ του ἐπίσης ἀνέβησαν καὶ οἱ ἄνδρες του, ὁ καθένας μὲ τὴν οἰκογένειάν του, καὶ κατοικοῦσαν εἰς τὰς πόλεις τῆς Χεβρών.
4 Ἦλθον τότε ἐκεῖ ἄνδρες ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα καὶ ἔχρισαν τὸν Δαυὶδ βασιλέα, διὰ νὰ βασιλεύσῃ εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα. Ἀνήγγειλαν δὲ εἰς τὸν Δαυὶδ καὶ εἶπαν, ὅτι οἱ ἄνδρες τῆς Ἰαβίς, ἡ ὁποία εὑρίσκεται εἰς χώραν Γαλαάδ, ἐπῆραν καὶ ἔθαψαν τὸ σῶμα τοῦ Σαούλ.
5 Ὁ Δαυὶδ ἔστειλε πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῆς Ἰαβὶς ἀγγελιαφόρους καὶ τοὺς εἶπεν· <εὐλογημένοι ἂς εἶσθε σεῖς ἀπὸ τὸν Θεόν, διότι ἐδείξατε αὐτὴν τὴν μεγάλην καλωσύνην πρὸς τὸν κύριόν σας, πρὸς τὸν Σαούλ, τὸν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ χρισθέντα βασιλέα, καὶ ἐθάψατε αὐτὸν καὶ τὸν υἱόν του τὸν Ἰωνάθαν.
6 Καὶ τώρα εὔχομαι καὶ παρακαλῶ τὸν Θεόν, νὰ δείξῃ πρὸς σᾶς τὸ ἔλεός του καὶ τὴν προστασίαν του. Ἀλλὰ καὶ ἐγὼ ὁ ἴδιος θὰ σᾶς προσφέρω πρὸς ἀμοιβήν σας ἀγαθά, διότι ἐδείξατε τέτοιαν καλὴν διαγωγὴν ἀπέναντι τοῦ Σαούλ.
7 Καὶ τώρα λάβετε θάρρος, ἀναδειχθῆτε γενναῖοι, διότι ἂν ὁ κύριός σας ὁ Σαοὺλ ἀπέθανεν, ἡ φυλὴ ὅμως τοῦ Ἰούδα ἔχει χρίσει ἐμὲ βασιλέα της. Ἐγὼ θὰ σᾶς ἔχω ὑπὸ τὴν προστασίαν μου>.
8 Ὁ Ἀβεννὴρ ὅμως, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, ὁ ἀρχιστράτηγος τοῦ Σαούλ, παρέλαβε τὸν Ἰεβοσθέ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαούλ, καὶ τὸν μετέφερε ἀπὸ τὸ στρατόπεδον, ὅπου εἶχε γίνει ἡ μάχῃ Μαναέμ,
9 καὶ τὸν ἀνεκήρυξε βασιλέα εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας τῆς χώρας Γαλαάδ, Θασιρί, Ἰεζράελ, Ἐφραίμ, Βενιαμὶν καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἄλλους Ἰσραηλίτας.
10 Ὁ Ἰεβοσθέ, ὁ υἱὸς αὐτὸς τοῦ Σαούλ, ἦτο τεσσαράκοντα ἐτῶν, ὅταν ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς ἐπὶ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Δύο μόνον ἔτη ἐβασίλευσεν εἰς τὰς ἄλλας περιοχάς, πλὴν τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα, ἡ ὁποία εἶχεν ὡς βασιλέα της τὸν Δαυίδ.
11 Τὸ χρονικὸν διάστημα, κατὰ τὸ ὁποῖον ὁ Δαυίδ εἶχεν ἐγκατασταθῇ ὡς βασιλεὺς εἰς Χεβρὼν ἐπὶ τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα, ἦτο ἑπτὰ ἔτη καὶ ἓξ μῆνες.
12 Τότε ὁ Ἀβεννήρ, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰεβοσθέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαούλ, ἐξεστράτευσαν κατὰ τοῦ Δαυὶδ ἀπὸ τὴν Μαναὲμ καὶ ἤρχοντο πρὸς τὴν Γαβαών.
13 Ἐκ μέρους δὲ τοῦ Δαυὶδ ἐξεστράτευσαν ἐναντίον αὐτῶν ὁ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας, καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ Δαυὶδ ἀπὸ τὴν Χεβρών. Συνηντήθησαν μὲ τοὺς στρατιώτας τοῦ Ἀβεννὴρ εἰς τὴν κρήνην, πλησίον τῆς Γαβαών, καὶ ἐστρατοπέδευσαν οἱ μὲν ἀπὸ τὴν μίαν πλευρὰν τῆς πηγῆς, οἱ δὲ ἀπὸ τὴν ἄλλην.
14 Ὁ Ἀβεννὴρ εἶπε πρὸς τὸν Ἰωάβ· <ἂς σηκωθοῦν μερικοὶ νέοι καὶ ἂς μονομαχήσουν ἐνώπιον ἡμῶν>. Ὁ Ἰωὰβ εἶπεν· <ἂς ἐτοιμασθοῦν, διὰ νὰ ἀγωνισθοῦν>.
15 Ἐσηκώθησαν καὶ προσῆλθον διὰ τὸν ἀγῶνα δώδεκα Βενιαμῖται ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Ἰεβοσθὲ καὶ δώδεκα ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Δαυίδ.
16 Ὁ καθένας ἀπὸ αὐτοὺς ἥρπασε μὲ τὸ ἕνα χέρι του τὸν ἐχθρὸν ἀπὸ τὴν κεφαλήν, καῚ μὲ τὸ ἄλλο χέρι ἐβύθισε τὴν μάχαιραν εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, τὸν ὁποῖον ἐκρατοῦσε. ῎Επεσαν δὲ ὅλοι ἐπὶ τὸ αὐτό. Ὠνομάσθη δὲ τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου <Μέρος τῶν ἐπιβούλων>. Ἡ τοποθεσία κεῖται πλησίον τῆς Γαβαών.
17 Συνήφθη κατόπιν, κατὰ τὴν ἰδίαν ἐκείνην ἡμέραν, σκληρὸς πόλεμος. Κατὰ τὴν μάχην αὐτὴν ἐνικήθησαν ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Δαυὶδ ὁ Ἀβεννὴρ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ Ἰσραηλῖται.
18 Εἰς τὴν μάχην αὐτὴν ἔλαβον μέρος καὶ οἱ τρεῖς υἱοὶ τῆς Σαρουΐας, ὁ Ἰωάβ, ὁ Ἀβεσὰ καὶ ὁ Ἀσαήλ. Ὁ Ἀσαὴλ ἦτο ἐλαφρὸς καὶ ταχὺς εἰς τοὺς πόδας, ὡσὰν ἕνα ζαρκάδι εἰς τοὺς ἀγρούς.
19 Ὁ Ἀσαὴλ ἐκυνήγησε τὸν φεύγοντα Ἀβεννὴρ καὶ δὲν ἐξέκλινεν οὔτε εἰς τὰ δεξιὰ οὔτε εἰς τὰ ἀριστερά, ἀλλὰ εἶχε τεθῆ εἰς καταδίωξιν τοῦ Ἀβεννήρ.
20 Ὅταν ὁ Ἀσαὴλ ἐπλησίασε τὸν Ἀβεννήρ, αὐτὸς ἐγύρισε πίσω καὶ τοῦ εἶπε· <σὺ εἷσαι ὁ Ἀσαὴλ ὁ ἴδιος;> Ἐκεῖνος ἀπήντησε· <ναί, ἐγὼ εἶμαι>.
21 Τοῦ εἶπεν ὁ Ἀβεννήρ· <στρέψε δεξιὰ ἢ ἀριστερά, διάλεξε ἕνα ὅποιον θέλεις ἀπὸ τοὺς στρατιώτας, πάρε του τὴν πανοπλίαν ὡς δεῖγμα τῆς νίκης σου καὶ γύρισε πίσω>. Ἀλλὰ ὁ Ἀσαὴλ δὲν ἠθέλησε νὰ ἐγκαταλείψῃ τὴν καταδίωξιν τοῦ Ἀβεννήρ.
22 Ὁ Ἀβεννὴρ καὶ πάλιν ἐπανέλαβε τὰ ἴδια καὶ εἶπεν εἰς τὸν Ἀσαήλ· <φύγε ἀπὸ κοντά μου, διὰ νὰ μὴ σὲ ρίψω νεκρὸν κάτω εἰς τὴν γῆν. Καὶ πῶς τότε θὰ σηκώσω τὸ πρόσωπόν μου νὰ ἀντικρύσω τὸν Ἰωάβ;
23 Ποῦ καὶ πῶς θὰ εὕρω δικαιολογίας; Γύρισε λοιπὸν πρὸς τὸν Ἰωὰβ τὸν ἀδελφόν σου>. Ἐκεῖνος δὲν ἤθελε νὰ ἀπομακρυνθῇ. Ὁ Ἀβεννὴρ ἐπετέθη καὶ ἐκτύπησε τόν Ἀσαὴλ εἰς τὰ νεφρὰ μὲ τὸ πίσω μέρος τοῦ δόρατός του, ὥστε τὸ δόρυ διεπέρασε αὐτὸν καὶ ἐξῆλθεν ἀπὸ τὸ πίσω μέρος τοῦ σώματός του. Ὁ Ἀσαήλ, κτυπηθείς, ἔπεσε κατὰ γῆς καὶ ἀπέθανεν εἰς τὴν θέσιν ἐκείνην. Οἱ ἄλλοι ἄνδρες τοῦ Ἰούδα ὑπὸ τὴν ἀρχηγίαν τοῦ Ἰωάβ, ποὺ ἤρχοντο κατόπιν, ἔφθασαν εἰς τὸ μέρος ἐκεῖνο, ὅπου ἔπεσε καὶ ἀπέθανεν Ὁ Ἀσαήλ, καὶ ἐσταμάτησαν.
24 Ὁ Ἰωάβ ὅμως καὶ ὁ Ἀβεσὰ κατεδίωξαν τὸν Ἀβεννήρ. Ὁ ἥλιος ἐπλησίαζε νὰ δύσῃ καὶ αὐτοὶ ἔφθασαν ἕως εἰς τὸν λόφον Ἀμμάν, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται ἀπέναντι τῆς Γαί, εἰς τὴν ἔρημον τῆς Γαβαών.
25 Ἐκεῖ συνηθροίσθησαν οἱ τῆς φυλῆς Βενιαμίν, οἱ ἀκολουθοῦντες τὸν Ἀβεννήρ, καὶ ἀπήρτισαν ἕνα σῶμα, τὸ ὁποῖον καὶ ἐστρατοπέδευσεν εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ.
26 Ἀπὸ ἐκεῖ ἐφώναξεν ὁ Ἀβεννὴρ εἰς τὸν Ἰωὰβ καὶ εἶπε· <θὰ ἀλληλοφαγωθῶμεν, λοιπὸν, καὶ θὰ πέσωμεν ἀπὸ τὰς ἀδελφικὰς ρομφαίας; Δὲν γνωρίζεις, πόσον πικρὰ εἶναι τὰ ἀποτελέσματα τοῦ ἀλληλοφαγώματος; Ἕως πότε δὲν θὰ εἴπῃς εἰς τὸν λαόν σου, νὰ ἐπιστρέψῃ εἰς τὰ ὀπίσω καὶ νὰ ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς μας;>
27 Εἶπε τότε ὁ Ἰωάβ· <ζῇ Κύριος. Ἐὰν δὲν εἶχες ὁμιλήσει ἔτσι, μέχρι τῆς πρωΐας ὁ στρατός μου θὰ κυνηγοῦσε ὁ καθένας τὸν ἀδελφόν του>.
28 Ὁ Ἰωὰβ ἐσάλπισε μὲ τὴν σάλπιγγα καὶ ἀνήγγειλε τὴν παῦσιν τοῦ πολέμου. Ἔτσι ὅλος ὁ στρατὸς τοῦ Ἰωὰβ ἔπαυσε νὰ καταδιώκῃ τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ ἐσταμάτησεν ὁ πόλεμος.
29 Ὁ Ἀβεννὴρ καὶ οἱ ἄνδρες του ἔφυγαν πρὸς δυσμὰς καθ' ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην, διέβησαν τὸν Ἰορδάνην καὶ ἐπροχώρησαν καὶ ἦλθαν εἰς τοποθεσίαν πέραν τοῦ Ἰορδάνου ὀνομαζομένην <Παρεμβολαί>·
30 Καὶ ὁ Ἰωὰβ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν καταδίωξιν τοῦ Ἀβεννήρ, συνήθροισεν ὅλον τὸν στρατόν του, ἔκαμεν ἀρίθμησιν καὶ εὑρέθη ὅτι λείπουν ἀπὸ τοὺς στρατιώτας τοῦ Δαυὶδ δέκα ἐννέα ἄνδρες καὶ ὁ Ἀσαήλ.
31 Οἱ στρατιῶται ὅμως τοῦ Δαυὶδ ἐκτύπησαν καὶ ἐφόνευσαν ἀπὸ τοὺς τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ἀπὸ τοὺς ἄνδρας αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι ἦσαν ὑπὸ τὰς διαταγὰς τοῦ Ἀβεννήρ, τριακοσίους ἑξῆντα.
32 Ἐσήκωσαν τὸν νεκρὸν τοῦ Ἀσαὴλ καὶ ἔθαψαν αὐτὸν εἰς τὸν τάφον τοῦ πατρός του, εἰς τὴν Βηθλεέμ. Ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ ἐβάδισαν ὅλην τὴν νύκτα καὶ κατὰ τὰ ἐξημερώματα ἔφθασαν εἰς τὴν Χεβρών.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ετὰ τὸν θρῆνον διὰ τὸν Σαοὺλ καὶ τὸν Ἰωνάθαν ἐρώτησε ὁ Δαβὶδ τὸν Κύριον καὶ εἶπε: <Νὰ ἀνεβῶ εἰς μίαν ἀπὸ τὰς πόλεις τῆς φυλῆς Ἰούδα;> Καὶ ὁ Κύριος τοῦ ἀπεκρίθη: <Ἀνέβα>. Καὶ ἐρώτησε πάλιν ὁ Δαβίδ: <Ποὺ ἀκριβῶς νὰ ὑπάγω;> <Εἰς τὴν Χεβρών>, τοῦ ἀπήντησεν ὁ Κύριος.
2 Καὶ ἀνέβη ἐκεῖ, εἰς τὴν Χεβρών, ὁ Δαβὶδ μαζὶ μὲ τὰς δύο γυναῖκας του, τὴν Ἀχινόομ ἀπὸ τὴν Ἰεζράελ καὶ τὴν Ἀβιγαίαν, τὴν γυναῖκα τοῦ Νάβαλ ἀπὸ τὸ Κάρμηλον.
3 Τὸν ἀκολούθησαν δὲ καὶ οἱ ἄνδρες, ποὺ ἦσαν μαζί του, καθένας μὲ τὴν οἰκογένειάν του καὶ ἐγκατεστάθησαν εἰς τὰς πόλεις τῆς περιοχῆς τῆς Χεβρών.
4α Ἔρχονται λοιπὸν τότε ἄνδρες Ἰουδαῖοι καὶ χρίουν ἐκεῖ τὸν Δαβὶδ βασιλέα τῆς φυλῆς Ἰούδα.
4β Ἀνεκοίνωσαν δὲ εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ εἶπαν ὅτι οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως Ἰαβὶς τῆς περιοχῆς Γαλαὰδ ἐνδιεφέρθησαν καὶ ἔθαψαν τὸν Σαούλ.
5 Μόλις τὸ ἄκουσε αὐτὸ ὁ Δαβίδ, ἔστειλεν ἀγγελιαφορους πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῆς Ἰαβὶς τῆς περιοχῆς Γαλαὰδ καὶ τοὺς εἶπεν ὁ νέος βασιλεύς: <Νὰ εἶσθε εὐλογημένοι ἀπὸ τὸν Κύριον, διότι ἐκάνατε τὸ ἔργον αὐτὸ τῆς εὐσπλαγχνίας καὶ τιμῆς πρὸς τὸν κύριον σας, τὸν Σαούλ, ποὺ εἶχε χρισθῆ ἀπὸ τὸν Κύριον εἰς τὸ βασιλικὸν ἀξίωμα, καὶ ἐθάψατε αὐτὸν καὶ τὸν υἱόν του Ἰωνάθαν.
6 Εὔχομαι λοιπὸν νὰ δείξῃ ἀπέναντί σας ὁ Κύριος τὴν εὐσπλαγχνίαν Του καὶ τὴν ἀξιοπιστίαν Του ὡς πρὸς τὰς εὐλογίας, ποὺ ὑπόσχεται εἰς τοὺς ἀγαθούς. Σᾶς διαβεβαιώνω δὲ καὶ ἐγὼ ὅτι θὰ ἀνταμείψω τὴν καλὴν πρᾶξιν σας, διότι ἦτο πολὺ σπουδαῖον αὐτὸ ποὺ ἐκάνατε.
7 Εὔχομαι νὰ εἶναι δυνατὰ τὰ χέρια σας καὶ νὰ εἶσθε πάντα ἄνθρωποι γενναῖοι, διότι πέθανε μὲν ὁ Σαούλ, ὁ κύριός σας, ἀλλ’ ἤδη ἔχρισεν ἐμὲ ἡ φυλὴ Ἰούδα βασιλέα της. Θὰ εἶμαι λοιπὸν ὁ προστάτης σας.
8 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Ἀβεννήρ, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, ποὺ ἦτο ἀρχιστράτηγος τοῦ Σαούλ, ἐπῆρε τὸν υἱὸν τοῦ Σαούλ, τὸν Ἰεβοσθέ, ἀπὸ τὸ στρατόπεδον καὶ τὸν ἔφερεν ἐπάνω εἰς τὴν πόλιν Μαναέμ.
9 Καὶ τὸν ἐγκατέστησε βασιλέα εἰς τὰς περιοχὰς Γαλαάδ, Θασιρὶ καὶ Ἰεζράελ καὶ εἰς τὰς χώρας τῶν φυλῶν Ἐφραὶμ καὶ Βενιαμὶν καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἄλλους Ἰσραηλίτας.
10 Ὅταν ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ ὁ Ἰεβοσθέ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαούλ, ἦτο σαράντα ἐτῶν. Ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ δύο ἔτη εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας, πλὴν τῆς φυλῆς Ἰούδα, ποὺ εἶχεν ἀνακηρύξει βασιλέα της τὸν Δαβίδ.
11 Ὁ δὲ Δαβὶδ ἐβασίλευσεν εἰς τὴν Χεβρὼν ὡς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων ἐπὶ ἑπτὰ χρόνια καὶ ἕξι μήνας.
12 Καὶ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὴν Μαναὲμ ὁ Ἀβεννήρ, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰεβοσθέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαούλ, καὶ ἦλθαν εἰς τὴν πόλιν Γαβαών.
13 Ὁ δὲ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς ἀδελφῆς τοῦ Δαβὶδ Σαρουΐας, καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ Δαβὶδ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὴν Χεβρὼν καὶ ἦλθαν καὶ συνάντησαν τοὺς ἄλλους εἰς μίαν πηγήν, πλησίον τῆς Γαβαών, εἰς τὸν ἴδιον τόπον συγχρόνως. Καὶ ἐστρατοπέδευσαν οἱ μὲν ἀπὸ τὴν μίαν πλευρὰν τῆς πηγῆς καὶ οἱ δὲ ἀπὸ τὴν ἄλλην πλευράν της.
14 Καὶ ἐπρότεινε ὁ Ἀβεννὴρ πρὸς τὸν Ἰωάβ: <Ἂς σηκωθοῦν ἐδῶ τώρα μερικοὶ νέοι καὶ ἂς ἀγωνισθοῦν, ἂς μονομαχήσουν ἐμπρός μας>.<Συμφωνῶ, ἂς σηκωθοῦν>, ἀπήντησεν ὁ Ἰωάβ.
15 Ἐσηκώθηκαν πράγματι καὶ παρουσιάσθηκαν δώδεκα τὸν ἀριθμὸν νεαροὶ τῆς φυλῆς Βενιαμὶν ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Ἰεβοσθέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαούλ, καὶ δώδεκα ἀπὸ τοὺς νεαροὺς τοῦ Δαβίδ.
16 Καὶ ἔπιασε καθένας μὲ τὸ χέρι του τὸ κεφάλι αύτοῦ ποὺ ἦτο κοντά του καὶ ἐβύθισε συγχρόνως μὲ τὸ ἄλλο χέρι του τὸ μαχαίρι εἰς τὴν πλευράν του, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πέσουν νεκροὶ ὅλοι ἐπὶ τόπου. Δι' αὐτὸ ὠνομάσθη ἀπὸ τότε ὁ τόπος ἐκεῖνος, ποὺ εἶναι κοντὰ εἰς τὴν Γαβαών, <Μέρος τῶν δολοφόνων>.
17 Μετὰ τὸ γεγονὸς αὐτὰ ἄρχισε πολὺ σκληρὸς πόλεμος κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην μεταξὺ τῶν δύο στρατευμάτων. Κατὰ τὸν πόλεμον αὐτὸν ἐνικήθησαν ὁ Ἀβεννὴρ καί οἰ στρατιῶται τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἔφυγαν πανικόβλητοι ἐμπρὸς ἀπὸ τοὺς στρατιώτας τοῦ Δαβίδ.
18 Εἰς τὴν μάχην ἐπῆραν μέρος καὶ οἱ τρεῖς υἱοὶ τῆς Σαρουΐας, ὁ Ἰωάβ, ὁ Ἀβεσσὰ καὶ ὁ Ἀσαήλ. Ὁ Ἀσαὴλ εἶχεν ἐλαφρὰ πόδια καὶ ἔτρεχεν ὅπως τὸ ζαρκάδι εἰς τοὺς ἀγρούς.
19 Καὶ ἔτρεξεν ὁ Ἀσαὴλ πίσω ἀπὸ τὸν Ἀβεννὴρ καὶ τὸν κατεδίωξε, χωρὶς νὰ ἀλλάξῃ πορείαν δεξιὰ ἢ ἀριστερά. Ἔτρεχε σταθερὰ πίσω ἀπὸ τὸν Ἀβεννήρ.
20 Ἔστρεψε δὲ τὸ βλέμμα πίσω του ὁ Ἀβεννὴρ καὶ ἐρώτησε: <Εἶσαι ἄραγε σὺ ὁ ἴδιος ὁ Ἀσαήλ;> <Ἐγὼ εἶμαι>, ἀπεκρίθη ἐκεῖνος.
21 Καὶ τοῦ εἶπε πάλιν ὁ Ἀβεννήρ: <Στρίψε δεξιὰ ἢ ἀριστερὰ καὶ πιάσε ἕνα ἀπὸ τοὺς νεαροὺς καὶ πάρε διὰ τὸν ἑαυτόν σου τὸν ὁπλισμόν του>. Ὁ Ἀσαὴλ ὅμως δὲν ἠθέλησε νὰ τὸν ἀκούσῃ καὶ νὰ ἀφήσῃ τὴν καταδίωξίν του.
22 Καὶ εἶπε διὰ δευτέραν φορὰν ὁ Ἀβεννὴρ πρὸς τὸν Ἀσαήλ: <Φύγε ἀπὸ κοντά μου, διὰ νὰ μὴ σὲ χτυπήσω καὶ σὲ ρίξω νεκρὸν κατὰ γῆς. Διότι πῶς θὰ σηκώσω κατόπιν τὸ πρόσωπόν μου νὰ ἰδῶ τὸν Ἰωάβ;
23 Ποὺ θὰ εὕρω δικαιολογίας; Γύρισε πίσω εἰς τὸν ἀδελφόν σου, τὸν Ἰωάβ>. Ἐκεῖνος ὅμως δὲν ἤθελε να ἀπομακρυνθῇ. Κατόπιν τούτου τὸν ἐκτύπησεν ὁ Ἀβεννὴρ μὲ τὸ πίσω μέρος τοῦ δόρατος εἰς τὰ νεφρὰ καὶ ἐβγῆκε τὸ δόρυ ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος τοῦ σώματός του. Καὶ ἔπεσεν ἐκεῖ νεκρός, ἐμπρὸς εἰς τὰ πόδια τοῦ Ἀβεννήρ. Καθένας δὲ ποὺ ἔφθανεν εἰς τὸ σημεῖον, ὅπου ἐκτυπήθη καὶ ἐφονεύθη ὁ Ἀσαήλ, ἐστέκετο καὶ δὲν ἐπροχωροῦσε.
24 Ὁ Ἰωἀβ καὶ ὁ Ἀβεσσὰ ὅμως ἐσυνέχισαν τὴν καταδίωξην πίσω ἀπὸ τὸν Ἀβεννήρ. Καὶ κατὰ τὸ ἡλιοβασίλευμα ἔφθασαν εἰς τὸ βουνὸ Ἀμμάν, ποὺ εὑρίσκεται ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Γαί, εἰς τὸν δρόμον τῆς ἐρήμου τῆς Γαβαών.
25 Ἐμαζεύθηκαν δὲ οἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ποὺ εἶχαν ἀκολουθήσει τὸν Ἀβεννήρ, καὶ ἀπετέλεσαν ἕνα σῶμα καὶ ἐστάθηκαν εἰς τὴν κορυφὴν κάποιου βουνοῦ.
26 Καὶ ἐφώναξεν ὁ Ἀβεννὴρ πρὸς τὸν Ἰωὰβ καὶ εἶπε: <Θέλεις νὰ καταφάγῃ ὅλους μας τὸ μαχαίρι; Ἢ μήπως δὲν ξέρεις πόσον πικρὰ θὰ εἶναι ἡ κατάληξις αὐτῆς τῆς μάχης; Ἕως πότε λοιπὸν θὰ ἐπιμένῃς καὶ δὲν θὰ θέλῃς νὰ διατάξῃς τὸν στρατόν σου νὰ παύσῃ νὰ καταδιώκῃ τοὺς ἀδελφούς μας;>
27 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Ἰωάβ: <Ὁρκίζομαι εἰς τὸν Κύριον, ποὺ ζῇ καὶ τὰ παρακολουθεῖ ὅλα. Ἐὰν δὲν μιλοῦσες σὺ καὶ δὲν ἐπρότεινες τὴν μονομαχίαν τῶν νεαρῶν, οἱ στρατιῶται θὰ εἶχαν παύσει ἀπὸ ἐκείνην τὴν ὥραν, ἀπὸ τὸ πρωΐ, νὰ καταδιώκουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ποὺ εἶναι ἀδελφός του. Διότι ἀπὸ τότε ἐπετέθη ὁ ἕνας ἐναντίον τοῦ ἄλλου>.
28 Μετὰ ταῦτα ἐσάλπισεν ὁ Ἰωάβ μὲ τὴν σάλπιγγα καὶ ἔδωσε σῆμα παύσεως τοῦ πολέμου. Καὶ ἀμέσως ἐστάθη ὅλος ὁ στρατὸς καὶ ἔπαυσαν τὴν καταδίωξιν τῶν στρατιωτῶν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ δὲν ἐσυνέχισαν πλέον τὸν πόλεμον.
29 Καὶ ἀνεχώρησεν ὁ Ἀβεννὴρ καί οἰ ἄνδρες του καὶ κατευθύνθηκαν ἀρχικῶς πρὸς δυσμὰς καὶ ἐβάδισαν ὅλην τὴν νύκτα. Ἐστράφησαν δὲ ἒν συνεχείᾳ πρὸς τὸν Ἰορδάνην καί, ἀφοῦ ἐπέρασαν τὸν ποταμόν, διέτρεξαν ὅλην τὴν κοιλάδα ἕως τὴν λίμνην Γεννησαρὲτ καὶ ἦλθαν εἰς τὸ στρατόπεδόν των, εἰς τὴν Μαναέμ.
30 Ὁ δὲ ἸωᾺβ ἐσταμΆτησε τὴν καταδίωξιν τοῦ Ἀβεννὴρ καὶ συνεκέντρωσε κατὰ τὴν ἐπιστροφὴν τὸν στρατόν του καὶ ἔκανε καταμέτρησιν. Καὶ διεπίστωσεν ὅτι ἔλειπαν δεκαεννέα στρατιῶται ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Δαβὶδ καὶ ὁ ἀδελφός του, ὁ Ἀσαήλ.
31 Οἱ δὲ στρατιῶται τοῦ Δαβὶδ ἐφόνευσαν ἀπὸ τὸν στρατὸν τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ποὺ εἶχε μαζί του ὁ Ἀβεννήρ, τριακοσίους ἑξῆντα ἄνδρας.
32 Ἐπῆραν δὲ οἱ Ἰουδαῖοι τὸ πτῶμα τοῦ Ἀσαὴλ καὶ τὸ ἔθαψαν εἰς τὸν τάφον τοῦ πατέρα του, εἰς τὴν Βηθλεέμ. Καὶ ἐβάδισαν ὅλην τὴν νύκτα ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄνδρες, ποὺ ἦσαν μαζί του, καὶ τοὺς εὑρῆκε ἡ αὐγὴ εἰς τὴν Χεβρών.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐπηρώτησε Δαυὶδ ἐν Κυρίῳ λέγων· εἰ ἀναβῶ εἰς μίαν τῶν πόλεων Ἰούδα; Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς αὐτόν· ἀνάβηθι. Καὶ εἶπε Δαυίδ· ποῦ ἀναβῶ; Καὶ εἶπεν εἰς Χεβρών.	πειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτὰ ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε τὸν Κύριον λέγων· <νὰ μεταβῶ, διὰ νὰ ἐγκατασταθῶ εἰς μίαν ἀπὸ τὰς πόλεις τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα;> Ὁ Κύριος τοῦ ἀπήντησε· <πήγαινε>. Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε καὶ πάλιν· <ποῦ νὰ μεταβῶ;> Ὁ δὲ Κύριος τοῦ εἶπεν· <εἰς τὴν Χεβρών>.	ετὰ τὸν θρῆνον διὰ τὸν Σαοὺλ καὶ τὸν Ἰωνάθαν ἐρώτησε ὁ Δαβὶδ τὸν Κύριον καὶ εἶπε: <Νὰ ἀνεβῶ εἰς μίαν ἀπὸ τὰς πόλεις τῆς φυλῆς Ἰούδα;> Καὶ ὁ Κύριος τοῦ ἀπεκρίθη: <Ἀνέβα>. Καὶ ἐρώτησε πάλιν ὁ Δαβίδ: <Ποὺ ἀκριβῶς νὰ ὑπάγω;> <Εἰς τὴν Χεβρών>, τοῦ ἀπήντησεν ὁ Κύριος.
2 Καὶ ἀνέβη ἐκεῖ Δαυὶδ εἰς Χεβρὼν καὶ ἀμφότεραι αἱ γυναῖκες αὐτοῦ, Ἀχινόομ ἡ Ἰεζραηλῖτις καὶ Ἀβιγαία ἡ γυνὴ Νάβαλ τοῦ Καρμηλίου,	2 Ὁ Δαυὶδ μετέβη πράγματι εἰς τὴν Χεβρών, μαζῆ δὲ μὲ αὐτὸν καὶ αἱ δύο σύζυγοί του, ἡ Ἀχινόομ ἡ ᾿Ιεζραηλῖτις, καὶ ἡ Ἀβιγαία ἡ γυνὴ Νάβαλ τοῦ Καρμηλίου.	2 Καὶ ἀνέβη ἐκεῖ, εἰς τὴν Χεβρών, ὁ Δαβὶδ μαζὶ μὲ τὰς δύο γυναῖκας του, τὴν Ἀχινόομ ἀπὸ τὴν Ἰεζράελ καὶ τὴν Ἀβιγαίαν, τὴν γυναῖκα τοῦ Νάβαλ ἀπὸ τὸ Κάρμηλον.
3 καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ' αὐτοῦ, ἕκαστος καὶ ὁ οἶκος αὐτοῦ, καὶ κατῴκουν ἐν ταῖς πόλεσι Χεβρών.	3 Μαζῆ του ἐπίσης ἀνέβησαν καὶ οἱ ἄνδρες του, ὁ καθένας μὲ τὴν οἰκογένειάν του, καὶ κατοικοῦσαν εἰς τὰς πόλεις τῆς Χεβρών.	3 Τὸν ἀκολούθησαν δὲ καὶ οἱ ἄνδρες, ποὺ ἦσαν μαζί του, καθένας μὲ τὴν οἰκογένειάν του καὶ ἐγκατεστάθησαν εἰς τὰς πόλεις τῆς περιοχῆς τῆς Χεβρών.
4 Καὶ ἔρχονται ἄνδρες τῆς Ἰουδαίας καὶ χρίουσι τὸν Δαυὶδ ἐκεῖ τοῦ βασιλεύειν ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰούδα. Καὶ ἀπήγγειλαν τῷ Δαυὶδ λέγοντες· ὅτι οἱ ἄνδρες Ἰαβὶς τῆς Γαλααδίτιδος ἔθαψαν τὸν Σαούλ.	4 Ἦλθον τότε ἐκεῖ ἄνδρες ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα καὶ ἔχρισαν τὸν Δαυὶδ βασιλέα, διὰ νὰ βασιλεύσῃ εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα. Ἀνήγγειλαν δὲ εἰς τὸν Δαυὶδ καὶ εἶπαν, ὅτι οἱ ἄνδρες τῆς Ἰαβίς, ἡ ὁποία εὑρίσκεται εἰς χώραν Γαλαάδ, ἐπῆραν καὶ ἔθαψαν τὸ σῶμα τοῦ Σαούλ.	4α Ἔρχονται λοιπὸν τότε ἄνδρες Ἰουδαῖοι καὶ χρίουν ἐκεῖ τὸν Δαβὶδ βασιλέα τῆς φυλῆς Ἰούδα. 4β Ἀνεκοίνωσαν δὲ εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ εἶπαν ὅτι οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως Ἰαβὶς τῆς περιοχῆς Γαλαὰδ ἐνδιεφέρθησαν καὶ ἔθαψαν τὸν Σαούλ.
5 Καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ ἀγγέλους πρὸς τοὺς ἡγουμένους Ἰαβὶς τῆς Γαλααδίτιδος καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς Δαυίδ· εὐλογημένοι ὑμεῖς τῷ Κυρίῳ ὅτι ἐποιήσατε τὸ ἔλεος τοῦτο ἐπὶ τὸν κύριον ὑμῶν, ἐπὶ Σαοὺλ τὸν χριστὸν Κυρίου καὶ ἐθάψατε αὐτὸν καὶ Ἰωνάθαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ.	5 Ὁ Δαυὶδ ἔστειλε πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῆς Ἰαβὶς ἀγγελιαφόρους καὶ τοὺς εἶπεν· <εὐλογημένοι ἂς εἶσθε σεῖς ἀπὸ τὸν Θεόν, διότι ἐδείξατε αὐτὴν τὴν μεγάλην καλωσύνην πρὸς τὸν κύριόν σας, πρὸς τὸν Σαούλ, τὸν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ χρισθέντα βασιλέα, καὶ ἐθάψατε αὐτὸν καὶ τὸν υἱόν του τὸν Ἰωνάθαν.	5 Μόλις τὸ ἄκουσε αὐτὸ ὁ Δαβίδ, ἔστειλεν ἀγγελιαφορους πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῆς Ἰαβὶς τῆς περιοχῆς Γαλαὰδ καὶ τοὺς εἶπεν ὁ νέος βασιλεύς: <Νὰ εἶσθε εὐλογημένοι ἀπὸ τὸν Κύριον, διότι ἐκάνατε τὸ ἔργον αὐτὸ τῆς εὐσπλαγχνίας καὶ τιμῆς πρὸς τὸν κύριον σας, τὸν Σαούλ, ποὺ εἶχε χρισθῆ ἀπὸ τὸν Κύριον εἰς τὸ βασιλικὸν ἀξίωμα, καὶ ἐθάψατε αὐτὸν καὶ τὸν υἱόν του Ἰωνάθαν.
6 Καὶ νῦν ποιήσαι Κύριος μεθ' ὑμῶν ἔλεος καὶ ἀλήθειαν, καί γε ἐγὼ ποιήσω μεθ' ὑμῶν τὰ ἀγαθὰ ταῦτα, ὅτι ἐποιήσατε τὸ ρῆμα τοῦτο·	6 Καὶ τώρα εὔχομαι καὶ παρακαλῶ τὸν Θεόν, νὰ δείξῃ πρὸς σᾶς τὸ ἔλεός του καὶ τὴν προστασίαν του. Ἀλλὰ καὶ ἐγὼ ὁ ἴδιος θὰ σᾶς προσφέρω πρὸς ἀμοιβήν σας ἀγαθά, διότι ἐδείξατε τέτοιαν καλὴν διαγωγὴν ἀπέναντι τοῦ Σαούλ.	6 Εὔχομαι λοιπὸν νὰ δείξῃ ἀπέναντί σας ὁ Κύριος τὴν εὐσπλαγχνίαν Του καὶ τὴν ἀξιοπιστίαν Του ὡς πρὸς τὰς εὐλογίας, ποὺ ὑπόσχεται εἰς τοὺς ἀγαθούς. Σᾶς διαβεβαιώνω δὲ καὶ ἐγὼ ὅτι θὰ ἀνταμείψω τὴν καλὴν πρᾶξιν σας, διότι ἦτο πολὺ σπουδαῖον αὐτὸ ποὺ ἐκάνατε.
7 καὶ νῦν κραταιούσθωσαν αἱ χεῖρες ὑμῶν καὶ γίνεσθε εἰς υἱοὺς δυνατούς, ὅτι τέθνηκεν ὁ κύριος ὑμῶν Σαούλ, καί γε ἐμὲ κέχρικεν ὁ οἶκος Ἰούδα ἐφ' ἑαυτὸν εἰς βασιλέα.	7 Καὶ τώρα λάβετε θάρρος, ἀναδειχθῆτε γενναῖοι, διότι ἂν ὁ κύριός σας ὁ Σαοὺλ ἀπέθανεν, ἡ φυλὴ ὅμως τοῦ Ἰούδα ἔχει χρίσει ἐμὲ βασιλέα της. Ἐγὼ θὰ σᾶς ἔχω ὑπὸ τὴν προστασίαν μου>.	7 Εὔχομαι νὰ εἶναι δυνατὰ τὰ χέρια σας καὶ νὰ εἶσθε πάντα ἄνθρωποι γενναῖοι, διότι πέθανε μὲν ὁ Σαούλ, ὁ κύριός σας, ἀλλ’ ἤδη ἔχρισεν ἐμὲ ἡ φυλὴ Ἰούδα βασιλέα της. Θὰ εἶμαι λοιπὸν ὁ προστάτης σας.
8 Καὶ ὁ Ἀβεννὴρ υἱὸς Νὴρ ἀρχιστράτηγος τοῦ Σαοὺλ ἔλαβε τὸν Ἰεβοσθὲ υἱὸν Σαοὺλ καὶ ἀνεβίβασεν αὐτὸν ἐκ τῆς παρεμβολῆς εἰς Μαναὲμ	8 Ὁ Ἀβεννὴρ ὅμως, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, ὁ ἀρχιστράτηγος τοῦ Σαούλ, παρέλαβε τὸν Ἰεβοσθέ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαούλ, καὶ τὸν μετέφερε ἀπὸ τὸ στρατόπεδον, ὅπου εἶχε γίνει ἡ μάχῃ Μαναέμ,	8 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Ἀβεννήρ, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, ποὺ ἦτο ἀρχιστράτηγος τοῦ Σαούλ, ἐπῆρε τὸν υἱὸν τοῦ Σαούλ, τὸν Ἰεβοσθέ, ἀπὸ τὸ στρατόπεδον καὶ τὸν ἔφερεν ἐπάνω εἰς τὴν πόλιν Μαναέμ.
9 καὶ ἐβασίλευσεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν Γαλααδῖτιν καὶ ἐπὶ τὸν Θασιρὶ καὶ ἐπὶ τὴν Ἰεζράελ καὶ ἐπὶ τὸν Ἐφραὶμ καὶ ἐπὶ τὸν Βενιαμὶν καὶ ἐπὶ πάντα Ἰσραήλ.	9 καὶ τὸν ἀνεκήρυξε βασιλέα εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας τῆς χώρας Γαλαάδ, Θασιρί, Ἰεζράελ, Ἐφραίμ, Βενιαμὶν καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἄλλους Ἰσραηλίτας.	9 Καὶ τὸν ἐγκατέστησε βασιλέα εἰς τὰς περιοχὰς Γαλαάδ, Θασιρὶ καὶ Ἰεζράελ καὶ εἰς τὰς χώρας τῶν φυλῶν Ἐφραὶμ καὶ Βενιαμὶν καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἄλλους Ἰσραηλίτας.
10 Τεσσαράκοντα ἐτῶν Ἰεβοσθὲ υἱὸς Σαούλ, ὅτε ἐβασίλευσεν ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ δύο ἔτη ἐβασίλευσε, πλὴν τοῦ οἴκου Ἰούδα, οἳ ἦσαν ὀπίσω Δαυίδ·	10 Ὁ Ἰεβοσθέ, ὁ υἱὸς αὐτὸς τοῦ Σαούλ, ἦτο τεσσαράκοντα ἐτῶν, ὅταν ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς ἐπὶ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Δύο μόνον ἔτη ἐβασίλευσεν εἰς τὰς ἄλλας περιοχάς, πλὴν τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα, ἡ ὁποία εἶχεν ὡς βασιλέα της τὸν Δαυίδ.	10 Ὅταν ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ ὁ Ἰεβοσθέ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαούλ, ἦτο σαράντα ἐτῶν. Ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ δύο ἔτη εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας, πλὴν τῆς φυλῆς Ἰούδα, ποὺ εἶχεν ἀνακηρύξει βασιλέα της τὸν Δαβίδ.
11 καὶ ἐγένοντο αἱ ἡμέραι, ἃς Δαυὶδ ἐβασίλευσεν ἐν Χεβρὼν ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰούδα, ἑπτὰ ἔτη καὶ μῆνας ἕξ.	11 Τὸ χρονικὸν διάστημα, κατὰ τὸ ὁποῖον ὁ Δαυίδ εἶχεν ἐγκατασταθῇ ὡς βασιλεὺς εἰς Χεβρὼν ἐπὶ τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα, ἦτο ἑπτὰ ἔτη καὶ ἓξ μῆνες.	11 Ὁ δὲ Δαβὶδ ἐβασίλευσεν εἰς τὴν Χεβρὼν ὡς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων ἐπὶ ἑπτὰ χρόνια καὶ ἕξι μήνας.
12 Καὶ ἐξῆλθεν Ἀβεννὴρ υἱὸς Νὴρ καὶ οἱ παῖδες Ἰεβοσθὲ υἱοῦ Σαοὺλ ἐκ Μαναὲμ εἰς Γαβαών·	12 Τότε ὁ Ἀβεννήρ, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰεβοσθέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαούλ, ἐξεστράτευσαν κατὰ τοῦ Δαυὶδ ἀπὸ τὴν Μαναὲμ καὶ ἤρχοντο πρὸς τὴν Γαβαών.	12 Καὶ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὴν Μαναὲμ ὁ Ἀβεννήρ, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰεβοσθέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαούλ, καὶ ἦλθαν εἰς τὴν πόλιν Γαβαών.
13 καὶ Ἰωὰβ υἱὸς Σαρουΐας καὶ οἱ παῖδες Δαυὶδ ἐξήλθοσαν ἐκ Χεβρὼν καὶ συναντῶσιν αὐτοῖς ἐπὶ τὴν κρήνην τὴν Γαβαὼν ἐπὶ τὸ αὐτό, καὶ ἐκάθισαν οὗτοι ἐπὶ τὴν κρήνην ἐντεῦθεν, καὶ οὗτοι ἐπὶ τὴν κρήνην ἐντεῦθεν.	13 Ἐκ μέρους δὲ τοῦ Δαυὶδ ἐξεστράτευσαν ἐναντίον αὐτῶν ὁ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας, καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ Δαυὶδ ἀπὸ τὴν Χεβρών. Συνηντήθησαν μὲ τοὺς στρατιώτας τοῦ Ἀβεννὴρ εἰς τὴν κρήνην, πλησίον τῆς Γαβαών, καὶ ἐστρατοπέδευσαν οἱ μὲν ἀπὸ τὴν μίαν πλευρὰν τῆς πηγῆς, οἱ δὲ ἀπὸ τὴν ἄλλην.	13 Ὁ δὲ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς ἀδελφῆς τοῦ Δαβὶδ Σαρουΐας, καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ Δαβὶδ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὴν Χεβρὼν καὶ ἦλθαν καὶ συνάντησαν τοὺς ἄλλους εἰς μίαν πηγήν, πλησίον τῆς Γαβαών, εἰς τὸν ἴδιον τόπον συγχρόνως. Καὶ ἐστρατοπέδευσαν οἱ μὲν ἀπὸ τὴν μίαν πλευρὰν τῆς πηγῆς καὶ οἱ δὲ ἀπὸ τὴν ἄλλην πλευράν της.
14 Καὶ εἶπεν Ἀβεννὴρ πρὸς Ἰωάβ· ἀναστήτωσαν δή τὰ παιδάρια καὶ παιξάτωσαν ἐνώπιον ἡμῶν· καὶ εἶπεν Ἰωάβ· ἀναστήτωσαν.	14 Ὁ Ἀβεννὴρ εἶπε πρὸς τὸν Ἰωάβ· <ἂς σηκωθοῦν μερικοὶ νέοι καὶ ἂς μονομαχήσουν ἐνώπιον ἡμῶν>. Ὁ Ἰωὰβ εἶπεν· <ἂς ἐτοιμασθοῦν, διὰ νὰ ἀγωνισθοῦν>.	14 Καὶ ἐπρότεινε ὁ Ἀβεννὴρ πρὸς τὸν Ἰωάβ: <Ἂς σηκωθοῦν ἐδῶ τώρα μερικοὶ νέοι καὶ ἂς ἀγωνισθοῦν, ἂς μονομαχήσουν ἐμπρός μας>.<Συμφωνῶ, ἂς σηκωθοῦν>, ἀπήντησεν ὁ Ἰωάβ.
15 Καὶ ἀνέστησαν καὶ παρῆλθον ἐν ἀριθμῷ τῶν παίδων Βενιαμὶν δώδεκα τῶν Ἰεβοσθὲ υἱοῦ Σαοὺλ καὶ δώδεκα ἐκ τῶν παίδων Δαυίδ.	15 Ἐσηκώθησαν καὶ προσῆλθον διὰ τὸν ἀγῶνα δώδεκα Βενιαμῖται ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Ἰεβοσθὲ καὶ δώδεκα ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Δαυίδ.	15 Ἐσηκώθηκαν πράγματι καὶ παρουσιάσθηκαν δώδεκα τὸν ἀριθμὸν νεαροὶ τῆς φυλῆς Βενιαμὶν ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Ἰεβοσθέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαούλ, καὶ δώδεκα ἀπὸ τοὺς νεαροὺς τοῦ Δαβίδ.
16 Καὶ ἐκράτησαν ἕκαστος τῇ χειρὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ πλησίον αὐτοῦ, καὶ μάχαιρα αὐτοῦ εἰς πλευρὰν τοῦ πλησίον αὐτοῦ, καὶ πίπτουσι κατὰ τὸ αὐτό· καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Μερὶς τῶν ἐπιβούλων, ἥ ἐστιν ἐν Γαβαών.	16 Ὁ καθένας ἀπὸ αὐτοὺς ἥρπασε μὲ τὸ ἕνα χέρι του τὸν ἐχθρὸν ἀπὸ τὴν κεφαλήν, καῚ μὲ τὸ ἄλλο χέρι ἐβύθισε τὴν μάχαιραν εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, τὸν ὁποῖον ἐκρατοῦσε. ῎Επεσαν δὲ ὅλοι ἐπὶ τὸ αὐτό. Ὠνομάσθη δὲ τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου <Μέρος τῶν ἐπιβούλων>. Ἡ τοποθεσία κεῖται πλησίον τῆς Γαβαών.	16 Καὶ ἔπιασε καθένας μὲ τὸ χέρι του τὸ κεφάλι αύτοῦ ποὺ ἦτο κοντά του καὶ ἐβύθισε συγχρόνως μὲ τὸ ἄλλο χέρι του τὸ μαχαίρι εἰς τὴν πλευράν του, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πέσουν νεκροὶ ὅλοι ἐπὶ τόπου. Δι' αὐτὸ ὠνομάσθη ἀπὸ τότε ὁ τόπος ἐκεῖνος, ποὺ εἶναι κοντὰ εἰς τὴν Γαβαών, <Μέρος τῶν δολοφόνων>.
17 Καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμος σκληρὸς ὥστε λίαν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, καὶ ἔπταισεν Ἀβεννὴρ καὶ ἄνδρες Ἰσραὴλ ἐνώπιον παίδων Δαυὶδ	17 Συνήφθη κατόπιν, κατὰ τὴν ἰδίαν ἐκείνην ἡμέραν, σκληρὸς πόλεμος. Κατὰ τὴν μάχην αὐτὴν ἐνικήθησαν ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Δαυὶδ ὁ Ἀβεννὴρ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ Ἰσραηλῖται.	17 Μετὰ τὸ γεγονὸς αὐτὰ ἄρχισε πολὺ σκληρὸς πόλεμος κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην μεταξὺ τῶν δύο στρατευμάτων. Κατὰ τὸν πόλεμον αὐτὸν ἐνικήθησαν ὁ Ἀβεννὴρ καί οἰ στρατιῶται τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἔφυγαν πανικόβλητοι ἐμπρὸς ἀπὸ τοὺς στρατιώτας τοῦ Δαβίδ.
18 καὶ ἐγένοντο ἐκεῖ τρεῖς υἱοὶ Σαρουΐας, Ἰωὰβ καὶ Ἀβεσσὰ καὶ Ἀσαήλ, καὶ Ἀσαήλ κοῦφος τοῖς πόσιν αὐτοῦ ὡσεὶ μία δορκὰς ἐν ἀγρῷ.	18 Εἰς τὴν μάχην αὐτὴν ἔλαβον μέρος καὶ οἱ τρεῖς υἱοὶ τῆς Σαρουΐας, ὁ Ἰωάβ, ὁ Ἀβεσὰ καὶ ὁ Ἀσαήλ. Ὁ Ἀσαὴλ ἦτο ἐλαφρὸς καὶ ταχὺς εἰς τοὺς πόδας, ὡσὰν ἕνα ζαρκάδι εἰς τοὺς ἀγρούς.	18 Εἰς τὴν μάχην ἐπῆραν μέρος καὶ οἱ τρεῖς υἱοὶ τῆς Σαρουΐας, ὁ Ἰωάβ, ὁ Ἀβεσσὰ καὶ ὁ Ἀσαήλ. Ὁ Ἀσαὴλ εἶχεν ἐλαφρὰ πόδια καὶ ἔτρεχεν ὅπως τὸ ζαρκάδι εἰς τοὺς ἀγρούς.
19 Καὶ κατεδίωξεν Ἀσαὴλ ὀπίσω Ἀβεννὴρ καὶ οὐκ ἐξέκλινε τοῦ πορεύεσθαι εἰς δεξιὰ οὐδὲ εἰς ἀριστερὰ κατόπισθεν Ἀβεννήρ.	19 Ὁ Ἀσαὴλ ἐκυνήγησε τὸν φεύγοντα Ἀβεννὴρ καὶ δὲν ἐξέκλινεν οὔτε εἰς τὰ δεξιὰ οὔτε εἰς τὰ ἀριστερά, ἀλλὰ εἶχε τεθῆ εἰς καταδίωξιν τοῦ Ἀβεννήρ.	19 Καὶ ἔτρεξεν ὁ Ἀσαὴλ πίσω ἀπὸ τὸν Ἀβεννὴρ καὶ τὸν κατεδίωξε, χωρὶς νὰ ἀλλάξῃ πορείαν δεξιὰ ἢ ἀριστερά. Ἔτρεχε σταθερὰ πίσω ἀπὸ τὸν Ἀβεννήρ.
20 Καὶ ἐπέβλεψεν Ἀβεννὴρ εἰς τὰ ὀπίσω αὐτοῦ καὶ εἶπεν· εἰ σὺ εἶ αὐτὸς Ἀσαήλ; Καὶ εἶπεν· ἐγώ εἰμι.	20 Ὅταν ὁ Ἀσαὴλ ἐπλησίασε τὸν Ἀβεννήρ, αὐτὸς ἐγύρισε πίσω καὶ τοῦ εἶπε· <σὺ εἷσαι ὁ Ἀσαὴλ ὁ ἴδιος;> Ἐκεῖνος ἀπήντησε· <ναί, ἐγὼ εἶμαι>.	20 Ἔστρεψε δὲ τὸ βλέμμα πίσω του ὁ Ἀβεννὴρ καὶ ἐρώτησε: <Εἶσαι ἄραγε σὺ ὁ ἴδιος ὁ Ἀσαήλ;> <Ἐγὼ εἶμαι>, ἀπεκρίθη ἐκεῖνος.
21 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἀβεννήρ· ἔκκλινον σὺ εἰς τὰ δεξιὰ ἢ εἰς τὰ ἀριστερὰ καὶ κάτασχε σεαυτῷ ἓν τῶν παιδαρίων καὶ λαβὲ σεαυτῷ τὴν πανοπλίαν αὐτοῦ· καὶ οὐκ ἠθέλησεν Ἀσαὴλ ἐκκλῖναι ἐκ τῶν ὄπισθεν αὐτοῦ.	21 Τοῦ εἶπεν ὁ Ἀβεννήρ· <στρέψε δεξιὰ ἢ ἀριστερά, διάλεξε ἕνα ὅποιον θέλεις ἀπὸ τοὺς στρατιώτας, πάρε του τὴν πανοπλίαν ὡς δεῖγμα τῆς νίκης σου καὶ γύρισε πίσω>. Ἀλλὰ ὁ Ἀσαὴλ δὲν ἠθέλησε νὰ ἐγκαταλείψῃ τὴν καταδίωξιν τοῦ Ἀβεννήρ.	21 Καὶ τοῦ εἶπε πάλιν ὁ Ἀβεννήρ: <Στρίψε δεξιὰ ἢ ἀριστερὰ καὶ πιάσε ἕνα ἀπὸ τοὺς νεαροὺς καὶ πάρε διὰ τὸν ἑαυτόν σου τὸν ὁπλισμόν του>. Ὁ Ἀσαὴλ ὅμως δὲν ἠθέλησε νὰ τὸν ἀκούσῃ καὶ νὰ ἀφήσῃ τὴν καταδίωξίν του.
22 Καὶ προσέθετο ἔτι Ἀβεννὴρ λέγων τῷ Ἀσαήλ· ἀπόστηθι ἀπ' ἐμοῦ, ἵνα μὴ πατάξω σε εἰς τὴν γῆν· καὶ πῶς ἀρῶ τὸ πρόσωπόν μου πρὸς Ἰωάβ;	22 Ὁ Ἀβεννὴρ καὶ πάλιν ἐπανέλαβε τὰ ἴδια καὶ εἶπεν εἰς τὸν Ἀσαήλ· <φύγε ἀπὸ κοντά μου, διὰ νὰ μὴ σὲ ρίψω νεκρὸν κάτω εἰς τὴν γῆν. Καὶ πῶς τότε θὰ σηκώσω τὸ πρόσωπόν μου νὰ ἀντικρύσω τὸν Ἰωάβ;	22 Καὶ εἶπε διὰ δευτέραν φορὰν ὁ Ἀβεννὴρ πρὸς τὸν Ἀσαήλ: <Φύγε ἀπὸ κοντά μου, διὰ νὰ μὴ σὲ χτυπήσω καὶ σὲ ρίξω νεκρὸν κατὰ γῆς. Διότι πῶς θὰ σηκώσω κατόπιν τὸ πρόσωπόν μου νὰ ἰδῶ τὸν Ἰωάβ;
23 Καὶ ποῦ ἐστι ταῦτα; Ἐπίστρεφε πρὸς Ἰωὰβ τὸν ἀδελφόν σου. Καὶ οὐκ ἐβούλετό του ἀποστῆναι. Καὶ τύπτει αὐτὸν Ἀβεννὴρ ἐν τῷ ὀπίσω τοῦ δόρατος ἐπὶ τὴν ψόαν, καὶ διεξῆλθε τὸ δόρυ ἐκ τῶν ὀπίσω αὐτοῦ, καὶ πίπτει ἐκεῖ καὶ ἀποθνήσκει ὑποκάτω αὐτοῦ. Καὶ ἐγένετο πᾶς ὁ ἐρχόμενος ἕως τοῦ τόπου, οὖ ἔπεσεν ἐκεῖ Ἀσαὴλ καὶ ἀπέθανε, καὶ ὑφίστατο.	23 Ποῦ καὶ πῶς θὰ εὕρω δικαιολογίας; Γύρισε λοιπὸν πρὸς τὸν Ἰωὰβ τὸν ἀδελφόν σου>. Ἐκεῖνος δὲν ἤθελε νὰ ἀπομακρυνθῇ. Ὁ Ἀβεννὴρ ἐπετέθη καὶ ἐκτύπησε τόν Ἀσαὴλ εἰς τὰ νεφρὰ μὲ τὸ πίσω μέρος τοῦ δόρατός του, ὥστε τὸ δόρυ διεπέρασε αὐτὸν καὶ ἐξῆλθεν ἀπὸ τὸ πίσω μέρος τοῦ σώματός του. Ὁ Ἀσαήλ, κτυπηθείς, ἔπεσε κατὰ γῆς καὶ ἀπέθανεν εἰς τὴν θέσιν ἐκείνην. Οἱ ἄλλοι ἄνδρες τοῦ Ἰούδα ὑπὸ τὴν ἀρχηγίαν τοῦ Ἰωάβ, ποὺ ἤρχοντο κατόπιν, ἔφθασαν εἰς τὸ μέρος ἐκεῖνο, ὅπου ἔπεσε καὶ ἀπέθανεν Ὁ Ἀσαήλ, καὶ ἐσταμάτησαν.	23 Ποὺ θὰ εὕρω δικαιολογίας; Γύρισε πίσω εἰς τὸν ἀδελφόν σου, τὸν Ἰωάβ>. Ἐκεῖνος ὅμως δὲν ἤθελε να ἀπομακρυνθῇ. Κατόπιν τούτου τὸν ἐκτύπησεν ὁ Ἀβεννὴρ μὲ τὸ πίσω μέρος τοῦ δόρατος εἰς τὰ νεφρὰ καὶ ἐβγῆκε τὸ δόρυ ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος τοῦ σώματός του. Καὶ ἔπεσεν ἐκεῖ νεκρός, ἐμπρὸς εἰς τὰ πόδια τοῦ Ἀβεννήρ. Καθένας δὲ ποὺ ἔφθανεν εἰς τὸ σημεῖον, ὅπου ἐκτυπήθη καὶ ἐφονεύθη ὁ Ἀσαήλ, ἐστέκετο καὶ δὲν ἐπροχωροῦσε.
24 Καὶ κατεδίωξεν Ἰωὰβ καὶ Ἀβεσσὰ ὀπίσω Ἀβεννήρ· καὶ ὁ ἥλιος ἔδυνε, καὶ αὐτοὶ εἰσῆλθον ἕως τοῦ βουνοῦ Ἀμμάν, ὃ ἐστιν ἐπὶ προσώπου Γαί, ὁδὸν ἔρημον Γαβαών.	24 Ὁ Ἰωάβ ὅμως καὶ ὁ Ἀβεσὰ κατεδίωξαν τὸν Ἀβεννήρ. Ὁ ἥλιος ἐπλησίαζε νὰ δύσῃ καὶ αὐτοὶ ἔφθασαν ἕως εἰς τὸν λόφον Ἀμμάν, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται ἀπέναντι τῆς Γαί, εἰς τὴν ἔρημον τῆς Γαβαών.	24 Ὁ Ἰωἀβ καὶ ὁ Ἀβεσσὰ ὅμως ἐσυνέχισαν τὴν καταδίωξην πίσω ἀπὸ τὸν Ἀβεννήρ. Καὶ κατὰ τὸ ἡλιοβασίλευμα ἔφθασαν εἰς τὸ βουνὸ Ἀμμάν, ποὺ εὑρίσκεται ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Γαί, εἰς τὸν δρόμον τῆς ἐρήμου τῆς Γαβαών.
25 Καὶ συναθροίζονται οἱ υἱοὶ Βενιαμὶν οἱ ὀπίσω Ἀβεννὴρ καὶ ἐγενήθησαν εἰς συνάντησιν μίαν καὶ ἔστησαν ἐπὶ κεφαλὴν βουνοῦ ἑνός.	25 Ἐκεῖ συνηθροίσθησαν οἱ τῆς φυλῆς Βενιαμίν, οἱ ἀκολουθοῦντες τὸν Ἀβεννήρ, καὶ ἀπήρτισαν ἕνα σῶμα, τὸ ὁποῖον καὶ ἐστρατοπέδευσεν εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ.	25 Ἐμαζεύθηκαν δὲ οἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ποὺ εἶχαν ἀκολουθήσει τὸν Ἀβεννήρ, καὶ ἀπετέλεσαν ἕνα σῶμα καὶ ἐστάθηκαν εἰς τὴν κορυφὴν κάποιου βουνοῦ.
26 Καὶ ἐκάλεσεν Ἀβεννὴρ Ἰωὰβ καὶ εἶπε· μὴ εἰς νῖκος καταφάγεται ἡ ρομφαία; Ἢ οὐκ οἶδας ὅτι πικρὰ ἔσται ἕως τὰ ἔσχατα; Καὶ ἕως πότε οὐ μὴ εἴπῃς τῷ λαῷ ἀποστρέφειν ἀπὸ ὄπισθεν τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν;	26 Ἀπὸ ἐκεῖ ἐφώναξεν ὁ Ἀβεννὴρ εἰς τὸν Ἰωὰβ καὶ εἶπε· <θὰ ἀλληλοφαγωθῶμεν, λοιπὸν, καὶ θὰ πέσωμεν ἀπὸ τὰς ἀδελφικὰς ρομφαίας; Δὲν γνωρίζεις, πόσον πικρὰ εἶναι τὰ ἀποτελέσματα τοῦ ἀλληλοφαγώματος; Ἕως πότε δὲν θὰ εἴπῃς εἰς τὸν λαόν σου, νὰ ἐπιστρέψῃ εἰς τὰ ὀπίσω καὶ νὰ ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς μας;>	26 Καὶ ἐφώναξεν ὁ Ἀβεννὴρ πρὸς τὸν Ἰωὰβ καὶ εἶπε: <Θέλεις νὰ καταφάγῃ ὅλους μας τὸ μαχαίρι; Ἢ μήπως δὲν ξέρεις πόσον πικρὰ θὰ εἶναι ἡ κατάληξις αὐτῆς τῆς μάχης; Ἕως πότε λοιπὸν θὰ ἐπιμένῃς καὶ δὲν θὰ θέλῃς νὰ διατάξῃς τὸν στρατόν σου νὰ παύσῃ νὰ καταδιώκῃ τοὺς ἀδελφούς μας;>
27 Καὶ εἶπεν Ἰωάβ· ζῇ Κύριος ὅτι εἰ μὴ ἐλάλησας, διότι τότε ἐκ πρωϊόθεν ἀνέβη ἂν ὁ λαὸς ἕκαστος κατόπισθεν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ.	27 Εἶπε τότε ὁ Ἰωάβ· <ζῇ Κύριος. Ἐὰν δὲν εἶχες ὁμιλήσει ἔτσι, μέχρι τῆς πρωΐας ὁ στρατός μου θὰ κυνηγοῦσε ὁ καθένας τὸν ἀδελφόν του>.	27 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Ἰωάβ: <Ὁρκίζομαι εἰς τὸν Κύριον, ποὺ ζῇ καὶ τὰ παρακολουθεῖ ὅλα. Ἐὰν δὲν μιλοῦσες σὺ καὶ δὲν ἐπρότεινες τὴν μονομαχίαν τῶν νεαρῶν, οἱ στρατιῶται θὰ εἶχαν παύσει ἀπὸ ἐκείνην τὴν ὥραν, ἀπὸ τὸ πρωΐ, νὰ καταδιώκουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ποὺ εἶναι ἀδελφός του. Διότι ἀπὸ τότε ἐπετέθη ὁ ἕνας ἐναντίον τοῦ ἄλλου>.
28 Καὶ ἐσάλπισεν Ἰωὰβ τῇ σάλπιγγι, καὶ ἀπέστησαν πᾶς ὁ λαὸς καὶ οὐ κατεδίωξαν ὀπίσω τοῦ Ἰσραὴλ καὶ οὐ προσέθεντο ἔτι τοῦ πολεμεῖν.	28 Ὁ Ἰωὰβ ἐσάλπισε μὲ τὴν σάλπιγγα καὶ ἀνήγγειλε τὴν παῦσιν τοῦ πολέμου. Ἔτσι ὅλος ὁ στρατὸς τοῦ Ἰωὰβ ἔπαυσε νὰ καταδιώκῃ τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ ἐσταμάτησεν ὁ πόλεμος.	28 Μετὰ ταῦτα ἐσάλπισεν ὁ Ἰωάβ μὲ τὴν σάλπιγγα καὶ ἔδωσε σῆμα παύσεως τοῦ πολέμου. Καὶ ἀμέσως ἐστάθη ὅλος ὁ στρατὸς καὶ ἔπαυσαν τὴν καταδίωξιν τῶν στρατιωτῶν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ δὲν ἐσυνέχισαν πλέον τὸν πόλεμον.
29 Καὶ Ἀβεννὴρ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ ἀπῆλθον εἰς δυσμὰς ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην καὶ διέβαιναν τὸν Ἰορδάνην καὶ ἐπορεύθησαν ὅλην τὴν παρατείνουσαν καὶ ἔρχονται εἰς τὴν παρεμβολήν.	29 Ὁ Ἀβεννὴρ καὶ οἱ ἄνδρες του ἔφυγαν πρὸς δυσμὰς καθ' ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην, διέβησαν τὸν Ἰορδάνην καὶ ἐπροχώρησαν καὶ ἦλθαν εἰς τοποθεσίαν πέραν τοῦ Ἰορδάνου ὀνομαζομένην <Παρεμβολαί>·	29 Καὶ ἀνεχώρησεν ὁ Ἀβεννὴρ καί οἰ ἄνδρες του καὶ κατευθύνθηκαν ἀρχικῶς πρὸς δυσμὰς καὶ ἐβάδισαν ὅλην τὴν νύκτα. Ἐστράφησαν δὲ ἒν συνεχείᾳ πρὸς τὸν Ἰορδάνην καί, ἀφοῦ ἐπέρασαν τὸν ποταμόν, διέτρεξαν ὅλην τὴν κοιλάδα ἕως τὴν λίμνην Γεννησαρὲτ καὶ ἦλθαν εἰς τὸ στρατόπεδόν των, εἰς τὴν Μαναέμ.
30 Καὶ Ἰωὰβ ἀνέστρεψεν ὄπισθεν ἀπὸ τοῦ Ἀβεννὴρ καὶ συνήθροισε πάντα τὸν λαόν, καὶ ἐπεσκέπησαν τῶν παίδων Δαυὶδ ἐννεακαίδεκα ἄνδρες καὶ Ἀσαήλ.	30 Καὶ ὁ Ἰωὰβ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν καταδίωξιν τοῦ Ἀβεννήρ, συνήθροισεν ὅλον τὸν στρατόν του, ἔκαμεν ἀρίθμησιν καὶ εὑρέθη ὅτι λείπουν ἀπὸ τοὺς στρατιώτας τοῦ Δαυὶδ δέκα ἐννέα ἄνδρες καὶ ὁ Ἀσαήλ.	30 Ὁ δὲ ἸωᾺβ ἐσταμΆτησε τὴν καταδίωξιν τοῦ Ἀβεννὴρ καὶ συνεκέντρωσε κατὰ τὴν ἐπιστροφὴν τὸν στρατόν του καὶ ἔκανε καταμέτρησιν. Καὶ διεπίστωσεν ὅτι ἔλειπαν δεκαεννέα στρατιῶται ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Δαβὶδ καὶ ὁ ἀδελφός του, ὁ Ἀσαήλ.
31 Καὶ οἱ παῖδες Δαυὶδ ἐπάταξαν τῶν υἱῶν Βενιαμὶν τῶν ἀνδρῶν Ἀβεννὴρ τριακοσίους ἑξήκοντα ἄνδρας παρ' αὐτοῦ.	31 Οἱ στρατιῶται ὅμως τοῦ Δαυὶδ ἐκτύπησαν καὶ ἐφόνευσαν ἀπὸ τοὺς τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ἀπὸ τοὺς ἄνδρας αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι ἦσαν ὑπὸ τὰς διαταγὰς τοῦ Ἀβεννήρ, τριακοσίους ἑξῆντα.	31 Οἱ δὲ στρατιῶται τοῦ Δαβὶδ ἐφόνευσαν ἀπὸ τὸν στρατὸν τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ποὺ εἶχε μαζί του ὁ Ἀβεννήρ, τριακοσίους ἑξῆντα ἄνδρας. 32 Ἐπῆραν δὲ οἱ Ἰουδαῖοι τὸ πτῶμα τοῦ Ἀσαὴλ καὶ τὸ ἔθαψαν εἰς τὸν
32 Καὶ αἴρουσι τὸν Ἀσαήλ καὶ θάπτουσιν αὐτὸν ἐν τῷ τάφῳ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν Βηθλεέμ. Καὶ ἐπορεύθη Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ' αὐτοῦ ὅλην τὴν νύκτα, καὶ διέφαυσεν αὐτοῖς ἐν Χεβρών.	32 Ἐσήκωσαν τὸν νεκρὸν τοῦ Ἀσαὴλ καὶ ἔθαψαν αὐτὸν εἰς τὸν τάφον τοῦ πατρός του, εἰς τὴν Βηθλεέμ. Ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ ἐβάδισαν ὅλην τὴν νύκτα καὶ κατὰ τὰ ἐξημερώματα ἔφθασαν εἰς τὴν Χεβρών.	32 Ἐπῆραν δὲ οἱ Ἰουδαῖοι τὸ πτῶμα τοῦ Ἀσαὴλ καὶ τὸ ἔθαψαν εἰς τὸν τάφον τοῦ πατέρα του, εἰς τὴν Βηθλεέμ. Καὶ ἐβάδισαν ὅλην τὴν νύκτα ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄνδρες, ποὺ ἦσαν μαζί του, καὶ τοὺς εὑρῆκε ἡ αὐγὴ εἰς τὴν Χεβρών.