αὶ
ἤκουσεν Ἰεβοσθὲ υἱὸς Σαοὺλ
ὅτι τέθνηκεν Ἀβεννὴρ υἱὸς
Νὴρ ἐν Χεβρών, καὶ ἐξελύθησαν
αἱ χεῖρες αὐτοῦ, καὶ πάντες
οἱ ἄνδρες Ἰσραὴλ παρείθησαν.
|
Ἰεβοσθέ,
ὁ υἱὸς τοῦ Σαούλ, ἐπληροφορήθη,
ὅτι ἐφονεύθη ὁ Ἀβεννήρ,
ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, εἰς τὴν
Χεβρὼν καὶ παρέλυσαν τὰ χέρια
του ἀπὸ τὸν φόβον. Ὅλοι δὲ
οἱ Ἰσροηλῖται κατελήφθησαν ἀπὸ
φόβον μεγάλον. |
ταν
ἄκουσε ὁ Ἰεβοσθέ, ὁ υἱὸς
τοῦ Σαούλ, ὅτι ἐδολοφονήθη ὁ Ἀβεννήρ,
ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, εἰς τὴν
Χεβρών, παρέλυσαν τὰ χέρια του ἀπὸ τὸν
φόβον του. Μαζί του κατετρόμαξαν καὶ παρέλυσαν
καὶ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται.
|
2
Καὶ δύο ἄνδρες ἡγούμενοι συστρεμμάτων
τῷ Ἰεβοσθὲ υἱῷ Σαούλ,
ὄνομα τῷ ἑνὶ Βαανὰ καὶ
ὄνομα τῷ δευτέρῳ Ρηχάβ, υἱοὶ
Ρεμμὼν τοῦ Βηρωθαίου ἐκ τῶν
υἱῶν Βενιαμίν· ὅτι Βηρὼθ
ἐλογίζετο τοῖς υἱοῖς Βενιαμίν,
|
2
Ὑπῆρχον δύο ἄνδρες, ἀρχηγοὶ
στρατιωτικῶν τμημάτων, ποὺ ἀνῆκαν
εἰς τὸν Ἰεβοσθέ, τὸν υἱὸν
τοῦ Σαούλ, ἐκ τῶν ὁποίων
ὁ ἕνας ὠνομάζετο Βαανὰ καὶ
ὁ δεύτερος ὠνομάζετο Ρηχάβ.
Ἦσαν δὲ παιδιὰ τοῦ Ρεμμὼν τοῦ
Βηρωθαίου, ὁ ὁποῖος ἀνῆκεν
εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Βενιαμίν.
Διότι ἡ Βηρὼθ περιελαμβάνετο εἰς
τὴν φυλὴν τοῦ Βενιαμίν.
|
2
Μεταξὺ τῶν ἀξιωματικῶν τοῦ Ἰεβοσθέ,
τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαούλ, ὑπῆρχαν
καὶ δύο ἀρχηγοὶ στρατιωτικῶν μονάδων,
ποὺ ὠνομάζοντο ὁ ἕνας Βαανὰ
καὶ ὁ δεύτερος Ρηχάβ. Καὶ οἱ δύο αὐτοὶ
ἦσαν παιδιὰ τοῦ Ρεμμών, ποὺ κατήγετο
ἀπὸ τὴν πόλιν Βηρὼθ καὶ ἀνῆκεν
εἰς τὴν φυλὴν Βενιαμίν, διότι ἡ Βηρὼθ
εἶχε δοθῆ εἰς τοὺς Βενιαμίτας.
|
3
καὶ ἀπέδρασαν οἱ Βηρωθαῖοι εἰς
Γεθθαὶμ καὶ ἦσαν ἐκεῖ παροικοῦντες
ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
|
3
Οἱ δύο αὐτοὶ Βηρωθαῖοι ἀπέδρασαν
καὶ κατέφυγαν εἰς Γεθθαίμ, ὅπου
καὶ ἔμειναν ὡς παρεπιδημοῦντες μέχρι
τῆς ἡμέρας ἐκείνης, κατὰ
τὴν ὁποίαν εἶχε διαπραχθῇ ἡ
δολοφονία τοῦ Ἀβεννήρ.
|
3
Οἱ πολῖται τῆς Βηρὼθ ἐγκατέλειψαν
τὴν πόλιν των καὶ ἐγκατεσταθησαν εἰς
τὴν Γεθθαίμ, ὅπου καὶ διέμεναν ὡς
προσωρινοὶ κάτοικοι ἕως τὴν ἡμέραν
αὐτήν, ποὺ συμβαίνουν αὐτὰ τὰ
γεγονότα. |
4
Καὶ τῷ Ἰωνάθαν υἱῷ Σαοὺλ
υἱὸς πεπληγὼς τοὺς πόδας·
υἱὸς ἐτῶν πέντε οὗτος
ἐν τῷ ἐλθεῖν τὴν ἀγγελίαν
Σαοὺλ καὶ Ἰωνάθαν τοῦ υἱοῦ
αὐτοῦ ἐξ Ἰεζραήλ, καὶ
ᾖρεν αὐτὸν ἡ τιθηνὸς αὐτοῦ
καὶ ἔφυγε, καὶ ἐγένετο ἐν
τῷ σπεύδειν αὐτὸν καὶ ἀναχωρεῖν,
καὶ ἔπεσε καὶ ἐχωλάνθη, καὶ
ὄνομα αὐτῷ Μεμφιβοσθέ.
|
4
Ὁ Ἰωνάθαν, ὁ υἱὸς τοῦ
Σαούλ, εἶχε υἱὸν χωλόν, ἀνάπηρον
εἰς τὰ πόδια. Ἔγινε δὲ χωλὸς
εἰς ἡλικίαν πέντε ἐτῶν,
τότε ποὺ ἦλθεν ἡ πληροφορία
ἀπὸ τὴν κοιλάδα τοῦ Ἰεζραὴλ
διὰ τὴν ἧτταν καὶ τὸν θάνατον
τοῦ Σαοὺλ καὶ τοῦ υἱοῦ
τοῦ Σαούλ, τοῦ Ἰωνάθαν. Ἡ
τροφός του τὸν ἐπῆρε καὶ ἔφυγε.
Καθὼς δὲ αὐτὸς κατὰ τὴν
ἀναχώρησιν ἔτρεχεν, ἔπεσεν, ἐκτύπησε
καὶ ἔγινε χωλός. Αὐτὸς ὠνομάζετο
Μεμφιβοσθέ. |
4
Ἐζοῦσε δὲ τότε ἕνας υἱὸς
τοῦ Ἰωνάθαν, τοῦ υἱοῦ
τοῦ Σαούλ, ποὺ ὠνομάζετο Μεμφιβοσθὲ
καὶ ἦτο χωλός. Εἶχε παράλυτα πόδια. Ἔμεινε
δὲ ἀνάπηρος εἰς ἡλικίαν πέντε ἐτῶν,
κατὰ τὴν ἡμέραν ποὺ ἔφθασεν
ἀπὸ τὴν Ἰεζραὲλ ἡ εἴδησις
διὰ τὸν θάνατον τοῦ Σαοὺλ καὶ
τοῦ υἱοῦ του Ἰωνάθαν. Τὸν
ἐπῆρε δηλαδὴ τότε ἡ τροφός του
καὶ ἔφυγε, καὶ καθὼς ἔτρεχε
διὰ νὰ ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ
τὸν τόπον, ὅπου ἐκινδύνευεν, ἔπεσε
καὶ ἐκτύπησε καὶ ἔμεινε χωλός.
|
5
Καὶ ἐπορεύθησαν υἱοὶ Ρεμμών
τοῦ Βηρωθαίου Ρεκχὰ καὶ Βαανὰ
καὶ εἰσῆλθον ἐν τῷ καύματι
τῆς ἡμέρας εἰς οἶκον Ἰεβοσθέ.
Καὶ αὐτὸς ἐκάθευδεν ἐν
τῇ κοίτῃ τῆς μεσημβρίας,
|
5
Οἱ υἱοὶ τοῦ Ρεμμών, ὁ
ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν
Βηρώθ, ὁ Ρεκχὰ καὶ ὁ Βαανά,
κατὰ τὴν μεοημβρίαν, εἰς ὥραν
καύσωνος, εἰσῆλθον εἰς τὸν οἶκον
τοῦ Ἰεβοσθέ. Αὐτὸς ἐκοιμᾶτο
εἰς τὴν κλίνην του κατὰ τὴν
μεσημβρίαν ἐκείνην. |
5
Ἐπῆγαν λοιπὸν ὁ Ῥεκχὰ
καὶ ὁ Βαανά, τὰ παιδιὰ τοῦ Ρεμμών,
ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηρώθ, καὶ
ἐμβῆκαν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ
Ἰεβοσθέ εἰς τὸ καταμεσήμερο, ἐνῷ
ἔκαιε πολὺ ὁ ἥλιος. Κατὰ τὴν
ὥραν ἐκείνην ὁ Ἰεβοσθὲ ἦτο
βυθισμένος εἰς τὸν μεσημβρινόν του ὕπνον.
|
6
καὶ ἰδοὺ ἡ θυρωρὸς τοῦ
οἴκου ἐκάθαιρε πυροὺς καὶ ἐνύσταξε
καὶ ἐκάθευδε, καὶ Ρεκχὰ καὶ
Βαανὰ οἱ ἀδελφοὶ διέλαθον
|
6
Ἡ δὲ θυρωρὸς τοῦ σπιτιοῦ ἐκαθάριζε
σιτάρι, ἐνύσταξε καὶ ἀπεκοιμήθη.
Ὁ Ρεκχὰ καὶ ὁ Βαανὰ οἱ
ἀδελφοὶ εἰσῆλθον ἀπαροτήρητοι
εἰς τὸν οἶκον. |
6
Ἐκείνην τὴν στιγμὴν ἡ θυρωρὸς
τῆς κατοικίας, ποὺ ἐκαθάριζε προηγουμένως
σιτάρι, εἶχε νυστάξει καὶ κοιμόταν. Ἔτσι
ὁ Ρεκχὰ καὶ ὁ Βαανά, οἱ δύο
ἀδελφοί, ἐπέρασαν χωρὶς νὰ τοὺς
ἀντιληφθῇ κανείς. |
7
καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸν οἶκον,
καὶ Ἰεβοσθὲ ἐκάθευδεν ἐπὶ
τῆς κλίνης αὐτοῦ ἐν τῷ
κοιτῶνι αὐτοῦ, καὶ τύπτουσιν
αὐτὸν καὶ θανατοῦσι καὶ ἀφαιροῦσι
τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἔλαβον
τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἀπῆλθον
ὁδὸν τὴν κατὰ δυσμὰς ὅλην
τὴν νύκτα. |
7
Ὁ Ἰεβοσθὲ ἐκοιμᾶτο ἐπάνω
εἰς τὴν κλίνην του, εἰς τὸ ἰδαίτερον
δωμάτιόν του. Αὐτοὶ τὸν ἐκτύπησαν,
τὸν ἐφόνευσαν, ἀπέκοψαν τὴν
κεφαλήν του, τὴν ὁποίαν ἐπῆραν
μαζῆ των καὶ ἔφυγαν πρὸς δυσμὰς
καθ' ὅλην τὴν νύκτα.
|
7
Ὅταν ἐμβῆκαν εἰς τὴν οἰκίαν,
εὑρῆκαν τὸν Ἰεβοσθὲ εἰς
τὸ ὑπνοδωμάτιόν του νὰ κοιμάται εἰς
τὸ κρεββάτι του. Τὸν κτυποῦν λοιπὸν
ἀμέσως καὶ τὸν σκοτώνουν καὶ κόβουν
τὸ κεφάλι του. Καὶ ἀφοῦ ἐπῆραν
μαζί των τὸ κεφάλι του, κατευθύνθηκαν πρὸς
δυσμὰς καὶ ἐβάδιζαν εἰς τὸν
δρόμον τῆς κοιλάδος τοῦ Ἰορδάνου ὅλην
τὴν νύκτα. |
8
Καὶ ἤνεγκαν τὴν κεφαλὴν Ἰεβοσθὲ
τῷ Δαυὶδ εἰς Χεβρὼν καὶ εἶπαν
πρὸς τὸν βασιλέα· ἰδοὺ
ἡ κεφαλὴ Ἰεβοσθὲ υἱοῦ
Σαοὺλ τοῦ ἐχθροῦ σου, ὃς ἐζήτει
τὴν ψυχήν σου, καὶ ἔδωκε Κύριος
τῷ κυρίῳ βασιλεῖ ἐκδίκησιν
τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ, ὡς ἡ
ἡμέρα αὕτη, ἐκ Σαοὺλ τοῦ
ἐχθροῦ σου καὶ ἐκ τοῦ σπέρματος
αὐτοῦ. |
8
Ἦλθον εἰς τὴν Χεβρὼν καὶ ἔφεραν
τὴν κεφαλὴν τοῦ Ἰεβοσθὲ εἰς
τὸν Δαυὶδ καὶ εἶπαν πρὸς τὸν
βασιλέα· <ἰδού, αὐτὴ
εἶναι ἡ κεφαλὴ τοῦ Ἰεβοσθέ,
υἱοῦ τοῦ Σαοὺλ τοῦ ἐχθροῦ
σου, ὁ ὁποῖος ἐζήτει νὰ
σὲ θανατώσῃ. Ὁ Κύριος ὅμως
ἐτιμώρησε τοὺς ἐχθρούς σου,
τοῦ κυρίου καὶ βασιλέως μας, κατὰ
τὴν ἡμέραν αὐτήν, διότι
ἐτιμώρησε τὸν ἐχθρόν σου, τὸν
Σαούλ, καὶ τοὺς ἀπογόνους του>.
|
8
Καὶ ἔφεραν τὸ κεφάλι τοῦ Ἰεβοσθὲ
εἰς τὸν Δαβίδ, ποὺ ἦτο εἰς τὴν
Χεβρών, καὶ εἶπαν πρὸς τὸν βασιλέα:
<Νά, τὸ κεφάλι τοῦ Ἰεβοσθέ, τοῦ
υἱοῦ τοῦ Σαούλ, τοῦ ἐχθροῦ
σου, ποὺ ἐπεδίωκε νὰ σὲ σκοτώσῃ.
Ὁ Κύριος ὅμως ἐπῆρε ἐκδίκησιν
διὰ τὸν βασιλέα καὶ κύριον μας σήμερα καὶ
ἐτιμώρησε τοὺς ἐχθρούς του, τὸν Σαοὺλ
τὸν ἐχθρόν σου καὶ τὸν ἀπόγονόν
του>. |
9
Καὶ ἀπεκρίθη Δαυὶδ τῷ Ρεκχὰ
καὶ τῷ Βαανὰ ἀδελφῷ αὐτοῦ
υἱοῖς Ρεμμὼν τοῦ Βηρωθαίου καὶ
εἶπεν αὐτοῖς· ζῇ Κύριος,
ὃς ἐλυτρώσατο τὴν ψυχήν μου
ἐκ πάσης θλίψεως,
|
9
Ὁ Δαυὶδ ἀπήντησεν εἰς τὸν
Ρεκχὰ καὶ τὸν ἀδελφόν του Βαανά,
οἱ ὁποῖοι ἦσαν παιδιὰ τοῦ
Ρεμμὼν τοῦ Βηρωθαίου, καὶ τοὺς
εἶπεν· <ἐπικαλοῦμαι μάρτυρα
τὸν Κύριον, ὁ ὁποῖος ἔσωσε
τὴν ζωήν μου ἀπὸ πολλοὺς θανασίμους
κινδύνους, |
9
Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν
Ρεκχὰ καὶ εἰς τὸν ἀδελφόν
του Βαανά, τοὺς υἱοὺς τοῦ Ρεμμών,
ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηρώθ, καὶ
τοὺς εἶπε: <Σᾶς λέγω ἐνώπιον τοῦ
Κυρίου, ποὺ ζῇ καὶ παρακολουθεῖ τὰ
πάντα, καὶ ἔσωσε τὴν ζωήν μου ἀπὸ
κάθε δυσκολίαν ἕως τώρα, |
10
ὅτι ὁ ἀπαγγείλας μοι ὅτι τέθνηκε
Σαούλ, καὶ αὐτὸς ἦν ὡς
εὐαγγελιζόμενος ἐνώπιόν μου,
καὶ κατέσχον αὐτὸν καὶ ἀπέκτεινα
αὐτὸν ἐν Σεκελάκ, πᾧ ἔδει
με δοῦναι εὐαγγέλια.
|
10
καὶ σᾶς καθιστῶ γνωστὸν ὅτι
αὐτός, ποὺ ἀνήγγειλεν εἰς
ἐμὲ πῶς ἐφονεύθη ὁ Σαούλ,
μοῦ ἀνέφερε τὴν εἴδησιν, νομίζων
ὅτι αὐτὴ θὰ μοῦ ἦτο εὐχάριστος.
Ἐγὼ ὅμως τὸν συνέλαβα καὶ
τὸν ἐφόνευσα εἰς τὴν πόλιν
Σεκελάκ, ἐνῶ ὁ οἰοσδήποτε
θὰ ἐνόμιζεν ὅτι ἔπρεπε νὰ
τοῦ δώσω δῶρα δι' εὐχάριστον
εἴδησιν. |
10
ὅτι ἐκεῖνος ποὺ μοῦ ἀνήγγειλεν
ὅτι πέθανε ὁ Σαοὺλ καὶ ἐνόμιζεν
ὅτι μοῦ διεβίβαζεν εὐχάριστον εἴδησιν,
δὲν εἶχε καλὸ τέλος. Τὸν ἔπιασα
καὶ τὸν ἐφόνευσα ἐκεῖ εἰς
τὴν Σεκελάκ· αὐτὸν ποὺ ἐπερίμενε
νὰ τοῦ δώσω δῶρα διὰ τὴν χαρμόσυνον
πληροφορίαν του. |
11
Καὶ νῦν ἄνδρες πονηροὶ ἀπεκτάγκασιν
ἄνδρα δίκαιον ἐν τῷ οἴκῳ
αὐτοῦ ἐπὶ τῆς κοίτης αὐτοῦ
καὶ νῦν ἐκζητήσω τὸ αἷμα
αὐτοῦ ἐκ χειρὸς ὑμῶν καὶ
ἐξολοθρεύσω ὑμᾶς ἐκ τῆς
γῆς· |
11
Καὶ ἰδοὺ σήμερα ἄνδρες πονηροὶ
ἐφόνευσαν ἀθῶον ἄνδρα εἰς
τὴν κλίνην του ἐντὸς τοῦ δωματίου
του. Ἐγὼ τώρα θὰ σᾶς τιμωρήσω
διὰ τὸ ἀθῶον αὐτὸ αἷμα,
ποὺ ἐχύσατε καὶ θὰ σᾶς
ἐξολοθρεύσω ἀπὸ τὴν γῆν>.
|
11
Καὶ σήμερα ἔχω ἐμπρός μου περίπτωσιν, κατὰ
τὴν ὁποίαν ἄνδρες πονηροὶ ἐσκότωσαν
εἰς τὸ σπίτι του ἕνα ἄνδρα δίκαιον,
ποὺ κοιμόταν μάλιστα εἰς τὸ κρεββάτι του.
Θὰ ζητήσω λοιπὸν τώρα τὸ αἷμα του
ἀπὸ σᾶς. Θὰ πάρω ἐκδίκησιν
καὶ θὰ σᾶς ἑξαφανίσω ἀπὸ
τὸ πρόσωπον τῆς γῆς>.
|
12
καὶ ἐνετείλατο Δαυὶδ τοῖς παιδαρίοις
αὐτοῦ καὶ ἀποκτείνουσιν αὐτοὺς
καὶ κολοβοῦσι τὰς χεῖρας αὐτῶν
καὶ τοὺς πόδας αὐτῶν καὶ
ἐκρέμασαν αὐτοὺς ἐπὶ τῆς
κρήνης ἐν Χεβρών· καὶ τὴν
κεφαλὴν Ἰεβοσθὲ ἔθαψαν ἐν τῷ
τάφῳ Ἀβεννὴρ υἱοῦ Νήρ.
|
12
Ὁ Δαυὶδ διέταξε τοὺς ἄνδρας
του νὰ θανατώσουν αὐτοὺς τοὺς
δύο δολοφόνους ἀδελφούς. Ἐκεῖνοι
τοὺς ἐξετέλεσαν ἀμέσως, ἔκοψαν
τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια των καὶ
ἐκρέμασαν αὐτοὺς εἰς τὴν
πηγὴν Χεβρών. Τὴν δὲ κεφαλὴν
τοῦ Ἰεβοσθὲ τὴν ἔθαψαν εἰς
Χεβρὼν εἰς τὸν τάφον, ὅπου προηγουμένως
εἶχαν θάψει καὶ τὸν Ἀβεννήρ,
τὸν υἱὸν τοῦ Νήρ. |
12
Καὶ διέταξεν ἀμέσως ὁ Δαβὶδ τοὺς
στρατιώτας του καὶ τοὺς ἐφόνευσαν. Ἔκοψαν
κατόπιν τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια των καὶ
τοὺς ἐκρέμασαν εἰς τὴν κεντρικὴν
κρήνην τῆς Χεβρών. Τὸ δὲ κεφάλι τοῦ
Ἰεβοσθὲ τὸ ἔθαψαν εἰς τὸν
τάφον, ὅπου εἶχε ταφῆ ὁ Ἀβεννήρ,
ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, εἰς τὴν
Χεβρών. |