Βασιλειών Β : Κεφάλαιον Ε'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ παραγίνονται πᾶσαι αἱ φυλαὶ Ἰσραὴλ πρὸς Δαυὶδ εἰς Χεβρὼν καὶ εἶπαν αὐτῷ· ἰδοὺ ὀστᾶ σου καὶ σάρκες σου ἡμεῖς.
2 Καὶ ἐχθὲς καὶ τρίτην ὄντος Σαοὺλ βασιλέως ἐφ' ἡμῖν, σὺ ἦσθα ὁ ἐξάγων καὶ εἰσάγων τὸν Ἰσραήλ, καὶ εἶπε Κύριος πρός σέ· σὺ ποιμανεῖς τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ, καὶ σὺ εἰς ἡγούμενον ἐπὶ τὸν λαόν μου Ἰσραήλ.
3 Καὶ ἔρχονται πάντες οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ πρὸς τὸν βασιλέα εἰς Χεβρών, καὶ διέθετο αὐτοῖς ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ διαθήκην ἐν Χεβρὼν ἐνώπιον Κυρίου, καὶ χρίουσι τὸν Δαυὶδ εἰς βασιλέα ἐπὶ πάντα Ἰσραήλ.
4 Υἱὸς τριάκοντα ἐτῶν Δαυὶδ ἐν τῷ βασιλεῦσαι αὐτὸν καὶ τεσσαράκοντα ἔτη ἐβασίλευσεν,
5 ἑπτὰ ἔτη καὶ μῆνας ἓξ ἐβασίλευσεν ἐν Χεβρὼν ἐπὶ τὸν Ἰούδαν καὶ τριάκοντα τρία ἔτη ἐβασίλευσεν ἐπὶ πάντα Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδαν ἐν Ἱερουσαλήμ.
6 Καὶ ἀπῆλθε Δαυὶδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ εἰς Ἱερουσαλὴμ πρὸς τὸν Ἰεβουσαῖον τὸν κατοικοῦντα τὴν γῆν. Καὶ ἐρρέθη τῷ Δαυίδ· οὐκ εἰσελεύσῃ ὧδε, ὅτι ἀντέστησαν οἱ τυφλοὶ καὶ οἱ χωλοὶ λέγοντες ὅτι οὐκ εἰσελεύσεται Δαυὶδ ὧδε.
7 Καὶ κατελάβετο Δαυὶδ τὴν περιοχὴν Σιών (αὕτη ἡ πόλις τοῦ Δαυίδ).
8 Καὶ εἶπε Δαυὶδ τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ· πᾶς τύπτων Ἰεβουσαῖον ἁπτέσθω ἐν παραξιφίδι καὶ τοὺς χωλοὺς καὶ τοὺς τυφλοὺς καὶ τοὺς μισοῦντας τὴν ψυχὴν Δαυίδ· διὰ τοῦτο ἐροῦσι· τυφλοὶ καὶ χωλοὶ οὐκ εἰσελεύσονται εἰς οἶκον Κυρίου.
9 Καὶ ἐκάθισε Δαυὶδ ἐν τῇ περιοχῇ, καὶ ἐκλήθη αὐτὴ ἡ πόλις Δαυίδ· καὶ ᾠκοδόμησεν αὐτὴν πόλιν κύκλῳ ἀπὸ τῆς ἄκρας καὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ.
10 Καὶ διεπορεύετο Δαυὶδ πορευόμενος καὶ μεγαλυνόμενος, καὶ Κύριος παντοκράτωρ μετ' αὐτοῦ.
11 Καὶ ἀπέστειλε Χειρὰμ βασιλεὺς Τύρου ἀγγέλους πρὸς Δαυὶδ καὶ ξύλα κέδρινα καὶ τέκτονας ξύλων καὶ τέκτονας λίθων καὶ ᾠκοδόμησαν οἶκον τῷ Δαυίδ.
12 Καὶ ἔγνω Δαυὶδ ὅτι ἡτοίμασεν αὐτὸν Κύριος εἰς βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ ὅτι ἐπήρθη ἡ βασιλεία αὐτοῦ διὰ τὸν λαὸν αὐτοῦ Ἰσραήλ.
13 Καὶ ἔλαβε Δαυὶδ ἔτι γυναῖκας καὶ παλλακὰς ἐξ Ἱερουσαλὴμ μετὰ τὸ ἐλθεῖν αὐτὸν ἐκ Χεβρών, καὶ ἐγένοντο τῷ Δαυὶδ ἔτι υἱοὶ καὶ θυγατέρες.
14 Καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν γεννηθέντων αὐτῷ ἐν ῾Ιερουσαλήμ· Σαμμοὺς καὶ Σωβὰβ καὶ Νάθαν καὶ Σαλωμὼν
15 καὶ Ἐβεὰρ κὶ Ἐλισοὺς καὶ Ναφὲκ καὶ Ἰεφιὲς
16 καὶ Ἐλισαμὰ καὶ Ἐλιδαὲ καὶ Ἐλιφαλάθ, Σαμαέ, Ἰεσσιβάθ, Νάθαν, Γαλαμαάν, Ἰεβαάρ, Θεησοῦς, Ἐλιφαλάτ, Ναγέδ, Ναφέκ, Ἰανάθαν, Λεασαμύς, Βααλιμάθ, Ἐλιφαάθ.
17 Καὶ ἤκουσαν οἱ ἀλλόφυλοι ὅτι κέχρισται Δαυὶδ βασιλεὺς ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ ἀνέβησαν πάντες οἱ ἀλλόφυλοι ζητεῖν τὸν Δαυίδ· καὶ ἤκουσε Δαυὶδ καὶ κατέβη εἰς τὴν περιοχήν.
18 Καὶ οἱ ἀλλόφυλοι παραγίνονται καὶ συνέπεσαν εἰς τὴν κοιλάδα τῶν Τιτάνων
19 καὶ ἠρώτησε Δαυὶδ διὰ Κυρίου λέγων· εἰ ἀναβῶ πρὸς τοὺς ἀλλοφύλους καὶ παραδώσεις αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖράς μου; Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Δαυίδ· ἀνάβαινε, ὅτι παραδιδοὺς παραδώσω τοὺς ἀλλοφύλους εἰς τὰς χεῖράς σου.
20 Καὶ ἦλθε Δαυὶδ ἐκ τῶν ἐπάνω διακοπῶν καὶ ἔκοψε τοὺς ἀλλοφύλους ἐκεῖ, καὶ εἶπε Δαυίδ· διέκοψε Κύριος τοὺς ἐχθροὺς ἀλλοφύλους ἐνώπιον ἐμοῦ, ὡς διακόπτεται ὕδατα· διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου, Ἐπάνω διακοπῶν.
21 Καὶ καταλιμπάνουσιν ἐκεῖ τοὺς θεοὺς αὐτῶν, καὶ ἐλάβοσαν αὐτοὺς Δαυὶδ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ' αὐτοῦ.
22 Καὶ προσέθεντο ἔτι ἀλλόφυλοι τοῦ ἀναβῆναι καὶ συνέπεσαν ἐν τῇ κοιλάδι τῶν Τιτάνων.
23 Καὶ ἐπηρώτησε Δαυὶδ διὰ Κυρίου καὶ εἶπε Κύριος· οὐκ ἀναβήσῃ εἰς συνάντησιν αὐτῶν, ἀποστρέφου ἀπ' αὐτῶν καὶ παρέσῃ αὐτοῖς πλησίον τοῦ Κλαυθμῶνος·
24 καὶ ἔσται ἐν τῷ ἀκοῦσαί σε τὴν φωνὴν τοῦ συγκλεισμοῦ ἀπὸ τοῦ ἄλσους τοῦ Κλαυθμῶνος, τότε καταβήσῃ πρὸς αὐτούς, ὅτι τότε ἐξελεύσεται Κύριος ἔμπροσθέν σου κόπτειν ἐν τῷ πολέμῳ τῶν ἀλλοφύλων.
25 Καὶ ἐποίησε Δαυὶδ καθὼς ἐνετείλατο αὐτῶ Κύριος, καὶ ἐπάταξε ἀλλοφύλους ἀπὸ Γαβαὼν ἕως τῆς γῆς Γαζηρά.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

λαι αἱ ἰσραηλιτικαὶ φυλαὶ ἦλθον κατόπιν πρὸς τὸν Δαυίδ, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς τὴν Χεβρών, τὸν ἀνεγνώρισαν ὡς βασιλέα των καὶ εἶπαν πρὸς αὐτόν· <ἰδού, ἡμεῖς εἴμεθα ὀστᾶ σου καὶ σάρκες σου.
2 Κατὰ τὰ παρελθόντα ἔτη, ὅταν ὁ Σαοὺλ ἦτο βασιλεύς μας, σὺ εἰς τὴν πραγματικότητα ἦσο ὁ πραγματικὸς ἄρχων, ποὺ ὠδηγοῦσες εἰς ὅλα τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ πρὸς σὲ εἶπεν ὁ Κύριος· Σὺ θὰ κυβερνᾷς τὸν λαόν μου τὸν ἰσραηλιτικὸν, σὺ θὰ εἶσαι ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ. Σὲ ἀναγνωρίζομεν, λοιπόν, ὡς βασιλέα>.
3 Ἦλθαν ὅλοι οἱ ἄρχοντες τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ πρὸς τὸν βασιλέα Δαυὶδ εἰς Χεβρὼν καὶ ὁ Δαυὶδ ἔκλεισε μὲ αὐτοὺς συμφωνίαν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Χεβρών, νὰ εἶναι βασιλεύς των. Ἐκεῖνοι δὲ ἔχρισαν καὶ ἀνεγνώρισαν αὐτὸν ὡς βασιλέα ἐπὶ ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
4 Τριάκοντα ἐτῶν ἦτο ὁ Δαυίδ, ὅταν ἔγινε βασιλεὺς ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Ἐβασίλευσε δὲ ἐν συνόλῳ τεσσαράκοντα ἔτη.
5 Ἑπτὰ ἔτη καὶ ἓς μῆνας ἦτο βασιλεὺς εἰς τὴν φυλὴν Ἰούδα ἔχων τὴν ἔδραν του εἰς Χεβρών. Τριάκοντα τρία δὲ ἔτη ἔχων τὴν ἔδραν του εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐβασίλευσεν ἐπὶ ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, συμπεριλαμβανομένης βέβαια καὶ τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα.
6 Ὁ Δαυὶδ καὶ ἄνδρες του ἦλθον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ πολεμήσουν ἐναντίον τῶν Ἰεβουσαίων, οἱ ὁποῖοι κατεῖχον τὴν χώραν ἐκείνην. Οἱ Ἰεβουσαῖοι παρήγγειλαν εἰς τὸν Δαυίδ· <δὲν πρόκειται νὰ εἰσέλθῃς καὶ νὰ καταλάβῃς τὴν πόλιν, διότι εἶναι πολὺ ὀχυρὰ καὶ διότι ὅλοι θὰ ἀντισταθῶμεν καὶ αὐτοὶ ἀκόμα οἱ τυφλοὶ καὶ οἱ χωλοί, οἱ ὁποῖοι καὶ λέγουν, ὅτι δὲν θὰ εἰσέλθῃ ἐδῶ ὁ Δαυίδ>.
7 Ἐν τούτοις ὁ Δαυὶδ κατέλαβε τὴν Σιών, τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλὴμ αὐτὴ ὠνομάσθη βραδύτερον <πόλις Δαυίδ>.
8 Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ὁ Δαυὶδ εἶπε· <καθένας, ποὺ συναντᾷ Ἰεβουσαῖον, ἂς τὸν κτυπᾷ μὲ τὸ ἐγχειρίδιον. Τὸ ἰδιο θὰ γίνεται καὶ μὲ τοὺς χωλοὺς καὶ τοὺς τυφλοὺς Ἰεβουσαῖους, οἱ ὁποῖοι κατεφρόνησαν τὸν Δαυίδ. Ἀπὸ αὐτὸ δὲ τὸ γεγονὸς καὶ ἐπεκράτησεν ἡ παροιμία· Τυφλοὶ καὶ χωλοὶ δὲν θὰ εἰσέλθουν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου>.
9 Ὁ Δαυὶδ ἐγκατεστάθη εἰς τὸ φρούριον τῆς Σιών καὶ αὐτὴ ἡ περιοχὴ ὠνομάσθη <πόλις Δαυίδ>. Ὠκοδόμησεν ὁ Δαυὶδ καὶ ὠχύρωσε τὴν πόλιν αὐτὴν ἀπὸ τοῦ φρουρίου καὶ γύρω, μέσα εἰς τὸ ὁποῖον περιεκλείετο καὶ ὁ ἰδικός του οἶκος.
10 Ὁ Δαυὶδ ὁλονὲν καὶ περισσότερον ἐμεγαλύνετο καὶ ἀνεδεικνύετο, διότι Κύριος ὁ παντοκράτωρ ἦτο μαζῆ του.
11 Ὁ Χειράμ, ὁ βασιλεὺς τῆς Τύρου, ἀπέστειλεν ἀνθρώπους του πρὸς τὸν Δαυίδ, ὅπως ἐπίσης ξύλα κέδρινα, ξυλουργούς, κτίστας,   καὶ ἐκεῖνοι ἔκτισαν ἀνάκτορον διὰ τὸν Δαυίδ.
12 Ὁ Δαυὶδ κατενόησε τότε ὅτι ὁ Κύριος ἐγκατέστησε πράγματι αὐτὸν βασιλέα εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν καὶ ὅτι ἡ βασιλεία του ἀνῆλθεν εἰς μεγάλην ἀκμὴν διὰ τὸν λαὸν αὐτοῦ τὸν ἰσραηλιτικόν.
13 Ὁ Δαυὶδ ἔλαβε καὶ ἄλλας γυναῖκας πρώτης καὶ δευτέρας σειρᾶς, ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅταν ἦλθεν ἐκεῖ ἀπὸ τὴν Χεβρών. Ἀπέκτησε δὲ ἀπὸ αὐτὰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας.
14 Αὐτὰ δὲ εἶναι τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν του, οἱ ὁποῖοι ἐγεννήθησαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ· Σαμμούς, Σωβάβ, Νάθαν, Σαλωμών.
15 Ἐβεάρ, Ἐλισούς, Ναφέκ, Ἰεφιές.
16 Ἐλισαμά, Ἐλιδαέ, Ἐλιφαλάθ, Σαμαέ, Ἰεσσιβάθ, Νάθαν, Γαλαμαάν, Ἰεβαάρ, Θεησοῦς, Ἐλιφαλάτ, Ναγέδ, Ναφέκ, Ἰανάθαν, Λεασαμύς, Βααλιμὰθ καὶ Ἐλιφαάθ.
17 Οἱ Φιλισταῖοι, οἱ ἀλλόφυλοι, ἤκουσαν ὅτι ὁ Δαυὶδ ἐχρίσθη βασιλεὺς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ἐξεστράτευσαν ὅλοι, διὰ νὰ ἀναζητήσουν καὶ πολεμήσουν τὸν Δαυίδ. Ὁ Δαυὶδ ἔμαθε τοῦτο καὶ κατέβη εἰς τὸ φρούριον.
18 Φιλισταῖοι ἦλθον καὶ διεχύθησαν εἰς τὴν <κοιλάδα τῶν Τιτάνων>.
19 Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε τὸν Κύριον λέγων· <ἐὰν βαδίσω ἐναντίον τῶν Φιλισταίων, θὰ παραδῶσῃς αὐτοὺς εἰς τὰ χέρια μου;> Καὶ ὁ Κύριος τοῦ ἀπήντησε· <πήγαινε, διότι ἀσφαλῶς καὶ βεβαίως θὰ παραδώσω ἐγὼ αὐτοὺς εἰς τὰ χέρια σου>.
20 Ὁ Δαυὶδ ἀπὸ τὴν τοποθεσίαν, ἡ ὁποία ὠνομάζετο <Ἐπάνω Διακοπαί>, ἦλθον ἐκεῖ, ὅπου ἦσαν οἱ Φιλισταῖοι, ἐπετέθη ἐναντίον των καὶ τοὺς ἐξωλόθρευσε. Ὁ Δαυὶδ εἶπε τότε· <Ὁ Κύριος διεσκόρπισε τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ, τούτους τοὺς Φιλισταίους, ἐνώπιόν μου, ὅπως διακόπτεται ἡ ροὴ καὶ διασκορπίζονται τὰ ὁρμητικὰ ὕδατα>. Διὰ τοῦτο ὠνομάσθη τὸ ὄνομα τῆς περιοχῆς ἐκείνης <Ἐπάνω Διακοπαί>.
21 Οἱ Φιλισταῖοι, κατὰ τὴν πανικόβλητον φυγήν των, ἐγκατέλειψαν καὶ τὰ ἀγάλματα τῶν θεῶν των, τὰ ὁποῖα ἐπῆραν οἱ ἄνδρες τοῦ Δαυὶδ ὡς λάφυρα μαζῆ των.
22 Οἱ Φιλισταῖοι ἀπεφάσισαν καὶ ἐξεστράτευσαν πάλιν κατὰ τοῦ Δαυὶδ καὶ ἦσαν τόσοι, ὥστε διεχύθησαν καὶ ἐγέμισαν πάλιν τὴν κοιλάδα τῶν Τιτάνων.
23 Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε καὶ πάλιν, κατὰ τὸν καθιερωμένον τροπον, τὸν Κύριον, ἂν πρέπει νὰ ἐπιτεθῇ ἐναντίον τῶν Φιλισταίων. Ὁ Κύριος τοῦ ἀπήντησε· <δὲν θὰ ἐπιτεθῇς ἐναντίον των κατὰ μέτωπον, ἀλλὰ θὰ βαδίσῃς ὄπισθέν των. Κατὸπιν πλησίασε πρὸς αὐτοὺς εἰς τὴν τοποθεσίαν τοῦ Κλαυθμῶνος.
24 Ὅταν ἀκούσῃς ἰσχυρὰν βοὴν τοῦ ἀνέμου εἰς τὰ δένδρα τοῦ δάσους τοῦ Κλαυθμῶνος, τότε ὁ Κύριος θὰ προηγῆται ἀπὸ σὲ σκορπίζων καὶ ἐξολοθρεύων κατὰ τὸν πόλεμον αὐτὸν τοὺς Φιλισταίους>.
25 Ὁ Δαυὶδ ἔκαμεν, ὅπως τὸν διέταξεν ὁ Κύριος. Ἐκτύπησε καὶ κατετρόπωσε τοὺς Φιλισταίους ἀπὸ τὴν Γαβαὼν ὡς εἰς τὴν χώραν τῆς Γαζηρά.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ετὰ ταῦτα ἔρχονται ὅλαι αἱ φυλαὶ τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὴν Χεβρὼν πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ λέγουν: <Νά, ὅλοι ἐμεῖς εἴμαστε ὀστά σου καὶ σάρκες σου, ἔχομεν κοινὴν καταγωγὴν μὲ σέ.
2 Καὶ ἕως τώρα, κατὰ τὸ διάστημα ποὺ ἐβασίλευεν εἰς ἡμᾶς ὁ Σαούλ, σὺ ἤσουν ἐκεῖνος ποὺ ὠδηγοῦσες τὸν στρατὸν τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὰ πεδία τῶν μαχῶν καὶ τὸν ἔφερνες πίσω νικητήν. Ἐπὶ πλέον δὲ καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς σὲ ὅτι σὺ θὰ ὁδηγῇς καὶ θὰ κυβερνᾷς τὸν λαόν μου, τὸν Ἰσραήλ, καὶ σὺ εἶσαι ἐκεῖνος ποὺ θὰ γίνῃς ὁ ἐπικεφαλῆς του λαοῦ μου Ἰσραήλ>.
3 Ἦλθαν λοιπὸν ὅλοι οἱ προεστοὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς τὴν Χεβρὼν πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἐκεῖ, εἰς τὴν Χεβρών, ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, συνῆψε μαζί των ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ συμφωνίαν. Καὶ ἔχρισαν αὐτοὶ τὸν Δαβὶδ βασιλέα ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν.
4 Τότε ποὺ ἐχρίσθη βασιλεύς, ὁ Δαβὶδ ἦτο ἡλικίας τριάντα ἐτῶν. Ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ σαράντα χρόνια.
5 Συγκεκριμένως ἐβασίλευσεν ἑπτὰ χρόνια καὶ ἕξι μήνας εἰς τὴν Χεβρὼν ὡς βασιλεὺς τῆς φυλῆς Ἰούδα καὶ τριάντα τρία χρόνια εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς βασιλεὺς ὅλων τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, καθὼς καὶ τῆς φυλῆς Ἰούδα.
6 Μετὰ τὴν χρῖσιν του ἀνεχώρησεν ὁ Δαβίδ μὲ τοὺς ἄνδρας του διὰ τὴν Ἱερουσαλήμ, μὲ σκοπὸν νὰ πολεμήσῃ μὲ τοὺς Ἰεβουσαίους, ποὺ κατεῖχαν τὴν περιοχήν. Οἱ δὲ Ἰεβουσαῖοι τοῦ διεμήνυσαν τὰ ἑξῆς: <Δὲν πρόκειται νὰ περάσῃς τὴν πύλην καὶ νὰ ἔλθῃς ἐδῶ μέσα. Ἡ πόλις εἶναι πολὺ καλὰ ὠχυρωμένη καὶ ἔχουν ἐξεγερθῇ ἀκόμη καὶ αὐτοὶ οἱ τυφλοὶ καὶ οἱ χωλοὶ καὶ φωνάζουν ὅτι δὲν θὰ ἔμβῃ ἐδῶ μέσα ὁ Δαβίδ μὲ κανένα τρόπον>.
7 Ὁ Δαβὶδ ὅμως ἐκυρίευσε συντόμως μὲ πολεμικὸν τέχνασμα τὴν θέσιν Σιών, ποὺ ἦτο ἡ ἀκρόπολις τῆς Ἱερουσαλήμ. (Πρόκειται δι’ αὐτήν, ποὺ ὠνομάσθη κατόπιν <πόλις τοῦ Δαβίδ>).
8 Εἶπε δὲ ὁ Δαβὶδ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην: <Καθένας ποὺ συναντᾷ καὶ κτυπᾷ κάποιον Ἰεβουσαῖον, νὰ τὸν φονεύῃ μὲ τὸ μικρό του μαχαίρι. Τὸ ἴδιο νὰ κάνετε καὶ διὰ τοὺς χωλοὺς καὶ τοὺς τυφλοὺς καὶ δι’ ὅλους ὅσοι μισοῦν τὸν Δαβίδ>. Ἀπὸ αὐτὸ τὸ γεγονὸς μάλιστα πρόηλθε καὶ ἡ παροιμία, ποὺ λέγει ὅτι <τυφλοὶ καὶ χωλοὶ δὲν θὰ εἰσέλθουν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου>.
9 Καὶ ἐγκατεστάθη ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν περιοχὴν ἐκείνην τῆς Σιὼν καὶ ὠνομάσθη αὐτή <ἡ πόλις τοῦ Δαβίδ>. Ἔκτισε δὲ τὴν περιοχὴν αὐτὴν ὡς πόλιν κυκλικῶς γύρω ἀπὸ τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὸ ἀνάκτορόν του.
10 Καὶ εἰς τὸ ἑξῆς ὁ Δαβὶδ ἐπροώδευε καὶ ἐμεγαλύνετο ὅλοεν καὶ περισσότερον καὶ εἶχε μαζί του, βοηθὸν καὶ προστάτην του, τὸν παντοκράτορα Κύριον.
11 Μετὰ δὲ τὴν κατάκτησιν τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὸν Δαβὶδ ὁ βασιλεὺς τῆς Τύρου, ποὺ ἐλέγετο Χειράμ, ἀπέστειλε ἀνθρώπους του πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ ξύλα ἀπὸ κέδρον καὶ ξυλουργοὺς καὶ οἰκοδόμους καὶ ἔκτισαν αὐτοὶ ἀνάκτορον διὰ τὸν Δαβίδ.
12 Καὶ κατάλαβε ὁ Δαβὶδ καὶ ἐπείσθη ὅτι ὁ Κύριος ἦτο Ἐκεῖνος, ποὺ τὸν προητοίμασε καὶ τὸν ἀνέδειξε βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ, καὶ ὅτι ὑψώθη ἡ βασιλεία του χάριν τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραήλ.
13 Ἐπῆρε δὲ ὁ Δαβὶδ μετὰ τὴν ἀναχώρησίν του ἀπὸ τὴν Χεβρὼν καὶ ἄλλας συζύγους καὶ παλλακὰς ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀπέκτησεν ἀπὸ αὐτὰς καὶ ἄλλους υἱοὺς καὶ θυγατέρας.
14 Τὰ δὲ ὀνόματα τῶν τέκνων του, ποὺ ἐγεννήθησαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, εἶναι: Σαμμούς, Σωβάβ, Νάθαν καὶ Σαλωμών·
15 Ἐβεάρ, Ἐλισούς, Ναφὲκ καὶ Ἰεφιές·
16 Ἐλισαμά, Ἐλιδαέ, Ἐλιφαλάθ, Σαμαέ, Ἰεσσιβάθ, Νάθαν, Γαλαμαάν, Ἰεβαάρ, Θεησοῦς, Ἐλιφαλάτ, Ναγέδ, Ναφέκ, Ἰανάθαν, Λεασαμύς, Βααλιμὰθ καὶ Ἐλιφαάθ.
17 Ἐπληροφορήθησαν ἐν τῷ μεταξὺ οἱ Φιλισταῖοι ὅτι ὁ Δαβὶδ ἔχει χρισθῇ βασιλεὺς τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ ἀνέβηκαν ἀμέσως ὅλοι των διὰ νὰ εὕρουν καὶ κτυπήσουν τὸν Δαβίδ. Τὸ ἔμαθεν ὅμως ἐκεῖνος καὶ κατέβη ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς μίαν ὠχυρωμένην περιοχήν.
18 Καὶ ἦλθαν οἱ ἀλλόφυλοι Φιλισταῖοι καὶ ἀνέπτυξαν τὰς δυνάμεις των διὰ πόλεμον εἰς ὅλην τὴν κοιλάδα τῶν Τιτάνων.
19 Ἐρώτησε τότε ὁ Δαβὶδ διὰ μέσου τοῦ ἀρχιερέως τὸν Κύριον καὶ εἶπε: <Νὰ ἀνέβω διὰ νὰ ἐπιτεθῶ ἐναντίον τῶν ἀλλοφύλων; Θὰ τοὺς παραδώσῃς ἄραγε εἰς τὰ χέριά μου;> Καὶ ὁ Κύριος ἀπεκρίθη πρὸς τὸν Δαβίδ: <Ἀνέβα, διότι θὰ παραδώσω ὁπωσδήποτε τοὺς ἀλλοφύλους νικημένους εἰς τὰ χέριά σου>.
20 Καὶ ἦλθεν ὁ Δαβὶδ ἀπὸ τὴν θέσιν, ποὺ ὀνομάζεται <Ἐπάνω Διακοπαί, καὶ ἐξώντωσεν ἐκεῖ τοὺς Φιλισταίους. Εἶπε δὲ τότε ὁ Δαβίδ: <Ὁ Κύριος διεσκόρπισε τοὺς ἀλλοφύλους ἐχθρούς μας ἐμπρός μου, ὅπως διακόπτονται καὶ διασκορπίζονται τὰ νερά>. Δι' αὐτὸ καὶ ὠνομάσθη ὁ τόπος ἐκεῖνος· τόπος τῶν <Ἐπάνω Διακοπῶν>.
21 Οἱ δὲ νικημένοι Φιλισταῖοι ἐγκατέλειψαν ἐκεῖ τὰ εἴδωλα τῶν θεῶν των καὶ τὰ ἐπῆραν ὁ Δαβὶδ καὶ οἱ ἂνδρες του.
22 Οἱ Φιλισταῖοι ὅμως ἀνέβηκαν καὶ διὰ δευτέραν φορὰν ἐναντίον τοῦ Δαβὶδ καὶ ἀνέπτυξαν καὶ πάλιν τὰς δυνάμεις των εἱς ὅλην τὴν κοιλάδα τῶν Τιτάνων.
23 Ἐρώτησε δὲ καὶ πάλιν τὸν Κύριον ὁ Δαβίδ τί ἔπρεπε νὰ κάνῃ καὶ ὁ Κύριος τοῦ εἶπε: <Δὲν θὰ ἀνεβῇς τὴν φορὰν αὐτὴν διὰ νὰ συγκρουσθῇς μαζί των. Φύγε ἀπὸ ἐμπρός των, πήγαινε πίσω ἀπὸ αὐτοὺς καὶ πλησίασέ τους εἰς τὴν τοποθεσίαν τοῦ Κλαυθμῶνος.
24 Καὶ ὅταν ἀκούσῃς θόρυβον ἀπὸ τὸ δάσος τοῦ Κλαυθμῶνος, ἕνα ἰσχυρὸν δηλαδὴ φύσημα ἀνέμου εἰς τὰς κορυφὰς τῶν δένδρων, νὰ κατεβῇς ἀμέσως καὶ νὰ ἐπιτεθῇς ἐναντίον των. Ὁ θόρυβος αὐτὸς θὰ σημαίνῃ ὅτι θὰ βγῇ ἐμπρός σου ὁ Κύριος, διὰ νὰ ἐξοντώσῃ ἐκεῖνος εἰς τὸν πόλεμον τοὺς ἀλλοφύλους>.
25 Ἐνήργησε δὲ πράγματι ὁ Δαβίδ, ὅπως ἀκριβῶς τὸν διέταξεν ὁ Κύριος, καὶ συνέτριψε τοὺς Φιλισταίους ἀπὸ τὴν Γαβαὼν ἕως τὴν περιοχὴν τῆς Γαζηρά.

αὶ παραγίνονται πᾶσαι αἱ φυλαὶ Ἰσραὴλ πρὸς Δαυὶδ εἰς Χεβρὼν καὶ εἶπαν αὐτῷ· ἰδοὺ ὀστᾶ σου καὶ σάρκες σου ἡμεῖς.	λαι αἱ ἰσραηλιτικαὶ φυλαὶ ἦλθον κατόπιν πρὸς τὸν Δαυίδ, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς τὴν Χεβρών, τὸν ἀνεγνώρισαν ὡς βασιλέα των καὶ εἶπαν πρὸς αὐτόν· <ἰδού, ἡμεῖς εἴμεθα ὀστᾶ σου καὶ σάρκες σου.	ετὰ ταῦτα ἔρχονται ὅλαι αἱ φυλαὶ τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὴν Χεβρὼν πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ λέγουν: <Νά, ὅλοι ἐμεῖς εἴμαστε ὀστά σου καὶ σάρκες σου, ἔχομεν κοινὴν καταγωγὴν μὲ σέ.
2 Καὶ ἐχθὲς καὶ τρίτην ὄντος Σαοὺλ βασιλέως ἐφ' ἡμῖν, σὺ ἦσθα ὁ ἐξάγων καὶ εἰσάγων τὸν Ἰσραήλ, καὶ εἶπε Κύριος πρός σέ· σὺ ποιμανεῖς τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ, καὶ σὺ εἰς ἡγούμενον ἐπὶ τὸν λαόν μου Ἰσραήλ.	2 Κατὰ τὰ παρελθόντα ἔτη, ὅταν ὁ Σαοὺλ ἦτο βασιλεύς μας, σὺ εἰς τὴν πραγματικότητα ἦσο ὁ πραγματικὸς ἄρχων, ποὺ ὠδηγοῦσες εἰς ὅλα τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ πρὸς σὲ εἶπεν ὁ Κύριος· Σὺ θὰ κυβερνᾷς τὸν λαόν μου τὸν ἰσραηλιτικὸν, σὺ θὰ εἶσαι ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ. Σὲ ἀναγνωρίζομεν, λοιπόν, ὡς βασιλέα>.	2 Καὶ ἕως τώρα, κατὰ τὸ διάστημα ποὺ ἐβασίλευεν εἰς ἡμᾶς ὁ Σαούλ, σὺ ἤσουν ἐκεῖνος ποὺ ὠδηγοῦσες τὸν στρατὸν τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὰ πεδία τῶν μαχῶν καὶ τὸν ἔφερνες πίσω νικητήν. Ἐπὶ πλέον δὲ καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς σὲ ὅτι σὺ θὰ ὁδηγῇς καὶ θὰ κυβερνᾷς τὸν λαόν μου, τὸν Ἰσραήλ, καὶ σὺ εἶσαι ἐκεῖνος ποὺ θὰ γίνῃς ὁ ἐπικεφαλῆς του λαοῦ μου Ἰσραήλ>.
3 Καὶ ἔρχονται πάντες οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ πρὸς τὸν βασιλέα εἰς Χεβρών, καὶ διέθετο αὐτοῖς ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ διαθήκην ἐν Χεβρὼν ἐνώπιον Κυρίου, καὶ χρίουσι τὸν Δαυὶδ εἰς βασιλέα ἐπὶ πάντα Ἰσραήλ.	3 Ἦλθαν ὅλοι οἱ ἄρχοντες τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ πρὸς τὸν βασιλέα Δαυὶδ εἰς Χεβρὼν καὶ ὁ Δαυὶδ ἔκλεισε μὲ αὐτοὺς συμφωνίαν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Χεβρών, νὰ εἶναι βασιλεύς των. Ἐκεῖνοι δὲ ἔχρισαν καὶ ἀνεγνώρισαν αὐτὸν ὡς βασιλέα ἐπὶ ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.	3 Ἦλθαν λοιπὸν ὅλοι οἱ προεστοὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς τὴν Χεβρὼν πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἐκεῖ, εἰς τὴν Χεβρών, ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, συνῆψε μαζί των ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ συμφωνίαν. Καὶ ἔχρισαν αὐτοὶ τὸν Δαβὶδ βασιλέα ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν.
4 Υἱὸς τριάκοντα ἐτῶν Δαυὶδ ἐν τῷ βασιλεῦσαι αὐτὸν καὶ τεσσαράκοντα ἔτη ἐβασίλευσεν,	4 Τριάκοντα ἐτῶν ἦτο ὁ Δαυίδ, ὅταν ἔγινε βασιλεὺς ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Ἐβασίλευσε δὲ ἐν συνόλῳ τεσσαράκοντα ἔτη.	4 Τότε ποὺ ἐχρίσθη βασιλεύς, ὁ Δαβὶδ ἦτο ἡλικίας τριάντα ἐτῶν. Ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ σαράντα χρόνια.
5 ἑπτὰ ἔτη καὶ μῆνας ἓξ ἐβασίλευσεν ἐν Χεβρὼν ἐπὶ τὸν Ἰούδαν καὶ τριάκοντα τρία ἔτη ἐβασίλευσεν ἐπὶ πάντα Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδαν ἐν Ἱερουσαλήμ.	5 Ἑπτὰ ἔτη καὶ ἓς μῆνας ἦτο βασιλεὺς εἰς τὴν φυλὴν Ἰούδα ἔχων τὴν ἔδραν του εἰς Χεβρών. Τριάκοντα τρία δὲ ἔτη ἔχων τὴν ἔδραν του εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐβασίλευσεν ἐπὶ ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, συμπεριλαμβανομένης βέβαια καὶ τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα.	5 Συγκεκριμένως ἐβασίλευσεν ἑπτὰ χρόνια καὶ ἕξι μήνας εἰς τὴν Χεβρὼν ὡς βασιλεὺς τῆς φυλῆς Ἰούδα καὶ τριάντα τρία χρόνια εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς βασιλεὺς ὅλων τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, καθὼς καὶ τῆς φυλῆς Ἰούδα.
6 Καὶ ἀπῆλθε Δαυὶδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ εἰς Ἱερουσαλὴμ πρὸς τὸν Ἰεβουσαῖον τὸν κατοικοῦντα τὴν γῆν. Καὶ ἐρρέθη τῷ Δαυίδ· οὐκ εἰσελεύσῃ ὧδε, ὅτι ἀντέστησαν οἱ τυφλοὶ καὶ οἱ χωλοὶ λέγοντες ὅτι οὐκ εἰσελεύσεται Δαυὶδ ὧδε.	6 Ὁ Δαυὶδ καὶ ἄνδρες του ἦλθον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ πολεμήσουν ἐναντίον τῶν Ἰεβουσαίων, οἱ ὁποῖοι κατεῖχον τὴν χώραν ἐκείνην. Οἱ Ἰεβουσαῖοι παρήγγειλαν εἰς τὸν Δαυίδ· <δὲν πρόκειται νὰ εἰσέλθῃς καὶ νὰ καταλάβῃς τὴν πόλιν, διότι εἶναι πολὺ ὀχυρὰ καὶ διότι ὅλοι θὰ ἀντισταθῶμεν καὶ αὐτοὶ ἀκόμα οἱ τυφλοὶ καὶ οἱ χωλοί, οἱ ὁποῖοι καὶ λέγουν, ὅτι δὲν θὰ εἰσέλθῃ ἐδῶ ὁ Δαυίδ>.	6 Μετὰ τὴν χρῖσιν του ἀνεχώρησεν ὁ Δαβίδ μὲ τοὺς ἄνδρας του διὰ τὴν Ἱερουσαλήμ, μὲ σκοπὸν νὰ πολεμήσῃ μὲ τοὺς Ἰεβουσαίους, ποὺ κατεῖχαν τὴν περιοχήν. Οἱ δὲ Ἰεβουσαῖοι τοῦ διεμήνυσαν τὰ ἑξῆς: <Δὲν πρόκειται νὰ περάσῃς τὴν πύλην καὶ νὰ ἔλθῃς ἐδῶ μέσα. Ἡ πόλις εἶναι πολὺ καλὰ ὠχυρωμένη καὶ ἔχουν ἐξεγερθῇ ἀκόμη καὶ αὐτοὶ οἱ τυφλοὶ καὶ οἱ χωλοὶ καὶ φωνάζουν ὅτι δὲν θὰ ἔμβῃ ἐδῶ μέσα ὁ Δαβίδ μὲ κανένα τρόπον>.
7 Καὶ κατελάβετο Δαυὶδ τὴν περιοχὴν Σιών (αὕτη ἡ πόλις τοῦ Δαυίδ).	7 Ἐν τούτοις ὁ Δαυὶδ κατέλαβε τὴν Σιών, τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλὴμ αὐτὴ ὠνομάσθη βραδύτερον <πόλις Δαυίδ>.	7 Ὁ Δαβὶδ ὅμως ἐκυρίευσε συντόμως μὲ πολεμικὸν τέχνασμα τὴν θέσιν Σιών, ποὺ ἦτο ἡ ἀκρόπολις τῆς Ἱερουσαλήμ. (Πρόκειται δι’ αὐτήν, ποὺ ὠνομάσθη κατόπιν <πόλις τοῦ Δαβίδ>).
8 Καὶ εἶπε Δαυὶδ τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ· πᾶς τύπτων Ἰεβουσαῖον ἁπτέσθω ἐν παραξιφίδι καὶ τοὺς χωλοὺς καὶ τοὺς τυφλοὺς καὶ τοὺς μισοῦντας τὴν ψυχὴν Δαυίδ· διὰ τοῦτο ἐροῦσι· τυφλοὶ καὶ χωλοὶ οὐκ εἰσελεύσονται εἰς οἶκον Κυρίου.	8 Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ὁ Δαυὶδ εἶπε· <καθένας, ποὺ συναντᾷ Ἰεβουσαῖον, ἂς τὸν κτυπᾷ μὲ τὸ ἐγχειρίδιον. Τὸ ἰδιο θὰ γίνεται καὶ μὲ τοὺς χωλοὺς καὶ τοὺς τυφλοὺς Ἰεβουσαῖους, οἱ ὁποῖοι κατεφρόνησαν τὸν Δαυίδ. Ἀπὸ αὐτὸ δὲ τὸ γεγονὸς καὶ ἐπεκράτησεν ἡ παροιμία· Τυφλοὶ καὶ χωλοὶ δὲν θὰ εἰσέλθουν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου>.	8 Εἶπε δὲ ὁ Δαβὶδ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην: <Καθένας ποὺ συναντᾷ καὶ κτυπᾷ κάποιον Ἰεβουσαῖον, νὰ τὸν φονεύῃ μὲ τὸ μικρό του μαχαίρι. Τὸ ἴδιο νὰ κάνετε καὶ διὰ τοὺς χωλοὺς καὶ τοὺς τυφλοὺς καὶ δι’ ὅλους ὅσοι μισοῦν τὸν Δαβίδ>. Ἀπὸ αὐτὸ τὸ γεγονὸς μάλιστα πρόηλθε καὶ ἡ παροιμία, ποὺ λέγει ὅτι <τυφλοὶ καὶ χωλοὶ δὲν θὰ εἰσέλθουν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου>.
9 Καὶ ἐκάθισε Δαυὶδ ἐν τῇ περιοχῇ, καὶ ἐκλήθη αὐτὴ ἡ πόλις Δαυίδ· καὶ ᾠκοδόμησεν αὐτὴν πόλιν κύκλῳ ἀπὸ τῆς ἄκρας καὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ.	9 Ὁ Δαυὶδ ἐγκατεστάθη εἰς τὸ φρούριον τῆς Σιών καὶ αὐτὴ ἡ περιοχὴ ὠνομάσθη <πόλις Δαυίδ>. Ὠκοδόμησεν ὁ Δαυὶδ καὶ ὠχύρωσε τὴν πόλιν αὐτὴν ἀπὸ τοῦ φρουρίου καὶ γύρω, μέσα εἰς τὸ ὁποῖον περιεκλείετο καὶ ὁ ἰδικός του οἶκος.	9 Καὶ ἐγκατεστάθη ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν περιοχὴν ἐκείνην τῆς Σιὼν καὶ ὠνομάσθη αὐτή <ἡ πόλις τοῦ Δαβίδ>. Ἔκτισε δὲ τὴν περιοχὴν αὐτὴν ὡς πόλιν κυκλικῶς γύρω ἀπὸ τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὸ ἀνάκτορόν του.
10 Καὶ διεπορεύετο Δαυὶδ πορευόμενος καὶ μεγαλυνόμενος, καὶ Κύριος παντοκράτωρ μετ' αὐτοῦ.	10 Ὁ Δαυὶδ ὁλονὲν καὶ περισσότερον ἐμεγαλύνετο καὶ ἀνεδεικνύετο, διότι Κύριος ὁ παντοκράτωρ ἦτο μαζῆ του.	10 Καὶ εἰς τὸ ἑξῆς ὁ Δαβὶδ ἐπροώδευε καὶ ἐμεγαλύνετο ὅλοεν καὶ περισσότερον καὶ εἶχε μαζί του, βοηθὸν καὶ προστάτην του, τὸν παντοκράτορα Κύριον.
11 Καὶ ἀπέστειλε Χειρὰμ βασιλεὺς Τύρου ἀγγέλους πρὸς Δαυὶδ καὶ ξύλα κέδρινα καὶ τέκτονας ξύλων καὶ τέκτονας λίθων καὶ ᾠκοδόμησαν οἶκον τῷ Δαυίδ.	11 Ὁ Χειράμ, ὁ βασιλεὺς τῆς Τύρου, ἀπέστειλεν ἀνθρώπους του πρὸς τὸν Δαυίδ, ὅπως ἐπίσης ξύλα κέδρινα, ξυλουργούς, κτίστας, καὶ ἐκεῖνοι ἔκτισαν ἀνάκτορον διὰ τὸν Δαυίδ.	11 Μετὰ δὲ τὴν κατάκτησιν τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὸν Δαβὶδ ὁ βασιλεὺς τῆς Τύρου, ποὺ ἐλέγετο Χειράμ, ἀπέστειλε ἀνθρώπους του πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ ξύλα ἀπὸ κέδρον καὶ ξυλουργοὺς καὶ οἰκοδόμους καὶ ἔκτισαν αὐτοὶ ἀνάκτορον διὰ τὸν Δαβίδ.
12 Καὶ ἔγνω Δαυὶδ ὅτι ἡτοίμασεν αὐτὸν Κύριος εἰς βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ ὅτι ἐπήρθη ἡ βασιλεία αὐτοῦ διὰ τὸν λαὸν αὐτοῦ Ἰσραήλ.	12 Ὁ Δαυὶδ κατενόησε τότε ὅτι ὁ Κύριος ἐγκατέστησε πράγματι αὐτὸν βασιλέα εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν καὶ ὅτι ἡ βασιλεία του ἀνῆλθεν εἰς μεγάλην ἀκμὴν διὰ τὸν λαὸν αὐτοῦ τὸν ἰσραηλιτικόν.	12 Καὶ κατάλαβε ὁ Δαβὶδ καὶ ἐπείσθη ὅτι ὁ Κύριος ἦτο Ἐκεῖνος, ποὺ τὸν προητοίμασε καὶ τὸν ἀνέδειξε βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ, καὶ ὅτι ὑψώθη ἡ βασιλεία του χάριν τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραήλ.
13 Καὶ ἔλαβε Δαυὶδ ἔτι γυναῖκας καὶ παλλακὰς ἐξ Ἱερουσαλὴμ μετὰ τὸ ἐλθεῖν αὐτὸν ἐκ Χεβρών, καὶ ἐγένοντο τῷ Δαυὶδ ἔτι υἱοὶ καὶ θυγατέρες.	13 Ὁ Δαυὶδ ἔλαβε καὶ ἄλλας γυναῖκας πρώτης καὶ δευτέρας σειρᾶς, ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅταν ἦλθεν ἐκεῖ ἀπὸ τὴν Χεβρών. Ἀπέκτησε δὲ ἀπὸ αὐτὰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας.	13 Ἐπῆρε δὲ ὁ Δαβὶδ μετὰ τὴν ἀναχώρησίν του ἀπὸ τὴν Χεβρὼν καὶ ἄλλας συζύγους καὶ παλλακὰς ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀπέκτησεν ἀπὸ αὐτὰς καὶ ἄλλους υἱοὺς καὶ θυγατέρας.
14 Καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν γεννηθέντων αὐτῷ ἐν ῾Ιερουσαλήμ· Σαμμοὺς καὶ Σωβὰβ καὶ Νάθαν καὶ Σαλωμὼν	14 Αὐτὰ δὲ εἶναι τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν του, οἱ ὁποῖοι ἐγεννήθησαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ· Σαμμούς, Σωβάβ, Νάθαν, Σαλωμών.	14 Τὰ δὲ ὀνόματα τῶν τέκνων του, ποὺ ἐγεννήθησαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, εἶναι: Σαμμούς, Σωβάβ, Νάθαν καὶ Σαλωμών·
15 καὶ Ἐβεὰρ κὶ Ἐλισοὺς καὶ Ναφὲκ καὶ Ἰεφιὲς	15 Ἐβεάρ, Ἐλισούς, Ναφέκ, Ἰεφιές.	15 Ἐβεάρ, Ἐλισούς, Ναφὲκ καὶ Ἰεφιές·
16 καὶ Ἐλισαμὰ καὶ Ἐλιδαὲ καὶ Ἐλιφαλάθ, Σαμαέ, Ἰεσσιβάθ, Νάθαν, Γαλαμαάν, Ἰεβαάρ, Θεησοῦς, Ἐλιφαλάτ, Ναγέδ, Ναφέκ, Ἰανάθαν, Λεασαμύς, Βααλιμάθ, Ἐλιφαάθ.	16 Ἐλισαμά, Ἐλιδαέ, Ἐλιφαλάθ, Σαμαέ, Ἰεσσιβάθ, Νάθαν, Γαλαμαάν, Ἰεβαάρ, Θεησοῦς, Ἐλιφαλάτ, Ναγέδ, Ναφέκ, Ἰανάθαν, Λεασαμύς, Βααλιμὰθ καὶ Ἐλιφαάθ.	16 Ἐλισαμά, Ἐλιδαέ, Ἐλιφαλάθ, Σαμαέ, Ἰεσσιβάθ, Νάθαν, Γαλαμαάν, Ἰεβαάρ, Θεησοῦς, Ἐλιφαλάτ, Ναγέδ, Ναφέκ, Ἰανάθαν, Λεασαμύς, Βααλιμὰθ καὶ Ἐλιφαάθ.
17 Καὶ ἤκουσαν οἱ ἀλλόφυλοι ὅτι κέχρισται Δαυὶδ βασιλεὺς ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ ἀνέβησαν πάντες οἱ ἀλλόφυλοι ζητεῖν τὸν Δαυίδ· καὶ ἤκουσε Δαυὶδ καὶ κατέβη εἰς τὴν περιοχήν.	17 Οἱ Φιλισταῖοι, οἱ ἀλλόφυλοι, ἤκουσαν ὅτι ὁ Δαυὶδ ἐχρίσθη βασιλεὺς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ἐξεστράτευσαν ὅλοι, διὰ νὰ ἀναζητήσουν καὶ πολεμήσουν τὸν Δαυίδ. Ὁ Δαυὶδ ἔμαθε τοῦτο καὶ κατέβη εἰς τὸ φρούριον.	17 Ἐπληροφορήθησαν ἐν τῷ μεταξὺ οἱ Φιλισταῖοι ὅτι ὁ Δαβὶδ ἔχει χρισθῇ βασιλεὺς τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ ἀνέβηκαν ἀμέσως ὅλοι των διὰ νὰ εὕρουν καὶ κτυπήσουν τὸν Δαβίδ. Τὸ ἔμαθεν ὅμως ἐκεῖνος καὶ κατέβη ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς μίαν ὠχυρωμένην περιοχήν.
18 Καὶ οἱ ἀλλόφυλοι παραγίνονται καὶ συνέπεσαν εἰς τὴν κοιλάδα τῶν Τιτάνων	18 Φιλισταῖοι ἦλθον καὶ διεχύθησαν εἰς τὴν <κοιλάδα τῶν Τιτάνων>.	18 Καὶ ἦλθαν οἱ ἀλλόφυλοι Φιλισταῖοι καὶ ἀνέπτυξαν τὰς δυνάμεις των διὰ πόλεμον εἰς ὅλην τὴν κοιλάδα τῶν Τιτάνων.
19 καὶ ἠρώτησε Δαυὶδ διὰ Κυρίου λέγων· εἰ ἀναβῶ πρὸς τοὺς ἀλλοφύλους καὶ παραδώσεις αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖράς μου; Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Δαυίδ· ἀνάβαινε, ὅτι παραδιδοὺς παραδώσω τοὺς ἀλλοφύλους εἰς τὰς χεῖράς σου.	19 Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε τὸν Κύριον λέγων· <ἐὰν βαδίσω ἐναντίον τῶν Φιλισταίων, θὰ παραδῶσῃς αὐτοὺς εἰς τὰ χέρια μου;> Καὶ ὁ Κύριος τοῦ ἀπήντησε· <πήγαινε, διότι ἀσφαλῶς καὶ βεβαίως θὰ παραδώσω ἐγὼ αὐτοὺς εἰς τὰ χέρια σου>.	19 Ἐρώτησε τότε ὁ Δαβὶδ διὰ μέσου τοῦ ἀρχιερέως τὸν Κύριον καὶ εἶπε: <Νὰ ἀνέβω διὰ νὰ ἐπιτεθῶ ἐναντίον τῶν ἀλλοφύλων; Θὰ τοὺς παραδώσῃς ἄραγε εἰς τὰ χέριά μου;> Καὶ ὁ Κύριος ἀπεκρίθη πρὸς τὸν Δαβίδ: <Ἀνέβα, διότι θὰ παραδώσω ὁπωσδήποτε τοὺς ἀλλοφύλους νικημένους εἰς τὰ χέριά σου>.
20 Καὶ ἦλθε Δαυὶδ ἐκ τῶν ἐπάνω διακοπῶν καὶ ἔκοψε τοὺς ἀλλοφύλους ἐκεῖ, καὶ εἶπε Δαυίδ· διέκοψε Κύριος τοὺς ἐχθροὺς ἀλλοφύλους ἐνώπιον ἐμοῦ, ὡς διακόπτεται ὕδατα· διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου, Ἐπάνω διακοπῶν.	20 Ὁ Δαυὶδ ἀπὸ τὴν τοποθεσίαν, ἡ ὁποία ὠνομάζετο <Ἐπάνω Διακοπαί>, ἦλθον ἐκεῖ, ὅπου ἦσαν οἱ Φιλισταῖοι, ἐπετέθη ἐναντίον των καὶ τοὺς ἐξωλόθρευσε. Ὁ Δαυὶδ εἶπε τότε· <Ὁ Κύριος διεσκόρπισε τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ, τούτους τοὺς Φιλισταίους, ἐνώπιόν μου, ὅπως διακόπτεται ἡ ροὴ καὶ διασκορπίζονται τὰ ὁρμητικὰ ὕδατα>. Διὰ τοῦτο ὠνομάσθη τὸ ὄνομα τῆς περιοχῆς ἐκείνης <Ἐπάνω Διακοπαί>.	20 Καὶ ἦλθεν ὁ Δαβὶδ ἀπὸ τὴν θέσιν, ποὺ ὀνομάζεται <Ἐπάνω Διακοπαί, καὶ ἐξώντωσεν ἐκεῖ τοὺς Φιλισταίους. Εἶπε δὲ τότε ὁ Δαβίδ: <Ὁ Κύριος διεσκόρπισε τοὺς ἀλλοφύλους ἐχθρούς μας ἐμπρός μου, ὅπως διακόπτονται καὶ διασκορπίζονται τὰ νερά>. Δι' αὐτὸ καὶ ὠνομάσθη ὁ τόπος ἐκεῖνος· τόπος τῶν <Ἐπάνω Διακοπῶν>.
21 Καὶ καταλιμπάνουσιν ἐκεῖ τοὺς θεοὺς αὐτῶν, καὶ ἐλάβοσαν αὐτοὺς Δαυὶδ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ' αὐτοῦ.	21 Οἱ Φιλισταῖοι, κατὰ τὴν πανικόβλητον φυγήν των, ἐγκατέλειψαν καὶ τὰ ἀγάλματα τῶν θεῶν των, τὰ ὁποῖα ἐπῆραν οἱ ἄνδρες τοῦ Δαυὶδ ὡς λάφυρα μαζῆ των.	21 Οἱ δὲ νικημένοι Φιλισταῖοι ἐγκατέλειψαν ἐκεῖ τὰ εἴδωλα τῶν θεῶν των καὶ τὰ ἐπῆραν ὁ Δαβὶδ καὶ οἱ ἂνδρες του.
22 Καὶ προσέθεντο ἔτι ἀλλόφυλοι τοῦ ἀναβῆναι καὶ συνέπεσαν ἐν τῇ κοιλάδι τῶν Τιτάνων.	22 Οἱ Φιλισταῖοι ἀπεφάσισαν καὶ ἐξεστράτευσαν πάλιν κατὰ τοῦ Δαυὶδ καὶ ἦσαν τόσοι, ὥστε διεχύθησαν καὶ ἐγέμισαν πάλιν τὴν κοιλάδα τῶν Τιτάνων.	22 Οἱ Φιλισταῖοι ὅμως ἀνέβηκαν καὶ διὰ δευτέραν φορὰν ἐναντίον τοῦ Δαβὶδ καὶ ἀνέπτυξαν καὶ πάλιν τὰς δυνάμεις των εἱς ὅλην τὴν κοιλάδα τῶν Τιτάνων.
23 Καὶ ἐπηρώτησε Δαυὶδ διὰ Κυρίου καὶ εἶπε Κύριος· οὐκ ἀναβήσῃ εἰς συνάντησιν αὐτῶν, ἀποστρέφου ἀπ' αὐτῶν καὶ παρέσῃ αὐτοῖς πλησίον τοῦ Κλαυθμῶνος·	23 Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε καὶ πάλιν, κατὰ τὸν καθιερωμένον τροπον, τὸν Κύριον, ἂν πρέπει νὰ ἐπιτεθῇ ἐναντίον τῶν Φιλισταίων. Ὁ Κύριος τοῦ ἀπήντησε· <δὲν θὰ ἐπιτεθῇς ἐναντίον των κατὰ μέτωπον, ἀλλὰ θὰ βαδίσῃς ὄπισθέν των. Κατὸπιν πλησίασε πρὸς αὐτοὺς εἰς τὴν τοποθεσίαν τοῦ Κλαυθμῶνος.	23 Ἐρώτησε δὲ καὶ πάλιν τὸν Κύριον ὁ Δαβίδ τί ἔπρεπε νὰ κάνῃ καὶ ὁ Κύριος τοῦ εἶπε: <Δὲν θὰ ἀνεβῇς τὴν φορὰν αὐτὴν διὰ νὰ συγκρουσθῇς μαζί των. Φύγε ἀπὸ ἐμπρός των, πήγαινε πίσω ἀπὸ αὐτοὺς καὶ πλησίασέ τους εἰς τὴν τοποθεσίαν τοῦ Κλαυθμῶνος.
24 καὶ ἔσται ἐν τῷ ἀκοῦσαί σε τὴν φωνὴν τοῦ συγκλεισμοῦ ἀπὸ τοῦ ἄλσους τοῦ Κλαυθμῶνος, τότε καταβήσῃ πρὸς αὐτούς, ὅτι τότε ἐξελεύσεται Κύριος ἔμπροσθέν σου κόπτειν ἐν τῷ πολέμῳ τῶν ἀλλοφύλων.	24 Ὅταν ἀκούσῃς ἰσχυρὰν βοὴν τοῦ ἀνέμου εἰς τὰ δένδρα τοῦ δάσους τοῦ Κλαυθμῶνος, τότε ὁ Κύριος θὰ προηγῆται ἀπὸ σὲ σκορπίζων καὶ ἐξολοθρεύων κατὰ τὸν πόλεμον αὐτὸν τοὺς Φιλισταίους>.	24 Καὶ ὅταν ἀκούσῃς θόρυβον ἀπὸ τὸ δάσος τοῦ Κλαυθμῶνος, ἕνα ἰσχυρὸν δηλαδὴ φύσημα ἀνέμου εἰς τὰς κορυφὰς τῶν δένδρων, νὰ κατεβῇς ἀμέσως καὶ νὰ ἐπιτεθῇς ἐναντίον των. Ὁ θόρυβος αὐτὸς θὰ σημαίνῃ ὅτι θὰ βγῇ ἐμπρός σου ὁ Κύριος, διὰ νὰ ἐξοντώσῃ ἐκεῖνος εἰς τὸν πόλεμον τοὺς ἀλλοφύλους>.
25 Καὶ ἐποίησε Δαυὶδ καθὼς ἐνετείλατο αὐτῶ Κύριος, καὶ ἐπάταξε ἀλλοφύλους ἀπὸ Γαβαὼν ἕως τῆς γῆς Γαζηρά.	25 Ὁ Δαυὶδ ἔκαμεν, ὅπως τὸν διέταξεν ὁ Κύριος. Ἐκτύπησε καὶ κατετρόπωσε τοὺς Φιλισταίους ἀπὸ τὴν Γαβαὼν ὡς εἰς τὴν χώραν τῆς Γαζηρά.	25 Ἐνήργησε δὲ πράγματι ὁ Δαβίδ, ὅπως ἀκριβῶς τὸν διέταξεν ὁ Κύριος, καὶ συνέτριψε τοὺς Φιλισταίους ἀπὸ τὴν Γαβαὼν ἕως τὴν περιοχὴν τῆς Γαζηρά.