Βασιλειών Β : Κεφάλαιον Η'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ἐτροπώσατο αὐτούς· καὶ ἔλαβε Δαυὶδ τὴν ἀφωρισμένην ἐκ χειρὸς τῶν ἀλλοφύλων.
2 Καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τὸν Μωὰβ καὶ διαμέτρησεν αὐτοὺς ἐν σχοινίοις κοιμίσας αὐτοὺς ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἐγένετο τὰ δύο σχοινίσματα τοῦ θανατῶσαι, καὶ τὰ δύο σχοινίσματα ἐζώγρησε, καὶ ἐγένετο Μωὰβ τῷ Δαυὶδ εἰς δούλους φέροντας ξένια.
3 Καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τὸν Ἀδρααζὰρ υἱὸν Ραάβ, βασιλέα Σουβά, πορευομένου αὐτοῦ ἐπιστῆσαι τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην.
4 Καὶ προκατελάβετο Δαυὶδ τῶν αὐτοῦ χίλια ἅρματα καὶ ἑπτὰ χιλιάδας ἰππέων καὶ εἴκοσι χιλιάδας ἀνδρῶν πεζῶν, καὶ παρέλυσε Δαυὶδ πάντα τὸ ἅρματα καὶ ὑπελίπετο ἑαυτῷ ἑκατὸν ἅρματα.
5 Καὶ παραγίνεται Συρία Δαμασκοῦ βοηθῆσαι τῷ Ἀδρααζὰρ βασιλεῖ Σουβά, καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ ἐν τῷ Σύρῳ εἴκοσι δύο χιλιάδας ἀνδρῶν.
6 Καὶ ἔθετο Δαυὶδ φρουρὰν ἐν Συρίᾳ τῇ κατὰ Δαμασκόν, καὶ ἐγένετο ὁ Σύρος τῷ Δαυὶδ εἰς δούλους φέροντας ξένια, καὶ ἔσωσε Κύριος τὸν Δαυὶδ ἐν πᾶσιν, οἷς ἐπορεύετο.
7 Καὶ ἔλαβε Δαυὶδ τοὺς χλιδώνας τοὺς χρυσοῦς, οἳ ἦσαν ἐπὶ τῶν παίδων τῶν Ἀδρααζὰρ βασιλέως Σουβά, καὶ ἤνεγκεν αὐτὰ εἰς Ἱερουσαλήμ· καὶ ἔλαβεν αὐτὰ Σουσακὶμ βασιλεὺς Αἰγύπτου ἐν τῷ ἀναβῆναι αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐν ἡμέραις Ροβοὰμ υἱοῦ Σολομῶντος.
8 Καὶ ἐκ τῆς Μασβὰκ καὶ ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν πόλεων τοῦ Ἀδρααζὰρ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ χαλκὸν πολὺν σφόδρα· ἐν αὐτῷ ἐποίησε Σολομὼν τὴν θάλασσαν τὴν χαλκῆν καὶ τοὺς στύλους καὶ τοὺς λουτῆρας καὶ πάντα τὰ σκεύη.
9 Καὶ ἤκουσε Θοοὺ ὁ βασιλεὺς Ἡμὰθ ὅτι ἐπάταξε Δαυὶδ πᾶσαν τὴν δύναμιν Ἀδρααζάρ,
10 καὶ ἀπέστειλε Θοοὺ Ἰεδδουρὰν τὸν υἱὸν αὐτοῦ πρὸς βασιλέα Δαυὶδ ἐρωτῆσαι αὐτὸν τὰ εἰς εἰρήνην καὶ εὐλογῆσαι αὐτὸν ὑπὲρ οὗ ἐπολέμησε τὸν Ἀδρααζὰρ καὶ ἐπάταξεν αὐτόν, ὅτι ἀντικείμενος ἦν τῷ Ἀδρααζάρ, καὶ ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ ἦσαν σκεύη ἀργυρᾶ καὶ σκεύη χρυσᾶ καὶ σκεύη χαλκᾶ.
11 Καὶ ταῦτα ἡγίασεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ τῷ Κυρίῳ μετὰ τοῦ ἀργυρίου καὶ μετὰ τοῦ χρυσίου, οὗ ἡγίασεν ἐκ πασῶν τῶν πόλεων, ὧν κατεδυνάστευσεν,
12 ἐκ τῆς Ἰδουμαίας καὶ ἐκ τῆς Μωὰβ καὶ ἐκ τῶν υἱῶν Ἀμμών καὶ τῶν ἀλλοφύλων καὶ ἐξ Άμαλὴκ καὶ ἐκ τῶν σκύλων Ἀδρααζὰρ υἱοῦ Ραὰβ βασιλέως Σουβά.
13 Καὶ ἐποίησε Δαυὶδ ὄνομα· καὶ ἐν τῷ ἀνακάμπτειν αὐτὸν ἐπάταξε τὴν ἰδουμαίαν ἐν Γεβελὲμ εἰς ὀκτωκαίδεκα χιλιάδας.
14 Καὶ ἔθετο ἐν τῇ Ἰδουμαίᾳ φρουράν, ἐν πάσῃ τῇ Ἰδουμαίᾳ, καὶ ἐγένοντο πάντες οἱ Ἰδουμαῖοι δοῦλοι τῷ βασιλεῖ. Καὶ ἔσωσε Κύριος τὸν Δαυὶδ ἐν πᾶσιν, οἷς ἐπορεύτο.
15 Καὶ ἐβασίλευσε Δαυὶδ ἐπὶ πάντα Ἰσραήλ. Καὶ ἦν Δαυὶδ ποιῶν κρίμα καὶ δικαιοσύνην ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ.
16 Καὶ Ἰωάβ υἱὸς Σαρουΐας ἐπὶ τῆς στρατιᾶς καὶ Ἰωσαφὰτ υἱὸς Ἀχιὰδ ἐπὶ τῶν ὑπομνημάτων,
17 καὶ Σαδοὺκ υἱὸς Ἀχιτὼβ καὶ Ἀχιμέλεχ υἱὸς Ἀβιάθαρ ἱερεῖς, καὶ Ἀσὰ ὁ γραμματεύς,
18 καὶ Βαναίας υἱὸς Ἰωδαὲ σύμβουλος, καὶ ὁ Χελεθθὶ καὶ ὁ Φελεττί· καὶ οἱ υἱοὶ Δαυὶδ αὐλάρχαι ἦσαν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πειτα ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω γεγονότα ὁ Δαυὶδ ἐκτύπησε τοὺς Φιλισταίους καὶ τοὺς κατετρόπωσε. Κατέλαβε δὲ καὶ ἀφήρεσε ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν των τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν ἐκεῖνοι κατεῖχον.
2 Κατόπιν ὁ Δαυὶδ ἐκτύπησε τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν καὶ τὴν κατέλαβε. Διέταξε τοὺς αἰχμαλώτους νὰ πέσουν πρηνεῖς εἰς τὸ ἔδαφος καὶ τοὺς ἐμέτρησε χρησιμοποιήσας ὡς μέτρον μήκους σχοινία. Τοὺς διήρεσεν εἰς δύο ὁμάδας καὶ διέταξεν οἱ μὲν ἡμίσεις νὰ θανατωθοῦν οἱ δὲ ἄλλοι νὰ ἀφεθοῦν εἰς τὴν ζωήν. Οἱ ἐπιζήσαντες Μωαβῖται ἔγιναν φόρου ὑποτελεῖς εἰς τὸν Δαυίδ.
3 Κατόπιν ὁ Δαυὶδ ἐκτύπησε τὸν Ἀδρααζάρ, τὸν υἱὸν τοῦ Ραάβ, βασιλέα τῆς Σουβά, ὅταν αὐτὸς ἐβάδιζε διὰ νὰ θέσῃ ὑπὸ τὴν κυριαρχίαν του τοὺς λαούς, ποὺ εὑρίσκοντο πλησίον εἰς τὸν ποταμὸν Εὐφράτην.
4 Ὁ Δαυὶδ τὸν ἐνίκησεν, ἐκυρίευσε χίλια ἅρματα του, ἑπτὰ χιλιάδας ἰππέων καὶ εἴκοσι χιλιάδας ἄνδρας πεζούς. Διέλυσε δὲ καὶ ἠχρήστευσε ὅλα τὰ ἅρματα πλὴν ἑκατόν, τὰ ὁποῖα ἐκράτησε διὰ τὸν ἑαυτόν του.
5 Ἦλθον οἱ Σύροι, ποὺ εἶχαν ὡς πρωτεύουσάν των τὴν Δαμασκόν, νὰ βοηθήσουν τὸν Ἀδρααζάρ, βασιλέα Σουβά. Ὁ δὲ Δαυὶδ ἐκτύπησε καὶ ἐνίκησεν εἴκοσι δύο χιλιάδας Σύρων.
6 Ἐγκατέστησε δὲ εἰς τὴν Δαμασκὸν τῆς Συρίας στρατιωτικὴν φρουρὰν καὶ οἱ Σύροι ἔγιναν φόρου ὑποτελεῖς εἰς τὸν Δαυίδ. Ἔτσι δὲ ὁ Κύριος ἔσωσε τὸν Δαυὶδ καὶ τὸν ἐβοήθησεν, ὥστε νὰ φέρῃ εἰς πέρας ὅλας τὰς πολεμικάς του ἐνεργείας.
7 Ὁ Δαυὶδ ἐπῆρε τὰ χρυσᾶ βραχιόλια, τὰ ὁποῖα ἐφοροῦσαν οἱ σωματοφύλακες τοῦ Ἀδρααζάρ, τοῦ βασιλέως τῆς Σουβά, καὶ τὰ ἔφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Αὐτὰ τὰ ἐλαφυραγώγησεν ἀργότερα ὁ Σουσακὶμ ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, ὅταν ἀνέβη εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα   κατὰ τὰς ἡμέρας, ποὺ βασιλεὺς τῆς Ἱερουσαλὴμ ἦτο ὁ Ροβοάμ, ὁ υἱὸς τοῦ Σολομῶντος.
8 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ συνεκέντρωσε πάρα πολὺν χαλκὸν ἀπὸ τὴν πόλιν Μασβὰκ καὶ ἀπὸ ἄλλας πόλεις τοῦ Ἀδρααζάρ. Μὲ τὸν χαλκὸν δὲ αὐτὸν κατεσκεύασεν ἀργότερα ὁ Σολομὼν τὴν λεγομένην χαλκῆν θάλασσαν, τοὺς στύλους καὶ τοὺς λουτῆρας καὶ ὅλα τὰ ἱερὰ χάλκινα σκεύη τοῦ ναοῦ.
9 Ὁ Θοού, ὁ βασιλεὺς τῆς Ἡμάθ, ἐπληροφορήθη, ὅτι ὁ Δαυὶδ κατενίκησεν ὅλον τὸν στρατὸν τοῦ Ἀδρααζὰρ καὶ ἐχάρη.
10 Ὁ Θοοὺ ἀπέστειλε τὸν υἱόν του Ἰεδδουράν, πρὸς τὸν Δαυὶδ τὸν βασιλέα, νὰ τὸν χαιρετήσῃ καὶ νὰ τὸν συγχαρῇ διὰ τὰς νίκας του ἐναντίον τοῦ Ἀδρααζάρ. Διότι ὁ Ἀδρααζὰρ ἦτο ἐχθρὸς τοῦ Θοού. Ὁ υἱὸς τοῦ Θοοὺ προσέφερεν ὡς δῶρα εἰς τὸν Δαυὶδ δοχεῖα ἀργυρᾶ, χρυσᾶ καὶ χάλκινα.
11 Ὁ Δαυὶδ ἀφιέρωσε καὶ αὐτὰ εἰς τὸν Θεὸν μαζῆ μὲ τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσόν, ποὺ εἶχε πάρει ὡς λάφυρα ἀπὸ ὅλας τὰς ἄλλας πόλεις τὰς ὁποίας εἶχε κυριεύσει·
12 δηλαδὴ ἀπὸ τὰς πόλεις τῆς Ἰδουμαίας, ἀπὸ τὰς πόλεις τῶν Μωαβιτῶν, τῶν Ἀμμωνιτῶν, τῶν Φιλισταίων, τὼν Ἀμαληκιτῶν καὶ ἀπὸ τὰ λάφυρα τοῦ Ἀδρααζάρ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ραάβ, βασιλέως
τῆς Σουβά.
13 Ἔτσι δὲ ὁ Δαυὶδ κατέστη περιώνυμος. Ὅταν δὲ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὰς ἀνωτέρω πολεμικὰς ἐπιχειρήσεις, ἐκτύπησε τὴν Ἰδουμαίαν εἰς τὴν Γεβελέμ μὲ δέκα ὀκτὼ χιλιάδας ἄνδρας.
14 Τὴν κατέλαβε καὶ ἐγκατέστησεν εἰς ὅλην τὴν Ἰδουμαίαν φρουρὰν ἰδικῶν του στρατιωτῶν. Ὅλοι δὲ οἱ Ἰδουμαῖοι ἔγιναν δοῦλοι εἰς τὸν βασιλέα Δαυίδ. Ἔτσι δὲ ὁ Κύριος ἔσωσε τὸν Δαυὶδ καὶ τὸν ἐβοήθησεν εἰς ὅλας αὐτοῦ τὰς πολεμικὰς ἐνεργείας.
15 Ὁ Δαυὶδ ἔγινε βασιλεὺς πλέον εἰς ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν. Ὡς βασιλεὺς δὲ ἔκρινε καὶ ἐδίκαζε δικαίως τὰς διαφοράς, αἱ ὁποῖαι παρουσιάζοντο μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν.
16 Ὁ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας, ἀδελφῆς τοῦ Δαυίδ, ἦτο ἀρχηγὸς ὅλης τῆς στρατιᾶς τοῦ Δαυίδ. Ὁ δὲ Ἰωσαφάτ, υἱὸς τοῦ Ἀχιάδ, εἶχε τὴν φροντίδα τῶν ὑπομνημάτων.
17 Ὁ Σαδοὺκ υἱὸς τοῦ Ἀχιτώβ, καὶ ὁ Ἀχιμέλεχ υἱὸς τοῦ Ἀβιάθαρ, ἦσαν ἱερεῖς. Ὁ δὲ Ἀσὰ ἦτο ὁ γραμματεύς.
18 Ὁ Βαναίας, υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ἦτο ὁ σύμβουλος τοῦ Δαυίδ. Σωματοφύλακες δὲ τοῦ βασιλέως ἦσαν ξένοι, Χελεθθὶ καὶ Φελεττί. Οἱ δὲ υἱοὶ τοῦ Δαυὶδ ἦσαν οἱ αὐλάρχαι του.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ετὰ ταῦτα ἐπετέθη ὁ Δαβὶδ ἐναντίον τῶν ἀλλοφύλων Φιλισταίων καὶ τοὺς κατετρόπωσε. Ἔτσι κατέλαβε ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Φιλισταίων τὴν πόλιν καὶ περιοχήν, ποὺ τὴν εἶχαν κυριεύσει καὶ τὴν κατεῖχαν τότε οἱ ἀλλόφυλοι.
2 Ἐπετέθη ἐπίσης καὶ ἐναντίον τῶν Μωαβιτῶν καὶ τοὺς κατενίκησε. Τοὺς ὑπεχρέωσε μάλιστα νὰ ἐξαπλώσουν κατὰ γῆς καὶ τοὺς ἐμέτρησε μὲ σχοινιά, ὅπως μετροῦνται τὰ κτήματα πρὸς ἀγοραπωλησίαν. Καὶ διέταξεν ὥστε, καθὼς τοὺς ἐμετροῦσαν ἀνὰ δύο, νὰ φονεύωνται οἱ δύο καὶ νὰ μένουν αἰχμάλωτοι οἱ ἄλλοι δύο. Ἔτσι οἱ Μωαβῖται ὑπετάγησαν εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ ἐπλήρωναν φόρον ὑποτελείας.
3 Ἐν συνεχείᾳ ἐπετέθη ὁ Δαβὶδ ἐναντίον τοῦ Ἀδρααζάρ, ποὺ ἦτο υἱὸς τοῦ Ραὰβ καὶ ἐβασίλευεν εἰς τὴν χώραν Σουβά. Ἡ ἐπίθεσις συνέβη, ἐνῷ ἐπροχωροῦσε ὁ Ἀδρααζὰρ πρὸς τὸν ποταμὸν Εὐφράτην, μὲ σκοπὸν νὰ κυριεύσῃ τὴν περιοχήν.
4 Καὶ ἀφοῦ τὸν ἐνίκησεν ὁ Δαβίδ, τοῦ ἐπῆρε χίλια πολεμικὰ ἅρματα καὶ ἑπτὰ χιλιάδας ἱππεῖς καὶ εἴκοσι χιλιάδας πεζοὺς στρατιώτας. Διέλυσε δὲ ὁ Δαβὶδ ὅλα τὰ πολεμικὰ ἅρματα. Ἐκράτησε μόνον ἑκατὸν ἅρματα διὰ τὸν ἑαυτόν του.
5 Ἦλθαν δὲ τότε οἱ Σύροι ἀπὸ τὴν Δαμασκόν, διὰ νὰ βοηθήσουν τὸν βασιλέα τῆς Σουβὰ Ἀδρααζάρ. Ὁ Δαβὶδ ὅμως ἐνίκησε καὶ αὐτοὺς καὶ ἐφόνευσεν εἴκοσι δύο χιλιάδας Σύρους ἄνδρας.
6 Ἐτοποθέτησε δὲ ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν Δαμασκόν, τὴν πρωτεύουσαν τῆς Συρίας, στρατιωτικὴν φρουρὰν καὶ ὑπετάγησαν εἰς τὸν Δαβὶδ οἱ Σύροι καὶ ὑπεχρεώθησαν νὰ τοῦ πληρώνουν φόρον ὑποτελείας. Παντοῦ δέ, ὅπου ἐπήγαινεν ὁ Δαβίδ, τὸν ἐβοηθοῦσε ὁ Κύριος καὶ τοῦ ἐχάριζε τὴν νίκην.
7 Ἐπῆρε δὲ ὁ Δαβὶδ τὰ χρυσᾶ ἐξαρτήματα τῶν πολεμικῶν στολῶν, ποὺ ἐφοροῦσαν οἱ σωματοφύλακες τοῦ βασιλέως τῆς Σουβὰ Ἀδρααζάρ, καὶ τὰ ἔφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Τὰ ἐξαρτήματα ὅμως αὐτὰ τὰ ἐπῆρε κατόπιν σὰν λάφυρα ὁ Σουσακίμ, ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, ὅταν ἐπετέθη ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του βασιλέως Ροβοάμ, ποὺ ἦτο υἱὸς τοῦ Σολομῶντος.
8 Ἐπῆρε ἐπίσης ὁ Δαβὶδ ἀπὸ τὴν περιοχὴν Μασβὰκ καὶ ἀπὸ τὰς ἄλλας σπουδαίας πόλεις τῆς χώρας τοῦ Ἀδρααζὰρ πολὺ μεγάλας ποσότητας χαλκοῦ. Μὲ αὐτὸν δὲ τὸν χαλκὸν κατεσκεύασε κατόπιν ὁ Σολομὼν τὴν <χαλκῆν θάλασσαν> τοῦ Ναοῦ ποὺ ἀνήγειρε, καὶ τοὺς στύλους καὶ τοὺς λουτῆρας καὶ ὅλα τὰ χάλκινα σκεύη τοῦ Ναοῦ.
9 Ὅταν δὲ ἔμαθεν ὁ βασιλεὺς τῆς Ἡμάθ, ποὺ ὠνομάζετο Θοοῦ, ὅτι συνέτριψεν ὁ Δαβὶδ ὅλον τὸν στρατὸν τοῦ Ἀδρααζάρ,
10 ἔστειλε τὸν υἱὸν του τὸν Ἰεδδουρὰν πρὸς τὸν βασιλέα Δαβίδ. Σκοπὸς τοῦ Θοοῦ ἦτο νὰ συνάψῃ εἰρήνην μὲ τὸν Δαβὶδ καὶ νὰ τὸν συγχαρῇ διὰ τὴν νίκην του ἐπὶ τοῦ Ἀδρααζάρ, διότι καὶ ὁ Θοοῦ ἦτο ἐχθρὸς τοῦ Ἀδρααζάρ. Εἶχε δὲ μαζί του ὁ υἱὸς τοῦ Θοοῦ καὶ σκεύη ἀσημένια, χρυσᾶ καὶ χάλκινα, τὰ ὁποῖα καὶ ἐδώρησεν εἰς τὸν Δαβίδ.
11 Ὁ δὲ βασιλεὺς Δαβὶδ ἐξεχώρισεν ἰδιαιτέρως τὰ δῶρα αὐτὰ καὶ τὰ ἀφιέρωσεν εἰς τὸν Κύριον, μαζὶ μὲ τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι, ποὺ ἐξεχώρισεν ἐπίσης διὰ τὸν Θεὸν ἀπὸ ὅλας τὰς πόλεις ποὺ ἐκυρίευσε.
12 Οἱ θησαυροὶ αὐτοὶ προήρχοντο ἀπὸ τὴν Ἰδουμαίαν, ἀπὸ τὴν Μωάβ, ἀπὸ τὰς χώρας τῶν Ἀμμωνιτῶν, τῶν Φιλισταίων καὶ τῶν Ἀμαληκιτῶν καὶ ἀπὸ τὰ λάφυρα τοῦ Ἀδρααζάρ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ραάβ, ποὺ ἐβασίλευεν εἰς τὴν Σουβά.
13 Μὲ τὰς νίκας του αὐτὰς ἐδοξάσθη πολὺ τὸ ὄνομα τοῦ Δαβίδ. Ὅταν δὲ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὰς μάχας, ποὺ ἀνεφέρθησαν προηγουμένως, ἐπετέθη ἐναντίον τῆς Ἰδουμαίας καὶ συγκεκριμένως εἰς τὴν νοτίως τῆς Νεκρᾶς θαλάσσης κοιλάδα Γεβελέμ. Ἐκεῖ ἐφόνευσε δεκαοκτὼ χιλιάδας στρατιώτας.
14 Ἐτοποθέτησε δὲ στρατιωτικὴν φρουρὰν εἰς τὴν Ἰδουμαίαν, εἰς ὅλην τὴν Ἰδουμαίαν, καὶ ἔτσι ὅλοι οἱ Ἰδουμαῖοι ἔγιναν ὑποτελεῖς εἰς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ. Ὁ δὲ Κύριος ἐβοηθοῦσε καὶ ἐχάριζε τὴν νίκην εἰς τὸν Δαβὶδ παντοῦ ὅπου ἐπήγαινε διὰ νὰ πολεμήσῃ.
15 Καὶ ἦτο πλέον ἀνεγνωρισμένος ἀπὸ ὅλους ὁ Δαβὶδ ὡς ὁ βασιλεὺς ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ἐδίκαζε δὲ ὁ Δαβὶδ ὅλον τὸν λαόν του καὶ ἀπένεμε τὴν δικαιοσύνην.
16 Κατὰ τὴν βασιλείαν του εἶχεν ὡς ἀρχιστράτηγον τὸν Ἰωάβ, τὸν υἱὸν τῆς ἀδελφῆς του Σαρουΐας, τὸν δὲ Ἰωσαφάτ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀχιάδ, τὸν εἶχεν ὡς ἄμεσον βοηθόν του δι’ ὅλας τὰς ὑποθέσεις τῆς βασιλείας.
17 Ὁ δὲ Σαδούκ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιτώβ, καὶ ὁ Ἀχιμέλεχ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀβιάθαρ, ἦσαν οἱ ἐπὶ κεφαλῆς τῶν ἱερέων. Γραμματεὺς δὲ τοῦ κράτους ἦτο ὁ Ἀσά.
18 Σύμβουλος ἰδιαίτερος τοῦ βασιλέως ἦτο ὁ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, καὶ βοηθοί του ὁ Χελεθθὶ καὶ ὁ Φελεττί. Αὐλάρχαι δὲ καὶ ἐπὶ κεφαλῆς τῆς βασιλικῆς φρουρᾶς ἦσαν οἱ υἱοὶ τοῦ Δαβίδ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ἐτροπώσατο αὐτούς· καὶ ἔλαβε Δαυὶδ τὴν ἀφωρισμένην ἐκ χειρὸς τῶν ἀλλοφύλων.	πειτα ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω γεγονότα ὁ Δαυὶδ ἐκτύπησε τοὺς Φιλισταίους καὶ τοὺς κατετρόπωσε. Κατέλαβε δὲ καὶ ἀφήρεσε ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν των τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν ἐκεῖνοι κατεῖχον.	ετὰ ταῦτα ἐπετέθη ὁ Δαβὶδ ἐναντίον τῶν ἀλλοφύλων Φιλισταίων καὶ τοὺς κατετρόπωσε. Ἔτσι κατέλαβε ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Φιλισταίων τὴν πόλιν καὶ περιοχήν, ποὺ τὴν εἶχαν κυριεύσει καὶ τὴν κατεῖχαν τότε οἱ ἀλλόφυλοι.
2 Καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τὸν Μωὰβ καὶ διαμέτρησεν αὐτοὺς ἐν σχοινίοις κοιμίσας αὐτοὺς ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἐγένετο τὰ δύο σχοινίσματα τοῦ θανατῶσαι, καὶ τὰ δύο σχοινίσματα ἐζώγρησε, καὶ ἐγένετο Μωὰβ τῷ Δαυὶδ εἰς δούλους φέροντας ξένια.	2 Κατόπιν ὁ Δαυὶδ ἐκτύπησε τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν καὶ τὴν κατέλαβε. Διέταξε τοὺς αἰχμαλώτους νὰ πέσουν πρηνεῖς εἰς τὸ ἔδαφος καὶ τοὺς ἐμέτρησε χρησιμοποιήσας ὡς μέτρον μήκους σχοινία. Τοὺς διήρεσεν εἰς δύο ὁμάδας καὶ διέταξεν οἱ μὲν ἡμίσεις νὰ θανατωθοῦν οἱ δὲ ἄλλοι νὰ ἀφεθοῦν εἰς τὴν ζωήν. Οἱ ἐπιζήσαντες Μωαβῖται ἔγιναν φόρου ὑποτελεῖς εἰς τὸν Δαυίδ.	2 Ἐπετέθη ἐπίσης καὶ ἐναντίον τῶν Μωαβιτῶν καὶ τοὺς κατενίκησε. Τοὺς ὑπεχρέωσε μάλιστα νὰ ἐξαπλώσουν κατὰ γῆς καὶ τοὺς ἐμέτρησε μὲ σχοινιά, ὅπως μετροῦνται τὰ κτήματα πρὸς ἀγοραπωλησίαν. Καὶ διέταξεν ὥστε, καθὼς τοὺς ἐμετροῦσαν ἀνὰ δύο, νὰ φονεύωνται οἱ δύο καὶ νὰ μένουν αἰχμάλωτοι οἱ ἄλλοι δύο. Ἔτσι οἱ Μωαβῖται ὑπετάγησαν εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ ἐπλήρωναν φόρον ὑποτελείας.
3 Καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τὸν Ἀδρααζὰρ υἱὸν Ραάβ, βασιλέα Σουβά, πορευομένου αὐτοῦ ἐπιστῆσαι τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην.	3 Κατόπιν ὁ Δαυὶδ ἐκτύπησε τὸν Ἀδρααζάρ, τὸν υἱὸν τοῦ Ραάβ, βασιλέα τῆς Σουβά, ὅταν αὐτὸς ἐβάδιζε διὰ νὰ θέσῃ ὑπὸ τὴν κυριαρχίαν του τοὺς λαούς, ποὺ εὑρίσκοντο πλησίον εἰς τὸν ποταμὸν Εὐφράτην.	3 Ἐν συνεχείᾳ ἐπετέθη ὁ Δαβὶδ ἐναντίον τοῦ Ἀδρααζάρ, ποὺ ἦτο υἱὸς τοῦ Ραὰβ καὶ ἐβασίλευεν εἰς τὴν χώραν Σουβά. Ἡ ἐπίθεσις συνέβη, ἐνῷ ἐπροχωροῦσε ὁ Ἀδρααζὰρ πρὸς τὸν ποταμὸν Εὐφράτην, μὲ σκοπὸν νὰ κυριεύσῃ τὴν περιοχήν.
4 Καὶ προκατελάβετο Δαυὶδ τῶν αὐτοῦ χίλια ἅρματα καὶ ἑπτὰ χιλιάδας ἰππέων καὶ εἴκοσι χιλιάδας ἀνδρῶν πεζῶν, καὶ παρέλυσε Δαυὶδ πάντα τὸ ἅρματα καὶ ὑπελίπετο ἑαυτῷ ἑκατὸν ἅρματα.	4 Ὁ Δαυὶδ τὸν ἐνίκησεν, ἐκυρίευσε χίλια ἅρματα του, ἑπτὰ χιλιάδας ἰππέων καὶ εἴκοσι χιλιάδας ἄνδρας πεζούς. Διέλυσε δὲ καὶ ἠχρήστευσε ὅλα τὰ ἅρματα πλὴν ἑκατόν, τὰ ὁποῖα ἐκράτησε διὰ τὸν ἑαυτόν του.	4 Καὶ ἀφοῦ τὸν ἐνίκησεν ὁ Δαβίδ, τοῦ ἐπῆρε χίλια πολεμικὰ ἅρματα καὶ ἑπτὰ χιλιάδας ἱππεῖς καὶ εἴκοσι χιλιάδας πεζοὺς στρατιώτας. Διέλυσε δὲ ὁ Δαβὶδ ὅλα τὰ πολεμικὰ ἅρματα. Ἐκράτησε μόνον ἑκατὸν ἅρματα διὰ τὸν ἑαυτόν του.
5 Καὶ παραγίνεται Συρία Δαμασκοῦ βοηθῆσαι τῷ Ἀδρααζὰρ βασιλεῖ Σουβά, καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ ἐν τῷ Σύρῳ εἴκοσι δύο χιλιάδας ἀνδρῶν.	5 Ἦλθον οἱ Σύροι, ποὺ εἶχαν ὡς πρωτεύουσάν των τὴν Δαμασκόν, νὰ βοηθήσουν τὸν Ἀδρααζάρ, βασιλέα Σουβά. Ὁ δὲ Δαυὶδ ἐκτύπησε καὶ ἐνίκησεν εἴκοσι δύο χιλιάδας Σύρων.	5 Ἦλθαν δὲ τότε οἱ Σύροι ἀπὸ τὴν Δαμασκόν, διὰ νὰ βοηθήσουν τὸν βασιλέα τῆς Σουβὰ Ἀδρααζάρ. Ὁ Δαβὶδ ὅμως ἐνίκησε καὶ αὐτοὺς καὶ ἐφόνευσεν εἴκοσι δύο χιλιάδας Σύρους ἄνδρας.
6 Καὶ ἔθετο Δαυὶδ φρουρὰν ἐν Συρίᾳ τῇ κατὰ Δαμασκόν, καὶ ἐγένετο ὁ Σύρος τῷ Δαυὶδ εἰς δούλους φέροντας ξένια, καὶ ἔσωσε Κύριος τὸν Δαυὶδ ἐν πᾶσιν, οἷς ἐπορεύετο.	6 Ἐγκατέστησε δὲ εἰς τὴν Δαμασκὸν τῆς Συρίας στρατιωτικὴν φρουρὰν καὶ οἱ Σύροι ἔγιναν φόρου ὑποτελεῖς εἰς τὸν Δαυίδ. Ἔτσι δὲ ὁ Κύριος ἔσωσε τὸν Δαυὶδ καὶ τὸν ἐβοήθησεν, ὥστε νὰ φέρῃ εἰς πέρας ὅλας τὰς πολεμικάς του ἐνεργείας.	6 Ἐτοποθέτησε δὲ ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν Δαμασκόν, τὴν πρωτεύουσαν τῆς Συρίας, στρατιωτικὴν φρουρὰν καὶ ὑπετάγησαν εἰς τὸν Δαβὶδ οἱ Σύροι καὶ ὑπεχρεώθησαν νὰ τοῦ πληρώνουν φόρον ὑποτελείας. Παντοῦ δέ, ὅπου ἐπήγαινεν ὁ Δαβίδ, τὸν ἐβοηθοῦσε ὁ Κύριος καὶ τοῦ ἐχάριζε τὴν νίκην.
7 Καὶ ἔλαβε Δαυὶδ τοὺς χλιδώνας τοὺς χρυσοῦς, οἳ ἦσαν ἐπὶ τῶν παίδων τῶν Ἀδρααζὰρ βασιλέως Σουβά, καὶ ἤνεγκεν αὐτὰ εἰς Ἱερουσαλήμ· καὶ ἔλαβεν αὐτὰ Σουσακὶμ βασιλεὺς Αἰγύπτου ἐν τῷ ἀναβῆναι αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐν ἡμέραις Ροβοὰμ υἱοῦ Σολομῶντος.	7 Ὁ Δαυὶδ ἐπῆρε τὰ χρυσᾶ βραχιόλια, τὰ ὁποῖα ἐφοροῦσαν οἱ σωματοφύλακες τοῦ Ἀδρααζάρ, τοῦ βασιλέως τῆς Σουβά, καὶ τὰ ἔφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Αὐτὰ τὰ ἐλαφυραγώγησεν ἀργότερα ὁ Σουσακὶμ ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, ὅταν ἀνέβη εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα κατὰ τὰς ἡμέρας, ποὺ βασιλεὺς τῆς Ἱερουσαλὴμ ἦτο ὁ Ροβοάμ, ὁ υἱὸς τοῦ Σολομῶντος.	7 Ἐπῆρε δὲ ὁ Δαβὶδ τὰ χρυσᾶ ἐξαρτήματα τῶν πολεμικῶν στολῶν, ποὺ ἐφοροῦσαν οἱ σωματοφύλακες τοῦ βασιλέως τῆς Σουβὰ Ἀδρααζάρ, καὶ τὰ ἔφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Τὰ ἐξαρτήματα ὅμως αὐτὰ τὰ ἐπῆρε κατόπιν σὰν λάφυρα ὁ Σουσακίμ, ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, ὅταν ἐπετέθη ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του βασιλέως Ροβοάμ, ποὺ ἦτο υἱὸς τοῦ Σολομῶντος.
8 Καὶ ἐκ τῆς Μασβὰκ καὶ ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν πόλεων τοῦ Ἀδρααζὰρ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ χαλκὸν πολὺν σφόδρα· ἐν αὐτῷ ἐποίησε Σολομὼν τὴν θάλασσαν τὴν χαλκῆν καὶ τοὺς στύλους καὶ τοὺς λουτῆρας καὶ πάντα τὰ σκεύη.	8 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ συνεκέντρωσε πάρα πολὺν χαλκὸν ἀπὸ τὴν πόλιν Μασβὰκ καὶ ἀπὸ ἄλλας πόλεις τοῦ Ἀδρααζάρ. Μὲ τὸν χαλκὸν δὲ αὐτὸν κατεσκεύασεν ἀργότερα ὁ Σολομὼν τὴν λεγομένην χαλκῆν θάλασσαν, τοὺς στύλους καὶ τοὺς λουτῆρας καὶ ὅλα τὰ ἱερὰ χάλκινα σκεύη τοῦ ναοῦ.	8 Ἐπῆρε ἐπίσης ὁ Δαβὶδ ἀπὸ τὴν περιοχὴν Μασβὰκ καὶ ἀπὸ τὰς ἄλλας σπουδαίας πόλεις τῆς χώρας τοῦ Ἀδρααζὰρ πολὺ μεγάλας ποσότητας χαλκοῦ. Μὲ αὐτὸν δὲ τὸν χαλκὸν κατεσκεύασε κατόπιν ὁ Σολομὼν τὴν <χαλκῆν θάλασσαν> τοῦ Ναοῦ ποὺ ἀνήγειρε, καὶ τοὺς στύλους καὶ τοὺς λουτῆρας καὶ ὅλα τὰ χάλκινα σκεύη τοῦ Ναοῦ.
9 Καὶ ἤκουσε Θοοὺ ὁ βασιλεὺς Ἡμὰθ ὅτι ἐπάταξε Δαυὶδ πᾶσαν τὴν δύναμιν Ἀδρααζάρ,	9 Ὁ Θοού, ὁ βασιλεὺς τῆς Ἡμάθ, ἐπληροφορήθη, ὅτι ὁ Δαυὶδ κατενίκησεν ὅλον τὸν στρατὸν τοῦ Ἀδρααζὰρ καὶ ἐχάρη.	9 Ὅταν δὲ ἔμαθεν ὁ βασιλεὺς τῆς Ἡμάθ, ποὺ ὠνομάζετο Θοοῦ, ὅτι συνέτριψεν ὁ Δαβὶδ ὅλον τὸν στρατὸν τοῦ Ἀδρααζάρ,
10 καὶ ἀπέστειλε Θοοὺ Ἰεδδουρὰν τὸν υἱὸν αὐτοῦ πρὸς βασιλέα Δαυὶδ ἐρωτῆσαι αὐτὸν τὰ εἰς εἰρήνην καὶ εὐλογῆσαι αὐτὸν ὑπὲρ οὗ ἐπολέμησε τὸν Ἀδρααζὰρ καὶ ἐπάταξεν αὐτόν, ὅτι ἀντικείμενος ἦν τῷ Ἀδρααζάρ, καὶ ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ ἦσαν σκεύη ἀργυρᾶ καὶ σκεύη χρυσᾶ καὶ σκεύη χαλκᾶ.	10 Ὁ Θοοὺ ἀπέστειλε τὸν υἱόν του Ἰεδδουράν, πρὸς τὸν Δαυὶδ τὸν βασιλέα, νὰ τὸν χαιρετήσῃ καὶ νὰ τὸν συγχαρῇ διὰ τὰς νίκας του ἐναντίον τοῦ Ἀδρααζάρ. Διότι ὁ Ἀδρααζὰρ ἦτο ἐχθρὸς τοῦ Θοού. Ὁ υἱὸς τοῦ Θοοὺ προσέφερεν ὡς δῶρα εἰς τὸν Δαυὶδ δοχεῖα ἀργυρᾶ, χρυσᾶ καὶ χάλκινα.	10 ἔστειλε τὸν υἱὸν του τὸν Ἰεδδουρὰν πρὸς τὸν βασιλέα Δαβίδ. Σκοπὸς τοῦ Θοοῦ ἦτο νὰ συνάψῃ εἰρήνην μὲ τὸν Δαβὶδ καὶ νὰ τὸν συγχαρῇ διὰ τὴν νίκην του ἐπὶ τοῦ Ἀδρααζάρ, διότι καὶ ὁ Θοοῦ ἦτο ἐχθρὸς τοῦ Ἀδρααζάρ. Εἶχε δὲ μαζί του ὁ υἱὸς τοῦ Θοοῦ καὶ σκεύη ἀσημένια, χρυσᾶ καὶ χάλκινα, τὰ ὁποῖα καὶ ἐδώρησεν εἰς τὸν Δαβίδ.
11 Καὶ ταῦτα ἡγίασεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ τῷ Κυρίῳ μετὰ τοῦ ἀργυρίου καὶ μετὰ τοῦ χρυσίου, οὗ ἡγίασεν ἐκ πασῶν τῶν πόλεων, ὧν κατεδυνάστευσεν,	11 Ὁ Δαυὶδ ἀφιέρωσε καὶ αὐτὰ εἰς τὸν Θεὸν μαζῆ μὲ τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσόν, ποὺ εἶχε πάρει ὡς λάφυρα ἀπὸ ὅλας τὰς ἄλλας πόλεις τὰς ὁποίας εἶχε κυριεύσει·	11 Ὁ δὲ βασιλεὺς Δαβὶδ ἐξεχώρισεν ἰδιαιτέρως τὰ δῶρα αὐτὰ καὶ τὰ ἀφιέρωσεν εἰς τὸν Κύριον, μαζὶ μὲ τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι, ποὺ ἐξεχώρισεν ἐπίσης διὰ τὸν Θεὸν ἀπὸ ὅλας τὰς πόλεις ποὺ ἐκυρίευσε.
12 ἐκ τῆς Ἰδουμαίας καὶ ἐκ τῆς Μωὰβ καὶ ἐκ τῶν υἱῶν Ἀμμών καὶ τῶν ἀλλοφύλων καὶ ἐξ Άμαλὴκ καὶ ἐκ τῶν σκύλων Ἀδρααζὰρ υἱοῦ Ραὰβ βασιλέως Σουβά.	12 δηλαδὴ ἀπὸ τὰς πόλεις τῆς Ἰδουμαίας, ἀπὸ τὰς πόλεις τῶν Μωαβιτῶν, τῶν Ἀμμωνιτῶν, τῶν Φιλισταίων, τὼν Ἀμαληκιτῶν καὶ ἀπὸ τὰ λάφυρα τοῦ Ἀδρααζάρ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ραάβ, βασιλέως τῆς Σουβά.	12 Οἱ θησαυροὶ αὐτοὶ προήρχοντο ἀπὸ τὴν Ἰδουμαίαν, ἀπὸ τὴν Μωάβ, ἀπὸ τὰς χώρας τῶν Ἀμμωνιτῶν, τῶν Φιλισταίων καὶ τῶν Ἀμαληκιτῶν καὶ ἀπὸ τὰ λάφυρα τοῦ Ἀδρααζάρ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ραάβ, ποὺ ἐβασίλευεν εἰς τὴν Σουβά.
13 Καὶ ἐποίησε Δαυὶδ ὄνομα· καὶ ἐν τῷ ἀνακάμπτειν αὐτὸν ἐπάταξε τὴν ἰδουμαίαν ἐν Γεβελὲμ εἰς ὀκτωκαίδεκα χιλιάδας.	13 Ἔτσι δὲ ὁ Δαυὶδ κατέστη περιώνυμος. Ὅταν δὲ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὰς ἀνωτέρω πολεμικὰς ἐπιχειρήσεις, ἐκτύπησε τὴν Ἰδουμαίαν εἰς τὴν Γεβελέμ μὲ δέκα ὀκτὼ χιλιάδας ἄνδρας.	13 Μὲ τὰς νίκας του αὐτὰς ἐδοξάσθη πολὺ τὸ ὄνομα τοῦ Δαβίδ. Ὅταν δὲ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὰς μάχας, ποὺ ἀνεφέρθησαν προηγουμένως, ἐπετέθη ἐναντίον τῆς Ἰδουμαίας καὶ συγκεκριμένως εἰς τὴν νοτίως τῆς Νεκρᾶς θαλάσσης κοιλάδα Γεβελέμ. Ἐκεῖ ἐφόνευσε δεκαοκτὼ χιλιάδας στρατιώτας.
14 Καὶ ἔθετο ἐν τῇ Ἰδουμαίᾳ φρουράν, ἐν πάσῃ τῇ Ἰδουμαίᾳ, καὶ ἐγένοντο πάντες οἱ Ἰδουμαῖοι δοῦλοι τῷ βασιλεῖ. Καὶ ἔσωσε Κύριος τὸν Δαυὶδ ἐν πᾶσιν, οἷς ἐπορεύτο.	14 Τὴν κατέλαβε καὶ ἐγκατέστησεν εἰς ὅλην τὴν Ἰδουμαίαν φρουρὰν ἰδικῶν του στρατιωτῶν. Ὅλοι δὲ οἱ Ἰδουμαῖοι ἔγιναν δοῦλοι εἰς τὸν βασιλέα Δαυίδ. Ἔτσι δὲ ὁ Κύριος ἔσωσε τὸν Δαυὶδ καὶ τὸν ἐβοήθησεν εἰς ὅλας αὐτοῦ τὰς πολεμικὰς ἐνεργείας.	14 Ἐτοποθέτησε δὲ στρατιωτικὴν φρουρὰν εἰς τὴν Ἰδουμαίαν, εἰς ὅλην τὴν Ἰδουμαίαν, καὶ ἔτσι ὅλοι οἱ Ἰδουμαῖοι ἔγιναν ὑποτελεῖς εἰς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ. Ὁ δὲ Κύριος ἐβοηθοῦσε καὶ ἐχάριζε τὴν νίκην εἰς τὸν Δαβὶδ παντοῦ ὅπου ἐπήγαινε διὰ νὰ πολεμήσῃ.
15 Καὶ ἐβασίλευσε Δαυὶδ ἐπὶ πάντα Ἰσραήλ. Καὶ ἦν Δαυὶδ ποιῶν κρίμα καὶ δικαιοσύνην ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ.	15 Ὁ Δαυὶδ ἔγινε βασιλεὺς πλέον εἰς ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν. Ὡς βασιλεὺς δὲ ἔκρινε καὶ ἐδίκαζε δικαίως τὰς διαφοράς, αἱ ὁποῖαι παρουσιάζοντο μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν.	15 Καὶ ἦτο πλέον ἀνεγνωρισμένος ἀπὸ ὅλους ὁ Δαβὶδ ὡς ὁ βασιλεὺς ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ἐδίκαζε δὲ ὁ Δαβὶδ ὅλον τὸν λαόν του καὶ ἀπένεμε τὴν δικαιοσύνην.
16 Καὶ Ἰωάβ υἱὸς Σαρουΐας ἐπὶ τῆς στρατιᾶς καὶ Ἰωσαφὰτ υἱὸς Ἀχιὰδ ἐπὶ τῶν ὑπομνημάτων,	16 Ὁ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας, ἀδελφῆς τοῦ Δαυίδ, ἦτο ἀρχηγὸς ὅλης τῆς στρατιᾶς τοῦ Δαυίδ. Ὁ δὲ Ἰωσαφάτ, υἱὸς τοῦ Ἀχιάδ, εἶχε τὴν φροντίδα τῶν ὑπομνημάτων.	16 Κατὰ τὴν βασιλείαν του εἶχεν ὡς ἀρχιστράτηγον τὸν Ἰωάβ, τὸν υἱὸν τῆς ἀδελφῆς του Σαρουΐας, τὸν δὲ Ἰωσαφάτ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀχιάδ, τὸν εἶχεν ὡς ἄμεσον βοηθόν του δι’ ὅλας τὰς ὑποθέσεις τῆς βασιλείας.
17 καὶ Σαδοὺκ υἱὸς Ἀχιτὼβ καὶ Ἀχιμέλεχ υἱὸς Ἀβιάθαρ ἱερεῖς, καὶ Ἀσὰ ὁ γραμματεύς,	17 Ὁ Σαδοὺκ υἱὸς τοῦ Ἀχιτώβ, καὶ ὁ Ἀχιμέλεχ υἱὸς τοῦ Ἀβιάθαρ, ἦσαν ἱερεῖς. Ὁ δὲ Ἀσὰ ἦτο ὁ γραμματεύς.	17 Ὁ δὲ Σαδούκ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιτώβ, καὶ ὁ Ἀχιμέλεχ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀβιάθαρ, ἦσαν οἱ ἐπὶ κεφαλῆς τῶν ἱερέων. Γραμματεὺς δὲ τοῦ κράτους ἦτο ὁ Ἀσά.
18 καὶ Βαναίας υἱὸς Ἰωδαὲ σύμβουλος, καὶ ὁ Χελεθθὶ καὶ ὁ Φελεττί· καὶ οἱ υἱοὶ Δαυὶδ αὐλάρχαι ἦσαν.	18 Ὁ Βαναίας, υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ἦτο ὁ σύμβουλος τοῦ Δαυίδ. Σωματοφύλακες δὲ τοῦ βασιλέως ἦσαν ξένοι, Χελεθθὶ καὶ Φελεττί. Οἱ δὲ υἱοὶ τοῦ Δαυὶδ ἦσαν οἱ αὐλάρχαι του.	18 Σύμβουλος ἰδιαίτερος τοῦ βασιλέως ἦτο ὁ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, καὶ βοηθοί του ὁ Χελεθθὶ καὶ ὁ Φελεττί. Αὐλάρχαι δὲ καὶ ἐπὶ κεφαλῆς τῆς βασιλικῆς φρουρᾶς ἦσαν οἱ υἱοὶ τοῦ Δαβίδ.