Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ἐγένετο ἐπιστρέψαντος τοῦ ἐνιαυτοῦ
εἰς τὸν καιρὸν τῆς ἐξοδίας
τῶν βασιλέων, καὶ ἀπέστειλε
Δαυὶδ τὸν Ἰωὰβ καὶ τοὺς
παῖδας αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ καὶ
τὸν πάντα Ἰσραήλ, καὶ διέφθειραν
τοὺς υἱοὺς Ἀμμών καὶ διεκάθισαν
ἐπὶ Ραββάθ· καὶ Δαυὶδ ἐκάθισεν
ἐν Ἱερουσαλήμ.
|
ατὰ
τὸ ἑπόμενον ἔτος, εἰς ἐποχὴν
δηλαδὴ κατὰ τὴν ὁποίαν οἱ
βασιλεῖς ἐξέρχονται
συνήθως εἰς ἐκστρατείας, ὁ Δαυὶδ
ἔστειλε τὸν Ἰωάβ, μαζῆ δὲ
μὲ αὐτὸν τοὺς σωματοφύλακάς
του καὶ ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν
στρατὸν καὶ κατέστρεψαν τὴν χώραν
τῶν Ἀμμωνιτῶν. Ἐπολιόρκησαν
δὲ τὴν πρωτεύουσαν τὴν Ραββάθ.
Ὁ Δαυὶδ ἔμενεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
|
αὶ
ὅταν ἦλθεν η ἄνοιξις τοῦ ἑπομένου
ἔτους, ἡ ἐποχὴ δηλαδὴ κατὰ
τὴν ὁποίαν ἔβγαιναν οἱ βασιλεῖς
εἰς τὸ ὕπαιθρον δι’ ἐκστρατείας καὶ
πολέμους, ἀπέστειλεν ὁ Δαβὶδ τὸν Ἰωὰβ
μὲ τὴν φρουράν του καὶ μὲ ὅλον
τὸν στρατὸν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ
ἐξώντωσαν τοὺς Ἀμμωνίτας καὶ
ἐπολιόρκησαν τὴν πρωτεύουσάν των Ραββάθ.
Ὁ ἴδιος, ὁ Δαβίδ, παρέμεινεν εἰς τὴν
πρωτεύουσαν τοῦ κράτους του, τὴν Ἱερουσαλήμ.
|
2
Καὶ ἐγένετο πρὸς ἑσπέραν
καὶ ἀνέστη Δαυὶδ ἀπὸ τῆς
κοίτης αὐτοῦ καὶ περιεπάτει
ἐπὶ τοῦ δώματος τοῦ οἴκου
τοῦ βασιλέως καὶ εἶδε γυναῖκα
λουομένην ἀπὸ τοῦ δώματος, καὶ
ἡ γυνὴ καλὴ τῷ εἴδει σφόδρα.
|
2
Κατὰ τὰς ἀπογευματινὰς ὥρας
ὁ Δαυὶδ ἐξύπνησεν ἀπὸ
τὸν μεσημβρινόν του ὕπνον καὶ περιπατοῦσε
εἰς τὸ βασιλικὸν δῶμα. Ἀπὸ
ἐκεῖ εἶδε κάποιαν γυναῖκα νὰ
λούεται, ἡ ὁποία ἦτο πάρα
πολὺ ὡραία κατὰ τὴν ἐμφάνισιν.
|
2
Συνέβη δὲ τότε τὸ ἑξῆς: Ἕνα
ἀπόγευμα, ἀφοῦ ἐξύπνησεν
ὁ Δαβὶδ ἀπὸ τὸν μεσημβρινὸν
ὕπνον του, ἔκαμνε περίπατον εἰς τὴν
ταράτσαν τοῦ ἀνακτόρου του καὶ εἶδεν
ἀπὸ ἐκεῖ μίαν γυναῖκα,
ποὺ ἐλούετο καὶ ἡ ὁποία ἦτο
πολὺ ὡραία κατὰ τὴν ἐμφάνισιν.
|
3
Καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ καὶ ἐζήτησε
τὴν γυναῖκα καὶ εἶπεν· οὐχὶ
αὕτη Βηρσαβεὲ θυγάτηρ Ἐλιὰβ
γυνὴ Οὐρίου τοῦ Χετταίου;
|
3
Ἐζήτησε πληροφορίας διὰ τὴν
γυναῖκα αὐτὴν καὶ εἶπε·
<αὐτὴ δὲν εἶναι ἡ Βηρσαβεέ,
ἡ θυγάτηρ τοῦ Ἐλιάβ, ἡ
σύζυγος τοῦ Οὐρίου τοῦ Χετταίου;>
|
3
Ἔστειλε λοιπὸν ἀμέσως ἄνθρωπόν του
ὁ Δαβίδ, διὰ νὰ λάβῃ πληροφορίας διὰ
τὴν γυναῖκα ἐκείνην, καὶ αὐτὸς
εἶπεν: <Αὐτὴ δὲν εἶναι ἡ
Βηρσαβεέ, ἡ κόρη τοῦ Ἐλιὰβ καὶ
γυναῖκα τοῦ Οὐρίου τοῦ Χετταίου;>
|
4
Καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ ἀγγέλους
καὶ ἔλαβεν αὐτήν, καὶ εἰσῆλθε
πρὸς αὐτήν, καὶ ἐκοιμήθη
μετ' αὐτῆς, καὶ αὐτὴ ἁγιαζομένη
ἀπὸ ἀκαθαρσίας αὐτῆς,
καὶ ἀπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον
αὐτῆς. |
4
Ἔστειλεν ἀνθρώπους του, τὴν ἐπῆρε,
ἐκοιμήθη μαζῆ της καὶ ἦλθεν
εἰς συνάφειαν μὲ αὐτήν. Ἡ
γυναῖκα κατόπιν μὲ λουτρὸν ἐκαθαρίσθη
ἀπὸ τὴν νομικὴν ἀκαθαρσίαν
τῆς συναφείας της μὲ τὸν Δαυὶδ
καὶ ἐπανῆλθεν εἰς τὸν οἶκον
της. |
4
Καὶ ἔστειλεν ἀμέσως ὁ Δαβὶδ
ἀνθρώπους του καὶ τὴν ἔφερεν εἰς
τὸ ἀνάκτορόν του καὶ ἐν συνεχείᾳ
ἦλθεν εἰς συζυγικὴν σχέσιν μαζί της.
Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἡ γυναῖκα
αὐτὴ ἐτελείωνε τὸ τυπικὸν
τοῦ ἑξαγνισμοῦ της ἀπὸ τὴν
περίοδον τῶν ἐμμήνων της. Μετὰ δὲ
τὴν διάπραξιν τῆς μοιχείας ἡ γυναῖκα
ἐπέστρεψεν εἰς τὸ σπίτι
της.
|
5
Καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβεν ἡ γυνή·
καὶ καὶ ἀποστείλασα ἀπήγγειλε
τῷ Δαυὶδ καὶ εἶπεν· ἐγώ
εἰμι ἐν γαστρὶ ἔχω.
|
5
Ἡ γυναῖκα αὐτὴ ἔμεινεν ἔγκυος.
Ἀπέστειλε δὲ ἄνθρωπον καὶ ἐγνωστοποίησεν
εἰς τὸν Δαυὶδ τὸ γεγονὸς καὶ
τοῦ εἶπεν· <ἐγὼ εἶμαι
ἔγκυος>. |
5
Συνέλαβε δὲ ἡ γυναῖκα αὐτὴ καὶ
ἔστειλε κάποιο πρόσωπον καὶ τὸ ἀνεκοίνωσεν
εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ εἶπε:
<Νὰ ξέρῃς ὅτι εἶμαι ἔγκυος>.
|
6
Καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ πρὸς Ἰωὰβ
λέγων· ἀπόστειλον πρός με τὸν
Οὐρίαν τὸν Χετταῖον· καὶ
ἀπέστειλεν Ἰωὰβ τὸν Οὐρίαν
πρὸς Δαυίδ. |
6
Ἔστειλε τότε ὁ Δαυὶδ ἀγγελιαφόρον
πρὸς τὸν Ἰωὰβ καὶ τοῦ
εἶπε· <στεῖλε μου τὸν Οὐρίαν
τὸν Χετταῖον>. Ὁ Ἰωὰβ ἀπέστειλε
πράγματι τὸν Οὐρίαν πρὸς τὸν
Δαυίδ. |
6
Μόλις τὸ ἔμαθεν αὐτὸ ὁ Δαβίδ,
ἔστειλεν ἀγγελιαφόρον του εἰς τὸν
ἀρχιστράτηγον τοῦ Ἰωὰβ καὶ τοῦ
εἶπε: <Νὰ μοῦ στείλῃς ἀμέσως
ἐδῶ τὸν Οὐρίαν τὸν Χετταῖον
. Καὶ πράγματι ὁ Ἰωὰβ ἔστειλε
τὸν Οὐρίαν εἰς τὸν Δαβίδ.
|
7
Καὶ παραγίνεται Οὐρίας καὶ εἰσῆλθε
πρὸς αὐτόν, καὶ ἐπηρώτησε
Δαυὶδ εἰς εἰρήνην Ἰωὰβ
καὶ εἰς εἰρήνην τοῦ λαοῦ
καὶ εἰς εἰρήνην τοῦ πολέμου.
|
7
Ἦλθεν ὁ Οὐρίας καὶ εἰσῆλθεν
εἰς τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως Δαυίδ.
Ὁ Δαυὶδ τὸν ἠρώτησε κατ' ἀρχὰς
διὰ τὸν Ἰωάβ, διὰ τὸν
στρατόν, διὰ τὴν πολεμικὴν ἐν
γένει κατάστασιν. |
7
Ἦλθε λοιπὸν ὁ Οὐρίας καὶ ἐπαρουσιάσθη
ἐμπρὸς εἰς τὸν βασιλέα. Καὶ
τὸν ἐρώτησε ὁ Δαβὶδ ἐὰν
εἶναι καλὰ ὁ Ἰωὰβ καὶ
ὁ στρατὸς καὶ πῶς ἐξελίσσεται
γενικῶς ὁ πόλεμος. |
8
Καὶ εἶπε Δαυὶδ τῷ Οὐρίᾳ·
κατάβηθι εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ
νίψαι τοὺς πόδας σου· καὶ ἐξῆλθεν
Οὐρίας ἐξ οἴκου τοῦ βασιλέως
καὶ ἐξῆλθεν ὀπίσω αὐτοῦ
ἄρσις τοῦ βασιλέως.
|
8
Εἶπε δὲ κατόπιν εἰς τὸν Οὐρίαν·
<πήγαινε εἰς τὸν οἶκον σου καὶ
νίψε τοὺς πόδας σου καὶ ἀναπαύσου>.
Ἐβγῆκεν ὁ Οὐρίας ἀπὸ
τὸν βασιλικὸν οἶκον καὶ ὀπίσω
ἀπὸ αὐτὸν ἠκολούθησαν
δῶρα ἀπὸ τὴν βασιλικὴν τράπεζαν.
|
8
Ἔπειτα εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν
Οὐρίαν: <Πήγαινε τώρα εἰς τὸ σπίτι σου
καὶ πλῦνε τὰ πόδια σου καὶ ξεκουράσου>.
Ἐβγῆκε πράγματι ὁ Οὐρίας ἀπὸ
τὸ ἀνάκτορον καὶ ἀπὸ πίσω του
κάποιος ὑπηρέτης μετέφερε καὶ ἕνα
δῶρον ἀπὸ τὸ βασιλικὸ τραπέζι
ὡς δεῖγμα τιμῆς τοῦ βασιλέως.
|
9
Καὶ ἐκοιμήθη Οὐρίας παρὰ
τῇ θύρᾳ τοῦ βασιλέως μετὰ
τῶν δούλων τοῦ κυρίου αὐτοῦ
καὶ οὐ κατέβη εἰς τὸν οἶκον
αὐτοῦ. |
9
Ὁ Οὐρίας ὅμως ἐκοιμήθη
εἰς τὴν θύραν τοῦ βασιλικοῦ
ἀνακτόρου, μαζῆ μὲ τοὺς δούλους
τοῦ βασιλέως καὶ δὲν μετέβη
εἰς τὴν οἰκίαν του.
|
9
Ὁ Οὐρίας ὅμως δὲν ἐπῆγε
εἰς τὸ σπίτι του διὰ νὰ κοιμηθῇ,
ἀλλ' ἐκοιμήθη εἰς τὴν αὐλόθυραν
τοῦ βασιλικοῦ ἀνακτόρου, μαζὶ μὲ
τοὺς ὑπηρέτας καὶ φρουροὺς τοῦ
κυρίου του. |
10
Καὶ ἀνήγγειλαν τῷ Δαυὶδ λέγοντες,
ὅτι οὐ κατέβη Οὐρίας εἰς
τὸν οἶκον αὐτοῦ. Καὶ εἶπε
Δαυὶδ πρὸς Οὐρίαν· οὐχὶ
ἐξ ὁδοῦ σὺ ἔρχῃ; Τί
ὅτι οὐ κατέβης εἰς τὸν οἶκόν
σου; |
10
Ἐγνωστοποίησαν τὸ πρᾶγμα εἰς
τὸν βασιλέα Δαυίδ, ὅτι δηλαδὴ
ὁ Οὐρίας δὲν εἶχε μεταβῆ
εἰς τὸν οἶκον του. Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε
τὸν Οὐρίαν· <ἀπὸ δρόμον
δὲν ἔρχεσαι; Διατὶ δὲν ἐπῆγες
εἰς τὸν οἶκον σου νὰ ἀναπαυθῇς,
ἐφ' ὅσον ἔχεις ἄλλωστε ἀνάγκην
ἀναπαύσεως;> |
10
Ἀνεκοίνωσαν λοιπὸν τὸ γεγονὸς εἰς
τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ εἶπαν ὅτι
ὁ Οὐρίας δὲν ἐπῆγε εἰς
τὸ σπίτι του. Ἐκάλεσε τότε ὁ Δαβὶδ
τὸν Οὐρίαν καὶ τοῦ εἶπε: <Δὲν
ἐβάδισες τόσον δρόμον; Διατὶ λοιπὸν
δὲν ἐπῆγες νὰ ξεκουρασθῇς εἰς
τὸ σπίτι σου;> |
11
Καὶ εἶπεν Οὐρίας πρὸς Δαυίδ·
ἡ κιβωτὸς καὶ Ἰσραὴλ καὶ
Ἰούδας κατοικοῦσιν ἐν σκηναῖς,
καὶ ὁ κύριός μου Ἰωὰβ
καὶ οἱ δοῦλοι τοῦ κυρίου μου
ἐπὶ πρόσωπον τοῦ ἀγροῦ
παρεμβάλλουσι· καὶ ἐγὼ εἰσεσελεύσομαι
εἰς τὸν οἶκόν μου τοῦ φαγεῖν
καὶ πιεῖν καὶ κοιμηθῆναι μετὰ
τῆς γυναικός μου; Πῶς; Ζῇ ἡ
ψυχή σου, εἰ ποιήσω τὸ ρῆμα
τοῦτο. |
11
Ὁ Οὐρίας ἀπήντησε πρὸς
τὸν Δαυίδ· <ἡ ἱερὰ Κιβωτὸς
τοῦ Μαρτυρίου, ὅλος ὁ ἰσραηλιτικὸς
καὶ ἰουδαϊκὸς λαὸς κατοικοῦν
εἰς τὰς σκηνάς. Ὁ κύριός
μου, ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ δοῦλοι
του, ἔχουν στρατοπεδεύσει εἰς τὴν
πεδιάδα. Ἐγώ, λοιπόν, θὰ εἰσέλθω
εἰς τὴν οἰκίαν μου, διὰ νὰ
φάγω, νὰ πίω καὶ νὰ κοιμηθῶ
μὲ τὴν γυναῖκα μου; Πῶς εἶναι
δυνατὸν νὰ γίνῃ τοῦτο; Ὁρκίζομαι
εἰς τὴν ζωήν σου, ὅτι αὐτὸ
δὲν θὰ γίνῃ>.
|
11
Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Οὐρίας εἰς τὸν
Δαβίδ: <Ἡ Κιβωτὸς τοῦ Κυρίου εὑρίσκεται
εἰς τὸν τόπον τοῦ πολέμου καὶ μαζί
της οἱ Ἰσραηλῖται καὶ οἱ Ἰουδαῖοι
μένουν εις τὰς στρατιωτικὰς σκηνὰς
ἕτοιμοι διὰ πόλεμον καὶ ὁ κύριός μου,
ὁ ἀρχιστράτηγος Ἰωάβ, καί οἰ
φρουροὶ τοῦ κυρίου μου εἶναι στρατοπεδευμένοι
εἰς τὸ ὕπαιθρον χωρὶς καμμίαν κάλυψιν,
καὶ ἐγὼ θὰ ἔμβω εἰς τὸ
σπίτι μου, διὰ νὰ φάγω καὶ νὰ πιῶ
καὶ νὰ κοιμηθῶ μὲ τὴν γυναῖκα
μου; Πῶς θὰ κάνω κάτι τέτοιο; Ὁρκίζομαι
εἰς τὴν ζωήν σου καὶ σὲ βεβαιώνω ὅτι
δὲν πρόκειται νὰ τὸ κάνω αὐτὸ
ποτέ!> |
12
Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Οὐρίαν·
κάθισον ἐνταῦθα καί γε σήμερον,
καὶ αὔριον ἐξαποστελῶ σε. Καὶ
ἐκάθισεν Οὐρίας ἐν Ἱερουσαλὴμ
ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ
καὶ τῇ ἐπαύριον.
|
12
Ὁ Δαυὶδ εἶπε τότε πρὸς τὸν
Οὐρίαν· <κάθισε ἐδῶ
σήμερον καὶ αὔριον θὰ σὲ στείλω
πάλιν πρὸς τὸν Ἰωάβ>. Ὁ
Οὐρίας ἔμεινεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ
κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην
καὶ τὴν ἑπομένην.
|
12
Εἶπε τότε ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Οὐρίαν:
<Καλά, κάθισε λοιπὸν ἐδῶ καὶ σήμερα
καὶ θὰ σὲ στείλω αὔριον εἰς
τὸ μέτωπον>. Καὶ παρέμεινε πράγματι ὁ
Οὐρίας εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ κατὰ
τὴν ἡμέραν ἐκείνην καὶ κατὰ
τὴν ἑπομένην. |
13
Καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν Δαυίδ,
καὶ ἔφαγεν ἐνώπιον αὐτοῦ
καὶ ἔπιε καὶ ἐμέθυσεν αὐτόν·
καὶ ἐξῆλθεν ἑσπέρας τοῦ
κοιμηθῆναι ἐπὶ τῆς κοίτης αὐτοῦ
μετὰ τῶν δούλων τοῦ κυρίου αὐτοῦ,
καὶ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ
οὐ κατέβη. |
13
Ὁ Δαυὶδ τὸν προσεκάλεσεν εἰς
τὸ φαγητόν. Ὁ Οὐρίας ἔφαγε
καὶ ἔπιεν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως,
ὁ ὁποῖος καὶ τὸν ἐμέθυσε.
Κατὰ τὸ βράδυ ἐβγῆκεν ἀπὸ
τὸ βασιλικὸν ἀνάκτορον, διὰ
νὰ κοιμηθῇ. Ἐκοιμήθη εἰς τὴν
κλίνην του, μαζῆ μὲ τοὺς ἄλλους
δούλους τοῦ βασιλέως. Εἰς τὸ
σπίτι του δὲν ἐπῆγε.
|
13
Τὸν ἐκάλεσε δὲ ὁ Δαβὶδ καὶ
ἔφαγε μαζί του καὶ τοῦ ἔδωσε
νὰ πιῇ καὶ τὸν ἐμέθυσε.
Ὁ δὲ Οὐρίας ἐβγῆκε τὸ
βράδυ ἀπὸ τὸ ἀνάκτορον καὶ ἐπῆγε
νὰ κοιμηθῇ εἰς τὸ κρεββάτι του μαζὶί
μὲ τοὺς ὑπηρέτας τοῦ κυρίου του. Δὲν
ἐπῆγε καὶ πάλιν εἰς τὸ σπίτι
του. |
14
Καὶ ἐγένετο πρωῒ καὶ ἔγραψε
Δαυὶδ βιβλίον πρὸς Ἰωὰβ καὶ
ἀπέστειλεν ἐν χειρὶ Οὐρίου.
|
14
Ὅταν ἐξημέρωσεν, ὁ Δαυὶδ ἔγραψε
μίαν ἐπιστολὴν πρὸς τὸν Ἰωάβ,
τὴν ὁποίαν ἔστειλε μὲ τὸν
ἴδιον τὸν Οὐρίαν.
|
14
Ὅταν λοιπὸν ἐξημέρωσεν, ἔγραψεν
ὁ Δαβὶδ ἕνα γράμμα διὰ τὸν Ἰωὰβ
καὶ τοῦ τὸ ἔστειλε μὲ τὸν
Οὐρίαν. |
15
Καὶ ἔγραψεν ἐν βιβλίῳ λέγων·
εἰσάγαγε τὸν Οὐρίαν ἐξ
ἐναντίας τοῦ πολέμου τοῦ κραταιοῦ,
καὶ ἀποστροφήσεσθε ἀπὸ ὄπισθεν
αὐτοῦ, καὶ πληγήσεται καὶ ἀποθανεῖται.
|
15
Εἰς τὴν ἐπιστολὴν αὐτὴν
ἔγραφε τὰ ἐξῆς· <Βάλε
τὸν Οὐρίαν εἰς ἐπικίνδυνον
θέσιν τῶν πολεμικῶν ἐπιχειρήσεων.
Κατόπιν σεῖς θὰ ἀποσυρθῆτε μακρὰν
ἀπὸ αὐτόν, διὰ νὰ μείνῃ
ἔτσι αὐτὸς ἀβοήθητος ἐνώπιον
τῶν ἐχθρῶν, νὰ κτυπηθῇ καὶ
νὰ φονευθῇ>. |
15
Ἔγραψε δὲ τὰ ἑξῆς εἰς
τὸ γράμμα του: <Νὰ βάλῃς τὸν Οὐρίαν
ἀπέναντι ἀπὸ τοὺς πλέον δυναμικοὺς
καὶ σκληροὺς ἐχθρούς μας καὶ
νὰ ἀπομακρυνθῆτε σεῖς ἀπὸ
πίσω του, ὥστε νὰ πληγωθῇ καὶ νὰ
πεθάνῃ. |
16
Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ φυλάσσειν
Ἰωὰβ ἐπὶ τὴν πόλιν καὶ
ἔθηκε τὸν Οὐρίαν εἰς τὸν
τόπον, οὐ ᾔδει ὅτι ἄνδρες δυνάμεως
ἐκεῖ. |
16
Ὁ Ἰωάβ, ὁ ὁποῖος συνέχιζε
τὴν πολιορκίαν τῆς πόλεως, ἐτοποθέτησε
πράγματι τὸν Οὐρίαν εἰς ἐπικίνδυνον
μέρος, ὅπου ἐγνώριζεν ὅτι ὑπῆρχον
ἄνδρες γενναῖοι καὶ ἰσχυροί.
|
16
Καὶ πράγματι, ἐνῷ ἐσυνεχίζετο
ἀκόμη ἡ πολιορκία τῆς πόλεως, ὁ
Ἰωὰβ ἔβαλε τὸν Οὐρίαν νὰ
σταθῇ καὶ νὰ πολεμήσῃ εἰς τὴν
θέσιν, ὅπου ἐγνώριζεν ὅτι ὑπῆρχαν
ἀπέναντι δυνατοὶ καὶ γενναῖοι στρατιῶται
τῶν Ἀμμωνιτῶν. |
17
Καὶ ἐξῆλθον οἱ ἄνδρες τῆς
πόλεως καὶ ἐπολέμουν μετὰ Ἰωάβ,
καὶ ἔπεσαν ἐκ τοῦ λαοῦ ἐκ
τῶν δούλων Δαυίδ, καὶ ἀπέθανε
καί γε Οὐρίας ὁ Χετταῖος.
|
17
Οἱ ἄνδρες τῆς πολιορκουμένης πόλεως
ἐξώρμησαν καὶ συνῆψαν μάχην
ἐναντίον τοῦ Ἰωάβ. Κατὰ
τὴν μάχην ἐκείνην ἐφονεύθησαν
ἀπὸ τοὺς στρατιώτας τοὺς Ἰσραηλίτας
καὶ ἀπὸ τοὺς δούλους τοῦ
Δαυὶδ πολλοί. Μεταξὺ δὲ αὐτῶν
ἐφονεύθη καὶ ὁ Οὐρίας
ὁ Χετταῖος. |
17
Ἐβγῆκαν δὲ ἀπὸ τὴν πόλιν
Ραββὰθ οἱ στρατιῶται της καὶ ἄρχισαν
τὸν πόλεμον μὲ τὸν στρατὸν τοῦ
Ἰωάβ. Καὶ ἐφονεύθησαν κατὰ τὴν
σύγκρουσιν ἐκείνην ἀρκετοὶ ἀπὸ
τὸν στρατὸν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ
ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Δαβίδ. Μαζὶ
μὲ αὐτοὺς ἐφονεύθη καὶ ὁ
Οὐρίας ὁ Χετταῖος. |
18
Καὶ ἀπέστειλεν Ἰωὰβ καὶ
ἀπήγγειλε τῷ Δαυὶδ πάντας τοὺς
λόγους τοῦ πολέμου λαλῆσαι πρὸς
τὸν βασιλέα |
18
Ὁ Ἰωάβ, ἔπειτα ἀπὸ τὰ
γεγονότα αὐτά, ἔστειλεν ἀγγελιαφόρον
εἰς τὸν Δαυὶδ καὶ ἔδωκεν εἰς
αὐτὸν τὴν ἐντολὴν νὰ ἀναφέρῃ
εἰς τὸν βασιλέα τὰ συμβάντα
τοῦ πολέμου. |
18
Ἀπέστειλε δὲ ὁ Ἰωὰβ ἀγγελιαφόρον,
διὰ νὰ ἀνακοινώσῃ τὰ συμβάντα
εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ νὰ ἐνημερώσῃ
τὸν βασιλέα ὡς πρὸς τὰς πολεμικὰς
ἐπιχειρήσεις. |
19
καὶ ἐνετείλατο τῷ ἀγγέλῳ
λέγων· ἐν τῷ συντελέσαι πάντας
τοὺς λόγους τοῦ πολέμου λαλῆσαι
πρὸς τὸν βασιλέα
|
19
Εἰς τὸν ἀγγελιαφόρον δὲ προσέθεσεν
ὁ Ἰωὰβ ἐπὶ πλέον καὶ
τοῦτο· <ὅταν τελειώσῃς τὴν
ἀναφοράν σου πρὸς τὸν βασιλέα
δι' ὅλα τὰ συμβάντα τοῦ πολέμου
|
19
Διέταξε μάλιστα ὁ Ἰωὰβ τὸν ἀγγελιαφόρον
καὶ τὸν εἶπε: <Πρόσεξε πῶς
θὰ ἐνεργήσης, μόλις τελειώσῃς αὐτά,
ποὺ ἔχεις νὰ ἀναφέρῃς εἰς
τὸν βασιλέα διὰ τὸν πόλεμον.
|
20
καὶ ἔσται ἐὰν ἀναβῇ ὁ
θυμὸς τοῦ βασιλέως, καὶ εἴπῃ
σοι· τί ὅτι ἠγγίσατε πρὸς
τὴν πόλιν πολεμῆσαι; Οὐκ ἤδειτε
ὅτι τοξεύσουσιν ἀπάνωθεν του τείχους;
|
20
καὶ ἴδῃς ὅτι κατέλαβε θυμὸς
τὸν βασιλέα καί σου εἴπῃ: Διατί
ἐπλησιάσατε καὶ ἐπολεμήσατε
τόσον κοντὰ εἰς τὴν πόλιν; Δὲν
ἐγνωρίζατε ὅτι θὰ σᾶς τοξεύσουν
ἀπὸ τὰ τείχη τῆς πόλεως;
|
20
Ἐὰν θυμώσῃ ὁ βασιλεὺς καὶ
σοῦ εἰπῇ: <Διατί ἐπλησιάσατε
τόσον πολὺ εἰς τὴν πόλιν διὰ νὰ
πολεμήσετε; Δὲν ξέρατε ὅτι θὰ ρίξουν
βέλη μὲ τὰ τόξα των οἱ ἐχθροὶ
ἀπὸ ἐπάνω ἀπὸ τὸ
τεῖχος; |
21
Τίς ἐπάταξε τὸν Ἀβιμέλεχ
υἱὸν Ἱεροβάαλ υἱοῦ Νήρ;
Οὐχὶ γυνὴ ἔρριψε κλάσμα μύλου
ἐπ' αὐτὸν ἀπὸ ἄνωθεν τοῦ
τείχους καὶ ἀπέθανεν ἐν Θαμασί;
Ἱνατὶ προσηγάγετε πρὸς τὸ τεῖχος;
Καὶ ἐρεῖς· καί γε ὁ δοῦλός
σου Οὐρίας ὁ Χετταῖος ἀπέθανε.
|
21
Ποιὸς ἐφόνευσε τὸν Ἀβιμέλεχ,
τὸν υἱὸν τοῦ Ἱεροβάαλ,
υἱοῦ τοῦ Νήρ; Δὲν ἔρριψε
ἐναντίον του θραῦσμα μυλόπετρας ἐπάνω
ἀπὸ τὸν τοῖχον μία γυναῖκα
καὶ τὸν ἐφόνευσεν εἰς τὴν
Θαμασί; Διατί, λοιπόν, ἐπλησιάσατε
πρὸς τὸ τεῖχος; Σὺ θὰ τοῦ
ἀπαντήσῃς· Ὁ δοῦλος σου,
ὁ Οὐρίας ὁ Χετταῖος, ἐφονεύθη
ἐκεῖ>. |
21
Ποιὸς ἐσκότωσε τὸν Ἀβιμέλεχ,
τὸν υἱὸν τοῦ Ἱεροβάαλ,
ποὺ ἦτο υἱὸς τοῦ Νήρ; Δὲν
ἔρριξε μία γυναῖκα ἐπάνω του ἕνα
κομμάτι μυλόπετρας ἀπὸ ἐπάνω
ἀπὸ τὸ τεῖχος καὶ ἐφονεύθη
εἰς τὴν Θαμασί; Διατί λοιπὸν ἐπλησιάσατε
τόσον πολὺ εἰς τὸ τεῖχος;> Ὅταν
σοῦ εἰπῇ αὐτὰ ὁ βασιλεύς>,
ἐσυνέχισε ὁ Ἰωάβ, <θὰ
ἀπαντήσῃς: <Ἐφονεύθη ἐκεῖ
καὶ ὁ δοῦλος σου ὁ Οὐρίας ὁ
Χετταῖος>. |
22
Καὶ ἐπορεύθη ὁ ἄγγελος Ἰωὰβ
πρὸς τὸν βασιλέα εἰς Ἱερουσαλήμ,
καὶ παρεγένετο καὶ ἀπήγγειλε
τῷ Δαυὶδ πάντα, ὅσα ἀπήγγειλεν
αὐτῷ Ἰωὰβ πάντα τὰ ρήματα
τοῦ πολέμου. Καὶ ἐθυμώθη Δαυὶδ
πρὸς Ἰωὰβ καὶ εἶπε πρὸς
τὸν ἄγγελον· ἱνατὶ προσηγάγετε
πρὸς τὴν πόλιν τοῦ πολεμῆσαι;
Οὐκ ᾔδειτε ὅτι πληγήσεσθε ἀπὸ
τοῦ τείχους; Τίς ἐπάταξε τὸν
Ἀβιμέλεχ υἱὸν Ἱεροβάαλ;
Οὐχὶ γυνὴ ἔρριψεν ἐπ' αὐτὸν
κλάσμα μύλου ἀπὸ τοῦ τείχους
καὶ ἀπέθανεν ἐν Θαμασί; Ἱνατὶ
προσηγάγετε πρὸς τὸ τεῖχος;
|
22
Ὁ ἀγγελιαφόρος τοῦ Ἰωὰβ
ἐπῆγε πρὸς τὸν βασιλέα Δαυὶδ
εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἔφθασεν
ἐκεῖ καὶ ἀνήγγειλεν εἰς
τὸν Δαυὶδ ὅλα ὅσα εἶχε διατάξει
αὐτὸν ὁ Ἰωὰβ νὰ τοῦ
εἴπῃ σχετικῶς μὲ τὰ γεγονότα
τοῦ πολέμου. Ὁ Δαυὶδ κατελήφθη
ἀπὸ θυμὸν ἐναντίον τοῦ
Ἰωὰβ καὶ εἶπε πρὸς τὸν
ἀγγελιαφόρον· <διατὶ ἐπλησιάσατε
τόσον πολὺ εἰς τὴν πόλιν καὶ
συνήψατε ἐκεῖ μάχην; Δὲν ἐγνωρίζατε
ὅτι θὰ κτυπηθῆτε ἀπὸ τοὺς
στρατιώτας, ποῦ ἐφύλατταν τὸ
τεῖχος; Ποῖος ἐφόνευσε τὸν Ἀβιμέλεχ,
τὸν υἱὸν τοῦ Ἱεροβάαλ;
Δὲν τὸν ἐφόνευσε κάποια γυναῖκα,
ἡ ὁποία ἔρριψεν ἐναντίον
του ἀπὸ τὸ τεῖχος ἕνα θραῦσμα
ἀπὸ μυλόπετραν καὶ ἀπέθανεν
ἐκεῖνος εἰς Θαμασί; Διατὶ ἐπλησιάσατε
πρὸς τὸ τεῖχος;> |
22
Καὶ ἔφυγεν ὁ ἀγγελιαφόρος τοῦ
Ἰωὰβ διὰ νὰ ὑπάγῃ εἰς
τὸν βασιλέα καὶ ἔφθασεν εἰς τὴν
Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀνεκοίνωσεν εἰς
τὸν Δαβὶδ ὅσα τοῦ παρήγγειλεν ὁ
Ἰωάβ, ὅλα δηλαδὴ τὰ γεγονότα
τοῦ πολέμου. Ἐθύμωσε δὲ ὁ Δαβὶδ
ἐναντίον τοῦ Ἰωὰβ καὶ εἶπε
πρὸς τὸν ἀγγελιαφόρον: <Διατί επλησιάσατε
τόσον πολὺ εἰς τὴν πόλιν, διὰ νὰ
πολεμήσετε ἀπὸ κοντά; Δὲν ξέρατε ὅτι
θὰ σᾶς ἐκτυποῦσαν μὲ τὰ
βέλη των οἱ ἐχθροὶ ἀπὸ τὸ
τεῖχος; Ποῖος ἐσκότωσε τὸν Ἀβιμέλεχ,
τὸν υἱὸν τοῦ Ἱεροβάαλ;
Δὲν ἔρριξε ἐπάνω του μία γυναῖκα
ἕνα κομμάτι μυλόπετρας ἀπὸ τὸ
τεῖχος καὶ ἐφονεύθη εἰς τὴν
Θαμασί; Διατὶ λοιπὸν ἐπλησιάσατε τόσον πολὺ
εἰς τὸ τεῖχος;> |
23
Καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος πρὸς Δαυὶδ
ὅτι ἐκραταίωσαν ἐφ' ἡμᾶς
οἱ ἄνδρες καὶ ἐξῆλθαν ἐφ'
ἡμᾶς εἰς τὸν ἀγρόν, καὶ
ἐγενήθημεν ἐπ' αὐτοὺς ἕως
τῆς θύρας τῆς πύλης,
|
23
Ὁ ἀγγελιαφόρος εἶπε τότε πρὸς
τὸν Δαυίδ· <ὅτι οἱ ἐχθροὶ
ἐφάνησαν ἰσχυρότεροι ἀπὸ
ἡμᾶς, ἐξῆλθον ἐναντίον
μας εἰς τὸν ἀγρὸν καὶ μᾶς
ἐπετέθησαν ἔξω ἀπὸ τὴν
πόλιν εἰς τὴν πεδιάδα. Ἡμεῖς
ὅμως τοὺς ἀπεκρούσαμεν ἕως εἰς
τὴν πύλην τῆς πόλεως.
|
23
Καὶ ἀπεκρίθη ὁ ἀγγελιαφόρος εἰς
τὸν Δαβίδ: <Ἔγινε αὐτό, διότι οἱ
ἐχθροὶ ἔδειξαν γενναιότητα ἐναντίον
μας καὶ ἐβγῆκαν εἰς τὸ ὕπαιθρον,
διὰ νὰ συμπλακοῦν μαζί μας, ἀλλὰ
τοὺς ἀπεκρούσαμεν καὶ τοὺς ἀπωθήσαμεν
ἕως τὴν εἴσοδον τῆς πύλης τῆς
πόλεως. |
24
Καὶ ἐτόξευσαν οἱ τοξεύοντες
πρὸς τοὺς παῖδάς σου ἀπάνωθεν
τοῦ τείχους, καὶ ἀπέθανον τῶν
παίδων τοῦ βασιλέως, καί γε ὁ δοῦλός
σου Οὐρίας ὁ Χετταῖος ἀπέθανε.
|
24
Τότε ἀπὸ τὸ ὕψος τοῦ τείχους
οἱ ἐχθροὶ ἔρριψαν μὲ τὰ
τόξα τους βέλη ἐναντίον μας. Ἐκεῖ
ἐφονεύθησαν πολλοὶ δοῦλοι τοῦ
βασιλέως, μεταξὺ δὲ αὐτῶν ἐφονεύθη
καὶ αὐτὸς ἀκόμη ὁ δοῦλος
σου ὁ Οὐρίας>. |
24
Καὶ ἐνῷ ἐπλησιάσαμεν, ἔρριξαν
τὰ βέλη των οἱ τοξόται ἀπὸ ἐπάνω
ἀπὸ τὸ τεῖχος πρὸς ἐμᾶς,
τοὺς δούλους σου. Καὶ ἐφονεύθησαν ἐκεῖ
ἀρκετοὶ ἀπὸ τοὺς στρατιώτας
τοῦ βασιλέως καὶ μαζί των ἐφονεύθη
καὶ ὁ δοῦλος σου, ὁ Οὐρίας ὁ
Χετταῖος>. |
25
Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς τὸν ἄγγελον·
τάδε ἐρεῖς πρὸς Ἰωάβ·
μὴ πονηρὸν ἔστω ἐν ὀφθαλμοῖς
σου τὸ ρῆμα τοῦτο, ὅτι ποτὲ
μὲν οὕτως καὶ ποτὲ οὕτως φάγεται
ἡ μάχαιρα· κραταίωσον τὸν πόλεμόν
σου εἰς τὴν πόλιν καὶ κατάσπασον
αὐτὴν καὶ κραταίωσον αὐτήν.
|
25
Ὁ Δαυὶδ εἶπε τότε πρὸς τὸν
ἀγγελιαφόρον· <αὐτὰ θὰ
πῇ ἐκ μέρους μου εἰς τὸν Ἰωάβ·
Μὴ θεωρήσῃς καὶ πολὺ μεγάλο
κακὸ αὐτὸ τὸ γεγονός, διότι
ἡ μάχαιρα τοῦ πολέμου ἄλλοτε
κατατρώγει τὸν ἕνα καὶ ἄλλοτε
τὸν ἄλλον. Σὺ δὲ νὰ ἐντείνῃς
τὰς πολεμικάς σου ἐπιχειρήσεις ἐναντίον
τῆς πόλεως αὐτῆς, νὰ τὴν
καταλάβῃς καὶ νὰ τὴν καταστρέψῃς>.
|
25
Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν
ἀγγελιαφόρον: <Νὰ εἰπῇς τὰ
ἑξῆς εἰς τὸν Ἰωάβ: Μὴ
λυπηθῇς πολὺ καὶ θεωρήσῃς φοβερὸν
τὸ γεγονός, διότι αὐτὰ ἔχει ὁ
πόλεμος. Τὸ μαχαίρι τρώγει ἄλλοτε μὲ αὐτὸν
καὶ ἄλλοτε μὲ ἐκεῖνον τὸν
τρόπον. Νὰ ἐντείνῃς τὴν ἐπίθεσίν
σου ἐναντίον τῆς πόλεως καὶ νὰ
τὴν κυριεύσῃς καὶ νὰ τὴν καταστρέψῃς>.
|
26
Καὶ ἤκουσεν ἡ γυνὴ Οὐρίου
ὅτι ἀπέθανεν Οὐρίας ὁ
ἀνὴρ αὐτῆς, καὶ ἐκόψατο
τὸν ἄνδρα αὐτῆς.
|
26
Ὅταν ἡ σύζυγος τοῦ Οὐρίου
ἔμαθεν ὅτι ἐφονεύθη ὁ σύζυγός
της, τὸν ἐπένθησε μὲ κοπετοὺς
καὶ θρήνους. |
26
Ἔμαθε δὲ ἡ γυναῖκα τοῦ Οὐρίου
ὅτι ἐσκοτώθη ὁ ἄνδρας της ὁ
Οὐρίας καὶ ἔκλαυσε πολὺ τὸν
ἄνδρα της. |
27
Καὶ διῆλθε τὸ πένθος καὶ ἀπέστειλε
Δαυίδ, καὶ συνήγαγεν αὐτὴν εἰς
τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ἐγενήθη
αὐτῷ εἰς γυναῖκα, καὶ ἔτεκεν
αὐτῷ υἱόν. Καὶ πονηρὸν
ἐφάνη τὸ ρῆμα, ὃ ἐποίησε
Δαυίδ, ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου.
|
27
Ὅταν δὲ ἐπέρασαν αἱ ἡμέραι
τοῦ πένθους της, ἔστειλεν ὁ Δαυὶδ
ἄνθρωπον καὶ τὴν ἔφερεν εἰς
τὸ ἀνάκτορόν του. Ἐκεῖ
δὲ αὐτὴ ἔγινε πλέον νόμιμος
σύζυγος τοῦ Δαυὶδ καὶ ἐγέννησεν
εἰς αὐτὸν υἱόν. Εἰς τὰ
μάτια ὅμως τοῦ Θεοῦ ἐφάνη
πολὺ κακὴ ἡ πρᾶξις αὐτή,
τὴν ὁποίαν ἔκαμεν ὁ Δαυίδ.
|
27
Καὶ ὅταν ἐπέρασε ὁ καιρὸς τοῦ
πένθους, ἔστειλεν ὁ Δαβὶδ ἀνθρώπους
του καὶ τὴν ἔφερεν εἰς τὸ ἀνάκτορόν
του. Καὶ ἔγινε πλέον νόμιμος γυναῖκα του
καὶ τοῦ ἐγέννησεν υἱόν. Ἡ
ὅλη ὅμως ἐνέργεια τοῦ Δαβὶδ
ἐφάνη πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ
ἔγινεν ὁ βασιλεὺς ἔνοχος ἀπέναντι
Ἐκείνου. |