Βασιλειών Β : Κεφάλαιον Κ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐκεῖ ἐπικαλούμενος υἱὸς παράνομος, καὶ ὄνομα αὐτῷ Σαβεέ, υἱὸς Βοχορὶ ἀνὴρ ὁ Ἰεμινί, καὶ ἐσάλπισε τῇ κερατίνῃ καὶ εἶπεν· οὐκ ἔστιν ἡμῖν μερὶς ἐν Δαυὶδ οὐδὲ κληρονομία ἡμῖν ἐν τῷ υἱῷ Ἰεασαί· ἀνὴρ εἰς τὰ σκηνώματά σου, Ἰσραήλ.
2 Καὶ ἀνέβη πᾶς ἀνὴρ Ἰσραὴλ ἀπὸ ὄπισθεν Δαυὶδ ὀπίσω Σαβεὲ υἱοῦ Βοχορί, καὶ ἀνὴρ Ἰούδα ἐκολλήθη τῷ βασιλεῖ αὐτῶν ἀπὸ τοῦ Ἰορδάνου καὶ ἕως Ἱερουσαλήμ.
3 Καὶ εἰσῆλθε Δαυὶδ εἰς οἶκον αὐτοῦ εἰς Ἱερουσαλήμ, καὶ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺς τὰς δέκα γυναῖκας τὰς παλλακὰς αὐτοῦ, ἂς ἀφῆκε φυλάσσειν τὸν οἶκον, καὶ ἔδωκεν αὐτὰς ἐν οἴκῳ φυλακῆς καὶ διέθρεψεν αὐτὰς καὶ πρὸς αὐτὰς οὐκ εἰσῆλθε, καὶ ἦσαν συνεχόμεναι ἕως θανάτου αὐτῶν, χῆραι ζῶσαι.
4 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Ἀμεσσαΐ· βόησόν μοι τὸν ἄνδρα Ἰούδα τρεῖς ἡμέρας, σὺ δὲ αὐτοῦ στῆθι.
5 Καὶ ἐπορεύθη Ἀμεσσαῒ τοῦ βοῆσαι τὸν Ἰούδαν καὶ ἐχρόνισεν ἀπὸ τοῦ καιροῦ, οὗ ἐτάξατο αὐτῷ Δαυίδ.
6 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Ἀμεσσαΐ· νῦν κακοποιήσει ἡμᾶς Σαβεὲ υἱὸς Βοχορὶ ὑπὲρ Ἀβεσσαλώμ, καὶ νῦν σὺ λάβε μετὰ σεαυτοῦ τοὺς παῖδας τοῦ κυρίου σου καὶ καταδίωξον ὀπίσω αὐτοῦ, μήποτε ἑαυτῷ εὕρῃ πόλεις ὀχυρὰς καὶ σκιάσει τοὺς ὀφθαλμοὺς ἡμῶν.
7 Καὶ ἐξῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ οἱ ἄνδρες Ἰωὰβ καὶ ὁ Χερεθὶ καὶ ὁ Φελεθὶ καὶ πάντες οἱ δυνατοὶ καὶ ἐξῆλθον ἐξ Ἱερουσαλὴμ διῶξαι ὀπίσω Σαβεὲ υἱοῦ Βοχορί.
8 Καὶ αὐτοὶ παρὰ τῷ λίθῳ τῷ μεγάλῳ τῷ ἐν Γαβαών, καὶ Ἀμεσσαῒ εἰσῆλθεν ἔμπροσθεν αὐτῶν. Καὶ Ἰωὰβ περιεζωσμένος μανδύαν τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ καὶ ἐπ' αὐτῷ ἐζωσμένος μάχαιραν ἐζευγμένην ἐπὶ τῆς ὀσφύος αὐτοῦ ἐν κολεῷ αὐτῆς, καὶ ἡ μάχαιρα ἐξῆλθε καὶ ἔπεσε.
9 Καὶ εἶπεν Ἰωὰβ τῷ Ἀμεσσαῒ εἰ ὑγιαίνεις σὺ ἀδελφέ; Καὶ ἐκράτησεν ἡ χεὶρ ἡ δεξιὰ Ἰωάβ τοῦ πώγωνος Ἀμεσσαὶ τοῦ καταφιλῆσαι αὐτόν.
10 Καὶ Ἀμεσσαῒ οὐκ ἐφυλάξατο τὴν μάχαιραν τὴν ἐν τῇ χειρὶ Ἰωάβ, καὶ ἔπαισεν αὐτὸν ἐν αὐτῇ Ἰωὰβ εἰς τὴν ψόαν, καὶ ἐξεχύθη ἡ κοιλία αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν, καὶ οὐκ ἐδευτέρωσεν αὐτῷ, καὶ ἀπέθανε. Καὶ Ἰωὰβ καὶ Ἀβεσσαῒ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐδίωξεν ὀπίσω Σαβεὲ υἱοῦ Βοχορί·
11 καὶ ἀνὴρ ἔστη ἐπ' αὐτὸν τῶν παιδαρίων Ἰωὰβ καὶ εἶπε· τίς ὁ βουλόμενος Ἰωὰβ καὶ τίς τοῦ Δαυίδ, ὀπίσω Ἰωάβ;
12 Καὶ Ἀμεσσαῒ πεφυρμένος ἐν τῷ αἵματι ἐν μέσῳ τῆς τρίβου, καὶ εἶδεν ἀνήρ, ὅτι εἰστήκει πᾶς ὁ λαός, καὶ ἀπέστρεψε τὸν Ἀμεσσαῒ ἐκ τῆς τρίβου εἰς ἀγρὸν καὶ ἐπέρριψεν ἐπ' αὐτὸν ἱμάτιον, καθότι εἶδε πάντα τὸν ἐρχόμενον ἐπ' αὐτὸν ἐστηκότα·
13 ἡνίκα δὲ ἔφθασεν ἐκ τῆς τρίβου, παρῆλθε πᾶς ἀνὴρ Ἰσραὴλ ὀπίσω Ἰωὰβ τοῦ διῶξαι ὀπίσω Σαβεὲ υἱοῦ Βοχορί.
14 Καὶ διῆλθεν ἐν πάσαις φυλαῖς Ἰσραὴλ εἰς Ἀβὲλ καὶ εἰς Βαιθμαχὰ καὶ πάντες ἐν Χαρρί, καὶ ἐξεκκλησιάσθησαν, καὶ ἦλθον κατόπισθεν αὐτοῦ.
15 Καὶ παρεγενήθησαν καὶ ἐπολιόρκουν ἐπ' αὐτὸν τὴν Ἀβὲλ καὶ Βαιθμαχὰ καὶ ἐξέχεαν πρόσχωμα πρὸς τὴν πόλιν, καὶ ἔστη ἐν τῷ προτειχίσματι, καὶ πᾶς ὁ λαὸς μετὰ Ἰωὰβ ἐνοοῦσαν καταβαλεῖν τὸ τεῖχος.
16 Καὶ ἐβόησε γυνὴ σοφὴ ἐκ τοῦ τείχους καὶ εἶπεν· ἀκούσατε ἀκούσατε, εἴπατε δὴ πρὸς Ἰωάβ· ἔγγισον ἕως ὧδε, καὶ λαλήσω πρὸς αὐτόν.
17 Καὶ προσήγγισε πρὸς αὐτήν, καὶ εἶπεν ἡ γυνή· εἰ σὺ εἶ Ἰωάβ; Ὁ δὲ εἶπεν· ἐγώ. Εἶπε δὲ αὐτῷ· ἄκουσον τοὺς λόγους τῆς δούλης σου, καὶ εἶπεν Ἰωάβ· ἀκούω ἐγώ εἰμι.
18 Καὶ εἶπε λέγουσα· λόγον ἐλάλησαν ἐν πρώτοις λέγοντες· ἠρωτημένος ἠρωτήθη ἐν τῇ Ἀβὲλ καὶ ἐν Δὰν εἰ ἐξέλιπον ἃ ἔθεντο οἱ πιστοὶ τοῦ Ἰσραήλ, ἐρωτῶντες ἐπερωτήσουσιν ἐν Ἀβέλ, καὶ οὕτως εἰ ἐξέλιπον.
19 Ἐγὼ εἰμι εἰρηνικὰ τῶν στηριγμάτων Ἰσραήλ, σὺ δὲ ζητεῖς θανατῶσαι πόλιν καὶ μητρόπολιν ἐν Ἰσραήλ· ἱνατὶ καταποντίζεις κληρονομίαν Κυρίου;
20 Καὶ ἀπεκρίθη Ἰωάβ, καὶ εἶπεν· ἵλεώς μοι ἵλεώς μοι, εἰ καταποντιῶ καὶ εἰ διαφθερῶ·
21 οὐχ οὕτως ὁ λόγος, ὅτι ἀνὴρ ἐξ ὄρους Ἐφραίμ, Σαβεὲ υἱὸς Βοχορὶ ὄνομα αὐτοῦ, καὶ ἐπῆρε τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τὸν βασιλέα Δαυίδ· δότε αὐτόν μοι μόνον, καὶ ἀπελεύσομαι ἀπάνωθεν τῆς πόλεως. Καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ πρὸς Ἰωάβ· ἰδοὺ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ριφήσεται πρὸς σὲ διὰ τοῦ τείχους.
22 Καὶ εἰσῆλθεν ἡ γυνὴ πρὸς πάντα τὸν λαὸν καὶ ἐλάλησε πρὸς πᾶσαν τὴν πόλιν ἐν τῇ σοφίᾳ αὐτῆς· καὶ ἀφεῖλε τὴν κεφαλὴν Σαβεὲ υἱοῦ Βοχορί. Καὶ ἀφεῖλε καὶ ἔβαλε πρὸς Ἰωάβ. Καὶ ἐσάλπισεν ἐν κερατίνῃ, καὶ διεσπάρησαν ἀπὸ τῆς πόλεως ἀπ' αὐτοῦ ἀνὴρ εἰς τὰ σκηνώματα αὐτοῦ· καὶ Ἰωὰβ ἀπέστρεψεν εἰς Ἱερουσαλὴμ πρὸς τὸν βασιλέα.
23 Καὶ ὁ Ἰωὰβ πρὸς πάσῃ τῇ δυνάμει Ἰσραήλ, καὶ Βαναίας υἱὸς Ἰωδαὲ ἐπὶ τοῦ Χερεθὶ καὶ ἐπὶ τοῦ Φελεθί,
24 καὶ Ἀδωνιρὰμ ἐπὶ τοῦ φόρου, καὶ Ἰωσαφὰτ υἱὸς Ἀχιλοὺθ ἀναμιμνήσκων,
25 καὶ Σουσὰ γραμματεύς, καὶ Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ ἱερεῖς,
26 καί γε Ἰρὰς ὁ Ἰαρὶν ἧν ἱερεὺς τοῦ Δαυίδ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ζοῦσε εἰς τὰ Γάλγαλα, γνωστὸς ἀπὸ ὅλους ὡς κακὸς ἄνθρωπος, κάποιος ὀνομαζόμενος Σαβεέ, υἱὸς τοῦ Βοχόρ, ποὺ ἀνῆκεν εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Βενιαμίν. Αὐτός μὲ τὴν κερατίνην σάλπιγγα ἐσάλπισε καὶ εἶπε πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας· <ἡμεῖς δὲν ἔχομεν καμμίαν σχέσιν μὲ τὸν Δαυίδ, οὔτε καὶ ὑπάρχει καμμιὰ κληρονομία μεταξὺ ἡμῶν καὶ τοῦ παιδιοῦ αὐτοῦ τοῦ Ἰεσσαί. Διὰ τοῦτο κάθε Ἰσραηλίτης ἂς ἐπανέλθῃ εἰς τὸ σπίτι του>.
2 Ὅλοι οἱ ἄλλοι Ἰσραηλῖται ἀπεμακρύνθησαν καὶ ἀπεστάτησαν ἀπὸ τὸν Δαυὶδ καὶ ἠκολούθησαν τὸν Σαβεέ, τὸν υἱὸν αὐτὸν τοῦ Βοχόρ. Ἡ φυλὴ ὅμως τοῦ Ἰούδα, ἡ ὁποία ἐξετείνετο ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν μέχρι καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ, προσεκολλήθη στενώτερον εἰς τὸν βασιλέα Δαυίδ.
3 Ὁ Δαυὶδ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον του. Ἔλαβε τὰς δέκα συζύγους του τῆς δευτέρας σειρᾶς, τὰς ὁποίας, ὅταν ἔφευγεν, εἶχεν ἀφήσει νὰ φυλάσσουν τὸν οἶκον του. Ἔκλεισεν αὐτὰς εἰς κάποιον ἄλλον οἶκον. Ἔδιδεν ὅλα ὅσα τοὺς ἐχρειάζοντο εἰς διατροφήν των, ἀλλὰ αὐτὸς ποτὲ δὲν ἦλθεν πλέον εἰς συνάφειαν μὲ αὐτάς. Ἔμειναν ἔτσι αὐταὶ κλεισμέναι μέχρι θανάτου των, ὡς ἐὰν ἦσαν ζωντοχῆραι.
4 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ εἶπε πρὸς τὸν Ἀμεσσαΐ· φρόντισε νὰ κληθοῦν καὶ νὰ παρουσιασθοῦν ἐδῶ ὅλοι οἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς Ἰούδα ἐντὸς τριῶν ἡμερῶν, Σὺ δὲ ἔλα κατόπιν καὶ στάσου ἐδῶ>.
5 Ὁ Ἀμεσσαῒ ἀνεχώρησε, διὰ νὰ προσκαλέσῃ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα. Ἐβράδυνεν ὅμως ἀπὸ τὴν προθεσμίαν, ποὺ τοῦ ἔδωκεν ὁ Δαυίδ.
6 Ὅταν ἐπέστρεψε, τοῦ εἶπεν ὁ Δαυίδ· <μάθε ὅτι ὁ Σαβεέ, ὁ υἱὸς Βοχορί, ἔχει κατὰ νοῦν νὰ ἐπιφέρῃ τώρα ἐναντίον μας κακὰ μεγαλύτερα ἀπὸ ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα μᾶς ἐπροξένησεν ὁ Ἀβεσσαλώμ. Λοιπόν, σὺ τώρα πάρε μαζῆ σου τὸ στράτευμα τοῦ κυρίου σου καὶ καταδίωξε αὐτόν, μήπως τυχὸν εὕρῃ πόλεις ὀχυρὰς καὶ μᾶς διαφύγῃ καὶ μᾶς φέρῃ εἰς δύσκολον θέσιν.
7 Μαζῆ μὲ τὸν Ἀμεσσαῒ ἠκολούθησαν καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ ἀρχιστρατήγου Ἰωάβ, οἱ σωματοφύλακες τοῦ Δαυὶδ Χερεθὶ καὶ Φελεθί, ὅλοι γενναῖοι ἄνδρες. Αὐτοὶ ἐξῆλθαν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ καταδιώξουν τὸν Σαβεέ, τὸν Βοχορίτην.
8 Ὅταν ὁ στρατὸς τοῦ Δαυὶδ εὑρίσκετο εἰς τὴν Γαβαών, πλησίον τοῦ μεγάλου βράχου, παρουσιάσθη ἐνώπιον αὐτῶν ὁ Ἀμεσσα. Ὁ Ἰωὰβ εἶχε φορέσει τὸν στρατιωτικόν του μανδύαν καὶ ἐπάνω ἀπὸ τὸν μανδύαν αὐτὸν εἶχε ζωσθῆ μάχαιραν, ποὺ ἐκρέματο ἀπὸ τὴν μέσην του. Ἡ δὲ μάχαιρα ἦτο ἐντὸς τῆς θήκης της. Ἡ μάχαιρα ὅμως ἐβγῆκεν ἀπὸ τὴν θήκην καὶ ἔπεσε κατὰ γῆς.
9 Ὁ Ἰωὰβ εἶπεν εἰς τὸν Ἀμεσσαΐ· <ἀδελφέ μου, τί κάνεις; Πῶς εἶναι ἡ ὑγεία σου;> Ὁ Ἰωὰβ ἐπῆρε μὲ τὴν δεξιάν του χεῖρα τὸν πώγωνα τοῦ Ἀμεσσαῒ εἰς ἔνδειξιν ἀγάπης μὲ σκοπὸν νὰ τὸν φιλήσῃ.
10 Καὶ ὁ Ἀμεσσαῒ δὲν ἐπρόσεξε τὴν μάχαιραν, τὴν ὁποίαν ἐν τῷ μεταξὺ εἶχεν λάβει ἀπὸ τὴν γῆν ὁ Ἰωάβ. Ὁ Ἰωὰβ ἐκτύπησε μὲ αὐτὴν τὸν Ἀμεσσαῒ ἐκεῖ παρὰ τοὺς νεφροὺς καὶ ἐχύθηκαν τὰ ἔντερα τῆς κοιλίας του εἰς τὴν γῆν. Δὲν ἐκτύπησε δὲ διὰ δευτέραν φοράν, διότι ὁ Ἀμεσσαῒ ἀπέθανεν ἀμέσως. Ἔτσι ὁ Ἰωὰβ καὶ ὁ ἀδελφός του ὁ Ἀβεσσαῒ κατεδίωξαν τὸν Σαβεὲ τὸν Βοχορίτην.
11 Ἕνας ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Ἰωὰβ ἐστάθη ὄρθιος ἐπάνω ἀπὸ τὸ πτῶμα τοῦ Ἀμεσσαῒ καὶ ἔλεγεν εἰς τοὺς διερχομένους· <αὐτὸς ποὺ θέλει τὸν Ἰωὰβ καὶ ἀγαπᾷ τὸν Δαυίδ, ἂς ἀκολουθήσῃ τὸν Ἰωὰβ καὶ ἂς φύγῃ ἀπὸ ἐδῶ>.
12 Ὁ Ἀμεσσαῒ ἦτο βουτηγμένος εἰς τὸ αἷμα του καὶ εὑρίσκετο εἰς τὸ μέσον τῆς ὁδοῦ. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς τοῦ Ἰωὰβ εἶδεν, ὅτι ὅλος ὁ λαὸς εἶχε μαζευθῆ καὶ ἐστέκετο ἐκεῖ. Διὰ τοῦτο ἀπεμάκρυνε τὸ πτῶμα τοῦ Ἀμεσσαῒ ἀπὸ τὴν ὁδόν, τὸ μετέφερεν εἰς κάποιο χωράφι καὶ ἔρριψεν ἐπάνω εἰς αὐτὸ ἕνα ἱμάτιον, διὰ νὰ τὸ σκεπάσῃ. Αὐτὸ ἔκαμε, διότι ἔβλεπεν ὅτι ὅλος ὁ λαὸς ἤρχετο πρὸς τὸ σῶμα τοῦ Ἀβεσσαῒ καὶ ἵστατο ὄρθιος κοντά του.
13 Ὅταν δὲ μετεφέρθη τὸ πτῶμα ἀπὸ τὴν ὁδὸν εἰς τὸ χωράφι, ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἔφυγαν καὶ ἠκολούθησαν τὸν Ἰωάβ, διὰ νὰ καταδιώξουν τὸν Σαβεὲ τὸν Βοχορίτην.
14 Ὁ Ἰωὰβ ἀπὸ τὴν περιοχὴν ἐκείνην ἐπέρασεν ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραὴλ μέχρι τὴν πόλιν Ἀβὲλ καὶ Βαιθμαχά. Εἰς Χαρρὶ συνεκεντρώθησαν ὅλοι οἱ ὀπαδοὶ τοῦ Ἰωὰβ καὶ τὸν ἠκολούθησαν.
15 Ἐπλησίασαν οἱ στρατιῶται τοῦ Ἰωὰβ πρὸς τὴν Ἀβὲλ καὶ τὴν Βαιθααχὰ ἐναντίον τοῦ Σαβεὲ καὶ ἔστησαν πολιορκίαν. Ἀνήγειραν γύρω ἀπὸ τὴν πόλιν Ἀβὲλ ἕνα τεχνητὸν λόφον ἕως τὸ ὕψος, ποὺ εἶχε τὸ τεῖχος τῆς πόλεως. Ὅλος ὁ στρατὸς μαζῆ μὲ τὸν Ἰωὰβ προσεπάθησαν νὰ καταστρέψουν τὰ τείχη τῆς πόλεως.
16 Τότε μία συνετὴ γυναῖκα ἐφώναξεν ἀπὸ τὸ τεῖχος καὶ εἶπεν· <ἀκούσατε, ἀκούσατε, καὶ εἴπατε αὐτά, σᾶς παρακαλῶ, εἰς τὸν Ἰωάβ· Ἂς ἔλθῃ ἕως ἐδῶ ὁ Ἰωάβ, διὰ νὰ ὁμιλήσω πρὸς αὐτόν>.
17 Ὁ Ἰωὰβ ἐπλησίασε πράγματι πρὸς αὐτὴν καὶ ἡ γυνὴ ἐκείνη τοῦ εἶπε· <σὺ εἶσαι ὁ Ἰωάβ;> Ἐκεῖνος ἀπήντησε· <ναί, ἐγὼ εἶμαι>. Ἡ γυναίκα τοῦ εἶπε· <ἄκουσε τὰ λόγια τῆς δούλης σου>. Ὁ Ἰωὰβ εἶπε· <ἀκούω. Πρόθυμος εἶμαι νὰ σὲ ἀκούσω>.
18 Ἡ γυναίκα τοῦ εἶπε τὰ ἑξῆς· <λέγεται ἀπὸ ἀρχαιοτέραν ἐποχήν· Ὅσοι ἠρώτησαν τὴν Ἀβὲλ καὶ τὴν Δάν, ἐὰν ἠστόχησαν εἰς τοὺς σκοπούς των οἱ πιστοὶ Ἰσραηλῖται, δὲν κατεστράφησαν. Αὐτοί ποὺ θὰ ἐρωτήσουν τὴν Ἀβέλ, πρὶν ἢ πραγματοποιήσουν μίαν των ἀπόφασιν, δὲν θὰ χαθοῦν.
19 Ἐγὼ καὶ ἡ πόλις μου εἴμεθα τὰ εἰρηνικὰ στηρίγματα τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Σὺ ἐπιδιώκεις νὰ καταστρέψῃς τὴν πόλιν αὐτήν, ἡ ὁποία εἶναι μήτηρ καὶ ἄρχουσα εἰς πολλὰς ἄλλας πόλεις τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Διατὶ λοιπὸν θέλεις νὰ καταποντίσῃς εἰς ὄλεθρον κληρονομίαν, ἡ ὁποία ἀνήκει εἰς τὸν Κύριον;>
20 Ἀπήντησεν ὁ Ἰωὰβ καὶ εἶπε· <δι' ὄνομα Θεοῦ, ἐὰν ἐγὼ θέλω νὰ ἐξαφανίσω ἢ καὶ νὰ καταστρέψω τὴν πόλιν σας.
21 Ὁ λόγος, διὰ τὸν ὁποῖον εὑρίσκομαι ἐδῶ, εἶναι, διότι ζητῶ κάποιον ἄνθρωπον ἐκ τοῦ ὅρους Ἐφραίμ, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται Σαβεὲ ὁ Βοχορίτης καὶ ὁ ὁποῖος ἐπανεστάτησεν ἐναντίον τοῦ βασιλέως Δαυίδ. Παραδώσατέ μας αὐτὸν μόνον, καὶ ἡμεῖς θὰ φύγωμεν ἀπὸ τὴν πόλιν σας>. Ἡ γυναίκα ἐκείνη εἶπε πρὸς τὸν Ἰωάβ· <ἰδού, ἡ κεφαλὴ τοῦ Σαβεὲ θὰ ριφθῇ πρὸς σὲ ἀπὸ τὸ τεῖχος>.
22 Ἡ γυναίκα αὐτὴ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν πόλιν καὶ ὡμίλησεν εἰς ὅλους τοὺς κατοίκους μὲ τὴν σύνεσιν καὶ τὴν σοφίαν, ἡ ὁποία τὴν διέκρινε. Οἱ Ἰσραηλῖται ἐπείσθησαν εἰς αὐτήν, ἐφόνευσαν τὸν Σαβεέ, ἀπέκοψαν τὴν κεφαλήν του καὶ τὴν ἔριψαν πρὸς τὸν Ἰωάβ. Ὁ Ἰωὰβ τότε ἐσάλπισε μὲ τὴν κερατίνην σάλπιγγα νὰ καταπαύσῃ ὁ πόλεμος. Οἱ στρατιῶται του ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὴν πόλιν, μετέβησαν εἰς τὰς οἰκίας των, ὁ δὲ Ἰωὰβ ἐπέστρεψεν εἰς τὸν βασιλέα Δαυὶδ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
23 Ὁ Ἰωὰβ ἦτο ἀρχιστράτηγος ὅλου τοῦ στρατοῦ τοῦ Δαυίδ. Ὁ Βαναίας δέ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ἦτο ἀρχηγὸς τῆς σωματοφυλακῆς τοῦ βασιλέως τῶν Χερεθὶ καὶ Φελεθί.
24 Ὁ Ἀδωνιρὰμ ἦτο ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τῶν φόρων. Ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιλούθ, ἦτο ἐπὶ τῶν ὑπομνημάτων, ὁ ἀρχειοφύλαξ.
25 ὁ Σουσὰ ἦτο γενικὸς γραμματεύς, ὁ δὲ Σαδὼκ καὶ ὁ Ἀβιάθαρ ἦσαν ἀρχιερεῖς.
26 Ὁ Ἰράς, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰαρίν, ἦτο ἱερεὺς καὶ σύμβουλος τοῦ βασιλέως Δαυίδ.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ἰς τὴν περιοχὴν ἐκείνην τῶν Γαλγάλων, ὅπου ἐξεδηλώθη ἡ διαμάχη Ἰουδαίων καὶ Ἰσραηλιτῶν, εὑρίσκετο καὶ ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ τὸν ἐθεωροῦσαν γενικῶς κακὸν καὶ παράνομον, καὶ ὠνομάζετο Σαβεέ. Ἦτο υἱὸς τοῦ Βοχορὶ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν φυλὴν Βενιαμίν. Αὐτὸς λοιπὸν ἐσάλπισε μὲ τὴν κερατίνην σάλπιγγα καὶ ἐκήρυξεν ἀνταρσίαν κατὰ τοῦ Δαβὶδ καὶ εἶπε: <Δὲν ἔχομεν καμμίαν σχέσιν μὲ τὸν Δαβίδ! Δὲν ἀκολουθοῦμεν καὶ δὲν ἔχομεν κληρονομίαν μὲ τὸν υἱὸν τοῦ Ἰεσσαί! Κάθε Ἰσραηλίτης ἂς ξεχωρίσῃ ἀπὸ αὐτὸν καὶ ἂς ἐπιστρέψῃ εἰς τὸ σπίτι του>.
2 Καὶ πράγματι ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὸν Δαβὶδ καὶ ἀκολούθησαν τὸν Σαβεέ, τὸν υἱὸν τοῦ Βοχορί. Ὅσοι ὅμως ἀνῆκαν εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα καὶ διέμεναν ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν ἕως τὰ Ἱεροσόλυμα, προσεκολλήθησαν εἰς τὸν βασιλέα των Δαβίδ.
3 Ὁ δὲ βασιλεὺς Δαβὶδ ἔφθασε καὶ ἐμβῆκε εἰς τὸ ἀνάκτορόν του εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐπῆρε δὲ ὁ Δαβὶδ τὰς δέκα παλλακὰς γυναῖκας του, ποὺ τὰς εἶχεν ἀφήσει νὰ φυλάσσουν τὸ σπίτι του, ὅταν ἔφυγεν ὁ ἴδιος ἐξόριστος, καὶ τὰς ἔκλεισεν εἰς κάποιο ἄλλο σπίτι. Καὶ ἐπειδὴ τὰς εἶχε βιάσει ὁ Ἀβεσσαλώμ, δὲν εἶχε πλέον σαρκικὴν σχέσιν μαζί των, ἀλλὰ μόνον ἐφρόντιζε διὰ τὴν διατροφήν των. Ἔμεναν δὲ αὐταὶ εἰς τὸ ἑξῆς καὶ μέχρι τοῦ θανάτου τῶν κλεισμέναι ἐκεῖ ὡς ζωντοχῆραι.
4 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ εἰς τὸν Ἀμεσσαΐ: <Νὰ καλέσῃς ὅλους τοὺς ἄνδρας τῆς φυλῆς τῶν Ἰουδαίων νὰ συγκεντρωθοῦν πρὸς πόλεμον δι’ ἐμὲ ἐντὸς τριῶν ἡμερῶν. Νὰ ἔλθῃς δὲ καὶ σὺ ἐδῶ καὶ νὰ μείνῃς μαζί μου>.
5 Καὶ ἔφυγε πράγματι ὁ Ἀμεσσαΐ, διὰ νὰ καλέσῃ τοὺς Ἰουδαίους, ἀλλ' ὅμως καθυστέρησε καὶ ὑπερέβη τὴν προθεσμίαν, ποὺ τοῦ ὥρισεν ὁ Δαβίδ.
6 Καὶ ὅταν ἐπέστρεψεν ὁ Ἀμεσσαΐ, τοῦ εἶπεν ὁ Δαβίδ: <Τὴν ἐποχὴν αὐτὴν εἶναι περισσότερον ἐπικίνδυνος καὶ ἀπὸ τὸν Ἀβεσσαλὼμ ὁ Σαβεέ, ὁ υἱὸς τοῦ Βοχορί, ποὺ ἐστράφη μὲ πάθος ἐναντίον μας διὰ νὰ μᾶς βλάψῃ. Πάρε λοιπὸν τώρα μαζί σου ὅλους τοὺς στρατιώτας τοῦ κυρίου σου καὶ καταδίωξέ τον, μὴ τυχὸν καὶ εὕρῃ πόλεις, εἰς τὰς ὁποίας νὰ ὀχυρωθῇ, ὁπότε θὰ ξεφύγῃ ἀπὸ τὰ μάτια μας καὶ δὲν θὰ εἶναι εὔκολον νὰ τὸν ἀντιμετωπίσωμεν>.
7 Μετὰ τὴν διαταγὴν αὐτὴν τοῦ βασιλέως ἔφυγεν ὁ Ἀμεσσαῒ ἀπὸ τὰ ἀνάκτορα καὶ τὸν ἀκολούθησαν καί οἰ ἄνδρες τοῦ Ἰωάβ. Μαζί των ἦσαν καὶ οἱ σωματοφύλακες τοῦ Δαβὶδ Χερεθὶ καὶ Φελεθὶ καὶ ὅλοι οἱ γενναῖοι καὶ ἐμπειροπόλεμοι στρατιωτικοί. Ὅλοι αὐτοὶ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ καταδιώξουν τὸν υἱὸν τοῦ Βοχορὶ Σαβεέ.
8 Καὶ ὅταν ἔφθασαν αὐτοὶ κοντὰ εἰς τὸν μεγάλον βράχον, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν Γαβαών, ἐστάθη ἐμπρός των ὁ Ἀμεσσαΐ. Ὁ δὲ Ἰωάβ, ποὺ ἦτο καὶ ἐκεῖνος παρών, εἶχε φορέσει καὶ εἶχε ζωσθῇ τὸν στρατιωτικόν του μανδύαν καὶ ἐκρέματο εἰς τὴν μέσην του ἀπὸ τὴν ζώνην τὸ μαχαίρι εἰς τὴν θήκην του. Ἐκείνην ὅμως τὴν στιγμὴν τὸ μαχαίρι ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν θήκην του καὶ ἔπεσε κατὰ
γῆς.
9 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωὰβ εἰς τὸν Ἀμεσσαΐ: <Εἶσαι καλά, ἀδελφέ; Πῶς πηγαίνει ἡ ὑγεία σου;> Καὶ ἔπιασε μὲ τὸ δεξί του χέρι ὁ Ἰωὰβ τὸ πηγούνι τοῦ Ἀμεσσαΐ, διὰ νὰ τὸν ἀσπασθῇ.
10 Ὁ δὲ Ἀμεσσαῒ δὲν ἐφυλάχθη ἀπὸ τὸ μαχαίρι, ποὺ ἦτο εἰς τὸ χέρι τοῦ Ἰωάβ, καὶ ὁ Ἰωὰβ εὑρῆκε τὴν εὐκαιρίαν καὶ ἐκάρφωσε τὸ μαχαίρι του εἰς τὸ μέρος τῶν νεφρῶν τοῦ Ἀμεσσαΐ. Καὶ ἀμέσως ἐβγῆκαν καὶ ἐχύθηκαν κατὰ γῆς τὰ ἐντόσθιά του καὶ δὲν ἐχρειάσθη νὰ τὸν χτυπήσῃ διὰ δευτέραν φορὰν ὁ Ἰωάβ, διότι ὁ Ἀμεσσαῒ πέθανε ἀμέσως. Ὁ δὲ Ἰωὰβ καὶ ὁ ἀδελφός του ὁ Ἀβεσσαῒ ἐσυνέχισαν τὴν καταδίωξην τοῦ υἱοῦ τοῦ Βοχορὶ Σαβεέ.
11 Ἐστάθη δὲ ἐκεῖ εἰς τὸ πτῶμα τοῦ Ἀμεσσαῒ ἕνας ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Ἰωὰβ καὶ εἶπε: <Ποιὸς θέλει στρατηγόν του τὸν Ἰωάβ; Καὶ ποιὸς ἀγαπᾷ τὸν Δαβίδ; Ἂς ἀκολουθήσῃ τὸν Ἰωάβ!>
12 Ὁ δὲ νεκρὸς Ἀμεσσαῒ εὑρίσκετο εἰς τὸ μέσον τοῦ δρόμου βουτηγμένος εἰς τὸ αἷμα του. Ὅταν δὲ ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος τοῦ Ἰωὰβ εἶδεν ὅτι ὅλος ὁ στρατὸς ἔστεκε ἐκεῖ, ἐμπρὸς εἰς τὸν νεκρὸν Ἀμεσσαΐ, ἐπῆρε τὸ πτῶμα ἀπὸ τὸν δρόμον καὶ τὸ ἔφερε δίπλα εἰς τὸ χωράφι καὶ ἔρριξε ἐπάνω του ἕνα ἱμάτιον. Τὸ ἔκανε αὐτό, διότι εἶδε ὅτι καθένας ποὺ ἔφθανε ἐκεῖ, ἔστεκε εἰς τὸν δρόμον, ἐμπρὸς εἰς τὸν νεκρὸν Ἀμεσσαΐ.
13 Ὅταν ὅμως ἀπεμακρύνθη τὸ πτῶμα ἀπὸ τὸν δρόμον, ἐπερνοῦσαν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται καὶ ἀκολουθοῦσαν τὸν Ἰωὰβ εἰς τὴν καταδίωξην τοῦ υἱοῦ τοῦ Βοχορὶ Σαβεέ.
14 Καὶ ἐπέρασε ὁ στρατὸς τοῦ Ἰωὰβ μέσα ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραὴλ ἕως τὰς πόλεις Ἀβὲλ καὶ Βαιθμαχὰ καὶ ἔφθασαν ὅλοι εἰς τὴν Χαρρί, ὅπου ἐμαζευθηκαν καὶ ὥρμησαν ἀπὸ ἐκεῖ ἐναντίον τοῦ Σαβεέ.
15 Ἐπλησίασαν δὲ μὲ σκοπὸν νὰ κτυπήσουν τὸν ἀρχηγὸν τῆς ἀνταρσίας καὶ ἐπολιόρκησαν τὴν πόλιν Ἀβὲλ καὶ τὴν περιοχὴν Βαιθμαχά. Καὶ ὕψωσαν δίπλα εἰς τὸ τεῖχος τῆς πόλεως ἕνα τεχνητὸν λόφον ἀπὸ χῶμα, ποὺ ἔφθασεν εἰς τὸ ὕψος τοῦ τείχους. Ὅλος δὲ ὁ στρατὸς μαζὶ μὲ τὸν Ἰωὰβ ἐπιχειροῦσε νὰ γκρεμίσῃ τὸ τεῖχος.
16 Μία ἐξύπνη ὅμως γυναῖκα ἐφώναξε δυνατὰ ἀπὸ τὸ τεῖχος καὶ τοὺς εἶπε: <Ἀκούσατέ με! Ἀκούσατέ με! Θέλω νὰ εἰπῆτε εἰς τὸν Ἰωὰβ νὰ ἔλθῃ ἐδῶ κοντά μου, διὰ νὰ τοῦ εἰπῶ κάτι>.
17 Καὶ ἐπλησίασε πράγματι ὁ Ἰωὰβ εἰς τὸ σημεῖον, ὅπου ἦτο ἡ γυναῖκα ἐκείνη, καὶ αὐτὴ τὸν ἐρώτησε: <Εἶσαι ἄραγε σὺ ὁ Ἰωάβ;> <Ἐγὼ εἶμαι>, ἀπεκρίθη ἐκεῖνος. Καὶ αὐτὴ τοῦ εἶπεν: <Ἄκουσε τὰ λόγια τῆς δούλης σου>. <Ἀκούω ὅ,τι θέλεις νὰ μοῦ εἰπῇς. Εἶμαι αὐτὸς ποὺ ἐζήτησες>, ἀπάντησε Ὁ Ἰωάβ.
18 Καὶ ἡ γυναῖκα τοῦ εἶπε: <Ξέρεις ἀσφαλῶς αὐτὰ ποὺ λέγουν ἀπὸ παλαιὰ διὰ τὴν σοφίαν τῆς πόλεως Ἀβέλ, ὅτι δηλαδὴ ἐκεῖνος ποὺ ἐρώτησε καὶ συνεβουλεύθη τὴν πόλιν Ἀβὲλ καὶ τὴν Δάν, δὲν ἔχασε ποτὲ καὶ δὲν κατεστράφη. Ὅσοι πιστοὶ Ἰσραηλῖται σχεδιάζουν νὰ κάνουν κάτι καὶ συμβουλεύονται καὶ ἐρωτοῦν δι’ αὐτὸ τοὺς σοφοὺς κατοίκους τῆς Ἀβέλ, δὲν χάνουν ποτὲ καὶ δὲν καταστρέφονται.
19 Ἑγώ, ὅπως καὶ οἱ συμπολῖται μου, ἡ πόλις μας δηλαδὴ εἶναι ἕνα εἰρηνικὸν στήριγμα τοῦ Ἰσραήλ. Σὺ ὅμως τώρα προσπαθεῖς νὰ καταστρέψῃς τὴν πόλιν αὐτήν, ποὺ εἶναι μητέρα καὶ ἄλλων πόλεων εἰς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ. Διατὶ ἐπιχειρεῖς νὰ ἀφανίσῃς κάτι, ποὺ εἶναι κληρονομία τοῦ Κυρίου;>
20 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Ἰωὰβ καὶ εἶπε: <Νὰ μὲ λυπηθῇ ὁ Κύριος, νὰ μὲ λυπηθῇ ὁ Κύριος καὶ νὰ μὴ ἐπιτρέψῃ νὰ κάνω κάτι τέτοιο! Δὲν θὰ καταστρέψω καὶ δὲν θὰ ἐξολοθρεύσω τὴν πόλιν.
21 Δι' ἄλλον σκοπὸν εὑρίσκομαι ἐδῶ. Κάποιος ἄνδρας ἀπὸ τὸ βουνὸ Ἐφραίμ, ποὺ ὀνομάζεται Σαβεὲ καὶ εἶναι υἱὸς τοῦ Βοχορί, ἐπανεστάτησε καὶ ἐσήκωσε τὸ χέρι του ἐναντίον τοῦ βασιλέως Δαβὶδ καὶ εὑρίσκεται εἰς τὴν πόλιν σας. Νὰ μοῦ παραδώσετε αὐτὸν καὶ μόνον καὶ θὰ φύγω ἀμέσως ἀπὸ τὰ τείχη τῆς πόλεως>. Καὶ εἶπεν εἰς τὸν Ἰωὰβ ἡ γυναῖκα: <Σὲ βεβαιώνω καὶ σοῦ ὑπόσχομαι ὅτι ἐντὸς ὀλίγου τὸ κεφάλι τοῦ Σαβεὲ θὰ ριφθῇ πρὸς σὲ ἀπὸ τὸ τεῖχος>.
22 Καὶ ἔμβηκε εἰς τὴν πόλιν της ἡ γυναῖκα καὶ μίλησε πρὸς ὅλους τοὺς συμπολίτας της μὲ τὴν σύνεσιν καὶ σοφίαν της. Κατώρθωσε δὲ νὰ τοὺς πείσῃ καὶ ἔκοψε τὸ κεφάλι τοῦ Σαβεέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Βοχορί, καὶ τὸ ἐπῆρε καὶ τὸ ἔρριξε εἰς τὸν Ἰωάβ. Κατόπιν τούτου ἐσάλπισεν ὁ Ἰωὰβ μὲ τὴν κερατίνην σάλπιγγα παῦσιν τοῦ πολέμου. Καὶ διεσκορπίσθησαν ἀπὸ τὴν πόλιν αὐτὴν καὶ ἔφυγαν καὶ ἐπέστρεψε κάθε στρατιώτης του εἰς τὸ σπίτι του. Ὁ δὲ Ἰωὰβ ἐγύρισε πίσω εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα πρὸς τὸν βασιλέα Δαβίδ.
23 Αὐτὸς δὲ ὁ Ἰωὰβ ἦτο ἀρχιστράτηγος ὅλων τῶν Ἰσραηλιτικῶν δυνάμεων. Ὁ δὲ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ἦτο ἐπὶ κεφαλῆς τῶν σωματοφυλάκων τοῦ Δαβὶδ Χερεθὶ καὶ Φελεθί.
24 Διὰ δὲ τοὺς φόρους τοῦ βασιλέως ὑπεύθυνος ἦτο ὁ Ἀδωνιράμ. Γενικὸς δὲ γραμματεὺς τοῦ βασιλέως, σὰν ἀρχειοφύλαξ, ἦτο ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιλούθ.
25 Ἰδιαίτερος δὲ γραμματεὺς καὶ σύμβουλος τοῦ βασιλέως ἦτο ὁ Σουσὰ καὶ ἀρχιερεῖς ὁ Σαδὼκ καὶ ὁ Ἀβιάθαρ.
26 Ὁ δὲ Ἰράς, ὁ ἀπόγονος τοῦ Ἰαρίν, ἦτο ἰδιαίτερος ἱερεὺς καὶ σύμβουλος τοῦ Δαβίδ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἐκεῖ ἐπικαλούμενος υἱὸς παράνομος, καὶ ὄνομα αὐτῷ Σαβεέ, υἱὸς Βοχορὶ ἀνὴρ ὁ Ἰεμινί, καὶ ἐσάλπισε τῇ κερατίνῃ καὶ εἶπεν· οὐκ ἔστιν ἡμῖν μερὶς ἐν Δαυὶδ οὐδὲ κληρονομία ἡμῖν ἐν τῷ υἱῷ Ἰεασαί· ἀνὴρ εἰς τὰ σκηνώματά σου, Ἰσραήλ.	ζοῦσε εἰς τὰ Γάλγαλα, γνωστὸς ἀπὸ ὅλους ὡς κακὸς ἄνθρωπος, κάποιος ὀνομαζόμενος Σαβεέ, υἱὸς τοῦ Βοχόρ, ποὺ ἀνῆκεν εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Βενιαμίν. Αὐτός μὲ τὴν κερατίνην σάλπιγγα ἐσάλπισε καὶ εἶπε πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας· <ἡμεῖς δὲν ἔχομεν καμμίαν σχέσιν μὲ τὸν Δαυίδ, οὔτε καὶ ὑπάρχει καμμιὰ κληρονομία μεταξὺ ἡμῶν καὶ τοῦ παιδιοῦ αὐτοῦ τοῦ Ἰεσσαί. Διὰ τοῦτο κάθε Ἰσραηλίτης ἂς ἐπανέλθῃ εἰς τὸ σπίτι του>.	ἰς τὴν περιοχὴν ἐκείνην τῶν Γαλγάλων, ὅπου ἐξεδηλώθη ἡ διαμάχη Ἰουδαίων καὶ Ἰσραηλιτῶν, εὑρίσκετο καὶ ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ τὸν ἐθεωροῦσαν γενικῶς κακὸν καὶ παράνομον, καὶ ὠνομάζετο Σαβεέ. Ἦτο υἱὸς τοῦ Βοχορὶ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν φυλὴν Βενιαμίν. Αὐτὸς λοιπὸν ἐσάλπισε μὲ τὴν κερατίνην σάλπιγγα καὶ ἐκήρυξεν ἀνταρσίαν κατὰ τοῦ Δαβὶδ καὶ εἶπε: <Δὲν ἔχομεν καμμίαν σχέσιν μὲ τὸν Δαβίδ! Δὲν ἀκολουθοῦμεν καὶ δὲν ἔχομεν κληρονομίαν μὲ τὸν υἱὸν τοῦ Ἰεσσαί! Κάθε Ἰσραηλίτης ἂς ξεχωρίσῃ ἀπὸ αὐτὸν καὶ ἂς ἐπιστρέψῃ εἰς τὸ σπίτι του>.
2 Καὶ ἀνέβη πᾶς ἀνὴρ Ἰσραὴλ ἀπὸ ὄπισθεν Δαυὶδ ὀπίσω Σαβεὲ υἱοῦ Βοχορί, καὶ ἀνὴρ Ἰούδα ἐκολλήθη τῷ βασιλεῖ αὐτῶν ἀπὸ τοῦ Ἰορδάνου καὶ ἕως Ἱερουσαλήμ.	2 Ὅλοι οἱ ἄλλοι Ἰσραηλῖται ἀπεμακρύνθησαν καὶ ἀπεστάτησαν ἀπὸ τὸν Δαυὶδ καὶ ἠκολούθησαν τὸν Σαβεέ, τὸν υἱὸν αὐτὸν τοῦ Βοχόρ. Ἡ φυλὴ ὅμως τοῦ Ἰούδα, ἡ ὁποία ἐξετείνετο ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν μέχρι καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ, προσεκολλήθη στενώτερον εἰς τὸν βασιλέα Δαυίδ.	2 Καὶ πράγματι ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὸν Δαβὶδ καὶ ἀκολούθησαν τὸν Σαβεέ, τὸν υἱὸν τοῦ Βοχορί. Ὅσοι ὅμως ἀνῆκαν εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα καὶ διέμεναν ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν ἕως τὰ Ἱεροσόλυμα, προσεκολλήθησαν εἰς τὸν βασιλέα των Δαβίδ.
3 Καὶ εἰσῆλθε Δαυὶδ εἰς οἶκον αὐτοῦ εἰς Ἱερουσαλήμ, καὶ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺς τὰς δέκα γυναῖκας τὰς παλλακὰς αὐτοῦ, ἂς ἀφῆκε φυλάσσειν τὸν οἶκον, καὶ ἔδωκεν αὐτὰς ἐν οἴκῳ φυλακῆς καὶ διέθρεψεν αὐτὰς καὶ πρὸς αὐτὰς οὐκ εἰσῆλθε, καὶ ἦσαν συνεχόμεναι ἕως θανάτου αὐτῶν, χῆραι ζῶσαι.	3 Ὁ Δαυὶδ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον του. Ἔλαβε τὰς δέκα συζύγους του τῆς δευτέρας σειρᾶς, τὰς ὁποίας, ὅταν ἔφευγεν, εἶχεν ἀφήσει νὰ φυλάσσουν τὸν οἶκον του. Ἔκλεισεν αὐτὰς εἰς κάποιον ἄλλον οἶκον. Ἔδιδεν ὅλα ὅσα τοὺς ἐχρειάζοντο εἰς διατροφήν των, ἀλλὰ αὐτὸς ποτὲ δὲν ἦλθεν πλέον εἰς συνάφειαν μὲ αὐτάς. Ἔμειναν ἔτσι αὐταὶ κλεισμέναι μέχρι θανάτου των, ὡς ἐὰν ἦσαν ζωντοχῆραι.	3 Ὁ δὲ βασιλεὺς Δαβὶδ ἔφθασε καὶ ἐμβῆκε εἰς τὸ ἀνάκτορόν του εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐπῆρε δὲ ὁ Δαβὶδ τὰς δέκα παλλακὰς γυναῖκας του, ποὺ τὰς εἶχεν ἀφήσει νὰ φυλάσσουν τὸ σπίτι του, ὅταν ἔφυγεν ὁ ἴδιος ἐξόριστος, καὶ τὰς ἔκλεισεν εἰς κάποιο ἄλλο σπίτι. Καὶ ἐπειδὴ τὰς εἶχε βιάσει ὁ Ἀβεσσαλώμ, δὲν εἶχε πλέον σαρκικὴν σχέσιν μαζί των, ἀλλὰ μόνον ἐφρόντιζε διὰ τὴν διατροφήν των. Ἔμεναν δὲ αὐταὶ εἰς τὸ ἑξῆς καὶ μέχρι τοῦ θανάτου τῶν κλεισμέναι ἐκεῖ ὡς ζωντοχῆραι.
4 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Ἀμεσσαΐ· βόησόν μοι τὸν ἄνδρα Ἰούδα τρεῖς ἡμέρας, σὺ δὲ αὐτοῦ στῆθι.	4 Ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ εἶπε πρὸς τὸν Ἀμεσσαΐ· φρόντισε νὰ κληθοῦν καὶ νὰ παρουσιασθοῦν ἐδῶ ὅλοι οἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς Ἰούδα ἐντὸς τριῶν ἡμερῶν, Σὺ δὲ ἔλα κατόπιν καὶ στάσου ἐδῶ>.	4 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ εἰς τὸν Ἀμεσσαΐ: <Νὰ καλέσῃς ὅλους τοὺς ἄνδρας τῆς φυλῆς τῶν Ἰουδαίων νὰ συγκεντρωθοῦν πρὸς πόλεμον δι’ ἐμὲ ἐντὸς τριῶν ἡμερῶν. Νὰ ἔλθῃς δὲ καὶ σὺ ἐδῶ καὶ νὰ μείνῃς μαζί μου>.
5 Καὶ ἐπορεύθη Ἀμεσσαῒ τοῦ βοῆσαι τὸν Ἰούδαν καὶ ἐχρόνισεν ἀπὸ τοῦ καιροῦ, οὗ ἐτάξατο αὐτῷ Δαυίδ.	5 Ὁ Ἀμεσσαῒ ἀνεχώρησε, διὰ νὰ προσκαλέσῃ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα. Ἐβράδυνεν ὅμως ἀπὸ τὴν προθεσμίαν, ποὺ τοῦ ἔδωκεν ὁ Δαυίδ.	5 Καὶ ἔφυγε πράγματι ὁ Ἀμεσσαΐ, διὰ νὰ καλέσῃ τοὺς Ἰουδαίους, ἀλλ' ὅμως καθυστέρησε καὶ ὑπερέβη τὴν προθεσμίαν, ποὺ τοῦ ὥρισεν ὁ Δαβίδ.
6 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Ἀμεσσαΐ· νῦν κακοποιήσει ἡμᾶς Σαβεὲ υἱὸς Βοχορὶ ὑπὲρ Ἀβεσσαλώμ, καὶ νῦν σὺ λάβε μετὰ σεαυτοῦ τοὺς παῖδας τοῦ κυρίου σου καὶ καταδίωξον ὀπίσω αὐτοῦ, μήποτε ἑαυτῷ εὕρῃ πόλεις ὀχυρὰς καὶ σκιάσει τοὺς ὀφθαλμοὺς ἡμῶν.	6 Ὅταν ἐπέστρεψε, τοῦ εἶπεν ὁ Δαυίδ· <μάθε ὅτι ὁ Σαβεέ, ὁ υἱὸς Βοχορί, ἔχει κατὰ νοῦν νὰ ἐπιφέρῃ τώρα ἐναντίον μας κακὰ μεγαλύτερα ἀπὸ ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα μᾶς ἐπροξένησεν ὁ Ἀβεσσαλώμ. Λοιπόν, σὺ τώρα πάρε μαζῆ σου τὸ στράτευμα τοῦ κυρίου σου καὶ καταδίωξε αὐτόν, μήπως τυχὸν εὕρῃ πόλεις ὀχυρὰς καὶ μᾶς διαφύγῃ καὶ μᾶς φέρῃ εἰς δύσκολον θέσιν.	6 Καὶ ὅταν ἐπέστρεψεν ὁ Ἀμεσσαΐ, τοῦ εἶπεν ὁ Δαβίδ: <Τὴν ἐποχὴν αὐτὴν εἶναι περισσότερον ἐπικίνδυνος καὶ ἀπὸ τὸν Ἀβεσσαλὼμ ὁ Σαβεέ, ὁ υἱὸς τοῦ Βοχορί, ποὺ ἐστράφη μὲ πάθος ἐναντίον μας διὰ νὰ μᾶς βλάψῃ. Πάρε λοιπὸν τώρα μαζί σου ὅλους τοὺς στρατιώτας τοῦ κυρίου σου καὶ καταδίωξέ τον, μὴ τυχὸν καὶ εὕρῃ πόλεις, εἰς τὰς ὁποίας νὰ ὀχυρωθῇ, ὁπότε θὰ ξεφύγῃ ἀπὸ τὰ μάτια μας καὶ δὲν θὰ εἶναι εὔκολον νὰ τὸν ἀντιμετωπίσωμεν>.
7 Καὶ ἐξῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ οἱ ἄνδρες Ἰωὰβ καὶ ὁ Χερεθὶ καὶ ὁ Φελεθὶ καὶ πάντες οἱ δυνατοὶ καὶ ἐξῆλθον ἐξ Ἱερουσαλὴμ διῶξαι ὀπίσω Σαβεὲ υἱοῦ Βοχορί.	7 Μαζῆ μὲ τὸν Ἀμεσσαῒ ἠκολούθησαν καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ ἀρχιστρατήγου Ἰωάβ, οἱ σωματοφύλακες τοῦ Δαυὶδ Χερεθὶ καὶ Φελεθί, ὅλοι γενναῖοι ἄνδρες. Αὐτοὶ ἐξῆλθαν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ καταδιώξουν τὸν Σαβεέ, τὸν Βοχορίτην.	7 Μετὰ τὴν διαταγὴν αὐτὴν τοῦ βασιλέως ἔφυγεν ὁ Ἀμεσσαῒ ἀπὸ τὰ ἀνάκτορα καὶ τὸν ἀκολούθησαν καί οἰ ἄνδρες τοῦ Ἰωάβ. Μαζί των ἦσαν καὶ οἱ σωματοφύλακες τοῦ Δαβὶδ Χερεθὶ καὶ Φελεθὶ καὶ ὅλοι οἱ γενναῖοι καὶ ἐμπειροπόλεμοι στρατιωτικοί. Ὅλοι αὐτοὶ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ καταδιώξουν τὸν υἱὸν τοῦ Βοχορὶ Σαβεέ.
8 Καὶ αὐτοὶ παρὰ τῷ λίθῳ τῷ μεγάλῳ τῷ ἐν Γαβαών, καὶ Ἀμεσσαῒ εἰσῆλθεν ἔμπροσθεν αὐτῶν. Καὶ Ἰωὰβ περιεζωσμένος μανδύαν τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ καὶ ἐπ' αὐτῷ ἐζωσμένος μάχαιραν ἐζευγμένην ἐπὶ τῆς ὀσφύος αὐτοῦ ἐν κολεῷ αὐτῆς, καὶ ἡ μάχαιρα ἐξῆλθε καὶ ἔπεσε.	8 Ὅταν ὁ στρατὸς τοῦ Δαυὶδ εὑρίσκετο εἰς τὴν Γαβαών, πλησίον τοῦ μεγάλου βράχου, παρουσιάσθη ἐνώπιον αὐτῶν ὁ Ἀμεσσα. Ὁ Ἰωὰβ εἶχε φορέσει τὸν στρατιωτικόν του μανδύαν καὶ ἐπάνω ἀπὸ τὸν μανδύαν αὐτὸν εἶχε ζωσθῆ μάχαιραν, ποὺ ἐκρέματο ἀπὸ τὴν μέσην του. Ἡ δὲ μάχαιρα ἦτο ἐντὸς τῆς θήκης της. Ἡ μάχαιρα ὅμως ἐβγῆκεν ἀπὸ τὴν θήκην καὶ ἔπεσε κατὰ γῆς.	8 Καὶ ὅταν ἔφθασαν αὐτοὶ κοντὰ εἰς τὸν μεγάλον βράχον, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν Γαβαών, ἐστάθη ἐμπρός των ὁ Ἀμεσσαΐ. Ὁ δὲ Ἰωάβ, ποὺ ἦτο καὶ ἐκεῖνος παρών, εἶχε φορέσει καὶ εἶχε ζωσθῇ τὸν στρατιωτικόν του μανδύαν καὶ ἐκρέματο εἰς τὴν μέσην του ἀπὸ τὴν ζώνην τὸ μαχαίρι εἰς τὴν θήκην του. Ἐκείνην ὅμως τὴν στιγμὴν τὸ μαχαίρι ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν θήκην του καὶ ἔπεσε κατὰ γῆς.
9 Καὶ εἶπεν Ἰωὰβ τῷ Ἀμεσσαῒ εἰ ὑγιαίνεις σὺ ἀδελφέ; Καὶ ἐκράτησεν ἡ χεὶρ ἡ δεξιὰ Ἰωάβ τοῦ πώγωνος Ἀμεσσαὶ τοῦ καταφιλῆσαι αὐτόν.	9 Ὁ Ἰωὰβ εἶπεν εἰς τὸν Ἀμεσσαΐ· <ἀδελφέ μου, τί κάνεις; Πῶς εἶναι ἡ ὑγεία σου;> Ὁ Ἰωὰβ ἐπῆρε μὲ τὴν δεξιάν του χεῖρα τὸν πώγωνα τοῦ Ἀμεσσαῒ εἰς ἔνδειξιν ἀγάπης μὲ σκοπὸν νὰ τὸν φιλήσῃ.	9 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωὰβ εἰς τὸν Ἀμεσσαΐ: <Εἶσαι καλά, ἀδελφέ; Πῶς πηγαίνει ἡ ὑγεία σου;> Καὶ ἔπιασε μὲ τὸ δεξί του χέρι ὁ Ἰωὰβ τὸ πηγούνι τοῦ Ἀμεσσαΐ, διὰ νὰ τὸν ἀσπασθῇ.
10 Καὶ Ἀμεσσαῒ οὐκ ἐφυλάξατο τὴν μάχαιραν τὴν ἐν τῇ χειρὶ Ἰωάβ, καὶ ἔπαισεν αὐτὸν ἐν αὐτῇ Ἰωὰβ εἰς τὴν ψόαν, καὶ ἐξεχύθη ἡ κοιλία αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν, καὶ οὐκ ἐδευτέρωσεν αὐτῷ, καὶ ἀπέθανε. Καὶ Ἰωὰβ καὶ Ἀβεσσαῒ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐδίωξεν ὀπίσω Σαβεὲ υἱοῦ Βοχορί·	10 Καὶ ὁ Ἀμεσσαῒ δὲν ἐπρόσεξε τὴν μάχαιραν, τὴν ὁποίαν ἐν τῷ μεταξὺ εἶχεν λάβει ἀπὸ τὴν γῆν ὁ Ἰωάβ. Ὁ Ἰωὰβ ἐκτύπησε μὲ αὐτὴν τὸν Ἀμεσσαῒ ἐκεῖ παρὰ τοὺς νεφροὺς καὶ ἐχύθηκαν τὰ ἔντερα τῆς κοιλίας του εἰς τὴν γῆν. Δὲν ἐκτύπησε δὲ διὰ δευτέραν φοράν, διότι ὁ Ἀμεσσαῒ ἀπέθανεν ἀμέσως. Ἔτσι ὁ Ἰωὰβ καὶ ὁ ἀδελφός του ὁ Ἀβεσσαῒ κατεδίωξαν τὸν Σαβεὲ τὸν Βοχορίτην.	10 Ὁ δὲ Ἀμεσσαῒ δὲν ἐφυλάχθη ἀπὸ τὸ μαχαίρι, ποὺ ἦτο εἰς τὸ χέρι τοῦ Ἰωάβ, καὶ ὁ Ἰωὰβ εὑρῆκε τὴν εὐκαιρίαν καὶ ἐκάρφωσε τὸ μαχαίρι του εἰς τὸ μέρος τῶν νεφρῶν τοῦ Ἀμεσσαΐ. Καὶ ἀμέσως ἐβγῆκαν καὶ ἐχύθηκαν κατὰ γῆς τὰ ἐντόσθιά του καὶ δὲν ἐχρειάσθη νὰ τὸν χτυπήσῃ διὰ δευτέραν φορὰν ὁ Ἰωάβ, διότι ὁ Ἀμεσσαῒ πέθανε ἀμέσως. Ὁ δὲ Ἰωὰβ καὶ ὁ ἀδελφός του ὁ Ἀβεσσαῒ ἐσυνέχισαν τὴν καταδίωξην τοῦ υἱοῦ τοῦ Βοχορὶ Σαβεέ.
11 καὶ ἀνὴρ ἔστη ἐπ' αὐτὸν τῶν παιδαρίων Ἰωὰβ καὶ εἶπε· τίς ὁ βουλόμενος Ἰωὰβ καὶ τίς τοῦ Δαυίδ, ὀπίσω Ἰωάβ;	11 Ἕνας ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Ἰωὰβ ἐστάθη ὄρθιος ἐπάνω ἀπὸ τὸ πτῶμα τοῦ Ἀμεσσαῒ καὶ ἔλεγεν εἰς τοὺς διερχομένους· <αὐτὸς ποὺ θέλει τὸν Ἰωὰβ καὶ ἀγαπᾷ τὸν Δαυίδ, ἂς ἀκολουθήσῃ τὸν Ἰωὰβ καὶ ἂς φύγῃ ἀπὸ ἐδῶ>.	11 Ἐστάθη δὲ ἐκεῖ εἰς τὸ πτῶμα τοῦ Ἀμεσσαῒ ἕνας ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Ἰωὰβ καὶ εἶπε: <Ποιὸς θέλει στρατηγόν του τὸν Ἰωάβ; Καὶ ποιὸς ἀγαπᾷ τὸν Δαβίδ; Ἂς ἀκολουθήσῃ τὸν Ἰωάβ!>
12 Καὶ Ἀμεσσαῒ πεφυρμένος ἐν τῷ αἵματι ἐν μέσῳ τῆς τρίβου, καὶ εἶδεν ἀνήρ, ὅτι εἰστήκει πᾶς ὁ λαός, καὶ ἀπέστρεψε τὸν Ἀμεσσαῒ ἐκ τῆς τρίβου εἰς ἀγρὸν καὶ ἐπέρριψεν ἐπ' αὐτὸν ἱμάτιον, καθότι εἶδε πάντα τὸν ἐρχόμενον ἐπ' αὐτὸν ἐστηκότα·	12 Ὁ Ἀμεσσαῒ ἦτο βουτηγμένος εἰς τὸ αἷμα του καὶ εὑρίσκετο εἰς τὸ μέσον τῆς ὁδοῦ. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς τοῦ Ἰωὰβ εἶδεν, ὅτι ὅλος ὁ λαὸς εἶχε μαζευθῆ καὶ ἐστέκετο ἐκεῖ. Διὰ τοῦτο ἀπεμάκρυνε τὸ πτῶμα τοῦ Ἀμεσσαῒ ἀπὸ τὴν ὁδόν, τὸ μετέφερεν εἰς κάποιο χωράφι καὶ ἔρριψεν ἐπάνω εἰς αὐτὸ ἕνα ἱμάτιον, διὰ νὰ τὸ σκεπάσῃ. Αὐτὸ ἔκαμε, διότι ἔβλεπεν ὅτι ὅλος ὁ λαὸς ἤρχετο πρὸς τὸ σῶμα τοῦ Ἀβεσσαῒ καὶ ἵστατο ὄρθιος κοντά του.	12 Ὁ δὲ νεκρὸς Ἀμεσσαῒ εὑρίσκετο εἰς τὸ μέσον τοῦ δρόμου βουτηγμένος εἰς τὸ αἷμα του. Ὅταν δὲ ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος τοῦ Ἰωὰβ εἶδεν ὅτι ὅλος ὁ στρατὸς ἔστεκε ἐκεῖ, ἐμπρὸς εἰς τὸν νεκρὸν Ἀμεσσαΐ, ἐπῆρε τὸ πτῶμα ἀπὸ τὸν δρόμον καὶ τὸ ἔφερε δίπλα εἰς τὸ χωράφι καὶ ἔρριξε ἐπάνω του ἕνα ἱμάτιον. Τὸ ἔκανε αὐτό, διότι εἶδε ὅτι καθένας ποὺ ἔφθανε ἐκεῖ, ἔστεκε εἰς τὸν δρόμον, ἐμπρὸς εἰς τὸν νεκρὸν Ἀμεσσαΐ.
13 ἡνίκα δὲ ἔφθασεν ἐκ τῆς τρίβου, παρῆλθε πᾶς ἀνὴρ Ἰσραὴλ ὀπίσω Ἰωὰβ τοῦ διῶξαι ὀπίσω Σαβεὲ υἱοῦ Βοχορί.	13 Ὅταν δὲ μετεφέρθη τὸ πτῶμα ἀπὸ τὴν ὁδὸν εἰς τὸ χωράφι, ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἔφυγαν καὶ ἠκολούθησαν τὸν Ἰωάβ, διὰ νὰ καταδιώξουν τὸν Σαβεὲ τὸν Βοχορίτην.	13 Ὅταν ὅμως ἀπεμακρύνθη τὸ πτῶμα ἀπὸ τὸν δρόμον, ἐπερνοῦσαν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται καὶ ἀκολουθοῦσαν τὸν Ἰωὰβ εἰς τὴν καταδίωξην τοῦ υἱοῦ τοῦ Βοχορὶ Σαβεέ.
14 Καὶ διῆλθεν ἐν πάσαις φυλαῖς Ἰσραὴλ εἰς Ἀβὲλ καὶ εἰς Βαιθμαχὰ καὶ πάντες ἐν Χαρρί, καὶ ἐξεκκλησιάσθησαν, καὶ ἦλθον κατόπισθεν αὐτοῦ.	14 Ὁ Ἰωὰβ ἀπὸ τὴν περιοχὴν ἐκείνην ἐπέρασεν ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραὴλ μέχρι τὴν πόλιν Ἀβὲλ καὶ Βαιθμαχά. Εἰς Χαρρὶ συνεκεντρώθησαν ὅλοι οἱ ὀπαδοὶ τοῦ Ἰωὰβ καὶ τὸν ἠκολούθησαν.	14 Καὶ ἐπέρασε ὁ στρατὸς τοῦ Ἰωὰβ μέσα ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραὴλ ἕως τὰς πόλεις Ἀβὲλ καὶ Βαιθμαχὰ καὶ ἔφθασαν ὅλοι εἰς τὴν Χαρρί, ὅπου ἐμαζευθηκαν καὶ ὥρμησαν ἀπὸ ἐκεῖ ἐναντίον τοῦ Σαβεέ.
15 Καὶ παρεγενήθησαν καὶ ἐπολιόρκουν ἐπ' αὐτὸν τὴν Ἀβὲλ καὶ Βαιθμαχὰ καὶ ἐξέχεαν πρόσχωμα πρὸς τὴν πόλιν, καὶ ἔστη ἐν τῷ προτειχίσματι, καὶ πᾶς ὁ λαὸς μετὰ Ἰωὰβ ἐνοοῦσαν καταβαλεῖν τὸ τεῖχος.	15 Ἐπλησίασαν οἱ στρατιῶται τοῦ Ἰωὰβ πρὸς τὴν Ἀβὲλ καὶ τὴν Βαιθααχὰ ἐναντίον τοῦ Σαβεὲ καὶ ἔστησαν πολιορκίαν. Ἀνήγειραν γύρω ἀπὸ τὴν πόλιν Ἀβὲλ ἕνα τεχνητὸν λόφον ἕως τὸ ὕψος, ποὺ εἶχε τὸ τεῖχος τῆς πόλεως. Ὅλος ὁ στρατὸς μαζῆ μὲ τὸν Ἰωὰβ προσεπάθησαν νὰ καταστρέψουν τὰ τείχη τῆς πόλεως.	15 Ἐπλησίασαν δὲ μὲ σκοπὸν νὰ κτυπήσουν τὸν ἀρχηγὸν τῆς ἀνταρσίας καὶ ἐπολιόρκησαν τὴν πόλιν Ἀβὲλ καὶ τὴν περιοχὴν Βαιθμαχά. Καὶ ὕψωσαν δίπλα εἰς τὸ τεῖχος τῆς πόλεως ἕνα τεχνητὸν λόφον ἀπὸ χῶμα, ποὺ ἔφθασεν εἰς τὸ ὕψος τοῦ τείχους. Ὅλος δὲ ὁ στρατὸς μαζὶ μὲ τὸν Ἰωὰβ ἐπιχειροῦσε νὰ γκρεμίσῃ τὸ τεῖχος.
16 Καὶ ἐβόησε γυνὴ σοφὴ ἐκ τοῦ τείχους καὶ εἶπεν· ἀκούσατε ἀκούσατε, εἴπατε δὴ πρὸς Ἰωάβ· ἔγγισον ἕως ὧδε, καὶ λαλήσω πρὸς αὐτόν.	16 Τότε μία συνετὴ γυναῖκα ἐφώναξεν ἀπὸ τὸ τεῖχος καὶ εἶπεν· <ἀκούσατε, ἀκούσατε, καὶ εἴπατε αὐτά, σᾶς παρακαλῶ, εἰς τὸν Ἰωάβ· Ἂς ἔλθῃ ἕως ἐδῶ ὁ Ἰωάβ, διὰ νὰ ὁμιλήσω πρὸς αὐτόν>.	16 Μία ἐξύπνη ὅμως γυναῖκα ἐφώναξε δυνατὰ ἀπὸ τὸ τεῖχος καὶ τοὺς εἶπε: <Ἀκούσατέ με! Ἀκούσατέ με! Θέλω νὰ εἰπῆτε εἰς τὸν Ἰωὰβ νὰ ἔλθῃ ἐδῶ κοντά μου, διὰ νὰ τοῦ εἰπῶ κάτι>.
17 Καὶ προσήγγισε πρὸς αὐτήν, καὶ εἶπεν ἡ γυνή· εἰ σὺ εἶ Ἰωάβ; Ὁ δὲ εἶπεν· ἐγώ. Εἶπε δὲ αὐτῷ· ἄκουσον τοὺς λόγους τῆς δούλης σου, καὶ εἶπεν Ἰωάβ· ἀκούω ἐγώ εἰμι.	17 Ὁ Ἰωὰβ ἐπλησίασε πράγματι πρὸς αὐτὴν καὶ ἡ γυνὴ ἐκείνη τοῦ εἶπε· <σὺ εἶσαι ὁ Ἰωάβ;> Ἐκεῖνος ἀπήντησε· <ναί, ἐγὼ εἶμαι>. Ἡ γυναίκα τοῦ εἶπε· <ἄκουσε τὰ λόγια τῆς δούλης σου>. Ὁ Ἰωὰβ εἶπε· <ἀκούω. Πρόθυμος εἶμαι νὰ σὲ ἀκούσω>.	17 Καὶ ἐπλησίασε πράγματι ὁ Ἰωὰβ εἰς τὸ σημεῖον, ὅπου ἦτο ἡ γυναῖκα ἐκείνη, καὶ αὐτὴ τὸν ἐρώτησε: <Εἶσαι ἄραγε σὺ ὁ Ἰωάβ;> <Ἐγὼ εἶμαι>, ἀπεκρίθη ἐκεῖνος. Καὶ αὐτὴ τοῦ εἶπεν: <Ἄκουσε τὰ λόγια τῆς δούλης σου>. <Ἀκούω ὅ,τι θέλεις νὰ μοῦ εἰπῇς. Εἶμαι αὐτὸς ποὺ ἐζήτησες>, ἀπάντησε Ὁ Ἰωάβ.
18 Καὶ εἶπε λέγουσα· λόγον ἐλάλησαν ἐν πρώτοις λέγοντες· ἠρωτημένος ἠρωτήθη ἐν τῇ Ἀβὲλ καὶ ἐν Δὰν εἰ ἐξέλιπον ἃ ἔθεντο οἱ πιστοὶ τοῦ Ἰσραήλ, ἐρωτῶντες ἐπερωτήσουσιν ἐν Ἀβέλ, καὶ οὕτως εἰ ἐξέλιπον.	18 Ἡ γυναίκα τοῦ εἶπε τὰ ἑξῆς· <λέγεται ἀπὸ ἀρχαιοτέραν ἐποχήν· Ὅσοι ἠρώτησαν τὴν Ἀβὲλ καὶ τὴν Δάν, ἐὰν ἠστόχησαν εἰς τοὺς σκοπούς των οἱ πιστοὶ Ἰσραηλῖται, δὲν κατεστράφησαν. Αὐτοί ποὺ θὰ ἐρωτήσουν τὴν Ἀβέλ, πρὶν ἢ πραγματοποιήσουν μίαν των ἀπόφασιν, δὲν θὰ χαθοῦν.	18 Καὶ ἡ γυναῖκα τοῦ εἶπε: <Ξέρεις ἀσφαλῶς αὐτὰ ποὺ λέγουν ἀπὸ παλαιὰ διὰ τὴν σοφίαν τῆς πόλεως Ἀβέλ, ὅτι δηλαδὴ ἐκεῖνος ποὺ ἐρώτησε καὶ συνεβουλεύθη τὴν πόλιν Ἀβὲλ καὶ τὴν Δάν, δὲν ἔχασε ποτὲ καὶ δὲν κατεστράφη. Ὅσοι πιστοὶ Ἰσραηλῖται σχεδιάζουν νὰ κάνουν κάτι καὶ συμβουλεύονται καὶ ἐρωτοῦν δι’ αὐτὸ τοὺς σοφοὺς κατοίκους τῆς Ἀβέλ, δὲν χάνουν ποτὲ καὶ δὲν καταστρέφονται.
19 Ἐγὼ εἰμι εἰρηνικὰ τῶν στηριγμάτων Ἰσραήλ, σὺ δὲ ζητεῖς θανατῶσαι πόλιν καὶ μητρόπολιν ἐν Ἰσραήλ· ἱνατὶ καταποντίζεις κληρονομίαν Κυρίου;	19 Ἐγὼ καὶ ἡ πόλις μου εἴμεθα τὰ εἰρηνικὰ στηρίγματα τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Σὺ ἐπιδιώκεις νὰ καταστρέψῃς τὴν πόλιν αὐτήν, ἡ ὁποία εἶναι μήτηρ καὶ ἄρχουσα εἰς πολλὰς ἄλλας πόλεις τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Διατὶ λοιπὸν θέλεις νὰ καταποντίσῃς εἰς ὄλεθρον κληρονομίαν, ἡ ὁποία ἀνήκει εἰς τὸν Κύριον;>	19 Ἑγώ, ὅπως καὶ οἱ συμπολῖται μου, ἡ πόλις μας δηλαδὴ εἶναι ἕνα εἰρηνικὸν στήριγμα τοῦ Ἰσραήλ. Σὺ ὅμως τώρα προσπαθεῖς νὰ καταστρέψῃς τὴν πόλιν αὐτήν, ποὺ εἶναι μητέρα καὶ ἄλλων πόλεων εἰς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ. Διατὶ ἐπιχειρεῖς νὰ ἀφανίσῃς κάτι, ποὺ εἶναι κληρονομία τοῦ Κυρίου;>
20 Καὶ ἀπεκρίθη Ἰωάβ, καὶ εἶπεν· ἵλεώς μοι ἵλεώς μοι, εἰ καταποντιῶ καὶ εἰ διαφθερῶ·	20 Ἀπήντησεν ὁ Ἰωὰβ καὶ εἶπε· <δι' ὄνομα Θεοῦ, ἐὰν ἐγὼ θέλω νὰ ἐξαφανίσω ἢ καὶ νὰ καταστρέψω τὴν πόλιν σας.	20 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Ἰωὰβ καὶ εἶπε: <Νὰ μὲ λυπηθῇ ὁ Κύριος, νὰ μὲ λυπηθῇ ὁ Κύριος καὶ νὰ μὴ ἐπιτρέψῃ νὰ κάνω κάτι τέτοιο! Δὲν θὰ καταστρέψω καὶ δὲν θὰ ἐξολοθρεύσω τὴν πόλιν.
21 οὐχ οὕτως ὁ λόγος, ὅτι ἀνὴρ ἐξ ὄρους Ἐφραίμ, Σαβεὲ υἱὸς Βοχορὶ ὄνομα αὐτοῦ, καὶ ἐπῆρε τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τὸν βασιλέα Δαυίδ· δότε αὐτόν μοι μόνον, καὶ ἀπελεύσομαι ἀπάνωθεν τῆς πόλεως. Καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ πρὸς Ἰωάβ· ἰδοὺ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ριφήσεται πρὸς σὲ διὰ τοῦ τείχους.	21 Ὁ λόγος, διὰ τὸν ὁποῖον εὑρίσκομαι ἐδῶ, εἶναι, διότι ζητῶ κάποιον ἄνθρωπον ἐκ τοῦ ὅρους Ἐφραίμ, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται Σαβεὲ ὁ Βοχορίτης καὶ ὁ ὁποῖος ἐπανεστάτησεν ἐναντίον τοῦ βασιλέως Δαυίδ. Παραδώσατέ μας αὐτὸν μόνον, καὶ ἡμεῖς θὰ φύγωμεν ἀπὸ τὴν πόλιν σας>. Ἡ γυναίκα ἐκείνη εἶπε πρὸς τὸν Ἰωάβ· <ἰδού, ἡ κεφαλὴ τοῦ Σαβεὲ θὰ ριφθῇ πρὸς σὲ ἀπὸ τὸ τεῖχος>.	21 Δι' ἄλλον σκοπὸν εὑρίσκομαι ἐδῶ. Κάποιος ἄνδρας ἀπὸ τὸ βουνὸ Ἐφραίμ, ποὺ ὀνομάζεται Σαβεὲ καὶ εἶναι υἱὸς τοῦ Βοχορί, ἐπανεστάτησε καὶ ἐσήκωσε τὸ χέρι του ἐναντίον τοῦ βασιλέως Δαβὶδ καὶ εὑρίσκεται εἰς τὴν πόλιν σας. Νὰ μοῦ παραδώσετε αὐτὸν καὶ μόνον καὶ θὰ φύγω ἀμέσως ἀπὸ τὰ τείχη τῆς πόλεως>. Καὶ εἶπεν εἰς τὸν Ἰωὰβ ἡ γυναῖκα: <Σὲ βεβαιώνω καὶ σοῦ ὑπόσχομαι ὅτι ἐντὸς ὀλίγου τὸ κεφάλι τοῦ Σαβεὲ θὰ ριφθῇ πρὸς σὲ ἀπὸ τὸ τεῖχος>.
22 Καὶ εἰσῆλθεν ἡ γυνὴ πρὸς πάντα τὸν λαὸν καὶ ἐλάλησε πρὸς πᾶσαν τὴν πόλιν ἐν τῇ σοφίᾳ αὐτῆς· καὶ ἀφεῖλε τὴν κεφαλὴν Σαβεὲ υἱοῦ Βοχορί. Καὶ ἀφεῖλε καὶ ἔβαλε πρὸς Ἰωάβ. Καὶ ἐσάλπισεν ἐν κερατίνῃ, καὶ διεσπάρησαν ἀπὸ τῆς πόλεως ἀπ' αὐτοῦ ἀνὴρ εἰς τὰ σκηνώματα αὐτοῦ· καὶ Ἰωὰβ ἀπέστρεψεν εἰς Ἱερουσαλὴμ πρὸς τὸν βασιλέα.	22 Ἡ γυναίκα αὐτὴ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν πόλιν καὶ ὡμίλησεν εἰς ὅλους τοὺς κατοίκους μὲ τὴν σύνεσιν καὶ τὴν σοφίαν, ἡ ὁποία τὴν διέκρινε. Οἱ Ἰσραηλῖται ἐπείσθησαν εἰς αὐτήν, ἐφόνευσαν τὸν Σαβεέ, ἀπέκοψαν τὴν κεφαλήν του καὶ τὴν ἔριψαν πρὸς τὸν Ἰωάβ. Ὁ Ἰωὰβ τότε ἐσάλπισε μὲ τὴν κερατίνην σάλπιγγα νὰ καταπαύσῃ ὁ πόλεμος. Οἱ στρατιῶται του ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὴν πόλιν, μετέβησαν εἰς τὰς οἰκίας των, ὁ δὲ Ἰωὰβ ἐπέστρεψεν εἰς τὸν βασιλέα Δαυὶδ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.	22 Καὶ ἔμβηκε εἰς τὴν πόλιν της ἡ γυναῖκα καὶ μίλησε πρὸς ὅλους τοὺς συμπολίτας της μὲ τὴν σύνεσιν καὶ σοφίαν της. Κατώρθωσε δὲ νὰ τοὺς πείσῃ καὶ ἔκοψε τὸ κεφάλι τοῦ Σαβεέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Βοχορί, καὶ τὸ ἐπῆρε καὶ τὸ ἔρριξε εἰς τὸν Ἰωάβ. Κατόπιν τούτου ἐσάλπισεν ὁ Ἰωὰβ μὲ τὴν κερατίνην σάλπιγγα παῦσιν τοῦ πολέμου. Καὶ διεσκορπίσθησαν ἀπὸ τὴν πόλιν αὐτὴν καὶ ἔφυγαν καὶ ἐπέστρεψε κάθε στρατιώτης του εἰς τὸ σπίτι του. Ὁ δὲ Ἰωὰβ ἐγύρισε πίσω εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα πρὸς τὸν βασιλέα Δαβίδ.
23 Καὶ ὁ Ἰωὰβ πρὸς πάσῃ τῇ δυνάμει Ἰσραήλ, καὶ Βαναίας υἱὸς Ἰωδαὲ ἐπὶ τοῦ Χερεθὶ καὶ ἐπὶ τοῦ Φελεθί,	23 Ὁ Ἰωὰβ ἦτο ἀρχιστράτηγος ὅλου τοῦ στρατοῦ τοῦ Δαυίδ. Ὁ Βαναίας δέ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ἦτο ἀρχηγὸς τῆς σωματοφυλακῆς τοῦ βασιλέως τῶν Χερεθὶ καὶ Φελεθί.	23 Αὐτὸς δὲ ὁ Ἰωὰβ ἦτο ἀρχιστράτηγος ὅλων τῶν Ἰσραηλιτικῶν δυνάμεων. Ὁ δὲ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ἦτο ἐπὶ κεφαλῆς τῶν σωματοφυλάκων τοῦ Δαβὶδ Χερεθὶ καὶ Φελεθί.
24 καὶ Ἀδωνιρὰμ ἐπὶ τοῦ φόρου, καὶ Ἰωσαφὰτ υἱὸς Ἀχιλοὺθ ἀναμιμνήσκων,	24 Ὁ Ἀδωνιρὰμ ἦτο ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τῶν φόρων. Ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιλούθ, ἦτο ἐπὶ τῶν ὑπομνημάτων, ὁ ἀρχειοφύλαξ.	24 Διὰ δὲ τοὺς φόρους τοῦ βασιλέως ὑπεύθυνος ἦτο ὁ Ἀδωνιράμ. Γενικὸς δὲ γραμματεὺς τοῦ βασιλέως, σὰν ἀρχειοφύλαξ, ἦτο ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιλούθ.
25 καὶ Σουσὰ γραμματεύς, καὶ Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ ἱερεῖς,	25 ὁ Σουσὰ ἦτο γενικὸς γραμματεύς, ὁ δὲ Σαδὼκ καὶ ὁ Ἀβιάθαρ ἦσαν ἀρχιερεῖς.	25 Ἰδιαίτερος δὲ γραμματεὺς καὶ σύμβουλος τοῦ βασιλέως ἦτο ὁ Σουσὰ καὶ ἀρχιερεῖς ὁ Σαδὼκ καὶ ὁ Ἀβιάθαρ.
26 καί γε Ἰρὰς ὁ Ἰαρὶν ἧν ἱερεὺς τοῦ Δαυίδ.	26 Ὁ Ἰράς, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰαρίν, ἦτο ἱερεὺς καὶ σύμβουλος τοῦ βασιλέως Δαυίδ.	26 Ὁ δὲ Ἰράς, ὁ ἀπόγονος τοῦ Ἰαρίν, ἦτο ἰδιαίτερος ἱερεὺς καὶ σύμβουλος τοῦ Δαβίδ.