Βασιλειών Β : Κεφάλαιον ΚΓ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ οὗτοι οἱ λόγοι Δαυὶδ οἱ ἔσχατοι· Πιστὸς Δαυὶδ υἱὸς Ἰεσσαί, καὶ πιστὸς ἀνήρ, ὃν ἀνέστησε Κύριος ἐπὶ χριστὸν Θεοῦ Ἰακώβ, καὶ εὐπρεπεῖς ψαλμοὶ Ἰσραήλ.
2 Πνεῦμα Κυρίου ἐλάλησεν ἐν ἐμοί, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ ἐπὶ γλώσσης μου.
3 Λέγει ὁ Θεὸς Ἰσραήλ, ἐμοὶ ἐλάλησε φύλαξ Ἰσραήλ· παραβολὴν εἰπὸν ἐν ἀνθρώπῳ· πῶς κραταιώσητε φόβον Θεοῦ;
4 Καὶ ἐν Θεῷ φωτὶ πρωΐας ἀνατεῖλαι ἥλιος, τὸ πρωῒ παρῆλθεν ἐκ φέγγους καὶ ὡς ἐξ ὑετοῦ χλόης ἀπὸ γῆς·
5 οὐ γὰρ οὕτως ὁ οἶκός μου μετὰ ἰσχυροῦ; Διαθήκην γὰρ αἰώνιον ἔθετό μοι, ἑτοίμην ἐν παντὶ καιρῷ πεφυλαγμένην, ὅτι πᾶσα σωτηρία μου καὶ πᾶν θέλημα, ὅτι οὐ μὴ βλαστήσῃ ὁ παράνομος.
6 Ὥσπερ ἄκανθα ἐξωσμένη πάντες οὗτοι, ὅτι οὐ χειρὶ ληφθήσονται,
7 καὶ ἀνὴρ οὐ κοπιάσει ἐν αὐτοῖς, καὶ πλῆρες σιδήρου καὶ ξύλον δόρατος, καὶ ἐν πυρὶ καύσει καυθήσονται αἰσχύνην αὐτῶν.
8 Τοῦτα τὰ ὀνόματα τῶν δυνατῶν Δαυίδ· Ἰεβοσθὲ ὁ Χαναναῖος, ἄρχων τοῦ τρίτου ἐστίν, Ἀδινὼν ὁ Ἀσωναῖος· οὗτος ἐσπάσατο τὴν ρομφαίαν αὐτοῦ ἐπὶ ὀκτακοσίους στρατιώτας εἰσάπαξ.
9 Καὶ μετ' αὐτὸν Ἐλεανὰν υἱὸς πατραδέλφου αὐτοῦ υἱὸς Σουδίτου ἐν τοῖς τρισὶ δυνατοῖς. Οὗτος μετὰ Δαυὶδ ἦν ἐν Σερράν, καὶ ἐν τῷ ὀνειδίσαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἀλλοφύλοις συνήχθησαν ἐκεῖ εἰς πόλεμον, καὶ ἀνέβησαν ἀνὴρ Ἰσραήλ·
10 αὐτὸς ἀνέστη καὶ ἐπάταξεν ἐν τοῖς ἀλλοφύλοις, ἕως οὖ ἐκοπίασεν ἡ χεὶρ αὐτοῦ καὶ προσεκολλήθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ πρὸς τὴν μάχαιραν, καὶ ἐποίησε Κύριος σωτηρίαν μεγάλην ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ· καὶ ὁ λαὸς ἐκάθητο ὀπίσω αὐτοῦ πλὴν ἐκδιδύσκειν.
11 Καὶ μετ' αὐτὸν Σαμαΐα υἱὸς Ἀσὰ ὁ Ἀρουχαῖος. Καὶ συνήχθησαν οἱ ἀλλόφυλοι εἰς θηρία, καὶ ἦν ἐκεῖ μερὶς τοῦ ἀγροῦ πλήρης φακοῦ, καὶ ὁ λαὸς ἔφυγεν ἐκ προσώπου ἀλλοφύλων·
12 καὶ ἐστηλώθη ἐν μέσῳ τῆς μερίδος καὶ ἐξείλατο αὐτὴν καὶ ἐπάταξε τοὺς ἀλλοφύλους, καὶ ἐποίησε Κύριος σωτηρίαν μεγάλην.
13 Καὶ κατέβησαν τρεῖς ἀπὸ τῶν τριάκοντα καὶ ἦλθαν εἰς Κασὼν πρὸς Δαυὶδ εἰς τὸ σπήλαιον Ὀδολλάμ, καὶ τάγμα τῶν ἀλλοφύλων παρενέβαλον ἐν τῇ χοιλάδι Ραφαΐμ·
14 καὶ Δαυὶδ τότε ἐν τῇ περιοχῇ, καὶ τὸ ἀπόστημα τῶν ἀλλοφύλων τότε ἐν Βηθλεέμ.
15 Καὶ ἐπεθύμησε Δαυὶδ καὶ εἶπε· τίς ποτιεῖ με ὕδωρ ἐκ τοῦ λάκκου τοῦ ἐν Βηθλεὲμ τοῦ ἐν τῇ πύλῃ; Τὸ δὲ σύστημα τῶν ἀλλοφύλων τότε ἐν Βηθλεέμ.
16 Καὶ διέρρηξαν οἱ τρεῖς δυνατοὶ ἐν τῇ παρεμβολῇ τῶν ἀλλοφύλων καὶ ὑδρεύσαντο ὕδωρ ἐκ τοῦ λάκκου τοῦ ἐν Βηθλεὲμ τοῦ ἐν τῇ πύλῃ καὶ ἔλαβαν καὶ παρεγένοντο πρὸς Δαυίδ, καὶ οὐκ ἠθέλησε πιεῖν αὐτὸ καὶ ἔσπεισεν αὐτὸ τῷ Κυρίῳ
17 Καὶ εἶπεν· ἵλεώς μοι, Κύριε, τοῦ ποιῆσαι τοῦτο, εἰ αἷμα τῶν ἀνδρῶν τῶν πορευθέντων ἐν ταῖς ψυχαῖς αὐτῶν πίομαι· καὶ οὐκ ἠθέλησε πιεῖν αὐτό. Τοῦτα ἐποίησαν οἱ τρεῖς δυνατοί.
18 Καὶ Ἀβεσσὰ ὁ ἀδελφὸς Ἰωὰβ υἱὸς Σαρουΐας αὐτὸς ἄρχων ἐν τοῖς τρισί. Καὶ αὐτὸς ἐξήγειρε τὸ δόρυ αὐτοῦ ἐπὶ τριακοσίους τραυματίας, καὶ αὐτῷ ὄνομα ἐν τοῖς τρισίν·
19 ἐκ τῶν τριῶν ἐκείνων ἔνδοξος, καὶ ἐγένετο αὐτοῖς εἰς ἄρχοντα, καὶ ἕως τῶν τριῶν οὐκ ἦλθε.
20 Καὶ Βαναίας υἱὸς Ἰωδαὲ ἀνὴρ αὐτὸς πολλοστὸς ἔργοις ἀπὸ Καβεσεήλ, καὶ αὐτὸς ἐπάταξε τοὺς δύο υἱοὺς Ἀριὴλ τοῦ Μωάβ· καὶ αὐτὸς κατέβη καὶ ἐπάταξε τὸν λέονταν μέσῳ τοῦ λάκκου ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς χιόνος·
21 αὐτὸς ἐπάταξε τὸν ἄνδρα τὸν Αἰγύπτιον, ἄνδρα ὁρατόν, ἐν δὲ τὸ χειρὶ τοῦ Αἰγυπτίου δόρυ ὡς ξύλον διαβάθρας, καὶ κατέβη πρὸς αὐτὸν ἐν ράβδῳ καὶ ἥρπασε τὸ δόρυ ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ Αἰγυπτίου καὶ ἀπέκτεινεν αὐτὸν ἐν τῷ δόρατι αὐτοῦ.
22 Ταῦτα ἐποίησε Βαναίας υἱὸς Ἰῳδαέ, καὶ αὐτῷ ὄνομα ἐν τοῖς τρισὶ τοῖς δυνατοῖς·
23 ἐκ τῶν τριῶν ἔνδοξος, καὶ πρὸς τοὺς τρεῖς οὐκ ἦλθε· καὶ ἔταξεν αὐτὸν Δαυὶδ πρὸς τὰς ἀκοὰς αὐτοῦ. Καὶ τοῦτα τὰ ὀνόματα τῶν δυνατῶν Δαυὶδ τοῦ βασιλέως·
24 Ἀσαήλ ἀδελφὸς Ἰωάβ (οὗτος ἐν τοῖς τριάκοντα), Ἐλεανὰν υἱὸς Δουδὶ πατραδέλφου αὐτοῦ ἐν Βηβλεέμ.
25 Σαμαῒ ὁ Ἀρουδαῖος, Ἐλικὰ ὁ Ἀρωδαῖος,
26 Σελλὴς ὁ Κελωθί, Ἴρας υἱὸς Ἐκκὰς ὁ Θεκωΐτης.
27 Ἀβιέζερ ὁ Ἀναθωθίτης ἐκ τῶν υἱῶν τοῦ Ἀσωθίτου,
28 Ἐλλών ὁ Ἀωΐτης, Μοορὲ ὁ Νετωφαθίτης,
29 Ἐθθὶ υἱὸς Ριβὰ ἐκ Γαβαὲθ υἱὸς Βενιαμίν,
30 Βαναίας ὁ Φαραθενίτης, Οὐρὶ ἐκ Ναχαλιγαίας,
31 Ἀβιὴλ υἱὸς τοῦ Ἀραβωθίτου Ἀζμὼθ ὁ Βορσαμίτης,
32 Ἐλιασοὺ ὁ Σαλαβωνίτης, υἱοὶ Ἰαβάν, Ἰωνάθαν,
33 Σαμνὰν ὁ Ἀρωδίτης, Ἀχιὰν υἱὸς Ἀραῒ Σαραουρίτης,
34 Ἀλιφαλὲθ υἱὸς τοῦ Ἀσβίτου, υἱὸς τοῦ Μααχαθί, Ἐλιάβ υἱὸς Ἀχιτόφελ τοῦ Γελωνίτου,
35 Ἀσαραῒ ὁ Καρμήλιος Φαραῒ ὁ Ἐρχί,
36 Γάαλ υἱὸς Νάθαν ἀπὸ δυνάμεως, υἱὸς Γαλααδεί,
37 Ἐλιὲ ὁ Ἀμμανίτης, Γελωραῒ ὁ Βηρωθαῖος αἴρων τὰ σκεύη Ἰωὰβ υἱοῦ Σαρουΐας,
38 Ἰρὰς ὁ Ἰεθιραῖος, Γαρὴβ ὁ Ἐθθεναῖος,
39 Οὐρίας ὁ Χετταῖος· οἱ πάντες τριάκοντα καὶ ἑπτά.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ὐτοὶ ξὲ εἶναι οἱ τελευταῖοι λόγοι, τοὺς ὁποίους εἶπεν ὁ Δαυίδ. Ἀξιόπιστος εἶναι ὁ Δαυίδ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεσσαί. Ἀξιόπιστος εἶναι ὁ ἀνὴρ αὐτός, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος ἀνύψωσε καὶ ἀνέδειξεν, ὥστε νὰ χρισθῇ βασιλεὺς ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰακὼβ καὶ αὐτοὶ εἶναι οἱ ὡραῖοι καὶ σεμνοὶ ψαλμοὶ μεταξὺ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
2 Ὁ Δαυὶδ εἶπεν· <Τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου ὡμίλησεν εἰς ἐμὲ καὶ ὁ ἰδικός του λόγος εὑρίσκεται εἰς τὴν γλῶσσαν μου.
3 Ὁ Θεὸς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ φρουρὸς αὐτὸς τοῦ Ἰσραήλ, μοῦ ὡμίλησε καὶ μοῦ εἶπε· Διὰ παραβολικοῦ τρόπου θὰ ἐνισχυθῇ μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ.
4 Φῶς Θεοῦ, σὰν ἄλλος ἥλιος τὴν πρωΐαν, θὰ ἀνατείλῃ, θὰ ἐμφανισθῇ σὰν φῶς, ποὺ ὁμοιάζει μὲ χλόην τῆς γῆς ἔπειτα ἀπὸ βροχήν.
5 Τέτοιος δὲν θὰ εἶναι ὁ ἰδικός μου οἶκος καὶ οἱ ἀπόγονοί μου κάτω ἀπὸ τὴν παντοδύναμον προστασίαν καὶ ἐνίσχυσιν τοῦ Θεοῦ; Μάλιστα· διότι ὁ Θεὸς μοῦ ἔδωσε τὴν αἰωνίαν αὐτὴν ὑπόσχεσιν, ἡ ὁποία εἶναι ἀκλόνητος, παντοτεινή, ἀμετακίνητος. Κάθε ἱερός μου πόθος καὶ ἡ ἀσφαλὴς σωτηρία μου θὰ προέλθῃ ἀπὸ τὴν ἐκπλήρωσιν τῆς ὑποσχέσεως αὐτῆς. Ἔτσι δὲ δὲν θὰ ἀναβλαστήσουν καὶ δὲν θὰ ἐνισχυθοῦν οἱ παράνομοι ἐναντίον μου.
6 Αὐτοὶ θὰ τεθοῦν κατὰ μέρος, σὰν πεταμένα ἀγκάθια, τὰ ὁποῖα δὲν ἐγγίζει κανείς μὲ τὰ χέρια του.
7 Ὁ ἄνθρωπος δέ, ὁ ὁποῖος θὰ καταπιασθῇ μὲ αὐτά, δὲν θὰ καρφωθῇ, διότι θὰ τὰ πετάξῃ μὲ τὴν βοήθειαν κάποιου σιδηροῦ μέσου ἢ ξυλίνου δόρατος. Θὰ τὰ στοιβάξῃ καὶ θὰ τὰ κατακαύσῃ εἰς τὴν φωτιά. Αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ κατάντημα τῶν ἀδιαντρόπων ἐχθρῶν τοῦ Θεοῦ>.
8 Τὰ ὀνόματα τῶν ἰσχυρῶν ἀνδρῶν τῆς αὐλῆς τοῦ Δαυὶδ εἶναι αὐτά· Ὁ Ἰεβοσθὲ ὁ Χαναναῖος, εἶναι ἐνας ἀπὸ τοὺς τρεῖς ἐκλεκτοὺς ἄνδρας καὶ ὁ Ἀδινῶν ὁ Ἀσωναῖος. Αὐτὸς ἔσυρε τὸ ξίφος του καὶ ἐπετέθη συγχρόνως ἐναντίον ὀκτακοσίων στρατιωτῶν.
9 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸν ἐνας ἀπὸ τοὺς ἐκλεκτοὺς ἦτο ὁ Ἐλεανάν, ἀνεψιὸς τοῦ προηγουμένου, υἱὸς Σουδίτου. Ἦτο καὶ αὐτὸς ἕνας ἀπὸ τοὺς ἄνδρας μαζῆ μὲ τὸν Δαυὶδ εἰς Σερράν, ὅταν οἱ συγκεντρωθέντες ἐκεῖ ἀλλόφυλοι ἐχλεύαζαν καὶ ἐπροκάλεσαν κάθε γενναῖον Ἰσραηλίτην εἰς μονομαχίαν. Ἐκεῖ εἶχαν συγκεντρωθῆ καὶ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται.
10 Αὐτὸς ἠγέρθη, ἐκτύπησε τοὺς Φιλισταίους, μέχρις ὅτου ἐκουράσθη τὸ χέρι του καὶ ἐκόλλησεν ἡ παλάμη του εἰς τὴν λαβὴν τῆς μαχαίρας του. Ὁ Κύριος δι' αὐτοῦ ἐπραγματοποίησε μεγάλην νίκην κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην πρὸς σωτηρίαν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Ὁ δὲ λαός, ὁ ὁποῖος ἦτο ὄπισθεν αὐτοῦ, ἐλαφυραγωγοῦσε μόνον καὶ ἀπεγύμνωνε τοὺς νεκρούς.
11 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸν ἕνας ἀπὸ τοὺς τρεῖς ἐκλεκτοὺς ἦτο ὁ Σαμαΐα, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀσά, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Ἀρούχ. Οἱ Φιλισταῖοι εἶχαν συγκεντρωθῆ εἰς κάποιαν τοποθεσίαν ὀνομαζομένην Θηρία. Ἐκεῖ δὲ ὑπῆρχεν ἀγρός, ὁ ὁποῖος εἶχε σπαρῇ μὲ φακῆν. Ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐτράπη εἰς φυγήν, ὅταν ἀντίκρυσε τοὺς Φιλισταίους.
12 Ὁ Σαμαΐα ὅμως ἐστάθηκε ἀκίνητος ἐν μέσῳ τοῦ ἀγροῦ ἐκείνου, ἠγωνίσθη εἰς ὑπεράσπισίν του καὶ ἐφόνευσε τοὺς ἀλλοφύλους. Ὁ Κύριος δι' αὐτοῦ κατόρθωσε μίαν μεγάλην καὶ σωτηριώδη νίκην.
13 Οἱ τρεῖς ἀνωτέρω ἐκλεκτοὶ ἀπὸ τοὺς τριάκοντα γενναίους κατέβηκαν καὶ ἦλθαν εἰς Κασών, πρὸς τὸν Δαυίδ, εἰς τὸ σπήλαιον Ὀδολλάμ. Ἕνα στρατιωτικὸν τμήμα τῶν Φιλισταίων εἶχε στρατοπεδεύσει εἰς τὴν κοιλάδα τῶν Ραφαΐμ.
14 Ὁ Δαυὶδ τότε εὑρίσκετο εἰς ἕνα φρούριον, τὸ δὲ στρατιωτικὸν τμῆμα τῶν ἀλλοφύλων εἶχε στρατοπεδεύσει εἰς τὴν Βηθλεέμ.
15 Ὁ Δαυὶδ ἐξέφρασε μίαν ἐπιθυμίαν <Ποιὸς τάχα ἠμπορεῖ νὰ μοῦ φέρῃ νὰ πιῶ νερὸ ἀπὸ τὸ φρέαρ, ποῦ εὑρίσκεται πλησίον εἰς τὴν πύλην τοῦ τείχους τῆς πόλεως Βηθλεέμ;> Στρατιωτικὸν τμῆμα τῶν ἀλλοφύλων τότε εἶχε στρατοπεδεύσει ἐκεῖ.
16 Οἱ τρεῖς, λοιπόν, αὐτοὶ γενναῖοι ἄνδρες διέσπασαν τὸ στρατόπεδον τῶν Φιλισταίων, ἤντλησαν νερὸ ἀπὸ τὸ φρέαρ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν πύλην τοῦ τείχους τῆς πόλεως Βηθλεέμ, ἐπῆραν αὐτὸ καὶ ἦλθαν εἰς τὸν Δαυίδ. Ὁ Δαυὶδ ὅμως δὲν ἠθέλησε νὰ τὸ πίῃ. Τὸ προσέφερε θυσίαν πρὸς τὸν Κύριον
17 καὶ εἶπε τοῦτο· <λυπήσου με, Κύριε, νὰ μὴ χορτάσω τὴν ἐπιθυμίαν μου μὲ τὸ νερὸ αὐτό. Κατ' οὐδένα λόγον θὰ πίω αὐτό, διότι εἶναι τὸ αἷμα ἐκείνων, ποὺ μὲ κίνδυνον τῆς ζωῆς των ἐπῆγαν νὰ μοῦ τὸ προμηθεύσουν>. Καὶ ἠρνήθη νὰ τὸ πίῃ. Αὐτὰ τὰ κατορθώματα ἔκαμαν οἱ τρεῖς ἐκεῖνοι δυνατοί.
18 Ὁ Ἀβεσσά, ὁ ἀδελφὸς τοῦ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας ἦτο ὁ ἐπιφανέστερος μεταξὺ τριῶν ἄλλων δευτέρας σειρᾶς ἐκλεκτῶν ἀνδρῶν. Αὐτὸς ἐσήκωσε τὸ δόρυ του ἐναντίον τριακοσίων ἀνδρῶν, τοὺς ἐφόνευσε καὶ ἔγινεν ὀνομαστὸς μεταξὺ τῶν τριῶν αὐτῶν ἐκλεκτῶν.
19 Αὐτὸς ἦτο ὁ πλέον ἔνδοξος μεταξὺ τῶν τριῶν ἐκείνων, ὁ πρωτεύων μεταξὺ αὐτῶν. Ἀλλὰ δὲν ἔφθασεν, ἀπὸ ἀπόψεως ἀξίας, κανένα ἀπὸ τοὺς τρεῖς τῆς πρώτης τριάδος.
20 Ἐπίσης ὁ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Καβεσεήλ, εἶχε πολλὰ θαυμαστὰ ἔργα νὰ ἐπιδείξῃ. Αὐτὸς ἐφόνευσε τοὺς δύο υἱοὺς τοῦ Ἀριὴλ τοῦ Μωαβίτου. Ὁ ἴδιος δὲ κατέβηκε εἰς ἕνα λάκκον καὶ ἐφόνευσε λέοντα, ὁ ὁποῖος εἰς ἡμέραν, ποὺ ἐχιόνιζε, εἶχε πέσει ἐντὸς αὐτοῦ.
21 Ὁ ἴδιος ἐκτύπησε καὶ ἐφόνευσε ἕνα πανύψηλον Αἰγύπτιον ἄνδρα. Εἰς τὰ χέρια του ὁ Αἰγύπτιος ἐκρατοῦσε δόρυ μεγάλο σὰν ἕνα ξύλο γεφύρας, τὸ ὁποῖον συνδέει πλοῖον μὲ τὴν ξηράν. Ὁ Βαναίας ἐπλησίασε πρὸς αὐτόν, ὡπλισμένος μὲ τὴν ράβδον του μόνον, ἥρπασε τὸ δόρυ ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ Αἰγυπτίου καὶ μὲ τὸ ἴδιο αὐτὸ δόρυ τὸν ἐφόνευσε.
22 Αὐτὰ τὰ κατορθώματα ἔκαμε ὁ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ. Ἀνεδείχθη ὀνομαστὸς μεταξὺ τῶν τριῶν δυνατῶν τῆς δευτέρας τριάδος.
23 Αὐτός, βέβαια, ἦτο ὁ πλέον ἔνδοξος μεταξὺ τῶν ἐκλεκτῶν ἀνδρῶν τῆς δευτέρας τριάδος. Ἀλλὰ δὲν ἔφθασεν, ἀπὸ ἀπόψεως γενναιότητος καὶ κατορθωμάτων, τοὺς τρεῖς τῆς πρώτης τριάδος. Αὐτὸν ὁ Δαυὶδ τὸν ἐνέταξε μεταξὺ τῶν ἀνδρῶν, τῶν ὁποίων τὰς συμβουλὰς ἤκουε. Τὰ δὲ ὀνόματα τῶν τριάκοντα γενναίων ἀνδρῶν τῆς αὐλῆς τοῦ Δαυὶδ ἦσαν τὰ ἑξῆς:
24 Ὁ Ἀσαήλ, ὁ ἀδελφὸς τοῦ Ἰωάβ. Αὐτὸς ἦτο μεταξὺ τῶν τριάκοντα γενναίων ἀνδρῶν. Ὁ Ἐλεανάν, υἱὸς τοῦ Δουδὶ πατραδέλφου του εἰς τὴν Βηθλεέμ.
25 Σαμαῒ ὁ Ἀρουδαῖος, ὁ Ἐλικὰ ὁ Ἀρωδαῖος.
26 Σελλὴς ὁ ἐκ Κελωθί, ὁ Ἴρας ὁ υἱὸς τοῦ Ἐκκὰς ἀπὸ τὴν Θεκωέ.
27 Ὁ Ἀβιέζερ ὁ Ἀναθωθίτης ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἀσωθίτου,
28 Ὁ Ἐλλὼν ὁ Ἀωΐτης, Μοορὲ ὁ Νετωφαθίτης.
29 Ὁ Ἐθθί, υἱὸς τοῦ Ριβά, ἀπὸ τὴν Γαβαὲθ τῆς φυλῆς Βενιαμίν.
30 Βαναίας ὁ Φαραθενίτης, Οὐρὶ ὁ ἀπὸ τὴν Ναχαλιγαίαν.
31 Ἀβιήλ ὁ υἱὸς τοῦ Ἀραβωθίτου, ὁ Ἀζμὼθ ὁ Βαρσαμίτης,
32 ὁ Ἐλιασοὺ ὁ Σαλαβωνίτης, υἱὸς τοῦ Ἰαβάν, ὁ Ἰωνάθαν,
33 ὁ Σαμνὰν ὁ Ἀρωδίτης, ὁ Ἀχιάν, υἱὸς τοῦ Ἀραΐ, ὁ Σαραουρίτης,
34 ὁ Ἀλιφαλὲθ υἱὸς τοῦ Ἀσβίτου, υἱὸς τοῦ Μααχαθί, ὁ Ἐλιὰβ ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιτόφελ τοῦ Γελωνίτου,
35 ὁ Ἀσαραῒ ὁ Καρμήλιος, ὁ Φαραΐ, ὁ Ἐρχί,
36 ὁ Γάαλ ὁ υἱὸς τοῦ Νάθαν ἀπὸ δυνάμεων, υἱὸς Γαλααδεί,
37 ὁ Ἐλιὲ ὁ Ἀμμανίτης, ὁ Γελωραῒ ὁ Βηρωθαῖος ὁ ὑπασπιστὴς τοῦ Ἰωάβ, τοῦ υἱοῦ τῆς Σαρουΐας,
38 ὁ Ἰρὰς ὁ Ἰεθιραῖος, ὁ Γαρὴθ ὁ Ἐθθεναῖος,
39 ὁ Οὐρίας ὁ Χετταῖος. Ὅλοι αὐτοὶ ἦσαν τριάκοντα ἑπτά.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ὰ λόγια ποὺ ἀκολουθοῦν, εἶναι τὰ τελευταῖα, ποὺ εἶπεν ὁ Δαβὶδ σὰν ἄλλην διαθήκην του.
Ὁ Δαβίδ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεσσαί, εἶναι ἄξιος κάθε ἐμπιστοσύνης. Εἶναι ἀξιόπιστος ἄνθρωπος ὁ ἄνδρας αὐτός, ποὺ τὸν ἀνύψωσεν ὁ Κύριος, ὥστε νὰ χρισθῇ βασιλεὺς ἀπὸ τὸν Θεὸν τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἰακώβ. Οἱ δὲ ψαλμοὶ
τοῦ εἶναι ὠραῖοι καὶ τιμῶνται ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας.
2 Εἶπε λοιπὸν ὁ Δαβίδ: <Τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου μίλησε μέσα μου καὶ μοῦ ἐνέπνευσε τί νὰ ψάλλω, καὶ λόγια τοῦ Κυρίου εἶναι αὐτά, ποὺ λαλεῖ ἡ γλῶσσα μου.
3 Αυτὰ λέγει ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ. Αὐτὰ μοῦ εἶπεν ὁ Φύλαξ καὶ Προστάτης τοῦ Ἰσραήλ: Μίλησε μὲ τρόπον παραβολικὸν εἰς τοὺς ἀνθρώπους, καὶ νὰ τοὺς εἰπῇς πῶς θὰ ἐνισχυθῇ ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ μέσα των.
4 Εἴθε νὰ ἔλθῃ σύντομα ἡ ὤρα ποὺ θὰ ἀνατείλῃ τὸ θεῖον φῶς, ὅπως ἀνατέλλει τὸ πρωὶ ὁ ἥλιος καὶ ὅπως φωτίζεται τὸ πρωὶ ὁ ἀνέφελος οὐρανὸς καὶ ὅπως λάμπει ἡ χλόη τῆς γῆς μετὰ τὴν βροχήν!
5 Διότι ἔτσι φωτεινὸς καὶ δυνατὸς δὲν θὰ εἶναι καὶ ὁ ἰδικός μου βασιλικὸς οἶκος μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ παντοδυνάμου Κυρίου; Θὰ εἶναι ἔτσι ὁπωσδήποτε, διότι ὁ Θεὸς μοῦ ἔδωσε πρὸς τοῦτο ὑπόσχεσιν αἰώνιον, ἠ ὁποία ἰσχύει πάντοτε καὶ θὰ ἐκπληρωθῇ χωρὶς καμμίαν περίπτωσιν ἀκυρώσεως. Ἀπὸ αὐτὴν ἄλλως τε τὴν θείαν ὑπόσχεσιν ἐξαρτᾶται ὅλη ἡ σωτηρία μου καὶ ἡ ἐκπλήρωσις κάθε πόθου μου. Εἶμαι δὲ βέβαιος ὅτι δὲν θὰ προοδεύσῃ καὶ δὲν θὰ ἀναπτυχθῇ κάθε παράνομος καὶ ἀσεβῇς.
6 Ὅλοι αὐτοὶ οἰ ἀσεβεῖς θὰ καταντήσουν σὰν τὸ πεταμένο ἀγκάθι, διότι δὲν θὰ τοὺς ἐγγίσῃ κανείς μὲ τὸ χέρι του διὰ νὰ τοὺς βοηθήσῃ.
7 Κανεὶς δὲ ἄνθρωπος δὲν θὰ κοπιάσῃ καὶ δὲν θὰ ριψοκινδυνεύσῃ δι' αὐτούς, ἀλλὰ θὰ τοὺς πλησιάσουν μόνον μὲ σιδερένιο ὄργανον (ἢ ὅπλον) καὶ μὲ τὸ ξύλον τοῦ δόρατος, διὰ νὰ τοὺς ρίξουν νὰ καοῦν εἰς τὴν φωτιὰν μαζὶ μὲ τὴν αἰσχύνην τῆς ζωῆς των>.
8 Αὐτὰ εἶναι τὰ ὀνόματα τῶν πιὸ δυνατῶν καὶ γενναίων ἀνδρῶν τοῦ Δαβίδ: Ὁ Ἰεβοσθὲ ὁ Χαναναῖος, ποὺ εἶναι ὁ ἐπὶ κεφαλῆς τῆς ὁμάδος τῶν σωματοφυλάκων τοῦ Δαβίδ, ποὺ ἐλέγετο <Τρίτον>, καὶ ὁ Ἀδινὼν ὁ Ἀσωναῖος. Ὁ Ἀδινὼν ἦτο αὐτὸς ποὺ ἔσυρε τὴν ρομφαίαν του καὶ ἐπετέθη ἀτρόμητος ἐναντίον ὀκτακοσίων στρατιωτῶν τοῦ ἐχθροῦ ταυτοχρόνως.
9 Μετὰ ἀπὸ αὐτόν, μέσα εἰς τοὺς τρεῖς πιὸ δυνατούς, εἶναι ὁ Ἐλεανάν, ὁ ἀνιψιὸς αὐτοῦ τοῦ Ἀδινών, ὁ υἱὸς δηλαδὴ τοῦ Σουδίτου. Ὁ Ἐλεανὰν ἦτο μαζὶ μὲ τὸν Δαβὶδ εἰς τὴν Σερράν, καὶ ὅταν τὸν ἐχλεύαζαν οἱ ἀλλόφυλοι Φιλισταῖοι καὶ ἐμαζεύθηκαν ἐκεῖ διὰ πόλεμον καὶ ἀνέβηκαν οἱ Ἰσραηλῖται ἐναντίον τῶν ἀλλοφύλων, ἔκανε τὸ ἑξῆς:
10 Ἐσηκώθη ὁ Ἐλεανὰν καὶ ἐσκότωνε Φιλισταίους, ἕως ὅτου ἐκουράσθη τὸ χέρι του. Ἐκόλλησε μάλιστα ἀπὸ τὰ αἵματα τὸ χέρι του εἰς τὸ μαχαίρι του καὶ ἐχάρισεν ὁ Κύριος κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἰς τὸν Ἰσραὴλ μεγάλην νίκην. Ὁ δὲ στρατὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἔμενεν ἄπρακτος πίσω ἀπὸ τὸν Ἐλεανάν. Τὸ μόνον ποὺ ἔκαμναν, ἦτο νὰ ξεντύνουν καὶ νὰ λαφυραγωγοῦν τοὺς νεκρούς.
11 Ἄλλος γενναῖος μετὰ ἀπὸ τὸν Ἐλεανὰν ἦτο ὁ Σαμαΐα, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀσά, ὁ Ἀρουχαῖος. Κάποτε ποὺ εἶχαν μαζευθῆ οἱ ἀλλόφυλοι Φιλισταῖοι εἰς τὴν θέσιν, ποὺ ἐλέγετο Θηρία, ἐκεῖ ὅπου ὑπῆρχε καὶ ἕνα τμῆμα ἀγροῦ σπαρμένον ὅλο μὲ φακήν, ὁ στρατὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐφοβήθη καὶ ἔφυγε, μόλις εἶδε τοὺς Φιλισταίους.
12 Τότε λοιπὸν ἐσηκώθη ὁ Σαμαΐα καὶ ἔμεινε ὄρθιος, ἀκίνητος καὶ ἀτρόμητος μέσα εἰς τὸ χωράφι μὲ τὴν φακήν. Καὶ ἐγλύτωσε τὸν τόπον ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς καὶ ἐσκότωσε τοὺς Φιλισταίους καὶ ἐχάρισεν ὁ Κύριος μεγάλην νίκην εἰς τὸν λαόν του.
13 Τρεῖς ἄνδρες ἐπίσης, ποὺ ἀνῆκαν εἰς τὸ ἰδιαίτερον στρατιωτικὸν τμῆμα, ποὺ ἐλέγετο <Τριάκοντα>, κατέβηκαν κάποτε καὶ ἦλθαν εἰς τὴν περιοχὴν Κασών, εἰς τὸ σπήλαιον Ὄδολλάμ, ὅπου εὑρίσκετο ὁ Δαβίδ, ἐνῷ ἕνα τάγμα τῶν Φιλισταίων εἶχε στρατοπεδεύσει εἰς τὴν κοιλάδα Ραφαΐμ.
14 Κατὰ τὸ διάστημα ἐκεῖνο ὁ Δαβὶδ εὑρίσκετο εἰς μίαν ὀχυρὰν τοποθεσίαν, τὸ δὲ στρατιωτικὸν ἀπόσπασμα τῶν ἀλλοφύλων ἦτο τότε εἰς τὴν Βηθλεέμ.
15 Καὶ ὁ Δαβίδ, ὁ ὁποῖος εἶχε διψάσει πολύ, ἐξέφρασε τὴν ἐπιθυμίαν του καὶ εἶπε: <Ποιὸς ἄραγε θὰ μοῦ φέρῃ νὰ πιῶ νερὸ ἀπὸ τὸ φρέαρ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν πύλην τῆς Βηθλεέμ;> Ἐκεῖ δὲ εἰς τὴν Βηθλεὲμ εὑρίσκετο τότε, ὅπως ἐλέχθη, τὸ ἀπόσπασμα τῶν Φιλισταίων.
16 Καὶ ἀμέσως οἱ τρεῖς αὐτοὶ γενναῖοι διέσχισαν τὴν παράταξιν τῶν Φιλισταίων καὶ ἔβγαλαν νερὸ ἀπὸ τὸ φρέαρ τῆς πύλης τῆς Βηθλεὲμ καὶ τὸ ἐπῆραν καὶ ἦλθαν πίσω εἰς τὸν Δαβίδ. Ὁ βασιλεὺς ὅμως δὲν ἠθέλησε νὰ τὸ πιῇ, ἀλλὰ τὸ ἔχυσε σὰν σπονδὴν καὶ προσφορὰν εἰς τὸν Κύριον.
17 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβίδ: <Σπλαγχνίσου με, Κύριε, καὶ μὴ ἐπιτρέψῃς νὰ κάνω αὐτὸ τὸ κακὸν καὶ νὰ πιῶ αὐτὸ τὸ νερό! Δὲν θὰ τὸ πιῶ, διότι διαφορετικὰ εἶναι σὰν νὰ πίνω τὸ αἷμα τῶν ἀνδρῶν αὐτῶν, ποὺ ἐπῆγαν καὶ τὸ ἔφεραν μὲ ἄμεσον κίνδυνον τῆς ζωῆς των>. Καὶ πράγματι δὲν ἠθέλησε τελικῶς νὰ τὸ πιῇ. Αὐτὰ ἔκαναν πρὸς χάριν του οἱ τρεῖς γενναῖοι αὐτοὶ ἄνδρες του.
18 Ἄλλος γενναῖος ἄνδρας τοῦ Δαβὶδ ἦτο ὁ Ἀβεσσά, ὁ ἀδελφὸς τοῦ Ἰωὰβ καὶ υἱὸς τῆς ἀδελφῆς τοῦ Δαβὶδ Σαρουΐας. Αὐτὸς ἦτο ἄρχων τῆς ὁμάδος τῶν <Τριῶν>. Κάποτε ἐσήκωσε αὐτὸς τὸ δόρυ του καὶ ἐπλήγωσε θανασίμως τριακοσίους ἐχθρούς. Εἶχε δὲ ἔνδοξον ὄνομα μεταξὺ τῶν <Τριῶν>.
19 Ὁ Ἀβεσσὰ ὅμως, ποὺ ἦτο ἔνδοξος μεταξὺ αὐτῶν τῶν <Τριῶν> καὶ ἔγινε ἀρχηγός των, δὲν συγκατελέγετο εἰς τοὺς ἄλλους τρεῖς, τοὺς πρώτους δηλαδὴ τρεῖς τοῦ <Τρίτου>.
20 Γενναῖος ἦτο καὶ ὁ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Καβεσεήλ. Ἄνδρας μὲ πολλὰ καὶ θαυμαστὰ κατορθώματα. Αὐτὸς ἐσκότωσε τοὺς δύο υἱοὺς τοῦ Ἀριὴλ ἀπὸ τὴν Μωάβ. Κάποιαν ἡμέραν δὲ ποὺ ἐχιόνιζε, κατέβη αὐτὸς μέσα εἰς ἕνα λάκκον καὶ ἐσκότωσε ἕνα λιοντάρι, ποὺ εἶχε πέσει εἰς αὐτόν.
21 Ὁ ἴδιος ἐπίσης ἐσκότωσε τὸν ἄνδρα ἐκεῖνον ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, ποὺ ἦτο ἄνθρωπος σωματώδης καὶ πανύψηλος. Τὸ δόρυ μάλιστα αὐτοῦ του Αἰγυπτίου, καθὼς τὸ ἐκρατοῦσε εἰς τὸ χέρι του, ἐφαίνετο σὰν καδρόνι γεφύρας. Κατέβη λοιπὸν ὁ Βαναίας ἐναντίον αὐτοῦ τοῦ Αἰγυπτίου μὲ ἕνα ραβδὶ καὶ ἅρπαξε τὸ δόρυ ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ Αἰγυπτίου καὶ τὸν ἐσκότωσε μὲ τὸ δόρυ του.
22 Αὐτὰ ἦσαν τὰ ἀνδραγαθήματα τοῦ Βαναία, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἰωδαέ. Εἶχε δὲ ὄνομα ἔνδοξον μεταξὺ τῶν δυνατῶν <Τριῶν>.
23 Καὶ ὁ Βαναίας ὅμως, ποὺ ἦτο ἔνδοξος μεταξὺ τῶν <Τριῶν>, δὲν συγκατελέγετο εἰς τοὺς πρώτους τρεῖς τοῦ <Τρίτου>. Τὸν ὥρισε δὲ ὁ Δαβὶδ ἰδιαίτερον σύμβουλόν του. Τὰ δὲ ὀνόματα τῶν γενναίων ἀνδρῶν τοῦ βασιλέως Δαβίδ, ποὺ ἀνῆκαν εἰς τούς <Τριάκοντα>, ἦσαν τὰ ἑξῆς:
24 Ἀσαήλ, ἀδελφὸς τοῦ Ἰωάβ (συγκατελέγετο εἰς τοὺς <Τριάκοντα>), καὶ Ἐλεανάν, ὁ υἱὸς τοῦ Δουδί, πατραδέλφου τοῦ Δαβίδ, ποὺ ἔμενεν εἰς τὴν Βηθλεέμ,
25 Σαμαῒ ὁ Ἀρουδαῖος καὶ Ἐλικὰ ὁ Ἀρωδαῖος,
26 Σελλὴς ὁ Κελωθὶ καὶ Ἱράς, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐκκάς, ἀπὸ τὴν Θεκωέ,
27 Ἀβιέζερ ἀπὸ τὴν Ἀναθώθ, ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἀσωθίτου,
28 Ἐλλὼν ὁ Ἀωΐτης καὶ Μοορὲ ὁ Νετωφαθίτης,
29 Ἐθθί, ὁ υἱὸς τοῦ Ριβὰ ἀπὸ τὴν Γαβαέθ, μέλος τῆς φυλῆς Βενιαμίν,
30 Βαναίας ὁ Φαραθενίτης καὶ Οὐρί, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Ναχαλιγαίαν,
31 Ἀβιήλ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀραβωθίτου, καὶ Ἀζμὼθ ὁ Βαρσαμίτης,
32 Ἐλιασοὺ ὁ Σαλαβωνίτης, ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἰαβάν, καὶ ὁ Ἰωνάθαν,
33 Σαμνὰν ὁ Ἀρωδίτης καὶ Ἀχιάν, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀραΐ, ὁ Σαραουρίτης,
34 Ἀλιφαλέθ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀσβίτου, ποὺ ἦτο ἀπόγονος τοῦ Μααχαθί, καὶ Ἐλιάβ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιτόφελ τοῦ Γελωνίτου,
35 Ἀσαραῒ ὁ Καρμήλιος καὶ Φαραΐ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐρχί,
36 Γάαλ, ὁ υἱὸς τοῦ Νάθαν ἀπὸ τὴν ὀχυρὰν πόλιν Σωβὰ (κατὰ τὸ ἑβραϊκόν), ποὺ ἦτο ἀπόγονος τοῦ Γαλααδεῖ,
37 Ἐλιὲ ὁ Ἀμμανίτης καὶ Γελωραΐ, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηρὼθ καὶ μετέφερε τὰ ὅπλα τοῦ ἀρχιστρατήγου Ἰωάβ, τοῦ υἱοῦ τῆς Σαρουΐας,
38 Ἱρὰς ὁ Ἰεθιραῖος, Γαρὴβ ὁ Ἐθθεναῖος
39 καὶ Οὐρίας ὁ Χετταῖος. Ἀπὸ τὸν Ἰεβοσθὲ ἕως τὸν Οὐρίαν ὅλοι αὐτοὶ ἦσαν τριάντα ἑπτά.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ οὗτοι οἱ λόγοι Δαυὶδ οἱ ἔσχατοι· Πιστὸς Δαυὶδ υἱὸς Ἰεσσαί, καὶ πιστὸς ἀνήρ, ὃν ἀνέστησε Κύριος ἐπὶ χριστὸν Θεοῦ Ἰακώβ, καὶ εὐπρεπεῖς ψαλμοὶ Ἰσραήλ.	ὐτοὶ ξὲ εἶναι οἱ τελευταῖοι λόγοι, τοὺς ὁποίους εἶπεν ὁ Δαυίδ. Ἀξιόπιστος εἶναι ὁ Δαυίδ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεσσαί. Ἀξιόπιστος εἶναι ὁ ἀνὴρ αὐτός, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος ἀνύψωσε καὶ ἀνέδειξεν, ὥστε νὰ χρισθῇ βασιλεὺς ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰακὼβ καὶ αὐτοὶ εἶναι οἱ ὡραῖοι καὶ σεμνοὶ ψαλμοὶ μεταξὺ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.	ὰ λόγια ποὺ ἀκολουθοῦν, εἶναι τὰ τελευταῖα, ποὺ εἶπεν ὁ Δαβὶδ σὰν ἄλλην διαθήκην του. Ὁ Δαβίδ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεσσαί, εἶναι ἄξιος κάθε ἐμπιστοσύνης. Εἶναι ἀξιόπιστος ἄνθρωπος ὁ ἄνδρας αὐτός, ποὺ τὸν ἀνύψωσεν ὁ Κύριος, ὥστε νὰ χρισθῇ βασιλεὺς ἀπὸ τὸν Θεὸν τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἰακώβ. Οἱ δὲ ψαλμοὶ τοῦ εἶναι ὠραῖοι καὶ τιμῶνται ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας.
2 Πνεῦμα Κυρίου ἐλάλησεν ἐν ἐμοί, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ ἐπὶ γλώσσης μου.	2 Ὁ Δαυὶδ εἶπεν· <Τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου ὡμίλησεν εἰς ἐμὲ καὶ ὁ ἰδικός του λόγος εὑρίσκεται εἰς τὴν γλῶσσαν μου.	2 Εἶπε λοιπὸν ὁ Δαβίδ: <Τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου μίλησε μέσα μου καὶ μοῦ ἐνέπνευσε τί νὰ ψάλλω, καὶ λόγια τοῦ Κυρίου εἶναι αὐτά, ποὺ λαλεῖ ἡ γλῶσσα μου.
3 Λέγει ὁ Θεὸς Ἰσραήλ, ἐμοὶ ἐλάλησε φύλαξ Ἰσραήλ· παραβολὴν εἰπὸν ἐν ἀνθρώπῳ· πῶς κραταιώσητε φόβον Θεοῦ;	3 Ὁ Θεὸς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ φρουρὸς αὐτὸς τοῦ Ἰσραήλ, μοῦ ὡμίλησε καὶ μοῦ εἶπε· Διὰ παραβολικοῦ τρόπου θὰ ἐνισχυθῇ μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ.	3 Αυτὰ λέγει ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ. Αὐτὰ μοῦ εἶπεν ὁ Φύλαξ καὶ Προστάτης τοῦ Ἰσραήλ: Μίλησε μὲ τρόπον παραβολικὸν εἰς τοὺς ἀνθρώπους, καὶ νὰ τοὺς εἰπῇς πῶς θὰ ἐνισχυθῇ ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ μέσα των.
4 Καὶ ἐν Θεῷ φωτὶ πρωΐας ἀνατεῖλαι ἥλιος, τὸ πρωῒ παρῆλθεν ἐκ φέγγους καὶ ὡς ἐξ ὑετοῦ χλόης ἀπὸ γῆς·	4 Φῶς Θεοῦ, σὰν ἄλλος ἥλιος τὴν πρωΐαν, θὰ ἀνατείλῃ, θὰ ἐμφανισθῇ σὰν φῶς, ποὺ ὁμοιάζει μὲ χλόην τῆς γῆς ἔπειτα ἀπὸ βροχήν.	4 Εἴθε νὰ ἔλθῃ σύντομα ἡ ὤρα ποὺ θὰ ἀνατείλῃ τὸ θεῖον φῶς, ὅπως ἀνατέλλει τὸ πρωὶ ὁ ἥλιος καὶ ὅπως φωτίζεται τὸ πρωὶ ὁ ἀνέφελος οὐρανὸς καὶ ὅπως λάμπει ἡ χλόη τῆς γῆς μετὰ τὴν βροχήν!
5 οὐ γὰρ οὕτως ὁ οἶκός μου μετὰ ἰσχυροῦ; Διαθήκην γὰρ αἰώνιον ἔθετό μοι, ἑτοίμην ἐν παντὶ καιρῷ πεφυλαγμένην, ὅτι πᾶσα σωτηρία μου καὶ πᾶν θέλημα, ὅτι οὐ μὴ βλαστήσῃ ὁ παράνομος.	5 Τέτοιος δὲν θὰ εἶναι ὁ ἰδικός μου οἶκος καὶ οἱ ἀπόγονοί μου κάτω ἀπὸ τὴν παντοδύναμον προστασίαν καὶ ἐνίσχυσιν τοῦ Θεοῦ; Μάλιστα· διότι ὁ Θεὸς μοῦ ἔδωσε τὴν αἰωνίαν αὐτὴν ὑπόσχεσιν, ἡ ὁποία εἶναι ἀκλόνητος, παντοτεινή, ἀμετακίνητος. Κάθε ἱερός μου πόθος καὶ ἡ ἀσφαλὴς σωτηρία μου θὰ προέλθῃ ἀπὸ τὴν ἐκπλήρωσιν τῆς ὑποσχέσεως αὐτῆς. Ἔτσι δὲ δὲν θὰ ἀναβλαστήσουν καὶ δὲν θὰ ἐνισχυθοῦν οἱ παράνομοι ἐναντίον μου.	5 Διότι ἔτσι φωτεινὸς καὶ δυνατὸς δὲν θὰ εἶναι καὶ ὁ ἰδικός μου βασιλικὸς οἶκος μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ παντοδυνάμου Κυρίου; Θὰ εἶναι ἔτσι ὁπωσδήποτε, διότι ὁ Θεὸς μοῦ ἔδωσε πρὸς τοῦτο ὑπόσχεσιν αἰώνιον, ἠ ὁποία ἰσχύει πάντοτε καὶ θὰ ἐκπληρωθῇ χωρὶς καμμίαν περίπτωσιν ἀκυρώσεως. Ἀπὸ αὐτὴν ἄλλως τε τὴν θείαν ὑπόσχεσιν ἐξαρτᾶται ὅλη ἡ σωτηρία μου καὶ ἡ ἐκπλήρωσις κάθε πόθου μου. Εἶμαι δὲ βέβαιος ὅτι δὲν θὰ προοδεύσῃ καὶ δὲν θὰ ἀναπτυχθῇ κάθε παράνομος καὶ ἀσεβῇς.
6 Ὥσπερ ἄκανθα ἐξωσμένη πάντες οὗτοι, ὅτι οὐ χειρὶ ληφθήσονται,	6 Αὐτοὶ θὰ τεθοῦν κατὰ μέρος, σὰν πεταμένα ἀγκάθια, τὰ ὁποῖα δὲν ἐγγίζει κανείς μὲ τὰ χέρια του.	6 Ὅλοι αὐτοὶ οἰ ἀσεβεῖς θὰ καταντήσουν σὰν τὸ πεταμένο ἀγκάθι, διότι δὲν θὰ τοὺς ἐγγίσῃ κανείς μὲ τὸ χέρι του διὰ νὰ τοὺς βοηθήσῃ.
7 καὶ ἀνὴρ οὐ κοπιάσει ἐν αὐτοῖς, καὶ πλῆρες σιδήρου καὶ ξύλον δόρατος, καὶ ἐν πυρὶ καύσει καυθήσονται αἰσχύνην αὐτῶν.	7 Ὁ ἄνθρωπος δέ, ὁ ὁποῖος θὰ καταπιασθῇ μὲ αὐτά, δὲν θὰ καρφωθῇ, διότι θὰ τὰ πετάξῃ μὲ τὴν βοήθειαν κάποιου σιδηροῦ μέσου ἢ ξυλίνου δόρατος. Θὰ τὰ στοιβάξῃ καὶ θὰ τὰ κατακαύσῃ εἰς τὴν φωτιά. Αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ κατάντημα τῶν ἀδιαντρόπων ἐχθρῶν τοῦ Θεοῦ>.	7 Κανεὶς δὲ ἄνθρωπος δὲν θὰ κοπιάσῃ καὶ δὲν θὰ ριψοκινδυνεύσῃ δι' αὐτούς, ἀλλὰ θὰ τοὺς πλησιάσουν μόνον μὲ σιδερένιο ὄργανον (ἢ ὅπλον) καὶ μὲ τὸ ξύλον τοῦ δόρατος, διὰ νὰ τοὺς ρίξουν νὰ καοῦν εἰς τὴν φωτιὰν μαζὶ μὲ τὴν αἰσχύνην τῆς ζωῆς των>.
8 Τοῦτα τὰ ὀνόματα τῶν δυνατῶν Δαυίδ· Ἰεβοσθὲ ὁ Χαναναῖος, ἄρχων τοῦ τρίτου ἐστίν, Ἀδινὼν ὁ Ἀσωναῖος· οὗτος ἐσπάσατο τὴν ρομφαίαν αὐτοῦ ἐπὶ ὀκτακοσίους στρατιώτας εἰσάπαξ.	8 Τὰ ὀνόματα τῶν ἰσχυρῶν ἀνδρῶν τῆς αὐλῆς τοῦ Δαυὶδ εἶναι αὐτά· Ὁ Ἰεβοσθὲ ὁ Χαναναῖος, εἶναι ἐνας ἀπὸ τοὺς τρεῖς ἐκλεκτοὺς ἄνδρας καὶ ὁ Ἀδινῶν ὁ Ἀσωναῖος. Αὐτὸς ἔσυρε τὸ ξίφος του καὶ ἐπετέθη συγχρόνως ἐναντίον ὀκτακοσίων στρατιωτῶν.	8 Αὐτὰ εἶναι τὰ ὀνόματα τῶν πιὸ δυνατῶν καὶ γενναίων ἀνδρῶν τοῦ Δαβίδ: Ὁ Ἰεβοσθὲ ὁ Χαναναῖος, ποὺ εἶναι ὁ ἐπὶ κεφαλῆς τῆς ὁμάδος τῶν σωματοφυλάκων τοῦ Δαβίδ, ποὺ ἐλέγετο <Τρίτον>, καὶ ὁ Ἀδινὼν ὁ Ἀσωναῖος. Ὁ Ἀδινὼν ἦτο αὐτὸς ποὺ ἔσυρε τὴν ρομφαίαν του καὶ ἐπετέθη ἀτρόμητος ἐναντίον ὀκτακοσίων στρατιωτῶν τοῦ ἐχθροῦ ταυτοχρόνως.
9 Καὶ μετ' αὐτὸν Ἐλεανὰν υἱὸς πατραδέλφου αὐτοῦ υἱὸς Σουδίτου ἐν τοῖς τρισὶ δυνατοῖς. Οὗτος μετὰ Δαυὶδ ἦν ἐν Σερράν, καὶ ἐν τῷ ὀνειδίσαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἀλλοφύλοις συνήχθησαν ἐκεῖ εἰς πόλεμον, καὶ ἀνέβησαν ἀνὴρ Ἰσραήλ·	9 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸν ἐνας ἀπὸ τοὺς ἐκλεκτοὺς ἦτο ὁ Ἐλεανάν, ἀνεψιὸς τοῦ προηγουμένου, υἱὸς Σουδίτου. Ἦτο καὶ αὐτὸς ἕνας ἀπὸ τοὺς ἄνδρας μαζῆ μὲ τὸν Δαυὶδ εἰς Σερράν, ὅταν οἱ συγκεντρωθέντες ἐκεῖ ἀλλόφυλοι ἐχλεύαζαν καὶ ἐπροκάλεσαν κάθε γενναῖον Ἰσραηλίτην εἰς μονομαχίαν. Ἐκεῖ εἶχαν συγκεντρωθῆ καὶ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται.	9 Μετὰ ἀπὸ αὐτόν, μέσα εἰς τοὺς τρεῖς πιὸ δυνατούς, εἶναι ὁ Ἐλεανάν, ὁ ἀνιψιὸς αὐτοῦ τοῦ Ἀδινών, ὁ υἱὸς δηλαδὴ τοῦ Σουδίτου. Ὁ Ἐλεανὰν ἦτο μαζὶ μὲ τὸν Δαβὶδ εἰς τὴν Σερράν, καὶ ὅταν τὸν ἐχλεύαζαν οἱ ἀλλόφυλοι Φιλισταῖοι καὶ ἐμαζεύθηκαν ἐκεῖ διὰ πόλεμον καὶ ἀνέβηκαν οἱ Ἰσραηλῖται ἐναντίον τῶν ἀλλοφύλων, ἔκανε τὸ ἑξῆς:
10 αὐτὸς ἀνέστη καὶ ἐπάταξεν ἐν τοῖς ἀλλοφύλοις, ἕως οὖ ἐκοπίασεν ἡ χεὶρ αὐτοῦ καὶ προσεκολλήθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ πρὸς τὴν μάχαιραν, καὶ ἐποίησε Κύριος σωτηρίαν μεγάλην ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ· καὶ ὁ λαὸς ἐκάθητο ὀπίσω αὐτοῦ πλὴν ἐκδιδύσκειν.	10 Αὐτὸς ἠγέρθη, ἐκτύπησε τοὺς Φιλισταίους, μέχρις ὅτου ἐκουράσθη τὸ χέρι του καὶ ἐκόλλησεν ἡ παλάμη του εἰς τὴν λαβὴν τῆς μαχαίρας του. Ὁ Κύριος δι' αὐτοῦ ἐπραγματοποίησε μεγάλην νίκην κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην πρὸς σωτηρίαν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Ὁ δὲ λαός, ὁ ὁποῖος ἦτο ὄπισθεν αὐτοῦ, ἐλαφυραγωγοῦσε μόνον καὶ ἀπεγύμνωνε τοὺς νεκρούς.	10 Ἐσηκώθη ὁ Ἐλεανὰν καὶ ἐσκότωνε Φιλισταίους, ἕως ὅτου ἐκουράσθη τὸ χέρι του. Ἐκόλλησε μάλιστα ἀπὸ τὰ αἵματα τὸ χέρι του εἰς τὸ μαχαίρι του καὶ ἐχάρισεν ὁ Κύριος κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἰς τὸν Ἰσραὴλ μεγάλην νίκην. Ὁ δὲ στρατὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἔμενεν ἄπρακτος πίσω ἀπὸ τὸν Ἐλεανάν. Τὸ μόνον ποὺ ἔκαμναν, ἦτο νὰ ξεντύνουν καὶ νὰ λαφυραγωγοῦν τοὺς νεκρούς.
11 Καὶ μετ' αὐτὸν Σαμαΐα υἱὸς Ἀσὰ ὁ Ἀρουχαῖος. Καὶ συνήχθησαν οἱ ἀλλόφυλοι εἰς θηρία, καὶ ἦν ἐκεῖ μερὶς τοῦ ἀγροῦ πλήρης φακοῦ, καὶ ὁ λαὸς ἔφυγεν ἐκ προσώπου ἀλλοφύλων·	11 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸν ἕνας ἀπὸ τοὺς τρεῖς ἐκλεκτοὺς ἦτο ὁ Σαμαΐα, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀσά, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Ἀρούχ. Οἱ Φιλισταῖοι εἶχαν συγκεντρωθῆ εἰς κάποιαν τοποθεσίαν ὀνομαζομένην Θηρία. Ἐκεῖ δὲ ὑπῆρχεν ἀγρός, ὁ ὁποῖος εἶχε σπαρῇ μὲ φακῆν. Ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐτράπη εἰς φυγήν, ὅταν ἀντίκρυσε τοὺς Φιλισταίους.	11 Ἄλλος γενναῖος μετὰ ἀπὸ τὸν Ἐλεανὰν ἦτο ὁ Σαμαΐα, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀσά, ὁ Ἀρουχαῖος. Κάποτε ποὺ εἶχαν μαζευθῆ οἱ ἀλλόφυλοι Φιλισταῖοι εἰς τὴν θέσιν, ποὺ ἐλέγετο Θηρία, ἐκεῖ ὅπου ὑπῆρχε καὶ ἕνα τμῆμα ἀγροῦ σπαρμένον ὅλο μὲ φακήν, ὁ στρατὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐφοβήθη καὶ ἔφυγε, μόλις εἶδε τοὺς Φιλισταίους.
12 καὶ ἐστηλώθη ἐν μέσῳ τῆς μερίδος καὶ ἐξείλατο αὐτὴν καὶ ἐπάταξε τοὺς ἀλλοφύλους, καὶ ἐποίησε Κύριος σωτηρίαν μεγάλην.	12 Ὁ Σαμαΐα ὅμως ἐστάθηκε ἀκίνητος ἐν μέσῳ τοῦ ἀγροῦ ἐκείνου, ἠγωνίσθη εἰς ὑπεράσπισίν του καὶ ἐφόνευσε τοὺς ἀλλοφύλους. Ὁ Κύριος δι' αὐτοῦ κατόρθωσε μίαν μεγάλην καὶ σωτηριώδη νίκην.	12 Τότε λοιπὸν ἐσηκώθη ὁ Σαμαΐα καὶ ἔμεινε ὄρθιος, ἀκίνητος καὶ ἀτρόμητος μέσα εἰς τὸ χωράφι μὲ τὴν φακήν. Καὶ ἐγλύτωσε τὸν τόπον ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς καὶ ἐσκότωσε τοὺς Φιλισταίους καὶ ἐχάρισεν ὁ Κύριος μεγάλην νίκην εἰς τὸν λαόν του.
13 Καὶ κατέβησαν τρεῖς ἀπὸ τῶν τριάκοντα καὶ ἦλθαν εἰς Κασὼν πρὸς Δαυὶδ εἰς τὸ σπήλαιον Ὀδολλάμ, καὶ τάγμα τῶν ἀλλοφύλων παρενέβαλον ἐν τῇ χοιλάδι Ραφαΐμ·	13 Οἱ τρεῖς ἀνωτέρω ἐκλεκτοὶ ἀπὸ τοὺς τριάκοντα γενναίους κατέβηκαν καὶ ἦλθαν εἰς Κασών, πρὸς τὸν Δαυίδ, εἰς τὸ σπήλαιον Ὀδολλάμ. Ἕνα στρατιωτικὸν τμήμα τῶν Φιλισταίων εἶχε στρατοπεδεύσει εἰς τὴν κοιλάδα τῶν Ραφαΐμ.	13 Τρεῖς ἄνδρες ἐπίσης, ποὺ ἀνῆκαν εἰς τὸ ἰδιαίτερον στρατιωτικὸν τμῆμα, ποὺ ἐλέγετο <Τριάκοντα>, κατέβηκαν κάποτε καὶ ἦλθαν εἰς τὴν περιοχὴν Κασών, εἰς τὸ σπήλαιον Ὄδολλάμ, ὅπου εὑρίσκετο ὁ Δαβίδ, ἐνῷ ἕνα τάγμα τῶν Φιλισταίων εἶχε στρατοπεδεύσει εἰς τὴν κοιλάδα Ραφαΐμ.
14 καὶ Δαυὶδ τότε ἐν τῇ περιοχῇ, καὶ τὸ ἀπόστημα τῶν ἀλλοφύλων τότε ἐν Βηθλεέμ.	14 Ὁ Δαυὶδ τότε εὑρίσκετο εἰς ἕνα φρούριον, τὸ δὲ στρατιωτικὸν τμῆμα τῶν ἀλλοφύλων εἶχε στρατοπεδεύσει εἰς τὴν Βηθλεέμ.	14 Κατὰ τὸ διάστημα ἐκεῖνο ὁ Δαβὶδ εὑρίσκετο εἰς μίαν ὀχυρὰν τοποθεσίαν, τὸ δὲ στρατιωτικὸν ἀπόσπασμα τῶν ἀλλοφύλων ἦτο τότε εἰς τὴν Βηθλεέμ.
15 Καὶ ἐπεθύμησε Δαυὶδ καὶ εἶπε· τίς ποτιεῖ με ὕδωρ ἐκ τοῦ λάκκου τοῦ ἐν Βηθλεὲμ τοῦ ἐν τῇ πύλῃ; Τὸ δὲ σύστημα τῶν ἀλλοφύλων τότε ἐν Βηθλεέμ.	15 Ὁ Δαυὶδ ἐξέφρασε μίαν ἐπιθυμίαν <Ποιὸς τάχα ἠμπορεῖ νὰ μοῦ φέρῃ νὰ πιῶ νερὸ ἀπὸ τὸ φρέαρ, ποῦ εὑρίσκεται πλησίον εἰς τὴν πύλην τοῦ τείχους τῆς πόλεως Βηθλεέμ;> Στρατιωτικὸν τμῆμα τῶν ἀλλοφύλων τότε εἶχε στρατοπεδεύσει ἐκεῖ.	15 Καὶ ὁ Δαβίδ, ὁ ὁποῖος εἶχε διψάσει πολύ, ἐξέφρασε τὴν ἐπιθυμίαν του καὶ εἶπε: <Ποιὸς ἄραγε θὰ μοῦ φέρῃ νὰ πιῶ νερὸ ἀπὸ τὸ φρέαρ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν πύλην τῆς Βηθλεέμ;> Ἐκεῖ δὲ εἰς τὴν Βηθλεὲμ εὑρίσκετο τότε, ὅπως ἐλέχθη, τὸ ἀπόσπασμα τῶν Φιλισταίων.
16 Καὶ διέρρηξαν οἱ τρεῖς δυνατοὶ ἐν τῇ παρεμβολῇ τῶν ἀλλοφύλων καὶ ὑδρεύσαντο ὕδωρ ἐκ τοῦ λάκκου τοῦ ἐν Βηθλεὲμ τοῦ ἐν τῇ πύλῃ καὶ ἔλαβαν καὶ παρεγένοντο πρὸς Δαυίδ, καὶ οὐκ ἠθέλησε πιεῖν αὐτὸ καὶ ἔσπεισεν αὐτὸ τῷ Κυρίῳ	16 Οἱ τρεῖς, λοιπόν, αὐτοὶ γενναῖοι ἄνδρες διέσπασαν τὸ στρατόπεδον τῶν Φιλισταίων, ἤντλησαν νερὸ ἀπὸ τὸ φρέαρ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν πύλην τοῦ τείχους τῆς πόλεως Βηθλεέμ, ἐπῆραν αὐτὸ καὶ ἦλθαν εἰς τὸν Δαυίδ. Ὁ Δαυὶδ ὅμως δὲν ἠθέλησε νὰ τὸ πίῃ. Τὸ προσέφερε θυσίαν πρὸς τὸν Κύριον	16 Καὶ ἀμέσως οἱ τρεῖς αὐτοὶ γενναῖοι διέσχισαν τὴν παράταξιν τῶν Φιλισταίων καὶ ἔβγαλαν νερὸ ἀπὸ τὸ φρέαρ τῆς πύλης τῆς Βηθλεὲμ καὶ τὸ ἐπῆραν καὶ ἦλθαν πίσω εἰς τὸν Δαβίδ. Ὁ βασιλεὺς ὅμως δὲν ἠθέλησε νὰ τὸ πιῇ, ἀλλὰ τὸ ἔχυσε σὰν σπονδὴν καὶ προσφορὰν εἰς τὸν Κύριον.
17 Καὶ εἶπεν· ἵλεώς μοι, Κύριε, τοῦ ποιῆσαι τοῦτο, εἰ αἷμα τῶν ἀνδρῶν τῶν πορευθέντων ἐν ταῖς ψυχαῖς αὐτῶν πίομαι· καὶ οὐκ ἠθέλησε πιεῖν αὐτό. Τοῦτα ἐποίησαν οἱ τρεῖς δυνατοί.	17 καὶ εἶπε τοῦτο· <λυπήσου με, Κύριε, νὰ μὴ χορτάσω τὴν ἐπιθυμίαν μου μὲ τὸ νερὸ αὐτό. Κατ' οὐδένα λόγον θὰ πίω αὐτό, διότι εἶναι τὸ αἷμα ἐκείνων, ποὺ μὲ κίνδυνον τῆς ζωῆς των ἐπῆγαν νὰ μοῦ τὸ προμηθεύσουν>. Καὶ ἠρνήθη νὰ τὸ πίῃ. Αὐτὰ τὰ κατορθώματα ἔκαμαν οἱ τρεῖς ἐκεῖνοι δυνατοί.	17 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβίδ: <Σπλαγχνίσου με, Κύριε, καὶ μὴ ἐπιτρέψῃς νὰ κάνω αὐτὸ τὸ κακὸν καὶ νὰ πιῶ αὐτὸ τὸ νερό! Δὲν θὰ τὸ πιῶ, διότι διαφορετικὰ εἶναι σὰν νὰ πίνω τὸ αἷμα τῶν ἀνδρῶν αὐτῶν, ποὺ ἐπῆγαν καὶ τὸ ἔφεραν μὲ ἄμεσον κίνδυνον τῆς ζωῆς των>. Καὶ πράγματι δὲν ἠθέλησε τελικῶς νὰ τὸ πιῇ. Αὐτὰ ἔκαναν πρὸς χάριν του οἱ τρεῖς γενναῖοι αὐτοὶ ἄνδρες του.
18 Καὶ Ἀβεσσὰ ὁ ἀδελφὸς Ἰωὰβ υἱὸς Σαρουΐας αὐτὸς ἄρχων ἐν τοῖς τρισί. Καὶ αὐτὸς ἐξήγειρε τὸ δόρυ αὐτοῦ ἐπὶ τριακοσίους τραυματίας, καὶ αὐτῷ ὄνομα ἐν τοῖς τρισίν·	18 Ὁ Ἀβεσσά, ὁ ἀδελφὸς τοῦ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας ἦτο ὁ ἐπιφανέστερος μεταξὺ τριῶν ἄλλων δευτέρας σειρᾶς ἐκλεκτῶν ἀνδρῶν. Αὐτὸς ἐσήκωσε τὸ δόρυ του ἐναντίον τριακοσίων ἀνδρῶν, τοὺς ἐφόνευσε καὶ ἔγινεν ὀνομαστὸς μεταξὺ τῶν τριῶν αὐτῶν ἐκλεκτῶν.	18 Ἄλλος γενναῖος ἄνδρας τοῦ Δαβὶδ ἦτο ὁ Ἀβεσσά, ὁ ἀδελφὸς τοῦ Ἰωὰβ καὶ υἱὸς τῆς ἀδελφῆς τοῦ Δαβὶδ Σαρουΐας. Αὐτὸς ἦτο ἄρχων τῆς ὁμάδος τῶν <Τριῶν>. Κάποτε ἐσήκωσε αὐτὸς τὸ δόρυ του καὶ ἐπλήγωσε θανασίμως τριακοσίους ἐχθρούς. Εἶχε δὲ ἔνδοξον ὄνομα μεταξὺ τῶν <Τριῶν>.
19 ἐκ τῶν τριῶν ἐκείνων ἔνδοξος, καὶ ἐγένετο αὐτοῖς εἰς ἄρχοντα, καὶ ἕως τῶν τριῶν οὐκ ἦλθε.	19 Αὐτὸς ἦτο ὁ πλέον ἔνδοξος μεταξὺ τῶν τριῶν ἐκείνων, ὁ πρωτεύων μεταξὺ αὐτῶν. Ἀλλὰ δὲν ἔφθασεν, ἀπὸ ἀπόψεως ἀξίας, κανένα ἀπὸ τοὺς τρεῖς τῆς πρώτης τριάδος.	19 Ὁ Ἀβεσσὰ ὅμως, ποὺ ἦτο ἔνδοξος μεταξὺ αὐτῶν τῶν <Τριῶν> καὶ ἔγινε ἀρχηγός των, δὲν συγκατελέγετο εἰς τοὺς ἄλλους τρεῖς, τοὺς πρώτους δηλαδὴ τρεῖς τοῦ <Τρίτου>.
20 Καὶ Βαναίας υἱὸς Ἰωδαὲ ἀνὴρ αὐτὸς πολλοστὸς ἔργοις ἀπὸ Καβεσεήλ, καὶ αὐτὸς ἐπάταξε τοὺς δύο υἱοὺς Ἀριὴλ τοῦ Μωάβ· καὶ αὐτὸς κατέβη καὶ ἐπάταξε τὸν λέονταν μέσῳ τοῦ λάκκου ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς χιόνος·	20 Ἐπίσης ὁ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Καβεσεήλ, εἶχε πολλὰ θαυμαστὰ ἔργα νὰ ἐπιδείξῃ. Αὐτὸς ἐφόνευσε τοὺς δύο υἱοὺς τοῦ Ἀριὴλ τοῦ Μωαβίτου. Ὁ ἴδιος δὲ κατέβηκε εἰς ἕνα λάκκον καὶ ἐφόνευσε λέοντα, ὁ ὁποῖος εἰς ἡμέραν, ποὺ ἐχιόνιζε, εἶχε πέσει ἐντὸς αὐτοῦ.	20 Γενναῖος ἦτο καὶ ὁ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Καβεσεήλ. Ἄνδρας μὲ πολλὰ καὶ θαυμαστὰ κατορθώματα. Αὐτὸς ἐσκότωσε τοὺς δύο υἱοὺς τοῦ Ἀριὴλ ἀπὸ τὴν Μωάβ. Κάποιαν ἡμέραν δὲ ποὺ ἐχιόνιζε, κατέβη αὐτὸς μέσα εἰς ἕνα λάκκον καὶ ἐσκότωσε ἕνα λιοντάρι, ποὺ εἶχε πέσει εἰς αὐτόν.
21 αὐτὸς ἐπάταξε τὸν ἄνδρα τὸν Αἰγύπτιον, ἄνδρα ὁρατόν, ἐν δὲ τὸ χειρὶ τοῦ Αἰγυπτίου δόρυ ὡς ξύλον διαβάθρας, καὶ κατέβη πρὸς αὐτὸν ἐν ράβδῳ καὶ ἥρπασε τὸ δόρυ ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ Αἰγυπτίου καὶ ἀπέκτεινεν αὐτὸν ἐν τῷ δόρατι αὐτοῦ.	21 Ὁ ἴδιος ἐκτύπησε καὶ ἐφόνευσε ἕνα πανύψηλον Αἰγύπτιον ἄνδρα. Εἰς τὰ χέρια του ὁ Αἰγύπτιος ἐκρατοῦσε δόρυ μεγάλο σὰν ἕνα ξύλο γεφύρας, τὸ ὁποῖον συνδέει πλοῖον μὲ τὴν ξηράν. Ὁ Βαναίας ἐπλησίασε πρὸς αὐτόν, ὡπλισμένος μὲ τὴν ράβδον του μόνον, ἥρπασε τὸ δόρυ ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ Αἰγυπτίου καὶ μὲ τὸ ἴδιο αὐτὸ δόρυ τὸν ἐφόνευσε.	21 Ὁ ἴδιος ἐπίσης ἐσκότωσε τὸν ἄνδρα ἐκεῖνον ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, ποὺ ἦτο ἄνθρωπος σωματώδης καὶ πανύψηλος. Τὸ δόρυ μάλιστα αὐτοῦ του Αἰγυπτίου, καθὼς τὸ ἐκρατοῦσε εἰς τὸ χέρι του, ἐφαίνετο σὰν καδρόνι γεφύρας. Κατέβη λοιπὸν ὁ Βαναίας ἐναντίον αὐτοῦ τοῦ Αἰγυπτίου μὲ ἕνα ραβδὶ καὶ ἅρπαξε τὸ δόρυ ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ Αἰγυπτίου καὶ τὸν ἐσκότωσε μὲ τὸ δόρυ του.
22 Ταῦτα ἐποίησε Βαναίας υἱὸς Ἰῳδαέ, καὶ αὐτῷ ὄνομα ἐν τοῖς τρισὶ τοῖς δυνατοῖς·	22 Αὐτὰ τὰ κατορθώματα ἔκαμε ὁ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ. Ἀνεδείχθη ὀνομαστὸς μεταξὺ τῶν τριῶν δυνατῶν τῆς δευτέρας τριάδος.	22 Αὐτὰ ἦσαν τὰ ἀνδραγαθήματα τοῦ Βαναία, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἰωδαέ. Εἶχε δὲ ὄνομα ἔνδοξον μεταξὺ τῶν δυνατῶν <Τριῶν>.
23 ἐκ τῶν τριῶν ἔνδοξος, καὶ πρὸς τοὺς τρεῖς οὐκ ἦλθε· καὶ ἔταξεν αὐτὸν Δαυὶδ πρὸς τὰς ἀκοὰς αὐτοῦ. Καὶ τοῦτα τὰ ὀνόματα τῶν δυνατῶν Δαυὶδ τοῦ βασιλέως·	23 Αὐτός, βέβαια, ἦτο ὁ πλέον ἔνδοξος μεταξὺ τῶν ἐκλεκτῶν ἀνδρῶν τῆς δευτέρας τριάδος. Ἀλλὰ δὲν ἔφθασεν, ἀπὸ ἀπόψεως γενναιότητος καὶ κατορθωμάτων, τοὺς τρεῖς τῆς πρώτης τριάδος. Αὐτὸν ὁ Δαυὶδ τὸν ἐνέταξε μεταξὺ τῶν ἀνδρῶν, τῶν ὁποίων τὰς συμβουλὰς ἤκουε. Τὰ δὲ ὀνόματα τῶν τριάκοντα γενναίων ἀνδρῶν τῆς αὐλῆς τοῦ Δαυὶδ ἦσαν τὰ ἑξῆς:	23 Καὶ ὁ Βαναίας ὅμως, ποὺ ἦτο ἔνδοξος μεταξὺ τῶν <Τριῶν>, δὲν συγκατελέγετο εἰς τοὺς πρώτους τρεῖς τοῦ <Τρίτου>. Τὸν ὥρισε δὲ ὁ Δαβὶδ ἰδιαίτερον σύμβουλόν του. Τὰ δὲ ὀνόματα τῶν γενναίων ἀνδρῶν τοῦ βασιλέως Δαβίδ, ποὺ ἀνῆκαν εἰς τούς <Τριάκοντα>, ἦσαν τὰ ἑξῆς:
24 Ἀσαήλ ἀδελφὸς Ἰωάβ (οὗτος ἐν τοῖς τριάκοντα), Ἐλεανὰν υἱὸς Δουδὶ πατραδέλφου αὐτοῦ ἐν Βηβλεέμ.	24 Ὁ Ἀσαήλ, ὁ ἀδελφὸς τοῦ Ἰωάβ. Αὐτὸς ἦτο μεταξὺ τῶν τριάκοντα γενναίων ἀνδρῶν. Ὁ Ἐλεανάν, υἱὸς τοῦ Δουδὶ πατραδέλφου του εἰς τὴν Βηθλεέμ.	24 Ἀσαήλ, ἀδελφὸς τοῦ Ἰωάβ (συγκατελέγετο εἰς τοὺς <Τριάκοντα>), καὶ Ἐλεανάν, ὁ υἱὸς τοῦ Δουδί, πατραδέλφου τοῦ Δαβίδ, ποὺ ἔμενεν εἰς τὴν Βηθλεέμ,
25 Σαμαῒ ὁ Ἀρουδαῖος, Ἐλικὰ ὁ Ἀρωδαῖος,	25 Σαμαῒ ὁ Ἀρουδαῖος, ὁ Ἐλικὰ ὁ Ἀρωδαῖος.	25 Σαμαῒ ὁ Ἀρουδαῖος καὶ Ἐλικὰ ὁ Ἀρωδαῖος,
26 Σελλὴς ὁ Κελωθί, Ἴρας υἱὸς Ἐκκὰς ὁ Θεκωΐτης.	26 Σελλὴς ὁ ἐκ Κελωθί, ὁ Ἴρας ὁ υἱὸς τοῦ Ἐκκὰς ἀπὸ τὴν Θεκωέ.	26 Σελλὴς ὁ Κελωθὶ καὶ Ἱράς, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐκκάς, ἀπὸ τὴν Θεκωέ,
27 Ἀβιέζερ ὁ Ἀναθωθίτης ἐκ τῶν υἱῶν τοῦ Ἀσωθίτου,	27 Ὁ Ἀβιέζερ ὁ Ἀναθωθίτης ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἀσωθίτου,	27 Ἀβιέζερ ἀπὸ τὴν Ἀναθώθ, ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἀσωθίτου,
28 Ἐλλών ὁ Ἀωΐτης, Μοορὲ ὁ Νετωφαθίτης,	28 Ὁ Ἐλλὼν ὁ Ἀωΐτης, Μοορὲ ὁ Νετωφαθίτης.	28 Ἐλλὼν ὁ Ἀωΐτης καὶ Μοορὲ ὁ Νετωφαθίτης,
29 Ἐθθὶ υἱὸς Ριβὰ ἐκ Γαβαὲθ υἱὸς Βενιαμίν,	29 Ὁ Ἐθθί, υἱὸς τοῦ Ριβά, ἀπὸ τὴν Γαβαὲθ τῆς φυλῆς Βενιαμίν.	29 Ἐθθί, ὁ υἱὸς τοῦ Ριβὰ ἀπὸ τὴν Γαβαέθ, μέλος τῆς φυλῆς Βενιαμίν,
30 Βαναίας ὁ Φαραθενίτης, Οὐρὶ ἐκ Ναχαλιγαίας,	30 Βαναίας ὁ Φαραθενίτης, Οὐρὶ ὁ ἀπὸ τὴν Ναχαλιγαίαν.	30 Βαναίας ὁ Φαραθενίτης καὶ Οὐρί, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Ναχαλιγαίαν,
31 Ἀβιὴλ υἱὸς τοῦ Ἀραβωθίτου Ἀζμὼθ ὁ Βορσαμίτης,	31 Ἀβιήλ ὁ υἱὸς τοῦ Ἀραβωθίτου, ὁ Ἀζμὼθ ὁ Βαρσαμίτης,	31 Ἀβιήλ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀραβωθίτου, καὶ Ἀζμὼθ ὁ Βαρσαμίτης,
32 Ἐλιασοὺ ὁ Σαλαβωνίτης, υἱοὶ Ἰαβάν, Ἰωνάθαν,	32 ὁ Ἐλιασοὺ ὁ Σαλαβωνίτης, υἱὸς τοῦ Ἰαβάν, ὁ Ἰωνάθαν,	32 Ἐλιασοὺ ὁ Σαλαβωνίτης, ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἰαβάν, καὶ ὁ Ἰωνάθαν,
33 Σαμνὰν ὁ Ἀρωδίτης, Ἀχιὰν υἱὸς Ἀραῒ Σαραουρίτης,	33 ὁ Σαμνὰν ὁ Ἀρωδίτης, ὁ Ἀχιάν, υἱὸς τοῦ Ἀραΐ, ὁ Σαραουρίτης,	33 Σαμνὰν ὁ Ἀρωδίτης καὶ Ἀχιάν, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀραΐ, ὁ Σαραουρίτης,
34 Ἀλιφαλὲθ υἱὸς τοῦ Ἀσβίτου, υἱὸς τοῦ Μααχαθί, Ἐλιάβ υἱὸς Ἀχιτόφελ τοῦ Γελωνίτου,	34 ὁ Ἀλιφαλὲθ υἱὸς τοῦ Ἀσβίτου, υἱὸς τοῦ Μααχαθί, ὁ Ἐλιὰβ ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιτόφελ τοῦ Γελωνίτου,	34 Ἀλιφαλέθ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀσβίτου, ποὺ ἦτο ἀπόγονος τοῦ Μααχαθί, καὶ Ἐλιάβ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιτόφελ τοῦ Γελωνίτου,
35 Ἀσαραῒ ὁ Καρμήλιος Φαραῒ ὁ Ἐρχί,	35 ὁ Ἀσαραῒ ὁ Καρμήλιος, ὁ Φαραΐ, ὁ Ἐρχί,	35 Ἀσαραῒ ὁ Καρμήλιος καὶ Φαραΐ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐρχί,
36 Γάαλ υἱὸς Νάθαν ἀπὸ δυνάμεως, υἱὸς Γαλααδεί,	36 ὁ Γάαλ ὁ υἱὸς τοῦ Νάθαν ἀπὸ δυνάμεων, υἱὸς Γαλααδεί,	36 Γάαλ, ὁ υἱὸς τοῦ Νάθαν ἀπὸ τὴν ὀχυρὰν πόλιν Σωβὰ (κατὰ τὸ ἑβραϊκόν), ποὺ ἦτο ἀπόγονος τοῦ Γαλααδεῖ,
37 Ἐλιὲ ὁ Ἀμμανίτης, Γελωραῒ ὁ Βηρωθαῖος αἴρων τὰ σκεύη Ἰωὰβ υἱοῦ Σαρουΐας,	37 ὁ Ἐλιὲ ὁ Ἀμμανίτης, ὁ Γελωραῒ ὁ Βηρωθαῖος ὁ ὑπασπιστὴς τοῦ Ἰωάβ, τοῦ υἱοῦ τῆς Σαρουΐας,	37 Ἐλιὲ ὁ Ἀμμανίτης καὶ Γελωραΐ, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηρὼθ καὶ μετέφερε τὰ ὅπλα τοῦ ἀρχιστρατήγου Ἰωάβ, τοῦ υἱοῦ τῆς Σαρουΐας,
38 Ἰρὰς ὁ Ἰεθιραῖος, Γαρὴβ ὁ Ἐθθεναῖος,	38 ὁ Ἰρὰς ὁ Ἰεθιραῖος, ὁ Γαρὴθ ὁ Ἐθθεναῖος,	38 Ἱρὰς ὁ Ἰεθιραῖος, Γαρὴβ ὁ Ἐθθεναῖος
39 Οὐρίας ὁ Χετταῖος· οἱ πάντες τριάκοντα καὶ ἑπτά.	39 ὁ Οὐρίας ὁ Χετταῖος. Ὅλοι αὐτοὶ ἦσαν τριάκοντα ἑπτά.	39 καὶ Οὐρίας ὁ Χετταῖος. Ἀπὸ τὸν Ἰεβοσθὲ ἕως τὸν Οὐρίαν ὅλοι αὐτοὶ ἦσαν τριάντα ἑπτά.