Βασιλειών Β : Κεφάλαιον ΚΔ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ προσέθετα ὀργὴν Κύριος ἐκκαῆναι ἐν Ἰσραήλ, καὶ ἐπέσεισε τὸν Δαυὶδ ἐν αὐτοῖς λέγων· βάδιζε, ἀρίθμησον τὸν Ἰσραὴλ καὶ τὸν Ἰούδαν.
2 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Ἰωὰβ ἄρχοντα τῆς ἰσχύος τὸν μετ' αὐτοῦ· δίελθε δὴ πάσας φυλὰς Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα, ἀπὸ Δὰν καὶ ἕως Βηρσαβεὲ καὶ ἐπίσκεψαι τὸν λαόν, καὶ γνώσομαι τὸν ἀριθμὸν τοῦ λαοῦ.
3 Καὶ εἶπεν Ἰωὰβ πρὸς τὸν βασιλέα· καὶ προσθείη Κύριος ὁ Θεὸς πρὸς τὸν λαὸν ὥσπερ αὐτοὺς καὶ ὥσπερ αὐτοὺς ἐκατονταπλασίονα, καὶ ὀφθαλμοὶ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως ὁρῶντες· καὶ ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς ἱνατὶ βούλεται ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ;
4 Καὶ ὑπερίσχυσεν ὁ λόγος τοῦ βασιλέως πρὸς Ἰωὰβ καὶ εἰς τοὺς ἄρχοντας τῆς δυνάμεως, καὶ ἐξῆλθεν Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄρχοντες τῆς ἰσχύος ἐνώπιον τοῦ βασιλέως ἐπισκέψασθαι τὸν λαὸν τὸν Ἰσραήλ.
5 Καὶ διέβησαν τὸν Ἰορδάνην καὶ παρενέβαλον ἐν Ἀροήρ ἐκ δεξιῶν τῆς πόλεως τῆς ἐν μέσῳ τῆς φάραγγος Γὰδ καὶ Ἐλιέζερ.
6 Καὶ ἦλθον εἰς Γαλαὰδ καὶ εἰς γῆν Θαβασών, ἥ ἐστιν Ἀδασαί, καὶ παρεγένοντο εἰς Δανιδὰν καὶ Οὐδὰν καὶ ἐκύκλωσαν εἰς Σιδῶνα.
7 Καὶ ἦλθον εἰς Μάψαρ Τύρου καὶ εἰς πάσας τὰς πόλεις τοῦ Εὐαίου καὶ τοῦ Χαναναίου καὶ ἦλθαν κατὰ νότον Ἰούδα εἰς Βηρσαβεὲ
8 καὶ περιώδευσαν ἐν πάσῃ τῇ γῇ καὶ παρεγένοντο ἀπὸ τέλους ἐννέα μηνῶν καὶ εἴκοσιν ἡμερῶν εἰς Ἱερουσαλήμ.
9 Καὶ ἔδωκεν Ἰωὰβ τὸν ἀριθμὸν τῆς ἐπισκέψεως τοῦ λαοῦ πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ ἐγένετο Ἰσραὴλ ὀκτακόσιαι χιλιάδες ἀνδρῶν δυνάμεως σπωμένων ρομφαίαν καὶ ἀνὴρ Ἰούδα πεντακόσιαι χιλιάδες ἀνδρῶν μαχητῶν.
10 Καὶ ἐπάταξε καρδία Δαυὶδ αὐτὸν μετὰ τὸ ἀριθμῆσαι τὸν λαόν, καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Κύριον· ἥμαρτον σφόδρα, ὃ ἐποίησα νῦν, Κύριε· παραβίβασον δὴ τὴν ἀνομίαν τοῦ δούλου σου, ὅτι ἐμωράνθην σφόδρα.
11 Καὶ ἀνέστη Δαυὶδ τὸ πρωΐ. Καὶ λόγος Κυρίου ἐγένετο πρὸς Γὰδ τὸν προφήτην τὸν ὁρῶντα λέγων·
12 πορεύθητι καὶ λάλησον πρὸς Δαυὶδ λέγων· τάδε λέγει Κύριος· τρία ἐγώ εἰμι αἴρω ἐπὶ σέ, καὶ ἔκλεξαι σεαὐτῷ ἓν ἐξ αὐτῶν καὶ ποιήσω σοι·
13 καὶ εἰσῆλθε Γὰδ πρὸς Δαυὶδ καὶ ἀνήγγειλε καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἔκλεξαι σεαυτῷ γενέσθαι, εἰ ἔλθῃ σοι τρία ἔτη λιμὸς ἐν τῇ γῇ σου, ἢ τρεῖς μῆνας φεύγειν σε ἔμπροσθεν τῶν ἐχθρῶν σου καὶ ἔσονται διώκοντές σε, ἢ γενέσθαι τρεῖς ἡμέρας θάνατον ἐν τῇ γῇ σου· νῦν οὖν γνῶθι καὶ ἰδὲ τί ἀποκριθῶ τῷ ἀποστείλοντί με ρῆμα.
14 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Γάδ· στενά μοι πάντοθεν σφόδρα ἐστίν· ἐμπεσοῦμαι δή εἰς χεῖρας Κυρίου, ὅτι πολλοὶ οἱ οἰκτιρμοὶ αὐτοῦ σφόδρα, εἰς δὲ χεῖρας ἀνθρώπου οὐ μὴ ἐμπέσω·
15 καὶ ἐξελέξατο ἑαυτῷ Δαυὶδ τὸν θάνατον. Καὶ ἡμέραι θερισμοῦ πυρῶν, καὶ ἔδωκε Κύριος θάνατον ἐν Ἰσραὴλ ἀπὸ πρωΐθεν ἕως ὥρας ἀρίστου, καὶ ἤρξατο ἡ θραῦσις ἐν τῷ λαῷ, καὶ ἀπέθανεν ἐκ τοῦ λαοῦ ἀπὸ Δὰν καὶ ἕως Βηρσαβεὲ ἑβδομήκοντα χιλιάδες ἀνδρῶν.
16 Καὶ ἐξέτεινεν ὁ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ τὴν χεῖρα αὐτοῦ εἰς Ἱερουσαλὴμ τοῦ διαφθεῖραι αὐτήν, καὶ παρεκλήθη Κύριος ἐπὶ τῇ κακίᾳ καὶ εἶπε τῷ ἀγγέλῳ τῷ διαφθείροντι ἐν τῷ λαῷ· πολὺ νῦν, ἄνες τὴν χεῖρά σου· καὶ ὁ ἄγγελος Κυρίου ἦν παρὰ τῇ ἅλῳ Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου.
17 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Κύριον ἐν τῷ ἰδεῖν αὐτὸν τὸν ἄγγελον τὸν τύπτοντα ἐν τῷ λαῷ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγὼ εἰμι ἠδίκησα καὶ ἐγὼ εἶμι ὁ ποιμὴν ἐκακοποίησα, καὶ οὗτοι τὰ πρόβατα τί ἐποίησαν; Γενέσθω δὴ ἡ χείρ σου ἐν ἐμοὶ καὶ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρός μου.
18 Καὶ ἦλθε Γὰδ πρὸς Δαυὶδ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀνάβηθι καὶ στῆσον τῷ Κυρίῳ θυσιαστήριον ἐν τῷ ἅλωνι Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου.
19 Καὶ ἀνέβη Δαυὶδ κατὰ τὸν λόγον Γάδ, καθ' ὃν τρόπον ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριος.
20 Καὶ διέκυψεν Ὀρνὰ καὶ εἶδε τὸν βασιλέα καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ παραπορευομένους ἐπάνω αὐτοῦ, καὶ ἐξῆλθεν Ὀρνὰ καὶ προσεκύνησε τῷ βασιλεῖ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν.
21 Καὶ εἶπεν Ὀρνά· τί ὅτι ἦλθεν ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν δοῦλον αὐτοῦ; Καὶ εἶπε Δαυίδ· κτήσασθαι παρὰ σοῦ τὸν ἅλωνα τοῦ οἰκοδομῆσαι θυσιαστήριον τῷ Κυρίῳ, καὶ συσχεθῇ ἡ θραῦσις ἐπάνω τοῦ λαοῦ.
22 Καὶ εἶπεν Ὀρνά· πρὸς Δαυίδ· λαβέτω καὶ ἀνενεγκάτω ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς τῷ Κυρίῳ τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ· ἰδοὺ οἱ βόες εἰς ὁλοκαύτωμα, καὶ οἱ τροχοὶ καὶ τὰ σκεύη τῶν βοῶν εἰς ξύλα.
23 Τὰ πάντα ἔδωκεν Ὀρνὰ τῷ βασιλεῖ, καὶ εἶπεν Ὀρνὰ πρὸς τὸν βασιλέα· Κύριος ὁ Θεός σου εὐλογήσαι σε.
24 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεῖς πρὸς Ὀρνά· οὐχί, ὅτι ἀλλὰ κτώμενος κτήσομαι παρὰ σοῦ ἐν ἀναλλάγματι, καὶ οὐκ ἀνοίσω τῷ Κυρίῳ μου Θεῷ ὁλοκαύτωμα δωρεάν· καὶ ἐκτήσατο Δαυὶδ τὸν ἅλωνα καὶ τοὺς βόα ἐν ἀργυρίῳ σίκλων πεντήκοντα.
25 Καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ Δαυὶδ θυσιαστήριον Κυρίῳ. Καὶ ἀνήνεγκεν ὁλοκαυτώσεις καὶ εἰρηνικάς. Καὶ προσέθηκε Σαλωμὼν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπ' ἐσχάτῳ, ὅτι μικρὸν ἦν ἐν πρώτοις. Καὶ ἑπήκουσε Κύριος τῇ γῇ, καὶ συνεσχέθη ἡ θραῦσις ἐπάνωθεν Ἰσραήλ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ναψε πάλιν ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου ἐναντίον τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, διότι ὁ διάβολος παρώθησε τὸν Δαυὶδ εἰς μίαν πτώσιν ὑποβαλὼν εἰς αὐτὸν τὴν κατωτέρω ἰδέαν· <Ἐμπρός, πήγαινε καὶ κάμε ἀρίθμησιν του ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα>.
2 Ὁ βασιλεύς, παρασυρθεὶς ἀπὸ τὸν πειρασμὸν αὐτόν, εἶπε πρὸς τὸν ἀρχηγὸν τοῦ στρατεύματός του τὸν Ἰωάβ, ὁ ὁποῖος ἦτο πάντοτε μαζῆ του· <σὲ παρακαλῶ νὰ διαβῇς ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ βασιλείου καὶ ἀπὸ τὴν φυλὴν Ἰούδα, ἀπὸ τὴν βορεινὴν Δὰν μέχρι τὴν Βηρσαβεέ, ποὺ εὑρίσκεται πρὸς νότον, καὶ κάμε καταμέτρησιν ὅλων αὐτῶν, διὰ νὰ μάθω τὸν ἀριθμὸν τοῦ στρατοῦ>.
3 Ὁ Ἰωὰβ ἀπήντησε πρὸς τὸν βασιλέα· <εἴθε Κύριος ὁ Θεὸς νὰ πολλαπλασιάσῃ τὸν λαόν σου, ὥστε νὰ εἶναι ἑκατὸν φορὲς περισσότεροι, ἀπὸ ὅσοι εἶναι σήμερον καὶ ἔτσι οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ κυρίου μου, τοῦ βασιλέως, νὰ τοὺς βλέπουν καὶ νὰ χαίρωνται ἀπὸ τὸ πλῆθος αὐτό. Διατὶ ὅμως ὁ κύριός μου καὶ βασιλεὺς θέλει νὰ γίνῃ αὐτὴ ἡ ἀρίθμησις, ἡ ὁποία προφανῶς δὲν εἶναι σύμφωνος μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ;>
4 Ὁ βασιλεὺς ὅμως ἐπέμενε καὶ ἐπεκράτησεν ἡ διαταγή του πρὸς τὸν Ἰωὰβ καὶ πρὸς τοὺς κατωτέρους ἄρχοντας τοῦ στρατοῦ. Ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄλλοι ἄρχοντες τοῦ στρατεύματος ὑπακούοντες εἰς τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλέως ἐξῆλθον ἀπὸ τὸν βασιλικὸν οἶκον καὶ ἐπροχώρησαν, διὰ νὰ κάμουν καταμέτρησιν τοῦ ᾿ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
5 Ἐπέρασαν τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν καὶ ἤρχισαν ἀπὸ τὴν Ἀροὴρ καὶ ἀπὸ τὴν πόλιν, ποὺ εὑρίσκεται ἐκ δεξιῶν εἰς τὸ μέσον τῆς κοιλάδος Γὰδ καὶ Ἐλιέζερ.
6 Ἀπὸ ἐκεῖ ἐπροχώρησαν εἰς τὴν χώραν Γαλαὰδ καὶ εἰς τὴν χώραν Θαβασών, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Ἀδασαί, ἔφθασαν εἰς Δανιδὰν καὶ Οὐδὰν καὶ ἐπροχώρησαν κύκλῳ πρὸς τὴν Σιδῶνα.
7 Ἀπὸ ἐκεῖ ἦλθον εἰς Μάψαρ τῆς Τύρου καὶ εἰς ὅλας τὰς πόλεις τῶν Εὐαίων καὶ τῶν ἄλλων Χαναναίων. Ἐπροχώρησαν καὶ ἔφθασαν εἰς τὸ νότιον μέρος τῆς φυλῆς Ἰούδα εἰς τὴν Βηρσαβεέ.
8 Περιώδευσαν ὅλην τὴν χώραν καὶ ἔπειτα ἀπὸ πορείαν ἐννέα μηνῶν καὶ εἴκοσι ἡμερῶν ἐπανῆλθον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
9 Ὁ Ἰωὰβ παρέδωκεν εἰς τὸν βασιλέα Δαυὶδ τὸν ἀριθμὸν τῆς καταμετρήσεως τοῦ λαοῦ. Ἦσαν ὀκτακόσιαι χιλιάδες ἀνδρῶν ἀπὸ τὰς ἄλλας φυλὰς τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ πεντακόσιαι χιλιάδες ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα, ὅλοι αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι ἠμποροῦσαν νὰ μάχωνται χειριζόμενοι τὴν σπάθην.
10 Ὁ Δαυὶδ ὅμως ἠσθάνθη τύψεις συνειδήσεως ἔπειτα ἀπὸ τὴν καταμέτρησιν αὐτὴν τοῦ λαοῦ καὶ εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· <Κύριε, ἡμάρτησα πάρα πολὺ δι' αὐτὸ τὸ ὁποῖον ἔκαμα. Σὲ παρακαλῶ συγχώρησε τὴν ἁμαρτίαν αὐτὴν τοῦ δούλου σου, διότι συμπεριεφέρθην κατὰ ἕνα πολὺ μωρὸν τρόπον>.
11 Ἐξύπνησε τὴν ἄλλην ἡμέραν τὸ πρωὶ ὁ Δαυίδ, ὁ δὲ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν προφήτην Γάδ, τὸν βλέποντα τὰ μέλλοντα·
12 <Πήγαινε καὶ εἰπὲ εἰς τὸν Δαυίδ: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· Ἐγὼ ὁ Κύριος θέτω ἐνώπιόν σου τρία τινά. Διάλεξε σὺ ἕνα ἀπὸ αὐτὰ καὶ ἐγὼ θὰ τὸ θέσω εἰς ἐφαρμογήν>.
13 Ὁ Γὰδ ἦλθε πρὸς τὸν Δαυίδ, ἀνήγγειλεν εἰς αὐτὸν τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ εἶπε· <διάλεξε διὰ τὸν ἑαυτόν σου, τί προτιμᾷς νὰ γίνῃ· νὰ πέσῃ ἐπὶ τρία ἔτη πεῖνα εἰς τὴν χώραν σου ἢ ἐπὶ τρεῖς μῆνας νὰ φύγῃς καταδιωκόμενος ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς σου ἢ νὰ πέσῃ θανατικὸν ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας εἰς τὸν λαὸν τῆς χώρας σου. Τώρα λοιπὸν σκέψου καὶ πές μου, τί νὰ ἀπαντήσω εἰς τὸν Κύριον, ὁ ὁποῖος μὲ ἀπέστειλε>.
14 Ὁ Δαυὶδ εἶπε πρὸς τὸν Γάδ· <μεγάλη στενοχώρια καὶ θλῖψις ὁλόγυρά μου. Ἀντὶ νὰ πέσω εἰς τὰ χέρια ἐχθρῶν ἀνθρώπων, προτιμῶ νὰ πέσω εἰς τὰ χέρια τοῦ Κυρίου, διότι αὐτὸς εἶναι πολυέλεος>.
15 Καὶ ὁ Δαυὶδ ἐπροτίμησε τὴν θανατηφόρον ἐπιδημίαν. Ἦσαν δὲ τότε αἱ ἡμέραι τοῦ θερισμοῦ τῶν σιτηρῶν. Ἔστειλεν ὁ Κύριος θανατικὸν μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπὸ τὴν πρωΐαν ἕως τὰς ἀπογευματινὰς ὥρας. Ἤρχισεν ἡ θραῦσις τοῦ θανάτου μεταξὺ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ἀπέθανον ἀπὸ τὸν λαόν, ἀπὸ τὴν πόλιν Δὰν μέχρι καὶ τὴν Βηρσαβεέ, ἑβδόμηκοντα χιλιάδες ἄνδρες.
16 Ὁ τιμωρός, ἄγγελος τοῦ Θεοῦ ἄπλωσε τὸ χέρι του ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ καταστρέψῃ καὶ αὐτήν. Ὁ Κύριος ὅμως ἠρκέσθη μὲ τὴν ἕως ἐδῶ τιμωρίαν καὶ ἀνεκάλεσε τὴν ἀπόφασίν του διὰ τὴν ἐπέκτασίν τοῦ θανάτου καὶ εἶπεν εἰς τὸν ἄγγελον, τὸν ἐντεταλμένον νὰ ἀποστείλῃ θάνατον εἰς τὸν λαόν· <ἀρκετὰ ἕως ἐδῶ. Σταμάτησε τὸ χέρι σου>. Καὶ ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου εὑρίσκετο τότε εἰς τὸ ἁλῶνι τοῦ Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου.
17 Ὁ Δαυὶδ βλέπων τὸν ἄγγελον νὰ ἀποστέλλῃ θάνατον εἰς τὸν λαὸν εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· <ἰδού, ἐγὼ εἶμαι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἡμάρτησα. Ἐγὼ εἶμαι ὁ ποιμήν, ὁ ὁποῖος διέπραξα αὐτὴν τὴν ἀδικίαν. Ἐκεῖνοι εἶναι τὰ πρόβατα, εἰς τί πταίουν; Ἂς πέσῃ, λοιπόν, ἡ τιμωρὸς δεξιά σου ἐναντίον ἐμοῦ καὶ ἐναντίον τοῦ οἴκου τοῦ πατρός μου>.
18 Ὁ Γὰδ μετέβη κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην πρὸς τὸν Δαυὶδ καὶ τοῦ εἶπε· <πήγαινε νὰ ἀνεγείρῃς θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου εἰς τὸ ἁλῶνι τοῦ Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου>.
19 Ὁ Δαυίδ, σύμφωνα, μὲ τὸν λόγον αὐτὸν τοῦ προφήτου Γάδ, ἀνέβηκεν ἐκεῖ καὶ ἔκαμεν, ὅπως τὸν διέταξεν ὁ Κύριος.
20 Ὁ Ὀρνὰ ἐκύτταξε πρὸς τὰ κάτω, εἶδε τὸν βασιλέα του μὲ τοὺς ἀκολουθοῦντας αὐτὸν δούλους του, ἐβγῆκε καὶ προσεκύνησε τὸν βασιλέα ἕως ἐδάφους.
21 Εἶπε δὲ ὁ Ὀρνὰ πρὸς τὸν βασιλέα· <διατί, τάχα, ἦλθεν ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς πρὸς ἐμέ, τὸν δοῦλον του;> Ὁ Δαυὶδ τοῦ ἀπήντησεν· <ἦλθον νὰ ἀγοράσω ἀπὸ σὲ τὸ ἁλώνι σου, διὰ νὰ ἀνοικοδομήσω ἐδῶ θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου καὶ νὰ σταματήσῃ ἔτσι τὸ θανατικὸ ἐναντίον τοῦ λαοῦ>.
22 Ὁ Ὀρνὰ εἶπε τότε πρὸς τὸν Δαυίδ· <ἂς πάρῃ ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς τὸ ἁλώνι μου καὶ ἂς τὸ διαθέσῃ διὰ θυσιαστήριον πρὸς τὸν Κύριον, ὅπως αὐτὸς νομίζει καλόν. Ἰδοὺ καὶ τὸ βόδια μου ἂς τὰ προσφέρῃ ὁ βασιλεὺς ὁλοκαύτωμα πρὸς τὸν Κύριον. Τὰ ἁμάξια καὶ ὁ ζυγὸς τῶν ζώων ἂς εἶναι ξύλα διὰ τὴν φωτιὰν τῆς θυσίας>.
23 Ὅλα τὰ προσέφερεν ὁ Ὀρνὰ πρὸς τὸν βασιλέα καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· <εἴθε Κύριος ὁ Θεὸς νὰ σὲ εὐλογήσῃ>.
24 Ὁ βασιλεὺς εἶπε πρὸς τὸν Ὀρνά· <ὄχι, δὲν δέχομαι τὴν δωρεάν, ἀλλὰ θὰ ἀγοράσω τὸ ἁλώνι σου ἀπὸ σὲ μὲ χρήματα καὶ δὲν θέλω νὰ προσφέρω εἰς τὸν Κύριον καὶ Θεόν μου δωρεὰν τὰ ὁλοκαυτώματα>. Ὁ Δαυὶδ ἠγόρασε πράγματι τὸ ἁλώνι καὶ τὰ βόδια ἀντὶ πεντήκοντα ἀργυρῶν σίκλων.
25 Ἐκεῖ δὲ ἔκτισε θυσιαστήριον πρὸς τὸν Κύριον καὶ προσέφερεν ἐπάνω εἰς αὐτὸ ὁλοκαυτώματα καὶ ἄλλας εἰρηνικὰς θυσίας. Ἀργότερα δὲ ὁ Σολωμὼν ἐμεγάλωσεν αὐτὸ τὸ θυσιαστήριον, διότι ἦτο μικρόν. Ὁ Κύριος ἤκουσε τὴν δέησιν τοῦ Δαυὶδ διὰ τὴν σωτηρίαν τῆς χώρας, ἐπραΐνθη καὶ ἐσταμάτησε τὴν θραῦσιν τὴν ἐναντίον τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

αὶ ἄναψε πάλιν ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου ἐναντίον τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἠνέχθη ὠργισμένος τὴν πραγματοποίησιν μιᾶς ἀποφάσεως τοῦ Δαβίδ, ποὺ τὴν εἰσηγήθη ὁ Διάβολος καὶ ἀπέβη τελικῶς εἰς βάρος τῶν Ἰσραηλιτῶν. Τοῦ εἶπε δηλαδὴ ὁ Κύριος: <Ἐφ' ὅσον θέλεις, πήγαινε καὶ ἀρίθμησε τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ τοὺς Ἰουδαίους>.
2 Καὶ ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ εἶπεν εἰς τὸν Ἰωάβ, ποὺ ἦτο ἀρχιστράτηγος τοῦ στρατοῦ του καὶ συμπαρίστατο εἰς τὸν Δαβίδ: <Θέλω νὰ περάσῃς μέσα ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ Ἰουδαίων, ἀπὸ τὴν Δάν, ποὺ εἶναι εἰς τὸν βορρᾶν, ἕως τὴν Βηρσαβεὲ εἰς τὸν νότον, καὶ νὰ καταμετρήσῃς ὅλον τὸν λαόν, ὥστε νὰ γνωρίσω πόσοι ἐν συνόλῳ εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἀποτελοῦν τὸν λαόν μου>.
3 Ὁ δὲ Ἰωὰβ ἀπεκρίθη καὶ εἶπεν εἰς τὸν βασιλέα: <Μάκαρι νὰ προσθέσῃ Κύριος ὁ Θεὸς εἰς τὸν λαόν μας ἑκατὸν φορὲς περισσότερον ἀπὸ ὅ,τι εἶναι τώρα καὶ νὰ γίνουν ἀσυγκρίτως περισσότεροι ἀπὸ αὐτούς, ποὺ ἔχομεν εἰς τὸ παρόν, καὶ νὰ τοὺς βλέπῃ ὅλους ὁ κύριός μου καὶ βασιλεὺς ὡς ὑποτελεῖς του καὶ νὰ χαίρεται. Διατὶ ὅμως ἀπεφάσισε ὁ κύριός μου καὶ βασιλεὺς καὶ θέλει νὰ κάνῃ αὐτὴν τὴν ἀπογραφήν;>
4 Ὅμως παρὰ τὴν κάποιαν ἀντίρρησιν τοῦ Ἰωὰβ ἐπεκράτησε τελικῶς ἡ γνώμη τοῦ βασιλέως καὶ διετάχθησαν ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄλλοι ἀξιωματικοὶ τοῦ στρατεύματος νὰ ἐκτελέσουν τὴν ἀπόφασιν τοῦ βασιλέως. Καὶ ἐβγῆκαν πράγματι ἀπὸ τὸ ἀνάκτορον τοῦ βασιλέως ὁ Ἰωὰβ καὶ οἰ ἀξιωματικοι τοῦ στρατοῦ καὶ ἐπῆγαν νὰ καταμετρήσουν τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
5 Ἐπέρασαν λοιπὸν τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν πόλιν Ἀροὴρ καὶ ἄρχισαν τὴν καταγραφὴν ἀπὸ τὴν πόλιν αὐτήν, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὰ δεξιὰ τῆς ἄλλης ὁμωνύμου πόλεως, ποὺ ἦτο εἰς τὸ μέσον τῆς κοιλάδος Γὰδ καὶ Ἐλιέζερ.
6 Ἐν συνεχείᾳ ἦλθαν εἰς τὴν χώραν Γαλαὰδ καὶ τὴν περιοχὴν Θαβασών, ποὺ εἶναι γνωστὴ καὶ μὲ τὸ ὄνομα Ἀδασαί, καὶ ἔφθασαν εἰς τὰς πόλεις Δανιδὰν καὶ Οὐδάν. Ἐπῆραν δὲ κυκλικὴν κατεύθυνσιν, μὲ ἀφετηρίαν τὰ νοτιοανατολικὰ σύνορα τοῦ Ἰσραήλ, καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν Φοινικικὴν πόλιν Σιδῶνα, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὰ βορειοδυτικὰ σύνορα τῆς χώρας των.
7 Κατόπιν ἦλθαν εἰς τὴν ὀχυρὰν περιοχὴν Μάψαρ, κοντὰ εἰς τὴν Τύρον, καὶ εἰς ὅλας τὰς πόλεις, ὅπου ἔμεναν οἱ Εὐαῖοι καὶ οἱ Χαναναῖοι, καὶ ἔφθασαν τελικῶς εἰς τὰ νότια μέρη τῆς χώρας, ὅπου ἔμεναν οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ καπέληξαν εἰς τὴν πόλιν Βηρσαβεέ.
8 Καὶ ἀφοῦ περιώδευσαν ὅλην τὴν ἐπικράτειαν τοῦ βασιλέως Δαβίδ, ἐπέστρεψαν μετὰ ἀπὸ ἐννέα μῆνας καὶ εἴκοσι ἡμέρας εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
9 Καὶ παρέδωσεν ὁ Ἰωὰβ εἰς τὸν βασιλέα τὸν συνολικὸν ἀριθμὸν τῆς ἀπογραφὴς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Συμφώνως δὲ πρὸς τὴν ἀπογραφὴν αὐτὴν αἱ φυλαὶ τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ ἦσαν πρὸς βορρᾶν, διέθεταν ὀκτακοσίας χιλιάδας ἰσχυρῶν ἀνδρῶν, ποὺ ἠμποροῦσαν νὰ κρατήσουν καὶ νὰ χειρισθοῦν τὴν ρομφαίαν. Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὸν νότον, εἶχαν πεντακοσίας χιλιάδας στρατιωτῶν.
10 Μετὰ τὴν ἀπογραφὴν ὅμως τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ὁ Δαβὶδ ἠσθάνθη δριμεῖς ἐλέγχους συνειδήσεως καὶ εἶπε συντετριμμένος πρὸς τὸν Κύριον ὁ βασιλεύς: <Διέπραξα πολὺ μεγάλην ἁμαρτίαν μὲ αὐτὸ ποὺ ἔκανα τώρα, Κύριε. Συγχώρησε, Σὲ παρακαλῶ, τὴν παρανομίαν τοῦ δούλου Σου, διότι ἐνήργησα σὰν πολὺ ἀνόητος ἄνθρωπος>.
11 Καὶ ὅταν ἐξύπνησε τὸ πρωὶ ὁ Δαβίδ, ἐλάλησεν ὁ Κύριος εἰς τὸν προφήτην Γάδ, ποὺ ἦτο τότε ὁ βλέπων τὸ μέλλον καὶ ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Κυρίου, καὶ τοῦ εἶπε:
12 <Πήγαινε νὰ μιλήσῃς εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ νὰ τοῦ εἰπῇς: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἐγώ, ποὺ ἐξουσιάζω τὰ πάντα, σοῦ προτείνω τρία πράγματα. Διάλεξε σὺ ἕνα ἀπὸ αὐτὰ καὶ ἐγὼ θὰ σοῦ τὸ κάνω>.
13 Καὶ πράγματι ἐμβῆκε ὁ Γὰδ εἰς τὸ ἀνάκτορον τοῦ Δαβὶδ καὶ τοῦ ἀνήγγειλεν ὅ,τι τὸν διέταξεν ὁ Θεὸς καὶ τοῦ εἶπε: <Διάλεξε τί θέλεις νὰ γίνῃ εἰς τὸ βασίλειόν σου: Προτιμᾷς νὰ πέσῃ πεῖνα εἰς τὴν χώραν σου ἐπὶ τρία χρόνια, ἡ θέλεις νὰ σὲ νικοῦν καὶ νὰ σὲ καταδιῴκουν οἱ ἐχθροί σου καὶ νὰ φεύγῃς πανικόβλητος ἐμπρός των ἐπὶ τρεῖς μῆνας, ἡ προτιμᾷς νὰ πέσῃ θανατικὸ εἰς τὴν χώραν σου ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας; Σκέψου λοιπὸν καὶ κοίταξε τί σὲ συμφέρει, διὰ νὰ ἀπαντήσω καὶ ἐγὼ ἀναλόγως εἰς Ἐκεῖνον ποὺ μὲ ἔστειλε>.
14 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Γάδ: <Εἶμαι κλεισμένος ἀπὸ παντοῦ καὶ εὑρίσκομαι εἰς πολὺ δύσκολον θέσιν. Προτιμῶ λοιπὸν νὰ πέσω εἰς τὰ χέρια τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τιμωρηθῶ ἀπ' εὐθείας ἀπὸ Ἐκεῖνον, ποὺ εἶναι πολυεύσπλαγχνος, παρὰ νὰ πέσω εἰς τὰ χέρια ἀνθρώπου>.
15 Ἔτσι ἀπὸ τὰ τρία, ποὺ τοῦ ἐπρότεινε ὁ Θεός, ἐδιάλεξε ὁ Δαβὶδ τὸν θάνατον. Τότε δὲ ἦτο ἡ ἐποχή, ποὺ ἐθέριζαν τὰ σιτηρά. Καὶ ἔστειλεν ὁ Κύριος θανατικὸ εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ πέθαιναν ἀπὸ τὸ πρωῒ ἕως τὴν ὥραν τοῦ μεσημβρινοῦ φαγητοῦ. Καὶ ἄρχισε ἔτσι ἡ θανάτωσις τοῦ λαοῦ. Πέθαναν δὲ εἰς ὅλην τὴν χώραν, ἀπὸ τὴν Δὰν ἕως τὴν Βηρσαβεέ, κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἑβδομῆντα χιλιάδες ἄνδρες.
16 Ἄπλωσε δὲ τὸ χέρι του ὁ ἐξολοθρευτὴς ἄγγελος, ὁ ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐπάνω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ τὴν καταστρέψῃ καὶ αὐτήν, ἀλλ’ ὁ Θεὸς δὲν ἠθέλησε νὰ συνεχισθῇ τὸ κακόν. Ἠρκέσθη εἰς τὴν ἕως τότε τιμωρίαν. Τοὺς ἐλυπήθη καὶ εἶπεν εἰς τὸν ἄγγελόν Του, ποὺ ἐθανάτωνε τὸν λαόν: <Ἀρκετὰ ἕως τώρα! Τράβηξε τὸ χέρι σου ἀπὸ ἐδῶ. Μὴ συνέχιζῃς τὴν τιμωρίαν>. Τὴν στιγμὴν ἐκείνην ὁ ἄγγελος αὐτὸς τοῦ Κυρίου εὑρίσκετο κοντὰ εἰς τὸ ἁλῶνι το·υ Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου.
17 Καὶ ὅταν εἶδεν ὁ Δαβὶδ τὸν ἄγγελον νὰ θανατώνῃ τὸν λαόν, προσηυχήθη εἰς τὸν Κύριον καὶ εἶπε: <Νά, ἐγὼ εἶμαι ποὺ ἁμάρτησα καὶ ἐγώ, ὁ ποιμήν, εἶμαι ἐκεῖνος ποὺ ἔκανα αὐτὸ τὸ κακόν. Αὐτοὶ ὅμως ποὺ εἶναι πρόβατα, τί κακὸν ἔκαναν καὶ τιμωροῦνται τώρα; Ἂς πέσῃ λοιπὸν τὸ χέρι σου, ποὺ τιμωρεῖ τὸ κακόν, ἐπάνω εἰς ἐμὲ καὶ εἰς τὴν πατρικήν μου οἰκογένειαν>.
18 Καὶ ἦλθε κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἰς τὸν Δαβὶδ ὁ προφήτης Γὰδ καὶ τοῦ εἶπε: <Σήκω καὶ ἀνέβα εἰς τὸ ἁλῶνι τὸν Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου καὶ κτίσε ἐκεῖ Θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου>.
19 Καὶ ἀνέβη πράγματι ὁ Δαβίδ, ὅπως τοῦ εἶπεν ὁ Γάδ, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν ποὺ τοῦ ἔδωσε ὁ Κύριος.
20 Μόλις δὲ ἔσκυψε πρὸς τὸν κατήφορον ὁ Ὀρνὰ καὶ εἶδε τὸν βασιλέα καὶ τοὺς ἄνδρας του νὰ ἀνεβαίνουν πρὸς αὐτόν, ἐβγῆκε ἀμέσως εἰς τὸν δρόμον καὶ ἐπροσκύνησε τὸν βασιλέα μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς.
21 Καὶ εἶπεν ὁ Ὀρνὰ εἰς τὸν Δαβίδ: <Πῶς ἦταν αὐτὸ καὶ ἦλθεν ὁ κύριος καὶ βασιλεύς μου πρὸς τὸν δοῦλον του;> Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Δαβίδ: <Ἦλθα διὰ νὰ πάρω τὸ ἁλῶνι σου καὶ νὰ κτίσω εἰς αὐτὸ θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ σταματήσει ἔτσι τὸ θανατικό, ποὺ ἔχει πέσει εἰς τὸν λαόν>.
22 Εἶπε δὲ ὁ Ὀρνὰ εἰς τὸν Δαβίδ: <Ἂς πάρῃ καὶ ἂς προσφέρῃ ὁ κύριός μου καὶ βασιλεὺς εἰς τὸν Κύριον ὅ,τι νομίζει καλύτερον. Νά, καὶ τὰ βόδια μου εἶναι εἰς τὴν διάθεσίν σου, διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία ὁλοκαυτώσεως, καὶ οἱ τροχοὶ ἀπὸ τὸ ἀμάξι μου καὶ ὅ,τι ἄλλο χρησιμεύει διὰ νὰ ζευχθοῦν τὰ βόδια, εἶναι διαθέσιμα ὅλα διὰ τὴν φωτιὰν τῆς θυσίας>.
23 Ἔτσι ὁ Ὀρνὰ τὰ προσέφερεν ὅλα εἰς τὸν βασιλέα. Ἔδωσε μάλιστα ὁ Ὀρνὰ καὶ τὴν εὐχήν του εἰς τὸν βασιλέα καὶ εἶπε: <Εὔχομαι νὰ σὲ εὐλογήσῃ Κύριος ὁ Θεός σου>.
24 Εἶπεν ὅμως ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν Ὀρνά: <Ὄχι ἔτσι! Δὲν θέλω νὰ προσφέρω δωρεὰν θυσίαν εἰς τὸν Κύριον καὶ Θεόν μου! Εἶμαι ἀποφασισμένος να πληρώσω ὅ,τι πρέπει διὰ νὰ ἀποκτήσω τὸ κτῆμα σου>. Καὶ ἔδωσε πράγματι ὁ Δαβὶδ πενῆντα ἀσημένιους σίκλους καὶ ἀγόρασε τὸ ἁλῶνι καὶ τὰ βόδια τοῦ Ὀρνά.
25 Ἔκτισε δὲ ἐκεῖ ὁ Δαβὶδ θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου. Καὶ προσέφερεν ἐκεῖ θυσίας ὁλοκαυτώσεως εἰς ἔνδειξιν πλήρους ἀφοσιώσεως εἰς τὸν δίκαιον Κύριον καὶ θυσίας εἰρηνικὰς εἰς ἔνδειξιν εὐγνωμοσύνης πρὸς Ἐκεῖνον, ποὺ εἶναι πολυεύσπλαγχνος. Ὁ δὲ διάδοχος τοῦ Δαβὶδ Σαλωμὼν (Σολομὼν) ἐμεγαλωσε ἀργότερα τὸ θυσιαστήριον αὐτό, διότι ἐξ ἀρχῆς εἶχε γίνει μικρό. Μετὰ δὲ τὴν προσφορὰν τῶν θυσιῶν ἔδειξεν ὁ Κύριος τὴν εὐσπλαγχνίαν Του πρὸς τὴν χώραν τοῦ Δαβὶδ καὶ κατέπαυσεν ἡ θανατικὴ τιμωρία, ποὺ εἶχε πέσει ἐπάνω εἰς τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ προσέθετα ὀργὴν Κύριος ἐκκαῆναι ἐν Ἰσραήλ, καὶ ἐπέσεισε τὸν Δαυὶδ ἐν αὐτοῖς λέγων· βάδιζε, ἀρίθμησον τὸν Ἰσραὴλ καὶ τὸν Ἰούδαν.	ναψε πάλιν ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου ἐναντίον τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, διότι ὁ διάβολος παρώθησε τὸν Δαυὶδ εἰς μίαν πτώσιν ὑποβαλὼν εἰς αὐτὸν τὴν κατωτέρω ἰδέαν· <Ἐμπρός, πήγαινε καὶ κάμε ἀρίθμησιν του ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα>.	αὶ ἄναψε πάλιν ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου ἐναντίον τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἠνέχθη ὠργισμένος τὴν πραγματοποίησιν μιᾶς ἀποφάσεως τοῦ Δαβίδ, ποὺ τὴν εἰσηγήθη ὁ Διάβολος καὶ ἀπέβη τελικῶς εἰς βάρος τῶν Ἰσραηλιτῶν. Τοῦ εἶπε δηλαδὴ ὁ Κύριος: <Ἐφ' ὅσον θέλεις, πήγαινε καὶ ἀρίθμησε τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ τοὺς Ἰουδαίους>.
2 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Ἰωὰβ ἄρχοντα τῆς ἰσχύος τὸν μετ' αὐτοῦ· δίελθε δὴ πάσας φυλὰς Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα, ἀπὸ Δὰν καὶ ἕως Βηρσαβεὲ καὶ ἐπίσκεψαι τὸν λαόν, καὶ γνώσομαι τὸν ἀριθμὸν τοῦ λαοῦ.	2 Ὁ βασιλεύς, παρασυρθεὶς ἀπὸ τὸν πειρασμὸν αὐτόν, εἶπε πρὸς τὸν ἀρχηγὸν τοῦ στρατεύματός του τὸν Ἰωάβ, ὁ ὁποῖος ἦτο πάντοτε μαζῆ του· <σὲ παρακαλῶ νὰ διαβῇς ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ βασιλείου καὶ ἀπὸ τὴν φυλὴν Ἰούδα, ἀπὸ τὴν βορεινὴν Δὰν μέχρι τὴν Βηρσαβεέ, ποὺ εὑρίσκεται πρὸς νότον, καὶ κάμε καταμέτρησιν ὅλων αὐτῶν, διὰ νὰ μάθω τὸν ἀριθμὸν τοῦ στρατοῦ>.	2 Καὶ ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ εἶπεν εἰς τὸν Ἰωάβ, ποὺ ἦτο ἀρχιστράτηγος τοῦ στρατοῦ του καὶ συμπαρίστατο εἰς τὸν Δαβίδ: <Θέλω νὰ περάσῃς μέσα ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ Ἰουδαίων, ἀπὸ τὴν Δάν, ποὺ εἶναι εἰς τὸν βορρᾶν, ἕως τὴν Βηρσαβεὲ εἰς τὸν νότον, καὶ νὰ καταμετρήσῃς ὅλον τὸν λαόν, ὥστε νὰ γνωρίσω πόσοι ἐν συνόλῳ εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἀποτελοῦν τὸν λαόν μου>.
3 Καὶ εἶπεν Ἰωὰβ πρὸς τὸν βασιλέα· καὶ προσθείη Κύριος ὁ Θεὸς πρὸς τὸν λαὸν ὥσπερ αὐτοὺς καὶ ὥσπερ αὐτοὺς ἐκατονταπλασίονα, καὶ ὀφθαλμοὶ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως ὁρῶντες· καὶ ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς ἱνατὶ βούλεται ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ;	3 Ὁ Ἰωὰβ ἀπήντησε πρὸς τὸν βασιλέα· <εἴθε Κύριος ὁ Θεὸς νὰ πολλαπλασιάσῃ τὸν λαόν σου, ὥστε νὰ εἶναι ἑκατὸν φορὲς περισσότεροι, ἀπὸ ὅσοι εἶναι σήμερον καὶ ἔτσι οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ κυρίου μου, τοῦ βασιλέως, νὰ τοὺς βλέπουν καὶ νὰ χαίρωνται ἀπὸ τὸ πλῆθος αὐτό. Διατὶ ὅμως ὁ κύριός μου καὶ βασιλεὺς θέλει νὰ γίνῃ αὐτὴ ἡ ἀρίθμησις, ἡ ὁποία προφανῶς δὲν εἶναι σύμφωνος μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ;>	3 Ὁ δὲ Ἰωὰβ ἀπεκρίθη καὶ εἶπεν εἰς τὸν βασιλέα: <Μάκαρι νὰ προσθέσῃ Κύριος ὁ Θεὸς εἰς τὸν λαόν μας ἑκατὸν φορὲς περισσότερον ἀπὸ ὅ,τι εἶναι τώρα καὶ νὰ γίνουν ἀσυγκρίτως περισσότεροι ἀπὸ αὐτούς, ποὺ ἔχομεν εἰς τὸ παρόν, καὶ νὰ τοὺς βλέπῃ ὅλους ὁ κύριός μου καὶ βασιλεὺς ὡς ὑποτελεῖς του καὶ νὰ χαίρεται. Διατὶ ὅμως ἀπεφάσισε ὁ κύριός μου καὶ βασιλεὺς καὶ θέλει νὰ κάνῃ αὐτὴν τὴν ἀπογραφήν;>
4 Καὶ ὑπερίσχυσεν ὁ λόγος τοῦ βασιλέως πρὸς Ἰωὰβ καὶ εἰς τοὺς ἄρχοντας τῆς δυνάμεως, καὶ ἐξῆλθεν Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄρχοντες τῆς ἰσχύος ἐνώπιον τοῦ βασιλέως ἐπισκέψασθαι τὸν λαὸν τὸν Ἰσραήλ.	4 Ὁ βασιλεὺς ὅμως ἐπέμενε καὶ ἐπεκράτησεν ἡ διαταγή του πρὸς τὸν Ἰωὰβ καὶ πρὸς τοὺς κατωτέρους ἄρχοντας τοῦ στρατοῦ. Ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄλλοι ἄρχοντες τοῦ στρατεύματος ὑπακούοντες εἰς τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλέως ἐξῆλθον ἀπὸ τὸν βασιλικὸν οἶκον καὶ ἐπροχώρησαν, διὰ νὰ κάμουν καταμέτρησιν τοῦ ᾿ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.	4 Ὅμως παρὰ τὴν κάποιαν ἀντίρρησιν τοῦ Ἰωὰβ ἐπεκράτησε τελικῶς ἡ γνώμη τοῦ βασιλέως καὶ διετάχθησαν ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄλλοι ἀξιωματικοὶ τοῦ στρατεύματος νὰ ἐκτελέσουν τὴν ἀπόφασιν τοῦ βασιλέως. Καὶ ἐβγῆκαν πράγματι ἀπὸ τὸ ἀνάκτορον τοῦ βασιλέως ὁ Ἰωὰβ καὶ οἰ ἀξιωματικοι τοῦ στρατοῦ καὶ ἐπῆγαν νὰ καταμετρήσουν τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
5 Καὶ διέβησαν τὸν Ἰορδάνην καὶ παρενέβαλον ἐν Ἀροήρ ἐκ δεξιῶν τῆς πόλεως τῆς ἐν μέσῳ τῆς φάραγγος Γὰδ καὶ Ἐλιέζερ.	5 Ἐπέρασαν τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν καὶ ἤρχισαν ἀπὸ τὴν Ἀροὴρ καὶ ἀπὸ τὴν πόλιν, ποὺ εὑρίσκεται ἐκ δεξιῶν εἰς τὸ μέσον τῆς κοιλάδος Γὰδ καὶ Ἐλιέζερ.	5 Ἐπέρασαν λοιπὸν τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν πόλιν Ἀροὴρ καὶ ἄρχισαν τὴν καταγραφὴν ἀπὸ τὴν πόλιν αὐτήν, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὰ δεξιὰ τῆς ἄλλης ὁμωνύμου πόλεως, ποὺ ἦτο εἰς τὸ μέσον τῆς κοιλάδος Γὰδ καὶ Ἐλιέζερ.
6 Καὶ ἦλθον εἰς Γαλαὰδ καὶ εἰς γῆν Θαβασών, ἥ ἐστιν Ἀδασαί, καὶ παρεγένοντο εἰς Δανιδὰν καὶ Οὐδὰν καὶ ἐκύκλωσαν εἰς Σιδῶνα.	6 Ἀπὸ ἐκεῖ ἐπροχώρησαν εἰς τὴν χώραν Γαλαὰδ καὶ εἰς τὴν χώραν Θαβασών, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Ἀδασαί, ἔφθασαν εἰς Δανιδὰν καὶ Οὐδὰν καὶ ἐπροχώρησαν κύκλῳ πρὸς τὴν Σιδῶνα.	6 Ἐν συνεχείᾳ ἦλθαν εἰς τὴν χώραν Γαλαὰδ καὶ τὴν περιοχὴν Θαβασών, ποὺ εἶναι γνωστὴ καὶ μὲ τὸ ὄνομα Ἀδασαί, καὶ ἔφθασαν εἰς τὰς πόλεις Δανιδὰν καὶ Οὐδάν. Ἐπῆραν δὲ κυκλικὴν κατεύθυνσιν, μὲ ἀφετηρίαν τὰ νοτιοανατολικὰ σύνορα τοῦ Ἰσραήλ, καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν Φοινικικὴν πόλιν Σιδῶνα, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὰ βορειοδυτικὰ σύνορα τῆς χώρας των.
7 Καὶ ἦλθον εἰς Μάψαρ Τύρου καὶ εἰς πάσας τὰς πόλεις τοῦ Εὐαίου καὶ τοῦ Χαναναίου καὶ ἦλθαν κατὰ νότον Ἰούδα εἰς Βηρσαβεὲ	7 Ἀπὸ ἐκεῖ ἦλθον εἰς Μάψαρ τῆς Τύρου καὶ εἰς ὅλας τὰς πόλεις τῶν Εὐαίων καὶ τῶν ἄλλων Χαναναίων. Ἐπροχώρησαν καὶ ἔφθασαν εἰς τὸ νότιον μέρος τῆς φυλῆς Ἰούδα εἰς τὴν Βηρσαβεέ.	7 Κατόπιν ἦλθαν εἰς τὴν ὀχυρὰν περιοχὴν Μάψαρ, κοντὰ εἰς τὴν Τύρον, καὶ εἰς ὅλας τὰς πόλεις, ὅπου ἔμεναν οἱ Εὐαῖοι καὶ οἱ Χαναναῖοι, καὶ ἔφθασαν τελικῶς εἰς τὰ νότια μέρη τῆς χώρας, ὅπου ἔμεναν οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ καπέληξαν εἰς τὴν πόλιν Βηρσαβεέ.
8 καὶ περιώδευσαν ἐν πάσῃ τῇ γῇ καὶ παρεγένοντο ἀπὸ τέλους ἐννέα μηνῶν καὶ εἴκοσιν ἡμερῶν εἰς Ἱερουσαλήμ.	8 Περιώδευσαν ὅλην τὴν χώραν καὶ ἔπειτα ἀπὸ πορείαν ἐννέα μηνῶν καὶ εἴκοσι ἡμερῶν ἐπανῆλθον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.	8 Καὶ ἀφοῦ περιώδευσαν ὅλην τὴν ἐπικράτειαν τοῦ βασιλέως Δαβίδ, ἐπέστρεψαν μετὰ ἀπὸ ἐννέα μῆνας καὶ εἴκοσι ἡμέρας εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
9 Καὶ ἔδωκεν Ἰωὰβ τὸν ἀριθμὸν τῆς ἐπισκέψεως τοῦ λαοῦ πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ ἐγένετο Ἰσραὴλ ὀκτακόσιαι χιλιάδες ἀνδρῶν δυνάμεως σπωμένων ρομφαίαν καὶ ἀνὴρ Ἰούδα πεντακόσιαι χιλιάδες ἀνδρῶν μαχητῶν.	9 Ὁ Ἰωὰβ παρέδωκεν εἰς τὸν βασιλέα Δαυὶδ τὸν ἀριθμὸν τῆς καταμετρήσεως τοῦ λαοῦ. Ἦσαν ὀκτακόσιαι χιλιάδες ἀνδρῶν ἀπὸ τὰς ἄλλας φυλὰς τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ πεντακόσιαι χιλιάδες ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα, ὅλοι αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι ἠμποροῦσαν νὰ μάχωνται χειριζόμενοι τὴν σπάθην.	9 Καὶ παρέδωσεν ὁ Ἰωὰβ εἰς τὸν βασιλέα τὸν συνολικὸν ἀριθμὸν τῆς ἀπογραφὴς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Συμφώνως δὲ πρὸς τὴν ἀπογραφὴν αὐτὴν αἱ φυλαὶ τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ ἦσαν πρὸς βορρᾶν, διέθεταν ὀκτακοσίας χιλιάδας ἰσχυρῶν ἀνδρῶν, ποὺ ἠμποροῦσαν νὰ κρατήσουν καὶ νὰ χειρισθοῦν τὴν ρομφαίαν. Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὸν νότον, εἶχαν πεντακοσίας χιλιάδας στρατιωτῶν.
10 Καὶ ἐπάταξε καρδία Δαυὶδ αὐτὸν μετὰ τὸ ἀριθμῆσαι τὸν λαόν, καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Κύριον· ἥμαρτον σφόδρα, ὃ ἐποίησα νῦν, Κύριε· παραβίβασον δὴ τὴν ἀνομίαν τοῦ δούλου σου, ὅτι ἐμωράνθην σφόδρα.	10 Ὁ Δαυὶδ ὅμως ἠσθάνθη τύψεις συνειδήσεως ἔπειτα ἀπὸ τὴν καταμέτρησιν αὐτὴν τοῦ λαοῦ καὶ εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· <Κύριε, ἡμάρτησα πάρα πολὺ δι' αὐτὸ τὸ ὁποῖον ἔκαμα. Σὲ παρακαλῶ συγχώρησε τὴν ἁμαρτίαν αὐτὴν τοῦ δούλου σου, διότι συμπεριεφέρθην κατὰ ἕνα πολὺ μωρὸν τρόπον>.	10 Μετὰ τὴν ἀπογραφὴν ὅμως τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ὁ Δαβὶδ ἠσθάνθη δριμεῖς ἐλέγχους συνειδήσεως καὶ εἶπε συντετριμμένος πρὸς τὸν Κύριον ὁ βασιλεύς: <Διέπραξα πολὺ μεγάλην ἁμαρτίαν μὲ αὐτὸ ποὺ ἔκανα τώρα, Κύριε. Συγχώρησε, Σὲ παρακαλῶ, τὴν παρανομίαν τοῦ δούλου Σου, διότι ἐνήργησα σὰν πολὺ ἀνόητος ἄνθρωπος>.
11 Καὶ ἀνέστη Δαυὶδ τὸ πρωΐ. Καὶ λόγος Κυρίου ἐγένετο πρὸς Γὰδ τὸν προφήτην τὸν ὁρῶντα λέγων·	11 Ἐξύπνησε τὴν ἄλλην ἡμέραν τὸ πρωὶ ὁ Δαυίδ, ὁ δὲ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν προφήτην Γάδ, τὸν βλέποντα τὰ μέλλοντα·	11 Καὶ ὅταν ἐξύπνησε τὸ πρωὶ ὁ Δαβίδ, ἐλάλησεν ὁ Κύριος εἰς τὸν προφήτην Γάδ, ποὺ ἦτο τότε ὁ βλέπων τὸ μέλλον καὶ ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Κυρίου, καὶ τοῦ εἶπε:
12 πορεύθητι καὶ λάλησον πρὸς Δαυὶδ λέγων· τάδε λέγει Κύριος· τρία ἐγώ εἰμι αἴρω ἐπὶ σέ, καὶ ἔκλεξαι σεαὐτῷ ἓν ἐξ αὐτῶν καὶ ποιήσω σοι·	12 <Πήγαινε καὶ εἰπὲ εἰς τὸν Δαυίδ: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· Ἐγὼ ὁ Κύριος θέτω ἐνώπιόν σου τρία τινά. Διάλεξε σὺ ἕνα ἀπὸ αὐτὰ καὶ ἐγὼ θὰ τὸ θέσω εἰς ἐφαρμογήν>.	12 <Πήγαινε νὰ μιλήσῃς εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ νὰ τοῦ εἰπῇς: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἐγώ, ποὺ ἐξουσιάζω τὰ πάντα, σοῦ προτείνω τρία πράγματα. Διάλεξε σὺ ἕνα ἀπὸ αὐτὰ καὶ ἐγὼ θὰ σοῦ τὸ κάνω>.
13 καὶ εἰσῆλθε Γὰδ πρὸς Δαυὶδ καὶ ἀνήγγειλε καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἔκλεξαι σεαυτῷ γενέσθαι, εἰ ἔλθῃ σοι τρία ἔτη λιμὸς ἐν τῇ γῇ σου, ἢ τρεῖς μῆνας φεύγειν σε ἔμπροσθεν τῶν ἐχθρῶν σου καὶ ἔσονται διώκοντές σε, ἢ γενέσθαι τρεῖς ἡμέρας θάνατον ἐν τῇ γῇ σου· νῦν οὖν γνῶθι καὶ ἰδὲ τί ἀποκριθῶ τῷ ἀποστείλοντί με ρῆμα.	13 Ὁ Γὰδ ἦλθε πρὸς τὸν Δαυίδ, ἀνήγγειλεν εἰς αὐτὸν τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ εἶπε· <διάλεξε διὰ τὸν ἑαυτόν σου, τί προτιμᾷς νὰ γίνῃ· νὰ πέσῃ ἐπὶ τρία ἔτη πεῖνα εἰς τὴν χώραν σου ἢ ἐπὶ τρεῖς μῆνας νὰ φύγῃς καταδιωκόμενος ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς σου ἢ νὰ πέσῃ θανατικὸν ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας εἰς τὸν λαὸν τῆς χώρας σου. Τώρα λοιπὸν σκέψου καὶ πές μου, τί νὰ ἀπαντήσω εἰς τὸν Κύριον, ὁ ὁποῖος μὲ ἀπέστειλε>.	13 Καὶ πράγματι ἐμβῆκε ὁ Γὰδ εἰς τὸ ἀνάκτορον τοῦ Δαβὶδ καὶ τοῦ ἀνήγγειλεν ὅ,τι τὸν διέταξεν ὁ Θεὸς καὶ τοῦ εἶπε: <Διάλεξε τί θέλεις νὰ γίνῃ εἰς τὸ βασίλειόν σου: Προτιμᾷς νὰ πέσῃ πεῖνα εἰς τὴν χώραν σου ἐπὶ τρία χρόνια, ἡ θέλεις νὰ σὲ νικοῦν καὶ νὰ σὲ καταδιῴκουν οἱ ἐχθροί σου καὶ νὰ φεύγῃς πανικόβλητος ἐμπρός των ἐπὶ τρεῖς μῆνας, ἡ προτιμᾷς νὰ πέσῃ θανατικὸ εἰς τὴν χώραν σου ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας; Σκέψου λοιπὸν καὶ κοίταξε τί σὲ συμφέρει, διὰ νὰ ἀπαντήσω καὶ ἐγὼ ἀναλόγως εἰς Ἐκεῖνον ποὺ μὲ ἔστειλε>.
14 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Γάδ· στενά μοι πάντοθεν σφόδρα ἐστίν· ἐμπεσοῦμαι δή εἰς χεῖρας Κυρίου, ὅτι πολλοὶ οἱ οἰκτιρμοὶ αὐτοῦ σφόδρα, εἰς δὲ χεῖρας ἀνθρώπου οὐ μὴ ἐμπέσω·	14 Ὁ Δαυὶδ εἶπε πρὸς τὸν Γάδ· <μεγάλη στενοχώρια καὶ θλῖψις ὁλόγυρά μου. Ἀντὶ νὰ πέσω εἰς τὰ χέρια ἐχθρῶν ἀνθρώπων, προτιμῶ νὰ πέσω εἰς τὰ χέρια τοῦ Κυρίου, διότι αὐτὸς εἶναι πολυέλεος>.	14 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Γάδ: <Εἶμαι κλεισμένος ἀπὸ παντοῦ καὶ εὑρίσκομαι εἰς πολὺ δύσκολον θέσιν. Προτιμῶ λοιπὸν νὰ πέσω εἰς τὰ χέρια τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τιμωρηθῶ ἀπ' εὐθείας ἀπὸ Ἐκεῖνον, ποὺ εἶναι πολυεύσπλαγχνος, παρὰ νὰ πέσω εἰς τὰ χέρια ἀνθρώπου>.
15 καὶ ἐξελέξατο ἑαυτῷ Δαυὶδ τὸν θάνατον. Καὶ ἡμέραι θερισμοῦ πυρῶν, καὶ ἔδωκε Κύριος θάνατον ἐν Ἰσραὴλ ἀπὸ πρωΐθεν ἕως ὥρας ἀρίστου, καὶ ἤρξατο ἡ θραῦσις ἐν τῷ λαῷ, καὶ ἀπέθανεν ἐκ τοῦ λαοῦ ἀπὸ Δὰν καὶ ἕως Βηρσαβεὲ ἑβδομήκοντα χιλιάδες ἀνδρῶν.	15 Καὶ ὁ Δαυὶδ ἐπροτίμησε τὴν θανατηφόρον ἐπιδημίαν. Ἦσαν δὲ τότε αἱ ἡμέραι τοῦ θερισμοῦ τῶν σιτηρῶν. Ἔστειλεν ὁ Κύριος θανατικὸν μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπὸ τὴν πρωΐαν ἕως τὰς ἀπογευματινὰς ὥρας. Ἤρχισεν ἡ θραῦσις τοῦ θανάτου μεταξὺ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ἀπέθανον ἀπὸ τὸν λαόν, ἀπὸ τὴν πόλιν Δὰν μέχρι καὶ τὴν Βηρσαβεέ, ἑβδόμηκοντα χιλιάδες ἄνδρες.	15 Ἔτσι ἀπὸ τὰ τρία, ποὺ τοῦ ἐπρότεινε ὁ Θεός, ἐδιάλεξε ὁ Δαβὶδ τὸν θάνατον. Τότε δὲ ἦτο ἡ ἐποχή, ποὺ ἐθέριζαν τὰ σιτηρά. Καὶ ἔστειλεν ὁ Κύριος θανατικὸ εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ πέθαιναν ἀπὸ τὸ πρωῒ ἕως τὴν ὥραν τοῦ μεσημβρινοῦ φαγητοῦ. Καὶ ἄρχισε ἔτσι ἡ θανάτωσις τοῦ λαοῦ. Πέθαναν δὲ εἰς ὅλην τὴν χώραν, ἀπὸ τὴν Δὰν ἕως τὴν Βηρσαβεέ, κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἑβδομῆντα χιλιάδες ἄνδρες.
16 Καὶ ἐξέτεινεν ὁ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ τὴν χεῖρα αὐτοῦ εἰς Ἱερουσαλὴμ τοῦ διαφθεῖραι αὐτήν, καὶ παρεκλήθη Κύριος ἐπὶ τῇ κακίᾳ καὶ εἶπε τῷ ἀγγέλῳ τῷ διαφθείροντι ἐν τῷ λαῷ· πολὺ νῦν, ἄνες τὴν χεῖρά σου· καὶ ὁ ἄγγελος Κυρίου ἦν παρὰ τῇ ἅλῳ Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου.	16 Ὁ τιμωρός, ἄγγελος τοῦ Θεοῦ ἄπλωσε τὸ χέρι του ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ καταστρέψῃ καὶ αὐτήν. Ὁ Κύριος ὅμως ἠρκέσθη μὲ τὴν ἕως ἐδῶ τιμωρίαν καὶ ἀνεκάλεσε τὴν ἀπόφασίν του διὰ τὴν ἐπέκτασίν τοῦ θανάτου καὶ εἶπεν εἰς τὸν ἄγγελον, τὸν ἐντεταλμένον νὰ ἀποστείλῃ θάνατον εἰς τὸν λαόν· <ἀρκετὰ ἕως ἐδῶ. Σταμάτησε τὸ χέρι σου>. Καὶ ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου εὑρίσκετο τότε εἰς τὸ ἁλῶνι τοῦ Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου.	16 Ἄπλωσε δὲ τὸ χέρι του ὁ ἐξολοθρευτὴς ἄγγελος, ὁ ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐπάνω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ τὴν καταστρέψῃ καὶ αὐτήν, ἀλλ’ ὁ Θεὸς δὲν ἠθέλησε νὰ συνεχισθῇ τὸ κακόν. Ἠρκέσθη εἰς τὴν ἕως τότε τιμωρίαν. Τοὺς ἐλυπήθη καὶ εἶπεν εἰς τὸν ἄγγελόν Του, ποὺ ἐθανάτωνε τὸν λαόν: <Ἀρκετὰ ἕως τώρα! Τράβηξε τὸ χέρι σου ἀπὸ ἐδῶ. Μὴ συνέχιζῃς τὴν τιμωρίαν>. Τὴν στιγμὴν ἐκείνην ὁ ἄγγελος αὐτὸς τοῦ Κυρίου εὑρίσκετο κοντὰ εἰς τὸ ἁλῶνι το·υ Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου.
17 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Κύριον ἐν τῷ ἰδεῖν αὐτὸν τὸν ἄγγελον τὸν τύπτοντα ἐν τῷ λαῷ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγὼ εἰμι ἠδίκησα καὶ ἐγὼ εἶμι ὁ ποιμὴν ἐκακοποίησα, καὶ οὗτοι τὰ πρόβατα τί ἐποίησαν; Γενέσθω δὴ ἡ χείρ σου ἐν ἐμοὶ καὶ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρός μου.	17 Ὁ Δαυὶδ βλέπων τὸν ἄγγελον νὰ ἀποστέλλῃ θάνατον εἰς τὸν λαὸν εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· <ἰδού, ἐγὼ εἶμαι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἡμάρτησα. Ἐγὼ εἶμαι ὁ ποιμήν, ὁ ὁποῖος διέπραξα αὐτὴν τὴν ἀδικίαν. Ἐκεῖνοι εἶναι τὰ πρόβατα, εἰς τί πταίουν; Ἂς πέσῃ, λοιπόν, ἡ τιμωρὸς δεξιά σου ἐναντίον ἐμοῦ καὶ ἐναντίον τοῦ οἴκου τοῦ πατρός μου>.	17 Καὶ ὅταν εἶδεν ὁ Δαβὶδ τὸν ἄγγελον νὰ θανατώνῃ τὸν λαόν, προσηυχήθη εἰς τὸν Κύριον καὶ εἶπε: <Νά, ἐγὼ εἶμαι ποὺ ἁμάρτησα καὶ ἐγώ, ὁ ποιμήν, εἶμαι ἐκεῖνος ποὺ ἔκανα αὐτὸ τὸ κακόν. Αὐτοὶ ὅμως ποὺ εἶναι πρόβατα, τί κακὸν ἔκαναν καὶ τιμωροῦνται τώρα; Ἂς πέσῃ λοιπὸν τὸ χέρι σου, ποὺ τιμωρεῖ τὸ κακόν, ἐπάνω εἰς ἐμὲ καὶ εἰς τὴν πατρικήν μου οἰκογένειαν>.
18 Καὶ ἦλθε Γὰδ πρὸς Δαυὶδ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀνάβηθι καὶ στῆσον τῷ Κυρίῳ θυσιαστήριον ἐν τῷ ἅλωνι Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου.	18 Ὁ Γὰδ μετέβη κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην πρὸς τὸν Δαυὶδ καὶ τοῦ εἶπε· <πήγαινε νὰ ἀνεγείρῃς θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου εἰς τὸ ἁλῶνι τοῦ Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου>.	18 Καὶ ἦλθε κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἰς τὸν Δαβὶδ ὁ προφήτης Γὰδ καὶ τοῦ εἶπε: <Σήκω καὶ ἀνέβα εἰς τὸ ἁλῶνι τὸν Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου καὶ κτίσε ἐκεῖ Θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου>.
19 Καὶ ἀνέβη Δαυὶδ κατὰ τὸν λόγον Γάδ, καθ' ὃν τρόπον ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριος.	19 Ὁ Δαυίδ, σύμφωνα, μὲ τὸν λόγον αὐτὸν τοῦ προφήτου Γάδ, ἀνέβηκεν ἐκεῖ καὶ ἔκαμεν, ὅπως τὸν διέταξεν ὁ Κύριος.	19 Καὶ ἀνέβη πράγματι ὁ Δαβίδ, ὅπως τοῦ εἶπεν ὁ Γάδ, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν ποὺ τοῦ ἔδωσε ὁ Κύριος.
20 Καὶ διέκυψεν Ὀρνὰ καὶ εἶδε τὸν βασιλέα καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ παραπορευομένους ἐπάνω αὐτοῦ, καὶ ἐξῆλθεν Ὀρνὰ καὶ προσεκύνησε τῷ βασιλεῖ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν.	20 Ὁ Ὀρνὰ ἐκύτταξε πρὸς τὰ κάτω, εἶδε τὸν βασιλέα του μὲ τοὺς ἀκολουθοῦντας αὐτὸν δούλους του, ἐβγῆκε καὶ προσεκύνησε τὸν βασιλέα ἕως ἐδάφους.	20 Μόλις δὲ ἔσκυψε πρὸς τὸν κατήφορον ὁ Ὀρνὰ καὶ εἶδε τὸν βασιλέα καὶ τοὺς ἄνδρας του νὰ ἀνεβαίνουν πρὸς αὐτόν, ἐβγῆκε ἀμέσως εἰς τὸν δρόμον καὶ ἐπροσκύνησε τὸν βασιλέα μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς.
21 Καὶ εἶπεν Ὀρνά· τί ὅτι ἦλθεν ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν δοῦλον αὐτοῦ; Καὶ εἶπε Δαυίδ· κτήσασθαι παρὰ σοῦ τὸν ἅλωνα τοῦ οἰκοδομῆσαι θυσιαστήριον τῷ Κυρίῳ, καὶ συσχεθῇ ἡ θραῦσις ἐπάνω τοῦ λαοῦ.	21 Εἶπε δὲ ὁ Ὀρνὰ πρὸς τὸν βασιλέα· <διατί, τάχα, ἦλθεν ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς πρὸς ἐμέ, τὸν δοῦλον του;> Ὁ Δαυὶδ τοῦ ἀπήντησεν· <ἦλθον νὰ ἀγοράσω ἀπὸ σὲ τὸ ἁλώνι σου, διὰ νὰ ἀνοικοδομήσω ἐδῶ θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου καὶ νὰ σταματήσῃ ἔτσι τὸ θανατικὸ ἐναντίον τοῦ λαοῦ>.	21 Καὶ εἶπεν ὁ Ὀρνὰ εἰς τὸν Δαβίδ: <Πῶς ἦταν αὐτὸ καὶ ἦλθεν ὁ κύριος καὶ βασιλεύς μου πρὸς τὸν δοῦλον του;> Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Δαβίδ: <Ἦλθα διὰ νὰ πάρω τὸ ἁλῶνι σου καὶ νὰ κτίσω εἰς αὐτὸ θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ σταματήσει ἔτσι τὸ θανατικό, ποὺ ἔχει πέσει εἰς τὸν λαόν>.
22 Καὶ εἶπεν Ὀρνά· πρὸς Δαυίδ· λαβέτω καὶ ἀνενεγκάτω ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς τῷ Κυρίῳ τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ· ἰδοὺ οἱ βόες εἰς ὁλοκαύτωμα, καὶ οἱ τροχοὶ καὶ τὰ σκεύη τῶν βοῶν εἰς ξύλα.	22 Ὁ Ὀρνὰ εἶπε τότε πρὸς τὸν Δαυίδ· <ἂς πάρῃ ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς τὸ ἁλώνι μου καὶ ἂς τὸ διαθέσῃ διὰ θυσιαστήριον πρὸς τὸν Κύριον, ὅπως αὐτὸς νομίζει καλόν. Ἰδοὺ καὶ τὸ βόδια μου ἂς τὰ προσφέρῃ ὁ βασιλεὺς ὁλοκαύτωμα πρὸς τὸν Κύριον. Τὰ ἁμάξια καὶ ὁ ζυγὸς τῶν ζώων ἂς εἶναι ξύλα διὰ τὴν φωτιὰν τῆς θυσίας>.	22 Εἶπε δὲ ὁ Ὀρνὰ εἰς τὸν Δαβίδ: <Ἂς πάρῃ καὶ ἂς προσφέρῃ ὁ κύριός μου καὶ βασιλεὺς εἰς τὸν Κύριον ὅ,τι νομίζει καλύτερον. Νά, καὶ τὰ βόδια μου εἶναι εἰς τὴν διάθεσίν σου, διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία ὁλοκαυτώσεως, καὶ οἱ τροχοὶ ἀπὸ τὸ ἀμάξι μου καὶ ὅ,τι ἄλλο χρησιμεύει διὰ νὰ ζευχθοῦν τὰ βόδια, εἶναι διαθέσιμα ὅλα διὰ τὴν φωτιὰν τῆς θυσίας>.
23 Τὰ πάντα ἔδωκεν Ὀρνὰ τῷ βασιλεῖ, καὶ εἶπεν Ὀρνὰ πρὸς τὸν βασιλέα· Κύριος ὁ Θεός σου εὐλογήσαι σε.	23 Ὅλα τὰ προσέφερεν ὁ Ὀρνὰ πρὸς τὸν βασιλέα καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· <εἴθε Κύριος ὁ Θεὸς νὰ σὲ εὐλογήσῃ>.	23 Ἔτσι ὁ Ὀρνὰ τὰ προσέφερεν ὅλα εἰς τὸν βασιλέα. Ἔδωσε μάλιστα ὁ Ὀρνὰ καὶ τὴν εὐχήν του εἰς τὸν βασιλέα καὶ εἶπε: <Εὔχομαι νὰ σὲ εὐλογήσῃ Κύριος ὁ Θεός σου>.
24 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεῖς πρὸς Ὀρνά· οὐχί, ὅτι ἀλλὰ κτώμενος κτήσομαι παρὰ σοῦ ἐν ἀναλλάγματι, καὶ οὐκ ἀνοίσω τῷ Κυρίῳ μου Θεῷ ὁλοκαύτωμα δωρεάν· καὶ ἐκτήσατο Δαυὶδ τὸν ἅλωνα καὶ τοὺς βόα ἐν ἀργυρίῳ σίκλων πεντήκοντα.	24 Ὁ βασιλεὺς εἶπε πρὸς τὸν Ὀρνά· <ὄχι, δὲν δέχομαι τὴν δωρεάν, ἀλλὰ θὰ ἀγοράσω τὸ ἁλώνι σου ἀπὸ σὲ μὲ χρήματα καὶ δὲν θέλω νὰ προσφέρω εἰς τὸν Κύριον καὶ Θεόν μου δωρεὰν τὰ ὁλοκαυτώματα>. Ὁ Δαυὶδ ἠγόρασε πράγματι τὸ ἁλώνι καὶ τὰ βόδια ἀντὶ πεντήκοντα ἀργυρῶν σίκλων.	24 Εἶπεν ὅμως ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν Ὀρνά: <Ὄχι ἔτσι! Δὲν θέλω νὰ προσφέρω δωρεὰν θυσίαν εἰς τὸν Κύριον καὶ Θεόν μου! Εἶμαι ἀποφασισμένος να πληρώσω ὅ,τι πρέπει διὰ νὰ ἀποκτήσω τὸ κτῆμα σου>. Καὶ ἔδωσε πράγματι ὁ Δαβὶδ πενῆντα ἀσημένιους σίκλους καὶ ἀγόρασε τὸ ἁλῶνι καὶ τὰ βόδια τοῦ Ὀρνά.
25 Καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ Δαυὶδ θυσιαστήριον Κυρίῳ. Καὶ ἀνήνεγκεν ὁλοκαυτώσεις καὶ εἰρηνικάς. Καὶ προσέθηκε Σαλωμὼν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπ' ἐσχάτῳ, ὅτι μικρὸν ἦν ἐν πρώτοις. Καὶ ἑπήκουσε Κύριος τῇ γῇ, καὶ συνεσχέθη ἡ θραῦσις ἐπάνωθεν Ἰσραήλ.	25 Ἐκεῖ δὲ ἔκτισε θυσιαστήριον πρὸς τὸν Κύριον καὶ προσέφερεν ἐπάνω εἰς αὐτὸ ὁλοκαυτώματα καὶ ἄλλας εἰρηνικὰς θυσίας. Ἀργότερα δὲ ὁ Σολωμὼν ἐμεγάλωσεν αὐτὸ τὸ θυσιαστήριον, διότι ἦτο μικρόν. Ὁ Κύριος ἤκουσε τὴν δέησιν τοῦ Δαυὶδ διὰ τὴν σωτηρίαν τῆς χώρας, ἐπραΐνθη καὶ ἐσταμάτησε τὴν θραῦσιν τὴν ἐναντίον τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.	25 Ἔκτισε δὲ ἐκεῖ ὁ Δαβὶδ θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου. Καὶ προσέφερεν ἐκεῖ θυσίας ὁλοκαυτώσεως εἰς ἔνδειξιν πλήρους ἀφοσιώσεως εἰς τὸν δίκαιον Κύριον καὶ θυσίας εἰρηνικὰς εἰς ἔνδειξιν εὐγνωμοσύνης πρὸς Ἐκεῖνον, ποὺ εἶναι πολυεύσπλαγχνος. Ὁ δὲ διάδοχος τοῦ Δαβὶδ Σαλωμὼν (Σολομὼν) ἐμεγαλωσε ἀργότερα τὸ θυσιαστήριον αὐτό, διότι ἐξ ἀρχῆς εἶχε γίνει μικρό. Μετὰ δὲ τὴν προσφορὰν τῶν θυσιῶν ἔδειξεν ὁ Κύριος τὴν εὐσπλαγχνίαν Του πρὸς τὴν χώραν τοῦ Δαβὶδ καὶ κατέπαυσεν ἡ θανατικὴ τιμωρία, ποὺ εἶχε πέσει ἐπάνω εἰς τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ.