Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
Σαλωμὼν ἦν ἐξουσιάζων ἐν πᾶσι
τοῖς βασιλείοις ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ
γῆς ἀλλοφύλων καὶ ἕως ὁρίου
Αἰγύπτου προσεγγίζοντες δῶρα καὶ
δουλεύοντες τῷ Σαλωμὼν πάσας ἡμέρας
ζωῆς αὐτοῦ. Καὶ ἐχορήγουν
οἱ καθεσταμένοι οὕτως τῷ βασιλεῖ
Σαλωμὼν καὶ πάντα τὰ διαγγέλματα
ἐπὶ τὴν τράπεζαν τοῦ βασιλέως,
ἕκαστος μῆνα αὐτοῦ, οὐ παραλλάσσουσι
λόγον· |
Σολομὼν
ἐξουσίαζεν εἰς ὅλας τὰς βασιλείας
ἐκείνας, αἱ ὁποῖαι ἐξετείνοντο
ἀπὸ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην
ἕως τὴν χώραν τῶν Φιλισταίων
καὶ ἕως εἰς τὰ σύνορα τῆς
Αἰγύπτου. Οἱ βασιλεῖς αὐτοὶ
προσέφεραν δῶρα εἰς τὸν Σολομῶντα
καὶ ἦσαν ὑποτελεῖς εἰς αὐτὸν
ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς
του. Οἱ δὲ προαναφερθέντες δώδεκα
τοπάρχαι ἐπρομήθευον εἰς τὸν
βασιλέα Σολομῶντα, σύμφωνα μὲ τὰς
ἐντολὰς τὰς ὁποίας εἶχον
λάβει, ὅλα ὅσα ἐχρειάζετο διὰ
τὴν βασιλικὴν τράπεζαν. Κάθε ἕνας
ἀπὸ αὐτοὺς δι' ἕνα μῆνα
ἀνελάμβανε τὴν χορήγησιν, Ὅλοι
δὲ αὐτοὶ ἐτηροῦσαν μὲ
ἀκρίβειαν τὴν ὑποχρέωσίν
των αὐτήν. |
Σολομὼν
ἦταν ἄρχων, ἡγεμὼν καὶ κυβερνήτης
ὅλων τῶν βασιλειῶν καὶ κρατῶν
ἀπὸ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην (εἰς
τὰ βορειοανατολικά) μέχρι τὴν χώραν τῶν
Φιλισταίων (εἰς τὰ δυτικά) καὶ μέχρι
τὰ σύνορα τῆς Αἰγύπτου (εἰς τὰ
νοτιοδυτικά). Οἱ βασιλεῖς τῶν κρατῶν
αὐτῶν προσέφεραν δῶρα εἰς τὸν
Σολομῶντα καὶ ἦσαν δοῦλοι του (φόρου
ὑποτελεῖς) καθ' ὅλην τὴν διαρκειαν
τῆς ζωῆς του. Καὶ οἱ δώδεκα ἀξιωματοῦχοι
(νομάρχαι) ἐπρομήθευαν εἰς τὸν βασιλιᾶ
Σολομῶντα, σύμφωνα μὲ τὶς ὑποχρεώσεις,
ποὺ ἀνέλαβεν ὁ καθένας τους, ὅλα
ὅσα ἐχρειάζοντο εἰς εἶδος διὰ
τὸ βασιλικὸν τραπέζι (τῶν ἀνακτόρων).
Ὁ καθένας τὸν ὡρισμένον μῆνα,
ποὺ τοῦ εἶχεν ὁρισθῇ, ἔστελλε
τὴν χορηγίαν· ὅλοι τους ἐτηροῦσαν
σταθερὰ καὶ μὲ συνέπειαν τὴν ὑποχρέωσιν,
ποὺ ἀνέλαβαν. |
2
καὶ τὰς κριθὰς καὶ τὸ ἄχυρον
τοῖς ἵπποις καὶ τοῖς ἅρμασιν
ᾖρον εἰς τὸν τόπον, οὗ ἂν
ᾖ ὁ βασιλεύς, ἕκαστος κατὰ τὴν
σύνταξιν αὐτοῦ, καὶ ταῦτα τὰ
δέοντα τῷ Σαλωμὼν ἐν ἡμέρᾳ
μιᾷ· τριάκοντα κόροι σεμιδάλεως
καὶ ἑξήκοντα κόροι ἀλεύρου
κεκοπανισμένου. |
2
Οἱ τοπάρχαι αὐτοὶ ἐφρόντιζαν
νὰ προμηθεύουν κριθὴν καὶ ἄχυρα
δι' ὅλους τοὺς ἵππους καὶ δι' ἐκείνους,
ποὺ ἦσαν ζευγμένοι εἰς τὰ βασιλικὰ
πολεμικὰ ἅρματα. Αὐτὴν δὲ τὴν
τροφοδοσίαν τῶν ἵππων ἔφεραν εἰς
τὸν τόπον, ὅπου ἑκάστοτε εὑρίσκετο
ὁ βασιλεύς. Καθένας ἀπὸ τοὺς
τοπάρχας αὐτοὺς ἔφερε τὸ μερίδιόν
του. Τὰ δὲ πρὸς διατροφὴν ἀπαιτούμενα
διὰ τὴν βασιλικὴν τράπεζαν τοῦ
Σολομῶντος ἦσαν ἐκάστην ἡμέραν
τὰ ἑξῆς: Τριάκοντα κόροι σημιγδάλι,
ἑξήκοντα κόροι ἀλεύρου κοπανισμένου,
|
2
Οἱ νομάρχαι αὐτοὶ ἐφρόντιζαν
διὰ τὴν προμήθειαν τοῦ κριθαριοῦ καὶ
τοῦ ἀχύρου διὰ τὸ ἱππικὸν
καὶ τοὺς ἵππους τῶν πολεμικῶν
ἁρμάτων. Τίς τροφὲς δὲ αὐτὲς
τὶς ἔφερναν εἰς τὸν τόπον, ὅπου
εὑρίσκετο κάθε φορὰν ὁ βασιλιᾶς. Ὁ
καθένας ἐπρομήθευεν ὅλα αὐτά, σύμφωνα
μὲ τὴν ἀναλογίαν, ποὺ τοῦ
εἶχεν ὁρισθῇ. Οἱ δὲ προμήθειες,
ποὺ ἐχρειάζοντο διὰ τὸ βασιλικὸν
τραπέζι τοῦ Σολομῶντος κάθε ἡμέραν, ἦσαν:
Δώδεκα τόννοι καὶ διακόσια ἑξῆντα ἐννέα
(12.268,8) κιλὰ σιμιγδάλι καὶ εἴκοσι τέσσερις
τόννοι καὶ πεντακόσια τριάντα ὀκτὼ (24.537,6)
κιλὰ (χονδρὸ) κοπανισμένο ἀλεῦρι (ἀλεῦρι
ποὺ ἐγίνετο μὲ τὸ κοπάνισμα
τοῦ σιταριοῦ). |
3
Καὶ δέκα μόσχοι ἐκλεκτοὶ καὶ
εἴκοσι βόες νομάδες καὶ ἑκατὸν
πρόβατα ἐκτὸς ἐλάφων καὶ
δορκάδων ἐκλεκτῶν, σιτευτά·
|
3
δέκα ἐκλεκτὰ μοσχάρια καλοθρεμμένα,
εἴκοσι βόδια ἀπὸ ἐκεῖνα
ποὺ βόσκουν εἰς τὰ λειβάδια,
ἑκατὸν πρόβατα, ἐκτὸς βέβαια
ἀπὸ τὰ ἐλάφια καὶ τὰ
ζαρκάδια, τὰ ὁποῖα ἦσαν ἐκλεκτὰ
καὶ καλοθρεμμένα. |
3
Ἐπίσης δέκα ἐκλεκτά, καλοθρεμμένα μοσχάρια
καὶ εἴκοσι βόδια ἀπὸ ἀγέλην,
ποὺ ἔβοσκεν εἰς τὰ λιβάδια, καὶ
ἑκατὸν πρόβατα, ἐκτὸς ἀπὸ
τὰ ἐλάφια καὶ τὶς μικρὲς δορκάδες
(γαζέλλες), ποὺ ἦσαν (καὶ αὐτὰ)
ἐκλεκτά, καλοθρεμμένα. |
4
ὅτι ἦν ἄρχων πέραν ποταμοῦ,
καὶ ἦν αὐτῷ εἰρήνη ἐκ
πάντων τῶν μερῶν κυκλόθεν.
|
4
Ὁ Σολομὼν ἦτο μέγας βασιλεύς,
διότι ἐκυριαρχοῦσεν εἰς χώρας
καὶ πέραν τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ.
Καὶ μολονότι τοιαύτην ἔκτασιν εἶχεν
ἡ βασιλεία του, ἐπικρατοῦσε εἰς
ὅλην τὴν περιοχὴν ἐντὸς καὶ
γύρω τῆς αὐτοκρατορίας του εἰρήνη.
|
4
Διότι ὁ Σολομὼν ἦταν ἄρχων, ἡγεμὼν
καὶ κυβερνήτης ὅλων τῶν χωρῶν, ποὺ
εὑρίσκοντο εἰς τὰ δυτικὰ τοῦ
ποταμοῦ Εὐφράτου. Καὶ παρ’ ὅλον ὅτι
τὸ βασίλειόν του ἦταν τόσον ἐκτεταμένον,
ἐν τούτοις εἶχεν εἰρήνην εἰς ὁλόκληρον
τὴν ἀπέραντον χώραν του μὲ ὅλα τὰ
γύρω του κράτη. |
5
Καὶ ἔδωκε Κύριος φρόνησιν τῷ
Σαλωμὼν καὶ σοφίαν πολλὴν σφόδρα
καὶ χύμα καρδίας ὡς ἡ ἄμμος
ἡ παρὰ τὴν θάλασσαν.
|
5
Ὁ Κύριος ἔδωκεν εἰς τὸν Σολομῶντα
σύνεσιν καὶ σοφίαν πολλὴν καὶ
μεγάλην εὐρύτητα ἀντιλήψεως,
ὅση εἶναι ἡ ἄμμος, ποὺ εὑρίσκεται
πλησίον εἰς τὴν θάλασσαν.
|
5
Ὁ Κύριος ἔδωκεν εἰς τὸν Σολομῶντα
ἐξαιρετικὴν σύνεσιν καὶ φρόνησιν καὶ
πάρα πολλὴν σοφίαν καὶ γνῶσιν καὶ
εὐρύτητα διανοίας καὶ ἀντιλήψεως τόσον πολλήν,
ὡσάν τὴν ἄμμον, ποὺ εἶναι
εἰς τὴν ἀκροθαλασσιάν!
|
10
Καὶ ἐπληθύνθη Σαλωμὼν σφόδρα
ὑπὲρ τὴν φρόνησιν πάντων ἀρχαίων
ἀνθρώπων καὶ ὑπὲρ πάντας
φρονίμους Αἰγύπτου.
|
10
Ὁ Σολομὼν ἀπέκτησε πολὺ μεγάλην
σοφίαν καὶ σύνεσιν, μεγαλυτέραν ἀπὸ
τὴν σοφίαν καὶ σύνεσιν ὅλων
τῶν ἀρχαίων ἀνδρῶν καὶ
αὐτῶν ἀκόμη τῶν σοφῶν
τῆς Αἰγύπτου. |
10
Ἡ σύνεσις, ἡ φρόνησις καὶ ἡ σοφία
τοῦ Σολομῶντος ἦσαν πολὺ μεγαλύτερες
ἀπὸ τὴν σοφίαν καὶ τὶς γνώσεις
ὅλων τῶν ἀρχαίων σοφῶν καὶ αὐτῶν
(ὅλων) ἀκόμη τῶν σοφῶν τῆς
Αἰγύπτου. |
11
Καὶ ἐσοφίσατο ὑπὲρ πάντας
τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἐσοφίσατο
ὑπὲρ Γαιθὰν τὸν Ζαρείτην καὶ
τὸν Αἰνὰν καὶ τὸν Χαλκὰλ
καὶ Δαρδὰ υἱοὺς Μάλ.
|
11
Ἔγινε σοφώτερος ἀπὸ ὅλους τοὺς
ἀνθρώπους. Σοφώτερος ἀπὸ τὸν
Γαιθὰν τὸν Ζαρείτην, τὸν Αἰνάν,
τὸν Χαλκάλ, τὸν Δαρδά, οἱ ὁποῖοι
ἦσαν υἱοὶ τοῦ Μάλ.
|
11
Ἔγινε σοφώτερος ἀπὸ ὅλους τοὺς
ἀνθρώπους· σοφώτερος καὶ ἀπὸ
τὸν Γαιθὰν τὸν Ζαρείτην καὶ τὸν
Αἰνὰν καὶ τὸν Χαλκὰλ καὶ
τὸν Δαρδά, τοὺς υἱοὺς τοῦ Μάλ.
|
12
Καὶ ἐλάλησε Σαλωμὼν τρισχιλίας
παραβολάς, καὶ ἦσαν ᾠδαὶ αὐτοῦ
πεντακισχίλιαι. |
12
Ὁ Σολομὼν ἔγραψε τρεῖς χιλιάδες
ἀποφθέγματα καὶ παροιμίας καὶ
πέντε χιλιάδας ᾠδάς.
|
12
Ὁ Σολομὼν ἔγραψεν ἐπίσης τρεῖς
χιλιάδες γνωμικὰ ἀποφθέγματα (παροιμίες), τὰ
δὲ λυρικὰ ποιήματα, ποὺ συνέθεσεν, ἦσαν
πέντε χιλιάδες. |
13
Καὶ ἐλάλησεν ὑπὲρ τῶν
ξύλων ἀπὸ τῆς κέδρου τῆς
ἐν τῷ Λιβάνῳ καὶ ἕως τῆς
ὑσσώπου τῆς ἐκπορευομένης διὰ
τοῦ τοίχου καὶ ἐλάλησε περὶ
τῶν κτηνῶν καὶ περὶ τῶν πετεινῶν
καὶ περὶ τῶν ἐρπετῶν καὶ
περὶ τῶν ἰχθύων.
|
13
Ὡμίλησε δι' ὅλα τὰ δένδρα ἀπὸ
τὰ μεγάλα κέδρα, ποὺ ὑπάρχουν
εἰς τὸν Λίβανον, μέχρι τοῦ μικροῦ
φυτοῦ τοῦ ὑσσώπου, ποὺ φυτρώνει
εἰς τοὺς τοίχους. Ὡμίλησε διὰ
τὰ ζῶα, διὰ τὰ πτηνά, διὰ
τὰ ἐρπετὰ καὶ διὰ τοὺς
ἰχθῦς. |
13
Ἔκαμεν ἐπίσης λόγον διὰ τὰ δένδρα,
ἀπὸ τὴν ὡραίαν καὶ μεγαλοπρεπῆ
καὶ ὑπερήφανον κέδρον, ποὺ φυτρώνει εἰς
τὸν Λίβανον, μέχρι τὸ ταπεινὸν καὶ
μικρὸν ἀρωματικον φυτὸν ὕσσωπος, ποὺ
φυτρώνει εἰς τοὺς τοίχους. Ἔκαμεν ἐπίσης
λόγον διὰ τὰ ζῶα καὶ τὰ πτηνὰ
καὶ τὰ ἑρπετὰ καὶ τὰ ψάρια.
|
14
Καὶ παρεγίνοντο πάντες οἱ λαοὶ
ἀκοῦσαι τῆς σοφίας Σαλωμὼν καὶ
ἐλάμβανε δῶρα παρὰ πάντων τῶν
βασιλέων τῆς γῆς, ὅσοι ἤκουον
τῆς σοφίας αὐτοῦ.
|
14
Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι προσήρχοντο νὰ
ἀκούσουν τὴν σοφίαν τοῦ Σολομῶντος.
Ὁ δὲ Σολομὼν ἐλάμβανε δῶρα
ἀπὸ ὅλους τοὺς βασιλεῖς τῆς
γῆς, ὅσοι ἤρχοντο νὰ ἀκούσουν
τὴν σοφίαν του. |
14
Καὶ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἤρχοντο
νὰ ἀκούσουν τὴν σοφίαν τοῦ Σολομῶντος
καὶ (ὁ Σολομών) ἐλάμβανε δῶρα
ἀπὸ ὅλους τοὺς βασιλεῖς τῆς
γῆς, ὅσοι ἐπληροφοροῦντο διὰ
τὴν σοφίαν του καὶ ἤρχοντο νὰ τὸν
ἀκούσουν. |
14α
Καὶ ἔλαβε Σαλωμὼν τὴν θυγατέρα
Φαραὼ αὐτῷ εἰς γυναῖκα καὶ
εἰσήγαγεν αὐτὴν εἰς τὴν
πόλιν Δαυὶδ ἕως συντελέσαι αὐτὸν
τὸν οἶκον Κυρίου καὶ τὸν οἶκον
ἑαυτοῦ καὶ τὸ τεῖχος Ἱερουσαλήμ.
|
14α
Ὁ Σολομὼν ἐπῆρεν ὡς σύζυγόν
του τὴν θυγατέρα τοῦ Φαραὼ τῆς
Αἰγύπτου, τὴν ὁποίαν καὶ
ἔφερεν εἰς τὴν πόλιν Δαυὶδ καὶ
τὴν ἐγκατέστησεν ἐκεῖ, μέχρις
ὅτου ἐτελείωσε τὴν ἀνοικοδόμησιν
τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ
ἰδικοῦ του ἀνακτόρου καὶ τοῦ
τείχους, τὸ ὁποῖον περιέβαλλε
τὴν Ἱερουσαλήμ. |
14α
Ὁ Σολομὼν ἐνυμφεύθη τὴν θυγατέρα
τοῦ Φαραὼ τῆς Αἰγύπτου καὶ τὴν
ἔφερε καὶ τὴν ἐγκατέστησεν εἰς
τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ, μέχρις ὅτου ὡλοκλήρωσε
τὸ κτίσιμον τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ
καὶ τοῦ ἀνακτόρου του καὶ τοῦ
τείχους τῆς Ἱερουσαλήμ. |
14β
Τότε ἀνέβη Φαραὼ βασιλεὺς Αἰγύπτου
καὶ προκατελάβετο τὴν Γαζὲρ καὶ
ἐνεπύρισεν αὐτὴν καὶ τὸν
Χανανίτην τὸν κατοικοῦντα ἐν Μεργάβ,
καὶ ἔδωκεν αὐτὰς Φαραὼ ἀποστολὰς
θυγατρὶ αὐτοῦ γυναικὶ Σαλωμών,
καὶ Σαλωμὼν ᾠκοδόμησε τὴν Γαζέρ.
|
14β
Τότε δὲ ὁ Φαραὼ ὁ βασιλεὺς
τῆς Αἰγύπτου ἐξεστράτευσε καὶ
κατέλαβε κατ' ἀρχὰς τὴν Γαζέρ,
τὴν ὁποίαν καὶ ἐπυρπόλησε.
Κατόπιν ὑπέταξε τοὺς Χαναναίους,
οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν εἰς τὴν
Μεργάβ. Αὐτὰς δὲ τὰς χώρας
ἔδωκεν ὁ Φαραὼ ὡς προῖκα εἰς
τὴν θυγατέρα του, τὴν σύζυγον τοῦ
Σολομῶντος. Ὁ Σολομὼν ἀνοικοδόμησε
τότε τὴν πυρποληθεῖσαν Γαζέρ.
|
14β
Τότε ὁ Φαραώ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Αἰγύπτον,
ἐξεστράτευσεν εἰς τὴν Χαναὰν
καὶ ἐκυρίευσε πρῶτα τὴν Γαζὲρ
καὶ τὴν ἔκαυσε· κατόπιν ἐπετέθη καὶ
ὑπέταξε τοὺς Χαναναίους, οἱ
ὁποῖοι ἑκατοικοῦσαν εἰς τὴν
Μεργάβ. Τὶς δύο αὐτὲς περιοχὲς
ὁ Φαραὼ τὶς ἔδωκεν ὡς προῖκα
εἰς τὴν θυγατέρα του, τὴν γυναῖκα
τοῦ Σολομῶντος. Ὁ δὲ Σολομὼν
ἔκτισε καὶ πάλιν τὴν Γαζέρ.
|
15
Καὶ ἀπέστειλε Χιρὰμ βασιλεὺς
Τύρου τοὺς παῖδας αὐτοῦ χρῖσαι
τὸν Σαλωμὼν ἀντὶ Δαυὶδ τοῦ
πατρὸς αὐτοῦ, ὅτι ἀγαπῶν
ἦν Χιρὰμ τὸν Δαυὶδ πάσας τὰς
ἡμέρας. |
15
Ὁ δὲ βασιλεὺς τῆς πόλεως Τύρου,
ὁ Χιράμ, ἔστειλεν ἀνθρώπους,
διὰ νὰ συγχαρῇ τὸν Σολομῶντα,
ὁ ὁποῖος ἀνεδείχθη βασιλεὺς
ἀντὶ τοῦ πατρός του, διότι ὁ
Χιρὰμ ἦτο φίλος τοῦ Δαυὶδ ὅλας
τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς του.
|
15
Ὁ Χιράμ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Τύρου, ἔστειλεν
ἀπεσταλμένους νὰ συγχαρῇ τὸν Σολομῶντα
διὰ τὴν ἀνάρρησίν του εἰς τὸν
θρόνον, εἰς τὸν ὁποῖον διεδέχθη τὸν
Δαβίδ, τὸν πατέρα του. Τοῦτο τὸ ἔκαμεν
ὁ Χιράμ, διότι ἀγαποῦσε πάντοτε τὸν
Δαβίδ, (ἦταν φίλος του) ὅλα τὰ χρόνια τῆς
ζωῆς του. |
16
Καὶ ἀπέστειλε Σαλωμὼν πρὸς Χιρὰμ
λέγων· |
16
Ὁ Σολομὼν ἔστειλεν ἀνθρώπους
καὶ παρεκάλεσε τὸν Χιρὰμ λέγων·
|
16
Καὶ ὁ Σολομὼν ἔστειλε πίσω μήνυμα
πρὸς τὸν Χιράμ, εἰς τὸ ὁποῖον
τοῦ ἔλεγε: |
17
σὺ οἶδας τὸν πατέρα μου Δαυὶδ
ὅτι οὐκ ἠδύνατο οἰκοδομῆσαι
οἶκον τῷ ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ
μου ἀπὸ προσώπου τῶν πολέμων
τῶν κυκλωσάντων αὐτὸν ἕως τοῦ
δοῦναι Κύριον αὐτοὺς ὑπὸ
τὰ ἴχνη τῶν ποδῶν αὐτοῦ.
|
17
<σὺ γνωρίζεις ὅτι ὁ πατήρ
μου ὁ Δαυὶδ δὲν ἠμποροῦσε νὰ
ἀνοικοδομήσῃ ναὸν πρὸς δόξαν
καὶ τιμὴν τοῦ ὀνόματος τοῦ
Κυρίου τοῦ Θεοῦ μου ἐξ αἰτίας
τῶν πολέμων, τοὺς ὁποίους εἶχε
διεξαγάγει ὁλόγυρα, μέχρις ὅτου
ὁ Κύριος ὑπέταξεν ὑπὸ
τοὺς πόδας τοῦ Δαυὶδ ὅλους αὐτοὺς
τοὺς ἐχθρούς του. |
17
<Σὺ ὁ ἴδιος γνωρίζεις ὅτι ὁ
πατέρας μου, ὁ Δαβίδ, δὲν ἠμποροῦσε
νὰ οἰκοδομήσῃ ναὸν εἰς
τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ μου, ἕνεκα
τῶν συνεχῶν πολέμων, εἰς τοὺς ὁποίους
εἶχε περιπλακῇ μὲ τοὺς γύρω ἐχθρούς
του, μέχρις ὅτου ὁ Κύριος ὑπέταξεν ὅλους
αὐτοὺς τοὺς ἐχθρούς του καὶ
τοὺς ἔβαλεν ἡττημένους κάτω ἀπὸ
τὰ πόδια του. |
18
Καὶ νῦν ἀνέπαυσε Κύριος ὁ
Θεός μου ἐμοὶ κυκλόθεν· οὐκ
ἔστιν ἐπίβουλος καὶ οὐκ ἔστιν
ἁμάρτημα πονηρόν.
|
18
Καὶ τώρα Κύριος ὁ Θεὸς ἔδωσεν
εἰς ἐμὲ εἰρήνην καὶ ἡσυχίαν
ἀπὸ τοὺς γύρω μου ἐχθρούς.
Κανεὶς πλέον ἐχθρὸς δὲν ὑπάρχει,
οὔτε καὶ ὑφίσταται κανένα θέμα
ἐπικίνδυνον καὶ πονηρόν, ἱκανὸν
νὰ διαταράξῃ τὴν εἰρήνην.
|
18
Τώρα ὅμως ὁ Κύριος καὶ Θεός μου ἔδωκεν
εἰς ἐμὲ ἡσυχίαν καὶ εἰρήνην
καὶ κατέπαυσε κάθε πόλεμον εἰς ὅλα τὰ
γύρω - γύρω σύνορά μου· τώρα δὲν ὑπάρχει κανεὶς
ἀντίπαλος καὶ ἐχθρός, ἀλλ’ οὔτε
καὶ ζήτημα ἀντίξοον καὶ ὑπόθεσις
ἐπικίνδυνος, ποὺ νὰ προκαλέσῃ ἐπίθεσιν
καὶ πόλεμον. |
19
Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ λέγω οἰκοδομῆσαι
οἶκον τῷ ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ
μου, καθὼς ἐλάλησε Κύριος ὁ
Θεὸς πρὸς Δαυὶδ τὸν πατέρα μου,
λέγων· ὁ υἱός σου, ὃν δώσω
ἀντὶ σοῦ ἐπὶ τὸν θρόνον
σου, οὗτος οἰκοδομήσει τὸν οἶκον
τῷ ὀνόματί μου.
|
19
Καὶ ἔτσι ἐγὼ λέγω καὶ
ἐπῆρα τὴν ἀπόφασιν, νὰ
οἰκοδομήσω ναὸν εἰς τὸ ὄνομα
Κυρίου τοῦ Θεοῦ μου, ὅπως εἶπε
Κύριος ὁ Θεὸς πρὸς τὸν πατέρα
μου τὸν Δαυὶδ λέγων· Ὁ υἱός
σου, τὸν ὁποῖον ἐγὼ προορίζω
νὰ σὲ διαδεχθῇ εἰς τὸν βασιλικόν
σου θρόνον, αὐτὸς θὰ οἰκοδομήσῃ
τὸν ναὸν ἐπ' ὀνόματί μου.
|
19
Καὶ διὰ τοῦτο, νά· ἀπεφάσισα νὰ
οἰκοδομήσω ναὸν εἰς τὸ ὄνομα
Κυρίου τοῦ Θεοῦ μου, ὅπως ὁ Κύριος
ὑπεσχέθη εἰς τὸν Δαβίδ, τὸν
πατέρα μου, καὶ τοῦ εἶπεν· <ὁ
υἱός σου, τὸν ὁποῖον θὰ ἀνεβάσω
ὡς διάδοχον εἰς τὸν θρόνον σου, αὐτὸς
θὰ οἰκοδομήσῃ τὸν ναὸν εἰς
τὸ ὄνομά μου>. |
20
Καὶ νῦν ἔντειλαι καὶ κοψάτωσάν
μοι ξύλα ἐκ τοῦ Λιβάνου, καὶ
ἰδοὺ οἱ δοῦλοί μου μετὰ
τῶν δούλων σου· καὶ τὸν μισθὸν
δουλείας σου δώσω σοι κατὰ πάντα,
ὅσα ἂν εἴπῃς, ὅτι σὺ οἶδας
ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν εἰδὼς
ξύλα κόπτειν καθὼς οἱ Σιδώνιοι.
|
20
Καὶ τώρα δῶσε ἐντολὴν νὰ
κόψουν δι' ἐμὲ ξύλα ἀπὸ
τὰ δένδρα τοῦ ὅρους Λιβάνου.
Ἰδοὺ οἱ δοῦλοι μου εἶναι εἰς
τὴν διάθεσίν σου, διὰ νὰ συνεργασθοῦν
μὲ τοὺς ἰδικούς σου δούλους.
Ἐγὼ δὲ θὰ δώσω ὡς μισθὸν
διὰ τοὺς δούλους σου ὅ,τι σὺ
μοῦ ζητήσῃς. Ἂς ἀναλάβουν
οἱ δοῦλοι σου τὸ κόψιμο τῶν
δένδρων, διότι, ὅπως καὶ σὺ
γνωρίζεις, δὲν ὑπάρχουν εἰς
τὴν περιοχήν μας ξυλοκόποι ἱκανοί,
ὅπως εἶναι οἱ Σιδώνιοι>.
|
20
Τώρα λοιπὸν δῶσε ἐντολήν, ὥστε νὰ
κόψουν διὰ λογαριασμόν μου κέδρους ἀπὸ τὰ
δάση τοῦ Λιβάνου. Καὶ νά· οἱ δοῦλοι
μου θὰ συνεργασθοῦν μαζὶ μὲ τοὺς
δούλους σου· ἐγὼ δὲ θὰ πληρώσω εἰς
σὲ τοὺς μισθοὺς τῶν δούλων σου, σύμφωνα
μὲ ὅσα θὰ μοῦ ὁρίσῃς.
Σοῦ ζητῶ τοῦτο, διότι σὺ γνωρίζεις
καλά, ὅτι δὲν ὑπάρχει μεταξύ μας κανεὶς
ξυλοκόπος, ὁ ὁποῖος γνωρίζει νὰ κόβη
ἀπὸ δάση δένδρα διὰ οἰκοδομικὴν
ξυλείαν, ὅπως οἱ ἰδικοί σου ἔμποροι
Σιδώνιοι>. |
21
Καὶ ἐγενήθη καθὼς ἤκουσε Χιρὰμ
τῶν λόγων Σαλωμών, ἐχάρη σφόδρα
καὶ εἶπεν· εὐλογητὸς ὁ
Θεὸς σήμερον, ὃς ἔδωκε τῷ Δαυὶδ
υἱὸν φρόνιμον ἐπὶ τὸν
λαὸν τὸν πολὺν τοῦτον
|
21
Ὅταν ὁ Χιρὰμ ἤκουσε τὰ λόγια
αὐτὰ τοῦ Σολομῶντος ἐχάρη
πάρα πολὺ καὶ εἶπε· <δοξασμένος
ἂς εἶναι σήμερον ὁ Θεός, ὁ
ὁποῖος ἔδωσεν εἰς τὸν Δαυὶδ
υἱὸν τόσον συνετὸν ὡς κυβερνήτην
διὰ τὸν πολυάριθμον αὐτὸν λαὸν
τοῦ Ἰσραήλ>. |
21
Ὅταν ὁ Χιρὰμ ἄκουσε τὰ λόγια
αὐτὰ (ἔλαβε τὸ μήνυμα) τοῦ Σολομῶντος,
ἐχάρη πάρα πολὺ καὶ εἶπεν: <Ἂς
εἶναι σήμερα εὐλογημένος καὶ δοξασμένος
ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἔδωκεν εἰς
τὸν Δαβὶδ υἱὸν σοφὸν καὶ
συνετόν, ὡς βασιλιᾶ τοῦ πολυπληθοῦς
αὐτοῦ (Ἰσραηλιτικοῦ) λαοῦ!>
|
22
καὶ ἀπέστειλε πρὸς Σαλωμὼν λέγων·
ἀκήκοα περὶ πάντων ὧν ἀπέσταλκας
πρός με· ἐγὼ ποιήσω πᾶν
θέλημά σου, ξύλα κέδρινα καὶ
πεύκινα· |
22
Ὁ Χιρὰμ ἀπήντησε πρὸς τὸν
Σολομῶντα καὶ τοῦ εἶπε· <ἤκουσα
μὲ προσοχὴν ὅλα ἐκεῖνα, τὰ
ὁποῖα μοῦ παρήγγειλες. Ἐγὼ
θὰ κάμω κάθε τι, ποὺ μοῦ ἐζήτησες,
δηλαδὴ νὰ προμηθεύσω εἰς σὲ
ξύλα ἀπὸ κέδρον καὶ πεύκην.
|
22
Κατόπιν ὁ Χιρὰμ ἔστειλεν εἰς τὸν
Σολομῶντα τὸ ἀκόλουθον μήνυμα: <Ἐπληροφορήθηκα
καὶ ἐπρόσεξα ὅλα, ὅσα μοῦ διεμήνυσες·
εἶμαι ἔτοιμος νὰ ἰκανοποιήσω ὅλες
τὶς ἐπιθυμίες σου σχετικὰ μὲ τὴν
οἰκοδομικὴν ξυλείαν ἀπὸ κέδρους καὶ
πεύκα. |
23
οἱ δοῦλοι μου κατάξουσιν αὐτὰ
ἐκ τοῦ Λιβάνου εἰς τὴν θάλασσαν,
ἐγὼ θήσομαι αὐτὰ σχεδίας
ἕως τοῦ τόπου, οὗ ἐὰν
ἀποστείλῃς πρός με, καὶ ἐκτινάξω
αὐτὰ ἐκεῖ, καὶ σὺ ἀρεῖς·
καὶ ποιήσεις τὸ θέλημά μου,
τοῦ δοῦναι ἄρτους τῷ οἴκῳ
μου. |
23
Οἱ δοῦλοι μου θὰ κόψουν καὶ
θὰ καταβιβάσουν αὐτὰ ἀπὸ
τὸ ὄρος Λίβανον εἰς τὴν θάλασσαν,
θὰ τὰ τοποθετήσω ἐπάνω εἰς
σχεδίας καὶ θὰ τὰ μεταφέρω διὰ
θαλάσσης ἕως εἰς τὴν παράλιον
περιοχήν, τὴν ὁποίαν σὺ θὰ
μοῦ ὁρίσῃς. Ἐκεῖ ἐγὼ
θὰ τὰ ἀποθέσω, καὶ ἀπὸ
ἐκεῖ ἐσὺ θὰ τὰ πάρῃς.
Σὺ δὲ θὰ ἐκπληρώσῃς καὶ
τὸ ἰδικόν μου θέλημα θὰ δώσῃς
δηλαδὴ τρόφιμα εἰς τὸν οἶκον
μου>. |
23
Οἱ δοῦλοι μου θὰ κόψουν τὴν ξυλείαν
αὐτὴν καὶ θὰ κατεβάσουν τὰ ξύλα
(τοὺς κορμούς) ἀπὸ τὸ ὅρος
Λίβανον εἰς τὴν θάλασσαν ἐγὼ δὲ
θὰ δώσω ἐντολὴν νὰ δένουν πολλὰ
μαζὶ εἰς σχεδίαν, καὶ ὡς σχεδίες πλέον
νὰ τὰ μεταφέρουν διὰ θαλάσσης εἰς
τὴν παραλίαν, τὴν ὁποίαν θὰ μου ὑποδείξῃς,
καὶ θὰ τὰ ξεφορτώσω ἐκεῖ καὶ
ἀπὸ ἐκεῖ θὰ τὰ παραλάβῃς
ἐσύ. Σὺ δὲ θὰ ἐκπληρώσῃς
τὴν ἐπιθυμίαν μου, μὲ τὸ νὰ
ἀποστείλῃς τρόφιμα εἰς τὸν βασιλικὸν
οἶκον μου>. |
24
Καὶ ἦν Χιρὰμ διδοὺς τῷ Σαλωμὼν
κέδρους καὶ πεύκας καὶ πᾶν θέλημα
αὐτοῦ. |
24
Πράγματι ὁ Χιρὰμ ἐχορηγοῦσε
εἰς τὸν Σολομῶντα κέδρα καὶ
πεῦκα καὶ ὅ,τι ἄλλο ἐκεῖνος
ἤθελε. |
24
Ἔτσι ὁ Χιρὰμ ἐπρομήθευσεν εἰς
τὸν Σολομῶντα κορμοὺς κέδρων καὶ πεύκων
καὶ ὅ,τι ἄλλο ἤθελεν ὁ Σολομών.
|
25
Καὶ Σαλωμὼν ἔδωκε τῷ Χιρὰμ εἴκοσι
χιλιάδας κόρους πυροῦ καὶ μαχεὶρ
τῷ οἴκῳ αὐτοῦ καὶ εἴκοσι
χιλιάδας βαὶθ ἐλαίου κεκομμένου·
κατὰ τοῦτο ἐδίδου Σαλωμὼν τῷ
Χιρὰμ κατ' ἐνιαυτόν.
|
25
Ὁ δὲ Σολομὼν ἔδιδε τακτικῶς
εἰς τὸν Χιρὰμ τέσσαρα καὶ πλέον
ἐκατομμύρια κιλὰ σίτου καὶ τροφὰς
διὰ τὸν βασιλικόν του οἶκον. Ἀκόμη
δὲ τετρακοσίας εἴκοσι χιλιάδας καὶ
πλέον κιλὰ ἐλαίου ἀπὸ
τὰ ἐλαιοπιεστήρια. Αὐτὸ τὸ
ποσὸν ἔδιδε κάθε ἔτος ὁ Σολομὼν
εἰς τὸν Χιράμ. |
25
Ὁ δὲ Σολομὼν ἔδωκεν εἰς τὸν
Χιρὰμ ὀκτὼ χιλιάδες ἑκατὸν ὄγδοντα
τόννους (ἢ 8.180.000 κιλὰ) σιτάρι καὶ τροφὲς
διὰ τὸν βασιλικόν του οἶκον καὶ
ὀκτακοσίους δεκαοκτὼ τόννους (ἢ 817.920
κιλὰ) λάδι καθαρόν, ἐξαιρετικόν (ποὺ
προήρχετο ἀπὸ κοπάνισμα καὶ ὄχι ἀπὸ
πίεσιν τοῦ ἐλαιοκάρπου). Τὶς ποσότητες
αὐτὲς ἔδιδεν ὁ Σολομὼν εἰς
τὸν Χιρὰμ κάθε χρόνον. |
26
Καὶ Κύριος ἔδωκε σοφίαν τῷ Σαλωμών,
καθὼς ἐλάλησεν αὐτῷ· καὶ
ἦν εἰρήνη ἀνὰ μέσον Χιρὰμ
καὶ ἀνὰ μέσον Σαλωμών, καὶ
διέθεντο διαθήκην ἀνὰ μέσον
αὐτῶν. |
26
Ὁ Κύριος ἔδωσε σοφίαν εἰς τὸν
Σολομῶντα, ὅπως εἶχεν ὑποσχεθῆ
εἰς αὐτόν. Καὶ ἐπικρατοῦσε
εἰρήνη μεταξὺ τοῦ Χιρὰμ καὶ
τοῦ Σολομῶντος. Αὐτοὶ συνῆψαν
συμφωνίαν μεταξύ των. |
26
Καὶ ὁ Κύριος ἔδωκεν εἰς τὸν
Σολομῶντα σοφίαν, ὅπως τοῦ εἶχεν ὑποσχεθῇ.
Ὑπῆρχε δὲ εἰρήνη μεταξὺ τοῦ
Χιρὰμ καὶ τοῦ Σολομῶντος. Αὐτοὶ
οἱ δύο εἶχαν συνάψει συμφωνίαν καὶ συνθήκην
φιλίας μεταξύ των. |
27
Καὶ ἀνήνεγκεν ὁ βασιλεὺς φόρον
ἐκ παντὸς Ἰσραήλ, καὶ ἦν
ὁ φόρος τριάκοντα χιλιάδες ἀνδρῶν.
|
27
Ὁ βασιλεὺς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ, ὁ Σολομών, ὥρισεν ὡς ἀχθοφόρους
ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας
τριάντα χιλιάδες ἄνδρας.
|
27
Καὶ ὁ βασιλιᾶς Σολομὼν ἐστρατολόγησεν
ἐργάτες ἀχθοφόρους ἀπὸ ὅλον
τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν· καὶ οἱ
ἀχθοφόροι αὐτοὶ (διὰ τὶς διάφορες
ἀγγαρεῖες) ἦσαν
τριάντα
χιλιάδες (30.000) ἄνδρες. |
28
Καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς εἰς
τὸν Λίβανον, δέκα χιλιάδες ἐν
τῷ μηνί, ἀλλασσόμενοι, μῆνα
ἦσαν ἐν τῷ Λιβάνῳ καὶ
δύο μῆνας ἐν οἴκῳ αὐτῶν
καὶ Ἀδωνιρὰμ ἐπὶ τοῦ φόρου.
|
28
῎Εστειλε δὲ αὐτοὺς εἰς τὰ
ὄρος Λίβανον, διὰ νὰ ἐργάζωνται
ἀνὰ δέκα χιλιάδες κατὰ μῆνα.
Αὐτοὶ ἐνηλλάσσοντο, ὥστε ἕνα
μῆνα ἦσαν εἰς τὸν Λίβανον καὶ
δύο μῆνας εὑρίσκοντο εἰς τὰ
σπίτια των. Ἐπόπτης δὲ αὐτῶν
ἦτο ὁ Ἀδωνιράμ.
|
28
Ἔστειλε δὲ ὅλους αὐτοὺς εἰς
τὸ ὄρος Λίβανον, διὰ νὰ ἐργάζωνται
ἐκεῖ ἀνὰ δέκα χιλιάδες (10.000) κάθε
μῆνα. Οἱ ἀχθοφόροι αὐτοὶ ἐνηλλάσσοντο
ἔτσι, ὥστε ἕνα μῆνα εἰργάζοντο
εἰς τὸν Λίβανον καὶ δύο μῆνες ἦσαν
πίσω εἰς τὰ σπίτια των. Ἐπόπτης τῶν
ἐργατῶν αὐτῶν τῶν καταναγκαστικῶν
ἔργων ἦταν ὁ Ἀδωνιράμ.
|
29
Καὶ ἦν τῷ Σαλωμὼν ἑβδομήκοντα
χιλιάδες αἴροντες ἄρσιν καὶ ὀγδοήκοντα
χιλιάδες λατόμων ἐν τῷ ὅρει,
|
29
Ὑπῆρχον ἀκόμη εἰς τὴν
ὑπηρεσίαν τοῦ Σολομῶντος ἑβδομήκοντα
χιλιάδες ἀχθοφόροι καὶ ὀγδοήκοντα
χιλιάδες λατόμοι εἰς τὸ ὄρος.
|
29
Ὁ Σολομὼν εἶχεν ἐπίσης ἑβδομῆντα
χιλιάδες (70.000) ἀχθοφόρους καὶ ὄγδοντα
χιλιάδες (80.000) λατόμους εἰς τὴν ὀρεινὴν
περιοχήν. |
30
χωρὶς τῶν ἀρχόντων τῶν καθεσταμένων
ἐπὶ τῶν ἔργων τῷ Σαλωμών,
τρεῖς χιλιάδες καὶ ἑξακόσιοι
ἐπιστάται οἱ ποιοῦντες τὰ ἔργα.
|
30
Εἰς αὐτοὺς δὲν συμπεριελαμβάνοντο
οἱ ἐπόπται τῶν ἔργων, τοὺς
ὁποίους εἶχε διορίσει ὁ Σολομὼν
καὶ τῶν ὁποίων ὁ ἀριθμὸς
ἀνήρχετο εἰς τρεῖς χιλιάδας
ἑξακοσίους. |
30
Ἐκτὸς αὐτῶν ὁ Σολομὼν
διώρισεν ἐπόπτας ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι
εἰργάζοντο τὰ διάφορα αὐτὰ ἔργα·
οἱ ἐπόπται αὐτοὶ ἦσαν τρεῖς
χιλιάδες ἑξακόσιοι (3.600).
|
32
Καὶ ἡτοίμασαν τοὺς λίθους καὶ
τὰ ξύλα τρία ἔτη. |
32
Αὐτοὶ ἐργαζόμενοι ἐπὶ
τρία κατὰ συνέχειαν ἔτη ἡτοίμασαν
ὅλους τοὺς λίθους καὶ τὰ ξύλα.
|
32
Ὅλοι αὐτοὶ ἐτοίμασαν τὶς
πέτρες καὶ τὴν ξυλείαν ἐργαζόμενοι συνεχῶς
ἐπὶ τρία χρόνια. |