Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ἀμπελὼν εἷς ἦν τῷ Ναβουβαὶ
τῷ Ἰεζραηλίτῃ παρὰ τῇ
ἅλῳ Ἀχαὰβ βασιλέως Σαμαρείας.
|
Ναβουθαί, ὁ ὁποῖος κατήγετο
ἀπὸ τὴν πόλιν Ἰεζράελ,
εἶχεν ἕνα ἀμπελῶνα, ποὺ εὑρίσκετο
κοντὰ εἰς τὸ ἁλώνι τοῦ
Ἀχαάβ, βασιλέως τῆς Σαμαρείας.
|
Ναβουθαί, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ
τὴν Ἰεζράελ, εἶχε ἕνα ἀμπέλι,
ποὺ εὑρίσκετο κοντὰ εἰς τὸ ἁλῶνι
τοῦ Ἀχαάβ, βασιλιᾶ τῆς Σαμαρείας.
|
2
Καὶ ἐλάλησεν Ἀχαὰβ πρὸς
Ναβουθαὶ λέγων· δός μοι τὸν ἀμπελῶνά
σου καὶ ἔσται μοι εἰς κῆπον λαχάνων,
ὅτι ἐγγίζων οὗτος τῷ οἴκῳ
μου, καὶ δώσω σοι ἀμπελῶνα ἄλλον
ἀγαθὸν ὑπὲρ αὐτόν·
εἰ δὲ ἀρέσκει ἐνώπιόν
σου, δώσω σοι ἀργύριον ἄλλαγμα ἀμπελῶνός
σου τούτου, καὶ ἔσται μοι εἰς κῆπον
λαχάνων. |
2
Ὁ Ἀχαὰβ ὡμίλησε καὶ εἶπε
πρὸς τὸν Ναβουθαί· <δός μου
τὸν ἀμπελῶνα σου, διὰ νὰ μεταβάλω
αὐτὸν εἰς λαχανόκηπόν μου, ἐπειδὴ
αὐτὸς εὑρίσκεται πολὺ κοντὰ
εἰς τὸ βασιλικόν μου ἀνάκτορον.
Θὰ σοῦ δώσω δὲ ἄλλον ἀμπελῶνα,
καλύτερον ἀπὸ αὐτόν. Ἐὰν
δὲ σοῦ ἀρέσῃ, θὰ σοῦ
δώσω ἀργύριον εἰς ἀντάλλαγμα
αὐτοῦ τοῦ ἀμπελῶνος σου. Καὶ
ἔτσι θὰ γίνῃ ὁ λαχανόκηπός
μου. |
2
Καὶ ὁ Ἀχαὰβ ἐμίλησε εἰς
τὸν Ναβουθαὶ καὶ τοῦ εἶπε: <Δῶσέ
μου τὸ ἀμπέλι σου, διὰ νὰ τὸ
κάμω λαχανόκηπον, διότι αὐτὸ εἶναι κοντὰ
εἰς τὸ παλάτι μου· ἐγὼ δὲ εἰς
ἀντάλλαγμα θὰ σοῦ δώσω ἄλλο ἀμπέλι
καλύτερον ἀπὸ αὐτό. Ἢ ἐὰν
προτιμᾷς νὰ τὸ πωλήσῃς, θὰ σοῦ
δώσω ὡς ἀντάλλαγμα τὴν ἀξίαν
τοῦ ἀμπελιοῦ σου αὐτοῦ εἰς
χρῆμα· ἔτσι θὰ γίνῃ τὸ
ἀμπέλι σου ἰδικός μου λαχανόκηπος>.
|
3
Καὶ εἶπε Ναβουθαὶ πρὸς Ἀχαάβ·
μὴ γένοιτό μοι παρὰ Θεοῦ μου
δοῦναι κληρονομίαν πατέρων μου σοί.
|
3
Ὁ Ναβουθαὶ ἀπήντησε πρὸς τὸν
Ἀχαάβ· <νὰ μὴ ἐπιτρέψῃ
ποτὲ ὁ Θεός, νὰ σοῦ δώσω
τὴν προγονικήν μου κληρονομίαν>.
|
3
Ὁ Ναβουθαὶ ὅμως ἀπάντησε εἰς
τὸν Ἀχααβ: <Θεὸς φυλάξοι, νὰ δώσω
εἰς σὲ τὴν πατρικήν μου κληρονομίαν!>
|
4
Καὶ ἐγένετο τὸ πνεῦμα Ἀχαὰβ
τεταραγμένον, καὶ ἐκοιμήθη ἐπὶ
τῆς κλίνης αὐτοῦ καὶ συνεκάλυψε
τὸ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ οὐκ
ἔφαγεν ἄρτον. |
4
Ὁ Ἀχαὰβ ἐστενοχωρήθη πολὺ
μὲ τὴν ἀπάντησιν αὐτήν.
Ἔπεσε νηστικὸς εἰς τὸ κρεββάτι
του καὶ ἐσκέπασε τὸ πρόσωπόν
του. |
4
Μόλις ὁ Ἀχαὰβ ἄκουσε τὴν ἀρνητικὴν
ἀπάντησιν τοῦ Ναβουθαί, ἐταράχθη καὶ
γεμᾶτος μελαγχολίαν ἔπεσεν εἰς τὸ
κρεββάτι του καὶ ἐσκέπασε τὸ πρόσωπόν
του καὶ δὲν ἔφαγε ψωμί (φαγητόν).
|
5
Καὶ εἰσῆλθεν Ἰεζάβελ ἡ
γυνὴ αὐτοῦ πρὸς αὐτὸν
καὶ ἐλάλησε πρὸς αὐτόν·
τί τὸ πνεῦμά σου τεταραγμένον
καὶ οὐκ εἷ σὺ ἐσθίων ἄρτον;
|
5
Ἡ Ἰεζάβελ, ἡ σύζυγός του,
εἰσῆλθεν εἰς τὸ δωμάτιόν
του καὶ τὸν ἠρώτησε· <διατὶ
εἶσαι τόσον στενοχωρημένος καὶ δὲν
ἔφαγες φαγητόν; |
5
Ἀλλ' ἡ Ἰεζάβελ, ἡ γυναῖκα
του, ἐμπῆκε εἰς τὴν κρεβατοκάμαρά
του, τὸν ἐπλησίασε καὶ τοῦ εἶπε:
<Διατὶ εἶσαι ταραγμένος καὶ μελαγχολικὸς
καὶ δὲν ἔφαγες ψωμί (φαγητόν);>
|
6
Καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν, ὅτι
ἐλάλησα πρὸς Ναβουθαὶ τὸν Ἰεζραηλίτην
λέγων· δός μοι τὸν ἀμπελῶνά
σου ἀργυρίου· εἰ δὲ βούλῃ,
δώσω σοι ἀμπελῶνα ἄλλον ἀντ'
αὐτοῦ· καὶ εἶπεν· οὐ
δώσω σοι κληρονομίαν πατέρων μου.
|
6
Ὁ Ἀχαὰβ ἀπήντησε πρὸς
αὐτήν· <στενοχωροῦμαι διότι
ὡμίλησα πρὸς τὸν Ναβουθαὶ τὸν
Ἰεζραηλίτην καὶ τοῦ εἶπα·
Δός μου τὸν ἀμπελῶνα σου ἀντὶ
χρημάτων. Ἐὰν ὅμως θέλῃς,
θὰ σοῦ δώσω ἄλλον ἀμπελῶνα
ἀντὶ αὐτοῦ. Ἐκεῖνος δὲ
μοῦ εἶπε· δὲν θὰ σοῦ δώσω
τὴν προγονικήν μου κληρονομίαν>.
|
6
Ὁ Ἀχαὰβ τῆς ἀπάντησε: <Εἶμαι
ταραγμένος καὶ μελαγχολικὸς καὶ ἔπεσα
νηστικός, διότι ἐμίλησα εἰς τὸν Ναβουθαί,
ποὺ κατάγεται ἀπὸ τὴν Ἰεζράελ,
καὶ τοῦ εἶπα: <Δῶσε μου τὸ
ἀμπέλι σου καὶ ἐγὼ θὰ
σοῦ καταβάλω τὴν ἀξίαν του εἰς χρῆμα.
Ἐὰν δὲ προτιμᾷς, θὰ σοῦ
δώσω ἄλλο ἀμπέλι ἀντ’ αὐτοῦ>.
Αὐτὸς ὅμως μοῦ ἀπάντησε· <δὲν
θὰ σοῦ δώσω τὴν πατρικήν μου κληρονομίαν>.
|
7
Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν Ἰεζάβελ
ἡ γυνὴ αὐτοῦ· σὺ νῦν
οὕτω ποιεῖς βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ;
Ἀνάστηθι καὶ φάγε ἄρτον καὶ
σαυτοῦ γενοῦ, ἐγὼ δὲ δώσω
σοι τὸν ἀμπελῶνα Ναβουθαὶ τοῦ
Ἰεζραηλίτου. |
7
Ἡ σύζυγός του, ἡ Ἰεζάβελ,
τοῦ εἶπε· <σὺ ὡς βασιλεὺς
ἔτσι ἀσκεῖς τὴν βασιλικήν σου
ἐξουσίαν; Σήκω, φάγε τὸ φαγητόν
σου, ἔλα εἰς τὸν ἑαυτόν σου,
ἐγὼ δὲ θὰ σοῦ δώσω τὸν
ἀμπελῶνα τοῦ Ναβουθαὶ τοῦ Ἰεζραηλίτου>.
|
7
Τότε ἡ Ἰεζάβελ, ἡ γυναῖκα του,
τοῦ εἶπε: <Σὺ λοιπὸν μὲ αὐτὸν
τὸν τρόπον ἀσκεῖς τὴν βασιλικήν
σου ἐξουσίαν εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν
λαόν; Σήκω πάνω καὶ φάγε ψωμί (φαγητὸν)
καὶ ἔλα εἰς τὸν ἑαυτόν
σου· ἐγὼ δὲ θὰ σοῦ δώσω τὸ
ἀμπέλι τοῦ Ναβουθαί, ποὺ κατάγεται
ἀπὸ τὴν Ἰεζράελ>.
|
8
Καὶ ἔγραψε βιβλίον ἐπὶ τῷ
ὀνόματι Ἀχαὰβ καὶ ἐσφραγίσατο
τῇ σφραγίδι αὐτοῦ καὶ ἀπέστειλε
τὸ βιβλίον πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους
καὶ τοὺς ἐλευθέρους τοὺς κατοικοῦντας
μετὰ Ναβουθαί. |
8
Ἡ Ἰεζάβελ συνέταξεν ἕνα ἐγγράφον
ἐξ ὀνόματος τοῦ Ἀχαάβ,
τὸ ἐσφράγισε μὲ τὴν σφραγῖδα
αὐτοῦ καὶ τὸ ἔστειλε πρὸς
τοὺς πρεσβυτέρους καὶ τοὺς ἄρχοντας,
οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν εἰς τὴν
ἰδίαν πόλιν μὲ τὸν Ναβουθαί.
|
8
Καὶ ἡ Ἰεζάβελ ἔγραψε διαταγὴν
ἐξ ὀνόματος τοῦ Ἀχαάβ, τὴν ἐσφράγισε
μὲ τὴν σφραγῖδα του καὶ τὴν
ἔστειλε πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους (δημοτικοὺς
ἄρχοντες) καὶ τοὺς εὐγενεῖς,
οἱ ὁποῖοι ἑκατοικοῦσαν εἰς
τὴν Ἰεζράελ, ὅπου ἑκατοικοῦσε
καὶ ὁ Ναβουθαί. |
9
Καὶ ἐγέγραπτο ἐν τοῖς βιβλίοις
λέγων· νηστεύσατε νηστείαν καὶ
καθίσατε τὸν Ναβουθαὶ ἐν ἀρχῇ
τοῦ λαοῦ· |
9
Εἰς τὸ ἔγγραφον αὐτὸ ἐγράφετο·
<Κηρύξατε νηστείαν καὶ καθίσατε
τὸν Ναβουθαὶ ὡς κατηγορούμενον ἐνώπιον
τοῦ λαοῦ. |
9
Εἰς τὴν διαταγὴν ἐκείνην ἦσαν
γραμμένα τὰ ἑξῆς: <Νὰ κηρύξετε
ἡμέραν δημοσίας νηστείας καὶ νὰ ὁδηγήσετε
καὶ νὰ καθίσετε εἰς ὑψηλὸν περίβλεπτον
κάθισμα ὡς κατηγορούμενον τὸν Ναβουθαὶ ἐμπρὸς
εἰς τὸν λαόν. |
10
Καὶ ἐγκαθίσατε δύο ἄνδρας υἱοὺς
παρανόμων ἐξεναντίας αὐτοῦ,
καὶ καταμαρτυρησάτωσαν αὐτοῦ λέγοντες·
ηὐλόγησε Θεὸν καὶ βασιλέα·
καὶ ἐξαγαγέτωσαν αὐτὸν καὶ
λιθοβολησάτωσαν αὐτόν, καὶ ἀποθανέτω.
|
10
Κατόπιν παρουσιάσατε δύο παρανόμους
ἄνδρας ἐνώπιόν του, δύο ψευδομάρτυρας,
οἱ ὁποῖοι ἂς καταθέσουν μαρτυρίαν
,ψευδῆ ἐναντίον του λέγοντες: Αὐτὸς
ἐβλασφήμησε τὸν Θεὸν καὶ τὸν
βασιλέα. Ἔτσι θὰ καταδικασθῇ εἰς
θάνατον. Κατόπιν ἂς ὁδηγηθῇ
ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν, ἂς
τὸν λιθοβολήσουν ἐκεῖ καὶ ἂς
ἀποθάνῃ>. |
10
Καὶ ἀπέναντί του νὰ στήσετε δύο ἄνδρες
(ἀσυνειδήτους, φαύλους), οἱ ὁποῖοι
ρέπουν πρὸς τὴν παρανομίαν, αὐτοὶ
δὲ ἂς τὸν κατηγορήσουν ψευδῶς καὶ
ἂς ποῦν: <Αὐτὸς
ἐβλασφήμησε τὸν Θεὸν καὶ τὸν
βασιλιᾶ>. Κατόπιν ἂς ὁδηγήσουν
τὸν Ναβουθαὶ ἔξω ἀπὸ τὴν
πόλιν καὶ ἂς τὸν λιθοβολήσουν διὰ
τὸ ἁμάρτημα αὐτὸ τῆς βλασφημίας,
ὥστε νὰ ἀποθάνῃ>.
|
11
Καὶ ἐποίησαν οἱ ἄνδρες τῆς
πόλεως αὐτοῦ οἱ πρεσβύτεροι
καὶ οἱ ἐλεύθεροι οἱ κατοικοῦντες
ἐν τῇ πόλει αὐτοῦ, καθὼς
ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς Ἰεζάβελ
καὶ καθὰ ἐγέγραπτο ἐν τοῖς
βιβλίοις, οἷς ἀπέστειλε πρὸς
αὐτούς. |
11
Οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως τοῦ Ναβουθαί,
οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ ἄρχοντες
οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν εἰς τὴν
πόλιν του, ἐνήργησαν, ὅπως παρήγγειλε
πρὸς αὐτοὺς ἡ Ἰεζάβελ
καὶ ὅπως ἦτο γραμμένον εἰς τὸ
ἔγγραφον, τὸ ὁποῖον εἶχεν ἀποστείλει
πρὸς αὐτούς. |
11
Καὶ οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως Ἰεζράελ,
ἀπὸ τὴν ὁποίαν κατήγετο ὁ Ναβουθαί,
οἱ πρεσβύτεροι (δημοτικοὶ ἄρχοντες) καὶ
οἱ εὐγενεῖς, ποὺ ἐκατοικοῦσαν
εἰς τὴν πόλιν του, ἔκαμαν ὅπως ἀκριβῶς
τοὺς ἐμήνυσεν ἡ Ἰεζάβελ καὶ
ὅπως ἀκριβῶς τοὺς ἔγραφεν εἰς
τὴν διαταγήν, ποὺ τοὺς ἔστειλεν.
|
12
Καὶ ἐκάλεσαν νηστείαν καὶ ἐκάθισαν
τὸν Ναβουθαὶ ἐν ἀρχῇ τοῦ
λαοῦ, |
12
Αὐτοὶ ἐκάλεσαν εἰς νηστείαν
τὸν λαὸν καὶ ἐκάθισαν τὸν
Μαβουθαὶ ὡς κατηγορούμενον ἐνώπιον
τοῦ λαοῦ. |
12
Ἐκήρυξαν ἡμέραν δημοσίας νηστείας καὶ ὠδήγησαν
καὶ ἐκάθισαν εἰς ὑψηλὸν περίβλεπτον
κάθισμα ὡς κατηγορούμενον τὸν Ναβουθαὶ ἐμπρὸς
εἰς τὸν λαόν. |
13
καὶ εἰσῆλθον δύο ἄνδρες υἱοὶ
παρανόμων καὶ ἐκάθισαν ἐξεναντίας
αὐτοῦ καὶ κατεμαρτύρησαν αὐτοῦ
λέγοντες· ηὐλόγηκας Θεὸν καὶ
βασιλέα· καὶ ἐξήγαγον αὐτὸν
ἔξω τῆς πόλεως καὶ ἐλιθοβόλησαν
αὐτὸν ἐν λίθοις, καὶ ἀπέθανε.
|
13
Εἰσῆλθον εἰς τὴν αἴθουσαν τοῦ
δικαστηρίου δύο ἄνδρες παράνομοι,
ἔλαβον θέσιν ἀπέναντι τοῦ Ναουθαὶ
καὶ κατέθεσαν ψευδῆ κατηγορίαν ἐναντίον
αὐτοῦ λέγοντες· <σὺ ἐβλασφήμησες
τὸν Θεὸν καὶ τὸν βασιλέα>.
Ἐξ αἰτίας τῆς καταθέσεως αὐτῆς
ὁ Ναβουθαὶ κατεδικάσθη εἰς θάνατον.
Τὸν ἔβγαλαν ἔξω
ἀπὸ τὴν πόλιν, τὸν ἐλιθοβόλησαν
καὶ ἐκεῖ ἀπέθανεν.
|
13
Τότε παρουσιάσθησαν δύο ἄνδρες ἀσυνείδητοι, φαῦλοι
καὶ παράνομοι καὶ ἐστάθηκαν ἀπέναντι
τοῦ Ναβουθαί, τὸν κατηγόρησαν ψευδῶς καὶ
τοῦ εἶπαν: <Ἐβλασφήμησες τὸν Θεὸν
καὶ τὸν βασιλιᾶ>. Μὲ βάσιν τὴν
ψεύτικη αὐτὴν κατηγορίαν ὠδήγησαν
τὸν Ναβουθαὶ ἔξω ἀπὸ τὴν
πόλιν καὶ τὸν ἐλιθοβόλησαν μὲ
λίθους, καὶ ἀπέθανε. |
14
Καὶ ἀπέστειλαν πρὸς Ἰεζάβελ
λέγοντες· λελιθοβόληται Ναβουθαὶ καὶ
τέθνηκε. |
14
Οἱ ἄνθρωποι τῆς πόλεως ἐκείνης
ἔστειλαν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὴν
Ἰεζάβελ καὶ τὴν ἐπληροφόρησαν.
<Ἐλιθοβολήθη ὁ Ναβουθαὶ καὶ
ἀπέθανε>. |
14
Ὕστερα οἱ πρεσβύτεροι (δημοτικοὶ ἄρχοντες)
καὶ οἱ εὐγενεῖς ἔστειλαν μήνυμα
πρὸς τὴν Ἰεζάβελ καὶ τῆς
εἶπαν: <Ὁ Ναβουθαὶ ἔχει λιθοβοληθῇ
καὶ ἔχει ἀποθάνει!>.
|
15
Καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν Ἰεζάβελ,
καὶ εἶπε πρὸς Ἀχαάβ· ἀνάστα,
κληρονόμει τὸν ἀμπελῶνα Ναβουθαὶ
τοῦ Ἰεζραηλίτου, ὃς οὐκ ἔδωκέ
σοι ἀργυρίου, ὅτι οὐκ ἔστι Ναβουθαὶ
ζῶν, ὅτι τέθνηκε.
|
15
Ὅταν ἡ Ἰεζάβελ ἐπληροφορήθη
τὸ γεγονός, εἶπε πρὸς τὸν Ἀχαάβ·
<σήκω καὶ πήγαινε νὰ κληρονομήσῃς
τὸν ἀμπελῶνα τοῦ Ναβουθαί, τοῦ
Ἰεζραηλίτου, τὸν ὁποῖον ἐκεῖνος
δὲν ἤθελε νὰ σοῦ τὸν πωλήσῃ
ἀντὶ ἀργυρίου. Διότι δὲν
ζῇ πλέον ὁ Ναβουθαί, ἀλλ' ἔχει
ἀποθάνει>. |
15
Τότε συνέβη τοῦτο: Μόλις ἡ Ἰεζάβελ
ἄκουσε ὅτι ὁ Ναβουθαὶ ἐλιθοβολήθη
καὶ ἀπέθανεν, εἶπε πρὸς τὸν
Ἀχαάβ: <Σήκω ἐπάνω, κληρονόμησε
ὡς ἰδικόν σου τὸ ἀμπέλι τοῦ
Ναβουθαί, ποὺ κατάγεται ἀπὸ τὴν Ἰεζράελ,
τὸ ὁποῖον ἀρνήθηκε νὰ
σοῦ πωλήσῃ· κληρονόμησέ
το, διότι ὁ Ναβουθαὶ δὲν εἶναι πλέον
ζωντανός· ἔχει ἀποθάνει!>
|
16
Καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν Ἀχαὰβ
ὅτι τέθνηκε Ναβουθαὶ ὁ ᾿Ιεζραηλίτης,
καὶ διέρρηξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ
καὶ περιεβάλετο σάκκον· καὶ ἐγέντο
μετὰ ταῦτα καὶ ἀνέστη καὶ
κατέβη Ἀχαὰβ εἰς τὸν ἀμπελῶνα
Ναβουθαὶ τοῦ Ἰεζραηλίτου κληρονομῆσαι
αὐτόν. |
16
Ὁ Ἀχαάβ, ὅταν ἤκουσε τὸν
τρόπον τῆς καταδίκης καὶ τοῦ
θανάτου τοῦ Ναβουθαί, ἔσχισεν εἰς
ἔνδειξιν διαμαρτυρίας καὶ πένθους
τὰ ἐνδύματά του καὶ περιεβλήθη
σάκκινον ἔνδυμα. Κατόπιν ὅμως κατέβη
εἰς τὸν ἀμπελῶνα τοῦ Ναβουθαὶ
τοῦ Ἰεζραηλίτου, διὰ νὰ τὸν
κληρονομήσῃ. |
16
Συνέβη δὲ τοῦτο: Μόλις ὁ Ἀχαὰβ
ἄκουσε ὅτι ἀπέθανεν ὁ Ναβουθαί, ποὺ
κατάγεται ἀπὸ τὴν Ἰεζράελ, ἐκδηλώνων
τὴν ἀποδοκιμασίαν διὰ τὸν τρόπον τῆς
καταδίκης καὶ τὸ πένθος διὰ τὸν θάνατον
τοῦ Ναβουθαί, ἔσχισε τὰ ροῦχα
του καὶ ἐφόρεσε σάκκον (τρίχινο, χονδρό,
μαῦρο καὶ μονοκόμματον ἔνδυμα, χωρὶς
σχισμὲς καὶ πτυχές, ποὺ ἔδεναν μὲ
σχοινία εἰς τὴν μέσην). Κατόπιν ὅμως ὁ
Ἀχαὰβ ἐσηκώθη καὶ κατέβη ἀπὸ
τὴν Σαμάρειαν εἰς τὴν Ἰεζράελ, εἰς
τὸ ἀμπέλι τοῦ Ναβουθαὶ τοῦ
Ἰεζραηλίτη, διὰ νὰ τὸ κληρονομήσῃ
καὶ νὰ τὸ κάμῃ ἰδικόν του.
|
17
Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Ἠλιοὺ
τὸν Θεσβίτην λέγων·
|
17
Εἶπε τότε ὁ Θεὸς
πρὸς τὸν Ἠλία,
τὸν Θεσβίτην·
|
17
Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Ἠλίαν
τὸν Θεσβίτην: |
18
ἀνάστηθι καὶ κατάβηθι εἰς ἀπαντὴν
Ἀχαὰβ βασιλέως Ἰσραὴλ τοῦ
ἐν Σαμαρείᾳ, ὅτι οὗτος ἐν
ἀμπελῶνι Ναβουθαί, ὅτι καταβέβηκεν
ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτόν.
|
18
<σήκω καὶ πήγαινε νὰ συναντήσῃς
τὸν Ἀχαάβ, τὸν βασιλέα τοῦ
ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ποὺ μένει
εἰς τὴν Σαμάρειαν, διότι αὐτὸς
κατέβηκε εἰς τὸν ἀμπελῶνα τοῦ
Ναδουθαί, διὰ νὰ τὸν κληρονομήσῃ.
|
18
<Σήκω καὶ πήγαινε εἰς συνάντησιν τοῦ
Ἀχαάβ, βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραήλ, ὁ
ὁποῖος εὑρίσκεται εἰς τὴν Σαμάρειαν·
διότι αὐτὸς εὑρίσκεται εἰς τὸ
ἀμπέλι τοῦ Ναβουθαί· ἔχει
κατέβει ἐκεῖ διὰ νὰ τὸ κληρονομήσῃ.
|
19
Καὶ λαλήσεις πρὸς αὐτὸν λέγων·
τάδε λέγει Κύριος· ὡς σὺ
ἐφόνευσας καὶ ἐκληρονόμησας,
διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος·
ἐν παντὶ τόπῳ, ᾧ ἔλειξαν
αἱ ὕες καὶ οἱ κύνες τὸ
αἷμα Ναβουθαί, ἐκεῖ λείξουσιν
οἱ κύνες τὸ αἷμά σου, καὶ
αἱ πόρναι λούσονται ἐν τῷ αἵματί
σου. |
19
Θὰ πῇς δὲ
πρὸς αὐτὸν
τὰ ἑξῆς: Αὐτὰ λέγει ὁ
Κύριος. Ἐπειδὴ σὺ ἐφόνευσες
τὸν Ναβουθαὶ καὶ κατέλαβες
τὸν ἀμπελῶνα
του, διὰ τοῦτο ὁ Κύριος λέγει:
Εἰς τοὺς τόπους, εἰς τοὺς ὁποίους
οἱ χοῖροι καὶ τὰ σκυλιὰ ἔγλειψαν
τὸ αἷμα τοῦ Ναβουθαί, ἐκεῖ
τὰ σκυλιὰ θὰ γλείψουν καὶ
τὸ ἰδικόν σου αἷμα,
αἱ δὲ πόρναι
θὰ λουσθοῦν εἰς τὸ αἷμα
σου>.
|
19
Θὰ μιλήσῃς εἰς αὐτὸν καὶ
θὰ τοῦ εἰπῇς: <Αὐτὰ
λέγει ὁ Κύριος· Ἐπειδὴ σὺ ἐφόνευσες
τὸν Ναβουθαὶ καὶ ἐπειδὴ ἐκληρονόμησες
τὸ ἀμπέλι του, διὰ τοῦτο αὐτὰ
λέγει ὁ Κύριος· εἰς τοὺς τόπους, εἰς
τοὺς ὁποίους οἱ χοῖροι καὶ τὰ
σκυλιὰ ἔγλειψαν τὸ αἷμα τοῦ
Ναβουθαί, εἰς τοὺς ἰδίους αὐτοὺς
τόπους θὰ γλείψουν τὰ σκυλιὰ καὶ τὸ
ἰδικόν σου αἷμα, καὶ οἱ πόρνες γυναῖκες
θὰ λουσθοῦν εἰς τὸ αἷμά σου!>
|
20
Καὶ εἶπεν Ἀχαὰβ πρὸς Ἠλιού·
εἰ εὕρηκάς με, ὁ ἐχθρός
μου; Καὶ εἶπεν· εὕρηκα, διότι
μάτην πέπρασαι ποιῆσαι τὸ πονηρὸν
ἐνώπιον Κυρίου παροργίσαι αὐτόν.
|
20
Ὁ Ἀχαὰβ εἶπε πρὸς τὸν
Ἠλίαν· <ἀλήθεια, σὺ
ὁ ἐχθρός μου μὲ εὑρῆκες
πάλιν;> Ὁ Ἠλίας ἀπήντησε·
<σὲ εὑρῆκα,
διότι ἔχεις πωληθῇ
καὶ ἔγινες δοῦλος εἰς τὸ
πονηρόν, ὥστε νὰ
ἐξοργίσῃς τὸν Κύριον,
ὁ ὁποῖος καὶ λέγει·
|
20
Καὶ ὁ Ἄχαὰβ εἶπε πρὸς
τὸν Ἠλίαν: <Πάλιν ἐμπρός μου εἶσαι!
Πάλιν λοιπὸν μὲ ηὗρες, ἐχθρέ μου;>
Ὁ Ἠλίας ἀπάντησε: <Σὲ εὑρῆκα,
διότι μάταια ἔχεις πωλήσει τὸν ἑαυτόν
σου καὶ τὸν ἔκαμες κυριολεκτικὰ δοῦλον
καὶ σκλάβον τῆς ἁμαρτίας, ὥστε νὰ
ἐργασθῇ τὸ κακόν, ποὺ εἶναι
πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ,
καὶ ἔτσι τὸν ἐξώργισες.
|
21
Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ
σὲ κακὰ καὶ ἐκκαύσω ὀπίσω
σου καὶ ἐξολοθρεύσω τοῦ Ἀχαὰβ
οὐροῦντα πρὸς τοῖχον καὶ συνεχόμενον
καὶ ἐγκαταλελειμμένον ἐν Ἰσραήλ·
|
21
Ἰδοὺ ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω
ἐναντίον σου
συμφοράς, θὰ ἀνάψω ὄπισθέν
σου φωτιὲς καὶ θὰ
ἐξολοθρεύσω ἀπὸ τὴν οἰκογένειαν
τοῦ Ἀχαὰβ κάθε ἀρσενικὸν
ἄνθρωπον, ἀκόμη δὲ δοῦλον καὶ
ἐλεύθερον μεταξὺ τοῦ
ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
|
21
Διὰ τοῦτο, νά· ἐγὼ ὁ Κύριος
θὰ ἐπιφέρω εἰς σὲ μεγάλες συμφορές,
τὶς ὁποῖες θὰ ἀνάψω ὡσὰν
ἄλλην φοβερὴ φωτιὰ πίσω σου, καὶ θὰ
ἐξολοθρεύσω ἀπὸ τὴν δυναστείαν
τοῦ Ἀχαὰβ ὅλους τοὺς ἀρσενικοὺς
ἀπογόνους, ὅλους, ὅσοι εἶναι δοῦλοι
ἢ ἐλεύθεροι καὶ κατοικοῦν μεταξὺ
τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ·
|
22
καὶ δώσω τὸν οἶκόν σου ὡς
τὸν οἶκον Ἱεροβοὰμ υἱοῦ
Ναβὰτ καὶ ὡς τὸν οἶκον Βαασὰ
υἱοῦ Ἀχιὰ περὶ τῶν παροργισμάτων,
ὧν παρώργισας καὶ ἐξήμαρτες
τὸν Ἰσραήλ. |
22
Θὰ παραδώσω εἰς ὄλεθρον τὴν
οἰκογένειάν σου, ὅπως παρέδωκα
τὴν οἰκογένειαν Ἱεροβοὰμ τοῦ
υἱοῦ Ναβάτ, ὅπως παρέδωσα εἰς
καταστροφὴν τὴν οἰκογένειαν
τοῦ Βαασά, υἱοῦ τοῦ Ἀχιά.
Τοῦτο δέ, διότι σὺ μὲ τὰς
ἐξοργιστικὰς ἁμαρτίας σου ἔγινες
αἰτία νὰ ὀργισθῇ ἐναντίον
σου ὁ Θεὸς καὶ
νὰ παρασυρθῇ εἰς ἁμαρτίας
ὁ ἰσραηλιτικὸς
λαός>.
|
22
καὶ θὰ κάμω εἰς τὴν οἰκογένειάν
σου ὅ,τι ἔκαμα εἰς τὴν οἰκογένειαν
τοῦ Ἱεροβοάμ, υἱοῦ τοῦ
Ναβάτ, καὶ ὅ,τι ἔκαμα εἰς τὴν
οἰκογένειαν τοῦ Βαασά, υἱοῦ τοῦ
Ἀχιά, ἐξ αἰτίας τῶν ἐξοργιστικῶν
ἁμαρτιῶν, μὲ τὶς ὁποῖες
ἐξώργισες τὸν Κύριον καὶ ὠδήγησες
τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν
μεγάλην ἁμαρτίαν τῆς εἰδωλολατρίας>.
|
23
Καὶ τῇ Ἰεζάβελ ἐλάλησε
Κύριος λέγων· οἱ κύνες καταφάγονται
αὐτὴν ἐν τῷ προτειχίσματι Ἰεζράελ.
|
23
Καὶ διὰ τὴν Ἰεζάβελ ὡμίλησεν
ὁ Κύριος καὶ εἶπε· <τὰ
σκυλιὰ θὰ καταφάγουν καὶ αὐτὴν
εἰς τὸ τεῖχος τὸ ἐμπρὸς
τῆς πόλεως Ἰεζράελ.
|
23
Καὶ διὰ τὴν Ἰεζάβελ ἐμίλησε
ὁ Κύριος καὶ εἶπε: <Τὰ σκυλιὰ
θὰ τὴν καταφάγουν κοντὰ εἰς τὰ
τείχη τῆς Ἰεζράελ. |
24
Τὸν τεθνηκότα τοῦ Ἀχαὰβ ἐν
τῇ πόλει φάγονται οἱ κύνες καὶ
τὸν τεθνηκότα αὐτοῦ ἐν τῷ
πεδίῳ φάγονται τὰ πετεινὰ τοῦ
οὐρανοῦ. |
24
Τοὺς νεκροὺς τῆς οἰκογενείας
τοῦ Ἀχαὰβ εἰς τὴν πόλιν
θὰ καταφάγουν οἱ κύνες.
Καὶ τοὺς νεκροὺς τῆς οἰκογενείας
του εἰς τὴν πεδιάδα θὰ καταφάγουν
τὰ ὄρνεα τοῦ οὐρανοῦ>.
|
24
Ὅσοι ἀποθνήσκουν ἀπὸ τὴν οἰκογένειαν
τοθυ Ἀχαὰβ μέσα εἰς τὴν πόλιν, (δὲν
θὰ τοὺς ἐνταφιάζῃ κανείς, ἀλλά)
θὰ κατατρώγωνται ἀπὸ τὰ σκυλιά· καὶ
ὅσοι ἀπὸ τὴν οἰκογένειάν
του ἀποθνήσκουν ἔξω εἰς τὰ χωράφια,
θὰ κατατρώγωνται ἀπὸ τὰ ὄρνια>.
|
25
Πλὴν ματαίως Ἀχαάβ, ὃς ἐπράθη
ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου,
ὡς μετέθηκεν αὐτὸν Ἰεζάβελ
ἡ γυνὴ αὐτοῦ·
|
25
Εἰς μάτην ὅμως ἐλέχθησαν
αἱ ἀπειλαὶ αὐταὶ
τοῦ Κυρίου. Ὁ Ἀχαὰβ εἶχε
πωληθῇ εἰς τὸ νὰ πράττῃ
τὸ πονηρὸν ἀναισχύντως ἐνώπιον
τοῦ Κυρίου, ὅπως τὸν παρακινοῦσεν
ἡ σύζυγός του ἡ Ἰεζάβελ.
|
25
Δὲν ὠφελήθη ὅμως καθόλου ὁ Ἀχαάβ,
ὁ ὁποῖος μὲ τὴν παρακίνησιν
καὶ τὴν ἐξερέθισιν τῆς Ἰεζάβελ,
τῆς γυναίκας τοῦ, ἐπώλησε τὸν ἑαυτόν
του καὶ τὸν ἔκαμε κυριολεκτικὰ δοῦλον
καὶ σκλάβον τῆς ἁμαρτίας, ὥστε νὰ
ἐργασθῇ τὸ κακόν, ποὺ εἶναι
πονηρὸν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
|
26
καὶ ἐβδελύχθη σφόδρα πορεύεσθαι
ὀπίσω τῶν βδελυγμάτων κατὰ πάντα,
ἃ ἐποίησεν ὁ Ἀμορραῖος,
ὃν ἐξωλόθρευσε Κύριος ἀπὸ
προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ.
|
26
Ἔγινε συχαμερὸς καὶ
μισητὸς πάρα πολὺ ἐνώπιον τοῦ
Κυρίου, διότι ἐδέχθη
καὶ ἠκολούθησε τὴν λατρείαν
τῶν εἰδωλικῶν
θεῶν, ὅπως οἱ
Ἀμορραῖοι, τοὺς ὁποίους ὁ
Κύριος εἶχε καταστρέψει
ἐνώπιον τοῦ ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ.
|
26
Ὁ Ἀχαὰβ κατήντησε φοβερὰ σιχαμερὸς
καὶ ἀηδιαστικοὸς ἐμπρὸς εἰς
τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ μὲ τὸ νὰ
λατρεύσῃ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἀγάλματα,
σύμφωνα μὲ ὅλα, ὅσα ἒκαμναν οἱ
Ἀμορραῖοι, τοὺς ὁποίους ὁ Κύριος
εἶχεν ἐξαφανίσει, καθὼς οἱ Ἰσραηλῖται
εἰσέβαλαν εἰς τὴν Παλαιστίνην.
|
27
Καὶ ὑπὲρ τοῦ λόγου, ὡς
κατενύγη Ἀχαὰβ ἀπὸ προσώπου
τοῦ Κυρίου καὶ ἐπορεύετο κλαίων
καὶ διέρρηξε τὸν χιτῶνα αὐτοῦ
καὶ ἐζώσατο σάκκον ἐπὶ
τὸ σῶμα αὐτοῦ καὶ ἐνήστευσε
καὶ περιεβάλετο σάκκον ἐν τῇ
ἡμέρᾳ, ᾖ ἐπάταξε Ναβουθαὶ
τὸν Ἰεζραηλίτην, καὶ ἐπορεύθη,
|
27
Ἐπειδὴ ὅμως ὁ
Ἀχαὰβ ἀκούσας τὸν λόγον
τοῦ Ἠλία συνετρίβη ἐνώπιον
τοῦ Κυρίου, ἐβάδιζε δὲ κλαίων
καὶ διέρρηξε τὸν χιτῶνα αὐτοῦ
καὶ ἐζώσθη σάκκινον
ἔνδυμα, ἐπειδὴ
δὲ κατὰ τὴν ἡμέραν, κατὰ
τὴν ὁποίαν ἐφονεύθη
ὁ Ναβουθαί,
ἐνήστευσε καὶ
περιεβλήθη σάκκινον ἔνδυμα καὶ
μὲ αὐτὸ ἐπορεύετο,
|
27
Μόλις ὅμως ὁ Ἀχαὰβ ἄκουσε τὰ
λόγια αὐτὰ τοῦ Ἠλία, ἦλθεν εἰς
συντριβὴν καὶ κατάνυξιν. Ἐπειδὴ δὲ
μετενόησεν ἐμπρὸς εἰς τὸν Κύριον καὶ
ἐβάδιζε κλαίγοντας καὶ εἰς ἔνδειξιν
ἀποδοκιμασίας τῶν ὅσων ἔκαμεν, ἔσχισε
τὸν χιτῶνα τοῦ καὶ ἐζώσθη
σάκκον (τρίχινο, χονδρό, μαῦρο καὶ μονοκόμματον
ἔνδυμα, χωρὶς σχισμὲς καὶ πτυχές,
ποὺ ἔδεναν μὲ σχοινιὰ εἰς τὴν
μέσην)· καὶ ἐπειδὴ κατὰ τὴν
ἡμέραν, ποὺ ἐσκοτωσε τὸν Ναβουθαὶ
τὸν Ἰεζραηλίτην, ἐνήστευσε καὶ
ἐφόρεσε σάκκον καὶ ντυμένος μὲ αὐτὸν
ἐβάδιζε μελαγχολικὸς καὶ σκυθρωπός,
|
28
καὶ ἐγένετο ρῆμα Κυρίου ἐν
χειρὶ δούλου αὐτοῦ Ἠλιοὺ
περὶ Ἀχαάβ, καὶ εἶπε Κύριος·
|
28
ἔγινε πάλιν λόγος Κυρίου διὰ
τοῦ Ἠλιού, τοῦ δούλου του, πρὸς
τὸν Ἀχαάβ. Εἶπε δηλαδὴ ὁ
Κύριος πρὸς τὸν Ἠλίαν·
|
28
κατέφθασε λόγος Κυρίου, διὰ τοῦ δούλου τοῦ
Ἠλία τοῦ προφήτου, περὶ τοῦ Ἀχαάβ.
Ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Ἠλίαν:
|
29
ἑώρακας ὡς κατενύγη Ἀχαὰβ
ἀπὸ προσώπου μου; Οὐκ ἐπάξω
τὴν κακίαν ἐν ταῖς ἡμέραις
αὐτοῦ, ἀλλ' ἐν ταῖς ἡμέραις
τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ἐπάξω
τὴν κακίαν. |
29
<εἶδες πῶς συνετρίβη ὁ Ἀχαὰβ
ἐνώπιόν μου; Διὰ τοῦτο δὲν
θὰ ἀποστείλω τὴν τιμωρίαν κατὰ
τὰς ἡμέρας, κατὰ τὰς ὁποίας
αὐτὸς ζῇ. Ἀλλὰ θὰ στείλω
αὐτὴν τὴν τιμωρίαν εἰς τὰς
ἡμέρας τοῦ υἱοῦ του>.
|
29
<Ἐπρόσεξες πῶς ὁ Ἀχαὰβ ἦλθεν
εἰς συντριβήν, κατάνυξιν καὶ μετάνοιαν ἐμπρός
μου; Ἐπειδὴ λοιπὸν ἐταπεινώθη καὶ
συνετρίβη ἐμπρός μου, δὲν θὰ ἐπιφέρω
τὴν τιμωρίαν καὶ συμφορὰν εἰς τὰ
χρόνια, κατὰ τὰ ὁποῖα θὰ ζῇ·
ἀναβάλλω τὴν τιμωρίαν καὶ θὰ ἐπιφέρω
τὴν συμφορὰν εἰς τὴν οἰκογένειαν
τοῦ Ἀχαὰβ κατὰ τὶς ἡμέρες,
ποὺ θὰ ζῇ ὁ υἱός του (ὁ
Ἰωράμ)>. |