Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ὑμᾶς ὄντας νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι
καὶ ταῖς ἁμαρτίαις, |
αὶ
σᾶς ἐπίσης ἐκάλεσεν εἰς
σωτηρίαν, ἐνῶ ἦσθε νεκροὶ πνευματικῶς
ἕνεκα τῶν παραπτωμάτων καὶ τῶν
ἁμαρτιῶν σας. |
αὶ
ἔκαμε δι’ ἡμᾶς ὅ,τι ἔκαμε καὶ
διὰ σᾶς. Σεῖς δηλαδὴ ἦσθε νεκροὶ
πνευματικῶς, ἕνεκα τῶν παραβάσεων καὶ
ἁμαρτιῶν, |
2
ἐν αἷς ποτε περιεπατήσατε κατὰ τὸν
αἰῶνα τοῦ κόσμου τούτου, κατὰ
τὸν ἄρχοντα τῆς ἐξουσίας τοῦ
ἀέρος, τοῦ πνεύματος τοῦ νῦν
ἐνεργοῦντος ἐν τοῖς υἱοῖς
τῆς ἀπειθείας·
|
2
Εἰς αὐτὰς τὰς ἁμαρτίας
εἴχατε καὶ σεῖς ἄλλοτε περιπατήσει,
σύμφωνα μὲ τὴν διεφθαρμένην κοσμικὴν
ζωὴν τῆς ἐποχῆς αὐτῆς,
σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ ἄρχοντος
ποὺ κυριαρχεῖ ἐπὶ τοῦ ἀέρος,
δηλαδὴ τοῦ πονηροῦ πνεύματος, ποὺ
ἐνεργεῖ τώρα εἰς τοὺς υἱοὺς
τῆς ἀνυπακοὴς καὶ τῆς ἀποστασίας.
|
2
εἰς τὰς ὁποίας ἄλλοτε ἐπεριπατήσατε,
ὅταν ἐζούσατε τὴν διεφθαομένην ζωὴν
τοῦ κόσμου αὐτοῦ, σύμφωνα μὲ τὸ
θέλημα τοῦ ἄρχοντος, ποὺ ἀπὸ
τὰς ἐκτάσεις τοῦ ἀέρος ἐξουσιάζει
τοὺς σαρκικοὺς ἀνθρώπους, τοῦ πονηροῦ
δηλαδὴ πνεύματος, ποὺ τώρα ἐνεργεῖ
εἰς τοὺς ἀπειθεῖς.
|
3
ἐν οἷς καὶ ἡμεῖς πάντες
ἀνεστράφημέν ποτε ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις
τῆς σαρκὸς ἡμῶν, ποιοῦντες τὰ
θελήματα τῆς σαρκὸς καὶ τῶν
διανοιῶν, καὶ ἦμεν τέκνα φύσει
ὀργῆς, ὡς καὶ οἱ λίποι·
|
3
Ἐν μέσῳ δὲ αὐτῶν καὶ
ὅλοι ἡμεῖς οἱ Ἰουδαῖοι
εἴχαμεν κάποτε ἀναστραφῆ καὶ
ζήσει σύμφωνα μὲ τὰς ἐπιθυμίας
τῆς σαρκὸς ἡμῶν, ἐπράττομεν
τὰ θελήματα τοῦ σαρκικοῦ ἀνθρώπου
καὶ τῶν σκοτισμένων ἀπὸ τὰ
πάθη διανοιῶν μας καὶ ἤμεθα τότε
ἐκ φύσεως τέκνα τῆς ὀργῆς,
ὅπως καὶ οἱ ἄλλοι λαοὶ (ἕνεκα
τῆς ἁμαρτίας, τὴν ὁποίαν
ἐκ γενετῆς ἐφέραμεν καὶ εἰς
τὴν ὁποίαν κατὰ τὸ διάστημα
τῆς ζωῆς μας εἴχομεν ὑποδουλωθῆ).
|
3
Μεταξὺ αὐτῶν τῶν ἀπειθῶν
ἀκόμη καὶ ἡμεῖς οἱ Ἰουδαῖοι
ὅλοι ἐζήσαμεν καὶ συμπεριεφέρθημεν ἄλλοτε
σύμφωνα μὲ τὰς ἐπιθυμίας τῆς σαρκός
μας καὶ ἐπράτταμεν τὰ θελήματα τῆς
σαρκός μας καὶ τῶν σκοτισμένων διανοιῶν
μας. Καὶ ἤμεθα τότε ἐκ φύσεως καὶ
ἀπὸ αὐτὴν τὴν γέννησίν μας ἄξιοι
τῆς θείας ὀργῆς, καθὼς καὶ οἱ
λοιποί. |
4
ὁ δὲ Θεὸς πλούσιος ὢν ἐν
ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπη
αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς,
|
4
Ὁ Θεὸς ὅμως, ὁ ὁποῖος
εἶναι πλούσιος εἰς ἔλεος καὶ
φιλανθρωπίαν, χάρις εἰς τὴν ἀπεριόριστον
ἀγάπην του, μὲ τὴν ὁποίαν
μᾶς ἠγάπησε, |
4
Ὁ Θεὸς ὅμως, ποὺ εἶναι πλούσιος
εἰς ἔλεος, ἕνεκα τῆς πολλῆς
ἀγάπης του, μὲ τὴν ὁποίαν μᾶς
ἠγάπησε, |
5
καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς
παραπτώμασι συνεζωοποίησε τῷ Χριστῷ·
χάριτί ἔστε σεσωσμένοι·
|
5
μᾶς ἐζωοποίησε πνευματικῶς, μαζῆ
μὲ τὸν Χριστόν, καὶ ὅταν ἀκόμη
ἤμεθα νεκροὶ ἕνεκα τῶν παραβάσεων.
Ἔχετε σωθῇ ὄχι ἔνεκα τῆς ἀξίας
σας ἢ τῶν ἔργων σας, ἀλλὰ δωρεὰν
διὰ τῆς χάριτος. |
5
καὶ ὅταν ἀκόμη ἤμεθα ἠθικῶς
νεκροὶ ἕνεκα τῶν παραβάσεων, μας ἐζωντάνευσε
πνευματικῶς μαζὶ μὲ τὸν Χριστόν. Ἔχετε
σωθῆ διὰ χάριτος καὶ ὄχι μὲ
κατορθώματα ἰδικά σας. |
6
καὶ συνήγειρε καὶ συνεκάθισεν ἐν
τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ ησοῦ,
|
6
Καὶ μᾶς ἀνέστησε μαζῆ μὲ
τὸν Χριστὸν καὶ μᾶς ἔβαλε νὰ
καθήσωμεν μαζῆ του εἰς τὴν ἐπουράνιον
δόξαν διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
|
6
Καὶ μᾶς ἀνέστησε μαζὶ μὲ τὸν
Χριστὸν καὶ μᾶς ἔβαλε νὰ καθήσωμεν
μαζί του εἰς τὰ ἐπουράνια. Καὶ ἡ
ἀνάστασις καὶ ἡ ἀνύψωσίς μας αὐτὴ
ἔγινε διὰ τῆς ἑνώσεώς μας μὲ
τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. |
7
ἵνα ἐνδείξηται ἐν τοῖς αἰῶσι
τοῖς ἐπερχομένοις τὸν ὑπερβάλλοντα
πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ ἐν
χρηστότητι ἐφ' ἡμᾶς ἐν Χριστῷ
Ἰησοῦ. |
7
Καὶ τοῦτο διὰ νὰ φανερώσῃ
καθαρὰ εἰς τὰς ἐρχομένας γενεᾶς,
διὰ μέσου ὅλων τῶν αἰώνων,
τὸν μέγαν καὶ ἀκατάληπτον, εἰς
τὴν ἀνθρωπίνην διάνοιαν, πλοῦτον
τῆς χάριτός του μὲ τὴν πρὸς
ἡμᾶς ἀγαθωσύνην, τὴν ὁποίαν
ἔδειξε διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
|
7
Καὶ μᾶς εὐεργέτησε τόσον πολὺ ὁ
Θεός, διὰ νὰ δείξῃ κατὰ τοὺς
ἀτελευτήτους αἰῶνας τοῦ μέλλοντος
βίου τὸν ὑπερβολικὸν πλοῦτον τῆς
χάριτός του μὲ τὴν ἀγαθότητα ποὺ ἐπέδειξεν
εἰς ἡμᾶς διὰ τοῦ Ἰησοῦ
Χριστοῦ. |
8
Τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι
διὰ τῆς πίστεως· καὶ τοῦτο
οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον,
|
8
Διότι πράγματι ἔχετε σωθῆ δωρεὰν
μὲ τὴν χάριν διὰ μέσου τῆς
πίστεως. Καὶ αὐτὴ ἡ ἀνεκτίμητος
σωτηρία σας δὲν προῆλθεν ἀπὸ
σᾶς· τὸ δῶρον εἶναι τοῦ
Θεοῦ. |
8
Καὶ εἶναι ὄντως ὑπερβολικὸς
ὁ πλοῦτος τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ.
Διότι μὲ χάριν ἔχετε σωθῇ διὰ μέσου
τῆς πίστεως. Καὶ ἡ διὰ τῆς πίστεως
σωτηρία σας δὲν προήλθεν ἀπὸ σᾶς·
Θεοῦ δωρεὰ εἶναι τὸ δῶρον αὐτό.
|
9
οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται.
|
9
Δὲν εἶναι καρπὸς καὶ ἀποτέλεσμα
ἔργων, διὰ νὰ μὴ ἠμπορῇ
ποτὲ κανεὶς νὰ καυχηθῇ.
|
9
Δὲν ἐσώθητε ἀπὸ ἔργα ἰδικά
σας, διὰ νὰ μὴ ἔχῃ κανεὶς
τὸ δικαίωμα νὰ καυχηθῇ.
|
10
Αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες
ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπὶ ἔργοις
ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ
Θεὸς ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν.
|
10
Διότι ὅλοι μας εἴμεθα ἔργον ἰδικόν
του, ἀναγεννηθέντες καὶ κτισθέντες
ἐκ νέου διὰ τοῦ Ἰησοῦ
Χριστοῦ καὶ ἐπὶ τοῦ Χριστοῦ
ὡς θεμελίου, διὰ νὰ πράττωμεν
τὰ ἀγαθὰ ἔργα, τὰ ὁποίαν
ἀπὸ καταβολῆς κόσμου εἶχεν ἑτοιμάσει
ὁ Θεός, διὰ νὰ πορευθῶμεν κατὰ
τὸ διάστημα τῆς ζωῆς μας μὲ
αὐτά. |
10
Διότι καὶ ὡς ἄνθρωποι, ἀλλὰ
πρὸ πάντων ὡς ἀναγεννηθέντες Χριστιανοὶ
εἴμεθα ἰδικόν του ποίημα, ποὺ ἐδημιουργήθημεν
νὰ μένωμεν ἐνωμένοι μὲ τὸν Ἰησοῦν
Χριστὸν διὰ νὰ πράττωμεν ἔργα ἀγαθά,
διὰ τὰ ὁποῖα μᾶς ἐπροπαρασκεύασεν
ὁ Θεός, διὰ νὰ πολιτευθῶμεν καὶ
ζήσωμεν τὸν ὑπόλοιπον βίον μας μὲ αὐτά.
|
11
Διὸ μνημονεύετε ὅτι ὑμεῖς ποτὲ
τὰ ἔθνη ἐν σαρκί, οἱ λεγόμενοι
ἀκροβυστίᾳ ὑπὸ τῆς λεγομένης
περιτομῆς ἐν σαρκὶ χειροποιήτου,
|
11
Διὰ τοῦτο πρέπει νὰ ἐνθυμῆσθε
ὅτι σεῖς, οἱ ἄλλοτε ἐθνικοί,
ποὺ δὲν εἴχατε σαρκικῶς περιτμηθῆ
καὶ δι' αὐτὸ ἐλέγεσθε <ἀκροβυστία>
ἀπὸ αὐτούς ποὺ ἐλέγοντο
<περιτομή>, ἐπειδὴ εἶχαν περιτμηθῆ
εἰς τὴν σάρκα μὲ χέρι ἀνθρώπου,
|
11
Διότι δὲ μᾶς ἔκαμεν ὁ Θεὸς καινούργιαν
δημιουργίαν δι ἔργα ἀγαθά, δι’ αὐτὸ
νὰ ἐνθυμῆσθε σεῖς οἱ ἐθνικοί,
ποὺ εἰς τὸ σῶμα σας δὲν ἐλάβατε
περιτομὴν καὶ δι’ αὐτὸ μὲ περιφρόνησιν
ἐλέγεσθε ἀκροβυστία ἀπὸ τοὺς
Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι τὸ εἶχαν
καύχημα νὰ καλοῦνται περιτομή, ἦσαν ὅμως
περιτομὴ σαρκική, ποὺ ἐγίνετο ἀπὸ
ἀνθρώπινον χέρι, |
12
ὅτι ἦτε ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ
χωρὶς Χριστοῦ, ἀπηλλοτριωμένοι τῆς
πολιτείας τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ξένοι
τῶν διαθηκῶν τῆς ἐπαγγελίας,
ἐλπίδα μὴ ἔχοντες καὶ ἄθεοι
ἐν τῷ κόσμῳ.
|
12
νὰ ἐνθυμῆσθε ὅτι κατὰ τὸν
καιρὸν ἐκεῖνον ἐζούσατε χωρὶς
Χριστόν, ἀποξενωμένοι ἀπὸ τὸ
θεοσύστατον πολίτευμα τῶν Ἰσραηλιτῶν
καὶ ξένοι πρὸς τὰς διαθήκας,
μὲ τὰς ὁποίας ὁ Θεὸς ὑπέσχετο
τὴν λύτρωσιν διὰ τοῦ Χριστοῦ.
Δὲν εἴχατε καμμίαν ἐλπίδα περὶ
σωτηρίας καὶ αἰωνίου ζωῆς, δὲν
ἐγνωρίζατε τὸν ἀληθινὸν Θεὸν
καὶ ἐζούσατε σὰν ἄθεοι εἰς
τὸν κόσμον. |
12
νὰ ἐνθυμῆσθε λοιπὸν σεῖς, ὅτι
κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον δὲν
εἴχατε καμμίαν σχέσιν πρὸς τὸν Μεσσίαν Χριστόν·
ἦσθε ἀποξενωμένοι ἀπὸ τὸ θεοκρατικὸν
πολίτευμα τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ξένοι πρὸς
τὰς διαθήκας, αἱ ὁποῖαι κύριον περιεχόμενον
εἶχαν τὴν περὶ Χριστοῦ καὶ σωτῆρος
ὑπόσχεσιν τοῦ Θεοῦ. Δὲν εἴχατε
τότε καμμίαν ἐλπίδα περὶ μελλούσης μακαρίας ζωῆς
καὶ δὲν ἐγνωρίζατε τὸν ἀληθινὸν
Θεόν, ἀλλ’ ἐζούσατε εἰς τὸν κόσμον,
σὰν νὰ μὴν εἴχατε Θεόν.
|
13
Νυνὶ δὲ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ
ὑμεῖς οἱ ποτὲ ὄντες μακρὰν
ἐγγὺς ἐγενήθητε ἐν τῷ
αἵματι τοῦ Χριστοῦ.
|
13
Τώρα ὅμως διὰ τοῦ Σωτῆρος μᾶς
Ἰησοῦ Χριστοῦ σεῖς, οἱ ὁποῖοι
ἄλλοτε ἐζούσατε μακρὰν ἀπὸ
τὸν Θεὸν καὶ ἀπὸ τὴν ἐλπίδα
τῆς σωτηρίας, ἤλθατε πολὺ κοντὰ
διὰ τοῦ λυτρωτικοῦ αἵματος τοῦ
Χριστοῦ. |
13
Τώρα ὅμως διὰ τῆς κοινωνίας σᾶς μὲ
τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν σεῖς, ποὺ
ἄλλοτε ἦσθε μακρὰν ἀπὸ τὸν
Θεόν καὶ ἀπὸ τὰς διαθήκας του, ἐπλησιάσατε
διὰ μέσου τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ.
|
14
Αὐτὸς γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη
ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα
ἐν καὶ τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ
λύσας, |
14
Διότι αὐτὸς εἶναι ἡ εἰρήνη
ὅλων μας, ὁ ὁποῖος τὸν Ἰουδαϊσμὸν
καὶ τὸν Ἐθνισμόν, τὰ δύο
αὐτὰ τὰ ἔκαμεν ἕνα, ἐκρήμνισε
καὶ διέλυσε τὸ μεσότοιχον τοῦ
Νόμου, ποὺ σὰν ἀνυπέρβλητος
φραγμὸς ἐχώριζε τοὺς δύο λαούς·
|
14
Ναί· ἐπλησιάσατε καὶ τὸν Θεόν καὶ
τὰς διαθήκας διὰ τοῦ αἵματος τοῦ
Χριστοῦ. Διότι αὐτὸς εἶναι ἡ
εἰρήνη μας, ὁ ὁποῖος καὶ τὰ
δύο, τὸν Ἰουδαϊσμὸν δηλαδὴ καὶ
τὸν ἐθνισμόν, τὰ ἔκαμεν ἔνα.
Αὐτὸς τὸν τοῖχον, ποὺ ἦτο
εἰς τὸ μέσον τῶν δύο λαῶν καὶ
τοὺς ἐχώριζε, καὶ τὸν ὁποῖον
τοῖχον ἐδημιούργει ὁ φραγμὸς τοῦ
νόμου, τὸν ἐκρήμνισε καὶ τὸν ἔλυσε.
|
15
τὴν ἔχθραν, ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ
τὸν νόμον τῶν ἐντολῶν ἐν
δόγμασι καταργήσας, ἵνα τοὺς δύο
κτίσῃ ἐν αὐτῷ εἰς ἕνα
κοινὸν ἄνθρωπον ποιῶν εἰρήνην,
|
15
δηλαδὴ κατέλυσε καὶ ἐξηφάνισε
τὴν ἔχθραν, ποὺ ἐχώριζε τοὺς
δύο λαούς, ἀφοῦ κατήργησε μὲ
τὴν θυσίαν τῆς σαρκὸς αὐτοῦ
τὸν νόμον τῶν ἐντολῶν, ὁ
ὁποῖος ἔδιδε διαταγάς, ποὺ ἐδέσμευαν
τὸν ἄνθρωπον. Καὶ κατήργησε τὸν
παλαιὸν Νόμον, διὰ νὰ ἀναδημιουργήσῃ
καὶ ἐνώσῃ τοὺς δύο αὐτοὺς
λαοὺς διὰ τοῦ ἑαυτοῦ του εἰς
ἕνα νέον ἄνθρωπον, χαρίζων τοιουτρόπως
εἰρήνην μεταξύ των·
|
15
Δηλαδή, κατέλυσε τὴν ἔχθραν τῶν δύο λαῶν,
ἀφοῦ κατήργησε μὲ τὸ αἷμα του
τὸν νόμον τῶν ἐντολῶν, ὁ ὁποῖος
ἔδιδεν ἐπιβλητικὰς προσταγάς, δὲν
παρεῖχεν ὅμως καὶ τὴν χάριν πρὸς
ἐφαρμογὴν καὶ τήρησιν τῶν προσταγμάτων
τούτων. Καὶ κατήργησε τὸν νόμον διὰ νὰ
κτίσῃ τοὺς δύο λαοὺς διὰ τῆς
ἑνώσεώς των πρὸς τὸν ἑαυτόν του εἰς
ἔνα νέον ἄνθρωπον, καὶ ἔτσι νὰ
φέρῃ εἰρήνην μεταξύ τους. |
16
καὶ ἀποκαταλλάξῃ τοὺς ἀμφοτέρους
ἐν ἑνὶ σώματι τῷ Θεῷ διὰ
τοῦ σταυροῦ, ἀποκτείνας τὴν
ἔχθραν ἐν αὐτῷ·
|
16
καὶ νὰ συμφιλιώσῃ πρὸς τὸν
Θεὸν τοὺς δύο λαούς, ἐνωμένους
εἰς ἕνα πνευματικὸν σῶμα διὰ
τῆς σταυρικῆς τοῦ θυσίας, θανατώσας
ἐν τῷ προσώπῳ του καὶ ἐξαφανίσας
τὴν ἔχθρὰν καὶ τὸ μῖσος.
|
16
Καὶ νὰ συμφιλιώσῃ μὲ τὸν Θεόν
διὰ τοῦ σταυρικοῦ του θανάτου καὶ
τοὺς δύο λαούς, ἐνωμένους εἰς ἕνα
σῶμα, ἀφοῦ προηγουμένως θὰ ἐθανάτωνε
τὴν ἔχθραν μὲ τὸν θάνατόν του.
|
17
καὶ ἐλθὼν εὐηγγελίσατο εἰρήνην
ὑμῖν τοῖς μακρὰν καὶ τοῖς
ἐγγύς, |
17
Καὶ ἀφοῦ κατέβη εἰς τὴν
γῆν, ἐκήρυξε τὸ χαρμόσυνον μήνυμα
τῆς εἰρήνης εἰς σᾶς ποὺ
ἐζούσατε μακρὰν ἀπὸ τὸν
Θεόν, καὶ εἰς ἡμᾶς που ἤμεθα
κοντά του. |
17
Καὶ ἀφοῦ ἦλθεν ὁ Χριστὸς
εἰς τὴν γῆν, ἐκήρυξε χαρμόσυνον μήνυμα
εἰρήνης εἰς σᾶς τοὺς ἐθνικούς,
ποὺ ἤσασθε μακράν, καὶ εἰς ἡμᾶς
τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ ἤμεθα πλησίον.
|
18
ὅτι δι' αὐτοῦ ἔχομεν τὴν προσαγωγὴν
οἱ ἀμφότεροι ἐν ἑνὶ πνεύματι
πρὸς τὸν πατέρα.
|
18
Διότι διὰ τοῦ Χριστοῦ ὁδηγούμεθα
καὶ πλησιάζομεν πρὸς τὸν Θεὸν
Πατέρα καὶ οἱ δύο λαοὶ μὲ
τὸ αὐτὸ Ἅγιον Πνεῦμα.
|
18
Διότι αὐτὸς μᾶς ἔφερε καὶ τοὺς
δύο λαοὺς διὰ τοῦ ἑνὸς Ἁγίου
Πνεύματος πλησίον εἰς τὸν Πατέρα καὶ δι’
αὐτοῦ ἔγινεν ἡ προσέγγισίς μας αὐτὴ
πρὸς τὸν Θεόν. |
19
Ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι
καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται
τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι
τοῦ Θεοῦ, |
19
Ἄρα δὲν εἶσθε πλέον ξένοι, ὅπως
προηγουμένως, καὶ προσωρινοὶ πολῖται
τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἀλλ'
εἶσθε συμπολῖται ὅλων τῶν ἁγίων,
καὶ οἰκιακοὶ τοῦ Θεοῦ.
|
19
Ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω λοιπὸν ἐξάγεται
τὸ συμπέρασμα, ὅτι δὲν εἶσθε πλέον
ξένοι καὶ προσωρινοὶ κάτοικοι εἰς τὴν
βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, ἀλλ’ εἶσθε συμπολῖται
τῶν ἁγίων καὶ οἰκιακοὶ τοῦ
Θεοῦ. |
20
ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ
τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν,
ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Ἰησοῦ
Χριστοῦ, |
20
Ἔχετε δὲ κτισθῆ ἐπάνω εἰς
τὸν πνευματικὸν θεμέλιον τῶν Ἀποστόλων
καὶ τῶν προφητῶν εἰς μίαν πνευματικὴν
οἰκοδομήν, τὴν Ἐκκλησίαν, τῆς
ὁποίας ἀκρογωνιαῖος καὶ θεμελιακὸς
λίθος εἶναι αὐτὸς οὗτος ὁ
Ἰησοῦς Χριστός. |
20
Καὶ ἐκτίσθητε σὰν ἄλλοι λίθοι ζωντανοὶ
ἐπάνω εἰς τὸ θεμέλιον. Εἶναι δὲ
τὸ θεμέλιον τοῦτο οἱ ἀπόστολοι καὶ
οἱ προφῆται, ἐνῶ ἀκρογωνιαῖος
λίθος, ἀγκωνάρι ποὺ βαστάζει καὶ στηρίζει
ὅλον τὸ οἰκοδόμημα εἶναι αὐτὸς
ὁ Ἰησοῦς Χριστός. |
21
ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδομὴ συναρμολογουμένη
αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον ἐν Κυρίῳ·
|
21
Ἐπάνω δὲ εἰς αὐτὸν καὶ
μὲ τὴν δύναμιν αὐτοῦ ὅλη
ἡ οἰκοδομὴ συναρμολογεῖται καὶ
αὐξάνεται κατὰ τρόπον ἁρμονικόν,
ὥστε νὰ γίνῃ ναὸς ἅγιος,
σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου.
|
21
Ἐπ’ αὐτοῦ δὲ καὶ δι’ αὐτοῦ
τοῦ Χριστοῦ ἡ οἰκοδομὴ ὅλη
τῆς Ἐκκλησίας ἐνώνεται ἁρμονικὰ
καὶ στερεὰ καὶ αὐξάνει, ὥστε
νὰ γίνεται ναὸς ἅγιος, ὅπως τὸν
θέλει ὁ Κύριος. |
22
ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς συνοικοδομεῖσθε
εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ ἐν
Πνεύματι. |
22
Εἰς αὐτὸν δὲ τὸν ναὸν
διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ οἰκοδομεῖσθε
καὶ σεῖς μαζῆ μὲ τοὺς ἄλλους
πιστούς, διὰ νὰ γίνετε κατοικία,
εἰς τὴν ὁποίαν θὰ μένῃ
ὁ Θεὸς μὲ τὸ Πνεῦμα του.
|
22
Διὰ τῆς ἑνώσεώς σας δὲ μετὰ
τοῦ Κυρίου καὶ σεῖς οἰκοδομεῖσθε
μὲ τοὺς ἄλλους πιστοὺς διὰ νὰ
γίνετε ναὸς καὶ κατοικητήριον, εἰς τὸ
ὁποῖον θὰ κατοικῇ ὁ Θεὸς
μὲ τὸ Πνεῦμα του. |