Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αρακαλῶ
οὖν ὑμᾶς ἐγὼ ὁ δέσμιος
ἐν Κυρίῳ, ἀξίως περιπατῆσαι
τῆς κλήσεως ἧς ἐκκλήθητε,
|
ᾶς
παρακαλῶ, λοιπόν, καὶ σᾶς ἐξορκίζω
ἐγώ, ὁ ὁποῖος εἶμαι φυλακισμένος
καὶ ἁλυσοδεμένος διὰ τὸ ὄνομα
τοῦ Κυρίου, νὰ ζῆτε καὶ νὰ
συμπεριφέρεσθε, ὅπως ταιριάζει εἰς
τὴν ὑψηλὴν κλῆσιν, μὲ τὴν
ὁποίαν ἔχετε προσκληθῆ ἀπὸ
τὸν Θεόν. |
ύμφωνα
λοιπὸν μὲ αὐτά, ποὺ σᾶς ἔγραψα
προηγουμένως, σᾶς παρακαλῶ ἑγώ, ὁ
ὁποῖος εἶμαι φυλακισμένος διὰ τὸ
ὄνομα τοῦ Κυρίου, νὰ πολιτευθῆτε κατὰ
τρόπον ἄξιον τῆς ὑψηλῆς κλήσεως, εἰς
τὴν ὁποίαν προσεκλήθητε ἀπὸ τὸν
Θεόν. |
2
μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης καὶ πρᾳότητος,
μετὰ μακροθυμίας, ἀνεχόμενοι ἀλλήλων
ἐν ἀγάπῃ,
|
2
Δηλαδὴ νὰ ζῆτε καὶ νὰ φέρεσθε
μὲ κάθε ταπεινοφροσύνην καὶ πρᾳότητα,
μὲ ἀνοχὴν ἀπέναντι τῶν
ἄλλων καὶ μεγαλοκαρδίαν, ἀνεχόμενοι
ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου τὰς ἀδυναμίας
μὲ ἀγάπην,
|
2
Σᾶς παρακαλῶ δὲ νὰ πολιτευθῆτε
μὲ πᾶσαν ταπεινοφροσύνην καὶ πραότητα, μὲ
μεγαλόψυχον ὑπομονήν, ἀνεχόμενοι διὰ τῆς
ἀγάπης ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου τὰ
ἐλαττώματα. |
3
σπουδάζοντες τηρεῖν τὴν ἑνότητα
τοῦ Πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ
τῆς εἰρήνης. |
3
νὰ ἐπιμελῆσθε καὶ νὰ ἀγωνίζεσθε
νὰ διατηρῆτε τὴν ἑνότητα, μὲ
τὴν ὁποίαν τὸ Πνεῦμα τὸ
Ἅγιον σᾶς ἔχει συνδέσει, ἔχοντες
ὡς σύνδεσμον τὴν εἰρήνην, ἡ
ὁποία θὰ βασιλεύῃ μεταξύ
σας καὶ θὰ σᾶς ἐνώνῃ εἰς
ἕνα πνευματικὸν σῶμα.
|
3
Καὶ νὰ φροντίζετε μὲ κάθε προσπάθειαν νὰ
διατηρῆτε τὴν μεταξύ σας ἑνότητα, μὲ
τὴν ὁποίαν μᾶς ἔνωσε τὸ Πνεῦμα,
χρησιμοποιοῦντες ὡς σύνδεσμον, ποὺ θὰ
σᾶς δένῃ ὅλους μαζὶ εἰς ἕνα,
τὴν εἰρήνην. |
4
Ἓν σῶμα καὶ ἐν Πνεῦμα, καθὼς
καὶ ἐκλήθητε ἐν μιᾷ ἐλπίδι
τῆς κλήσεως ὑμῶν·
|
4
Εἶσθε ἕνα πνευματικὸν σῶμα καὶ
ἔχετε ἕνα καὶ τὸ αὐτὸ
Πνεῦμα Ἅγιον, ποὺ σᾶς ζωογονεῖ,
καθὼς ἐπίσης ἔχετε κληθῆ ὅλοι
εἰς μίαν καὶ τὴν αὐτὴν
ἐλπίδα τῆς κλήσεώς σας.
|
4
Ἀποτελεῖτε ἕνα ἠθικὸν σῶμα,
τὴν Ἐκκλησίαν, καὶ ἕνα Πνεῦμα
ζωντανεύει τὸ σῶμα αύτό, καθὼς καὶ
ἐκλήθητε μὲ μίαν ὅλοι σας ἐλπίδα τῆς
κλήσεώς σας, διότι ὁ Θεὸς διὰ μίαν καὶ
τὴν αὐτὴν βασιλείαν καὶ διὰ
τὰ αὐτὰ ἀγαθὰ ἐκάλεσεν
ὅλους σας. |
5
εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα·
|
5
Ἕνας καὶ μόνος εἶναι
ὁ
Κύριος,
μία
εἶναι
ἡ
πίστιν
ὅλων
τῶν
Χριστιανῶν,
ἕνα
τὸ
βάπτισμα
ποὺ
ἔχουν
λάβει.
|
5
Ἕνας καὶ μόνος Κύριος ὑπάρχει· μίαν
πίστιν ἔχουν ὅλοι οἰ Χριστιανοί, ἕνα
βάπτισμα ἔλαβαν ὅλοι. |
6
εἷς Θεὸς καὶ πατὴρ πάντων, ὁ
ἐπὶ πάντων καὶ διὰ πάντων,
καὶ ἐν πᾶσιν ἡμῖν.
|
6
Ἕνας καὶ μόνος ὁ Θεὸς καὶ
Πατὴρ ὅλων, αὐτὸς ὁ ὁποῖος
κυριαρχεῖ ἐπὶ ὅλων ἀνεξαιρέτως
καὶ διὰ μέσου ὅλων ἐνεργεῖ
καὶ φανερώνει τὴν ἀγαθήν του
πρόνοιαν, καὶ μέσα εἰς ὅλους
μας κατοικεῖ. |
6
Ἕνας καὶ μόνος Θεὸς καὶ Πατέρας ὅλων
ὑπάρχει, αὐτὸς ποὺ εἶναι ἐπάνω
ἀπὸ ὅλους Δεσπότης, καὶ τοῦ
ὁποίου ἡ δύναμις διαχύνεται διὰ μέσου ὅλων
τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας καὶ
εἰς ὁλόκληρον τὸ σῶμα τῆς, καὶ
ὁ ὁποῖος κατοικεῖ μέσα εἰς ὅλους
μας. |
7
Ἑνὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν
ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ
μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ.
|
7
Εἰς τὸν καθένα δὲ ἀπὸ
ἡμᾶς ἐδόθη ἡ χάρις, τὰ
χαρίσματα καὶ αἱ δωρεαί, σύμφωνα
μὲ τὸ μέτρον, μὲ τὸ ὁποῖον
δικαίως καὶ σαφῶς μοιράζει ὁ
Χριστὸς τὰς δωρεάς του. (Ἂς μὴ
ὑπάρχουν, λοιπόν, ζηλοφθονίαι μεταξύ
σας, διότι τὰ χαρίσματα εἶναι δῶρα
τοῦ Θεοῦ, διὰ τὴν ἐξυπηρέτησιν
ὅλων). |
7
Πρέπει λοιπὸν νὰ εἴμεθα ὅλοι ἕνα.
Ἐὰν δὲ διάφορα καὶ ποικίλα χαρίσματα
καὶ ὄχι τὰ αὐτὰ εἰς ὅλους
ἐδόθησαν, κατ’ οὐδένα λόγον ἐπιτρέπεται
ἡ διανομὴ αὐτὴ νὰ γίνεται αἰτία
χωρισμοῦ μεταξύ σας. Διότι ἡ διανομὴ αὐτὴ
δὲν εἶναι τυχαία, ἀλλὰ γίνεται ἀπὸ
αὐτὸν τὸν Χριστόν. Εἰς ἕνα ἕκαστον
ἀπὸ ἡμᾶς δηλαδὴ ἐδόθη
ἡ χάρις σύμφωνα μὲ τὸ μέτρον, τὸ ὁποῖον
σοφῶς καὶ δικαίως χρησιμοποιεῖ ὁ Χριστὸς
εἰς τὴν διανομὴν τῆς δωρεᾶς
του. |
8
Διὸ λέγει· ἀναβὰς εἰς ὕψος
ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ
ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις.
|
8
Ἀκριβῶς, διότι ὁ Χριστὸς ὁ
ἴδιος διανέμει τὰ χαρίσματα, (εἰς
τὸν ψαλμ.67,στιχ.19,τὸν ὁποῖον ἐλευθέρως
ἀποδίδει ὁ Παῦλος) λέγει ἡ
Γραφή. <Ὅταν ἀνέβη διὰ τῆς
ἀναλήψεώς του ὑψηλὰ εἰς
τοὺς οὐρανοὺς ἐπῆρε αἰχμαλώτους
του καὶ ἠλευθέρωσεν ἐκείνους,
τοὺς ὁποίους ἐκρατοῦσε δούλους
του ὁ διάβολος καὶ ἔδωκε δῶρα
καὶ χαρίσματα εἰς τοὺς ἀνθρώπους>.
|
8
Καὶ ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Χριστὸς
διανέμει τὰ χαρίσματα, δι’ αὐτὸ λέγει καὶ
ἡ Γραφὴ εἰς τοὺς ψαλμούς: Ὅταν
ἀνέβη διὰ τῆς ἀναλήψεώς του ὁ
Χριστὸς ὑψηλὰ εἰς τὸν οὐρανόν,
ἔδεσεν αἰχμαλωτισμένους τοὺς ἐχθρούς
του, ἤτοι τὸν σατανᾶν καὶ τὸν
θάνατον καὶ ἔδωκε χαρίσματα εἰς τοὺς
ἀνθρώπους. |
9
Τὸ δὲ ἀνέβη τί ἐστιν εἰ
μὴ ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς
τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς;
|
9
Αὐτὸ δὲ ποῦ λέγει ἡ Γραφή,
ὅτι ἀνέβη, τί ἄλλο συμαίνει,
παρὰ ὅτι προηγουμένως εἶχε κατεβῆ
ὁ σταυρωθεὶς Κύριος εἰς τὰ
κατώτερα μέρη τῆς γῆς, δηλαδὴ
κάτω εἰς τὸν Ἅδην;
|
9
Μὲ τὸ νὰ λέγῃ δὲ ἡ Γραφὴ
διὰ τὸν Χριστὸν τὸ ἀνέβη, τί
ἄλλο σημαίνει παρὰ ὅτι προτήτερα καὶ
κατέβη ὁ Χριστὸς εἰς τὰ κατώτερα μέρη
τῆς γῆς, ἐνανθρωπήσας καὶ σταυρωθείς;
|
10
Ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ
ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων
τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ
τὰ πάντα. |
10
Ὅ Χριστός, ὁ ὁποῖος κατέβη
μέχρι καὶ τοῦ Ἅδου, αὐτὸς
εἶναι ποὺ ἀνέβη ἐπάνω
ἐπὸ ὅλους τοὺς οὐρανούς,
διὰ νὰ γεμίσῃ ἔτσι μὲ
τὴν παρουσίαν του καὶ τὰ χαρίσματά
του τὰ πάντα. |
10
Ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος κατέβη, αὐτὸς
εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος
καὶ ἀνέβη ἐπάνω ἀπὸ ὅλους
τοὺς οὐρανούς, διὰ νὰ γεμίσῃ
μὲ τὴν παρουσίαν του καὶ τὰς δωρεάς
του τὰ πάντα. |
11
Καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν
ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας,
τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ
ποιμένας καὶ διδασκάλους,
|
11
Αὐτός, λοιπόν, ἐμοίρασε τὰς
δωρεάς του καὶ ἔτσι ἀνέδειξε
καὶ ἔδωκεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν
ἄλλους μὲν ἀποστόλους, ἄλλους
δὲ προφήτας, ποὺ θὰ ἀναλύουν
τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ καὶ θὰ
προλέγουν τὰ μέλλοντα, ἄλλους δὲ
κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου, ἄλλους
ποιμένας καὶ διδασκάλους, οἱ ὁποῖοι
θὰ καθοδηγοῦν ἕνα ἕκαστον καὶ
ὅλους μαζῆ τοὺς Χριστιανούς.
|
11
Καὶ αὐτὸς ἔδωκεν ἄλλους μὲν
ἀποστόλους, ἄλλους δὲ προφήτας, ἄλλους
δὲ εὐαγγελιστάς, ἄλλους δὲ ποιμένας
καὶ διδασκάλους, |
12
πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων
εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν
τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ,
|
12
Καὶ ὅλα αὐτὰ πρὸς τὸν
σκοπὸν νὰ οἰκοδομοῦνται καὶ
νὰ προοδεύουν εἰς τὴν κατὰ Χριστὸν
ζωὴν οἱ πιστοί, νὰ ἐκτελῆται
ἄρτια καὶ ἁρμονικὰ τὸ ἔργον
τῆς διακονίας, ὥστε νὰ οἰκοδομεῖται
συνεχῶς ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία
εἶναι σῶμα Χριστοῦ, |
12
πρὸς τὸν σκοπόν του νὰ καταρτίζωνται οἱ
Χριστιανοὶ καὶ νὰ ἐπιτελῆται
τὸ ἔργον τῆς διακονίας, μὲ τὸ
ὁποῖον οἰκοδομεῖται τὸ σῶμα
τοῦ Χριστοῦ. |
13
μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς
τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ
τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ
τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον,
εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος
τοῦ Χριστοῦ, |
13
μέχρις ὅτου καταλήξωμεν ὅλοι εἰς
μίαν καὶ τὴν αὐτὴν πίστιν,
χωρὶς διαφορὰς καὶ ἀντιθέσεις,
εἰς τὴν βαθεῖαν γνῶσιν τοῦ Υἱοῦ
τοῦ Θεοῦ, εἰς τέλειον ἄνδρα,
ἀπὸ ἀπόψεως πνευματικῆς σοφίας
καὶ ἀρετῆς, εἰς τὸ μέτρον
τῆς πνευματικῆς ἡλικίας καὶ
τῆς πλήρους ἠθικῆς τελειότητος,
διὰ νὰ ὁλοκληρωθῶμεν καὶ ἀποτελέσωμεν
ἔτσι τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ.
|
13
Μέχρις ὅτου φθάσωμεν νὰ ἔχωμεν ὅλοι
μίαν καὶ τὴν αὐτὴν ἀληθῆ
πίστιν καὶ τελείαν γνῶσιν τοῦ Υἱοῦ
τοῦ Θεοῦ καὶ αὐξηθῶμεν εἰς
τέλειον ἄνδρα ὑπὸ ἔποψιν πνευματικὴν
καὶ ἀποκτήσωμεν τὸ μέτρον τῆς πνευματικῆς
ὡριμότητος, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ
ἔχωμεν πλήρεις τὰς δωρεὰς καὶ τὴν
ἠθικὴν τελειότητα τοῦ Χριστοῦ.
|
14
ἵνα μηκέτι ὦμεν νήπιοι, κληδωνιζόμενοι
καὶ περιφερόμενοι παντὶ ἀνέμῳ
τῆς διδασκαλίας, ἐν τῇ κυβείᾳ
τῇ τῶν ἀνθρώπων, ἐν πανουργίᾳ
πρὸς τὴν μεθοδείαν τῆς πλάνης,
|
14
Διὰ νὰ μὴ εἴμεθα πλέον νήπιοι
ἀπὸ ἀπόψεως πνευματικῆς, ἄστατοι
σὰν τὰ κύματα τρικυμισμένης θαλάσσης,
ποὺ ἀνεβοκατεβαίνουν καὶ ὠθοῦνται
ἐδῶ κι' ἐκεῖ ἀπὸ τὴν
φορὰν τῶν ἀνέμων. Αὐτὴν
δὲ τὴν ἀκαταστασίαν τὴν προκαλεῖ
σὰν ὁρμητικὸς ἄνεμος ἡ δολία
ἀπάτη τῆς ὑπούλου διδασκαλίας
τῶν πλανεμένων ἀνθρώπων, οἱ
ὁποῖοι μὲ πανουργίαν χρησιμοποιοῦν
τεχνάσματα, διὰ νὰ διαδώσουν τὴν
πλάνην των. |
14
Διὰ νὰ μὴ εἴμεθα πλέον νήπιοι πνευματικῶς,
σαλευόμενοι σὰν τὰ κύματα καὶ φερόμενοι
ἄστατοι ἐδῶ καὶ ἐκεῖ ἀπὸ
κάθε ἄνεμον διδασκαλίας. Αὐτὸ δὲ ποὺ
σὰν ἄλλος βίαιος ἄνεμος προκαλεῖ ἀστασίαν
καὶ ταραχὴν μεταξύ σας, εἶναι ἡ δολία
ἀπάτη τῆς διδασκαλίας τῶν πλανεμένων ἀνθρώπων,
ποὺ μὲ πανοῦργα τεχνάσματα ζητοῦν
νὰ διαδώσουν τὴν πλάνην. |
15
ἀληθεύοντες δὲ ἐν ἀγάπῃ
αὐξήσωμεν εἰς αὐτὸν τὰ
πάντα, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλή, ὁ
Χριστός, |
15
Ἡμεῖς ὅμως μένοντες σταθεροὶ
καὶ ἀκλόνητοι εἰς τὴν ἀλήθειαν
τοῦ εὐαγγελίου, συνοδευομένην πάντοτε
ἀπὸ τὴν ἀγάπην, ἂς αὐξήσωμεν
καὶ ἂς τελειοποιήσωμεν τὴν πνευματικήν
μας ζωήν, κατὰ πάντα, ὅπως θέλει
ὁ Χριστὸς καὶ ὅπως μᾶς ἔχει
δώσει τὸν εὐατόν του πρότυπον.
Αὐτὸς δὲ ὁ Χριστὸς εἶναι
ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας.
|
15
Καὶ ἐκεῖνοι μὲν διδάσκουν ψεύδη καὶ
πλάνας, ἠμεῖς ὅμως ἐμμένοντες εἰς
τὴν ἀληθῆ πίστιν συνωδευμένην μὲ τὴν
ἀγάπην, ἂς αὐξήσωμεν καὶ ἂς
προοδεύσωμεν πνευματικῶς, μέχρις ὅτου ἐξομοιωθῶμεν
κατὰ πάντα μὲ αὐτόν, ὁ ὁποῖος
εἶναι ἡ κεφαλή, ὁ Χριστός.
|
16
ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα συναρμολογούμενον
καὶ συμβιβαζόμενον διὰ πάσης ἁφῆς
τῆς ἐπιχορηγίας κατ' ἐνέργειαν
ἐν μέτρῳ ἑνὸς ἑκάστου
μέρους τὴν αὔξησιν τοῦ σώματος
ποιεῖται εἰς οἰκοδομὴν ἑαυτοῦ
ἐν ἀγάπῃ.
|
16
Ἀπὸ αὐτὸν ὅλον τὸ σῶμα
τῆς Ἐκκλησίας συναρμολογεῖται, συνδέεται
ἁρμονικὰ καὶ ἐνώνεται διὰ
τῆς στενῆς ἐπαφῆς ὅλων τῶν
μελῶν, ὥστε νὰ χορηγῆται εἰς
ὅλα ἡ πνευματικὴ ζωὴ καὶ βοήθεια,
τὴν ὁποίαν προσφέρει ὁ Χριστός,
σύμφωνα μὲ τὴν προθυμίαν καὶ
τὴν ἐνέργειαν ἑνὸς ἑκάστου
μέλους. Ἔτσι δὲ μὲ τὴν χορηγίαν
καὶ βοήθειαν τοῦ Χριστοῦ τὸ
σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἠνωμένον
μὲ τὸν Χριστόν, πραγματοποιεῖ μὲ
ἀγάπην τὴν αὔξησίν του πρὸς
οἰκοδομὴν τῶν μελῶν καὶ τοῦ
εὐατοῦ του ὡς συνόλου.
|
16
Ἀπὸ αὐτὸν τὸν Χριστὸν
ὅλον τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας συναρμόζεται
καὶ συνταιριάζεται δι’ ἐπαφῆς καὶ
ἀμέσου ἐπικοινωνίας ὅλων τῶν μελῶν
πρὸς τὴν πνευματικὴν βοήθειαν, τὴν
ὁποίαν χορηγεῖ ὁ Χριστός. Καὶ χορηγεῖ
τὴν βοήθειαν αὐτὴν ὁ Χριστὸς
σύμφωνα μὲ τὸ μέτρον τῆς προθυμίας ἑκάστου
μέλους καὶ μὲ τὴν ἐνέργειαν καὶ
τὸ ἔργον, τὸ ὁποῖον κάθε μέλος
ἐνεργεῖ καὶ ἐπιτελεῖ. Καὶ
ἔτσι τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας διὰ
τῆς ἑνώσεώς του πρὸς τὸν Χριστὸν
καὶ διὰ τῆς χορηγήσεως καὶ βοηθείας
ποὺ λαμβάνει ἀπὸ τὸν Χριστὸν
συντελεῖ τὴν αὔξησίν του πρὸς οἰκοδομὴν
ὅλων τῶν μελῶν του καὶ τοῦ συνόλου
του διὰ μέσου τῆς ἀγάπης.
|
17
Τοῦτο οὖν λέγω καὶ μαρτύρομαι
ἐν Κυρίῳ, μηκέτι ὑμᾶς περιπατεῖν
καθὼς καὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη περιπατεῖ
ἐν ματαιότητι τοῦ νοὸς αὐτῶν,
|
17
Αὐτό, λοιπόν, τονίζω καὶ λέγω
καὶ διαμαρτύρομαι ἐνώπιον τοῦ
Κυρίου, νὰ μὴ πορεύεσθε καὶ
συμπεριφέρεσθε πλέον σεῖς, ὅπως ζοῦν
καὶ συμπεριφέρονται οἱ ἄλλοι ἐθνικοί,
οἱ ὁποῖοι πορεύονται σύμφωνα
μὲ τὰς ψευδεῖς καὶ ἐπιβλαβεῖς
ἐπινοήσεις τοῦ νοῦ των.
|
17
Τοῦτο λοιπὸν λέγω καὶ διαμαρτύρομαι ὡς
ἄνθρωπος συνδεδεμένος μὲ τὸν Κύριον·
νὰ μὴ συμπεριφέρεσθε πλέον σεῖς ὅπως
συμπεριφέρονται καὶ οἰ ἄλλοι ἐθνικοί,
ποὺ βαδίζουν σύμφωνα μὲ τὰς ψευδεῖς
καὶ ματαίας ἰδέας τοῦ νοῦ των.
|
18
ἐσκοτισμένοι τῇ διανοίᾳ, ὄντες
ἀπηλλοτριωμένοι τῆς ζωῆς τοῦ
Θεοῦ διὰ τὴν ἄγνοιαν τὴν οὖσαν
ἐν αὐτοῖς διὰ τὴν πώρωσιν
τῆς καρδίας αὐτῶν,
|
18
Αὐτοὶ εἶναι σκοτισμένοι κατὰ
τὴν διάνοιαν, ἀποξενωμένοι ἀπὸ
τὴν ζωὴν τοῦ Θεοῦ ἐξ αἰτίας
τῆς ἀγνοίας, ποὺ ἐπικρατεῖ
μεταξύ των, καὶ τῆς πωρώσεως καὶ
σκληρύνσεως τῶν καρδιῶν των.
|
18
Οἱ ἐθνικοὶ αὐτοὶ εἶναι
σκοτισμένοι εἰς τὴν διάνοιαν καὶ ἔχουν
ἀποξενωθῆ ἀπὸ τὴν ζωήν, τὴν
ὁποίαν ζῇ καὶ μεταδίδει εἰς τοὺς
ἰδικούς του ὁ Θεός. Αἰτία δὲ τοῦ
σκοτισμοῦ αὐτοῦ τῆς διανοίας των καὶ
τῆς ἀποξενώσεώς των ἀπὸ τὸν
Θεόν εἶναι ἡ ἄγνοια, ἡ ὁποία
δημιουργεῖται ἀπὸ τὴν πώρωσιν καὶ
σκλήρυνσιν τῆς καρδίας των. |
19
οἵτινες, ἀπηλγηκότες, ἑαυτοὺς
παρέδωκαν τῇ ἀσελγείᾳ εἰς
ἐργασίαν ἀκαθαρσίας πάσης ἐν
πλεονεξίᾳ. |
19
Ἔχουν δὲ καταντήσει εἰς ἠθικὴν
ἀναλγησίαν, ὥστε οὔτε τύψεις
νὰ δοκιμάζουν οὔτε τὴν χάριν
τοῦ Θεοῦ νὰ αἰσθάνωνται. Καὶ
παρέδωκαν τοὺς εὐατούς των εἰς
τὴν ἀχαλίνωτον καὶ ρυπαράν φιληδονίαν,
διὰ νὰ διαπράττουν κάθε ἀκαθαρσίαν,
χωρὶς ποτὲ νὰ χορταίνουν.
|
19
Οὗτοι ἔχουν καταντήσει εἰς ἀναλγησίαν
καὶ δὲν αἰσθάνονται καμμίαν τύψιν. Δι’ αὐτὸ
δὲ παρέδωκαν τοὺς ἑαυτούς των εἰς
τὴν ἀκολασίαν διὰ νὰ ἐργάζωνται
ἀχόρταστα καὶ μὲ ὑπερβολὴν κάθε
εἶδος ἀκαθαρσίας. |
20
Ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕτως ἐμάθετε
τὸν Χριστόν, |
20
Σεῖς ὅμως δὲν ἔχετε διδαχθῆ
καὶ μάθει κατ' αὐτὸν τὸν τρόπον
τὸν Χριστόν (δὲν ἔχετε δηλαδὴ
διδαχθῃ, ὅτι αὐτὰ τὰ ἐπιτρέπει
ὁ Χριστός, ἀλλ' ὅλως τοὐναντίον
τὰ ἀποδοκιμάζει καὶ τὰ καταδικάζει).
|
20
Σεῖς ὅμως δὲν ἐδιδάχθητε περὶ
τοῦ προσώπου, τοῦ βίου καὶ τῆς διδασκαλίας
τοῦ Χριστοῦ ἔτσι, ὥστε νὰ θεωρῆτε
ἐπιτρεπόμενα τὰ ἔργα αὐτά.
|
21
εἶγε αὐτὸν ἠκούσατε καὶ
ἐν αὐτῷ ἐδιδάχθητε, καθώς
ἐστιν ἀλήθεια ἐν τῷ Ἰησοῦ,
|
21
Ἐάν - ὅπως πιστεύω - ἔχετε διδαχθῆ
τὸ ὀρθὸν περὶ αὐτοῦ κήρυγμα,
τὸ ὁποῖον εἶναι αὐτὴ αὕτη
ἡ ἀλήθεια, ποὺ ὑπάρχει
εἰς τὸν Ἰησοῦν· |
21
Ναί, δὲν ἐμάθατε ἔτσι τὸν Χριστόν,
ἐάν, ὅπως ἐλπίζω καὶ εἶμαι βέβαιος,
ἠκούσατε τὸ ἀληθινὸν περὶ αὐτοῦ
κήρυγμα καὶ ἐὰν ἐνωμένοι διὰ
τῆς πίστεως μὲ αὐτὸν ἐδιδάχθητε
τὴν ἀλήθειαν, ἡ ὁποία ὑπάρχει
ἐν τῷ Ἰησοῦ. |
22
αποθέσθαι ὑμᾶς κατὰ τὴν προτέραν
ἀναστροφὴν τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον
τὸν φθειρόμενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας
τῆς ἀπάτης, |
22
καὶ ἔχετε πράγματι διδαχθῆ νὰ
ἀποβάλετε καὶ πετάξετε ἀπὸ
ἐπάνω σας τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον
τῆς ἁμαρτίας ὅπως αὐτὸς
εἶχε ὑπάρξει καὶ ἐκδηλωθῆ
εἰς τὴν προηγουμένην
εἰδωλολατρικὴν ζωὴν καὶ συμπεριφοράν
σας. Αὐτὸς ὁ παλαιὸς ἄνθρωπος,
ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν
καὶ τῶν παθῶν του, φθείρεται συνεχῶς
καὶ προχωρεῖ εἰς τὸν ὄλεθρον
ἀπὸ τὰς ἐπιθυμίας, ποὺ
ἀνάπτει ἡ ἀπατηλὴ ἁμαρτία.
|
22
Πράγματι ἐδιδάχθητε νὰ ἀποθέσετε ὡς
ἄλλο ἔνδυμα ἀκάθαρτον τὸν παλαιὸν
τῆς ἁμαρτίας ἄνθρωπον, ὅπως ἐξεδηλώνετο
οὗτος εἰς τὴν διαγωγήν, ποὺ ἐδεικνύατε
προτοῦ πιστεύσετε καὶ βαπτισθῆτε. Ὁ
παλαιὸς αὐτὸς ἄνθρωπος εἶναι
αἱ κακαὶ καὶ φαῦλαι τῆς ἁμαρτωλῆς
καρδίας ἕξεις, ὁ ἀκάθαρτος βίος, ὁ
ὁποῖος ἑξακολουθητικῶς πηγαίνει εἰς
τὸ χειρότερον καὶ διαφθείρεται ὁλονὲν
ἀπὸ τὰς ἐπιθυμίας, ποὺ προκαλεῖ
ἡ ἀπάτη τῆς ἁμαρτίας.
|
23
ἀνανεοῦσθαι δὲ τῷ πνεύματι τοῦ
νοὸς ὑμῶν
|
23
, 24 Ἔχετε ἀκόμη διδαχθῆ νὰ
ἀνανεώνεσθε συνεχῶς μὲ τὰ ὑγιῆ
πνευματικὰ φρονήματα τοῦ νοῦ σας καὶ
νὰ ἐνδυθῆτε τὸν νέον ἄνθρωπον,
ὁ ὁποῖος ἀνεδημιουργήθη καὶ
ἀναγεννήθη σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα
τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ ζῆτε μὲ
δικαιοσύνην καὶ ὀσιότητα, μὲ
ἀρετάς, τὰς ὁποίας ἐμπνέει
ἡ ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου.
|
23
Ἐδιδάχθητε ἀκόμη νὰ ξανακαινουργώνεσθε κατὰ
τὸ πνευματικὸν καὶ ἐσώτερον βάθος
τοῦ νοῦ σας. |
24
καὶ ἐνδύσασθαι τὸν καινὸν ἄνθρωπον
τὸν κατὰ Θεὸν κτισθέντα ἐν δικαιοσύνῃ
καὶ ὀσιότητι τῆς ἀληθείας.
|
23
, 24 Ἔχετε ἀκόμη διδαχθῆ νὰ
ἀνανεώνεσθε συνεχῶς μὲ τὰ ὑγιῆ
πνευματικὰ φρονήματα τοῦ νοῦ σας καὶ
νὰ ἐνδυθῆτε τὸν νέον ἄνθρωπον,
ὁ ὁποῖος ἀνεδημιουργήθη καὶ
ἀναγεννήθη σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα
τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ ζῆτε μὲ
δικαιοσύνην καὶ ὀσιότητα, μὲ
ἀρετάς, τὰς ὁποίας ἐμπνέει
ἡ ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου.
|
24
Καὶ νὰ ἐνδυθῆτε τὸν νέον ἄνθρωπον,
ὁ ὁποῖος εἶναι νέα δημιουργία, ἡ
ὁποία ἐκτίσθη σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα
τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ πολιτεύεσθε μὲ
δικαιοσύνην πρὸς τοὺς ἀνθρώπους καὶ
μὲ ἀφοσίωσιν καὶ ὁσιότητα ἀπέναντι
τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ μὲ ἀρετάς,
ποὺ εἶναι καρπὸς τῆς εὐαγγελικῆς
ἀληθείας. |
25
Διὸ ἀποθέμενοι τὸ ψεῦδος λαλεῖτε
ἀλήθειαν ἕκαστος μετὰ τοῦ πλησίον
αὐτοῦ· ὅτι ἐσμὲν ἀλλήλων
μέλῃ. |
25
Δι' αὐτό, ἀφοῦ πετάξετε ἀπὸ
ἐπάνω σας, ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως,
τὸ ψέμα, νὰ λαλῆτε ὁ καθένας
μὲ τὸν πλησίον του ἀλήθειαν,
διότι συγκροτοῦμεν ὅλοι ἕνα σῶμα
καὶ εἴμεθα μέλη ὁ ἔνας τοῦ
ἄλλου (πῶς δὲ εἶναι δυνατὸν
τὰ μέλη τοῦ αὐτοῦ σώματος
νὰ ἐξαπατοῦν καὶ νὰ ἐπιβουλεύωνται
τὸ ἕνα τὸ ἄλλο;). |
26
Ὀργίζεσθε ὄχι ἀπὸ ἐγωϊσμὸν
καὶ ἰδιοτελῆ ἐλατήρια, ἀλλὰ
μόνον ἐξ ἁγνοῦ κατὰ Θεόν ζήλου, ὥστε
νὰ μὴ ἁμαρτάνετε. Ἐὰν δὲ
συμβῇ νὰ παροργισθῆτε μεταξύ σας, σπεύδετε
πρὸς συνδιαλλαγήν, ὥστε νὰ μὴ σᾶς
προφθάσῃ ἡ δύσις τοῦ ἡλίου, ἀλλὰ
νὰ συμφιλιώνεσθε προτοῦ ἔλθῃ ἡ
νύκτα. |
26
Ὀργίζεσθε καὶ μὴ ἁμαρτάνετε·
ὁ ἥλιος μὴ ἐπιδυέτω ἐπὶ
τῷ παροργισμῷ ὑμῶν, |
26
Ὀργίζεσθε, ὄχι ὅταν θίγεται
ὁ ἐγωϊσμός σας καὶ τὸ συμφέρον
σας, ἀλλὰ ὅταν διαβάλλεται ὁ
Θεὸς καὶ ἡ ἀλλήθεια του, ὁπότε
ἡ ὀργή σας θὰ ἔχη ἱερὸν
κίνητρον, θὰ στρέφεται κατὰ τῆς
ἁμαρτίας καὶ δὲν θὰ ἀποτελῇ
ἁμαρτίαν>. Ἔὰν ὅμως συμβῇ
καὶ ἐξοργισθῆτε μεταξύ σας, ἂς
μὴ προφθάσῃ νὰ δύσῃ ὁ
ἥλιος, πρὶν συμφιλιωθῆτε.
|
26
Ὀργίζεσθε ὄχι ἀπὸ ἐγωϊσμὸν
καὶ ἰδιοτελῆ ἐλατήρια, ἀλλὰ
μόνον ἐξ ἁγνοῦ κατὰ Θεόν ζήλου, ὥστε
νὰ μὴ ἁμαρτάνετε. Ἐὰν δὲ
συμβῇ νὰ παροργισθῆτε μεταξύ σας, σπεύδετε
πρὸς συνδιαλλαγήν, ὥστε νὰ μὴ σᾶς
προφθάσῃ ἡ δύσις τοῦ ἡλίου, ἀλλὰ
νὰ συμφιλιώνεσθε προτοῦ ἔλθῃ ἡ
νύκτα. |
27
μηδὲ δίδοτε τόπον τῷ διαβόλῳ.
|
27
Καὶ μὴ δίδετε τόπον καὶ εὐκαιρίαν
εἰς τὸν διάβολον, νὰ εἰσχωρῇ
μεταξύ σας. |
27
Καὶ μὴ δίδετε εὐκαιρίαν εἰς τὸν
διάβολον διὰ νὰ εἰσχωρῇ μεταξύ σας.
|
28
Ὁ κλέπτων μηκέτι κλεπτέτω, μᾶλλον
δὲ κοπιάτω ἐργαζόμενος τὸ ἀγαθὸν
ταῖς χερσίν, ἵνα ἔχῃ μεταδιδόναι
τῷ χρείαν ἔχοντι.
|
28
Ἐκεῖνος ποὺ ἔκλεπτε, ἂς μὴ
κλέπτῃ πλέον, ἀλλὰ πρέπει
νὰ κοπιάζῃ περισσότερον καὶ
νὰ ἐργάζεται μὲ τὰ ἴδια
του τὰ χέρια τὸ ἔντιμον ἔργον
του, ὥστε νὰ εἶναι εἰς θέσιν
νὰ μεταδίδῃ καὶ εἰς ἐκεῖνον,
ποὺ εὑρίσκεται εἰς ἀνάγκην.
|
28
Ἐκεῖνος ποὺ κλέπτει, ἂς μὴ κλέπτῃ
πλέον. Ἂς κοπιάζῃ δὲ περισσότερον καὶ
ἂς ἐργάζεται τὸ ἔντιμον βιοποριστικὸν
ἔγον μὲ τὰ χέρια του, διὰ νὰ
ἔχῃ νὰ μεταδίδῃ καὶ εἰς
ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος ἔχει
ἀνάγκην. |
29
Πᾶς λόγος σαπρὸς ἐκ τοῦ στόματος
ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω, ἀλλ'
εἴ τις ἀγαθὸς πρὸς οἰκοδομὴν
τῆς χρείας, ἵνα δῷ χάριν τοῖς
ἀκούσουσι. |
29
Κάθε ρυπαρὸς λόγος ἂς μὴ βγαίνῃ
ποτὲ ἀπὸ τὸ στόμα σας, ἀλλ'
ἀντιθέτως νὰ βγαίνῃ κάθε
καλὸς λόγος, κατάλληλος νὰ θεραπεύῃ
καὶ νὰ οἰκοδομῇ τὴν παρουσιαζομένην
ἀνάγκην, διὰ νὰ δώσῃ χάριν
εἰς αὐτοὺς ποὺ τὸν ἀκούουν.
|
29
Κάθε λόγος βρωμερὸς ἂς μὴ βγαίνῃ ἀπὸ
τὸ στόμα σας· ἀλλ’ ἐὰν ὑπάρχῃ
κανένας λόγος καλὸς καὶ κατάλληλος νὰ οἰκοδομήσῃ
τὴν παρουσιαζομένην ἀνάγκην, διὰ νὰ
δώσῃ πνευματικὴν ὠφέλειαν καὶ νὰ
μεταδώσῃ χάριν εἰς τοὺς ἀκούοντας,
αὐτὸς ἂς λαλῆται ἀπὸ σᾶς.
|
30
Καὶ μὴ λυπεῖτε τὸ Πνεῦμα τὸ
Ἅγιον τοῦ Θεοῦ, ἐν ᾧ ἐσφραγίσθητε
εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως.
|
30
Καὶ μὴ λυπεῖτε μὲ τὰ ἀπρεπῆ
λόγια σας τὸ Ἅγιον Πνεῦμα τοῦ
Θεοῦ, μὲ τὸ ὁποῖον ἔχετε
σφραγισθῆ καὶ προορισθῆ, διὰ νὰ
λάβετε τὴν πλήρη ἀπολύτρωσιν
κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς δευτέρας
παρουσίας. |
30
Καὶ μὴ λυπεῖτε μὲ τὰ βρωμερὰ
λόγια σας τὸ Ἅγιον Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ,
μὲ τὸ ὁποῖον ἐσφραγίσθητε καὶ
ἐσημαδεύθητε ὡς ἰδικοί του διὰ τὴν
ἡμέραν τῆς δευτέρας παρουσίας, ὁπότε θὰ
ἐπιτύχωμεν τὴν τελείαν ἀπολύτρωσιν.
|
31
Πᾶσα πικρία καὶ θυμὸς καὶ ὀργὴ
καὶ κραυγὴ καὶ βλασφημία ἀρθήτω
ἀφ' ὑμῶν σὺν πάσῃ κακίᾳ.
|
31
Κάθε ἐσωτερικὴ πικρία ἐναντίον
τοῦ ἄλλου καὶ θυμὸς καὶ ὀργὴ
καὶ θυμώδης ξεφωνητὰ καὶ ὕβρις
ἐναντίον τοῦ πλησίον ἂς φύγῃ
καὶ ἂς λείψῃ ἐντελῶς ἀπὸ
σᾶς, ὅπως καὶ κάθε ἄλλη κακοβουλία
καὶ κακοτροπία εἰς βάρος τοῦ
ἄλλου. |
31
Κάθε ἐσωτερικὴ δυσαρέσκεια καὶ θυμὸς
καὶ ὀργὴ καὶ παράφορος κραυγὴ
καὶ ὕβρις κατὰ τοῦ πλησίον ἂς
σηκωθῇ καὶ ἂς ἐξορισθῇ μακρὰν
ἀπὸ σᾶς, καθὼς καὶ κάθε κακεντρέχεια.
|
32
Γίνεσθε δὲ εἰς ἀλλήλους χρηστοί,
εὔσπλαγχνοι, χαριζόμενοι, ἑαυτοῖς
καθὼς καὶ ὁ Θεὸς ἐν Χριστῷ
ἐχαρίσατο ἡμῖν. |
32
Νὰ γίνεσθε δὲ ἀγαθοὶ καὶ
εὐεργετικοὶ μεταξύ σας, εὔσπλαγχνοι
καὶ συμπονετικοί, συγχωροῦντες ὁ ἔνας
τὸν ἄλλον, ὅπως καὶ ὁ Θεὸς
διὰ τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἔχει συγχωρήσει.
|
32
Γίνεσθε ὁ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον
εὐεργετικοί, μὲ πονετικὴν καρδίαν, συγχωρούμενοι
μεταξύ σας καθὼς καὶ ὁ Θεὸς διὰ
τοῦ Χριστοῦ σᾶς συνεχώρησε. |