Έσδρας Α : Κεφάλαιον Η'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ μεταγενέστερος τούτων βασιλεύοντος Ἀρταξέρξου τοῦ Περσῶν βασιλέως προσέβη Ἔσδρας Σαραίου, τοῦ Ἐζεχρίου, τοῦ Χελκίου τοῦ Σαλήμου,
2 τοῦ Σαδδούκου, τοῦ Ἀχιτώβ, τοῦ Ἀμαρίου, τοῦ Ὀζίου, τοῦ Βοκκά, τοῦ Ἀβισαΐ, τοῦ Φινεές, τοῦ Ἐλεάζαρ, τοῦ Ἀαρὼν τοῦ ἱερέως τοῦ πρώτου.
3 Οὗτος Ἔσδρας ἀνέβη ἐκ Βαβυλῶνος ὡς γραμματεὺς εὐφυὴς ὤν ἐν τῷ Μωυσέως νόμῳ τῷ ἐκδεδομένῳ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ,
4 καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ βασιλεὺς δόξαν, εὑρόντος χάριν ἐνώπιον αὐτοῦ ἐπὶ πάντα τὰ ἀξιώματα αὐτοῦ.
5 Καὶ συνανέβησαν ἐκ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ τῶν ἱερέων καὶ Λευιτῶν καὶ ἱεροψαλτῶν καὶ θυρωρῶν καὶ ἱεροδούλων εἰς Ἱερουσαλὴμ
6 ἔτους ἑβδόμου βασιλεύοντος Ἀρταξέρξου ἐν τῷ πέμπτῳ μηνὶ (οὗτος ἐνιαυτὸς ἕβδομος τῷ βασιλεῖ). Ἐξελθόντες γὰρ ἐκ Βαβυλῶνος τῇ νουμηνίᾳ τοῦ πρώτου μηνὸς παρεγένοντο εἰς Ἱερουσαλὴμ κατὰ τὴν δοθεῖσαν αὐτοῖς εὐοδίαν παρὰ τοῦ Κυρίου ἐπ' αὐτῷ·
7 ὁ γὰρ Ἔσδρας πολλὴν ἐπιστήμην περιεῖχεν εἰς τὸ μηδὲν παραλιπεῖν τῶν ἐκ τοῦ νόμου Κυρίου καὶ ἐκ τῶν ἐντολῶν διδάξαι πάντα τὸν Ἰσραὴλ δικαιώματα καὶ κρίματα.
8 Προσπεσόντος δὲ τοῦ γραφέντος προστάγματος παρὰ Ἀρταξέρξου βασιλέως πρὸς Ἔσδραν τὸν ἱερέα καὶ ἀναγνώστην τοῦ νόμου Κυρίου, οὗ ἐστιν ἀντίγραφαν τὸ ὑποκείμενον·
9 <Βασιλεὺς Ἀρταξέρξης Ἐσδρᾳ τῷ ἱερεῖ καὶ ἀναγνώστῃ τοῦ νόμου Κυρίου χαίρειν.
10 Καὶ τὰ φιλάνθρωπα ἐγὼ κρίνας προσέταξα τοὺς βουλομένους ἐκ τοῦ ἔθνους τῶν Ἰουδαίων αἱρετίζοντας καὶ τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευιτῶν, καὶ τῶνδε ἐν τῇ ἡμετέρᾳ βασιλείᾳ, συμπορεύεσθαί σοι εἰς Ἱερουσαλήμ.
11 Ὅσοι οὖν ἐνθυμοῦνται, συνεξορμάσθωσαν καθάπερ δέδοκται ἐμοί τε καὶ τοῖς ἑπτὰ φίλοις συμβουλευταῖς,
12 ὅπως ἐπισκέψωνται τὰ κατὰ τὴν Ἰουδαίαν καὶ Ἱερουσαλὴμ ἀκολούθως ᾧ ἔχει ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου,
13 καὶ ἀπενεγκεῖν δῶρα τῷ Κυρίῳ τοῦ Ἰσραήλ, ἃ ηὐξάμην ἐγώ τε καὶ οἱ φίλοι, εἰς Ἱερουσαλήμ, καὶ πᾶν χρυσίον καὶ ἀργύριον, ὃ ἐὰν εὑρεθῇ ἐν τῇ χώρᾳ τῆς Βαβυλωνίας, τῷ Κυρίῳ εἰς Ἱερουσαλὴμ σὺν τῷ δεδωρημένῳ ὑπὸ τοῦ ἔθνους εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν τὸ ἐν Ἱερουσαλὴμ
14 συναχθῆναι, τὸ τε χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον εἰς ταύρους καὶ κριοὺς καὶ ἄρνας καὶ τὰ τούτοις ἀκόλουθα,
15 ὥστε προσενεγκεῖν θυσίας τῷ Κυρίῳ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν τὸ ἐν Ἱερουσαλήμ.
16 Καὶ πάντα, ὅσα ἐὰν βούλῃ μετὰ τῶν ἀδελφῶν σου ποιῆσαι χρυσίῳ καὶ ἀργυρίῳ, ἐπιτελεῖ κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ σου,
17 καὶ τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ Κυρίου τὰ διδόμενά σοι εἰς τὴν χρείαν τοῦ ἱεροῦ τοῦ Θεοῦ σου τοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ
18 καὶ τὰ λοιπὰ ὅσα ἂν ὑποπίπτῃ σοι εἰς τὴν χρείαν τοῦ ἱεροῦ τοῦ Θεοῦ σου δώσεις ἐκ τοῦ βασιλικοῦ γαζοφυλακίου.
19 Κἀγὼ ἰδοὺ Ἀρταξέρξης βασιλεὺς προσέταξα τοῖς γαζοφύλαξι Συρίας καὶ Φοινίκης, ἵνα ὅσα ἐὰν ἀποστείλῃ Ἔσδρας ὁ ἱερεὺς καὶ ἀναγνώστης τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, ἐπιμελῶς διδῶσιν ἕως ἀργυρίου ταλάντων ἑκατόν,
20 ὅμοίως δὲ καὶ ἕως πυροῦ κόρων ἑκατὸν καὶ οἴνου μετρητῶν ἑκατὸν
21 καὶ ἄλλα ἐκ πλήθους· πάντα κατὰ τὸν τοῦ Θεοῦ νόμον ἐπιτελεσθήτω ἐπιμελῶς τῷ Θεῷ τῷ Ὑψίστῳ, ἕνεκεν τοῦ μὴ γενέσθαι ὀργὴν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ βασιλέως καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ.
22 Καὶ ὑμῖν δὲ λέγεται ὅπως πᾶσι τοῖς ἱερεῦσι καὶ τοῖς Λευίταις καὶ ἱεροψάλταις καὶ θυρωροῖς καὶ ἱεροδούλοις καὶ πραγματικοῖς τοῦ ἱεροῦ τούτου μηδὲ μία φορολογία μηδὲ ἄλλη ἐπιβουλὴ γίνηται, καὶ μηδένα ἔχειν ἐπιβαλεῖν τι τούτοις.
23 Καὶ σύ, Ἔσδρα, κατὰ τὴν σοφίαν τοῦ Θεοῦ ἀνάδειξον κριτὰς καὶ δικαστάς, ὅπως δικάζωσιν ἐν ὅλη Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ πάντας τοὺς ἐπισταμένους τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ σου· καὶ τοὺς μὴ ἐπισταμένους διδάξεις.
24 Καὶ πάντες, ὅσοι ἂν παραβαίνωσι τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ σου καὶ τὸν βασιλικόν, ἐπιμελῶς κολασθήσονται, ἐάν τε καὶ θανάτῳ, ἐάν τε καὶ τιμωρίᾳ ἢ ἀργυρικῇ ζημίᾳ ἢ ἀπαγωγῇ>.
25 Καὶ εἶπεν Ἔσδρας ὁ γραμματεύς· εὐλογητὸς μόνος Κύριος ὁ Θεὸς τῶν πατέρων μου ὁ δοὺς ταῦτα εἰς τὴν καρδίαν τοῦ βασιλέως, δόξασαι τὸν οἶκον αὐτοῦ τὸν ἐν Ἱερουσαλήμ,
26 καὶ ἐμὲ ἐτίμησεν ἐναντίον τοῦ βασιλέως καὶ τῶν συμβουλευόντων καὶ πάντων τῶν φίλων καὶ μεγιστάνων αὐτοῦ.
27 Καὶ ἐγὼ εὐθαρσὴς ἐγενόμην κατὰ τὴν ἀντίληψιν Κυρίου τοῦ Θεοῦ μου καὶ συνήγαγαν ἄνδρας ἐκ τοῦ Ἰσραὴλ ὥστε συναναβῆναί μοι.
28 Καὶ οὗτοι οἱ προηγούμενοι κατὰ τὰς πατριὰς αὐτῶν καὶ τὰς μεριδαρχίας οἱ ἀναβάντες μετ' ἐμοῦ ἐκ Βαβυλῶνος ἐν τῇ βασιλείᾳ Ἀρταξέρξου του βασιλέως·
29 ἐκ τῶν υἱῶν Φινεές, Γηρσών· ἐκ τῶν υἱῶν Ἰαθαμάρου, Γαμαλιήλ, ἐκ τῶν υἱῶν Δαυίδ, Λαττοὺς ὁ Σεχενίου·
30 ἐκ τῶν υἱῶν Φόρος, Ζαχαρίας καὶ μετ' αὐτοῦ ἀπεγράφησαν ἄνδρες ἑκατὸν πεντήκοντα·
31 ἐκ τῶν υἱῶν Φαὰθ Μωάβ, Ἐλιαωνίας Ζαραίου καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες διακόσιοι·
32 ἐκ τῶν υἱῶν Ζαθόης, Σεχενίας Ἰεζήλου καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες τριακόσιοι· ἐκ τῶν υἱῶν Ἀδίν, Ὠβὴθ Ἰωνάθου καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες διακόσιοι πεντήκοντα·
33 ἐκ τῶν υἱῶν Ἠλάμ, Ἰεσίας Γοθολίου καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες ἑβδομήκοντα·
34 ἐκ τῶν υἱῶν Σαφατίου, Ζαραΐας Μιχαήλου καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες ἑβδομήκοντα·
35 ἐκ τῶν υἱῶν Ἰωάβ, Ἀβαδίας Ἰεζήλου καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες διακόσιοι δεκαδύο·
36 ἐκ τῶν υἱῶν Βανίας, Σαλιμὼθ Ἰωσαφίου καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες ἑξήκοντα καὶ ἑκατόν·
37 ἐκ τῶν υἱῶν Βαβί, Ζαχαρίας Βηβαῒ καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες εἰκοσιοκτώ·
38 ἐκ τῶν υἱῶν Ἀστάθ, Ἰωάννης Ἀκατὰν καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες ἑκατὸν δέκα·
39 ἐκ τῶν υἱῶν Ἀδωνικάμ, οἱ ἔσχατοι καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα αὐτῶν· Ἐλιφαλὰ τοῦ Γεουὴλ καὶ Σαμαίας καὶ μετ' αὐτῶν ἄνδρες ἑβδομήκοντα·
40 ἐκ τῶν υἱῶν Βαγώ, Οὐθὶ ὁ τοῦ Ἰσταλκούρου καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες ἑβδομήκοντα.
41 Καὶ συνήγαγον αὐτοὺς ἐπὶ τὸν λεγόμενον Θερὰν ποταμόν, καὶ παρενεβάλομεν ἡμέρας τρεῖς αὐτόθι, καὶ κατέμαθον αὐτούς.
42 Καὶ ἐκ τῶν ἱερέων καὶ ἐκ τῶν Λευιτῶν οὐχ εὔρων ἐκεῖ
43 ἀπέστειλα πρὸς Ἐλεάζαρον καὶ Ἰδουῆλον καὶ Μαιὰ καὶ Μασμὰν καὶ Ἀλναθὰν καὶ Σαμαίαν καὶ Ἰώριβον, Νάθαν, Ἐννατάν, Ζαχαρίαν καὶ Μοσόλλαμον τοὺς ἡγουμένους καὶ ἐπιστήμονας
44 καὶ εἶπα αὐτοῖς ἐλθεῖν πρὸς Λοδδαῖον τὸν ἡγούμενον τὸν ἐν τῷ τόπῳ τοῦ γαζοφυλακίου.
45 Ἐντειλάμενος αὐτοῖς διαλεχθῆναι Λοδδαίῳ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ καὶ τοῖς ἐν τῷ τόπῳ γαζοφύλαξιν, ἀποστεῖλαι ἡμῖν τοὺς ἱερατεύσοντας ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.
46 Καὶ ἤγαγον ἡμῖν κατὰ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν ἄνδρας ἐπιστήμονας τῶν υἱῶν Μοολὶ τοῦ Λευὶ τοῦ Ἰσραήλ, Ἀσεβηβίαν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς ἀδελφούς, ὄντας δέκα καὶ ὀκτώ,
47 καὶ Ἀσεβίαν καὶ Ἄννουον καὶ Ὠσαίαν ἀδελφὸν ἐκ τῶν υἱῶν Χανουναίου καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν, εἴκοσιν ἄνδρες·
48 καὶ ἐκ τῶν ἱεροδούλων, ὧν ἔδωκε Δαυίδ, καὶ οἱ ἡγούμενος εἰς τὴν ἐργασίαν τῶν Λευιτῶν, ἱεροδούλους, διακοσίους καὶ εἴκοσι· πάντων ἐσημάνθη ἡ ὀνοματογραφία.
49 Καὶ εὐξάμην ἐκεῖ νηστείαν τοῖς νεανίσκοις ἔναντι Κυρίου ἡμῶν
50 ζητῆσαι παρ' αὐτοῦ εὐοδίαν ἡμῖν τε καὶ τοῖς συνοῦσιν ἡμῖν τέκνοις ἡμῶν καὶ κτήνεσιν·
51 ἐνετράπην γὰρ αἰτῆσαι τὸν βασιλέα πεζούς τε καὶ ἱππεῖς καὶ προπομπὴν ἕνεκεν ἀσφαλείας τῆς πρὸς τοὺς ἐναντιουμένους ἡμῖν·
52 εἴπαμεν γὰρ τῷ βασιλεῖ, ὅτι ἡ ἰσχύς τοῦ Κυρίου ἡμῶν ἔσται μετὰ τῶν ἐπιζητούντων αὐτὸν εἰς πᾶσαν ἐπανόρθωσιν.
53 Καὶ πάλιν ἐδεήθημεν τοῦ Κυρίου ἡμῶν πάντα ταῦτα καὶ ἐτύχομεν εὐϊλάτου.
54 Καὶ ἐχώρισα τῶν φυλάρχων τῶν ἱερέων ἄνδρας δεκαδύο, καὶ Ἐσερεβίαν καὶ Σαμίαν καὶ μετ' αὐτῶν ἐκ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν ἄνδρας δώδεκα,
55 καὶ ἔστησα αὐτοῖς τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου ἡμῶν, ἃ ἐδωρήσατο ὁ βασιλεύς, καὶ οἱ σύμβουλοι αὐτοῦ καὶ οἱ μεγιστᾶνες καὶ πᾶς Ἰσραήλ.
56 Καὶ στήσας παρέδωκα αὐτοῖς ἀργυρίου τάλαντα ἑξακόσια πεντήκοντα καὶ σκεύη ἀργυρᾶ ἑκατὸν καὶ χρυσίου τάλαντα ἑκατὸν καὶ χρυσώματα εἴκοσι καὶ σκεύη χαλκέα ἀπὸ χρηστοῦ χαλκοῦ στίλβοντα χρυσοειδῆ σκεύη δώδεκα.
57 Καὶ εἶπα αὐτοῖς· καὶ ὑμεῖς ἅγιοί ἐστε τῷ Κυρίῳ καὶ τὰ σκεύη τὰ ἅγια, καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον εὐχὴ τῷ Κυρίῳ, Κυρίῳ τῶν πατέρων ἡμῶν·
58 ἀγρυπνεῖτε καὶ φυλάσσετε ἕως τοῦ παραδοῦναι ὑμᾶς αὐτὰ τοῖς φυλάρχοις τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευιτῶν καὶ τοῖς ἡγουμένοις τῶν πατριῶν τοῦ Ἰσραὴλ ἐν Ἱερουσαλήμ, ἐν τοῖς παστοφορίοις τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.
59 Καὶ οἱ παραλαβόντες οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὰ σκεύη τὰ ἐν Ἱερουσαλὴμ εἰσήνεγκαν εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου.
60 Καὶ ἀναζεύξαντες ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ Θερὰ τῇ δωδεκάτῃ τοῦ πρώτου μηνὸς ἕως εἰσήλθομεν εἰς Ἱερουσαλὴμ κατὰ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν τὴν ἐφ' ἡμῖν· καὶ ἐρρύσατο ἡμᾶς ἀπὸ τῆς εἰσόδου ἀπὸ παντὸς ἐχθροῦ, καὶ ἤλθομεν εἰς Ἱερουσαλήμ.
61 Καὶ γενομένης αὐτόθι ἡμέρας τρίτη ἡμέρᾳ τῇ τετάρτῃ σταθὲν τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον παρεδόθη ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου ἡμῶν Μαρμωθὶ Οὐρίᾳ ἱερεῖ -
62 καὶ μετ' αὐτοῦ Ἐλεάζαρ ὁ τοῦ Φινεές, καὶ ἦσαν μετ' αὐτοῦ Ἰωσαβδὸς Ἰησοῦ καὶ Μωὲθ Σαβάννου, οἱ Λευῖται - πρὸς ἀριθμὸν καὶ ὁλκὴν ἄπαντα, καὶ ἐγράφη πᾶσα ἡ ὁλκὴ αὐτῶν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ.
63 Οἱ δὲ παραγενόμενοι ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας προσήνεγκαν θυσίας τῷ Θεῷ τοῦ Ἰσραὴλ Κυρίῳ, ταύρους δώδεκα ὑπὲρ παντὸς Ἰσραήλ, κριοὺς ἐνενηκονταέξ, ἄρνας ἑβδομηκονταδύο, τράγους ὑπὲρ σωτηρίου δώδεκα· ἅπαντα θυσίαν τῷ Κυρίῳ.
64 Καὶ ἀπέδωκαν τὰ προστάγματα τοῦ βασιλέως τοῖς βασιλικοῖς οἰκονόμοις καὶ τοῖς ἐπάρχοις Κοίλης Συρίας καὶ Φοινίκης, καὶ ἐδόξασαν τὸ ἔθνος καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου.
65 Καὶ τούτων τελεσθέντων προσσήλθοσάν μοι οἱ ἡγούμενοι λέγοντες·
66 οὐκ ἐχώρισαν τὸ ἔθνος τοῦ Ἰσραὴλ καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται τὰ ἀλλογενῆ ἔθνη τῆς γῆς καὶ τὰς ἀκαθαρσίας αὐτῶν, Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ Φερεζαίων καὶ Ἰεβουσαίων καὶ Μωαβιτῶν καὶ Αἰγυπτίων καὶ Ἰδουμαίων·
67 συνῴκησαν γὰρ μετὰ τῶν θυγατέρων αὐτῶν καὶ αὐτοὶ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν, καὶ ἐπεμίγη τὸ σπέρμα τὸ ἅγιον εἰς τὰ ἀλλογενῆ ἔθνη τῆς γῆς, καὶ μετεῖχον οἱ προηγούμενοι καὶ οἱ μεγιστᾶνες τῆς ἀνομίας ταύτης ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τοῦ πράγματος.
68 Καὶ ἅμα τῷ ἀκοῦσαί με ταῦτα διέρρηξα τὰ ἱμάτια καὶ τὴν ἱερὰν ἐσθῆτα καὶ κατέτιλα τοῦ τριχώματος τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ πώγωνος καὶ ἐκάθισα σύννους καὶ περίλυπος.
69 Καὶ ἐπισυνήχθησαν πρός με ὅσοι ποτὲ ἐπεκινοῦντο ἐπὶ τῷ ρήματι Κυρίου Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ, ἐμοῦ πενθοῦντος ἐπὶ τῇ ἀνομίᾳ, καὶ ἐκαθήμην περίλυπος ἕως τῆς δειλινῆς θυσίας.
70 Καὶ ἐξεγερθεὶς ἐκ τῆς νηστείας, διερρηγμένα ἔχων τὰ ἱμάτια καὶ τὴν ἱερὰν ἐσθῆτα, κάμψας τὰ γόνατα καὶ ἐκτείνας τὰς χεῖρας πρὸς τὸν Κύριον ἔλεγον·
71 Κύριε, ᾔσχυμμαι καὶ ἐντέτραμμαι κατὰ πρόσωπόν σου·
72 αἱ γὰρ ἁμαρτίαι ἡμῶν ἐπλεόνασαν ὑπὲρ τὰς κεφαλὰς ἡμῶν, αἱ δὲ ἄγνοιαι ἡμῶν ὑπερήνεγκαν ἕως τοῦ οὐρανοῦ
73 ἔτι ἀπὸ τῶν χρόνων τῶν πατέρων ἡμῶν, καί ἐσμεν ἐν μεγάλῃ ἁμαρτίᾳ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
74 Καὶ διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν καὶ τῶν πατέρων ἡμῶν παρεδόθημεν σὺν τοῖς ἀδελφοῖς ἡμῶν καὶ σὺν τοῖς βασιλεῦσιν ἡμῶν καὶ σὺν τοῖς ἱερεῦσιν ἡμῶν τοῖς βασιλεῦσι τῆς γῆς εἰς ρομφαίαν καὶ αἰχμαλωσίαν καὶ προνομὴν μετὰ αἰσχύνης μέχρι τῆς σήμερον ἡμέρας.
75 Καὶ νῦν κατὰ πόσον τί ἐγενήθη ἡμῖν ἔλεος παρὰ σοῦ, Κύριε, καταλειφθῆναι ἡμῖν ρίζαν καὶ ὄνομα ἐν τῷ τύπῳ ἁγιάσματός σου
76 καὶ τοῦ ἀνακαλύψαι φωστῆρα ἡμῖν ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν δοῦναι ἡμῖν τροφὴν ἐν τῷ καιρῷ τῆς δουλείας ἡμῶν; Καὶ ἐν τῷ δουλεύειν ἡμᾶς οὐκ ἐγκατελείφθημεν ὑπὸ τοῦ Κυρίου ἡμῶν,
77 ἀλλὰ ἐποίησεν ἡμᾶς ἐν χάριτι ἐνώπιον τῶν βασιλέων Περσῶν δοῦναι ἡμῖν τροφὴν
78 καὶ δοξάσαι τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ ἔγειραι τὴν ἔρημον Σιών, δοῦναι ἡμῖν στερέωμα ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Ἱερουσαλήμ.
79 Καὶ νῦν τί ἐροῦμεν, Κύριε, ἔχοντες ταῦτα; Παρέβημεν γὰρ τὰ προστάγματά σου, ἃ ἔδωκας ἐν χειρὶ τῶν παίδων σου τῶν προφητῶν λέγων,
80 ὅτι ἡ γῆ, εἰς ἣν εἰσέρχεσθε κληρονομῆσαι, ἔστι γῆ μεμολυσμένη μολυσμῷ τῶν ἀλλογενῶν τῆς γῆς, καὶ τῆς ἀκαθαρσίας αὐτῶν ἐνέπλησαν αὐτήν.
81 Καὶ νῦν τὰς θυγατέρας ὑμῶν μὴ συνοικήσητε τοῖς υἱοῖς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν μὴ λάβητε τοῖς υἱοῖς ὑμῶν·
82 καὶ οὐ ζητήσετε εἰρηνεῦσαι τὰ πρὸς αὐτοὺς τὸν ἅπαντα χρόνον, ἵνα ἰσχύσαντες φάγητε τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς, καὶ κατακληρονομήσητε τοῖς τέκνοις ὑμῶν ἕως αἰῶνος.
83 Καὶ τὰ συμβαίνοντα πάντα ἡμῖν γίνεται διὰ τὰ ἔργα ἡμῶν τὰ πονηρὰ καὶ τὰς μεγάλας ἁμαρτίας ἡμῶν· σὺ γάρ, Κύριε ἐκούφισας τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν καὶ
84 ἔδωκας ἡμῖν τοιαύτην ρίζαν· πάλιν ἀνεκάμψαμεν παραβῆναι τὸν νόμον σου εἰς τὸ ἐπιμιγῆναι τῇ ἀκαθαρσίᾳ τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς.
85 Οὐχὶ ὠργίσθης ἡμῖν ἀπολέσαι ἡμᾶς ἕως τοῦ μὴ καταλιπεῖν ρίζαν καὶ σπέρμα καὶ ὄνομα ἡμῶν;
86 Κύριε τοῦ Ἰσραήλ, ἀληθινὸς εἶ· κατελείφθημεν γὰρ ρίζα ἐν τῇ σήμερον.
87 Ἰδοὺ νῦν ἐσμεν ἐνώπιόν σου ἐν ταῖς ἀνομίαις ἡμῶν· οὐ γάρ ἐστι στῆναι ἔτι ἔμπροσθέν σου ἐπὶ τούτοις.
88 Καὶ ὅτε προσευχόμενος Ἔσδρας ἀνθωμολογεῖτο κλαίων χαμαιπετὴς ἔμπροσθεν τοῦ ἱεροῦ, ἐπισυνήχθησαν πρὸς αὐτὸν ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ ὄχλος πολὺς σφόδρα, ἄνδρες καὶ γυναῖκες καὶ νεανίαι· κλαυθμὸς γὰρ ἦν μέγας ἐν τῷ πλήθει.
89 Καὶ φωνήσας Ἰεχονίας Ἰεήλου τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ εἶπεν· Ἔσδρα, ἡμεῖς ἠμάρτομεν εἰς τὸν Κύριον καὶ συνῳκίσαμεν γυναῖκας ἀλλογενεῖς ἐκ τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς. Καὶ νῦν ἐστιν ἐπάνω πᾶς Ἰσραήλ·
90 ἐν τούτῳ γινέσθω ἡμῖν ὁρκωμοσία πρὸς τὸν Κύριον, ἐκβαλεῖν πάσας τὰς γυναῖκας ἡμῶν τὰς ἐκ τῶν ἀλλογενῶν σὺν τοῖς τέκνοις αὐτῶν, ὡς ἐκρίθη σοι, καὶ ὅσοι πειθαρχοῦσι τῷ νόμῳ Κυρίου.
91 Ἀναστὰς ἐπιτέλει· πρὸς σὲ γὰρ τὸ πρᾶγμα, καὶ ἡμεῖς μετὰ σοῦ ἰσχὺν ποιεῖν.
92 Καὶ ἀναστὰς Ἔσδρας ὥρκισε τοὺς φυλάρχους τῶν ἱερέων καὶ Λευιτῶν παντὸς τοῦ Ἰσραὴλ ποιῆσαι κατὰ ταῦτα· καὶ ὤμοσαν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτά, μετὰ πάροδον δηλαδὴ μερικῶν δεκαετιῶν, ὅταν βασιλεὺς τῶν Περσῶν ἦτο ὁ Ἀρταξέρξης, ἐπανῆλθεν ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν εἰς τὴν πατρίδα του ὁ Ἔσδρας ὁ υἱὸς τοῦ Σαραίου, υἱοῦ τοῦ Ἐζεχρίου, υἱοῦ τοῦ Χελκίου, υἱοὶ τοῦ Σαλήμου,
2 υἱοῦ τοῦ Σαδδούκου, υἱοῦ τοῦ Ἀχιτώβ, υἱοῦ τοῦ Ἀμαρίου, υἱοῦ τοῦ Ὀζίου, υἱοῦ τοῦ Βοκά, υἱοῦ τοῦ Ἀβισαΐ, υἱοῦ τοῦ Φινεές, υἱοῦ τοῦ Ἐλεάζαρ, υἱοῦ τοῦ Ἀαρὼν τοῦ πρώτου ἀρχιερέως.
3 Αὐτὸς ὁ Ἔσδρας ἐπανῆλθεν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἦτο εὐφυὴς γραμματεύς, βαθὺς γνώστης τοῦ νόμου τοῦ Μωϋσέως, ὁ ὁποῖος εἶχε δοθῆ ἀπὸ τὸν Θεὸν εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν.
4 Ὁ βασιλεὺς ἰδιαιτέρως τὸν ἐδόξασε, διότι αὐτὸς εὑρῆκε χάριν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως, ὥστε ὁ βασιλεὺς νὰ ἐκπληρώσῃ ὅλα τὰ αἰτήματά του.
5 Μαζῆ δὲ μὲ αὐτὸν ἀνέβησαν συγχρόνως εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἄλλοι Ἰσραηλῖται, ἱερεῖς, Λευῖται, ἱεροψάλται, θυρωροὶ καὶ ὑπηρέται του ναοῦ.
6 Ἀνέβησαν δὲ αὐτοὶ κατὰ τὸ ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρταξέρξου, τὸν πέμπτον μῆνα (αὐτὸ εἶναι τὸ ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρταξέρξου). Ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα τὴν πρώτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνὸς καὶ ἔφθασαν ἀπροσκόπτως εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διότι ὁ Κύριος, μέσῳ τοῦ Ἔσδρα, κατευώδωσε τὴν πορείαν αὐτῶν.
7 Ὁ δὲ Ἔσδρας κατεῖχεν εἰς βάθος καὶ πλάτος μεγάλην γνῶσιν τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Δὲν ἤθελε δὲ τίποτε νὰ παραλείψῃ ἀπὸ τὸν Νόμον καὶ τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ ἐπιθυμοῦσε νὰ διδάξῃ εἰς ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν τὸν Νόμον καὶ τὰς κρίσεις τοῦ Κυρίου.
8 Ἀπὸ τὸ ὑπογραφὲν δὲ αὐτὸ διάταγμα τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρξου πρὸς τὸν Ἔσδραν τὸν ἱερέα καὶ ἀναγνώστην τοῦ νόμου τοῦ Κυρίου, εὑρέθη ἕνα ἀντίγραφον, τὸ ὁποῖον περιέχει τὰ ἐξῆς·
9 <Ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης χαιρετίζει τὸν Ἔσδραν, τὸν ἱερέα καὶ ἀναγνώστην τοῦ νόμου τοῦ Κυρίου.
10 Ἐπειδὴ ἐγὼ τρέφω φιλάνθρωπα αἰσθήματα πρὸς σᾶς τοὺς Ἰουδαίους, διέταξα, ὅπως ὅσοι ἀπὸ τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται εἰς τὸ βασίλειόν μου, ἐπιθυμοῦν μαζῆ μὲ τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Λευίτας νὰ ἐπανέλθουν εἰς τὴν πατρίδα των, ἂς πορευθοῦν μαζῆ μὲ σὲ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
11 Ὅσοι λοιπὸν ἐπιθυμοῦν ἠμποροῦν νὰ ξεκινήσουν μαζῆ σου, ὅπως ἐφάνη καλὸν εἰς ἐμὲ καὶ εἰς τοὺς ἑπτὰ φίλους συμβούλους μου.
12 Αὐτοὶ θὰ ἐπιστρέψουν μαζῆ σου, διὰ νὰ φροντίσουν διὰ τὰ πράγματα τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ, σύμφωνα μὲ ὅσα περιέχονται εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου.
13 Καὶ θὰ μεταφέρουν, διὰ νὰ προσφέρουν ἐκ μέρους μου, τὰ δῶρα εἰς τὸν Κύριον τὸν Θεὸν τῶν Ἰσραηλιτῶν, τὰ ὁποῖα ἐτάξαμεν ἐγὼ καὶ οἱ φίλοι μου, ὅπως ἐπίσης καὶ κάθε χρυσίον καὶ ἀργύριον, τὸ ὁποῖον ἤθελεν ἑξευρεθῇ εἰς τὴν χώραν τῆς Βαβυλῶνος, διὰ νὰ προσφερθῇ εἰς τὸν Κύριον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, μαζῆ μὲ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ὁ λαὸς θὰ προσέφερε διὰ τὸν ἱερὸν ναὸν τῆς Ἱερουσαλήμ.
14 Αὐτοὶ ἐπίσης θὰ φροντίσουν, νὰ συγκεντρώσουν τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον, ὥστε νὰ ἀγοράσουν ταύρους καί κριοὺς καὶ ἀρνιὰ καὶ ὅσα ἀλλὰ χρειάζονται διὰ τὰς σχετικὰς θυσίας,
15 ὥστε νὰ ἠμπορέσουν νὰ προσφέρουν θυσίας πρὸς τὸν Κύριον ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον Κυρίου τοῦ Θεοῦ των, εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
16 Καὶ ὅσα ἄλλα θέλεις μαζῆ μὲ τοὺς συμπατριώτας σου νὰ προσφέρῃς χρυσὸν καὶ ἄργυρον, κάμε τα σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ σου.
17 Καὶ τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου, τὰ ὁποῖα θὰ σοῦ δοθοῦν διὰ τὰς ἀνάγκας τοῦ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ναοῦ τοῦ Θεοῦ σου, θὰ τὰ παραλάβῃς μαζῆ σου.
18 Καὶ ὅσα ἄλλα θὰ κρίνῃς ἀπαραίτητα διὰ τὴν ἀνάγκην τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ σου θὰ τὰ πάρῃς καὶ θὰ τὰ προσφέρῃς ἀπὸ τὸ βασιλικὸν θησαυροφυλάκιον.
19 Ἐγὼ δὲ ὁ ἴδιος ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης διέταξα τοὺς θησαυροφύλακας τῆς Συρίας καὶ τῆς Φοινίκης, ὅσα θὰ ζητήοῃ ὁ ἱερεὺς Ἔσδρας, ὁ ἀναγνώστης τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου νὰ τὰ χορηγήσουν προθύμως μέχρι ἑκατὸν τάλαντα ἀργυρίου.
20 Ὁμοίως δὲ νὰ χορηγήσουν σῖτον μέχρις ἑκατὸν κόρους καὶ οἶνον μέχρις ἑκατὸν μετρητάς·
21 καὶ πολλὰ ἄλλα. Ὅλα δὲ πρέπει νὰ ἐκτελεσθοῦν μὲ ἐπιμέλειαν σύμφωνα με τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, διὰ νὰ μὴ πέσῃ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τοῦ βασιλέως καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ.
22 Ἀκόμη δὲ δίδω ἐντολὴν καὶ καθιστῶ γνωστὸν εἰς σᾶς, ὅπως εἰς ὅλους τοὺς ἱερεῖς, τοὺς Λευίτας, τοὺς ἱεροψάλτας, τοὺς θυρωρούς, τοὺς ὑπηρέτας τοῦ ναοῦ καὶ τὸ ἄλλο προσωπικόν ποὺ ἀσχολεῖται εἰς τὸ ἱερὸν τοῦτο, μὴ ἐπιβληθῇ καμμία φορολογία, οὔτε καὶ καμμία ἄλλη ἐνόχλησις θὰ γίνεται εἰς αὐτοὺς καὶ κανεὶς δὲν θὰ ἔχῃ τὴν ἐξουσίαν νὰ ἐπιβάλῃ κάτι εἰς αὐτούς.
23 Καὶ σύ, Ἔσδρα, σύμφωνα μὲ τὴν σοφίαν τοῦ Θεοῦ, πρέπει νὰ ἀναδείξῃς διοικητὰς καὶ δικαστάς, διὰ νὰ δικάζουν τοὺς Ἰουδαίους εἰς ὅλην τὴν Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην, ἐκείνους οἱ ὁποῖοι γνωρίζουν τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, ἐκείνους δὲ οἱ ὁποῖοι δὲν γνωρίζουν τὸν Νόμον θὰ τοὺς διδάξῃς.
24 Ὅλοι δὲ ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι παραβαίνουν τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ σου ἢ τὸν βασιλικὸν νόμον, θὰ τιμωροῦνται αὐστηρῶς ἢ με θάνατον ἢ μὲ ἄλλην σχετικὴν τιμωρίαν, μὲ χρηματικόν, δηλαδή, πρόστιμον ἢ μὲ ἐξορίαν>.
25 Εἶπε τότε ὁ γραμματεὺς Ἔσδρας· <ἂς εἶναι δοξασμένος ὁ μόνος Κύριος, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων μου, ὁ ὁποῖος ἐνέβαλεν αὐτὰ τὰ αἰσθήματα καὶ αὐτὰς τὰς ἀποφάσεις εἰς τὴν καρδίαν τοῦ βασιλέως, διὰ νὰ δοξάσῃ τὸν ναὸν αὐτοῦ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
26 Ἀλλὰ καὶ ἐμὲ ἐδόξασεν ὁ Θεός ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ τῶν συμβούλων του καὶ ὅλων τῶν φίλων καὶ μεγιστάνων.
27 Ἐγὼ δὲ βλέπων ὁλοφάνερα τὴν βοήθειαν αὐτὴν τοῦ Κυρίου ἐπῆρα θάρρος καὶ συνεκέντρωσα ἀνθρώπους ἀπὸ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν, διὰ νὰ ἀναβοῦν μαζῆ μὲ ἐμὲ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
28 Οἱ ἀρχηγοὶ δὲ τοῦ λαοῦ κατὰ τὰς γενεὰς καὶ τὰς οἰκογενείας αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι ἀνέβησαν μαζῆ μὲ ἐμὲ ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρζου ἦσαν οἱ ἐξῆς·
29 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Φινεὲς ὁ Γηρσών. Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἰαθαμάρου ὁ Γαμαλιήλ. Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Δαυὶδ ὁ Λαττούς, ὁ υἱὸς τοῦ Σεχενίου.
30 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Φόρος ὁ Ζαχαρίας καὶ ἄλλοι ἑκατὸν πενήντα ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι κατεγράφησαν νὰ ἐπανέλθουν μαζῆ του.
31 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Φαὰθ Μωάβ, ὁ Ἐλιαωνίας, υἱὸς τοῦ Ζαραίου καὶ οἱ μαζῆ μὲ αὐτὸν διακόσιοι ἄνδρες.
32 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ζαθόης ὁ Σεχενίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεζήλου, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν ἄλλοι τριακόσιοι ἄνδρες. Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἀδίν, ὁ Ὠβήθ, υἱὸς τοῦ Ἰωνάθου, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν διακόσιοι πενῆντα ἄνδρες.
33 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἠλὰμ ὁ Ἰεσίας υἱὸς τοῦ Γοθολίου, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν ἑβδομήκοντα ἄνδρες.
34 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Σαφατίου ὁ Ζαραΐας, υἱὸς τοῦ Μιχαήλου, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν ἑβδομήκοντα ἄνδρες.
35 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἰωὰβ ὁ Ἀβαδίας, υἱὸς τοῦ Ἰεζήλου, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν ἄλλοι διακόσιοι δώδεκα ἄνδρες.
36 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Βανία ὁ Σαλιμώθ, υἱὸς τοῦ Ἰωσαφίου, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν ἑκατὸν ἑξήκοντα ἄνδρες.
37 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Βαβὶ ὁ Ζαχαρίας, υἱὸς τοῦ Βηβαΐ, καὶ οἱ μαζῆ μὲ αὐτὸν εἰκοσιοκτὼ ἄνδρες.
38 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἀστὰθ ὁ Ἰωάννης, υἱὸς τοῦ Ἀκατάν, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν ἑκατὸν δέκα ἄνδρες.
39 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἀδωνικὰμ οἱ τελευταίοι, τῶν ὁποίων τὰ ὀνόματα εἶναι: Ἐλιφαλὰ υἱὸς τοῦ Γεουὴλ καὶ Σαμαίας καὶ μαζῆ μὲ αὐτοὺς ἑβδομήκοντα ἄνδρες.
40 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Βαγὼ ὁ Οὐθί, υἱὸς τοῦ Ἰσταλκούρου, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν ἑβδομήκοντα ἄνδρες.
41 Ἐγὼ ὁ Ἔσδρας συνεκέντρωσα αὐτοὺς εἰς ποταμὸν τὸν λεγόμενον Θεράν. Ἐκεῖ κατεσκηνώσαμεν ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας, τοὺς ἐπεθεώρησα καὶ τοὺς ἐγνώρισα.
42 Ἐπειδὴ ὅμως μεταξὺ αὐτῶν δὲν εὑρῆκα ἀρκετοὺς ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Λευίτας,
43 ἔστειλα πρὸς τὸν Ἐλεάζαρον ἀνθρώπους, τὸν Ἰδουῆλον, τὸν Μαιά, τὸν Μασμάν, τὸν Ἀλναθάν, τὸν Σαμαίαν, τὸν Ἰώριβον, τὸν Νάθαν, τὸν Ἐννατάν, τὸν Ζαχαρίαν καὶ τὸν Μοσόλλαμον, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἀρχηγοὶ καὶ συνετοί, μορφωμένοι ἄνδρες.
44 Τοὺς ἔδωσα ἐντολὴν νὰ ἔλθουν νὰ ἀναζητήσουν καὶ νὰ εὕρουν τὸν Λοδδαῖον, τὸν ἀρχηγόν, ὁ ὁποῖος συνήθως εὑρίσκετο εἰς τὴν θέσιν τοῦ θησαυροφυλακίου.
45 Ἔδωσα ἐντολὴν εἰς αὐτούς, ὅπως μαζῆ μὲ τὸν Λοδδαῖον καὶ τοὺς συντρόφους αὐτοῦ καὶ τοὺς ἐκεῖ ἀρχηγοὺς τοῦ θησαυροφυλακίου συνεννοηθοῦν, διὰ νὰ ἀποστείλουν αὐτοὶ πρὸς ἡμᾶς ἱερεῖς καὶ Λευίτας, ὥστε νὰ ὑπηρετοῦν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας.
46 Ἐκεῖνοι ὑπὸ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν ὠδήγησαν πρὸς ἡμᾶς συνετοὺς καὶ μορφωμένους ἄνδρας ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Μοολί, ἀπογόνου τοῦ Λευί, υἱοῦ τοῦ Ἰακώβ· Τὸν Ἀσεβηβίαν μὲ τοὺς υἱοὺς καὶ τοὺς ἀδελφοὺς του, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἐν ὅλῳ δέκα ὀκτώ.
47 Ἐπίσης ἔφεραν πρὸς ἡμᾶς τὸν Ἀσεβίαν, τὸν Ἄννουον καὶ τὸν Ὠσαίαν, ἀδελφὸν ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Χανουναίου, μαζῆ μὲ τοὺς υἱούς των, ἄνδρας ἐν ὅλῳ εἴκοσι.
48 Τέλος ἀπὸ τοὺς ὑπηρέτας τοῦ ναοῦ, τοὺς ὁποίους εἶχε χαρίσει καὶ ἀφιερώσει ὁ Δαυὶδ καὶ οἱ ἀρχηγοὶ εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τῶν Λευιτῶν, ἄνδρας ἐν ὅλῳ διακοσίους εἴκοσι. Ὅλων δὲ αὐτῶν τὰ ὀνόματα κατεγράφησαν.
49 Ἐκεῖ λοιπόν, ὡσὰν τάξιμον, ἐκήρυξα διὰ τοὺς νέους νηστείαν καὶ προσευχὴν πρὸς τὸν Κύριον,
50 διὰ νὰ ζητήσωμεν ἀπὸ τὸν Θεὸν κατευόδιον δι' ἡμᾶς καὶ δι' ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι θὰ εὑρίσκωνται μαζῆ μας, διὰ τὰ τέκνα μας καὶ τὰ κτήνη.
51 Τοῦτο δέ, διότι ᾐσθάνθην ἐντροπὴν νὰ ζητήσω ἐκ μέρους τοῦ βασιλέως πεζοὺς καὶ ἱππεῖς πρὸς συνοδείαν μας, διὰ νὰ μᾶς ἀσφαλίσουν ἀπὸ ὅσους τυχὸν θὰ ἐπετίθεντο ἐναντίον μας εἰς τὸν δρόμον μας.
52 Εἴχομεν ἄλλωστε πεῖ εἰς τὸν βασιλέα, ὅτι ἡ προστατευτικὴ δύναμις τοῦ Κυρίου μας θὰ εἶναι μαζῆ μὲ ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τὸν ἐπικαλοῦνται διὰ τὴν πλήρη ἀποκατάστασίν των.
53 Καὶ πάλιν παρεκαλέσαμεν τὸν Κύριον ἡμῶν δι' ὅλα αὐτὰ καὶ ἡ συνείδησις μᾶς ἐπληροφόρησεν, ὅτι ὁ Κύριος εὐμενῶς ἐδέχθη τὰ αἰτήματά μας.
54 Κατόπιν ἐξεχώρισα ἀπὸ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν ἱερέων δώδεκα ἄνδρας τὸν Ἐσερεβίαν καὶ τὸν Σαμίαν καὶ μαζῆ μὲ αὐτοὺς δώδεκα ἄλλους ἄνδρας ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς των.
55 Ἐζύγισα καὶ παρέδωκα εἰς αὐτοὺς τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον, τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, τὰ ὁποῖα ἐδώρησεν ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ σύμβουλοι αὐτοῦ καὶ οἱ μεγιστᾶνες αὐτοῦ καὶ ὅλος ὁ ἰσραηλιτικὸς λαός.
56 Ἐζύγισα, λοιπόν, καὶ παρέδωκα εἰς αὐτοὺς ἑξακόσια πενήντα τάλαντα ἀργυρίου, ἀργυρᾶ σκεύη ἀξίας ἑκατὸν ταλάντων, ἑκατὸν τάλαντα χρυσίου, εἴκοσι χρυσᾶ ποτήρια, δώδεκα τεμάχια χάλκινα σκεύη ἀπὸ καθαρὸν χαλκόν, τὰ ὁποῖα ἔλαμπαν ὅπως ὁ χρυσός.
57 Καὶ εἶπα εἰς αὐτούς· Ὅπως σεῖς εἶσθε ἅγιοι καὶ ἀφιερωμένοι εἰς τὸν Κύριον, καὶ τὰ ἅγια αὐτὰ σκεύη, ὁ χρυσὸς καὶ ὁ ἄργυρος, εἶναι ἅγια, ἀφιερωμένα καὶ αὐτὰ εἰς τὸν Κύριον, τὸν Κύριον τῶν πατέρων ἡμῶν.
58 Λοιπόν, ἀγρυπνήσατε καὶ φυλάξατε αὐτά, μέχρις ὅτου τὰ παραδώσετε εἰς τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευιτῶν, εἰς τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν πατριῶν τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ κατατεθοῦν αὐτὰ εἰς τὰ θησαυροφυλάκια τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ μας.
59 Οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται, οἱ ὁποῖοι παρέλαβον τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὰ ἱερὰ αὐτὰ σκεύη, τὰ ἔφεραν πράγματι εἰς τὸν ἐν Ἱερουσαλὴμ ναὸν τοῦ Κυρίου.
60 Τὴν δωδεκάτην δὲ ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνὸς ἐξεκινήσαμεν ἀπὸ τὸν ποταμὸν Θερὰ καὶ ἐπροχωρήσαμεν, ἕως ὅτου ἤλθομεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ κάτω ἀπὸ τὴν παντοδύναμον προστατευτικὴν χεῖρα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας. Ὁ Κύριος μᾶς ἐφύλαξε καὶ μᾶς ἐγλύτωσεν εἰς τὸν δρόμον μας ἀπὸ ἐπιθέσεις παντὸς ἐχθροῦ, ὥστε ἐφθάσαμεν ἀσφαλεῖς εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
61 Ὅταν ἐπέρασαν τρεῖς ἡμέραι, κατὰ τὴν τετάρτην ἡμέραν ἐζυγίσθη τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον, παρεδόθη δὲ διὰ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου εἰς τὸν ἱερέα Μαρμωθί, τὸν υἱόν τοῦ Οὐρίου.
-62 Μαζῆ μὲ αὐτὸν ἦτο ὁ Ἐλεάζαρ, ὁ υἱὸς τοῦ Φινεές, ὅπως ἐπίσης μαζῆ του ἦσαν ὁ Ἰωσαβδὸς υἱὸς τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ὁ Μωὲθ υἱὸς τοῦ Σαδάννου, οἱ Λευῖται - ἐκεῖ ἔγινεν ἀρίθμησις καὶ ζύγισις ὅλων τῶν ἱερῶν σκευῶν καὶ κατεγράφη τὸ βάρος ἑνὸς ἑκάστου ἀπὸ αὐτὰ τὴν ὥραν ἐκείνην.
63 Ὅλοι δὲ ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἐπανῆλθαν ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ σῶοι, προσέφεραν θυσίαν εἰς τὸν Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραὴλ δώδεκα ταύρους δι' ὅλον τὸ ἰσραηλιτικὸν ἔθνος, ἐνενηνταὲξ κριούς, ἑβδομηνταδύο ἀμνοὺς καὶ δώδεκα τράγους ὡς θυσίαν ὑπὲρ τῆς σωτηρίας· ὅλα θυσίαν πρὸς τὸν Κύριον.
64 Κατόπιν ὁ Ἔσδρας καὶ οἱ περὶ αὐτὸν ἀρχηγοὶ τῶν πατριῶν παρέδωσαν τὰς διαταγὰς τοῦ βασιλέως εἰς τοὺς βασιλικοὺς ὑπαλλήλους καὶ εἰς τοὺς διοικητὰς τῆς Κοίλης Συρίας καὶ Φοινίκης καὶ ἐδόξασαν τὸ ἰουδαϊκὸν ἔθνος καὶ τὸν ἱερὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.
65 Ὅταν ἔγιναν καὶ ἐτελείωσαν ὅλα αὐτά, προσῆλθον εἰς ἐμὲ οἱ ἀρχηγοὶ τοῦ λαοῦ καὶ μοῦ εἶπαν·
66 <οὔτε τὸ ἔθνος τῶν Ἰσραηλιτῶν, οὔτε οἱ ἄρχοντες, οὔτε οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται ἐχωρίσθησαν αὐτὸ τοὺς ξένους λαοὺς τῆς χώρας καὶ ἀπὸ τὰ ἁμαρτωλὰ μιάσματα αὐτῶν, ἀπὸ τοὺς Χαναναίους, τοὺς Χετταίους, τοὺς Φερεζαίους, τοὺς Ἰεδουσαίους, τοὺς Μωαβίτας, τοὺς Αἰγυπτίους καὶ τοὺς Ἰδουμαίους.
67 Διότι ἦλθον εἰς γάμον μὲ τὰς θυγατέρας αὐτῶν, μὲ τὰς ὁποίας καὶ συγκατῴκησαν καὶ αὐτοὶ καὶ τὰ παιδιά των καὶ ἔτσι τὸ ἅγιον σπέρμα τοῦ Ἰσραήλ, ἀνεμίχθη καὶ ἐμολύνθη μὲ τὰ ξένα ἔθνη τῆς γῆς. Καὶ αὐτοὶ ἀκόμη οἱ ἀρχηγοὶ καὶ οἱ ἐπίσημοι ἄνδρες τοῦ Ἰσραὴλ συμμετεῖχον εἰς τὴν ἀνομίαν αὐτὴν ἐξ ἀρχῆς>.
68 Μόλις ἤκουσα αὐτά, ἔσχισα τὰ ἱμάτιά μου καὶ αὐτὴν τὴν ἱερατικήν μου στολήν, ἀπέσπασα τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ πώγωνός μου καὶ ἐκάθισα σκεπτικὸς καὶ περίλυπος.
69 Ἐνῷ δὲ ἐγὼ ἤμην πενθῶν διὰ τὴν ἁμαρτίαν αὐτὴν καὶ ἐκαθήμην περίλυπος ἕως τῆς ἀπογευματινῆς θυσίας, συνεκεντρώθησαν πρὸς ἐμὲ ὅλοι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι εὐλαβοῦντο τὸ θέλημα Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἐκινοῦντο εἰς ἐφαρμογήν του.
70 Ὅταν ἠγέρθην ἀπὸ τὴν νηστείαν καὶ τὴν συντριβὴν αὐτὴν μὲ σχισμένα τὰ ἐνδύματά μου καὶ τὴν ἱερὰν στολήν, ἔκαμψα τὰ γόνατά μου, ὕψωσα τὰς χεῖρας μου πρὸς τὸν Κύριον καὶ εἶπα
71 Κύριε, ἔχω καταληφθῇ ἀπὸ μεγάλην ἐντροπὴν ἐνώπιόν σου.
72 Διότι αἱ ἁμαρτίαι μας ἐπληθύνθησαν καὶ ηὐξήθησαν ὑπὲρ τὰς κεφαλάς μας, αἱ δὲ λόγῳ τῆς ἀγνοίας μας παραβάσεις τοῦ θείου σου θελήματος ἔφθασαν ἕως εἰς τὸν οὐρανόν.
73 Ἀπὸ τοὺς χρόνους τῶν πατέρων μας καὶ ἐν συνεχείᾳ μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς ἁμαρτάνομεν.
74 Ἐξ αἰτίας τῶν προσωπικῶν μας ἁμαρτιῶν καὶ τῶν ἁμαρτιῶν τῶν πατέρων μας, παρεδόθη μὲν μαζῆ μὲ τοὺς ἀδελφούς μας καὶ τοὺς βασιλεῖς μας καὶ τοὺς ἱερεῖς ἡμῶν, εἰς τὴν κυριαρχίαν τῶν βασιλέων τῆς γῆς. Ἄλλοι ἀπὸ ἡμᾶς ἐσφάγησαν μὲ ρομφαίαν, ἄλλοι ὠδηγήθησαν εἰς αἰχμαλωσίαν, ἄλλοι ὑπέστησαν λεηλασίας, ὅλα μὲ πολὺν ἐξευτελισμὸν μέχρι τῆς σημερινῆς ἡμέρας.
75 Καὶ τώρα πόσον τάχα ἔλεός σου ἐδόθη ἀπὸ σὲ πρὸς ἡμᾶς, Κύριε, ὥστε νὰ ἀπομείνῃ κάποιον ὑπόλειμμα, κάποια ρίζα, κάποιο ὄνομά μας εἰς τὸν ἱερὸν τοῦτον τόπον τοῦ ναοῦ σου
76 καὶ νὰ ἀναλάμψῃ φῶς εἰς ἡμᾶς εἰς τὸν οἶκον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ὁδηγητικὸν ὡσὰν φωτεινὸν ἄστρον, καὶ νὰ μᾶς δώσῃ τροφὴν κατὰ τὸν καιρὸν τῆς δουλείας μας; Δοξασμένον τὸ ὄνομά σου, διότι καὶ κατὰ τοὺς χρόνους τῆς δουλείας μας δὲν ἐγκατελείφθημεν ἀπὸ τὸν Κύριον τὸν Θεόν μας.
77 Ἀλλὰ ἔφερεν ἐτσι τὰ πράγματα, ὥστε ἡμεῖς νὰ εὕρωμεν χάριν ἐνώπιον τῶν βασιλέων τῶν Περσῶν καὶ νὰ μᾶς δίδουν αὐτοὶ τροφάς.
78 Ἔκαμεν ὥστε νὰ εὐλαβηθοῦν καὶ νὰ τιμήσουν αὐτοὶ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου μας καὶ νὰ εὐδοκήσουν, ὥστε νὰ ἀνοικοδομηθῇ ἡ ἐρημωθεῖσα Σιών, διὰ νὰ δοθῇ εἰς ἡμᾶς κάποια σταθερὰ καὶ ἀσφαλὴς παραμονὴ εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ τὴν Ἱερουσαλήμ.
79 Καὶ τώρα ἡμεῖς οἱ ἁμαρτωλοὶ καὶ παραβάται τί θὰ εἴπωμεν, Κύριε, ἔχοντες αὐτὰ ὑπ' ὄψιν; Διότι παρέβημεν τὰ προστάγματά σου, τὰ ὁποῖα διὰ μέσου τῶν δούλων σου τῶν προφητῶν παρέδωσες λέγων·
80 Ὅτι ἡ γῆ, εἰς τὴν ὁποίαν εἰσέρχεσθε διὰ νὰ τὴν κατακτήσετε καὶ κληρονομήσετε, εἶναι μολυσμένη ἀπὸ τὰς ἠθικὰς ἀκαθαρσίας τῶν ξένων λαῶν τῆς χώρας αὐτῆς καὶ αἱ ἀσχημίαι των τὴν ἔχουν πλημμυρίσει.
81 Καὶ τώρα ἀκούσατέ με. Τὰς θυγατέρας σας νὰ μὴ τὰς δώσετε ὡς συζύγους εἰς τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνδρῶν τῆς χώρας αὐτῆς καὶ σεῖς νὰ μὴ λάβετε τὰς θυγατέρας ἐκείνων ὡς συζύγους διὰ τὰ παιδιά σας.
82 Καθ' ὅλον τὸν χρόνον τῆς ζωῆς σας δὲν θὰ ἐπιζητήσετε νὰ ἔχετε εἰρήνην μὲ αὐτούς, διότι ἔτσι θὰ ἠμπορέσετε νὰ ἀπολαύσετε τὰ ἀγαθὰ τῆς χώρας αὐτῆς καὶ νὰ τὰ ἀφήνετε ὡς κληρονομίαν εἰς τὰ παιδιά σας εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας.
83 Αὐτὰ εἶπες, Κύριε, διὰ τοῦτο καὶ κάθε συμφορά, ἡ ὁποῖα μᾶς εὑρίσκει, ἔρχεται ἕνεκα τῆς κακῆς μας διαγωγῆς καὶ τῶν μεγάλων ἁμαρτιῶν μας. Καὶ ὅμως σύ, Κύριε, ὁ ἐλεήμων μᾶς ἀνεκούφισες ἐπανειλημμένως ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας μας
84 καὶ ἔδωσες εἰς ἡμᾶς αὐτὴν τὴν ἐθνικὴν ρίζαν. Ἡμεῖς ὅμως ἀδιόρθωτοι ἐπανήλθομεν καὶ πάλιν εἰς τὴν παράβασιν τοῦ νόμου σου, διότι ἀνεμίχθημεν, διὰ τῶν παρανόμων αὐτῶν γάμων μας, μὲ τοὺς ἀκαθάρτους εἰδωλολατρικοὺς λαοὺς αὐτῆς τῆς χώρας.
85 Καὶ ὅμως σύ, Κύριε,δὲν ὠργίσθης, ὥστε νὰ μᾶς ἐξολοθρεύσῃς ἐξ ὁλοκλήρου καὶ νὰ μὴ μείνῃ ἀπὸ ἡμᾶς οὔτε ρίζα, οὔτε σπέρμα, οὔτε κἂν τὰ ὄνομά μας;
86 Κύριε, Θεέ τοῦ Ἰσραήλ, σὺ εἶσαι ἀξιόπιστος καὶ συνεπὴς εἰς τὰς ὑποσχέσεις σου. Διὰ τοῦτο καὶ παρέμεινε μέχρι σήμερον κάποια ρίζα ἀπὸ ἡμᾶς.
87 Ἰδοὺ λοιπόν, Κύριε, εἴμεθα ἐνώπιόν σου μὲ τὴν συναίσθησιν τῶν ἀνομιῶν μας. Δὲν ἔχομεν τὸ θάρρος νὰ σταθῶμεν ὄρθιοι ἐνώπιόν σου ἐξ αἰτίας τῶν ἀνομιῶν μας>.
88 Τὴν ὥραν κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Ἔσδρας μὲ δάκρυα εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ πρηνὴς ἐνώπιον τοῦ ναοῦ, προσηύχετο καὶ ἐξωμολογεῖτο αὐτὰ τὰ ἁμαρτήματα, συνεκεντρώθη ὁλόγυρα πρὸς αὐτὸν πάρα πολὺς λαὸς ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, ἄνδρες, γυναῖκες καὶ νέοι. ῞Ολον δὲ αὐτὸ τὸ πλῆθος συναισθανόμενον τὴν βαρεῖαν ἐνοχήν του ἀπέναντι τοῦ Κυρίου ἀνελύθη εἰς πολὺ μεγάλον κλαυθμόν.
89 Τότε ὁ Ἰεχονίας, υἱὸς τοῦ Ἰεήλου, ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραήλ, ἀνεφώνησε μὲ μεγάλων φωνὴν καὶ εἶπεν· <Ἔσδρα, ἡμεῖς ἡμαρτήσαμεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ ἐλάβαμεν ὡς συζύγους γυναῖκας ἀλλογενεῖς ἀπὸ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη τῆς γῆς. Ἀλλὰ τώρα ὅλος ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς εἶναι ἕτοιμος νὰ ἐπανορθώσῃ τὸ σφάλμα του.
90 Διὰ τοῦτο ἐνόρκως θὰ ὑποσχεθῶμεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, νὰ ἐκδιώξωμεν ὅλας τὰς γυναῖκας, τὰς ὁποίας ἐπήραμεν ἀπὸ τοὺς ξένους λαούς, ὅπως ἐπίσης καὶ τὰ παιδιὰ τὰ ὁποῖα ἐγεννήθησαν ἀπὸ αὐτάς, ὅπως σὺ θέλεις. Αὐτὸ θὰ κάμουν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται, οἱ ὁποῖοι ὑπακούουν εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου.
91 Σήκω λοιπὸν καὶ κάμε ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον πρέπει, καὶ ἡμεῖς εἴμεθα μαζῆ σου, διὰ νὰ σὲ βοηθήσωμεν>.
92 Ὁ Ἔσδρας ἐσηκώθη καὶ ὥρκισε τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν ἱερέων, τῶν Λευιτῶν καὶ ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν νὰ ἐφαρμόσουν ὅλα αὐτά. Ἐκεῖνοι δὲ ἐδέχθησαν καὶ ὡρκίσθησαν.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

πειτα ἀπὸ ἀρκετὰ χρόνια, καὶ συγκεκριμένως ὅταν ἐβασίλευεν εἰς τὴν Περσίαν ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης, ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, ἐν συνεχείᾳ ἐκείνων ποὺ εἶχαν ἐπανέλθει μὲ τὸν Ζοροβάβελ, ὁ Ἔσδρας, ὁ υἱὸς τοῦ Σαραίου. Οἱ πρόγονοι τοῦ Ἔσδρα κατὰ σειρὰν ἦσαν οἱ ἑξῆς: Ἐζεχρίας, Χελκίας, Σαλῆμος,
2 Σαδδοῦκος, Ἀχιτώβ, Ἀμαρίας, Ὀζίας, Βοκκά, Ἀβισαΐ, Φινεές, Ἐλεάζαρ καὶ ὁ Ἀαρών, ὁ πρῶτος ἀρχιερεὺς τῶν Ἰσραηλιτῶν.
3 Αὐτὸς λοιπὸν ὁ Ἔσδρας, ὁ ὁποῖος ἦτο ἱκανὸς καὶ ἔξυπνος γραμματεύς, δηλαδὴ γραφεὺς τοῦ βασιλέως, ἀλλὰ καὶ βαθὺς ἑρμηνευτὴς καὶ διδάσκαλος τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου, ποὺ εἶχε δοθῇ ἀπὸ τὸν Θεὸν εἰς τοὺς Ἰσμαηλίτας, ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἀνέβη εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
4 Ἐχάρισε δὲ ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν Ἔσδραν τιμὴν καὶ δόξαν, διότι εὑρῆκε χάριν ἐνώπιόν του, καὶ ἰκανοποίησεν ὅλα τὰ αἰτήματά του.
5 Μαζὶ μὲ τὸν Ἔσδραν ἀνέβηκαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἄλλοι Ἰσραηλῖται, ἱερεῖς, Λευῖται, ἱεροψάλται, θυρωροὶ καὶ ὑπηρέται τοῦ Ναοῦ.
6 Ἡ ἐπάνοδος αὐτὴ μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Ἔσδραν συνέβη κατὰ τὸ ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρταξέρξου καὶ συγκεκριμένως τὸν πέμπτον μῆνα (τοῦ ἑβδόμου ἔτους τῆς βασιλείας του). Ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα κατὰ τὴν πρωτομηνιὰν τοῦ πρώτου μηνός, δηλαδὴ τοῦ Νισάν, καὶ ἔφθασαν μετὰ τέσσερις μῆνες εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ χωρὶς καμμίαν δυσκολίαν, διότι ὁ Κύριος εὐώδωσε τὸ ταξίδιόν των καὶ κατηύθυνεν Ἐκεῖνος τὸν Ἔσδραν.
7 Τὸν ἐπροστάτευσε δὲ ὁ Θεός, διότι ὁ Ἔσδρας ἐμελετοῦσε μὲ πολλὴν προσοχὴν τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ καὶ ἐφρόντιζε μὲ ἰδιαιτέραν ἐπιμέλειαν, ὥστε νὰ μὴ παραλειφθῇ τίποτε ἀπὸ ὅσα ὥριζεν ὁ Νόμος τοῦ Κυρίου καὶ νὰ διδάσκῃ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας τὰ προστάγματα καὶ τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ.
8 Εὑρέθη δὲ τὸ ἑξῆς ἀντίγραφον τὸν διατάγματος, τὸ ὁποῖον ὑπέγραψεν ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης καὶ τὸ παρέδωσεν εἰς τὸν Ἔσδραν, ποὺ ἦτο ἱερεὺς καὶ ἀναγνώστης, διδάσκαλος δηλαδὴ τὸν Νόμου τοῦ Κυρίου:
9 <Ἐγώ, ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης, γράφω αὐτὰ διὰ τὸν Ἔσδραν, τὸν ἱερέα καὶ ἀναγνώστην τοῦ Νόμου τοῦ Κυρίου, καὶ τοῦ εὔχομαι νὰ χαίρῃ.
10 Ἀφοῦ ἐσκέφθην μὲ φιλανθρωπίαν, ἀπεφάσισα καὶ διέταξα νὰ φύγουν μαζί σου καὶ νὰ ὑπάγουν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὅσοι ἀπὸ τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων ἐπιθυμοῦν καὶ προτιμοῦν νὰ ζήσουν ἐκεῖ, καθὼς ἐπίσης καὶ ὅσοι θέλουν ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Λευΐτας, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται τώρα εἰς τὴν ἐπικράτειάν μου.
11 Ὅσοι λοιπὸν ἔχουν αὐτὴν τὴν διάθεσιν, ἂς ξεκινήσουν μὲ ἐνθουσιασμὸν μαζί σου, ὅπως ἀπεφασίσθη ἀπὸ ἐμὲ καὶ τοὺς ἑπτὰ ἀγαπητοὺς συμβούλους μου.
12 Εἶναι ἐλεύθεροι νὰ ἐπιστρέψουν καὶ νὰ φροντίσουν διὰ κάθε τι, ποὺ ἀφορᾷ τὴν Ἰουδαίαν καὶ τὴν Ἱερουσαλήμ, συμφώνως πρὸς ὅσα περιέχονται εἰς τὸν Νόμον τοῦ Κυρίου.
13 Θέλω ἐπίσης νὰ μεταφέρουν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ νὰ προσφέρουν εἰς τὸν Κύριον καὶ Θεὸν τοῦ Ἰσραὴλ τὰ δῶρα, ποὺ ἔταξα ἐγὼ μαζὶ μὲ τοὺς φίλους μου. Νὰ μεταφερθῇ ἀκόμη καὶ ὅλο τὸ χρυσάφι καὶ ἀσῆμι τῶν Ἰουδαίων, ποὺ θὰ εὑρεθῇ εἰς τὴν χώραν τῆς Βαβυλωνίας, καὶ νὰ δοθῇ εἰς τὸν Κύριον, ποὺ λατρεύεται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Εἰς αὐτὰ θὰ προστεθῇ καὶ τὸ χρυσάφι καὶ ἀσῆμι, ποὺ εἶχε δωρηθῇ ἀπὸ τὸν λαὸν τῶν Ἰουδαίων εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ των εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἶχε μεταφερθῆ εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
14 Νὰ μαζευθῇ δὲ αὐτὸ τὸ χρυσάφι καὶ τὸ ἀσῆμι, διὰ νὰ προμηθευθοῦν ταύρους καὶ κριάρια καὶ ἀρνιὰ καὶ τὰ σχετικὰ μὲ αὐτά,
15 ὥστε νὰ ἔχουν νὰ προσφέρουν εἰς τὸν Κύριον θυσίας εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ των, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
16 Καὶ ὅλα ἐπίσης, ὅσα θὰ θελήσῃς σύ, ὁ Ἔσδρας, μαζὶ μὲ τοὺς ἀδελφούς σου Ἰουδαίους, νὰ κάμῃς μὲ χρυσάφι καὶ ἀσῆμι, εἶσαι ἐλεύθερος νὰ τὰ κάμνῃς συμφώνως πρὸς τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ σου.
17 Τὰ δὲ ἱερὰ σκεύη τοῦ Κυρίου, ποὺ σοῦ δίδονται διὰ τὰς ἀνάγκας τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ σου, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ,
18 καὶ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα, ὅσα θεωρεῖς ἀπαραίτητα διὰ τὰς ἀνάγκας τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ σου, θὰ τὰ ἐξοικονομήσῃς ἀπὸ αὐτά, ποὺ θὰ πάρῃς ἀπὸ τὸ βασιλικὸν θησαυροφυλάκιον.
19 Καὶ σὲ διαβεβαιώνω ἐγώ, ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης, ὅτι διέταξα ἤδη τοὺς θησαυροφύλακας τῆς Συρίας καὶ τῆς Φοινίκης νὰ δῶσουν μὲ προθυμίαν ὅσα στείλῃ καὶ ζητήσῃ ὁ Ἔσδρας, ὁ ἱερεὺς καὶ ἀναγνώστης τοῦ Νόμου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου. Ἔχουν ἐντολὴν νὰ δῶσουν ἕως ἑκατὸν ἀσημένια τάλαντα,
20 καθὼς καὶ ἕως ἑκατὸν κόρους (45.000 λίτρα) σιτάρι καὶ ἑκατὸν μετρητὰς (4.500 λίτρα) κρασί,
21 καὶ πολλὰ ἄλλα. Ὅλα νὰ γίνουν μὲ κάθε ἐπιμέλειαν πρὸς τιμὴν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου καὶ ὅπως ὁρίζεται εἰς τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ μὴ συμβῇ κάτι κακόν, ἐξ αἰτίας τῆς ὀργῆς τοῦ Κυρίου, εἰς τὴν βασιλικὴν ἐξουσίαν τοῦ βασιλέως καὶ τῶν υἱῶν του.
22 Λέγω δὲ καὶ εἰς σᾶς, τὰ ὄργανα τοῦ κράτους μου, νὰ μὴ βάλετε καμμίαν φορολογίαν εἰς ὅλους τοὺς ἱερεῖς, τοὺς Λευΐτας, τοὺς ἱεροψάλτας, τοὺς θυρωρούς, τοὺς ὑπηρέτας τοῦ Ναοῦ καὶ εἰς ὅλους, ὅσοι ἀσχολοῦνται μὲ τὸν Ναόν. Νὰ μὴ γίνῃ τίποτε εἰς βάρος των. Κανεὶς δὲν ἔχει τὴν ἄδειαν νὰ ἐπιβάλῃ κάτι εἰς αὐτούς.
23 Καὶ σύ, Ἔσδρα, συμφώνως πρὸς τὴν σοφίαν, ποὺ σοῦ ἐχάρισεν ὁ Θεός, ἀνάδειξε κριτὰς καὶ δικαστάς, διὰ νὰ δικάζουν εἰς ὅλην τὴν Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην ὅλους, ὅσοι γνωρίζονν τὸν Νόμον τὸν Θεοῦ σου. Αὐτοὺς δὲ ποὺ δὲν τὸν γνωρίζονν, πρέπει νὰ τοὺς διδάξῃς.
24 Ὅλοι δέ, ὅσοι θὰ παραβαίνονν τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ σου, καθὼς καὶ τὸν νόμον τὸν βασιλέως, πρέπει νὰ τιμωροῦνται μὲ κάθε ἀκρίβειαν καὶ ἀνστηρότητα, εἴτε μὲ θάνατον, εἴτε μὲ ἄλλην σωματικὴν ποινήν, εἴτε μὲ χρηματικὴν ἀποζημίωσιν, εἴτε μὲ ἐξορίαν>.
25 Ὅταν ἐπῆρε τὸ διάταγμα αὐτὸ ὁ Ἔσδρας, εἶπεν: <Ἂς εἶναι δοξασμένος ὁ μόνος Κύριος, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων μου, ποὺ ἐχάρισε τέτοιαν διάθεσιν εἰς τὴν καρδιὰν τοῦ βασιλέως, ὥστε νὰ τιμήσῃ καὶ δοξάσῃ τὸν Ναόν Του, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
26 Ἐτίμησε δὲ ὁ Κύριος καὶ ἐμὲ ἐμπρὸς εἰς τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην καὶ τοὺς συμβούλους του καὶ ἐμπρὸς εἰς ὅλους τοὺς φίλους καὶ ἄρχοντάς του.
27 Καὶ ἐπῆρα θάρρος μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μου καὶ ἐμάζευσα ἀνθρώπους ἀπὸ τοὺς αἰχμαλώτους Ἰσραηλίτας, ποὺ ἤθελαν νὰ ἀνεβοῦν μαζί μου εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
28 Οἱ δὲ ἀρχηγοὶ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἀνέβηκαν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα μαζὶ μὲ ἐμέ, τὸν Ἔσδραν, ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρξου κατὰ τὰς πατριαρχικὰς γενεὰς καὶ οἰκογενείας των, ἦσαν οἱ ἑξῆς:
29 Ὁ Γηρσὼν ἀπὸ τὴν ἱερατικὴν γενεὰν τοῦ Φινεές. Ὁ Γαμαλιὴλ ἀπὸ τὴν οἰκογένειαν τοῦ Ἰαθαμάρου. Ὁ Λαττούς, ὁ υἱὸς τοῦ Σεχενίου, ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Δαβίδ.
30 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Φόρος ὁ Ζαχαρίας καὶ αὐτοὶ ποὺ κατεγράφησαν μαζί του, ἐν συνόλῳ ἑκατὸν πενῆντα (150) ἄνδρες.
31 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Φαάθ - Μωὰβ ὁ Ἐλιαωνίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ζαραίου, καὶ ὅσοι ἦσαν μαζί του, ἐν συνόλῳ διακόσιοι (200) ἄνδρες.
32 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ζαθόης ὁ Σεχενίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεζήλου, καὶ μαζί του ἄλλοι τριακόσιοι (300) ἄνδρες. Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀδὶν ὁ Ὠβήθ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωνάθου, καὶ μαζί του διακόσιοι πενῆντα (250) ἄνδρες.
33 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἠλὰμ ὁ Ἰεσίας, ὁ υἱὸς τοῦ Γοθολίου, καὶ μαζί του ἑβδομῆντα (70) ἄνδρες.
34 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Σαφατίου ὁ Ζαραΐας, ὁ υἱὸς τοῦ Μιχαήλου, καὶ μαζί του ἑβδομῆντα (70) ἄνδρες.
35 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰωὰβ ὁ Ἀβαδίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεζήλου, καὶ μαζί του διακόσιοι δώδεκα (212) ἄνδρες.
36 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Βανίας ὁ Σαλιμώθ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσαφίου, καὶ μαζί του ἑκατὸν ἑξῆντα (160) ἄνδρες.
37 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Βαβὶ ὁ Ζαχαρίας, ὁ υἱὸς τοῦ Βηβαΐ, καὶ μαζί του εἴκοσι ὀκτώ (28) ἄνδρες.
38 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀστὰθ ὁ Ἰωάννης, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀκατάν, καὶ μαζί του ἑκατὸν δέκα (110) ἄνδρες.
39 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀδωνικὰμ οἱ τελευταῖοι, τὰ ὀνόματα τῶν ἀρχηγῶν τῶν ὁποίων ἦσαν: Ἐλιφαλά, ὁ υἱὸς τοῦ Γεουήλ, καὶ Σαμαίας. Μαζὶ μὲ αὐτοὺς ἦσαν καὶ ἄλλοι ἑβδομῆντα (70) ἄνδρες.
40 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Βαγὼ ὁ Οὐθί, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰσταλκούρου, καὶ μαζί του ἄλλοι ἑβδομῆντα (70) ἄνδρες.
41 Καὶ ἀφοῦ τοὺς συγκέντρωσα ὅλους αὐτοὺς ἐγώ, ὁ Ἔσδρας, εἰς τὸν ποταμὸν ποὺ ὠνομάζετο Θεράν, ἐστρατοπεδεύσαμεν ἐκεῖ ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας καὶ τοὺς ἐγνώρισα πολὺ καλά.
42 Ἐπειδὴ ὅμως δὲν εἶδα ἐκεῖ κανένα ἱερέα καὶ Λευίτην,
43 ἔστειλα ἀνθρώπούς μου πρὸς τὸν Ἐλεάζαρον, τὸν Ἰδουῆλον, τὸν Μαιά, τὸν Μασμάν, τὸν Ἀλναθάν, τὸν Σαμαίαν, τὸν Ἰώριβον, τὸν Νάθαν, τὸν Ἐννατάν, τὸν Ζαχαρίαν καὶ τὸν Μοσόλλαμον, ποὺ ἦσαν ἀρχηγοὶ πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν καὶ συνετοὶ καὶ ἱκανοὶ ἄνδρες,
44 καὶ τοὺς εἶπα νὰ ὑπάγουν εἰς τὸν Λοδδαῖον, ὁ ὁποῖος ἦτο ἄρχων τοῦ τόπου, ὅπου ὑπῆρχε τὸ θησαυροφυλάκιον.
45 Τοὺς ἔδωσα δὲ ἐντολὴν νὰ συζητήσουν μὲ τὸν Λοδδαῖον καὶ μὲ τοὺς ἰδικούς του καὶ μὲ τοὺς θησαυροφύλακας, ποὺ ἦσαν ἐπὶ τόπου, διὰ νὰ μᾶς ἀποστείλουν ἱερεῖς καὶ Λευΐτας, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἀπαραίτητοι διὰ νὰ λειτουργοῦν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου μας.
46 Καὶ μᾶς ἔφεραν πράγματι, μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ παντοδυνάμου Κυρίου μας, ἄνδρας συνετοὺς καὶ κατηρτισμένους ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Μοολί, ποὺ ἦτο ἀπόγονος τοῦ Λευΐ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἰακώβ, τὸν Ἀσεβηβίαν καὶ τοὺς υἱούς του καὶ τοὺς ἀδελφούς του, ποὺ ἦσαν ἐν συνόλῳ δεκαοκτὼ (18).
47 Ἔφεραν ἐπίσης καὶ ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Χανουναίου τὸν Ἀσεβίαν καὶ τὸν Ἄννουον καὶ τὸν ἀδελφόν του Ὠσαίαν μαζὶ μὲ τοὺς υἱούς των, ἐν συνόλῳ εἴκοσι (20) ἄνδρας.
48 Καὶ ἀπὸ τοὺς ὑπηρέτας τοῦ Ναοῦ, τοὺς ὁποίους εἶχε δώσει ὁ Δαβὶδ μαζὶ μὲ τοὺς ἄλλους ἄρχοντας εἰς τὸν Ναόν, διὰ νὰ βοηθοῦν εἰς τὰς ἐργασίας τῶν Λευιτῶν, ἦλθαν ἐν συνόλῳ διακόσιοι εἴκοσι (220) ὑπηρέται τοῦ ἱεροῦ τόπου τῆς λατρείας. Κατεγράφησαν δὲ λεπτομερῶς τὰ ὀνόματα ὅλων αὐτῶν.
49 Καὶ ἐκήρυξα καὶ ὥρισα ἐκεῖ ὡς τάμα νὰ νηστεύσουν οἱ νέοι ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
50 Σκοπὸς αὐτῆς τῆς νηστείας ἦτο νὰ ζητήσωμεν μὲ προσευχὴν ἀπὸ τὸν Κύριον νὰ κατευοδώσῃ τὴν πορείαν καὶ ἡμῶν καὶ ὅλων, ὅσοι ἦσαν μαζί μας, δηλαδὴ τὰ τέκνα μας καὶ τὰ κτήνη.
51 Τὸ ἔκαμα αὐτό, διότι ἐντράπηκα νὰ ζητήσω ἀπὸ τὸν βασιλέα νὰ μᾶς δώσῃ στρατιώτας πεζοὺς καὶ ἱππεῖς καὶ προπομπούς, οἱ ὁποῖοι θὰ μᾶς συνώδευαν καὶ θὰ μᾶς ἐπροστάτευαν ἀπὸ τοὺς τυχὸν ἐχθρούς μας.
52 Διότι εἴπαμεν εἰς τὸν βασιλέα ὅτι ἡ δύναμις τοῦ Κυρίου μας θὰ ἦτο μαζὶ μὲ αὐτούς, ποὺ Τὸν ἐπικαλοῦνται καὶ θέλουν νὰ ἀποκατασταθοῦν πλήρως εἰς τὸν τόπον τῆς λατρείας Του.
53 Καὶ ἱκετεύσαμεν καὶ πάλιν τὸν Κύριόν μας δι' ὅλα αὐτὰ καὶ ἐνοιώσαμεν μέσα μας ὅτι εἱσήκουσε μὲ εὐμένειαν τὴν δέησίν μας.
54 Ἐξεχώρισα κατόπιν ἀπὸ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν ἱερατικῶν οἰκογενειῶν δώδεκα ἄνδρας καὶ τὸν Ἐσερεβίαν καὶ τὸν Σαμίαν καὶ μαζὶ μὲ αὐτοὺς ἄλλους δώδεκα ἄνδρας ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς των.
55 Καὶ ἔστησα ἐμπρός των καὶ ἐμέτρησα τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι καὶ τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου μας, τὰ ὁποῖα μᾶς ἐδώρησαν ὁ βασιλεύς, οἱ σύμβουλοί του καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται.
56 Καὶ ἀφοῦ τὰ ἐμέτρησα ἐμπρός των, τοὺς παρέδωσα ἑξακόσια πενῆντα (650) ἀσημένια τάλαντα καὶ σκεύη ἀσημένια ἀξίας ἑκατὸν (100) ταλάντων, ἑκατὸν (100) ἐπίσης τάλαντα χρυσᾶ, εἴκοσι (20) χρυσᾶ σκεύη (φιάλες) καὶ δώδεκα (12) χάλκινα σκεύη, ποὺ ἦσαν ἀπὸ γνήσιον χαλκὸν καὶ ἔλαμπαν σὰν νὰ ἦσαν σκεύη χρυσᾶ.
57 Καὶ εἶπα πρὸς αὐτούς: <Σεῖς εἶσθε καὶ πρέπει νὰ εἶσθε ἅγιοι καὶ ἀφιερωμένοι εἰς τὸν Κύριον. Ἔτσι καὶ τὰ σκεύη αὐτὰ τὰ ἱερά, καὶ τὸ χρυσάφι καὶ τὸ ἀσῆμι, εἶναι ἅγια, ἀφιερωμένα εἰς τὸν Κύριον, τὸν Κύριον τῶν πατέρων μας.
58 Νὰ ἀγρυπνῆτε λοιπὸν καὶ νὰ προσέχετε, ἕως ὅτου τὰ παραδώσετε εἰς τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν οἰκογενειῶν τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευϊτῶν καὶ εἰς τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν τῶν Ἰσραηλιτῶν, ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, εἰς τὰ σκευοφυλάκια καὶ θησαυροφυλάκια τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ μας>.
59 Καὶ πράγματι οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται, ποὺ παρέλαβαν τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι καὶ τὰ σκεύη, ποὺ ἀνῆκαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, τὰ ἔφεραν καὶ τὰ ἔβαλαν μέσα εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
60 Καὶ ἀφοῦ ἐξεκινήσαμεν ἀπὸ τὸν ποταμὸν Θερὰ κατὰ τὴν δωδεκάτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνός, ἐπροχωρήσαμεν, ἕως ὅτου εἰσήλθαμεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ τὴν πανίσχυρον βοήθειαν τοῦ Κυρίου μας, ὁ Ὁποῖος εἶχεν ἀπλώσει τὸ παντοδύναμον χέρι Του ἐπάνω μας. Καὶ μᾶς ἐλύτρωσεν Ἐκεῖνος ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τῆς πορείας μας ἀπὸ κάθε ἐχθρὸν καὶ ἐφθάσαμεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
61 Ἀφοῦ δὲ ἐπέρασαν τρεῖς ἡμέραι, ἀπὸ τὴν στιγμὴν ποὺ ἐπατήσαμεν τὸ χῶμα τῆς Ἱερουσαλήμ, κατὰ τὴν τετάρτην ἡμέραν ἐμετρήθη καὶ παρεδόθη τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου μας καὶ συγκεκριμένως εἰς τὸν ἐπὶ κεφαλῆς τῶν ἱερέων, ποὺ ἐλέγετο Μαρμωθὶ καὶ ἦτο υἱὸς τοῦ Οὐρίου.
62 Μαζί του ἦτο καὶ ὁ Ἐλεάζαρ, ὁ υἱὸς τοῦ Φινεές, παρευρίσκοντο δὲ καὶ ὁ Ἰωσαβδός, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ὁ Μωέθ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαβάννου, ποὺ ἦσαν Λευῖται. Ὅλοι αὐτοὶ ἦσαν παρόντες διὰ τὴν ἀρίθμησιν καὶ τὸν ὑπολογισμὸν τῆς ἀξίας ὅλων τῶν σκευῶν καὶ χρημάτων. Καὶ κατεγράφη κατὰ τὴν ἰδίαν ὥραν τὸ βάρος καὶ ἡ ἀξία ὅλων.
63 Αὐτοὶ δέ, ποὺ ἐπέστρεψαν ἐλεύθεροι ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, προσέφεραν καὶ ἐθυσίασαν εἰς τὸν Θεὸν καὶ Κύριον τοῦ Ἰσραὴλ δώδεκα (12) ταύρους ὑπὲρ ὅλου τοῦ δωδεκαφύλου τῶν Ἰσραηλιτῶν, ἐνενήντα ἕξι (96) κριάρια, ὀκτὼ διὰ κάθε φυλήν, ἑβδομῆντα δύο (72) ἀρνιά, ἕξι διὰ κάθε φυλήν, καὶ δώδεκα (12) τράγους ὡς εἰρηνικὴν θυσίαν ἐκδηλωσεως εὐγνωμοσύνης διὰ τὴν σωτηρίαν, ποὺ τοὺς ἐχάρισεν ὁ Θεός. Ὅλα αὐτὰ προσεφέρθησαν καὶ ἐκάησαν εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου.
64 Μετὰ δὲ τὰς θυσίας ἐπέδωσαν τὰ διατάγματα τοῦ βασιλέως εἰς τοὺς βασιλικοὺς ὑπαλλήλους καὶ διαχειριστὰς τῶν φόρων καὶ εἰς τοὺς ἐπάρχους τῆς Κοίλης Συρίας καὶ τῆς Φοινίκης καὶ ἐδόξασαν τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων καὶ τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
65 Καὶ ἀφοῦ ἔγιναν αὐτά, μὲ ἐπλησίασαν οἱ προεστοὶ τοῦ λαοῦ καὶ μοῦ εἶπαν:
66 (Πρέπει νὰ ξέρῃς ὅτι καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται δὲν ἐφρόντισαν νὰ κρατήσουν τὸ ἰσραηλιτικὸν ἔθνος μακριὰ ἀπὸ τοὺς ξένους λαοὺς τῆς γῆς καὶ ἀμόλυντον ἀπὸ τοὺς μολυσμούς των, δηλαδὴ μακριὰ ἀπὸ σχέσεις μὲ Χαναναίους, Χετταίους, Φερεζαίους, Ἰεβουσαίους, Μωαβίτας, Αἰγυπτίους καὶ Ἰδουμαίους, ποὺ εἶναι εἰδωλολάτραι.
67 Ἀντιθέτως, ἦλθαν εἰς γάμους μὲ τὰς θυγατέρας των καὶ οἱ ἴδιοι καὶ οἱ υἱοί των, καὶ ἔτσι ἀνεμείχθη τὸ ἅγιον σπέρμα τοῦ Ἰσραὴλ μὲ τὰ ξένα ἔθνη τῆς γῆς. Συμμετεῖχαν μάλιστα εἰς τὴν διάπραξιν αὐτῆς τῆς παρανομίας ἀπ’ ἀρχῆς καὶ οἱ προεστοὶ καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ>.
68 Μόλις τὰ ἄκουσα αὐτά, ἔσχισα ἀμέσως τὰ ἐνδύματά μου καὶ τὴν ἱερατικήν μου στολὴν καὶ ἐξερρίζωσα τρίχας ἀπὸ τὸ κεφάλι καὶ τὸ πηγούνι μου καὶ ἐκάθισα κατὰ γῆς σκεπτικὸς καὶ περίλυπος.
69 Καὶ ἐνῷ ἐγὼ ἐκαθόμουν περίλυπος ἕως τὴν ὥραν ποὺ ἐπροσφέρετο ἱ δειλινὴ θυσία καὶ ἐπενθοῦσα διὰ τὴν παρανομίαν των, ἐμαζεύθηκαν κοντά μου ὅσοι ὑπελόγιζαν ἀνέκαθεν τὸν Νόμον τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἔνοιωθαν συγκίνησιν δι’ αὐτόν.
70 Καὶ ἀφοῦ ἐσηκώθηκα ἀπὸ τὴν θέσιν τῆς νηστείας καὶ συντριβῆς, ἔτσι ὅπως ἤμουν μὲ σχισμένα τὰ ἐνδύματα καὶ τὴν ἱερατικὴν στολήν, ἐγονάτισα καί, ἀφοῦ ὕψωσα τὰ χέρια πρὸς τὸν Κύριον, ἄρχισα νὰ λέγω:
71 (Κύριε, μὲ ἔχει κυριεύσει αἰσχύνῃ καὶ μεγάλη ἐντροπὴ ἐνώπιόν σου,
72 διότι αἱ ἁμαρτίαι μας ἐπληθύνθησαν καὶ ἔφθασαν ἐπάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια μας, αἱ δὲ παραβάσεις τοῦ Νόμου Σου λόγῳ τῆς ἀγνοίας μας ὑψώθηκαν ἕως τὸν οὐρανόν.
73 Ἁμαρτάνομεν διαρκῶς καὶ εἴμαστε βυθισμένοι μέσα εἰς μεγάλην παρανομίαν ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τῶν πατέρων μας καὶ μέχρι σήμερον.
74 Δι αὐτὰς δὲ ἀκριβῶς τὰς ἁμαρτίας καὶ τὰς ἰδικάς μας καὶ τῶν πατέρων μας παρεδόθημεν ἀπὸ Σέ, τὸν Δίκαιον Κύριον, ὅλοι μας, μαζὶ μὲ τοὺς ἀδελφούς μας, τοὺς βασιλεῖς μας καὶ τοὺς ἱερεῖς μας, εἰς τὰ χέρια τῶν εἰδωλολατρῶν βασιλέων τῆς γῆς διὰ νὰ μᾶς σφάξουν, νὰ μᾶς αἰχμαλωτίσουν καὶ νὰ μᾶς λαφυραγωγήσουν μέχρις ἐξευτελισμοῦ, ὅπως ἔγινε ἕως σήμερον.
75 Καὶ τώρα πόσον ἄραγε εἶναι τὸ ἔλεος, ποὺ ἔδειξες Σύ, Κύριε, ἀπέναντί μας, ὥστε νὰ μείνῃ ἀκόμη ἡ ρίζα καὶ τὸ ὄνομά μς εἰς τὸν ἱερὸν αὐτὸν τόπον τῆς λατρείας Σου;
76 Πόσον μᾶς ἐλέησες μὲ τὸ νὰ λάμψῃ ἐμπρός μας φῶς εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας καὶ νὰ μᾶς ζωογονήσῃς, ἀφοῦ μᾶς διέθρεψες κατὰ τὸν καιρὸν τῆς δουλείας μας! Καὶ ἐνῷ ἤμασταν σκλάβοι, δὲν μᾶς ἐγκατέλειψεν ὁ Κύριός μας.
77 Ἀντιθέτως μᾶς ἔκαμεν ἀγαπητοὺς ἐμπρὸς εἰς τοὺς βασιλεῖς τῶν Περσῶν καὶ τοὺς παρεκίνησεν, ὥστε νὰ μᾶς διατρέφουν.
78 Τοὺς ἔδωσεν ἐπίσης τὴν καλὴν διάθεσιν, ὥστε νὰ τιμήσουν τὸν ἱερὸν τόπον τῆς λατρείας τοῦ Κυρίου μας καὶ νὰ ἀναστήσουν καὶ πάλιν τὴν ἔρημον Σιὼν καὶ νὰ στερεώσουν τὴν διαμονήν μας εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ τὴν Ἱερουσαλήμ.
79 Καὶ τώρα, μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτά, τὶ ἠμποροῦμε νὰ ποῦμε, Κύριε; Διότι εἴμαστε παραβάται τῶν ἐντολών Σου, ποὺ μᾶς τὰς διέταξες μὲ τοὺς δούλους Σου τοὺς Προφήτας, ὅταν μᾶς ἔλεγες:
80 <Προσέχετε, διότι ἡ χώρα, εἰς τὴν ὁποίαν εἰσέρχεσθε διὰ νὰ τὴν κληρονομήσετε, εἶναι χώρα ποὺ ἔχει μολυνθῆ ἀπὸ τὸν μολυσμὸν τῶν ξένων λαῶν τῆς γῆς. Τὴν ἐγέμισαν μὲ τὴν ἀκαθαρσίαν τῆς εἰδωλολατρίας των.
81 Καὶ δι’ αὐτὸ σεῖς τώρα δὲν πρέπει νὰ δώσετε τὰς θυγατέρας σας ὡς συζύγους εἰς τοὺς υἱούς των, οὔτε νὰ πάρετε τὰς θυγατέρας των διὰ τοὺς υἱούς σας.
82 Δὲν πρέπει ἐπίσης νὰ ἐπιδιώξετε νὰ ἔχετε εἰρηνικὰς σχέσεις μαζί των εἰς ὅλην σας τὴν ζωήν. Μόνον ἔτσι θὰ ἠμπορέσετε νὰ χαρῆτε τὰ ἀγαθὰ τῆς χώρας αὐτῆς καὶ νὰ τὰ ἀφήσετε ὡς κληρονομίαν εἰς τὰ παιδιά σας αἰωνίως>.
83 Δὲν ἐπροσέξαμεν ὅμως, Κύριε, καὶ ἐξ αἰτίας τῶν πονηρῶν ἔργων μας καὶ τῶν μεγάλων ἁμαρτιῶν μας ἔγιναν ὅλα αὐτὰ τὰ θλιβερὰ γεγονότα εἰς τὴν ζωήν μας. Παρὰ ταῦτα ὅμως, Κύριε, Σὺ ἐλάφρυνες τὸ βάρος τῶν ἁμαρτιῶν μας, καὶ
84 μᾶς ἐχάρισες αὐτὴν τὴν ρίζαν τοῦ ἔθνους μας, τμῆμα τῆς ὁποίας ἀποτελοῦμεν καὶ ὅσοι εἴμαστε τώρα ἐδῶ, εἰς τὸν τόπον τῆς λατρείας Σου. Καὶ πάλιν ὅμως ἐμεῖς ἐπανήλθαμεν εἰς τὰς παραβάσεις τοῦ Νόμου Σου καὶ ἀνεμείχθημεν μὲ τὸν μολυσμὸν τῶν εἰδωλολατρικῶν λαῶν τῆς γῆς καὶ συνήψαμεν γάμους μὲ αὐτούς.
85 Πῶς λοιπὸν ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ δὲν ὠργίσθης ἐναντίον μας, Κύριε, ὥστε νὰ μᾶς ἑξαφανίσῃς ἔτσι, ὥστε νὰ μὴ μείνῃ τίποτε ἰδικόν μας, οὔτε ρίζα, οὔτε σπέρμα, οὔτε τὸ ὄνομά μας;
86 Κύριε καὶ Θεὲ τοῦ Ἰσραήλ, εἶσαι ἀληθινὸς καὶ ἀξιόπιστος εἰς τὰς ὑποσχέσεις Σου! Καὶ δι’ αὐτὸ ἀπέμεινε καὶ ὑπάρχει μέχρι σήμερον κάποια ἰδική μας ρίζα.
87 Καὶ νά, τώρα εἴμαστε ἐνώπιόν Σου βυθισμένοι εἰς τὰς ἁμαρτίας μας. Καὶ δὲν τολμοῦμε μετὰ ἀπὸ τόσας παραβάσεις νὰ σταθοῦμε περισσότερον ἐμπρός Σου>.
88 Καὶ ἐνῷ ὁ Ἔσδρας προσηύχετο καὶ ἐξωμολογεῖτο τὰ ἁμαρτήματα τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἔκλαιε πεσμένος κατὰ γῆς ἐμπρὸς εἰς τὸν Ναόν, ἐμαζεύθηκαν κοντά του ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ πολλὰ πλήθη λαοῦ, ἄνδρες καὶ γυναῖκες καὶ νέοι. Ὅλον δὲ αὐτὸ τὸ πλῆθος ἐπηρεάσθη ἀπὸ τὴν στάσιν τοῦ Ἔσδρα καὶ ἔκλαιαν ὅλοι πολύ.
89 Ἐφώναξε τότε ἀπὸ μέρους τῶν Ἰσραηλιτῶν ὁ Ἰεχονίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεήλου, καὶ εἶπεν: <Ἔσδρα, ἀναγνωρίζομεν ὅτι ἔχομεν ἁμαρτήσει ἐμεῖς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, μὲ τὸ νὰ πάρωμεν ὡς συζύγους μας ξένας γυναῖκας ἀπὸ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη τῆς γῆς. Τώρα ὅμως ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται εἴμαστε ἀποφασισμένοι καὶ θέλομεν νὰ διορθώσωμεν τὰ σφάλματά μας.
90 Δι’ αὐτὸ ἀκριβῶς ἂς γίνῃ τώρα ἔνορκος διαβεβαίωσις ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἐκ μέρους μας, ὅτι θὰ διώξωμεν ἀπὸ ἀνάμεσά μας ὅλας τὰς ξένας γυναῖκας μὲ τὰ παιδιά των, ὅπως τὸ ἀπεφάσισες. Καὶ θὰ φανοῦν ἔτσι αὐτοί, ποὺ πειθαρχοῦν εἰς τὸν Κύριον.
91 Σήκω ἐπάνω καὶ κάμε ὅ,τι κρίνεις σωστόν. Εἰς σὲ ἀνατίθεται τὸ ὅλον θέμα. Ἐμεῖς θὰ εἴμαστε μαζί σου, διὰ νὰ σὲ βοηθήσωμεν εἰς ὅ,τι χρειασθῇς> .
92 Καὶ ἐσηκώθη πράγματι ὁ Ἔσδρας καὶ ὥρκισε τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν ἱερέων καὶ Λευϊτῶν ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὅτι θὰ ἐνεργήσουν συμφώνως πρὸς αὐτὰ ποὺ ἐλέχθησαν. Καὶ ἐκεῖνοι ἐσυμφώνησαν καὶ ὠρκίσθηκαν.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ μεταγενέστερος τούτων βασιλεύοντος Ἀρταξέρξου τοῦ Περσῶν βασιλέως προσέβη Ἔσδρας Σαραίου, τοῦ Ἐζεχρίου, τοῦ Χελκίου τοῦ Σαλήμου,	πειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτά, μετὰ πάροδον δηλαδὴ μερικῶν δεκαετιῶν, ὅταν βασιλεὺς τῶν Περσῶν ἦτο ὁ Ἀρταξέρξης, ἐπανῆλθεν ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν εἰς τὴν πατρίδα του ὁ Ἔσδρας ὁ υἱὸς τοῦ Σαραίου, υἱοῦ τοῦ Ἐζεχρίου, υἱοῦ τοῦ Χελκίου, υἱοὶ τοῦ Σαλήμου,	πειτα ἀπὸ ἀρκετὰ χρόνια, καὶ συγκεκριμένως ὅταν ἐβασίλευεν εἰς τὴν Περσίαν ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης, ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, ἐν συνεχείᾳ ἐκείνων ποὺ εἶχαν ἐπανέλθει μὲ τὸν Ζοροβάβελ, ὁ Ἔσδρας, ὁ υἱὸς τοῦ Σαραίου. Οἱ πρόγονοι τοῦ Ἔσδρα κατὰ σειρὰν ἦσαν οἱ ἑξῆς: Ἐζεχρίας, Χελκίας, Σαλῆμος,
2 τοῦ Σαδδούκου, τοῦ Ἀχιτώβ, τοῦ Ἀμαρίου, τοῦ Ὀζίου, τοῦ Βοκκά, τοῦ Ἀβισαΐ, τοῦ Φινεές, τοῦ Ἐλεάζαρ, τοῦ Ἀαρὼν τοῦ ἱερέως τοῦ πρώτου.	2 υἱοῦ τοῦ Σαδδούκου, υἱοῦ τοῦ Ἀχιτώβ, υἱοῦ τοῦ Ἀμαρίου, υἱοῦ τοῦ Ὀζίου, υἱοῦ τοῦ Βοκά, υἱοῦ τοῦ Ἀβισαΐ, υἱοῦ τοῦ Φινεές, υἱοῦ τοῦ Ἐλεάζαρ, υἱοῦ τοῦ Ἀαρὼν τοῦ πρώτου ἀρχιερέως.	2 Σαδδοῦκος, Ἀχιτώβ, Ἀμαρίας, Ὀζίας, Βοκκά, Ἀβισαΐ, Φινεές, Ἐλεάζαρ καὶ ὁ Ἀαρών, ὁ πρῶτος ἀρχιερεὺς τῶν Ἰσραηλιτῶν.
3 Οὗτος Ἔσδρας ἀνέβη ἐκ Βαβυλῶνος ὡς γραμματεὺς εὐφυὴς ὤν ἐν τῷ Μωυσέως νόμῳ τῷ ἐκδεδομένῳ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ,	3 Αὐτὸς ὁ Ἔσδρας ἐπανῆλθεν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἦτο εὐφυὴς γραμματεύς, βαθὺς γνώστης τοῦ νόμου τοῦ Μωϋσέως, ὁ ὁποῖος εἶχε δοθῆ ἀπὸ τὸν Θεὸν εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν.	3 Αὐτὸς λοιπὸν ὁ Ἔσδρας, ὁ ὁποῖος ἦτο ἱκανὸς καὶ ἔξυπνος γραμματεύς, δηλαδὴ γραφεὺς τοῦ βασιλέως, ἀλλὰ καὶ βαθὺς ἑρμηνευτὴς καὶ διδάσκαλος τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου, ποὺ εἶχε δοθῇ ἀπὸ τὸν Θεὸν εἰς τοὺς Ἰσμαηλίτας, ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἀνέβη εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
4 καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ βασιλεὺς δόξαν, εὑρόντος χάριν ἐνώπιον αὐτοῦ ἐπὶ πάντα τὰ ἀξιώματα αὐτοῦ.	4 Ὁ βασιλεὺς ἰδιαιτέρως τὸν ἐδόξασε, διότι αὐτὸς εὑρῆκε χάριν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως, ὥστε ὁ βασιλεὺς νὰ ἐκπληρώσῃ ὅλα τὰ αἰτήματά του.	4 Ἐχάρισε δὲ ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν Ἔσδραν τιμὴν καὶ δόξαν, διότι εὑρῆκε χάριν ἐνώπιόν του, καὶ ἰκανοποίησεν ὅλα τὰ αἰτήματά του.
5 Καὶ συνανέβησαν ἐκ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ τῶν ἱερέων καὶ Λευιτῶν καὶ ἱεροψαλτῶν καὶ θυρωρῶν καὶ ἱεροδούλων εἰς Ἱερουσαλὴμ	5 Μαζῆ δὲ μὲ αὐτὸν ἀνέβησαν συγχρόνως εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἄλλοι Ἰσραηλῖται, ἱερεῖς, Λευῖται, ἱεροψάλται, θυρωροὶ καὶ ὑπηρέται του ναοῦ.	5 Μαζὶ μὲ τὸν Ἔσδραν ἀνέβηκαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἄλλοι Ἰσραηλῖται, ἱερεῖς, Λευῖται, ἱεροψάλται, θυρωροὶ καὶ ὑπηρέται τοῦ Ναοῦ.
6 ἔτους ἑβδόμου βασιλεύοντος Ἀρταξέρξου ἐν τῷ πέμπτῳ μηνὶ (οὗτος ἐνιαυτὸς ἕβδομος τῷ βασιλεῖ). Ἐξελθόντες γὰρ ἐκ Βαβυλῶνος τῇ νουμηνίᾳ τοῦ πρώτου μηνὸς παρεγένοντο εἰς Ἱερουσαλὴμ κατὰ τὴν δοθεῖσαν αὐτοῖς εὐοδίαν παρὰ τοῦ Κυρίου ἐπ' αὐτῷ·	6 Ἀνέβησαν δὲ αὐτοὶ κατὰ τὸ ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρταξέρξου, τὸν πέμπτον μῆνα (αὐτὸ εἶναι τὸ ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρταξέρξου). Ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα τὴν πρώτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνὸς καὶ ἔφθασαν ἀπροσκόπτως εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διότι ὁ Κύριος, μέσῳ τοῦ Ἔσδρα, κατευώδωσε τὴν πορείαν αὐτῶν.	6 Ἡ ἐπάνοδος αὐτὴ μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Ἔσδραν συνέβη κατὰ τὸ ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρταξέρξου καὶ συγκεκριμένως τὸν πέμπτον μῆνα (τοῦ ἑβδόμου ἔτους τῆς βασιλείας του). Ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα κατὰ τὴν πρωτομηνιὰν τοῦ πρώτου μηνός, δηλαδὴ τοῦ Νισάν, καὶ ἔφθασαν μετὰ τέσσερις μῆνες εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ χωρὶς καμμίαν δυσκολίαν, διότι ὁ Κύριος εὐώδωσε τὸ ταξίδιόν των καὶ κατηύθυνεν Ἐκεῖνος τὸν Ἔσδραν.
7 ὁ γὰρ Ἔσδρας πολλὴν ἐπιστήμην περιεῖχεν εἰς τὸ μηδὲν παραλιπεῖν τῶν ἐκ τοῦ νόμου Κυρίου καὶ ἐκ τῶν ἐντολῶν διδάξαι πάντα τὸν Ἰσραὴλ δικαιώματα καὶ κρίματα.	7 Ὁ δὲ Ἔσδρας κατεῖχεν εἰς βάθος καὶ πλάτος μεγάλην γνῶσιν τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Δὲν ἤθελε δὲ τίποτε νὰ παραλείψῃ ἀπὸ τὸν Νόμον καὶ τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ ἐπιθυμοῦσε νὰ διδάξῃ εἰς ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν τὸν Νόμον καὶ τὰς κρίσεις τοῦ Κυρίου.	7 Τὸν ἐπροστάτευσε δὲ ὁ Θεός, διότι ὁ Ἔσδρας ἐμελετοῦσε μὲ πολλὴν προσοχὴν τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ καὶ ἐφρόντιζε μὲ ἰδιαιτέραν ἐπιμέλειαν, ὥστε νὰ μὴ παραλειφθῇ τίποτε ἀπὸ ὅσα ὥριζεν ὁ Νόμος τοῦ Κυρίου καὶ νὰ διδάσκῃ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας τὰ προστάγματα καὶ τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ.
8 Προσπεσόντος δὲ τοῦ γραφέντος προστάγματος παρὰ Ἀρταξέρξου βασιλέως πρὸς Ἔσδραν τὸν ἱερέα καὶ ἀναγνώστην τοῦ νόμου Κυρίου, οὗ ἐστιν ἀντίγραφαν τὸ ὑποκείμενον·	8 Ἀπὸ τὸ ὑπογραφὲν δὲ αὐτὸ διάταγμα τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρξου πρὸς τὸν Ἔσδραν τὸν ἱερέα καὶ ἀναγνώστην τοῦ νόμου τοῦ Κυρίου, εὑρέθη ἕνα ἀντίγραφον, τὸ ὁποῖον περιέχει τὰ ἐξῆς·	8 Εὑρέθη δὲ τὸ ἑξῆς ἀντίγραφον τὸν διατάγματος, τὸ ὁποῖον ὑπέγραψεν ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης καὶ τὸ παρέδωσεν εἰς τὸν Ἔσδραν, ποὺ ἦτο ἱερεὺς καὶ ἀναγνώστης, διδάσκαλος δηλαδὴ τὸν Νόμου τοῦ Κυρίου:
9 <Βασιλεὺς Ἀρταξέρξης Ἐσδρᾳ τῷ ἱερεῖ καὶ ἀναγνώστῃ τοῦ νόμου Κυρίου χαίρειν.	9 <Ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης χαιρετίζει τὸν Ἔσδραν, τὸν ἱερέα καὶ ἀναγνώστην τοῦ νόμου τοῦ Κυρίου.	9 <Ἐγώ, ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης, γράφω αὐτὰ διὰ τὸν Ἔσδραν, τὸν ἱερέα καὶ ἀναγνώστην τοῦ Νόμου τοῦ Κυρίου, καὶ τοῦ εὔχομαι νὰ χαίρῃ.
10 Καὶ τὰ φιλάνθρωπα ἐγὼ κρίνας προσέταξα τοὺς βουλομένους ἐκ τοῦ ἔθνους τῶν Ἰουδαίων αἱρετίζοντας καὶ τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευιτῶν, καὶ τῶνδε ἐν τῇ ἡμετέρᾳ βασιλείᾳ, συμπορεύεσθαί σοι εἰς Ἱερουσαλήμ.	10 Ἐπειδὴ ἐγὼ τρέφω φιλάνθρωπα αἰσθήματα πρὸς σᾶς τοὺς Ἰουδαίους, διέταξα, ὅπως ὅσοι ἀπὸ τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται εἰς τὸ βασίλειόν μου, ἐπιθυμοῦν μαζῆ μὲ τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Λευίτας νὰ ἐπανέλθουν εἰς τὴν πατρίδα των, ἂς πορευθοῦν μαζῆ μὲ σὲ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.	10 Ἀφοῦ ἐσκέφθην μὲ φιλανθρωπίαν, ἀπεφάσισα καὶ διέταξα νὰ φύγουν μαζί σου καὶ νὰ ὑπάγουν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὅσοι ἀπὸ τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων ἐπιθυμοῦν καὶ προτιμοῦν νὰ ζήσουν ἐκεῖ, καθὼς ἐπίσης καὶ ὅσοι θέλουν ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Λευΐτας, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται τώρα εἰς τὴν ἐπικράτειάν μου.
11 Ὅσοι οὖν ἐνθυμοῦνται, συνεξορμάσθωσαν καθάπερ δέδοκται ἐμοί τε καὶ τοῖς ἑπτὰ φίλοις συμβουλευταῖς,	11 Ὅσοι λοιπὸν ἐπιθυμοῦν ἠμποροῦν νὰ ξεκινήσουν μαζῆ σου, ὅπως ἐφάνη καλὸν εἰς ἐμὲ καὶ εἰς τοὺς ἑπτὰ φίλους συμβούλους μου.	11 Ὅσοι λοιπὸν ἔχουν αὐτὴν τὴν διάθεσιν, ἂς ξεκινήσουν μὲ ἐνθουσιασμὸν μαζί σου, ὅπως ἀπεφασίσθη ἀπὸ ἐμὲ καὶ τοὺς ἑπτὰ ἀγαπητοὺς συμβούλους μου.
12 ὅπως ἐπισκέψωνται τὰ κατὰ τὴν Ἰουδαίαν καὶ Ἱερουσαλὴμ ἀκολούθως ᾧ ἔχει ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου,	12 Αὐτοὶ θὰ ἐπιστρέψουν μαζῆ σου, διὰ νὰ φροντίσουν διὰ τὰ πράγματα τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ, σύμφωνα μὲ ὅσα περιέχονται εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου.	12 Εἶναι ἐλεύθεροι νὰ ἐπιστρέψουν καὶ νὰ φροντίσουν διὰ κάθε τι, ποὺ ἀφορᾷ τὴν Ἰουδαίαν καὶ τὴν Ἱερουσαλήμ, συμφώνως πρὸς ὅσα περιέχονται εἰς τὸν Νόμον τοῦ Κυρίου.
13 καὶ ἀπενεγκεῖν δῶρα τῷ Κυρίῳ τοῦ Ἰσραήλ, ἃ ηὐξάμην ἐγώ τε καὶ οἱ φίλοι, εἰς Ἱερουσαλήμ, καὶ πᾶν χρυσίον καὶ ἀργύριον, ὃ ἐὰν εὑρεθῇ ἐν τῇ χώρᾳ τῆς Βαβυλωνίας, τῷ Κυρίῳ εἰς Ἱερουσαλὴμ σὺν τῷ δεδωρημένῳ ὑπὸ τοῦ ἔθνους εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν τὸ ἐν Ἱερουσαλὴμ	13 Καὶ θὰ μεταφέρουν, διὰ νὰ προσφέρουν ἐκ μέρους μου, τὰ δῶρα εἰς τὸν Κύριον τὸν Θεὸν τῶν Ἰσραηλιτῶν, τὰ ὁποῖα ἐτάξαμεν ἐγὼ καὶ οἱ φίλοι μου, ὅπως ἐπίσης καὶ κάθε χρυσίον καὶ ἀργύριον, τὸ ὁποῖον ἤθελεν ἑξευρεθῇ εἰς τὴν χώραν τῆς Βαβυλῶνος, διὰ νὰ προσφερθῇ εἰς τὸν Κύριον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, μαζῆ μὲ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ὁ λαὸς θὰ προσέφερε διὰ τὸν ἱερὸν ναὸν τῆς Ἱερουσαλήμ.	13 Θέλω ἐπίσης νὰ μεταφέρουν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ νὰ προσφέρουν εἰς τὸν Κύριον καὶ Θεὸν τοῦ Ἰσραὴλ τὰ δῶρα, ποὺ ἔταξα ἐγὼ μαζὶ μὲ τοὺς φίλους μου. Νὰ μεταφερθῇ ἀκόμη καὶ ὅλο τὸ χρυσάφι καὶ ἀσῆμι τῶν Ἰουδαίων, ποὺ θὰ εὑρεθῇ εἰς τὴν χώραν τῆς Βαβυλωνίας, καὶ νὰ δοθῇ εἰς τὸν Κύριον, ποὺ λατρεύεται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Εἰς αὐτὰ θὰ προστεθῇ καὶ τὸ χρυσάφι καὶ ἀσῆμι, ποὺ εἶχε δωρηθῇ ἀπὸ τὸν λαὸν τῶν Ἰουδαίων εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ των εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἶχε μεταφερθῆ εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
14 συναχθῆναι, τὸ τε χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον εἰς ταύρους καὶ κριοὺς καὶ ἄρνας καὶ τὰ τούτοις ἀκόλουθα,	14 Αὐτοὶ ἐπίσης θὰ φροντίσουν, νὰ συγκεντρώσουν τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον, ὥστε νὰ ἀγοράσουν ταύρους καί κριοὺς καὶ ἀρνιὰ καὶ ὅσα ἀλλὰ χρειάζονται διὰ τὰς σχετικὰς θυσίας,	14 Νὰ μαζευθῇ δὲ αὐτὸ τὸ χρυσάφι καὶ τὸ ἀσῆμι, διὰ νὰ προμηθευθοῦν ταύρους καὶ κριάρια καὶ ἀρνιὰ καὶ τὰ σχετικὰ μὲ αὐτά,
15 ὥστε προσενεγκεῖν θυσίας τῷ Κυρίῳ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν τὸ ἐν Ἱερουσαλήμ.	15 ὥστε νὰ ἠμπορέσουν νὰ προσφέρουν θυσίας πρὸς τὸν Κύριον ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον Κυρίου τοῦ Θεοῦ των, εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.	15 ὥστε νὰ ἔχουν νὰ προσφέρουν εἰς τὸν Κύριον θυσίας εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ των, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
16 Καὶ πάντα, ὅσα ἐὰν βούλῃ μετὰ τῶν ἀδελφῶν σου ποιῆσαι χρυσίῳ καὶ ἀργυρίῳ, ἐπιτελεῖ κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ σου,	16 Καὶ ὅσα ἄλλα θέλεις μαζῆ μὲ τοὺς συμπατριώτας σου νὰ προσφέρῃς χρυσὸν καὶ ἄργυρον, κάμε τα σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ σου.	16 Καὶ ὅλα ἐπίσης, ὅσα θὰ θελήσῃς σύ, ὁ Ἔσδρας, μαζὶ μὲ τοὺς ἀδελφούς σου Ἰουδαίους, νὰ κάμῃς μὲ χρυσάφι καὶ ἀσῆμι, εἶσαι ἐλεύθερος νὰ τὰ κάμνῃς συμφώνως πρὸς τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ σου.
17 καὶ τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ Κυρίου τὰ διδόμενά σοι εἰς τὴν χρείαν τοῦ ἱεροῦ τοῦ Θεοῦ σου τοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ	17 Καὶ τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου, τὰ ὁποῖα θὰ σοῦ δοθοῦν διὰ τὰς ἀνάγκας τοῦ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ναοῦ τοῦ Θεοῦ σου, θὰ τὰ παραλάβῃς μαζῆ σου.	17 Τὰ δὲ ἱερὰ σκεύη τοῦ Κυρίου, ποὺ σοῦ δίδονται διὰ τὰς ἀνάγκας τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ σου, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ,
18 καὶ τὰ λοιπὰ ὅσα ἂν ὑποπίπτῃ σοι εἰς τὴν χρείαν τοῦ ἱεροῦ τοῦ Θεοῦ σου δώσεις ἐκ τοῦ βασιλικοῦ γαζοφυλακίου.	18 Καὶ ὅσα ἄλλα θὰ κρίνῃς ἀπαραίτητα διὰ τὴν ἀνάγκην τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ σου θὰ τὰ πάρῃς καὶ θὰ τὰ προσφέρῃς ἀπὸ τὸ βασιλικὸν θησαυροφυλάκιον.	18 καὶ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα, ὅσα θεωρεῖς ἀπαραίτητα διὰ τὰς ἀνάγκας τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ σου, θὰ τὰ ἐξοικονομήσῃς ἀπὸ αὐτά, ποὺ θὰ πάρῃς ἀπὸ τὸ βασιλικὸν θησαυροφυλάκιον.
19 Κἀγὼ ἰδοὺ Ἀρταξέρξης βασιλεὺς προσέταξα τοῖς γαζοφύλαξι Συρίας καὶ Φοινίκης, ἵνα ὅσα ἐὰν ἀποστείλῃ Ἔσδρας ὁ ἱερεὺς καὶ ἀναγνώστης τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, ἐπιμελῶς διδῶσιν ἕως ἀργυρίου ταλάντων ἑκατόν,	19 Ἐγὼ δὲ ὁ ἴδιος ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης διέταξα τοὺς θησαυροφύλακας τῆς Συρίας καὶ τῆς Φοινίκης, ὅσα θὰ ζητήοῃ ὁ ἱερεὺς Ἔσδρας, ὁ ἀναγνώστης τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου νὰ τὰ χορηγήσουν προθύμως μέχρι ἑκατὸν τάλαντα ἀργυρίου.	19 Καὶ σὲ διαβεβαιώνω ἐγώ, ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης, ὅτι διέταξα ἤδη τοὺς θησαυροφύλακας τῆς Συρίας καὶ τῆς Φοινίκης νὰ δῶσουν μὲ προθυμίαν ὅσα στείλῃ καὶ ζητήσῃ ὁ Ἔσδρας, ὁ ἱερεὺς καὶ ἀναγνώστης τοῦ Νόμου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου. Ἔχουν ἐντολὴν νὰ δῶσουν ἕως ἑκατὸν ἀσημένια τάλαντα,
20 ὅμοίως δὲ καὶ ἕως πυροῦ κόρων ἑκατὸν καὶ οἴνου μετρητῶν ἑκατὸν	20 Ὁμοίως δὲ νὰ χορηγήσουν σῖτον μέχρις ἑκατὸν κόρους καὶ οἶνον μέχρις ἑκατὸν μετρητάς·	20 καθὼς καὶ ἕως ἑκατὸν κόρους (45.000 λίτρα) σιτάρι καὶ ἑκατὸν μετρητὰς (4.500 λίτρα) κρασί,
21 καὶ ἄλλα ἐκ πλήθους· πάντα κατὰ τὸν τοῦ Θεοῦ νόμον ἐπιτελεσθήτω ἐπιμελῶς τῷ Θεῷ τῷ Ὑψίστῳ, ἕνεκεν τοῦ μὴ γενέσθαι ὀργὴν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ βασιλέως καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ.	21 καὶ πολλὰ ἄλλα. Ὅλα δὲ πρέπει νὰ ἐκτελεσθοῦν μὲ ἐπιμέλειαν σύμφωνα με τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, διὰ νὰ μὴ πέσῃ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τοῦ βασιλέως καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ.	21 καὶ πολλὰ ἄλλα. Ὅλα νὰ γίνουν μὲ κάθε ἐπιμέλειαν πρὸς τιμὴν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου καὶ ὅπως ὁρίζεται εἰς τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ μὴ συμβῇ κάτι κακόν, ἐξ αἰτίας τῆς ὀργῆς τοῦ Κυρίου, εἰς τὴν βασιλικὴν ἐξουσίαν τοῦ βασιλέως καὶ τῶν υἱῶν του.
22 Καὶ ὑμῖν δὲ λέγεται ὅπως πᾶσι τοῖς ἱερεῦσι καὶ τοῖς Λευίταις καὶ ἱεροψάλταις καὶ θυρωροῖς καὶ ἱεροδούλοις καὶ πραγματικοῖς τοῦ ἱεροῦ τούτου μηδὲ μία φορολογία μηδὲ ἄλλη ἐπιβουλὴ γίνηται, καὶ μηδένα ἔχειν ἐπιβαλεῖν τι τούτοις.	22 Ἀκόμη δὲ δίδω ἐντολὴν καὶ καθιστῶ γνωστὸν εἰς σᾶς, ὅπως εἰς ὅλους τοὺς ἱερεῖς, τοὺς Λευίτας, τοὺς ἱεροψάλτας, τοὺς θυρωρούς, τοὺς ὑπηρέτας τοῦ ναοῦ καὶ τὸ ἄλλο προσωπικόν ποὺ ἀσχολεῖται εἰς τὸ ἱερὸν τοῦτο, μὴ ἐπιβληθῇ καμμία φορολογία, οὔτε καὶ καμμία ἄλλη ἐνόχλησις θὰ γίνεται εἰς αὐτοὺς καὶ κανεὶς δὲν θὰ ἔχῃ τὴν ἐξουσίαν νὰ ἐπιβάλῃ κάτι εἰς αὐτούς.	22 Λέγω δὲ καὶ εἰς σᾶς, τὰ ὄργανα τοῦ κράτους μου, νὰ μὴ βάλετε καμμίαν φορολογίαν εἰς ὅλους τοὺς ἱερεῖς, τοὺς Λευΐτας, τοὺς ἱεροψάλτας, τοὺς θυρωρούς, τοὺς ὑπηρέτας τοῦ Ναοῦ καὶ εἰς ὅλους, ὅσοι ἀσχολοῦνται μὲ τὸν Ναόν. Νὰ μὴ γίνῃ τίποτε εἰς βάρος των. Κανεὶς δὲν ἔχει τὴν ἄδειαν νὰ ἐπιβάλῃ κάτι εἰς αὐτούς.
23 Καὶ σύ, Ἔσδρα, κατὰ τὴν σοφίαν τοῦ Θεοῦ ἀνάδειξον κριτὰς καὶ δικαστάς, ὅπως δικάζωσιν ἐν ὅλη Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ πάντας τοὺς ἐπισταμένους τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ σου· καὶ τοὺς μὴ ἐπισταμένους διδάξεις.	23 Καὶ σύ, Ἔσδρα, σύμφωνα μὲ τὴν σοφίαν τοῦ Θεοῦ, πρέπει νὰ ἀναδείξῃς διοικητὰς καὶ δικαστάς, διὰ νὰ δικάζουν τοὺς Ἰουδαίους εἰς ὅλην τὴν Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην, ἐκείνους οἱ ὁποῖοι γνωρίζουν τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, ἐκείνους δὲ οἱ ὁποῖοι δὲν γνωρίζουν τὸν Νόμον θὰ τοὺς διδάξῃς.	23 Καὶ σύ, Ἔσδρα, συμφώνως πρὸς τὴν σοφίαν, ποὺ σοῦ ἐχάρισεν ὁ Θεός, ἀνάδειξε κριτὰς καὶ δικαστάς, διὰ νὰ δικάζουν εἰς ὅλην τὴν Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην ὅλους, ὅσοι γνωρίζονν τὸν Νόμον τὸν Θεοῦ σου. Αὐτοὺς δὲ ποὺ δὲν τὸν γνωρίζονν, πρέπει νὰ τοὺς διδάξῃς.
24 Καὶ πάντες, ὅσοι ἂν παραβαίνωσι τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ σου καὶ τὸν βασιλικόν, ἐπιμελῶς κολασθήσονται, ἐάν τε καὶ θανάτῳ, ἐάν τε καὶ τιμωρίᾳ ἢ ἀργυρικῇ ζημίᾳ ἢ ἀπαγωγῇ>.	24 Ὅλοι δὲ ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι παραβαίνουν τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ σου ἢ τὸν βασιλικὸν νόμον, θὰ τιμωροῦνται αὐστηρῶς ἢ με θάνατον ἢ μὲ ἄλλην σχετικὴν τιμωρίαν, μὲ χρηματικόν, δηλαδή, πρόστιμον ἢ μὲ ἐξορίαν>.	24 Ὅλοι δέ, ὅσοι θὰ παραβαίνονν τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ σου, καθὼς καὶ τὸν νόμον τὸν βασιλέως, πρέπει νὰ τιμωροῦνται μὲ κάθε ἀκρίβειαν καὶ ἀνστηρότητα, εἴτε μὲ θάνατον, εἴτε μὲ ἄλλην σωματικὴν ποινήν, εἴτε μὲ χρηματικὴν ἀποζημίωσιν, εἴτε μὲ ἐξορίαν>.
25 Καὶ εἶπεν Ἔσδρας ὁ γραμματεύς· εὐλογητὸς μόνος Κύριος ὁ Θεὸς τῶν πατέρων μου ὁ δοὺς ταῦτα εἰς τὴν καρδίαν τοῦ βασιλέως, δόξασαι τὸν οἶκον αὐτοῦ τὸν ἐν Ἱερουσαλήμ,	25 Εἶπε τότε ὁ γραμματεὺς Ἔσδρας· <ἂς εἶναι δοξασμένος ὁ μόνος Κύριος, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων μου, ὁ ὁποῖος ἐνέβαλεν αὐτὰ τὰ αἰσθήματα καὶ αὐτὰς τὰς ἀποφάσεις εἰς τὴν καρδίαν τοῦ βασιλέως, διὰ νὰ δοξάσῃ τὸν ναὸν αὐτοῦ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.	25 Ὅταν ἐπῆρε τὸ διάταγμα αὐτὸ ὁ Ἔσδρας, εἶπεν: <Ἂς εἶναι δοξασμένος ὁ μόνος Κύριος, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων μου, ποὺ ἐχάρισε τέτοιαν διάθεσιν εἰς τὴν καρδιὰν τοῦ βασιλέως, ὥστε νὰ τιμήσῃ καὶ δοξάσῃ τὸν Ναόν Του, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
26 καὶ ἐμὲ ἐτίμησεν ἐναντίον τοῦ βασιλέως καὶ τῶν συμβουλευόντων καὶ πάντων τῶν φίλων καὶ μεγιστάνων αὐτοῦ.	26 Ἀλλὰ καὶ ἐμὲ ἐδόξασεν ὁ Θεός ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ τῶν συμβούλων του καὶ ὅλων τῶν φίλων καὶ μεγιστάνων.	26 Ἐτίμησε δὲ ὁ Κύριος καὶ ἐμὲ ἐμπρὸς εἰς τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην καὶ τοὺς συμβούλους του καὶ ἐμπρὸς εἰς ὅλους τοὺς φίλους καὶ ἄρχοντάς του.
27 Καὶ ἐγὼ εὐθαρσὴς ἐγενόμην κατὰ τὴν ἀντίληψιν Κυρίου τοῦ Θεοῦ μου καὶ συνήγαγαν ἄνδρας ἐκ τοῦ Ἰσραὴλ ὥστε συναναβῆναί μοι.	27 Ἐγὼ δὲ βλέπων ὁλοφάνερα τὴν βοήθειαν αὐτὴν τοῦ Κυρίου ἐπῆρα θάρρος καὶ συνεκέντρωσα ἀνθρώπους ἀπὸ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν, διὰ νὰ ἀναβοῦν μαζῆ μὲ ἐμὲ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.	27 Καὶ ἐπῆρα θάρρος μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μου καὶ ἐμάζευσα ἀνθρώπους ἀπὸ τοὺς αἰχμαλώτους Ἰσραηλίτας, ποὺ ἤθελαν νὰ ἀνεβοῦν μαζί μου εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
28 Καὶ οὗτοι οἱ προηγούμενοι κατὰ τὰς πατριὰς αὐτῶν καὶ τὰς μεριδαρχίας οἱ ἀναβάντες μετ' ἐμοῦ ἐκ Βαβυλῶνος ἐν τῇ βασιλείᾳ Ἀρταξέρξου του βασιλέως·	28 Οἱ ἀρχηγοὶ δὲ τοῦ λαοῦ κατὰ τὰς γενεὰς καὶ τὰς οἰκογενείας αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι ἀνέβησαν μαζῆ μὲ ἐμὲ ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρζου ἦσαν οἱ ἐξῆς·	28 Οἱ δὲ ἀρχηγοὶ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἀνέβηκαν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα μαζὶ μὲ ἐμέ, τὸν Ἔσδραν, ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρξου κατὰ τὰς πατριαρχικὰς γενεὰς καὶ οἰκογενείας των, ἦσαν οἱ ἑξῆς:
29 ἐκ τῶν υἱῶν Φινεές, Γηρσών· ἐκ τῶν υἱῶν Ἰαθαμάρου, Γαμαλιήλ, ἐκ τῶν υἱῶν Δαυίδ, Λαττοὺς ὁ Σεχενίου·	29 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Φινεὲς ὁ Γηρσών. Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἰαθαμάρου ὁ Γαμαλιήλ. Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Δαυὶδ ὁ Λαττούς, ὁ υἱὸς τοῦ Σεχενίου.	29 Ὁ Γηρσὼν ἀπὸ τὴν ἱερατικὴν γενεὰν τοῦ Φινεές. Ὁ Γαμαλιὴλ ἀπὸ τὴν οἰκογένειαν τοῦ Ἰαθαμάρου. Ὁ Λαττούς, ὁ υἱὸς τοῦ Σεχενίου, ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Δαβίδ.
30 ἐκ τῶν υἱῶν Φόρος, Ζαχαρίας καὶ μετ' αὐτοῦ ἀπεγράφησαν ἄνδρες ἑκατὸν πεντήκοντα·	30 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Φόρος ὁ Ζαχαρίας καὶ ἄλλοι ἑκατὸν πενήντα ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι κατεγράφησαν νὰ ἐπανέλθουν μαζῆ του.	30 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Φόρος ὁ Ζαχαρίας καὶ αὐτοὶ ποὺ κατεγράφησαν μαζί του, ἐν συνόλῳ ἑκατὸν πενῆντα (150) ἄνδρες.
31 ἐκ τῶν υἱῶν Φαὰθ Μωάβ, Ἐλιαωνίας Ζαραίου καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες διακόσιοι·	31 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Φαὰθ Μωάβ, ὁ Ἐλιαωνίας, υἱὸς τοῦ Ζαραίου καὶ οἱ μαζῆ μὲ αὐτὸν διακόσιοι ἄνδρες.	31 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Φαάθ - Μωὰβ ὁ Ἐλιαωνίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ζαραίου, καὶ ὅσοι ἦσαν μαζί του, ἐν συνόλῳ διακόσιοι (200) ἄνδρες.
32 ἐκ τῶν υἱῶν Ζαθόης, Σεχενίας Ἰεζήλου καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες τριακόσιοι· ἐκ τῶν υἱῶν Ἀδίν, Ὠβὴθ Ἰωνάθου καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες διακόσιοι πεντήκοντα·	32 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ζαθόης ὁ Σεχενίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεζήλου, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν ἄλλοι τριακόσιοι ἄνδρες. Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἀδίν, ὁ Ὠβήθ, υἱὸς τοῦ Ἰωνάθου, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν διακόσιοι πενῆντα ἄνδρες.	32 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ζαθόης ὁ Σεχενίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεζήλου, καὶ μαζί του ἄλλοι τριακόσιοι (300) ἄνδρες. Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀδὶν ὁ Ὠβήθ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωνάθου, καὶ μαζί του διακόσιοι πενῆντα (250) ἄνδρες.
33 ἐκ τῶν υἱῶν Ἠλάμ, Ἰεσίας Γοθολίου καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες ἑβδομήκοντα·	33 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἠλὰμ ὁ Ἰεσίας υἱὸς τοῦ Γοθολίου, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν ἑβδομήκοντα ἄνδρες.	33 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἠλὰμ ὁ Ἰεσίας, ὁ υἱὸς τοῦ Γοθολίου, καὶ μαζί του ἑβδομῆντα (70) ἄνδρες.
34 ἐκ τῶν υἱῶν Σαφατίου, Ζαραΐας Μιχαήλου καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες ἑβδομήκοντα·	34 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Σαφατίου ὁ Ζαραΐας, υἱὸς τοῦ Μιχαήλου, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν ἑβδομήκοντα ἄνδρες.	34 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Σαφατίου ὁ Ζαραΐας, ὁ υἱὸς τοῦ Μιχαήλου, καὶ μαζί του ἑβδομῆντα (70) ἄνδρες.
35 ἐκ τῶν υἱῶν Ἰωάβ, Ἀβαδίας Ἰεζήλου καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες διακόσιοι δεκαδύο·	35 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἰωὰβ ὁ Ἀβαδίας, υἱὸς τοῦ Ἰεζήλου, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν ἄλλοι διακόσιοι δώδεκα ἄνδρες.	35 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰωὰβ ὁ Ἀβαδίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεζήλου, καὶ μαζί του διακόσιοι δώδεκα (212) ἄνδρες.
36 ἐκ τῶν υἱῶν Βανίας, Σαλιμὼθ Ἰωσαφίου καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες ἑξήκοντα καὶ ἑκατόν·	36 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Βανία ὁ Σαλιμώθ, υἱὸς τοῦ Ἰωσαφίου, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν ἑκατὸν ἑξήκοντα ἄνδρες.	36 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Βανίας ὁ Σαλιμώθ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσαφίου, καὶ μαζί του ἑκατὸν ἑξῆντα (160) ἄνδρες.
37 ἐκ τῶν υἱῶν Βαβί, Ζαχαρίας Βηβαῒ καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες εἰκοσιοκτώ·	37 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Βαβὶ ὁ Ζαχαρίας, υἱὸς τοῦ Βηβαΐ, καὶ οἱ μαζῆ μὲ αὐτὸν εἰκοσιοκτὼ ἄνδρες.	37 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Βαβὶ ὁ Ζαχαρίας, ὁ υἱὸς τοῦ Βηβαΐ, καὶ μαζί του εἴκοσι ὀκτώ (28) ἄνδρες.
38 ἐκ τῶν υἱῶν Ἀστάθ, Ἰωάννης Ἀκατὰν καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες ἑκατὸν δέκα·	38 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἀστὰθ ὁ Ἰωάννης, υἱὸς τοῦ Ἀκατάν, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν ἑκατὸν δέκα ἄνδρες.	38 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀστὰθ ὁ Ἰωάννης, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀκατάν, καὶ μαζί του ἑκατὸν δέκα (110) ἄνδρες.
39 ἐκ τῶν υἱῶν Ἀδωνικάμ, οἱ ἔσχατοι καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα αὐτῶν· Ἐλιφαλὰ τοῦ Γεουὴλ καὶ Σαμαίας καὶ μετ' αὐτῶν ἄνδρες ἑβδομήκοντα·	39 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἀδωνικὰμ οἱ τελευταίοι, τῶν ὁποίων τὰ ὀνόματα εἶναι: Ἐλιφαλὰ υἱὸς τοῦ Γεουὴλ καὶ Σαμαίας καὶ μαζῆ μὲ αὐτοὺς ἑβδομήκοντα ἄνδρες.	39 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀδωνικὰμ οἱ τελευταῖοι, τὰ ὀνόματα τῶν ἀρχηγῶν τῶν ὁποίων ἦσαν: Ἐλιφαλά, ὁ υἱὸς τοῦ Γεουήλ, καὶ Σαμαίας. Μαζὶ μὲ αὐτοὺς ἦσαν καὶ ἄλλοι ἑβδομῆντα (70) ἄνδρες.
40 ἐκ τῶν υἱῶν Βαγώ, Οὐθὶ ὁ τοῦ Ἰσταλκούρου καὶ μετ' αὐτοῦ ἄνδρες ἑβδομήκοντα.	40 Ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Βαγὼ ὁ Οὐθί, υἱὸς τοῦ Ἰσταλκούρου, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν ἑβδομήκοντα ἄνδρες.	40 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Βαγὼ ὁ Οὐθί, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰσταλκούρου, καὶ μαζί του ἄλλοι ἑβδομῆντα (70) ἄνδρες.
41 Καὶ συνήγαγον αὐτοὺς ἐπὶ τὸν λεγόμενον Θερὰν ποταμόν, καὶ παρενεβάλομεν ἡμέρας τρεῖς αὐτόθι, καὶ κατέμαθον αὐτού	41 Ἐγὼ ὁ Ἔσδρας συνεκέντρωσα αὐτοὺς εἰς ποταμὸν τὸν λεγόμενον Θεράν. Ἐκεῖ κατεσκηνώσαμεν ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας, τοὺς ἐπεθεώρησα καὶ τοὺς ἐγνώρισα.	41 Καὶ ἀφοῦ τοὺς συγκέντρωσα ὅλους αὐτοὺς ἐγώ, ὁ Ἔσδρας, εἰς τὸν ποταμὸν ποὺ ὠνομάζετο Θεράν, ἐστρατοπεδεύσαμεν ἐκεῖ ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας καὶ τοὺς ἐγνώρισα πολὺ καλά.
42 Καὶ ἐκ τῶν ἱερέων καὶ ἐκ τῶν Λευιτῶν οὐχ εὔρων ἐκεῖ	42 Ἐπειδὴ ὅμως μεταξὺ αὐτῶν δὲν εὑρῆκα ἀρκετοὺς ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Λευίτας,	42 Ἐπειδὴ ὅμως δὲν εἶδα ἐκεῖ κανένα ἱερέα καὶ Λευίτην,
43 ἀπέστειλα πρὸς Ἐλεάζαρον καὶ Ἰδουῆλον καὶ Μαιὰ καὶ Μασμὰν καὶ Ἀλναθὰν καὶ Σαμαίαν καὶ Ἰώριβον, Νάθαν, Ἐννατάν, Ζαχαρίαν καὶ Μοσόλλαμον τοὺς ἡγουμένους καὶ ἐπιστήμονας	43 ἔστειλα πρὸς τὸν Ἐλεάζαρον ἀνθρώπους, τὸν Ἰδουῆλον, τὸν Μαιά, τὸν Μασμάν, τὸν Ἀλναθάν, τὸν Σαμαίαν, τὸν Ἰώριβον, τὸν Νάθαν, τὸν Ἐννατάν, τὸν Ζαχαρίαν καὶ τὸν Μοσόλλαμον, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἀρχηγοὶ καὶ συνετοί, μορφωμένοι ἄνδρες.	43 ἔστειλα ἀνθρώπούς μου πρὸς τὸν Ἐλεάζαρον, τὸν Ἰδουῆλον, τὸν Μαιά, τὸν Μασμάν, τὸν Ἀλναθάν, τὸν Σαμαίαν, τὸν Ἰώριβον, τὸν Νάθαν, τὸν Ἐννατάν, τὸν Ζαχαρίαν καὶ τὸν Μοσόλλαμον, ποὺ ἦσαν ἀρχηγοὶ πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν καὶ συνετοὶ καὶ ἱκανοὶ ἄνδρες,
44 καὶ εἶπα αὐτοῖς ἐλθεῖν πρὸς Λοδδαῖον τὸν ἡγούμενον τὸν ἐν τῷ τόπῳ τοῦ γαζοφυλακίου.	44 Τοὺς ἔδωσα ἐντολὴν νὰ ἔλθουν νὰ ἀναζητήσουν καὶ νὰ εὕρουν τὸν Λοδδαῖον, τὸν ἀρχηγόν, ὁ ὁποῖος συνήθως εὑρίσκετο εἰς τὴν θέσιν τοῦ θησαυροφυλακίου.	44 καὶ τοὺς εἶπα νὰ ὑπάγουν εἰς τὸν Λοδδαῖον, ὁ ὁποῖος ἦτο ἄρχων τοῦ τόπου, ὅπου ὑπῆρχε τὸ θησαυροφυλάκιον.
45 Ἐντειλάμενος αὐτοῖς διαλεχθῆναι Λοδδαίῳ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ καὶ τοῖς ἐν τῷ τόπῳ γαζοφύλαξιν, ἀποστεῖλαι ἡμῖν τοὺς ἱερατεύσοντας ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.	45 Ἔδωσα ἐντολὴν εἰς αὐτούς, ὅπως μαζῆ μὲ τὸν Λοδδαῖον καὶ τοὺς συντρόφους αὐτοῦ καὶ τοὺς ἐκεῖ ἀρχηγοὺς τοῦ θησαυροφυλακίου συνεννοηθοῦν, διὰ νὰ ἀποστείλουν αὐτοὶ πρὸς ἡμᾶς ἱερεῖς καὶ Λευίτας, ὥστε νὰ ὑπηρετοῦν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας.	45 Τοὺς ἔδωσα δὲ ἐντολὴν νὰ συζητήσουν μὲ τὸν Λοδδαῖον καὶ μὲ τοὺς ἰδικούς του καὶ μὲ τοὺς θησαυροφύλακας, ποὺ ἦσαν ἐπὶ τόπου, διὰ νὰ μᾶς ἀποστείλουν ἱερεῖς καὶ Λευΐτας, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἀπαραίτητοι διὰ νὰ λειτουργοῦν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου μας.
46 Καὶ ἤγαγον ἡμῖν κατὰ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν ἄνδρας ἐπιστήμονας τῶν υἱῶν Μοολὶ τοῦ Λευὶ τοῦ Ἰσραήλ, Ἀσεβηβίαν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς ἀδελφούς, ὄντας δέκα καὶ ὀκτώ,	46 Ἐκεῖνοι ὑπὸ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν ὠδήγησαν πρὸς ἡμᾶς συνετοὺς καὶ μορφωμένους ἄνδρας ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Μοολί, ἀπογόνου τοῦ Λευί, υἱοῦ τοῦ Ἰακώβ· Τὸν Ἀσεβηβίαν μὲ τοὺς υἱοὺς καὶ τοὺς ἀδελφοὺς του, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἐν ὅλῳ δέκα ὀκτώ.	46 Καὶ μᾶς ἔφεραν πράγματι, μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ παντοδυνάμου Κυρίου μας, ἄνδρας συνετοὺς καὶ κατηρτισμένους ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Μοολί, ποὺ ἦτο ἀπόγονος τοῦ Λευΐ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἰακώβ, τὸν Ἀσεβηβίαν καὶ τοὺς υἱούς του καὶ τοὺς ἀδελφούς του, ποὺ ἦσαν ἐν συνόλῳ δεκαοκτὼ (18).
47 καὶ Ἀσεβίαν καὶ Ἄννουον καὶ Ὠσαίαν ἀδελφὸν ἐκ τῶν υἱῶν Χανουναίου καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν, εἴκοσιν ἄνδρες·	47 Ἐπίσης ἔφεραν πρὸς ἡμᾶς τὸν Ἀσεβίαν, τὸν Ἄννουον καὶ τὸν Ὠσαίαν, ἀδελφὸν ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Χανουναίου, μαζῆ μὲ τοὺς υἱούς των, ἄνδρας ἐν ὅλῳ εἴκοσι.	47 Ἔφεραν ἐπίσης καὶ ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Χανουναίου τὸν Ἀσεβίαν καὶ τὸν Ἄννουον καὶ τὸν ἀδελφόν του Ὠσαίαν μαζὶ μὲ τοὺς υἱούς των, ἐν συνόλῳ εἴκοσι (20) ἄνδρας.
48 καὶ ἐκ τῶν ἱεροδούλων, ὧν ἔδωκε Δαυίδ, καὶ οἱ ἡγούμενος εἰς τὴν ἐργασίαν τῶν Λευιτῶν, ἱεροδούλους, διακοσίους καὶ εἴκοσι· πάντων ἐσημάνθη ἡ ὀνοματογραφία.	48 Τέλος ἀπὸ τοὺς ὑπηρέτας τοῦ ναοῦ, τοὺς ὁποίους εἶχε χαρίσει καὶ ἀφιερώσει ὁ Δαυὶδ καὶ οἱ ἀρχηγοὶ εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τῶν Λευιτῶν, ἄνδρας ἐν ὅλῳ διακοσίους εἴκοσι. Ὅλων δὲ αὐτῶν τὰ ὀνόματα κατεγράφησαν.	48 Καὶ ἀπὸ τοὺς ὑπηρέτας τοῦ Ναοῦ, τοὺς ὁποίους εἶχε δώσει ὁ Δαβὶδ μαζὶ μὲ τοὺς ἄλλους ἄρχοντας εἰς τὸν Ναόν, διὰ νὰ βοηθοῦν εἰς τὰς ἐργασίας τῶν Λευιτῶν, ἦλθαν ἐν συνόλῳ διακόσιοι εἴκοσι (220) ὑπηρέται τοῦ ἱεροῦ τόπου τῆς λατρείας. Κατεγράφησαν δὲ λεπτομερῶς τὰ ὀνόματα ὅλων αὐτῶν.
49 Καὶ εὐξάμην ἐκεῖ νηστείαν τοῖς νεανίσκοις ἔναντι Κυρίου ἡμῶν	49 Ἐκεῖ λοιπόν, ὡσὰν τάξιμον, ἐκήρυξα διὰ τοὺς νέους νηστείαν καὶ προσευχὴν πρὸς τὸν Κύριον,	49 Καὶ ἐκήρυξα καὶ ὥρισα ἐκεῖ ὡς τάμα νὰ νηστεύσουν οἱ νέοι ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
50 ζητῆσαι παρ' αὐτοῦ εὐοδίαν ἡμῖν τε καὶ τοῖς συνοῦσιν ἡμῖν τέκνοις ἡμῶν καὶ κτήνεσιν·	50 διὰ νὰ ζητήσωμεν ἀπὸ τὸν Θεὸν κατευόδιον δι' ἡμᾶς καὶ δι' ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι θὰ εὑρίσκωνται μαζῆ μας, διὰ τὰ τέκνα μας καὶ τὰ κτήνη.	50 Σκοπὸς αὐτῆς τῆς νηστείας ἦτο νὰ ζητήσωμεν μὲ προσευχὴν ἀπὸ τὸν Κύριον νὰ κατευοδώσῃ τὴν πορείαν καὶ ἡμῶν καὶ ὅλων, ὅσοι ἦσαν μαζί μας, δηλαδὴ τὰ τέκνα μας καὶ τὰ κτήνη.
51 ἐνετράπην γὰρ αἰτῆσαι τὸν βασιλέα πεζούς τε καὶ ἱππεῖς καὶ προπομπὴν ἕνεκεν ἀσφαλείας τῆς πρὸς τοὺς ἐναντιουμένους ἡμῖν·	51 Τοῦτο δέ, διότι ᾐσθάνθην ἐντροπὴν νὰ ζητήσω ἐκ μέρους τοῦ βασιλέως πεζοὺς καὶ ἱππεῖς πρὸς συνοδείαν μας, διὰ νὰ μᾶς ἀσφαλίσουν ἀπὸ ὅσους τυχὸν θὰ ἐπετίθεντο ἐναντίον μας εἰς τὸν δρόμον μας.	51 Τὸ ἔκαμα αὐτό, διότι ἐντράπηκα νὰ ζητήσω ἀπὸ τὸν βασιλέα νὰ μᾶς δώσῃ στρατιώτας πεζοὺς καὶ ἱππεῖς καὶ προπομπούς, οἱ ὁποῖοι θὰ μᾶς συνώδευαν καὶ θὰ μᾶς ἐπροστάτευαν ἀπὸ τοὺς τυχὸν ἐχθρούς μας.
52 εἴπαμεν γὰρ τῷ βασιλεῖ, ὅτι ἡ ἰσχύς τοῦ Κυρίου ἡμῶν ἔσται μετὰ τῶν ἐπιζητούντων αὐτὸν εἰς πᾶσαν ἐπανόρθωσιν.	52 Εἴχομεν ἄλλωστε πεῖ εἰς τὸν βασιλέα, ὅτι ἡ προστατευτικὴ δύναμις τοῦ Κυρίου μας θὰ εἶναι μαζῆ μὲ ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τὸν ἐπικαλοῦνται διὰ τὴν πλήρη ἀποκατάστασίν των.	52 Διότι εἴπαμεν εἰς τὸν βασιλέα ὅτι ἡ δύναμις τοῦ Κυρίου μας θὰ ἦτο μαζὶ μὲ αὐτούς, ποὺ Τὸν ἐπικαλοῦνται καὶ θέλουν νὰ ἀποκατασταθοῦν πλήρως εἰς τὸν τόπον τῆς λατρείας Του.
53 Καὶ πάλιν ἐδεήθημεν τοῦ Κυρίου ἡμῶν πάντα ταῦτα καὶ ἐτύχομεν εὐϊλάτου.	53 Καὶ πάλιν παρεκαλέσαμεν τὸν Κύριον ἡμῶν δι' ὅλα αὐτὰ καὶ ἡ συνείδησις μᾶς ἐπληροφόρησεν, ὅτι ὁ Κύριος εὐμενῶς ἐδέχθη τὰ αἰτήματά μας.	53 Καὶ ἱκετεύσαμεν καὶ πάλιν τὸν Κύριόν μας δι' ὅλα αὐτὰ καὶ ἐνοιώσαμεν μέσα μας ὅτι εἱσήκουσε μὲ εὐμένειαν τὴν δέησίν μας.
54 Καὶ ἐχώρισα τῶν φυλάρχων τῶν ἱερέων ἄνδρας δεκαδύο, καὶ Ἐσερεβίαν καὶ Σαμίαν καὶ μετ' αὐτῶν ἐκ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν ἄνδρας δώδεκα,	54 Κατόπιν ἐξεχώρισα ἀπὸ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν ἱερέων δώδεκα ἄνδρας τὸν Ἐσερεβίαν καὶ τὸν Σαμίαν καὶ μαζῆ μὲ αὐτοὺς δώδεκα ἄλλους ἄνδρας ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς των.	54 Ἐξεχώρισα κατόπιν ἀπὸ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν ἱερατικῶν οἰκογενειῶν δώδεκα ἄνδρας καὶ τὸν Ἐσερεβίαν καὶ τὸν Σαμίαν καὶ μαζὶ μὲ αὐτοὺς ἄλλους δώδεκα ἄνδρας ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς των.
55 καὶ ἔστησα αὐτοῖς τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου ἡμῶν, ἃ ἐδωρήσατο ὁ βασιλεύς, καὶ οἱ σύμβουλοι αὐτοῦ καὶ οἱ μεγιστᾶνες καὶ πᾶς Ἰσραήλ	55 Ἐζύγισα καὶ παρέδωκα εἰς αὐτοὺς τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον, τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, τὰ ὁποῖα ἐδώρησεν ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ σύμβουλοι αὐτοῦ καὶ οἱ μεγιστᾶνες αὐτοῦ καὶ ὅλος ὁ ἰσραηλιτικὸς λαός.	55 Καὶ ἔστησα ἐμπρός των καὶ ἐμέτρησα τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι καὶ τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου μας, τὰ ὁποῖα μᾶς ἐδώρησαν ὁ βασιλεύς, οἱ σύμβουλοί του καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται.
56 Καὶ στήσας παρέδωκα αὐτοῖς ἀργυρίου τάλαντα ἑξακόσια πεντήκοντα καὶ σκεύη ἀργυρᾶ ἑκατὸν καὶ χρυσίου τάλαντα ἑκατὸν καὶ χρυσώματα εἴκοσι καὶ σκεύη χαλκέα ἀπὸ χρηστοῦ χαλκοῦ στίλβοντα χρυσοειδῆ σκεύη δώδεκα.	56 Ἐζύγισα, λοιπόν, καὶ παρέδωκα εἰς αὐτοὺς ἑξακόσια πενήντα τάλαντα ἀργυρίου, ἀργυρᾶ σκεύη ἀξίας ἑκατὸν ταλάντων, ἑκατὸν τάλαντα χρυσίου, εἴκοσι χρυσᾶ ποτήρια, δώδεκα τεμάχια χάλκινα σκεύη ἀπὸ καθαρὸν χαλκόν, τὰ ὁποῖα ἔλαμπαν ὅπως ὁ χρυσός.	56 Καὶ ἀφοῦ τὰ ἐμέτρησα ἐμπρός των, τοὺς παρέδωσα ἑξακόσια πενῆντα (650) ἀσημένια τάλαντα καὶ σκεύη ἀσημένια ἀξίας ἑκατὸν (100) ταλάντων, ἑκατὸν (100) ἐπίσης τάλαντα χρυσᾶ, εἴκοσι (20) χρυσᾶ σκεύη (φιάλες) καὶ δώδεκα (12) χάλκινα σκεύη, ποὺ ἦσαν ἀπὸ γνήσιον χαλκὸν καὶ ἔλαμπαν σὰν νὰ ἦσαν σκεύη χρυσᾶ.
57 Καὶ εἶπα αὐτοῖς· καὶ ὑμεῖς ἅγιοί ἐστε τῷ Κυρίῳ καὶ τὰ σκεύη τὰ ἅγια, καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον εὐχὴ τῷ Κυρίῳ, Κυρίῳ τῶν πατέρων ἡμῶν·	57 Καὶ εἶπα εἰς αὐτούς· Ὅπως σεῖς εἶσθε ἅγιοι καὶ ἀφιερωμένοι εἰς τὸν Κύριον, καὶ τὰ ἅγια αὐτὰ σκεύη, ὁ χρυσὸς καὶ ὁ ἄργυρος, εἶναι ἅγια, ἀφιερωμένα καὶ αὐτὰ εἰς τὸν Κύριον, τὸν Κύριον τῶν πατέρων ἡμῶν.	57 Καὶ εἶπα πρὸς αὐτούς: <Σεῖς εἶσθε καὶ πρέπει νὰ εἶσθε ἅγιοι καὶ ἀφιερωμένοι εἰς τὸν Κύριον. Ἔτσι καὶ τὰ σκεύη αὐτὰ τὰ ἱερά, καὶ τὸ χρυσάφι καὶ τὸ ἀσῆμι, εἶναι ἅγια, ἀφιερωμένα εἰς τὸν Κύριον, τὸν Κύριον τῶν πατέρων μας.
58 ἀγρυπνεῖτε καὶ φυλάσσετε ἕως τοῦ παραδοῦναι ὑμᾶς αὐτὰ τοῖς φυλάρχοις τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευιτῶν καὶ τοῖς ἡγουμένοις τῶν πατριῶν τοῦ Ἰσραὴλ ἐν Ἱερουσαλήμ, ἐν τοῖς παστοφορίοις τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.	58 Λοιπόν, ἀγρυπνήσατε καὶ φυλάξατε αὐτά, μέχρις ὅτου τὰ παραδώσετε εἰς τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευιτῶν, εἰς τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν πατριῶν τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ κατατεθοῦν αὐτὰ εἰς τὰ θησαυροφυλάκια τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ μας.	58 Νὰ ἀγρυπνῆτε λοιπὸν καὶ νὰ προσέχετε, ἕως ὅτου τὰ παραδώσετε εἰς τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν οἰκογενειῶν τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευϊτῶν καὶ εἰς τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν τῶν Ἰσραηλιτῶν, ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, εἰς τὰ σκευοφυλάκια καὶ θησαυροφυλάκια τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ μας>.
59 Καὶ οἱ παραλαβόντες οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὰ σκεύη τὰ ἐν Ἱερουσαλὴμ εἰσήνεγκαν εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου.	59 Οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται, οἱ ὁποῖοι παρέλαβον τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὰ ἱερὰ αὐτὰ σκεύη, τὰ ἔφεραν πράγματι εἰς τὸν ἐν Ἱερουσαλὴμ ναὸν τοῦ Κυρίου.	59 Καὶ πράγματι οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται, ποὺ παρέλαβαν τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι καὶ τὰ σκεύη, ποὺ ἀνῆκαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, τὰ ἔφεραν καὶ τὰ ἔβαλαν μέσα εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
60 Καὶ ἀναζεύξαντες ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ Θερὰ τῇ δωδεκάτῃ τοῦ πρώτου μηνὸς ἕως εἰσήλθομεν εἰς Ἱερουσαλὴμ κατὰ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν τὴν ἐφ' ἡμῖν· καὶ ἐρρύσατο ἡμᾶς ἀπὸ τῆς εἰσόδου ἀπὸ παντὸς ἐχθροῦ, καὶ ἤλθομεν εἰς Ἱερουσαλήμ.	60 Τὴν δωδεκάτην δὲ ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνὸς ἐξεκινήσαμεν ἀπὸ τὸν ποταμὸν Θερὰ καὶ ἐπροχωρήσαμεν, ἕως ὅτου ἤλθομεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ κάτω ἀπὸ τὴν παντοδύναμον προστατευτικὴν χεῖρα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας. Ὁ Κύριος μᾶς ἐφύλαξε καὶ μᾶς ἐγλύτωσεν εἰς τὸν δρόμον μας ἀπὸ ἐπιθέσεις παντὸς ἐχθροῦ, ὥστε ἐφθάσαμεν ἀσφαλεῖς εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.	60 Καὶ ἀφοῦ ἐξεκινήσαμεν ἀπὸ τὸν ποταμὸν Θερὰ κατὰ τὴν δωδεκάτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνός, ἐπροχωρήσαμεν, ἕως ὅτου εἰσήλθαμεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ τὴν πανίσχυρον βοήθειαν τοῦ Κυρίου μας, ὁ Ὁποῖος εἶχεν ἀπλώσει τὸ παντοδύναμον χέρι Του ἐπάνω μας. Καὶ μᾶς ἐλύτρωσεν Ἐκεῖνος ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τῆς πορείας μας ἀπὸ κάθε ἐχθρὸν καὶ ἐφθάσαμεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
61 Καὶ γενομένης αὐτόθι ἡμέρας τρίτη ἡμέρᾳ τῇ τετάρτῃ σταθὲν τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον παρεδόθη ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου ἡμῶν Μαρμωθὶ Οὐρίᾳ ἱερεῖ -	61 Ὅταν ἐπέρασαν τρεῖς ἡμέραι, κατὰ τὴν τετάρτην ἡμέραν ἐζυγίσθη τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον, παρεδόθη δὲ διὰ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου εἰς τὸν ἱερέα Μαρμωθί, τὸν υἱόν τοῦ Οὐρίου.	61 Ἀφοῦ δὲ ἐπέρασαν τρεῖς ἡμέραι, ἀπὸ τὴν στιγμὴν ποὺ ἐπατήσαμεν τὸ χῶμα τῆς Ἱερουσαλήμ, κατὰ τὴν τετάρτην ἡμέραν ἐμετρήθη καὶ παρεδόθη τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου μας καὶ συγκεκριμένως εἰς τὸν ἐπὶ κεφαλῆς τῶν ἱερέων, ποὺ ἐλέγετο Μαρμωθὶ καὶ ἦτο υἱὸς τοῦ Οὐρίου.
62 καὶ μετ' αὐτοῦ Ἐλεάζαρ ὁ τοῦ Φινεές, καὶ ἦσαν μετ' αὐτοῦ Ἰωσαβδὸς Ἰησοῦ καὶ Μωὲθ Σαβάννου, οἱ Λευῖται - πρὸς ἀριθμὸν καὶ ὁλκὴν ἄπαντα, καὶ ἐγράφη πᾶσα ἡ ὁλκὴ αὐτῶν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ.	-62 Μαζῆ μὲ αὐτὸν ἦτο ὁ Ἐλεάζαρ, ὁ υἱὸς τοῦ Φινεές, ὅπως ἐπίσης μαζῆ του ἦσαν ὁ Ἰωσαβδὸς υἱὸς τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ὁ Μωὲθ υἱὸς τοῦ Σαδάννου, οἱ Λευῖται - ἐκεῖ ἔγινεν ἀρίθμησις καὶ ζύγισις ὅλων τῶν ἱερῶν σκευῶν καὶ κατεγράφη τὸ βάρος ἑνὸς ἑκάστου ἀπὸ αὐτὰ τὴν ὥραν ἐκείνην.	62 Μαζί του ἦτο καὶ ὁ Ἐλεάζαρ, ὁ υἱὸς τοῦ Φινεές, παρευρίσκοντο δὲ καὶ ὁ Ἰωσαβδός, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ὁ Μωέθ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαβάννου, ποὺ ἦσαν Λευῖται. Ὅλοι αὐτοὶ ἦσαν παρόντες διὰ τὴν ἀρίθμησιν καὶ τὸν ὑπολογισμὸν τῆς ἀξίας ὅλων τῶν σκευῶν καὶ χρημάτων. Καὶ κατεγράφη κατὰ τὴν ἰδίαν ὥραν τὸ βάρος καὶ ἡ ἀξία ὅλων.
63 Οἱ δὲ παραγενόμενοι ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας προσήνεγκαν θυσίας τῷ Θεῷ τοῦ Ἰσραὴλ Κυρίῳ, ταύρους δώδεκα ὑπὲρ παντὸς Ἰσραήλ, κριοὺς ἐνενηκονταέξ, ἄρνας ἑβδομηκονταδύο, τράγους ὑπὲρ σωτηρίου δώδεκα· ἅπαντα θυσίαν τῷ Κυρίῳ.	63 Ὅλοι δὲ ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἐπανῆλθαν ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ σῶοι, προσέφεραν θυσίαν εἰς τὸν Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραὴλ δώδεκα ταύρους δι' ὅλον τὸ ἰσραηλιτικὸν ἔθνος, ἐνενηνταὲξ κριούς, ἑβδομηνταδύο ἀμνοὺς καὶ δώδεκα τράγους ὡς θυσίαν ὑπὲρ τῆς σωτηρίας· ὅλα θυσίαν πρὸς τὸν Κύριον.	63 Αὐτοὶ δέ, ποὺ ἐπέστρεψαν ἐλεύθεροι ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, προσέφεραν καὶ ἐθυσίασαν εἰς τὸν Θεὸν καὶ Κύριον τοῦ Ἰσραὴλ δώδεκα (12) ταύρους ὑπὲρ ὅλου τοῦ δωδεκαφύλου τῶν Ἰσραηλιτῶν, ἐνενήντα ἕξι (96) κριάρια, ὀκτὼ διὰ κάθε φυλήν, ἑβδομῆντα δύο (72) ἀρνιά, ἕξι διὰ κάθε φυλήν, καὶ δώδεκα (12) τράγους ὡς εἰρηνικὴν θυσίαν ἐκδηλωσεως εὐγνωμοσύνης διὰ τὴν σωτηρίαν, ποὺ τοὺς ἐχάρισεν ὁ Θεός. Ὅλα αὐτὰ προσεφέρθησαν καὶ ἐκάησαν εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου.
64 Καὶ ἀπέδωκαν τὰ προστάγματα τοῦ βασιλέως τοῖς βασιλικοῖς οἰκονόμοις καὶ τοῖς ἐπάρχοις Κοίλης Συρίας καὶ Φοινίκης, καὶ ἐδόξασαν τὸ ἔθνος καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου.	64 Κατόπιν ὁ Ἔσδρας καὶ οἱ περὶ αὐτὸν ἀρχηγοὶ τῶν πατριῶν παρέδωσαν τὰς διαταγὰς τοῦ βασιλέως εἰς τοὺς βασιλικοὺς ὑπαλλήλους καὶ εἰς τοὺς διοικητὰς τῆς Κοίλης Συρίας καὶ Φοινίκης καὶ ἐδόξασαν τὸ ἰουδαϊκὸν ἔθνος καὶ τὸν ἱερὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.	64 Μετὰ δὲ τὰς θυσίας ἐπέδωσαν τὰ διατάγματα τοῦ βασιλέως εἰς τοὺς βασιλικοὺς ὑπαλλήλους καὶ διαχειριστὰς τῶν φόρων καὶ εἰς τοὺς ἐπάρχους τῆς Κοίλης Συρίας καὶ τῆς Φοινίκης καὶ ἐδόξασαν τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων καὶ τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
65 Καὶ τούτων τελεσθέντων προσσήλθοσάν μοι οἱ ἡγούμενοι λέγοντες·	65 Ὅταν ἔγιναν καὶ ἐτελείωσαν ὅλα αὐτά, προσῆλθον εἰς ἐμὲ οἱ ἀρχηγοὶ τοῦ λαοῦ καὶ μοῦ εἶπαν·	65 Καὶ ἀφοῦ ἔγιναν αὐτά, μὲ ἐπλησίασαν οἱ προεστοὶ τοῦ λαοῦ καὶ μοῦ εἶπαν:
66 οὐκ ἐχώρισαν τὸ ἔθνος τοῦ Ἰσραὴλ καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται τὰ ἀλλογενῆ ἔθνη τῆς γῆς καὶ τὰς ἀκαθαρσίας αὐτῶν, Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ Φερεζαίων καὶ Ἰεβουσαίων καὶ Μωαβιτῶν καὶ Αἰγυπτίων καὶ Ἰδουμαίων·	66 <οὔτε τὸ ἔθνος τῶν Ἰσραηλιτῶν, οὔτε οἱ ἄρχοντες, οὔτε οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται ἐχωρίσθησαν αὐτὸ τοὺς ξένους λαοὺς τῆς χώρας καὶ ἀπὸ τὰ ἁμαρτωλὰ μιάσματα αὐτῶν, ἀπὸ τοὺς Χαναναίους, τοὺς Χετταίους, τοὺς Φερεζαίους, τοὺς Ἰεδουσαίους, τοὺς Μωαβίτας, τοὺς Αἰγυπτίους καὶ τοὺς Ἰδουμαίους.	66 (Πρέπει νὰ ξέρῃς ὅτι καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται δὲν ἐφρόντισαν νὰ κρατήσουν τὸ ἰσραηλιτικὸν ἔθνος μακριὰ ἀπὸ τοὺς ξένους λαοὺς τῆς γῆς καὶ ἀμόλυντον ἀπὸ τοὺς μολυσμούς των, δηλαδὴ μακριὰ ἀπὸ σχέσεις μὲ Χαναναίους, Χετταίους, Φερεζαίους, Ἰεβουσαίους, Μωαβίτας, Αἰγυπτίους καὶ Ἰδουμαίους, ποὺ εἶναι εἰδωλολάτραι.
67 συνῴκησαν γὰρ μετὰ τῶν θυγατέρων αὐτῶν καὶ αὐτοὶ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν, καὶ ἐπεμίγη τὸ σπέρμα τὸ ἅγιον εἰς τὰ ἀλλογενῆ ἔθνη τῆς γῆς, καὶ μετεῖχον οἱ προηγούμενοι καὶ οἱ μεγιστᾶνες τῆς ἀνομίας ταύτης ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τοῦ πράγματος.	67 Διότι ἦλθον εἰς γάμον μὲ τὰς θυγατέρας αὐτῶν, μὲ τὰς ὁποίας καὶ συγκατῴκησαν καὶ αὐτοὶ καὶ τὰ παιδιά των καὶ ἔτσι τὸ ἅγιον σπέρμα τοῦ Ἰσραήλ, ἀνεμίχθη καὶ ἐμολύνθη μὲ τὰ ξένα ἔθνη τῆς γῆς. Καὶ αὐτοὶ ἀκόμη οἱ ἀρχηγοὶ καὶ οἱ ἐπίσημοι ἄνδρες τοῦ Ἰσραὴλ συμμετεῖχον εἰς τὴν ἀνομίαν αὐτὴν ἐξ ἀρχῆς>.	67 Ἀντιθέτως, ἦλθαν εἰς γάμους μὲ τὰς θυγατέρας των καὶ οἱ ἴδιοι καὶ οἱ υἱοί των, καὶ ἔτσι ἀνεμείχθη τὸ ἅγιον σπέρμα τοῦ Ἰσραὴλ μὲ τὰ ξένα ἔθνη τῆς γῆς. Συμμετεῖχαν μάλιστα εἰς τὴν διάπραξιν αὐτῆς τῆς παρανομίας ἀπ’ ἀρχῆς καὶ οἱ προεστοὶ καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ>.
68 Καὶ ἅμα τῷ ἀκοῦσαί με ταῦτα διέρρηξα τὰ ἱμάτια καὶ τὴν ἱερὰν ἐσθῆτα καὶ κατέτιλα τοῦ τριχώματος τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ πώγωνος καὶ ἐκάθισα σύννους καὶ περίλυπος.	68 Μόλις ἤκουσα αὐτά, ἔσχισα τὰ ἱμάτιά μου καὶ αὐτὴν τὴν ἱερατικήν μου στολήν, ἀπέσπασα τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ πώγωνός μου καὶ ἐκάθισα σκεπτικὸς καὶ περίλυπος.	68 Μόλις τὰ ἄκουσα αὐτά, ἔσχισα ἀμέσως τὰ ἐνδύματά μου καὶ τὴν ἱερατικήν μου στολὴν καὶ ἐξερρίζωσα τρίχας ἀπὸ τὸ κεφάλι καὶ τὸ πηγούνι μου καὶ ἐκάθισα κατὰ γῆς σκεπτικὸς καὶ περίλυπος.
69 Καὶ ἐπισυνήχθησαν πρός με ὅσοι ποτὲ ἐπεκινοῦντο ἐπὶ τῷ ρήματι Κυρίου Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ, ἐμοῦ πενθοῦντος ἐπὶ τῇ ἀνομίᾳ, καὶ ἐκαθήμην περίλυπος ἕως τῆς δειλινῆς θυσίας.	69 Ἐνῷ δὲ ἐγὼ ἤμην πενθῶν διὰ τὴν ἁμαρτίαν αὐτὴν καὶ ἐκαθήμην περίλυπος ἕως τῆς ἀπογευματινῆς θυσίας, συνεκεντρώθησαν πρὸς ἐμὲ ὅλοι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι εὐλαβοῦντο τὸ θέλημα Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἐκινοῦντο εἰς ἐφαρμογήν του.	69 Καὶ ἐνῷ ἐγὼ ἐκαθόμουν περίλυπος ἕως τὴν ὥραν ποὺ ἐπροσφέρετο ἱ δειλινὴ θυσία καὶ ἐπενθοῦσα διὰ τὴν παρανομίαν των, ἐμαζεύθηκαν κοντά μου ὅσοι ὑπελόγιζαν ἀνέκαθεν τὸν Νόμον τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἔνοιωθαν συγκίνησιν δι’ αὐτόν.
70 Καὶ ἐξεγερθεὶς ἐκ τῆς νηστείας, διερρηγμένα ἔχων τὰ ἱμάτια καὶ τὴν ἱερὰν ἐσθῆτα, κάμψας τὰ γόνατα καὶ ἐκτείνας τὰς χεῖρας πρὸς τὸν Κύριον ἔλεγον·	70 Ὅταν ἠγέρθην ἀπὸ τὴν νηστείαν καὶ τὴν συντριβὴν αὐτὴν μὲ σχισμένα τὰ ἐνδύματά μου καὶ τὴν ἱερὰν στολήν, ἔκαμψα τὰ γόνατά μου, ὕψωσα τὰς χεῖρας μου πρὸς τὸν Κύριον καὶ εἶπα	70 Καὶ ἀφοῦ ἐσηκώθηκα ἀπὸ τὴν θέσιν τῆς νηστείας καὶ συντριβῆς, ἔτσι ὅπως ἤμουν μὲ σχισμένα τὰ ἐνδύματα καὶ τὴν ἱερατικὴν στολήν, ἐγονάτισα καί, ἀφοῦ ὕψωσα τὰ χέρια πρὸς τὸν Κύριον, ἄρχισα νὰ λέγω:
71 Κύριε, ᾔσχυμμαι καὶ ἐντέτραμμαι κατὰ πρόσωπόν σου·	71 Κύριε, ἔχω καταληφθῇ ἀπὸ μεγάλην ἐντροπὴν ἐνώπιόν σου.	71 (Κύριε, μὲ ἔχει κυριεύσει αἰσχύνῃ καὶ μεγάλη ἐντροπὴ ἐνώπιόν σου,
72 αἱ γὰρ ἁμαρτίαι ἡμῶν ἐπλεόνασαν ὑπὲρ τὰς κεφαλὰς ἡμῶν, αἱ δὲ ἄγνοιαι ἡμῶν ὑπερήνεγκαν ἕως τοῦ οὐρανοῦ	72 Διότι αἱ ἁμαρτίαι μας ἐπληθύνθησαν καὶ ηὐξήθησαν ὑπὲρ τὰς κεφαλάς μας, αἱ δὲ λόγῳ τῆς ἀγνοίας μας παραβάσεις τοῦ θείου σου θελήματος ἔφθασαν ἕως εἰς τὸν οὐρανόν.	72 διότι αἱ ἁμαρτίαι μας ἐπληθύνθησαν καὶ ἔφθασαν ἐπάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια μας, αἱ δὲ παραβάσεις τοῦ Νόμου Σου λόγῳ τῆς ἀγνοίας μας ὑψώθηκαν ἕως τὸν οὐρανόν.
73 ἔτι ἀπὸ τῶν χρόνων τῶν πατέρων ἡμῶν, καί ἐσμεν ἐν μεγάλῃ ἁμαρτίᾳ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.	73 Ἀπὸ τοὺς χρόνους τῶν πατέρων μας καὶ ἐν συνεχείᾳ μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς ἁμαρτάνομεν.	73 Ἁμαρτάνομεν διαρκῶς καὶ εἴμαστε βυθισμένοι μέσα εἰς μεγάλην παρανομίαν ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τῶν πατέρων μας καὶ μέχρι σήμερον.
74 Καὶ διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν καὶ τῶν πατέρων ἡμῶν παρεδόθημεν σὺν τοῖς ἀδελφοῖς ἡμῶν καὶ σὺν τοῖς βασιλεῦσιν ἡμῶν καὶ σὺν τοῖς ἱερεῦσιν ἡμῶν τοῖς βασιλεῦσι τῆς γῆς εἰς ρομφαίαν καὶ αἰχμαλωσίαν καὶ προνομὴν μετὰ αἰσχύνης μέχρι τῆς σήμερον ἡμέρας.	74 Ἐξ αἰτίας τῶν προσωπικῶν μας ἁμαρτιῶν καὶ τῶν ἁμαρτιῶν τῶν πατέρων μας, παρεδόθη μὲν μαζῆ μὲ τοὺς ἀδελφούς μας καὶ τοὺς βασιλεῖς μας καὶ τοὺς ἱερεῖς ἡμῶν, εἰς τὴν κυριαρχίαν τῶν βασιλέων τῆς γῆς. Ἄλλοι ἀπὸ ἡμᾶς ἐσφάγησαν μὲ ρομφαίαν, ἄλλοι ὠδηγήθησαν εἰς αἰχμαλωσίαν, ἄλλοι ὑπέστησαν λεηλασίας, ὅλα μὲ πολὺν ἐξευτελισμὸν μέχρι τῆς σημερινῆς ἡμέρας.	74 Δι αὐτὰς δὲ ἀκριβῶς τὰς ἁμαρτίας καὶ τὰς ἰδικάς μας καὶ τῶν πατέρων μας παρεδόθημεν ἀπὸ Σέ, τὸν Δίκαιον Κύριον, ὅλοι μας, μαζὶ μὲ τοὺς ἀδελφούς μας, τοὺς βασιλεῖς μας καὶ τοὺς ἱερεῖς μας, εἰς τὰ χέρια τῶν εἰδωλολατρῶν βασιλέων τῆς γῆς διὰ νὰ μᾶς σφάξουν, νὰ μᾶς αἰχμαλωτίσουν καὶ νὰ μᾶς λαφυραγωγήσουν μέχρις ἐξευτελισμοῦ, ὅπως ἔγινε ἕως σήμερον.
75 Καὶ νῦν κατὰ πόσον τί ἐγενήθη ἡμῖν ἔλεος παρὰ σοῦ, Κύριε, καταλειφθῆναι ἡμῖν ρίζαν καὶ ὄνομα ἐν τῷ τύπῳ ἁγιάσματός σου	75 Καὶ τώρα πόσον τάχα ἔλεός σου ἐδόθη ἀπὸ σὲ πρὸς ἡμᾶς, Κύριε, ὥστε νὰ ἀπομείνῃ κάποιον ὑπόλειμμα, κάποια ρίζα, κάποιο ὄνομά μας εἰς τὸν ἱερὸν τοῦτον τόπον τοῦ ναοῦ σου	75 Καὶ τώρα πόσον ἄραγε εἶναι τὸ ἔλεος, ποὺ ἔδειξες Σύ, Κύριε, ἀπέναντί μας, ὥστε νὰ μείνῃ ἀκόμη ἡ ρίζα καὶ τὸ ὄνομά μς εἰς τὸν ἱερὸν αὐτὸν τόπον τῆς λατρείας Σου;
76 καὶ τοῦ ἀνακαλύψαι φωστῆρα ἡμῖν ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν δοῦναι ἡμῖν τροφὴν ἐν τῷ καιρῷ τῆς δουλείας ἡμῶν; Καὶ ἐν τῷ δουλεύειν ἡμᾶς οὐκ ἐγκατελείφθημεν ὑπὸ τοῦ Κυρίου ἡμῶν,	76 καὶ νὰ ἀναλάμψῃ φῶς εἰς ἡμᾶς εἰς τὸν οἶκον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ὁδηγητικὸν ὡσὰν φωτεινὸν ἄστρον, καὶ νὰ μᾶς δώσῃ τροφὴν κατὰ τὸν καιρὸν τῆς δουλείας μας; Δοξασμένον τὸ ὄνομά σου, διότι καὶ κατὰ τοὺς χρόνους τῆς δουλείας μας δὲν ἐγκατελείφθημεν ἀπὸ τὸν Κύριον τὸν Θεόν μας.	76 Πόσον μᾶς ἐλέησες μὲ τὸ νὰ λάμψῃ ἐμπρός μας φῶς εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας καὶ νὰ μᾶς ζωογονήσῃς, ἀφοῦ μᾶς διέθρεψες κατὰ τὸν καιρὸν τῆς δουλείας μας! Καὶ ἐνῷ ἤμασταν σκλάβοι, δὲν μᾶς ἐγκατέλειψεν ὁ Κύριός μας.
77 ἀλλὰ ἐποίησεν ἡμᾶς ἐν χάριτι ἐνώπιον τῶν βασιλέων Περσῶν δοῦναι ἡμῖν τροφὴν	77 Ἀλλὰ ἔφερεν ἐτσι τὰ πράγματα, ὥστε ἡμεῖς νὰ εὕρωμεν χάριν ἐνώπιον τῶν βασιλέων τῶν Περσῶν καὶ νὰ μᾶς δίδουν αὐτοὶ τροφάς.	77 Ἀντιθέτως μᾶς ἔκαμεν ἀγαπητοὺς ἐμπρὸς εἰς τοὺς βασιλεῖς τῶν Περσῶν καὶ τοὺς παρεκίνησεν, ὥστε νὰ μᾶς διατρέφουν.
78 καὶ δοξάσαι τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ ἔγειραι τὴν ἔρημον Σιών, δοῦναι ἡμῖν στερέωμα ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Ἱερουσαλήμ.	78 Ἔκαμεν ὥστε νὰ εὐλαβηθοῦν καὶ νὰ τιμήσουν αὐτοὶ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου μας καὶ νὰ εὐδοκήσουν, ὥστε νὰ ἀνοικοδομηθῇ ἡ ἐρημωθεῖσα Σιών, διὰ νὰ δοθῇ εἰς ἡμᾶς κάποια σταθερὰ καὶ ἀσφαλὴς παραμονὴ εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ τὴν Ἱερουσαλήμ.	78 Τοὺς ἔδωσεν ἐπίσης τὴν καλὴν διάθεσιν, ὥστε νὰ τιμήσουν τὸν ἱερὸν τόπον τῆς λατρείας τοῦ Κυρίου μας καὶ νὰ ἀναστήσουν καὶ πάλιν τὴν ἔρημον Σιὼν καὶ νὰ στερεώσουν τὴν διαμονήν μας εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ τὴν Ἱερουσαλήμ.
79 Καὶ νῦν τί ἐροῦμεν, Κύριε, ἔχοντες ταῦτα; Παρέβημεν γὰρ τὰ προστάγματά σου, ἃ ἔδωκας ἐν χειρὶ τῶν παίδων σου τῶν προφητῶν λέγων,	79 Καὶ τώρα ἡμεῖς οἱ ἁμαρτωλοὶ καὶ παραβάται τί θὰ εἴπωμεν, Κύριε, ἔχοντες αὐτὰ ὑπ' ὄψιν; Διότι παρέβημεν τὰ προστάγματά σου, τὰ ὁποῖα διὰ μέσου τῶν δούλων σου τῶν προφητῶν παρέδωσες λέγων·	79 Καὶ τώρα, μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτά, τὶ ἠμποροῦμε νὰ ποῦμε, Κύριε; Διότι εἴμαστε παραβάται τῶν ἐντολών Σου, ποὺ μᾶς τὰς διέταξες μὲ τοὺς δούλους Σου τοὺς Προφήτας, ὅταν μᾶς ἔλεγες:
80 ὅτι ἡ γῆ, εἰς ἣν εἰσέρχεσθε κληρονομῆσαι, ἔστι γῆ μεμολυσμένη μολυσμῷ τῶν ἀλλογενῶν τῆς γῆς, καὶ τῆς ἀκαθαρσίας αὐτῶν ἐνέπλησαν αὐτήν.	80 Ὅτι ἡ γῆ, εἰς τὴν ὁποίαν εἰσέρχεσθε διὰ νὰ τὴν κατακτήσετε καὶ κληρονομήσετε, εἶναι μολυσμένη ἀπὸ τὰς ἠθικὰς ἀκαθαρσίας τῶν ξένων λαῶν τῆς χώρας αὐτῆς καὶ αἱ ἀσχημίαι των τὴν ἔχουν πλημμυρίσει.	80 <Προσέχετε, διότι ἡ χώρα, εἰς τὴν ὁποίαν εἰσέρχεσθε διὰ νὰ τὴν κληρονομήσετε, εἶναι χώρα ποὺ ἔχει μολυνθῆ ἀπὸ τὸν μολυσμὸν τῶν ξένων λαῶν τῆς γῆς. Τὴν ἐγέμισαν μὲ τὴν ἀκαθαρσίαν τῆς εἰδωλολατρίας των.
81 Καὶ νῦν τὰς θυγατέρας ὑμῶν μὴ συνοικήσητε τοῖς υἱοῖς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν μὴ λάβητε τοῖς υἱοῖς ὑμῶν·	81 Καὶ τώρα ἀκούσατέ με. Τὰς θυγατέρας σας νὰ μὴ τὰς δώσετε ὡς συζύγους εἰς τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνδρῶν τῆς χώρας αὐτῆς καὶ σεῖς νὰ μὴ λάβετε τὰς θυγατέρας ἐκείνων ὡς συζύγους διὰ τὰ παιδιά σας.	81 Καὶ δι’ αὐτὸ σεῖς τώρα δὲν πρέπει νὰ δώσετε τὰς θυγατέρας σας ὡς συζύγους εἰς τοὺς υἱούς των, οὔτε νὰ πάρετε τὰς θυγατέρας των διὰ τοὺς υἱούς σας.
82 καὶ οὐ ζητήσετε εἰρηνεῦσαι τὰ πρὸς αὐτοὺς τὸν ἅπαντα χρόνον, ἵνα ἰσχύσαντες φάγητε τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς, καὶ κατακληρονομήσητε τοῖς τέκνοις ὑμῶν ἕως αἰῶνος.	82 Καθ' ὅλον τὸν χρόνον τῆς ζωῆς σας δὲν θὰ ἐπιζητήσετε νὰ ἔχετε εἰρήνην μὲ αὐτούς, διότι ἔτσι θὰ ἠμπορέσετε νὰ ἀπολαύσετε τὰ ἀγαθὰ τῆς χώρας αὐτῆς καὶ νὰ τὰ ἀφήνετε ὡς κληρονομίαν εἰς τὰ παιδιά σας εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας.	82 Δὲν πρέπει ἐπίσης νὰ ἐπιδιώξετε νὰ ἔχετε εἰρηνικὰς σχέσεις μαζί των εἰς ὅλην σας τὴν ζωήν. Μόνον ἔτσι θὰ ἠμπορέσετε νὰ χαρῆτε τὰ ἀγαθὰ τῆς χώρας αὐτῆς καὶ νὰ τὰ ἀφήσετε ὡς κληρονομίαν εἰς τὰ παιδιά σας αἰωνίως>.
83 Καὶ τὰ συμβαίνοντα πάντα ἡμῖν γίνεται διὰ τὰ ἔργα ἡμῶν τὰ πονηρὰ καὶ τὰς μεγάλας ἁμαρτίας ἡμῶν· σὺ γάρ, Κύριε ἐκούφισας τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν καὶ	83 Αὐτὰ εἶπες, Κύριε, διὰ τοῦτο καὶ κάθε συμφορά, ἡ ὁποῖα μᾶς εὑρίσκει, ἔρχεται ἕνεκα τῆς κακῆς μας διαγωγῆς καὶ τῶν μεγάλων ἁμαρτιῶν μας. Καὶ ὅμως σύ, Κύριε, ὁ ἐλεήμων μᾶς ἀνεκούφισες ἐπανειλημμένως ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας μας	83 Δὲν ἐπροσέξαμεν ὅμως, Κύριε, καὶ ἐξ αἰτίας τῶν πονηρῶν ἔργων μας καὶ τῶν μεγάλων ἁμαρτιῶν μας ἔγιναν ὅλα αὐτὰ τὰ θλιβερὰ γεγονότα εἰς τὴν ζωήν μας. Παρὰ ταῦτα ὅμως, Κύριε, Σὺ ἐλάφρυνες τὸ βάρος τῶν ἁμαρτιῶν μας, καὶ
84 ἔδωκας ἡμῖν τοιαύτην ρίζαν· πάλιν ἀνεκάμψαμεν παραβῆναι τὸν νόμον σου εἰς τὸ ἐπιμιγῆναι τῇ ἀκαθαρσίᾳ τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς.	84 καὶ ἔδωσες εἰς ἡμᾶς αὐτὴν τὴν ἐθνικὴν ρίζαν. Ἡμεῖς ὅμως ἀδιόρθωτοι ἐπανήλθομεν καὶ πάλιν εἰς τὴν παράβασιν τοῦ νόμου σου, διότι ἀνεμίχθημεν, διὰ τῶν παρανόμων αὐτῶν γάμων μας, μὲ τοὺς ἀκαθάρτους εἰδωλολατρικοὺς λαοὺς αὐτῆς τῆς χώρας.	84 μᾶς ἐχάρισες αὐτὴν τὴν ρίζαν τοῦ ἔθνους μας, τμῆμα τῆς ὁποίας ἀποτελοῦμεν καὶ ὅσοι εἴμαστε τώρα ἐδῶ, εἰς τὸν τόπον τῆς λατρείας Σου. Καὶ πάλιν ὅμως ἐμεῖς ἐπανήλθαμεν εἰς τὰς παραβάσεις τοῦ Νόμου Σου καὶ ἀνεμείχθημεν μὲ τὸν μολυσμὸν τῶν εἰδωλολατρικῶν λαῶν τῆς γῆς καὶ συνήψαμεν γάμους μὲ αὐτούς.
85 Οὐχὶ ὠργίσθης ἡμῖν ἀπολέσαι ἡμᾶς ἕως τοῦ μὴ καταλιπεῖν ρίζαν καὶ σπέρμα καὶ ὄνομα ἡμῶν;	85 Καὶ ὅμως σύ, Κύριε,δὲν ὠργίσθης, ὥστε νὰ μᾶς ἐξολοθρεύσῃς ἐξ ὁλοκλήρου καὶ νὰ μὴ μείνῃ ἀπὸ ἡμᾶς οὔτε ρίζα, οὔτε σπέρμα, οὔτε κἂν τὰ ὄνομά μας;	85 Πῶς λοιπὸν ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ δὲν ὠργίσθης ἐναντίον μας, Κύριε, ὥστε νὰ μᾶς ἑξαφανίσῃς ἔτσι, ὥστε νὰ μὴ μείνῃ τίποτε ἰδικόν μας, οὔτε ρίζα, οὔτε σπέρμα, οὔτε τὸ ὄνομά μας;
86 Κύριε τοῦ Ἰσραήλ, ἀληθινὸς εἶ· κατελείφθημεν γὰρ ρίζα ἐν τῇ σήμερον.	86 Κύριε, Θεέ τοῦ Ἰσραήλ, σὺ εἶσαι ἀξιόπιστος καὶ συνεπὴς εἰς τὰς ὑποσχέσεις σου. Διὰ τοῦτο καὶ παρέμεινε μέχρι σήμερον κάποια ρίζα ἀπὸ ἡμᾶς.	86 Κύριε καὶ Θεὲ τοῦ Ἰσραήλ, εἶσαι ἀληθινὸς καὶ ἀξιόπιστος εἰς τὰς ὑποσχέσεις Σου! Καὶ δι’ αὐτὸ ἀπέμεινε καὶ ὑπάρχει μέχρι σήμερον κάποια ἰδική μας ρίζα.
87 Ἰδοὺ νῦν ἐσμεν ἐνώπιόν σου ἐν ταῖς ἀνομίαις ἡμῶν· οὐ γάρ ἐστι στῆναι ἔτι ἔμπροσθέν σου ἐπὶ τούτοις.	87 Ἰδοὺ λοιπόν, Κύριε, εἴμεθα ἐνώπιόν σου μὲ τὴν συναίσθησιν τῶν ἀνομιῶν μας. Δὲν ἔχομεν τὸ θάρρος νὰ σταθῶμεν ὄρθιοι ἐνώπιόν σου ἐξ αἰτίας τῶν ἀνομιῶν μας>.	87 Καὶ νά, τώρα εἴμαστε ἐνώπιόν Σου βυθισμένοι εἰς τὰς ἁμαρτίας μας. Καὶ δὲν τολμοῦμε μετὰ ἀπὸ τόσας παραβάσεις νὰ σταθοῦμε περισσότερον ἐμπρός Σου>.
88 Καὶ ὅτε προσευχόμενος Ἔσδρας ἀνθωμολογεῖτο κλαίων χαμαιπετὴς ἔμπροσθεν τοῦ ἱεροῦ, ἐπισυνήχθησαν πρὸς αὐτὸν ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ ὄχλος πολὺς σφόδρα, ἄνδρες καὶ γυναῖκες καὶ νεανίαι· κλαυθμὸς γὰρ ἦν μέγας ἐν τῷ πλήθει.	88 Τὴν ὥραν κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Ἔσδρας μὲ δάκρυα εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ πρηνὴς ἐνώπιον τοῦ ναοῦ, προσηύχετο καὶ ἐξωμολογεῖτο αὐτὰ τὰ ἁμαρτήματα, συνεκεντρώθη ὁλόγυρα πρὸς αὐτὸν πάρα πολὺς λαὸς ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, ἄνδρες, γυναῖκες καὶ νέοι. ῞Ολον δὲ αὐτὸ τὸ πλῆθος συναισθανόμενον τὴν βαρεῖαν ἐνοχήν του ἀπέναντι τοῦ Κυρίου ἀνελύθη εἰς πολὺ μεγάλον κλαυθμόν.	88 Καὶ ἐνῷ ὁ Ἔσδρας προσηύχετο καὶ ἐξωμολογεῖτο τὰ ἁμαρτήματα τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἔκλαιε πεσμένος κατὰ γῆς ἐμπρὸς εἰς τὸν Ναόν, ἐμαζεύθηκαν κοντά του ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ πολλὰ πλήθη λαοῦ, ἄνδρες καὶ γυναῖκες καὶ νέοι. Ὅλον δὲ αὐτὸ τὸ πλῆθος ἐπηρεάσθη ἀπὸ τὴν στάσιν τοῦ Ἔσδρα καὶ ἔκλαιαν ὅλοι πολύ.
89 Καὶ φωνήσας Ἰεχονίας Ἰεήλου τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ εἶπεν· Ἔσδρα, ἡμεῖς ἠμάρτομεν εἰς τὸν Κύριον καὶ συνῳκίσαμεν γυναῖκας ἀλλογενεῖς ἐκ τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς. Καὶ νῦν ἐστιν ἐπάνω πᾶς Ἰσραήλ·	89 Τότε ὁ Ἰεχονίας, υἱὸς τοῦ Ἰεήλου, ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραήλ, ἀνεφώνησε μὲ μεγάλων φωνὴν καὶ εἶπεν· <Ἔσδρα, ἡμεῖς ἡμαρτήσαμεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ ἐλάβαμεν ὡς συζύγους γυναῖκας ἀλλογενεῖς ἀπὸ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη τῆς γῆς. Ἀλλὰ τώρα ὅλος ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς εἶναι ἕτοιμος νὰ ἐπανορθώσῃ τὸ σφάλμα του.	89 Ἐφώναξε τότε ἀπὸ μέρους τῶν Ἰσραηλιτῶν ὁ Ἰεχονίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεήλου, καὶ εἶπεν: <Ἔσδρα, ἀναγνωρίζομεν ὅτι ἔχομεν ἁμαρτήσει ἐμεῖς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, μὲ τὸ νὰ πάρωμεν ὡς συζύγους μας ξένας γυναῖκας ἀπὸ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη τῆς γῆς. Τώρα ὅμως ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται εἴμαστε ἀποφασισμένοι καὶ θέλομεν νὰ διορθώσωμεν τὰ σφάλματά μας.
90 ἐν τούτῳ γινέσθω ἡμῖν ὁρκωμοσία πρὸς τὸν Κύριον, ἐκβαλεῖν πάσας τὰς γυναῖκας ἡμῶν τὰς ἐκ τῶν ἀλλογενῶν σὺν τοῖς τέκνοις αὐτῶν, ὡς ἐκρίθη σοι, καὶ ὅσοι πειθαρχοῦσι τῷ νόμῳ Κυρίου.	90 Διὰ τοῦτο ἐνόρκως θὰ ὑποσχεθῶμεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, νὰ ἐκδιώξωμεν ὅλας τὰς γυναῖκας, τὰς ὁποίας ἐπήραμεν ἀπὸ τοὺς ξένους λαούς, ὅπως ἐπίσης καὶ τὰ παιδιὰ τὰ ὁποῖα ἐγεννήθησαν ἀπὸ αὐτάς, ὅπως σὺ θέλεις. Αὐτὸ θὰ κάμουν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται, οἱ ὁποῖοι ὑπακούουν εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου.	90 Δι’ αὐτὸ ἀκριβῶς ἂς γίνῃ τώρα ἔνορκος διαβεβαίωσις ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἐκ μέρους μας, ὅτι θὰ διώξωμεν ἀπὸ ἀνάμεσά μας ὅλας τὰς ξένας γυναῖκας μὲ τὰ παιδιά των, ὅπως τὸ ἀπεφάσισες. Καὶ θὰ φανοῦν ἔτσι αὐτοί, ποὺ πειθαρχοῦν εἰς τὸν Κύριον.
91 Ἀναστὰς ἐπιτέλει· πρὸς σὲ γὰρ τὸ πρᾶγμα, καὶ ἡμεῖς μετὰ σοῦ ἰσχὺν ποιεῖν.	91 Σήκω λοιπὸν καὶ κάμε ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον πρέπει, καὶ ἡμεῖς εἴμεθα μαζῆ σου, διὰ νὰ σὲ βοηθήσωμεν>.	91 Σήκω ἐπάνω καὶ κάμε ὅ,τι κρίνεις σωστόν. Εἰς σὲ ἀνατίθεται τὸ ὅλον θέμα. Ἐμεῖς θὰ εἴμαστε μαζί σου, διὰ νὰ σὲ βοηθήσωμεν εἰς ὅ,τι χρειασθῇς> .
92 Καὶ ἀναστὰς Ἔσδρας ὥρκισε τοὺς φυλάρχους τῶν ἱερέων καὶ Λευιτῶν παντὸς τοῦ Ἰσραὴλ ποιῆσαι κατὰ ταῦτα· καὶ ὤμοσαν.	92 Ὁ Ἔσδρας ἐσηκώθη καὶ ὥρκισε τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν ἱερέων, τῶν Λευιτῶν καὶ ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν νὰ ἐφαρμόσουν ὅλα αὐτά. Ἐκεῖνοι δὲ ἐδέχθησαν καὶ ὡρκίσθησαν.	92 Καὶ ἐσηκώθη πράγματι ὁ Ἔσδρας καὶ ὥρκισε τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν ἱερέων καὶ Λευϊτῶν ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὅτι θὰ ἐνεργήσουν συμφώνως πρὸς αὐτὰ ποὺ ἐλέχθησαν. Καὶ ἐκεῖνοι ἐσυμφώνησαν καὶ ὠρκίσθηκαν.