Εσθήρ : Κεφάλαιον Γ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ετὰ δὲ τοῦτα ἐδόξασεν ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης Ἀμὰν Ἀμαδάθου Βουγαῖον καὶ ὕψωσεν αὐτόν, καὶ ἐπρωτοβάθρει πάντων τῶν φίλων αὐτοῦ.
2 Καὶ πάντες οἱ ἐν τῇ αὐλῇ προσεκύνουν αὐτῷ, οὕτως γὰρ προσέταξεν ὁ βασιλεὺς ποιῆσαι· ὁ δὲ Μαρδοχαῖος οὐ προσεκύνει αὐτῷ.
3 Καὶ ἐλάλησαν οἱ ἐν τῇ αὐλῇ τοῦ βασιλέως τῷ Μαρδοχαίῳ· Μαρδοχαῖε, τί παρακούεις τὰ ὑπὸ τοῦ βασιλέως λεγόμενα;
4 Καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἐλάλουν αὐτῷ, καὶ οὐχ ὑπήκουεν αὐτῶν· καὶ ὑπέδειξαν τῷ Ἀμὰν Μαρδοχαῖον τοῖς τοῦ βασιλέως λόγοις ἀντιτασσόμενον· καὶ ὑπέδειξεν αὐτοῖς ὁ Μαρδοχαῖος ὅτι Ἰουδαῖός ἐστι.
5 Καὶ ἐπιγνοὺς Ἀμὰν ὅτι οὐ προσκυνεῖ αὐτῷ Μορδοχαῖος, ἐθυμώθη σφόδρα
6 καὶ ἐβουλεύσατο ἀφανίσαι πάντας τοὺς ὑπὸ τὴν Ἀρταξέρξου βασιλείαν Ἰουδαίους.
7 Καὶ ἐποίησε ψήφισμα ἐν ἔτει δωδεκάτῳ τῆς βασιλείας Ἀρταξέρξου καὶ ἔβαλε κλήρους ἡμέραν ἐξ ἡμέρας καὶ μῆνα ἐκ μηνός, ὥστε ἀπολέσαι ἐν μιᾷς ἡμέρᾳ τὸ γένος Μαρδοχαίου, καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος εἰς τὴν τεσσαρεσκαιδεκάτην τοῦ μηνός, ὃς ἐστιν Ἀδάρ.
8 Καὶ ἐλάλησε πρὸς τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην λέγων· ὑπάρχει ἔθνος διεσπαρμένον ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐν πάσῃ τῇ βασιλείᾳ σου, οἱ δὲ νόμοι αὐτῶν ἔξαλλοι παρὰ πάντα τὰ ἔθνη, τῶν δὲ νόμων τοῦ βασιλέως παρακούουσι, καὶ οὐ συμφέρει τῷ βασιλεῖ ἐᾶσαι αὐτούς·
9 εἰ δοκεῖ τῷ βασιλεῖ, δογματισάτω ἀπολέσαι αὐτούς, κἀγὼ διαγράψω εἰς τὸ γαζοφυλάκιον τοῦ βασιλέως ἀργυρίου τάλαντα μύρια.
10 Καὶ περιελόμενος ὁ βασιλεὺς τὸ δακτύλιον ἔδωκεν εἰς χεῖρας τῷ Ἀμὰν σφραγίσαι κατὰ τῶν γεγραμμένων κατὰ τῶν Ἰουδαίων.
11 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τῷ Ἀμάν· τὸ μὲν ἀργύριον ἔχε, τῷ δὲ ἔθνει χρῶ ὡς βούλει.
12 Καὶ ἐκλήθησαν οἱ γραμματεῖς τοῦ βασιλέως μηνὶ πρώτῳ τῇ τρισκαιδεκάτῃ καὶ ἔγραψαν, ὡς ἐπέταξεν Ἀμάν, τοῖς στρατηγοῖς, καὶ τοῖς ἄρχουσι κατὰ πᾶσαν χώραν ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως τῆς Αἰθιοπίας, ταῖς ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ χώραις, τοῖς τε ἄρχουσι τῶν ἐθνῶν κατὰ τὴν αὐτῶν λέξιν δι' Ἀρταξέρξου τοῦ βασιλέως.
13 Καὶ ἀπεστάλη διὰ βιβλιοφόρων εἰς τὴν Ἀρταξέρξου βασιλείαν ἀφανίσαι τὸ γένος τῶν Ἰουδαίων ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ μηνὸς δωδεκάτου, ὅς ἐστιν Ἀδάρ, καὶ διαρπάσαι τὰ ὑπάρχοντα αὐτῶν.
13α Τῆς δὲ ἐπιστολῆς ἐστι τὸ ἀντίγραφον τόδε· <Βασιλεὺς μέγας Ἀρταξέρξης τοῖς ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς ἕως τῆς Αἰθιοπίας ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ χωρῶν ἄρχουσι καὶ τοπάρχαις ὑποτεταγμένοις τάδε γράφει·
13β πολλῶν ἐπάρξας ἐθνῶν καὶ πάσης ἐπικρατήσας οἰκουμένης, ἐβουλήθην μὴ τῷ θράσει τῆς ἐξουσίας ἐπαιρόμενος, ἐπιεικέστερον δὲ καὶ μετὰ ἠπιότητος ἀεὶ διεξάγων, τοὺς τῶν ὑποτεταγμένων ἀκυμάντους διαπαντὸς καταστῆσαι βίους, τήν τε βασιλείαν ἥμερον καὶ πορευτὴν μέχρι περάτων παρεξόμενος ἀνανεώσασθαί τε τὴν ποθουμένην τοῖς πᾶσιν ἀνθρώποις εἰρήνην.
13γ Πυθομένου δέ μου τῶν συμβούλων, πῶς ἂν ἀχθείη τοῦτο ἐπὶ πέρας, ὁ σωφροσύνῃ παρ' ἡμῖν διενέγκας καὶ ἐν τῇ εὐνοίᾳ ἀπαραλλάκτως καὶ βεβαίᾳ πίστει ἀποδεδειγμένος καὶ δεύτερον τῶν βασιλειῶν γέρας ἀπενηνεγμένος Ἀμὰν
13δ ἐπέδειξεν ἡμῖν ἐν πάσαις ταῖς κατὰ τὴν οἰκουμένην φυλαῖς ἀναμεμεῖχθαι δυσμενῆ λαόν τινα τοῖς νόμοις ἀντίθετον πρὸς πᾶν ἔθνος τά τε τῶν βασιλέων παραπέμποντας διηνεκῶς διατάγματα, πρὸς τὸ μὴ κατατίθεσθαι τὴν ὑφ' ἡμῶν κατευθυνομένην ἀμέμπτως συναρχίαν.
13ε Διειληφότες οὖν τόδε τὸ ἔθνος μονώτατον ἐν ἀντιπαραγωγῇ παντὶ διαπαντὸς ἀνθρώπῳ κείμενον, διαγωγὴν νόμων ξενίζουσαν παραλλάσσον καὶ δυσνοοῦν τοῖς ἡμετέροις πράγμασι τὰ χείριστα συντελοῦν κακὰ καὶ πρὸς τὸ μὴ τὴν βασίλειαν εὐσταθείας τυγχάνειν·
13ζ προστετάχαμεν οὖν τοὺς σημενομένους ὑμῖν ἐν τοῖς γεγραμμένοις ὑπὸ Ἀμὰν τοῦ τεταγμένου ἐπὶ τῶν πραγμάτων καὶ δευτέρου πατρὸς ἡμῶν πάντας σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις ἀπολέσαι ὁλορριζεὶ ταῖς τῶν ἐχθρῶν μαχαίραις ἄνευ παντὸς οἴκτου καὶ φειδοῦς, τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνὸς Ἀδάρ, τοῦ ἐνεστῶτος ἔτους,
13η ὅπως οἱ πάλαι καὶ νῦν δυσμενεῖς ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ βιαίως εἰς τὸν ᾅδην κατελθόντες, εἰς τὸν μετέπειτα χρόνον εὐσταθῆ καὶ ἀτάραχα παρέχωσιν ἡμῖν διὰ τέλους τὰ πράγματα>.
14 Τὰ δὲ ἀντίγραφα τῶν ἐπιστολῶν ἐξετίθετο κατὰ χώραν, καὶ προσετάγη πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν ἑτοίμους εἶναι εἰς τὴν ἡμέραν ταύτην,
15 ἐσπεύδετο δὲ τὸ πρᾶγμα καὶ εἰς Σοῦσαν· ὁ δὲ βασιλεὺς καὶ Ἀμὰν ἐκωθωνίζοντο, ἐταράσσετο δὲ ἡ πόλις.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτά, ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης ἐτίμησε καὶ ἐδόξασεν ἰδιαιτέρως τὸν Ἀμάν, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀμαδάθου, τὸν Βουγαῖον καὶ τοῦ ἔδωσε τὴν πρώτην θέσιν ὑπεράνω ἀπὸ ὅλους τοὺς φίλους του.
2 Ὅλοι δὲ ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο εἰς τὴν βασιλικὴν αὐλήν, τὸν προσκυνοῦσαν, διότι ἔτσι εἶχε διατάξει ὁ βασιλεὺς νὰ φέρωνται ἀπέναντί του. Ὁ Μαρδοχαῖος ὅμως δὲν τὸν ἐπροσκυνοῦσε.
3 Οἱ ἄνθρωποι τῆς βασιλικῆς αὐλῆς ἔλεγαν εἰς τὸν Μαρδοχαῖον· <Μαρδοχαῖε, διατὶ παρακούεις τὰς διαταγὰς τοῦ βασιλέως;>
4 Κάθε δὲ ἡμέραν ἔλεγαν καὶ ξαναέλεγαν πρὸς αὐτὸν τὰ ἴδια. Αὐτὸς ὅμως δὲν ὑπήκουσεν εἰς αὐτούς. Οἱ ἄνθρωποι τῆς αὐλῆς ἀνέφεραν τότε τὸ γεγονὸς εἰς τὸν Ἀμάν, ὅτι δηλαδὴ ὁ Μαρδοχαῖος ἀντιτάσσεται εἰς τὰς διαταγὰς τοῦ βασιλέως. Ὁ Μαρδοχαῖος ὅμως εἶχεν ἀναφέρει εἰς αὐτοὺς ὅτι εἶναι Ἰουδαῖος, καὶ δὲν τοῦ ἐπέτρεπεν ἡ θρησκεία του νὰ προσκυνῇ ἀνθρώπους.
5 Ὁ Ἀμάν, ὅταν ἔμαθε τὰ γεγονότα αὐτά, ὅτι δηλαδὴ ὁ Μαρδοχαῖος δὲν τὸν προσκυνεῖ, ὠργίσθη πάρα πολὺ ἐναντίον του
6 καὶ ἐσκέφθη νὰ ἐξολοθρεύσῃ ὅλους τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο ὑπὸ τὴν βασιλείαν τοῦ Ἀρταξέρξου.
7 Συνέταξε, λοιπόν, ἕνα βασιλικὸν διάταγμα κατὰ τὸ δωδέκατον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρταξέρξου, ἔρριψε κλήρους διὰ νὰ ὁρισθῇ ἡ ἡμέρα καὶ ὁ μήνας, κατὰ τὸν ὁποῖον θὰ ἔπρεπε εἰς μίαν καὶ μόνην ἡμέραν νὰ ἐξολοθρευθῇ τὸ γένος τοῦ Μαρδοχαίου, καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος εἰς τὴν δεκάτην τετάρτην τοῦ μηνὸς Ἀδάρ.
8 Εἶπε δὲ τότε ὁ Ἀμὰν πρὸς τὸν Ἀρταξέρξην, τὸν βασιλέα. <Ὑπάρχει διεσπαρμένον μεταξὺ τῶν ἐθνῶν ὅλης τῆς βασιλείας σου ἕνα ἔθνος, τοῦ ὁποίου οἱ νόμοι εἶναι διαφορετικοὶ ἀπὸ τοὺς νόμους ὅλων τῶν ἄλλων ἐθνῶν. Αὐτοί, λοιπόν, δὲν ὑπακούουν εἰς τοὺς νόμους τοῦ βασιλέως καὶ εἶναι προφανὲς ὅτι δὲν εἶναι συμφέρον εἰς τὸν βασιλέα νὰ ἀφήσῃ αὐτοὺς νὰ ζοῦν.
9 Ἐὰν λοιπὸν φαίνεται καλὸν εἰς τὸν βασιλέα, ἂς ἐκδώσῃ ἕνα διάταγμα καταστροφῆς των, ἐγὼ δὲ ἐγγράφως θὰ ἀναλάβω τὴν ὑποχρέωσιν νὰ καταθέσω εἰς τὸ θησαυροφυλάκιον τοῦ βασιλέως δέκα χιλιάδες τάλαντα ἀργυρίου>.
10 Ὁ βασιλεὺς ἀφήρεσε τὸ δακτυλίδι του, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ὑπῆρχε καὶ ἡ βασιλικὴ σφραγίς, ἔδωκεν αὐτὸ εἰς τὰ χέρια τοῦ Ἀμάν, διὰ νὰ σφραγίσῃ τὸ διάταγμα τοῦ ὀλέθρου τῶν Ἰουδαίων,
11 καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν Ἀμάν· <κράτησε τὸ ἀργύριόν σου, ὡς πρὸς δὲ τὸ ἔθνος αὐτὸ κάμε ὅ,τι σὺ θέλεις>.
12 Προσεκλήθησαν λοιπὸν οἱ γραμματεῖς τοῦ βασιλέως τὴν δεκάτην τρίτην τοῦ πρώτου μηνὸς καί, ὅπως τοὺς διέταξεν ὁ Ἀμάν, συνέταξαν καὶ ἔστειλαν τὸ διάταγμα εἰς τοὺς στρατηγοὺς καὶ εἰς τοὺς ἄρχοντας ὅλων τῶν χωρῶν τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρταξέρξου, ἀπὸ τῆς Ἰνδίας μέχρι καὶ τῆς Αἰθιοπίας, εἰς ἑκατὸν εἴκοσι ἑπτὰ χώρας. Τὸ διάταγμα δὲ αὐτὸ τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρξου πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῶν διαφόρων ἐθνῶν ἐγράφη καὶ εἰς τὴν γλῶσσαν ἑκάστου ἔθνους.
13 Αὐτὰ τὰ ἔγγραφα ἐστάλησαν μὲ ταχυδρόμους εἰς ὅλην τὴν βασιλείαν τοῦ Ἀρταξέρξου, διὰ νὰ ἐξαφανισθῇ τὸ γένος τῶν Ἰουδαίων εἰς μίαν καὶ τὴν αὐτὴν ἡμέραν τοῦ δωδεκάτου μηνός, ὁ ὁποῖος ὠνομάζετο Ἀδάρ, τὰ δὲ ὑπάρχοντά των νὰ διαρπαγοῦν.
13α Αὐτὸ τὸ διάταγμα τοῦ βασιλέως περιεῖχε τὰ ἐξῆς· <ὁ μέγας βασιλεὺς Ἀρταξέρξης δίδει διαταγὴν εἰς τοὺς ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν του ἄρχοντας καὶ διοικητὰς τῶν ἐκατὸν εἴκοσι ἑπτὰ ἐπαρχιῶν, αἱ ὁποῖαι ἐκτείνονται ἀπὸ τὴν Ἰνδικὴν μέχρι καὶ τῆς Αἰθιοπίας·
13β Μολονότι εἶμαι ἄρχων πολλῶν ἐθνῶν καὶ κυρίαρχος ὅλης τῆς οἰκουμένης, ἠθέλησα νὰ σᾶς διοικήσω ὄχι ἐγωϊστικῶς, στηριζόμενος εἰς τὴν δύναμιν τῆς ἐξουσίας μου· ἀλλὰ μὲ ἐπιείκειαν πάντοτε καὶ μὲ ἠπιότητα διεξάγω τὴν διοίκησιν αὐτήν. Μὲ τὴν συνετὴν καὶ στοργικὴν αὐτὴν διοίκησίν μου ἠθέλησα νὰ καταστήσω τὴν ζωὴν τῶν ὑπηκόων μου ἤρεμον πάντοτε καὶ ἀτάραχον, τὴν δὲ βασιλείαν μου ἐπιεικῆ καὶ ἀσφαλῆ μέχρι τῶν ἀκροτάτων ὁρίων της. Διότι φροντίζω νὰ δίδω καὶ νὰ ἀνανεώνω καὶ σταθεροποιῶ τὴν ποθητὴν εἰς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους εἰρήνην.
13γ Ἠρώτησα ἐπὶ τοῦ σημείου αὐτοῦ τοὺς συμβούλους μου, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπιτευχθῇ ἡ ποθητὴ εἰρηνικὴ αὐτὴ κατάστασις καὶ ἕνας ἀπὸ αὐτούς, ὀνομαζόμενος Ἀμάν, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴν σύνεσιν καὶ σοφίαν ξεπερνᾶ ὅλους ὅσοι εὑρίσκονται κοντά μας, εἶναι δὲ γνωστὸς διὰ τὴν ἀκλόνητον ἀγάπην του καὶ σταθεράν του πίστιν πρὸς ἐμὲ καὶ ὁ ὁποῖος κατέχει τὴν δευτέραν θέσιν εἰς τὸ βασίλειόν μου,
13δ κατέστησεν εἰς ἡμᾶς γνωστὸν ὅτι μεταξὺ ὅλων τῶν φυλῶν τῆς οἰκουμένης ἔχει διασπαρῆ καὶ ἀναμιχθῆ ἕνας δύστροπος λαός, ὁ ὁποῖος μὲ τοὺς ἰδικούς του νόμους εἶναι ἀντίθετος πρὸς κάθε ἄλλο ἔθνος, παραβαίνει δὲ πάντοτε τὰ διατάγματα τῶν βασιλέων, μὲ τὸν σκοπόν νὰ μὴ σταθεροποιηθῇ εἰρηνικῶς καὶ ἀμέμπτως ἡ ἁρμονία εἰς τὴν αὐτοκρατορίαν, τὴν ὁποίαν ἡμεῖς διοικοῦμεν.
13ε Ἐξηκριβώσαμεν, λοιπόν, ὅτι αὐτὸς μόνος ὁ λαὸς εὑρίσκεται εἰς ἀντίθεσιν πρὸς ὅλον τὸ ἀνθρώπινον γένος μὲ νόμους ἰδικούς του παράξενους καὶ διαφορετικοὺς ἀπὸ τοὺς νόμους τῆς αὐτοκρατορίας, σκέπτεται πονηρὰ ἐναντίον τῶν ἰδικῶν μας πραγμάτων, διαπράττει τὰ χείριστα κακὰ καὶ ἔτσι ἐμποδίζει, τὴν σταθερότητα τοῦ βασιλείου μου.
13ζ Διετάξαμεν, λοιπόν, ὅπως αὐτοὶ οἱ Ἰουδαῖοι, ποὺ ἐπισημαίνονται ἀπὸ τὸ διάταγμα τὸ συνταχθὲν ἀπὸ τὸν Ἀμάν, ὁ ὁποῖος καὶ ἔχει ἀναλάβει τὴν εὐθύνην τῶν ὑποθέσεων τοῦ κράτους καὶ κατέχει θέσιν δευτέρου πατρός μας, διετάξαμεν, ὅπως ὅλοι αὐτοὶ μὲ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ παιδιά των ἐξοντωθοῦν καὶ ξερριζωθοῦν ὑλοκληρωτικῶς μὲ ἐχθρικὴν μάχαιραν χωρὶς οἶκτον καὶ λύπην κατὰ τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ δωδεκάτου μηνὸς Ἀδάρ, τοῦ τρέχοντος ἔτους.
13η Διατάσσω λοιπόν, ὅπως οἱ κατὰ τὸ παρελθὸν καὶ τὸ παρὸν ἐχθροί μας αὐτοὶ ἄνθρωποι καταβοῦν ὅλοι τὴν ἰδίαν ἡμέραν μὲ βίαιον θάνατον εἰς τὸν ᾅδην καὶ ἔτσι νὰ μᾶς ἀφήσουν κατὰ τὸν ὑπόλοιπον χρόνον νὰ κυβερνήσωμεν τὰς κρατικὰς ὑποθέσεις μας μὲ σταθερότητα καὶ εἰρήνην>.
14 Τὰ ἀντίγραφα τῶν διαταγμάτων αὐτῶν ἐκοινοποιήθησαν εἰς ὅλας τὰς χώρας καὶ διετάχθησαν ὅλα τὰ ἔθνη νὰ εἶναι ἕτοιμα κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην.
15 Καθ' ὃν δὲ χρόνον ἐπεσπεύδετο ἡ δημοσίευσις τοῦ Διατάγματος καὶ εἰς τὰ Σοῦσα, ὁ βασιλεὺς καὶ ὁ Ἀμὰν ἔπιναν καὶ διεσκέδαζαν, ἐνῷ μεγάλη ἀναταραχὴ συνετάρασσε τὴν πόλιν.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ετὰ δὲ τὰ γεγονότα αὐτὰ ἐτίμησε καὶ ἐδόξασεν ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης τὸν Ἀμάν, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀμαδάθου, τὸν Βουγαῖον, καὶ ἀνεβίβασεν αὐτὸν εἰς ὑψηλὸν ἀξίωμα καὶ εἶχε τὴν πρωτοκαθεδρίαν μεταξὺ ὅλων τῶν φίλων καὶ αὐλικῶν τοῦ βασιλέως.
2 Καὶ ὅλοι, ὅσοι ἦσαν εἰς τὴν αὐλήν, ἐπροσκύνουν αὐτόν, διότι ἔτσι διέταξεν ὁ βασιλεὺς νὰ κάμουν. Ὁ Μαρδοχαῖος ὅμως δὲν τὸν ἐπροσκυνοῦσε.
3 Καὶ ὡμίλησαν οἱ ὑπηρετοῦντες ἐν τῇ αὐλῇ τοῦ βασιλέως εἰς τὸν Μαρδοχαῖον: <Μαρδοχαῖε, διατὶ παρακούεις εἰς αὐτά, ποὺ εἶπεν ὁ βασιλεύς;>
4 Κάθε ἡμέραν ἔλεγον εἰς αὐτὸν τοῦτο καὶ δὲν τοὺς ὑπήκουε. Καὶ ἀνέφεραν εἰς τὸν Ἀμάν, ὅτι ὁ Μαρδοχαῖος ἀντιτάσσεται καὶ ἀπειθεῖ εἰς τοὺς λόγους τοῦ βασιλέως· καὶ τοὺς εἶχε φανερώσει ὁ Μαρδοχαῖος, ὅτι εἶναι Ἰουδαῖος καὶ ἐμποδίζεται ἀπὸ τὴν θρησκείαν του νὰ προσκυνῇ τὸν Ἀμάν.
5 Καὶ ὅταν ὁ Ἀμὰν ἐπληροφορήθη μετὰ βεβαιότητος, ὅτι δὲν τὸν προσκυνεῖ ὁ Μαρδοχαῖος, ἐθύμωσε πάρα πολὺ
6 καὶ ἔλαβε τὴν ἀπόφασιν νὰ ἐξαφανίσῃ ὅλους τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι ἔζων ὑπὸ τὴν βασιλείαν τὸν Ἀρταξέρξου.
7 Καὶ ἔκαμε διάταγμα κατὰ τὸ δωδέκατον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρταξέρξου καὶ ἔβαλε κλήρους ρίπτων αὐτοὺς καὶ ἀπαγγέλλων ἀνὰ μίαν ἡμέραν καὶ ἀνὰ ἕνα μῆνα, ὥστε νὰ καταστρέψουν τὸ γένος τοῦ Μαρδοχαίου εἰς τὴν ὑπὸ τοῦ κλήρου ὑποδειχθησομένην μίαν καὶ τὴν αὐτὴν ἡμέραν. Καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος εἰς τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ μηνὸς τοῦ δωδεκάτου, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ Ἀδάρ.
8 Καὶ ὡμίλησεν ὁ Ἀμὰν πρὸς τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην καὶ εἶπεν: <Ὑπάρχει ἒν ἔθνος διασκορπισμένον μεταξὺ τῶν ἐθνῶν εἰς ὅλον τὸ βασίλειόν σου· οἱ νόμοι των δὲ εἶναι ὅλως διόλου διάφοροι ἀπὸ τοὺς νόμους ὅλων τῶν ἐθνῶν παρακούουν δὲ εἰς τοὺς νόμους τοῦ βασιλέως καὶ δι' αὐτὸ δὲν συμφέρει εἰς τὸν βασιλέα νὰ τοὺς ἀφήσῃ, χωρὶς νὰ λάβῃ μέτρα δραστικὰ κατ’ αὐτῶν.
9 Ἐὰν φαίνεται καλὸν εἰς τὸν βασιλέα, ἂς ἐκδώσῃ διάταγμα ἵνα ἐζοντώσῃ αὐτούς, καὶ ἐγὼ θὰ ἐξοφλήσω εἰς τὸ ταμεῖον τοῦ βασιλέως δέκα χιλιάδες τάλαντα ἀργυρᾶ, ἤτοι ὑπὲρ τὰ τέσσαρα ἑκατομμύρια χρυσῶν λιρῶν>.
10 Καὶ ἀφοῦ ἔβγαλεν ὁ βασιλεὺς τὸ δακτύλιόν του, ἔδωκε τοῦτο εἰς τὰς χεῖρας τοῦ Ἀμὰν διὰ νὰ σφραγίσῃ ἐπὶ τοῦ διατάγματος, τὸ ὁποῖον εἶχε γραφῆ ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων.
11 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν Ἀμάν: <Τὸ μὲν χρῆμα ἔχε τὸ σὺ ἰδικόν σου, μεταχειρίσου δὲ τὸ ἔθνος, περὶ τοῦ ὁποίου μου ὁμιλεῖς, ὅπως θέλεις>.
12 Καὶ προσεκλήθησαν οἱ γραμματεῖς τοῦ βασιλέως κατὰ τὸν πρῶτον μῆνα, τὴν δεκάτην τρίτην ἡμέραν αὐτοῦ, καὶ ἔγραψαν, ὡς διέταξεν ὁ Ἀμάν, εἰς τοὺς στρατιωτικοὺς διοικητὰς καὶ τοὺς πολιτικοὺς ἄρχοντας, ποὺ ἦσαν εἰς ὅλην τὴν χώραν ἀπὸ τῶν Ἰνδιῶν μέχρι τῆς Αἰθιοπίας, εἰς τὰς ἑκατὸν εἴκοσιν ἑπτὰ χώρας, καὶ εἰς τοὺς ἐντοπίους ἄρχοντας τῶν εἰς τὸ Περσικὸν κράτος ὑποτεταγμένων ἐθνῶν ἔγραψαν εἰς τὴν γλῶσσαν των ἐξ ὀνόματος τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρξου.
13 Καὶ ἀπεστάλη διὰ ταχυδρόμων, ποὺ ἔφερον τὸ ἔγγραφον τοῦ διατάγματος εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἀρταξέρξου διὰ νὰ ἐξαφανίσουν τὸ γένος τῶν Ἰουδαίων ἐντὸς μιᾶς ἡμέρας τοῦ δωδεκάτου μηνός, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ Ἀδάρ, καὶ νὰ διαρπάσουν τὰ ὑπάρχοντά των.
13α Τῆς ἐπιστολῆς δὲ τὸ ἀντίγραφον εἶναι τοῦτο: <Ὁ μέγας βασιλεὺς Ἀρταξέρξης εἰς τοὺς ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς χώρας μέχρι τῆς Αἰθιοπίας ἄρχοντας καὶ τοπάρχας, τοὺς ὑποτεταγμένους εἰς αὐτὸν καὶ διατελοῦντας ὑπὸ τὰς διαταγάς του, γράφει ταῦτα:
13β <Καίτοι ἔγινα ἄρχων πολλῶν ἐθνῶν καὶ ἐπεκράτησα ὅλης τῆς οἰκουμένης, ἠθέλησα οὐχὶ ἐπαιρόμενος ὑπὸ τοῦ θράσους καὶ τοῦ τυραννικοῦ φρονήματος τῆς ἐξουσίας, κυβερνῶν δὲ μὲ ὅσον τὸ δυνατὸν μεγαλυτέραν ἐπιείκειαν καὶ ἠπιότητα, νὰ καταστήσω τὴν ζωὴν ἐνὸς ἐκάστου τῶν ὑποτεταγμένων εἰς ἐμὲ πάντοτε καὶ διαπαντὸς ἀτάραχον καὶ νὰ παράσχω τὸ βασιλειόν μου ἥμερον καὶ πολιτισμένον καὶ εὔκολον εἰς συγκοινωνίαν μέχρι τῶν ἄκρων αὐτοῦ καὶ νὰ ἀνανεώσω τὴν εἰς τὸ παρελθὸν διαταραχθεῖσαν καὶ ποθητὴν εἰς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους εἰρήνην.
13γ Ὅταν δὲ ἐγὼ ἠρώτησα τοὺς συμβούλους, πῶς ὁ σκοπὸς οὗτος θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ ἀχθῇ εἰς πέρας, ὁ διακριθεὶς πλησίον ἠμῶν ἐπὶ συνέσει καὶ ὁ ὁποῖος ἔχει ἀποδειχθῇ ἐξ ἴσου καὶ ἀπαράλλακτα μὲ τὴν καλήν του θέλησιν καὶ διάθεσιν καὶ μὲ τὴν βεβαίαν πίστιν καὶ ἀφοσίωσιν εἰς ἐμὲ καὶ ἔχει ἀπολαύσει τὸ δεύτερον τοῦ βασιλείου ἀξίωμα καὶ προνόμιον, ὁ Ἀμὰν δηλαδή,
13δ ἐφανέρωσεν εἰς ἠμᾶς, ὅτι εἰς πάσας τὰς ἐγκατεστημένας εἰς τὴν οἰκουμένην φυλὰς ἔχει ἀναμιχθῇ κάποιος κακότροπος καὶ μὲ δυσμενεῖς διαθέσεις λαός, ὁ ὁποῖος εἰς τοὺς νόμους του εἶναι ἀντίθετος πρὸς κάθε ἔθνος καὶ τὰ διατάγματα τῶν βασιλέων περιφρονεῖ διαρκῶς, διὰ νὰ μὴ ἐπιτυγχάνῃ ἡ ἀπὸ ἡμᾶς ὅλους τοὺς συνάρχοντας καὶ διοικητὰς κατευθυνομένη κατὰ τὰ ἄλλα ἀμέμπτως καὶ μὲ τὰς ἀρίστας διαθέσεις συνδιοίκησις.
13ε Ἐπειδὴ λοιπὸν διακρίνομεν αὐτὸ τὸ ἔθνος ὅτι ἐντελῶς μόνον κεῖται εἰς ξεχωριστὴν καὶ διάφορον πορείαν πάντοτε πρὸς πάντα ἄνθρωπον, καὶ ὅτι παραλλάσσει καὶ διαφέρει εἰς τρόπον ζωῆς κανονιζόμενον ἀπὸ νόμους παράδοξον καὶ ὅτι ἔχει κακὰς σκέψεις καὶ διαθέσεις πρὸς τὴν διοίκησίν μας συντελοῦν τὰ χείριστα κακά, μέχρι σημείου ὥστε τὸ βασίλειον νὰ μὴ ἀπολαύῃ σταθερότητα καὶ ἀσφάλειαν.
13ζ Ἔχομεν λοιπὸν διατάξει αὐτοὺς ποὺ σᾶς ἐσημάναμεν καὶ σᾶς ἐδηλώσαμεν μὲ αὐτά, ποὺ ἔχουν γραφῆ ἀπὸ τὸν Ἀμάν, ὁ ὁποῖος ἔχει ταχθῇ ἐπὶ τῆς διοικήσεως τῶν δημοσίων ὑποθέσεων καὶ πραγμάτων καὶ εἶναι δεύτερος πατέρας μας, ὅλους μὲ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ τέκνα των νὰ τοὺς καταστρέψετε μὲ ὅλας τὰς ρίζας των διὰ τῶν μαχαιρῶν τῶν ἐχθρῶν των χωρὶς κανένα οἶκτον καὶ φειδωλίαν κατὰ τὴν δεκάτην τετὰρτην τοῦ δωδεκάτου μηνὸς Ἀδάρ τοῦ παρόντος ἔτους,
13η ἶνα οὕτως οἱ ἀνέκαθεν καὶ μέχρι τώρα κακότροποι, ἀφοῦ εἰς μίαν ἡμέραν καταβοῦν βιαίως καὶ διὰ σφαγῆς εἰς τὸν ἅδην, μᾶς παρέχουν κατὰ τὸν μετέπειτα καὶ εἰς τὴν σφαγὴν αὐτῶν ἐπακολουθήσαντα χρόνον διὰ παντὸς καὶ μέχρι τέλους σταθερὰν καὶ ἀδιατάρακτον τὴν διοίκησιν τῶν δημοσίων πραγμάτων καὶ ὑποθέσεων>.
14 Τὰ ἀντίγραφα δὲ τῶν ἐπιστολῶν ἐξετίθεντο εἰς δημόσια κέντρα καθ’ ὅλην τὴν χώραν καὶ ἐδίδετο διαταγὴ εἰς ὅλα τὰ ἔθνη, νὰ εἶναι οἱ λαοί των ἕτοιμοι διὰ τὴν ἡμέραν αὐτήν.
15 Μὲ σπουδὴν δὲ ἐγίνοντο εἰς Σοῦσαν αἱ προετοιμασίαι διὰ τὴν ἐκτέλεσιν τῆς ἀποφάσεως· ὁ δὲ βασιλεὺς καὶ ὁ Ἀμὰν ἐπεδίδοντο εἰς οἰνοποσίας, καθ’ ὃν χρόνον ἡ πόλις ἐταράττετο.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ετὰ δὲ τοῦτα ἐδόξασεν ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης Ἀμὰν Ἀμαδάθου Βουγαῖον καὶ ὕψωσεν αὐτόν, καὶ ἐπρωτοβάθρει πάντων τῶν φίλων αὐτοῦ.	πειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτά, ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης ἐτίμησε καὶ ἐδόξασεν ἰδιαιτέρως τὸν Ἀμάν, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀμαδάθου, τὸν Βουγαῖον καὶ τοῦ ἔδωσε τὴν πρώτην θέσιν ὑπεράνω ἀπὸ ὅλους τοὺς φίλους του.	ετὰ δὲ τὰ γεγονότα αὐτὰ ἐτίμησε καὶ ἐδόξασεν ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης τὸν Ἀμάν, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀμαδάθου, τὸν Βουγαῖον, καὶ ἀνεβίβασεν αὐτὸν εἰς ὑψηλὸν ἀξίωμα καὶ εἶχε τὴν πρωτοκαθεδρίαν μεταξὺ ὅλων τῶν φίλων καὶ αὐλικῶν τοῦ βασιλέως.
2 Καὶ πάντες οἱ ἐν τῇ αὐλῇ προσεκύνουν αὐτῷ, οὕτως γὰρ προσέταξεν ὁ βασιλεὺς ποιῆσαι· ὁ δὲ Μαρδοχαῖος οὐ προσεκύνει αὐτῷ.	2 Ὅλοι δὲ ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο εἰς τὴν βασιλικὴν αὐλήν, τὸν προσκυνοῦσαν, διότι ἔτσι εἶχε διατάξει ὁ βασιλεὺς νὰ φέρωνται ἀπέναντί του. Ὁ Μαρδοχαῖος ὅμως δὲν τὸν ἐπροσκυνοῦσε.	2 Καὶ ὅλοι, ὅσοι ἦσαν εἰς τὴν αὐλήν, ἐπροσκύνουν αὐτόν, διότι ἔτσι διέταξεν ὁ βασιλεὺς νὰ κάμουν. Ὁ Μαρδοχαῖος ὅμως δὲν τὸν ἐπροσκυνοῦσε.
3 Καὶ ἐλάλησαν οἱ ἐν τῇ αὐλῇ τοῦ βασιλέως τῷ Μαρδοχαίῳ· Μαρδοχαῖε, τί παρακούεις τὰ ὑπὸ τοῦ βασιλέως λεγόμενα;	3 Οἱ ἄνθρωποι τῆς βασιλικῆς αὐλῆς ἔλεγαν εἰς τὸν Μαρδοχαῖον· <Μαρδοχαῖε, διατὶ παρακούεις τὰς διαταγὰς τοῦ βασιλέως;>	3 Καὶ ὡμίλησαν οἱ ὑπηρετοῦντες ἐν τῇ αὐλῇ τοῦ βασιλέως εἰς τὸν Μαρδοχαῖον: <Μαρδοχαῖε, διατὶ παρακούεις εἰς αὐτά, ποὺ εἶπεν ὁ βασιλεύς;>
4 Καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἐλάλουν αὐτῷ, καὶ οὐχ ὑπήκουεν αὐτῶν· καὶ ὑπέδειξαν τῷ Ἀμὰν Μαρδοχαῖον τοῖς τοῦ βασιλέως λόγοις ἀντιτασσόμενον· καὶ ὑπέδειξεν αὐτοῖς ὁ Μαρδοχαῖος ὅτι Ἰουδαῖός ἐστι.	4 Κάθε δὲ ἡμέραν ἔλεγαν καὶ ξαναέλεγαν πρὸς αὐτὸν τὰ ἴδια. Αὐτὸς ὅμως δὲν ὑπήκουσεν εἰς αὐτούς. Οἱ ἄνθρωποι τῆς αὐλῆς ἀνέφεραν τότε τὸ γεγονὸς εἰς τὸν Ἀμάν, ὅτι δηλαδὴ ὁ Μαρδοχαῖος ἀντιτάσσεται εἰς τὰς διαταγὰς τοῦ βασιλέως. Ὁ Μαρδοχαῖος ὅμως εἶχεν ἀναφέρει εἰς αὐτοὺς ὅτι εἶναι Ἰουδαῖος, καὶ δὲν τοῦ ἐπέτρεπεν ἡ θρησκεία του νὰ προσκυνῇ ἀνθρώπους.	4 Κάθε ἡμέραν ἔλεγον εἰς αὐτὸν τοῦτο καὶ δὲν τοὺς ὑπήκουε. Καὶ ἀνέφεραν εἰς τὸν Ἀμάν, ὅτι ὁ Μαρδοχαῖος ἀντιτάσσεται καὶ ἀπειθεῖ εἰς τοὺς λόγους τοῦ βασιλέως· καὶ τοὺς εἶχε φανερώσει ὁ Μαρδοχαῖος, ὅτι εἶναι Ἰουδαῖος καὶ ἐμποδίζεται ἀπὸ τὴν θρησκείαν του νὰ προσκυνῇ τὸν Ἀμάν.
5 Καὶ ἐπιγνοὺς Ἀμὰν ὅτι οὐ προσκυνεῖ αὐτῷ Μορδοχαῖος, ἐθυμώθη σφόδρα	5 Ὁ Ἀμάν, ὅταν ἔμαθε τὰ γεγονότα αὐτά, ὅτι δηλαδὴ ὁ Μαρδοχαῖος δὲν τὸν προσκυνεῖ, ὠργίσθη πάρα πολὺ ἐναντίον του	5 Καὶ ὅταν ὁ Ἀμὰν ἐπληροφορήθη μετὰ βεβαιότητος, ὅτι δὲν τὸν προσκυνεῖ ὁ Μαρδοχαῖος, ἐθύμωσε πάρα πολὺ
6 καὶ ἐβουλεύσατο ἀφανίσαι πάντας τοὺς ὑπὸ τὴν Ἀρταξέρξου βασιλείαν Ἰουδαίους.	6 καὶ ἐσκέφθη νὰ ἐξολοθρεύσῃ ὅλους τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο ὑπὸ τὴν βασιλείαν τοῦ Ἀρταξέρξου.	6 καὶ ἔλαβε τὴν ἀπόφασιν νὰ ἐξαφανίσῃ ὅλους τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι ἔζων ὑπὸ τὴν βασιλείαν τὸν Ἀρταξέρξου.
7 Καὶ ἐποίησε ψήφισμα ἐν ἔτει δωδεκάτῳ τῆς βασιλείας Ἀρταξέρξου καὶ ἔβαλε κλήρους ἡμέραν ἐξ ἡμέρας καὶ μῆνα ἐκ μηνός, ὥστε ἀπολέσαι ἐν μιᾷς ἡμέρᾳ τὸ γένος Μαρδοχαίου, καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος εἰς τὴν τεσσαρεσκαιδεκάτην τοῦ μηνός, ὃς ἐστιν Ἀδάρ.	7 Συνέταξε, λοιπόν, ἕνα βασιλικὸν διάταγμα κατὰ τὸ δωδέκατον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρταξέρξου, ἔρριψε κλήρους διὰ νὰ ὁρισθῇ ἡ ἡμέρα καὶ ὁ μήνας, κατὰ τὸν ὁποῖον θὰ ἔπρεπε εἰς μίαν καὶ μόνην ἡμέραν νὰ ἐξολοθρευθῇ τὸ γένος τοῦ Μαρδοχαίου, καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος εἰς τὴν δεκάτην τετάρτην τοῦ μηνὸς Ἀδάρ.	7 Καὶ ἔκαμε διάταγμα κατὰ τὸ δωδέκατον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρταξέρξου καὶ ἔβαλε κλήρους ρίπτων αὐτοὺς καὶ ἀπαγγέλλων ἀνὰ μίαν ἡμέραν καὶ ἀνὰ ἕνα μῆνα, ὥστε νὰ καταστρέψουν τὸ γένος τοῦ Μαρδοχαίου εἰς τὴν ὑπὸ τοῦ κλήρου ὑποδειχθησομένην μίαν καὶ τὴν αὐτὴν ἡμέραν. Καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος εἰς τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ μηνὸς τοῦ δωδεκάτου, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ Ἀδάρ.
8 Καὶ ἐλάλησε πρὸς τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην λέγων· ὑπάρχει ἔθνος διεσπαρμένον ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐν πάσῃ τῇ βασιλείᾳ σου, οἱ δὲ νόμοι αὐτῶν ἔξαλλοι παρὰ πάντα τὰ ἔθνη, τῶν δὲ νόμων τοῦ βασιλέως παρακούουσι, καὶ οὐ συμφέρει τῷ βασιλεῖ ἐᾶσαι αὐτούς·	8 Εἶπε δὲ τότε ὁ Ἀμὰν πρὸς τὸν Ἀρταξέρξην, τὸν βασιλέα. <Ὑπάρχει διεσπαρμένον μεταξὺ τῶν ἐθνῶν ὅλης τῆς βασιλείας σου ἕνα ἔθνος, τοῦ ὁποίου οἱ νόμοι εἶναι διαφορετικοὶ ἀπὸ τοὺς νόμους ὅλων τῶν ἄλλων ἐθνῶν. Αὐτοί, λοιπόν, δὲν ὑπακούουν εἰς τοὺς νόμους τοῦ βασιλέως καὶ εἶναι προφανὲς ὅτι δὲν εἶναι συμφέρον εἰς τὸν βασιλέα νὰ ἀφήσῃ αὐτοὺς νὰ ζοῦν.	8 Καὶ ὡμίλησεν ὁ Ἀμὰν πρὸς τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην καὶ εἶπεν: <Ὑπάρχει ἒν ἔθνος διασκορπισμένον μεταξὺ τῶν ἐθνῶν εἰς ὅλον τὸ βασίλειόν σου· οἱ νόμοι των δὲ εἶναι ὅλως διόλου διάφοροι ἀπὸ τοὺς νόμους ὅλων τῶν ἐθνῶν παρακούουν δὲ εἰς τοὺς νόμους τοῦ βασιλέως καὶ δι' αὐτὸ δὲν συμφέρει εἰς τὸν βασιλέα νὰ τοὺς ἀφήσῃ, χωρὶς νὰ λάβῃ μέτρα δραστικὰ κατ’ αὐτῶν.
9 εἰ δοκεῖ τῷ βασιλεῖ, δογματισάτω ἀπολέσαι αὐτούς, κἀγὼ διαγράψω εἰς τὸ γαζοφυλάκιον τοῦ βασιλέως ἀργυρίου τάλαντα μύρια.	9 Ἐὰν λοιπὸν φαίνεται καλὸν εἰς τὸν βασιλέα, ἂς ἐκδώσῃ ἕνα διάταγμα καταστροφῆς των, ἐγὼ δὲ ἐγγράφως θὰ ἀναλάβω τὴν ὑποχρέωσιν νὰ καταθέσω εἰς τὸ θησαυροφυλάκιον τοῦ βασιλέως δέκα χιλιάδες τάλαντα ἀργυρίου>.	9 Ἐὰν φαίνεται καλὸν εἰς τὸν βασιλέα, ἂς ἐκδώσῃ διάταγμα ἵνα ἐζοντώσῃ αὐτούς, καὶ ἐγὼ θὰ ἐξοφλήσω εἰς τὸ ταμεῖον τοῦ βασιλέως δέκα χιλιάδες τάλαντα ἀργυρᾶ, ἤτοι ὑπὲρ τὰ τέσσαρα ἑκατομμύρια χρυσῶν λιρῶν>.
10 Καὶ περιελόμενος ὁ βασιλεὺς τὸ δακτύλιον ἔδωκεν εἰς χεῖρας τῷ Ἀμὰν σφραγίσαι κατὰ τῶν γεγραμμένων κατὰ τῶν Ἰουδαίων.	10 Ὁ βασιλεὺς ἀφήρεσε τὸ δακτυλίδι του, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ὑπῆρχε καὶ ἡ βασιλικὴ σφραγίς, ἔδωκεν αὐτὸ εἰς τὰ χέρια τοῦ Ἀμάν, διὰ νὰ σφραγίσῃ τὸ διάταγμα τοῦ ὀλέθρου τῶν Ἰουδαίων,	10 Καὶ ἀφοῦ ἔβγαλεν ὁ βασιλεὺς τὸ δακτύλιόν του, ἔδωκε τοῦτο εἰς τὰς χεῖρας τοῦ Ἀμὰν διὰ νὰ σφραγίσῃ ἐπὶ τοῦ διατάγματος, τὸ ὁποῖον εἶχε γραφῆ ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων.
11 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τῷ Ἀμάν· τὸ μὲν ἀργύριον ἔχε, τῷ δὲ ἔθνει χρῶ ὡς βούλει.	11 καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν Ἀμάν· <κράτησε τὸ ἀργύριόν σου, ὡς πρὸς δὲ τὸ ἔθνος αὐτὸ κάμε ὅ,τι σὺ θέλεις>.	11 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν Ἀμάν: <Τὸ μὲν χρῆμα ἔχε τὸ σὺ ἰδικόν σου, μεταχειρίσου δὲ τὸ ἔθνος, περὶ τοῦ ὁποίου μου ὁμιλεῖς, ὅπως θέλεις>.
12 Καὶ ἐκλήθησαν οἱ γραμματεῖς τοῦ βασιλέως μηνὶ πρώτῳ τῇ τρισκαιδεκάτῃ καὶ ἔγραψαν, ὡς ἐπέταξεν Ἀμάν, τοῖς στρατηγοῖς, καὶ τοῖς ἄρχουσι κατὰ πᾶσαν χώραν ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως τῆς Αἰθιοπίας, ταῖς ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ χώραις, τοῖς τε ἄρχουσι τῶν ἐθνῶν κατὰ τὴν αὐτῶν λέξιν δι' Ἀρταξέρξου τοῦ βασιλέως.	12 Προσεκλήθησαν λοιπὸν οἱ γραμματεῖς τοῦ βασιλέως τὴν δεκάτην τρίτην τοῦ πρώτου μηνὸς καί, ὅπως τοὺς διέταξεν ὁ Ἀμάν, συνέταξαν καὶ ἔστειλαν τὸ διάταγμα εἰς τοὺς στρατηγοὺς καὶ εἰς τοὺς ἄρχοντας ὅλων τῶν χωρῶν τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρταξέρξου, ἀπὸ τῆς Ἰνδίας μέχρι καὶ τῆς Αἰθιοπίας, εἰς ἑκατὸν εἴκοσι ἑπτὰ χώρας. Τὸ διάταγμα δὲ αὐτὸ τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρξου πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῶν διαφόρων ἐθνῶν ἐγράφη καὶ εἰς τὴν γλῶσσαν ἑκάστου ἔθνους.	12 Καὶ προσεκλήθησαν οἱ γραμματεῖς τοῦ βασιλέως κατὰ τὸν πρῶτον μῆνα, τὴν δεκάτην τρίτην ἡμέραν αὐτοῦ, καὶ ἔγραψαν, ὡς διέταξεν ὁ Ἀμάν, εἰς τοὺς στρατιωτικοὺς διοικητὰς καὶ τοὺς πολιτικοὺς ἄρχοντας, ποὺ ἦσαν εἰς ὅλην τὴν χώραν ἀπὸ τῶν Ἰνδιῶν μέχρι τῆς Αἰθιοπίας, εἰς τὰς ἑκατὸν εἴκοσιν ἑπτὰ χώρας, καὶ εἰς τοὺς ἐντοπίους ἄρχοντας τῶν εἰς τὸ Περσικὸν κράτος ὑποτεταγμένων ἐθνῶν ἔγραψαν εἰς τὴν γλῶσσαν των ἐξ ὀνόματος τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρξου.
13 Καὶ ἀπεστάλη διὰ βιβλιοφόρων εἰς τὴν Ἀρταξέρξου βασιλείαν ἀφανίσαι τὸ γένος τῶν Ἰουδαίων ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ μηνὸς δωδεκάτου, ὅς ἐστιν Ἀδάρ, καὶ διαρπάσαι τὰ ὑπάρχοντα αὐτῶν.	13 Αὐτὰ τὰ ἔγγραφα ἐστάλησαν μὲ ταχυδρόμους εἰς ὅλην τὴν βασιλείαν τοῦ Ἀρταξέρξου, διὰ νὰ ἐξαφανισθῇ τὸ γένος τῶν Ἰουδαίων εἰς μίαν καὶ τὴν αὐτὴν ἡμέραν τοῦ δωδεκάτου μηνός, ὁ ὁποῖος ὠνομάζετο Ἀδάρ, τὰ δὲ ὑπάρχοντά των νὰ διαρπαγοῦν.	13 Καὶ ἀπεστάλη διὰ ταχυδρόμων, ποὺ ἔφερον τὸ ἔγγραφον τοῦ διατάγματος εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἀρταξέρξου διὰ νὰ ἐξαφανίσουν τὸ γένος τῶν Ἰουδαίων ἐντὸς μιᾶς ἡμέρας τοῦ δωδεκάτου μηνός, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ Ἀδάρ, καὶ νὰ διαρπάσουν τὰ ὑπάρχοντά των.
13α Τῆς δὲ ἐπιστολῆς ἐστι τὸ ἀντίγραφον τόδε· <Βασιλεὺς μέγας Ἀρταξέρξης τοῖς ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς ἕως τῆς Αἰθιοπίας ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ χωρῶν ἄρχουσι καὶ τοπάρχαις ὑποτεταγμένοις τάδε γράφει·	13α Αὐτὸ τὸ διάταγμα τοῦ βασιλέως περιεῖχε τὰ ἐξῆς· <ὁ μέγας βασιλεὺς Ἀρταξέρξης δίδει διαταγὴν εἰς τοὺς ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν του ἄρχοντας καὶ διοικητὰς τῶν ἐκατὸν εἴκοσι ἑπτὰ ἐπαρχιῶν, αἱ ὁποῖαι ἐκτείνονται ἀπὸ τὴν Ἰνδικὴν μέχρι καὶ τῆς Αἰθιοπίας·	13α Τῆς ἐπιστολῆς δὲ τὸ ἀντίγραφον εἶναι τοῦτο: <Ὁ μέγας βασιλεὺς Ἀρταξέρξης εἰς τοὺς ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς χώρας μέχρι τῆς Αἰθιοπίας ἄρχοντας καὶ τοπάρχας, τοὺς ὑποτεταγμένους εἰς αὐτὸν καὶ διατελοῦντας ὑπὸ τὰς διαταγάς του, γράφει ταῦτα:
13β πολλῶν ἐπάρξας ἐθνῶν καὶ πάσης ἐπικρατήσας οἰκουμένης, ἐβουλήθην μὴ τῷ θράσει τῆς ἐξουσίας ἐπαιρόμενος, ἐπιεικέστερον δὲ καὶ μετὰ ἠπιότητος ἀεὶ διεξάγων, τοὺς τῶν ὑποτεταγμένων ἀκυμάντους διαπαντὸς καταστῆσαι βίους, τήν τε βασιλείαν ἥμερον καὶ πορευτὴν μέχρι περάτων παρεξόμενος ἀνανεώσασθαί τε τὴν ποθουμένην τοῖς πᾶσιν ἀνθρώποις εἰρήνην.	13β Μολονότι εἶμαι ἄρχων πολλῶν ἐθνῶν καὶ κυρίαρχος ὅλης τῆς οἰκουμένης, ἠθέλησα νὰ σᾶς διοικήσω ὄχι ἐγωϊστικῶς, στηριζόμενος εἰς τὴν δύναμιν τῆς ἐξουσίας μου· ἀλλὰ μὲ ἐπιείκειαν πάντοτε καὶ μὲ ἠπιότητα διεξάγω τὴν διοίκησιν αὐτήν. Μὲ τὴν συνετὴν καὶ στοργικὴν αὐτὴν διοίκησίν μου ἠθέλησα νὰ καταστήσω τὴν ζωὴν τῶν ὑπηκόων μου ἤρεμον πάντοτε καὶ ἀτάραχον, τὴν δὲ βασιλείαν μου ἐπιεικῆ καὶ ἀσφαλῆ μέχρι τῶν ἀκροτάτων ὁρίων της. Διότι φροντίζω νὰ δίδω καὶ νὰ ἀνανεώνω καὶ σταθεροποιῶ τὴν ποθητὴν εἰς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους εἰρήνην.	13β <Καίτοι ἔγινα ἄρχων πολλῶν ἐθνῶν καὶ ἐπεκράτησα ὅλης τῆς οἰκουμένης, ἠθέλησα οὐχὶ ἐπαιρόμενος ὑπὸ τοῦ θράσους καὶ τοῦ τυραννικοῦ φρονήματος τῆς ἐξουσίας, κυβερνῶν δὲ μὲ ὅσον τὸ δυνατὸν μεγαλυτέραν ἐπιείκειαν καὶ ἠπιότητα, νὰ καταστήσω τὴν ζωὴν ἐνὸς ἐκάστου τῶν ὑποτεταγμένων εἰς ἐμὲ πάντοτε καὶ διαπαντὸς ἀτάραχον καὶ νὰ παράσχω τὸ βασιλειόν μου ἥμερον καὶ πολιτισμένον καὶ εὔκολον εἰς συγκοινωνίαν μέχρι τῶν ἄκρων αὐτοῦ καὶ νὰ ἀνανεώσω τὴν εἰς τὸ παρελθὸν διαταραχθεῖσαν καὶ ποθητὴν εἰς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους εἰρήνην.
13γ Πυθομένου δέ μου τῶν συμβούλων, πῶς ἂν ἀχθείη τοῦτο ἐπὶ πέρας, ὁ σωφροσύνῃ παρ' ἡμῖν διενέγκας καὶ ἐν τῇ εὐνοίᾳ ἀπαραλλάκτως καὶ βεβαίᾳ πίστει ἀποδεδειγμένος καὶ δεύτερον τῶν βασιλειῶν γέρας ἀπενηνεγμένος Ἀμὰν	13γ Ἠρώτησα ἐπὶ τοῦ σημείου αὐτοῦ τοὺς συμβούλους μου, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπιτευχθῇ ἡ ποθητὴ εἰρηνικὴ αὐτὴ κατάστασις καὶ ἕνας ἀπὸ αὐτούς, ὀνομαζόμενος Ἀμάν, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴν σύνεσιν καὶ σοφίαν ξεπερνᾶ ὅλους ὅσοι εὑρίσκονται κοντά μας, εἶναι δὲ γνωστὸς διὰ τὴν ἀκλόνητον ἀγάπην του καὶ σταθεράν του πίστιν πρὸς ἐμὲ καὶ ὁ ὁποῖος κατέχει τὴν δευτέραν θέσιν εἰς τὸ βασίλειόν μου,	13γ Ὅταν δὲ ἐγὼ ἠρώτησα τοὺς συμβούλους, πῶς ὁ σκοπὸς οὗτος θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ ἀχθῇ εἰς πέρας, ὁ διακριθεὶς πλησίον ἠμῶν ἐπὶ συνέσει καὶ ὁ ὁποῖος ἔχει ἀποδειχθῇ ἐξ ἴσου καὶ ἀπαράλλακτα μὲ τὴν καλήν του θέλησιν καὶ διάθεσιν καὶ μὲ τὴν βεβαίαν πίστιν καὶ ἀφοσίωσιν εἰς ἐμὲ καὶ ἔχει ἀπολαύσει τὸ δεύτερον τοῦ βασιλείου ἀξίωμα καὶ προνόμιον, ὁ Ἀμὰν δηλαδή,
13δ ἐπέδειξεν ἡμῖν ἐν πάσαις ταῖς κατὰ τὴν οἰκουμένην φυλαῖς ἀναμεμεῖχθαι δυσμενῆ λαόν τινα τοῖς νόμοις ἀντίθετον πρὸς πᾶν ἔθνος τά τε τῶν βασιλέων παραπέμποντας διηνεκῶς διατάγματα, πρὸς τὸ μὴ κατατίθεσθαι τὴν ὑφ' ἡμῶν κατευθυνομένην ἀμέμπτως συναρχίαν.	13δ κατέστησεν εἰς ἡμᾶς γνωστὸν ὅτι μεταξὺ ὅλων τῶν φυλῶν τῆς οἰκουμένης ἔχει διασπαρῆ καὶ ἀναμιχθῆ ἕνας δύστροπος λαός, ὁ ὁποῖος μὲ τοὺς ἰδικούς του νόμους εἶναι ἀντίθετος πρὸς κάθε ἄλλο ἔθνος, παραβαίνει δὲ πάντοτε τὰ διατάγματα τῶν βασιλέων, μὲ τὸν σκοπόν νὰ μὴ σταθεροποιηθῇ εἰρηνικῶς καὶ ἀμέμπτως ἡ ἁρμονία εἰς τὴν αὐτοκρατορίαν, τὴν ὁποίαν ἡμεῖς διοικοῦμεν.	13δ ἐφανέρωσεν εἰς ἠμᾶς, ὅτι εἰς πάσας τὰς ἐγκατεστημένας εἰς τὴν οἰκουμένην φυλὰς ἔχει ἀναμιχθῇ κάποιος κακότροπος καὶ μὲ δυσμενεῖς διαθέσεις λαός, ὁ ὁποῖος εἰς τοὺς νόμους του εἶναι ἀντίθετος πρὸς κάθε ἔθνος καὶ τὰ διατάγματα τῶν βασιλέων περιφρονεῖ διαρκῶς, διὰ νὰ μὴ ἐπιτυγχάνῃ ἡ ἀπὸ ἡμᾶς ὅλους τοὺς συνάρχοντας καὶ διοικητὰς κατευθυνομένη κατὰ τὰ ἄλλα ἀμέμπτως καὶ μὲ τὰς ἀρίστας διαθέσεις συνδιοίκησις.
13ε Διειληφότες οὖν τόδε τὸ ἔθνος μονώτατον ἐν ἀντιπαραγωγῇ παντὶ διαπαντὸς ἀνθρώπῳ κείμενον, διαγωγὴν νόμων ξενίζουσαν παραλλάσσον καὶ δυσνοοῦν τοῖς ἡμετέροις πράγμασι τὰ χείριστα συντελοῦν κακὰ καὶ πρὸς τὸ μὴ τὴν βασίλειαν εὐσταθείας τυγχάνειν·	13ε Ἐξηκριβώσαμεν, λοιπόν, ὅτι αὐτὸς μόνος ὁ λαὸς εὑρίσκεται εἰς ἀντίθεσιν πρὸς ὅλον τὸ ἀνθρώπινον γένος μὲ νόμους ἰδικούς του παράξενους καὶ διαφορετικοὺς ἀπὸ τοὺς νόμους τῆς αὐτοκρατορίας, σκέπτεται πονηρὰ ἐναντίον τῶν ἰδικῶν μας πραγμάτων, διαπράττει τὰ χείριστα κακὰ καὶ ἔτσι ἐμποδίζει, τὴν σταθερότητα τοῦ βασιλείου μου.	13ε Ἐπειδὴ λοιπὸν διακρίνομεν αὐτὸ τὸ ἔθνος ὅτι ἐντελῶς μόνον κεῖται εἰς ξεχωριστὴν καὶ διάφορον πορείαν πάντοτε πρὸς πάντα ἄνθρωπον, καὶ ὅτι παραλλάσσει καὶ διαφέρει εἰς τρόπον ζωῆς κανονιζόμενον ἀπὸ νόμους παράδοξον καὶ ὅτι ἔχει κακὰς σκέψεις καὶ διαθέσεις πρὸς τὴν διοίκησίν μας συντελοῦν τὰ χείριστα κακά, μέχρι σημείου ὥστε τὸ βασίλειον νὰ μὴ ἀπολαύῃ σταθερότητα καὶ ἀσφάλειαν.
13ζ προστετάχαμεν οὖν τοὺς σημενομένους ὑμῖν ἐν τοῖς γεγραμμένοις ὑπὸ Ἀμὰν τοῦ τεταγμένου ἐπὶ τῶν πραγμάτων καὶ δευτέρου πατρὸς ἡμῶν πάντας σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις ἀπολέσαι ὁλορριζεὶ ταῖς τῶν ἐχθρῶν μαχαίραις ἄνευ παντὸς οἴκτου καὶ φειδοῦς, τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνὸς Ἀδάρ, τοῦ ἐνεστῶτος ἔτους,	13ζ Διετάξαμεν, λοιπόν, ὅπως αὐτοὶ οἱ Ἰουδαῖοι, ποὺ ἐπισημαίνονται ἀπὸ τὸ διάταγμα τὸ συνταχθὲν ἀπὸ τὸν Ἀμάν, ὁ ὁποῖος καὶ ἔχει ἀναλάβει τὴν εὐθύνην τῶν ὑποθέσεων τοῦ κράτους καὶ κατέχει θέσιν δευτέρου πατρός μας, διετάξαμεν, ὅπως ὅλοι αὐτοὶ μὲ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ παιδιά των ἐξοντωθοῦν καὶ ξερριζωθοῦν ὑλοκληρωτικῶς μὲ ἐχθρικὴν μάχαιραν χωρὶς οἶκτον καὶ λύπην κατὰ τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ δωδεκάτου μηνὸς Ἀδάρ, τοῦ τρέχοντος ἔτους.	13ζ Ἔχομεν λοιπὸν διατάξει αὐτοὺς ποὺ σᾶς ἐσημάναμεν καὶ σᾶς ἐδηλώσαμεν μὲ αὐτά, ποὺ ἔχουν γραφῆ ἀπὸ τὸν Ἀμάν, ὁ ὁποῖος ἔχει ταχθῇ ἐπὶ τῆς διοικήσεως τῶν δημοσίων ὑποθέσεων καὶ πραγμάτων καὶ εἶναι δεύτερος πατέρας μας, ὅλους μὲ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ τέκνα των νὰ τοὺς καταστρέψετε μὲ ὅλας τὰς ρίζας των διὰ τῶν μαχαιρῶν τῶν ἐχθρῶν των χωρὶς κανένα οἶκτον καὶ φειδωλίαν κατὰ τὴν δεκάτην τετὰρτην τοῦ δωδεκάτου μηνὸς Ἀδάρ τοῦ παρόντος ἔτους,
13η ὅπως οἱ πάλαι καὶ νῦν δυσμενεῖς ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ βιαίως εἰς τὸν ᾅδην κατελθόντες, εἰς τὸν μετέπειτα χρόνον εὐσταθῆ καὶ ἀτάραχα παρέχωσιν ἡμῖν διὰ τέλους τὰ πράγματα>.	13η Διατάσσω λοιπόν, ὅπως οἱ κατὰ τὸ παρελθὸν καὶ τὸ παρὸν ἐχθροί μας αὐτοὶ ἄνθρωποι καταβοῦν ὅλοι τὴν ἰδίαν ἡμέραν μὲ βίαιον θάνατον εἰς τὸν ᾅδην καὶ ἔτσι νὰ μᾶς ἀφήσουν κατὰ τὸν ὑπόλοιπον χρόνον νὰ κυβερνήσωμεν τὰς κρατικὰς ὑποθέσεις μας μὲ σταθερότητα καὶ εἰρήνην>.	13η ἶνα οὕτως οἱ ἀνέκαθεν καὶ μέχρι τώρα κακότροποι, ἀφοῦ εἰς μίαν ἡμέραν καταβοῦν βιαίως καὶ διὰ σφαγῆς εἰς τὸν ἅδην, μᾶς παρέχουν κατὰ τὸν μετέπειτα καὶ εἰς τὴν σφαγὴν αὐτῶν ἐπακολουθήσαντα χρόνον διὰ παντὸς καὶ μέχρι τέλους σταθερὰν καὶ ἀδιατάρακτον τὴν διοίκησιν τῶν δημοσίων πραγμάτων καὶ ὑποθέσεων>.
14 Τὰ δὲ ἀντίγραφα τῶν ἐπιστολῶν ἐξετίθετο κατὰ χώραν, καὶ προσετάγη πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν ἑτοίμους εἶναι εἰς τὴν ἡμέραν ταύτην,	14 Τὰ ἀντίγραφα τῶν διαταγμάτων αὐτῶν ἐκοινοποιήθησαν εἰς ὅλας τὰς χώρας καὶ διετάχθησαν ὅλα τὰ ἔθνη νὰ εἶναι ἕτοιμα κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην.	14 Τὰ ἀντίγραφα δὲ τῶν ἐπιστολῶν ἐξετίθεντο εἰς δημόσια κέντρα καθ’ ὅλην τὴν χώραν καὶ ἐδίδετο διαταγὴ εἰς ὅλα τὰ ἔθνη, νὰ εἶναι οἱ λαοί των ἕτοιμοι διὰ τὴν ἡμέραν αὐτήν.
15 ἐσπεύδετο δὲ τὸ πρᾶγμα καὶ εἰς Σοῦσαν· ὁ δὲ βασιλεὺς καὶ Ἀμὰν ἐκωθωνίζοντο, ἐταράσσετο δὲ ἡ πόλις.	15 Καθ' ὃν δὲ χρόνον ἐπεσπεύδετο ἡ δημοσίευσις τοῦ Διατάγματος καὶ εἰς τὰ Σοῦσα, ὁ βασιλεὺς καὶ ὁ Ἀμὰν ἔπιναν καὶ διεσκέδαζαν, ἐνῷ μεγάλη ἀναταραχὴ συνετάρασσε τὴν πόλιν.	15 Μὲ σπουδὴν δὲ ἐγίνοντο εἰς Σοῦσαν αἱ προετοιμασίαι διὰ τὴν ἐκτέλεσιν τῆς ἀποφάσεως· ὁ δὲ βασιλεὺς καὶ ὁ Ἀμὰν ἐπεδίδοντο εἰς οἰνοποσίας, καθ’ ὃν χρόνον ἡ πόλις ἐταράττετο.