Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
γραψε
δὲ ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν
βασιλείαν τῆς τε γῆς καὶ
τῆς θαλάσσης. |
βασιλεὺς
διέταξε καὶ κατέγραψαν, ὅσα κατὰ
τὸ διάστημα τῆς βασιλείας του ἔγιναν,
τόσον κατὰ ξηρὰν ὅσον καὶ κατὰ
θάλασσαν.
|
καμε
δὲ ὁ βασιλεὺς ἀπογραφὴν φορολογίας
προσθέτου εἰς τὸ βασιλειόν του τῆς
ξηρᾶς καὶ τῆς θαλάσσης.
|
2
Καὶ τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ καὶ
ἀνδραγαθίαν πλοῦτόν τε καὶ δόξαν
τῆς βασιλείας αὐτοῦ, ἰδοὺ
γέγραπται ἐν βιβλίῳ βασιλέων
Περσῶν καὶ Μήδων εἰς μνημόσυνον.
|
2
Ὅλα ὅσα ἀναφέρονται εἰς τὴν
δύναμίν του, τὰ κατορθώματά
του, τὸν πλοῦτον καὶ τὴν δόξαν
τῆς βασιλείας του, ἰδού, ἔχουν
καταγραφῆ εἰς τὸ χρονικόν, βιβλίον
τῶν βασιλέων Περσῶν καὶ Μήδων
εἰς ἀνάμνησιν.
|
2
Καὶ τὰ κατορθώματα τῆς δυνάμεώς του καὶ
τὰ ἀνδραγαθήματά του, καὶ ὁ πλοῦτος
καὶ ἡ δόξα τοῦ βασιλείου του, ἰδοὺ
ἔχουν γραφῆ εἰς βιβλίον τῶν βασιλέων
Περσῶν καὶ Μήδων διὰ νὰ μνημονεύωνται
καὶ μὴ ξεχάνωνται. |
3
Ὁ δὲ Μαρδοχαῖος διεδέχετο τὸν
βασιλέα Ἀρτοξέρξην καὶ μέγας
ἦν ἐν τῇ βασιλείᾳ καὶ
δεδοξασμένος ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων·
καὶ φιλούμενος, διηγεῖτο τὴν ἀγωγὴν
παντὶ τῷ ἔθνει αὐτοῦ.
|
3
Ὁ Μαρδοχαῖος ἐξεπροσώπει τὸν
βασιλέα Ἀρταξέρξην καὶ εἶχεν
ἀναδειχθῆ μέγας κατὰ τὸ διάστημα
τῆς βασιλείας ἐκείνου, τιμώμενος
ἰδιαιτέρως καὶ ἀγαπώμενος ἀπὸ
τοὺς Ἰουδαίους. Αὐτὸς κατηύθυνεν
εἰς προκοπὴν καὶ ἐπιτυχίαν τὴν
ζωὴν ὅλου τοῦ ἔθνους του.
|
3
Ὁ δὲ Μαρδοχαῖος ἤρχετο δεύτερος μετὰ
τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην καὶ ἦτο
μέγας εἰς τὸ βασίλειον καὶ δοξασμένος ἀπὸ
τοὺς Ἰουδαίους· καὶ ἀγαπώμενος στοργικῶς,
ἐλάλει τὰ συντελοῦντα εἰς προαγωγὴν
καὶ εὐτυχίαν εἰς ὅλον τὸ ἔθνος
του. |
3α
Καὶ εἰπὲ Μαρδοχαῖος· παρὰ
τοῦ Θεοῦ ἐγένετο ταῦτα.
|
3α
Εἶπεν ὁ Μαρδοχαῖος· <ὅλα αὐτὰ
ἐγένοντο παρὰ τοῦ Θεοῦ,
|
3α
Καὶ εἶπεν ὁ Μαρδοχαῖος: <Ἀπὸ
τὸν Θεὸν ἔγιναν αὐτά, ποὺ ἐξιστορήθησαν
εἰς τὸ βιβλίον αὐτό.
|
3β
Ἐμνήσθην γὰρ περὶ τοῦ ἐνυπνίου,
οὗ εἶδον περὶ τῶν λόγων τούτων·
οὐδὲ γὰρ παρῆλθεν ἀπ' αὐτῶν
λόγος. |
3β
διότι ἐνεθυμήθην τὸ ὄνειρον
ἐκεῖνο, ποὺ εἶδα σχετικῶς μὲ
τὰ γεγονότα αὐτά. Τίποτε δὲν
ἐξέπεσεν ἀπὸ ἐκεῖνα.
|
3β
Διότι ἐνεθυμήθην τὸ ἐνύπνιον, τὸ ὁποῖον
εἶδα διὰ τὰ συμβάντα ταῦτα· διότι
δὲν διέφυγεν ἀπ’ αὐτὰ ποὺ εἶδα,
οὔτε ἕνας λόγος, ποὺ νὰ μὴ ἐπαληθεύσῃ.
|
3γ
Ἡ μικρὰ πηγή, ἣ ἐγένετο
ποταμὸς καὶ ἦν φῶς καὶ ἥλιος
καὶ ὕδωρ πολύ· Ἐσθήρ ἐστιν
ὁ ποταμός, ἣν ἐγάμησεν ὁ
βασιλεὺς καὶ ἐποίησε βασίλισσαν.
|
3γ
Ἡ μικρὴ πηγή, ἡ ὁποία
ἔγινε ποταμὸς καὶ φῶς καὶ ἥλιος
καὶ ὕδωρ πολύ, ἦτο ἡ Ἐσθήρ,
τὴν ὁποίαν ἔλαβεν ὡς σύζυγόν
του ὁ βασιλεὺς καὶ τὴν ἀνέδειξε
βασίλισσαν.
|
3γ
Ἡ μικρὰ πηγή, ἡ ὁποία ἔγινε
ποταμὸς καὶ συγχρόνως ἦτο φῶς καὶ
ἥλιος καὶ νερὸ πολύ· ἡ Ἐσθὴρ
εἶναι ὁ ποταμός, τὴν ὁποίαν ἔλαβεν
εἰς γάμον ὁ βασιλεὺς καὶ τὴν
ἔκαμε βασίλισσαν. |
3δ
Οἱ δὲ δύο δράκοντες, ἐγώ
εἰμι καὶ Ἀμάν. |
3δ
Οἱ δύο δράκοντες εἶμαι ἐγὼ
καὶ ὁ Ἀμάν.
|
3δ
Οἱ δὲ δύο δράκοντες ἐγὼ εἶμαι
καὶ ὁ Ἀμάν. |
3ε
Τὰ δὲ ἔθνη τὰ ἐπισυναχθέντα
ἀπολέσαι τὸ ὄνομα τῶν Ἰουδαίων.
|
3ε
Τὰ δὲ ἔθνη εἶναι ἐκεῖνα,
τὰ ὁποῖα συνεκεντρώθησαν μὲ
τὸν σκοπὸν νὰ ἐξολοθρεύσουν
τὸ ὄνομα τῶν Ἰουδαίων.
|
3ε
Τὰ δὲ ἔθνη εἶναι, ὅσα ἀνὰ
τὸ βασίλειον τῶν Περσῶν ἀπὸ
συμφώνου συνήχθησαν διὰ νὰ καταστρέψουν καὶ
ἑξαφανίσουν τὸ ὄνομα τῶν Ἰουδαίων.
|
3ζ
Τὸ δὲ ἔθνος τὸ ἐμόν, οὖτός
ἐστιν Ἰσραήλ, οἱ βοήσαντες πρὸς
τὸν Θεὸν καὶ σωθέντες· καὶ
ἔσωσε Κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ
καὶ ἐρρύσατο Κύριος ἡμᾶς
ἐκ πάντων τῶν κακῶν τούτων.
Καὶ ἐποίησεν ὁ Θεος τὰ σημεῖα
καὶ τὰ τέρατα τὰ μεγάλα, ἃ
οὐ γέγονεν ἐν τοῖς ἔθνεσι.
|
3ζ
Ὁ ἰδικός μου λαὸς εἶναι οἱ
Ἰσραηλῖται, οἱ ὁποῖοι ἐβόησαν
μὲ προσευχὴν θερμὴν πρὸς τὸν
Θεὸν καὶ ἐσώθησαν. Ἔσωσε πράγματι
ὁ Κύριος τὸν λαὸν του καὶ μᾶς
ἐγλύτωσεν ἀπὸ ὅλα τὰ δεινά,
ποὺ μᾶς εἶχαν ἀπειλήσει. Ὁ
Θεός ἐπραγματοποίησε τὰ μεγάλα
αὐτὰ καὶ ἀξιοθαύμαστα σημεῖα,
τὰ ὁποῖα δὲν ἔχουν γίνει
μεταξὺ τῶν ἐθνῶν.
|
3ζ
Τὸ δὲ ἔθνος τὸ ἰδικόν μου, αὐτὸ
εἶναι ὁ Ἰσραήλ, οἱ ὁποῖοι
ἐφώναξαν πρὸς τὸν Θεὸν καὶ
ἐσώθησαν. Καὶ ἔσωσεν ὁ Κύριος τὸν
λαόν του καὶ τὸν ἐγλύτωσεν ὁ
Κύριος ἀπὸ ὅλα τὰ κακὰ ταῦτα.
Καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ γνωστὰ
σημαδιακὰ καὶ καταπληκτικὰ θαύματα τὰ
μέγα, ποὺ δὲν ἔχουν γίνει μεταξὺ τῶν
ἐθνῶν εἰς προστασίαν αὐτῶν.
|
3η
Διὰ τοῦτο ἐποίησε κλήρους δύο,
ἕνα τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ καὶ
ἕνα πᾶσι τοῖς ἔθνεσι·
|
3η
Διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς ἡτοίμασε
δύο κλήρους, ἕνα διὰ τὸν ἰδικόν
του λαὸν καὶ ἕνα δι' ὅλα τὰ
ἄλλα ἔθνη.
|
3η
Διὰ τοῦτο ἐπέτρεψεν ὁ Θεὸς νὰ
γίνουν δύο κλῆροι, εἰς διὰ τὸν λαὸν
τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς δι’ ὅλα τὰ
ἔθνη τὰ ἐπιβουλευόμενα τὸν Ἰσραήλ.
|
3θ
καὶ ἦλθον οἱ δύο κλῆροι οὗτοι
εἰς ὥραν καὶ καιρὸν καὶ εἰς
ἡμέραν κρίσεως ἐνώπιον τοῦ
Θεοῦ καὶ πᾶσι τοῖς ἔθνεσι·
|
3θ
Καὶ οἱ δύο αὐτοὶ κλῆροι,
τὰ δύο αὐτὰ γεγονότα, ποὺ
εἶχαν προαναγγελθῆ, ἐπραγματοποιήθησαν
τὴν αὐτὴν ἡμέραν, τὴν
αὐτὴν ὥραν, κατὰ τὴν αὐτὴν
ἐποχήν, ποὺ εἶχεν ὁρίσει
ὁ Θεός δι' ὅλα τὰ ἔθνη ὡς
ἡμέραν κρίσεως.
|
3θ
Καὶ συνέπεσαν οἰ δύο αὐτοὶ κλῆροι
εἰς ὥραν καὶ καιρὸν καὶ εἰς
ἡμέραν δικαίας κρίσεως καὶ καταδίκης ἐνώπιον
τοῦ Θεοῦ ὡς Κριτοῦ καὶ δ’ ὅλα
τὰ ἔθνη. |
3ι
καὶ ἐμνήσθη ὁ Θεὸς τοῦ
λαοῦ αὐτοῦ καὶ ἐδικαίωσε
τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ.
|
3ι
Ὁ Θεός ἐνεθυμήθη τὸν λαόν
του καὶ ἀπέδωσε τὸ δίκαιον εἰς
τὴν κληρονομίαν του.
|
3ι
Καὶ ἐνεθυμήθη ὁ Θεὸς τὸν λαόν
του καὶ ἀπέδωκε δικαιοσύνην εἰς τὴν
κληρονομίαν του. |
3κ
Καὶ ἔσονται αὐτοῖς αἱ ἡμέραι
αὖται ἐν μηνὶ Ἀδάρ τῇ
τεσσαρεσκαιδεκάτῃ καὶ τῇ πεντεκαιδεκάτῃ
τοῦ μηνὸς μετὰ συναγωγῆς καὶ
χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης ἐνώπιον
τοῦ Θεοῦ κατὰ γενεὰς εἰς τὸν
αἰῶνα ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ
Ἰσραήλ. |
3κ
Δι' αὐτὸ καὶ αἱ ἡμέραι
αὐταί, ἡ δεκάτη τετάρτη καὶ
ἡ δεκάτη πέμπτη τοῦ μηνὸς Ἀδάρ,
θὰ ἐορτάζονται ἀπὸ τοὺς
Ἰουδαίους μὲ συγκέντρωσίν των,
μὲ χαρὰν καὶ εὐφροσύνην ἐνώπιον
τοῦ Θεοῦ, εἰς ὅλας τὰς γενεὰς
εἰς τὸν αἰῶνα μεταξὺ τοῦ
ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ>.
|
3κ
Καὶ θὰ εἶναι ὡρισμέναι δι' αὐτούς,
τοὺς ἀποτελοῦντας τὸν λαὸν τοῦ
Θεοῦ, αἱ ἡμέραι αὗται κατὰ τὸν
μῆνα Ἀδάρ, τὴν δεκάτην τετάρτην καὶ
τὴν δεκάτην πέμπτην τοῦ μηνός, μὲ συνάθροισιν
καὶ μὲ χαρὰν καὶ μὲ εὐφροσύνην
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ εἰς ὅλας τὰς
γενεὰς ἀτελευτήτως εἰς τὸν λαὸν
αὐτοῦ Ἰσραήλ>. |
3λ
Ἔτους τετάρτου βασιλεύοντος Πτολεμαίου
καὶ Κλεοπάτρας εἰσήνεγκε Δοσίθεος,
ὃς ἔφη εἶναι ἱερεὺς καὶ
Λευίτης, καὶ Πτολεμαῖος ὁ υἱὸς
αὐτοῦ τὴν προκειμένην ἐπιστολὴν
τῶν Φρουραί, ἣν ἔφασαν εἶναι
καὶ ἡρμηνευκέναι Λυσίμαχον Πτολεμαίου
τῶν ἐν Ἱερουσαλήμ.
|
3λ
Κατά δὲ τὸ τέταρτον ἔτος τοῦ
βασιλέως Πτολεμαίου καὶ τῆς Κλεοπάτρας
ὁ Δοσίθεος, ὁ ὁποῖος ἔλεγεν
ὅτι εἶναι ἱερεὺς καὶ Λευΐτης,
καὶ ὁ Πτολεμαῖος, ὁ υἱὸς
αὐτοῦ, ἔφεραν τὴν ἐπιστολὴν
αὐτὴν τῶν <Φρουραί>, διὰ
τὴν ὁποίαν ἔλεγαν ὅτι αὐθεντικῶς
ἔχει μεταφρασθῆ ἀπὸ τὸν Λυσίμαχον
τὸν υἱὸν τοῦ Πτολεμαίου τὸν
ἐκ τῆς κοινότητος τῆς Ἱερουσαλήμ.
|
3λ
Κατὰ τὸ τέταρτον ἔτος, ὅταν ἐβασίλευεν
ὁ Πτολεμαῖος καὶ ἡ Κλεοπάτρα, ἔφερε
(μέσα εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν) ὁ Δοσίθεος,
ὁ ὁποῖος εἶπεν ὅτι εἶναι
ἱερεὺς καὶ Λευίτης, καὶ ὁ Πτολεμαῖος
ὁ υἱός του τὸ προκείμενον βιβλίον
τὸ ἐξιστοροῦν καὶ ἀναγινωσκόμενον
κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν Πουρίμ,
τὸ ὁποῖον εἶπον ὅτι εἶναι
αὐθεντικὸν καὶ ἔχει μεταφράσει τοῦτο
ὁ Λυσιμάχος, ὁ υἱὸς τοῦ Πτολεμαίου
ἐκ τῶν ἐν Ἱερουσαλὴμ κατοικούντων.
|