Το Κατά Ιωάννην Άγιον Ευαγγέλιον

Πρωτότυπο Κείμενο

ετὰ ταῦτα ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν πάλιν ὁ Ἰησοῦς τοῖς μαθηταῖς ἐπὶ τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος· ἐφανέρωσε δὲ οὕτως.
2 Ἦσαν ὁμοῦ Σίμων Πέτρος, καὶ Θωμᾶς ὁ λεγόμενος Δίδυμος, καὶ Ναθαναὴλ ὁ ἀπὸ Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οἱ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ἄλλοι ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο.
3 Λέγει αὐτοῖς Σίμων Πέτρος· ὑπάγω ἀλιεύειν. Λέγουσιν αὐτῷ· ἐρχόμεθα καὶ ἡμεῖς σύν σοί. Ἐξῆλθον καὶ ἐνέβησαν εἰς τὸ πλοῖον εὐθύς, καὶ ἐν ἐκείνη τῇ νυκτὶ ἐπίασαν οὐδέν.
4 Πρωΐας δὲ ἤδη γενομένης ἔστη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸν αἰγιαλόν· οὐ μέντοι ᾔδεισαν οἱ μαθηταὶ ὅτι Ἰησοῦς ἐστι.
5 Λέγειν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· παιδία, μή τι προσφάγιον ἔχετε; Ἀπεκρίθησαν αὐτῷ· οὔ.
6 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· βάλετε εἰς τὰ δεξιὰ μέρη τοῦ πλοίου τὸ δύκτιον, καὶ εὑρήσετε. Ἔβαλον οὖν, καὶ οὐκέτι αὐτὸ ἑλκύσαι ἴσχυσον ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἰχθύων.
7 Λέγει οὖν ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος, ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, τῷ Πέτρῳ· ὁ Κύριός ἐστι. Σίμων οὖν Πέτρος ἀκούσας ὅτι ὁ Κύριός ἐστι, τὸν ἐπενδυτὴν διεζώσατο· ἦν γὰρ γυμνός· καὶ ἔβαλεν ἑαυτὸν εἰς τὴν θάλασσαν·
8 οἱ δὲ ἄλλοι μαθηταὶ τῷ πλοιαρίῳ ἦλθον· οὐ γὰρ ἦσαν μακρὰν ἀπὸ τῆς γῆς, ἀλλ' ὡς ἀπὸ πηχῶν διακοσίων· σύροντες τὸ δίκτυον τῶν ἰχθύων.
9 Ὡς οὖν ἀπέβησαν εἰς τὴν γῆν, βλέπουσιν ἀνθρακιὰν κειμένην καὶ ὀψάριον ἐπικείμενον καὶ ἄρτον.
10 Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐνέγκατε ἀπὸ τῶν ὀψαρίων ὧν ἐπιάσατε νῦν.
11 Ἀνέβη Σίμων Πέτρος καὶ εἵλκυσε τὸ δίκτυον ἐπὶ τῆς γῆς, μεστὸν ἰχθύων μεγάλων ἑκατὸν πεντήκοντα τριῶν· καὶ τοσούτων ὄντων οὐκ ἐσχίσθη τὸ δίκτυον.
12 Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· δεῦτε ἀριστήσατε. Οὐδεὶς δὲ ἐτόλμα τῶν μαθητῶν ἐξετάσαι αὐτὸν σὺ τίς εἶ, εἰδότες ὅτι ὁ Κύριός ἐστιν.
13 Ἔρχεται οὖν ὁ Ἰησοῦς καὶ λαμβάνει τὸν ἄρτον καὶ δίδωσιν αὐτοῖς καὶ τὸ ὀψάριον ὁμοίως.
14 Τοῦτο ἤδη τρίτον ἐφανερώθη ὁ Ἰησοῦς τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν.
15 Ὅτε οὖν ἠρίστησαν, λέγει τῷ Σίμωνι Πέτρῳ ὁ Ἰησοῦς· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς μὲ πλεῖον τούτων; Λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σὺ οἶδᾳς ὅτι φιλῶ σε. Λέγει αὐτῷ· βόσκε τὰ ἀρνία μου.
16 Λέγει αὐτῷ πάλιν δεύτερον· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς μέ; Λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σὺ οἶδᾳς ὅτι φιλῶ σέ. Λέγει αὐτῷ· ποίμαινε τὰ πρόβατά μου.
17 Λέγει αὐτῷ τὸν τρίτον· Σίμων Ἰωνᾶ, φιλεῖς με; Ἐλυπήθη ὁ Πέτρος ὅτι εἶπεν αὐτῷ τὸ τρίτον, φιλεῖς με, καὶ εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, σὺ πάντα οἶδᾳς, σὺ γινώσκεις ὅτι φιλῶ σε. Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· βόσκε τὰ πρόβατά μου.
18 Ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ὅτε ἧς νεώτερος, ἐζώννυες σεαυτὸν καὶ περιεπάτεις ὅπου ἤθελες· ὅταν δὲ γηράσῃς, ἐκτενεῖς τὰς χεῖράς σου, καὶ ἄλλος σὲ ζώσει, καὶ οἴσει ὅπου οὐ θέλεις.
19 Τοῦτο δὲ εἶπε σημαίνων ποίῳ θανάτῳ δοξάσει τὸν Θεόν. Καὶ τοῦτο εἰπὼν λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι.
20 Ἐπιστραφεὶς δὲ ὁ Πέτρος βλέπει τὸν μαθητὴν ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς ἀκολουθοῦντα, ὃς καὶ ἀνέπεσεν ἐν τῷ δείπνῳ ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ καὶ εἶπε· Κύριε, τίς ἐστιν ὁ παραδιδούς σε;
21 Τοῦτον ἱδὼν ὁ Πέτρος λέγει τῷ Ἰησοῦ· Κύριε, οὗτος δὲ τί;
22 Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ; Σὺ ἀκολούθει μοι.
23 Ἐξῆλθεν οὖν ὁ λόγος οὗτος εἰς τοὺς ἀδελφοὺς ὅτι ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος οὐκ ἀποθνήσκει· καὶ οὐκ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι οὐκ ἀποθνήσκει, ἀλλ' ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ;
24 Οὗτός ἐστιν ὁ μαθητὴς ὁ μαρτυρῶν περὶ τούτων καὶ γράψας ταῦτα, καὶ οἴδαμεν ὅτι ἀληθής ἐστιν ἡ μαρτυρία αὐτοῦ.
25 Ἔστι δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἄτινα ἐὰν γράφηται καθ' ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. Ἀμήν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πειτα ἀπὸ αὐτά, ἐφανέρωσε τὸν εὐατόν του πάλιν ὁ ἰησοῦς κοντὰ εἰς τὴν λίμνην τῆς Τιβεριάδος· ἐφανερώθηκε δὲ ὡς ἐξῆς·
2 Ἦσαν μαζῆ ὁ Σίμων Πέτρος καὶ ὁ Θωμᾶς, ποὺ ἐλέγετο Δίδυμος, καὶ ὁ Ναθαναήλ, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ἄλλοι δύο ἀπὸ τοὺς μαθητάς του.
3 Λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Σίμων Πέτρος· <πηγαίνω νὰ ψαρέψω>. Λέγουν εἰς αὐτὸν καὶ ἐκεῖνοι· <ἐρχόμαστε καὶ ἡμεῖς μαζῆ σου>. Ἐβγῆκαν, λοιπόν, πρὸς τὴν θάλασσαν, ἐμπῆκαν ἀμέσως εἰς τὸ πλοῖον καὶ ἤρχισαν νὰ ρίπτουν τὰ δίκτυα. Ἐκείνη ὅμως τὴν νύκτα δὲν ἔπιασαν τίποτε.
4 Ὅταν δὲ πλέον ἔγινε πρωΐ, ἐστάθηκεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν παραλίαν. Οἱ μαθηταὶ ὅμως δὲν ἀντελήφθησαν ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ Ἰησοῦς.
5 Λέγει, λοιπόν, εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς σὰν ἄγνωστος διαβάτης καὶ μὲ τὴν συνηθισμένην τότε οἰκειότητα μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, <παιδιά, μήπως ἔχετε κανένα ψάρι γιὰ προσφάγι;> Τοῦ ἀπήντησαν· <ὄχι· δὲν ἔχομεν τίποτε>.
6 Ἐκεῖνος τότε τοὺς εἶπε· <ρίξτε τὸ δίκτυ εἰς τὰ δεξιὰ μέρη τοῦ πλοίου καὶ θὰ βρῆτε ψάρια>. Ἔρριξαν τότε τὸ δίκτυ καὶ ἐπιασαν τόσον πολλά, ὥστε δὲν ἠμπόρεσαν πλέον νὰ σηκώσουν τὸ δίκτυον καὶ νὰ τὸ τραβήξουν ἐπάνω εἰς τὸ πλοῖον ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ψαριῶν.
7 Ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον ἀγαποῦσε ἰδιαιτέρως ὁ Ἰησοῦς, ἐθυμήθηκε τότε καὶ ἄλλην, πρὸ τριῶν ἐτῶν, θαυμαστὴν ἁλιείαν πλήθους ψαριῶν καὶ λέγει εἰς τὸν Πέτρον· <αὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος>. Ὅταν, λοιπόν, ὁ Σίμων Πέτρος ἤκουσε ὅτι αὐτὸς ποὺ στέκεται ἐκεῖ εἶναι ὁ Κύριος, ἔρριξε ἐπάνω του καὶ ἐζώστηκε τὸν ἐπενδύτην. Διότι ἦτο σχεδὸν γυμνὸς κατὰ τὰς ὥρας τοῦ ψαρέματος. Ἐρρίφθη εἰς τὴν θάλασσαν, διὰ νὰ ἔλθῃ ὅσον ἠμποροῦσε συντομώτερα πρὸς τὸν Κύριον.
8 Οἱ ἄλλοι ὅμως μαθηταὶ ἦλθαν μὲ τὸ πλοιάριον, διότι δὲν ἀπεῖχαν πολὺ ἀπὸ τὴν ξηράν, ἀλλὰ περίπου διακόσιες πῆχες, δηλαδὴ ἑκατὸ περίπου μέτρα. Καὶ ἦλθαν σύροντες τὸ δίκτυ, ποὺ ἦτο γεμᾶτο ψάρια.
9 Ἀμέσως δὲ μόλις ἐβγῆκαν εἰς τὴν ξηράν, βρεγμένοι καὶ πεινασμένοι, βλέπουν ἀναμμένα κάρβουνα σωρὸν καὶ ἐπάνω εἰς αὐτὰ ψάρι καὶ κοντὰ εἰς τὴν φωτιὰ ψωμί.
10 Λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· <φέρτε καὶ ἀπὸ τὰ ψάρια, ποὺ ἐπιάσατε τώρα>.
11 Ἀνέβηκε ὁ Σίμων Πέτρος εἰς τὸ πλοιάριον καὶ ἐτράβηξε εἰς τὴν ξηρὰν τὸ δίκτυ, γεμᾶτο ἀπὸ ἑκατὸν πενήντα τρία μεγάλα ψάρια. Καὶ ἐνῶ τόσον πολλὰ καὶ μεγάλα ἦσαν τὰ ψάρια, δὲν ἐσχίσθηκε τὸ δίκτυον.
12 Λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· <ἐλᾶτε τώρα νά φᾶτε τὸ πρωϊνὸ σας φαγητό>. Κανεὶς δὲ ἀπὸ τοὺς μαθητὰς δὲν ἐτολμοῦσε νὰ τὸν ἐξετάσῃ καὶ νὰ τὸν ἐρωτήσῃ, ποιὸς εἶσαι σύ, διότι ὅλοι ἐγνώριζαν πολὺ καλὰ ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος.
13 Ἔρχεται λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς καὶ παίρνει τὸ ψωμὶ εἰς τὰ χέρια του καὶ τοὺς τὸ ἐμοίρασε, ἐπίσης δὲ καὶ τὸ ψάρι.
14 Αὐτὴ ἦτο ἡ τρίτη φορά, ποὺ ἐφανερώθηκε ὁ Ἰησοῦς εἰς συγκεντρωμένους μαθητάς του, ἀπὸ τὴν ἡμέραν ποὺ ἀνεστήθη ἐκ νεκρῶν.
15 Ἀφοῦ, λοιπόν, ἐπῆραν τὸ πρωϊνό τους φαγητό, λέγει εἰς τὸν Σίμωνα Πέτρον ὁ Ἰησοῦς· <Σίμων, παιδὶ τοῦ Ἰωνᾶ, μὲ ἀγαπᾷς περισσότερο ἀπὸ αὐτούς, ὅπως εἶχες ἰσχυρισθῆ κατὰ τὴν νύκτα τῆς συλλήψεώς μου;> Ὁ Πέτρος, χωρὶς τώρα νὰ ὑποτιμήσῃ τὴν ἀγάπην τῶν ἄλλων μαθητῶν, μὲ ταπεινοφροσύνην πολλὴν λέγει· <ναί, Κύριε, σὺ γνωρίζεις ὅτι σὲ ἀγαπῶ>. Τοῦ λέγει ὁ Ἰησοῦς· <βόσκε τὰ λογικὰ ἀρνιά μου τῆς πνευματικῆς μου ποίμνης. (Δίδαξε τὴν ἀλήθειαν εἰς τοὺς καλοπροαιρέτους ἀνθρώπους, ποὺ θὰ γίνουν μέλῃ τῆς ᾿Εκκλησίας μου· θρέψε τους καὶ ἀνάθρεψέ τους μὲ τὴν χάριν τῶν μυστηρίων)>.
16 Λέγει εἰς αὐτὸν πάλιν δευτέραν φορὰν ὁ Κύριος· <Σίμων, παιδὶ τοῦ Ἰωνᾶ, μὲ ἀγαπᾷς;> Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Πέτρος· <ναί, Κύριε, σὺ γνωρίζεις ὅτι σὲ ἀγαπῶ>. Τοῦ λέγει· <ποίμαινε τὰ λογικά μου πρόβατα>.
17 Λέγει εἰς αὐτὸν τρίτην φορὰν ὁ Κύριος· <Σίμων, υἱὲ τοῦ Ἰωνᾶ, μὲ ἀγαπᾷς;> Ὁ Πέτρος ἐλυπήθηκε, διότι τρεῖς φορὲς τοῦ εἶπε ὁ Ἰησοῦς, <ἀγαπᾶς με;> ἐπειδὴ ἐνόμισε ὅτι ἀμφέβαλλεν ὁ Κύριος διὰ τὴν ἀγάπην του, καὶ τοῦ εἶπε· >Κύριε, σὺ γνωρίζεις τὰ πάντα, σὺ γνωρίζεις ὅτι σὲ ἀγαπῶ>. Καὶ ἔπειτα ἀπὸ τὴν τριπλῆν αὐτὴν ὁμολογίαν (ποὺ ἔσβησε ὁριστικὰ πλέον τὴν τριπλῆν του ἄρνησιν καὶ τὸν ἀποκατέστησε εἰς τὸ ἀποστολικόν του ἀξίωμα), ὁ Κύριος τοῦ λέγει· <βόσκε τὰ πρόβατά μου>.
18 Καὶ πληροφορῶν αὐτὸν ὁ Κύριος, ὅτι θὰ μείνῃ πλέον πιστὸς μέχρι θανάτου, τοῦ λέγει· <σὲ διαβεβαιώνω καὶ σὲ πληροφορῶ, ὅτι ὅταν ἤσουν νεώτερος ἔζωνες τὸν ἑαυτόν σου καὶ ἐπήγαινες, ὅπου ἤθελες. ῞Οταν ὅμως γηράσῃς θὰ ἀπλώσῃς τὰ χέρια σου καὶ ἄλλος θὰ σὲ ζώσῃ καὶ θὰ σὲ φέρῃ ἐκεῖ, ὅπου δὲν θέλεις· (θὰ σὲ ὁδηγήσῃ δηλαδὴ εἰς σκληρὸν μαρτύριον, τὸ ὁποῖον θὰ δεχθῇς, παρὰ τὴν φυσικὴν ἀποστροφὴν πρὸς τὸν θάνατον)>.
19 Εἶπε δὲ αὐτὰ τὰ λόγια ὁ Κύριος δηλώνων, μὲ ποῖον θάνατον ἔμελλε νὰ δοξάσῃ ὁ Πέτρος τὸν Θεόν. Καὶ ἀφοῦ εἶπε τοῦτο ὁ Κύριος τοῦ λέγει· <ἀκολούθησε με>.
20 Καθὼς δὲ ἐπροχωροῦσαν, ἐγύρισε ὁ Πέτρος πίσω τὴν κεφαλὴν καὶ βλέπει τὸν μαθητήν, ποὺ ἀγαποῦσε ὁ Ἰησοῦς, νὰ τοὺς ἀκολουθῇ. Ὁ μαθητὴς αὐτὸς ἦτο ἐκεῖνος, ποὺ εἶχε πέσει κατὰ τὸν μυστικὸν δεῖπνον εἰς τὸ στῆθος τοῦ Ἰησοῦ καὶ εἶπε· <Κύριε, ποιὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ θὰ σὲ παραδώσῃ;>
21 Αὐτὸν ὅταν τὸν εἶδε ὁ Πέτρος, λέγει εἰς τὸν Ἰησοῦν· <Κύριε, αὐτὸς τί θὰ γίνῃ; Τί θὰ τοῦ συμβῇ εἰς τὸ μέλλον;>
22 Λέγει ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸν Πέτρον· <ἐὰν ἐγὼ θέλω νὰ μένῃ αὐτὸς εἰς τὴν ζωήν, ἕως ὅτου θὰ ἔλθω πάλιν κατὰ τὴν δευτέραν παρουσίαν, τί σὲ ἐνδιαφέρει αὐτό; Τί ἔχεις νὰ ὠφεληθῇς ἀπὸ ἀπόψεως πνευματικῆς, ἐὰν μάθῃς τί θὰ γίνη μὲ τὸν μαθητὴν αὐτόν; Σὺ ἀκολούθησέ με καὶ φρόντισε διὰ τὸν ἑαυτόν σου, δι' αὐτά ποὺ σοῦ λέγω ἐγὼ καί ποὺ ἀφοροῦν ἐσέ>.
23 Διαδόθηκε λοιπὸν ἡ φήμη αὐτῇ μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν, ὅτι ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος δὲν πεθαίνει. Καὶ δὲν εἶπεν εἰς τὸν Πέτρον ὁ Ἰησοῦς ὅτι ὁ μαθητὴς αὐτὸς δὲν πεθαίνει, ἀλλὰ ἐὰν ὑποθέσωμεν, ὅτι θέλω νὰ μένῃ αὐτὸς εἰς τὴν ζωήν, μέχρις ὅτου ἔλθω, αὐτὸ τί ἐνδιαφέρει ἐσένα;
24 Αὐτὸς εἶναι ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος, ποὺ δίδει τὴν μαρτυρίαν δι' ὅλα αὐτὰ καὶ ποὺ τὰ ἔγραψεν εἰς τὸ Εὐγγέλιόν του. Καὶ γνωρίζομεν καλὰ ὅτι εἶναι ἀληθινὴ ἡ μαρτυρία του.
25 Ὑπάρχουν δὲ καὶ πολλὰ ἄλλα, ὅσα ἔκαμεν ὁ Ἰησοῦς, τὰ ὁποῖα ἐὰν ἤθελαν γραφῆ ἕνα πρὸς ἕνα, νομίζω ὅτι ὁλόκληρος ὁ κόσμος μὲ τὰς βιβλιοθήκας του δὲ θὰ ἐχωροῦσε τὰ βιβλία, ποὺ θὰ ἐγράφοντο. Πράγματι>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ετὰ ταῦτα ἐφανέρωσε τὸν ἑαυτόν του πάλιν ὁ Ἰησοῦς εἰς τοὺς μαθητάς του εἰς τὴν λίμνην τῆς Τιβεριάδος. Τὸν ἐφανέρωσε δὲ κατὰ τὸν ἑξῆς τρόπον.
2 Ἦσαν μαζὶ ὁ Σίμων Πέτρος, καὶ ὁ Θωμᾶς, ποὺ ἐλέγετο Δίδυμος, καὶ ὁ Ναθαναήλ, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ Ζεβεδαίου, καὶ ἄλλοι δύο ἀπὸ τοὺς μαθητάς του.
3 Λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Σίμων Πέτρος· Πηγαίνω νὰ ψαρέψω. Λέγουν εἰς αὐτὸν ἐκεῖνοι· Ἐρχόμεθα καὶ μεῖς μαζί σου. Ἐβγῆκαν λοιπὸν ἀπὸ τὸ κατάλυμά των πρὸς τὴν θάλασσαν καὶ ἐμβῆκαν ἀμέσως εἰς τὸ πλοῖον καὶ ἤρχισαν νὰ ψαρεύουν. Καὶ κατ’ ἐκείνην τὴν νύκτα δὲν ἔπιασαν τίποτε.
4 Ὅταν δὲ πλέον ἔγινε πρωΐ, ἐστάθη ὁ Ἰησοῦς στὴν ἀκρογιαλιά. Οἱ μαθηταὶ ὅμως δὲν ἀντελήφθησαν, ὅτι αὐτός, ποὺ ἐστέκετο, ἦτο ὁ Ἰησοῦς.
5 Σὰν νὰ ἦτο λοιπὸν ξένος καὶ ἄγνωστος διαβάτης, λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Παιδιά, μήπως ἔχετε κανένα ψάρι γιὰ προσφάγι; Ἀπεκρίθησαν εἰς αὐτόν· Ὄχι.
6 Ἐκεῖνος δὲ τότε εἶπε πρὸς αὐτούς· Ρίψατε τὸ δίκτυον εἰς τὰ δεξιὰ τοῦ πλοίου καὶ θὰ εὕρετε. Ἔρριψαν λοιπὸν σύμφωνα μὲ τὴν σύστασιν αὐτὴν καὶ δὲν ἠμπόρεσαν νὰ τραβήξουν ἐπάνω τὸ δίκτυον ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ψαριῶν, ποὺ εἶχε πιάσει.
7 Κατόπιν λοιπὸν ἀπὸ τὴν πρωτοφανῆ αὐτὴν ἐπιτυχίαν, λέγει ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, εἰς τὸν Πέτρον· Αὐτός, ποὺ τὸν ἐνομίσαμεν ὡς ξένον, εἶναι ὁ Κύριος. Ὁ Σίμων Πέτρος λοιπόν, ὅταν ἤκουσεν, ὅτι ἐκεῖ ἦτο ὁ Κύριος, ἐφόρεσε βιαστικὰ καὶ ἐζώσθη τὸν ἐργατικὸν σάκκον του, διότι μέχι τῆς στιγμῆς ἐκείνης ἦτο σχεδὸν γυμνός· καὶ ὁρμητικός, καθὼς ἦτο, ἐρρίφθη εἰς τὴν θάλασσαν, διὰ νὰ συναντήσῃ τὸ συντομώτερον τὸν Διδάσκαλον.
8 Οἱ ἄλλοι μαθηταὶ ὅμως ἦλθαν πρὸς τὸν Ἰησοῦν μὲ τὸ πλοιάριον· διότι δὲν ἦσαν μακρὰν ἀπὸ τὴν ξηράν, ἀλλ’ ἀπεῖχον περίπου διακόσιες πήχεις. Καὶ ἦλθαν σύροντες τὸ γεμᾶτον ἀπὸ τὰ συλληφθέντα ψάρια δίκτυον.
9 Εὐθὺς λοιπὸν ὡς ἀπεβιβάσθησαν εἰς τὴν ξηράν, κάθυγροι καὶ κατάκοποι καὶ πεινασμένοι, βλέπουν ἕτοιμον κατὰ γῆς σωρὸν ἀπὸ κάρβουνα ἀναμμένα καὶ ἐπάνω εἰς αὐτὸν ἕνα ψάρι καὶ χωριστὰ εἰς μικρὰν ἀπόστασιν ἕνα ἄρτον. Ηὗραν δηλαδὴ φωτιά, διὰ νὰ θερμανθοῦν καὶ ξηρανθοῦν τὰ ἐνδύματά των, καὶ φαγητὸν διὰ τὸ πρωϊνόν τους.
10 Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῇ τὸ πρωϊνὸν αὐτὸ καὶ ἀπὸ τὸ προϊὸν τοῦ κόπου των, λέει εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Φέρετε καὶ ἀπὸ τὰ ψάρια, ποὺ ἐπιάσατε τώρα.
11 Ἐπειδὴ δὲ τὸ δίκτυον ἦτο ἀκόμη μέσα εἰς τὴν λίμνην καὶ ἕνεκα τοῦ βάρους του ἦτο δύσκολον νὰ τραβηχθῇ, ἀνέβη ὁ Σίμων Πέτρος ὡς ἐμπειρότερος ἀπὸ τοὺς ἄλλους εἰς τὸ πλοιάριον καὶ ἐτράβηξε τὸ δίκτυον εἰς τὴν ξηράν, γεμᾶτον ἀπὸ ψάρια μεγάλα ἑκατὸν πεντήκοντα τρία. Καίτοι δὲ ἦσαν τόσον πολλὰ τὰ ψάρια, δὲν ἐσχίσθη τὸ δίκτυον.
12 Λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Ἔλθετε τώρα νὰ πάρετε τὸ πρωϊνόν σας. Ἐν τῷ μεταξὺ δὲ κανεὶς ἀπὸ τοὺς μαθητὰς δὲν ἐτόλμα νὰ τὸν ἐξετάσῃ καὶ νὰ τὸν ἐρωτήσῃ· Ποῖος εἶσαι σύ; Διότι ἤξευραν, ὅτι εἶναι ὁ Κύριος. Καὶ συνεπῶς ᾐσθάνοντο ἀπέναντι τοῦ φόβον καὶ βαθὺν σεβασμόν.
13 Ἀφοῦ λοιπὸν κατόπιν τῆς προσκλήσεως τοῦ Ἰησοῦ ἦλθαν οἱ μαθηταὶ νὰ φάγουν, ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς καὶ παίρνει εἰς τὰς χεῖρας του τὸν ἄρτον καὶ ἐμοίρασε τοῦτον εἰς αὐτούς, ὁμοίως δὲ καὶ τὸ ὀψάριον.
14 Αὐτὴ ἦτο ἡ τρίτη φορὰ ἕως τότε, ποὺ ἐφανερώθη ὁ Ἰησοῦς εἰς συναθροισμένους τοὺς μαθητάς του, ἀφ’ ὅτου ἀνεστήθη ἐκ νεκρῶν.
15 Ὅταν λοιπὸν ἐπῆραν τὸ πρωϊνό τους, εἶπεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸν Σίμωνα Πέτρον· Σίμων, υἱὲ τοῦ Ἰωνᾶ, μὲ ἀγαπᾶς περισσότερον ἀπὸ αὐτούς, τοὺς ἄλλους συμμαθητάς σου, ὅπως μοῦ ἔλεγες καυχώμενος κατὰ τὴν νύκτα τῆς συλλήψεώς μου; Ὁ Πέτρος τώρα διδαγμένος ἀπὸ τὸ πάθημά του ἐκφράζεται μὲ γλῶσσαν ταπεινοφροσύνης καὶ λέγει εἰς αὐτόν· Ναί, Κύριε, σὺ γνωρίζεις, ὅτι σὲ ἀγαπῶ. Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Βόσκε τὰ λογικὰ ἀρνία τῆς πνευματικῆς μου ποίμνης καὶ φρόντιζε νὰ τρέφονται καὶ νὰ οἰκοδομοῦνται ταῦτα μὲ τὴν διδασκαλίαν τῆς ἀληθείας καὶ μὲ κάθε μέσον πνευματικῆς παιδαγωγίας.
16 Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς πάλιν διὰ δευτέραν φοράν· Σίμων, υἱὲ τοῦ Ἰωνᾶ, μὲ ἀγαπᾷς; Λέγει εἰς αὐτόν· Ναί, Κύριε, σὺ γνωρίζεις, ὅτι σὲ ἀγαπῶ. Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ποίμαινε τὰ λογικὰ πρόβατά μου, ἐπιστατῶν καὶ ἀγρυπνῶν διὰ τὴν ἀσφάλειαν καὶ σωτηρίαν των.
17 Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς διὰ τρίτην φοράν· Σίμων, υἱὲ τοῦ Ἰωνᾶ, μὲ ἀγαπᾷς; Ἐπειδὴ δὲ ἐφαίνετο διὰ τῆς νέας αὐτῆς ἐρωτήσεως, ὅτι ὁ Διδάσκαλος ἀμφέβαλλεν ἀκόμη διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Πέτρου, ἐλυπήθη ὁ Πέτρος, διότι εἶπεν εἰς αὐτὸν ὁ Κύριος διὰ τρίτην φοράν· Μὲ ἀγαπᾷς; Καὶ ἐπειδὴ ἡ τριπλὴ ἄρνησις τὸν εἶχε διδάξει νὰ μὴ ἔχῃ πλέον ἐμπιστοσύνην εἰς τὸν ἑαυτόν του, εἶπεν εἰς αὐτόν· Κύριε, σὺ τὰ γνωρίζεις ὅλα, σὺ ἡξεύρεις, ὅτι σὲ ἀγαπῶ. Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Βόσκε τὰ πρόβατά μου. Καὶ ἀφοῦ μὲ τὴν τριπλῆν αὐτὴν βεβαίωσίν του ὁ Πέτρος ἐπανώρθωσε τὸ ἁμάρτημα τῆς τριπλῆς ἀρνήσεώς του, καὶ ἀποκατεστάθη εἰς τὸ ἀποστολικὸν ἀξίωμα, ὁ Κύριος πληροφορῶν αὐτόν, ὅτι δὲν θὰ τὸν ἠρνεῖτο πλέον, τοῦ προσθέτει:
18 Ἀληθῶς, ἀληθῶς σοῦ λέγω, ὅταν ἤσουν νεότερος ἔζωνες μόνος σου τὸν ἑαυτόν σου καὶ ἐβάδιζες, ὅπου ἤθελες. Ὅταν δὲ θὰ γηράσῃς, θὰ ἑξαπλώσῃς τὰς χεῖρας σου καὶ ἄλλος θὰ σὲ ζώσῃ καὶ θὰ σὲ φέρῃ ἐκεῖνος εἰς μέρος, ὅπου δὲν θέλεις. Δηλαδὴ θὰ σὲ ὁδηγήσῃ εἰς τὸ μαρτύριον, τὸ ὁποῖον ἂν καὶ μὲ τὴν προαίρεσίν σου θὰ τὸ ἀσπάζεσαι, λόγῳ ὅμως τῆς φυσικῆς άποστροφῆς τῶν ἀνθρώπων πρὸς τὸν θάνατον, φυσικὰ καὶ σὺ θὰ τὸ ἀποστέργῃς.
19 Ὁ Κύριος λοιπὸν εἶπε τοῦτο σημαίνων μὲ ποῖον εἶδος θανάτου θὰ δοξάσῃ ὁ Πέτρος τὸν Θεόν. Καὶ ἀφοῦ εἶπε τοῦτο, λέγει εἰς αὐτόν· Ἀκολούθει με.
20 Ἐνῷ δὲ ἐβάδιζαν, ἔστρεψεν ὀπίσω ὁ Πέτρος καὶ εἶδε τὸν μαθητήν, ποὺ ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, νὰ ἀκολουθῇ καὶ αὐτός. Ὁ μαθητὴς αὐτὸς ἔπεσε καὶ κατὰ τὸ δεῖπνον ἐπὶ τοῦ στήθους τοῦ Ἰησοῦ καὶ εἶπε· Κύριε, ποῖος εἶναι αὐτός, ποὺ πρόκειται νὰ σὲ παραδώσῃ;
21 Αὐτὸν τὸν μαθητὴν ὅταν τὸν εἶδεν ὁ Πέτρος, λέγει εἰς τὸν Ἰησοῦν· Κύριε, αὐτὸς δὲ τί θὰ γίνῃ καὶ τί τοῦ ἐπιφυλάσσεται;
22 Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπεν εἰς τὸν Πέτρον· Ὑπόθεσε, ὅτι θέλω αὐτὸς νὰ μείνῃ εἰς τὴν ζωὴν αὐτὴν μέχρις ὅτου ἔλθω κατὰ τὴν δευτέραν μου παρουσίαν. Τί σὲ ἐνδιαφέρει αὐτὸ καὶ τί ἔχεις νὰ κερδίσῃς σύ, ἐὰν μάθῃς, τί θὰ ἀπογίνῃ αὐτός; Σὺ ἀκολούθει με καὶ φρόντιζε διὰ τὴν ἰδικήν σου σωτηρίαν.
23 Ἐκ παρεξηγήσεως λοιπὸν τῶν λόγων τούτων τοῦ Ἰησοῦ διεδόθη μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν Χριστιανῶν ἡ φήμη αὐτή, ὅτι δηλαδὴ ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος δὲν πεθαίνει. Καὶ δὲν εἶπεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸν Πέτρον, ὅτι ὁ μαθητὴς αὐτὸς δὲν θὰ ἀποθάνῃ. Ἀλλ’ εἶπεν ὑποθετικῶς· Ἐὰν αὐτὸς θέλω νὰ μένῃ μέχρις ὅτου ἔλθω, τί νοιάζεσαι σύ;
24 Ὁ μαθητὴς δὲ ἐκεῖνος εἶναι αὐτός, ποὺ ἑξακολουθεῖ καὶ τώρα νὰ δίδῃ μαρτυρίαν δι’ αὐτά, ποὺ ἱστοροῦνται εἰς τὸ Εὐαγγέλιον τοῦτο, καὶ ὁ ὁποῖος κατέγραψε ταῦτα. Καὶ γνωρίζομεν, ὅτι ἡ μαρτυρία του εἶναι ἀληθής.
25 Ὑπάρχουν δὲ καὶ πολλὰ ἄλλα, ὅσα ἔκαμεν ὁ Ἰησοῦς, τὰ ὁποῖα, ἐὰν γράφωνται λεπτομερῶς ἕνα - ἕνα, νομίζω ὅτι καὶ αὐτὸς ὁ κόσμος μὲ ὅλας τὰς βιβλιοθήκας του δὲν θὰ χωρέσῃ τὰ βιβλία ποὺ θὰ γράφονται. Ἀληθῶς.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ετὰ ταῦτα ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν πάλιν ὁ Ἰησοῦς τοῖς μαθηταῖς ἐπὶ τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος· ἐφανέρωσε δὲ οὕτως.	πειτα ἀπὸ αὐτά, ἐφανέρωσε τὸν εὐατόν του πάλιν ὁ ἰησοῦς κοντὰ εἰς τὴν λίμνην τῆς Τιβεριάδος· ἐφανερώθηκε δὲ ὡς ἐξῆς·	ετὰ ταῦτα ἐφανέρωσε τὸν ἑαυτόν του πάλιν ὁ Ἰησοῦς εἰς τοὺς μαθητάς του εἰς τὴν λίμνην τῆς Τιβεριάδος. Τὸν ἐφανέρωσε δὲ κατὰ τὸν ἑξῆς τρόπον.
2 Ἦσαν ὁμοῦ Σίμων Πέτρος, καὶ Θωμᾶς ὁ λεγόμενος Δίδυμος, καὶ Ναθαναὴλ ὁ ἀπὸ Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οἱ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ἄλλοι ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο.	2 Ἦσαν μαζῆ ὁ Σίμων Πέτρος καὶ ὁ Θωμᾶς, ποὺ ἐλέγετο Δίδυμος, καὶ ὁ Ναθαναήλ, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ἄλλοι δύο ἀπὸ τοὺς μαθητάς του.	2 Ἦσαν μαζὶ ὁ Σίμων Πέτρος, καὶ ὁ Θωμᾶς, ποὺ ἐλέγετο Δίδυμος, καὶ ὁ Ναθαναήλ, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ Ζεβεδαίου, καὶ ἄλλοι δύο ἀπὸ τοὺς μαθητάς του.
3 Λέγει αὐτοῖς Σίμων Πέτρος· ὑπάγω ἀλιεύειν. Λέγουσιν αὐτῷ· ἐρχόμεθα καὶ ἡμεῖς σύν σοί. Ἐξῆλθον καὶ ἐνέβησαν εἰς τὸ πλοῖον εὐθύς, καὶ ἐν ἐκείνη τῇ νυκτὶ ἐπίασαν οὐδέν.	3 Λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Σίμων Πέτρος· <πηγαίνω νὰ ψαρέψω>. Λέγουν εἰς αὐτὸν καὶ ἐκεῖνοι· <ἐρχόμαστε καὶ ἡμεῖς μαζῆ σου>. Ἐβγῆκαν, λοιπόν, πρὸς τὴν θάλασσαν, ἐμπῆκαν ἀμέσως εἰς τὸ πλοῖον καὶ ἤρχισαν νὰ ρίπτουν τὰ δίκτυα. Ἐκείνη ὅμως τὴν νύκτα δὲν ἔπιασαν τίποτε.	3 Λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Σίμων Πέτρος· Πηγαίνω νὰ ψαρέψω. Λέγουν εἰς αὐτὸν ἐκεῖνοι· Ἐρχόμεθα καὶ μεῖς μαζί σου. Ἐβγῆκαν λοιπὸν ἀπὸ τὸ κατάλυμά των πρὸς τὴν θάλασσαν καὶ ἐμβῆκαν ἀμέσως εἰς τὸ πλοῖον καὶ ἤρχισαν νὰ ψαρεύουν. Καὶ κατ’ ἐκείνην τὴν νύκτα δὲν ἔπιασαν τίποτε.
4 Πρωΐας δὲ ἤδη γενομένης ἔστη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸν αἰγιαλόν· οὐ μέντοι ᾔδεισαν οἱ μαθηταὶ ὅτι Ἰησοῦς ἐστι.	4 Ὅταν δὲ πλέον ἔγινε πρωΐ, ἐστάθηκεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν παραλίαν. Οἱ μαθηταὶ ὅμως δὲν ἀντελήφθησαν ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ Ἰησοῦς.	4 Ὅταν δὲ πλέον ἔγινε πρωΐ, ἐστάθη ὁ Ἰησοῦς στὴν ἀκρογιαλιά. Οἱ μαθηταὶ ὅμως δὲν ἀντελήφθησαν, ὅτι αὐτός, ποὺ ἐστέκετο, ἦτο ὁ Ἰησοῦς.
5 Λέγειν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· παιδία, μή τι προσφάγιον ἔχετε; Ἀπεκρίθησαν αὐτῷ· οὔ.	5 Λέγει, λοιπόν, εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς σὰν ἄγνωστος διαβάτης καὶ μὲ τὴν συνηθισμένην τότε οἰκειότητα μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, <παιδιά, μήπως ἔχετε κανένα ψάρι γιὰ προσφάγι;> Τοῦ ἀπήντησαν· <ὄχι· δὲν ἔχομεν τίποτε>.	5 Σὰν νὰ ἦτο λοιπὸν ξένος καὶ ἄγνωστος διαβάτης, λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Παιδιά, μήπως ἔχετε κανένα ψάρι γιὰ προσφάγι; Ἀπεκρίθησαν εἰς αὐτόν· Ὄχι.
6 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· βάλετε εἰς τὰ δεξιὰ μέρη τοῦ πλοίου τὸ δύκτιον, καὶ εὑρήσετε. Ἔβαλον οὖν, καὶ οὐκέτι αὐτὸ ἑλκύσαι ἴσχυσον ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἰχθύων.	6 Ἐκεῖνος τότε τοὺς εἶπε· <ρίξτε τὸ δίκτυ εἰς τὰ δεξιὰ μέρη τοῦ πλοίου καὶ θὰ βρῆτε ψάρια>. Ἔρριξαν τότε τὸ δίκτυ καὶ ἐπιασαν τόσον πολλά, ὥστε δὲν ἠμπόρεσαν πλέον νὰ σηκώσουν τὸ δίκτυον καὶ νὰ τὸ τραβήξουν ἐπάνω εἰς τὸ πλοῖον ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ψαριῶν	6 Ἐκεῖνος δὲ τότε εἶπε πρὸς αὐτούς· Ρίψατε τὸ δίκτυον εἰς τὰ δεξιὰ τοῦ πλοίου καὶ θὰ εὕρετε. Ἔρριψαν λοιπὸν σύμφωνα μὲ τὴν σύστασιν αὐτὴν καὶ δὲν ἠμπόρεσαν νὰ τραβήξουν ἐπάνω τὸ δίκτυον ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ψαριῶν, ποὺ εἶχε πιάσει.
7 Λέγει οὖν ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος, ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, τῷ Πέτρῳ· ὁ Κύριός ἐστι. Σίμων οὖν Πέτρος ἀκούσας ὅτι ὁ Κύριός ἐστι, τὸν ἐπενδυτὴν διεζώσατο· ἦν γὰρ γυμνός· καὶ ἔβαλεν ἑαυτὸν εἰς τὴν θάλασσαν·	7 Ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον ἀγαποῦσε ἰδιαιτέρως ὁ Ἰησοῦς, ἐθυμήθηκε τότε καὶ ἄλλην, πρὸ τριῶν ἐτῶν, θαυμαστὴν ἁλιείαν πλήθους ψαριῶν καὶ λέγει εἰς τὸν Πέτρον· <αὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος>. Ὅταν, λοιπόν, ὁ Σίμων Πέτρος ἤκουσε ὅτι αὐτὸς ποὺ στέκεται ἐκεῖ εἶναι ὁ Κύριος, ἔρριξε ἐπάνω του καὶ ἐζώστηκε τὸν ἐπενδύτην. Διότι ἦτο σχεδὸν γυμνὸς κατὰ τὰς ὥρας τοῦ ψαρέματος. Ἐρρίφθη εἰς τὴν θάλασσαν, διὰ νὰ ἔλθῃ ὅσον ἠμποροῦσε συντομώτερα πρὸς τὸν Κύριον.	7 Κατόπιν λοιπὸν ἀπὸ τὴν πρωτοφανῆ αὐτὴν ἐπιτυχίαν, λέγει ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, εἰς τὸν Πέτρον· Αὐτός, ποὺ τὸν ἐνομίσαμεν ὡς ξένον, εἶναι ὁ Κύριος. Ὁ Σίμων Πέτρος λοιπόν, ὅταν ἤκουσεν, ὅτι ἐκεῖ ἦτο ὁ Κύριος, ἐφόρεσε βιαστικὰ καὶ ἐζώσθη τὸν ἐργατικὸν σάκκον του, διότι μέχι τῆς στιγμῆς ἐκείνης ἦτο σχεδὸν γυμνός· καὶ ὁρμητικός, καθὼς ἦτο, ἐρρίφθη εἰς τὴν θάλασσαν, διὰ νὰ συναντήσῃ τὸ συντομώτερον τὸν Διδάσκαλον.
8 οἱ δὲ ἄλλοι μαθηταὶ τῷ πλοιαρίῳ ἦλθον· οὐ γὰρ ἦσαν μακρὰν ἀπὸ τῆς γῆς, ἀλλ' ὡς ἀπὸ πηχῶν διακοσίων· σύροντες τὸ δίκτυον τῶν ἰχθύων.	8 Οἱ ἄλλοι ὅμως μαθηταὶ ἦλθαν μὲ τὸ πλοιάριον, διότι δὲν ἀπεῖχαν πολὺ ἀπὸ τὴν ξηράν, ἀλλὰ περίπου διακόσιες πῆχες, δηλαδὴ ἑκατὸ περίπου μέτρα. Καὶ ἦλθαν σύροντες τὸ δίκτυ, ποὺ ἦτο γεμᾶτο ψάρια.	8 Οἱ ἄλλοι μαθηταὶ ὅμως ἦλθαν πρὸς τὸν Ἰησοῦν μὲ τὸ πλοιάριον· διότι δὲν ἦσαν μακρὰν ἀπὸ τὴν ξηράν, ἀλλ’ ἀπεῖχον περίπου διακόσιες πήχεις. Καὶ ἦλθαν σύροντες τὸ γεμᾶτον ἀπὸ τὰ συλληφθέντα ψάρια δίκτυον.
9 Ὡς οὖν ἀπέβησαν εἰς τὴν γῆν, βλέπουσιν ἀνθρακιὰν κειμένην καὶ ὀψάριον ἐπικείμενον καὶ ἄρτον.	9 Ἀμέσως δὲ μόλις ἐβγῆκαν εἰς τὴν ξηράν, βρεγμένοι καὶ πεινασμένοι, βλέπουν ἀναμμένα κάρβουνα σωρὸν καὶ ἐπάνω εἰς αὐτὰ ψάρι καὶ κοντὰ εἰς τὴν φωτιὰ ψωμί.	9 Εὐθὺς λοιπὸν ὡς ἀπεβιβάσθησαν εἰς τὴν ξηράν, κάθυγροι καὶ κατάκοποι καὶ πεινασμένοι, βλέπουν ἕτοιμον κατὰ γῆς σωρὸν ἀπὸ κάρβουνα ἀναμμένα καὶ ἐπάνω εἰς αὐτὸν ἕνα ψάρι καὶ χωριστὰ εἰς μικρὰν ἀπόστασιν ἕνα ἄρτον. Ηὗραν δηλαδὴ φωτιά, διὰ νὰ θερμανθοῦν καὶ ξηρανθοῦν τὰ ἐνδύματά των, καὶ φαγητὸν διὰ τὸ πρωϊνόν τους.
10 Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐνέγκατε ἀπὸ τῶν ὀψαρίων ὧν ἐπιάσατε νῦν.	10 Λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· <φέρτε καὶ ἀπὸ τὰ ψάρια, ποὺ ἐπιάσατε τώρα>.	10 Καὶ διὰ νὰ συμπληρωθῇ τὸ πρωϊνὸν αὐτὸ καὶ ἀπὸ τὸ προϊὸν τοῦ κόπου των, λέει εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Φέρετε καὶ ἀπὸ τὰ ψάρια, ποὺ ἐπιάσατε τώρα.
11 Ἀνέβη Σίμων Πέτρος καὶ εἵλκυσε τὸ δίκτυον ἐπὶ τῆς γῆς, μεστὸν ἰχθύων μεγάλων ἑκατὸν πεντήκοντα τριῶν· καὶ τοσούτων ὄντων οὐκ ἐσχίσθη τὸ δίκτυον.	11 Ἀνέβηκε ὁ Σίμων Πέτρος εἰς τὸ πλοιάριον καὶ ἐτράβηξε εἰς τὴν ξηρὰν τὸ δίκτυ, γεμᾶτο ἀπὸ ἑκατὸν πενήντα τρία μεγάλα ψάρια. Καὶ ἐνῶ τόσον πολλὰ καὶ μεγάλα ἦσαν τὰ ψάρια, δὲν ἐσχίσθηκε τὸ δίκτυον.	11 Ἐπειδὴ δὲ τὸ δίκτυον ἦτο ἀκόμη μέσα εἰς τὴν λίμνην καὶ ἕνεκα τοῦ βάρους του ἦτο δύσκολον νὰ τραβηχθῇ, ἀνέβη ὁ Σίμων Πέτρος ὡς ἐμπειρότερος ἀπὸ τοὺς ἄλλους εἰς τὸ πλοιάριον καὶ ἐτράβηξε τὸ δίκτυον εἰς τὴν ξηράν, γεμᾶτον ἀπὸ ψάρια μεγάλα ἑκατὸν πεντήκοντα τρία. Καίτοι δὲ ἦσαν τόσον πολλὰ τὰ ψάρια, δὲν ἐσχίσθη τὸ δίκτυον.
12 Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· δεῦτε ἀριστήσατε. Οὐδεὶς δὲ ἐτόλμα τῶν μαθητῶν ἐξετάσαι αὐτὸν σὺ τίς εἶ, εἰδότες ὅτι ὁ Κύριός ἐστιν.	12 Λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· <ἐλᾶτε τώρα νά φᾶτε τὸ πρωϊνὸ σας φαγητό>. Κανεὶς δὲ ἀπὸ τοὺς μαθητὰς δὲν ἐτολμοῦσε νὰ τὸν ἐξετάσῃ καὶ νὰ τὸν ἐρωτήσῃ, ποιὸς εἶσαι σύ, διότι ὅλοι ἐγνώριζαν πολὺ καλὰ ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος.	12 Λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Ἔλθετε τώρα νὰ πάρετε τὸ πρωϊνόν σας. Ἐν τῷ μεταξὺ δὲ κανεὶς ἀπὸ τοὺς μαθητὰς δὲν ἐτόλμα νὰ τὸν ἐξετάσῃ καὶ νὰ τὸν ἐρωτήσῃ· Ποῖος εἶσαι σύ; Διότι ἤξευραν, ὅτι εἶναι ὁ Κύριος. Καὶ συνεπῶς ᾐσθάνοντο ἀπέναντι τοῦ φόβον καὶ βαθὺν σεβασμόν.
13 Ἔρχεται οὖν ὁ Ἰησοῦς καὶ λαμβάνει τὸν ἄρτον καὶ δίδωσιν αὐτοῖς καὶ τὸ ὀψάριον ὁμοίως.	13 Ἔρχεται λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς καὶ παίρνει τὸ ψωμὶ εἰς τὰ χέρια του καὶ τοὺς τὸ ἐμοίρασε, ἐπίσης δὲ καὶ τὸ ψάρι.	13 Ἀφοῦ λοιπὸν κατόπιν τῆς προσκλήσεως τοῦ Ἰησοῦ ἦλθαν οἱ μαθηταὶ νὰ φάγουν, ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς καὶ παίρνει εἰς τὰς χεῖρας του τὸν ἄρτον καὶ ἐμοίρασε τοῦτον εἰς αὐτούς, ὁμοίως δὲ καὶ τὸ ὀψάριον.
14 Τοῦτο ἤδη τρίτον ἐφανερώθη ὁ Ἰησοῦς τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν.	14 Αὐτὴ ἦτο ἡ τρίτη φορά, ποὺ ἐφανερώθηκε ὁ Ἰησοῦς εἰς συγκεντρωμένους μαθητάς του, ἀπὸ τὴν ἡμέραν ποὺ ἀνεστήθη ἐκ νεκρῶν.	14 Αὐτὴ ἦτο ἡ τρίτη φορὰ ἕως τότε, ποὺ ἐφανερώθη ὁ Ἰησοῦς εἰς συναθροισμένους τοὺς μαθητάς του, ἀφ’ ὅτου ἀνεστήθη ἐκ νεκρῶν.
15 Ὅτε οὖν ἠρίστησαν, λέγει τῷ Σίμωνι Πέτρῳ ὁ Ἰησοῦς· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς μὲ πλεῖον τούτων; Λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σὺ οἶδᾳς ὅτι φιλῶ σε. Λέγει αὐτῷ· βόσκε τὰ ἀρνία μου.	15 Ἀφοῦ, λοιπόν, ἐπῆραν τὸ πρωϊνό τους φαγητό, λέγει εἰς τὸν Σίμωνα Πέτρον ὁ Ἰησοῦς· <Σίμων, παιδὶ τοῦ Ἰωνᾶ, μὲ ἀγαπᾷς περισσότερο ἀπὸ αὐτούς, ὅπως εἶχες ἰσχυρισθῆ κατὰ τὴν νύκτα τῆς συλλήψεώς μου;> Ὁ Πέτρος, χωρὶς τώρα νὰ ὑποτιμήσῃ τὴν ἀγάπην τῶν ἄλλων μαθητῶν, μὲ ταπεινοφροσύνην πολλὴν λέγει· <ναί, Κύριε, σὺ γνωρίζεις ὅτι σὲ ἀγαπῶ>. Τοῦ λέγει ὁ Ἰησοῦς· <βόσκε τὰ λογικὰ ἀρνιά μου τῆς πνευματικῆς μου ποίμνης. (Δίδαξε τὴν ἀλήθειαν εἰς τοὺς καλοπροαιρέτους ἀνθρώπους, ποὺ θὰ γίνουν μέλῃ τῆς ᾿Εκκλησίας μου· θρέψε τους καὶ ἀνάθρεψέ τους μὲ τὴν χάριν τῶν μυστηρίων)>.	15 Ὅταν λοιπὸν ἐπῆραν τὸ πρωϊνό τους, εἶπεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸν Σίμωνα Πέτρον· Σίμων, υἱὲ τοῦ Ἰωνᾶ, μὲ ἀγαπᾶς περισσότερον ἀπὸ αὐτούς, τοὺς ἄλλους συμμαθητάς σου, ὅπως μοῦ ἔλεγες καυχώμενος κατὰ τὴν νύκτα τῆς συλλήψεώς μου; Ὁ Πέτρος τώρα διδαγμένος ἀπὸ τὸ πάθημά του ἐκφράζεται μὲ γλῶσσαν ταπεινοφροσύνης καὶ λέγει εἰς αὐτόν· Ναί, Κύριε, σὺ γνωρίζεις, ὅτι σὲ ἀγαπῶ. Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Βόσκε τὰ λογικὰ ἀρνία τῆς πνευματικῆς μου ποίμνης καὶ φρόντιζε νὰ τρέφονται καὶ νὰ οἰκοδομοῦνται ταῦτα μὲ τὴν διδασκαλίαν τῆς ἀληθείας καὶ μὲ κάθε μέσον πνευματικῆς παιδαγωγίας.
16 Λέγει αὐτῷ πάλιν δεύτερον· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς μέ; Λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σὺ οἶδᾳς ὅτι φιλῶ σέ. Λέγει αὐτῷ· ποίμαινε τὰ πρόβατά μου.	16 Λέγει εἰς αὐτὸν πάλιν δευτέραν φορὰν ὁ Κύριος· <Σίμων, παιδὶ τοῦ Ἰωνᾶ, μὲ ἀγαπᾷς;> Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Πέτρος· <ναί, Κύριε, σὺ γνωρίζεις ὅτι σὲ ἀγαπῶ>. Τοῦ λέγει· <ποίμαινε τὰ λογικά μου πρόβατα>.	16 Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς πάλιν διὰ δευτέραν φοράν· Σίμων, υἱὲ τοῦ Ἰωνᾶ, μὲ ἀγαπᾷς; Λέγει εἰς αὐτόν· Ναί, Κύριε, σὺ γνωρίζεις, ὅτι σὲ ἀγαπῶ. Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ποίμαινε τὰ λογικὰ πρόβατά μου, ἐπιστατῶν καὶ ἀγρυπνῶν διὰ τὴν ἀσφάλειαν καὶ σωτηρίαν των.
17 Λέγει αὐτῷ τὸν τρίτον· Σίμων Ἰωνᾶ, φιλεῖς με; Ἐλυπήθη ὁ Πέτρος ὅτι εἶπεν αὐτῷ τὸ τρίτον, φιλεῖς με, καὶ εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, σὺ πάντα οἶδᾳς, σὺ γινώσκεις ὅτι φιλῶ σε. Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· βόσκε τὰ πρόβατά μου.	17 Λέγει εἰς αὐτὸν τρίτην φορὰν ὁ Κύριος· <Σίμων, υἱὲ τοῦ Ἰωνᾶ, μὲ ἀγαπᾷς;> Ὁ Πέτρος ἐλυπήθηκε, διότι τρεῖς φορὲς τοῦ εἶπε ὁ Ἰησοῦς, <ἀγαπᾶς με;> ἐπειδὴ ἐνόμισε ὅτι ἀμφέβαλλεν ὁ Κύριος διὰ τὴν ἀγάπην του, καὶ τοῦ εἶπε· >Κύριε, σὺ γνωρίζεις τὰ πάντα, σὺ γνωρίζεις ὅτι σὲ ἀγαπῶ>. Καὶ ἔπειτα ἀπὸ τὴν τριπλῆν αὐτὴν ὁμολογίαν (ποὺ ἔσβησε ὁριστικὰ πλέον τὴν τριπλῆν του ἄρνησιν καὶ τὸν ἀποκατέστησε εἰς τὸ ἀποστολικόν του ἀξίωμα), ὁ Κύριος τοῦ λέγει· <βόσκε τὰ πρόβατά μου>.	17 Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς διὰ τρίτην φοράν· Σίμων, υἱὲ τοῦ Ἰωνᾶ, μὲ ἀγαπᾷς; Ἐπειδὴ δὲ ἐφαίνετο διὰ τῆς νέας αὐτῆς ἐρωτήσεως, ὅτι ὁ Διδάσκαλος ἀμφέβαλλεν ἀκόμη διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Πέτρου, ἐλυπήθη ὁ Πέτρος, διότι εἶπεν εἰς αὐτὸν ὁ Κύριος διὰ τρίτην φοράν· Μὲ ἀγαπᾷς; Καὶ ἐπειδὴ ἡ τριπλὴ ἄρνησις τὸν εἶχε διδάξει νὰ μὴ ἔχῃ πλέον ἐμπιστοσύνην εἰς τὸν ἑαυτόν του, εἶπεν εἰς αὐτόν· Κύριε, σὺ τὰ γνωρίζεις ὅλα, σὺ ἡξεύρεις, ὅτι σὲ ἀγαπῶ. Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Βόσκε τὰ πρόβατά μου. Καὶ ἀφοῦ μὲ τὴν τριπλῆν αὐτὴν βεβαίωσίν του ὁ Πέτρος ἐπανώρθωσε τὸ ἁμάρτημα τῆς τριπλῆς ἀρνήσεώς του, καὶ ἀποκατεστάθη εἰς τὸ ἀποστολικὸν ἀξίωμα, ὁ Κύριος πληροφορῶν αὐτόν, ὅτι δὲν θὰ τὸν ἠρνεῖτο πλέον, τοῦ προσθέτει:
18 Ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ὅτε ἧς νεώτερος, ἐζώννυες σεαυτὸν καὶ περιεπάτεις ὅπου ἤθελες· ὅταν δὲ γηράσῃς, ἐκτενεῖς τὰς χεῖράς σου, καὶ ἄλλος σὲ ζώσει, καὶ οἴσει ὅπου οὐ θέλεις.	18 Καὶ πληροφορῶν αὐτὸν ὁ Κύριος, ὅτι θὰ μείνῃ πλέον πιστὸς μέχρι θανάτου, τοῦ λέγει· <σὲ διαβεβαιώνω καὶ σὲ πληροφορῶ, ὅτι ὅταν ἤσουν νεώτερος ἔζωνες τὸν ἑαυτόν σου καὶ ἐπήγαινες, ὅπου ἤθελες. ῞Οταν ὅμως γηράσῃς θὰ ἀπλώσῃς τὰ χέρια σου καὶ ἄλλος θὰ σὲ ζώσῃ καὶ θὰ σὲ φέρῃ ἐκεῖ, ὅπου δὲν θέλεις· (θὰ σὲ ὁδηγήσῃ δηλαδὴ εἰς σκληρὸν μαρτύριον, τὸ ὁποῖον θὰ δεχθῇς, παρὰ τὴν φυσικὴν ἀποστροφὴν πρὸς τὸν θάνατον)>.	18 Ἀληθῶς, ἀληθῶς σοῦ λέγω, ὅταν ἤσουν νεότερος ἔζωνες μόνος σου τὸν ἑαυτόν σου καὶ ἐβάδιζες, ὅπου ἤθελες. Ὅταν δὲ θὰ γηράσῃς, θὰ ἑξαπλώσῃς τὰς χεῖρας σου καὶ ἄλλος θὰ σὲ ζώσῃ καὶ θὰ σὲ φέρῃ ἐκεῖνος εἰς μέρος, ὅπου δὲν θέλεις. Δηλαδὴ θὰ σὲ ὁδηγήσῃ εἰς τὸ μαρτύριον, τὸ ὁποῖον ἂν καὶ μὲ τὴν προαίρεσίν σου θὰ τὸ ἀσπάζεσαι, λόγῳ ὅμως τῆς φυσικῆς άποστροφῆς τῶν ἀνθρώπων πρὸς τὸν θάνατον, φυσικὰ καὶ σὺ θὰ τὸ ἀποστέργῃς.
19 Τοῦτο δὲ εἶπε σημαίνων ποίῳ θανάτῳ δοξάσει τὸν Θεόν. Καὶ τοῦτο εἰπὼν λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι.	19 Εἶπε δὲ αὐτὰ τὰ λόγια ὁ Κύριος δηλώνων, μὲ ποῖον θάνατον ἔμελλε νὰ δοξάσῃ ὁ Πέτρος τὸν Θεόν. Καὶ ἀφοῦ εἶπε τοῦτο ὁ Κύριος τοῦ λέγει· <ἀκολούθησε με>.	19 Ὁ Κύριος λοιπὸν εἶπε τοῦτο σημαίνων μὲ ποῖον εἶδος θανάτου θὰ δοξάσῃ ὁ Πέτρος τὸν Θεόν. Καὶ ἀφοῦ εἶπε τοῦτο, λέγει εἰς αὐτόν· Ἀκολούθει με.
20 Ἐπιστραφεὶς δὲ ὁ Πέτρος βλέπει τὸν μαθητὴν ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς ἀκολουθοῦντα, ὃς καὶ ἀνέπεσεν ἐν τῷ δείπνῳ ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ καὶ εἶπε· Κύριε, τίς ἐστιν ὁ παραδιδούς σε;	20 Καθὼς δὲ ἐπροχωροῦσαν, ἐγύρισε ὁ Πέτρος πίσω τὴν κεφαλὴν καὶ βλέπει τὸν μαθητήν, ποὺ ἀγαποῦσε ὁ Ἰησοῦς, νὰ τοὺς ἀκολουθῇ. Ὁ μαθητὴς αὐτὸς ἦτο ἐκεῖνος, ποὺ εἶχε πέσει κατὰ τὸν μυστικὸν δεῖπνον εἰς τὸ στῆθος τοῦ Ἰησοῦ καὶ εἶπε· <Κύριε, ποιὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ θὰ σὲ παραδώσῃ;>	20 Ἐνῷ δὲ ἐβάδιζαν, ἔστρεψεν ὀπίσω ὁ Πέτρος καὶ εἶδε τὸν μαθητήν, ποὺ ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, νὰ ἀκολουθῇ καὶ αὐτός. Ὁ μαθητὴς αὐτὸς ἔπεσε καὶ κατὰ τὸ δεῖπνον ἐπὶ τοῦ στήθους τοῦ Ἰησοῦ καὶ εἶπε· Κύριε, ποῖος εἶναι αὐτός, ποὺ πρόκειται νὰ σὲ παραδώσῃ;
21 Τοῦτον ἱδὼν ὁ Πέτρος λέγει τῷ Ἰησοῦ· Κύριε, οὗτος δὲ τί;	21 Αὐτὸν ὅταν τὸν εἶδε ὁ Πέτρος, λέγει εἰς τὸν Ἰησοῦν· <Κύριε, αὐτὸς τί θὰ γίνῃ; Τί θὰ τοῦ συμβῇ εἰς τὸ μέλλον;>	21 Αὐτὸν τὸν μαθητὴν ὅταν τὸν εἶδεν ὁ Πέτρος, λέγει εἰς τὸν Ἰησοῦν· Κύριε, αὐτὸς δὲ τί θὰ γίνῃ καὶ τί τοῦ ἐπιφυλάσσεται;
22 Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ; Σὺ ἀκολούθει μοι.	22 Λέγει ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸν Πέτρον· <ἐὰν ἐγὼ θέλω νὰ μένῃ αὐτὸς εἰς τὴν ζωήν, ἕως ὅτου θὰ ἔλθω πάλιν κατὰ τὴν δευτέραν παρουσίαν, τί σὲ ἐνδιαφέρει αὐτό; Τί ἔχεις νὰ ὠφεληθῇς ἀπὸ ἀπόψεως πνευματικῆς, ἐὰν μάθῃς τί θὰ γίνη μὲ τὸν μαθητὴν αὐτόν; Σὺ ἀκολούθησέ με καὶ φρόντισε διὰ τὸν ἑαυτόν σου, δι' αὐτά ποὺ σοῦ λέγω ἐγὼ καί ποὺ ἀφοροῦν ἐσέ>.	22 Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπεν εἰς τὸν Πέτρον· Ὑπόθεσε, ὅτι θέλω αὐτὸς νὰ μείνῃ εἰς τὴν ζωὴν αὐτὴν μέχρις ὅτου ἔλθω κατὰ τὴν δευτέραν μου παρουσίαν. Τί σὲ ἐνδιαφέρει αὐτὸ καὶ τί ἔχεις νὰ κερδίσῃς σύ, ἐὰν μάθῃς, τί θὰ ἀπογίνῃ αὐτός; Σὺ ἀκολούθει με καὶ φρόντιζε διὰ τὴν ἰδικήν σου σωτηρίαν.
23 Ἐξῆλθεν οὖν ὁ λόγος οὗτος εἰς τοὺς ἀδελφοὺς ὅτι ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος οὐκ ἀποθνήσκει· καὶ οὐκ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι οὐκ ἀποθνήσκει, ἀλλ' ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ;	23 Διαδόθηκε λοιπὸν ἡ φήμη αὐτῇ μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν, ὅτι ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος δὲν πεθαίνει. Καὶ δὲν εἶπεν εἰς τὸν Πέτρον ὁ Ἰησοῦς ὅτι ὁ μαθητὴς αὐτὸς δὲν πεθαίνει, ἀλλὰ ἐὰν ὑποθέσωμεν, ὅτι θέλω νὰ μένῃ αὐτὸς εἰς τὴν ζωήν, μέχρις ὅτου ἔλθω, αὐτὸ τί ἐνδιαφέρει ἐσένα;	23 Ἐκ παρεξηγήσεως λοιπὸν τῶν λόγων τούτων τοῦ Ἰησοῦ διεδόθη μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν Χριστιανῶν ἡ φήμη αὐτή, ὅτι δηλαδὴ ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος δὲν πεθαίνει. Καὶ δὲν εἶπεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸν Πέτρον, ὅτι ὁ μαθητὴς αὐτὸς δὲν θὰ ἀποθάνῃ. Ἀλλ’ εἶπεν ὑποθετικῶς· Ἐὰν αὐτὸς θέλω νὰ μένῃ μέχρις ὅτου ἔλθω, τί νοιάζεσαι σύ;
24 Οὗτός ἐστιν ὁ μαθητὴς ὁ μαρτυρῶν περὶ τούτων καὶ γράψας ταῦτα, καὶ οἴδαμεν ὅτι ἀληθής ἐστιν ἡ μαρτυρία αὐτοῦ.	24 Αὐτὸς εἶναι ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος, ποὺ δίδει τὴν μαρτυρίαν δι' ὅλα αὐτὰ καὶ ποὺ τὰ ἔγραψεν εἰς τὸ Εὐγγέλιόν του. Καὶ γνωρίζομεν καλὰ ὅτι εἶναι ἀληθινὴ ἡ μαρτυρία του.	24 Ὁ μαθητὴς δὲ ἐκεῖνος εἶναι αὐτός, ποὺ ἑξακολουθεῖ καὶ τώρα νὰ δίδῃ μαρτυρίαν δι’ αὐτά, ποὺ ἱστοροῦνται εἰς τὸ Εὐαγγέλιον τοῦτο, καὶ ὁ ὁποῖος κατέγραψε ταῦτα. Καὶ γνωρίζομεν, ὅτι ἡ μαρτυρία του εἶναι ἀληθής.
25 Ἔστι δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἄτινα ἐὰν γράφηται καθ' ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. Ἀμήν.	25 Ὑπάρχουν δὲ καὶ πολλὰ ἄλλα, ὅσα ἔκαμεν ὁ Ἰησοῦς, τὰ ὁποῖα ἐὰν ἤθελαν γραφῆ ἕνα πρὸς ἕνα, νομίζω ὅτι ὁλόκληρος ὁ κόσμος μὲ τὰς βιβλιοθήκας του δὲ θὰ ἐχωροῦσε τὰ βιβλία, ποὺ θὰ ἐγράφοντο. Πράγματι>.	25 Ὑπάρχουν δὲ καὶ πολλὰ ἄλλα, ὅσα ἔκαμεν ὁ Ἰησοῦς, τὰ ὁποῖα, ἐὰν γράφωνται λεπτομερῶς ἕνα - ἕνα, νομίζω ὅτι καὶ αὐτὸς ὁ κόσμος μὲ ὅλας τὰς βιβλιοθήκας του δὲν θὰ χωρέσῃ τὰ βιβλία ποὺ θὰ γράφονται. Ἀληθῶς.