Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ἀνηγγέλη Ὀλοφέρνῃ ἀρχιστρατήγῳ
δυνάμεως Ἀσσοὺρ διότι οἱ υἱοὶ
Ἰσραὴλ παρεσκευάσαντο εἰς πόλεμον
καὶ τὰς διόδους τῆς ὀρεινῆς
συνέκλεισαν καὶ ἐτείχισαν πᾶσαν
κορυφὴν ὄρους ὑψηλοῦ καὶ ἔθηκαν
ἐν τοῖς πεδίοις σκάνδαλα.
|
νήγγειλαν
εἰς τὸν Ὀλοφέρνην, τὸν ἀρχιστράτηγον
τοῦ στρατοῦ τῶν Ἀσσυρίων, ὅτι
οἱ Ἰσραηλῖται εἶχαν παρασκευασθῆ
εἰς πόλεμον, εἶχαν
ἀποκλείσει τὰς διαβάσεις τῶν
ὀρέων καὶ ὀχυρώσει κάθε
κορυφὴν ὑψηλοῦ ὄρους καὶ ὅτι
ἀκόμη εἶχαν τοποθετήσει παγίδας
εἰς τὰς
πεδιάδας.
|
νήγγειλαν
δὲ εἰς τὸν Ὀλοφέρνην, τὸν ἀρχιστράτηγον
τῆς στρατιᾶς τῶν Ἀσσυρίων, ὅτι
οἱ Ἰσραηλῖται ἔχουν ἐτοιμασθῆ
νὰ πολεμήσουν ἐναντίον του. Ἔκλεισαν ἤδη
τὰς στενὰς διαβάσεις τῆς ὀρεινῆς
περιοχῆς, ὠχύρωσαν κάθε κορυφὴν ὑψηλοῦ
βουνοῦ καὶ ἐτοποθέτησαν ἐμπόδια,
παγίδας καὶ φράγματα, εἰς τὰς πεδιάδας.
|
2
Καὶ ὠργίσθη θυμῷ σφόδρα καὶ
ἐκάλεσε πάντας τοὺς ἄρχοντας
Μωὰβ καὶ τοὺς στρατηγοὺς Ἀμμὼν
καὶ πάντας σατράπας τῆς παραλίας
|
2
Ὁ Ὀλοφέρνης ὠργίσθη μὲ
μεγάλον θυμὸν καὶ ἐκάλεσεν
ὅλους τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν Μωαβιτῶν,
τοὺς στρατηγοὺς τῶν
Ἀμμωνιτῶν καὶ
ὅλους τοὺς
διοικητὰς τῶν παραλίων περιοχῶν,
|
2
Ὅταν τὸ ἀκουσε αὐτὸ ὁ
Ὀλοφέρνης, ἐκυριεύθη ἀπὸ πολὺ
μεγάλον θυμόν. Καὶ ἐκάλεσεν ὅλους τοὺς
ἄρχοντας τῶν Μωαβιτῶν καὶ τοὺς
στρατηγοὺς τῶν Ἀμμωνιτῶν, καθὼς
καὶ ὅλους τοὺς διοικητὰς τῶν
παραλιακῶν περιοχῶν |
3
καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ἀναγγείλατε
δή μοι, υἱοὶ Χαναάν, τίς ὁ
λαὸς οὗτος ὁ καθήμενος ἐν τῇ
ὀρεινῇ, καὶ τίνες ἃς κατοικοῦσι
πόλεις, καὶ τὸ πλῆθος τῆς δυνάμεως
αὐτῶν, καὶ ἐν τίνι τὸ
κράτος αὐτῶν, καὶ ἡ ἰσχὺς
αὐτῶν, καὶ τίς ἀνέστηκεν
ἐπ' αὐτῶν βασιλεὺς ἡγούμενος
στρατιᾶς αὐτῶν,
|
3
καὶ τοὺς ἠρώτησε· <πληροφορήσατέ
με, λοιπόν, σεῖς οἱ Χαναναῖοι,
ποῖος εἶναι αὐτὸς
ὁ λαός, ὁ ὁποῖος ἔχει
ἐγκατασταθῆ εἰς τὴν ὀρεινὴν
περιοχήν, ποῖαι εἶναι αἱ πόλεις
εἰς τὰς ὁποίας αὐτοὶ
κατοικοῦν, ποῖος εἶναι ὁ
ἀριθμὸς τῆς
στρατιωτικῆς των δυνάμεως καὶ ποῦ
στηρίζεται ἡ δύναμίς των καὶ
ἰσχύς των; Ποῖος
εἶναι ὁ
βασιλεύς των, ὁ ἀρχηγὸς τοῦ
στρατοῦ των;
|
3
καὶ τοὺς εἶπε: <Θέλω νὰ μοῦ
πῆτε σεῖς, οἱ Χαναναῖοι, ποῖος
εἶναι ὁ λαὸς αὐτός, ποὺ εἶναι
ἐγκατεστημένος εἰς τὴν ὀρεινὴν
περιοχήν, καὶ ποῖαι αἱ πόλεις, εἰς
τὰς ὁποίας κατοικοῦν αὐτοὶ οἱ
ἄνθρωποι, θέλω νὰ μάθω ἐπίσης πόση εἶναι
ἡ στρατιωτικὴ δύναμίς των, ποὺ βασίζεται
τὸ σθένος καὶ ἡ δύναμίς των καὶ
ποῖος εἶναι ὁ βασιλεύς των καὶ
ἀρχηγὸς τῆς στρατιᾶς των.
|
4
καὶ διατὶ κατενωτίσαντο τοῦ μὴ
ἐλθεῖν εἰς ἀπάντησίν μοι
παρὰ πάντας τοὺς κατοικοῦντας ἐν
δυσμαῖς; |
4
Καὶ διατὶ αὐτοὶ μόνοι ἀπὸ
ὅλους τοὺς
ἄλλους, τοὺς κατοικοῦντας τὰς
δυτικὰς αὐτὰς χώρας, δὲν ὑπήκουσαν
νὰ ἐξέλθουν εἰς ὑποδοχήν
μου;> |
4
Ἐπὶ πλέον θέλω νὰ μάθω διατὶ μόνοι
αὐτοὶ ἀπὸ ὅλους, ὅσοι
κατοικοῦν εἰς τὰς δυτικὰς αὐτὰς
περιοχάς, μὲ περιεφρόνησαν καὶ δὲν ἦλθαν
νὰ μὲ προϋπαντήσουν καὶ νὰ δηλώσουν
ὑποταγὴν ἐνώπιόν μου>.
|
5
Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν Ἀχιὼρ
ὁ ἡγούμενος πάντων υἱῶν
Ἀμμών· ἀκουσάτω δὴ ὁ
κύριός μου λόγον ἐκ στόματος
τοῦ δούλου σου, καὶ ἀναγγελῶ
σοι τὴν ἀλήθειαν περὶ τοῦ λαοῦ,
ὃς κατοικεῖ τὴν ὀρεινὴν ταύτην,
πλησίον σου οἰκοῦντος, καὶ οὐκ
ἐξελεύσεται ψεῦδος ἐκ τοῦ στόματος
τοῦ δούλου σου. |
5
Ὁ Ἀχιώρ, ὁ ἀρχιστράτηγος
ὅλων τῶν Ἀμμωνιτῶν εἶπε πρὸς
τὸν Ὀλοφέρνην· <ἄκουσε, κύριέ
μου, λόγια, τὰ ὁποῖα θὰ ἐξέλθουν
ἀπὸ τὸ στόμα ἐμοῦ τοῦ
δούλου σου. Θὰ σοῦ εἴπω ὅλην
τὴν ἀλήθειαν διὰ τὸν λαὸν
αὐτόν, ὁ ὁποῖος κατοικεῖ
τὴν ὀρεινὴν αὐτὴν περιοχὴν
ἐδῶ κοντά σου. Ψέμμα δὲν θὰ
βγῇ ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ δούλου
σου. |
5
Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ
ἀρχηγὸς ὅλων τῶν Ἀμμωνιτῶν
Ἀχιώρ: <Ἄκουσε λοιπόν, κύριέ μου, τὰ
λόγια, ποὺ θὰ βγοῦν ἀπὸ τὸ
στόμα μου. Εἶμαι δοῦλος σου καὶ θὰ
σοῦ εἴπω τὴν ἀλήθειαν διὰ τὸν
λαὸν αὐτόν, ποὺ κατοικεῖ εἰς
αὐτὴν τὴν ὀρεινὴν περιοχήν,
διαμένει δηλαδὴ πολὺ κοντά σου. Δὲν
πρόκειται νὰ βγῇ ψέμα ἀπὸ τὸ
στόμα τοῦ δούλου σου. |
6
Ὁ λαὸς οὗτός εἰσιν ἀπόγονοι
Χαλδαίων, |
6
Ὁ λαὸς αὐτὸς εἶναι ἀπόγονοι
τῶν Χαλδαίων.
|
6
Ὁ λαὸς αὐτὸς κατάγεται ἀπὸ
τοὺς Χαλδαίους. |
7
καὶ παρῴκησαν τὸ πρότερον ἐν
τῇ Μεσοποταμίᾳ, ὅτι οὐκ ἐβουλήθησαν
ἀκολουθῆσαι τοῖς θεοῖς τῶν πατέρων
αὐτῶν, οἳ ἐγένοντο ἐν
γῆ Χαλδαίων· |
7
Προηγουμένως εἶχαν κατοικήσει εἰς
τὴν Μεσοποταμίαν. Ἐπειδὴ ὅμως
δὲν ἠθέλησαν νὰ λατρεύσουν τοὺς
θεοὺς τῶν πατέρων των, ποὺ κατοικοῦσαν
εἰς τὴν γῆν τῶν Χαλδαίων,
|
7
Παλαιοτερον ἦλθαν καὶ διέμειναν εἰς τὴν
Μεσοποταμίαν, ἔξω δηλαδὴ ἀπὸ τὴν
χώραν τῶν Χαλδαίων, ἐπειδὴ δὲν ἠθέλησαν
νὰ συνεχίσουν νὰ λατρεύουν τοὺς θεοὺς
τῶν προγόνων των, οἱ ὁποῖοι ἦσαν
εἰς τὴν χώραν τῶν Χαλδαίων.
|
8
καὶ ἐξέβησαν ἐξ ὁδοῦ τῶν
γονέων αὐτῶν καὶ προσεκύνησαν
τῷ Θεῷ τοῦ οὐρανοῦ, Θεῷ
ᾦ ἐπέγνωσαν, καὶ ἐξέβαλον
αὐτοὺς ἀπὸ προσώπου τῶν
Θεῶν αὐτῶν, καὶ ἔφυγον εἰς
Μεσοποταμίαν καὶ παρῴκησαν ἐκεῖ
ἡμέρας πολλάς.
|
8
ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὴν θρησκευτικὴν
παράδοσιν καὶ τὴν ὁδὸν τῶν
γονέων των καὶ προσεκύνησαν τὸν Θεὸν
τοῦ οὐρανοῦ, Θεόν, τὸν ὁποῖον
αὐτοὶ εἶχαν γνωρίσει. Διὰ τοῦτο
οἱ πατέρες των τοὺς ἀπεμάκρυναν
ἀπὸ τὴν περιοχήν, ὅπου ἐλατρεύοντο
οἱ θεοί των. Αὐτοὶ δὲ κατέφυγαν
εἰς τὴν Μεσοποταμίαν καὶ ἐγκατεστάθησαν
ἐκεῖ ἐπὶ πολὺν χρόνον.
|
8
Ἐβγῆκαν λοιπὸν ἀπὸ τὸν
δρόμον, εἰς τὸν ὁποῖον ἐβάδιζαν
οἱ πρόγονοί των, καὶ ἐπροσκύνησαν
καὶ ἐλάτρευσαν τὸν Θεὸν τοῦ
οὐρανοῦ, ἕνα Θεὸν ποὺ Τὸν
ἐγνώρισαν καλὰ καὶ Τὸν ἐπίστευσαν.
Διὰ τοῦτο τοὺς ἐξκεδίωξαν ἀπὸ
τοὺς τόπους, ὅπου ἐδέσποζαν οἱ
θεοὶ τῆς χώρας των, καὶ ἔφυγαν καὶ
ἦλθαν εἰς τὴν Μεσοποταμίαν, ὅπου καὶ
παρέμειναν ἐπὶ πολὺ χρονικὸν διάστημα.
|
9
Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς αὐτῶν
ἐξελθεῖν ἐκ τῆς παροικίας αὐτῶν
καὶ πορευθῆναι εἰς γῆν Χαναάν,
καὶ κατῴκησαν ἐκεῖ καὶ ἐπληθύνθησαν
χρυσίῳ καὶ ἀργυρίῳ καὶ
ἐν κτήνεσι πολλοῖς σφόδρα.
|
9
Ὁ Θεός των τοὺς διέταξε νὰ ἀπομακρυνθοῦν
καὶ ἀπὸ τὴν χώραν των αὐτήν,
ὅπου κατοικοῦσαν, καὶ νὰ μεταβοῦν
εἰς τὴν γῆν Χαναάν. Ἦλθον λοιπὸν
καὶ κατῴκησαν εἰς τὴν χώραν
αὐτήν, ἀπέκτησαν χρυσίον, ἀργύριον
καὶ πάρα πολλὰ κτήνη.
|
9
Ἀργότερον τοὺς εἶπεν ὁ Θεός
των νὰ φύγουν ἀπὸ τὸν τόπον ἐκεῖνον
τῆς προσωρινῆς διαμονῆς των καὶ νὰ
ὑπάγουν εἰς τὴν Χαναάν. Καὶ ἐγκατεστάθησαν
πράγματι εἰς τὴν Χαναὰν καὶ ἀπέκτησαν
πολὺ χρυσάφι καὶ ἀσῆμι καὶ πάρα
πολλὰ ζῶα. |
10
Καὶ κατέβησαν εἰς Αἴγυπτον, ἐκάλυψε
γὰρ τὸ πρόσωπον τῆς γῆς Χαναὰν
λιμός, καὶ παρῴκησαν ἐκεῖ μέχρις
οὗ διετράφησαν· καὶ ἐγένοντο
ἐκεῖ εἰς πλῆθος πολύ, καὶ
οὐκ ἦν ἀριθμὸς τοῦ γένους
αὐτῶν. |
10
Κατόπιν κατέβησαν εἰς τὴν Αἴγυπτον,
διότι εἶχεν ἐνσκήψει πεῖνα εἰς
τὴν χώραν τῆς Χαναάν. Εἰς τὴν
Αἴγυπτον ἐγκατεστάθησαν, παρέμεναν
καὶ διετρέφοντο. Ἐκεῖ τὸ γένος
των ἐπολλαπλασιάσθη πολὺ εἰς πλῆθος
ἀναρίθμητον.
|
10
Ἐπειδὴ ὅμως ἔπεσε πεῖνα εἰς
ὅλην τὴν χώραν Χαναάν, κατέβηκαν εἰς τὴν
Αἴγυπτον καὶ παρέμειναν ἐκεῖ, ἕως
ὅτου συντηρήθηκαν καὶ ἐδυνάμωσαν πολύ.
Καὶ αὐξήθηκαν ἐκεῖ καὶ
ἐπολλαπλασιάσθηκαν καὶ ἔγινε τὸ γένος
των ἀναρίθμητον. |
11
Καὶ ἐπανέστη αὐτοῖς ὁ
βασιλεὺς Αἰγύπτου καὶ κατεσοφίσαντο
αὐτοὺς ἐν πόνῳ καὶ ἐν
πλίνθῳ, καὶ ἐταπείνωσαν αὐτοὺς
καὶ ἔθεντο αὐτοὺς εἰς δούλους·
|
11
Ἐναντίον αὐτῶν ἀντετάχθη
ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, ὁ
ὁποῖος μὲ δολίους τρόπους κατεπίεζεν
αὐτούς, μὲ καταθλιπτικὰς ἐργασίας
εἰς τὴν κατασκευὴν τῶν πλίνθων
κατέθλιβεν αὐτούς, θέλων νὰ
τοὺς ἐξουθενώσῃ. Καὶ πράγματι
τοὺς ἐξουθένωσε καὶ τοὺς ἔκαμε
δούλους του. |
11
Ἐστράφη ὅμως ἐναντίον των ὁ βασιλεὺς
τῆς Αἰγύπτου καὶ μὲ πονηρὰ σχέδια,
μὲ κοπιαστικὰς ἐργασίας καὶ μὲ
τὴν κατασκευὴν πλιθιὼν τοὺς κατεπίεζαν
οἱ Αἰγύπτιοι καὶ τοὺς ἐταπείνωναν
ἔτσι, ὥστε τοὺς κατήντησαν σκλάβους των.
|
12
καὶ ἀνεβόησαν πρὸς τὸν Θεὸν
αὐτῶν, καὶ ἐπάταξε πᾶσαν
τὴν γῆν Αἰγύπτου πληγαῖς, ἐν
αἷς οὐκ ἦν ἴασις· καὶ ἐξέβαλον
αὐτοὺς οἱ Αἰγύπτιοι ἀπὸ
προσώπου αὐτῶν.
|
12
Ἐκεῖνοι ὅμως παρεκάλεσαν μὲ
ὅλην των τὴν δύναμιν τὸν Θεόν
των, ὁ ὁποῖος καὶ ἐκτύπησεν
ὅλην τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου
μὲ πληγὰς καὶ συμφοράς, εἰς
τὰς ὁποίας δὲν ὑπῆρχε
καμμία θεραπεία. Οἱ Αἰγύπτιοι
τρομοκρατημένοι ἀπὸ τὰς συμφορὰς
αὐτὰς ἀναγκάσθησαν νὰ τοὺς
ἐκδιώξουν ἀπὸ τὴν χώραν
των. |
12
Ἐκραύγασαν ὅμως μὲ πίστιν πρὸς
τὸν Θεόν των καὶ Τὸν ἱκέτευσαν
νὰ τοὺς βοηθήσῃ, καὶ Ἐκεῖνος
ἐκτύπησεν ὅλην τὴν χώραν τῆς
Αἰγύπτου μὲ τιμωρίας καὶ πληγὰς φοβεράς,
ποὺ δὲν ἔπαιρναν καμμίαν θεραπείαν. Δι'
αὐτὸ καὶ οἱ Αἰγύπτιοι ἀναγκάσθηκαν
καὶ τοὺς ἐξεδίωξαν ἀπὸ
τὴν χώραν των. |
13
Καὶ κατεξήρανεν ὁ Θεός τὴν Ἐρυθρὰν
Θάλασσαν ἔμπροσθεν αὐτῶν |
13
Ὁ Θεός ἐξήρανε τὴν Ἐρυθρὰν
Θάλασσαν ἐμπρὸς ἀπὸ αὐτούς,
|
13
Ὁ δὲ Θεός των, ὅταν αὐτοὶ
ἔφθασαν εἰς τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν,
ἐξήρανε ἐμπρός των τὴν θάλασσαν διὰ
νὰ περάσουν μέσα ἀπὸ αὐτὴν καὶ
νὰ προχωρήσουν. |
14
καὶ ἤγαγεν αὐτοὺς εἰς ὁδὸν
τοῦ Σινὰ καὶ Κάδης Βαρνή·
καὶ ἐξέβαλον πάντας τοὺς κατοικοῦντας
ἐν τῇ ἐρήμῳ
|
14
τοὺς ὠδήγησε πρὸς τὸν δρόμον
τοῦ Σινᾶ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ
πρὸς τὴν Κάδης Βαρνή. Οἱ Ἰσραηλῖται
ἐξεδίωξαν τότε ὅλους αὐτούς,
ποὺ κατοικοῦσαν τὴν ἔρημον.
|
14
Καὶ τοὺς ὡδήγησεν ὁ Θεός
των εἰς τὸν δρόμον, ποὺ ὁδηγεῖ
εἰς τὸ Σινᾶ καὶ τὴν Κάδης Βαρνή.
Ἀπεμάκρυναν δὲ καὶ ἔβγαλαν αὐτοὶ
ἀπὸ τοὺς τόπους τῆς κατοικίας των
ὅλους τοὺς λαούς, ποὺ διέμεναν εἰς
τὴν ἔρημον. |
15
καὶ ᾤκησαν ἐν γῇ Ἀμορραίων
καὶ πάντας τοὺς Ἐσεβωνίτας ἐξωλόθρευσαν
ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτῶν. Καὶ
διαβάντες τὸν Ἰορδάνην ἐκληρονόμησαν
πᾶσαν τὴν ὀρεινὴν
|
15
Ἦλθαν κατόπιν καὶ ἐγκατεστάθησαν
εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀμορραίων,
ἐξωλόθρευσαν μὲ τὰς ἰδικάς
των δυνάμεις τοὺς κατοίκους τῆς πόλεως
Ἐσεβών, διέβησαν τὸν Ἰορδάνην
ποταμόν, ἐκυρίευσαν καὶ ἐπῆραν
ὡς κληρονομίαν των ὅλην τὴν ὀρεινὴν
αὐτὴν περιοχήν.
|
15
Ἐν συνεχείᾳ ἐγκατεστάθησαν εἰς
τὴν χώραν τῶν Ἀμορραίων καὶ
μὲ τὴν δύναμίν των ἐξώντωσαν
ὅλους τοὺς κατοίκους τῆς Ἐσεβών.
Καὶ ἀφοῦ ἐπέρασαν τὸν
ποταμὸν Ἰορδάνην, ἐκληρονόμησαν ὅλην
αὐτὴν τὴν ὀρεινὴν περιοχήν.
|
16
καὶ ἐξέβαλον ἐκ προσώπου αὐτῶν
τὸν Χαναναῖον καὶ τὸν Φερεζαῖον
καὶ τὸν Ἰεβουσαῖον καὶ τὸν
Συχὲμ καὶ πάντας τοὺς Γεργεσαίους
καὶ κατῴκησαν ἐν αὐτῇ ἡμέρας
παλλάς. |
16
Ἐξεδίωξαν ἀπὸ ἐμπρός των
τοὺς Χαναναίους, τοὺς Φερεζαίους,
τοὺς Ἰεβουσαίους, τοὺς κατοίκους
τῆς Συχέμ, τοὺς Γεργεσαίους καὶ
κατῴκησαν εἰς τὴν χώραν αὐτὴν
ἐπὶ πολὺν χρόνον.
|
16
Ἐξεδίωξαν δὲ ἀπὸ ἐμπρός
των τοὺς Χαναναίους, τοὺς Φερεζαίους, τοὺς
Ἰεβουσαίους, τοὺς κατοίκους τῆς Συχὲμ
καὶ ὅλους τοὺς Γεργεσαίους, καὶ διέμειναν
εἰς τὴν ὀρεινὴν αὐτὴν
περιοχὴν ἐπὶ πολὺ χρονικὸν διάστημα.
|
17
Καὶ ἕως οὐχ ἥμαρτον ἐνώπιον
τοῦ Θεοῦ αὐτῶν, ἦν τὰ
ἀγαθὰ μετ' αὐτῶν, ὅτι Θεὸς
μισῶν ἀδικίαν μετ' αὐτῶν ἐστιν.
|
17
Καὶ ἐφ' ὅσον μὲν χρόνον δὲν
ἡμάρτανον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ
των, ὅλα τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς
ἦσαν ἰδικά τῶν, διότι ὁ
Θεός των, ποὺ μισεῖ τὴν ἀδικίαν,
ἦτο μαζῆ των.
|
17
Καὶ μέχρι τότε, ποὺ δὲν εἶχαν ἁμαρτήσει
καὶ παραβῆ τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ
των, εἶχαν ὅλα τὰ ἀγαθά, διότι ἦτο
μαζί των ὁ Θεός, ποὺ ἀποστρέφεται
τὴν ἀδικίαν. |
18
Ὅτε δὲ ἀπέστησαν ἀπὸ τῆς
ὁδοῦ, ἧς διέθετο αὐτοῖς,
ἐξωλοθρεύθησαν ἐν πολλοῖς πολέμοις
ἐπὶ πολὺ σφόδρα καὶ ἠχμαλωτεύθησαν
εἰς γῆν οὐκ ἰδίαν, καὶ
ὁ ναὸς τοῦ Θεοῦ αὐτῶν
ἐγενήθη εἰς ἔδαφος, καὶ αἱ
πόλεις αὐτῶν ἐκρατήθησαν ὑπὸ
τῶν ὑπεναντίων.
|
18
Ὅταν ὅμως ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ
τὸν δρόμον, τὸν ὁποῖον ὁ
ἴδιος ὁ Θεὸς τοὺς εἶχε δείξει,
ἐξωλοθρεύθησαν διὰ πολλῶν σκληρῶν
καὶ μακροχρονίων πολέμων, ᾐχμαλωτίσθησαν
καὶ μετεφέρθησαν εἰς ξένην χώραν,
ὁ δὲ ναός των κατεστράφη, ἰσοπεδώθη
καὶ αἱ πόλεις των ἐκυριεύθησαν
ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς των.
|
18
Ὅταν ὅμως ἀπεστάτησαν καὶ ἐβγῆκαν
ἀπὸ τὸν δρόμον, ποὺ τοὺς ὥρισε
νὰ βαδίζουν ὁ Θεός των, ἐξωντώθηκαν
μὲ πολλοὺς πολέμους, ποὺ διήρκεσαν πάρα
πολλὰ χρόνια. Καὶ τελικῶς ἐσύρθηκαν
αἰχμάλωτοι εἰς ξένην χώραν. Ὁ δὲ ναὸς
τοῦ Θεοῦ των κατεδαφίσθη καὶ αἱ πόλεις
των ἐκυριεύθηκαν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς.
|
19
Καὶ νῦν ἐπιστρέφοντες ἐπὶ
τὸν Θεὸν αὐτῶν ἀνέβησαν
ἐκ τῆς διασπορᾶς, οὗ διεσπάρησαν
ἐκεῖ, καὶ κατέσχον τὴν Ἱερουσαλήμ,
οὗ τὸ ἁγίασμα αὐτῶν, καὶ
κατῳκίσθησαν ἐν τῇ ὀρεινῇ,
ὅτι ἦν ἔρημος.
|
19
Τώρα ὅμως ποὺ ἐπέστρεψαν ἐν
μετανοίᾳ πρὸς τὸν Θεόν των,
ἐπανῆλθαν ἀπὸ τὴν διασπορὰν
τῆς αἰχμαλωσίας των, ὅπου εἶχαν
διασκορπισθῆ ἐκεῖ, καὶ κατέλαβον
τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅπου εὑρίσκεται
ὁ ἅγιος αὐτῶν ναός, καὶ
ἐγκατεστάθησαν εἰς τὴν ὀρεινὴν
περιοχήν, διότι αὐτὴ ἦτο ἔρημος
καὶ ἀκατοίκητος.
|
19
Τώρα λοιπόν, ἐπειδὴ ἐπέστρεψαν μετανοημένοι
εἰς τὸν Θεόν των, ἀνέβηκαν καὶ
πάλιν εἰς τὸν τόπον των ἀπὸ τὴν
διασποράν των, ἀπὸ ἐκεῖ ὅπου
εἶχαν διασκορπισθῆ. Καὶ κατέλαβαν τὴν
Ἱερουσαλήμ, ὅπου ὑπάρχει ὁ ἱερὸς
τόπος τῆς λατρείας τοῦ Θεοῦ των, καὶ
ἐγκατεστάθησαν εἰς τὴν ὀρεινὴν
περιοχήν, διότι τὴν εὑρῆκαν ἔρημον.
|
20
Καὶ νῦν, δέσποτα κύριε, εἰ μέν
ἐστιν ἀγνόημα ἐν τῷ λαῷ
τούτῳ καὶ ἁμαρτάνουσιν εἰς
τὸν Θεὸν αὐτῶν καὶ ἐπισκεψόμεθα
ὅτι ἐστὶν ἐν αὐτοῖς σκάνδαλον
τοῦτο, καὶ ἀναβησόμεθα καὶ ἐκπολεμήσομεν
αὐτούς. |
20
Καὶ τώρα, Δέσποτα κύριε, ἂς
φροντίσωμεν νὰ μάθωμεν, μήπως εἰς
τὸν λαὸν αὐτὸν ὑπάρχει
παράβασις τοῦ θείου θελήματος καὶ
ἔτσι αὐτοὶ εἶναι ἔνοχοι ἐνώπιον
τοῦ Θεοῦ των. Ἂν ναί, θὰ ἐκστρατεύσωμεν
ἐναντίον αὐτῶν, θὰ πορευθῶμεν
καὶ θὰ καταπολεμήσωμεν αὐτούς,
διότι ἡ ἁμαρτία των θὰ εἶναι
βεβαία αἰτία τῆς καταστροφῆς
των. |
20
Καὶ τώρα, δέσποτα κύριε, θέλω νὰ προτείνω
νὰ φροντίσωμεν νὰ μάθωμεν ἂν ὁ λαὸς
αὐτὸς παρανομῇ καὶ δὲν ὑπολογίζῃ
τὸν Θεόν του καὶ ἂν ἁμαρτάνῃ
ἐνώπιόν Του. Αὐτὸ θὰ εἶναι δι’
αὐτοὺς ἀφορμὴ καταστροφῆς. Ἐὰν
λοιπὸν συμβαίνῃ κάτι τέτοιο, θὰ προχωρήσωμεν
ὁπωσδήποτε εἰς τὰ ὑψώματά των
καὶ θὰ τοὺς νικήσωμεν.
|
21
Εἰ δὲ οὐκ ἔστιν ἀνομία
ἐν τῷ ἔθνει αὐτῶν, παρελθέτω
δὴ ὁ κύριός μου, μήποτε ὑπερασπίσῃ
ὁ Κύριος αὐτῶν καὶ ὁ Θεὸς
αὐτῶν ὑπὲρ αὐτῶν, καὶ
ἐσόμεθα εἰς ὀνειδισμὸν ἐναντίον
πάσης τῆς γῆς.
|
21
Ἐὰν ὅμως ὁ λαὸς αὐτὸς
δὲν διέπραξεν ἁμάρτημά τι ἐνώπιον
τοῦ Θεοῦ, ὁ κύριός μου ἂς
ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ αὐτούς,
μήπως Κύριος ὁ Θεός των τοὺς
ὑπερασπίσῃ ἐναντίον μας, ἡμεῖς
δὲ νικηθῶμεν καὶ γίνωμεν ἐμπαιγμὸς
καὶ ἐξευτελισμὸς εἰς τοὺς λαοὺς
τῆς γῆς>.
|
21
Ἐὰν ὅμως δὲν ὑπάρχῃ
εἰς τὸ ἔθνος των παρανομία κατὰ τοῦ
Θεοῦ των, εἶναι καλύτερον νὰ φύγῃς
ἀπὸ ἐδῶ σύ, ὁ κύριός μου, καὶ
νὰ μὴ στραφῇς ἐναντίον των. Τὸ
λέγω αὐτό, διότι σκέπτομαι μήπως ἀναλάβῃ
τὴν προστασίαν των ὁ Κύριος καὶ ὁ
Θεός των καὶ τοὺς βοηθήσῃ, ὁπότε
θὰ συντριβῶμεν καὶ θὰ γίνωμεν περίγελως
ὅλης τῆς γῆς>. |
22
Καὶ ἐγένετο ὡς ἐπαύσατο
Ἀχιὼρ λαλῶν τοὺς λόγους τούτους,
καὶ ἐγόγγυσε πᾶς ὁ λαὸς
ὁ κυκλῶν τὴν σκηνὴν καὶ περιεστώς,
καὶ εἶπαν οἱ μεγιστᾶνες Ὀλοφέρνου
καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν
παραλίαν καὶ τὴν Μωὰβ συγκόψαι
αὐτόν· |
22
Ὅταν ὁ Ἀχιὼρ ἔπαυσε νὰ
ὁμιλῇ, ὅλος ὁ λαός, ὁ
ὁποῖος εὑρίσκετο γύρω ἀπὸ
τὴν σκηνὴν τοῦ Ὀλοφέρνου καὶ
εἶχεν ἀκούσει τὰ λεχθέντα, ἐγόγγυσαν
ἐναντίον τοῦ Ἀχιώρ. Οἱ
ἀξιωματοῦχοι τοῦ Ὀλοφέρνου καὶ
ὅλοι οἱ κάτοικοι τῶν παραλίων
μερῶν καὶ οἱ Μωαβῖται ἐζήτησαν
νὰ φονεύσουν τὸν Ἀχιώρ. Εἶπαν
δὲ πρὸς τὸν Ὀλοφέρνην·
|
22
Μόλις δὲ ἔπαυσε νὰ ὁμιλῇ καὶ
νὰ λέγῃ τὰ λόγια αὐτὰ ὁ
Ἀχιώρ, ἐγόγγυσαν ἐναντίον
του ὅλοι, ὅσοι ἔστεκαν γύρω - γύρω ἀπὸ
τὴν σκηνὴν τοῦ ἀρχιστρατήγου. Εἶπαν
μάλιστα εἰς τὸν Ὀλοφέρνην οἱ ἀξιωματοῦχοι
του καὶ ὅλοι, ὅσοι διέμεναν εἰς τὰ
παράλια τῆς Μεσογείου καὶ εἰς τὴν
Μωάβ, νὰ θανατώσουν τὸν Ἀχιώρ.
|
23
οὐ γὰρ φοβηθησόμεθα ἀπὸ υἱῶν
Ἰσραήλ· ἰδοὺ γὰρ λαός,
ἐν ᾧ οὔκ ἔστι δύναμις οὐδὲ
κράτος εἰς παράταξιν ἰσχυράν·
|
23
<δὲν φοβούμεθα τοὺς Ἰσραηλίτας.
Αὐτὸς εἰναι ἕνας λαός, ποὺ
δὲν ἔχει στρατιωτικὴν δύναμιν καὶ
ἐπομένως δὲν εἶναι εἰς θέσιν
νὰ ἀντιπαραταχθῇ μὲ ἰσχὺν
ἐναντίον μας.
|
23
Καὶ ἔλεγαν: <Δὲν θὰ φοβηθῶμεν
ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας. Ὁρίστε
μας! Αὐτοὶ εἶναι λαός, ποὺ δὲν
ἔχει στρατιωτικὴν δύναμιν, καὶ οὔτε
εἶναι ἱκανοὶ νὰ παρατάξουν ἰσχυρὰν
ἀντίστασιν! |
24
διὸ δὴ ἀναβησόμεθα, καὶ ἔσονται
εἰς κατάβρωμα πάσης τῆς στρατιᾶς
σου, δέσποτα Ὀλοφέρνη. |
24
Διὰ τοῦτο, δέσποτα Ὀλοφέρνη,
θὰ ἐκστρατεύσωμεν ἐναντίον αὐτῶν
καὶ ὅλοι αὐτοὶ θὰ κατανικηθοῦν
καὶ θὰ γίνουν διαρπαγὴ εἰς τὸν
στρατόν σου>. |
24
Δι’ αὐτὸ λοιπὸν θὰ ἀνεβῶμεν
τὰ ὑψώματα καὶ ὅλη ἡ στρατιά
σου, δέσποτα ὀλοφέρνη, θὰ τοὺς καταφάγῃ>.
|