Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
Λόγος
ὁ γενόμενος παρὰ Κυρίου πρὸς
Ἡσαΐαν υἱὸν Ἀμὼς περὶ
τῆς Ἰουδαίας καὶ περὶ Ἱερουσαλήμ.
|
Ἀποκαλυπτικὸς
λόγος ἐκ μέρους Κυρίου τοῦ Θεοῦ
πρὸς τὸν Ἡσαΐαν, τὸν υἱὸν
τοῦ Ἀμώς, διὰ τὴν Ἰουδαίαν
καὶ τὴν πόλιν Ἱερουσαλήμ.
|
ἀποκάλυψις,
ἡ ὁποία ἔγινεν ἀπὸ τὸν
Κύριον εἰς τὸν Ἠσαΐαν, τὸν υἱὸν
τοῦ Ἀμώς, διὰ τὴν Ἰουδαίαν
καὶ διὰ τὴν Ἱερουσαλήμ.
|
2
Ὅταν ἔσται έν ταῖς ἐσχάταις
ἡμέραις ἐμφανὲς ὄρος Κυρίου
καὶ ὁ οἷκος τοῦ Θεοῦ ἐπ'
ἄκρων τῶν ὀρέων καὶ ὑψωθήσεται
ὑπεράνω τῶν βουνῶν· καὶ
ἥξουσιν ἐπ' αὐτὸ πάντα τὰ
ἔθνη, |
2
Ὁ Κύριος ὡμίλησε καὶ εἶπεν·
ὅτι εἰς τὰς τελευταίας ἡμέρας
τὸ ἅγιον ὄρος τῆς Σιών, τὸ
ὁποῖον εἶναι ὄρος Κυρίου, θὰ
γίνῃ ἐμφανὲς εἰς ὅλον
τὸν κόσμον. Καὶ ὁ ναὸς τοῦ
Θεοῦ, ὁ κτισμένος ἐπάνω εἰς
τὴν Σιών, θὰ γίνῃ ὁρατὸς
ἀπὸ ὅλα τὰ σημεῖα καὶ
ἀπὸ πολὺ μακράν, ὡς ἐὰν
εἶναι κτισμένος ἐπάνω εἰς τὰς
κορυφὰς τῶν ὀρέων. Θὰ ὑψωθῇ
ἐπάνω ἀπὸ ὅλα τὰ βουνὰ
καὶ θὰ προστρέξουν εἰς τὸ ὄρος
τοῦτο τοῦ Κυρίου ὅλα τὰ ἔθνη.
|
2
Ἐφανέρωσε δὲ ὁ Κύριος ὅτι κατὰ
τὰς ἐσχάτας ἡμέρας τῆς μωσαϊκῆς
οἰκονομίας, ὅταν πρόκειται ἡ νέα περίοδος
τοῦ Μεσσίου νὰ ἀντικαταστήσῃ ταύτην,
θὰ γίνῃ περίοπτον καὶ ἐμφανὲς
τὸ ὄρος τοῦ Κυρίου καὶ ὁ ἐπ’
αὐτοῦ Ναὸς τοῦ Θεοῦ θὰ
ἐμφανισθῇ ὡσὰν νὰ εἶναι
κτισμένος εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὑψηλοτέρου
ὄρους· καὶ θὰ ὑψωθῇ ἐπάνω
ἀπὸ ὅλα τὰ βουνὰ καὶ θὰ
ἔλθουν εἰς αὐτὸ ὅλα τὰ
ἔθνη. |
3
καὶ πορεύσονται ἔθνη πολλὰ καὶ
ἐροῦσι· δεῦτε καὶ ἀναβῶμεν
εἰς τὸ ὄρος Κυρίου καὶ εἰς
τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ Ἰακώβ,
καὶ ἀναγγελεῖ ἡμῖν τὴν
ὁδὸν αὐτοῦ, καὶ πορευσόμεθα
ἐν αὐτῇ· ἐκ γὰρ Σιὼν
ἐξελεύσεται νόμος καὶ λόγος
Κυρίου ἐξ Ἱερουσαλήμ.
|
3
Πολλὰ ἔθνη θὰ προστρέξουν ἐκεῖ
καὶ θὰ λέγουν τὸ ἕνα εἰς
τὸ ἄλλο. <ἐμπρός, ἂς ἀναβῶμεν
εἰς τὸ ὄρος τοῦ Κυρίου, εἰς
τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰακώβ.
Ἐκεῖ ὁ Θεὸς θὰ ἀναγγείλῃ
καὶ θὰ καταστήσῃ γνωστὴν εἰς
ἡμᾶς τὴν ὁδὸν αὐτοῦ,
εἰς τὴν ὁποίαν πρέπει νὰ
πορευθῶμεν. Διότι ἀπὸ τὸ ὄρος
Σιὼν θὰ ἐξέλθῃ ὁ νέος
Νόμος καὶ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ
θὰ κηρυχθῇ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου.
|
3
Καὶ θὰ πορευθοῦν ἔθνη πολλὰ
καὶ προτρέποντα τὸ ἕνα τὸ ἄλλο
θὰ λέγουν: Ἐμπρός, ἂς ἀναβῶμεν
εἰς τὸ ὄρος τοῦ Κυρίου καὶ εἰς
τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ Ἰακώβ, καὶ
θὰ μᾶς ἀναγγείλῃ τὸν δρόμον
τοῦ θελήματός του, καὶ θὰ συμμορφωθῶμεν
πρὸς αὐτὸ βαδίζοντες εἰς τὸν
δρόμον αὐτόν· διότι ἀπὸ τὴν
Σιὼν θὰ βγῇ νέος Νόμος καὶ ἀπὸ
τὴν Ἱερουσαλὴμ θὰ κηρυχθῇ λόγος
τοῦ Κυρίου. |
4
Καὶ κρινεῖ ἀναμέσον τῶν ἐθνῶν
καὶ ἐλέγξει λαόν πολύν, καὶ
συγκόψουσι τὰς μαχαίρας αυτῶν εἰς
ἄροτρα καὶ τὰς ζιβύνας αὐτῶν
εἰς δρέπανα, καὶ οὐ λήψεται
ἔθνος ἐπ' ἔθνος μάχαιραν, καὶ
οὐ μὴ μάθωσιν ἔτι πολεμεῖν.-
|
4
Θὰ κάμῃ κρίσιν ὁ Θεὸς
μεταξὺ ὅλων τῶν ἐθνῶν καὶ
ὡς ἀνώτατος νομοθέτης καὶ κριτὴς
θὰ ἐλέξῃ πολὺν λαόν. Καὶ
ἔτσι οἱ τότε ἐχθροὶ καὶ
πολέμιοι μεταξύ των θὰ μετατρέψουν
τὰ μαχαίρια των εἰς ἀλέτρια
καὶ τὰ δόρατά των εἰς δρεπάνια
καὶ δὲν θὰ σηκώσῃ πλέον
ἔθνος ἐναντίον ἄλλου ἔθνους
μαχαίρας, διὰ νὰ πολεμήσῃ κατ'
αὐτοῦ καὶ δὲν θὰ μανθάνουν
πλέον οἱ ἄνθρωποι τὴν τέχνην
νὰ πολεμοῦν ὁ ἕνας ἐναντίον
τοῦ ἄλλου>. |
4
Καὶ θὰ κρίνῃ μεταξὺ τῶν ἐθνῶν,
ἀναγνωριζόμενος ὑπ’ αὐτῶν ἀνώτατος
νομοθέτης καὶ κριτής, καὶ θὰ ἐλέγξῃ
ὡς κυρίαρχος πολὺν λαόν. Καὶ ὅλοι
αὐτοὶ θὰ μετατρέψουν τὰς μαχαίρας
των εἰς ἀλέτρια καὶ τὰ δόρατά
των εἰς δρεπάνια, καὶ δὲν θὰ πάρῃ
ἔθνος ἐναντίον ἔθνους μάχαιραν διὰ
νὰ πολεμήσῃ κατ’ αὐτοῦ, οὔτε
θὰ μάθουν πλέον τὴν τέχνην να πολεμοῦν ὁ
εἰς κατὰ τοῦ ἄλλου. |
5
Καὶ νῦν, ὁ οἷκος Ἰακὼβ,
δεῦτε πορευθῶμεν τῷ φωτὶ Κυρίου.
|
5
Καὶ τώρα, λοιπόν, ἰσραηλιτικὲ
λαέ, σεῖς οἱ ἀπόγονοι τοῦ
Ἰακώβ, ἂς βαδίσωμεν ἡμεῖς
πρῶτοι εἰς τὸ φῶς τοῦ Κυρίου,
ποὺ θὰ ἀνατείλῃ ἀπὸ
τὴν Ἱερουσαλήμ. |
5
Καὶ τώρα, ὕστερα ἀπὸ αὐτὰ
ποὺ εἴπαμεν, ὦ ἀπόγονοι τοῦ
Ἰακώβ, ἐμπρός, ἂς ὑπάγωμεν πρῶτοι
ἡμεῖς εἰς τὸ φῶς τῆς θείας
διδασκαλίας τοῦ Κυρίου, εἰς τὸ ὁποῖον
θὰ ἀκολουθήσουν οἱ ἐθνικοί.
|
6᾿Ανῆκε
γὰρ τὸν λαὸν αὐτοῦ τὸν
οἶκον τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι ἐνεπλήσθη
ὡς τὸ ἀπ' ἀρχῆς ἡ χώρα
αὐτῶν κληδονισμῶν, ὡς ἡ τῶν
ἀλλοφύλων, καὶ τέκνα πολλὰ ἀλλόφυλα
ἐγενήθη αὐτοῖς.
|
6
Ὁ Θεὸς ἐγκατέλειψε, βέβαια,
τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν του, τοὺς
ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ, διότι
ἐγέμισεν ἡ χώρα ἀπὸ μαντείας,
ὅπως ἦτο πρὶν καταληφθῇ ἀπὸ
τοὺς Ἰσραηλίτας. Ἔγινεν, ὅπως
εἶναι ἡ χώρα τῶν Φιλισταίων.
Οἱ Ἰσραηλῖται ἀπὸ τὴν
ἐπιμιξίαν των μὲ τοὺς Φιλισταίους
ἀπέκτησαν πολλὰ τέκνα. |
6
Σᾶς προτρέπω δὲ εἰς τοῦτο, διότι ὁ
Θεὸς ἀσφαλῶς θὰ ἐγκαταλείψῃ
τὸν λαόν του, τοὺς ἀπογόνους τοῦ
Ἰσραήλ· διότι ἡ χώρα των ἐγέμισεν ὅπως
ἐξ ἀρχῆς, προτοῦ κατοικηθῇ ἀπὸ
αὐτούς, ἀπὸ μαντείας, ὅπως καὶ
ἡ χώρα τῶν Φιλισταίων, καὶ τέκνα πολλὰ
ἐκ παρανόμων γάμων μὲ γυναῖκας Φιλισταίας
ἐγεννήθησαν εἰς αὐτούς.
|
7
Ἐνεπλήσθη γὰρ ἡ χώρα αὐτῶν
ἀργυρίου καὶ χρυσίου, καὶ οὐκ
ἦν ἀριθμὸς τῶν θησαυρῶν αὐτῶν·
καὶ ἐνεπλήσθη ἡ γῆ ἵππων,
καὶ οὐκ ἦν ἀριθμὸς τῶν
ἁρμάτων αὐτῶν·
|
7
Ἐγέμισεν ἡ χώρα ἀπὸ παράνομα
κέρδη ἀργυρίου καὶ χρυσίου·
ἀναρίθμητοι ἦσαν οἱ παράνομοι
θησαυροί των. Ἐγέμισεν ἡ χώρα
ἀπὸ ἵππους· ἀναρίθμητα
ἦσαν τὰ ἅρματά των.
|
7
Διότι ἐγέμισεν ἡ χώρα των ἀπὸ ἀργυρὰ
καὶ χρυσὰ νομίσματα καὶ ἔγιναν ἀναρίθμητοι
οἱ θησαυροὶ των· ἐγέμισεν ἐπίσης
ἡ γῆ των ἀπὸ ἵππους καὶ
δὲν ὑπῆρχεν ἀριθμὸς τῶν
ἁρμάτων των. |
8
καὶ ἐνεπλήσθη ἡ γῆ βδελυγμάτων
τῶν ἔργων τῶν χειρῶν αὐτῶν,
καὶ προσεκύνησαν, οἷς ἐποίησαν
οἱ δάκτυλοι αὐτῶν· |
8
Ἡ χώρα τοῦ Ἰσραὴλ ἐγέμισεν
ἀπὸ βδελυρὰ εἴδωλα, ἔργα τῶν
χειρῶν των, καὶ προσεκύνησαν
αὐτὰ τὰ εἴδωλα, τὰ ὁποῖα
εἶχαν κατασκευάσει τὰ δάκτυλά
των. |
8
Καὶ ἐγέμισεν ἡ χώρα των ἀπὸ
εἴδωλα καμωμένα ἀπὸ τὰ χέρια των,
καὶ ἐπροσκύνησαν εἰς ἐκεῖνα,
ποὺ ἔφτιασαν τὰ δάκτυλά των.
|
9
καὶ ἔκυψεν ἄνθρωπος, καὶ ἐταπεινώθη
ἀνήρ, καὶ οὐ μὴ ἀνήσω
αὐτούς. |
9
Ἔσκυψεν ἄνθρωπος ἐμπρὸς εἰς
τὰ εἴδωλα αὐτὰ καὶ ἐταπεινώθη
ὁ ἄνδρας ἐνώπιον αὐτῶν.
Δὲν θὰ συγχωρήσω τὴν ἁμαρτίαν
των αὐτήν. |
9
Καὶ ἔσκυψε ταπεινῶς ἐνώπιον τῶν
ἀψύχων αὐτῶν εἰδώλων ὁ κατ’
εἰκόνα Θεοῦ πλασθεὶς ἄνθρωπος καὶ
ἐξευτελίσθη ὁ ἄνδρας προσκυνήσας ταῦτα.
Δι’ αὐτὸ δὲ καὶ ἐγὼ δὲν
θὰ συγχωρήσω αὐτούς. |
10
Καὶ νῦν εἰσέλθετε εἰς τὰς
πέτρας καὶ κρύπτεσθε εἰς τὴν
γῆν ἀπὸ προσώπου τοῦ φόβου
Κυρίου καὶ ἀπὸ τῆς δόξης
τῆς ἰσχύος αὐτοῦ, ὅταν
ἀναστῇ θραῦσαι τὴν γῆν.
|
10
Καὶ τώρα σεῖς , οἱ παράνομοι
καὶ ἀνυπάκοοι πρὸς τὸν Θεόν,
εἰσέλθετε εἰς τὰ σπήλαια, κυριευμένοι
ἀπὸ φόβον ἐνώπιον τοῦ
ὠργισμένου Κυρίου καὶ τῆς ἀκαταγωνίστου
δυνάμεώς του, ὅταν θὰ ἐγερθῇ,
διὰ νὰ συντρίψῃ ἐν τῇ
παντοδυναμίᾳ του τὴν ἁμαρτωλήν
χώραν. |
10
Καὶ τώρα, ὅταν ἐκσπάσῃ ἡ
θεία ὀργή, ἔμβητε μέσα εἰς σπήλαια καὶ
κρυφθῆτε εἰς τὰ βάθη τῆς γῆς
πρὸ τοῦ φόβου, τὸν ὁποῖον θὰ
δοκιμάζετε ἀπὸ τὸν ὠργισμένον Κύριον
καὶ ἀπὸ τὴν ἔνδοξον καὶ
ἀκαταγώνιστον δύναμίν του, ἡ ὁποία θὰ
ἐκδηλωθῇ, ὅταν σηκωθῇ να συντρίψῃ
τὴν γῆν. |
11
Οἱ γὰρ ὀφθαλμοὶ Κυρίου ὑψηλοί,
ὁ δὲ ἄνθρωπος ταπεινός· καὶ
ταπεινωθήσεται τὸ ὕψος τῶν ἀνθρώπων,
καὶ ὑψωθήσεται Κύριος μόνος
ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ.
|
11
Διότι οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Κυρίου
εἶναι ὑψηλοὶ καὶ βλέπουν ἀπὸ
ὑψηλὰ τὰ πάντα. Ὁ δὲ ἄνθρωπος
εἶναι μηδαμινός· καὶ θὰ ταπεινωθῇ
ἡ ἀλαζονεία καὶ ἡ ἔπαρσις
τῶν ἀνθρώπων. Θὰ ὑψωθῇ
δὲ μόνος ὁ Κύριος κατὰ τὴν
ἡμέραν ἐκείνην τῆς δικαίας
κρίσεώς του. |
11
Κρυφθῆτε, διότι τὰ μάτια τοῦ Κυρίου βλέπουν
ἀπὸ ψηλὰ καὶ τὰ παρακολουθοῦν
ὅλα· ὁ δὲ ἄνθρωπος εἶναι
ταπεινὸς καὶ δὲν ἡμπορεῖ να
διαφύγῃ τὸ ὑψηλὸν ὄμμα τοῦ
Κυρίου. Καὶ θὰ ταπεινωθῇ τὸ ὕψος
καὶ ἡ ὑπερηφάνεια τῶν ἀνθρώπων,
καὶ θὰ ὑψωθῇ μόνος ὁ Κύριος
κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τῆς
κρίσεώς του. |
12
Ἡμέρα γὰρ Κυρίου σαβαὼθ ἐπὶ
πάντα ὑβριστὴν καὶ ὑπερήφανον
καὶ ἐπὶ πάντα ὑψηλὸν καὶ
μετέωρον, καὶ ταπεινωθήσονται,
|
12
Διότι ἡ μεγάλη αὐτὴ ἡμέρα
Κυρίου τοῦ παντοκράτορος θὰ ἔλθῃ,
διὰ νὰ τιμωρήσῃ κάθε ἀναιδῆ
καὶ αὐθάδη, κάθε ὑπερήφανον,
κάθε ὑψηλόφρονα, κάθε ἐπηρμένον.
Καὶ ὅλοι θὰ ταπεινωθοῦν κατὰ
τὴν ἡμέραν ἐκείνην.
|
12
Θὰ ταπεινωθῇ ἡ ὑπερηφάνεια τῶν
ἀνθρώπων, διότι ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου,
τοῦ παντοκράτορος καὶ ἐξουσιαστοῦ
τῶν πνευμάτων, θὰ ἔλθῃ κατὰ
παντὸς μετ’ αὐθαδείας ἀσεβοῦς καὶ
ὑπερηφάνου καὶ κατὰ παντὸς ἀλαζόνος
καὶ πεφυσιωμένου, καὶ ὅλοι αὐτοὶ
θὰ ταπεινωθοῦν καὶ θὰ ἐξευτελισθοῦν.
|
13
καὶ ἐπὶ πᾶσαν κέδρον τοῦ
Λιβάνου τῶν ὑψηλῶν καὶ μετεώρων
καὶ ἐπὶ πᾶν δένδρον βαλάνου
Βασὰν |
13
Ἡ δικαία αὐτὴ παρὰ Κυρίου
τιμωρία θὰ ἐκπάσῃ καὶ
θὰ πλήξῃ ὅλα τὰ κέδρα
τοῦ Λιβάνου, τὰ ὑψηλὰ καὶ
ὑπερήφανα, καὶ ὅλα τὰ δένδρα
βελανιδιᾶς τῆς χώρας Βασάν.
|
13
Θὰ ἔλθῃ ἡ φοβερὰ ἡμέρα
τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ πλήξῃ καὶ
κάθε κέδρον τοῦ Λιβάνου ἀπὸ τὰς ὑψηλὰς
καὶ μετεώρους καὶ κάθε δένδρον δρυὸς τῆς
γῆς Βασάν· |
14
καὶ ἐπὶ πᾶν ὑψηλὸν ὄρος
καὶ ἐπὶ πάντα βουνὸν ὑψηλὸν
|
14
Θὰ πλήξῃ κάθε ὑψηλὸν ὄρος
καὶ κάθε ὑψηλὸν βουνόν,
|
14
θὰ πλήξῃ καὶ πᾶν ὄρος ὑψηλὸν
καὶ κάθε βουνὸν ὑψηλόν.
|
15
καὶ ἐπὶ πάντα πύργον ὑψηλὸν
καὶ ἐπὶ πᾶν τεῖχος ὑψηλὸν
|
15
κάθε ὑψηλὸν καὶ ὠχυρωμένον
πύργον, κάθε ἰσχυρὸν τεῖχος.
|
15
Θὰ ἐπέλθῃ καὶ κατὰ παντὸς
πύργου ὑψηλοῦ καὶ κατὰ παντὸς
τείχους ὑψηλοῦ, τὰ ὁποῖα οὕτω
θ’ ἀποδειχθοῦν ὅλως ἄχρηστα πρὸς
ὑπεράσπισιν καὶ προστασίαν.
|
16
καὶ ἐπὶ πᾶν πλοῖον θαλάσσης
καὶ ἐπὶ πᾶσαν θέαν πλοίων
κάλλους. |
16
Θὰ ἐκπάσῃ ἐναντίον τῶν
πλοίων, ποὺ εὑρίσκονται εἰς
τὴν θάλασσαν, καὶ ἐναντίον ὅλων
τῶν στολισμένων καὶ ὡραίων εἰς
θέαν πλοίων. |
16
Θὰ ἐπέλθῃ καὶ κατὰ παντὸς
πλοίου θαλάσσης καὶ κατὰ παντὸς θεάματος
ὡραίων καὶ στολισμένων πλοίων.
|
17
Καὶ ταπεινωθήσεται πᾶς ἄνθρωπος, καὶ
πεσεῖται ὕψος ἀνθρώπων, καὶ
ὑψωθήσεται Κύριος μόνος ἐν τῇ
ἡμέρᾳ ἐκείνῃ.
|
17
Καὶ τρομαγμένος τότε θὰ ταπεινωθῇ
κάθε ἄνθρωπος. Θὰ πέσῃ ἡ
ἀλαζονεία τῶν άνθρώπων καὶ
θὰ ὑψωθῇ καὶ θὰ δοξασθῇ
ὁ Κύριος μόνος κατὰ τὴν μεγάλην
ἐκείνην ἡμέραν.
|
17
Καὶ θὰ ταπεινωθῆ ἡ ὑπερηφάνεια
καὶ ὑψηλοφροσύνη παντὸς ἀνθρώπου,
καὶ θὰ πέσῃ ἡ ἀλαζονεία καὶ
ἡ περιφρόνησις τῶν ἀνθρώπων πρὸς
τὸν Θεὸν καὶ τὸν πλησίον, καὶ
θὰ ὑψωθῆ μόνος ὁ Κύριος κατὰ
τὴν ἡμέραν ἐκείνην. |
18
Καὶ τὰ χειροποίητα πάντα κατακρύψουσιν,
|
18
Κατατρομαγμένοι οἱ ἄνθρωποι θὰ κρύψουν
ἐπιμελῶς ὅλα τὰ εἴδωλα, ποὺ
εἶχαν κατασκευάσει μὲ τὰ χέρια
των· |
18
Καὶ τὰ ὑπὸ χειρῶν ἀνθρωπίνων
κατεσκευασμένα εἴδωλα ὅλα θὰ τὰ κρύψουν
ἐπιμελῶς, |
19
εἰσενέγκαντες εἰς τὰ σπήλαια
καὶ εἰς τὰς σχισμὰς τῶν πετρῶν
καὶ ςἰς τὰς τρώγλας τῆς γῆς
ἀπὸ προσώπου τοῦ φόβου Κυρίου
καὶ ἀπὸ τῆς δόξης τῆς
ἰσχύος αὐτοῦ, ὅταν ἀναστῇ
θραῦσαι τὴν γῆν. |
19
θὰ τᾶ φέρουν μέσα εἰς τὰ
σπήλαια καὶ εἰς τὰς σχισμὰς
τῶν βράχων καὶ εἰς τὰς τρώγλας
τῆς γῆς, ὅπου καὶ οἱ ἴδιοι
θὰ καταφύγουν ἐνώπιον τοῦ φόβου,
ποὺ θὰ τοὺς ἐμπνέῃ ἡ
παρουσία τοῦ Κυρίου, καὶ ἐνώπιον
τῆς δόξης καὶ τῆς παντοδυναμίας
του, ὅταν θὰ σηκωθῇ, διὰ νά
συντρίψῃ τὴν ἁμαρτωλὴν χώραν.
|
19
ἀφοῦ τὰ φέρουν μέσα εἰς τὰ σπήλαια
καὶ εἰς τὰς σχισμὰς τῶν βράχων
καὶ εἰς τὰ ὑγρὰ ἄντρα
τῆς γῆς. Ἐκεῖ θὰ καταφύγουν
καὶ αὐτοὶ πρὸ τοῦ φόβου, τὸν
ὁποῖον θὰ ἐμπνέῃ ἡ
παρουσία τοῦ Κυρίου, καὶ ἀπὸ τὴν
ἔνδοξον δύναμίν του, ὅταν θὰ σηκωθῇ
διὰ νὰ συντρίψῃ τὴν γῆν.
|
20
Τῇ γὰρ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ
ἐκβαλεῖ ἄνθρωπος τὰ βδελύγματα
αὐτοῦ τὰ ἀργυρᾶ καὶ τὰ
χρυσᾶ, ἃ ἐποίησαν προσκυνεῖν,
τοῖς ματαίοις καὶ ταῖς νυκτερίσι,
|
20
Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην
ὁ κάθε ἄνθρωπος θὰ πετάξῃ
τὰ σιχαμερὰ εἴδωλά του, τὰ ἀσημένια
καὶ τὰ χρυσᾶ, τὰ ὁποῖα
κατασκεύασε, διὰ νὰ τὰ προσκυνῇ,
θὰ τὰ πετάξουν εἰς τὰ σκουπίδια
καὶ εἰς τὰς ρωγμάς, ὅπου αἰ
φωλεαὶ τῶν νυκτερίδων,
|
20
Ναί· μόνος ὁ Κύριος· διότι κατὰ τὴν
ἡμέραν ἐκείνην θὰ πετάξῃ ἔξω
ὁ ἄνθρωπος τὰ εἴδωλά του τὰ
ἀσημένια καὶ τὰ χρυσᾶ, τὰ
ὁποῖα ἔκαμαν διὰ νὰ προσκυνοῦν,
τὰ τιποτένια καὶ τὰς νυκτερίδας,
|
21
τοῦ εἰσελθεῖν εἰς τὰς τρώγλας
τῆς στερεᾶς πέτρας καὶ εἰς τὰς
σχισμὰς τῶν πετρῶν ἀπὸ προσώπου
τοῦ φόβου Κυρίου καὶ ἀπὸ
τῆς δόξης τῆς ἰσχύος αὐτοῦ,
ὅταν ἀναστῇ θραῦσαι τὴν γῆν.
|
21
διὰ νὰ ἠμπορέσουν ἔτσι ἐλεύθεροι,
νὰ εἰσέλθουν εἰς τὰς τρώγλας
κάποιου ἀσφαλοῦς βράχου, εἰς
τὰς σχισμὰς τῶν ὀρέων, τρέμοντες
τὴν φοβερὰν παρουσίαν τοῦ Κυρίου,
τὴν ἄπειρον αὐτοῦ δόξαν καὶ
ἀκατανίκητον δύναμιν, ὅταν θὰ
ἐγερθῇ, διὰ νὰ συντρίψῃ
τὴν ἁμαρτωλὴν χώραν μας. |
21
διὰ νὰ ἔμβῃ ὁ ἴδιος μέσα
εἰς τὰς τρώγλας τοῦ σκληροῦ βράχου
καὶ εἰς τὰς σχισμὰς τῶν πετρῶν,
ἐξ αἰτίας τοῦ φόβου τοῦ Κυρίου καὶ
τῆς ἐνδόξου δυνάμεώς του, ὅταν
θὰ σηκωθῇ διὰ νὰ συντρίψῃ τὴν
γῆν. |