Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ὐαὶ
γῆς πλοίων πτέρυγες ἐπέκεινα
ποταμῶν Αἰθιοπίας, |
λλοίμονον
εἰς τὰ ταχέα πλοῖα τῆς χώρας,
ποὺ εὑρίσκεται πέραν ἀπῸ
τοὺς ποταμοὺς τῆς Αἰθιοπίας,
καὶ τὰ ὁποῖα φαίνεται σὰν
νὰ ἔχουν φτερά.
|
λλοίμονον
εἰς τὰ ὁμοιάζοντα πρὸς πτέρυγας
ἱστία τῶν πλοίων τῆς γῆς, ἡ
ὁποία κεῖται πέραν τῶν ποταμῶν τῆς
Αἰθιοπίας. Εἰς τίποτε δὲν θὰ ὠφελήσῃ
τὸ ταχύπλοον αὐτῶν. |
2
ὁ ἀποστέλλων ἐν θαλάσσῃ
ὅμηρα καὶ ἐπιστολὰς βιβλίνας
ἐπάνω τοῦ ὕδατος· πορεύσονται
γὰρ ἄγγελοι κοῦφοι πρὸς ἔθνος
μετέωρον καὶ ξένον λαὸν καὶ
χαλεπόν, τίς αὐτοῦ ἐπέκεινα;
Ἔθνος ἀνέλπιστον καὶ καταπεπατημένον.
Νῦν οἱ ποταμοὶ τῆς γῆς
|
2
Ἀλλοίμονον
εἰς τὸν βασιλέα τῆς Αἰθιοπίας,
ποὺ εἶναι καὶ ἄρχων τῆς Αἰγύπτου,
ὁ ὁποῖος στέλλει, πρὸς εἰρήνην,
τάχα, πρεσβευτὰς μὲ ἐπιστολὰς
πλέοντας ἐπάνω εἰς τοὺς μεγάλους
ποταμούς· διότι οἱ ταχεῖς ὡς
ἀνάλαφροι αὐτοὶ ἀγγελιαφόροι
θὰ ἐπιστρέψουν ἄπρακτοι εἰς
τὸ σκληρὸν ἔθνος των, τοῦ ὁποίου
οἱ ἄνθρωποι εἶναι μεγαλόσωμοι καὶ
ἰσχυροί· ποῖος ἄλλος λαὸς
τὸν ὑπερέβη εἰς σκληρότητα;
Τὸ ἔθνος αὐτὸ πάντας νικῶν
καὶ ὑποτάσσων, δὲν παρέχει καμμίαν
ἐλπίδα σωτηρίας εἰς τοὺς ἡττημένους.
Αὐτὸ διασχίζουν τώρα οἱ ποταμοὶ
τῆς γῆς.
|
2
Ἀλλοίμονον εἰς τὸν βασιλέα τῆς Αἰθιοπίας,
ὁ ὁποῖος ἀποστέλλει διὰ τῶν
ὁμοίων πρὸς θάλασσαν ποταμῶν ὁμήρους
ἐγγυωμένους τὴν φιλίαν του καὶ ἐπιστολὰς
γραμμένας εἰς πάπυρον διὰ μέσου τοῦ ὕδατος
τῆς χώρας του· διότι οἱ ἀπεσταλμένοι του
οὖτοι θὰ ἐπιστρέφουν πάλιν γρήγορα πρὸς
τὸ ἴδιον ὑπερήφανον ἔθνος, τὸ
ὁποῖον ἀποτελεῖται ἀπὸ
ἀνθρώπους ὑψηλοὺς κατὰ τὸ ἀνάστημα,
καὶ πρὸς τὸν λαὸν μὲ χρῶμα
καὶ χαρακτηριστικὰ ξενίζοντα, ἀλλὰ
καὶ πολὺ ἰσχυρόν. Ποῖος ἄλλος
λαὸς εἶναι σκληρότερος τούτου; Ἔθνος ἀποκλεῖον
πᾶσαν ἐλπίδα εἰς τὸν ἀντίπαλον
αὐτοῦ καὶ τὸ ὁποῖον ἔχει
καταπατήσει πολλοὺς λαούς· τώρα διασχίζουν αὐτὸ
οἱ ποταμοὶ τῆς γῆς.
|
3
πάντες ὡς χώρα κατοικουμένη·
κατοικηθήσεται ἡ χώρα αὐτῶν
ὡσεὶ σημεῖον ἀπὸ ὄρους
ἀρθῇ, ὡς σάλπιγγος φωνὴ ἀκουστὸν
ἔσται. |
3
Ὅλοι αὐτοὶ οἱ ποταμοὶ ἐξ
αἰτίας τῶν πολλῶν πλοιαρίων,
ποὺ τοὺς διασχίζουν, ὁμοιάζουν
μὲ κατοικουμένην χώραν. Ἡ χώρα
αὐτῶν θὰ μείνῃ κατοικουμένη,
ὄχι ὅμως ἐπὶ πολύ, διότι
σὰν ἐπάνω εἰς τὴν κορυφὴν
ὄρους κάποιο συνθηματικὸν σημεῖον
τῆς καταστροφῆς θὰ ὑψωθῇ. Σὰν
φωνὴ σάλπιγγος θὰ ἀκουσθῇ τὸ
μήνυμα τῆς καταστροφῆς της. |
3
Ὅλοι οἱ ποταμοὶ εἶναι σὰν χώρα,
ποὺ κατοικεῖται· τόσα πολλὰ πλοιάρια
τοὺς διασχίζουν καὶ τόσοι συνοικισμοὶ ἔχουν
ἐγκατασταθῇ εἰς τὰς ὄχθας των.
Ἡ χώρα αὐτῶν <τῶν Αἰθιόπων>
δὲν θὰ ἐρημωθῇ, ἀλλὰ θὰ
κατοικηθῇ· θὰ ἴδουν σὰν σημεῖον
συνθηματικόν, ποὺ θὰ ὑψωθῇ ἀπὸ
ὄρος, σὰν φωνὴ σάλπιγγος θὰ ἀκουσθῇ
τὸ μήνυμα τῆς καταστροφῆς τῶν Ἀσσυρίων.
|
4
Διότι οὕτως εἶπέ μοι Κύριος·
ἀσφάλεια ἔσται ἐν τῇ ἐμῇ
πόλει ὡς φῶς καύματος μεσημβρίας,
καὶ ὡς νεφέλη δρόσου ἡμέρας
ἀμήτου ἔσται. |
4
Διότι αὐτὰ μοῦ εἶπεν ὁ
Κύριος· ἀσφάλεια θὰ ὑπάρξῃ
εἰς τὴν πόλιν μου τὴν Ἱερουσαλήμ,
φανερὰ ὦσαν τὸ λαμπρὸν φῶς μεσημβρινῆς
ζέστης καὶ ὡσὰν εὐχάριστος
δροσερὰ νεφέλη κατὰ τὰς θερμὰς
ἡμέρας τοῦ θερισμοῦ.
|
4
Διότι ἔτσι μου εἶπεν ὁ Κύριος: Ἀσφάλεια
θὰ εἶναι εἰς τὴν πόλιν μου, τὴν
Ἱερουσαλήμ, τόσον φανερά, ὅπως τὸ λαμπρὸν
φῶς τῆς μεσημβρινῆς ζέστης, καὶ
τόσον ποθητὴ καὶ ἀνακουφιστική, ὅπως
δροσερὸν σύννεφον θὰ εἶναι εἰς
ἡμέραν θερισμοῦ. |
5
Πρὸ τοῦ θερισμοῦ, ὅταν συντελεσθῇ
ἄνθος καὶ ὄμφαξ ἐξανθήσῃ
ἄνθος ὀμφακίζουσα, καὶ ἀφελεῖ
τὰ βοτρύδια τὰ μικρὰ τοῖς δρεπάνοις
καὶ τὰς κληματίδας ἀφελεῖ καὶ
ἀποκόψει |
5
Πρὶν ἔλθῃ ἡ ἐποχὴ τοῦ
θερισμοῦ, ὅταν συμπληρωθῇ ἡ ἄνθησις
τῆς ἀμπέλου, καὶ φανοῦν οἱ
πρῶτες ἀγουρίδες, ὁ δὲ ἀμπελουργός
μὲ τὰ κοπτερά του ἐργαλεῖα,
ἀφαιρεῖ ἀπὸ τὰ καρποφόρα
κλήματα τὰ μικρὰ τσαμπιά, ποὺ
δὲν θὰ εἶναι δυνατὸν νὰ ὠριμάσουν,
καὶ ἀποκόπτει καὶ ἀφαιρεῖ
τὰ πλεονάζοντα κλήματα, ἔτσι καὶ
ὁ Θεὸς θὰ κατακόψῃ τὸν
ἐχθρόν.
|
5
Ὅπως γίνεται πρὸ τοῦ τρυγητοῦ, ὅταν
εἰς τὰ κλήματα συντελεσθῇ ἡ ἄνθησις
καὶ ἀγουρίδα πετάξῃ σὰν ἄνθος,
καὶ ὁ ἀμπελουργὸς θὰ ἀφαιρέσῃ
τὰ μικρὰ τσαμπιὰ διὰ τῶν δρεπάνων
καὶ τὰ βλαστάρια τῶν κλημάτων τὰ πλεονάζοντα
θὰ ἀφαιρέσῃ καὶ θὰ ἀποκόψῃ,
ἔτσι καὶ ὁ Θεὸς θὰ κατακόψῃ
καὶ τὸν ἐχθρὸν τῆς πόλεώς του.
|
6
καὶ καταλείψει ἅμα τοῖς πετεινοῖς
τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις
τῆς γῆς, καὶ συναχθήσεται ἐπ'
αὐτοὺς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ,
καὶ πάντα τὰ θηρία τῆς γῆς
ἐπ' αὐτὸν ἥξει.
|
6
Καὶ θὰ ἐγκαταλείψῃ ὁ Θεὸς
ἄταφα τὰ πτώματα τῶν ἐπιτεθέντων
ἐχθρῶν εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ
οὐρανοῦ καὶ εἰς τὰ θηρία
τῆς γῆς· καὶ θὰ συγκεντρωθοῦν
ἐπάνω εἰς τοὺς νεκροὺς αὐτοὺς
τὰ ὄρνεα τοῦ οὐρανοῦ, καὶ
ὅλα τὰ θηρία τῆς γῆς θὰ
ἔλθουν εἰς αὐτούς.
|
6
Καὶ θὰ ἐγκαταλείψῃ συγχρόνως ὁ
Θεὸς ἄταφα τὰ πτώματά των εἰς
τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ
εἰς τὰ θηρία τῆς γῆς, καὶ θὰ
συναχθοῦν ἐπὶ τοὺς νεκροὺς τούτους
τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ
ὅλα τὰ θηρία τῆς γῆς εἰς αὐτοὺς
θὰ ἔλθουν. |
7
Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀνενεχθήσεται
ὥρα Κυρίῳ σαβαὼθ ἐκ λαοῦ
τεθλιμμένου καὶ τετιλμένου καὶ ἀπὸ
λαοῦ μεγάλου ἀπὸ τοῦ νῦν
καὶ εἰς τὸν αἰῶνα χρόνον·
ἔθνος ἐλπίζον καὶ καταπεπατημένον,
ὁ ἐστιν ἐν μέρει ποταμοῦ τῆς
χώρας αὐτοῦ, εἰς τὸν τόπον,
οὗ τὸ ὄνομα Κυρίου σαβαὼθ ἐπεκλήθη,
ὄρος Σιών. |
7
Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον
τῆς λυτρώσεως τοῦ Ἰσραὴλ θὰ
προσφερθοῦν δῶρα εὐγνωμοσύνης πρὸς
τὸν Κύριον τῶν δυνάμεων ἐκ μέρους
λαοῦ, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε
θλιμμένος καὶ ἀπογυμνωμένος, ὁ
ὁποῖος ὅμως ἀπὸ τώρα καὶ
εἰς τὸν μετὰ ταῦτα χρόνον θὰ
εἶναι μεγάλος καὶ ἰσχυρός. Τὸ
ἔθνος, ποὺ εἶχε καταπατηθῆ ἀπὸ
τὰς ἐπιδρομὰς τῶν ἐχθρῶν,
τὸ ὁποῖον ὅμως ἐπιστραφὲν
ἐλπίζει εἰς τὸν ἀληθινὸν
Θεόν, καὶ τοῦ ὁποίου ἡ
χώρα εὑρίσκεται ἀνάμεσα ποταμῶν,
θὰ προσφέρῃ εὐχαριστηρίους θυσίας
εἰς τὸν τόπον, ὅπου οἱ πιστοὶ
ἀπὸ ἀρχαίων χρόνων ἐπικαλοῦνται
τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ παντοκράτορος,
εἰς τὸ ὄρος Σιών. |
7
Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον θὰ
προσφερθοῦν δῶρα εὐχαριστίας εἰς τὸν
Παντοκράτορα Κύριον, τὰ ὁποῖα θὰ ληφθοῦν
ὡς λάφυρα ἀπὸ λαὸν θλιμμένον καὶ
ἀπογυμνωμένον, ἀπὸ τὸν Ἀσσυριακὸν
λαόν, ὅστις θὰ συντριβῇ, καὶ θὰ
προσφερθοῦν ἀπὸ λαὸν μεγάλον, τὸν
Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ὁ ὁποῖος
θὰ μείνῃ εἰς τὸν πάντα χρόνον μέγας
ἀπὸ τώρα καὶ αἰωνίως· ἔθνος,
ποὺ τώρα ἐπιστραφὲν ἐλπίζει εἰς
τὸν ἀληθῆ Θεὸν καὶ ἔχει
καταπατηθῇ ἀπὸ τὰς εἰσβολὰς
τῶν ἐχθρῶν, τοῦ ὁποίου ἡ
χώρα εἶναι ἐν μέσῳ ποταμῶν, θὰ
προσφέρῃ δῶρα εἰς τὸν τόπον, ὅπου
ἀνέκαθεν ἐπεκαλέσθησαν οἱ πιστοὶ τὸ
ὄνομα τοῦ Παντοκράτορος Κυρίου, δηλαδὴ εἰς
τὸ ὄρος Σιών. |