Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ς
καταιγὶς δι' ἐρήμου διέλθοι ἐξ
ἐρήμου ἐρχομένη ἐκ γῆς,
φοβερὸν |
ὰν
καταιγίς, ἡ ὁποία διέρχεται
μὲ σφοδρότητα καὶ ὁρμὴν διὰ
μέσου τῆς ἐρήμου, ἀπὸ
ἄλλην ἔρημον προερχομένη,
|
ὰν
καταιγίς, ποὺ διέρχεται βιαία καὶ σφοδρὰ
διὰ μέσου γῆς ἐρημουμένης ἐξ ἄλλης
ἐρήμου γῆς ἐρχομένη, ἔτσι φοβερὸν
|
2
τὸ ὅραμα καὶ σκληρὸν ἀνηγγέλη
μοι. Ὁ ἀθετῶν ἀθετεῖ, ὁ
ἀνομῶν ἀνομεῖ. Ἐπ' ἐμοὶ
οἱ Ἐλαμῖται, καὶ οἱ πρέσβεις
τῶν Περσῶν ἐπ' ἐμὲ ἔρχονται.
Νῦν στενάξω καὶ παρακαλέσω ἐμαυτόν.
|
2
ἔτσι τρομερὸν ὑπῆρξε καὶ τὸ
ὅραμα, ποὺ μοῦ ἀπεκαλύφθη, καὶ
σκληρὸν αὐτό, τὸ ὁποῖον
μοῦ ἀνήγγειλεν ὁ Θεός. Ὁ
παραβαίνων τὸ θεῖον θέλημα θὰ
ἐξακολουθῇ νὰ τὸ παραβαίνῃ.
Καὶ ὁ καταπατῶν τὸν θεῖον Νόμον
θὰ ἐξακολουθῇ νὰ παρανομῇ. Ἐναντίον
ἐμοῦ τοῦ Ἀσσυρίου ἔρχονται
οἱ Ἐλαμῖται καὶ αἱ πρέσβεις
τῶν Περσῶν. Θὰ στενάξω τώρα
ἀπὸ τὸν πόνον καὶ θὰ προσπαθήσω
νὰ παρηγορήσω τὸν ἑαυτόν μου.
|
2
ὑπῆρξε τὸ ὅραμα, ποὺ μοῦ
ἀπεκαλύφθη, καὶ σκληρὸν αὐτὸ
ποὺ μοῦ ἀνηγγέλθη ἀπὸ τὸν
Θεόν. Στράτευμα συνηθισμένον νὰ ἀθετῇ καὶ
νὰ μὴ σέβεται τίποτε ἀθετεῖ, καὶ
συνηθισμένον νὰ παρανομῇ παρανομεῖ. Κατ’
ἐμοῦ τοῦ Ἀσσυρίου ἔρχονται οἱ
Ἐλαμῖται, καὶ οἱ πρέσβεις τῶν
Περσῶν ἔρχονται ἐναντίον μου. Τώρα ἐγὼ
ὁ Ἀσσύριος θὰ στενάξω καὶ θὰ
προσπαθήσω νὰ παρηγορήσω τὸν ἑαυτόν μου.
|
3
Διὰ τοῦτο ἐνεπλήσθη ἡ ὀσφύς
μου ἐκλύσεως, καὶ ὠδῖνες ἔλαβόν
με ὡς τὴν τίκτουσαν· ἠδίκησα
τοῦ μὴ ἀκοῦσαι, ἐσποῦδασα
τοῦ μὴ βλέπειν. |
3
Διὰ τοῦτο παρέλυσε τελείως καὶ
ἠτόνησεν ἡ μέση μου. Μὲ κατέλαβαν
ὀξεῖς πόνοι σὰν ἐκείνους,
οἱ ὁποῖοι καταλαμβάνουν τὴν
γυναῖκα, ποὺ γεννᾷ. Διέπραξα ἀδικίας
εἰς τὸ παρελθόν. Δὲν ἠθέλησα
νὰ ἀκούσω τὰς ὀρθὰς ὑποδείξεις
καὶ προσεπάθησα νὰ μὴ βλέπω
τὴν ἀλήθειαν.
|
3
Διὰ τοῦτο παρέλυσε τελείως ἡ ὀσφύς
μου, καὶ μὲ κατέλαβον πόνοι δριμεῖς σὰν
ἐκείνην ποὺ γεννᾳ· πάσχω δὲ ταῦτα
δικαίως, διότι διέπραξα εἰς τὸ παρελθὸν
βαρύτατον σφάλμα νὰ μὴ ἀκούω, καὶ
ἔκαμα τὸ πᾶν νὰ μὴ βλέπω τὰ
ὀρθά. |
4
Ἡ καρδία μου πλανᾶται, καὶ ἡ
ἀνομία με βαπτίζει, ἡ ψυχή μου
ἐφέστηκεν εἰς φόβον.
|
4
Ἡ καρδία μου κτυπᾷ μὲ ὁρμήν,
σὰν νὰ περιπλανᾶται μέσα εἰς
τὸ στῆθος μου. Ἔχω βυθισθῆ μέσα
εἰς τὰ παράνομα ἔργα μου. Ἡ
ψυχή μου περιέπεσεν εἰς μεγάλον φόβον.
|
4
Ἡ καρδία μου κτυπᾷ βιαίως καὶ ἀτάκτως,
καὶ τὰ παράνομα ἔργα μου μὲ κατεπλάκωσαν
καὶ μὲ πνίγουν· ἡ ψυχή μου ἐκυριεύθη
ἀπὸ φόβον. |
5
Ἐτοίμασον τὴν τράπεζαν· φάγετε,
πίετε· ἀναστάντες, οἱ ἄρχοντες,
ἐτοιμάσατε θυρεούς. |
5
Κατὰ τὴν κρίσιμον αὐτὴν ὥραν
τοῦ κινδύνου ἐτοίμασε, ὦ Βαδυλών,
τὰ συμπόσιά σου· φάγετε καὶ
πίετε ἀμέριμνοι· οἱ ἐχθροί
σας ὅμως εὑρίσκονται πρὸ τῶν
τειχῶν σας. Καὶ λοιπὸν σεῖς οἱ
ἄρχοντες σηκωθῆτε καὶ ἐτοιμάσατε
τὰς μεγάλας ἀσπίδας πρὸς ἄμυναν.
|
5
Εἰς τὴν ἐσχάτην αὐτὴν ὥραν
τοῦ τρομεροῦ κινδύνου ἐτοίμασε τὴν
τράπεζαν, ὦ Βαβυλών. Φάγετε, πίετε, τυφλώττοντες πρὸ
τῆς ἐπικειμένης καταστροφῆς. Καὶ ἀφοῦ
σηκωθῆτε ἀπὸ τὸ συμπόσιόν σας, σεῖς
οἱ ἄρχοντες, ἐτοιμάσατε ἀσπίδας, ἵνα
ἀμυνθῆτε. |
6
Ὅτι οὕτως εἶπε πρός με Κύριος·
βαδίσας σεαυτῷ στῆσον σκοπὸν καὶ
ὃ ἂν ἴδῃς ἀνάγγειλον·
|
6
Διότι ὁ Κύριος ἔτσι μου εἶπε·
<πήγαινε καὶ στάσου σκοπός, παρατήρησε
ὁλόγυρα καὶ αὐτό, τὸ ὁποῖον
θὰ ἴδῃς ἀνάγγειλέ το>.
|
6
Σᾶς ἀπευθύνω τὰς προτροπὰς αὐτάς,
διότι ἔτσι μου εἶπεν ὁ Κύριος: Πήγαινε καὶ
τοποθέτησε διὰ τὸν ἑαυτόν σου σκοπὸν
καὶ ἐκεῖνο ποὺ θὰ ἴδῃς,
ἀνάγγειλέ το. |
7
καὶ εἶδον ἀναβάτας ἰππεῖς
δύο καὶ ἀναβάτην ὄνου καὶ
ἀναβάτην καμήλου. Ἀκρόασαι ἀκρόασιν
πολλὴν |
7
Εἶδον δύο ἱππεῖς, τὸν ἕνα
νὰ ἐπιβαίνῃ ἐπὶ ὄνου
καὶ τὸν ἄλλον νὰ ἐπιβαίνῃ
εἰς κάμηλον. <Ἀκροάσου
μὲ πολλὴν προσοχὴν αὐτά, ποὺ
θὰ ἀκούσῃς.
|
7
Καὶ εἶδον δύο ἱππεῖς ἀνεβασμένους,
τὸν ἕνα ἀναβάτην ὄνου καὶ τὸν
ἄλλον ἀνεβασμένον εἰς κάμηλον. Τοῦτο
ἦτο σύμβολον τῆς στρατιᾶς τῶν Περσῶν
καὶ τῶν Μήδων. Δῶσε μεγάλην προσοχὴν
εἰς ὅ,τι θὰ ἀκούσῃς, μοῦ
εἶπεν ὁ Κύριος. |
8
καὶ κάλεσον Οὐρίαν εἰς τὴν
σκοπιὰν Κυρίου. Καὶ εἶπεν· ἔστην
διαπαντὸς ἡμέρας καὶ ἐπὶ
τῆς παρεμβολῆς ἐγὼ ἔστην ὅλην
τὴν νύκτα, |
8
Κάλεσε δὲ καὶ τὸν Οὐρίαν
εἰς τὴν σκοπιὰν αὐτὴν τοῦ
Κυρίου>. Καὶ ὁ προφήτης εἶπε:
Καθ' ὅλον τὸ διάστημα τῆς ἡμέρας
καὶ τῆς νυκτὸς ἐστάθην ἐγὼ
ἐπάνω εἰς τὴν σκοπιὰν
|
8
Καὶ κάλεσον συμμαρτυροῦντα δι’ ὅσα θὰ
ἴδῃς τὸν Οὐρίαν εἰς τὴν
σκοπιὰν τοῦ Κυρίου. Καὶ εἶπεν ὁ
Προφήτης: Ἐστάθην καθ’ ὅλην τὴν ἡμέραν
καὶ ἐπὶ τῆς σκοπιᾶς ἐστάθην
ἑγὼ ὅλην τὴν νύκτα.
|
9
καὶ ἰδοὺ αὐτὸς ἔρχεται
ἀναβάτης ξυνωρίδος. Καὶ ἀποκριθεὶς
εἶπε· πέπτωκε πέπτωκε Βαβυλών,
καὶ πάντα τὰ ἀγάλματα αὐτῆς,
καὶ τὰ χειροποίητα αὐτῆς συνετρίβησαν
εἰς τὴν γῆν. |
9
καὶ ἰδού, ἔρχονται δύο ἔφιπποι
ἄνδρες.
Καὶ
ἔνας ἀπὸ αὐτοὺς ἔλαβε
τὸν λόγον καὶ ἐφώναξε·
<ἔπεσε πλέον, ἔπεσεν ἡ Βαβυλών·
συνετρίβησαν δὲ ὅλα τὰ εἴδωλα
αὐτῆς καὶ ὅλα τὰ χειροποίητα
ἀντικείμενα τῆς λατρείας ἐπάνω
εἰς τὸ ἔδαφος>.
|
9
Καὶ ἰδοὺ ἔρχονται δύο ἄνδρες
ἔφιπποι. Καὶ ἀποκριθεὶς εἰς
τὸν Προφήτην ὁ Κύριος εἶπεν: Ἔχει
πλέον πέσει, ἔπεσεν ἡ Βαβυλὼν καὶ
ὅλα τὰ ἀγάλματά της, καὶ τὰ
ὑπὸ χειρῶν ἀνθρωπίνων κατεσκευασμένα
εἴδωλά της συνετρίβησαν. |
10
Ἀκούσατε, οἱ καταλελειμμένοι καὶ
οἱ ὀδυνώμενοι, ἀκούσατε ἃ
ἤκουσα παρὰ Κυρίου σαβαώθ· ὁ
Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἀνήγγειλεν
ἡμῖν. |
10
Ἀκούσατε, λοιπόν, σεῖς, οἱ ὁποῖοι
ἀπεμείνατε καὶ ἐσώθητε ἀπὸ
τὴν αἰχμαλωσίαν καὶ οἱ ὁποῖοι
πονεῖτε διὰ τὴν ἐρήμωσιν τῆς
πατρίδος σας. Ἀκούσατε αὐτά,
ποὺ ἐγὼ ἔχω ἀκούσει ἀπὸ
τὸν Κύριον τῶν δυνάμεων. Ὁ Θεὸς
τοῦ Ἰσραὴλ ἀνήγγειλεν αὐτὰ
εἰς ἡμᾶς. |
10
Ἀκούσατε, ὅσοι ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας
καὶ τῶν ἄλλων δεινῶν περιεσώθητε καὶ
ὑπελείφθητε καὶ οἱ ὁποῖοι ὀδυνᾶσθε
διὰ τὴν ἐρήμωσιν τῆς πατρίδος σας
Ἱερουσαλήμ· ἀκούσατε αὐτὰ ποὺ
ἤκουσα ἀπὸ τὸν Κύριον τῶν Δυνάμεων.
Ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἀνήγγειλε
ταῦτα εἰς ἡμᾶς.
|
11
Τὸ ὅραμα τῆς
Ἰδουμαίας.
Πρὸς
ἐμὲ καλεῖ παρὰ τοῦ Σηείρ·
φυλάσσετε ἐπάλξεις.
|
11
Ἀποκαλυπτικὸν ὅραμα ἐναντίον
τῆς Ἰδουμαίας.
Πρὸς
ἐμὲ ἀπευθύνεται ἔκκλησις ἐκ
μέρους τῶν Ἰδουμαίων, τοῦ ὄρους
Σηείρ, οἱ ὁποῖοι καὶ λέγουν·
<σεῖς ποὺ ἀγρύπνως φρουρεῖτε
τὰς ἐπάλξεις, εἴπατε τὰ συμβαίνοντα
τῆς νυκτός>.
|
11
Ἡ περὶ τῆς Ἰδουμαίας ἀποκαλυπτικὴ
ὀπτασία. Πρὸς ἐμὲ ἀπευθύνεται
πρόσκλησις ἀπὸ τὸ ὄρος Σηεὶρ
τῆς Ἰδουμαίας: Σεῖς ποὺ φυλάσσετε
ἄγρυπνοι φρουροὶ εἰς τὰς ἐπάλξεις,
εἴπατε καὶ εἰς ἡμᾶς τὰ
συμβάντα τῆς νυκτός. |
12
Φυλάσσω τὸ πρωῒ καὶ τὴν νύκτα·
ἐὰν ζητῇς, ζήτει καὶ παρ' ἐμοὶ
οἴκει· |
12
Καὶ ὁ προφήτης ἀπαντᾷ·
<ἐγὼ φυλάσσω ἄγρυπνος νύκτα
καὶ ἡμέραν. Ἐὰν ἐπιθυμῇς
καὶ ζητῇς πληροφορίες, ζήτησέ
τας ἀπὸ ἐμέ. Μένε ὅμως
πλησίον μου καὶ περίμενε νὰ τὰς
ἀκούσῃς.
|
12
Καὶ ὁ ἐπὶ τῆς σκοπιᾶς
προφήτης ἀπαντᾷ: Φρουρῶ ἀναμένων προσεχῆ
τὴν ἔλευσιν τῆς πρωΐας καὶ τὴν
νύκτα τῆς θλίψεως καὶ δοκιμασίας, ἥτις θὰ
ἐπακολουθήσῃ. Ἐὰν ζητῇς περισσοτέρας
πληροφορίας, δὲν ἔχω πρὸς τὸ παρὸν
ἄλλας. Ζήτει ταύτας καὶ μένε πλησίον μου περιμένων
αὐτάς. |
13
ἐν τῷ δρυμῷ ἑσπέρας κοιμηθήσῃ
ἐν τῇ ὁδῷ Δαιδάν. |
13
Εἰς ἕνα πυκνὸν δάσος κατὰ τὴν
ἑσπέραν θὰ ἀναπαυθῆτε καὶ
θὰ κοιμηθῆτε σεῖς οἱ φεύγοντες
Δαιδανίται. |
13
Εἰς τὸ πυκνὸν δάσος θὰ κοιμηθῇς
τὸ ἑσπέρας, φεύγων τὸν κίνδυνον ἀπὸ
τῶν εἰσβολέων, ὦ λαέ, ποὺ συνήθως
βαδίζεις τὴν ὁδὸν Δαιδάν.
|
14
Εἰς συνάντησιν διψῶντι ὕδωρ φέρετε,
οἱ ἐνοικοῦντες ἐν χώρᾳ
Θαιμάν, ἄρτοις συναντᾶτε τοῖς φεύγουσι
διὰ τὸ πλῆθος τῶν πεφονευμένων
|
14
Σεῖς, ποὺ κατοικεῖτε εἰς τὴν
περιοχὴν Θαιμάν, ἐβγᾶτε εἰς
συνάντησίν των καὶ φέρετε εἰς
αὐτοὺς νερό. Ἐβγᾶτε πρὸς
συνάντησιν αὐτῶν, ποὺ φεύγουν,
καὶ φέρετε τοὺς ἄρτους, διὰ
νὰ τραφοῦν. Φεύγουν οἱ Δαιδανῖται,
διότι πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς
ἔχουν φονευθῇ.
|
14
Σεῖς, ποὺ κατοικεῖτε εἰς τὴν
χώραν θαιμάν, σπεύδοντες εἰς συνάντησιν τοῦ διψῶντος
φέρετε πρὸς αὐτὸν ὕδωρ πρὸς
κατάσβεσιν τῆς δίψης του· με ἄρτους συναντάτε
αὐτούς, οἱ ὁποῖοι φεύγουν πανικόβλητοι
διὰ τὸ πλῆθος ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι
ἔχουν φονευθῇ ἀπὸ τοὺς εἰσβολεῖς,
|
15
καὶ διὰ τὸ πλῆθος τῶν πλανωμένων
καὶ διὰ τὸ πλῆθος τῆς μαχαίρας
καὶ διὰ τὸ πλῆθος τῶν τοξευμάτων
τῶν διατεταμένων καὶ διὰ τὸ
πλῆθος τῶν πεπτωκότων ἐν τῷ
πολέμῳ. |
15
Πλῆθος ἄλλων πλανῶνται εἰς ἀγνώστους
περιοχάς. Πολυάριθμοι ἔχουν πέσει
ἐν στόματι μαχαίρας. Ἄλλοι ἔχουν
διατρυπηθῆ ἀπὸ τὰ πολυάριθμα
βέλη τῶν καλοτεντομένων τόξων. Καὶ
ἔτσι ὁ ἀριθμὸς τῶν φονευθέντων
κατὰ τὸν πόλεμον εἶναι μεγάλος.
|
15
καὶ διὰ τὸ πλῆθος ἐκείνων, ποὺ
περιπλανῶνται εἰς ἄγνωστα μέρη μεταδίδοντες
τὸν πανικόν, καὶ διὰ τὸ πλῆθος
τῶν χρησιμοποιουμένων εἰς σφαγὴν μαχαιρῶν
καὶ διὰ τὸ πλῆθος τῶν βελῶν,
ποὺ ἀπὸ τόξα τεντωμένα ἐκσφενδονιζονται,
καὶ διὰ τὸ πλῆθος αὐτῶν,
οἱ ὁποῖοι ἔχουν πέσει νεκροὶ
κατὰ τὸν πόλεμον. |
16
Διότι οὕτως εἶπέ μοι Κύριος·
ἔτι ἐνιαυτὸς ὡς ἐνιαυτὸς
μισθωτοῦ, ἐκλείψει ἡ δόξα τῶν
υἱῶν Κηδάρ, |
16
Αὐτὰ δὲ συμβαίνουν, διότι ἔτσι
μοῦ τὰ ἀπεκάλυψεν ὁ Κύριος.
Μετὰ ἕνα ἀκριβῶς ἔτος πλῆρες,
ὅπως προσμετρᾶται ἀπὸ τὸν μισθωτὸν
ἄνθρωπον, θὰ ἐξαφανισθῇ ἡ δόξα
τῶν κατοίκων τῆς Κηδάρ.
|
16
Συμβαίνουν δὲ αὐτά, διότι ἔτσι μου εἶπεν
ὁ ἀψευδὴς Κύριος: Ἀκόμη ἕνας
χρόνος, μετρημένος ἐπακριβῶς σὰν ἀπὸ
μισθωτόν, καὶ θὰ ἐκλείψῃ ἡ δόξα
τῶν ἀπογόνων τοῦ Κηδάρ.
|
17
καὶ τὸ κατόλοιπον τῶν τοξευμάτων
τῶν ἰσχυρῶν υἱῶν Κηδάρ,
ἔσται ὀλίγον, ὅτι Κύριος ὁ
Θεὸς Ἰσραὴλ ἐλάλησεν.
|
17
Αὐτοὶ δὲ ποὺ θὰ ἀπομείνουν
ἀπὸ τοὺς ἐπιδεξίους τοξότας,
ἀπόγονοι τοῦ Κηδάρ, θὰ εἶναι
ὀλίγοι, διότι ὁ Κύριος ὁ
Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἀπεκάλυψε
τὰ μελλοντικὰ αὐτὰ γεγονότα,
τὰ ὁποῖα ἀσφαλῶς καὶ βεβαίως
θὰ πραγματοποιηθοῦν>. |
17
Καὶ αὐτοί, ποὺ θὰ ἀπομείνουν
ἀπὸ τοὺς ἰσχυροὺς καὶ
ἐπιδεξίους τοξότας ἀπογόνους τοῦ Κηδάρ,
θὰ εἶναι ὀλίγοι, διότι Κύριος ὁ Θεὸς
τοῦ Ἰσραὴλ ἐλάλησε καὶ ἐβεβαίωσε
τοῦτο καὶ δὲν χωρεῖ ἀμφιβολία
τις περὶ τοῦ ὅτι θὰ πραγματοποιηθῇ.
|