Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ί
ἐγένετό σοι νῦν, ὅτι ἀνέβητε
πάντες εἰς δώματα μάταια;
|
ροφητικὸς
λόγος ἐναντίον τῆς κοιλάδας
Σίων, ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ.
Τί
σᾶς συνέβη τώρα, ὥστε ὅλοι ἔχετε
ἀνέβη εἰς τὰ ἀνωφελῆ ἠλιακωτὰ
τῶν οἰκιῶν σας;
|
ί
σᾶς συνέβη τώρα καὶ ὅλοι ἀνεβήκατε
εἰς τὰς ταράτσας τῶν σπιτιῶν σας,
ἀπὸ τὰς ὁποίας καμμία ὠφέλεια
δὲν προέρχεται εἰς σᾶς;
|
2
Ἐνεπλήσθη ἡ πόλις βοώντων·
οἱ τραυματίαι σου οὐ τραυματίαι μαχαίρας,
οὐδὲ οἱ νεκροί σου νεκροὶ πολέμων.
|
2
Ἡ πόλις σας ἐγέμισεν ἀπὸ
κραυγὰς βοώντων ἀνθρώπων. Οἱ
τραυματίαι σου δὲν εἶναι τραυματίαι,
ποὺ ἐπλήγησαν μὲ μαχαίρας εἰς
πολεμικὰς μάχας, οὔτε οἱ νεκροί
σου εἶναι νεκροὶ πολέμων.
|
2
Ἐγέμισεν ἡ πόλις ἀπὸ κραυγάζοντας
ἐν ἀλογίστῳ ἒνθουσιασμῷ·
οἱ τραυματίαι σου ὅμως, τοὺς ὁποίους
μετ’ ὀλίγον θὰ ἔχῃς, δὲν θὰ
εἶναι τραυματίαι μαχαίρας ἐν μάχῃ, οὔτε
οἱ νεκροί σου θὰ εἶναι νεκροί, οἱ
ὁποῖοι ἔπεσαν ἐνδόξως εἰς
πολέμους. |
3
Πάντες οἱ ἄρχοντές σου πεφεύγασι,
καὶ οἱ ἁλόντες σκληρῶς δεδεμένοι
εἰσί, καὶ οἱ ἰσχύοντες
ἐν σοὶ πόρρω πεφεύγασι.
|
3
Ὅλοι οἱ ἄρχοντές σου ἔχουν τραπῇ
εἰς φυγήν, ὅσοι δὲ περιέπεσαν
αἰχμάλωτοι εἰς χεῖρας τῶν ἐχθρῶν,
εἶναι δεμένοι εἰς σκληρὰ
δεσμά. Ὅσοι δὲ εἶχαν κάποιαν
δύναμιν μεταξύ σας, ἔχουν φύγει τώρα
μακράν. |
3
Ὅλοι οἱ ἄρχοντές σου ἔχουν φύγει
πρὸ τοῦ εἰσβολέως, ἐγκαταλίποντες
ἀπροστάτευτον τὸν λαόν, καὶ ὅσοι συνελήφθησαν
ἀπὸ αὐτούς, εἶναι δεμένοι σκληρά,
καὶ οἱ ἔχοντες δύναμιν καὶ ἐξουσίαν
μεταξύ σου ἔχουν φύγει μακράν. |
4
Διὰ τοῦτο εἶπα· ἄφετέ με,
πικρῶς κλαύσομαι, μὴ κατισχύσητε παρακαλεῖν
με ἐπὶ τὸ σύντριμμα τῆς θυγατρὸς
τοῦ γένους μου. |
4
Διὰ τοῦτο εἶπα λέγει ὁ προφήτης·
ἀφήσατέ με νὰ κλαύσω πικρῶς.
Μὴ προσπαθῆτε νὰ μὲ παρηγορήσετε
διὰ τὴν καταστροφὴν τῆς Ἱερουσαλήμ,
τῆς πολυαγαπημένης αὐτῆς θυγατρὸς
τοῦ γένους μου.
|
4
Διὰ τοῦτο εἶπα: Ἀφήσατέ με καὶ
μὴ προσπαθεῖτε νὰ μὲ παρηγορήσετε.
Θὰ κλαύσω πικρά. Μὴ καταβάλετε δύναμιν νά μὲ
παρηγορῆτε διὰ τὴν συντριβὴν τῆς
πολυποθήτου μου ὡς θυγατρὸς τοῦ γένους μου.
|
5
Ὅτι ἡμέρα ταραχῆς καὶ ἀπωλείας
καὶ καταπατήματος καὶ πλάνησις παρὰ
Κυρίου σαβαὼθ ἐν φάραγγι Σιών·
πλανῶνται ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου,
πλανῶνται ἐπὶ τὰ ὄρη.
|
5
Ἀφήσατέ με ἐλεύθερον
νὰ χύσω πικρὰ δάκρυα, διότι
ἔφθασεν ἡ μεγάλη ἡμέρα τῆς
ἀναταραχῆς καὶ πανωλεθρίας, τοῦ
καταπατήματος τῆς ἱερᾶς πόλεως
καὶ ὅλων τῶν ἐν αὐτῇ·
ὁ διασκορπισμὸς καὶ ἡ περιπλάνησις
τῶν κατοίκων εἰς τὰς φάραγγας
Σιών, γίνεται κατὰ παραχώρησιν Κυρίου
τοῦ παντοκράτορος.
Περιπλανῶνται ἀπὸ μικροὺ ἕως
μεγάλου, περιπλανῶνται φοβισμένοι
ἐπάνω εἰς τὰ ὅρη.
|
5
Θὰ κλαύσω πικρά. Διότι ἡμέρα ταραχῆς καὶ
ὀλέθρου καὶ καταπατήματος τῆς πόλεως καὶ
πάντων τῶν ἐν αὐτῇ καὶ διασκορπισμὸς
κατὰ παραχώρησιν καὶ ὀργὴν παρὰ
τοῦ Κυρίου τῶν Δυνάμεων ἐπέρχεται εἰς
τὴν κοιλάδα Ἱερουσαλήμ· ὅλοι οἱ κάτοικοί
της ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου διασκορπισμένοι
εἰς τὰ βουνὰ πλανῶνται εἰς αὐτά,
χωρὶς νὰ ξεύρουν ποὺ πηγαίνουν.
|
6
Οἱ δὲ Ἐλαμῖται ἔλαβον φαρέτρας,
ἀναβάται ἄνθρωποι ἐφ' ἵπποις
καὶ συναγωγὴ παρατάξεως.
|
6
Οἱ Ἐλαμῖται ὅμως ἐπῆραν
τὰς φαρέτρας των, εἶναι ἄνθρωποι ἱππεῖς
καὶ πεζοί, ἱκανοὶ καὶ πολεμικοί.
|
6
Οἱ δὲ Ἐλαμῖται ἔλαβον φαρέτρας,
εἶναι δὲ οὔτοι ἄνθρωποι ἔφιπποι
καὶ πεζοὶ συγκεκροτημένοι εἰς παράταξιν.
|
7
Καὶ ἔσονται αἱ ἐκλεκταὶ φάραγγές
σου πλησθήσονται ἁρμάτων, οἱ δὲ
ἱππεῖς ἐμφράξουσι τὰς πύλας
σου· |
7
Αἱ ἐκλεκταί σου κοιλάδες, ὦ
Ἱερουσαλήμ, θὰ πλημμυρίσουν ἀπὸ
τὰ πολεμικὰ ἅρματά των. Οἱ ἱππεῖς
τῶν ἐχθρῶν σου θὰ φράξουν τὰς
θύρας ἀπὸ τὰ τείχη σου.
|
7
Καὶ θὰ συμβῇ, ὥστε αἱ ἐκλεκταί
σου κοιλάδες, ὦ Ἱερουσαλήμ, νὰ γεμίσουν
ἀπὸ ἅρματα πολεμικά, οἱ δὲ ἱππεῖς
θὰ φράξουν τὰς πύλας σου, ἐμποδίζοντες
τὸν ἐφοδιασμόν σου, |
8
καὶ ἀνακαλύψουσι τὰς πύλας Ἰούδα·
καὶ ἐμβλέψονται τῇ ἡμέρᾳ
ἐκείνῃ εἰς τοὺς ἐκλεκτοὺς
οἴκους τῆς πόλεως |
8
Θὰ ἀνοίξουν ἐν τέλει τὰς
πύλας της πόλεως τῆς περιοχῆς Ἰούδα.
Καὶ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην
οἱ ἄνθρωποί σου θὰ στρέψουν
μὲ προσδοκίαν τὰ βλέμματά των
καὶ θὰ προστρέξουν εἰς τοὺς
καλοκτισμένους ὀχυροὺς καὶ ὡλισμένους
οἴκους τῆς πόλεως, μὲ τὴν ἐλπίδα
νὰ εὔρουν σωτηρίαν καὶ νὰ ἀντιτάξουν
ἄμυναν.
|
8α
καὶ θὰ ἀνακαλύψουν τὰς πύλας τοῦ
Ἰούδα, ὥστε φρουροῦντες αὐτὰς
νὰ καταστήσουν τὸν ἀποκλεισμὸν πλήρη.
8β
Καὶ θὰ στρέψουν πλήρη ἐλπίδος τὰ βλέμματά
των κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἰς
τοὺς ἐξεπίτηδες καλοφτιασμένους οἴκους τῆς
πόλεως, τοὺς περιλαμβάνοντας ἀσφαλῶς τὰ
πρὸς ὑπεράσπισίν της πολεμεφόδια.
|
9
καὶ ἀνακαλύψουσι τὰ κρυπτὰ τῶν
οἴκων τῆς ἄκρας Δαυίδ. Καὶ εἴδοσαν
ὅτι πλείους εἰσὶ καὶ ὅτι
ἀπέστρεψε τὸ ὕδωρ τῆς ἀρχαίας
κολυμβήθρας εἰς τὴν πόλιν
|
9
Θὰ ἀποκαλύψουν τὰ ἀπόκρυφα
τῶν οἴκων καὶ τῶν ἀποθηκῶν
τῆς ἀκροπόλεως Δαυίδ, διὰ νὰ
ἐξοπλισθοῦν μὲ τὰ ὅπλα, ποὺ
θὰ εὔρουν ἐκεῖ. Οἱ ἄρχοντές
σου καὶ ὅλοι εἶδον ὅτι εἶναι
πάρα πολλοὶ οἱ ἐχθροί σου·
ὁ δὲ βασιλεὺς διὰ τὸ ἐνδεχόμενον
τοῦτο εἶχε διοχετεύσει τὸ ὕδωρ
τῆς ἀρχαίας δεξαμενῆς εἰς τὸ
ἐσωτερικὸν τῆς πόλεως.
|
9
Καὶ θὰ ἀποκαλύψουν τὰ ἀπόκρυφα
τῶν οἴκων καὶ ἀποθηκῶν τῆς
ἀκροπόλεως Δαβίδ, διὰ νὰ ἐξοπλισθοῦν
ἐξ αὐτῶν. Καὶ εἶδαν οἱ
ἄρχοντες τῆς Ἱερουσαλὴμ ὅτι
οἱ ἐχθροὶ εἶναι περισσότεροι καὶ
ὅτι εἶχε τὴν πρόβλεψιν ὁ βασιλεὺς
νὰ διοχετεύσῃ τὸ ὕδωρ τῆς παλαιᾶς
δεξαμενῆς μέσα εἰς τὴν πόλιν·
|
10
καὶ ὅτι καθείλοσαν τοὺς οἴκους
Ἱερουσαλὴμ εἰς ὀχύρωμα τείχους
τῇ πόλει. |
10
Εἶδον ἀκόμη ὅτι κατεδάφισαν
οἴκους τῆς Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ
ἐπιδιορθώσουν καὶ ὀχυρώσουν
τὸ τεῖχος τῆς πόλεως.
|
10
καὶ εἶδαν ἀκόμη ὅτι ἐκρήμνισαν
τὰ σπίτια τῆς Ἱερουσαλήμ, ποὺ ἦσαν
πλησίον τοῦ τείχους, διὰ νὰ ὀχυρώσουν
τὸ τεῖχος τῆς πόλεως.
|
11
Καὶ ἐποιήσατε ἐαυτοῖς ὕδωρ
ἀναμέσον τῶν δύο τειχῶν ἐσώτερον
τῆς κολυμβήθρας τῆς ἀρχαίας
καὶ οὐκ ἐνεβλέψατε εἰς τὸν
ἐπ' ἀρχῆς ποιήσαντα αὐτὴν
καὶ τὸν κτίσαντα αὐτὴν οὐκ
εἴδετε. |
11
Ἀνάμεσα εἰς τὰ δύο τείχη
τῆς πόλεώς σας ἐφέρατε νερὸ
εἰς τὸ ἐσωτερικὸν μέρος ἀπὸ
ἀρχαίαν δεξαμενήν, ἐλάβατε τὰ
μέτρα, ποὺ ἐκρίνατε, ἀλλὰ
δὲν ὑψώσατε τὸ βλέμμα σας πρὸς
Ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος ἐξ ἀρχῆς
ἐποίησε τὴν πόλιν αὐτήν,
πρὸς τὸν Θεόν. Πρὸς τὸν κτίστην
τῆς πόλεως δὲν ἐστρέψατε τὸ
βλέμμα σας.
|
11
Καὶ ἐφτιάσατε διὰ τοὺς ἑαυτούς
σας ὕδωρ μεταξὺ τῶν δύο τειχῶν, πιὸ
μέσα ἀπὸ τὴν παλαιὰν δεξαμενήν, καὶ
δὲν ἐστρέψατε τὰ βλέμματά σας εἰς
Ἐκεῖνον, ὁ Ὁποῖος ἐξ ἀρχῆς
ἐποίησε τὴν πόλιν, καὶ δὲν εἴδατε
Ἐκεῖνον, ὁ Ὁποῖος ἔκτισεν
αὐτήν. |
12
Καὶ ἐκάλεσε Κύριος Κύριος σαβαὼθ
ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ
κλαυθμὸν καὶ κοπετὸν καὶ ξύρησιν
καὶ ζῶσιν σάκκων, |
12
Κατὰ δὲ τὴν ἡμέραν ἐκείνην
ὁ Κύριος, ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων,
σᾶς ἐκάλεσεν εἰς θρῆνον καὶ
κοπετὸν μετανοίας. Σᾶς ἐκάλεσε
νὰ ξυρίσετε τὴν κεφαλήν σας, νὰ
περιζωσθῆτε εἰς ἔνδειξιν πένθους σάκκινα
ἐνδύματα.
|
12
Καὶ ἐκάλεσεν ὁ Κύριος, ὁ Κύριος τῶν
Δυνάμεων, κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην
εἰς μετάνοιαν μετὰ κλαυθμοῦ καὶ κοπετοῦ
καὶ εἰς βαθεῖαν ἐκδήλωσιν πένθους
διὰ ξυρήσεως τῆς κεφαλῆς καὶ διὰ
ζωσίματος σάκκων. |
13
αὐτοὶ δὲ ἐποιήσαντο εὐφροσύνην
καὶ ἀγαλλίαμα σφάζοντες μόσχους
καὶ θύοντες πρόβατα, ὥστε φαγεῖν
κρέατα καὶ πιεῖν οἶνον λέγοντες·
φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ
ἀποθνήσκομεν. |
13
Σεῖς ὅμως ὠργανώσατε καὶ ἐπεδόθητε
εἰς συμπόσια εὐφροσύνης καὶ
ἀγαλλιάσεως. Ἐσφάξατε μόσχους,
ἐθυσιάσατε πρόβατα, ὥστε νὰ
τρώγετε κρέατα καὶ νὰ πίνετε
οἶνον λέγοντες· <ἂς φάμε καὶ
ἂς πιοῦμε, διότι αὔριον πεθαίνομε>!
|
13
Αὐτοὶ ὅμως ἐπεδόθησαν εἰς διασκεδάσεις,
εἰς εὐφροσύνην καὶ εἰς ἀσυλλόγιστον
χαράν, σφάζοντες μοσχάρια καὶ θυσιάζοντες πρόβατα, ὥστε
προετοιμάζοντες συμπόσια νὰ τρώγουν κρέατα καὶ
νὰ πίνουν οἶνον λέγοντες: Ἂς φάγωμεν καὶ
ἂς πίωμεν. Διότι αὔριον πεθαίνομεν.
|
14
Καὶ ἀνακεκαλυμμένα ταῦτά ἐστιν
ἐν τοῖς ὠσὶ Κυρίου σαβαώθ,
ὅτι οὐκ ἁφεθήσεται ὑμῖν
αὕτη ἡ ἁμαρτία , ἕως ἂν
ἀποθάνητε. |
14
Ὅλα αὐτὰ εἶναι φανερὰ καὶ
γνωστὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου τῶν
δυνάμεων. Αὐτὴ δὲ ἡ μεγάλη
σας ἁμαρτία δὲν πρόκειται νὰ
συγχωρηθῇ μέχρι καὶ τοῦ θανάτου
σας. |
14
Καὶ αὐτὰ ποὺ λέγουν καὶ πράττουν,
εἶναι φανερὰ καὶ γνωστὰ εἰς
τὰ ὦτα τοῦ Παντοδυνάμου Κυρίου, διότι Αὐτὸς
ἔχει ἤδη ἀποφασίσει ὅτι δὲν
θὰ σᾶς συγχωρηθῇ ἡ ἁμαρτία
σας αὐτή, ἕως ὅτου ἀποθάνετε δι’ αὐτήν.
|
15
Τάδε λέγει Κύριος σαβαώθ· πορεύου
εἰς τὸ παστοφόριον, πρὸς Σομνᾶν
τὸν ταμίαν καὶ εἶπον αὐτῷ·
|
15
Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος τῶν
δυνάμεων ὁ παντοκράτωρ εἰς τὸν
Ἡσαΐαν· <πήγαινε εἰς τὸ κελλὶ
τοῦ ναοῦ, πρὸς τὸν Σομνᾶν τὸν
ταμίαν καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτόν·
|
15
Αὐτὰ λέγει εἰς ἐμὲ τὸν
προφήτην ὁ Κύριος τῶν Δυνάμεων: Πήγαινε εἰς
τὸ προσηρτημένον εἰς τὸν Ναὸν σκευοφυλάκων,
εἰς τὸν Σομνάν, τὸν ταμίαν καὶ διαχειριστὴν
τοΰ βασιλικοῦ καὶ ἱεροῦ χρήματος,
καὶ εἰπὲ εἰς αὐτόν:
|
16
τί σὺ ὧδε, καὶ τί σοί
ἐστιν ὧδε, ὅτι ἐλατόμησας σεαυτῷ
ὧδε μνημεῖον καὶ ἐποίησας σεαυτῷ
ἐν ὑψηλῷ μνημεῖον καὶ ἔγραψας
σεαυτῷ ἐν πέτρᾳ σκηνήν;
|
16
Διατὶ σὺ εὐρίσκεσαι ἐδῶ;
Ποίαν θέσιν καὶ ποῖον δικαίωμα
ἔχεις σὺ ἐδῶ; Σὲ ἐρωτῶ,
διότι ἐσκάλισες εἰς τὸν ἐδῶ
βράχον τάφον διὰ τὸν ἑαυτόν
σου. Ἔφτιασες διὰ τὸν ἑαυτόν
σου εἰς καταφανὲς καὶ περίοπτον σημεῖον
τῆς πόλεως μνημεῖον. Ἐχάραξες
εἰς τὴν βραχώδη πέτραν κατοικίαν
διὰ τὸν ἑαυτόν σου.
|
16
Διατὶ σὺ εἶσαι ἐδῶ; Καὶ
ποία θέσις ὑπάρχει εἰς σὲ ἐδῶ;
Σὲ ἐρωτῶ, διότι ἐσκάλισες μέσα
εἰς τὸν ἐδῶ βράχον μνημεῖον
διὰ τὸν ἑαυτόν σου καὶ ἔφτιασες
διὰ τὸν ἑαυτόν σου εἰς ὑψηλὸν
σημεῖον τῆς πόλεως μνημεῖον καὶ ἐχάραξες
μέσα εἰς τὸ βάθος τῆς πέτρας διὰ τὸν
ἑαυτόν σου κατοικίαν. |
17
Ἰδοὺ δὴ Κύριος σαβαὼθ ἐκβαλεῖ
καὶ ἐκτρίψει ἄνδρα καὶ ἀφελεῖ
τὴν στολήν σου καὶ τὸν στέφανόν
σου τὸν ἔνδοξον |
17
Ἰδού, ὅμως ὅτι ὁ Κύριος
τῶν δυνάμεων ὁ παντοκράτωρ, θὰ
σὲ ἐκδιώξῃ, ὦ ἄνθρωπε,
θὰ σὲ ἐξαφανίσῃ, θὰ ἀφαιρέσῃ
τὴν πολυτελῆ στολήν σου καὶ τὸν
ἔνδοξον στέφανόν σου.
|
17
Καὶ ἰδοὺ λοιπὸν ὁ Κύριος τῶν
Δυνάμεων θὰ ἐκβάλῃ καὶ θὰ
ἀφανίσῃ σέ, τὸν ἄνδρα τὸν τόσον
περίβλεπτον, καὶ θὰ ἀφαιρέσῃ
τὴν στολήν σου καὶ τὸν λαμπρὸν στέφανον,
τὸν ὁποῖον ὡσὰν στέμμα φορεῖς.
|
18
καὶ ρίψει σε εἰς χώραν
μεγάλην καὶ ἀμέτρητον, καὶ
ἐκεῖ ἀποθανῇ·
καὶ θήσει τὸ ἅρμα σου τὸ καλὸν
εἰς ἀτιμίαν καὶ τὸν οἶκον
τοῦ ἄρχοντός
σου εἰς καταπάτημα·
|
18
Θὰ σὲ ἀπορρίψῃ ὁ Κύριος
εἰς χώραν μεγάλην καὶ ἀπέραντον
καὶ ἐκεῖ θὰ ἀποθάνῃς
ἔρημος. Τὸ λαμπρὸν καὶ ὡραῖον
ἅρμα σου θὰ τὸ ἐξευτελίσῃ
καὶ τὸ σπίτι τοῦ ἄρχοντος, τὸν
ὁποῖον σὺ ἐθεωροῦσες ἰδικόν
σου προστάτην, θὰ τὸ παραδώσῃ
ὁ Κύριος εἰς τοὺς ἐπιδρομεῖς
πρὸς καταπάτησιν.
|
18
Καὶ θὰ σὲ ρίψῃ ὁ Κύριος εἰς
χώραν μεγάλην καὶ ἀπέραντον, ποὺ δυσκόλα
μετρεῖται, καὶ ἐκεῖ θὰ ἀποθάνῃς.
Καὶ θὰ καταστήσῃ τὸ εὐπρεπὲς
καὶ λαμπρὸν ἅρμα σου ἄτιμον, καὶ
τὸ σπίτι τοῦ ἄρχοντος, ποὺ σὲ
ὑποστηρίζει, θὰ γίνῃ καταπάτημα τῶν
εἰσβολέων. |
19
καὶ ἀφαιρεθήσῃ ἐκ τῆς
οἰκονομίας σου καὶ ἐκ τῆς στάσεώς
σου. |
19
Θὰ ἀποπεμφθῇς ἀπὸ τὴν
διαχείρισιν καὶ ἀπὸ τὴν θέσιν
εἰς τὴν ὁποίαν σήμερον φαίνεσαι,
ὅτι στέκεσαι μὲ σταθερότητα.
|
19
Καὶ θὰ σοῦ ἀφαιρεθῇ ἡ
διαχείρισις καὶ θὰ ἀποβληθῇς ἐκ
τῆς θέσεως, εἰς τὴν ὁποίαν σήμερον
φαίνεσαι να στέκεσαι στερεά. |
20
Καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ
ἐκείνῃ καλέσω τὸν παῖδά
μου Ἐλιακεὶμ τὸν τοῦ Χελκίου
|
20
Καὶ θὰ συμβῇ κατὰ τὴν ἡμέραν
ἐκείνην, ποὺ σὺ θὰ ἐκδιωχθῇς,
ἐγὼ θὰ καλέσω ἀπὸ τὴν
αἰχμαλωσίαν τὸν δοῦλον μου τὸν
Ἐλιακείμ, τὸν υἱὸν τοῦ
Χελκίου.
|
20
Καὶ θὰ συμβῇ κατὰ τὴν ἡμέραν
ἐκείνην τῆς ἐκδιώξεώς σου καὶ
τῆς αἰχμαλωσίας σου νὰ καλέσω τὸν
δοῦλόν μου Ἐλιακείμ, τὸν υἱὸν
τοῦ Χελκίου. |
21
καὶ ἐνδύσω αὐτὸν τὴν στολήν
σου καὶ τὸν στέφανόν σου δώσω
αὐτῷ καὶ κράτος καὶ τὴν
οἰκονομίαν σου δώσω εἰςτὰς χεῖρας
αὐτοῦ, καὶ ἔσται ὡς πατὴρ
τοῖς ἐνοικοῦσιν ἐν Ἱερουσαλὴμ
καὶ τοῖς ἐνοικοῦσιν ἐν Ἰούδᾳ.
|
21
Θὰ τὸν ἐνδύσω μὲ τὴν ἰδικήν
σου λαμπρὰν στολήν, θὰ δώσω εἰς
αὐτὸν τὸν ἰδικόν σου στέφανον
τῆς δόξης. Θὰ παραδώσω εἰς τὰ
χέρια του τὴν ἐξουσίαν καὶ τὴν
διαχείρισίν σου. Αὐτὸς δὲ διὰ
τὴν ἀξιοπιστίαν καὶ τὴν ἀγάπην
του θὰ εἶναι σὰν πατέρας δι' ἐκείνους,
ποὺ κατοικοῦν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ,
καὶ γενικώτερα διὰ τοὺς κατοίκους
τῆς Ἰουδαίας.
|
21
Καὶ θὰ τὸν ἐνδύσω τὴν
ἐπίσημον στολήν, ποὺ φέρεις σύ, καὶ τὸ
διάδημά σου θὰ δώσω εἰς αὐτὸν καὶ
τὴν ἐξουσίαν καὶ τὴν διαχείρισίν σου
θὰ δώσω εἰς τὰς χεῖρας του· καὶ
θὰ εἶναι σὰν πατέρας εἰς αὐτούς,
ποὺ κατοικοῦν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ
εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Ἰουδαίας.
|
22
Καὶ δώσω τὴν δόξαν Δαυὶδ αὐτῷ,
καὶ ἄρξει, καὶ οὐκ ἔσται ὁ
ἀντιλέγων. Καὶ δώσω αὐτῷ
τὴν κλεῖδα οἴκου Δαυὶδ ἐπὶ
τῷ ὤμῳ αὐτοῦ καὶ ἀνοίξει,
καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἀποκλείων,
καὶ κλείσει καὶ οὐκ ἔσται ὁ
ἀνοίγων. |
22
Θὰ δώσω εἰς αὐτὸν τὴν
δόξαν τοῦ Δαδίδ, θὰ γίνῃ
ἄρχων καὶ δὲν θὰ ὑπάρξῃ
κανείς, ὁ ὁποῖος θὰ ἀντιλέγῃ
καὶ θὰ άντιπράττῃ εἰς
αὐτόν. Θὰ τοῦ δώσω τὸ
κλειδὶ τοῦ οἴκου τοῦ Δαδίδ.
Αὐτὸς μόνος θὰ τὸ κατέχῃ.
Θὰ τὸ φέρῃ εἰς τοὺς ὤμους
του ὡς δεῖγμα τῆς ἐξουσίας του.
Αὐτὸς θὰ ἀνοίγῃ καὶ
κανεὶς δὲν θὰ μπορῇ νὰ κλείῃ.
Θὰ κλείῃ καὶ κανεὶς δὲν
θὰ ἠμπορῇ νὰ ἀνοίγῃ.
|
22
Καὶ θὰ δώσω εἰς αὐτὸν τὴν
δόξαν τοῦ Δαβίδ, καὶ θὰ γίνῃ ἄρχων,
καὶ δὲν θὰ ὑπάρχῃ κανείς, ποὺ
να ἀντιλέγῃ εἰς αὐτόν. Καὶ θὰ
τοῦ δώσω τὴν κλεῖδα τοῦ οἴκου
τοῦ Δαβίδ, τὴν ὁποίαν μόνος αὐτὸς
θὰ κατέχῃ, φέρων αὐτὴν ἐπὶ
τοῦ ὤμου του· εἰς τρόπον ὥστε,
ὅταν αὐτὸς θὰ ἀνοίγῃ,
δὲν θὰ ὑπάρχῃ κανεὶς ποὺ
νὰ κλείῃ· καὶ θὰ κλείῃ
αὐτὸς καὶ δὲν θὰ ὑπάρχῃ
κανεὶς ποὺ νὰ ἀνοίγῃ.
|
23
Καὶ στήσω αὐτὸν ἄρχοντα ἐν
τόπῳ πιστῷ, καὶ ἔσται εἰς
θρόνον δόξης τοῦ οἴκου τοῦ πατρὸς
αὐτοῦ. |
23
Θὰ τὸν ἀναδείξω καὶ θὰ
τὸν θέσω στερεὸν καὶ ἀμετακίνητον
ἄρχοντα. Ἡ ἐξουσία δὲ ποὺ
θὰ ἔχῃ, καὶ ὁ θρόνος ἐπὶ
τοῦ ὁποίου θὰ κάθεται, θὰ
εἶναι δόξα καὶ καύχημα τοῦ πατρικοῦ
του οἴκου. |
23
Καὶ θὰ τὸν στερεώσω ὡς ἄρχοντα
εἰς τόπον ἀμετακίνητον καὶ στερεόν, καὶ
θὰ εἶναι ὁ θρόνος, ἐπὶ τοῦ
ὁποίου θὰ κάθεται, ἐγκαλλώπισμα καὶ
καύχημα τοῦ πατρικοῦ τοῦ οἴκου.
|
24
Καὶ ἔσται πεποιθὼς ἐπ' αὐτὸν
πᾶς ἔνδοξος ἐν τῷ οἴκῳ
τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἀπὸ
μικροῦ ἕως μεγάλου, καὶ ἔσονται
ἐπικρεμαμένοι αὐτῷ.
|
24
Εἰς αὐτὸν θὰ ἔχῃ ἐστηριγμένην
τὴν πεποίθησίν του κάθε ἔνδοξος
εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός του,
ἀπὸ τὸν πιὸ μικρὸν ἔως
τὸν πιὸ μεγάλον. Ἀπὸ αὐτὸν
θὰ ἐξαρτῶνται καὶ θὰ κρέμονται>.
|
24
Καὶ θὰ ἔχῃ στηριγμένην τὴν πεποίθησίν
του ἐπ’ αὐτὸν κάθε ἔνδοξος ἐν
τῷ οἴκῳ τοῦ πατρός του, ἀπὸ
τὸν μικρὸν ἕως τὸν μεγάλον· καὶ
θὰ ἐξαρτῶνται καὶ θὰ κρέμανται
ἐξ αὐτοῦ. |
25
Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ
- τάδε λέγει Κύριος σαβαώθ - κινηθήσεται
ὁ ἄνθρωπος ὁ ἐστηριγμένος ἐν
τόπῳ πιστῷ καὶ ἀφαιρεθήσεται·
καὶ πεσεῖται, καὶ ἐξολοθρευθήσεται
ἡ δόξα ἡ ἐπ' αὐτόν, ὅτι
Κύριος ἐλάλησεν. |
25
Εἰς μεταγενεστέραν ὅμως ἐποχήν,
προαναγγέλλει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων
ὁ παντοκράτωρ, ἀπόγονοι τοῦ
Ἐλιακείμ, ποὺ εἶχαν στηριχθῇ
εἰς τὸν ἀμετακίνητον αὐτὸν
τόπον τῆς Ἱερουσαλήμ, θὰ μετακινηθοῦν,
θὰ ἀφαιρεθῇ ἀπὸ αὐτοὺς
ὁ τόπος των. Ἔτσι δὲ ἡ δόξα,
τὴν ὁποίαν εἶχαν, θὰ πέσῃ
καὶ θὰ ἐξαφανισθῇ. Αὐτὰ
δὲ θὰ πραγματοποιηθοῦν ἀσφαλῶς
καὶ βεβαίως, διότι ὁ Κύριος
τὰ ἀπεκάλυψε. |
25
Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τῆς
εἰς Βαβυλῶνα ἐξορίας - αὐτὰ
λέγει καὶ βεβαιώνει ὁ Κύριος τῶν Δυνάμεων
- θὰ μετακινηθῇ ὁ ἄνθρωπος ὁ
στηριγμένος καὶ στερεωμένος εἰς τόπον ἀμετακίνητον
καὶ στερεόν, καὶ θὰ ἀφαιρεθῇ
ἀπὸ τὸν τόπον αὐτὸν καὶ
θὰ πέσῃ καὶ θὰ ἐξολοθρευθῇ
ἡ δόξα, ποὺ ἦτο ἐπ’ αὐτοῦ,
διότι τὸ εἶπεν ὁ Κύριος. |