Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ὐφράνθητι,
ἔρημος διψῶσα, ἀγαλλιάσθω ἔρημος
καὶ ἀνθήτω ὡς κρίνον,
|
λημμύρισε
τώρα ἀπὸ εὐφροσύνην καὶ
χαρὰν σὺ ἡ ἔρημος, ἡ ὁποία
προηγουμένως ἐδιψοῦσες. Ἂς ἀγάλλεται
τώρα ἡ ἔρημος καὶ ἂς ἀνθίσῃ
σὰν τοὺς κρίνους.
|
ὐφράνθητι
τώρα, ὦ ἔρημος, ποὺ ἐδιψοῦσες,
καὶ ἂς ἀγάλλεται ἡ ἔρημος
καὶ ἂς ἀνθῇ ὡσὰν κρίνον.
|
2
καὶ ἐξανθήσει καὶ ὑλοχαρήσει
καὶ ἀγαλλιάσεται τὰ ἔρημα τοῦ
Ἰορδάνου· καὶ ἡ δόξα τοῦ
Λιβάνου ἐδόθη αὐτῇ καὶ
ἡ τιμὴ τοῦ Καρμήλου, καὶ ὁ
λαός μου ὄψεται τὴν δόξαν Κυρίου
καὶ τὸ ὕψος τοῦ Θεοῦ.
|
2
Αἱ ἔρημοι, περιοχαὶ τοῦ Ἰορδάνου
θὰ πλημμυρίσουν ἀπὸ ἀγαλλίασιν,
διότι θὰ γεμίσουν ἀπὸ πλουσίαν
βλάστησιν καὶ ἄνθη. Ἡ δόξα τοῦ
γεμάτου ἀπὸ κέδρους Λιβάνου
καὶ ἡ τιμὴ τοῦ περιφήμου, διὰ
τὴν πυκνὴν βλάστησίν του, ὄρους
Καρμήλου ἐδόθη εἰς τὴν χώραν
τῆς Ἰουδαίας. Καὶ ὁ λαός
μου θὰ ἴδῃ τὴν δόξαν τοῦ
Κυρίου καὶ τὴν μεγαλοπρέπειαν τοῦ
Θεοῦ.
|
2
Καὶ θὰ γεμίσουν μὲ ἄνθη καὶ
πλουσίαν βλάστησιν καὶ θὰ σκιρτήσουν τὰ
ἔρημα μέρη τοῦ Ἰορδάνου. Καὶ ἡ
δόξα τοῦ Λιβάνου, τοῦ φημισμένου διὰ τὰς
κέδρους του, ἐδόθη εἰς τὴν ἔρημον
αὐτήν, καθὼς καὶ ἡ τιμὴ τοῦ
Καρμήλου, τοῦ διακρινομένου διὰ τὴν πλουσίαν
βλάστησίν του· καὶ ὁ λαός μου θὰ ἴδη
τὴν δόξαν τοῦ Κυρίου καὶ τὸ ὑψηλὸν
καὶ ἀπρόσιτον μεγαλεῖον τοῦ Θεοῦ.
|
3
Ἰσχύσατε, χεῖρες ἀνειμέναι καὶ
γόνατα παραλελυμένα· |
3
Πάρετε, λοιπόν, τώρα δύναμιν χεῖρες
ἐξησθενημέναι καὶ γόνατα παραλελυμένα.
|
3
Λάβετε δύναμιν, χεῖρες ἐξησθενημέναι καὶ
γόνατα παραλελυμένα. |
4
παρακαλέσατε, οἱ ὀλιγόψυχοι τῇ
διανοίᾳ· ἰσχύσατε, μὴ φοβεῖσθε·
ἰδοὺ ὁ Θεὸς ἡμῶν κρίσιν
ἀνταποδίδωσι καὶ ἀνταποδώσει,
αὐτὸς ἥξει καὶ σώσει ἡμᾶς.
|
4
Παρηγορηθῆτε καὶ πάρετε θάρρος σεῖς,
ποὺ ἔχετε ὀλιγοψυχήσει κατὰ
τὴν καρδίαν. Πάρετε δύναμιν καὶ
μὴ φοβεῖσθε· ἰδοὺ ὁ Θεός
μας ἀνταποδίδει τὸ δίκαιον καὶ
θὰ τὸ ἀποδώσῃ. Τώρα αὐτὸς
θὰ ἔλθῃ καὶ θὰ σώσῃ
ὅλους μας. |
4
Παρηγορήσατε σεῖς, οἱ ἀπεσταλμένοι μου,
καὶ εἴπατε· σεῖς, ποὺ ἕνεκα
σκέψεων καὶ λογισμῶν ὀλιγοπιστίας κατηντήσατε
εἰς ὀλιγοψυχίαν, λάβετε δύναμιν, μὴ φοβεῖσθε·
ἰδοὺ ὁ Θεός μας ἀνταποδίδει
τὸ δίκαιον καὶ θὰ ἀνταποδώσῃ
τοῦτο καὶ τώρα· Αὐτὸς θὰ ἔλθῃ
καὶ θὰ σώσῃ ὅλους μας. |
5
Τότε ἀνοιχθήσονται ὀφθαλμοὶ
τυφλῶν, καὶ ὦτα κωφῶν ἀκούσονται.
|
5
Τότε θὰ ἀνοιχθοῦν τὰ μάτια
τῶν τυφλῶν καὶ τὰ αὐτιὰ
τῶν κωφῶν θὰ ἀκούσουν.
|
5
Τότε θὰ ἀνοιχθοῦν ὀφθαλμοὶ τυφλῶν,
καὶ αὐτιὰ κωφῶν θὰ ἀκούσουν.
|
6
Τότε ἁλεῖται ὡς ἔλαφος ὁ
χωλός, τρανὴ δὲ ἔσται γλῶσσα
μογιλάλων, ὅτι ἐρράγη ἐν τῇ
ἐρήμῳ ὕδωρ καὶ φάραγξ
ἐν γῇ διψώσῃ·
|
6
Τότε ὁ χωλός, θεραπευμένος πλέον,
θὰ πηδᾷ σὰν τὸ ἐλάφι.
Μεγαλόφωνος καὶ ρητορεύουσα θὰ εἶναι
αἱ γλῶσσα τῶν βωβῶν, διότι ἐξέσπασε
κα ἀνεπήδησεν ἄφθονο νερὸ εἰς
τὴν ἔρημον, καὶ φάραγξ γεμάτη
νερὸ εἰς τὴν ἔως τώρα ξηρὰν
καὶ διψασμένην γῆν.
|
6
Τότε θὰ πηδήσῃ ὡσὰν ἔλαφος θεραπευόμενος
ὁ χωλός, καθαρὰ δὲ καὶ εὐδιάκριτος
θὰ εἶναι ἡ γλῶσσα τῶν βωβῶν,
διότι ἐξέσπασεν ἄφθονον νερὸν εἰς
τὴν ἔρημον καὶ φάραγξ γεμάτη νερὸν
εἰς γῆν ξηρὰν καὶ διψῶσαν.
|
7
καὶ ἔσται ἡ ἄνυδρος εἰς ἕλῃ,
καὶ εἰς τὴν διψῶσαν γῆν πηγὴ
ὕδατος ἔσται· ἐκεῖ ἔσται
εὐφροσύνη ὀρνέων, ἐπαύλεις
καλάμου καὶ ἕλῃ.
|
7
Ἡ ἔως τώρα ξηρὰ καὶ ἄνυδρος
γῆ, θὰ μεταβληθῇ εἰς λίμνην
καὶ εἰς τὴν ξηρὰν καὶ διψασμένην
περιοχὴν θὰ ἀναβλύσουν καὶ θὰ
ὑπάρχουν πηγαὶ ὑδάτων. Ἐκεῖ
θὰ εἶναι χαρὰ καὶ ἀνάπαυσις
διὰ τὰ πτηνὰ τὸ οὐρανοῦ,
ἐκτάσεις ὑδροχαρῶν καλάμῳ
καὶ λίμναι.
|
7
Καὶ θὰ μεταβληθῇ ἡ ἄνυδρος καὶ
ξηρὰ γῆ εἰς ἕλη· καὶ εἰς
γῆν ποὺ διψᾷ καὶ δὲν ποτίζεται,
θὰ ὑπάρξῃ πηγὴ ὕδατος· ἐκεῖ
θὰ εἶναι εὐφροσύνη καὶ ἀναπαυτικὴ
διαμονὴ πτηνῶν, ἐκτάσεις καλάμου καὶ
θάμνοι φυόμενοι εἰς ὕδατα. |
8
Ἐκεῖ ἔσται ὁδὸς καθαρὰ
καὶ ὁδὸς ἁγία κληθήσεται,
καὶ οὐ μὴ παρέλθῃ ἐκεῖ
ἀκάθαρτος, οὐδὲ ἔσται ἐκεῖ
ὁδὸς ἀκάθαρτος· οἱ δὲ
διεσπαρμένοι πορεύσονται ἐπ' αὐτῆς
καὶ οὐ μὴ πλανηθῶσι.
|
8
Ἐκεῖ θὰ ὑπάρχῃ ὁδὸς
καθαρά, ὁδός, ἡ ὁποία
θὰ ὑνομασθῇ ἁγία. Κανεὶς
ἀκάθαρτος δὲν θὰ περάσῃ
ὅτι θὰ πατήσῃ ἐκεῖ. Οὔτε
θὰ ὑπάρξῃ εἰς τὴν περιοχὴν
ἐκείνην δρόμος ἀκάθαρτος. Οἱ
διασκορπισμένοι ἀνὰ τὰ διάφορα
μέρη καὶ ἐξόριστοι θὰ βαδίσουν
εἰς τὴν ὁδὸν αὐτήν. Δὲν
θὰ ὑπάρξῃ πλέον φόβος
νὰ παραπλανηθοῦν.
|
8
Ἐκεῖ θὰ ὑπάρχῃ ὁδὸς
καθαρὰ ἀπὸ ἐμπόδια. Καὶ ἡ
ὁδὸς αὐτὴ θὰ ὀνομασθῇ
ἁγία, καὶ δὲν θὰ περάσῃ
ἐκεῖ ἀκάθαρτος καὶ μολυσμένος, οὐδὲ
θὰ ὑπάρχῃ ἐκεῖ δρόμος ἀκάθαρτος·
οἱ διεσκορπισμένοι δὲ καὶ ἐξόριστοι
θὰ βαδίσουν ἐπ’ αὐτῆς καὶ κατ’
οὐδένα λόγον δὲν θὰ ἀποπλανηθοῦν.
|
9
Καὶ οὐκ ἔσται ἐκεῖ λέων,
οὐδὲ τῶν πονηρῶν θηρίων οὐ
μὴ ἀναβῇ ἐπ' αὐτήν, οὐδὲ
μὴ εὑρεθῇ ἐκεῖ, ἀλλὰ
πορεύσονται ἐν αὐτῇ λελυτρωμένοι
|
9
Εἰς τὴν ὀδὸν αὐτὴν δὲν
θὰ ὑπάρχῃ λέων καὶ κανένα
ἀπὸ τὰ ἐπικίνδυνα θηρία
δὲν θὰ ἀνεβῇ εἰς αὐτήν,
οὔτε καὶ θὰ εὑρεθῇ ἐκεῖ.
Ἀλλὰ διὰ τῆς ὀδοῦ αὐτῆς
θὰ βαδίσουν ὅλοι οἱ λυτρωμένοι
|
9
Καὶ δὲν θὰ εἶναι ἐκεῖ
λέων, οὔτε ἄλλο τι ἀπὸ τὰ ἄγρια
θηρία θὰ ἀναβῇ εἰς τὴν ὁδὸν
αὐτήν, οὔτε θὰ εὑρεθῇ ἐκεῖ,
ἀλλὰ θὰ πορευθοῦν διὰ τῆς
ὁδοῦ ταύτης οἰ ἐλευθερωμένοι
|
10
Καὶ συνηγμένοι διὰ Κύριον· καὶ
ἀποστραφήσονται καὶ ἥξουσιν εἰς
Σιὼν μετ' εὐφροσύνης, καὶ εὐφροσύνη
αἰώνιος ὑπὲρ κεφαλῆς αὐτῶν·
ἐπὶ γὰρ τῆς κεφαλῆς αὐτῶν
αἴνεσις καὶ ἀγαλλίαμα, καὶ εὐφροσύνη
καταλήψεται αὐτούς. Ἀπέδρα ὀδύνη,
λύπη καὶ στεναγμός. |
10
καὶ οἱ συνηθροισμένοι χάρις εἰς
τὴν δύναμιν τοῦ Κυρίου, θὰ ἐπιστρέψουν
ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν οἱ
λυτρωμένοι καὶ θὰ ἔλθουν εἰς
τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ χαρὰν καὶ
εὐφροσύνην. Αἰωνία καὶ ἀναφαίρετος
εὐφροσύνη θὰ στεφανώνῃ τὰς
κεφαλάς των. Διότι, ἐπάνω εἰς
τὴν κεφαλήν των, ὡσὰν στέφανος,
θὰ ὑπάρχῃ δοξολογία πρὸς
τὸν Θεὸν καὶ ἀγαλλίασις καρδίας·
ἡ εὐτυχία θὰ πλημμυρίσῃ
αὐτούς· θὰ ἔχῃ φύγει
ἀπὸ αὐτοὺς κάθε λύπη,
πόνος καὶ στεναγμός. |
10
καὶ συναθροισμένοι χάρις εἰς τὴν δύναμιν
τοῦ Κυρίου. Καὶ θὰ φύγουν μακρὰν ἀπὸ
τὸν τόπον τῆς ἐξορίας καὶ θὰ
ἔλθουν εἰς τὴν Σιὼν μὲ εὐφροσύνην
καὶ εὐφροσύνη αἰώνιος θὰ στεφανώνῃ
τὴν κεφαλήν των διότι ἐπὶ τῆς
κεφαλῆς των ὡς στέφανος θὰ καταλάβῃ
αὐτοὺς αἴνεσις καὶ ἀγαλλίαμα
καὶ εὐφροσύνη. Ἔφυγε γρήγορα καὶ μακρὰν
ἀπ’ αὐτῶν πόνος, λύπη καὶ στεναγμός.
|