΄Ησαίας : Κεφάλαιον Ξ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ωτίζου φωτίζου Ἱερουσαλήμ, ἥκει γάρ σου τὸ φῶς, καὶ ἡ δόξα Κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνατέταλκεν.
2 ἰδοὺ σκότος καλύψει γῆν ὡς γνόφος ἐπ' ἔθνη· ἐπὶ δὲ σὲ φανήσεται Κύριος καὶ ἡ δόξα αὐτοῦ ἐπὶ σὲ ὀφθήσεται.
3 Καὶ πορεύσονται βασιλεῖς τῷ φωτί σου καὶ ἔθνη τῇ λαμπρότητί σου.
4 Ἆρον κύκλῳ τοὺς ὀφθαλμούς σου καὶ ἰδὲ συνηγμένα τὰ τέκνα σου· ἰδοὺ ἥκασι πάντες οἱ υἱοί σου μακρόθεν, καὶ αἱ θυγατέρες σου ἐπ' ὤμων ἀρθήσονται.
5 Τότε ὄψη καὶ φοβηθήσῃ καὶ ἐκστήσῃ τῇ καρδίᾳ, ὅτι μεταβαλεῖ εἰς σὲ πλοῦτος θαλάσσης καὶ ἐθνῶν καὶ λαῶν. Καὶ ἥξουσί σοι
6 ἀγέλαι καμήλων, καὶ καλύψουσί σὲ κάμηλοι Μαδιὰμ καὶ Γαιφά· πάντες ἐκ Σαβὰ ἥξουσι φέροντες χρυσίον καὶ λίθον τίμιον καὶ τὸ σωτήριον Κυρίου εὐαγγελιοῦνται.
7 Καὶ πάντα τὰ πρόβατα Κηδὰρ συναχθήσονταί σοι καὶ κριοὶ Ναβαιὼθ ἥξουσί σοι, καὶ ἀνενεχθήσεται δεκτὰ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν μου, καὶ ὁ οἶκος τῆς προσευχῆς μου δοξασθήσεται.
8 Τίνες οἵδε ὡς νεφέλαι πέτανται καὶ ὡσεὶ περιστεραὶ σὺν νεοσσοῖς;
9 Ἐμὲ αἱ νῆσοι ὑπέμειναν καὶ πλοῖα θαρσὶς ἐν πρώτοις, ἀγαγεῖν τὰ τέκνα σου μακρόθεν καὶ τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν αὐτῶν μετ' αὐτῶν διὰ τὸ ὄνομα Κυρίου τὸ ἅγιον καὶ διὰ τὸ τὸν ἅγιον τοῦ Ἰσραὴλ ἔνδοξον εἶναι.
10 Καὶ οἰκοδομήσουσιν ἀλλογενεῖς τὸ τείχη σου, καὶ οἱ βασιλεῖς αὐτῶν παραστήσονταί σοι· διὰ γὰρ ὀργήν μου ἐπαταξά σε καὶ διὰ ἔλεον ἠγάπησά σε.
11 Καὶ ἀνοιχθήσονται αἱ πύλαι σου διαπαντός, ἡμέρας καὶ νυκτὸς οὐ χλεισθήσονται, εἰσαγαγεῖν πρὸς σὲ δύναμιν ἐθνῶν καὶ βασιλεῖς αὐτῶν ἀγομένους.
12 Τὰ γὰρ ἔθνη καὶ οἱ βασιλεῖς, οἵτινες οὐ δουλεύσουσί σοι, ἀπολοῦνται καὶ τὰ ἔθνη ἐρημίᾳ ἐρημωθήσεται.
13 Καὶ ἡ δόξα τοῦ Λιβάνου πρὸς σὲ ἥξει ἐν κυπαρίσσῳ καὶ πεύκῃ καὶ κέδρῳ ἅμα, δοξᾶσαι τὸν τόπον τὸν ἅγιόν μου καὶ τὸν τόπον τῶν ποδῶν μου δοξάσω.
14 Καὶ πορεύσονται πρὸς σε δεδοικότες υἱοὶ τῶν ταπεινωσάντων σε καὶ παροξυνάντων σε, καὶ κληθήσῃ Πόλις Κυρίου Σιὼν ἁγίου Ἰσραήλ.
15 Διὰ τὸ γεγενῆσθαί σε ἐγκαταλελειμμένην καὶ μεμισημένην, καὶ οὐκ ἦν ὁ βοηθῶν, καὶ θήσω σὲ ἀγαλλίαμα αἰώνιον, εὐφροσύνην γενεῶν γενεαῖς.
16 Καὶ θηλάσεις γάλα ἐθνῶν καὶ πλοῦτον βασιλέων φάγεσαι· καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγὼ Κύριος ὁ σώζων σε καὶ ἑξαιρούμενός σε ὁ Θεὸς Ἰσραήλ.
17 Καὶ ἀντὶ χαλκοῦ οἴσω σοι χρυσίον, ἀντὶ δὲ σιδήρου οἴσω σοι ἀργύριον, ἀντὶ δὲ ξύλων οἴσω σοι χαλκόν, ἀντὶ δὲ λίθων σίδηρον. Καὶ δώσω τοὺς ἄρχοντάς σου ἐν εἰρηνῃ καὶ τοὺς ἐπισκόπους σου ἐν δικαιοσύνῃ.
18 Καὶ οὐκ ἀκουσθήσεται ἔτι ἀδικία ἐν τῇ γῇ σου, οὐδὲ σύντριμμα οὐδὲ ταλαιπωρία ἐν τοῖς ὁρίοις σου, ἀλλὰ κληθήσεται Σωτήριον τὰ τείχη σου, καὶ αἱ πύλαι σου Γλύμμα.
19 Καὶ οὐκ ἔσται σοι ἔτι ὁ ἥλιος εἰς φῶς ἡμέρας, οὐδὲ ἀνατολὴ σελήνης φωτιεῖ σου τὴν νύκτα, ἀλλ' ἔσται σοι Κύριος φῶς αἰώνιον καὶ ὁ Θεὸς δόξα σου.
20 Οὐ γὰρ δύσεται ὁ ἥλιός σοι, καὶ ἡ σελήνη σοι οὐκ ἐκλείψει· ἔστοὶ γάρ σοι Κύριος φῶς αἰώνιον, καὶ ἀναπληρωθήσονται αἱ ἡμέραι τοῦ πένθους σου.
21 Καὶ ὁ λαός σου πᾶς δίκαιος, δι' αἰῶνος κληρονομήσουσι τὴν γῆν, φυλάσσων τὸ φύτευμα, ἔργα χειρῶν αὐτοῦ εἰς δόξαν.
22 Ὁ ὀλιγοστὸς ἔσται εἰς χιλιάδας καὶ ὁ ἐλάχιστος εἰς ἔθνος μέγα· ἐγὼ Κύριος κατὰ καιρὸν συνάξω αὐτούς.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ωτίζου, φωτίζου, ὦ Ἱερουσαλήμ, διότι ἔχει πλέον ἔλθει τὸ φῶς σου εἰς σέ, καὶ ἡ δόξα τοῦ Κυρίου ἔχει ἀνατείλει ἐπάνω σου.
2 Ἰδού, σκότος θὰ καλύψῃ ὁλόκληρον τὴν γῆν. Ὡσὰν πυκνόν, σκοτεινὸν καὶ ἀδιαπέραστον νέφος, θὰ ἀπλωθῇ καὶ θὰ καλύψῃ ὅλα τὰ ἔθνη. Εἰς σὲ ὅμως θὰ φανῇ ὁ ἔνδοξος Κύριος. Θὰ ἀποκαλυφθῇ καὶ θὰ φανερωθῇ ἡ δόξα τοῦ Κυρίου.
3 Μὲ τὸ ἰδικόν σου καὶ πρὸς τὸ ἰδικόν σου φῶς θὰ πορευθοῦν βασιλεῖς· τὰ ἔθνη θὰ φωτισθοῦν μὲ τὴν ἰδικήν σου λαμπρότητα.
4 Νέα ἁγία Σιών, ὕψωσε ὁλόγυρα τὰ μάτια σου καὶ ἰδὲ συγκεντρωμένα τὰ τέκνα σου. Ἰδού, ἔχουν ἔλθει ὅλοι οἱ υἱοί σου ἀπὸ τὰς μακρυνὰς χώρας, αἱ δὲ θυγατέρες σου θὰ φέρωνται ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους.
5 Τότε θὰ ἴδῃς, θὰ σὲ καταλάβῃ δέος, θὰ καταπλαγῇς ἐν τῇ καρδίᾳ σου, διότι ὅλος ὁ πλοῦτος τῆς Μεσογείου θαλάσσης, τὰ πλούτη ἐθνῶν καὶ λαῶν θὰ μετατοπισθοῦν καὶ θὰ μεταφερθοῦν εἰς σέ.
6 Εἰς σὲ θὰ ἔλθουν ἐπίσης κοπάδια καμήλων, θὰ σκεπάσουν τὴν χώραν σου κάμηλοι τῆς Μαδιὰμ καὶ τῆς Γαιφά. Ὅλοι θὰ ἔλθουν ἀπὸ τὴν χώραν Σαβὰ φέροντες χρυσίον καὶ λίβανον. Θὰ φέρουν πρὸς σὲ πολυτίμους λίθους καὶ θὰ ἀναγγείλουν τὴν χαρμόσυνον εἴδησιν τῆς σωτηρίας ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου.
7 Ὅλα τὰ πρόβατα τῆς περιοχῆς Κηδὰρ θὰ συγκεντρωθοῦν εἰς σέ. Θὰ ἔλθουν πρὸς σὲ οἱ κριοὶ τῆς Ναβαιὼθ καὶ θὰ προσφερθοῦν θυσίαι εὐάρεστοι εἰς ἐμὲ καὶ δεκταὶ ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριόν μου. Ὅ δὲ οἶκος μου, ὁ ναὸς τῆς προσευχῆς των ἀνθρώπων πρὸς ἐμέ, θὰ δοξασθῇ
8 Ποῖοι εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι πετοῦν ὡσὰν νεφέλαι, ὡσὰν περιστεραὶ μαζῆ μὲ τοὺς νεοσσούς των;
9 Εἶναι αὐτοί, ποὺ κατοικοῦν εἰς τὰς εἰδωλολατρικὰς νήσους καὶ οἱ ὁποῖοι μὲ ἐπερίμεναν. Ἰδού, πλοῖα ἀπὸ τὴν Θαρσὶς προπορεύονται, διὰ νὰ φέρουν τὰ τέκνα σου ἀπὸ μακρυνὰς χώρας μὲ τὰ πλούτη των, μὲ τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσόν των, διὰ νὰ ἀφιερώσουν αὐτὰ εἰς τὸ ἅγιον ὅνομα τοῦ Κυρίου, διότι ὁ ἅγιος Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ εἶναι ἔνδοξος.
10 Ἀλλοεθνεῖς θὰ ἀνοικοδομήσουν τὰ τείχη σου, ὦ νέα Ἱερουσαλήμ, καὶ οἱ βασιλεῖς θὰ συμπαρασταθοῦν εἰς σέ. Ἐπειδὴ διὰ τὰς παραβάσεις σου ὠργίσθην ἐναντίον σου, σὲ ἐτιμώρησα καὶ ἐκρημνίσθησαν τὰ τείχη σου, σὲ ἠγάπησα ὅμως διὰ τὴν μετάνοιάν σου, ἐπειδὴ εἶμαι εὔσπλαγχνος καὶ ἐλεήμων, καὶ ἰδοὺ ὅτι ἀνοικοδομοῦνται τώρα τὰ τείχη σου.
11 Αἱ πύλαι σου, ὦ Ἱερουσαλήμ, θὰ ἀνοιχθοῦν καὶ θὰ μένουν διὰ παντὸς ἀνοικταί. Ἡμέραν καὶ νύκτα δὲν θὰ κλείσουν, διὰ νὰ φέρουν εἰς σὲ οἱ ἄνθρωποι τὰ πλούτη τῶν ἐθνῶν καὶ τοὺς βασιλεῖς αὐτῶν ὁδηγούμενους μὲ πομπήν.
12 Διότι οἱ ἐθνικοὶ λαοὶ καὶ οἱ βασιλεῖς των, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ σὲ ὑπηρετήσουν, θὰ καταστραφοῦν. Καὶ τὰ ἔθνη ποὺ δὲν θὰ πιστεύσουν, ἀλλὰ θὰ μείνουν εἰς τὴν ἐχθρότητά των, θὰ ἐρημωθοῦν διὰ φοβερᾶς καταστροφῆς.
13 Τὰ ὀνομαστὰ δένδρα, ποὺ ἀποτελοῦν τὴν δόξαν τοῦ Λιβάνου, αἱ κυπάρισσοι καὶ αἱ πεῦκαι καὶ αἱ κέδροι θὰ ἔλθουν ὅλα μαζῆ πρὸς σέ, διὰ νὰ ἀνοικοδομήσουν καὶ δοξάσουν τὸν τόπον τὸν ἅγιόν μου. Αὐτὸν τὸν τόπον, ποὺ πατοῦν οἱ πόδες μου, ἐγὼ θὰ τὸν δοξάσω.
14 Ἐν φόβῳ καὶ τρόμω θὰ ἔλθουν πρὸς σὲ οἱ ἀπόγονοι τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι σὲ ἐταπείνωσαν, σὲ ἐξώργισαν καὶ σὲ ἐπίκραναν, καὶ θὰ ὀναμασθῇς πόλις τοῦ Κυρίου, Σιὼν τοῦ ἁγίου Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ.
15 Ἐπειδὴ εἶχες γίνει προηγουμένως πόλις ἐγκαταλελειμμένη, ἔρημος καὶ μισητή, καὶ κανεὶς δὲν ὑπῆρχε νὰ σὲ βοηθήσῃ, ἐγὼ θὰ σὲ καταστήσω καὶ θὰ σὲ ἀναδείξω αἰωνίαν ἀγαλλίασιν, εὐφροσύνην εἰς γενεὰς γενεῶν.
16 Ὡς ἄλλο γάλα θὰ θηλάσῃς τὰ ἀγαθὰ τῶν ἐθνῶν. Θὰ φάγῃς τὰ πλούτη τῶν βασιλέων καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων πλέον θὰ διδαχθῇς καὶ θὰ μάθῃς, ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος σὲ σώζω. Ἐγὼ ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ὁποῖος σὲ λυτρώνω.
17 Ἀντὶ τοῦ χαλκοῦ, ποὺ εἶχες προηγουμένως, ἐγὼ θὰ φέρω πρὸς σὲ χρυσόν, ἀντὶ τοῦ σιδήρου θὰ φέρω εἰς σὲ ἄργυρον, ἀντὶ δὲ τῶν ξύλων θὰ φέρω εἰς σὲ χαλκόν, ἀντὶ τῶν λίθων σίδηρον. Θὰ δώσω καὶ θὰ ἀναδείξω εἰς σὲ ἄρχοντας, ποὺ θὰ καθοδηγοῦν μὲ εἰρήνην καὶ πρὸς εἰρήνην τὸν λαόν σου. Ἀρχηγοὺς καὶ ἐπόπτας, οἱ ὁποῖοι θὰ κρίνουν ἐν δικαιοσύνῃ.
18 Δὲν θὰ ἀκουσθῇ πλέον ἀδικία ἐντὸς τῆς χώρας σου, οὔτε καταστροφή, οὔτε καμμιὰ ἄλλη συμφορὰ μέσα εἰς τὰ ὅριά σου. Ἀλλὰ τὰ τείχη τῆς πόλεώς σου θὰ ὀνομασθοῦν καὶ θὰ εἶναι Σωτηρία. Αἱ δὲ ἀνάγλυφοι πύλαι σου θὰ εἶναι ὠραιόταται.
19 Δὲν θὰ εἶναι πλέον διὰ σὲ ὁ ἥλιος, διὰ νὰ φωτίζῃ τὴν ἡμέραν, οὔτε ἡ ἐμφάνισις τῆς σελήνης θὰ φωτίζῃ τὴν νύκτα σου. Ἀλλὰ αὐτὸς οὖτος ὁ Κύριος θὰ εἶναι διὰ σὲ αἰώνιον φῶς· ὁ Θεὸς θὰ εἶναι ἡ δόξα σου.
20 Ὁ ἥλιος αὐτὸς δὲν θὰ δύῃ ποτέ πλέον εἰς σὲ καὶ ἡ σελήνη δὲν θὰ λείψῃ ποτέ. Διότι ὁ Κύριος θὰ εἶναι διὰ σὲ αἰώνιον φῶς καὶ ἔτσι θὰ πάρουν τέλος καὶ θὰ ἀντικατασταθοῦν αἱ ἡμέραι τοῦ πένθους σου.
21 Καὶ ὁ λαός σου, ὅλος ὁ λαός σου, θὰ εἶναι δίκαιος, αἰώνιος κληρονόμος τῆς νέας γῆς τῆς Ἐπαγγελίας. Ὁ δὲ Κύριος θὰ εἶναι ὁ φυλάσσων αὐτό, ποὺ ἐφύτευσε, τὰ ἔργα τῶν χειρῶν του πρὸς δόξαν ἰδικήν του.
22 Αὐτὸς ὁ λαὸς ποὺ εἶναι τώρα μικρὸς καὶ ὀλίγος, θὰ γίνῃ εἰς χιλιάδας, ὁ ἐλάχιστος εἰς μέγα ἔθνος. Ἐγὼ ὁ Κύριος εἰς τὸν κατάλληλον καιρὸν θὰ περιμαζεύσω καὶ θὰ συγκεντρώσω αὐτούς.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ωτίζου φωτίζου Ἱερουσαλήμ, ἥκει γάρ σου τὸ φῶς, καὶ ἡ δόξα Κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνατέταλκεν.	ωτίζου, φωτίζου, ὦ Ἱερουσαλήμ, διότι ἔχει πλέον ἔλθει τὸ φῶς σου εἰς σέ, καὶ ἡ δόξα τοῦ Κυρίου ἔχει ἀνατείλει ἐπάνω σου.	ωτίζου, φωτίζου, ὦ Ἱερουσαλήμ· διότι ἦλθε πλέον τὸ φῶς σου, καὶ ἡ δόξα τοῦ Κυρίου ἐπὶ σοῦ ἔχει ἀνατείλει.
2 ἰδοὺ σκότος καλύψει γῆν ὡς γνόφος ἐπ' ἔθνη· ἐπὶ δὲ σὲ φανήσεται Κύριος καὶ ἡ δόξα αὐτοῦ ἐπὶ σὲ ὀφθήσεται.	2 Ἰδού, σκότος θὰ καλύψῃ ὁλόκληρον τὴν γῆν. Ὡσὰν πυκνόν, σκοτεινὸν καὶ ἀδιαπέραστον νέφος, θὰ ἀπλωθῇ καὶ θὰ καλύψῃ ὅλα τὰ ἔθνη. Εἰς σὲ ὅμως θὰ φανῇ ὁ ἔνδοξος Κύριος. Θὰ ἀποκαλυφθῇ καὶ θὰ φανερωθῇ ἡ δόξα τοῦ Κυρίου.	2 Ἰδοὺ σκότος ἠθικόν, πλάνη καὶ δυστυχία θὰ καλὺπτη τὴν γῆν ὡσὰν σύννεφον μαῦρον ἐπὶ τῶν ἐθνῶν. Εἰς σὲ ὅμως θὰ φανῇ ὁ Κύριος, καὶ ἡ δόξα Του θὰ λάμψη εἰς σέ.
3 Καὶ πορεύσονται βασιλεῖς τῷ φωτί σου καὶ ἔθνη τῇ λαμπρότητί σου.	3 Μὲ τὸ ἰδικόν σου καὶ πρὸς τὸ ἰδικόν σου φῶς θὰ πορευθοῦν βασιλεῖς· τὰ ἔθνη θὰ φωτισθοῦν μὲ τὴν ἰδικήν σου λαμπρότητα.	3 Καὶ θὰ πορευθοῦν βασιλεῖς πρὸς τὸ φῶς σου καὶ ἔθνη πρὸς τὴν λαμπρότητά σου.
4 Ἆρον κύκλῳ τοὺς ὀφθαλμούς σου καὶ ἰδὲ συνηγμένα τὰ τέκνα σου· ἰδοὺ ἥκασι πάντες οἱ υἱοί σου μακρόθεν, καὶ αἱ θυγατέρες σου ἐπ' ὤμων ἀρθήσονται.	4 Νέα ἁγία Σιών, ὕψωσε ὁλόγυρα τὰ μάτια σου καὶ ἰδὲ συγκεντρωμένα τὰ τέκνα σου. Ἰδού, ἔχουν ἔλθει ὅλοι οἱ υἱοί σου ἀπὸ τὰς μακρυνὰς χώρας, αἱ δὲ θυγατέρες σου θὰ φέρωνται ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους.	4 Σήκωσε τριγύρω τὰ μάτια σου, ὦ Ἱερουσαλήμ, καὶ ἰδὲ συνηθροισμένα τὰ τέκνα σου· ἰδοὺ ἔχουν ἔλθει ὅλοι οἱ υἱοί σου ἀπὸ μακρὰν τὰς δὲ θυγατέρας σου θὰ τὰς σηκώσουν καὶ θὰ τὰς φέρουν ἐπὶ τῶν ὤμων.
5 Τότε ὄψη καὶ φοβηθήσῃ καὶ ἐκστήσῃ τῇ καρδίᾳ, ὅτι μεταβαλεῖ εἰς σὲ πλοῦτος θαλάσσης καὶ ἐθνῶν καὶ λαῶν. Καὶ ἥξουσί σοι	5 Τότε θὰ ἴδῃς, θὰ σὲ καταλάβῃ δέος, θὰ καταπλαγῇς ἐν τῇ καρδίᾳ σου, διότι ὅλος ὁ πλοῦτος τῆς Μεσογείου θαλάσσης, τὰ πλούτη ἐθνῶν καὶ λαῶν θὰ μετατοπισθοῦν καὶ θὰ μεταφερθοῦν εἰς σέ.	5 Τότε θὰ ἴδῃς καὶ θὰ φοβηθῇς πρὸ τοῦ καταπληκτικοῦ θαύματος καὶ θὰ καταπλαγῇς ἐν τῇ καρδίᾳ σου, διότι θὰ κατευθυνθῇ εἰς σὲ ὁ πλοῦτος τῶν εἰς τὰ παράλια καὶ τὰς νήσους τῆς Μεσογείου θαλάσσης κατοικούντων ἐθνῶν καὶ λαῶν. Θὰ ἔλθουν δὲ εἰς σὲ
6 ἀγέλαι καμήλων, καὶ καλύψουσί σὲ κάμηλοι Μαδιὰμ καὶ Γαιφά· πάντες ἐκ Σαβὰ ἥξουσι φέροντες χρυσίον καὶ λίθον τίμιον καὶ τὸ σωτήριον Κυρίου εὐαγγελιοῦνται.	6 Εἰς σὲ θὰ ἔλθουν ἐπίσης κοπάδια καμήλων, θὰ σκεπάσουν τὴν χώραν σου κάμηλοι τῆς Μαδιὰμ καὶ τῆς Γαιφά. Ὅλοι θὰ ἔλθουν ἀπὸ τὴν χώραν Σαβὰ φέροντες χρυσίον καὶ λίβανον. Θὰ φέρουν πρὸς σὲ πολυτίμους λίθους καὶ θὰ ἀναγγείλουν τὴν χαρμόσυνον εἴδησιν τῆς σωτηρίας ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου.	6 καὶ κοπάδια καμήλων, καὶ θὰ καλύψουν καταπλημμυροῦσαι τὴν χώραν σου κάμηλοι τῆς Μαδιὰμ καὶ τῆς Γαιφά. Ὅλοι ἀπὸ τὴν χώραν Σαβὰ θὰ ἔλθουν φέροντες χρυσὸν καὶ λίβανον θὰ φέρουν οὗτοι καὶ πολυτίμους λίθους καὶ θὰ ἀναγγέλλουν χαρμοσύνως καὶ εὐγνωμόνως τὴν ὑπὸ τοῦ Κυρίου σωτηρίαν.
7 Καὶ πάντα τὰ πρόβατα Κηδὰρ συναχθήσονταί σοι καὶ κριοὶ Ναβαιὼθ ἥξουσί σοι, καὶ ἀνενεχθήσεται δεκτὰ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν μου, καὶ ὁ οἶκος τῆς προσευχῆς μου δοξασθήσεται.	7 Ὅλα τὰ πρόβατα τῆς περιοχῆς Κηδὰρ θὰ συγκεντρωθοῦν εἰς σέ. Θὰ ἔλθουν πρὸς σὲ οἱ κριοὶ τῆς Ναβαιὼθ καὶ θὰ προσφερθοῦν θυσίαι εὐάρεστοι εἰς ἐμὲ καὶ δεκταὶ ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριόν μου. Ὅ δὲ οἶκος μου, ὁ ναὸς τῆς προσευχῆς των ἀνθρώπων πρὸς ἐμέ, θὰ δοξασθῇ	7 Καὶ ὅλα τὰ πρόβατα τῆς Κηδὰρ ἀκολουθοῦντα τοὺς ποιμένας των θὰ συναχθοῦν εἰς σέ, καὶ οἱ κριοὶ τῆς Ναβαιὼθ θὰ ἔλθουν μαζὶ μὲ τοὺς κατόχους των εἰς σέ. Καὶ θὰ προσφερθοῦν θυσίαι δεκταὶ ἐπάνω εἰς τὸ Θυσιαστήριόν μου, καὶ ὁ οἶκος τῆς πρὸς Ἐμὲ προσευχῆς θὰ δοξασθῇ.
8 Τίνες οἵδε ὡς νεφέλαι πέτανται καὶ ὡσεὶ περιστεραὶ σὺν νεοσσοῖς;	8 Ποῖοι εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι πετοῦν ὡσὰν νεφέλαι, ὡσὰν περιστεραὶ μαζῆ μὲ τοὺς νεοσσούς των;	8 Ποῖοι εἶναι αὐτοί, ποὺ πετοῦν ὡσὰν νεφέλαι καὶ ὡσὰν περιστεραὶ μαζὶ μὲ τοὺς νεοσσούς των;
9 Ἐμὲ αἱ νῆσοι ὑπέμειναν καὶ πλοῖα θαρσὶς ἐν πρώτοις, ἀγαγεῖν τὰ τέκνα σου μακρόθεν καὶ τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν αὐτῶν μετ' αὐτῶν διὰ τὸ ὄνομα Κυρίου τὸ ἅγιον καὶ διὰ τὸ τὸν ἅγιον τοῦ Ἰσραὴλ ἔνδοξον εἶναι.	9 Εἶναι αὐτοί, ποὺ κατοικοῦν εἰς τὰς εἰδωλολατρικὰς νήσους καὶ οἱ ὁποῖοι μὲ ἐπερίμεναν. Ἰδού, πλοῖα ἀπὸ τὴν Θαρσὶς προπορεύονται, διὰ νὰ φέρουν τὰ τέκνα σου ἀπὸ μακρυνὰς χώρας μὲ τὰ πλούτη των, μὲ τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσόν των, διὰ νὰ ἀφιερώσουν αὐτὰ εἰς τὸ ἅγιον ὅνομα τοῦ Κυρίου, διότι ὁ ἅγιος Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ εἶναι ἔνδοξος.	9 Μὴ ἐκπλήττεσθε ἐρωτῶντες ποῖοι εἶναι οὖτοι. Ἐμὲ ἐπερίμεναν οἱ κάτοικοι τῶν νήσων καὶ τὰ βαρυφορτωμένα πλοῖα τῆς πόλεως Θαρσὶς τὰ ἐπὶ κεφαλῆς τῆς ὅλης πομπῆς, διὰ νὰ δώσω τὴν διαταγήν, ὅπως φέρουν τὰ τέκνα σου, ὦ Σιών, ἀπὸ μακρὰν καὶ τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν αὐτῶν μαζί των νὰ τὸν φέρουν διὰ νὰ τὸν ἀφιερώσουν εἰς τὸ ἅγιον ὄνομα τοῦ Κυρίου, διότι ὁ ἅγιος Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ εἶναι ἔνδοξος καὶ ἔδειξε τὴν δόξαν Του εἰς τὴν νέαν Ἱερουσαλήμ.
10 Καὶ οἰκοδομήσουσιν ἀλλογενεῖς τὸ τείχη σου, καὶ οἱ βασιλεῖς αὐτῶν παραστήσονταί σοι· διὰ γὰρ ὀργήν μου ἐπαταξά σε καὶ διὰ ἔλεον ἠγάπησά σε.	10 Ἀλλοεθνεῖς θὰ ἀνοικοδομήσουν τὰ τείχη σου, ὦ νέα Ἱερουσαλήμ, καὶ οἱ βασιλεῖς θὰ συμπαρασταθοῦν εἰς σέ. Ἐπειδὴ διὰ τὰς παραβάσεις σου ὠργίσθην ἐναντίον σου, σὲ ἐτιμώρησα καὶ ἐκρημνίσθησαν τὰ τείχη σου, σὲ ἠγάπησα ὅμως διὰ τὴν μετάνοιάν σου, ἐπειδὴ εἶμαι εὔσπλαγχνος καὶ ἐλεήμων, καὶ ἰδοὺ ὅτι ἀνοικοδομοῦνται τώρα τὰ τείχη σου.	10 Καὶ θὰ οἰκοδομήσουν ξένοι καὶ ἐθνικοὶ τὰ τείχη σου, καὶ οἱ βασιλεῖς τῶν θὰ παρασταθοῦν εἰς σὲ προστάται· διότι ἕνεκα τῆς κατὰ τῶν παρεκτροπῶν σου ὀργῆς μου σὲ ἐπάταξα καὶ κατέρρευσαν τὰ τείχη σου, ἐξ εὐσπλαγχνίας ὅμως καὶ ἐλέους σὲ ἠγάπησα καὶ δι’ αὐτὸ τώρα ἀνοικοδομεῖσαι.
11 Καὶ ἀνοιχθήσονται αἱ πύλαι σου διαπαντός, ἡμέρας καὶ νυκτὸς οὐ χλεισθήσονται, εἰσαγαγεῖν πρὸς σὲ δύναμιν ἐθνῶν καὶ βασιλεῖς αὐτῶν ἀγομένους.	11 Αἱ πύλαι σου, ὦ Ἱερουσαλήμ, θὰ ἀνοιχθοῦν καὶ θὰ μένουν διὰ παντὸς ἀνοικταί. Ἡμέραν καὶ νύκτα δὲν θὰ κλείσουν, διὰ νὰ φέρουν εἰς σὲ οἱ ἄνθρωποι τὰ πλούτη τῶν ἐθνῶν καὶ τοὺς βασιλεῖς αὐτῶν ὁδηγούμενους μὲ πομπήν.	11 Καὶ θὰ ἀνοιχθοῦν αἱ πύλαι σου καὶ δὲν θὰ κλεισθοῦν διὰ παντὸς ἡμέραν καὶ νύκτα, διὰ να εἰσαγάγουν εἰς σὲ τὰ πλούτη καὶ τὴν δύναμιν τῶν ἐθνῶν καὶ τοὺς βασιλεῖς των, οἱ ὁποῖοι θὰ ὁδηγοῦν ταῦτα.
12 Τὰ γὰρ ἔθνη καὶ οἱ βασιλεῖς, οἵτινες οὐ δουλεύσουσί σοι, ἀπολοῦνται καὶ τὰ ἔθνη ἐρημίᾳ ἐρημωθήσεται.	12 Διότι οἱ ἐθνικοὶ λαοὶ καὶ οἱ βασιλεῖς των, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ σὲ ὑπηρετήσουν, θὰ καταστραφοῦν. Καὶ τὰ ἔθνη ποὺ δὲν θὰ πιστεύσουν, ἀλλὰ θὰ μείνουν εἰς τὴν ἐχθρότητά των, θὰ ἐρημωθοῦν διὰ φοβερᾶς καταστροφῆς.	12 Θὰ εἰσέλθουν δὲ διὰ τῶν πυλῶν σου ἐν συρροῇ, διότι τὰ ἔθνη καὶ οἱ βασιλεῖς, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ δουλεύσουν εἰς σέ, θὰ χαθοῦν, καὶ τὰ ἔθνη θὰ ἐρημωθοῦν ἐξ ὁλοκλήρου.
13 Καὶ ἡ δόξα τοῦ Λιβάνου πρὸς σὲ ἥξει ἐν κυπαρίσσῳ καὶ πεύκῃ καὶ κέδρῳ ἅμα, δοξᾶσαι τὸν τόπον τὸν ἅγιόν μου καὶ τὸν τόπον τῶν ποδῶν μου δοξάσω.	13 Τὰ ὀνομαστὰ δένδρα, ποὺ ἀποτελοῦν τὴν δόξαν τοῦ Λιβάνου, αἱ κυπάρισσοι καὶ αἱ πεῦκαι καὶ αἱ κέδροι θὰ ἔλθουν ὅλα μαζῆ πρὸς σέ, διὰ νὰ ἀνοικοδομήσουν καὶ δοξάσουν τὸν τόπον τὸν ἅγιόν μου. Αὐτὸν τὸν τόπον, ποὺ πατοῦν οἱ πόδες μου, ἐγὼ θὰ τὸν δοξάσω.	13 Καὶ τὰ περίφημα δένδρα, ποὺ ἀποτελοῦν τὴν δόξαν τοῦ ὄρους Λιβάνου, θὰ ἔλθουν πρὸς σὲ διὰ τὴν ἀνοικοδόμησίν σου, τὰ ἀποτελούμενα ἀπὸ κυπάρισσον καὶ πεύκην καὶ κέδρον, διὰ νὰ δοξάσουν τὸν τόπον τὸν ἀφιερωμένον εἰς Ἐμέ· καὶ τὸν τόπον, ὅπου πατοῦν οἱ πόδες μου, θὰ τὸν δοξάσω.
14 Καὶ πορεύσονται πρὸς σε δεδοικότες υἱοὶ τῶν ταπεινωσάντων σε καὶ παροξυνάντων σε, καὶ κληθήσῃ Πόλις Κυρίου Σιὼν ἁγίου Ἰσραήλ.	14 Ἐν φόβῳ καὶ τρόμω θὰ ἔλθουν πρὸς σὲ οἱ ἀπόγονοι τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι σὲ ἐταπείνωσαν, σὲ ἐξώργισαν καὶ σὲ ἐπίκραναν, καὶ θὰ ὀναμασθῇς πόλις τοῦ Κυρίου, Σιὼν τοῦ ἁγίου Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ.	14 Καὶ θὰ ἔλθουν πρὸς σὲ περίφοβοι οἱ ἀπόγονοι αὐτῶν ποὺ σὲ ἐταπείνωσαν καὶ σὲ ἐξώργισαν, καὶ θὰ ὀνομασθῇς Πόλις τοῦ Κυρίου, Σιὼν τοῦ ἁγίου Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ.
15 Διὰ τὸ γεγενῆσθαί σε ἐγκαταλελειμμένην καὶ μεμισημένην, καὶ οὐκ ἦν ὁ βοηθῶν, καὶ θήσω σὲ ἀγαλλίαμα αἰώνιον, εὐφροσύνην γενεῶν γενεαῖς.	15 Ἐπειδὴ εἶχες γίνει προηγουμένως πόλις ἐγκαταλελειμμένη, ἔρημος καὶ μισητή, καὶ κανεὶς δὲν ὑπῆρχε νὰ σὲ βοηθήσῃ, ἐγὼ θὰ σὲ καταστήσω καὶ θὰ σὲ ἀναδείξω αἰωνίαν ἀγαλλίασιν, εὐφροσύνην εἰς γενεὰς γενεῶν.	15 Ἐπειδὴ δὲ ἔχεις γίνει ἐγκαταλελειμμένη καὶ ἔχεις μισηθῇ, χωρὶς νὰ ἔχῃς κανένα βοηθόν, θὰ σὲ καταστήσω ἀγαλλίασιν αἰώνιον, εὐφροσύνην γενεῶν εἰς γενεᾶς μεταδιδομένην.
16 Καὶ θηλάσεις γάλα ἐθνῶν καὶ πλοῦτον βασιλέων φάγεσαι· καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγὼ Κύριος ὁ σώζων σε καὶ ἑξαιρούμενός σε ὁ Θεὸς Ἰσραήλ.	16 Ὡς ἄλλο γάλα θὰ θηλάσῃς τὰ ἀγαθὰ τῶν ἐθνῶν. Θὰ φάγῃς τὰ πλούτη τῶν βασιλέων καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων πλέον θὰ διδαχθῇς καὶ θὰ μάθῃς, ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος σὲ σώζω. Ἐγὼ ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ὁποῖος σὲ λυτρώνω.	16 Καὶ θὰ θηλάσῃς ὡς ἄλλο γάλα τὰ ἀγαθὰ τῶν ἐθνικῶν λαῶν καὶ θὰ φάγῃς τὸν πλοῦτον τῶν βασιλέων καὶ ἐκ πείρας θὰ μάθῃς ὅτι Ἐγὼ ὁ Κύριος εἶμαι, ὅστις σὲ σώζω, καὶ ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὅστις σὲ λυτρώνω.
17 Καὶ ἀντὶ χαλκοῦ οἴσω σοι χρυσίον, ἀντὶ δὲ σιδήρου οἴσω σοι ἀργύριον, ἀντὶ δὲ ξύλων οἴσω σοι χαλκόν, ἀντὶ δὲ λίθων σίδηρον. Καὶ δώσω τοὺς ἄρχοντάς σου ἐν εἰρηνῃ καὶ τοὺς ἐπισκόπους σου ἐν δικαιοσύνῃ.	17 Ἀντὶ τοῦ χαλκοῦ, ποὺ εἶχες προηγουμένως, ἐγὼ θὰ φέρω πρὸς σὲ χρυσόν, ἀντὶ τοῦ σιδήρου θὰ φέρω εἰς σὲ ἄργυρον, ἀντὶ δὲ τῶν ξύλων θὰ φέρω εἰς σὲ χαλκόν, ἀντὶ τῶν λίθων σίδηρον. Θὰ δώσω καὶ θὰ ἀναδείξω εἰς σὲ ἄρχοντας, ποὺ θὰ καθοδηγοῦν μὲ εἰρήνην καὶ πρὸς εἰρήνην τὸν λαόν σου. Ἀρχηγοὺς καὶ ἐπόπτας, οἱ ὁποῖοι θὰ κρίνουν ἐν δικαιοσύνῃ.	17 Καὶ ἀντί του χαλκοῦ, ποὺ εἶχες προτήτερα, θὰ σοῦ φέρω χρυσόν, ἀντὶ δὲ τοῦ σιδήρου θὰ σοῦ φέρω ἄργυρον, ἀντὶ δὲ τῶν ξύλων θὰ σοῦ φέρω χαλκὸν καὶ ἀντὶ τῶν λίθων σίδηρον. Μὲ τόσον πολύτιμα καὶ στερεὰ ὑλικὰ θὰ οἰκοδομηθῇς καὶ μέσα εἰς τόσην ἀφθονίαν πλούτου καὶ δωρεῶν θὰ διάγῃς. Καὶ θὰ κάμω τοὺς ἄρχοντάς σου διαπνεομένους ἀπὸ εἰρήνην καὶ τοὺς ἀρχηγούς σου ἐραστὰς τῆς δικαιοσύνης.
18 Καὶ οὐκ ἀκουσθήσεται ἔτι ἀδικία ἐν τῇ γῇ σου, οὐδὲ σύντριμμα οὐδὲ ταλαιπωρία ἐν τοῖς ὁρίοις σου, ἀλλὰ κληθήσεται Σωτήριον τὰ τείχη σου, καὶ αἱ πύλαι σου Γλύμμα.	18 Δὲν θὰ ἀκουσθῇ πλέον ἀδικία ἐντὸς τῆς χώρας σου, οὔτε καταστροφή, οὔτε καμμιὰ ἄλλη συμφορὰ μέσα εἰς τὰ ὅριά σου. Ἀλλὰ τὰ τείχη τῆς πόλεώς σου θὰ ὀνομασθοῦν καὶ θὰ εἶναι Σωτηρία. Αἱ δὲ ἀνάγλυφοι πύλαι σου θὰ εἶναι ὠραιόταται.	18 Καὶ δὲν θὰ ἀκουσθῇ πλέον ἀδικία εἰς τὴν χώραν σου, οὔτε καταστροφὴ οὔτε καταπίεσις εἰς τὰ σύνορά σου, ἀλλὰ θὰ ὀνομασθοῦν λόγῳ τῆς ἀντοχῆς των Σωτήριον τὰ τείχη σου, αἱ δὲ πύλαι σου θὰ ὀνομασθοῦν Γεγλυμμέναι, γλυπταὶ δηλαδὴ καὶ ὠραῖαι.
19 Καὶ οὐκ ἔσται σοι ἔτι ὁ ἥλιος εἰς φῶς ἡμέρας, οὐδὲ ἀνατολὴ σελήνης φωτιεῖ σου τὴν νύκτα, ἀλλ' ἔσται σοι Κύριος φῶς αἰώνιον καὶ ὁ Θεὸς δόξα σου.	19 Δὲν θὰ εἶναι πλέον διὰ σὲ ὁ ἥλιος, διὰ νὰ φωτίζῃ τὴν ἡμέραν, οὔτε ἡ ἐμφάνισις τῆς σελήνης θὰ φωτίζῃ τὴν νύκτα σου. Ἀλλὰ αὐτὸς οὖτος ὁ Κύριος θὰ εἶναι διὰ σὲ αἰώνιον φῶς· ὁ Θεὸς θὰ εἶναι ἡ δόξα σου.	19 Καὶ δεν θὰ εἶναι πλέον εἰς σὲ ὁ αἰσθητὸς ἥλιος διὰ νὰ σοῦ παρέχῃ τὸ φῶς τῆς ἡμέρας, οὔτε ἡ ἀνατολὴ τῆς σελήνης θὰ σοῦ φωτίζῃ τὴν νύκτα· ἀλλὰ θὰ εἶναι διὰ σὲ ὁ Κύριος φῶς αἰώνιον καὶ ὁ Θεὸς θὰ εἶναι ἡ δόξα σου.
20 Οὐ γὰρ δύσεται ὁ ἥλιός σοι, καὶ ἡ σελήνη σοι οὐκ ἐκλείψει· ἔστοὶ γάρ σοι Κύριος φῶς αἰώνιον, καὶ ἀναπληρωθήσονται αἱ ἡμέραι τοῦ πένθους σου.	20 Ὁ ἥλιος αὐτὸς δὲν θὰ δύῃ ποτέ πλέον εἰς σὲ καὶ ἡ σελήνη δὲν θὰ λείψῃ ποτέ. Διότι ὁ Κύριος θὰ εἶναι διὰ σὲ αἰώνιον φῶς καὶ ἔτσι θὰ πάρουν τέλος καὶ θὰ ἀντικατασταθοῦν αἱ ἡμέραι τοῦ πένθους σου.	20 Ἀληθῶς· ὁ ἥλιος, ποὺ θὰ σοῦ μεταδίδῃ φωτισμὸν γνώσεως καὶ παρακλήσεως, δὲν θὰ δύσῃ ποτέ, καὶ ἡ σελήνη, ποὺ εἰς τὰς μελαγχολικὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου θὰ σοῦ μεταδίδῃ παρηγορίαν, δὲν θὰ ὑποστῇ ποτὲ ἔκλειψιν διότι ὁ Κύριος θὰ εἶναι διὰ σὲ φῶς αἰώνιον, καὶ θὰ τελειώσουν ὁριστικῶς αἱ ἡμέραι τοῦ πένθους σου.
21 Καὶ ὁ λαός σου πᾶς δίκαιος, δι' αἰῶνος κληρονομήσουσι τὴν γῆν, φυλάσσων τὸ φύτευμα, ἔργα χειρῶν αὐτοῦ εἰς δόξαν.	21 Καὶ ὁ λαός σου, ὅλος ὁ λαός σου, θὰ εἶναι δίκαιος, αἰώνιος κληρονόμος τῆς νέας γῆς τῆς Ἐπαγγελίας. Ὁ δὲ Κύριος θὰ εἶναι ὁ φυλάσσων αὐτό, ποὺ ἐφύτευσε, τὰ ἔργα τῶν χειρῶν του πρὸς δόξαν ἰδικήν του.	21 Καὶ ὁ λαός σου θὰ εἶναι ὅλος δίκαιος, καὶ θὰ κληρονομήσουν τὴν ἀληθινὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας αἰωνίως· ὁ δὲ Κύριος θὰ φυλάσσῃ αὐτὸ ποὺ ἐφύτευσεν, ἔργα τῶν χειρῶν Του πρὸς δόξαν Του.
22 Ὁ ὀλιγοστὸς ἔσται εἰς χιλιάδας καὶ ὁ ἐλάχιστος εἰς ἔθνος μέγα· ἐγὼ Κύριος κατὰ καιρὸν συνάξω αὐτούς.	22 Αὐτὸς ὁ λαὸς ποὺ εἶναι τώρα μικρὸς καὶ ὀλίγος, θὰ γίνῃ εἰς χιλιάδας, ὁ ἐλάχιστος εἰς μέγα ἔθνος. Ἐγὼ ὁ Κύριος εἰς τὸν κατάλληλον καιρὸν θὰ περιμαζεύσω καὶ θὰ συγκεντρώσω αὐτούς.	22 Αὐτὸς ποὺ τώρα εἶναι ὁ πιὸ ὀλίγος εἰς ἀριθμὸν λαός, θὰ γίνῃ χιλιάδες, καὶ ὁ πιὸ μικρὸς θὰ αὐξηθῇ εἰς ἔθνος μέγα. Ἐγὼ ὁ Κύριος κατὰ τὸν κατάλληλον καὶ ὡρισμένον ὑπ’ Ἐμοῦ καιρὸν θὰ συνάξω αὐτούς.