Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ἰ
οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τὰ
ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν
ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καθήμενος,
|
άν,
λοιπόν, ἀνεστήθητε μαζῆ μὲ τὸν
Χριστόν, ζητεῖτε καὶ ἐπιδιώκετε
τὰ ἄνω, τὰ ἐν οὐρανοῖς,
ἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει ὁ Χριστός,
καθήμενος ἐπὶ θρόνου εἰς τὰ
δεξιὰ τοῦ Θεοῦ.
|
ὰν
λοιπὸν ἀνεστήθητε μαζὶ μὲ τὸν
Χριστὸν εἰς τὸ βάπτισμα, πρέπει νὰ
ζητάτε τὰ ἄνω, δηλαδὴ τὰ ἐπουράνια,
τὰ ὁποῖα εἶναι ἐκεῖ, ὅπου
ὑπάρχει ὁ Χριστός, καθήμενος εἰς τὰ
δεξιὰ τοῦ Θεοῦ. |
2
τὰ ἄνω φρονεῖτε, μὴ τὰ ἐπὶ
τῆς γῆς. |
2
Τὰς σκέψεις σας, τὰς ἐπιθυμίας
σας, ὅλα τὰ φρονήματά σας, ἀνυψώσατέ
τὰ πρὸς τὰ ἄνω καὶ ὄχι
εἰς τὰ ἐπὶ τῆς γῆς.
|
2
Πρὸς τὰ ἄνω διευθύνατε καὶ προσηλώσατε
τὰς σκέψεις σας· ὄχι πρὸς τὰ γήϊνα.
|
3
Ἀπεθάνετε γάρ, καὶ ἡ ζωὴ
ὑμῶν κέκρυπται σὺν τῷ Χριστῷ
ἐν τῷ Θεῷ·
|
3
Μὴ σκέπτεσθε καὶ μὴ ἑλκύεσθε
ἀπὸ τὰ γήϊνα καὶ κοσμικά,
διότι ἔχετε ἀποθάνει ὡς πρὸς
τὸν κόσμον διὰ τοῦ ἁγίου
βαπτίσματος καὶ ἐλάβατε νέαν
ζωήν, ἡ ὁποία εἶναι κρυμμένη
μαζῆ μὲ τὸν Χριστὸν ἐν τῷ
Θεῷ. |
3
Μὴ σᾶς ἐλκύουν τὰ γήϊνα, διότι ἀπεθάνατε
μυστηριακῶς ἐν τῷ ἁγίῳ βαπτίσματι
μὲ τὰ παλαιὰ καὶ γήϊνα φρονήματά σας,
καὶ σᾶς ἐδόθη ἀπὸ τὴν
θείαν χάριν νέα ζωή, ἡ ὁποία εἶναι κρυμμένη
μαζὶ μὲ τὸν Χριστὸν ἐν τῷ
Θεῷ καὶ δὲν ἐφανερώθη ἀκόμη
ἡ δόξα της καὶ ἡ μακαριότης της.
|
4
ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ
ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν
αὐτῷ φανερωθήσασθε ἐν δόξῃ.
|
4
Ὅταν δὲ ὁ Χριστός, ποὺ εἶναι
ἡ ζωὴ καὶ ἡ πηγὴ τῆς ζωῆς
μας, φανερωθῇ ἔνδοξος κατὰ τὴν δευτέραν
παρουσίαν, τότε καὶ σεῖς μαζῆ
μὲ αὐτὸν θὰ φανερωθῆτε καὶ
θὰ λάμψετε ἐν δόξῃ.
|
4
Ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ὁ αἴτιος
καὶ ὁ χορηγὸς τῆς πνευματικῆς
ταύτης ζωῆς μας, τότε καὶ σεῖς μαζὶ
μὲ αὐτὸν θὰ φανερωθῆτε δοξασμένοι.
|
5
Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλῃ ὑμῶν
τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν,
ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν
κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις
ἐστὶν εἰδωλολατρία,
|
5
Λοιπόν, νεκρώσατε τὰ μέλη σας, τὰ
μέλη τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου, ποὺ
ζητοῦν γηΐνας ἁμαρτωλὰς ἀπολαύσεις
καὶ ἡδονάς· νεκρώσατε καὶ
διῶξτε ἀπὸ τὸν ἑαυτόν σας τὴν
πορνείαν, τὴν σαρκικὴν ἀκαθαρσίαν,
κάθε ἁμαρτωλὸν πάθος, κάθε κακὴν
ἐπιθυμίαν, ποὺ μολύνει τὸν ἄνθρωπον
καὶ τὸν ὠθεῖ πρὸς τὴν
κακὴν πρᾶξιν, καὶ τὴν πλεονεξίαν,
ἡ ὁποία εἶναι εἰδωλολατρία
ποὺ θεοποιεῖ καὶ λατρεύει τὸ
χρῆμα. |
5
Νεκρώσατε λοιπὸν τὰ μέλη σας, ποὺ ἐπιθυμοῦν
τὰς γηΐνας ἀπολαύσεις καὶ ἡδονάς.
Νεκρώσατε τὴν πορνείαν, τὴν άκαθαρσίαν, κάθε πάθος
καὶ ὑποδούλωσιν εἰς τὸ κακόν, κάθε
κακὴν ἐπιθυμίαν, καὶ τὴν πλεονεξίαν,
ἡ ὁποία εἶναι λατρεία εἰς τὸ
εἴδωλον τοῦ χρήματος. |
6
δι' ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ
Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς
ἀπειθείας,
|
6
Διὰ τὰ ἁμαρτήματα αὐτὰ
ἔρχεται καὶ ξεσπάει ἡ ὀργὴ
τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τῶν τέκνων
τῆς παρακοῆς, ἐναντίον αὐτῶν
ποὺ ἐπεμένουν ἀμετανόητοι εἰς
τὴν κακίαν των. |
6
Διὰ τὰ ἁμαρτήματα αὐτὰ ἔρχεται
ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ εἰς αὐτούς,
ποὺ συστηματικὲς καὶ μὲ ἐπιμονὴν
ἀπειθοῦν. |
7
ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ
ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς
|
7
Εἰς τὰ ἁμαρτήματα αὐτὰ
καὶ σεῖς εἴχατε περιπατήσει καὶ
παρασυρθῆ ἄλλοτε, τότε ποὺ ἐζούσατε
μεταξὺ αὐτῶν. |
7
Εἰς τὰ ἁμαρτήματα αὐτὰ καὶ
σεῖς ἐπεριπατήσατε καὶ ἐδουλεύσατε
κάποτε, ὅταν ἐζῆτε μεταξὺ αὐτῶν
τῶν ἀπειθῶν ἀνθρώπων.
|
8
νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς,
τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν,
βλασφμίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ
στόματος ὑμῶν·
|
8
Τώρα ὅμως πετάξτε καὶ σεῖς ἀπὸ
πάνω σας ὅλα αὐτά, ἀκόμη
δὲ καὶ τὴν ὀργήν, τὸν
θυμόν, τὴν κακότητα καὶ πονηρίαν,
τὴν ὑβρεολογίαν καὶ τὴν αἰσχρολογίαν
ἀπὸ τὸ στόμα σας.
|
8
Τώρα ὅμως βγάλετε ἀπὸ ἐπάνω σας καὶ
σεῖς, σὰν ἄλλο ἀκάθαρτον ἔνδυμα,
ὅλα αὐτὰ τὰ κακά, τὴν ὀργήν,
τὸν θυμόν, τὴν στρεβλότητα καὶ πονηρίαν,
τὴν κακολογίαν, τὴν αἰσχρολογίαν ἀπὸ
τὸ στόμα σας. |
9
μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι
τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς
πράξεσιν αὐτοῦ
|
9 Μὴ λέτε ψέματα
ὁ ἔνας εἰς τὸν ἄλλον, ἀφοῦ
ἔχετε ἀποβάλει πλέον τὸν παλαιὸν
ἄνθρωπον μαζῆ μὲ τὰς πονηρὰς
αὐτοῦ πράξεις
|
9
Μὴ ψεύδεσθε μεταξύ σας ὁ ἕνας εἰς
τὸν ἄλλον, ἀφοῦ πλέον ἐγδυθήκατε
τὸν παλαιὸν διεφθαρμένον ἄνθρωπον μαζὶ
μὲ τὰς πράξεις του, |
10
καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν
ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν
κατ' εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν,
|
10
καὶ ἔχετε ἐνδυθῆ τὸν νέον,
ὁ ὁποῖος συνεχῶς ξανακαινουργώνεται,
ὥστε νὰ προχωρῇ εἰς βαθυτέραν
γνῶσιν τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ γίνεται
συνεχῶς τελειοτέραν εἰκὼν τοῦ
Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος τὸν ἔκτισεν.
|
10
καὶ ἀφοῦ ἐνδυθήκατε τὸν
νέον ἄνθρωπον, ποὺ συνεχῶς ἀνανεοῦται
καὶ γίνεται καινούργιος, ὥστε νὰ προοδεύῃ
εἰς τὴν τελείαν γνῶσιν τοῦ Θεοῦ.
Καὶ γίνεται καινούργιος μὲ τὸ νὰ λαμβάνῃ
τὴν αὐτὴν μορφὴν πρὸς τὴν
εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, ποὺ τὸν
ἔκτισεν. |
11
ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος,
περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος,
Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ
τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.
|
11
Εἰς τὴν νέαν δὲ αὐτὴν
κατάστασιν τῶν ἀνακαινισμένων ὑπὸ
τοῦ Χριστοῦ ἀνθρώπων, δὲν ὑπάρχει
διαφορὰ μεταξὺ Ἕλληνος καὶ Ἰουδαίου,
περιτμημένου Ἰσραηλίτου καὶ ἀπεριτμήτου
ἐθνικοῦ. Δὲν ὑπάρχει διαφορὰ
μεταξὺ βαρβάρου, Σκύθου, δούλου, ἐλευθέρου,
ἀλλὰ ὅλα αὐτὰ καὶ εἰς
ὅλους τοὺς πιστοὺς εἶναι ὁ Χριστός.
|
11
Εἰς αὐτὸν δὲ τὸν νέον ἄνθρωπον
δὲν ὑπάρχει διάκρισις Ἕλληνος καὶ
Ἰουδαίου, περιτμημένου Ἰσραηλίτου καὶ ἀπεριτμήτου
ἐθνικοῦ, βαρβάρου καὶ Σκύθου, δούλου καὶ
ἐλευθέρου, ἀλλὰ καὶ ἐθνικότης
καὶ καταγωγὴ καὶ ἀξίωμα καὶ
τὰ πάντα, καθὼς καὶ εἰς πάντας τοὺς
πιστοὺς εἶναι ὁ Χριστός.
|
12
Ἐνδύσασθε οὖν, ὡς ἐκλεκτοὶ
τοῦ Θεοῦ ἅγιοι καὶ ἠγαπημένοι,
σπλάγχνα οἰκτιρμοῦ, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην,
πρᾳότητα, μακροθυμίαν,
|
12
Ἐνδυθῆτε, λοιπόν, σὰν ἐκλεκτοὶ
τοῦ Θεοῦ, ἁγιασμένοι καὶ ἀγαπημένοι
ἀπὸ τὸν Θεόν, καρδίαν εὐσπλαγχνικὴν
καὶ πονετικήν, ἀγαθότητα καὶ
καλωσύνην, ταπεινοφροσύνην, πρᾳότητα,
μεγαλοκαρδίαν. |
12
Ἐνδυθῆτε λοιπὸν σὰν ἐκλεκτοὶ
τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶσθε συγχρόνως καὶ
ἁγιασμένοι καὶ ἀγαπημένοι ἀπὸ
τὸν Θεόν, καρδίαν πονετικὴν καὶ συμπαθῆ,
διάθεσιν ἀγαθὴν εἰς τὸ νὰ εὐεργετῆτε,
ταπεινοφροσύνην, πρᾳότητα, μακροθυμίαν.
|
13
ἀνεχόμενοι ἀλλήλων καὶ χαριζόμενοι
ἑαυτοῖς, ἐάν τις πρός τινα ἔχῃ
μορφήν· καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς
ἐχαρίσατο ὑμῖν οὕτω καὶ
ὑμεῖς· |
13
Νὰ ἀνέχεσθε μὲ ἀγάπην
ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου τὰς ἀδυναμίας,
νὰ χαρίσεσθε μεταξύ σας καὶ νὰ ἀλληλοσυγχωρῆσθε,
ἐὰν τυχὸν κανένας ἔχῃ
ἐναντίον ἄλλου κάποιον δικαιολογημένην
δυσαρέσκειαν καὶ ἀφορμὴν κατηγορίας.
Ὅπως ὁ Χριστὸς ἐχαρίσθη εἰς
σᾶς καὶ σᾶς συνεχώρησε, ἔτσι
καὶ σεῖς νὰ συγχωρῆτε ὁ ἔνας
τὸν ἄλλον. |
13
Νὰ ἀνέχεσθε ὁ ἕνας τὰς
ἀδυναμίας τοῦ ἄλλου καὶ νὰ χαρίζεσθε
καὶ συγχωρῆσθε μεταξύ σας, ἐὰν κανένας
ἔχῃ κάτι παράπονον κατὰ τοῦ ἄλλου.
Καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἐχαρίσθη
εἰς σᾶς καὶ σᾶς συνεχώρησεν, ἔτσι
καὶ σεῖς νὰ συγχωρῆτε ὁ ἕνας
τὸν ἄλλον. |
14
ἐπὶ πᾶσι δὲ τούτοις τὴν
ἀγάπην, ἥτις ἐστὶ σύνδεσμος
τῆς τελειότητος. |
14
Παρὰ πάνω δὲ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ
νὰ ἐνδυθῆτε καὶ νὰ κάμετε
κτῆμα τῆς ψυχῆς σας τὴν ἀγάπην,
ἡ ὁποία συνδέει εἰς ἕνα
τέλειον σύνολον ὅλας τὰς ἀρετάς.
|
14
Ἐπάνω δὲ εἰς ὅλα αὐτὰ
νὰ ἐνδυθῆτε τὴν ἀγάπην, ἡ
ὁποία εἶναι σὰν ἕνας κρίκος, ποὺ
δένει μαζὶ ὅλας τὰς ἀρετὰς εἰς
τέλειον σύνολον. |
15
Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ
βραβευέτω ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν,
εἰς ἣν καὶ ἐκλήθητε ἐν
ἑνὶ σώματι· καὶ εὐχάριστοι
γίνεσθε·
|
15
Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ
ἂς βασιλεύῃ μέσα σας καὶ ἂς
ἀποτελῇ τὸ συνεχὲς βραβεῖον
τῶν καρδιῶν σας. Εἰς αὐτὴν ἄλλωστε
τὴν εἰρήνην ἔχετε κληθῆ ἀπὸ
τὸν Θεόν, ὥστε νὰ γίνετε ἕνα
πνευματικὸν σῶμα. Προσπαθεῖτε δὲ ἀκόμα
νὰ γίνεσθε εὐχάριστοι μεταξύ σας καὶ
πρὸς τοὺς ἄλλους, σύμφωνα πάντοτε
μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
|
15
Καὶ ἡ εἰρήνη, τὴν ὁποίαν δίδει
ὁ Θεός, ἂς ἐπιστατῇ καὶ ἂς
κυριαρχῇ μέσα εἰς τὰς καρδίας σας. Δι’ αὐτὴν
δὲ τὴν εἰρήνην προσεκλήθητε, ὥστε
νὰ γίνετε ἕνα σῶμα. Προσπαθεῖτε ἀκόμη
νὰ γίνεσθε καὶ εὐχάριστοι μεταξύ σας.
|
16
ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ ἐνοικείτω
ἐν ὑμῖν πλουσίως, ἐν πάσῃ
σοφίᾳ διδάσκοντες καὶ νουθετοῦντες
ἑαυτοὺς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ
ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ἐν χάριτι
ᾄδοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν
τῷ Κυρίῳ. |
16
Ἠ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ ἂς
κατοικῇ μέσα σας πλουσία, μὲ κάθε
σύνεσιν καὶ σοφίαν. Νὰ διδάσκετε
δὲ καὶ νὰ συμβουλεύετε ὁ ἔνας
τὸν ἄλλον μὲ ψαλμοὺς καὶ μὲ
ὕμνους καὶ μὲ πνευματικὰς ὠδάς,
ὑμνολογοῦντες καὶ εὐχαριστοῦντες
τὸν Κύριον μὲ ὅλην σας τὴν
καρδίαν. |
16
Ὁ λόγος καὶ ἡ διδασκαλία τοῦ Ἰησοῦ
Χριστοῦ ἂς διαμένῃ μέσα σας πλούσια μὲ
πᾶσαν σοφίαν. Εἰς τοῦτο δὲ θὰ
συντελέσῃ καὶ τὸ νὰ διδάσκετε καὶ
συμβουλεύετε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον μὲ
ψαλμοὺς καὶ ὕμνους καὶ πνευματικὰς
ᾠδάς, ποὺ θὰ ἐκφραζετε μὲ αὐτὰς
τὴν εὐχαριστίαν σας πρὸς τὸν Θεόν
καὶ θὰ τὰς ψάλλετε μὲ τὴν καρδίαν
σας εἰς τὸν Κύριον. |
17
Καὶ πᾶν ὅ,τι ἂν ποιῆτε ἐν
λόγῳ ἢ ἐν ἔργῳ, πάντα
ἐν ὀνόματι Κυρίου Ἰησοῦ,
εὐχαριστοῦντες τῷ Θεῷ καὶ πατρὶ
δι' αὐτοῦ. |
17
Καὶ κάθε τί, τὸ ὁποῖον
πράττετε μὲ τὰ λόγια σας ἢ μὲ
τὰ ἔργα σας, τὰ πάντα νὰ τὰ
κάμνετε ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου
καὶ πρὸς δόξαν αὐτοῦ, εὐχαριστοῦντες
δι' αὐτοῦ τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα,
ὁ ὁποῖος τόσον πολὺ μᾶς
ἔχει εὐεργετήσει καὶ μᾶς εὐεργετεῖ.
|
17
Καὶ κάθε τι ποὺ κάνετε μὲ λόγον ἢ
μὲ ἔργον, ὅλα νὰ τὰ πράττετε
διὰ νὰ ἀρέσκετε εἰς τὸν Κύριον
Ἰησοῦν καὶ πρὸς δόξαν αὐτοῦ,
εὐχαριστοῦντες δι’ αὐτοῦ τὸν
Θεόν καὶ Πατέρα, ποὺ τόσον πολὺ μᾶς
ἠγάπησεν. |
18
Αἱ γυναῖκες ὑποτάσσεσθε τοῖς
ἀνδράσιν, ὡς ἀνῆκεν ἐν
Κυρίῳ. |
18
Αἱ γυναῖκες νὰ ὑποτάσσεσθε εἰς
τοὺς ἄνδρας σας, σὰν νὰ ὑποτάσσεσθε
εἰς τὸν Κύριον (ὁ ὁποῖος
καὶ παραγγέλλει αὐτὴν τὴν ὑποταγήν).
|
18
Αἱ γυναῖκες νὰ ὑποτάσσεσθε εἰς
τοὺς ἄνδρας σας, καθὼς ἁρμόζει εἰς
ἀνθρώπους, ποὺ σχετίζονται στενὰ μὲ
τὸν Κύριον. |
19
Οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκας
καὶ μὴ πικραίνεσθε πρὸς αὐτάς.
|
19
Οἱ ἄνδρες νὰ ἀγαπᾶτε τὰς
γυναῖκας σας καὶ νὰ μὴ φέρεσθε
μὲ πικρίαν καὶ ἀποτομίαν πρὸς
αὐτάς. |
19
Οἱ ἄνδρες νὰ ἀγαπᾶτε
τὰς γυναῖκας σας καὶ νὰ μὴ δεικνύεσθε
πικροὶ πρὸς αὐτάς. |
20
Τὰ τέκνα ὑπακούετε τοῖς γονεῦσι
κατὰ πάντα· τοῦτο γάρ ἐστιν
εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. |
20
Τὰ τέκνα νὰ ὑπακούετε εἰς
τοὺς γονεῖς εἰς ὅλα τὰ ὀρθά,
ποὺ ἐκεῖνοι σᾶς συμβουλεύουν.
Διότι τοῦτο εἶναι εὐάρεστον
εἰς τὸν Κύριον. |
20
Τὰ τέκνα νὰ ὑπακούετε εἰς τοὺς
γονεῖς καθ’ ὅλα, διότι τοῦτο εἶναι
ἀρεστὸν εἰς τὸν Κύριον. |
21
Οἱ πατέρες μὴ ἐρεθίζετε τὰ
τέκνα ὑμῶν, ἵνα μὴ ἀθυμῶσιν.
|
21
Οἱ πατέρες νὰ μὴ ἐξερεθίζετε
τὰ τέκνα σας, διὰ νὰ μὴ περιπίπτουν
εἰς ἀθυμίαν καὶ χάνουν τὸ
θάρρος των καὶ ἀπελπίζωνται.
|
21
Οἱ πατέρες μὴ ἐρεθίζετε τὰ τέκνα σας,
διὰ νὰ μὴ χάνουν τὸ θάρρος των καὶ
ἀπελπίζωνται. |
22
Οἱ δοῦλοι ὑπακούετε κατὰ πάντα
τοῖς κατὰ σάρκα κυρίοις, μὴ
ἐν ὀφθαλμοδουλείαις, ὡς ἀνθρωπάρεσκοι,
ἀλλ' ἐν ἁπλότητι καρδίας, φοβούμενοι
τὸν Θεόν. |
22
Οἱ δοῦλοι νὰ ὑπακούετε κατὰ
πάντα εἰς τοὺς κατὰ σάρκα κυρίους
σας, ὄχι ὑποκριτικὰ καὶ διὰ
τὰ μάτια σὰν ἀνθρωπάρεσκοι,
ἀλλὰ μὲ κάθε εὐθύτητα
καὶ εἰλικρίνειαν καρδίας, φοβούμενοι
τὸν Θεόν. |
22
Οἱ δοῦλοι ὑπακούετε καθ’ ὅλα εἰς
τοὺς κατὰ σάρκα κυρίους, ὄχι μόνον ὅταν
οἰ ὀφθαλμοὶ τῶν κυρίων σᾶς βλέπουν,
σὰν ἐκείνους δηλαδὴ ποὺ δουλεύουν
γιὰ τὰ μάτια. Ὄχι σὰν ἀνθρωπάρεσκοι,
ἀλλὰ μὲ εἰλικρίνειαν καρδίας, φοβούμενοι
τὸν Θεόν. |
23
Καὶ πᾶν ὅ,τι ἐὰν ποιῆτε,
ἐκ ψυχῆς ἐργάζεσθε, ὡς τῷ
Κυρίῳ καὶ οὐκ ἀνθρώποις,
|
23
Καὶ κάθε τί τὸ ὁποῖον
πράττετε νὰ τὸ ἐργάζεσθε πρόθυμα
μὲ ὅλην σας τὴν ψυχήν, σὰν αὐτὸ
νὰ ἀναφέρεται εἰς τὸν Κύριον
καὶ ὄχι εἰς τοὺς ἀνθρώπους,
|
23
Καὶ κάθε τι ποὺ κάνετε, νὰ τὸ ἐργάζεσθε
πρόθυμα καὶ μὲ τὴν καρδίαν σας, σὰν
νὰ τὸ ἐργάζεσθε εἰς τὸν Κύριον
καὶ ὄχι εἰς ἀνθρώπους,
|
24
εἰδότες ὅτι ἀπὸ Κυρίου
ἀπολήψεσθε τὴν ἀνταπόδοσιν τῆς
κληρονομίας· τῷ γὰρ Κυρίῳ
Χριστῷ δουλεύετε·
|
24
γνωρίζοντες, ὅτι ἀπὸ τὸν Κύριον
θὰ ἀπολαύσετε τὴν ἀνταπόδοσιν,
ἡ ὁποία ἀνταπόδοσις εἶναι
ἡ κληρονομία τῆς Βασιλείας τῶν
οὐρανῶν. Θὰ σᾶς δοθῇ δὲ
αὐτὴ ὡς ἀμοιβή, διότι
δουλεύετε ἔτσι εἰς τὸν Κύριον
Ἰησοῦν Χριστόν. |
24
γνωρίζοντες ὅτι ἀπὸ τὸν Κύριον θὰ
ἀπολαύσετε τὴν ἀνταμοιβήν, ἡ ὁποία
συνίσταται εἰς τὴν κληρονομίαν τῆς βασιλείας
τῶν οὐρανῶν, διότι δουλεύετε εἰς τὸν
Κύριον Ἰησοῦν
Χριστόν,
ὁ ὁποῖος ἐνομοθέτησε τὴν ὑποταγὴν
ταύτην τῶν δούλων εἰς τοὺς κυρίους.
|
25
ὁ δὲ ἀδικῶν κομιεῖται ὃ
ἠδίκησε, καὶ οὐκ ἔστι προσωποληψία.
|
25
Ἐκεῖνος ὅμως, ὁ ὁποῖος
ἀδικεῖ τὸν δοῦλον του ἢ οἰονδήποτε
ἄλλον, θὰ λάβῃ τὴν ἀνταπόδοσιν
καὶ τὴν τιμωρίαν διὰ τὴν ἀδικίαν,
ποὺ ἔκαμε· δὲν ὑπάρχει
εἰς τὸν Θεὸν προσωποληψία, ἀλλὰ
δικαιοσύνη καὶ ὀρθὴ κρίσις.
|
25
Διὰ δὲ τὰς ἀδικίας, ποὺ γίνονται
εἰς βάρος τῶν δούλων, ἂς μὴ λησμονῇ
κάθε ἄδικος κύριος, ὅτι ὅποιος ἀδικεῖ
θὰ λάβῃ τὴν ἀνταπόδοσιν τῆς
ἀδικίας ποὺ ἔκαμε, καὶ δὲν εἶναι
προσωποληψία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, διότι ὁ
Θεὸς δὲν χαρίζεται εἰς κανένα. |