Επιστολαί : Επιστολή Πρός Κορινθίους Β' : Κεφάλαιον Θ΄

Πρωτότυπο Κείμενο

ερὶ μὲν γὰρ τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους περισσόν μοί ἐστι τὸ γράφειν ὑμῖν·
2 οἶδα γὰρ τὴν προθυμίαν ὑμῶν ἣν ὑπὲρ ὑμῶν καυχῶμαι Μακεδόσιν, ὅτι Ἀχαΐα παρεσκεύασται ἀπὸ πέρυσι· καὶ ὁ ἐξ ὑμῶν ζῆλος ἠρέθισε τοὺς πλείονας.
3 Ἔπεμψα δὲ τοὺς ἀδελφούς, ἵνα μὴ τὸ καύχημα ἡμῶν τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κενωθῇ ἐν τῷ μέρει τούτῳ ὑμῶν κενωθῇ ἐν τῷ μέρει τούτῳ, ἵνα, καθὼς ἔλεγον, παρεσκευασμένοι ἦτε,
4 μήπως ἐὰν ἔλθωσι σὺν ἐμοὶ Μακεδόνες καὶ εὕρωσιν ὑμᾶς ἀπαρασκευάστους, καταισχυνθῶμεν ἡμεῖς, ἵνα μὴ λέγωμεν ὑμεῖς ἐν τῇ ὑποστάσει ταύτῃ τῆς καυχήσεως.
5 Ἀναγκαῖον οὖν ἡγησάμην παρακαλέσαι τοὺς ἀδελφοὺς ἵνα προέλθωσιν εἰς ὑμᾶς καὶ προκαταρτίσωσι τὴν προκατηγγελμένην εὐλογίαν ὑμῶν, ταύτην ἑτοίμην εἶναι, οὕτως ὡς εὐλογίαν καὶ μὴ ὡς πλεονεξίαν.
6 Τοῦτο δέ, ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καὶ θερίσει, καὶ ὁ σπείρων ἐπ' εὐλογίαις ἐπ' εὐλογίαις καὶ θερίσει.
7 Ἕκαστος καθὼς προαιρεῖται τῇ καρδίᾳ, μὴ ἐκ λύπης ἢ ἐξ ἀνάγκης· ἱλαρὸν γὰρ δότην ἀγαπᾷ ὁ Θεός.
8 Δυνατὸς δὲ ὁ Θεὸς πᾶσαν χάριν περισσεύσαι εἰς ὑμᾶς, ἵνα ἐν παντὶ πάντοτε πᾶσαν αὐτάρκειαν ἔχοντες περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν,
9 καθὼς γέγραπται· ἐσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησιν· ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
10 Ὁ δὲ ἐπιχορηγῶν σπέρμα τῷ σπείροντι καὶ ἄρτον εἰς βρῶσιν χορηγήσαι καὶ πληθύναι τὸν σπόρον ὑμῶν καὶ αὐξήσαι τὰ γεννήματα τῆς δικαιοσύνης ὑμῶν·
11 ἐν παντὶ πλουτιζόμενοι εἰς πᾶσαν ἁπλότητα, ἥτις κατεργάζεται δι' ἡμῶν εὐχαριστίαν τῷ Θεῷ·
12 ὅτι ἡ διακονία τῆς λειτουργίας ταύτης οὐ μόνον ἐστὶ προσαναπληροῦσα τὰ ὑστερήματα τῶν ἁγίων, ἀλλὰ καὶ περισσεύουσα διὰ πολλῶν εὐχαριστιῶν τῷ Θεῷ·-
13 διὰ τῆς δοκιμῆς τῆς διακονίας ταύτης δοξάζοντες τὸν Θεὸν ἐπὶ τῇ ὑποταγῇ τῆς ὁμολογίας ὑμῶν εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ καὶ ἁπλότητι τῆς κοινωνίας εἰς αὐτοὺς καὶ εἰς πάντας,
14 καὶ αὐτῶν δεήσει ὑπὲρ ὑμῶν, ἐπιποθούντων ὑμᾶς διὰ τὴν ὑπερβάλλουσαν χάριν τοῦ Θεοῦ ἐφ' ὑμῖν.
15 Χάρις δὲ τῷ Θεῷ ἐπὶ τῇ ἀνεκδιηγήτῳ αὐτοῦ δωρεᾷ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ς πρὸς μὲν τῆς ἱερὰν διακονίαν τῆς συνεισφορᾶς διὰ τοὺς πτωχοὺς ἀδελφοὺς θεωρῶ περιττὸν νὰ σᾶς γράψω.
2 Διότι γνωρίζω καλὰ τὴν προθυμίαν σας, διὰ τὴν ὁποίαν, διὰ λογαριασμὸν ἰδικόν σας, καυχῶμαι μεταξὺ τῶν Μακεδόνων λέγων, ὅτι ἡ Ἀχαΐα εἶναι ἀπὸ πέρυσι ἕτοιμη. Καὶ ὁ ζῆλος, ποὺ προῆλθεν ἀπὸ σᾶς, ἐκέντησε καὶ παρεκίνησε ἔντονα τοὺς περισσοτέρους νὰ σᾶς μιμιθοῦν.
3 Ἔστειλα δὲ τοὺς ἀδελφοὺς εἰς σᾶς, διὰ νὰ μὴ παρουσιασθῇ κούφιο καὶ χωρὶς περιεχόμενον τὸ καύχημά μας διὰ τὴν προθυμίαν σας εἰς τὸ θέμα τοῦτο τῆς συνεισφορᾶς, διὰ νὰ εἶσθε προπαρασκευασμένοι, ὅπως ἔλεγα εἰς τοὺς Μακεδόνας.
4 Μήπως τυχόν, ἐὰν ἔλθουν μαζῆ μου οἱ Μακεδόνες καὶ σᾶς εὔρουν ἀπροετοιμάστους, καταντροπιασθῶμεν ἡμεῖς, διὰ νὰ μὴ εἴπωμεν ὅτι καὶ σεῖς θὰ ἐντροπιασθῆτε, καὶ ἀποδειχθῇ ματαία ἡ καύχησίς μας διὰ τὴν ἰδικήν σας γενναιοδωρίαν.
5 Ἔκρινα, λοιπόν, ἀναγκαῖον νὰ παρακαλέσω τοὺς ἀδελφοὺς νὰ σᾶς ἐπισκεφθοῦν ἐνωρίτερον ἀπὸ ἐμὲ καὶ νὰ ὀργανώσουν ἐκ τῶν προτέρων τὸ ζήτημα τῆς εὐλογημένης αὐτῆς συνεισφοράς σας, τὴν ὁποίαν ἔχω προαναγγείλει εἰς τοὺς Μακεδόνας, ὥστε ὅταν θὰ ἔλθωμεν νὰ εἶναι ἔτοιμη σὰν καλὸν ἔργον καὶ καρπὸς τῆς ἀγάπης σας, καὶ ὄχι σὰν ὑποχρεωτικὴ εἰσφορὰ μιᾶς φιλαργύρου καὶ πλεονεκτικῆς καρδίας.
6 Ἂς γνωρίζετε δὲ τοῦτο· ὅτι ἐκεῖνος ποὺ εἰς τὸ χωράφι του σπέρνει μὲ τσιγκουνιὰ λιγοστὸ σπόρο, θὰ θερίσῃ καὶ λίγο σιτάρι. Καὶ ἐκεῖνος ποὺ σπέρνει ἁπλόχερα, θὰ θερίσῃ πολὺν καρπόν. (Ὁ καθένας δηλαδὴ θὰ ἀμειφθῇ ἀπὸ τὸν Θεὸν ἀνάλογα μὲ ὅσα δίνει, κατὰ τὴν δύναμίν του πάντοτε).
7 Ὁ καθένας ἂς δίδῃ σύμφωνα μὲ τὴν ἀγαθὴν διάθεσιν τῆς καρδίας του, ὄχι μὲ λύπην ἢ ἀπὸ ἀνάγκην. Διότι ὁ Θεὸς <ἀγαπᾷ ἐκεῖνον, ποὺ δίδει μὲ καλωσύνην καὶ γλυκύτητα>.
8 Εἶναι δὲ δυνατὸν ὁ Θεὸς νὰ σᾳς δώσῃ μὲ τὸ παραπάνω κάθε δωρεάν, ὥστε πάντοτε, σὲ κάθε τι, νὰ ἔχετε κάθε ἐπάρκειαν εἰς ὑλικὰ ἀγαθὰ καὶ ἔτσι νὰ προθυμοποῆσθε μὲ τὸ παραπάνω διὰ κάθε καλὸν ἔργον.
9 Μὲ τὸν τρόπον δὲ αὐτὸν θὰ πραγματοποιηθῇ καὶ εἰς σᾶς ἐκεῖνο ποὺ λέγει ἡ Γραφή· <ἐσκόρπισεν ἀφθόνως τὰς ἐλεημοσύνας του, ἔδωκεν εἰς τοὺς πτωχούς· ἡ ἀρετή του μένει καὶ διαλαλεῖται πάντοτε>.
10 Ὁ δὲ Θεός, ὁ ὁποῖος <παρέχει ἐν ἀφθονίᾳ σπόρον εἰς τὸν γεωργόν ποὺ σπέρνει, καὶ ψωμὶ πρὸς τροφὴν ὅλων μας>, εἴθε νὰ χορηγήσῃ, νὰ εὐλογήσῃ καὶ νὰ πληθύνῃ τὴν σπορὰν τῶν χωραφιῶν σας καὶ τὰ ἄλλα ὑλικὰ ἀγαθά σας καὶ νὰ αὐξήσῃ ἔτσι τοὺς καρποὺς τῆς ἀγάπης καὶ τῆς καλωσύνης σας πρὸς τοὺς ἄλλους.
11 Ἔτσι δὲ νὰ γίνεσθε πλούσιοι εἰς κάθε καλὸν ἔργον, εἰς κάθε γενναιοδωρίαν, ἡ ὁποία συνεργεῖ διὰ μέσου ἡμῶν, ποὺ ἐξυπηρετοῦμεν αὐτὴν τὴν διακονίαν, νὰ ἐκφράζωνται εὐχαριστίαι πρὸς τὸν Θεόν.
12 Διότι ἡ διακονία αὐτῆς τῆς ἀγαθοεργίας σας, ὄχι μόνον προλαμβάνει καὶ θεραπεύει μὲ τὸ παραπάνω τὰς ἀνάγκας τῶν Χριστιανῶν, ἀλλὰ καὶ γεμίζει τὴν καρδίαν ἀπὸ εὐγνωμοσύνην, ὥστε νὰ ξεχειλίζουν πλούσιαι εὐχαριστίαι πρὸς τὸν Θεόν.
13 Αὐτὴ ἡ εἰσφορὰ τῆς ἀγάπης σας δείχνει ποῖοι πράγματι εἶσθε καὶ οἱ ἀπολαμβάνοντες τὰς δωρεὰς σας δοξάζουν τὸν Θεόν, διὰ τὴν ἔμπρακτον ὑποταγὴν τῆς ὁμολογίας σας εἰς τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ καὶ διὰ τὴν γενναιοδωρίαν σας νὰ συμμετέχετε προθύμως εἰς τὰς ἀνάγκας αὐτῶν καὶ εἰς τὰς ἀνάγκας ὅλων.
14 Καὶ αὐτοὶ μὲ τὰς δεήσεις, τὰς ὁποίας γιὰ σᾶς κάμνουν πρὸς τὸν Θεόν, μαρτυροῦν πόσον πολὺ σᾶς ποθοῦν διὰ τὴν πλουσίαν χάριν, ποὺ ὁ Θεὸς σᾶς ἔχει δώσει.
15 Εὐχαριστία δὲ καὶ δόξα ἀνήκει εἰς τὸν Θεὸν διὰ τὴν δωρεάν του αὐτήν, τὴν ὁποίαν στόμα ἀνθρώπου εἶναι ἀδύνατον νὰ διηγηθῇ.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

κτὸς δὲ τῆς συστάσεώς μου διὰ τὰ πρόσωπα αὐτὰ δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ σᾶς συστήσω τίποτε ἄλλο, διότι διὰ τὴν σπουδαιότητα μὲν τῆς διακονίας, ποὺ ἀποβλέπει εἰς τὴν βοήθειαν τῶν πτωχῶν Χριστιανῶν, μοῦ εἶναι περιττὸν νὰ σᾶς γράψω.
2 Διότι γνωρίζω τὴν προθυμίαν σας, διὰ τὴν ὁποίαν μὲ πολλοὺς ἐπαίνους καυχῶμαι διὰ σᾶς εἰς τοὺς Μακεδόνας, εἰς τοὺς ὁποίους λέγω ὅτι ἡ Ἄχαΐα ἔχει ἐτοιμασθῆ ἀπὸ πέρυσι. Καὶ ὁ ζῆλος, ποὺ ἤναψεν ἀπὸ σᾶς, ἐπαρακίνησεν εἰς μίμησιν τοὺς περισσοτέρους.
3 Ἔστειλα δὲ τοὺς ἀδελφούς, ποὺ σᾶς ἔγραψα ἀνωτέρω, διὰ νὰ μὴ ἀποδειχθῇ ἀβάσιμον καὶ ἀστήρικτον τὸ διὰ σᾶς καύχημα μᾶς εἰς τὸ ζήτημα αὐτὸ τῆς συνεισφορᾶς, διὰ νὰ εἶσθε ἐτοιμασμένοι, ὅπως ἔλεγα εἰς τοὺς Μακεδόνας.
4 Καὶ ἐνδιαφέρομαι νὰ εἶσθε ἐτοιμασμἐνοι, μήπως, ἐὰν συμβῇ νὰ ἔλθουν μαζί μου Μακεδόνες καὶ σᾶς εὕρουν ἀπροετοιμάστους, ἐντροπιασθῶμεν ἠμεῖς, ὥστε νὰ μὴ δικαιούμεθα πλέον μὲ τὴν πεποίθησιν αὐτὴν τῆς καυχήσεως νὰ λέγωμεν σᾶς οἱ Κορίνθιοι πόσον ἀξίζετε!
5 Ἐνόμισα λοιπόν, ὅτι ἦτο ἀναγκαῖον νὰ παρακαλέσω τοὺς ἀδελφοὺς νὰ ἔλθουν πρὸς σᾶς προτήτερα ἀπὸ ἑμὲ καὶ νὰ βάλουν ἐκ προτέρου τάξιν εἰς τὴν εὐλογημένην συνεισφοράν σας, τὴν ὁποίαν προανήγγειλα εἰς τοὺς Μακεδόνας. Ὥστε ὅταν ἔλθω, νὰ εἶναι ἕτοιμος ἡ συνεισφορά σας αὐτή. Νὰ εἶναι δὲ ἔτσι ἕτοιμος σὰν ἀγαθοεργία καὶ ὄχι σὰν συνεισφορά, εἰς τὴν ὁποίαν θὰ δεικνύεται πλεονεξία καὶ φιλαργυρία ἐκ μέρους σας.
6 Τοῦτο δὲ πρέπει νὰ γνωρίζετε, ὅτι ἐκεῖνος ποὺ σπείρει μὲ τσιγγουνιάν, μὲ τσιγγουνιὰν καὶ θὰ θερίσῃ. Καὶ ἐκεῖνος ποὺ σπείρει ἄφθονα, ἄφθονα καὶ θὰ θερίση.
7 Ὁ καθένας ἂς δίδῃ σύμφωνα μὲ τὴν ἐλευθέραν διάθεσιν τῆς καρδίας του, ὄχι μὲ λύπην ἢ ἀπὸ ἀνάγκην, διότι ὁ Θεὸς ἀγαπᾷ ἐκεῖνον, ποὺ δίδει μὲ προθυμίαν καὶ χαρούμενον πρόσωπον.
8 Εἶναι δὲ δυνατὸς ὁ Θεὸς νὰ σᾶς δώσῃ ὑπεράφθονον κάθε χάριν· καὶ τὴν χάριν τουτέστι τῆς προθυμίας εἰς τὸ νὰ εἰσφέρετε γενναίως, καὶ τὴν χάριν τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, ὥστε νὰ ἔχετε πάντοτε εἰς ὅλα ἀπὸ τὸν ἑαυτόν σας κάθε ἐπάρκειαν καὶ νὰ πράττετε μὲ τὸ παραπάνω κάθε ἔργον ἀγαθόν.
9 Καὶ ἔτσι νὰ γίνῃ καὶ μὲ σᾶς σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο, ποὺ λέγει ἡ Γραφή: Ἐμοίρασεν ἄφθονα, ἔδωκεν εἰς τοὺς πτωχούς· ἡ ἐκ τῶν ἀγαθοεργιῶν ἀρετή του μένει διὰ παντός.
10 Ὁ Θεὸς δέ, ὁ ὁποῖος χορηγεῖ ἄφθονον σπόρον εἰς ἐκεῖνον ποὺ σπέρνει, καὶ ἄρτον διὰ νὰ τρώγωμεν, εἴθε νὰ χορηγήσῃ καὶ νὰ πληθύνῃ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά σας καὶ νὰ αὐξήσῃ τοὺς καρποὺς τῆς ἀγαθοεργίας σας,
11 ὥστε νὰ γίνεσθε πλούσιοι εἰς κάθε τι, εἰς κάθε εἶδος γενναιοδωρίας, ἡ ὁποία διὰ μέσου ἡμῶν τῶν Ἀποστόλων, ποὺ μεταφέρομεν τὰς συνεισφοράς σας, συντελεῖ εἰς τὸ νὰ ἀναπέμπωνται εὐχαριστίαι εἰς τὸν Θεόν.
12 Διότι ἡ διακονία τῆς ἀγαθοεργοῦ καὶ ἱερᾶς αὐτῆς ὑπηρεσίας ὄχι μόνον προφθάνει μὲ τὸ παραπάνω τὰς ἀνάγκας τῶν Χριστιανῶν, ἀλλὰ καὶ δημιουργεῖ πλήμμυραν εὐχαριστιῶν πρὸς τὸν Θεόν.
13 Καὶ τοῦτο διότι οἰ εὐεργετούμενοι ἀπὸ σᾶς λαμβάνουν πεῖραν μὲ τὴν διακονίαν αὐτὴν τῆς ἐλεημοσύνης σας περὶ τοῦ ποῖοι εἶσθε, καὶ δοξάζουν τὸν Θεόν διὰ τὴν ὑποταγὴν εἰς τὴν ὁμολογίαν τῆς πίστεώς σας εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ καὶ διὰ τὴν γενναιοδωρίαν, ποὺ δεικνύετε μὲ τὴν συμμετοχὴν εἰς τὰς ἀνάγκας τόσον τὰς ἰδικάς των, ὅσον καὶ ὅλων ἒν γένει τῶν Χριστιανῶν.
14 Καὶ αὐτοὶ μὲ προσευχὴν καὶ δέησιν πρὸς τὸν Θεόν σᾶς ποθοῦν πολὺ διὰ τὴν ὑπερβολικὴν χάριν, ποὺ σᾶς ἔδωκεν ὁ Θεός.
15 Εὐχαριστία δὲ ὀφείλεται εἰς τὸν Θεόν διὰ τὴν δωρεάν του, τῆς ὁποίας τὸ μέγεθος δὲν εἶναι δυνατὸν μὲ λόγους νὰ ἐκφρασθῇ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ερὶ μὲν γὰρ τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους περισσόν μοί ἐστι τὸ γράφειν ὑμῖν·	ς πρὸς μὲν τῆς ἱερὰν διακονίαν τῆς συνεισφορᾶς διὰ τοὺς πτωχοὺς ἀδελφοὺς θεωρῶ περιττὸν νὰ σᾶς γράψω.	κτὸς δὲ τῆς συστάσεώς μου διὰ τὰ πρόσωπα αὐτὰ δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ σᾶς συστήσω τίποτε ἄλλο, διότι διὰ τὴν σπουδαιότητα μὲν τῆς διακονίας, ποὺ ἀποβλέπει εἰς τὴν βοήθειαν τῶν πτωχῶν Χριστιανῶν, μοῦ εἶναι περιττὸν νὰ σᾶς γράψω.
2 οἶδα γὰρ τὴν προθυμίαν ὑμῶν ἣν ὑπὲρ ὑμῶν καυχῶμαι Μακεδόσιν, ὅτι Ἀχαΐα παρεσκεύασται ἀπὸ πέρυσι· καὶ ὁ ἐξ ὑμῶν ζῆλος ἠρέθισε τοὺς πλείονας.	2 Διότι γνωρίζω καλὰ τὴν προθυμίαν σας, διὰ τὴν ὁποίαν, διὰ λογαριασμὸν ἰδικόν σας, καυχῶμαι μεταξὺ τῶν Μακεδόνων λέγων, ὅτι ἡ Ἀχαΐα εἶναι ἀπὸ πέρυσι ἕτοιμη. Καὶ ὁ ζῆλος, ποὺ προῆλθεν ἀπὸ σᾶς, ἐκέντησε καὶ παρεκίνησε ἔντονα τοὺς περισσοτέρους νὰ σᾶς μιμιθοῦν.	2 Διότι γνωρίζω τὴν προθυμίαν σας, διὰ τὴν ὁποίαν μὲ πολλοὺς ἐπαίνους καυχῶμαι διὰ σᾶς εἰς τοὺς Μακεδόνας, εἰς τοὺς ὁποίους λέγω ὅτι ἡ Ἄχαΐα ἔχει ἐτοιμασθῆ ἀπὸ πέρυσι. Καὶ ὁ ζῆλος, ποὺ ἤναψεν ἀπὸ σᾶς, ἐπαρακίνησεν εἰς μίμησιν τοὺς περισσοτέρους.
3 Ἔπεμψα δὲ τοὺς ἀδελφούς, ἵνα μὴ τὸ καύχημα ἡμῶν τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κενωθῇ ἐν τῷ μέρει τούτῳ ὑμῶν κενωθῇ ἐν τῷ μέρει τούτῳ, ἵνα, καθὼς ἔλεγον, παρεσκευασμένοι ἦτε,	3 Ἔστειλα δὲ τοὺς ἀδελφοὺς εἰς σᾶς, διὰ νὰ μὴ παρουσιασθῇ κούφιο καὶ χωρὶς περιεχόμενον τὸ καύχημά μας διὰ τὴν προθυμίαν σας εἰς τὸ θέμα τοῦτο τῆς συνεισφορᾶς, διὰ νὰ εἶσθε προπαρασκευασμένοι, ὅπως ἔλεγα εἰς τοὺς Μακεδόνας.	3 Ἔστειλα δὲ τοὺς ἀδελφούς, ποὺ σᾶς ἔγραψα ἀνωτέρω, διὰ νὰ μὴ ἀποδειχθῇ ἀβάσιμον καὶ ἀστήρικτον τὸ διὰ σᾶς καύχημα μᾶς εἰς τὸ ζήτημα αὐτὸ τῆς συνεισφορᾶς, διὰ νὰ εἶσθε ἐτοιμασμένοι, ὅπως ἔλεγα εἰς τοὺς Μακεδόνας.
4 μήπως ἐὰν ἔλθωσι σὺν ἐμοὶ Μακεδόνες καὶ εὕρωσιν ὑμᾶς ἀπαρασκευάστους, καταισχυνθῶμεν ἡμεῖς, ἵνα μὴ λέγωμεν ὑμεῖς ἐν τῇ ὑποστάσει ταύτῃ τῆς καυχήσεως.	4 Μήπως τυχόν, ἐὰν ἔλθουν μαζῆ μου οἱ Μακεδόνες καὶ σᾶς εὔρουν ἀπροετοιμάστους, καταντροπιασθῶμεν ἡμεῖς, διὰ νὰ μὴ εἴπωμεν ὅτι καὶ σεῖς θὰ ἐντροπιασθῆτε, καὶ ἀποδειχθῇ ματαία ἡ καύχησίς μας διὰ τὴν ἰδικήν σας γενναιοδωρίαν.	4 Καὶ ἐνδιαφέρομαι νὰ εἶσθε ἐτοιμασμἐνοι, μήπως, ἐὰν συμβῇ νὰ ἔλθουν μαζί μου Μακεδόνες καὶ σᾶς εὕρουν ἀπροετοιμάστους, ἐντροπιασθῶμεν ἠμεῖς, ὥστε νὰ μὴ δικαιούμεθα πλέον μὲ τὴν πεποίθησιν αὐτὴν τῆς καυχήσεως νὰ λέγωμεν σᾶς οἱ Κορίνθιοι πόσον ἀξίζετε!
5 Ἀναγκαῖον οὖν ἡγησάμην παρακαλέσαι τοὺς ἀδελφοὺς ἵνα προέλθωσιν εἰς ὑμᾶς καὶ προκαταρτίσωσι τὴν προκατηγγελμένην εὐλογίαν ὑμῶν, ταύτην ἑτοίμην εἶναι, οὕτως ὡς εὐλογίαν καὶ μὴ ὡς πλεονεξίαν.	5 Ἔκρινα, λοιπόν, ἀναγκαῖον νὰ παρακαλέσω τοὺς ἀδελφοὺς νὰ σᾶς ἐπισκεφθοῦν ἐνωρίτερον ἀπὸ ἐμὲ καὶ νὰ ὀργανώσουν ἐκ τῶν προτέρων τὸ ζήτημα τῆς εὐλογημένης αὐτῆς συνεισφοράς σας, τὴν ὁποίαν ἔχω προαναγγείλει εἰς τοὺς Μακεδόνας, ὥστε ὅταν θὰ ἔλθωμεν νὰ εἶναι ἔτοιμη σὰν καλὸν ἔργον καὶ καρπὸς τῆς ἀγάπης σας, καὶ ὄχι σὰν ὑποχρεωτικὴ εἰσφορὰ μιᾶς φιλαργύρου καὶ πλεονεκτικῆς καρδίας.	5 Ἐνόμισα λοιπόν, ὅτι ἦτο ἀναγκαῖον νὰ παρακαλέσω τοὺς ἀδελφοὺς νὰ ἔλθουν πρὸς σᾶς προτήτερα ἀπὸ ἑμὲ καὶ νὰ βάλουν ἐκ προτέρου τάξιν εἰς τὴν εὐλογημένην συνεισφοράν σας, τὴν ὁποίαν προανήγγειλα εἰς τοὺς Μακεδόνας. Ὥστε ὅταν ἔλθω, νὰ εἶναι ἕτοιμος ἡ συνεισφορά σας αὐτή. Νὰ εἶναι δὲ ἔτσι ἕτοιμος σὰν ἀγαθοεργία καὶ ὄχι σὰν συνεισφορά, εἰς τὴν ὁποίαν θὰ δεικνύεται πλεονεξία καὶ φιλαργυρία ἐκ μέρους σας.
6 Τοῦτο δέ, ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καὶ θερίσει, καὶ ὁ σπείρων ἐπ' εὐλογίαις ἐπ' εὐλογίαις καὶ θερίσει.	6 Ἂς γνωρίζετε δὲ τοῦτο· ὅτι ἐκεῖνος ποὺ εἰς τὸ χωράφι του σπέρνει μὲ τσιγκουνιὰ λιγοστὸ σπόρο, θὰ θερίσῃ καὶ λίγο σιτάρι. Καὶ ἐκεῖνος ποὺ σπέρνει ἁπλόχερα, θὰ θερίσῃ πολὺν καρπόν. (Ὁ καθένας δηλαδὴ θὰ ἀμειφθῇ ἀπὸ τὸν Θεὸν ἀνάλογα μὲ ὅσα δίνει, κατὰ τὴν δύναμίν του πάντοτε).	6 Τοῦτο δὲ πρέπει νὰ γνωρίζετε, ὅτι ἐκεῖνος ποὺ σπείρει μὲ τσιγγουνιάν, μὲ τσιγγουνιὰν καὶ θὰ θερίσῃ. Καὶ ἐκεῖνος ποὺ σπείρει ἄφθονα, ἄφθονα καὶ θὰ θερίση.
7 Ἕκαστος καθὼς προαιρεῖται τῇ καρδίᾳ, μὴ ἐκ λύπης ἢ ἐξ ἀνάγκης· ἱλαρὸν γὰρ δότην ἀγαπᾷ ὁ Θεός.	7 Ὁ καθένας ἂς δίδῃ σύμφωνα μὲ τὴν ἀγαθὴν διάθεσιν τῆς καρδίας του, ὄχι μὲ λύπην ἢ ἀπὸ ἀνάγκην. Διότι ὁ Θεὸς <ἀγαπᾷ ἐκεῖνον, ποὺ δίδει μὲ καλωσύνην καὶ γλυκύτητα>.	7 Ὁ καθένας ἂς δίδῃ σύμφωνα μὲ τὴν ἐλευθέραν διάθεσιν τῆς καρδίας του, ὄχι μὲ λύπην ἢ ἀπὸ ἀνάγκην, διότι ὁ Θεὸς ἀγαπᾷ ἐκεῖνον, ποὺ δίδει μὲ προθυμίαν καὶ χαρούμενον πρόσωπον.
8 Δυνατὸς δὲ ὁ Θεὸς πᾶσαν χάριν περισσεύσαι εἰς ὑμᾶς, ἵνα ἐν παντὶ πάντοτε πᾶσαν αὐτάρκειαν ἔχοντες περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν,	8 Εἶναι δὲ δυνατὸν ὁ Θεὸς νὰ σᾳς δώσῃ μὲ τὸ παραπάνω κάθε δωρεάν, ὥστε πάντοτε, σὲ κάθε τι, νὰ ἔχετε κάθε ἐπάρκειαν εἰς ὑλικὰ ἀγαθὰ καὶ ἔτσι νὰ προθυμοποῆσθε μὲ τὸ παραπάνω διὰ κάθε καλὸν ἔργον.	8 Εἶναι δὲ δυνατὸς ὁ Θεὸς νὰ σᾶς δώσῃ ὑπεράφθονον κάθε χάριν· καὶ τὴν χάριν τουτέστι τῆς προθυμίας εἰς τὸ νὰ εἰσφέρετε γενναίως, καὶ τὴν χάριν τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, ὥστε νὰ ἔχετε πάντοτε εἰς ὅλα ἀπὸ τὸν ἑαυτόν σας κάθε ἐπάρκειαν καὶ νὰ πράττετε μὲ τὸ παραπάνω κάθε ἔργον ἀγαθόν.
9 καθὼς γέγραπται· ἐσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησιν· ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.	9 Μὲ τὸν τρόπον δὲ αὐτὸν θὰ πραγματοποιηθῇ καὶ εἰς σᾶς ἐκεῖνο ποὺ λέγει ἡ Γραφή· <ἐσκόρπισεν ἀφθόνως τὰς ἐλεημοσύνας του, ἔδωκεν εἰς τοὺς πτωχούς· ἡ ἀρετή του μένει καὶ διαλαλεῖται πάντοτε>.	9 Καὶ ἔτσι νὰ γίνῃ καὶ μὲ σᾶς σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο, ποὺ λέγει ἡ Γραφή: Ἐμοίρασεν ἄφθονα, ἔδωκεν εἰς τοὺς πτωχούς· ἡ ἐκ τῶν ἀγαθοεργιῶν ἀρετή του μένει διὰ παντός.
10 Ὁ δὲ ἐπιχορηγῶν σπέρμα τῷ σπείροντι καὶ ἄρτον εἰς βρῶσιν χορηγήσαι καὶ πληθύναι τὸν σπόρον ὑμῶν καὶ αὐξήσαι τὰ γεννήματα τῆς δικαιοσύνης ὑμῶν·	10 Ὁ δὲ Θεός, ὁ ὁποῖος <παρέχει ἐν ἀφθονίᾳ σπόρον εἰς τὸν γεωργόν ποὺ σπέρνει, καὶ ψωμὶ πρὸς τροφὴν ὅλων μας>, εἴθε νὰ χορηγήσῃ, νὰ εὐλογήσῃ καὶ νὰ πληθύνῃ τὴν σπορὰν τῶν χωραφιῶν σας καὶ τὰ ἄλλα ὑλικὰ ἀγαθά σας καὶ νὰ αὐξήσῃ ἔτσι τοὺς καρποὺς τῆς ἀγάπης καὶ τῆς καλωσύνης σας πρὸς τοὺς ἄλλους.	10 Ὁ Θεὸς δέ, ὁ ὁποῖος χορηγεῖ ἄφθονον σπόρον εἰς ἐκεῖνον ποὺ σπέρνει, καὶ ἄρτον διὰ νὰ τρώγωμεν, εἴθε νὰ χορηγήσῃ καὶ νὰ πληθύνῃ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά σας καὶ νὰ αὐξήσῃ τοὺς καρποὺς τῆς ἀγαθοεργίας σας,
11 ἐν παντὶ πλουτιζόμενοι εἰς πᾶσαν ἁπλότητα, ἥτις κατεργάζεται δι' ἡμῶν εὐχαριστίαν τῷ Θεῷ·	11 Ἔτσι δὲ νὰ γίνεσθε πλούσιοι εἰς κάθε καλὸν ἔργον, εἰς κάθε γενναιοδωρίαν, ἡ ὁποία συνεργεῖ διὰ μέσου ἡμῶν, ποὺ ἐξυπηρετοῦμεν αὐτὴν τὴν διακονίαν, νὰ ἐκφράζωνται εὐχαριστίαι πρὸς τὸν Θεόν.	11 ὥστε νὰ γίνεσθε πλούσιοι εἰς κάθε τι, εἰς κάθε εἶδος γενναιοδωρίας, ἡ ὁποία διὰ μέσου ἡμῶν τῶν Ἀποστόλων, ποὺ μεταφέρομεν τὰς συνεισφοράς σας, συντελεῖ εἰς τὸ νὰ ἀναπέμπωνται εὐχαριστίαι εἰς τὸν Θεόν.
12 ὅτι ἡ διακονία τῆς λειτουργίας ταύτης οὐ μόνον ἐστὶ προσαναπληροῦσα τὰ ὑστερήματα τῶν ἁγίων, ἀλλὰ καὶ περισσεύουσα διὰ πολλῶν εὐχαριστιῶν τῷ Θεῷ·-	12 Διότι ἡ διακονία αὐτῆς τῆς ἀγαθοεργίας σας, ὄχι μόνον προλαμβάνει καὶ θεραπεύει μὲ τὸ παραπάνω τὰς ἀνάγκας τῶν Χριστιανῶν, ἀλλὰ καὶ γεμίζει τὴν καρδίαν ἀπὸ εὐγνωμοσύνην, ὥστε νὰ ξεχειλίζουν πλούσιαι εὐχαριστίαι πρὸς τὸν Θεόν.	12 Διότι ἡ διακονία τῆς ἀγαθοεργοῦ καὶ ἱερᾶς αὐτῆς ὑπηρεσίας ὄχι μόνον προφθάνει μὲ τὸ παραπάνω τὰς ἀνάγκας τῶν Χριστιανῶν, ἀλλὰ καὶ δημιουργεῖ πλήμμυραν εὐχαριστιῶν πρὸς τὸν Θεόν.
13 διὰ τῆς δοκιμῆς τῆς διακονίας ταύτης δοξάζοντες τὸν Θεὸν ἐπὶ τῇ ὑποταγῇ τῆς ὁμολογίας ὑμῶν εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ καὶ ἁπλότητι τῆς κοινωνίας εἰς αὐτοὺς καὶ εἰς πάντας,	13 Αὐτὴ ἡ εἰσφορὰ τῆς ἀγάπης σας δείχνει ποῖοι πράγματι εἶσθε καὶ οἱ ἀπολαμβάνοντες τὰς δωρεὰς σας δοξάζουν τὸν Θεόν, διὰ τὴν ἔμπρακτον ὑποταγὴν τῆς ὁμολογίας σας εἰς τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ καὶ διὰ τὴν γενναιοδωρίαν σας νὰ συμμετέχετε προθύμως εἰς τὰς ἀνάγκας αὐτῶν καὶ εἰς τὰς ἀνάγκας ὅλων.	13 Καὶ τοῦτο διότι οἰ εὐεργετούμενοι ἀπὸ σᾶς λαμβάνουν πεῖραν μὲ τὴν διακονίαν αὐτὴν τῆς ἐλεημοσύνης σας περὶ τοῦ ποῖοι εἶσθε, καὶ δοξάζουν τὸν Θεόν διὰ τὴν ὑποταγὴν εἰς τὴν ὁμολογίαν τῆς πίστεώς σας εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ καὶ διὰ τὴν γενναιοδωρίαν, ποὺ δεικνύετε μὲ τὴν συμμετοχὴν εἰς τὰς ἀνάγκας τόσον τὰς ἰδικάς των, ὅσον καὶ ὅλων ἒν γένει τῶν Χριστιανῶν.
14 καὶ αὐτῶν δεήσει ὑπὲρ ὑμῶν, ἐπιποθούντων ὑμᾶς διὰ τὴν ὑπερβάλλουσαν χάριν τοῦ Θεοῦ ἐφ' ὑμῖν.	14 Καὶ αὐτοὶ μὲ τὰς δεήσεις, τὰς ὁποίας γιὰ σᾶς κάμνουν πρὸς τὸν Θεόν, μαρτυροῦν πόσον πολὺ σᾶς ποθοῦν διὰ τὴν πλουσίαν χάριν, ποὺ ὁ Θεὸς σᾶς ἔχει δώσει.	14 Καὶ αὐτοὶ μὲ προσευχὴν καὶ δέησιν πρὸς τὸν Θεόν σᾶς ποθοῦν πολὺ διὰ τὴν ὑπερβολικὴν χάριν, ποὺ σᾶς ἔδωκεν ὁ Θεός.
15 Χάρις δὲ τῷ Θεῷ ἐπὶ τῇ ἀνεκδιηγήτῳ αὐτοῦ δωρεᾷ.	15 Εὐχαριστία δὲ καὶ δόξα ἀνήκει εἰς τὸν Θεὸν διὰ τὴν δωρεάν του αὐτήν, τὴν ὁποίαν στόμα ἀνθρώπου εἶναι ἀδύνατον νὰ διηγηθῇ.	15 Εὐχαριστία δὲ ὀφείλεται εἰς τὸν Θεόν διὰ τὴν δωρεάν του, τῆς ὁποίας τὸ μέγεθος δὲν εἶναι δυνατὸν μὲ λόγους νὰ ἐκφρασθῇ.