Επιστολαί : Επιστολή Πρός Κορινθίους Α' : Κεφάλαιον ΙΒ΄

Πρωτότυπο Κείμενο

ερὶ δὲ τῶν πνευματικῶν, ἀδελφοί, οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν.
2 Οἴδατε ὅτι, ὅτε ἔθνη ἦτε, πρὸς τὰ εἴδωλα τὰ ἄφωνα ὡς ἂν ἤγεσθε ἀπαγόμενοι.
3 Διὸ γνωρίζω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς ἐν Πνεύματι Θεοῦ λαλῶν λέγει ἀνάθεμα Ἰησοῦν, καὶ οὐδεὶς δύναται εἰπεῖν Κύριον Ἰησοῦν εἰ μὴ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.
4 Διαιρέσεις δὲ χαρισμάτων εἰσί, τὸ δὲ αὐτὸ Πνεῦμα·
5 καὶ διαιρέσεις διακονιῶν εἰσι, καὶ ὁ αὐτὸς Κύριος·
6 καὶ διαιρέσεις ἐνεργημάτων εἰσίν, ὁ δὲ αὐτός ἐστι Θεός, ὁ ἐνεργῶν τὰ πάντα ἐν πᾶσι.
7 Ἑκάστῳ δὲ δίδοται ἡ φανέρωσις τοῦ Πνεύματος πρὸς τὸ συμφέρον.
8 Ὧ μὲν γὰρ διὰ τοῦ πνεύματος δίδοται λόγος σοφίας, ἄλλῳ δὲ λόγος γνώσεως κατὰ τὸ αὐτὸ Πνεῦμα,
9 ἑτέρῳ δὲ πίστις ἐν τῷ αὐτῷ Πνεύματι, ἄλλῳ δὲ χαρίσματα ἰαμάτων ἐν τῷ αὐτῷ Πνεύματι,
10 ἄλλῳ δὲ ἐνεργήματα δυνάμεων, ἄλλῳ δὲ προφητεία, ἄλλῳ δὲ διακρίσεις πνευμάτων, ἑτέρῳ δὲ γένῃ γλωσσῶν, ἄλλῳ δὲ ἑρμηνεία γλωσσῶν.
11 Πάντα δὲ ταῦτα ἐνεργεῖ τὸ ἓν καὶ τὸ αὐτὸ Πνεῦμα, διαιροῦν ἰδίᾳ ἑκάστῳ καθὼς βούλεται.
12 Καθάπερ γὰρ τὸ σῶμα, ἕν ἐστι καὶ μέλη ἔχει πολλά, πάντα δὲ τὰ μέλη τοῦ σώματος τοῦ ἑνός, πολλὰ ὄντα, ἐν ἐστὶ σῶμα, οὔτω καὶ ὁ Χριστός·
13 καὶ γὰρ ἐν ἑνὶ Πνεύματι ἡμεῖς πάντες εἰς ἓν σῶμα ἐβαπτίσθημεν, εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε ῞Ελληνες, εἴτε δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι, καὶ πάντες εἰς ἓν Πνεῦμα ἐποτίσθημεν.
14 Καὶ γὰρ τὸ σῶμα οὐκ ἐστὶν ἐν μέλος, ἀλλὰ πολλά.
15 Ἐὰν εἴπῃ ὁ ποὺς ὅτι οὐκ εἰμὶ χείρ, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος,-οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἐστὶν ἐκ τοῦ σώματος;
16 Καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ οὖς, ὅτι οὐκ εἰμὶ ὀφθαλμός, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος,- οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἐστὶν ἐκ τοῦ σώματος;
17 Εἰ ὅλον τὸ σῶμα ὀφθαλμός, ποῦ ἡ ἀκοή; Εἰ ὅλον ἀκοή, ποῦ ἡ ὄσφρησις;
18 Νυνὶ δὲ ὁ Θεὸς ἔθετο τὰ μέλη ἓν ἕκαστον αὐτῶν ἐν τὰ σώματι καθὼς ἠθέλησεν.
19 Εἰ δὲ ἦν τὰ πάντα ἐν μέλος, ποῦ τὸ σῶμα;
20 νῦν δὲ πολλὰ μὲν μέλῃ, ἓν δὲ σῶμα.
21 Οὐ δύναται δὲ ὀφθαλμὸς εἰπεῖν τῇ χειρί· χρείαν σου οὐκ ἔχω· ἢ πάλιν ἡ κεφαλὴ τοῖς ποσί· χρείαν ὑμῶν οὐκ ἔχω·
22 ἀλλὰ πολλῷ μᾶλλον τὰ δοκοῦντα μέλη τοῦ σώματος ἀσθενέστερα ὑπάρχειν ἀναγκαῖά ἐστι,
23 καὶ ἃ δοκοῦμεν ἀτιμότερα εἶναι τοῦ σώματος, τούτοις τιμὴν περισσοτέραν περιτίθεμεν, καὶ τὰ ἀσχήμονα ἡμῶν εὐσχημοσύνην περισσοτέραν ἔχει,
24 τὰ δὰ εὐσχήμονα ἡμῶν οὐ χρείαν ἔχει. Ἀλλ' ὁ Θεὸς συνεκέρασε τὸ σῶμα, τῷ ὑστεροῦντι περισσοτέραν δοὺς τιμήν,
25 ἵνα μὴ ᾖ σχίσμα ἐν τῷ σώματι, ἀλλὰ τὸ αὐτὸ ὑπὲρ ἀλλήλων μεριμνῶσι τὰ μέλλη·
26 καὶ εἴτε πάσχει ἓν μέλος, συμπάσχει πάντα τὰ μέλη, εἴτε δοξάζεται ἐν μέλος, συγχαίρει πάντα τὰ μέλη.
27 Ὑμεῖς δὲ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέληῃ ἐκ μέρους.
28 Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἴτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν.
29 Μὴ πάντες ἀπόστολοι; Μὴ πάντες προφῆται; Μὴ πάντες διδάσκαλοι; Μὴ πάντες δυνάμεις;
30 Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων; Μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσι; Μὴ πάντες διερμηνεύουσι;
31 Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα. Καὶ ἔτι καθ' ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ς πρὸς δὲ τὰ πνευματικὰ χαρίσματα ἀδελφοί, δὲν θέλω νὰ ἔχετε σεῖς ἄγνοιαν σχετικῶς μὲ αὐτά·
2 Ξέρετε ὅτι, ὅταν ἦσθε εἰδωλαλάτραι, ἐσύρεσθε σὰν δοῦλοι ἀπὸ τοπικὴν συνήθειαν καὶ ἀνατροφὴν καὶ τὰς ἄλλας ἐπιδράσεις τοῦ περιβάλλοντός σας πρὸς τὰ ἄψυχα καὶ ἄφωνα εἴδωλα, καὶ σὰν νὰ σᾶς ἔσπρωχνε κανεὶς ἐφεύγατε ἀπὸ τὸν δρόμον τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπλανᾶσθε εἰς τὴν ἄγνοιαν.
3 Ἀπὸ αὐτὴν τὴν πλάνην καὶ τὴν σύγχυσιν λυτρώνει ὁ Χριστός, δι' αὐτὸ σᾶς κάμνω γνωστὸν ὅτι κανεὶς ἄνθρωπος, ὁμιλῶν κατ' ἔμπνευσιν τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ, δὲν λέγει· <Ἀνάθεμα νὰ εἶναι ὁ Ἰησοῦς>. Ἀλλὰ καὶ κανεὶς πάλιν δὲν ἠμπορεῖ νὰ ὁμολογήσῃ μὲ πίστιν καὶ εὐλάβειαν <Κύριον Ἰησοῦν>, εἰμὴ μόνον μὲ τὴν χάριν καὶ τὴν ἔμπνευσιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
4 Τὸ Πνεῦμα δίδει χαρίσματα καὶ δωρεάς· ὑπάρχουν βέβαια καταμερισμοὶ διαφόρων χαρισμάτων· ἀλλὰ τὸ Πνεῦμα, ποὺ μοιράζει τὰ χαρίσματα, εἶναι ἕνα.
5 Καὶ καταμερισμοὶ ὑπηρεσιῶν ὑπάρχουν εἰς διαφόρους πιστοὺς ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ· ἀλλ' ἕνας καὶ ὁ αὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος, ποὺ μοιράζει αὐτὰς τὰς ἐκκλησιστικὰς ὑπηρεσίας.
6 Ὑπάρχουν καὶ διανομαὶ δυνάμεων, διὰ τῶν ὁποίων ἐνεργοῦνται ὑπερφυσικαὶ καὶ θαυμασταὶ πράξεις· ὁ ἴδιος ὅμως Θεὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἐνεργεῖ καὶ μοιράζει ὅλα αὐτὰ εἰς ὅλους.
7 Εἰς τὸν καθένα δίδεται τὸ χάρισμα, μὲ τὸ ὁποῖον φανερώνεται ἡ ἐνέργεια καὶ ἡ δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος διὰ τὸ πνευματικὸν συμφέρον καὶ τὴν ἐξυπηρέτησιν τῶν πιστῶν.
8 Διότι εἰς ἄλλον μὲν δίδεται ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἱκανότης λόγου νὰ κατανοῇ βαθέως καὶ νὰ διδάσκῃ μὲ σαφήνειαν καὶ πειστικότητα τὰς ὑψηλὰς ἀληθείας τῆς πίστεως. Εἰς ἄλλον δίδεται ἱκανότης λόγου νὰ ἐξηγῇ καὶ μεταδίδῃ εἰς τοὺς πιστοὺς τὴν σωτηριώδη γνῶσιν· δίδεται δὲ σύμφωνα μὲ τὸ μέτρον καὶ τὴν δωρεὰν τοῦ αὐτοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
9 Εἰς ἄλλον δὲ δίδεται ἀπὸ τὸ αὐτὸ Ἅγιον Πνεῦμα θερμὴ καὶ ζωντανὴ πίστις, ὥστε νὰ κάμνῃ θαύματα. Εἰς ἄλλον δὲ χαρίσματα θεραπείας διαφόρων ἀσθενειῶν, αἱ ὁποῖαι θεραπεῖαι γίνονται μὲ τὸ ἴδιον Ἅγιον Πνεῦμα.
10 Εἰς ἄλλον δὲ δίδονται ἐνέργειαι δυνάμεων δι' ὑπερφυσικὰ ἔργα. Εἰς ἄλλον δίδεται χάρισμα προφητείας· εἰς ἄλλον τὸ χάρισμα νὰ διακρίνῃ τοὺς πνευματικοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τοὺς μὴ πνευματικούς, τοὺς ἀληθινοὺς προφήτας καὶ διδασκάλους ἀπὸ τοὺς ψευδεῖς. Εἰς ἄλλον δίδεται τὸ χάρισμα νὰ ὁμιλῇ διαφόρους γλώσσας, εἰς ἄλλον δὲ τὸ χάρισμα νὰ ἑρμηνεύῃ αὐτὰ ποὺ λέγονται εἰς ξένας γλώσσας.
11 Ὅλα δὲ αὐτὰ τὰ ἐνεργεῖ τὸ ἕνα καὶ τὸ αὐτὸ Ἅγιον Πνεῦμα, τὸ ὁποῖον σύμφωνα μὲ τὴν ἀγαθὴν καὶ πάνσοφον αὐτοῦ θέλησιν μοιράζει ἰδιαιτέρως εἰς τὸν καθένα τὰ χαρίσματα, (ὥστε νὰ ὑπάχῃ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ ποικιλία μικρῶν καὶ μεγάλων χαρισμάτων).
12 Διότι ὅπως ἀκριβῶς τὸ σῶμα ἕνα εἶναι καὶ ἔχει πολλὰ μέλη, ὅλα δὲ τὰ μέλη τοῦ ἑνὸς σώματος, καίτοι εἶναι πολλά, ἀποτελοῦν ἕνα σῶμα, ἔτσι καὶ ὁ Χριστὸς μαἸ μὲ ὅλους τοὺς πιστούς, ἀνεξαρτήτως τῶν χαρισμάτων καὶ δωρεῶν ποὺ ἔχουν, ἀποτελεῖ ἕνα πνευματικὸν σῶμα.
13 Διότι καὶ ἡμεῖς ὅλοι οἱ πιστοὶ εἰς ἕνα Πνεῦμα ἐβαπτίσθημεν, ὥστε νὰ ἀποτελέσωμεν ἕνα σῶμα, εἴτε ᾿Ιουδαῖοι εἴμεθα εἴτε Ἕλληνες εἴτε δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι καὶ ὅλοι σὰν δένδρα φυτευμένα εἰς τὸν παράδεισον τῆς Ἐκκλησίας ἐποτίσθημεν ἀπὸ τὸ αὐτὸ Ἅγιον Πνεῦμα μὲ τὸ ζῶν ὕδωρ τῆς χάριτος.
14 Εἴμεθα πολλοί, ἀλλ' ἀποτελοῦμεν ἕνα, διότι καὶ τὸ σῶμα δὲν εἶναι ἕνα μέλος, ἀλλὰ πολλά.
15 Ἐὰν πῇ τὸ πόδι· <ἐπειδὴ δὲν εἶμαι χέρι, δὲν εἶμαι καὶ δὲν ἐξαρτῶμαι ἀπὸ τὸ σῶμα>. παρ' ὅλον αὐτὸ ποῦ θὰ πῇ, ἔπαυσε νὰ εἶναι μέλος τοῦ σώματος;
16 Καὶ ἐὰν πῇ τὸ αὐτί· <ἐπειδὴ δὲν εἶμαι μάτι, δὲν εἶμαι καὶ δὲν ἐξαρτῶμαι ἀπὸ τὸ σῶμα>, παρ' ὁλον αὐτὸ δὲν εἶναι μέλος τοῦ σώματος καὶ δὲν ἀνήκει εἰς τὸ σῶμα;
17 Ἔπειτα, ἐὰν ὅλο τὸ σῶμα ἦτο μάτι, τότε ποῦ θὰ ὑπῆρχε ἡ ἀκοή; Καὶ ἐὰν ὅλο τὸ σῶμα ἦτο ἀκοή, ποῦ θὰ εὑρίσκετο ἡ ὄσφρησις;
18 Τώρα ὅμως ἐτοποθέτησεν ὁ Θεὸς εἰς τὸ σῶμα τὰ μέλη, τὸ καθένα ἀπὸ αὐτά, ὅπως ἔκρινε καὶ ἠθέλησε, διὰ τὴν ἐξυπηρέτησιν ὁλοκλήρου τοῦ σώματος.
19 Ἐὰν δὲ ὅλα τὰ μέλη ἦσαν ἐν μέλος, τότε ποῦ καὶ ποῖον θὰ ἧτο τὸ σῶμα; (Δὲν θὰ ὑπῆρχε κἂν σῶμα).
20 Τώρα δὲ εἶναι πολλὰ μὲν τὰ μέλη, ἕνα ὅμως εἶναι τὸ σῶμα.
21 Δὲν ἠμπορεῖ δὲ τὸ μάτι νὰ πῇ εἰς τὸ χέρι· <δὲν ἔχω τὴν ἀνάγκην σου>. Ἢ πάλιν τὸ κεφάλι νὰ πῇ εἰς τὰ πόδια· <δὲν ἔχω τὴν ἀνάγκην σας>.
22 Ἀλλὰ τὰ μέλη τοῦ σώματος, ποὺ νομίζονται καὶ φαίνονται ἀσθενέστερα, εἶναι πολὺ περισσότερον ἀναγκαῖα καὶ ἀπαραίτητα διὰ τὴν ὕπαρξιν τοῦ σώματος.
23 Καὶ τὰ μέλη ἐκεῖνα τοῦ σώματος, ποὺ τὰ θεωροῦμεν εὐτελέστερα καὶ ἀσημότερα, αὐτὰ τὰ περιβάλλομεν μὲ μεγαλυτέραν τιμὴν καὶ τὰ σκεπάζομεν προσεκτικώτερον. Καὶ τὰ θεωρούμενα ἄσχημα μέλη τὰ περιποιούμεθα μὲ ἐπιμέλειαν, ὥστε νὰ ἔχουν περισσότερον καὶ ὠραιότερον ἐξωτερικὸν στολισμόν.
24 Τὰ δὲ μέλη μας ποὺ φαίνονται ὡραῖα, δὲν ἔχουν ἀνάγκην ἀπὸ τέτοιαν περιποίησιν. Ἀλλὰ ὁ Θεὸς ἀνέμειξε εἰς μίαν ἁρμονικὴν ἑνότητα τὰ μέλη, ὥστε ν' ἀποτελῆται τὸ ἐν σῶμα, δώσας περισσοτέραν τιμὴν εἰς τὸ μέλος ποὺ φαίνεται ὅτι ὑστερεῖ, ἐν συγκρίσει πρὸς τὰ ἄλλα μέλη.
25 Καὶ τοῦτο, διὰ νὰ μὴ ὑπάρχῃ διαίρεσις καὶ κομματισμὸς εἰς τὸ σῶμα, ἀλλὰ ὅλα τὰ μέλη νὰ φροντίζουν τὸ ἕνα διὰ τὸ ἄλλο μὲ τὴν αὐτὴν στοργὴν καὶ ἐπιμέλειαν.
26 Καί, ὅπως εἶναι γνωστόν, ἐὰν πάσχῃ ἕνα μέλος, πάσχουν μαζῆ μὲ αὐτὸ ὅλα τὰ μέλη, καὶ ἐὰν δοξάζεται καὶ τιμᾶται ἕνα μέλος, χαίρουν μαζῆ του ὅλα τὰ μέλη.
27 Σεῖς, λοιπόν, οἱ Χριστιανοὶ εἶσθε σῶμα Χριστοῦ καὶ ὁ καθένας σας εἶναι ἐπὶ μέρους μέλος, ποὺ κατέχει τὴν ταιριαστὴν θέσιν δι' αὐτὸν καὶ δι' ὁλον τὸ σῶμα.
28 Καὶ ἄλλους μὲν ἔθεσεν ὁ Θεὸς εἰς τὴν Ἐκκλησίαν του πρῶτον μὲν ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους· ἔπειτα ἄλλους τοὺς ἔθεσε εἰς ἀναλόγους θέσεις καὶ τοὺς ἔδωσε τὴν δύναμιν νὰ κάνουν θαύματα, ἄλλους ὥρισε νὰ ἔχουν χαρίσματα εἰς θεραπείαν ἀσθενειῶν, εἰς ἄλλους ἔδωσε χαρίσματα φροντίδος καὶ ἐπιμελείας διὰ τοὺς πτωχοὺς καὶ πάσχοντας, χαρίσματα διοικητικὰ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, χαρίσματα διαφόρων γλωσσῶν. (Ὁ καθένας κατὰ τὴν ἱκανότητά του ἔχει λάβει ἀπὸ τὸν Θεὸν τὸ χάρισμά του καὶ τὴν θέσιν του).
29 Μήπως ὅλοι εἶναι ἀπόστολοι; Μήπως ὅλοι εἶναι προφῆται; Μήπως ὅλοι εἶναι διδάσκαλοι; Μήπως ὅλοι ἔχουν θαυματουργικὰς δυνάμεις;
30 Μήπως ὅλοι ἔχουν χαρίσματα θεραπείας ἀσθενειῶν; Μήπως ὅλοι ὁμιλοῦν γλώσσας; Μήπως ὅλοι ἔχουν τὸ χάρισμα νὰ ἐνοοῦν καὶ νὰ ἐρμηνεύουν ξένας γλώσσας;
31 Ὅλα βέβαια αὐτὰ τὰ θεόσδοτα χαρίσματα ἔχουν τὴν ἀξίαν των. Νὰ ἐπιθυμῆτε ὅμως σεῖς μὲ ζῆλον καὶ νὰ προσπαθῆτε νὰ ἀποκτήσετε τὰ χαρίσματα τὰ ἀκόμη καλύτερα. Καὶ σᾶς δείχνω ἀκόμη ἕνα ἐξαίρετον δρόμον, ἕνα ὑπέροχον μέσον, διὰ νὰ ἀποκτήσετε τὰ μεγάλα χαρίσματα. Καὶ αὐτὸ εἶναι ἡ ἀγάπη

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ιὰ δὲ τὰ πνευματικὰ χαρίσματα, ἀδελφοί, δὲν θέλω νὰ ἔχετε σεῖς ἄγνοιαν.
2 Γνωρίζετε ὅτι, ὅταν ἦσθε ἐθνικοί, παρεσύρεσθε μακρὰν τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ πρὸς τὰ εἴδωλα τὰ ἄψυχα καὶ ἄφωνα, ὡσὰν νὰ σᾶς τραβοῦσε κανείς, χωρὶς νὰ ἔχετε βούλησιν ἰδικήν σας.
3 Ἐπειδὴ λοιπὸν τότε ἐπλανᾶσθε καὶ ἑπόμενον εἶναι τώρα νὰ μὴ ἔχετε τὴν ἀκριβῆ γνῶσιν περὶ τῶν πνευματικῶν χαρισμάτων, διὰ τοῦτο σᾶς κάνω γνωστόν, ὅτι κανεὶς ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ὁμιλοῦν μὲ ἔμπνευσιν τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ δὲν λέγει· Ἐπικατάρατος νὰ εἶναι ὁ Ἰησοῦς. Ἀλλὰ καὶ κανεὶς δὲν δύναται νὰ ὁμολογήσῃ μὲ εἰλικρινῆ πίστιν καὶ εὐλάβειαν Κύριον τὸν Ἰησοῦν παρὰ μόνον μὲ τὸν φωτισμὸν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
4 Καὶ ὑπάρχουν μὲν διανομαὶ διαφόρων χαρισμάτων, ἀλλὰ τὸ Πνεῦμα, ποὺ διαιρεῖ καὶ διανέμει τὰ χαρίσματα, εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό.
5 Καὶ διανομαὶ ὑπηρεσιῶν ὑπάρχουν· ἄλλη δηλαδὴ ὑπηρεσία ἀνατίθεται εἰς αὐτὸ καὶ ἄλλη εἰς τὸ ἄλλο μέλος τῆς Ἐκκλησίας. Καίτοι ὅμως διανέμονται ἔτσι αἱ διακονίαι εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, ἕνας καὶ ὁ αὐτὸς Κύριος διανέμει ταύτας καὶ ὑπηρετεῖται δι’ αὐτῶν ἀπὸ ὅλους.
6 Ὑπάρχουν καὶ διανομαὶ δυνάμεων, ποὺ ἐκδηλώνονται ὡς ἔκτακτοι καὶ ὑπερφυσικαὶ ἐνέργειαι καὶ πράξεις. Ὁ αὐτὸς ὅμως Θεὸς ἐνεργεῖ ὅλα αὐτὰ τὰ ἐνεργήματα εἰς ὅλους ἐκείνους, διὰ μέσου τῶν ὁποίων ἐνεργοῦνται, καθὼς καὶ εἰς ἐκείνους πρὸς εὐεργεσίαν τῶν ὁποίων γίνονται ταῦτα.
7 Δίδεται δὲ εἰς τὸν καθένα τὸ χάρισμα, μὲ τὸ ὁποῖον φανερώνεται ἡ ἐνέργεια τοῦ Πνεύματος, διὰ νὰ ἐξυπηρετηθῇ τὸ συμφέρον καὶ ἡ ὠφέλεια ὅλων τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας.
8 Διότι εἰς ἄλλον μὲν δίδεται ἀπὸ τὸ Πνεῦμα λόγος, ποὺ ἐξηγεῖ βαθειὰ καὶ μὲ σοφίαν τὰς μυστηριώδεις βουλὰς καὶ σωτηριώδεις ἀληθείας τοῦ Θεοῦ. Εἰς ἄλλον δὲ δίδεται λόγος, ποὺ ἐξηγεῖ εἰς τοὺς πιστοὺς ὅσα ὁ λόγος τῆς σοφίας ἀποκαλύπτει καὶ μεταδίδει εἰς αὐτοὺς τὴν σωτηριώδη γνῶσιν. Δίδεται δὲ σύμφωνα μὲ τὴν χορηγίαν τοῦ αὐτοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
9 Εἰς ἄλλον δὲ δίδεται ἀπὸ τὸ αὐτὸ Πνεῦμα χάρισμα πίστεως, μὲ τὸ ὁποῖον γίνονται θαύματα· εἰς ἄλλον δὲ χαρίσματα θεραπείας διαφόρων ἀσθενειῶν, αἱ ὁποῖαι ἰατρεύονται μὲ τὴν θαυμαστὴν ἐνέργειαν τοῦ αὐτοῦ Πνεύματος.
10 Εἰς ἄλλον δὲ δίδονται κατορθώματα καὶ ἔργα δυνάμεων ὑπερφυσικῶν· εἰς ἄλλον δὲ δίδεται χάρισμα προφητείας· εἰς ἄλλον δὲ δίδεται χάρισμα μὲ τὸ ὁποῖον διακρίνει τοὺς ἀληθινοὺς προφήτας ἀπὸ τοὺς ἀπατεῶνας καὶ τὰ πραγματικὰ χαρίσματα τοῦ Πνεύματος ἀπὸ τὰ ψεύτικα, ποὺ κρύβουν ἀπατηλὰ τὴν πλάνην· εἰς ἄλλον δίδεται τὸ χάρισμα νὰ ὁμιλῇ διαφόρους γλώσσας· εἰς ἄλλον δὲ τὸ χάρισμα νὰ ἑρμηνεύῃ τὰς γλώσσας καὶ νὰ κάνῃ καταληπτὰ εἰς ὅλους ἐκεῖνα, ποὺ λέγονται εἰς ἄλλας γλώσσας.
11 Ὅλα δὲ αὐτά, τὰ πολλὰ καὶ ποικίλα χαρίσματα, ἐνεργεῖ τὸ ἕνα καὶ τὸ αὐτὸ Ἅγιον Πνεῦμα, τὸ ὁποῖον μοιράζει ἰδιαιτέρως καὶ χωριστὰ εἰς τὸν καθένα σύμφωνα μὲ τὴν θείαν του θέλησιν. Καὶ ἡ θέλησίς του αὐτὴ δὲν εἶναι μεροληπτικὴ καὶ αὐθαίρετος, ἀλλὰ πάντοτε ἀποβλέπει εἰς τὸ συμφέρον καὶ ἐκείνου, εἰς τὸν ὁποῖον δίδεται τὸ χάρισμα, καὶ τοῦ ὅλου σώματος τῆς Ἐκκλησίας.
12 Διότι, καθὼς τὸ ἀνθρώπινον σῶμα εἶναι ἕνα καὶ ἔχει πολλὰ μέλη, ὅλα δὲ τὰ μέλη τοῦ σώματος τοῦ ἑνός, καίτοι εἶναι πολλά, ἀποτελοῦν ἕνα σῶμα, ἔτσι καὶ ὁ Χριστὸς μὲ τὸ πλῆθος τῶν πιστῶν εἶναι ἕνα σῶμα πνευματικόν.
13 Μὴ παραξενεύεσθε, ὅταν ἀκούετε, ὅτι ὅλοι οἱ πιστοὶ εἴμεθα ἕνα. Διότι καὶ εἰς ἕνα Πνεῦμα ὅλοι ἡμεῖς ἐβαπτίσθημεν καὶ ἀπὸ ἕνα Πνεῦμα ἀνεγεννήθημεν ὅλοι εἰς τὴν κολυμβήθραν, διὰ νὰ γίνωμεν ἕνα σῶμα, εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε Ἕλληνες ἤμεθα προτήτερα κατὰ τὴν ἐθνικότητα καὶ τὴν θρησκείαν· εἴτε δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι κατὰ τὴν κοινωνικήν μας θέσιν καὶ τάξιν. Καὶ ὅλοι ἐποτίσθημεν ἕνα Πνεῦμα, διότι σὰν ἄλλα δένδρα ἐποτίσθημεν ὅλοι μὲ τὸ αὐτὸ πνευματικὸν νερὸν τῆς χάριτος.
14 Μὴ παρασύρεσθε δὲ ἀπὸ τὸ ὅτι εἴμεθα πολλοὶ καὶ μὴ ἀπορῆτε, πῶς οἱ πολλοὶ ἠμπορεῖ νὰ εἶναι ἕν. Διότι καὶ τὸ σῶμα δὲν εἶναι ἕνα μέλος, ἀλλὰ πολλά.
15 Ἐὰν ἐπὶ παραδείγματι εἴπῃ τὸ πόδι, ἐπειδὴ δὲν εἶμαι χέρι, δι’ αὐτὸ δὲν εἶμαι ἀπὸ τὰ μέλη τοῦ σώματος· μὲ τὸ ὅτι λέγει τὸν λόγον αὐτόν, ἔπαυσεν ἆραγε νὰ εἶναι μέλος τοῦ σώματος;
16 Καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ αὐτί, ἀφοῦ δὲν εἶμαι μάτι, δὲν εἶμαι ἀπὸ τὰ μέλη τοῦ σώματος· τάχα, διότι εἶπε τὸν λόγον αὐτόν, ἔπαυσε νὰ εἶναι μέλος τοῦ σώματος; Ἔτσι καὶ σύ, ἐπειδὴ ἔχεις αὖτο τὸ χάρισμα καὶ δὲν ἔχεις ἐκεῖνο, ποὺ θὰ ἐπροτίμας, δὲν παύεις δι’ αὐτὸ νὰ ἀνήκῃς εἰς τὸ ἕνα τοῦ Χριστοῦ σῶμα.
17 Ἐὰν ὅλον τὸ σῶμα ἦτο μάτι, τότε ποὺ θὰ ἦτο ἡ ἀκοή; Τὸ σῶμα θὰ ἔμενε κωφόν. Καὶ ἐὰν ὅλον τὸ σῶμα ἦτο ἀκοή, ποὺ θὰ ἦτο ἡ ὄσφρησις; Τὸ σῶμα θὰ ἐστερεῖτο ὄσφρησιν.
18 Τώρα ὅμως ὁ Θεὸς σοφὰ ἐτοποθέτησε εἰς τὸ σῶμα καθένα ἀπὸ τὰ μέλη ἀκριβῶς, ὅπως σύμφωνα μὲ τὴν ἀγαθότητα καὶ πανσοφίαν του ἠθέλησε, πάντοτε διὰ τὸ συμφέρον καὶ τὴν ἐξυπηρέτησιν τοῦ σώματος ὁλοκλήρου.
19 Ἐὰν ὅμως ἦσαν ὅλα ἕνα μέλος, τότε ποὺ θὰ ἦτο τὸ σῶμα; Δὲν θὰ διελύετο;
20 Ἀλλὰ τώρα ὑπάρχουν μὲν πολλὰ μέλη, ἕνα ὅμως σῶμα, εἰς τὸ ὁποῖον τὸ ἕνα μέλος ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὰ ἄλλα καὶ δὲν ἠμπορεῖ τὸ καθένα μέλος νὰ κάμῃ χωρὶς τὰ ἄλλα.
21 Δὲν ἠμπορεῖ ἐπὶ παραδείγματι τὸ μάτι νὰ εἴπῃ εἰς τὸ χέρι, δὲν ἔχω τὴν ἀνάγκην σου· ἢ πάλιν ἡ κεφαλὴ νὰ εἴπῃ εἰς τὰ πόδια, δὲν ἔχω τὴν ἀνάγκην σας.
22 Ἀλλὰ τὰ μέλη, ποὺ ἐκ φύσεως φαίνονται ἀσθενέστερα, αὐτὰ εἶναι περισσότερον ἀναγκαία διὰ τὴν ὕπαρξιν τοῦ σώματος.
23 Καὶ ἐκεῖνα τὰ μέλη τοῦ σώματος, ποὺ τὰ θεωροῦμεν περισσότερον ἄσχημα καὶ νομίζομεν, ὅτι στεροῦνται τιμὴν σχετικῶς πρὸς τὰ ἄλλα, αὐτὰ τὰ σκεπάζομεν καὶ ἔτσι τὰ περιβάλλομεν μὲ περισσοτέραν τιμήν. Καὶ τὰ ἄσχημα μέλη μας ἔχουν περισσότερον ἐξωτερικὸν στολισμὸν καὶ κοσμιωτέραν περιβολήν.
24 Τὰ δὲ μέλη μᾶς, ποὺ φαίνονται εὔσχημα, δὲν ἔχουν ἀνάγκην νὰ τὰ σκεπάσωμεν. Ἀλλ’ ὁ Θεὸς ἔσμιξε μαζὶ διάφορα μέλη, εὔσχημα καὶ ἄσχημα, καὶ ἔφτιασε τὸ σῶμα, καὶ ἔδωκε περισσοτέραν τιμὴν εἰς τὸ μέλος, ποὺ εἴτε εἰς εὐσχημοσύνην εἴτε εἰς δύναμιν ὕστερα ἀπὸ τὰ ἄλλα.
25 Καὶ ἔκαμε τὴν σοφὴν αὐτὴν ἀνάμιξιν ὁ Θεός, διὰ νὰ μὴ ὑπάρχῃ διχασμὸς καὶ διαίρεσις εἰς τὸ σῶμα, ἀλλὰ νὰ λαμβάνουν τὴν ἰδίαν καὶ τὴν ἴσην φροντίδα ἀναμεταξύ τους τὰ μέλη τὸ ἕνα διὰ τὸ ἄλλο.
26 Καὶ πράγματι εἴτε πάσχει καὶ πονεῖ ἕνα μέλος, πάσχουν μαζί του ὅλα τὰ μέλη εἴτε δοξάζεται ἕνα μέλος, χαίρουν μαζί του ὅλα τὰ μέλη.
27 Σεῖς δὲ οἱ Χριστιανοὶ εἶσθε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη, ποὺ ἀναλόγως τοῦ χαρίσματός του ἔχει ὁ καθένας σας μίαν θέσιν καὶ ἕνα μέρος εἰς τὴν ζωὴν τοῦ συνόλου.
28 Καὶ ἄλλους μὲν ἐτοποθέτησεν ὁ Θεὸς εἰς τὴν Ἐκκλησίαν πρῶτον Ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους. Ἔπειτα ἄλλους τοὺς ἔθεσε νὰ κάνουν κάθε εἴδους θαύματα, ἄλλους νὰ ἔχουν χαρίσματα θεραπειῶν, χαρίσματα προστασίας τῶν ὀρφανῶν, τῶν χηρῶν, τῶν πτωχῶν, τῶν παντὸς εἴδους ἀσθενῶν· χαρίσματα κυβερνήσεως καὶ διοικήσεως ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ· χαρίσματα διαφόρων γλωσσῶν.
29 Εἰς τὸν καθένα ὁ Κύριος ἔδωκε τὸ ἰδικόν του χάρισμα. Μήπως εἶναι ὅλοι Ἀπόστολοι; Μήπως εἶναι ὅλοι προφῆται; Μήπως εἶναι ὅλοι διδάσκαλοι; Μήπως ἔχουν ὅλοι χαρίσματα θαυματουργικά;
30 Μήπως ἔχουν ὅλοι χαρίσματα θεραπειῶν; Μήπως ὅλοι ὁμιλοῦν γλώσσας; Μήπως ὅλοι ἔχουν τὸ χάρισμα νὰ διερμηνεύουν γλώσσας;
31 Ἐπιδιώκετε δὲ μὲ ζῆλον τὰ χαρίσματα, ποὺ φέρουν μεγαλυτέραν ὠφέλειαν, δι’ αὐτὸ δὲ εἶναι καὶ ἀνώτερα χαρίσματα. Καὶ σᾶς δεικνύω ἀκόμη δρόμον καὶ μέσον ἔξοχον καὶ ὑπέροχον, μὲ τὸ ὁποῖον ἀποκτῶνται τὰ καλύτερα χαρίσματα. Καὶ τὸ μέσον αὐτὸ εἶναι ἡ ἀγάπη.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ερὶ δὲ τῶν πνευματικῶν, ἀδελφοί, οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν.	ς πρὸς δὲ τὰ πνευματικὰ χαρίσματα ἀδελφοί, δὲν θέλω νὰ ἔχετε σεῖς ἄγνοιαν σχετικῶς μὲ αὐτά·	ιὰ δὲ τὰ πνευματικὰ χαρίσματα, ἀδελφοί, δὲν θέλω νὰ ἔχετε σεῖς ἄγνοιαν.
2 Οἴδατε ὅτι, ὅτε ἔθνη ἦτε, πρὸς τὰ εἴδωλα τὰ ἄφωνα ὡς ἂν ἤγεσθε ἀπαγόμενοι.	2 Ξέρετε ὅτι, ὅταν ἦσθε εἰδωλαλάτραι, ἐσύρεσθε σὰν δοῦλοι ἀπὸ τοπικὴν συνήθειαν καὶ ἀνατροφὴν καὶ τὰς ἄλλας ἐπιδράσεις τοῦ περιβάλλοντός σας πρὸς τὰ ἄψυχα καὶ ἄφωνα εἴδωλα, καὶ σὰν νὰ σᾶς ἔσπρωχνε κανεὶς ἐφεύγατε ἀπὸ τὸν δρόμον τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπλανᾶσθε εἰς τὴν ἄγνοιαν.	2 Γνωρίζετε ὅτι, ὅταν ἦσθε ἐθνικοί, παρεσύρεσθε μακρὰν τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ πρὸς τὰ εἴδωλα τὰ ἄψυχα καὶ ἄφωνα, ὡσὰν νὰ σᾶς τραβοῦσε κανείς, χωρὶς νὰ ἔχετε βούλησιν ἰδικήν σας.
3 Διὸ γνωρίζω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς ἐν Πνεύματι Θεοῦ λαλῶν λέγει ἀνάθεμα Ἰησοῦν, καὶ οὐδεὶς δύναται εἰπεῖν Κύριον Ἰησοῦν εἰ μὴ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.	3 Ἀπὸ αὐτὴν τὴν πλάνην καὶ τὴν σύγχυσιν λυτρώνει ὁ Χριστός, δι' αὐτὸ σᾶς κάμνω γνωστὸν ὅτι κανεὶς ἄνθρωπος, ὁμιλῶν κατ' ἔμπνευσιν τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ, δὲν λέγει· <Ἀνάθεμα νὰ εἶναι ὁ Ἰησοῦς>. Ἀλλὰ καὶ κανεὶς πάλιν δὲν ἠμπορεῖ νὰ ὁμολογήσῃ μὲ πίστιν καὶ εὐλάβειαν <Κύριον Ἰησοῦν>, εἰμὴ μόνον μὲ τὴν χάριν καὶ τὴν ἔμπνευσιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.	3 Ἐπειδὴ λοιπὸν τότε ἐπλανᾶσθε καὶ ἑπόμενον εἶναι τώρα νὰ μὴ ἔχετε τὴν ἀκριβῆ γνῶσιν περὶ τῶν πνευματικῶν χαρισμάτων, διὰ τοῦτο σᾶς κάνω γνωστόν, ὅτι κανεὶς ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ὁμιλοῦν μὲ ἔμπνευσιν τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ δὲν λέγει· Ἐπικατάρατος νὰ εἶναι ὁ Ἰησοῦς. Ἀλλὰ καὶ κανεὶς δὲν δύναται νὰ ὁμολογήσῃ μὲ εἰλικρινῆ πίστιν καὶ εὐλάβειαν Κύριον τὸν Ἰησοῦν παρὰ μόνον μὲ τὸν φωτισμὸν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
4 Διαιρέσεις δὲ χαρισμάτων εἰσί, τὸ δὲ αὐτὸ Πνεῦμα·	4 Τὸ Πνεῦμα δίδει χαρίσματα καὶ δωρεάς· ὑπάρχουν βέβαια καταμερισμοὶ διαφόρων χαρισμάτων· ἀλλὰ τὸ Πνεῦμα, ποὺ μοιράζει τὰ χαρίσματα, εἶναι ἕνα.	4 Καὶ ὑπάρχουν μὲν διανομαὶ διαφόρων χαρισμάτων, ἀλλὰ τὸ Πνεῦμα, ποὺ διαιρεῖ καὶ διανέμει τὰ χαρίσματα, εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό.
5 καὶ διαιρέσεις διακονιῶν εἰσι, καὶ ὁ αὐτὸς Κύριος·	5 Καὶ καταμερισμοὶ ὑπηρεσιῶν ὑπάρχουν εἰς διαφόρους πιστοὺς ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ· ἀλλ' ἕνας καὶ ὁ αὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος, ποὺ μοιράζει αὐτὰς τὰς ἐκκλησιστικὰς ὑπηρεσίας.	5 Καὶ διανομαὶ ὑπηρεσιῶν ὑπάρχουν· ἄλλη δηλαδὴ ὑπηρεσία ἀνατίθεται εἰς αὐτὸ καὶ ἄλλη εἰς τὸ ἄλλο μέλος τῆς Ἐκκλησίας. Καίτοι ὅμως διανέμονται ἔτσι αἱ διακονίαι εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, ἕνας καὶ ὁ αὐτὸς Κύριος διανέμει ταύτας καὶ ὑπηρετεῖται δι’ αὐτῶν ἀπὸ ὅλους.
6 καὶ διαιρέσεις ἐνεργημάτων εἰσίν, ὁ δὲ αὐτός ἐστι Θεός, ὁ ἐνεργῶν τὰ πάντα ἐν πᾶσι.	6 Ὑπάρχουν καὶ διανομαὶ δυνάμεων, διὰ τῶν ὁποίων ἐνεργοῦνται ὑπερφυσικαὶ καὶ θαυμασταὶ πράξεις· ὁ ἴδιος ὅμως Θεὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἐνεργεῖ καὶ μοιράζει ὅλα αὐτὰ εἰς ὅλους.	6 Ὑπάρχουν καὶ διανομαὶ δυνάμεων, ποὺ ἐκδηλώνονται ὡς ἔκτακτοι καὶ ὑπερφυσικαὶ ἐνέργειαι καὶ πράξεις. Ὁ αὐτὸς ὅμως Θεὸς ἐνεργεῖ ὅλα αὐτὰ τὰ ἐνεργήματα εἰς ὅλους ἐκείνους, διὰ μέσου τῶν ὁποίων ἐνεργοῦνται, καθὼς καὶ εἰς ἐκείνους πρὸς εὐεργεσίαν τῶν ὁποίων γίνονται ταῦτα.
7 Ἑκάστῳ δὲ δίδοται ἡ φανέρωσις τοῦ Πνεύματος πρὸς τὸ συμφέρον.	7 Εἰς τὸν καθένα δίδεται τὸ χάρισμα, μὲ τὸ ὁποῖον φανερώνεται ἡ ἐνέργεια καὶ ἡ δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος διὰ τὸ πνευματικὸν συμφέρον καὶ τὴν ἐξυπηρέτησιν τῶν πιστῶν.	7 Δίδεται δὲ εἰς τὸν καθένα τὸ χάρισμα, μὲ τὸ ὁποῖον φανερώνεται ἡ ἐνέργεια τοῦ Πνεύματος, διὰ νὰ ἐξυπηρετηθῇ τὸ συμφέρον καὶ ἡ ὠφέλεια ὅλων τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας.
8 Ὧ μὲν γὰρ διὰ τοῦ πνεύματος δίδοται λόγος σοφίας, ἄλλῳ δὲ λόγος γνώσεως κατὰ τὸ αὐτὸ Πνεῦμα,	8 Διότι εἰς ἄλλον μὲν δίδεται ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἱκανότης λόγου νὰ κατανοῇ βαθέως καὶ νὰ διδάσκῃ μὲ σαφήνειαν καὶ πειστικότητα τὰς ὑψηλὰς ἀληθείας τῆς πίστεως. Εἰς ἄλλον δίδεται ἱκανότης λόγου νὰ ἐξηγῇ καὶ μεταδίδῃ εἰς τοὺς πιστοὺς τὴν σωτηριώδη γνῶσιν· δίδεται δὲ σύμφωνα μὲ τὸ μέτρον καὶ τὴν δωρεὰν τοῦ αὐτοῦ Ἁγίου Πνεύματος.	8 Διότι εἰς ἄλλον μὲν δίδεται ἀπὸ τὸ Πνεῦμα λόγος, ποὺ ἐξηγεῖ βαθειὰ καὶ μὲ σοφίαν τὰς μυστηριώδεις βουλὰς καὶ σωτηριώδεις ἀληθείας τοῦ Θεοῦ. Εἰς ἄλλον δὲ δίδεται λόγος, ποὺ ἐξηγεῖ εἰς τοὺς πιστοὺς ὅσα ὁ λόγος τῆς σοφίας ἀποκαλύπτει καὶ μεταδίδει εἰς αὐτοὺς τὴν σωτηριώδη γνῶσιν. Δίδεται δὲ σύμφωνα μὲ τὴν χορηγίαν τοῦ αὐτοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
9 ἑτέρῳ δὲ πίστις ἐν τῷ αὐτῷ Πνεύματι, ἄλλῳ δὲ χαρίσματα ἰαμάτων ἐν τῷ αὐτῷ Πνεύματι,	9 Εἰς ἄλλον δὲ δίδεται ἀπὸ τὸ αὐτὸ Ἅγιον Πνεῦμα θερμὴ καὶ ζωντανὴ πίστις, ὥστε νὰ κάμνῃ θαύματα. Εἰς ἄλλον δὲ χαρίσματα θεραπείας διαφόρων ἀσθενειῶν, αἱ ὁποῖαι θεραπεῖαι γίνονται μὲ τὸ ἴδιον Ἅγιον Πνεῦμα.	9 Εἰς ἄλλον δὲ δίδεται ἀπὸ τὸ αὐτὸ Πνεῦμα χάρισμα πίστεως, μὲ τὸ ὁποῖον γίνονται θαύματα· εἰς ἄλλον δὲ χαρίσματα θεραπείας διαφόρων ἀσθενειῶν, αἱ ὁποῖαι ἰατρεύονται μὲ τὴν θαυμαστὴν ἐνέργειαν τοῦ αὐτοῦ Πνεύματος.
10 ἄλλῳ δὲ ἐνεργήματα δυνάμεων, ἄλλῳ δὲ προφητεία, ἄλλῳ δὲ διακρίσεις πνευμάτων, ἑτέρῳ δὲ γένῃ γλωσσῶν, ἄλλῳ δὲ ἑρμηνεία γλωσσῶν.	10 Εἰς ἄλλον δὲ δίδονται ἐνέργειαι δυνάμεων δι' ὑπερφυσικὰ ἔργα. Εἰς ἄλλον δίδεται χάρισμα προφητείας· εἰς ἄλλον τὸ χάρισμα νὰ διακρίνῃ τοὺς πνευματικοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τοὺς μὴ πνευματικούς, τοὺς ἀληθινοὺς προφήτας καὶ διδασκάλους ἀπὸ τοὺς ψευδεῖς. Εἰς ἄλλον δίδεται τὸ χάρισμα νὰ ὁμιλῇ διαφόρους γλώσσας, εἰς ἄλλον δὲ τὸ χάρισμα νὰ ἑρμηνεύῃ αὐτὰ ποὺ λέγονται εἰς ξένας γλώσσας.	10 Εἰς ἄλλον δὲ δίδονται κατορθώματα καὶ ἔργα δυνάμεων ὑπερφυσικῶν· εἰς ἄλλον δὲ δίδεται χάρισμα προφητείας· εἰς ἄλλον δὲ δίδεται χάρισμα μὲ τὸ ὁποῖον διακρίνει τοὺς ἀληθινοὺς προφήτας ἀπὸ τοὺς ἀπατεῶνας καὶ τὰ πραγματικὰ χαρίσματα τοῦ Πνεύματος ἀπὸ τὰ ψεύτικα, ποὺ κρύβουν ἀπατηλὰ τὴν πλάνην· εἰς ἄλλον δίδεται τὸ χάρισμα νὰ ὁμιλῇ διαφόρους γλώσσας· εἰς ἄλλον δὲ τὸ χάρισμα νὰ ἑρμηνεύῃ τὰς γλώσσας καὶ νὰ κάνῃ καταληπτὰ εἰς ὅλους ἐκεῖνα, ποὺ λέγονται εἰς ἄλλας γλώσσας.
11 Πάντα δὲ ταῦτα ἐνεργεῖ τὸ ἓν καὶ τὸ αὐτὸ Πνεῦμα, διαιροῦν ἰδίᾳ ἑκάστῳ καθὼς βούλεται.	11 Ὅλα δὲ αὐτὰ τὰ ἐνεργεῖ τὸ ἕνα καὶ τὸ αὐτὸ Ἅγιον Πνεῦμα, τὸ ὁποῖον σύμφωνα μὲ τὴν ἀγαθὴν καὶ πάνσοφον αὐτοῦ θέλησιν μοιράζει ἰδιαιτέρως εἰς τὸν καθένα τὰ χαρίσματα, (ὥστε νὰ ὑπάχῃ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ ποικιλία μικρῶν καὶ μεγάλων χαρισμάτων).	11 Ὅλα δὲ αὐτά, τὰ πολλὰ καὶ ποικίλα χαρίσματα, ἐνεργεῖ τὸ ἕνα καὶ τὸ αὐτὸ Ἅγιον Πνεῦμα, τὸ ὁποῖον μοιράζει ἰδιαιτέρως καὶ χωριστὰ εἰς τὸν καθένα σύμφωνα μὲ τὴν θείαν του θέλησιν. Καὶ ἡ θέλησίς του αὐτὴ δὲν εἶναι μεροληπτικὴ καὶ αὐθαίρετος, ἀλλὰ πάντοτε ἀποβλέπει εἰς τὸ συμφέρον καὶ ἐκείνου, εἰς τὸν ὁποῖον δίδεται τὸ χάρισμα, καὶ τοῦ ὅλου σώματος τῆς Ἐκκλησίας.
12 Καθάπερ γὰρ τὸ σῶμα, ἕν ἐστι καὶ μέλη ἔχει πολλά, πάντα δὲ τὰ μέλη τοῦ σώματος τοῦ ἑνός, πολλὰ ὄντα, ἐν ἐστὶ σῶμα, οὔτω καὶ ὁ Χριστός·	12 Διότι ὅπως ἀκριβῶς τὸ σῶμα ἕνα εἶναι καὶ ἔχει πολλὰ μέλη, ὅλα δὲ τὰ μέλη τοῦ ἑνὸς σώματος, καίτοι εἶναι πολλά, ἀποτελοῦν ἕνα σῶμα, ἔτσι καὶ ὁ Χριστὸς μαἸ μὲ ὅλους τοὺς πιστούς, ἀνεξαρτήτως τῶν χαρισμάτων καὶ δωρεῶν ποὺ ἔχουν, ἀποτελεῖ ἕνα πνευματικὸν σῶμα.	12 Διότι, καθὼς τὸ ἀνθρώπινον σῶμα εἶναι ἕνα καὶ ἔχει πολλὰ μέλη, ὅλα δὲ τὰ μέλη τοῦ σώματος τοῦ ἑνός, καίτοι εἶναι πολλά, ἀποτελοῦν ἕνα σῶμα, ἔτσι καὶ ὁ Χριστὸς μὲ τὸ πλῆθος τῶν πιστῶν εἶναι ἕνα σῶμα πνευματικόν.
13 καὶ γὰρ ἐν ἑνὶ Πνεύματι ἡμεῖς πάντες εἰς ἓν σῶμα ἐβαπτίσθημεν, εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε ῞Ελληνες, εἴτε δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι, καὶ πάντες εἰς ἓν Πνεῦμα ἐποτίσθημεν.	13 Διότι καὶ ἡμεῖς ὅλοι οἱ πιστοὶ εἰς ἕνα Πνεῦμα ἐβαπτίσθημεν, ὥστε νὰ ἀποτελέσωμεν ἕνα σῶμα, εἴτε ᾿Ιουδαῖοι εἴμεθα εἴτε Ἕλληνες εἴτε δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι καὶ ὅλοι σὰν δένδρα φυτευμένα εἰς τὸν παράδεισον τῆς Ἐκκλησίας ἐποτίσθημεν ἀπὸ τὸ αὐτὸ Ἅγιον Πνεῦμα μὲ τὸ ζῶν ὕδωρ τῆς χάριτος.	13 Μὴ παραξενεύεσθε, ὅταν ἀκούετε, ὅτι ὅλοι οἱ πιστοὶ εἴμεθα ἕνα. Διότι καὶ εἰς ἕνα Πνεῦμα ὅλοι ἡμεῖς ἐβαπτίσθημεν καὶ ἀπὸ ἕνα Πνεῦμα ἀνεγεννήθημεν ὅλοι εἰς τὴν κολυμβήθραν, διὰ νὰ γίνωμεν ἕνα σῶμα, εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε Ἕλληνες ἤμεθα προτήτερα κατὰ τὴν ἐθνικότητα καὶ τὴν θρησκείαν· εἴτε δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι κατὰ τὴν κοινωνικήν μας θέσιν καὶ τάξιν. Καὶ ὅλοι ἐποτίσθημεν ἕνα Πνεῦμα, διότι σὰν ἄλλα δένδρα ἐποτίσθημεν ὅλοι μὲ τὸ αὐτὸ πνευματικὸν νερὸν τῆς χάριτος.
14 Καὶ γὰρ τὸ σῶμα οὐκ ἐστὶν ἐν μέλος, ἀλλὰ πολλά.	14 Εἴμεθα πολλοί, ἀλλ' ἀποτελοῦμεν ἕνα, διότι καὶ τὸ σῶμα δὲν εἶναι ἕνα μέλος, ἀλλὰ πολλά.	14 Μὴ παρασύρεσθε δὲ ἀπὸ τὸ ὅτι εἴμεθα πολλοὶ καὶ μὴ ἀπορῆτε, πῶς οἱ πολλοὶ ἠμπορεῖ νὰ εἶναι ἕν. Διότι καὶ τὸ σῶμα δὲν εἶναι ἕνα μέλος, ἀλλὰ πολλά.
5 Ἐὰν εἴπῃ ὁ ποὺς ὅτι οὐκ εἰμὶ χείρ, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος,-οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἐστὶν ἐκ τοῦ σώματος;	15 Ἐὰν πῇ τὸ πόδι· <ἐπειδὴ δὲν εἶμαι χέρι, δὲν εἶμαι καὶ δὲν ἐξαρτῶμαι ἀπὸ τὸ σῶμα>. παρ' ὅλον αὐτὸ ποῦ θὰ πῇ, ἔπαυσε νὰ εἶναι μέλος τοῦ σώματος;	15 Ἐὰν ἐπὶ παραδείγματι εἴπῃ τὸ πόδι, ἐπειδὴ δὲν εἶμαι χέρι, δι’ αὐτὸ δὲν εἶμαι ἀπὸ τὰ μέλη τοῦ σώματος· μὲ τὸ ὅτι λέγει τὸν λόγον αὐτόν, ἔπαυσεν ἆραγε νὰ εἶναι μέλος τοῦ σώματος;
16 Καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ οὖς, ὅτι οὐκ εἰμὶ ὀφθαλμός, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος,- οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἐστὶν ἐκ τοῦ σώματος;	16 Καὶ ἐὰν πῇ τὸ αὐτί· <ἐπειδὴ δὲν εἶμαι μάτι, δὲν εἶμαι καὶ δὲν ἐξαρτῶμαι ἀπὸ τὸ σῶμα>, παρ' ὁλον αὐτὸ δὲν εἶναι μέλος τοῦ σώματος καὶ δὲν ἀνήκει εἰς τὸ σῶμα;	16 Καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ αὐτί, ἀφοῦ δὲν εἶμαι μάτι, δὲν εἶμαι ἀπὸ τὰ μέλη τοῦ σώματος· τάχα, διότι εἶπε τὸν λόγον αὐτόν, ἔπαυσε νὰ εἶναι μέλος τοῦ σώματος; Ἔτσι καὶ σύ, ἐπειδὴ ἔχεις αὖτο τὸ χάρισμα καὶ δὲν ἔχεις ἐκεῖνο, ποὺ θὰ ἐπροτίμας, δὲν παύεις δι’ αὐτὸ νὰ ἀνήκῃς εἰς τὸ ἕνα τοῦ Χριστοῦ σῶμα.
17 Εἰ ὅλον τὸ σῶμα ὀφθαλμός, ποῦ ἡ ἀκοή; Εἰ ὅλον ἀκοή, ποῦ ἡ ὄσφρησις;	17 Ἔπειτα, ἐὰν ὅλο τὸ σῶμα ἦτο μάτι, τότε ποῦ θὰ ὑπῆρχε ἡ ἀκοή; Καὶ ἐὰν ὅλο τὸ σῶμα ἦτο ἀκοή, ποῦ θὰ εὑρίσκετο ἡ ὄσφρησις;	17 Ἐὰν ὅλον τὸ σῶμα ἦτο μάτι, τότε ποὺ θὰ ἦτο ἡ ἀκοή; Τὸ σῶμα θὰ ἔμενε κωφόν. Καὶ ἐὰν ὅλον τὸ σῶμα ἦτο ἀκοή, ποὺ θὰ ἦτο ἡ ὄσφρησις; Τὸ σῶμα θὰ ἐστερεῖτο ὄσφρησιν.
18 Νυνὶ δὲ ὁ Θεὸς ἔθετο τὰ μέλη ἓν ἕκαστον αὐτῶν ἐν τὰ σώματι καθὼς ἠθέλησεν.	18 Τώρα ὅμως ἐτοποθέτησεν ὁ Θεὸς εἰς τὸ σῶμα τὰ μέλη, τὸ καθένα ἀπὸ αὐτά, ὅπως ἔκρινε καὶ ἠθέλησε, διὰ τὴν ἐξυπηρέτησιν ὁλοκλήρου τοῦ σώματος.	18 Τώρα ὅμως ὁ Θεὸς σοφὰ ἐτοποθέτησε εἰς τὸ σῶμα καθένα ἀπὸ τὰ μέλη ἀκριβῶς, ὅπως σύμφωνα μὲ τὴν ἀγαθότητα καὶ πανσοφίαν του ἠθέλησε, πάντοτε διὰ τὸ συμφέρον καὶ τὴν ἐξυπηρέτησιν τοῦ σώματος ὁλοκλήρου.
19 Εἰ δὲ ἦν τὰ πάντα ἐν μέλος, ποῦ τὸ σῶμα;	19 Ἐὰν δὲ ὅλα τὰ μέλη ἦσαν ἐν μέλος, τότε ποῦ καὶ ποῖον θὰ ἧτο τὸ σῶμα; (Δὲν θὰ ὑπῆρχε κἂν σῶμα).	19 Ἐὰν ὅμως ἦσαν ὅλα ἕνα μέλος, τότε ποὺ θὰ ἦτο τὸ σῶμα; Δὲν θὰ διελύετο;
20 νῦν δὲ πολλὰ μὲν μέλῃ, ἓν δὲ σῶμα.	20 Τώρα δὲ εἶναι πολλὰ μὲν τὰ μέλη, ἕνα ὅμως εἶναι τὸ σῶμα.	20 Ἀλλὰ τώρα ὑπάρχουν μὲν πολλὰ μέλη, ἕνα ὅμως σῶμα, εἰς τὸ ὁποῖον τὸ ἕνα μέλος ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὰ ἄλλα καὶ δὲν ἠμπορεῖ τὸ καθένα μέλος νὰ κάμῃ χωρὶς τὰ ἄλλα.
21 Οὐ δύναται δὲ ὀφθαλμὸς εἰπεῖν τῇ χειρί· χρείαν σου οὐκ ἔχω· ἢ πάλιν ἡ κεφαλὴ τοῖς ποσί· χρείαν ὑμῶν οὐκ ἔχω·	21 Δὲν ἠμπορεῖ δὲ τὸ μάτι νὰ πῇ εἰς τὸ χέρι· <δὲν ἔχω τὴν ἀνάγκην σου>. Ἢ πάλιν τὸ κεφάλι νὰ πῇ εἰς τὰ πόδια· <δὲν ἔχω τὴν ἀνάγκην σας>.	21 Δὲν ἠμπορεῖ ἐπὶ παραδείγματι τὸ μάτι νὰ εἴπῃ εἰς τὸ χέρι, δὲν ἔχω τὴν ἀνάγκην σου· ἢ πάλιν ἡ κεφαλὴ νὰ εἴπῃ εἰς τὰ πόδια, δὲν ἔχω τὴν ἀνάγκην σας.
22 ἀλλὰ πολλῷ μᾶλλον τὰ δοκοῦντα μέλη τοῦ σώματος ἀσθενέστερα ὑπάρχειν ἀναγκαῖά ἐστι,	22 Ἀλλὰ τὰ μέλη τοῦ σώματος, ποὺ νομίζονται καὶ φαίνονται ἀσθενέστερα, εἶναι πολὺ περισσότερον ἀναγκαῖα καὶ ἀπαραίτητα διὰ τὴν ὕπαρξιν τοῦ σώματος.	22 Ἀλλὰ τὰ μέλη, ποὺ ἐκ φύσεως φαίνονται ἀσθενέστερα, αὐτὰ εἶναι περισσότερον ἀναγκαία διὰ τὴν ὕπαρξιν τοῦ σώματος.
23 καὶ ἃ δοκοῦμεν ἀτιμότερα εἶναι τοῦ σώματος, τούτοις τιμὴν περισσοτέραν περιτίθεμεν, καὶ τὰ ἀσχήμονα ἡμῶν εὐσχημοσύνην περισσοτέραν ἔχει,	23 Καὶ τὰ μέλη ἐκεῖνα τοῦ σώματος, ποὺ τὰ θεωροῦμεν εὐτελέστερα καὶ ἀσημότερα, αὐτὰ τὰ περιβάλλομεν μὲ μεγαλυτέραν τιμὴν καὶ τὰ σκεπάζομεν προσεκτικώτερον. Καὶ τὰ θεωρούμενα ἄσχημα μέλη τὰ περιποιούμεθα μὲ ἐπιμέλειαν, ὥστε νὰ ἔχουν περισσότερον καὶ ὠραιότερον ἐξωτερικὸν στολισμόν.	23 Καὶ ἐκεῖνα τὰ μέλη τοῦ σώματος, ποὺ τὰ θεωροῦμεν περισσότερον ἄσχημα καὶ νομίζομεν, ὅτι στεροῦνται τιμὴν σχετικῶς πρὸς τὰ ἄλλα, αὐτὰ τὰ σκεπάζομεν καὶ ἔτσι τὰ περιβάλλομεν μὲ περισσοτέραν τιμήν. Καὶ τὰ ἄσχημα μέλη μας ἔχουν περισσότερον ἐξωτερικὸν στολισμὸν καὶ κοσμιωτέραν περιβολήν.
24 τὰ δὰ εὐσχήμονα ἡμῶν οὐ χρείαν ἔχει. Ἀλλ' ὁ Θεὸς συνεκέρασε τὸ σῶμα, τῷ ὑστεροῦντι περισσοτέραν δοὺς τιμήν,	24 Τὰ δὲ μέλη μας ποὺ φαίνονται ὡραῖα, δὲν ἔχουν ἀνάγκην ἀπὸ τέτοιαν περιποίησιν. Ἀλλὰ ὁ Θεὸς ἀνέμειξε εἰς μίαν ἁρμονικὴν ἑνότητα τὰ μέλη, ὥστε ν' ἀποτελῆται τὸ ἐν σῶμα, δώσας περισσοτέραν τιμὴν εἰς τὸ μέλος ποὺ φαίνεται ὅτι ὑστερεῖ, ἐν συγκρίσει πρὸς τὰ ἄλλα μέλη.	24 Τὰ δὲ μέλη μᾶς, ποὺ φαίνονται εὔσχημα, δὲν ἔχουν ἀνάγκην νὰ τὰ σκεπάσωμεν. Ἀλλ’ ὁ Θεὸς ἔσμιξε μαζὶ διάφορα μέλη, εὔσχημα καὶ ἄσχημα, καὶ ἔφτιασε τὸ σῶμα, καὶ ἔδωκε περισσοτέραν τιμὴν εἰς τὸ μέλος, ποὺ εἴτε εἰς εὐσχημοσύνην εἴτε εἰς δύναμιν ὕστερα ἀπὸ τὰ ἄλλα.
25 ἵνα μὴ ᾖ σχίσμα ἐν τῷ σώματι, ἀλλὰ τὸ αὐτὸ ὑπὲρ ἀλλήλων μεριμνῶσι τὰ μέλλη·	25 Καὶ τοῦτο, διὰ νὰ μὴ ὑπάρχῃ διαίρεσις καὶ κομματισμὸς εἰς τὸ σῶμα, ἀλλὰ ὅλα τὰ μέλη νὰ φροντίζουν τὸ ἕνα διὰ τὸ ἄλλο μὲ τὴν αὐτὴν στοργὴν καὶ ἐπιμέλειαν.	25 Καὶ ἔκαμε τὴν σοφὴν αὐτὴν ἀνάμιξιν ὁ Θεός, διὰ νὰ μὴ ὑπάρχῃ διχασμὸς καὶ διαίρεσις εἰς τὸ σῶμα, ἀλλὰ νὰ λαμβάνουν τὴν ἰδίαν καὶ τὴν ἴσην φροντίδα ἀναμεταξύ τους τὰ μέλη τὸ ἕνα διὰ τὸ ἄλλο.
26 καὶ εἴτε πάσχει ἓν μέλος, συμπάσχει πάντα τὰ μέλη, εἴτε δοξάζεται ἐν μέλος, συγχαίρει πάντα τὰ μέλη.	26 Καί, ὅπως εἶναι γνωστόν, ἐὰν πάσχῃ ἕνα μέλος, πάσχουν μαζῆ μὲ αὐτὸ ὅλα τὰ μέλη, καὶ ἐὰν δοξάζεται καὶ τιμᾶται ἕνα μέλος, χαίρουν μαζῆ του ὅλα τὰ μέλη.	26 Καὶ πράγματι εἴτε πάσχει καὶ πονεῖ ἕνα μέλος, πάσχουν μαζί του ὅλα τὰ μέλη εἴτε δοξάζεται ἕνα μέλος, χαίρουν μαζί του ὅλα τὰ μέλη.
27 Ὑμεῖς δὲ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέληῃ ἐκ μέρους.	27 Σεῖς, λοιπόν, οἱ Χριστιανοὶ εἶσθε σῶμα Χριστοῦ καὶ ὁ καθένας σας εἶναι ἐπὶ μέρους μέλος, ποὺ κατέχει τὴν ταιριαστὴν θέσιν δι' αὐτὸν καὶ δι' ὁλον τὸ σῶμα.	27 Σεῖς δὲ οἱ Χριστιανοὶ εἶσθε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη, ποὺ ἀναλόγως τοῦ χαρίσματός του ἔχει ὁ καθένας σας μίαν θέσιν καὶ ἕνα μέρος εἰς τὴν ζωὴν τοῦ συνόλου.
28 Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἴτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν.	28 Καὶ ἄλλους μὲν ἔθεσεν ὁ Θεὸς εἰς τὴν Ἐκκλησίαν του πρῶτον μὲν ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους· ἔπειτα ἄλλους τοὺς ἔθεσε εἰς ἀναλόγους θέσεις καὶ τοὺς ἔδωσε τὴν δύναμιν νὰ κάνουν θαύματα, ἄλλους ὥρισε νὰ ἔχουν χαρίσματα εἰς θεραπείαν ἀσθενειῶν, εἰς ἄλλους ἔδωσε χαρίσματα φροντίδος καὶ ἐπιμελείας διὰ τοὺς πτωχοὺς καὶ πάσχοντας, χαρίσματα διοικητικὰ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, χαρίσματα διαφόρων γλωσσῶν. (Ὁ καθένας κατὰ τὴν ἱκανότητά του ἔχει λάβει ἀπὸ τὸν Θεὸν τὸ χάρισμά του καὶ τὴν θέσιν του).	28 Καὶ ἄλλους μὲν ἐτοποθέτησεν ὁ Θεὸς εἰς τὴν Ἐκκλησίαν πρῶτον Ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους. Ἔπειτα ἄλλους τοὺς ἔθεσε νὰ κάνουν κάθε εἴδους θαύματα, ἄλλους νὰ ἔχουν χαρίσματα θεραπειῶν, χαρίσματα προστασίας τῶν ὀρφανῶν, τῶν χηρῶν, τῶν πτωχῶν, τῶν παντὸς εἴδους ἀσθενῶν· χαρίσματα κυβερνήσεως καὶ διοικήσεως ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ· χαρίσματα διαφόρων γλωσσῶν.
29 Μὴ πάντες ἀπόστολοι; Μὴ πάντες προφῆται; Μὴ πάντες διδάσκαλοι; Μὴ πάντες δυνάμεις;	29 Μήπως ὅλοι εἶναι ἀπόστολοι; Μήπως ὅλοι εἶναι προφῆται; Μήπως ὅλοι εἶναι διδάσκαλοι; Μήπως ὅλοι ἔχουν θαυματουργικὰς δυνάμεις;	29 Εἰς τὸν καθένα ὁ Κύριος ἔδωκε τὸ ἰδικόν του χάρισμα. Μήπως εἶναι ὅλοι Ἀπόστολοι; Μήπως εἶναι ὅλοι προφῆται; Μήπως εἶναι ὅλοι διδάσκαλοι; Μήπως ἔχουν ὅλοι χαρίσματα θαυματουργικά;
30 Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων; Μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσι; Μὴ πάντες διερμηνεύουσι;	30 Μήπως ὅλοι ἔχουν χαρίσματα θεραπείας ἀσθενειῶν; Μήπως ὅλοι ὁμιλοῦν γλώσσας; Μήπως ὅλοι ἔχουν τὸ χάρισμα νὰ ἐνοοῦν καὶ νὰ ἐρμηνεύουν ξένας γλώσσας;	30 Μήπως ἔχουν ὅλοι χαρίσματα θεραπειῶν; Μήπως ὅλοι ὁμιλοῦν γλώσσας; Μήπως ὅλοι ἔχουν τὸ χάρισμα νὰ διερμηνεύουν γλώσσας;
31 Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα. Καὶ ἔτι καθ' ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι.	31 Ὅλα βέβαια αὐτὰ τὰ θεόσδοτα χαρίσματα ἔχουν τὴν ἀξίαν των. Νὰ ἐπιθυμῆτε ὅμως σεῖς μὲ ζῆλον καὶ νὰ προσπαθῆτε νὰ ἀποκτήσετε τὰ χαρίσματα τὰ ἀκόμη καλύτερα. Καὶ σᾶς δείχνω ἀκόμη ἕνα ἐξαίρετον δρόμον, ἕνα ὑπέροχον μέσον, διὰ νὰ ἀποκτήσετε τὰ μεγάλα χαρίσματα. Καὶ αὐτὸ εἶναι ἡ ἀγάπη	31 Ἐπιδιώκετε δὲ μὲ ζῆλον τὰ χαρίσματα, ποὺ φέρουν μεγαλυτέραν ὠφέλειαν, δι’ αὐτὸ δὲ εἶναι καὶ ἀνώτερα χαρίσματα. Καὶ σᾶς δεικνύω ἀκόμη δρόμον καὶ μέσον ἔξοχον καὶ ὑπέροχον, μὲ τὸ ὁποῖον ἀποκτῶνται τὰ καλύτερα χαρίσματα. Καὶ τὸ μέσον αὐτὸ εἶναι ἡ ἀγάπη.