Μακκαβαίων Β : Κεφάλαιον Β'

Πρωτότυπο Κείμενο

ὑρίσκεται δὲ ἐν ταῖς ἀπογραφαῖς Ἱερεμίας ὁ προφήτης ὅτι ἐκέλευσε τοῦ πυρὸς λαβεῖν τοὺς μεταγινομένους, ὡς σεσήμανται,
2 καὶ ὡς ἐνετείλατο τοῖς μεταγενομένοις ὁ προφήτης, δοὺς αὐτοῖς τὸν νόμον, ἵνα μὴ ἐπιλάθωνται τῶν προσταγμάτων τοῦ Κυρίου καὶ ἵνα μὴ ἀποπλανηθῶσι ταῖς διανοίαις βλέποντες ἀγάλματα χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ καὶ τὸν περὶ αὐτὰ κόσμον·
3 καὶ ἕτερα τοιαῦτα λέγων παρεκάλει μὴ ἀποστῆναι τὸν νόμον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν.
4 Ἦν δὲ ἐν τῇ γραφῇ ὡς τὴν σκηνὴν καὶ τὴν κιβωτὸν ἐκέλευσεν ὁ προφήτης χρηματισμοῦ γενηθέντος αὐτῷ συνακολουθεῖν· ὡς δὲ ἐξῆλθεν εἰς τὸ ὄρος, οὗ ὁ Μωυσῆς ἀναβὰς ἐθεάσατο τὴν τοῦ Θεοῦ κληρονομίαν.
5 Καὶ ἐλθὼν ὁ Ἱερεμίας εὗρεν οἶκον ἀντρώδη καὶ τὴν σκηνὴν καὶ τὴν κιβωτὸν καὶ τὸ θυσιαστήριον τοῦ θυμιάματος εἰσήνεγκεν ἐκεῖ καὶ τὴν θύραν ἐνέφραξε.
6 Καὶ προσελθόντες τινὲς τῶν συνακολουθούντων ὥστε ἐπισημήνασθαι τὴν ὁδὸν καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν εὑρεῖν.
7 Ὡς δὲ ὁ Ἱερεμίας ἔγνω, μεμψάμενος αὐτοῖς εἶπεν ὅτι καὶ ἄγνωστος ὁ τόπος ἔσται, ἕως ἂν συναγάγῃ ὁ Θεὸς ἐπισυναγωγὴν τοῦ λαοῦ καὶ ἵλεως γένηται·
8 καὶ τότε ὁ Κύριος ἀναδείξει ταῦτα, καὶ ὀφθήσεται ἡ δόξα τοῦ Κυρίου καὶ ἡ νεφέλη, ὡς καὶ ἐπὶ Μωυσῇ ἐδηλοῦτο, ὡς καὶ ὁ Σαλωμὼν ἠξίωσεν ἵνα ὁ τόπος καθαγιασθῇ μεγάλως.
9 Διεσαφεῖτο δὲ καὶ ὡς σοφίαν ἔχων ἀνήνεγκε θυσίαν ἐγκαινισμοῦ καὶ τῆς τελειώσεως τοῦ ἱεροῦ.
10 Καθὼς καὶ Μωυσῆς προσηύξατο πρὸς Κύριον, καὶ κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὰ τῆς θυσίας ἐδαπάνησεν, οὕτως καὶ Σαλωμὼν προσηύξατο, καὶ καταβὰν τὸ πῦρ ἀνήλωσε τὰ ὁλοκαυτώματα.
11 καὶ εἶπε Μωυσῆς· διὰ τὸ μὴ βεβρῶσθαι τὸ περὶ τῆς ἁμαρτίας, ἀνηλώθη.
12 Ὡσαύτως καὶ ὁ Σαλωμὼν τὰς ὀκτὼ ἡμέρας ἤγαγεν.
13 Ἐξηγοῦντο δὲ καὶ ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς καὶ ἐν τοῖς ὑπομνηματισμοῖς τοῖς κατὰ τὸν Νεεμίαν τὰ αὐτὰ καὶ ὡς καταβαλλόμενος βιβλιοθήκην ἐπισυνήγαγε τὰ περὶ τῶν βασιλέων καὶ προφητῶν καὶ τὰ τοῦ Δαυὶδ καὶ ἐπιστολὰς βασιλέων περὶ ἀναθεμάτων.
14 Ὡσαύτως δὲ καὶ Ἰούδας τὰ διαπεπτωκότα διὰ τὸν πόλεμον τὸν γεγονότα ἡμῖν ἐπισυνήγαγε πάντα, καὶ ἔστι παρ' ἡμῖν·
15 ὧν οὖν ἐὰν χρείαν ἔχητε, τοὺς ἀποκομιοῦντας ὑμῖν ἀποστέλλετε.
16 Μέλλοντες οὖν ἄγειν τὸν καθαρισμὸν ἐγράψαμεν ὑμῖν· καλῶς οὖν ποιήσετε ἄγοντες τὰς ἡμέρας.
17 Ὁ δὲ Θεὸς ὁ σώσας τὸν πάντα λαὸν αὐτοῦ καὶ ἀποδοὺς τὴν κληρονομίαν πᾶσι καὶ τὸ βασίλειον καὶ τὸ ἱεράτευμα καὶ τὸν ἁγιασμόν,
18 καθὼς ἐπηγγείλατο διὰ τοῦ νόμου· ἐλπίζομεν γὰρ ἐπὶ τῷ Θεῷ ὅτι ταχέως ἡμᾶς ἐλεήσει καὶ ἐπισυνάξει ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανὸν εἰς τὸν ἅγιον τόπον· ἐξείλατο γὰρ ἡμᾶς ἐκ μεγάλων κακῶν καὶ τὸν τόπον ἐκαθάρισε.
19 Τὰ δὲ κατὰ τὸν Ἰούδαν τὸν Μακκαβαῖον καὶ τοὺς τούτου ἀδελφοὺς καὶ τὸν τοῦ ἱεροῦ τοῦ μεγάλου καθαρισμὸν καὶ τὸν τοῦ βωμοῦ ἐγκαινισμόν,
20 ἔτι τε τοὺς πρὸς Ἀντίοχον τὸν Ἐπιφανῆ καὶ τὸν τούτου υἱὸν Εὐπάτορα πολέμους
21 καὶ τὰς ἐξ οὐρανοῦ γενομένας ἐπιφανείας τοῖς ὑπὲρ τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ φιλοτίμως ἀνδραγαθάσασιν, ὥστε τὴν ὅλην χώραν ὀλίγους ὄντας λεηλατεῖν καὶ τὰ βάρβαρα πλήθη διώκειν,
22 καὶ τὸ περιβόητον καθ' ὅλην τὴν οἰκουμένην ἱερὸν ἀνακομίσασθαι καὶ τὴν πόλιν ἐλευθερῶσαι καὶ τοὺς μέλλοντας καταλύεσθαι νόμους ἐπανορθῶσαι, τοῦ Κυρίου μετὰ πάσης ἐπιεικείας ἵλεω γενομένου αὐτοῖς,
23 τὰ ὑπὸ Ἰάσωνος του Κυρηναίου δεδηλωμένα δὲ πέντε βιβλίων πειρασόμεθα δι' ἑνὸς συντάγματος ἐπιτεμεῖν.
24 Συνορῶντες γὰρ τὸ χῦμα τῶν ἀριθμῶν καὶ τὴν οὖσαν δυσχέρειαν τοῖς θέλουσιν εἰσκυκλεῖσθαι τοῖς τῆς ἱστορίας διηγήμασι διὰ τὸ πλῆθος τῆς ὕλης,
25 ἐφροντίσαμεν τοῖς μὲν βουλομένοις ἀναγινώσκειν ψυχαγωγίαν, τοῖς δὲ φιλοφρονοῦσιν εἰς τὸ διὰ μνήμης ἀναλαβεῖν εὐκοπίαν, πᾶσι δὲ τοῖς ἐντυγχάνουσιν ὠφέλειαν.
26 Καὶ ἡμῖν μὲν τοῖς ἦν κακοπάθειαν ἐπιδεδεγμένοις τῆς ἐπιτομῆς οὐ ρᾴδιον, ἱδρῶτος δὲ καὶ ἀγρυπνίας τὸ πρᾶγμα,
27 καθάπερ τῷ παρασκευάζοντι συμπόσιον καὶ ζητοῦντι τὴν ἑτέρων λυσιτέλειαν οὐκ εὐχερὲς μέν, ὅμως διὰ τὴν τῶν πολλῶν εὐχαριστίαν ἡδέως τὴν κακοπάθειαν ὑποίσομεν,
28 τὸ μὲν διακριβοῦν περὶ ἑκάστων τῷ συγγραφεῖ παραχωρήσαντες, τὸ δὲ ἐπιπορεύεσθαι τοῖς ὑπογραμμοῖς τῆς ἐπιτομῆς διοπονοῦντες.
29 Καθάπερ γὰρ τῆς καινῆς οἰκίας ἀρχιτέκτονι τῆς ὅλης καταβολῆς φροντιστέον, τῷ δὲ ἐγκαίειν καὶ ζωγραφεῖν ἐπιχειροῦντι τὰ ἐπιτήδεια πρὸς διακόσμησιν ἐξεταστέον, οὕτω δοκῶ καὶ ἐπὶ ἡμῶν.
30 Τὸ μὲν ἐμβατεύειν καὶ περίπατον ποιεῖσθαι λόγον καὶ πολυπραγμονεῖν ἐν τοῖς κατὰ μέρος τῷ τῆς ἱστορίας ἀρχηγέτῃ καθήκει·
31 τὸ δὲ σύντομον τῆς λέξεως μεταδιώκειν καὶ τὸ ἐξεργαστικὸν τῆς πραγματείας παραιτεῖσθαι τῷ τὴν μετάφρασιν ποιουμένῳ συγχωρητέον.
32 Ἐντεῦθεν οὖν ἀρξώμεθα τῆς διηγήσεως, τοῖς προειρημένοις τοσοῦτον ἐπιζεύξαντες· εὔηθες γὰρ τὸ μὲν πρὸ τῆς ἱστορίας πλεονάζειν, τὴν δὲ ἱστορίαν ἐπιτεμεῖν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πάρχει καταγεγραμμένον, ὅτι ὁ προφήτης Ἱερεμίας, διέταξε τοὺς μεταφερομένους αἰχμαλώτους εἰς τὴν Βαβυλῶνα, νὰ πάρουν τὸ ἱερὸν πῦρ, ὅπως ἀνωτέρω ἔχει σημειωθῆ·
2 καὶ ὅτι ὁ προφήτης, ὅταν παρέδωκεν ἀντίγραφον τοῦ Νόμου εἰς τοὺς ἀπαγομένους πρὸς αἰχμαλωσίαν, ἔδωκε συγχρόνως καὶ τὴν ἐντολήν, νὰ μὴ λησμονοῦν τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου, νὰ μὴ ἀποπλανηθοῦν κατὰ τὴν διάνοιαν, ὅταν βλέπουν ἀγάλματα χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ καὶ τὰ γύρω ἀπὸ αὐτὰ στολίδια.
3 Καὶ μὲ πολλοὺς ἄλλους παρομοίους λόγους τοὺς παρεκάλει καὶ τοὺς ἐνίσχυσε νὰ μὴ ἀπομακρυνθῇ ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὰς καρδίας των.
4 Ὑπάρχει ἀκόμη καὶ τοῦτο γραμμένον εἰς τὰ ἀρχεῖα· ὅτι ὁ ἴδιος ὁ προφήτης Ἱερεμίας, κατόπιν διαταγῆς ποὺ ἐδόθη εἰς αὐτὸν ἀπὸ τὸν Θεόν, διέταξε νὰ μεταφερθῇ μαζῆ του ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης. Μὲ τὰ ἱερὰ αὐτὰ κειμήλια ἔφθασεν εἰς τὸ ὄρος Ναβαῦ, ὅπου εἶχεν ἀνεβῆ ὁ Μωϋσῆς καὶ εἶχεν ἴδει τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας, τὴν ὁποίαν ὁ Θεὸς ἐκληροδότησεν εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας.
5 Ἀφοῦ ἔφθασεν ἐκεῖ ὁ Ἱερεμίας, εὑρῆκεν οἰκίαν, ἡ ὁποία εἶχε τὴν μορφὴν ἄντρου. Εἰς αὐτὴν εἰσήγαγε καὶ ἀπέθεσε τὴν Κιβωτὸν καὶ τὸ θυσιαστήριον τοῦ θυμιάματος. Κατόπιν δὲ ἔφραξε τὴν θύραν.
6 Μετὰ ταῦτα μερικοὶ ἀπὸ τοὺς συντρόφους του ἦλθαν, διὰ νὰ ἐπισημάνουν μὲ σημεῖα τὴν ὁδόν, ποὺ ἠκολούθησεν ὁ Ἱερεμίας διὰ νὰ κρύψῃ τὰ ἀντικείμενα αὐτά, ἀλλὰ δὲν τὴν εὑρῆκαν.
7 Ὅταν ὁ Ἱερεμίας ἐπληροφορήθη τοῦτο, τοὺς ἤλεγξε καὶ εἶπεν· <ὁ τόπος αὐτὸς θὰ μείνῃ ἄγνωστος, ἕως ὅτου ὁ Θεὸς γίνῃ ἵλεως καὶ ἐπαναφέρῃ ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν ἐλεύθερον τὸν λαόν του.
8 Τότε ὁ Κύριος θὰ ἀποκαλύψῃ τὰ ἱερὰ αὐτὰ ἀντικείμενα καὶ θὰ φανῇ ἡ δόξα τοῦ Κυρίου καὶ ἡ νεφέλη, ὅπως ἐφαίνετο ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Μωϋσέως καὶ ὅπως ἐφάνη, ὅταν ὁ Σολομὼν ἔκαμε προσευχὴν καὶ παρεκάλεσε τὸν Θεόν, νὰ καθαγιασθῇ ὁ ναὸς μὲ μεγάλην δόξαν>.
9 Εἰς τὰ ἄρχεῖα ἐπίσης ἦτο καταγεγραμμένον, ὅτι ὁ βασιλεὺς αὐτὸς ὁ Σολομών, μὲ τὴν μεγάλην σοφίαν του, προσέφερε θυσίαν κατὰ τὰ ἐγκαίνια καὶ κατὰ τὴν ἀποπεράτωσιν τοῦ ναοῦ.
10 Καί, ὅπως ἄλλοτε ὁ Μωϋσῆς προσηυχήθη πρὸς τὸν Κύριον καὶ κατέβηκε πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, τὸ ὁποῖον κατέφαγε τὴν θυσίαν, ἔτσι καὶ ὁ Σολομὼν προσηυχήθη καὶ κατέβηκε πῦρ ἀπὸ τὸν οὐρανόν, τὸ ὁποῖον κατέφαγε τὰ ὁλοκαυτώματα.
11 Εἶχεν εἴπει δὲ τότε ὁ Μωϋσῆς· <ἐπειδὴ ἡ θυσία περὶ τῆς ἁμαρτίας δὲν ἐπιτρέπεται νὰ φαγωθῇ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, διὰ τοῦτο κατηναλώθη ὀλόκληρος ἀπὸ τὸ πῦρ>.
12 Κατὰ παρόμοιον τρόπον καὶ ὁ Σολομὼν ἑώρτασεν ἐπὶ ὀκτὼ ἡμέρας τὰ ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ.
13 Ἦσαν καταχωρημένα τὰ γεγονότα αὐτὰ εἰς τὰ ἀρχεῖα καὶ τὰ ὑπομνήματα τοῦ Νεεμίου, ὅπως ἐπίσης καὶ τὸ ὅτι ὁ Νεεμίας ἵδρυσε βιβλιοθήκην, εἰς τὴν ὁποίαν συνεκέντρωσε τὰ βιβλία, ποὺ ἀναφέρονται εἰς τοὺς βασιλεῖς καὶ τοὺς προφήτας. Ἐκεῖ περιλαμβάνονται τὰ τοῦ Δαυίδ, ὅπως καὶ ἐπιστολαὶ τῶν βασιλέων τῆς Περσίας σχετικῶς μὲ τὰ ἀφιερώματα αὐτῶν πρὸς τὸν ναόν.
14 Ὡσαύτως καὶ ὁ Ἰούδας συνεκέντρωσεν ὅλα αὐτὰ τὰ βιβλία, ποὺ εἶχαν διασκορπισθῆ κατὰ τὸν πόλεμον, τὸν ὁποῖον εὑρέθημεν ἠναγκασμένοι νὰ κάμωμεν, καὶ ἔτσι τώρα αὐτὰ εὑρίσκονται εἰς τὰ χέρια μας.
15 Ἐὰν λοιπὸν χρειάζεσθε νὰ ἔχετε κοντά σας ἀντίτυπα, στείλατε ἀνθρώπους, διὰ νὰ σᾶς τὰ φέρουν.
16 Ἐν ὄψει τῆς ἑορτῆς τοῦ καθαρισμοῦ τοῦ ναοῦ, τὴν ὁποίαν πρόκειται κατ' αὐτὰς νὰ ἑορτάσωμεν, ἐγράψαμεν πρὸς σᾶς αὐτὴν τὴν ἐπιστολήν. Καὶ σεῖς καλῶς θὰ πράξετε νὰ ἑορτάσετε μαζῆ μας τὴν ἑορτὴν κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτάς.
17 Ὁ δὲ Θεός, ὁ ὁποῖος ἔσωσεν ὅλον τὸν λαόν του καὶ ἀπέδωκεν εἰς ὅλους τὴν ἱερὰν κληρονομίαν τῆς χώρας μας, τὸ βασίλειόν μας, τὴν Ἱερωσύνην καὶ τὸν ναόν,
18 ὅπως εἶχεν ὑποσχεθῆ διὰ τοῦ Νόμου του, ἐλπίζομεν ὅτι ταχέως θὰ μᾶς ἐλεήσῃ καὶ πάλιν καὶ θὰ μᾶς ἐπαναφέρῃ ἀπὸ ὅλας τὰς χώρας τὰς ὑπὸ τὸν οὐρανὸν εἰς τὸν ἱερὸν ναόν. Τὸ πιστεύομεν δὲ αὐτό, διότι καὶ τώρα ὁ Θεὸς μᾶς ἐγλύτωσεν ἀπὸ μεγάλας συμφορὰς καὶ ἐκαθάρισεν ἀπὸ τὰ μιάσματα τῆς εἰδωλολατρείας τὸν ἱερὸν τόπον.
19 Τὰ δὲ κατὰ τὸν Ἰούδαν τὸν Μακκαβαῖον καὶ τοὺς ἀδελφούς του, ὅπως καὶ διὰ τὸν καθαρισμὸν τοῦ μεγάλου καὶ ἱεροῦ ναοῦ, διὰ τὰ ἐγκαίνια τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων,
20 ἀκόμη δὲ καὶ διὰ τοὺς πολέμους μας ἐναντίον τοῦ Ἀντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦς καὶ τοῦ υἱοῦ τοῦ Εὐπάτορος,
21 διὰ τὰς φανερὰς ἐπεμβάσεις τοῦ Θεοῦ ὑπὲρ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἠρωϊκῶς ἠγωνίζοντο πρὸς ὑπεράσπισιν τῶν Ἰουδαίων, ὥστε καίτοι ἦσαν ὀλιγάριθμοι νὰ ἠμπορέσουν νὰ καταλάβουν ὅλην τὴν χώραν καὶ νὰ τρέψουν εἰς φυγὴν τὰ πλήθη τῶν βαρβάρων,
22 ὅλα αὐτά, ὅπως ἐπίσης καὶ διὰ τὸν περίφημον εἰς ὅλον τὸν κόσμον Ναόν, νὰ τὸν ἀνακτήσουν καὶ τὴν πόλιν νὰ ἐλευθερώσουν, νὰ ἀνορθώσουν δὲ πάλιν τοὺς θείους νόμους, τοὺς ὁποίους ἐχθροὶ καὶ ἐξωμόται ἐπεχείρουν νὰ καταργήσουν, καὶ τὸ ὅτι ὁ Θεὸς πᾶσαν εὐμένειαν ἐδείκνυε πρὺς τοὺς ἥρωας αὐτούς,
23 ὅλα αὐτὰ τὰ γεγονότα ἐκτίθενται εἰς πέντε βιβλία ὑπὸ τοῦ Ἰάσωνος τοῦ Κυρηναίου. Ἡμεῖς ὅμως θὰ προσπαθήσωμεν νὰ κάμωμεν ἐπιτομὴν ὅλων αὐτῶν εἰς ἕνα μόνον βιβλίον.
24 Ἀποβλέποντες δὲ εἰς τὸ πλῆθος τῶν ἀριθμῶν, ποὺ περιέχονται εἰς τὰ βιβλία αὐτά, ὅπως καὶ εἰς τὴν δυσκολίαν, τὴν ὁποίαν δοκιμάζουν ὅσοι ἐπιθυμοῦν νὰ βυθισθοῦν καὶ εἰς τὰς λεπτομερείας τῶν διηγήσεων, καὶ διὰ τὸ πλῆθος τῆς περιεχομένης ὕλης,
25 ἐφροντίσαμεν νὰ κάμωμεν ψυχαγωγικὴν τὴν μελέτην δι' ἐκείνους, ποὺ τὴν θέλουν ἔτσι, εὔκολον εἰς ἀπομνημόνευσιν δι' ἐκείνους, ποὺ θέλουν νὰ τὴν ἀπομνημονεύσουν. Γενικῶς ὠφέλιμον εἰς ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι θὰ τὴν μελετήσουν.
26 Δι' ἡμᾶς ὅμως, οἱ ὁποῖοι ἀνελάβαμεν τὸν κόπον τῆς ἐπιτομῆς αὐτῆς, τὸ ἔργον δὲν εἶναι εὔκολον. Ἀπαιτεῖ ἱδρῶτας καὶ ἀγρυπνίας.
27 Ἡ ἐργασία μας ὁμοιάζει μὲ τὴν ἐργασίαν ἐκείνου, ὁ ὁποῖος θέλει νὰ παρασκευάσῃ συμπόσιον εἰς τοὺς κεκλημένους καὶ ἐπιζητεῖ τὸ εὐχάριστον φαγητὸν διὰ τὸν καθένα, χωρὶς νὰ λογαριάσῃ τοὺς κόπους. Τοῦτο δὲν εἶναι μὲν εὔκολον, ὅμως, διὰ νὰ ἔχωμεν τὴν εὐγνωμοσύνην τῶν πολλῶν ἀναγνωστῶν μας, εὐχαρίστως θὰ ὑποβληθῶμεν εἰς τὴν ταλαιπωρίαν αὐτήν.
28 Τὴν μὲν ἀκρίβειαν τῶν γεγονότων στηρίζομεν εἰς τὸν συγγραφέα Ἰάσονα. Ἡμεῖς ὅμως ἀναλαμβάνομεν τὸν κόπον τῆς συντάξεως τοῦ ἔργου βάσει τῶν φιλολογικῶν κανόνων.
29 Διότι, ὅπως ὁ ἀρχιτέκτων μιᾶς νέας κατοικίας ἔχει καθῆκον νὰ φροντίσῃ δι' ὅλον τὸ ἔργον τῆς οἰκοδομῆς, ἐνῷ ἐκεῖνος ποὺ θὰ ἀναλάβῃ τὸν στολισμὸν καὶ τὴν ζωγραφιὰν μορφῶν ὀφείλει νὰ ἀσχοληθῇ μὲ ὅ,τι ἀφορᾷ τὴν διακόσμησιν αὐτήν, ἔτσι νομίζω ὅτι συμβαίνει καὶ μὲ ἡμᾶς.
30 Ἕνας εὐσυνείδητος καὶ αὐθεντικὸς ἰστορικὸς ἔχει καθῆκον νὰ ἐμβαθύνῃ εἰς τὸ θέμα του, νὰ περιοδεύῃ τρόπον τινὰ μέσα εἰς τὰ ἰστορικὰ γεγονότα, νὰ δίδῃ λόγον δι' αὐτά, νὰ ἀσχολῆται καὶ μὲ τὰς ἐπὶ μέρους λεπτομερείας.
31 Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ ἀνέλαβεν ὡς ἔργον του τὴν σύνταξιν μιᾶς ἐπιτομῆς, πρέπει νὰ ἐπιδιώκῃ τὴν συντομίαν καὶ τοῦ ἐπιτρέπεται νὰ μὴ ἀσχολῆται μὲ τὴν πλήρη ἔκθεσιν τῶν γεγονότων.
32 Ἐδῶ, λοιπόν, ἂς ἀρχίσωμεν τὴν διήγησίν μας ἀρκούμενοι, εἰς ὅσα προεισαγωγικὰ ἐξεθέσαμεν. Διότι εἶναι ἀνόητον νὰ λέγῃ κανεὶς πολλὰ πρὸ τῆς ἱστορίας καὶ νὰ εἶναι σύντομος εἰς αὐτὴν ταύτην τὴν ἱστορίαν.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ἰς τὰ ἐπίσημα δημόσια ἀρχεῖα εὑρίσκεται γραμμένον, ὅτι ὁ προφήτης Ἱερεμίας διέταξε τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ ὡδηγοῦντο ἐξόριστοι εἰς τὴν Βαβυλῶνα, νὰ λάβουν ἀπὸ τὸ ἱερὸν πῦρ καὶ νὰ τὸ κρύψουν, ὅπως ἔχει ἤδη ἀναφερθῆ ἀνωτέρω.
2 Εὑρίσκεται ἐπίσης γραμμένον, ὅτι ὁ Ἱερεμίας διέταξε τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ ὡδηγοῦντο ἐξόριστοι εἰς τὴν Βαβυλῶνα, ἀφοῦ τοὺς εἶχε παραδώσει τὸν Νόμον, νὰ μὴ λησμονήσουν τις ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, οὔτε νὰ ἀφήνουν τὴν φαντασίαν των νὰ ἀποπλανᾶται, ὅταν θὰ βλέπουν ἀγάλματα χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ καὶ τὰ πολυτελῆ στολίδια, μὲ τὰ ὁποῖα ἦσαν καλυμμένα τὰ ἀγάλματα αὐτά.
3 Καὶ ἄλλες τέτοιες συμβουλὲς καὶ νουθεσίες τοὺς ἔδιδεν ὁ Ἱερεμίας καὶ τοὺς προέτρεπε καὶ τοὺς ἔκαμνεν ἔκκλησιν, ὥστε νὰ μὴ ἀφήσουν καὶ ἀπομακρυνθῇ ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὶς καρδιές των.
4 Ἐπὶ πλέον εἰς τὰ ἴδια ἐπίσημα δημόσια ἀρχεῖα εἶναι γραμμένον, ὅτι ὁ προφήτης Ἱερεμίας, ἀφοῦ παρεκινήθη ἔπειτα ἀπὸ θείαν ἀποκάλυψιν καὶ ἔμπνευσιν, διέταξε νὰ μεταφερθῇ μαζί του ἡ Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου καὶ ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης. Κατόπιν ἀνέβη μὲ τὰ ἱερὰ αὐτὰ ἀντικείμενα εἰς τὸ ὄρος Ναβαῦ, εἰς τὸ ὁποῖον εἶχεν ἀνεβῆ ὁ Μωϋσῆς καὶ εἶδε τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, τὴν ὁποίαν ὁ Θεὸς ἔδωκεν ὡς κληρονομίαν εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
5 Ὁ Ἱερεμίας, ἀφοῦ ἔφθασεν εἰς τὸ ὄρος Ναβαῦ, εὑρῆκε ἕνα δωμάτιον (οἶκον), ποὺ ἔμοιαζε μὲ σπηλιά· ἐκεῖ ἐτοποθέτησε τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου καὶ τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν θυμιαμάτων κατόπιν δὲ ἔφραξε τὴν εἴσοδον τῆς σπηλιᾶς.
6 Μερικοὶ ἀπὸ τοὺς συντρόφους του ἦλθαν κατόπιν διὰ νὰ θέσουν σημεῖα ἀναγνωρίσεως τοῦ δρόμου, τὸν ὁποῖον ἀκολούθησε ὁ Προφήτης καὶ ὁ ὁποῖος ὡδηγοῦσε εἰς τὸ σπήλαιον, ὥστε, ὅταν θὰ ἐπανήρχοντο ἀργότερα, νὰ ἠμπορέσουν νὰ εὔρουν τὰ ἱερὰ σκεύη· ὅμως δὲν ἠμπόρεσαν νὰ εὔρουν τὸν δρόμον.
7 Ὅταν ὁ Ἱερεμίας ἐπληροφορήθη τὴν προσπάθειάν των αὐτήν, τοὺς ἐπέπληξε καὶ τοὺς εἶπεν: (Ὁ τόπος θὰ μείνῃ ἄγνωστος, μέχρις ὅτου θελήσῃ ὁ Θεὸς νὰ ἐπιστρέψῃ καὶ συγκεντρωθῇ τελικῶς ὁ λαός του ἐλεύθερος ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν τῆς Βαβυλῶνας καὶ φανῇ εἰς αὐτοὺς εὐσπλαγχνικός.
8 Τότε ὁ Κύριος θὰ φανερώσῃ τὰ ἱερὰ αὐτὰ ἀντικείμενα καὶ θὰ φανῇ ἡ δόξα Κυρίου, ἡ ὑπερφυσικὴ καὶ ἐκθαμβωτικὴ λάμψις, καὶ ἡ ὑπερφυσικὴ νεφέλη, ποὺ δηλώνει τὴν παρουσίαν τοῦ Θεοῦ, ὅπως εἶχεν ἐμφανισθῆ ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Μωϋσῆ καὶ ὅταν ὁ Σολομὼν προσηυχήθη, ὥστε ὁ Ναός, ποὺ εἶχε κτίσει, νὰ καθαγιασθῇ κατὰ τρόπον λαμπρὸν καὶ ἔνδοξον).
9 Ἐπίσης εἰς τὰ ἐπίσημα δημόσια ἀρχεῖα ἀνεφέρετο, ὅτι ὁ Σολομών, ὁ ὁποῖος εἶχε λάβει ὡς δῶρον ἀπὸ τὸν Θεὸν σπανίαν σοφίαν, ἐπρόσφερε θυσίαν κατὰ τὰ ἐγκαίνια καὶ κατὰ τὴν ἀποπεράτωσιν τοῦ Ναοῦ.
10 Καὶ ὅπως παλαιοτέρα ὁ Μωϋσῆς προσηυχήθη εἰς τὸν Κύριον, καὶ κατέβη ἀπὸ τὸν οὐρανὸν φωτιὰ καὶ κατέκαυσεν ἐντελῶς τὰ κρέατα τῆς θυσίας τῶν ὁλοκαυτωμάτων, ἔτσι προσηυχήθη καὶ ὁ Σολομών, καὶ κατέβη ἡ φωτιὰ καὶ κατέκαυσεν ἐντελῶς τὴν θυσίαν τῶν ὁλοκαυτωμάτων.
11 Ὁ δὲ Μωϋσῆς εἶχε πεῖ τότε: <Ἐπειδὴ τὰ κρέατα τῆς θυσίας, ποὺ προσεφέρθη δι’ ἐξιλέωσιν ἁμαρτίας, δὲν τρώγονται, διὰ τοῦτο ἡ θυσία κατεκάη ἐντελῶς ἀπὸ τὴν φωτιά>.
12 Καὶ ὁ Σολομὼν ἐπίσης ἑώρτασε τὴν ἑορτὴν τῶν ἐγκαινίων τοῦ Ναοῦ κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον ἐπὶ ὀκτὼ ἡμέρες.
13 Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω, τὰ ἴδια γεγονότα ἦσαν ἐπίσης γραμμένα εἰς τὰ ἐπίσημα ἀρχεῖα (ποὺ ἐφυλάσσοντο εἰς τὸν Ναόν) καὶ εἰς (κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Ἢ εἰς) τὰ ἀπομνημονεύματα τοῦ Νεεμία. Εἶναι ἐπίσης γραμμένον τὸ πῶς ὁ Νεεμίας ἵδρυσε βιβλιοθήκην καὶ συνεκέντρωσεν εἰς αὐτὴν τὰ βιβλία, ποὺ ἀφοροῦν τοὺς βασιλεῖς καὶ τοὺς προφήτας, καὶ τὰ ἔργα τοῦ Δαβὶδ καὶ τὶς ἐπιστολὲς τῶν Περσῶν βασιλέων, τὶς σχετικὲς μὲ τὰ ἱερὰ ἀφιερώματά των εἰς τὸν Ναόν.
14 Κατὰ παρόμοιον τρόπον καὶ ὁ Ἰούδας ὁ Μακκαβαῖος συνεκέντρωσεν ὅλα τὰ βιβλία, ποὺ εἶχαν διασκορπισθῆ ἕνεκα τοῦ τελευταίου πολέμου καὶ τῶν συγκρούσεων, εἰς τὶς ὁποῖες εἴχαμε ἐμπλακῆ. Τὰ βιβλία αὐτὰ εὑρίσκονται τώρα εἰς τὰ χέρια μας.
15 Ἐὰν λοιπὸν χρειάζεσθε κάποιο ἀπὸ αὐτά, στείλετε ἀπεσταλμένους νὰ τὸ παραλάβουν καὶ νὰ σᾶς τὸ φέρουν.
16 Προκειμένου λοιπὸν νὰ ἑορτάσωμεν τὴν ἑορτὴν τοῦ καθαρισμοῦ τοῦ Ναοῦ, ἐγράψαμεν εἰς σᾶς τὴν ἐπιστολὴν αὐτὴν καλὰ ἑπομένως θὰ κάμετε νὰ ἑορτάσετε καὶ σεῖς τὴν ἑορτὴν τὶς ἴδιες μὲ ἡμᾶς ἡμέρες.
17 Ὁ δὲ Θεός, ὁ ὁποῖος ἔσωσεν ὅλον τὸν λαόν του καὶ ἀπέδωσεν εἰς ὅλους μας ὡς κληρονομίαν τὴν ἁγίαν γῆν καὶ τὸ βασίλειον καὶ τὴν ἱερωσύνην καὶ μᾶς καθηγίασε καὶ μᾶς καθιέρωσεν ὡς λαὸν ἰδικόν του,
18 ὅπως ὑπεσχέθη διὰ τοῦ Νόμου, ἐλπίζομεν ὅτι ὁ Θεός μας αὐτὸς θὰ φανῇ ὁπωσδήποτε καὶ γρήγορα ἐλεήμων ἀπέναντί μας καὶ θὰ μᾶς συναθροίσῃ πάλιν εἰς τὸν ἅγιον τόπον - τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸν Ναόν - ἀπὸ τὴν σημερινὴν διασπορὰν εἰς ὅλην τὴν γῆν, ποὺ ἐκτείνεται κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανὸν διότι καὶ τώρα μᾶς ἐλευθέρωσε καὶ μᾶς ἐλύτρωσεν ἀπὸ μεγάλες συμφορὲς καὶ ἐκαθάρισε τὸν ἅγιον τόπον τοῦ Ναοῦ ἀπὸ τὸν μολυσμὸν τῆς εἰδωλολατρίας>.
19 Ἡ ἱστορία τοῦ Ἰούδα τοῦ Μακκαβαίου καὶ τῶν ἀδελφῶν του, ὁ καθαρισμὸς τοῦ μεγάλου Ναοῦ, τὰ ἐγκαίνια τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων,
20 ἀκόμη δὲ οἱ πόλεμοι κατὰ τοῦ Ἀντιόχου Δ' Ἐπιφανοῦς καὶ τοῦ υἱοῦ του, Ἀντιόχου Ε' Εὐπάτορος,
21 καὶ οἱ θαυμαστὲς καὶ ὑπερφυσικὲς ἐπεμβάσεις ἀπὸ τὸν Θεὸν πρὸς ἐνίσχυσιν ἐκείνων, ποὺ ἠγωνίζοντο μὲ φιλοτιμίαν καὶ γενναιότητα ὑπέρ τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, ὥστε, ἐνῷ ἦσαν ὀλίγοι, νὰ ἠμπορέσουν νὰ κυριεύσουν καὶ νὰ λεηλατήσουν ὅλην τὴν χώραν καὶ νὰ διώξουν τις βαρβαρικὲς ὀρδὲς
22 καὶ να ἀνακτήσουν τὸν περίφημον εἰς ὅλον τὸν κόσμον ἱερὸν Ναὸν καὶ νὰ ἐλευθερώσουν τὴν πόλιν τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ νὰ ἀποκαταστήσουν πάλιν τοὺς ἱεροὺς νόμους καὶ θεσμούς, οἱ ὁποῖοι ἐκινδύνευαν νὰ καταλυθοῦν ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες, καθ’ ὅσον ὁ Κύριος εἶχε δειχθῇ ἀπέναντι τῶν ἀγωνιστῶν ἐκείνων εὐσπλαγχνικός, ἐπιεικὴς καὶ συμπαθής,
23 ὅλα τὰ ἀνωτέρω, τὰ ὁποῖα ἔχουν ἤδη ἐκτεθῇ ἀπὸ τὸν Ἰάσονα τὸν Κυρηναῖον εἰς πέντε βιβλία, θὰ προσπαθήσωμεν νὰ τὰ συντάμωμεν καὶ νὰ τὰ σννοψίσομε ν εἰς ἕνα μόνον βιβλίον.
24 Ἐπειδὴ δὲ κατανοοῦμεν τὴν μεγάλην ποσότητα, τὴν πλήμμυραν τῶν ἀριθμῶν καὶ τῶν στοιχείων, ποὺ περιέχονται εἰς τὰ πέντε βιβλία τοῦ Ἰάσονος, καὶ τὴν δυσκολίαν, ἐνώπιον τῆς ὁποίας εὑρίσκονται, ὅσοι ἐπιθυμοῦν νὰ εἰσδύσουν εὶς τὶς λεπτομέρειες τῆς ἱστορικῆς διηγήσεως, ἕνεκα τοῦ ὄγκου τῆς ὕλης, ποὺ περιέχεται εἰς αὐτά,
25 ἐφροντίσαμεν νὰ καταστήσωμεν εὐχάριστον τὴν μελέτην ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι μελετοῦν χάριν ψυχαγωγίας· νὰ καταστήσωμεν δὲ εὔκολον τὴν ἔκθεσιν τῶν γεγονότων εἰς ἐκείνους, ποὺ ἐπιθυμοῦν νὰ ἐνθυμοῦνται τὰ γεγονότα καὶ νὰ τὰ ἀπομνημονεύουν καὶ γενικῶς νὰ προσφέρωμεν εἰς ὅλους ὠφέλειαν διὰ τῆς μελέτης μιᾶς περιληπτικῆς ἐργασίας.
26 Καὶ δι’ ἡμᾶς μέν, οἱ ὁποῖοι ἀνελάβαμε τὸ κοπιαστικὸν αὐτὸ ἔργον τῆς συντομεύσεως καὶ ἐπιτομῆς, τὸ ἐγχείρημα αὐτὸ δὲν εἶναι εὔκολον· ἀπ’ ἐναντίας ἀπαιτεῖ μόχθον, ἱδρῶτα καὶ ἀγρυπνίαν
27 ὅπως ἀκριβῶς δὲν εἶναι εὔκολον καὶ ἄκοπον τὸ ἔργον ἐκείνου, ὁ ὁποῖος ἑτοιμάζει κάποιο συμπόσιον καὶ προσπαθεῖ νὰ ἰκανοποιήσῃ τὶς ὀρέξεις καὶ τὴν γεῦσιν τῶν ποικίλων προσκεκλημένων. Παρ’ ὅλα ὅμως αὐτά, προκειμένου νὰ ὠφελήσωμεν τοὺς πολλούς (κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Νὰ ἀξιωθῶμεν τῆς εὐγνωμοσύνης τῶν πολλῶν), θὰ ἀναδεχθῶμεν εὐχαρίστως τὸν μόχθον καὶ τὴν ταλαιπωρίαν, ποὺ ἀπαιτεῖ ἡ ἐργασία αὐτή.
28 Ἀφήνοντες εἰς τὸν Ἰάσονα, τὸν ἀρχικὸν συγγραφέα, τὴν ἑξακρίβωσιν τῆς κάθε ἱστορικῆς λεπτομερείας, θὰ ἀναλάβωμεν μὲ ἐπιμέλειαν καὶ ζῆλον νὰ συγκεντρώσωμεν τὴν προσπάθειάν μας, ἀκολουθοῦντες τοὺς κυρίους καὶ βασικοὺς κανόνας, διὰ νὰ ἐτοιμάσωμεν τὴν ἐπιτομὴν τοῦ ἔργου.
29 Διότι, ὅπως ἀκριβῶς ὁ ἀρχιτέκτων ἐνὸς καινούργιου σπιτιοῦ πρέπει νὰ φροντίσῃ δι’ ὁλόκληρον τὸ ἔργον τῆς οἰκοδομῆς, ἐνῷ ἐκεῖνος, ποὺ ἀναλαμβάνει νὰ διακοσμήσῃ καὶ ζωγραφίσῃ με τὴν ἐγκαυστικὴν τέχνην καὶ βαφὴν ἐπάνω εἰς τοὺς τοίχους, ἔχει νὰ μεριμνήσῃ μόνον δι' ὅσα εἶναι ἀπαραίτητα διὰ τὴν διακόσμησιν καὶ τὸν καλλωπισμόν, Ἔτσι νομίζω συμβαίνει ἐν προκειμένῳ καὶ μὲ ἡμᾶς.
30 Τὸ νὰ ἐμβαθύνῃ καὶ νὰ κατανοῇ πλήρως τὸ θέμα του, τὸ νὰ ἐξιστορῇ ὅλα τὰ γεγονότα, ὡσὰν νὰ περιοδεύῃ εἰς αὐτά, καὶ τὸ νὰ λεπτολογῇ πάρα πολὺ καὶ τὶς ἐλάχιστες λεπτομέρειες, ὅλα αὐτὰ εἶναι δικαιοδοσία καὶ καθήκοντα τοῦ ἀρχικοῦ καὶ ὑπευθύνου ἱστορικοῦ συγγραφέως.
31 Ἔνω εἰς ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος κάνει ἕνα εἶδος μεταφράσεως καὶ γράφει βάσει ἐνὸς ἅλλου προηγουμένου ἔργου, πρέπει νὰ τοῦ ἐπιτρέπεται νὰ ἐπιδιώκῃ τὴν βραχυλογίαν καὶ λακωνικότητα τῆς ἐκφράσεως καὶ νὰ ἀποφεύγῃ τὴν διεξοδικὴν διαπραγματεύσῃ τοῦ θέματος.
32 Ἀπὸ ἐδῶ λοιπὸν ἂς ἀρχίσωμεν τὴν ἱστορικήν μας διήγησιν, χωρὶς νὰ προσθέσωμεν τίποτε περισσότερον εἰς ὅσα ἔχομεν εἴπει προηγουμένως. Διότι εἶναι πράγματι ἀνόητον τὸ νὰ πολυλογῶμεν εἰς τὸν πρόλογον τῆς ἱστορίας καὶ κατόπιν νὰ συντομεύωμεν αὐτὴν τὴν ἰδίαν τὴν ἱστορίαν!

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ὑρίσκεται δὲ ἐν ταῖς ἀπογραφαῖς Ἱερεμίας ὁ προφήτης ὅτι ἐκέλευσε τοῦ πυρὸς λαβεῖν τοὺς μεταγινομένους, ὡς σεσήμανται,	πάρχει καταγεγραμμένον, ὅτι ὁ προφήτης Ἱερεμίας, διέταξε τοὺς μεταφερομένους αἰχμαλώτους εἰς τὴν Βαβυλῶνα, νὰ πάρουν τὸ ἱερὸν πῦρ, ὅπως ἀνωτέρω ἔχει σημειωθῆ·	ἰς τὰ ἐπίσημα δημόσια ἀρχεῖα εὑρίσκεται γραμμένον, ὅτι ὁ προφήτης Ἱερεμίας διέταξε τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ ὡδηγοῦντο ἐξόριστοι εἰς τὴν Βαβυλῶνα, νὰ λάβουν ἀπὸ τὸ ἱερὸν πῦρ καὶ νὰ τὸ κρύψουν, ὅπως ἔχει ἤδη ἀναφερθῆ ἀνωτέρω.
2 καὶ ὡς ἐνετείλατο τοῖς μεταγενομένοις ὁ προφήτης, δοὺς αὐτοῖς τὸν νόμον, ἵνα μὴ ἐπιλάθωνται τῶν προσταγμάτων τοῦ Κυρίου καὶ ἵνα μὴ ἀποπλανηθῶσι ταῖς διανοίαις βλέποντες ἀγάλματα χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ καὶ τὸν περὶ αὐτὰ κόσμον·	2 καὶ ὅτι ὁ προφήτης, ὅταν παρέδωκεν ἀντίγραφον τοῦ Νόμου εἰς τοὺς ἀπαγομένους πρὸς αἰχμαλωσίαν, ἔδωκε συγχρόνως καὶ τὴν ἐντολήν, νὰ μὴ λησμονοῦν τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου, νὰ μὴ ἀποπλανηθοῦν κατὰ τὴν διάνοιαν, ὅταν βλέπουν ἀγάλματα χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ καὶ τὰ γύρω ἀπὸ αὐτὰ στολίδια.	2 Εὑρίσκεται ἐπίσης γραμμένον, ὅτι ὁ Ἱερεμίας διέταξε τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ ὡδηγοῦντο ἐξόριστοι εἰς τὴν Βαβυλῶνα, ἀφοῦ τοὺς εἶχε παραδώσει τὸν Νόμον, νὰ μὴ λησμονήσουν τις ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, οὔτε νὰ ἀφήνουν τὴν φαντασίαν των νὰ ἀποπλανᾶται, ὅταν θὰ βλέπουν ἀγάλματα χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ καὶ τὰ πολυτελῆ στολίδια, μὲ τὰ ὁποῖα ἦσαν καλυμμένα τὰ ἀγάλματα αὐτά.
3 καὶ ἕτερα τοιαῦτα λέγων παρεκάλει μὴ ἀποστῆναι τὸν νόμον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν.	3 Καὶ μὲ πολλοὺς ἄλλους παρομοίους λόγους τοὺς παρεκάλει καὶ τοὺς ἐνίσχυσε νὰ μὴ ἀπομακρυνθῇ ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὰς καρδίας των.	3 Καὶ ἄλλες τέτοιες συμβουλὲς καὶ νουθεσίες τοὺς ἔδιδεν ὁ Ἱερεμίας καὶ τοὺς προέτρεπε καὶ τοὺς ἔκαμνεν ἔκκλησιν, ὥστε νὰ μὴ ἀφήσουν καὶ ἀπομακρυνθῇ ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὶς καρδιές των.
4 Ἦν δὲ ἐν τῇ γραφῇ ὡς τὴν σκηνὴν καὶ τὴν κιβωτὸν ἐκέλευσεν ὁ προφήτης χρηματισμοῦ γενηθέντος αὐτῷ συνακολουθεῖν· ὡς δὲ ἐξῆλθεν εἰς τὸ ὄρος, οὗ ὁ Μωυσῆς ἀναβὰς ἐθεάσατο τὴν τοῦ Θεοῦ κληρονομίαν.	4 Ὑπάρχει ἀκόμη καὶ τοῦτο γραμμένον εἰς τὰ ἀρχεῖα· ὅτι ὁ ἴδιος ὁ προφήτης Ἱερεμίας, κατόπιν διαταγῆς ποὺ ἐδόθη εἰς αὐτὸν ἀπὸ τὸν Θεόν, διέταξε νὰ μεταφερθῇ μαζῆ του ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης. Μὲ τὰ ἱερὰ αὐτὰ κειμήλια ἔφθασεν εἰς τὸ ὄρος Ναβαῦ, ὅπου εἶχεν ἀνεβῆ ὁ Μωϋσῆς καὶ εἶχεν ἴδει τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας, τὴν ὁποίαν ὁ Θεὸς ἐκληροδότησεν εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας.	4 Ἐπὶ πλέον εἰς τὰ ἴδια ἐπίσημα δημόσια ἀρχεῖα εἶναι γραμμένον, ὅτι ὁ προφήτης Ἱερεμίας, ἀφοῦ παρεκινήθη ἔπειτα ἀπὸ θείαν ἀποκάλυψιν καὶ ἔμπνευσιν, διέταξε νὰ μεταφερθῇ μαζί του ἡ Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου καὶ ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης. Κατόπιν ἀνέβη μὲ τὰ ἱερὰ αὐτὰ ἀντικείμενα εἰς τὸ ὄρος Ναβαῦ, εἰς τὸ ὁποῖον εἶχεν ἀνεβῆ ὁ Μωϋσῆς καὶ εἶδε τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, τὴν ὁποίαν ὁ Θεὸς ἔδωκεν ὡς κληρονομίαν εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
5 Καὶ ἐλθὼν ὁ Ἱερεμίας εὗρεν οἶκον ἀντρώδη καὶ τὴν σκηνὴν καὶ τὴν κιβωτὸν καὶ τὸ θυσιαστήριον τοῦ θυμιάματος εἰσήνεγκεν ἐκεῖ καὶ τὴν θύραν ἐνέφραξε.	5 Ἀφοῦ ἔφθασεν ἐκεῖ ὁ Ἱερεμίας, εὑρῆκεν οἰκίαν, ἡ ὁποία εἶχε τὴν μορφὴν ἄντρου. Εἰς αὐτὴν εἰσήγαγε καὶ ἀπέθεσε τὴν Κιβωτὸν καὶ τὸ θυσιαστήριον τοῦ θυμιάματος. Κατόπιν δὲ ἔφραξε τὴν θύραν.	5 Ὁ Ἱερεμίας, ἀφοῦ ἔφθασεν εἰς τὸ ὄρος Ναβαῦ, εὑρῆκε ἕνα δωμάτιον (οἶκον), ποὺ ἔμοιαζε μὲ σπηλιά· ἐκεῖ ἐτοποθέτησε τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου καὶ τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν θυμιαμάτων κατόπιν δὲ ἔφραξε τὴν εἴσοδον τῆς σπηλιᾶς.
6 Καὶ προσελθόντες τινὲς τῶν συνακολουθούντων ὥστε ἐπισημήνασθαι τὴν ὁδὸν καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν εὑρεῖν.	6 Μετὰ ταῦτα μερικοὶ ἀπὸ τοὺς συντρόφους του ἦλθαν, διὰ νὰ ἐπισημάνουν μὲ σημεῖα τὴν ὁδόν, ποὺ ἠκολούθησεν ὁ Ἱερεμίας διὰ νὰ κρύψῃ τὰ ἀντικείμενα αὐτά, ἀλλὰ δὲν τὴν εὑρῆκαν.	6 Μερικοὶ ἀπὸ τοὺς συντρόφους του ἦλθαν κατόπιν διὰ νὰ θέσουν σημεῖα ἀναγνωρίσεως τοῦ δρόμου, τὸν ὁποῖον ἀκολούθησε ὁ Προφήτης καὶ ὁ ὁποῖος ὡδηγοῦσε εἰς τὸ σπήλαιον, ὥστε, ὅταν θὰ ἐπανήρχοντο ἀργότερα, νὰ ἠμπορέσουν νὰ εὔρουν τὰ ἱερὰ σκεύη· ὅμως δὲν ἠμπόρεσαν νὰ εὔρουν τὸν δρόμον.
7 Ὡς δὲ ὁ Ἱερεμίας ἔγνω, μεμψάμενος αὐτοῖς εἶπεν ὅτι καὶ ἄγνωστος ὁ τόπος ἔσται, ἕως ἂν συναγάγῃ ὁ Θεὸς ἐπισυναγωγὴν τοῦ λαοῦ καὶ ἵλεως γένηται·	7 Ὅταν ὁ Ἱερεμίας ἐπληροφορήθη τοῦτο, τοὺς ἤλεγξε καὶ εἶπεν· <ὁ τόπος αὐτὸς θὰ μείνῃ ἄγνωστος, ἕως ὅτου ὁ Θεὸς γίνῃ ἵλεως καὶ ἐπαναφέρῃ ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν ἐλεύθερον τὸν λαόν του.	7 Ὅταν ὁ Ἱερεμίας ἐπληροφορήθη τὴν προσπάθειάν των αὐτήν, τοὺς ἐπέπληξε καὶ τοὺς εἶπεν: (Ὁ τόπος θὰ μείνῃ ἄγνωστος, μέχρις ὅτου θελήσῃ ὁ Θεὸς νὰ ἐπιστρέψῃ καὶ συγκεντρωθῇ τελικῶς ὁ λαός του ἐλεύθερος ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν τῆς Βαβυλῶνας καὶ φανῇ εἰς αὐτοὺς εὐσπλαγχνικός.
8 καὶ τότε ὁ Κύριος ἀναδείξει ταῦτα, καὶ ὀφθήσεται ἡ δόξα τοῦ Κυρίου καὶ ἡ νεφέλη, ὡς καὶ ἐπὶ Μωυσῇ ἐδηλοῦτο, ὡς καὶ ὁ Σαλωμὼν ἠξίωσεν ἵνα ὁ τόπος καθαγιασθῇ μεγάλως.	8 Τότε ὁ Κύριος θὰ ἀποκαλύψῃ τὰ ἱερὰ αὐτὰ ἀντικείμενα καὶ θὰ φανῇ ἡ δόξα τοῦ Κυρίου καὶ ἡ νεφέλη, ὅπως ἐφαίνετο ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Μωϋσέως καὶ ὅπως ἐφάνη, ὅταν ὁ Σολομὼν ἔκαμε προσευχὴν καὶ παρεκάλεσε τὸν Θεόν, νὰ καθαγιασθῇ ὁ ναὸς μὲ μεγάλην δόξαν>.	8 Τότε ὁ Κύριος θὰ φανερώσῃ τὰ ἱερὰ αὐτὰ ἀντικείμενα καὶ θὰ φανῇ ἡ δόξα Κυρίου, ἡ ὑπερφυσικὴ καὶ ἐκθαμβωτικὴ λάμψις, καὶ ἡ ὑπερφυσικὴ νεφέλη, ποὺ δηλώνει τὴν παρουσίαν τοῦ Θεοῦ, ὅπως εἶχεν ἐμφανισθῆ ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Μωϋσῆ καὶ ὅταν ὁ Σολομὼν προσηυχήθη, ὥστε ὁ Ναός, ποὺ εἶχε κτίσει, νὰ καθαγιασθῇ κατὰ τρόπον λαμπρὸν καὶ ἔνδοξον).
9 Διεσαφεῖτο δὲ καὶ ὡς σοφίαν ἔχων ἀνήνεγκε θυσίαν ἐγκαινισμοῦ καὶ τῆς τελειώσεως τοῦ ἱεροῦ.	9 Εἰς τὰ ἄρχεῖα ἐπίσης ἦτο καταγεγραμμένον, ὅτι ὁ βασιλεὺς αὐτὸς ὁ Σολομών, μὲ τὴν μεγάλην σοφίαν του, προσέφερε θυσίαν κατὰ τὰ ἐγκαίνια καὶ κατὰ τὴν ἀποπεράτωσιν τοῦ ναοῦ.	9 Ἐπίσης εἰς τὰ ἐπίσημα δημόσια ἀρχεῖα ἀνεφέρετο, ὅτι ὁ Σολομών, ὁ ὁποῖος εἶχε λάβει ὡς δῶρον ἀπὸ τὸν Θεὸν σπανίαν σοφίαν, ἐπρόσφερε θυσίαν κατὰ τὰ ἐγκαίνια καὶ κατὰ τὴν ἀποπεράτωσιν τοῦ Ναοῦ.
10 Καθὼς καὶ Μωυσῆς προσηύξατο πρὸς Κύριον, καὶ κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὰ τῆς θυσίας ἐδαπάνησεν, οὕτως καὶ Σαλωμὼν προσηύξατο, καὶ καταβὰν τὸ πῦρ ἀνήλωσε τὰ ὁλοκαυτώματα.	10 Καί, ὅπως ἄλλοτε ὁ Μωϋσῆς προσηυχήθη πρὸς τὸν Κύριον καὶ κατέβηκε πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, τὸ ὁποῖον κατέφαγε τὴν θυσίαν, ἔτσι καὶ ὁ Σολομὼν προσηυχήθη καὶ κατέβηκε πῦρ ἀπὸ τὸν οὐρανόν, τὸ ὁποῖον κατέφαγε τὰ ὁλοκαυτώματα.	10 Καὶ ὅπως παλαιοτέρα ὁ Μωϋσῆς προσηυχήθη εἰς τὸν Κύριον, καὶ κατέβη ἀπὸ τὸν οὐρανὸν φωτιὰ καὶ κατέκαυσεν ἐντελῶς τὰ κρέατα τῆς θυσίας τῶν ὁλοκαυτωμάτων, ἔτσι προσηυχήθη καὶ ὁ Σολομών, καὶ κατέβη ἡ φωτιὰ καὶ κατέκαυσεν ἐντελῶς τὴν θυσίαν τῶν ὁλοκαυτωμάτων.
11 καὶ εἶπε Μωυσῆς· διὰ τὸ μὴ βεβρῶσθαι τὸ περὶ τῆς ἁμαρτίας, ἀνηλώθη.	11 Εἶχεν εἴπει δὲ τότε ὁ Μωϋσῆς· <ἐπειδὴ ἡ θυσία περὶ τῆς ἁμαρτίας δὲν ἐπιτρέπεται νὰ φαγωθῇ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, διὰ τοῦτο κατηναλώθη ὀλόκληρος ἀπὸ τὸ πῦρ>.	11 Ὁ δὲ Μωϋσῆς εἶχε πεῖ τότε: <Ἐπειδὴ τὰ κρέατα τῆς θυσίας, ποὺ προσεφέρθη δι’ ἐξιλέωσιν ἁμαρτίας, δὲν τρώγονται, διὰ τοῦτο ἡ θυσία κατεκάη ἐντελῶς ἀπὸ τὴν φωτιά>.
12 Ὡσαύτως καὶ ὁ Σαλωμὼν τὰς ὀκτὼ ἡμέρας ἤγαγεν.	12 Κατὰ παρόμοιον τρόπον καὶ ὁ Σολομὼν ἑώρτασεν ἐπὶ ὀκτὼ ἡμέρας τὰ ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ.	12 Καὶ ὁ Σολομὼν ἐπίσης ἑώρτασε τὴν ἑορτὴν τῶν ἐγκαινίων τοῦ Ναοῦ κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον ἐπὶ ὀκτὼ ἡμέρες.
13 Ἐξηγοῦντο δὲ καὶ ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς καὶ ἐν τοῖς ὑπομνηματισμοῖς τοῖς κατὰ τὸν Νεεμίαν τὰ αὐτὰ καὶ ὡς καταβαλλόμενος βιβλιοθήκην ἐπισυνήγαγε τὰ περὶ τῶν βασιλέων καὶ προφητῶν καὶ τὰ τοῦ Δαυὶδ καὶ ἐπιστολὰς βασιλέων περὶ ἀναθεμάτων.	13 Ἦσαν καταχωρημένα τὰ γεγονότα αὐτὰ εἰς τὰ ἀρχεῖα καὶ τὰ ὑπομνήματα τοῦ Νεεμίου, ὅπως ἐπίσης καὶ τὸ ὅτι ὁ Νεεμίας ἵδρυσε βιβλιοθήκην, εἰς τὴν ὁποίαν συνεκέντρωσε τὰ βιβλία, ποὺ ἀναφέρονται εἰς τοὺς βασιλεῖς καὶ τοὺς προφήτας. Ἐκεῖ περιλαμβάνονται τὰ τοῦ Δαυίδ, ὅπως καὶ ἐπιστολαὶ τῶν βασιλέων τῆς Περσίας σχετικῶς μὲ τὰ ἀφιερώματα αὐτῶν πρὸς τὸν ναόν.	13 Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω, τὰ ἴδια γεγονότα ἦσαν ἐπίσης γραμμένα εἰς τὰ ἐπίσημα ἀρχεῖα (ποὺ ἐφυλάσσοντο εἰς τὸν Ναόν) καὶ εἰς (κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Ἢ εἰς) τὰ ἀπομνημονεύματα τοῦ Νεεμία. Εἶναι ἐπίσης γραμμένον τὸ πῶς ὁ Νεεμίας ἵδρυσε βιβλιοθήκην καὶ συνεκέντρωσεν εἰς αὐτὴν τὰ βιβλία, ποὺ ἀφοροῦν τοὺς βασιλεῖς καὶ τοὺς προφήτας, καὶ τὰ ἔργα τοῦ Δαβὶδ καὶ τὶς ἐπιστολὲς τῶν Περσῶν βασιλέων, τὶς σχετικὲς μὲ τὰ ἱερὰ ἀφιερώματά των εἰς τὸν Ναόν.
14 Ὡσαύτως δὲ καὶ Ἰούδας τὰ διαπεπτωκότα διὰ τὸν πόλεμον τὸν γεγονότα ἡμῖν ἐπισυνήγαγε πάντα, καὶ ἔστι παρ' ἡμῖν·	14 Ὡσαύτως καὶ ὁ Ἰούδας συνεκέντρωσεν ὅλα αὐτὰ τὰ βιβλία, ποὺ εἶχαν διασκορπισθῆ κατὰ τὸν πόλεμον, τὸν ὁποῖον εὑρέθημεν ἠναγκασμένοι νὰ κάμωμεν, καὶ ἔτσι τώρα αὐτὰ εὑρίσκονται εἰς τὰ χέρια μας.	14 Κατὰ παρόμοιον τρόπον καὶ ὁ Ἰούδας ὁ Μακκαβαῖος συνεκέντρωσεν ὅλα τὰ βιβλία, ποὺ εἶχαν διασκορπισθῆ ἕνεκα τοῦ τελευταίου πολέμου καὶ τῶν συγκρούσεων, εἰς τὶς ὁποῖες εἴχαμε ἐμπλακῆ. Τὰ βιβλία αὐτὰ εὑρίσκονται τώρα εἰς τὰ χέρια μας.
15 ὧν οὖν ἐὰν χρείαν ἔχητε, τοὺς ἀποκομιοῦντας ὑμῖν ἀποστέλλετε.	15 Ἐὰν λοιπὸν χρειάζεσθε νὰ ἔχετε κοντά σας ἀντίτυπα, στείλατε ἀνθρώπους, διὰ νὰ σᾶς τὰ φέρουν.	15 Ἐὰν λοιπὸν χρειάζεσθε κάποιο ἀπὸ αὐτά, στείλετε ἀπεσταλμένους νὰ τὸ παραλάβουν καὶ νὰ σᾶς τὸ φέρουν.
16 Μέλλοντες οὖν ἄγειν τὸν καθαρισμὸν ἐγράψαμεν ὑμῖν· καλῶς οὖν ποιήσετε ἄγοντες τὰς ἡμέρας.	16 Ἐν ὄψει τῆς ἑορτῆς τοῦ καθαρισμοῦ τοῦ ναοῦ, τὴν ὁποίαν πρόκειται κατ' αὐτὰς νὰ ἑορτάσωμεν, ἐγράψαμεν πρὸς σᾶς αὐτὴν τὴν ἐπιστολήν. Καὶ σεῖς καλῶς θὰ πράξετε νὰ ἑορτάσετε μαζῆ μας τὴν ἑορτὴν κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτάς.	16 Προκειμένου λοιπὸν νὰ ἑορτάσωμεν τὴν ἑορτὴν τοῦ καθαρισμοῦ τοῦ Ναοῦ, ἐγράψαμεν εἰς σᾶς τὴν ἐπιστολὴν αὐτὴν καλὰ ἑπομένως θὰ κάμετε νὰ ἑορτάσετε καὶ σεῖς τὴν ἑορτὴν τὶς ἴδιες μὲ ἡμᾶς ἡμέρες.
17 Ὁ δὲ Θεὸς ὁ σώσας τὸν πάντα λαὸν αὐτοῦ καὶ ἀποδοὺς τὴν κληρονομίαν πᾶσι καὶ τὸ βασίλειον καὶ τὸ ἱεράτευμα καὶ τὸν ἁγιασμόν,	17 Ὁ δὲ Θεός, ὁ ὁποῖος ἔσωσεν ὅλον τὸν λαόν του καὶ ἀπέδωκεν εἰς ὅλους τὴν ἱερὰν κληρονομίαν τῆς χώρας μας, τὸ βασίλειόν μας, τὴν Ἱερωσύνην καὶ τὸν ναόν,	17 Ὁ δὲ Θεός, ὁ ὁποῖος ἔσωσεν ὅλον τὸν λαόν του καὶ ἀπέδωσεν εἰς ὅλους μας ὡς κληρονομίαν τὴν ἁγίαν γῆν καὶ τὸ βασίλειον καὶ τὴν ἱερωσύνην καὶ μᾶς καθηγίασε καὶ μᾶς καθιέρωσεν ὡς λαὸν ἰδικόν του,
18 καθὼς ἐπηγγείλατο διὰ τοῦ νόμου· ἐλπίζομεν γὰρ ἐπὶ τῷ Θεῷ ὅτι ταχέως ἡμᾶς ἐλεήσει καὶ ἐπισυνάξει ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανὸν εἰς τὸν ἅγιον τόπον· ἐξείλατο γὰρ ἡμᾶς ἐκ μεγάλων κακῶν καὶ τὸν τόπον ἐκαθάρισε.	18 ὅπως εἶχεν ὑποσχεθῆ διὰ τοῦ Νόμου του, ἐλπίζομεν ὅτι ταχέως θὰ μᾶς ἐλεήσῃ καὶ πάλιν καὶ θὰ μᾶς ἐπαναφέρῃ ἀπὸ ὅλας τὰς χώρας τὰς ὑπὸ τὸν οὐρανὸν εἰς τὸν ἱερὸν ναόν. Τὸ πιστεύομεν δὲ αὐτό, διότι καὶ τώρα ὁ Θεὸς μᾶς ἐγλύτωσεν ἀπὸ μεγάλας συμφορὰς καὶ ἐκαθάρισεν ἀπὸ τὰ μιάσματα τῆς εἰδωλολατρείας τὸν ἱερὸν τόπον.	18 ὅπως ὑπεσχέθη διὰ τοῦ Νόμου, ἐλπίζομεν ὅτι ὁ Θεός μας αὐτὸς θὰ φανῇ ὁπωσδήποτε καὶ γρήγορα ἐλεήμων ἀπέναντί μας καὶ θὰ μᾶς συναθροίσῃ πάλιν εἰς τὸν ἅγιον τόπον - τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸν Ναόν - ἀπὸ τὴν σημερινὴν διασπορὰν εἰς ὅλην τὴν γῆν, ποὺ ἐκτείνεται κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανὸν διότι καὶ τώρα μᾶς ἐλευθέρωσε καὶ μᾶς ἐλύτρωσεν ἀπὸ μεγάλες συμφορὲς καὶ ἐκαθάρισε τὸν ἅγιον τόπον τοῦ Ναοῦ ἀπὸ τὸν μολυσμὸν τῆς εἰδωλολατρίας>.
19 Τὰ δὲ κατὰ τὸν Ἰούδαν τὸν Μακκαβαῖον καὶ τοὺς τούτου ἀδελφοὺς καὶ τὸν τοῦ ἱεροῦ τοῦ μεγάλου καθαρισμὸν καὶ τὸν τοῦ βωμοῦ ἐγκαινισμόν,	19 Τὰ δὲ κατὰ τὸν Ἰούδαν τὸν Μακκαβαῖον καὶ τοὺς ἀδελφούς του, ὅπως καὶ διὰ τὸν καθαρισμὸν τοῦ μεγάλου καὶ ἱεροῦ ναοῦ, διὰ τὰ ἐγκαίνια τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων,	19 Ἡ ἱστορία τοῦ Ἰούδα τοῦ Μακκαβαίου καὶ τῶν ἀδελφῶν του, ὁ καθαρισμὸς τοῦ μεγάλου Ναοῦ, τὰ ἐγκαίνια τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων,
20 ἔτι τε τοὺς πρὸς Ἀντίοχον τὸν Ἐπιφανῆ καὶ τὸν τούτου υἱὸν Εὐπάτορα πολέμους	20 ἀκόμη δὲ καὶ διὰ τοὺς πολέμους μας ἐναντίον τοῦ Ἀντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦς καὶ τοῦ υἱοῦ τοῦ Εὐπάτορος,	20 ἀκόμη δὲ οἱ πόλεμοι κατὰ τοῦ Ἀντιόχου Δ' Ἐπιφανοῦς καὶ τοῦ υἱοῦ του, Ἀντιόχου Ε' Εὐπάτορος,
21 καὶ τὰς ἐξ οὐρανοῦ γενομένας ἐπιφανείας τοῖς ὑπὲρ τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ φιλοτίμως ἀνδραγαθάσασιν, ὥστε τὴν ὅλην χώραν ὀλίγους ὄντας λεηλατεῖν καὶ τὰ βάρβαρα πλήθη διώκειν,	21 διὰ τὰς φανερὰς ἐπεμβάσεις τοῦ Θεοῦ ὑπὲρ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἠρωϊκῶς ἠγωνίζοντο πρὸς ὑπεράσπισιν τῶν Ἰουδαίων, ὥστε καίτοι ἦσαν ὀλιγάριθμοι νὰ ἠμπορέσουν νὰ καταλάβουν ὅλην τὴν χώραν καὶ νὰ τρέψουν εἰς φυγὴν τὰ πλήθη τῶν βαρβάρων,	21 καὶ οἱ θαυμαστὲς καὶ ὑπερφυσικὲς ἐπεμβάσεις ἀπὸ τὸν Θεὸν πρὸς ἐνίσχυσιν ἐκείνων, ποὺ ἠγωνίζοντο μὲ φιλοτιμίαν καὶ γενναιότητα ὑπέρ τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, ὥστε, ἐνῷ ἦσαν ὀλίγοι, νὰ ἠμπορέσουν νὰ κυριεύσουν καὶ νὰ λεηλατήσουν ὅλην τὴν χώραν καὶ νὰ διώξουν τις βαρβαρικὲς ὀρδὲς
22 καὶ τὸ περιβόητον καθ' ὅλην τὴν οἰκουμένην ἱερὸν ἀνακομίσασθαι καὶ τὴν πόλιν ἐλευθερῶσαι καὶ τοὺς μέλλοντας καταλύεσθαι νόμους ἐπανορθῶσαι, τοῦ Κυρίου μετὰ πάσης ἐπιεικείας ἵλεω γενομένου αὐτοῖς,	22 ὅλα αὐτά, ὅπως ἐπίσης καὶ διὰ τὸν περίφημον εἰς ὅλον τὸν κόσμον Ναόν, νὰ τὸν ἀνακτήσουν καὶ τὴν πόλιν νὰ ἐλευθερώσουν, νὰ ἀνορθώσουν δὲ πάλιν τοὺς θείους νόμους, τοὺς ὁποίους ἐχθροὶ καὶ ἐξωμόται ἐπεχείρουν νὰ καταργήσουν, καὶ τὸ ὅτι ὁ Θεὸς πᾶσαν εὐμένειαν ἐδείκνυε πρὺς τοὺς ἥρωας αὐτούς,	22 καὶ να ἀνακτήσουν τὸν περίφημον εἰς ὅλον τὸν κόσμον ἱερὸν Ναὸν καὶ νὰ ἐλευθερώσουν τὴν πόλιν τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ νὰ ἀποκαταστήσουν πάλιν τοὺς ἱεροὺς νόμους καὶ θεσμούς, οἱ ὁποῖοι ἐκινδύνευαν νὰ καταλυθοῦν ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες, καθ’ ὅσον ὁ Κύριος εἶχε δειχθῇ ἀπέναντι τῶν ἀγωνιστῶν ἐκείνων εὐσπλαγχνικός, ἐπιεικὴς καὶ συμπαθής,
23 τὰ ὑπὸ Ἰάσωνος του Κυρηναίου δεδηλωμένα δὲ πέντε βιβλίων πειρασόμεθα δι' ἑνὸς συντάγματος ἐπιτεμεῖν.	23 ὅλα αὐτὰ τὰ γεγονότα ἐκτίθενται εἰς πέντε βιβλία ὑπὸ τοῦ Ἰάσωνος τοῦ Κυρηναίου. Ἡμεῖς ὅμως θὰ προσπαθήσωμεν νὰ κάμωμεν ἐπιτομὴν ὅλων αὐτῶν εἰς ἕνα μόνον βιβλίον.	23 ὅλα τὰ ἀνωτέρω, τὰ ὁποῖα ἔχουν ἤδη ἐκτεθῇ ἀπὸ τὸν Ἰάσονα τὸν Κυρηναῖον εἰς πέντε βιβλία, θὰ προσπαθήσωμεν νὰ τὰ συντάμωμεν καὶ νὰ τὰ σννοψίσομε ν εἰς ἕνα μόνον βιβλίον.
24 Συνορῶντες γὰρ τὸ χῦμα τῶν ἀριθμῶν καὶ τὴν οὖσαν δυσχέρειαν τοῖς θέλουσιν εἰσκυκλεῖσθαι τοῖς τῆς ἱστορίας διηγήμασι διὰ τὸ πλῆθος τῆς ὕλης,	24 Ἀποβλέποντες δὲ εἰς τὸ πλῆθος τῶν ἀριθμῶν, ποὺ περιέχονται εἰς τὰ βιβλία αὐτά, ὅπως καὶ εἰς τὴν δυσκολίαν, τὴν ὁποίαν δοκιμάζουν ὅσοι ἐπιθυμοῦν νὰ βυθισθοῦν καὶ εἰς τὰς λεπτομερείας τῶν διηγήσεων, καὶ διὰ τὸ πλῆθος τῆς περιεχομένης ὕλης,	24 Ἐπειδὴ δὲ κατανοοῦμεν τὴν μεγάλην ποσότητα, τὴν πλήμμυραν τῶν ἀριθμῶν καὶ τῶν στοιχείων, ποὺ περιέχονται εἰς τὰ πέντε βιβλία τοῦ Ἰάσονος, καὶ τὴν δυσκολίαν, ἐνώπιον τῆς ὁποίας εὑρίσκονται, ὅσοι ἐπιθυμοῦν νὰ εἰσδύσουν εὶς τὶς λεπτομέρειες τῆς ἱστορικῆς διηγήσεως, ἕνεκα τοῦ ὄγκου τῆς ὕλης, ποὺ περιέχεται εἰς αὐτά,
25 ἐφροντίσαμεν τοῖς μὲν βουλομένοις ἀναγινώσκειν ψυχαγωγίαν, τοῖς δὲ φιλοφρονοῦσιν εἰς τὸ διὰ μνήμης ἀναλαβεῖν εὐκοπίαν, πᾶσι δὲ τοῖς ἐντυγχάνουσιν ὠφέλειαν.	25 ἐφροντίσαμεν νὰ κάμωμεν ψυχαγωγικὴν τὴν μελέτην δι' ἐκείνους, ποὺ τὴν θέλουν ἔτσι, εὔκολον εἰς ἀπομνημόνευσιν δι' ἐκείνους, ποὺ θέλουν νὰ τὴν ἀπομνημονεύσουν. Γενικῶς ὠφέλιμον εἰς ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι θὰ τὴν μελετήσουν.	25 ἐφροντίσαμεν νὰ καταστήσωμεν εὐχάριστον τὴν μελέτην ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι μελετοῦν χάριν ψυχαγωγίας· νὰ καταστήσωμεν δὲ εὔκολον τὴν ἔκθεσιν τῶν γεγονότων εἰς ἐκείνους, ποὺ ἐπιθυμοῦν νὰ ἐνθυμοῦνται τὰ γεγονότα καὶ νὰ τὰ ἀπομνημονεύουν καὶ γενικῶς νὰ προσφέρωμεν εἰς ὅλους ὠφέλειαν διὰ τῆς μελέτης μιᾶς περιληπτικῆς ἐργασίας.
26 Καὶ ἡμῖν μὲν τοῖς ἦν κακοπάθειαν ἐπιδεδεγμένοις τῆς ἐπιτομῆς οὐ ρᾴδιον, ἱδρῶτος δὲ καὶ ἀγρυπνίας τὸ πρᾶγμα,	26 Δι' ἡμᾶς ὅμως, οἱ ὁποῖοι ἀνελάβαμεν τὸν κόπον τῆς ἐπιτομῆς αὐτῆς, τὸ ἔργον δὲν εἶναι εὔκολον. Ἀπαιτεῖ ἱδρῶτας καὶ ἀγρυπνίας.	26 Καὶ δι’ ἡμᾶς μέν, οἱ ὁποῖοι ἀνελάβαμε τὸ κοπιαστικὸν αὐτὸ ἔργον τῆς συντομεύσεως καὶ ἐπιτομῆς, τὸ ἐγχείρημα αὐτὸ δὲν εἶναι εὔκολον· ἀπ’ ἐναντίας ἀπαιτεῖ μόχθον, ἱδρῶτα καὶ ἀγρυπνίαν
27 καθάπερ τῷ παρασκευάζοντι συμπόσιον καὶ ζητοῦντι τὴν ἑτέρων λυσιτέλειαν οὐκ εὐχερὲς μέν, ὅμως διὰ τὴν τῶν πολλῶν εὐχαριστίαν ἡδέως τὴν κακοπάθειαν ὑποίσομεν,	27 Ἡ ἐργασία μας ὁμοιάζει μὲ τὴν ἐργασίαν ἐκείνου, ὁ ὁποῖος θέλει νὰ παρασκευάσῃ συμπόσιον εἰς τοὺς κεκλημένους καὶ ἐπιζητεῖ τὸ εὐχάριστον φαγητὸν διὰ τὸν καθένα, χωρὶς νὰ λογαριάσῃ τοὺς κόπους. Τοῦτο δὲν εἶναι μὲν εὔκολον, ὅμως, διὰ νὰ ἔχωμεν τὴν εὐγνωμοσύνην τῶν πολλῶν ἀναγνωστῶν μας, εὐχαρίστως θὰ ὑποβληθῶμεν εἰς τὴν ταλαιπωρίαν αὐτήν.	27 ὅπως ἀκριβῶς δὲν εἶναι εὔκολον καὶ ἄκοπον τὸ ἔργον ἐκείνου, ὁ ὁποῖος ἑτοιμάζει κάποιο συμπόσιον καὶ προσπαθεῖ νὰ ἰκανοποιήσῃ τὶς ὀρέξεις καὶ τὴν γεῦσιν τῶν ποικίλων προσκεκλημένων. Παρ’ ὅλα ὅμως αὐτά, προκειμένου νὰ ὠφελήσωμεν τοὺς πολλούς (κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Νὰ ἀξιωθῶμεν τῆς εὐγνωμοσύνης τῶν πολλῶν), θὰ ἀναδεχθῶμεν εὐχαρίστως τὸν μόχθον καὶ τὴν ταλαιπωρίαν, ποὺ ἀπαιτεῖ ἡ ἐργασία αὐτή.
28 τὸ μὲν διακριβοῦν περὶ ἑκάστων τῷ συγγραφεῖ παραχωρήσαντες, τὸ δὲ ἐπιπορεύεσθαι τοῖς ὑπογραμμοῖς τῆς ἐπιτομῆς διοπονοῦντες.	28 Τὴν μὲν ἀκρίβειαν τῶν γεγονότων στηρίζομεν εἰς τὸν συγγραφέα Ἰάσονα. Ἡμεῖς ὅμως ἀναλαμβάνομεν τὸν κόπον τῆς συντάξεως τοῦ ἔργου βάσει τῶν φιλολογικῶν κανόνων.	28 Ἀφήνοντες εἰς τὸν Ἰάσονα, τὸν ἀρχικὸν συγγραφέα, τὴν ἑξακρίβωσιν τῆς κάθε ἱστορικῆς λεπτομερείας, θὰ ἀναλάβωμεν μὲ ἐπιμέλειαν καὶ ζῆλον νὰ συγκεντρώσωμεν τὴν προσπάθειάν μας, ἀκολουθοῦντες τοὺς κυρίους καὶ βασικοὺς κανόνας, διὰ νὰ ἐτοιμάσωμεν τὴν ἐπιτομὴν τοῦ ἔργου.
29 Καθάπερ γὰρ τῆς καινῆς οἰκίας ἀρχιτέκτονι τῆς ὅλης καταβολῆς φροντιστέον, τῷ δὲ ἐγκαίειν καὶ ζωγραφεῖν ἐπιχειροῦντι τὰ ἐπιτήδεια πρὸς διακόσμησιν ἐξεταστέον, οὕτω δοκῶ καὶ ἐπὶ ἡμῶν.	29 Διότι, ὅπως ὁ ἀρχιτέκτων μιᾶς νέας κατοικίας ἔχει καθῆκον νὰ φροντίσῃ δι' ὅλον τὸ ἔργον τῆς οἰκοδομῆς, ἐνῷ ἐκεῖνος ποὺ θὰ ἀναλάβῃ τὸν στολισμὸν καὶ τὴν ζωγραφιὰν μορφῶν ὀφείλει νὰ ἀσχοληθῇ μὲ ὅ,τι ἀφορᾷ τὴν διακόσμησιν αὐτήν, ἔτσι νομίζω ὅτι συμβαίνει καὶ μὲ ἡμᾶς.	29 Διότι, ὅπως ἀκριβῶς ὁ ἀρχιτέκτων ἐνὸς καινούργιου σπιτιοῦ πρέπει νὰ φροντίσῃ δι’ ὁλόκληρον τὸ ἔργον τῆς οἰκοδομῆς, ἐνῷ ἐκεῖνος, ποὺ ἀναλαμβάνει νὰ διακοσμήσῃ καὶ ζωγραφίσῃ με τὴν ἐγκαυστικὴν τέχνην καὶ βαφὴν ἐπάνω εἰς τοὺς τοίχους, ἔχει νὰ μεριμνήσῃ μόνον δι' ὅσα εἶναι ἀπαραίτητα διὰ τὴν διακόσμησιν καὶ τὸν καλλωπισμόν, Ἔτσι νομίζω συμβαίνει ἐν προκειμένῳ καὶ μὲ ἡμᾶς.
30 Τὸ μὲν ἐμβατεύειν καὶ περίπατον ποιεῖσθαι λόγον καὶ πολυπραγμονεῖν ἐν τοῖς κατὰ μέρος τῷ τῆς ἱστορίας ἀρχηγέτῃ καθήκει·	30 Ἕνας εὐσυνείδητος καὶ αὐθεντικὸς ἰστορικὸς ἔχει καθῆκον νὰ ἐμβαθύνῃ εἰς τὸ θέμα του, νὰ περιοδεύῃ τρόπον τινὰ μέσα εἰς τὰ ἰστορικὰ γεγονότα, νὰ δίδῃ λόγον δι' αὐτά, νὰ ἀσχολῆται καὶ μὲ τὰς ἐπὶ μέρους λεπτομερείας.	30 Τὸ νὰ ἐμβαθύνῃ καὶ νὰ κατανοῇ πλήρως τὸ θέμα του, τὸ νὰ ἐξιστορῇ ὅλα τὰ γεγονότα, ὡσὰν νὰ περιοδεύῃ εἰς αὐτά, καὶ τὸ νὰ λεπτολογῇ πάρα πολὺ καὶ τὶς ἐλάχιστες λεπτομέρειες, ὅλα αὐτὰ εἶναι δικαιοδοσία καὶ καθήκοντα τοῦ ἀρχικοῦ καὶ ὑπευθύνου ἱστορικοῦ συγγραφέως.
31 τὸ δὲ σύντομον τῆς λέξεως μεταδιώκειν καὶ τὸ ἐξεργαστικὸν τῆς πραγματείας παραιτεῖσθαι τῷ τὴν μετάφρασιν ποιουμένῳ συγχωρητέον.	31 Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ ἀνέλαβεν ὡς ἔργον του τὴν σύνταξιν μιᾶς ἐπιτομῆς, πρέπει νὰ ἐπιδιώκῃ τὴν συντομίαν καὶ τοῦ ἐπιτρέπεται νὰ μὴ ἀσχολῆται μὲ τὴν πλήρη ἔκθεσιν τῶν γεγονότων.	31 Ἔνω εἰς ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος κάνει ἕνα εἶδος μεταφράσεως καὶ γράφει βάσει ἐνὸς ἅλλου προηγουμένου ἔργου, πρέπει νὰ τοῦ ἐπιτρέπεται νὰ ἐπιδιώκῃ τὴν βραχυλογίαν καὶ λακωνικότητα τῆς ἐκφράσεως καὶ νὰ ἀποφεύγῃ τὴν διεξοδικὴν διαπραγματεύσῃ τοῦ θέματος.
32 Ἐντεῦθεν οὖν ἀρξώμεθα τῆς διηγήσεως, τοῖς προειρημένοις τοσοῦτον ἐπιζεύξαντες· εὔηθες γὰρ τὸ μὲν πρὸ τῆς ἱστορίας πλεονάζειν, τὴν δὲ ἱστορίαν ἐπιτεμεῖν.	32 Ἐδῶ, λοιπόν, ἂς ἀρχίσωμεν τὴν διήγησίν μας ἀρκούμενοι, εἰς ὅσα προεισαγωγικὰ ἐξεθέσαμεν. Διότι εἶναι ἀνόητον νὰ λέγῃ κανεὶς πολλὰ πρὸ τῆς ἱστορίας καὶ νὰ εἶναι σύντομος εἰς αὐτὴν ταύτην τὴν ἱστορίαν.	32 Ἀπὸ ἐδῶ λοιπὸν ἂς ἀρχίσωμεν τὴν ἱστορικήν μας διήγησιν, χωρὶς νὰ προσθέσωμεν τίποτε περισσότερον εἰς ὅσα ἔχομεν εἴπει προηγουμένως. Διότι εἶναι πράγματι ἀνόητον τὸ νὰ πολυλογῶμεν εἰς τὸν πρόλογον τῆς ἱστορίας καὶ κατόπιν νὰ συντομεύωμεν αὐτὴν τὴν ἰδίαν τὴν ἱστορίαν!