Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ενομένων
τῶν συνθηκῶν τούτων, ὁ μὲν Λυσίας
ἀπῄει πρὸς
τὸν βασιλέα, οἱ δὲ Ἰουδαῖοι
περὶ τὴν γεωργίαν ἐγίνοντο.
|
φοῦ
συνήφθησαν αὐταὶ αἱ συνθῆκαι,
ὁ μὲν Λυσίας ἀπῆλθε πρὸς
τὸν βασιλέα, οἱ δὲ Ἰουδαῖοι
ἐπανῆλθαν εἰς τὰς γεωργικάς
των ἐργασίας.
|
ταν
οἱ συνθῆκες (ποὺ ἀνεφέρθησαν εἰς
τὸ προηγούμενον κεφάλαιον) εἶχαν πλέον συναφθῇ,
ὁ μὲν Λυσίας μετέβη εἰς τὸν βασιλιᾶ,
οἱ δὲ Ἰουδαῖοι ἐπέστρεψαν εἰς
τὰ χωράφια των καὶ ἠσχολοῦντο μὲ
τὰ γεωργικά των ἔργα.
|
2
Τῶν δὲ κατὰ τόπον στρατηγῶν
Τιμόθεος καὶ Ἀπολλώνιος ὁ τοῦ
Γενναίου, ἔτι δὲ Ἱερώνυμος καὶ
Δημοφῶν, πρὸς δὲ τούτοις Νικάνωρ
ὁ Κυπριάρχης οὐκ εἴων αὐτοὺς
εὐσταθεῖς καὶ τὰ τῆς ἡσυχίας
ἄγειν. |
2
Οἱ στρατηγοὶ ὅμως διαφόρων περιοχῶν,
ὁ Τιμόθεος καὶ ὁ Ἀπολλώνιος
ὁ υἱὸς τοῦ Γενναίου, ἀκόμη
δὲ ὁ Ἱερώνυμος καὶ ὁ Δημοφῶν,
κοντὰ δὲ εἰς αὐτοὺς καὶ
ὁ Νικάνωρ ὁ κυβερνήτης τῆς Κύπρου,
δὲν ἄφηναν τοὺς Ἰουδαίους ἀδιαταράκτους
νὰ ζοῦν ἐν εἰρήνῃ.
|
2
Ἀλλὰ μερικοὶ ἀπὸ τοὺς
στρατηγοὺς τῶν διαφόρων περιοχῶν, ὁ
Τιμόθεος καὶ ὁ Ἀπολλώνιος, ὁ υἱὸς
τοῦ Γενναίου, ἀκόμη δὲ ὁ Ἱερώνυμος
καὶ ὁ Δημοφῶν, ἐπιπροσθέτως δὲ
ὁ Νικάνωρ, ὁ κυβερνήτης τῆς Κύπρου, δὲν
ἄφηναν τοὺς Ἰουδαίους νὰ ζοῦν
μὲ ἀσφάλειαν, εἰρήνην καὶ ἡσυχίαν.
|
3
Ἰοππῖται δὲ τηλικοῦτο συνετέλεσαν
τὸ δυσσέβημα· παρακαλέσαντες τοὺς
σὺν αὐτοῖς οἰκοῦντας Ἰουδαίους
ἐμβῆναι εἰς τὰ παρασταθέντα
ὑπ' αὐτῶν σκάφη σὺν γυναιξῖ
καὶ τέκνοις ὡς μηδεμιᾶς ἐνεστώσης
πρὸς αὐτοὺς δυσμενείας,
|
3
Οἱ κάτοικοι μάλιστα τῆς Ἰόππης
διέπραξαν μέγιστον καὶ ἀσεβέστατον
κακούργημα. Προσεκάλεσαν τοὺς Ἰουδαίους,
οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο εἰς
τὴν περιοχήν των, νὰ εἰσέλθουν
μὲ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ τέκνα
των εἰς πλοῖα, τὰ ὁποῖα παρουσίασαν
εἰς αὐτούς, διότι, τάχα, δὲν
ὑπῆρχε καμμία ἐχθρικὴ διάθεσις
ἐναντίον των.
|
3
Μάλιστα δὲ οἱ κάτοικοι τῆς Ἰόππης
διέπραξαν μίαν πολὺ μεγάλην ὠμότητα καὶ
φρικαλεότητα: Παρεκάλεσαν τοὺς Ἰουδαίους, οἱ
ὁποῖοι ἐζοῦσαν μαζί των εἰς
τὴν πόλιν, νὰ ἐπιβιβασθοῦν μὲ
τὶς γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά των
εἰς πλοῖα, τὰ ὁποῖα ἐπρομήθευσαν
καὶ ἐτοίμασαν, διὰ νὰ δείξουν ὅτι
δὲν ὑπῆρχε μεταξὺ τῶν Ἰουδαίων
καὶ τῶν ἐθνικῶν κατοίκων τῆς
Ἰόππης καμμία ἐχθρότης (κατ’ ἄλλην
ἑρμηνείαν: Χωρὶς καμμίαν ἔνδειξιν ὅτι
ὑπῆρχε κάποια κακὴ πρόθεσις τῶν ἐθνικῶν
τῆς Ἰόππης κατὰ τῶν Ἰουδαίων).
|
4
κατὰ δὲ τὸ κοινὸν τῆς πόλεως
ψήφισμα, καὶ τούτων ἐπιδεξαμένων
ὡς ἂν εἰρηνεύειν θελόντων καὶ
μηδὲν ὕποπτον ἐχόντων, ἐπαναχθέντας
αὐτοὺς ἐβύθισαν ὄντας οὐκ
ἔλαττον τῶν διακοσίων.
|
4
Ἡ δολία αὐτὴ πρότασις ἔγινε
κατόπιν γενικῆς ἀποφάσεως τῶν
κατοίκων τῆς Ἰόππης. Οἱ Ἰουδαῖοι
ὡς ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι ἤθελαν
τὴν εἰρήνην καὶ δὲν ἔτρεφαν
καμμίαν ὑποψίαν, ἀπεδέχθησαν
τὴν πρότασιν. Οἱ κάτοικοι τῆς
Ἰόππης, ἀφοῦ τοὺς ὠδήγησαν
μὲ τὰ σκάφη εἰς τὸ ἀνοικτὸν
πέλαγος, τοὺς ἐβύθισαν καὶ ἔτσι
ἔπνιξαν ὄχι ὀλιγωτέρους ἀπὸ
διακοσίους. |
4
Ἐφ' ὅσον δὲ ὑπῆρχε δημοσία ἀπόφασις
ἀπὸ ὅλους τοὺς κατοίκους τῆς
πόλεως καὶ ἐπειδὴ οἱ Ἰουδαῖοι
ἐπιθυμοῦσαν νὰ ζήσουν εἰρηνικὰ
καὶ δὲν ὑπωπτεύθησαν κανένα κακόν, ἀπεδέχθησαν
αὐτοὶ τὴν πρόσκλησιν καὶ ἐπεβιβάσθησαν
εἰς τὰ πλοῖα. Ὅταν ὅμως τὰ
πλοῖα ἐπροχώρησαν εἰς τὴν ἀνοικτὴν
θάλασσαν, οἱ ἐθνικοὶ κάτοικοι τῆς
Ἰόππης τὰ ἐβύθισαν ἔτσι
ἔπνιξαν ὄχι ὀλιγωτέρους τῶν
διακοσίων Ἰουδαίους. |
5
Μεταλαβὼν δὲ Ἰούδας τὴν γεγονυῖαν
εἰς τοὺς ὁμοεθνεῖς ὠμότητα,
παραγγείλεις τοῖς περὶ αὐτὸν
ἀνδράσι |
5
Ὁ Ἰούδας, ὅταν ἐπληροφορήθη
τὴν σκληρότητα αὐτὴν ποὺ ἔγινε
εἰς βάρος τῶν ὁμοεθνῶν του,
ἔδωσεν ἀναλόγους ἐντολὰς εἰς
τοὺς περὶ αὐτὸν ἄνδρας.
|
5
Ὅταν ὁ Ἰούδας ἐπληροφορήθη τὴν
ὠμὴν αὐτὴν μεταχείρισιν, ποὺ
ἔγινε εἰς τοὺς ὁμοεθνεῖς του,
ἐκάλεσεν εἰς ἐπιφυλακὴν τοὺς
ἄνδρας του, |
6
καὶ ἐπικαλεσάμενος τὸν δίκαιον
κριτὴν Θεόν, παρεγένετο ἐπὶ
τοὺς μιαιοφόνους τῶν ἀδελφῶν·
καὶ τὸν μὲν λιμένα νύκτωρ ἐνέπρησε
καὶ τὰ σκάφη κατέφλεξε, τοὺς
δὲ ἐκεῖ συμφυγόντας ἐξεκέντησε.
|
6
Προσευχηθεὶς δὲ καὶ ἐπικαλεσθεὶς
τὸν δίκαιον κριτὴν Θεόν, ἐπῆλθεν
ἐναντίον τῶν μιαρῶν αὐτῶν
φονέων τῶν ὁμοεθνῶν του. Καὶ
τὰ μὲν λιμενικὰ ἔργα κατὰ τὸ
διάστημα τῆς νυκτὸς ἐπυρπόλησε,
τὰ δὲ πλοῖα που ὑπῆρχαν εἰς
τὸν λιμένα ἔκαυσε, ὅσους δὲ
εἶχαν καταφύγει ἐκεῖ, διὰ νὰ
σωθοῦν, τοὺς κατέσφαξε.
|
6
καὶ ἀψοῦ ἐζήτησε μὲ προσευχὴν
τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ, τοῦ δικαίου
κριτοῦ, ἐπετέθη κατὰ τῶν σιχαμερῶν
δολοφόνων τῶν ἀδελφῶν του. Καὶ τὸ
μὲν περίφημον λιμάνι τῆς Ἰόππης
- μὲ τὶς ἀποθῆκες, ἐμπορεύματα
καὶ λοιπὲς ἐγκαταστάσεις - τὸ ἐπυρπόλησε
κατὰ τὴν διαρκειαν τῆς νύκτας, κατέκαυσε
δὲ καὶ τὰ πλοῖα· ὅσους
δὲ κατέφυγαν ἐκεῖ, τοὺς ἐλόγχισε
καὶ τοὺς ἐφόνευσεν. |
7
Τοῦ δὲ χωρίου συγκλεισθέντος, ἀνέλυσεν
ὡς πάλιν ἤξων καὶ τὸ σύμπαν
τῶν Ἰοππικῶν ἐκριζῶσαι πολίτευμα.
|
7
Ἐπειδὴ δὲ ἡ περιτειχισμένη πόλις
ἦτο κλειστή, ὁ Ἰούδας ἀνεχώρησε,
διὰ νὰ ἐπανέλθῃ καὶ πάλιν,
καὶ ξερριζώσῃ ὅλους τοὺς κατοίκους
τῆς Ἰόππης.
|
7
Ἐπειδὴ οἱ πύλες τῶν τειχῶν τῆς
πόλεως ἦσαν κλειστές, ὁ Ἰούδας ἀνεχώρησε,
μὲ τὴν πρόθεσιν ὅμως νὰ ἐπιστρέψῃ
καὶ πάλιν, διὰ νὰ ξερριζώσῃ καὶ
ἀφανίσῃ ὅλην τὴν κοινότητα τῶν
κατοίκων τῆς Ἰόππης. |
8
Μεταλαβὼν δὲ καὶ τοὺς ἐν Ἰαμνείᾳ
τὸν αὐτὸν ἐπιτελεῖν βουλομένους
τρόπον τοῖς παροικοῦσιν Ἰουδαίοις,
|
8
Ὁ Ἰούδας ἐπληροφορήθη ἀκόμη
ὅτι καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἰαμνείας
ἔχουν τὸν σκοπὸν νὰ διαπράξουν
τὸ ἴδιον κακούργημα ἐναντίον
τῶν Ἰουδαίων, οἱ ὁποῖοι
κατοικοῦν ἐκεῖ κοντά των.
|
8
Ἀλλ’ ὅταν ἐπληροφορήθη ὅτι καὶ
οἱ κάτοικοι τῆς Ἰαμνείας εἶχαν
σκοπὸν νὰ κάμουν εἰς τοὺς Ἰουδαίους,
ποὺ ἐζοῦσαν μαζί των εἰς τὴν
πόλιν, τὰ ἴδια ποὺ τοὺς ἔκαμαν
οἱ κάτοικοι τῆς Ἰόππης,
|
9
καὶ τοῖς Ἰαμνίταις νυκτὸς ἐπιβαλῶν
ὑφῆψε τὸν λιμένα σὺν τῷ
στόλω, ὥστε φαίνεσθαι τὰς αὐγὰς
τοῦ φέγγους εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα,
σταδίων ὄντων διακοσίων τεσσαράκοντα
|
9
Δι' αὐτὸ κατὰ τὰ διάστημα τῆς
νυκτὸς ἐπετέθη ἐναντίον τῶν
Ἰαμνιτῶν, ἔκαψε τὸν λιμένα μαζῆ
μὲ τὸν στόλον, ποὺ ὑπῆρχεν
ἐκεῖ, ὥστε αἱ ἀναλαμπαὶ
τῆς πυρκαϊᾶς ἐφαίνοντο εἰς τὰ
Ἱεροσόλυμα, τὰ ὁποῖα ἀπεῖχον
ἀπὸ ἐκεῖ διακόσια τεσσαράκοντα
στάδια. |
9
ἐπετέθη καὶ ἐναντίον τῶν κατοίκων
τῆς Ἰαμνείας κατὰ τὴν διάρκειαν
τῆς νύκτας. Καὶ ἔβαλε φωτιὰ εἰς
τὸ λιμάνι καὶ τὸν στόλον, ποὺ ὑπῆρχεν
εἰς αὐτό. Ἡ φωτιὰ ἀπὸ
τὴν πυρκαϊὰν ἦταν τόσον μεγάλη, ὥστε
ἡ ἀναλαμπὴ ἀπὸ τὶς τεράστιες
φλόγες ἦταν ὁρατὴ ἀπὸ τὰ
Ἱεροσόλυμα, τὰ ὁποῖα ἀπέχουν
διακόσια σαράντα (240) στάδια ἀπὸ τὴν Ἰάμνειαν
(δηλαδὴ 30 μίλια ἢ 56 χιλιόμετρα).
|
10
Ἐκεῖθεν δὲ ἀποσπασθέντων σταδίους
ἐννέα, ποιουμένων τὴν πορείαν
ἐπὶ τὸν Τιμόθεον, προσέβαλον
Ἄραβες οὕτω οὐκ ἐλάττους τῶν
πεντακισχιλίων, ἱππεῖς δὲ πεντακόσιοι.
|
10
Ὅταν ὁ Ἰούδας καὶ οἱ ἄνδρες
του ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ ἐκεῖ
ἐννέα στάδια καὶ ἐβάδιζαν
ἐναντίον τοῦ Τιμοθέου, ἐπετέθησαν
ἐναντίον τοῦ Ἰούδα Ἄραβες
ὄχι ὀλιγότεροι ἀπὸ πέντε
χιλιάδας πεζοὺς καὶ πεντακοσίους ἱππεῖς.
|
10
Ὅταν ὁ Ἰούδας καὶ οἱ ἄνδρες
του ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὴν Ἰάμνειαν
ἐννέα στάδια (περισσότερον ἀπὸ ἕνα
μίλι, ἢ Ι.853 μέτρα), καὶ καθὼς ἐβάδιζαν
κατὰ τοῦ Τιμοθέου, τοὺς ἐπετέθησαν
Ἄραβες ὄχι ὀλιγώτεροι ἀπὸ
πέντε χιλιάδες (5.000) πεζοὶ καὶ πεντακόσιοι (500)
ἱππεῖς. |
11
Γενομένης δὲ καρτερᾶς μάχης καὶ
τῶν περὶ τὸν Ἰούδαν διὰ
τὴν παρὰ τοῦ Θεοῦ βοήθειαν εὐημερησάντων,
ἐλαττωθέντες οἱ νομάδες Ἄραβες
ἠξίουν δοῦναι τὸν Ἰούδαν
δεξιὰν αὐτοῖς, ὑπισχνούμενοι
καὶ βοσκήματα δώσειν καὶ ἐν
τοῖς λοιποῖς ὠφελήσειν αὐτούς.
|
11
Κατόπιν μιᾶς σφοδρᾶς μάχης οἱ
περὶ τὸν Ἰούδαν στρατιῶται ἐπέτυχαν
μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ, νὰ
κατανικήσουν τοὺς ἐχθρούς. Οἱ
νομάδες Ἄραβες ἐνικήθησαν καὶ
παρακαλοῦσαν νὰ συμφιλιωθῇ ὁ Ἰούδας
μὲ αὐτοὺς καὶ ὑπέσχοντο
νὰ τοῦ δώσουν ζῶα, νὰ τοῦ
φανοῦν δὲ ὠφέλιμοι καὶ εἰς
ἀλλὰ ζητήματα.
|
11
Ἀκολούθησε βιαία σύγκρουσις καὶ σκληρὴ μάχη,
κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Ἰούδας καὶ
οἱ ἄνδρες του μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ
Θεοῦ ἀνεδείχθησαν νικηταὶ καὶ
ἐθριάμβευσαν. Οἱ νομάδες Ἄραβες, ποὺ
ἡττήθησαν, παρακαλοῦσαν τὸν Ἰούδαν
νὰ συμφιλιωθῇ μαζί των, τοῦ ὑπέσχοντο
δὲ νὰ τοῦ δώσουν ζῶα καὶ βοσκοτόπους
καὶ νὰ τοῦ παράσχουν ὁποιανδήποτε
βοήθειαν καὶ διευκόλυνσιν. |
12
Ἰούδας δὲ ὑπολαβὼν ὡς
ἀληθῶς ἐν πολλοῖς αὐτοὺς
χρησίμους, ἐπεχώρησεν εἰρήνην
ἄξειν πρὸς αὐτούς· καὶ
λαβόντες δεξιὰς εἰς τὰς σκηνὰς
αὐτῶν ἐχωρίσθησαν.
|
12
Ὁ Ἰούδας, ἐπειδὴ ἐπίστευσεν
ὅτι πράγματι οἱ Ἄραβες θὰ τοῦ
φανοῦν χρήσιμοι εἰς πολλὰ ζητήματα,
συγκατετέθη εἰς σύναψιν εἰρήνης
μὲ αὐτούς. Συμφιλιωθέντες δὲ
οἱ Ἄραβες μὲ τὸν Ἰούδαν
ἐπέστρεψαν εἰς τὰς σκηνάς των.
|
12
Ὁ Ἰούδας, ἐπειδὴ ἀντελήφθη ὅτι
ἠμποροῦσαν πράγματι νὰ τοῦ φανοῦν
χρήσιμοι εἰς πολλὰ καὲ μὲ πολλοὺς
τρόπους, ἐσυμφώνησε νὰ συνάψῃ εἰρήνην
μαζί των. Ἔτσι οἱ Ἄραβες, ἀφοῦ
συνεφιλιώθησαν καὶ ἔλαβαν διαβεβαιώσεις ἀπὸ
τὸν Ἰούδαν, ἀνεχώρησαν καὶ ἀπεσύρθησαν
εἰς τὶς σκηνές των. |
13
Ἐπέβαλε δὲ καὶ ἐπὶ τινα
πόλιν γεφυροῦν ὀχυρὰν καὶ τείχεσι
περιπεφραγμένην καὶ παμμειγέσιν ἔθνεσι
κατοικουμένην, ὄνομα δὲ Κάσπιν.
|
13
Ὁ Ἰούδας ἐπετέθη ἐπίσης
ἐναντίον μιᾶς πόλεως ὀχυρᾶς,
ἡ ὁποία περιεκλείετο ἀπὸ
τεῖχος καὶ κατοικεῖτο ἀπὸ ἀνθρώπους
διαφόρων ἐθνῶν. Αὐτὴ ὠνομάζετο
Κάσπις.
|
13
Ὁ Ἰούδας ἐπετέθη ἐπίσης καὶ
ἐναντίον μιᾶς πόλεως, ἡ ὁποία ἦταν
ὠχυρωμένη γύρω - γύρω μὲ τάφρον καὶ
περιφραγμένη μὲ τείχη καὶ ἑκατοικεῖτο
ἀπὸ ἀνάμεικτὰ καὶ ἑτερογενῆ
ἔθνη· τὸ ὄνομα τῆς πόλεως ἦταν
Κάσπιν. |
14
Οἱ δ' ἔνδον πεποιθότες τῇ τῶν
τειχέων ἐρυμνότητι τῇ τε τῶν
βρωμάτων παραθέσει, ἀναγωγότερον ἐχρῶντο
τοῖς περὶ τὸν Ἰούδαν λοιδοροῦντες
καὶ προσέτι βλασφημοῦντες καὶ λαλοῦντες
ἃ μὴ θέμις. |
14
Οἱ ἐντὸς τῆς πόλεως, ἔχοντες
πεποίθηση εἰς τὴν ἀντοχὴν τῶν
τειχῶν της καὶ εἰς τὴν ἄφθονον
προμήθειαν τροφίμων, ἐφέροντο κατὰ
τρόπον πολὺ ἀνάγωγον ἐναντίον
τῶν Ἰουδαίων· ὕβριζον αὐτοὺς
ἐκστομίζοντες ἀκόμη καὶ βλασφημίας
καὶ ἀπρεπεῖς λόγους.
|
14
Οἱ δὲ πολιορκούμενοι, ἐπειδὴ εἶχαν
πεποίθησιν εἰς τὴν ἀντοχὴν τῶν
ὠχυρωμένων τειχῶν των καὶ τὸ
μεγάλο ἀπόθεμα τῶν ἐφοδίων καὶ
τροφίμων, συμπεριεφέροντο μὲ τρόπον προκλητικόν, κακοήθη
καὶ αὐθάδη πρὸς τὸν Ἰούδαν καὶ
τοὺς ἄνδρες του· τοὺς ὕβριζαν
καὶ ἐπὶ πλέον ἐξετόξευαν ἐναντίον
των βλασφημίες καὶ λόγια ἄπρεπα καὶ ἀσεβῆ.
|
15
Οἱ δὲ περὶ τὸν Ἰούδαν
ἐπικαλεσάμενοι τὸν μέγαν τοῦ
κόσμου δυνάστην, τὸν ἄτερ κριῶν
καὶ μηχανῶν ὀργανικῶν κατακρημνίσαντα
τὴν Ἱεριχὼ κατὰ τοὺς Ἰησοῦ
χρόνους, ἐνέσεισαν θηριωδῶς τῷ
τείχει. |
15
Οἱ στρατιῶται τοῦ Ἰούδα, ἀφοῦ
ἐπεκαλέσθησαν βοηθόν των τὸν ὑπέρτατον
τοῦ κόσμου Κυρίαρχον, ὁ ὁποῖος
χωρὶς πολιορκητικοὺς κριοὺς καὶ ἄλλας
τοιαύτας πολεμικὰς μηχανὰς κατεκρήμνισε
τὰ τείχη τῆς Ἱεριχοῦς κατὰ
τοὺς χρόνους Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ,
ὥρμησαν ὡς θηρία ἐναντίον τοῦ
τείχους.
|
15
Ἀλλ’ ὁ Ἰούδας καὶ οἱ ἄνδρες
του, ἀφοῦ ἐκάλεσαν εἰς βοήθειαν τὸν
Κύριον, τὸν ὑπέρτατον Κυρίαρχον καὶ Ἐξουσιαστὴν
τοῦ κόσμου, ὁ ὁποῖος κατεκρήμνισε
τὰ τείχη τῆς Ἱεριχοῦς χωρὶς
κριοὺς καὶ πολιορκητικὲς μηχανὲς κατὰ
τοὺς χρόνους τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ,
ἐπετέθησαν μὲ θηριώδη ὁρμὴν κατὰ
τῶν τειχῶν. |
16
Καταλαβόμενοί τε τὴν πόλιν τῇ
τοῦ Θεοῦ θελήσει, ἀμυθήτους
ἐποιήσαντο σφαγάς, ὥστε τὴν
παρακειμένην λίμνην, τὸ πλάτος ἔχουσαν
σταδίων δύο, κατάρρυτον αἵματι πεπληρωμένην
φαίνεσθαι. |
16
Μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐκυρίευσαν
τὴν πόλιν καὶ προέβησαν εἰς
ἀναριθμήτους σφαγάς, ὥστε ἡ
πλησίον ἐκεῖ εὑρισκομένη λίμνη,
ποὺ εἶχε πλάτος δύο στάδια,
νὰ φαίνεται ὅτι ἦτο γεμάτη ἀπὸ
τὸ αἷμα, ποὺ εἶχεν εἰσρεύσει
εἰς αὐτήν. |
16
Καὶ ἀφοῦ κατέλαβαν τὴν πόλιν μὲ
τὴν θέλησιν καὶ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ,
προέβησαν εἰς τόσον ἀνεκδιήγητες καὶ ἀπερίγραπτες
σφαγές, ὥστε ἡ λίμνη, ποὺ εὑρίσκετο
ἐκεῖ κοντά, καὶ ἡ ὁποία εἶχε
πλάτος δύο στάδια (=1/4 μιλίου ἢ 460 μέτρα), ἐφαίνετο
ὅτι ἐγέμισεν ἀπὸ τὸ αἷμα,
ποὺ ἔτρεξεν ἀπὸ τὴν σφαγήν.
|
17
Ἐκεῖθεν δὲ ἀποσπάσαντες σταδίους
ἑπτακοσίους πεντήκοντα διήνυσαν εἰς
τὸν Χάρακα πρὸς τοὺς λεγομένους
Τουβιήνους Ἰουδαίους.
|
17
Ἀπὸ ἐκεῖ ἐπροχώρησαν ἑπτακοσίους
πεντήκοντα σταδίους καὶ ἔφθασαν εἰς
τὸν Χάρακα, πρὸς τοὺς Ἰουδαίους,
οἱ ὁποῖοι ἐλέγοντο Τουβιῆνοι.
|
17
Ἀπὸ ἐκεῖ, ἀφοῦ ἐπροχώρησαν
ἑπτακόσια πενῆντα στάδια (=95 μίλια ἢ 160
χιλιόμετρα), ἔφθασαν εἰς τὸν Χάρακα, ὅπου
ἑκατοικοῦσαν οἱ Ἰουδαῖοι, οἱ
λεγόμενοι Τουβιανοί (ἢ Τουβιηνοὶ ἢ
Τωβιανοί). |
18
Καὶ Τιμόθεον μὲν ἐπὶ τῶν
τόπων οὐ κατέλαβαν, ἄπρακτόν
τε ἀπὸ τῶν τόπων ἐκλελυκότα,
καταλελοιπότα δὲ φρουρὰν ἐν τινι τόπῳ
καὶ μάλα ὀχυράν.
|
18
Τὸν Τιμόθεον δὲν τὸν εὐρῆκαν
εἰς τοὺς τόπους ἐκείνους, διότι
εἶχεν ἀναχωρήσει ἄπρακτος ἀπὸ
τὰς περιοχὰς ἐκείνας, ἀφοῦ
ἀφῆκεν εἰς τὸν τόπον μίαν
φρουρὰν πολὺ ἰσχυράν.
|
18
Καὶ εἰς μὲν τοὺς τόπους ἐκείνους
δὲν εὑρῆκαν τὸν Τιμόθεον, ἐπειδὴ
αὐτὸς εἶχεν ἐν τῷ μεταξὺ
ἐγκαταλείψει τὴν περιοχὴν ἄπρακτος,
χωρὶς νὰ ἠμπορέσῃ νὰ ἔχῃ
κάποιαν ἐπιτυχίαν, ἐκτὸς ἀπὸ
τὸ ὅτι ἄφησε στρατιωτικὴν φρουρὰν
εἰς κάποιον τόπον, καὶ μάλιστα ἀρκετὰ
ἰσχυράν. |
19
Δοσίθεος δὲ καὶ Σωσίπατρος τῶν
περὶ τὸν Μακκαβαῖον ἡγεμόνων
ἐξοδεύσαντες ἀπώλεσαν τοὺς ὑπὸ
Τιμοθέου καταλειφθέντας ἐν τῷ ὀχυρώματι
πλείους τῶν μυρίων ἀνδρῶν.
|
19
Δύο ὅμως ἀπὸ τοὺς περὶ
τὸν Μακκαβαῖον στρατηγούς, ὁ Δοσίθεος
καὶ ὁ Σωσίπατρος, ἐπῆλθον καὶ
ἐκτύπησαν τὸ φρούριον αὐτὸ
καὶ ἐφόνευσαν ἐκείνους, ποὺ
εἶχεν ἀφήσει ἐκεῖ ὁ Τιμόθεος,
ἄνδρας πλέον τῶν δέκα χιλιάδων.
|
19
Ὁ Δοσίθεος δὲ καὶ ὁ Σωσίπατρος, δύο
ἀπὸ τοὺς στρατηγοὺς τοῦ Μακκαβαίου,
ἐπροχώρησαν, ἐπετέθησαν κατὰ τοῦ φρουρίου
καὶ ἐφόνευσαν ἀπὸ τοὺς στρατιώτας,
ποὺ εἶχεν ἀφήσει εἰς τὸ φρούριον
ὁ Τιμόθεος, ἄνω τῶν δέκα χιλιάδων (10.000)
ἀνδρῶν. |
20
Ὁ δὲ Μακκαβαῖος διατάξας τὴν
ἑαυτοῦ στρατιὰν σπειρηδόν, κατέστησεν
αὐτοὺς ἐπὶ τῶν σπειρῶν
καὶ ἐπὶ τὸν Τιμόθεον ὥρμησεν
ἔχοντα περὶ αὐτὸν μυριάδας δώδεκα
πεζῶν, ἱππεῖς δὲ χιλίους πρὸς
τοῖς πεντακοσίοις. |
20
Ὁ δὲ Μακκαβαῖος, ἀφοῦ παρέταξε
τὸν στρατόν του κατὰ σώματα καὶ
κατέστησεν ἐπικεφαλῆς αὐτῶν
τὸν Σωσίπατρον καὶ Δοσίθεον, ὥρμησεν
ἐναντίον τοῦ Τιμοθέου, ὁ ὁποῖος
εἶχε μαζῆ του ἑκατὸν εἴκοσι
χιλιάδας πεζοὺς καὶ χιλίους πεντακοσίους
ἱππεῖς.
|
20
Ἐξ ἄλλου ὁ Μακκαβαῖος, ἀφοῦ
συνεκέντρωσε καὶ διήρεσε τὴν στρατιωτικήν
του δύναμιν εἰς διάφορα σώματα, ὥρισε τὸν
Δοσίθεον καὶ τὸν Σωσίπατρον ἐπὶ κεφαλῆς
τῶν σωμάτων αὐτῶν καὶ ὥρμησε
κατὰ τοῦ Τιμοθέου, ὁ ὁποῖος
εἶχε στρατόν, ποὺ ἀπετελεῖτο ἀπὸ
ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδες (120.000) πεζοὺς
καὶ χιλίους πεντακοσίους (1.500) ἱππεῖς.
|
21
Τὴν δὲ ἕφοδον μεταλαβὼν Ἰούδα,
ὁ Τιμόθεος προσεξαπέστειλε τὰς γυναῖκας
καὶ τὰ τέκνα καὶ τὴν ἄλλην
ἀποσκευὴν εἰς τὸ λεγόμενον Καρνίον·
ἦν γὰρ δυσπολιόρκητον καὶ δυσπρόσιτον
τὸ χωρίον διὰ τὴν τῶν πάντων
τῶν τόπων στενότητα.
|
21
Ὁ Τιμόθεος ὅταν ἐπληροφορήθη
τὴν ἕφοδον αὐτὴν τοῦ Ἰούδα
ἐξαπέστειλε τὰς γυναῖκας καὶ
τὰ παιδιὰ μὲ τὰς ἀποσκευάς
των εἰς ἀσφαλῆ τόπον,
λεγόμενον Καρνίον. Ἦτο δὲ αὐτὸ
μία περιοχὴ δυσπολιόρκητος,
εἰς τὴν ὁποίαν δυσκόλως ἠμποροῦσε
νὰ πλησίασῃ κανεὶς λόγῳ
τῆς στενότητος ὅλων τῶν ἐκεῖ
τόπων.
|
21
Ὅταν ὁ Τιμόθεος ἐπληροφορήθη διὰ τὴν
ἕφοδον αὐτὴν τοῦ Ἰούδα, ἀπεμάκρυνε
καὶ ἔστειλε πρὸς ἀσφάλειαν τὶς
γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά, ποὺ ἀκολουθοῦσαν
τὸ στράτευμά του, μαζὶ μὲ ὅλες τὶς
ἀποσκευές των εἰς κάποιον τόπον, ποὺ
ὠνομάζετο Καρνίον· διότι ὁ τόπος ἐκεῖνος
ἦταν δύσκολον νὰ πολιορκηθῇ καὶ δύσκολον
νὰ τὸν πλησιάσῃ κανείς, ἐπειδὴ
ὅλες οἱ προσβάσεις πρὸς τὸ μέρος ἐκεῖνο
ἦσαν στενές. |
22
Ἐπιφανείσης δὲ τῆς Ἰούδα
σπείρας πρώτης καὶ γενομένου δέους
ἐπὶ τοὺς πολεμίους, φόβου τε
ἐκ τῆς τοῦ πάντα ἐφορῶντος
ἐπιφανείας γενομένου ἐπ' αὐτούς,
εἰς φυγὴν ὥρμησαν ἄλλος ἀλλαχῇ
φερόμενος, ὥστε πολλάκις ὑπὸ
τῶν ἰδίων βλάπτεσθαι καὶ ταῖς
τῶν ξιφῶν ἀκμαῖς ἀναπείρεσθαι.
|
22
Ὅταν ὅμως ἐνεφανίσθη τὸ πρῶτον
στρατιωτικὸν σῶμα τοῦ Ἰούδα,
ἐπέπεσε δέος
εἰς τοὺς ἐχθρούς, ὁ φόβος
καὶ ὁ τρόμος Ἐκείνου ὁ
ὁποῖος ἐπιβλέπει τὰ σύμπαντα.
Αὐτὸς ὁ φόβος κατέλαβε τοὺς
ἐχθρούς, καὶ ἐτράπησαν
εἰς ἄτακτον φυγὴν καὶ ἐφέρετο
ἄλλος ἐδῶ ἄλλος
ἐκεῖ, ὥστε πολλοὶ ἀλληλοεφονεύοντο
διατρυπώμενοι ὀπὸ τὰς αἰχμὰς
τῶν ἰδικῶν των ξιφῶν.
|
22
Ἀλλ’ ὅταν παρουσιάσθη τὸ πρῶτον στρατιωτικὸν
σῶμα τοῦ Ἰούδα, οἱ ἐχθροὶ
ἐκυριεύθησαν ἀπὸ φόβον, τρόμον καὶ
πανικόν, τὸν ὁποῖον τοὺς ἐνέβαλεν
ἡ παρουσία Ἐκείνου, ὁ Ὁποῖος
ἐποπτεύει τὰ πάντα. Ὑπὸ τὴν
κυριαρχίαν τοῦ πανικοῦ ἐτράπησαν εἰς
ἄτακτον φυγὴν καὶ ὥρμησαν πρὸς
κάθε κατεύθυνσιν ὁ ἕνας ἔτρεχε πρὸς
τὰ ἐδῶ, ὁ ἄλλος πρὸς τὰ
ἐκεῖ, ὥστε πολλὲς φορὲς ἐπληγώνοντο
ἀπὸ τοὺς συντρόφους των καὶ ἀλληλοεφονεύοντο,
διότι ἐσουβλίζοντο καὶ διετρυπῶντο
ἀπὸ τὶς αἰχμὲς τῶν ἰδικῶν
τους ξιφῶν. |
23
Ἐποιεῖτο δὲ τὸν διωγμὸν εὐτονώτερον
Ἰούδας συγκεντῶν τοὺς ἀλιτηρίους
διέφθειρέ τε εἰς μυριάδας τρεῖς
ἀνδρῶν. |
23
Ὁ Ἰούδας τοὺς κατεδίωξεν ὀρμητικώτερα,
ἐκτυποῦσε τοὺς κακούργους αὐτοὺς
καὶ ἐφόνευσε τριάκοντα περίπου
χιλιάδας ἄνδρας.
|
23
Ὁ δὲ Ἰούδας τοὺς κατεδίωκε μὲ
περισσοτέραν ὁρμήν, ἐσούβλιζε καὶ
ἐτρυποῦσε τοὺς ἀσεβεῖς καὶ
κακούργους καὶ ἐφόνευσε κάπου τριάντα χιλιάδες
(30.000) ἀνδρῶν. |
24
Αὐτὸς δὲ ὁ Τιμόθεος ἐμπεσὼν
τοῖς περὶ τὸν Δοσίθεον καὶ Σωσίπατρον,
ἠξίου μετὰ πολλῆς γοητείας ἐξαφεῖναι
σῷον αὐτὸν διὰ τὸ πλειόνων
μὲν γονεῖς, ὧν δὲ ἀδελφοὺς
ἔχειν καὶ τούτους ἀλογηθῆναι
συμβήσεται, εἰ ἀποθάνοι.
|
24
Ὁ ἴδιος ὁ Τιμόθεος ἔπεσεν εἰς
τὰ χέρια τῶν ἀνδρῶν τοῦ
Δοσιθέου καὶ τοῦ Σωσιπάτρου, τοὺς
ὁποίους ἐξώρκιζε μὲ πολλὴν
ἐπιτηδειότητα νὰ τὸν ἀφήσουν
σῶον καὶ ὑγιῆ, διαβεβαιῶν αὐτούς,
ὅτι εἶχε ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν
του γονεῖς καὶ ἀδελφοὺς πολλῶν
ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, εἰς
τοὺς ὁποίους ἦτο δυνατὸν νὰ
συμβῆ κάτι κακόν, ἐὰν ὁ
ἴδιος ἐφονεύετο.
|
24
Ὁ ἴδιος δὲ ὁ Τιμόθεος, ἀφοῦ
συνελήφθη αἰχμάλωτος ἀπὸ τοὺς ἄνδρας
τοῦ Δοσιθέου καὶ τοῦ Σωσιπάτρου, τοὺς
παρακαλοῦσε μὲ πολλὴν πονηρίαν νὰ
τὸν ἀφήσουν ἐλεύθερον καὶ σῶον
μὲ τὸ ἐπιχείρημα, ὅτι οἱ περισσότεροι
ἀπὸ αὐτοὺς εἶχαν γονεῖς
καὶ ὡρισμένοι ἀπὸ αὐτοὺς
ἀδελφούς, ποὺ ἦσαν εἰς τὰ
χέρια του αἰχμάλωτοι, καὶ ἐὰν ἐφονεύετο,
θὰ ἐπεριφρονοῦντο, ὁ δὲ Τιμόθεος
δὲν θὰ εὑρίσκετο ἐκεῖ νὰ
τοὺς ὑπερασπίσῃ (ἢ κατ’ ἄλλην
γραφήν: Ἐὰν ἐφονεύετο, οἱ (δικοί
του ἄνθρωποι θὰ τοὺς ἐκακοποιοῦσαν,
ὥστε δὲν θὰ ἠκούετο τίποτε πλέον δι’
αὐτούς). |
25
Πιστώσαντος δὲ αὐτοῦ διὰ πλειόνων
τὸν ὁρισμὸν ἀποκαταστήσειν τούτους
ἀπημάντους, ἀπέλυσαν αὐτὸν
ἕνεκα τῆς τῶν ἀδελφῶν σωτηρίας.
|
25
Ἀφοῦ δὲ μὲ πάρα πολλοὺς
λόγους τοὺς ἔπεισε, ὅτι εἶχε
τὴν ἀπόφασιν νὰ ἐπιστρέψῃ
τοὺς ἀνθρώπους αὐτούς, χωρὶς
νὰ τοὺς κάμῃ κανένα κακόν,
οἱ Ἰουδαῖοι τὸν ἀφῆκαν
ἐλεύθερον χάριν τῆς σωτηρίας
τῶν ἀδελφῶν των.
|
25
Καὶ ἀφοῦ μὲ πολλὲς παρακλήσεις
καὶ λόγια τοὺς ἐβεβαίωσεν ὅτι θὰ
τηρήσῃ τὴν ὑπόσχεσίν του καὶ θὰ
ἀποκαταστήσῃ τοὺς αἰχμαλώτους αὐτοὺς
ἀβλαβεῖς καὶ ἀκεραίους, ἐπέτυχεν,
ὥστε οἰ Ἰουδαῖοι νὰ τὸν
ἀφήσουν ἐλεύθερον χάριν τῆς σωτηρίας
τῶν ἀδελφῶν των. |
26
Ἐξελθὼν δὲ ἐπὶ τὸ Καρνίον
καὶ τὸ Ἀταργατεῖον κατέσφαξε
μυριάδας σωμάτων δύο καὶ πεντακισχιλίους.
|
26
Ὁ Ἰούδας ἐπῆλθεν ἐναντίον
τοῦ Καρνίου καὶ εἰς τὸ ἱερὸν
τῆς Ἀταργάτης ἐφόνευσεν εἰκοσιπέντε
χιλιάδας ἄνδρας. |
26
Ὀ δὲ Ἰούδας, ἀφοῦ ἐπροχώρησε
καὶ ἐπετέθη ἐναντίον τοῦ Καρνίου καὶ
τοῦ ἱεροῦ τῆς Ἀταργάτης,
κατέσφαξεν εἴκοσι πέντε χιλιάδες (25.000) ἄνδρες.
|
27
Μετὰ δὲ τὴν τούτων τροπὴν καὶ
ἀπώλειαν ἐπεστράτευσεν Ἰούδας
καὶ ἐπὶ Ἐφρὼν πόλιν ὀχυράν,
ἐν ᾗ κατῴκει Λυσίας καὶ πάμφυλα
πλήθη· νεανίαι δὲ πρὸ τῶν
τειχῶν καθεστῶτες ρωμαλέοι ἀπεμάχοντο
εὐρώστως, ἔνθα δὲ ὀργάνων
καὶ βελῶν πολλαὶ παραθέσεις ὑπῆρχον
|
27
Μετὰ τὴν κατατρόπωσιν καὶ τὴν
σφαγὴν τῶν ἐχθρῶν ὁ Ἰούδας
ἐξεστράτευσεν ἐναντίον τῆς Ἐφρών,
πόλεως ὀχυρᾶς, μέσα εἰς τὴν
ὁποίαν κατοικοῦσαν ὁ Λυσίας
καὶ πλῆθος ἀνθρώπων ἀπὸ
διάφορα ἔθνη. Ρωμαλέοι δὲ νέοι
ἄνδρες, στρατοπεδευμένοι ἐπάνω εἰς
τὰ τείχη, ἐμάχοντο ἡρωϊκῶς.
Μέσα δὲ εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν
ὑπῆρχε πλῆθος πολεμικῶν μηχανῶν
καὶ μεγάλαι ποσότητες ἀπὸ βέλη.
|
27
Μετὰ δὲ τὴν ἧτταν τῶν ἐχθρῶν
αὐτῶν καὶ τὴν σφαγήν των ὁ
Ἰούδας ἐβάδισε μὲ τὸν στρατόν
του καὶ ἐναντίον τῆς Ἔφρων, ἡ
ὁποία ἦταν πόλις ὀχυρά, ὅπου κατοικοῦσε
ὁ Λυσίας καὶ πλῆθος, ποὺ ἀνῆκεν
εἰς πολλὰ καὶ ἑτερογενῆ ἔθνη.
Γενναῖοι δὲ καὶ ἀποφασιστικοὶ
νέοι εἶχαν καταλάβει θέσεις πρὸ τῶν τειχῶν
(κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Ἐπάνω εἰς τὰ
τείχη) καὶ ἐπολεμοῦσαν μὲ γενναιότητα,
ἐνῷ μέσα εἰς τὴν πόλιν ὑπῆρχε
μεγάλη προμήθεια καὶ ποσότητες ἀπὸ βέλη
καὶ πολεμικὲς μηχανές. |
28
ἐπικαλεσάμενοι δὲ τὸν Δυνάστην
τὸν μετὰ κράτους συντρίβοντα τὰς
τῶν πολεμίων ἀλκάς, ἔλαβον τὴν
πόλιν ὑποχείριον καὶ κατέστρωσαν
τῶν ἔνδον εἰς μυριάδας δύο καὶ
πεντακισχιλίους. |
28
Οἱ Ἰουδαῖοι προσηυχήθησαν καὶ
ἐπεκαλέσθησαν τὸν παντοδύναμον Κύριον,
ὁ ὁποῖος μὲ τὴν ἀκατανίκητον
ἰσχὺν συντρίβει τὰς δυνάμεις
τῶν ἐχθρῶν, καὶ κατέλαβαν ὑποχείριον
τὴν πόλιν καὶ ἐστρωσαν εἰς τὸ
ἔδαφος τριάκοντα χιλιάδας πεντακοσίους
ἄνδρας νεκρούς.
|
28
Ἀλλ’ οἱ Ἰουδαῖοι, ἀφοῦ
ἐζήτησαν διὰ τῆς προσευχῆς τὴν
ἐπέμβασιν τοῦ ὑπερτάτου Κυριάρχου καὶ
Ἐξουσιαστοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος
συντρίβει μὲ τὴν παντοδυναμίαν του ὅλες
τὶς δυνάμεις τῶν ἐχθρῶν, ἐκυρίευσαν
τὴν πόλιν καὶ ἔστρωσαν κατὰ γῆς
εἴκοσι πέντε χιλιάδες (25.000) νεκροὺς ἀπὸ
τοὺς ὑπερασπιστὰς τῆς πόλεως.
|
29
Ἀναζεύξαντες δὲ ἐκεῖθεν ὥρμησαν
ἐπὶ Σκυθῶν πόλιν ἀπέχουσαν
ἀπὸ Ἱεροσολύμων σταδίους ἑξακοσίους·
|
29
Ἀνεχώρησαν δὲ ἀπὸ ἐκεῖ
καὶ ὥρμησαν ἐναντίον τῆς πόλεως
τῶν Σκυθῶν, ἡ ὁποία ἀπέχει
ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα ἑξακόσια
στάδια. |
29
Ἀφοῦ δὲ ἀνεχώρησαν ἀπὸ
ἐκεῖ, ἐβάδισαν μὲ ὁρμὴν
πρὸς τὴν πόλιν τῶν Σκυθῶν (Σκυθόπολιν),
ἡ ὁποία ἀπέχει ἀπὸ τὰ
Ἱεροσόλυμα ἑξακόσια (600) στάδια (=75 μίλια ἢ
138 χιλιόμετρα). |
30
ἀπομαρτυρησάντων δὲ τῶν ἐκεῖ
κατοικούντων Ἰουδαίων, ἣν οἱ
Σκυθοπολῖται ἔσχον πρὸς αὐτοὺς
εὔνοιαν καὶ ἐν τοῖς τῆς ἀτυχίας
καιροῖς ἥμερον ἀπάντησιν ἐποιοῦντο.
|
30
Οἱ ἐντὸς τῆς πόλεως ὅμως
κατοικοῦντες Ἰουδαῖοι διεβεβαίωσαν
τὸν Ἰούδαν περὶ τῆς εὐνοίας,
ποὺ ἔδειξαν εἰς αὐτοὺς οἱ
Σκυθοπολῖται καὶ ὅτι κατὰ τοὺς
καιροὺς τῶν συμφορῶν των τοὺς περιεποιοῦντο
μὲ πολλὴν καλωσύνην.
|
30
Ἀλλ’ οἱ Ἰουδαῖοι, οἱ ὁποῖοι
κατοικοῦσαν ἐκεῖ, ἐβεβαίωσαν μὲ
τὶς μαρτυρίες των τὸν Ἰούδαν, ὅτι
οἱ κάτοικοι τῆς Σκυθοπόλεως τοὺς ἐφέρθησαν
πάντοτε μὲ ἀγαθὴν καὶ φιλικὴν
διάθεσιν καὶ ὅτι ὑπῆρξαν ἰδιαιτέρως
περιποιητικοὶ ἀπέναντί των κατὰ τοὺς
δυσκόλους καιροὺς τῆς ζωῆς των.
|
31
Εὐχαριστήσαντες αὐτοῖς καὶ προσπαρακαλέσαντες
καὶ εἰς τὰ λοιπὰ πρὸς τὸ
γένος εὐμενεῖς εἶναι, παρεγένοντο
εἰς Ἱεροσόλυμα τῆς τῶν ἑβδομάδων
ἑορτῆς οὔσης ὑπογύου.
|
31
Ὁ Ἰούδας καὶ οἱ ἄνδρες
του ηὐχαρίστηααν τοὺς κατοίκους τῆς
πόλεως καὶ τοὺς παρεκάλεσαν νὰ
φανοῦν εὐγενεῖς καὶ κατὰ τὸν
ὑπόλοιπον καιρὸν πρὸς τὸ γένος
τῶν Ἰουδαῖον. Ἔπειτα ἐπέστρεψαν
εἰς Ἱεροσόλυμα τὴν ἡμέραν,
κατὰ τὴν ὁποίαν ἤρχιζεν ἡ
ἑορτὴ Πεντηκοστῆς. |
31
Ἕνεκα τούτου ὁ Ἰούδας καὶ οἱ
ἄνδρες του, ἀφοῦ εὐχαρίστησαν τοὺς
κατοίκους τῆς Σκυθοπόλεως καὶ ἀφοῦ
ἐπὶ πλέον τοὺς παρεκίνησαν ὅπως συνεχίσουν
καὶ εἰς τὸ μέλλον νὰ εἶναι τὸ
ἴδιον φιλικοὶ πρὸς τὸ Ἰουδαικὸν
γένος, ἐπέστρεψαν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα
ἐγκαίρως, ὀλίγον πρὶν ἀπὸ τὴν
ἑορτὴν τῶν Ἑβδομάδων, δηλαδὴ
τῆς Πεντηκοστῆς. |
32
Μετὰ δὲ τὴν λεγομένην Πεντηκοστὴν
ὥρμησον ἐπὶ Γοργίαν τὸν τῆς
Ἰδουμαίας στρατηγόν.
|
32
Ἔπειτα ἀπὸ τὴν ἑορτὴν
τῆς Πεντηκοστῆς ὥρμησαν
ἐναντίον τοῦ Γοργίου, ὁ
ὁποῖος ἦτο στρατηγὸς
εἰς τὴν Ἰδουμαίαν.
|
32
Ἔπειτα δὲ ἀπὸ τὴν ἑορτὴν
τῆς Πεντηκοστῆς ἐβάδισαν μὲ ὁρμὴν
ἐναντίον τοῦ Γοργία, τοῦ στρατηγοῦ
τῆς Ἰδουμαίας, |
33
Ἐξῆλθε δὲ μετὰ πεζῶν τρισχιλίων,
ἰππέων δὲ τετρακοσίων, |
33
Ὁ Γοργίας ἐξῆλθε μὲ τρεῖς
χιλιάδας πεζοὺς καὶ τετρακοσίους ἱππεῖς.
Γενομένης δὲ μάχης
ἐφονεύθησαν μερικοὶ ἀπὸ τοὺς
Ἰουδαίους.
|
33
ὁ ὁποῖος ἐβγῆκε νὰ τοὺς
ἀντιμετωπίσῃ μὲ τρεῖς χιλιάδες
(3.000) πεζοὺς καὶ τετρακοσίους (400) ἱππεῖς.
|
34
καὶ παραταξαμένων συνέβη πεσεῖν ὀλίγους
τῶν Ἰουδαίων. |
34
Γενομένης δὲ μάχης
ἐφονεύθησαν μερικοὶ ἀπὸ τοὺς
Ἰουδαίους.
|
34
Κατὰ τὴν σύγκρουσιν τῶν δύο στρατῶν
συνέβη νὰ φονευθοῦν ὀλίγοι ἀπὸ
τοὺς Ἰουδαίους. |
35
Δοσίθεος δὲ τις τῶν τοῦ Βακήνορος,
ἔφιππος ἀνὴρ καὶ καρτερός, εἴχετο
τοῦ Γοργίου καὶ λαβόμενος τῆς
χλαμύδος ἦγεν αὐτὸν εὐρώστως
καὶ βουλόμενος τὸν κατάρατον λαβεῖν
ζωγρίαν, τῶν ἰππέων Θρακῶν τινος
ἐπενεχθεντος αὐτῷ καὶ τὸν ὦμον
καθελόντος διέφυγεν ὁ Γοργίας εἰς
Μαρισά. |
35
Κάποιος δὲ ἱππεύς,
ὀνόματι Δοσίθεος, ἀπὸ τοὺς
στρατιώτας τοῦ Βακήνορος,
δυνατὸς ἀνήρ, ἐπλησίασε
τὸν Γοργίαν καὶ ἐκράτησεν αὐτὸν
ἀπὸ τὴν χλαμύδα
καὶ τὸν ἔσυρε μὲ δύναμιν
πολλήν, διότι ἐπιθυμοῦσε νὰ
συλλάβῃ ζωντανὸν τὸν ἐπικατάρατον
αὐτὸν ἄνθρωπον. Ἕνας ὅμως ἱππεὺς
ἀπὸ τοὺς Θράκας
ὥρμησεν ἐναντίον
τοῦ Δοσιθέου, τὸν ἐκτύπησε καὶ
τοῦ ἀπέκοψε τὸν ὦμον
καὶ ἔτσι διεσώθη ὁ Γοργίας καὶ
κατέψυγεν εἰς Μαρισά.
|
35
Κάποιος δὲ γενναῖος ἱππεύς, ὀνόματι
Δοσίθεος, ἀπὸ τὸν στρατὸν τοῦ
Βακήνορος, ἐπλησίασε τὸν Γοργίαν καί, ἀφοῦ
τὸν ἔπιασε καὶ τὸν ἐκράτησε
σφιχτὰ ἀπὸ τὴν χλαμύδα, τὸν
ἔσυρε μὲ δύναμιν πολλήν, ἐπειδὴ ἐσκόπευε
νὰ συλλάβῃ ζωντανὸν τὸν καταράμενον
ἐκεῖνον ἄνθρωπον τότε ὅμως ἕνας
ἀπὸ τοὺς Θρᾶκες ἱππεῖς
ὥρμησεν ἐναντίον τοῦ Δοσιθέου καὶ
τοῦ ἀπέκοψε μὲ ἕνα κτύπημα τοῦ
ξίφους τὸν ὦμον καὶ τὸν βραχίονα,
καὶ ἔτσι ὁ Γοργίας ἐσώθη καὶ
διέφυγεν εἰς τὴν Μαρισά. |
36
Τῶν δὲ περὶ τὸν Ἔσδριν ἐπὶ
πλεῖον μαχομένων καὶ κατακόπων ὄντων,
ἐπικαλεσάμενος ὁ Ἰούδας τὸν
Κύριον σύμμαχον φανῆναι καὶ προοδηγὸν
τοῦ πολέμου, |
36
Οἱ ἄνδρες τοῦ Ἔσδριν ἐμάχοντο
ἐπὶ πολὺν χρόνον καὶ εἶχαν
κατεξαντληθῆ ἀπὸ
τὴν κόπωσιν.
Τότε ὁ Ἰούδας προσηυχήθη καὶ
ἐπεκαλέσθη τὸν Κύριον, νὰ φανῇ
σύμμαχος καὶ ἀρχηγὸς τοῦ πολέμου.
|
36
Ἐν τῷ μεταξύ, καὶ ἐπειδὴ ὁ
Ἔσδρις καὶ οἱ ἄνδρες του ἐμάχοντο
ἐπὶ πολὺν χρόνον καὶ ἦσαν ἑξαντλημένοι
ἀπὸ τὸν κόπον, ὁ Ἰούδας προσηυχήθη
καὶ ἐζήτησεν ἀπὸ τὸν Κύριον
νὰ παρουσιασθῇ ὡς σύμμαχος, ἀρχηγὸς
καὶ ὁδηγός των εἰς τὸν πόλεμον.
|
37
καταρξάμενος τῇ πατρίῳ φωνῇ
τὴν μεθ' ὕμνων κραυγήν, ἀναβόησας
καὶ ἐνσείσας ἀπροσδοκήτως τοῖς
περὶ τὸν Γοργίαν, τροπὴν αὐτῶν
ἐποιήσατο. |
37
Τότε ἤρχισε μὲ τὴν βροντερὴν
φωνήν του, εἰς τὴν γλῶσσαν τῶν
πατέρων του, καὶ ἐβόησε τὴν
πολεμικὴν κραυγὴν μὲ ὕμνους μαζῆ.
Ἐπέπεσε δὲ αἰφνιδίως
ἐναντίον τῶν ἀνδρῶν
τοῦ Γοργίου καὶ
τοὺς ἔτρεψεν εἰς
φυγήν. |
37
Καὶ ἀφοῦ ἄρχισε πρῶτος εἰς
τὴν γλῶσσαν τῶν πατέρων του μὲ ὕμνους
καὶ πολεμικὴν κραυγήν, καὶ ἀφοῦ
ἐφώναξε δυνατά, ὥρμησε μὲ ἀπροσδόκητον
αἰφνιδιαστικὴν ἐπίθεσιν ἐναντίον τοῦ
στρατοῦ τοῦ Γοργία, τοὺς ἔτρεψεν εἰς
φυγὴν καὶ τοὺς κατετρόπωσεν.
|
38
Ἰούδας δὲ ἀναλαβὼν τὸ
στράτευμα ἦγεν εἰς Ὀδολλὰμ πόλιν·
τῆς δὲ ἐβδομάδος ἐπιβαλλούσης,
κατὰ τὸν ἐθισμὸν ἀγνισθέντες
αὐτόθι τὸ σάββατον διήγαγον.
|
38
Ἔπειτα ὁ Ἰούδας ἐπῆρε
τὸ στράτευμά του καὶ τὸ ὠδήγησεν
εἰς τὴν πόλιν Ὀδολλάμ. Ὅταν
δὲ ἦλθεν ἡ ἑβδόμη ἡμέρα
τῆς ἐβδομάδος, ἐκαθαρίσθησαν
σύμφωνα μὲ τὸ ἔθιμον τῶν Ἑβραίων
καὶ ἐπέρασαν ἐκεῖ τὸ Σάββατον.
|
38
Ὁ δὲ Ἰούδας, ἀφοῦ ἀνασυνέταξε
τὸν στρατόν του, ὠδήγησε τοὺς
ἄνδρες του εἰς τὴν πόλιν Ὀδολλάμ·
ἐκεῖ δέ, ἐπειδὴ ἔφθασεν ἡ
ἑβδόμη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος, ἀφοῦ
ἐκαθαρίσθησαν, κατὰ τὴν συνήθειαν
ποὺ ἐπέβαλλεν ὁ Νόμος, ἐτήρησαν τὴν
ἀργίαν τοῦ Σαββάτου. |
39
Τῇ δὲ ἐχομένῃ ἦλθον οἱ
περὶ τὸν Ἰούδαν καθ' ὃν τρόπον
τὸ τῆς χρείας ἐγεγόνει, τὰ
τῶν προπεπτωκότων σώματα ἀνακομίσασθαι
καὶ μετὰ τῶν συγγενῶν ἀποκαταστῆσαι
εἰς τοὺς πατρῴους τάφους.
|
39
Κατὰ δὲ τὴν ἑπομένην ἡμέραν
ἦλθον οἱ στρατιῶται τοῦ Ἰούδα
καί, ὅπως ἐπέβαλλεν ὁ Νόμος
νὰ γίνῃ, ἐσήκωσαν τὰ πτώματα
τῶν Ἰουδαίων ἐκείνων, οἱ
ὁποῖοι εἶχαν φονευθῆ, διὰ νὰ
τὰ θάψουν κοντὰ εἰς τοὺς συγγενεῖς
των, εἰς τοὺς πατρικούς των τάφους.
|
39
Κατὰ δὲ τὴν ἑπομένην ἡμέραν
ἦλθαν οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰούδα, ὥστε,
ὅπως τὸ ἐπέβαλλε τὸ προχωρημένον τῆς
ὥρας καὶ οἱ διατάξεις τοῦ Νόμου, νὰ
μαζεύσουν καὶ νὰ μεταφέρουν τὰ πτώματα ἐκείνων,
οἱ ὁποῖοι εἶχαν φονευθῇ, καὶ
νὰ τὰ ἐνταφιάσουν μαζὶ μὲ τοὺς
συγγενεῖς των εἰς τοὺς τάφους τῶν
πατέρων των. |
40
Εὖρον δὲ ἑκάστου τῶν τεθνηκότων
ὑπὸ τοὺς χιτῶνας ἱερώματα
τῶν ἀπὸ Ἰαμνείας εἰδώλων,
ἀφ' ὧν ὁ νόμος ἀπείργει
τοὺς Ἰουδαίους· τοῖς δὲ
πᾶσι σαφὲς ἐγένετο διὰ τήνδε
τὴν αἰτίαν τοῦσδε πεπτωκέναι.
|
40
Εὐρῆκαν ὅμως κάτω ἀπὸ
τοὺς χιτῶνας ἑκάστου φονευθέντος
ἀφιερώματα προερχόμενα ἀπὸ τὰ
εἴδωλα τῆς Ἰαμνείας, τὰ ὁποῖα
ὁ Θεὸς ἀπηγόρευεν εἰς τοὺς
Ἰουδαίους. Εἰς ὅλους τότε ἔγινε
φανερὰ ἡ αἰτία, διὰ τὴν
ὁποίαν αὐτοὶ εἶχαν φονευθῆ.
|
40
Ἀλλ' εἰς κάθε ἕνα ἀπὸ τοὺς
νεκροὺς εὑρῆκαν κάτω ἀπὸ τὰ
ἐσωτερικά των χιτώνια ἀφιερώματα, ποὺ
προήρχοντο ἀπὸ τὰ εἴδωλα τῆς
Ἰαμνείας καὶ τὰ ὁποῖα
ὁ Νόμος ἀπηγόρευεν εἰς τοὺς Ἰουδαίους.
Ἔτσι ἔγινε φανερὸν εἰς ὅλους,
ὅτι αὐτὴ ἦταν ἡ αἰτία,
διὰ τὴν ὁποίαν οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι
ἐφονεύθησαν κατὰ τὴν μάχην.
|
41
πάντες οὖν εὐλογήσαντες τὰ τοῦ
δικαιοκρίτου Κυρίου τοῦ τὰ κεκρυμμένα
φανερὰ ποιοῦντος, |
41
Ὅλοι δὲ ἐδόξασαν τὸν Κύριον,
τὸν δίκαιον κριτήν, ὁ ὁποῖος
φανερώνει καὶ τὰ πλέον ἀπόκρυφα
γεγονότα.
|
41
Ἕνεκα τούτου, ἀφοῦ ὕμνησαν ὅλοι
καὶ ἐδοξολόγησαν τὸν δικαιοκρίτην
Θεόν, ὁ ὁποῖος ἀποκαλύπτει καὶ
καθιστᾷ φανερὰ αὐτὰ ποὺ εἶναι
κρυμμένα, |
42
εἰς ἱκετείαν ἐτράπησαν ἀξιώσαντες
τὸ γεγονὸς ἁμάρτημα τελείως
ἐξαλειφθῆναι. Ὁ δὲ γενναῖος
Ἰούδας παρεκάλεσε τὸ πλῆθος
συντηρεῖν ἑαυτοὺς ἀναμαρτήτους
εἶναι, ὑπ' ὄψιν ἑωρακότας τὰ
γεγονότα διὰ τὴν τῶν προπεπτωκότων
ἁμαρτίαν. |
42
Ἔπειτα ἐστράφησαν εἰς προσευχὴν
καὶ παρεκάλεσαν τὸν Θεόν, νὰ
ἐξαλειφθῇ πλήρως ἡ διαπραχθεῖσα
ἁμαρτία. Ὁ δὲ γενναῖος Ἰούδας
παρεκάλεσε τὸν λαὸν νὰ κρατῇ
τὸν ἑαυτόν του καθαρὸν ἀπὸ
τέτοιας παραβάσεις ἔχων πρὸ ὀφαθλμῶν
τὰ ἐπακόλουθα τῆς ἁμαρτίας
εἰς βάρος ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι
προηγουμένως εἶχον περιπέσει εἰς αὐτάς.
|
42
ἐστράφησαν εἰς ἱκεσίαν καὶ ἐζήτησαν
ἀπὸ τὸν Θεὸν να εὐδοκήση,
ὥστε ἡ ἁμαρτία, ποὺ διεπράχθη
ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους ἐκείνους
στρατιῶτες μὲ τὸ νὰ ἔχουν ἐπάνω
τοὺς εἴδωλα, νὰ συγχωρηθῇ καὶ
νὰ ἑξαλειφθῇ τελείως. Ὁ δὲ γενναῖος
Ἰούδας παρεκάλεσε καὶ συνέστησεν εἰς τὸ
πλῆθος τοῦ λαοῦ νὰ διατηροῦν
τοὺς ἑαυτούς των καθαροὺς ἀπὸ
τὴν ἁμαρτίαν, ἀφοῦ εἶδαν μὲ
τὰ ἰδικά των μάτια τὶς ὀλέθριες
συνέπειες τῆς ἁμαρτίας εἰς ἐκείνους,
ποὺ ἔπεσαν εἰς αὐτήν.
|
43
Ποιησάμενός τε κατ' ἀνδραλογίαν κατασκευάσματα
εἰς ἀργυρίου δραχμὰς δισχιλίας
ἀπέστειλεν εἰς Ἱεροσόλυμα προσαγαγεῖν
περὶ ἁμαρτίας θυσίαν, πάνυ καλῶς
καὶ ἀστείως πράττων ὑπὲρ
ἀναστάσεως διαλογιζόμενος·
|
43
Κατόπιν ἔκαμεν ἔρανον μεταξὺ τῶν
ἀνδρῶν του, ἀπὸ τὸν ὁποῖον
καὶ συνέλεξε τὸ ποσόν τῶν δύο
χιλιάδων δραχμῶν. Ἀπέστειλε δὲ
αὐτὰς εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ,
διὰ νὰ προσφερθῇ ἐξιλαστήριος
θυσία ὑπὲρ αὐτῶν. Πολὺ
καλῶς καὶ θεαρέστως ἔπραξεν ἀναλογιζόμενος
τὴν ἀλήθειαν τῆς ἀναστάσεως
τῶν νεκρῶν.
|
43
Κατόπιν ὁ Ἰούδας ἐζήτησεν εἰσφορὰν
ἀπὸ κάθε ἕνα ἄνδρα καὶ ἀπέστειλε
τὸ συνολικὸν ποσὸν τῶν δύο χιλιάδων
(2.000) ἀργυρῶν δραχμῶν, ποὺ συνεκέντρωσεν,
εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, διὰ νὰ προσφερθῇ
θυσία ἐξιλαστήριος ὑπὲρ τῶν πεσόντων
στρατιωτῶν. Ἡ ἐνέργειά του ἦταν ὡραιοτάτη,
εὐγενὴς καὶ ἁρμόζουσα πρᾶξις,
ἡ ὁποία προήρχετο ἀπὸ τὴν πίστιν
του εἰς τὴν ἀνάστασιν τῶν νεκρῶν.
|
44
εἰ γὰρ μὴ τοὺς προπεπτωκότας
ἀναστῆναι προσεδόκα, περισσὸν ἂν
ἦν καὶ ληρῶδες ὑπὲρ νεκρῶν
προσεύχεσθαι. |
44
Διότι, ἐὰν δὲν ἐπίστευεν
ὅτι θὰ ἀναστηθοῦν οἱ φονευθέντες
στρατιῶται, ἦτο ἀνωφελὲς καὶ
ἀνόητον νὰ προσεύχεται κανεὶς
ὑπὲρ τῶν νεκρῶν.
|
44
Διότι ἂν δὲν ἐπίστευεν ὅτι οἱ
στρατιῶται, ποὺ ἔπεσαν εἰς τὸν
πόλεμον, θὰ ἀναστηθοῦν, θὰ ἦταν
περιττόν, ἀνωφελὲς καὶ μάταιον νὰ
προσεύχωνται ὑπὲρ τῶν νεκρῶν.
|
45
Εἶτ' ἐμβλέπων τοῖς μετ' εὐσεβείας
κοιμωμένοις κάλλιστον ἀποκείμενον
χαριστήριον, ὁσία καὶ εὐσεβὴς
ἡ ἐπίνοια· ὅθεν περὶ τῶν
τεθνηκότων τὸν ἐξιλασμὸν ἐποιήσαντο
τῆς ἁμαρτίας ἀπολυθῆναι.
|
45
Διαβλέπων ὅμως τὴν ἀρίστην ἀμοιβήν,
ἡ ὁποία ἐπεφυλάσσετο εἰς
ἐκείνους ποὺ ἐκοιμήθησαν ἐν
εὐσεβείᾳ, συνέλαβε τὴν εὐσεβῆ
αὐτὴν σκέψιν. Διὰ τοῦτο καὶ
προσέφεραν τὴν ἐξιλαστήριον αὐτὴν
θυσίαν ὑπὲρ τῶν νεκρῶν, διὰ
νὰ ἁπαλλαγοῦν αὐτοὶ ἀπὸ
τὰς ἁμαρτίας των. |
45
Ἀλλ’ ἐπειδὴ ἐλάμβανεν ὑπ’ ὄψιν
τὴν θαυμασίαν ἀνταμοιβήν, ἡ ὁποία
ἐπεφυλάσσετο δι’ ἐκείνους, ποὺ ἀποθνήσκουν
μὲ θεοφιλῆ θάνατον, ἡ σκέψις του καὶ
ἡ ἐνέργειά του ἦταν ὁσία,
ἁγία καὶ εὐσεβής. Καὶ αὐτὸς
ἦταν ὁ λόγος, διὰ τὸν ὁποῖον
προσέφεραν τὴν ἐξιλαστήριον θυσίαν ὥστε
οἱ νεκροὶ αὐτοὶ νὰ συγχωρηθοῦν
καὶ ἁπαλλαγοῦν ἀπὸ τὴν
ἐνοχὴν διὰ τὴν ἁμαρτίαν των.
|