Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αύτην
ἤδη, ἀγαπητοί, δευτέραν ὑμῖν
γράφω ἐπιστολήν,
ἐν αἷς διεγείρω ὑμῶν ἐν
ὑπομνήσει τὴν εἰλικρινῆ διάνοιαν,
|
ὐτὴν
τώρα, ἀγαπητοί, δευτέραν πλέον
ἐπιστολὴν σᾶς γράφω. Καὶ διὰ
τῶν δύο αὐτῶν ἐπιστολῶν
προσπαθῶ νὰ κρατῶ ἄγρυπνον καὶ
προσεκτικὴν τὴν εἰλικρινὴ διάνοιάν
σας μὲ τὴν ὑπόμνησιν, ποὺ σᾶς
κάμνω, |
αύτην
τὴν ἐπιστολήν, ἀγαπητοί, δευτέραν ἐντὸς
ὀλίγου, ὕστερα ἀπὸ τὴν πρώτην,
γράφω εἰς σᾶς. Καὶ εἰς τὰς δύο
ταύτας ἐπιστολάς, διὰ τῆς ὑπενθυμίσεως,
τὴν ὁποίαν δι’ αὐτῶν σᾶς κἀνω,
καθιστῶ προσεκτικὴν τὴν διάνοιάν σας,
τὴν εἰλικρινῆ καὶ καθαρὰν ἀπὸ
τὴν πλάνην καὶ τὰ πάθη,
|
2
μνησθῆναι τῶν προειρημένων ρημάτων
ὑπὸ τῶν ἁγίων προφητῶν
καὶ τῆς τῶν ἀποστόλων ὑμῶν
ἐντολῆς τοῦ Κυρίου καὶ σωτῆρος,
|
2
διὰ νὰ ἐνθυμηθῆτε τὰ λόγια,
τὰ ὁποῖα εἶχαν προφητευθῆ εἰς
τοὺς καιροὺς τῆς Παλ. Διαθήκης ἀπὸ
τοὺς ἁγίους προφήτας, καθὼς
ἐπίσης καὶ τὴν διδασκαλίαν τῶν
Ἀποστόλων σας, ἡ ὁποία εἶναι
θέλημα καὶ διδασκαλία του Κυρίου καὶ
Σωτῆρος μας. |
2
διὰ νὰ ἐνθυμηθῆτε τοὺς λόγους,
ποὺ ἐλέχθησαν εἰς τὸ παρελθὸν
ἀπὸ τοὺς ἁγίους προφήτας, καθὼς
καὶ τὴν ἠθικὴν διδασκαλίαν τῶν
Ἀποστόλων σας, ἡ ὁποία εἶναι καὶ
διδασκαλία τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος μας.
|
3
τοῦτο πρῶτον γινώσκοντες, ὅτι ἐλεύσονται
ἐπ' ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν
ἐμπαίκται, κατὰ τὰς ἰδίας
ἐπιθυμίας αὐτῶν πορευόμενοι
|
3
Κρατεῖτε αὐτὰ ὡς πολύτιμον θησαυρόν,
ἔχοντες ὑπ' ὅψιν σας τοῦτο πρῶτον,
ὅτι δηλαδὴ θὰ ἔλθουν, κατὰ τοὺς
τελευταίους καιρούς, ἄνθρωποι σκληρυμένοι
εἰς τὴν ἁμαρτίαν, ποὺ θὰ
πορεύωνται καὶ θὰ ζοῦν σύμφωνα
μὲ τὰς πονηράς των ἐπιθυμίας
καὶ οἱ ὁποῖοι θὰ ἐμπαίζουν
τὴν διδασκαλίαν τοῦ Κυρίου.
|
3
Πρέπει δὲ νὰ ἐνθυμηθῆτε καὶ
νὰ κρατῆτε ζωηρὰς εἰς τὴν μνήμην
σας τὰς διδασκαλίας αὐτάς, διὰ νὰ
μὴ παρασυρθῆτε εἰς πλάνας. Διότι πρέπει
πρωτίστως νὰ ξεύρετε τοῦτο· ὅτι δηλαδὴ
θὰ ἔλθουν κατὰ τὸν πρὸ τῆς
δευτέρας παρουσίας χρόνον ἄνθρωποι ἀσεβεῖς,
ποὺ θὰ ἐμπαίζουν τὰ ἱερώτατα
καὶ θὰ πορεύωνται σύμφωνα μὲ τὰς σαρκικὰς
ἐπιθυμίας των. |
4
καὶ λέγοντες· ποῦ ἐστιν ἡ
ἐπαγγελία τῆς παρουσίας αὐτοῦ;
Ἀφ' ἧς γὰρ οἱ πατέρες ἐκοιμήθησαν,
πάντα οὕτω διαμένει ἀπ' ἀρχῆς
κτίσεως. |
4
Θὰ λέγουν δὲ πρὸς σᾶς·
<ποῦ εἶναι ἡ ὑπόσχεσις τοῦ
Χριστοῦ, περὶ Δευτέρας Παρουσίας;
Τίποτε δὲν ἔγινεν ἀκόμη. Διότι
ἀπὸ τὴν ἡμέραν, ποὺ οἱ
πατέρες καὶ οἱ πρόγονοί μας
ἀπέθαναν, ὅλα μένουν ἔτσι, ὅπως
ἦσαν ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τῆς
δημιουργίας>. |
4
Καὶ θὰ λέγουν οἱ ἄνθρωποι αὐτοί·
Ποὺ εἶναι καὶ πῶς δὲν ἐπραγματοποιήθη
ἡ ὑπόσχεσις περὶ τῆς δευτέρας παρουσίας
του; Διότι ἀπὸ τὴν ἐποχήν, ποὺ
ἀπέθαναν οἱ πατέρες καὶ παλαιοί μας
πρόγονοι, ὅλα μένουν ἔτσι, ὅπως τὰ
βλέπομεν ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τῆς
δημιουργίας. |
5
Λανθάνει γὰρ αὐτοὺς τοῦτο θέλοντας
ὅτι οὐρανοὶ ἦσαν ἔκπαλαι καὶ
γῆ ἐξ ὕδατος καὶ δι' ὕδατος
συνεστῶσα τῷ τοῦ Θεοῦ λόγῳ.
|
5
Τυφλωμένοι ὅμως αὐτοὶ ἀπὸ
τὰ ἁμαρτωλά τους πάθη λησμονοῦν
τοῦτο, ὅτι δηλαδὴ οἱ οὐρανοὶ
ὑπῆρχαν ἀπὸ πολὺ παλαιοὺς
χρόνους καθὼς καὶ ἡ γῆ, ἡ
ὁποία μὲ τὸν παντοδύναμον λόγον
τοῦ Θεοῦ, ἔγινε καὶ ὑφίσταται,
ἀφοῦ ἀπὸ τὸ ὕδωρ ἐβγῆκε
καὶ διὰ τοῦ ὕδατος ὑπάρχει.
|
5
Λέγουν ὅμως αὐτά, διότι ἐξ αἰτίας
τῆς θεληματικῆς των τυφλώσεως τοὺς διαφεύγει
τοῦτο· ὅτι δηλαδή οἰ οὐρανοὶ
ὑπῆρχον πρὸ πολλοῦ, ἐξ ἀρχῆς
τῆς δημιουργίας, καθὼς καὶ ἡ γῆ,
ἡ ὁποία ἔγινε καὶ ὑπάρχει διὰ
τοῦ παντοδυνάμου λόγου τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ
ἀπὸ τὸ νερὸν ἐβγῆκε καὶ
ἐν μέσῳ τῶν θαλασσῶν ἐστηρίχθη.
|
6
δι'
ὧν ὁ τότε κόσμος ὕδατι κατακλυσθεὶς
ἀπώλετο· |
6
Μὲ τὸ ἴδιο ἀκριβῶς νερό,
κατόπιν διαταγῆς τοῦ Θεοῦ, ὁ
τότε ἁμαρτωλὸς κόσμος κατεκλύσθη
καὶ κατεστράφη. |
6
Μὲ τὸ νερὸν δὲ καὶ μὲ
τὸν προστακτικὸν λόγον τοῦ Θεοῦ ἔγινεν
ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἡ γῆ μὲ
τοὺς κατοίκους της κατεστράφη πλημμυρισθεῖσα ἀπὸ
τὰ νερά. |
7
οἱ δὲ νῦν οὐρανοὶ καὶ
ἡ γῆ αὐτοῦ λόγῳ τεθησαυρισμένοι
εἰσὶ πυρὶ τηρούμενοι εἰς ἡμέραν
κρίσεως καὶ ἀπωλείας τῶν ἀσεβῶν
ἀνθρώπων. |
7
Οἱ δὲ σημερινοὶ οὐρανοὶ καὶ
ἡ γῆ μὲ τὸν παντοδύναμον λόγον
τοῦ Θεοῦ φυλάσσονται διὰ τὸ
πῦρ καὶ διατηροῦνται διὰ τὴν
μεγάλην ἡμέραν τῆς Κρίσεως καὶ
τῆς καταστροφῆς τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων.
|
7
Οἱ δὲ σημερινοὶ οὐρανοὶ καὶ
ἡ γῆ διὰ τοῦ αὐτοῦ προστακτικοῦ
λόγου τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀποταμιευμένοι
καὶ φυλαγμένοι διὰ τὸ πῦρ, καὶ
διατηροῦνται διὰ τὴν ἡμέραν τῆς
κρίσεως, ἡ ὁποία θὰ εἶναι καὶ
ἡμέρα καταστροφῆς τῶν ἀσεβῶν.
|
8
Ἓν δὲ τοῦτο μὴ λανθανέτω ὑμᾶς,
ἀγαπητοί, ὅτι μία ἡμέρα
παρὰ Κυρίῳ ὡς χίλια ἔτη,
καὶ χίλια ἔτη ὡς ἡμέρα
μία. |
8
Ἕνα πρᾶγμα ἂς μὴ διαφεύγῃ
τὴν προσοχήν σας, ἀγαπητοί, ὅτι
μία ἡμέρα ἐνώπιον τοῦ
Θεοῦ εἶναι ὅσον γιὰ μᾶς τὰ
χίλια ἔτη· καὶ χίλια ἔτη
δικά μας εἶναι σὰν μιὰ ἡμέρα
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. (Προσωρινοὶ
καὶ ὀλιγοχρόνιοι καθὼς εἴμεθα
μᾶς φαίνονται ἀτελείωτοι οἱ
αἰῶνες καὶ ἴσως δυσφοροῦμεν).
|
8
Ἀλλἀ σᾶς, ἀγαπητοί, ἂς μὴ
διαφεύγῃ ἕνα πρᾶγμα, τὸ ἑξῆς·
ὅτι μία ἡμέρα ἐνώπιον τοῦ Κυρίου εἶναι
ὅσον χίλια ἔτη ἰδικά μας καὶ
χίλια ἔτη ἀνθρώπινα σὰν μία ἡμέρα.
Εἰς ἡμᾶς τοὺς περιορισμένους ἀνθρώπους
οἱ αἰῶνες φαίνονται μακροί. Ἐνώπιον
τοῦ Θεοῦ ὅμως εἶναι ὅσον μία
στιγμὴ ἰδικῆ μας. |
9
Οὐ βραδύνει ὁ Κύριος τῆς ἐπαγγελίας,
ὡς τινὲς βραδυτῆτα ἡγοῦνται,
ἀλλὰ μακροθυμεῖ εἰς ἡμᾶς,
μὴ βουλόμενός τινας ἀπολέσθαι,
ἀλλὰ πάντας εἰς μετάνοιαν χωρῆσαι.
|
9
Ὁ Κύριος ὅμως δὲν βραδύνει νὰ
ἐκπληρώσῃ τὰς ὑποσχέσεις
του, ὅπως μερικοὶ νομίζουν βραδύτητα,
ποὺ δὲν βλέπουν τὴν ταχείαν
καὶ ἄμεσον ἐκπλήρωσιν. Ἀλλ'
ἂς ἔχουν ὑπ' ὅψιν των, ὅτι μακροθυμεῖ
εἰς ἡμᾶς ὁ Κύριος, διότι
δὲν θέλει οὔτε καὶ ὀλίγοι
νὰ ἀπολεσθοῦν, ἀλλὰ θέλει
νὰ προχωρήσουν ὅλοι εἰς τὴν
μετάνοιαν καὶ σωτηρίαν. |
9
Δὲν βραδύνει λοιπὸν ὁ Κύριος νὰ ἐκπληρώσῃ
τὴν ὑπόσχεσίν του, ὅπως μερικοὶ νομίζουν,
ὅτι ἡ ἀναβολὴ αὐτὴ προέρχεται
ἐξ ἀμελείας, ἀλλὰ δεικνύει μακροθυμίαν
εἰς ἡμᾶς, διότι δὲν θέλει οὔτε
κὰν ὀλίγοι νὰ ἀπολεσθοῦν,ἀλλὰ
θέλει νὰ προσχωρήσουν ὅλοι εἰς μετάνοιαν.
|
10
Ἥξει δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου
ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾗ
οὐρανοὶ ροιζηδὸν παρελεύσονται, στοιχεῖα
δὲ καυσύμενα λουθήσονται, καὶ γῆ
καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται.
|
10
Θὰ ἔλθῃ βεβαίως ἡ μεγάλη
ἡμέρα τῆς Δευτέρας Παρουσίας
τοῦ Κυρίου. Θὰ ἔλθῃ ὅμως
ἔξαφνα, σὰν κλέπτης κατὰ τὴν
νύκτα. Καὶ κατὰ τὴν ἡμέραν
αὐτὴν οἱ οὐρανοὶ θὰ παρέλθουν
καὶ θὰ ἐξαφανισθοῦν μὲ ἀπερίγραπτον
βοὴν καὶ κρότον. Τὰ δὲ ὑλικὰ
στοιχεῖα, ἀπὸ τὰ ὁποῖα
ἀποτελοῦνται οἱ οὐρανοί, θὰ
ἀναφλεγοῦν καὶ θὰ διαλυθοῦν
καὶ ἡ γῆ καὶ τὰ ἔργα,
ποὺ ὑπάρχουν εἰς αὐτήν,
θὰ κατακαοῦν. |
10
Θὰ ἔλθῃ δὲ ἡ ἡμέρα τοῦ
Κυρίου, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ κρίνῃ
τὸν κόσμον. Καὶ θὰ ἔλθῃ ἔξαφνα,
σὰν τὸν κλέπτην κατὰ τὴν νύκτα. Κατ’
αὐτὴν δὲ τὴν ἡμέραν οἱ
οὐρανοὶ μὲ βοὴν καὶ πάταγον
θὰ παρέλθουν, τὰ δὲ οὐράνια σώματα
διὰ τῆς καύσεως θὰ διαλυθοῦν, καὶ
ἡ γῆ καὶ τὰ ἔργα, ποὺ
θὰ ὑπάρχουν εἰς αὐτήν, θὰ κατακαοῦν.
|
11
Τούτων οὖν πάντων λυομένων ποταποὺς
δεῖ ὑπάρχειν ὑμᾶς ἐν ἁγίαις
ἀναστροφαῖς καὶ εὐσεβείαις,
|
11
Άφοῦ, λοιπόν, ὅλα αὐτὰ
καὶ μὲ τέτοιον τρόπον πρόκειται
νὰ διαλυθοῦν, σκεφθῆτε ποῖοι πρέπει
νὰ εἶσθε σεῖς οἱ Χριστιανοὶ
εἰς τὰς ἀγίας συναναστροφάς
σας καὶ τὰ ἔργα τῆς εὐσεβείας.
|
11
Ἀφοῦ λοιπὸν ὅλα αὐτὰ θὰ
διαλυθοῦν, πόσον τέλειοι Χριστιανοὶ πρέπει νὰ
εἶσθε σεῖς εἰἲς ὅλας τὰς
ἐκδηλώσεις ἁγίας διαγωγῆς καὶ
εὐσεβείας! |
12
προσδοκῶντας καὶ σπεύδοντας τὴν παρουσίαν
τῆς τοῦ Θεοῦ ἡμέρας, δι' ἣν
οὐρανοὶ πυρούμενοι λυθήσονται καὶ
στοιχεῖα καυσούμενα τήκεται!
|
12
Νὰ περιμένετε δὲ ὄχι μὲ φόβον,
ἀλλὰ μὲ ἐλπίδα καὶ χαράν,
καὶ νὰ προχωρῆτε μὲ ὄρεξιν καὶ
ἐνδιαφέρον πρὸς τὴν παρουσίαν
τῆς μεγάλης ἐκείνης ἡμέρας
τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὴν ὁποίαν
οἱ οὐρανοὶ φλεγόμενοι ἀπὸ
τὸ πῦρ θὰ διαλυθοῦν καὶ τὰ
ὑλικὰ στοιχεῖα τοῦ σύμπαντος
καιόμενα καὶ αὐτὰ θὰ λυώσουν!
|
12
Καὶ ἔτσι νὰ περιμένετε μὲ εἰρήνην
καὶ ἐλπίδα καὶ νὰ προχωρῆτε
μὲ ζῆλον πρὸς τὸν ἐρχομὸν
τῆς ἡμέρας τοῦ Θεοῦ, ἕνεκα τῆς
ὁποίας οἰ οὐρανοὶ θὰ κοκκινίσουν
ἀπὸ φωτιὰ καὶ θὰ διαλυθοῦν
καὶ τὰ οὐράνια σώματα θὰ κατακαοῦν
καὶ θὰ λυώσουν. |
13
Καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν
καινὴν κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ
προσδοκῶμεν, ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ.
|
13
Ἡμεῖς δέ, οἱ Χριστιανοί, καινούργιους
οὐρανοὺς καὶ καινούργιαν γῆν,
σύμφωνα μὲ τὴν ὑπόσχεσιν τοῦ
Θεοῦ περιμένομεν, εἰς τοὺς ὁποίους
πλέον μονίμως θὰ κατοικῇ ἡ δικαιοσύνη
καὶ κάθε ἀρετή. |
13
Καινούργιους δὲ οὐρανοὺς καὶ
καινούργιαν γῆν σύμφωνα μὲ τὴν ὑπόσχεσίν
του περιμένομεν, εἰς τοὺς ὁποίους ἡ
ἀρετὴ καὶ ἁγιότης θὰ κατοικῇ.
|
14
Διό, ἀγαπητοί, ταῦτα προσδοκῶντες
σπουδάσατε ἄσπιλοι καὶ ἀμώμητοι
αὐτῷ εὐρεθῆναι ἐν εἰρήνῃ,
|
14
Διὰ τοῦτο, ἀγαπητοί, ἐφ' ὅσον
τόσον ὕψιστα καὶ ἐξαίσια γεγονότα
περιμένομεν, προσπαθῆστε μὲ ζῆλον
καὶ ἐπιμέλειαν νὰ εὑρεθῆτε
ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅταν θὰ
ἔλθῃ ὡς κριτής, ἄσπιλοι καὶ
ἔμεμπτοι (ὁπότε καὶ θὰ ἀντικρύσετε
τὸν Κύριον μὲ εἰρήνην καὶ
χαράν). |
14
Διὰ τοῦτο, ἀγαπητοί, περιμένοντες μὲ
τρόμον καὶ χαρὰν τὸ ξανακαινούργωμα αὐτὸ
τοῦ σύμπαντος, προσπαθήσατε μὲ ζῆλον καὶ
σπουδὴν νὰ εὑρεθῆτε ἐνώπιον
τοῦ Κυρίου, ὅταν θὰ ἔλθῃ, ἐλεύθεροι
καὶ ἀπὸ τὸν παραμικρὸν μολυσμὸν
καὶ ἀπὸ τὴν ἐλαφροτέραν
ἠθικὴν κηλῖδα, ὁπότε θὰ εἶσθε
καὶ εἰς εἰρηνικὴν κατάστασιν, χωρὶς
κανένα τρόμον ἢ φόβον. |
15
καὶ τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν
μακροθυμίαν σωτηρίαν ἡγεῖσθε, καθὼς
καὶ ὁ ἀγαπητὸς ἡμῶν ἀδελφὸς
Παῦλος κατὰ τὴν αὐτῷ δοθεῖσαν
σοφίαν ἔγραψεν ὑμῖν,
|
15
Τὸ δὲ γεγονός, ὅτι ὁ Κύριος
ἀναβάλλει νὰ ἔλθῃ ἕνεκα
τῆς μεγάλης αὐτοῦ μακροθυμίας,
νὰ τὸ θεωρήσετε ὡς θεόσδοτον
εὐκαιρίαν, ποὺ ὁδηγεῖ πρὸς
τὴν σωτηρίαν, ὅπως ὁ ἀγαπητὸς
ἀδελφὸς ἡμῶν Παῦλος σᾶς
ἔχει γράψει, σύμφωνα μὲ τὴν
σοφίαν, ποὺ τοῦ ἔχει δοθῇ ἀπὸ
τὸν Θεόν. |
15
Καὶ τὴν μακροθυμίαν τοῦ Κυρίου μας, διὰ
τὴν ὁποίαν ἀναβάλλει νὰ ἔλθῃ,
νὰ θεωρῆτε ὡς κάτι ποὺ ὁδηγεῖ
εἰς σωτηρίαν, καθὼς καὶ ὁ ἀγαπητός
μας ἀδελφὸς Παῦλος σύμφωνα μὲ τὴν
σοφίαν, ποὺ τοῦ ἐδόθη ἀπὸ τὸν
Θεόν, σᾶς ἔγραψε, |
16
ὡς καὶ ἐν πάσαις ταῖς ἐπιστολαῖς
λαλῶν ἐν αὐταῖς περὶ τούτων,
ἐν οἷς ἐστι δυσνόητά τινα ἃ
οἱ ἀμαθεῖς καὶ ἀστήρικτοι
στρεβλοῦσιν ὡς καὶ τὰς λοιπὰς
γραφὰς πρὸς τὴν ἰδίαν αὐτῶν
ἀπώλειαν. |
16
Ὅπως ἐπίσης καὶ εἰς ὅλας
τὰς ἐπιστολάς του κάμνει λόγον
περὶ τῶν μεγάλων αὐτῶν θεμάτων,
μεταξὺ τῶν ὁποίων ὑπάρχουν
μερικὰ δυσνόητα, ποὺ οἱ ἀμαθεῖς
καὶ ἀστήρικτου εἰς τὴν χριστιανικὴν
ἀλήθειαν τὰ διαστρεβλώνουν, ὅπως
ἄλλωστε διαστρεβλώνουν καὶ τὰς ἄλλας
Γραφάς, διὰ νὰ καταλήξουν ἔτσι
οἱ ἴδιοι θεληματικὰ εἰς τὴν
αἰώνιον ἀπώλειαν. |
16
ὅπως κάνει λόγον καὶ εἰς ὅλας τὰς
ἐπιστολάς του περὶ τῶν ζητημάτων αὐτῶν,
μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναι μερικὰ
δυσκολονόητά, τὰ ὁποῖα οἱ ἀμαθεῖς
καὶ ἀστήρικτοι διαστρεβλώνουν καὶ παρερμηνεύουν,
ὅπως διαστρέφουν καὶ τὰς λοιπὰς γραφάς,
μὲ ἀποτέλεσμα τὴν καταστροφὴν καὶ
καταδίκην των. |
17
Ὑμεῖς οὖν, ἀγαπητοί, προγινώσκοντες
φυλάσσεσθε, ἵνα μὴ τῇ τῶν ἀθέσμων
πλάνῃ συναπαχθέντες ἐκπέσητε
τοῦ ἰδίου στηριγμοῦ,
|
17
Σεῖς λοιπόν, ἀγαπητοί, γνωρίζοντες
αὐτὰ ἐκ τῶν προτέρων, νὰ
λαμβάνετε τὰ μέτρα σας καὶ νὰ
προφυλάσσεσθε, διὰ νὰ μὴ συναρπασθῆτε
ἀπὸ τὴν πλάνην τῶν ἀσεβῶν
ψευδοδιδασκάλων καὶ ἐκπέσετε ἀπὸ
τὸ ἀκλόνητον στήριγμά σας, ἀπὸ
τὴν χριστιανικὴν ἀλήθειαν.
|
17
Σεῖς λοιπόν, ἀγαπητοί, γνωρίζοντες ἐκ προτέρου
τὸν κίνδυνον νὰ προφυλάττεσθε, διὰ νὰ
μὴ συμπαρασυρθῆτε ἀπὸ τὴν πλάνην
τῶν ἀσεβῶν καὶ ἀνόμων ψευδοδιδασκάλων
καὶ πέσετε ἔξω ἀπὸ τὴν ἀμετακίνητον
θεμελίωσίν σας εἰς τὴν χριστιανικὴν
πίστιν καὶ διδασκαλίαν. |
18
αὐξάνετε δὲ ἐν χάριτι καὶ
γνώσει τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ
σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτῷ
ἡ δόξα καὶ νῦν καὶ εἰς
ἡμέραν αἰῶνος· ἀμήν.
|
18
Ἀλλὰ νὰ αὐξάνεσθε συνεχῶς
εἰς τὴν χάριν καὶ τὴν γνῶσιν
τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ Σωτῆρος
Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἰς αὐτὸν
ἂς εἶναι ἡ ἄπειρος δόξα καὶ
τώρα καὶ εἰς τὴν ἀνέσπερον
ἡμέραν τῆς αἰωνιότητος. Ἀμήν.
|
18
Εὔχομαι δὲ νὰ αὐξάνεσθε εἰς
τὴν χάριν καὶ εἰς τὴν γνῶσιν,
τὴν ὁποίαν δίδει ὁ Κύριος ἡμῶν
καὶ Σωτὴρ Ἰησοῦς Χριστός. Ἂς
εἶναι εἰς αὐτὸν ἡ δόξα καὶ
τώρα καὶ καθ’ ὅλην τὴν ἀτελεύτητον
ἡμέραν τῆς αἰωνιότητος. Ἀμήν.
|