Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
μοίως
αἱ γυναῖκες ὑποτασσόμεναι τοῖς
ἰδίοις ἀνδράσιν, ἵνα καὶ
εἴ τινες ἀπειθοῦσι τῷ λόγῳ,
διὰ τῆς τῶν γυναικῶν ἀναστροφῆς
ἄνευ λόγου κερδηθήσονται,
|
πως
οἱ δοῦλοι, διὰ τοὺς ὁποίους
εἶπα προηγουμένως, ἔτσι καὶ αἱ
γυναῖκες πρέπει νὰ ὑποτάσσωνται
εἰς τοὺς ἄνδρας των, ὥστε, καὶ
ἐὰν μερικοὶ ἀπὸ αὐτοὺς
δὲν ὑπακούουν εἰς τὸν λόγον
τοῦ Εὐαγγελίου, νὰ κερδηθοῦν
εἰς τὴν κατὰ Χριστὸν πίστιν
καὶ ζωήν, χωρὶς λόγια καὶ διδασκαλίας,
(ἀλλὰ μὲ τὴν ἐνάρετον,
τὴν εὐγενῆ καὶ σεμνὴν συμπεριφορὰν
τῶν γυναικῶν), |
ς
ἔλθω τώρα καὶ εἰς τὰ οἰκογενειακα
σᾶς καθήκοντα. Ὅπως οἱ δοῦλοι εἰς
τοὺς κυρίους τῶν, ἔτσι καὶ αἱ
γυναῖκες ἂς ὑποτάσσωνται εἰς τοὺς
συζύγους των, ὥστε καὶ ἂν μερικοὶ
ἀπὸ αὐτοὺς ἀπειθοῦν εἰς
τὸν λόγον τοῦ Εὐαγγελίου, νὰ κερδηθοῦν
εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ χωρὶς
λόγον καὶ κήρυγμα, διὰ μόνης τῆς ἐναρέτου
συμπεριφορᾶς τῶν γυναικῶν.
|
2
ἐποπτεύσαντες τὴν ἐν φόβῳ
ἁγνὴν ἀναστροφὴν ὑμῶν.
|
2
ὅταν θὰ ἴδουν καὶ θὰ ἐννοήσουν
καλὰ τὴν ἁγνὴν καὶ ἁγίαν
συμπεριφοράν σας, ποὺ θὰ τὴν ἐμπνέῃ
ὁ φόβος καὶ ὁ σεβασμὸς τοῦ
Θεοῦ. |
2
Ὅταν δηλαδὴ ἀντιληφθοῦν καλὰ
καὶ εἰς τὰς διαφόρους περιστάσεις τὴν
συμπεριφοράν σας, ποὺ θὰ τὴν κάνῃ
ἁγνὴν καὶ ἁγίαν ὁ φόβος τοῦ
Θεοῦ, θὰ κερδηθοῦν οἱ ἄνδρες
σας εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ.
|
3
Ὧν ἔστω οὐχ ὁ ἔξωθεν ἐμπλοκῆς
τριχῶν καὶ περιθέσεως χρυσίων ἢ
ἐνδύσεως ἱματίων κόσμος,
|
3
Αἱ καλαὶ δὲ αὐταὶ σύζυγοι
ἂς μὴ ἐπιδιώκουν νὰ ἔχουν
ἐξωτερικὸν στολισμόν, τὸ ἐξεζητημένον
πλέξιμο τῶν μαλλιῶν τῆς κεφαλῆς
των καὶ τὰ χρυσᾶ περιδέραια ἢ
τὸ ντύσιμό των μὲ πολυτελῆ φορέματα,
|
3
Αἱ σύζυγοι δὲ αὐταὶ ἂς ἔχουν
στολισμὸν ὄχι τὸν ἐξωτερικόν, δηλαδὴ
τὸ πλέξιμον τῶν τριχῶν τῆς κεφαλῆς
τὸ ἐπιτηδευμένον, καὶ τὴν τοποθέτησιν
γύρω ἀπὸ τὰ μέλη τῶν χρυσῶν
κοσμημάτων, ἢ τὸ ντύσιμον φορεμάτων πολυτελῶν.
|
4
ἀλλ' ὁ κρυπτὸς τῆς καρδίας ἄνθρωπος
ἐν τῷ ἀφθάρτῳ τοῦ πραέος
καὶ ὑσυχίου πνεύματος, ὅ ἐστιν
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ πολυτελές.
|
4
ἀλλ' ἂς ἔχουν ὡς στολισμόν των
τὸν κρυμμένον ἀπὸ τὰ μάτια
τῶν ἀνθρώπων ἐσωτερικὸν ἄνθρωπον
τῆς καρδίας, ποὺ ἔχει τὸν ἄφθαρτον
καὶ ἀνεκτίμητον στολισμὸν τοῦ
πράου καὶ εἰρηνικοῦ καὶ ἡσύχου
πνεύματος, ποὺ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ
ἔχει μεγάλην ἀξίαν καὶ πολυτέλειαν.
|
4
Ἀλλ’ ἂς ἔχουν στόλισμα τὸν κρυπτὸν
καὶ ἀφανῆ εἰς τὰ σωματικὰ
μάτια ἐσωτερικὸν τῆς καρδίας ἄνθρωπον,
ποὺ ἔχει ὡς κόσμημα τὸν ἄφθαρτον
στολισμὸν τοῦ πράου καὶ ὑπομονητικοῦ
καὶ ἡσύχου πνεύματος, τὸ ὁποῖον
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἔχει μεγάλην ἀξίαν
καὶ εἶναι πολυτελές. |
5
Οὕτω γάρ ποτε καὶ αἱ ἅγιαι γυναῖκες
αἱ ἐλπίζουσαι ἐπὶ τὸν
Θεὸν ἐκόσμουν ἑαυτάς, ὑποτασσόμεναι
τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν,
|
5
Διότι ἔτσι καὶ ἄλλοτε εἰς τὴν
Παλαιὰν Διαθήκην αἱ ἅγιαι γυναῖκες,
ποὺ εἶχαν τὴν ἐλπίδα καὶ
τὴν πίστιν των εἰς τὸν Θεόν,
ἐστόλιζαν τὸν εὐατόν τους, ὑποτασσόμεναι,
εἰς τοὺς ἄνδρας των.
|
5
Αὐτὸν τὸν πνευματικὸν στολισμὸν
ἂς ἔχουν καὶ ἂς ἐπιδιώκουν
αἱ Χριστιανοὶ σύζυγοι. Διότι ἔτσι καὶ
ἄλλοτε κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς
Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ αἱ ἅγιαι γυναῖκες,
ποὺ ἤλπιζον εἰς τὸν Θεόν καὶ
εἰς τὰς ὑποσχέσεις του, ἐστόλιζαν
τὸν ἑαυτόν τους ὑποτασσόμεναι εἰς
τοὺς ἄνδρας των. |
6
ὡς Σάρρα ὑπήκουσε τῷ Ἀβραάμ,
κύριον αὐτὸν καλοῦσα· ἧς
ἐγενήθητε τέκνα· - ἀγαθοποιοῦσαι
καὶ μὴ φοβούμεναι μηδεμίαν πτόησιν.
|
6
Ὅπως καὶ ἡ Σάρρα ἐδείκνυεν
ὑπακοὴν εἰς τὸν Ἀβραάμ,
καλοῦσα αὐτὸν μὲ σεβασμὸν καὶ
ταπείνωσιν <κύριον>. Αὐτῆς δὲ
τῆς Σάρρας ἐγίνατε καὶ σεῖς
πνευματικαὶ θυγατέρες μὲ τὸ νὰ
πράττετε τὸ ἀγαθὸν χωρὶς νὰ
φοβῆσθε, μήπως τυχὸν ἀγανακτήσουν
ἐναντίον σας οἱ σύζυγοί σας.
|
6
Ὅπως καὶ ἡ Σάρρα ἔδειξεν ὑπακοὴν
εἰς τὸν Ἀβραὰμ καὶ τὸν
ἐκάλει ἐκ σεβασμοῦ κύριόν της. Ταύτης
τῆς Σάρρας ἐγίνατε πνευματικαὶ θυγατέρες
μὲ τὸ νὰ ἀγαθοεργῆτε καὶ
νὰ ἀπομακρύνετε ἀπὸ τὰς καρδίας
σας κάθε φόβον καὶ ἀνησυχίαν διὰ τὴν
ὑγείαν καὶ τὴν ζωὴν τοῦ συζύγου
σας καὶ τῶν παιδιῶν σας καὶ γενικῶς
διὰ τὴν οἰκογένείαν σας ἐμπιστευόμεναι
τὰ πάντα εἰς τὴν θείαν πρόνοιαν.
|
7
Οἱ ἄνδρες ὁμοίως συνοικοῦντες
κατὰ γνῶσιν, ὡς ἀσθενεστέρῳ
σκεύει τῷ γυναικείῳ ἀπονέμοντες
τιμήν, ὡς καὶ συγκληρονόμοι χάριτος
ζωῆς, εἰς τὸ μὴ ἐγκόπτεσθαι
τὰς προσευχὰς ὑμῶν.
|
7
Οἱ ἄνδρες ἐπίσης νὰ συνοικῆτε
καὶ νὰ συζῆτε ὡς φρόνιμοι καὶ
συνετοὶ μὲ τὰς συζύγους σας, νὰ
ἀποφεύγετε κάθε τραχύτητα καὶ
σκληρὰν συμπεριφοράν, νὰ ἀποδίδετε
τὴν πρέπουσαν τιμὴν εἰς τὰς
συζήγους σας καὶ νὰ μὴ λησμονῆτε,
ὅτι ἡ γυναῖκα εἶναι σκεῦος ἀσθενέστερον,
δὲν ἔχει μεγάλην ψυχικὴν ἀντοχὴν
καὶ εὔκολα θίγεται καὶ θλίβεται.
Ἄλλωστε καὶ αἱ σύζυγοί σας εἶναι
μαζῆ μὲ σᾶς κληρονόμοι τῆς ἰδίας
χάριτος καὶ αἰωνίας ζωῆς. Ἔτσι
δὲ θὰ προλαμβάνεται κάθε δυσαρμονία
καὶ δὲν θὰ παρεμποδίζωνται αἱ
κοιναὶ προσευχαί σας. |
7
Οἱ ἄνδρες ὁμοίως νὰ συγκατοικῆτε
καὶ νὰ συζῆτε φρόνιμα καὶ συνετὰ
μὲ τὰς γυναῖκας σας. Ἡ φρόνησις δὲ
καὶ ἡ σύνεσις ἀπαιτεῖ νὰ ἀποφεύγετε
κάθε βιαιότητα καὶ νὰ δεικνύετε ἀνοχήν,
ἔτσι δὲ νὰ ἀπονέμετε τιμὴν πρὸς
τὰς συζύγους σας, καὶ νὰ μὴ
ξεχάνετε, ὅτι ἡ γυνὴ εἶναι σκεῦος
ἀσθενέστερον καὶ πολὺ εὔκολα πληγώνεται
καὶ μικροψυχεῖ καὶ ἀπελπίζεται. Πρέπει
δὲ νὰ φέρεσθε ἔτσι, διότι αἱ σύζυγοί
σας εἶναι καὶ συγκληρονόμοι τῆς αἰωνίου
ζωῆς, τὴν ὁποίαν ὡς χάριν μᾶς
ἔδωκεν ὁ Θεός, ἀλλὰ καὶ διότι
πρέπει νὰ προλαμβάνεται κάθε ψυχρότης μεταξύ σας,
διὰ νὰ μὴ παρεμποδίζονται αἱ κοιναὶ
συμπροσευχαί σας. |
8
Τὸ δὲ τέλος πάντες ὁμόφρονες,
συμπαθεῖς, φιλάδελφοι, εὔσπλαγνοι, φιλόφρονες,
|
8
Ἐν τέλει δὲ σᾶς συμβουλεύω καὶ
σᾶς προτρέπω νὰ ἔχετε ὅλοι τὸ
ἴδιο φρόνημα τοῦ Θεοῦ, νὰ εἶσθε
συμπαθεῖς διὰ τοὺς ἄλλους καὶ
συμμέτοχοι εἰς τὴν θλῖψιν καὶ
τὴν χαρὰν τῶν ἀδελφῶν σας. Νὰ
ἀγαπᾶτε μὲ ἀδελφικὴν ἀγάπην
τοὺς Χριστιανούς, νὰ ἔχετε εὐαίσθητον
καὶ εὔσπλαγχνον τὴν καρδίαν, νὰ
εἶσθε προσηνεῖς καὶ εὐγενεῖς
μεταξύ σας. |
8
Τελικῶς δὲ σᾶς προτρέπω νὰ ἔχετε
ὅλοι τὰ αὐτὰ φρονήματα πίστεως καὶ
ἐλπίδος· νὰ συμπαθῆτε καὶ νὰ
συμμετέχετε εἰς τὰς λύπας καὶ τὰς
χαρὰς τῶν ἀδελφῶν σᾶς· νὰ
ἀγαπᾶτε σὰν ἀδελφοὺς τοὺς
πλησίον σας Χριστιανούς· νὰ ἔχετε πονετικὴν
καὶ τρυφερὰν καρδίαν, νὰ εἶσθε περιποιητικοὶ
καὶ εὐγενεῖς. |
9
μὴ ἀποδιδόντες κακὸν ἀντὶ
κακοῦ ἢ λοιδορίαν ἀντὶ λοιδορίας,
τοὐναντίον δὲ εὐλογοῦντες, εἰδότες
ὅτι εἰς τοῦτο ἐκλήθητε, ἵνα
εὐλογίαν κληρονομήσητε. |
9
Νὰ μὴ ἀνταποδίδετε κακὸν ἀντὶ
κακοῦ ἢ ὕβριν καὶ χλευασμὸν
ἀντὶ ὕβρεως καὶ χλευασμοῦ. Τοὐναντίον
δὲ νὰ προσεύχεσθε δι' αὐτοὺς
ποὺ σᾶς ἀδικοῦν καὶ νὰ
τοὺς εὐκλογῆτε, γνωρίζοντες καλά,
ὅτι δι' αὐτὸ ἔχετε κληθῆ ἀπὸ
τὸν Θεόν, διὰ νὰ κληρονομήσετε
δηλαδὴ εὐλογίαν καὶ ὄχι κατᾶραν.
Δι' αὐτὸ καὶ πρέπει νὰ εἶσθε
ἄνθρωποι τῆς εὐλογίας.
|
9
Νὰ μὴ ἀνταποδίδετε κακὸν ἀντὶ
κακοῦ ἢ ὕβριν καὶ περιπαιγμὸν
ἀντὶ ὕβρεως· τουναντίον δὲ νὰ
εὔχεσθε ἀγαθὰ εἰς τὸν Θεόν δι’
ἐκείνους, ποὺ σᾶς ἀδικοῦν καὶ
νὰ εὐλογῆτε αὐτούς, γνωρίζοντες ὅτι
δι’ αὐτὸ ἐκλήθητε ἀπὸ τὸν
Θεόν, διὰ νὰ κληρονομήσετε εὐλογίαν καὶ
ὄχι κατάραν. Πῶς λοιπὸν σεῖς
θὰ καταρασθῆτε τοὺς ἄλλους, ἀφοῦ
καὶ ὁ Θεὸς σᾶς δὲν σᾶς
καταρᾶται; |
10
Ὁ γὰρ θέλων ζωὴν ἀγαπᾶν
καὶ ἰδεῖν ἡμέρας ἀγαθὰς
παυσάτω τὴν γλῶσσαν αὐτοῦ ἀπὸ
κακοῦ καὶ χείλη αὐτοῦ τοῦ
μὴ λαλῆσαι δόλον,
|
10
Νὰ εἶσθε ἄγρυπνοι καὶ νὰ ἐλέγχετε
αὐτὰ ποὺ λέτε· διότι ἡ
Γραφὴ λέγει· <αὐτός ποὺ
θέλει νὰ ἀπολαμβάνῃ ζωὴν
εἰρηνικὴν καὶ ἄνετον καὶ νὰ
ἴδῃ ἡμέρας καλάς, ἂς παύσῃ
τὴν γλῶσσαν του ἀπὸ τὰ κακὰ
λόγια καὶ τὰ χείλη του νὰ μὴ
λαλήσουν ποτὲ δολιότητα, ψέμα καὶ
ἀπάτην. |
10
Προσέχετε πολὺ εἰς τὰς παρεκτροπὰς
αὐτὰς τῆς γλώσσης. Διότι καθὼς λέγει
ἡ Γραφή, ἐκεῖνος, ποὺ θέλει νὰ
ἀπολαμβάνῃ ζωὴν ἀκούραστον,
ἄνετον καὶ εἰρηνικὴν καὶ νὰ
ἴδῃ ἡμέρας καλὰς καὶ εὐτυχισμένας,
ἂς παύσῃ τὴν γλῶσσαν του ἀπὸ
τὸ κακὸν καὶ ἂς προσέχῃ
τὰ χείλη του, ὥστε νὰ μὴ λαλήσουν
ψεῦδος καὶ ἀπάτην. |
11
ἐκκλινάτω ἀπὸ κακοῦ καὶ
ποιησάτω ἀγαθόν, ζητησάτω εἰρήνην
καὶ διωξάτω αὐτήν·
|
11
Ἂς ἀλλάξῃ δρόμον καὶ ἂς
φύγῃ ἀπὸ τὸ κακόν, ἂς
πραγματοποιῇ κάθε ἀγαθὸν ἔργον,
ἂς ζητήσῃ ἀπὸ τὸν Θεὸν
εἰρήνην καὶ ἂς τὴν ἐπιδιώξῃ
πρὸς κάθε ἄνθρωπον. |
11
Ἂς ἀπομακρυνθῇ οὗτος ἀπὸ
κάθε κακὸν καὶ ἂς κάμῃ τὸ ἀγαθόν,
ἂς ζητήσῃ εἰρήνην καὶ ἂς ἐπιδιώξῃ
αὐτήν. |
12
ὅτι ὀφθαλμοὶ Κυρίου ἐπὶ
δικαίους καὶ ὦτα αὐτοῦ εἰς
δέησιν αὐτῶν, πρόσωπον δὲ Κυρίου
ἐπὶ ποιοῦντας κακά.
|
12
Διότι οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Κυρίου
εἶναι ἐστραμμένοι μὲ στοργὴν
καὶ τρυφερότητα ἐπάνω εἰς τοὺς
δικαίους καὶ τὰ αὐτιά του ἀνοικτὰ
καὶ ἕτοιμα νὰ ἀκούσουν τὴν
προσευχήν των. Ἐξ ἀντιθέτου, ὠργισμένον
τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου, ἔχει
στραφῆ ἐναντίον ἐκείνων, οἱ
ὁποῖοι διαπράττουν πονηρίας>.
|
12
Διότι τὰ μάτια τοῦ Κυρίου ἔχουν ριφθῆ
γεμᾶτα στοργὴν ἐπὶ τῶν δικαίων
καὶ τὰ αὐτιά του εἶναι ἀνοικτὰ
διὰ νὰ ἀκούσουν τὴν δέησίν
των, τὸ πρόσωπον δὲ τοῦ Κυρίου ὠργισμένον
καὶ ἀπειλητικὸν ἔχει στραφῇ
ἐπὶ ἐκείνων, ποὺ κάμνουν τὸ
κακόν. |
13
Καὶ τίς ὁ κακώσων ὑμᾶς,
ἐὰν τοῦ ἀγαθοῦ μιμηταὶ
γένησθε; |
13
Καὶ ἀφοῦ ὁ Θεὸς παρακολουθεῖ
μὲ στοργὴν τοὺς δικαίους καὶ
φροντίζει δι' αὐτούς, ποιὸς εἶναι
δυνατὸν ποτὲ νὰ σᾶς βλάψῃ
καὶ νὰ σᾶς κάμῃ κακόν,
ἐὰν γίνετε μιμηταὶ καὶ ζηλωταὶ
τοῦ ἀγαθοῦ; |
13
Καὶ ἀφοῦ ὁ Θεὸς ἐπιβλέπει
τοὺς δικαίους, ἕτοιμος νὰ ἀκούσῃ
τὰς δεήσεις των, ποῖος θὰ ἠμπορέσῃ
νὰ σᾶς κάμῃ κακὸν καὶ νὰ
σᾶς ἐπιφέρῃ πραγματικὴν βλάβην, ἐὰν
γίνετε μιμηταὶ καὶ ἀκόλουθοι τοῦ
ἀγαθοῦ; |
14
Ἀλλ' εἰ καὶ πάσχοιτε διὰ δικαιοσύνην,
μακάριοι. Τὸν δὲ φόβον αὐτῶν
μὴ φοβηθῆτε μηδὲ ταραχθῆτε,
|
14
Ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἀκόμη
πάσχετε καὶ ὑποφέρετε διὰ τὴν
ἀρετὴν καὶ τὴν πίστιν σας, εἶσθε
μακάριοι, <διότι ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει
αὐτὴν τὴν δοκιμασίαν πρὸς τὸ
καλόν σας. Δι' αὐτὸ καὶ τὸν
φόβον, μὲ τὸν ὁποῖον ζητοῦν
νὰ σᾶς πτοήσουν οἱ διῶκται σας,
μὴ τὸν φοβηθῆτε καὶ μὴ ἀφήσετε
τὸν εὐατόν σας νὰ καταληφθῇ
οὔτε καὶ ἀπὸ τὴν μικροτέραν
ταραχήν>. |
14
Ἀλλὰ καὶ ἂν ἐπιτρέψῃ
ὁ Θεὸς νὰ πάσχετε διὰ τὴν ἀρετὴν
καὶ τὴν ἀλήθειαν, εἶσθε μακάριοι,
διότι αὐτὸ θὰ ἐπαυξήσῃ
τὴν ἐν τῷ μέλλοντι εὐτυχίαν σας. Τὸν
δὲ φόβον, μὲ τὸν ὁποῖον ζητοῦν
οἱ ἄπιστοι νὰ σᾶς πτοήσουν, μὴ
φοβηθῆτε καὶ μὴ δοκιμάσετε τὴν ἐλαχίστην
ταραχὴν ἀπὸ αὐτόν.
|
15
Κύριον δὲ τὸν Θεὸν ἁγιάσατε
ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, ἕτοιμοι
δὲ ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν
παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑμᾶς
λόγον περὶ τῆς ἐν ὑμῖν
ἐλπίδος μετὰ πραΰτητος καὶ φόβου,
|
15
Τὸν Κύριον δὲ καὶ Θεὸν δοξάσατε
καὶ λατρεύσατέ τον ὡς ἅγιον
μέσα στὶς καρδιές σας. Νὰ εἶσθε
δὲ πάντοτε ἕτοιμοι, διὰ νὰ
ἀπολογῆσθε ὑπὲρ τῆς ἀληθείας
εἰς καθένα, ποὺ σᾶς ζητεῖ ἀπόδειξιν
δι' αὐτά, ποὺ πιστεύετε καὶ
ἐλπίζετε νὰ ἀπολαύσετε ἐκ
μέρους τοῦ Θεοῦ, χωρὶς νὰ φανατίζεσθε
καὶ νὰ ἐξάπτεσθε. (Ὁ φανατισμὸς
καὶ ἡ ὀργὴ ἐκθέτει εἰς
τὰ μάτια τῶν ἐχθρῶν τῆς
πίστεως καὶ σᾶς τοὺς ἰδίους
καὶ τὴν ἀλήθειαν τοῦ Εὐαγγελίου).
|
15
Τὸν Κύριον δέ, ποὺ εἶναι ὁ μόνος Θεός,
δοξάσατε καὶ σεβασθῆτε καὶ λατρεύσατέ
τον ὡς ἅγιον μέσα εἰς τὰ βάθη τῶν
καρδιῶν σας. Νὰ εἶσθε δὲ πάντοτε ἕτοιμοι
διὰ νὰ ἀπολογηθῆτε καὶ ὑπερασπίσετε
τὴν ἀλήθειαν τοῦ εὐαγγελίου εἰς
καθένα, ποὺ σᾶς ζητῶ λόγον καὶ ἀπόδειξιν
δι’ αὐτά, ποὺ ἐλπίζετε νὰ ἀπολαύσετε
εἰς τὸ μέλλον καὶ διὰ τὰ ὁποῖα
μᾶς περιγελοῦν οἱ ἄπιστοι. Νὰ
ἀπολογηθῆτε δὲ χωρὶς ἐξάψεις
ἢ φανατισμόν, ἀλλὰ μὲ πραότητα καὶ
μὲ φόβον Θεοῦ. |
16
συνείδησιν ἔχοντες ἀγαθήν, ἵνα
ἐν ᾧ καταλαλοῦσιν ὑμῶν ὡς
κακοποιῶν, καταισχυνθῶσιν οἱ ἐπηρεάζοντες
ὑμῶν τὴν ἀγαθὴν ἐν Χριστῷ
ἀναστροφήν. |
16
Προσπαθεῖτε καὶ προσέχετε πάντοτε
νὰ ἔχετε καλὴν μαρτυρίαν τῆς
συνειδήσεώς σας, ὅτι φέρεσθε ὅπως
ὁ Θεὸς θέλει, ὥστε ἐνῶ
σᾶς κατηγοροῦν ὡς κακοποιούς, νὰ
ἐντροπιασθοῦν αὐτοί, ποὺ προσπαθοῦν
νὰ διαβάλλουν καὶ νὰ προσβάλλουν
τὴν ἀγαθὴν καὶ ἐνάρετον
ἐν Χριστῷ συμπεριφοράν σας μέσα εἰς
τὴν κοινωνίαν. |
16
Φροντίζετε δὲ νὰ ἔχετε ἀγαθὴν
τὴν μαρτυρίαν τῆς συνειδήσεώς σας, ὅτι
δηλαδὴ ἐτηρήσατε ἀκριβῶς τὸν
νόμον τοῦ Θεοῦ, ὥστε δι’ ὅσα σᾶς
κατηγοροῦν ὡς κακοποιούς, νὰ ἐντροπιασθοῦν
οἱ ψευδῶς κατηγοροῦντες τὴν συμπεριφοράν
σας, τὴν ὁποίαν καθιστᾷ ἀγαθὴν
καὶ ἐνάρετον ἡ ἕνωσις καὶ κοινωνία
σας μετὰ τοῦ Χριστοῦ.
|
17
Κρεῖττον γὰρ ἀγαθοποιοῦντας, εἰ
θέλοι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, πάσχειν
ἢ κακοποιοῦντας. |
17
Διότι εἶναι προτιμότερον καὶ καλύτερον
νὰ πάσχετε καὶ νὰ ὑποφέρετε,
ἐὰν ὁ Θεὸς τὸ ἐπιτρέπῃ,
ἐνῶ πράττετε τὸ ἀγαθόν,
παρὰ νὰ πάσχετε, ὅταν ἐργάζεσθε
τὸ κακόν. |
17
Ἐν πάσῃ περιπτώσει δὲ πρέπει σεῖς
νὰ ἔχετε ἀγαθὴν τὴν μαρτυρίαν
τῆς συνειδήσεώς σας. Διότι ἐὰν εἶναι
θέλημα τοῦ Θεοῦ νὰ πάσχετε καὶ ἐὰν
ἐπιτρέπῃ ὁ Θεὸς θλίψεις, εἶναι
προτιμότερον νὰ πάσχῃ κανεὶς ὅταν
ἐργάζεται τὸ ἀγαθόν, παρὰ νὰ
πάσχῃ ὅταν ἐργάζεται τὸ κακόν.
|
18
Ὅτι καὶ Χριστὸς ἅπαξ περὶ ἁμαρτιῶν
ἔπαθε, δίκαιος ὑπὲρ ἀδίκων,
ἵνα ἡμᾶς προσαγάγῃ τῷ
Θεῷ, θανατωθεὶς μὲν σαρκί, ζωοποιηθεὶς
δὲ πνεύματι·
|
18
Διότι καὶ ὁ Χριστὸς μιὰ φορὰ
ἔπαθεν ἐπάνω εἰς τὸν σταυρὸν
διὰ τὴν ἐξάλειψιν τῶν ἁμαρτιῶν
μας, ὁ ἀναμάρτητος καὶ ὁ ἅγιος,
δι' ἡμᾶς τοὺς ἀδίκους καὶ
ἁμαρτωλούς, μὲ τὸν σκοπὸν νὰ
μᾶς ὁδηγήσῃ καὶ μᾶς συμφιλιώσῃ
μὲ τὸν Θεόν, θανατωθεὶς μὲν
κατὰ τὸ σῶμα ἐπάνω εἰς
τὸν σταυρόν, ζωοποιηθεὶς δὲ διὰ
τοῦ Πνεύματος τῆς θεότητος.
|
18
Διότι καὶ αὐτὸς ὁ Χριστὸς μιὰ
φορὰ γιὰ πάντα ἔπαθεν ἐπὶ τοῦ
σταυροῦ διὰ τὰς ἁμαρτίας μας, ὁ
δίκαιος καὶ ἀναμάρτητος δι’ ἠμᾶς τοὺς
ἀδίκους καὶ ἁμαρτωλούς, διὰ νὰ
μᾶς πλησιάσῃ καὶ μᾶς συμφιλίωσῃ
πρὸς τὸν Θεόν. Καὶ ἐθανατώθη μὲν
κατὰ τὴν σάρκα, διὰ τοῦ θανάτου ὅμως
τούτου ἐνίκησε τὴν ἁμαρτίαν καὶ προσέλαβε
νέας ζωοποιοὺς δυνάμεις κατὰ τὴν ψυχήν.
|
19
ἐν ᾧ καὶ τοῖς ἐν φυλακῇ
πνεύμασι πορευθεὶς ἐκήρυξεν,
|
19
Μὲ τὴν ψυχὴν δὲ ἠνωμένην
μαζῆ μὲ τὴν θεότητα ἐπῆγεν
ἀμέσως μετὰ τὸν σταυρικόν του
θάνατον εἰς τὰς ψυχάς, ποὺ ἐκρατοῦντο
μέσα εἰς τὸν Ἅδην, καὶ ἐκήρυξε
τὸ Εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας.
|
19
Μὲ τὴν ψυχήν του δὲ γεμάτην ἀπὸ
ζωοποιὸν δύναμιν ἀνεξάντλητον ἐπορεύθη εὐθὺς
μετὰ τὸν θάνατόν του εἰς τὰς ψυχάς,
ποὺ ἐτηροῦντο εἰς τὴν φυλακὴν
τοῦ Ἅδου, καὶ ἐκήρυξεν εἰς αὐτὰς
τὸ Εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας.
|
20
ἀπειθήσασί ποτε, ὅτε ἀπεξεδέχετο
ἡ τοῦ Θεοῦ μακροθυμία ἐν ἡμέραις
Νῶε κατασκευαζομένης κιβωτοῦ, εἰς
ἣν ὀλίγαι, τουτ' ἔστιν ὀκτὼ
ψυχαί, διεσώθησαν δι' ὕδατος.
|
20
Αὐτὰ δὲ τὰ πνεύματα εἶχαν
ἀπειθήσει κάποτε, ὅταν ἡ μακροθυμία
τοῦ Θεοῦ τὰ ἐπερίμενε νὰ
μετανοήσουν καὶ ἐπιστρέψουν εἰς
τὸν δρόμον τῆς ἀρετῆς, κατὰ
τὰς ἡμέρας τοῦ Νῶε, ὁπότε
κατεσκευάζετο ἡ κιβωτός, εἰς τὴν
ὁποίαν ὀλίγαι μόνον ψυχαί,
διὰ τὴν ἀκρίβειαν ὀκτὼ
μόνον, ἐσώθησαν ἀπὸ τὸν
κατακλυσμὸν τοῦ ὕδατος.
|
20
Τὰ πνεύματα ταῦτα ἠπείθησαν κάποτε, ὅταν
ἡ μακροθυμία τοῦ Θεοῦ τὰ ἐπερίμενεν
ἐπὶ χρόνον μακρόν, μήπως μετανοήσουν καὶ
πιστεύσουν, κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Νῶε,
ὅτε κατεσκευάζετο ἡ κιβωτός, εἰς τὴν
ὁποίαν ἀπὸ τόσον πλῆθος μόνον ὀλίγαι,
δηλαδὴ ὀκτὼ ψυχαί, διεσώθησαν ἀπὸ
τὸ νερὸ τοῦ κατακλυσμοῦ.
|
21
Ὃ ἀντίτυπον νῦν καὶ ἡμᾶς
σῴζει βάπτισμα, οὐ σαρκὸς ἀπόθεσις
ρύπου, ἀλλὰ συνειδήσεως ἀγαθῆς
ἐπερώτημα εἰς Θεόν, δι' ἀναστάσεως
Ἰησοῦ Χριστοῦ,
|
21
Αὐτὸ δὲ τὸ γεγονός, τῆς
σωτηρίας δηλαδὴ ὀκτὼ ψυχῶν μέσα
εἰς τὴν κιβωτόν, εἶναι προεικόνισμα
τώρα τοῦ ἁγίου βαπτίσματος,
κατὰ τὸ ὁποῖον, διὰ τοῦ
νεροῦ τῆς κολυμβήθρας, σωζόμεθα ἡμεῖς
οἱ Χριστιανοί. Τὸ ἰδικόν μας
βάπτισμα δὲν εἶναι ἁπλῶς καθαρισμὸς
τοῦ σώματος καὶ ἀπόρριψις τοῦ
ρύπου, ἀλλ' ὁλόθερμος προσευχὴ
πρὸς τὸν Θεὸν νὰ μᾶς δώσῃ
ἀγαθὴν καὶ ἀκατάγνωστον συνείδησιν,
διὰ τῆς ἀναστάσεως τοῦ Ἰησοῦ
Χριστοῦ. |
21
Τὸ ὁποῖον ὕδωρ καὶ ἡμᾶς
σώζει τώρα μὲ τὸ βάπτισμα, εἰς τὸ
ὁποῖον εὑρίσκει τὴν ἐπαλήθευσιν
καὶ πραγματοποίησίν του ὁ παλαιὸς ἐκεῖνος
τύπος, ὅπου ἡ διὰ τῆς κιβωτοῦ
σωτηρία προεικόνιζε τὴν διὰ τῆς κολυμβήθρας
καὶ τοῦ βαπτίσματος σωτηρίαν. Εἶναι δὲ
τὸ βάπτισμα ὄχι ἁπλῶς καθαρισμὸς
καὶ ἀπόπλυσις τῆς ἀκαθαρσίας
τῆς σαρκός, ἀλλὰ θερμὴ αἴτησις
πρὸς τὸν Θεόν νὰ μᾶς δώσῃ συνείδησιν
ἀγαθήν, ἐλευθέραν ἀπὸ κάθε τύψιν.
Μᾶς σωζει δὲ τὸ βάπτισμα δυνάμει τῆς
ἀναστάσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,
|
22
ὄς ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ
πορευθεὶς εἰς οὐρανόν, ὑποταγέντων
αὐτῷ ἀγγέλων καὶ ἐξουσιῶν
καὶ δυνάμεων. |
22
Αὐτὸς δὲ ὁ Χριστὸς ὑπάρχει
τώρα εἰς τὰ δεξιὰ τοῦ Θεοῦ,
πορευθεὶς εἰς τὸν οὐρανὸν διὰ
τῆς ἐνδόξου ἀναλήψεώς
του, ὅπου καὶ ὑπετάχθησαν εἰς
αὐτὸν τὰ ἀγγελικὰ τάγματα,
οἱ ἄγγελοι, αἱ ἐξουσίαι καὶ
αἱ δυνάμεις. |
22
ὁ ὁποῖος κάθεται τώρα εἰς τὰ
δεξιὰ τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ ἐπῆγε
διὰ τῆς ἀναλήψεώς του εἰς τὸν
οὐρανὸν καὶ ὑπετάχθησαν εἰς
αὐτὸν τὰ διάφορα ἀγγελικὰ τάγματα,
δηλαδὴ ἄγγελοι καὶ αἱ ἐξουσίαι
καὶ αἱ δυνάμεις. |