Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
κουσαν
δὲ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ
ἀδελφοὶ οἱ ὄντες κατὰ τὴν
Ἰουδαίαν ὅτι καὶ τὰ ἔθνη
ἐδέξαντο τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ.
|
πληροφορήθησαν
δὲ οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ
ἀδελφοί, ποὺ ἦσαν εἰς τὴν
περιοχὴν τῆς Ἰουδαίας, ὅτι καὶ
οἱ ἐθνικοὶ ἐδέχθησαν τὸν
λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ ἐβαπτίσθησαν.
|
κουσαν
δὲ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοί,
ποὺ ἔμεναν εἱς τὰ διάφορα μέρη τῆς
Ἰουδαίας, ὅτι καὶ οἱ ἐθνικοὶ
ἐδέχθησαν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ
ἐβαπτίσθησαν, χωρὶς προηγουμένως νὰ περιτμηθοῦν.
|
2
Καὶ ὅτε ἀνέβη Πέτρος εἰς
Ἱεροσόλυμα, διεκρίνοντο πρὸς αὐτὸν
οἱ ἐκ περιτομῆς
|
2
Καὶ ὅταν ἐνέβηκε ὁ Πέτρος
εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, οἱ ἐκ
περιτομῆς Χριστιανοὶ τὸν ἀπέφευγαν
|
2
Καὶ ὅταν ἀνέβη ὁ Πέτρος εἰς
Ἱεροσόλυμα, ἐδείκνυαν πρὸς αὐτὸν
ψυχρότητα καὶ τὸν ἀπέφευγαν οἱ ἐξ
Ἰουδαίων Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι, πρὶν
βαπτισθοῦν καὶ γνωρίσουν τὸν Χριστόν, εἶχον
λάβει περιτομήν, ἐθεώρουν δὲ καὶ τώρα ὡς
ἀναγκαίαν τὴν τήρησιν τῶν τυπικῶν
διατάξεων τοῦ νόμου. |
3
λέγοντες ὅτι πρὸς ἄνδρας ἀκροβυστίαν
ἔχοντας εἰσῆλθες καὶ συνέφαγες
αὐτοῖς. |
3
καὶ τοῦ ἀπηύθηναν παρατηρήσεις
λέγοντες ὅτι· <Εἰσῆλθες εἰς
τὸ σπίτι ἀνθρώπων, ποὺ δὲν
εἶχαν περιτμηθῆ, καὶ ἔφαγες μαζῆ
των, χωρὶς νὰ λάβῃς ὑπ' ὄψιν
σου τὰς ἀπαγορεύσεις τοῦ μωσαϊκοῦ
νόμου>. |
3
Καὶ ἔλεγον πρὸς τὸν Πέτρον, ὅτι
ἐμβῆκες εἰς τὸ σπίτι ἀνθρώπων,
ποὺ δὲν εἶχον λάβει ποτὲ περιτομήν,
καὶ ἔφαγες μαζὶ μὲ αὐτούς, χωρὶς
νὰ προσέξῃς, ἐὰν τὰ φαγητὰ
ἦσαν καθαρὰ καὶ παρεσκευάσθησαν, ὅπως
ἀπαιτοῦν αἱ περὶ καθαρότητος διατάξεις
καὶ παραδόσεις. |
4
Ἀρξάμενος δὲ ὁ Πέτρος ἐξετίθετο
αὐτοῖς καθεξῆς λέγων·
|
4
῎Ηρχισε τότε ὁ Πέτρος νὰ ἐκθέτῃ
μὲ τὴν σειρὰν τὰ γεγονότα λέγων·
|
4
Ἤρχισε δὲ ὁ Πέτρος νὰ ἐκθέτῃ
τὰ γεγονότα κατὰ σειρὰν καὶ ἔλεγεν·
|
5
ἐγὼ ἤμην ἐν πόλει Ἰόππῃ
προσευχόμενος, καὶ εἶδον ἐν ἐκστάσει
ὅραμα, καταβαῖνον σκεῦός τι ὡς
ὀθόνῃ μεγάλην τέσσαρσιν ἀρχαῖς
καθιεμένην ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ
ᾖλθεν ἄχρις ἐμοῦ·
|
5
<Ἐγὼ προσηυχόμην εἰς τὴν
Ἰόππην καὶ εἰς στιγμὴν ἐκστάσεως
εἶδα ἕνα ὅραμα· εἶδα, δηλαδή,
ἕνα σκεῦος, σὰν μεγάλο σινδόνι,
νὰ κρατῆται ἀπὸ τέσσερα ἄκρα
καὶ νὰ κατεβαίνῃ σιγά-σιγὰ
ἀπὸ τὸν οὐρανόν, ἕως ὅτου
ἦλθε ἐκεῖ, ποὺ ἤμουν ἐγώ.
|
5
Ἐγὼ προσηυχόμην εἰς τὴν πόλιν τῆς
Ἰόππης, καὶ ἔπεσα εἰς ἔκστασιν
καὶ εἶδα, ὅχι πλέον μὲ τὰς αἰσθήσεις
τοῦ σώματος, θεῖον ὅραμα· εἶδα
δηλαδὴ ἕνα ἀγγεῖον, σὰν σινδόνην
μεγάλην, νὰ κρατῆται ἀπὸ τὰ
τέσσαρα ἄκρα της καὶ νὰ ρίπτεται κάτω σιγὰ
σιγὰ ἀπὸ τὸν οὐρανὸν καὶ
ἦλθεν ἕως ἐκεῖ ποὺ ἤμουν
ἐγώ. |
6
εἰς ἣν ἀτενίσας κατενόουν, καὶ
εἶδον τὰ τετράποδα τῆς γῆς καὶ
τὰ θηρία καὶ τὰ ἐρπετὰ
καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ.
|
6
Εἰς αὐτὸ τὸ σινδόνι, ἀφοῦ
ἐκύτταξα μὲ προσοχήν, ἀντελήφθην
πολὺ καλὰ καὶ ὁλοκάθαρα εἶδα
τὰ τετράποδα τῆς γῆς καὶ τὰ
θηρία καὶ τὰ ἐρπετὰ καὶ
τὰ πτηνὰ τοῦ οὐρανοῦ.
|
6
Εἰς τὴν σινδόνην αὐτὴν ἔρριψα
προσεκτικὰ τὸ βλέμμα μου καὶ διέκρινα καθαρά,
καὶ εἶδον τὰ τετράποδα τῆς γῆς
καὶ τὰ θηρία καὶ τὰ ἑρπετὰ
καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ.
|
7
Ἤκουσα δὲ φωνῆς λεγούσης μοι·
ἀναστάς, Πέτρε, θῦσον καὶ φάγε.
|
7
Ἤκουσα δὲ φωνήν, ἡ ὁποία
μοῦ ἔλεγε· <Πέτρε, σήκω, σφάξε
καὶ φάγε>. |
7
Ἤκουσα δὲ φωνήν, ἡ ὁποία μου ἔλεγε·
Πέτρε· σήκω, σφάξε καὶ φάγε.
|
8
Εἶπον δέ· μηδαμῶς, Κύριε·
ὅτι πᾶν κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον
οὐδέποτε εἰσῆλθεν εἰς τὸ
στόμα μου. |
8
Ἐγὼ δὲ εἶπα· <κατὰ κανένα
τρόπον, Κύριε, δὲν θὰ κάμω ἐγὼ
αὐτό· διότι ποτὲ δὲν ἐμπῆκε
εἰς τὸ στόμα μου κάτι μολυσμένον
ἢ ἀκάθαρτον>. |
8
Ἐγὼ δὲ εἶπα· Μὲ κανένα
τρόπον, Κύριε, δὲν θὰ σφάξω, οὔτε θὰ
φάγω ποτὲ ἀπὸ τὰ ζῶα αὐτά.
Διότι δὲν ἔβαλα ποτὲ εἰς τὸ
στόμα μου ὁποιονδήποτε μολυσμένον ἢ ἀκάθαρτον
φαγητόν. |
9
Ἀπεκρίθη δέ μοι φωνὴ ἐκ δευτέρου
ἐκ τοῦ οὐρανοῦ· ἃ ὁ
Θεὸς ἐκαθάρισε σὺ μὴ κοίνου.
|
9
Μοῦ ἀπήντησε δὲ διὰ δευτέραν
φορὰν ἡ φωνὴ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ·
<Αὐτά, ποὺ Θεὸς ἐκαθάρισε,
σὺ μὴ τὰ θεωρεῖς μολυσμένα>.
|
9
Ἀπεκρίθη δὲ ἐκ δευτέρου εἰς ἐμὲ
μία φωνὴ ἀπὸ τὸν οὐρανόν·
Ἐκεῖνα, ποὺ ὁ Θεὸς διεκήρυξεν
ὡς καθαρά, σὺ μὴ τὰ θεωρῇς καὶ
μὴ τὰ ἀποκαλῇς ἀκάθαρτα.
|
10
Τοῦτο δὲ ἐγένετο ἐπὶ τρίς,
καὶ πάλιν ἀνεσπάσθη ἅπαντα εἰς
τὸν οὐρανόν. |
10
Αὐτὸ ἐπανελήφθη τρεῖς φορές.
Καὶ πάλιν ὅλα ἀνεσύρθησαν εἰς
τὸν οὐρανόν. |
10
Τοῦτο δὲ ἔγινε τρεῖς φοράς. Καὶ
πάλιν ὅλα ἐσύρθησαν ἐπάνω εἰς τὸν
οὐρανόν, εἰς τὸν τόπον δηλαδή, ποὺ
κανὲν ἀκάθαρτον δὲν εἰσχωρεῖ.
Ἦσαν λοιπὸν καὶ ὅλα αὐτὰ
καθαρά. |
11
Καὶ ἰδοὺ ἐξαυτῆς τρεῖς
ἄνδρες ἐπέστησαν ἐπὶ τὴν
οἰκίαν ἐν ᾗ ἥμην, ἀπεσταλμένοι
ἀπὸ Καισαρείας πρὸς με.
|
11
Καὶ ἰδού, ἐκείνην ἀκριβῶς
τὴν στιγμὴν ἐστάθησαν ἀπέξω
ἀπὸ τὸ σπίτι, ὅπου εὐρισκόμουνα,
ἄνθρωποι ἀπὸ τὴν Καισάρειαν,
σταλμένοι εἰς ἐμέ.
|
11
Καὶ ἰδοὺ κατὰ τὴν αὐτὴν
ἀκριβῶς στιγμὴν ἐστάθησαν ἐμπρὸς
εἰς τὸ σπίτι ὅπου ἤμουν τρεῖς
ἄνθρωποι, ἀπεσταλμένοι πρὸς ἐμὲ
ἀπὸ τὴν Καισάρειαν. |
12
Εἶπε δέ μοι τὸ Πνεῦμα συνελθεῖν
αὐτοῖς μηδὲν διακρινόμενον. ῏Ηλθον
δὲ σὺν ἐμοὶ καὶ οἱ ἓξ
ἀδελφοὶ οὗτοι, καὶ εἰσήλθομεν
εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀνδρός.
|
12
Μοῦ εἶπε δὲ τὸ Πνεῦμα νὰ
ἔλθω μαζῆ τους, χωρὶς κανένα δισταγμόν.
Ἦλθαν δὲ μαζῆ μου εἰς τὴν Καισάρειαν
καὶ οἱ ἓξ αὐτοὶ ἀδελφοὶ
καὶ εἰσήλθαμε μαζῆ εἰς τὸ
σπίτι τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ μᾶς
εἶχε καλέσει. |
12
Εἶπε δὲ πρὸς ἐμὲ τὸ Πνεῦμα
νὰ τοὺς ἀκολουθήσω καὶ νὰ ἔλθω
μαζί τους εἰς τὴν Καισάρειαν, χωρὶς νὰ
δοκιμάσω δισταγμὸν ἢ ἀμφιβολίαν περὶ
τοῦ ἂν ἐπιτρέπεται νὰ ταξιδεύσω μετ’
αὐτῶν. Ἦλθον δὲ μαζὶ μὲ
ἐμὲ εἰς τὴν Καισάρειαν καὶ αὐτοὶ
ἐδῶ οἱ ἓξ ἀδελφοί, τοὺς
ὁποίους βλέπετε, καὶ εἰσήλθομεν μαζὶ
εἰς τὸ σπίτι τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ
μᾶς εἶχε προσκαλέσει |
13
Ἀπήγγειλέ τε ἡμῖν πῶς
εἶδε τὸν ἄγγελον ἐν τῷ οἴκῳ
αὐτοῦ σταθέντα καὶ εἰπόντα
αὐτῷ· ἀπόστειλον εἰς Ἰόππην
ἄνδρας καὶ μετάπεμψαι Σίμωνα τὸν
ἐπικαλούμενον Πέτρον, |
13
Αὐτὸς διηγήθηκε λεπτομερῶς εἰς
ἡμᾶς πῶς εἶδε τὸν ἄγγελον
εἰς τὸ σπίτι του, ποὺ ἐστάθηκε
ἐμπρός του καὶ ὁ ὁποῖος
τοῦ εἶπε· Στεῖλε εἰς τὴν
Ἰόππην ἀνθρώπους καὶ κάλεσε
ἐδῶ τὸν Σίμωνα, ποὺ λέγεται
καὶ Πέτρος. |
13
Καὶ αὐτὸς μᾶς διηγήθη, πῶς εἶδε
τὸν ἄγγελον εἰς τὸ σπίτι του νὰ
σταθῇ ὄρθιος ἐμπρὸς του καὶ
νὰ τοῦ εἶπη· Στεῖλε εἰς
τὴν Ἰόππην ἀνθρώπους καὶ κάλεσε τὸν
Σίμωνα, ποὺ ἐπονομάζεται Πέτρος.
|
14
ὃς λαλήσει ρήματα πρὸς σε, ἐν
οἷς σωθήσῃ σὺ καὶ πᾶς
ὁ οἶκός σου. |
14
Αὐτὸς θὰ λαλήσῃ πρὸς σὲ
λόγια Θεοῦ, διὰ τῶν ὁποίων,
ἐὰν τὰ πιστεύσῃς καὶ τὰ
παραδεχθῇς, θὰ εὕρῃς τὴν σωτηρίαν
σὺ καὶ ὅλοι ὅσοι εἶναι εἰς
τὸ σπίτι σου. |
14
Αὐτὸς θὰ λαλήσῃ πρὸς σὲ
λόγους, μὲ τοὺς ὁποίους, ἐὰν
τοὺς ἐγκολπωθῆτε καὶ συμμορφωθῆτε
πρὸς αὐτούς, θὰ σωθῇς σὺ καὶ
ὅλοι, ὅσοι εἶναι εἰς τὸ σπίτι
σου. |
15
Ἐν δὲ τῷ ἄρξασθαί με λαλεῖν
ἐπέπεσε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον
ἐπ' αὐτοὺς ὥσπερ καὶ ἐφ'
ἡμᾶς ἐν ἀρχῇ. |
15
Ὁταν δὲ ἐγὼ ἤρχισα νὰ
ὁμιλῶ, ξεχύθηκε τὸ Πνεῦμα τὸ
Ἅγιον εἰς αὐτούς, ὅπως ἀκριβῶς
καὶ εἰς ἡμᾶς εἰς τὴν ἀρχήν,
κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς.
|
15
Ὅταν δὲ ἐγὼ ἤρχισα νὰ
τοὺς ὁμιλῷ, μετεδόθησαν εἰς αὐτοὺς
τὰ ἔκτακτα χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος,
καθὼς εἶχαν μεταδοθῇ καὶ εἰς
ἡμᾶς εἰς τὰς ἀρχὰς κατὰ
τὴν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς, ποὺ
διὰ πρώτην φορὰν μετεδόθη τὸ Ἅγιον
Πνεῦμα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν.
|
16
᾿Εμνήσθην δὲ τοῦ ρήματος Κυρίου
ὡς ἔλεγεν· Ἰωάννης μὲν
ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ
βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.
|
16
Ἐθυμήθηκα τότε τὰ λόγια τοῦ
Κυρίου, ποὺ ἔλεγε· Ὁ Ἰωάννης
μὲν ἐβάπτιζε τοὺς ἀνθρώπους
μὲ νερό, σεῖς ὅμως θὰ βαπτισθῆτε
μὲ Πνεῦμα Ἅγιον. |
16
Ἐνεθυμήθην δὲ τότε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου,
ὅταν ἔλεγεν· ὁ Ἰωάννης μὲν
ἐβάπτισε τοὺς προσελθόντας εἰς αὐτὸν
μὲ ἁπλοῦν νερό, σεῖς δὲ θὰ
βαπτισθῆτε μὲ Πνεῦμα Ἅγιον.
|
17
Εἰ οὖν τὴν ἴσην δωρεὰν ἔδωκεν
αὐτοῖς ὁ Θεὸς ὡς καὶ ἡμῖν
πιστεύσασιν ἐπὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν
Χριστόν, ἐγὼ δὲ τίς ἤμην
δυνατὸς κωλῦσαι τὸν Θεόν;
|
17
Ἐὰν λοιπὸν ὁ Θεὸς ἔδωκε
εἰς αὐτοὺς τὴν ἴδιαν δωρεάν,
τὰ ἴδια χαρίσματα τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος, ὅπως καὶ εἰς ἡμᾶς,
ἐπειδὴ καὶ ἐκεῖνοι καὶ
ἡμεῖς ἐπιστεύσαμεν εἰς τὸν
Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ποιὸς
ἤμουν ἐγώ, ποὺ θὰ εἶχα
τὴν δύναμιν νὰ ἐμποδίσω τὸν
Θεόν, νὰ δεχθῇ εἰς τὸ βάπτισμα
καὶ εἰς τὴν σωτηρίαν τοὺς ἐθνικούς;>
|
17
Ἐὰν λοιπὸν τὴν αὐτὴν δωρεὰν
καὶ τὰ ἴδια χαρίσματα τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος ἔδωκεν εἰς αὐτοὺς ὁ
Θεός, ὅπως καὶ εἰς ἡμᾶς, καὶ
τὰ ἔδωκε μόνον καὶ μόνον διότι καὶ
ἐκεῖνοι καὶ ἡμεῖς ἐπιστεύσαμεν
εἰς τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ποῖος
ἤμουν ἐγὼ καὶ ποίαν δύναμιν εἶχον
διὰ νὰ ἐμποδίσω τὸν Θεόν, ἀπὸ
τοῦ νὰ δεχθῇ εἰς τὸ βάπτισμα
τοὺς ἐθνικοὺς τούτους;
|
18
Ἀκούσαντες δὲ ταῦτα ἡσύχασαν
καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεὸν λέγοντες·
ἄρα γε καὶ τοῖς ἔθνεσιν ὁ Θεὸς
τὴν μετάνοιαν ἔδωκεν εἰς ζωήν.
|
18
Ὅταν δὲ ἤκουσαν αὐτὰς τὰς
ἐξηγήσεις, ἡσύχασαν καὶ εἰρήνευσαν
καὶ ἐδόξαζαν τὸν Θεόν, λέγοντες·
<Ἄρα λοιπὸν ἀπὸ αὐτὰ
βγαίνει τὸ συμπέρασμα, ὅτι καὶ
εἰς τοὺς ἐθνικοὺς ἔδωκε ὁ
Θεὸς μετάνοιαν, διὰ νὰ κερδήσουν
καὶ αὐτοὶ τὴν σωτηρίαν καὶ
τὴν ζωήν>. |
18
Ὅταν δὲ ἤκουσαν αὐτὰ οἱ
ἐν Ἱεροσολύμοις Χριστιανοὶ ἡσύχασαν
καὶ ἔπαυσαν κάθε ἀντιλογίαν καὶ ἐδόξαζον
τὸν Θεὸν λέγοντες· Ἀπὸ αὐτὰ
λοιπὸν ἀποδεικνύεται, ὅτι καὶ εἰς
τοὺς ἐθνικοὺς ἔδωκεν ὁ Θεὸς
τὴν χορηγηθεῖσαν εἰς τοὺς Ἰουδαίους
μετάνοιαν, διὰ νὰ λάβουν καὶ αὐτοὶ
τὴν διὰ τοῦ Μεσσίου σωτηρίαν καὶ ζωήν.
|
19
Οἱ μὲν οὖν διασπαρέντες ἀπὸ
τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ
Στεφάνῳ διῆλθον ἕως Φοινίκης
καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας, μηδενὶ
λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον
᾿Ιουδαίοις. |
19
Προηγουμένως οἱ Χριστιανοί, ποὺ εἴχαν
διασκορπισθῆ, ἕνεκα τοῦ διωγμοῦ ἐξ
αἰτίας τοῦ Στεφάνου, ἐπέρασαν
ἕως τὴν Φοινίκην καὶ τὴν Κύπρον
καὶ τὴν Ἀντιόχειαν καὶ δὲν
ἐκήρυτταν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ,
παρὰ μόνον εἰς τοὺς Ἰουδαίους,
ἐπειδὴ δὲν εἶχαν ἐννοήσει
ἀκόμη ὅτι τὸ Εὐαγγέλιον
προωρίζετο καὶ διὰ τοὺς ἐθνικούς.
|
19
Ἀλλὰ προτοῦ συμβοῦν αὐτὰ
μὲ τὸν Κορνήλιον, ἐπεκράτει εἰς τοὺς
Χριστιανοὺς τῶν Ἱεροσολύμων ἡ προκατάληψις,
ὅτι οἱ ἐθνικοὶ δὲν εἶχον
τὰ αὐτὰ δικαιώματα μὲ τοὺς Ἰουδαίους
ἐπὶ τῆς διὰ τοῦ Ἰησοῦ
Χριστοῦ σωτηρίας. Ἐκεῖνοι, λοιπόν, ποὺ
ἔφυγαν ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ
διεσπάρησαν λόγῳ τοῦ διωγμοῦ, ὁ ὁποῖος
ἔγινεν ἐξ αἰτίας τοῦ Στεφάνου, ἔφθασαν
μέχρι τῆς Φοινίκης καὶ τῆς Κύπρου καὶ
τῆς Ἀντιοχείας καὶ δὲν ἐκήρυττον
τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ εἰς κανένα ἄλλον,
παρὰ μόνον εἰς τοὺς Ἰουδαίους.
|
20
῏Ησαν δέ τινες ἐξ αὐτῶν ἄνδρες
Κύπριοι καὶ Κυρηναῖοι οἵτινες εἰσελθόντες
εἰς Ἀντιόχειαν ἐλάλουν πρὸς
τοὺς Ἑλληνιστάς, εὐαγγελιζόμενοι
τὸν Κύριον Ἰησοῦν. |
20
Μερικοὶ δὲ ἀπὸ αὐτοὺς
ἦσαν ἰουδαῖοι τὴν καταγωγήν,
γεννημένοι ὅμως εἰς τὴν Κύπρον
καὶ τὴν Κυρήνην τῆς Λιβύης.
Αὐτοί, ὅταν ἦλθαν εἰς τὴν
Ἀντιόχειαν, ἐδίδασκαν πρὸς τοὺς
Ἑλληνιστὰς Ἑβραίους, κηρύττοντες
τὸ Εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας διὰ
τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
|
20
Ἦσαν δὲ μερικοὶ ἀπὸ αὐτοὺς
ἄνδρες Ἰουδαῖοι μὲν κατὰ τὴν
καταγωγήν, ἀλλ’ οἱ ὁποῖοι εἶχαν
γεννηθῇ ἄλλοι εἰς τὴν Κύπρον καὶ
ἄλλοι εἰς τὴν Κυρηναϊκὴν Λιβύην. Αὐτοὶ
ὅταν ἦλθαν εἰς τὴν Ἀντιοχείαν,
ἐδίδασκον τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ εἶχον
γεννηθῇ μακρὰν τῆς Παλαιστίνης καὶ
εἶχον πλέον ὡς γλῶσσαν μητρικήν των τὴν
Ἑλληνικήν, καὶ ἐκήρυττον εἰς αὐτοὺς
τὸ Εὐαγγέλιον τῆς διὰ τοῦ Ἰησοῦ
Χριστοῦ σωτηρίας. |
21
Καὶ ἦν χεὶρ Κυρίου μετ' αὐτῶν,
πολύς τε ἀριθμὸς πιστεύσας ἐπέστρεψεν
ἐπὶ τὸν Κύριον.
|
21
Καὶ τὸ χέρι τοῦ Κυρίου ἦτο
μαζῆ των καὶ ἔτσι μὲ τὴν θείαν
δύναμιν πολὺς ἀριθμὸς ἀπὸ
τοὺς Ἰουδαίους αὐτοὺς ἑλληνιστὰς
ἐπέστρεψεν εἰς τὸν Κύριον.
|
21
Καὶ ἡ δύναμις τοῦ Κυρίου ἦτο μαζί
των καὶ μὲ τὴν συνέργειαν καὶ ἐνίσχυσιν
τῆς δυνάμεως ταύτης πολὺς ἀριθμὸς
ἐκ τῶν Ἰουδαίων τούτων Ἑλληνιστῶν
ἐπίστευσε καὶ ἐπέστρεψε εἰς τὸν
Κύριον. |
22
Ἠκούσθη δὲ ὁ λόγος εἰς
τὰ ὦτα τῆς ἐκκλησίας τῆς
ἐν Ἱεροσολύμοις περὶ αὐτῶν,
καὶ ἐξαπέστειλεν Βαρνάβαν διελθεῖν
ἕως Ἀντιοχείας·
|
22
Ἔφθασε δὲ εἰς τὰ αὐτιὰ
τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων
ἡ πληροφορία αὐτῇ διὰ τὴν
διάδοσιν τοῦ Εὐαγγελίου καὶ
ἔστειλαν τὸν Βαρνάβαν νὰ ὑπάγῃ
ἕως τὴν Ἀντιόχειαν.
|
22
Ἔφθασε δὲ ἡ φήμη τῶν ἐπιτυχιῶν
τούτων εἰς τὰ αὐτιὰ τῆς Ἐκκλησίας
τῶν Ἱεροσολύμων, καὶ ἐξαπέστειλαν
τὸν Βαρνάβαν νὰ ἔλθῃ μέχρις Ἀντιοχείας.
|
23
ὃς παραγενόμενος καὶ ἱδὼν τὴν
χάριν τοῦ Θεοῦ ἐχάρη, καὶ
παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῆς
καρδίας προσμένειν τῷ Κυρίῳ,
|
23
Αὐτός, ὅταν ἦλθε καὶ εἶδε
τὴν χάριν καὶ τὴν εὐλογίαν
αὐτὴν τοῦ Κυρίου, ἐχάρηκε
παρὰ πολύ, παρακαλοῦσε δὲ καὶ
παρακινοῦσε ὅλους αὐτούς, ποὺ
εἶχαν πιστεύσει, νὰ μένουν
μὲ ὅλην τους τὴν καρδιὰ πιστοὶ
καὶ ἀφωσιωμένοι εἰς τὸν Κύριον.
|
23
Αὐτὸς δέ, ὅταν ἦλθε καὶ εἶδε
τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἐμαρτυρεῖτο
ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν πιστευσάντων
καὶ ἀπὸ τὸν βίον αὐτῶν,
ἐχάρη καὶ προέτρεπεν ὅλους νὰ μένουν
ἀφωσιωμένοι καὶ προσκολλημένοι εἰς τὸν
Κύριον μὲ ὅλην τὴν διάθεσιν τῆς ψυχῆς
των. |
24
ὅτι ἦν ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ
πλήρης Πνεύματος Ἁγίου καὶ πίστεως·
καὶ προστέθη ὄχλος ἱκανὸς τῷ
Κυρίῳ. |
24
Ἐδικίμασε δὲ αὐτὴν τὴν
πνευματικὴν χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν
ὁ Βαρνάβας, διότι ἦτο ἄνθρωπος
ἀγαθός, γεμᾶτος Πνεῦμα Ἅγιον
καὶ πίστιν. Ἀπὸ τὴν διδασκαλίαν
δὲ καὶ τὸ παράδειγμα τοῦ Βαρνάβα
προσετέθη πολὺς λαὸς εἰς τὴν
Ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου. |
24
Ἐχάρη δὲ καὶ ἐστήριζε τοὺς νέους
τούτους μαθητὰς ὁ Βαρνάβας, διότι ἦτο ἄνθρωπος
ἀγαθὸς καὶ γεμᾶτος Πνεῦμα Ἅγιον
καὶ πίστιν. Δι’ αὐτὸ δὲ καὶ
ἠδύνατο νὰ στηρίζῃ καὶ νὰ παρακαλῇ.
Καὶ ἐκ τῆς δράσεως ταύτης τοῦ Βαρνάβα
προσετέθη εἰς τοὺς πιστοὺς ἀκολούθους
τοῦ Κυρίου πολὺ πλῆθος λαοῦ.
|
25
Ἐξῆλθε δὲ εἰς Ταρσὸν ὁ
Βαρνάβας ἀναζητῆσαι Σαῦλον, καὶ
εὐρῶν αὐτὸν ἤγαγεν αὐτὸν
εἰς Ἀντιόχειαν.
|
25
Ἐπῆγε δὲ ὁ Βαρνάβας εἰς
Ταρσόν, διὰ νὰ ζητήσῃ τὸν
Παῦλον ὡς βοηθὸν του. Καὶ ἀφοῦ
τὸν εὑρῆκε, τὸν ἔφερε εἰς
τὴν Ἀντιόχειαν. |
25
Μετέβη δὲ ὁ Βαρνάβας εἰς Ταρσὸν διὰ
νὰ ζητήσῃ τὸν Σαῦλον καὶ παραλάβῃ
αὐτὸν ὡς βοηθόν του εἰς τὸ ἔργον
τῆς διδασκαλίας καὶ ἐνισχύσεως τοῦ
πλήθους τούτου τῶν Χριστιανῶν. Καὶ ὅταν
τὸν εὔρε, τὸν ἔφερεν εἰς τὴν
Ἀντιοχείαν. |
26
Ἐγένετο δὲ αὐτοὺς ἐνιαυτὸν
ὅλον συναχθῆναι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ
καὶ διδάξαι ὄχλον ἱκανόν, χρηματίσαι
τε πρῶτον ἐν Ἀντιοχείᾳ τοὺς
μαθητὰς Χριστιανούς.
|
26
Ἐπὶ ἕνα δὲ ὁλόκληρον ἔτος
οἱ δύο αὐτοὶ Ἀπόστολοι
συμετεῖχαν εἰς τὰς συγκεντρώσεις τῶν
πιστῶν τῆς ἐκεῖ Ἐκκλησίας
καὶ ἐδίδασκαν πλῆθος πολύ. Ἐκεῖ
δὲ εἰς τὴν Ἀντιόχειαν, διὰ
πρώτη φοράν, ὠνομάσθησαν οἱ
μαθηταὶ τοῦ Χριστοῦ, Χριστιανοί.
|
26
Συνέβη δὲ ἐπὶ ἓν ὁλόκληρον ἔτος
οἱ δύο αὐτοὶ ἀπόστολοι νὰ λάβουν
μέρος εἰς τὰς συνάξεις τῶν πιστῶν
ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ καὶ νὰ
διδάξουν πλῆθος πολύ. Καὶ εἰς τὴν
Ἀντιόχειαν ἐξ ἀφορμῆς τοῦ πλήθους
των ὠνομάσθησαν διὰ πρώτην φορὰν οἱ
μαθηταὶ τοῦ Κυρίου Χριστιανοί.
|
27
Ἐν ταύταις δὲ ταῖς ἡμέραις
κατῆλθον ἀπὸ Ἱεροσολύμων προφῆται
εἰς Ἀντιοχείαν·
|
27
Κατὰ τὰς ἡμέρας δὲ αὐτὰς
ἦλθαν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν ἀπὸ
τὰ Ἱεροσόλυμα μερικοὶ προφῆται.
|
27
Κατὰ τὰς ἡμέρας δὲ αὐτὰς
κατέβησαν ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα εἰς
τὴν Ἀντιόχειαν μερικοὶ προφῆται.
|
28
ἀναστὰς δὲ εἶς ἐξ αὐτῶν
ὀνόματι Ἄγαβος ἐσήμανε διὰ
τοῦ Πνεύματος λιμὸν μέγαν μέλλειν
ἔσεσθαι ἐφ' ὅλην τὴν οἰκουμένην·
ὅστις καὶ ἐγένετο ἐπὶ
Κλαυδίου Καίσαρος. |
28
Ἕνας δὲ ἀπὸ αὐτούς, ὀνόματι
Ἄγαβος, ἐσηκώθηκε καί, φωτισμένος
ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον,
προανήγγειλε ὅτι ἔμελλε νὰ γίνῃ
μεγάλη πεῖνα εἰς ὅλην τὴν οἰκουμένην.
Αὐτὴ δὲ ἡ πεῖνα ἔγινε
πράγματι ἐπὶ τῆς αὐτοκρατορίας
τοῦ Κλαυδίου Καίσαρος.
|
28
Εἰς τὴν σύναξιν δὲ τῶν πιστῶν
ἐσηκώθη ἕνας ἀπὸ αὐτούς, ποὺ
ἐλέγετο Ἄγαβος, καὶ φωτισθεὶς ἀπὸ
τὸ Ἅγιον Πνεῦμα κατέστησε γνωστόν, ὅτι
ἔμελλε νὰ γίνῃ μεγάλη πεῖνα εἰς
ὅλην τὴν οἰκουμένην. Ἔγινε δὲ
πράγματι ἡ πείνα αὐτὴ ἐπὶ τῆς
αὐτοκρατορίας τοῦ Κλαυδίου Καίσαρος.
|
29
Τῶν δὲ μαθητῶν καθὼς ηὐπορεῖτό
τις, ὥρισαν ἕκαστος αὐτῶν εἰς
διακονίαν πέμψαι τοῖς κατοικοῦσιν
ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἀδελφοῖς·
|
29
Ὅλοι δὲ οἱ Χριστιανοί, ἀνάλογα
ἕκαστος μὲ τὰς οἰκονομικὰς του
δυνατότητας, ἀπεφάσισαν νὰ στείλουν
βοηθήματα διὰ τὴν ἐξυπηρέτησιν
τῶν ἀδελφῶν, ποὺ κατοικοῦσαν
εἰς τὴν Ἰουδαίαν.
|
29
Κατόπιν δὲ τῆς προφητείας αὐτῆς οἱ
μαθηταὶ ἀναλόγως τῶν πόρων καὶ τῶν
μέσων, ποὺ εἶχε κανείς, ἀπεφάσισαν νὰ
στείλουν καθένας ἀπὸ αὐτοὺς συνδρομὴν
πρὸς βοήθειαν καὶ ὑπηρεσίαν τῶν ἀδελφῶν,
οἱ ὁποῖοι διέμενον ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ.
|
30
ὃ καὶ ἐποίησαν ἀποστείλαντες
πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ χειρὸς
Βαρνάβα καὶ Σαύλου.
|
30
Αὐτὸ πράγματι καὶ τὸ ἔκαμαν
καὶ ἔστειλαν μὲ τὸν Βαρνάβαν
καὶ τὸν Σαῦλον τὰς εἰσφορὰς
των πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας
τῶν Ἱεροσολύμων. |
30
Πράγματι δὲ τὸ ἔκαμαν καὶ ἀπέστειλαν
τὴν εἰσφοράν των εἰς τοὺς πρεσβυτέρους
τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων διὰ
τῶν χειρῶν τοῦ Βαρνάβα καὶ τοῦ
Σαύλου. |