Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ς
δὲ
ἐγένετο ἀναχθῆναι ἡμᾶς
ἀποσπασθέντας ἀπ' αὐτῶν, εὐθυδρομήσαντες
ἤλθομεν εἰς τὴν Κῶ, τῇ δὲ
ἑξῆς εἰς Ρόδον, κἀκεῖθεν
εἰς Πάταρα. |
ταν
δέ, καθὼς μὲ δυσκολίαν ἀπεσπάνθημεν
ἀπὸ αὐτούς, ἐπεπλεύσαμεν,
ἤλθαμεν κατ' εὐθεῖαν εἰς τὴν
Κῶ, τὴν δὲ ἄλλη ἡμέραν
εἰς τὴν Ρόδον καὶ ἀπὸ
ἐκεῖ εἰς τὰ Πάταρα.
|
τε
δὲ ἀποσπασθέντες μὲ δυσκολίαν ἀπὸ
αὐτοὺς συνέβη νὰ ἀποπλεύσωμεν, ἐπλεύσαμεν
κατ’ εὐθεῖαν καὶ ἤλθομεν εἰς
τὴν νῆσον Κῶ, τὴν ἄλλην δὲ
ἡμέραν εἰς τὴν Ρόδον, καὶ ἀπὸ
ἐκεῖ εἰς Πάταρα. |
2
Καὶ εὑρόντες πλοῖον διαπερῶν
εἰς Φοινίκην ἐπιβάντες ἀνήχθημεν.
|
2
Καὶ ἀφοῦ εὑρήκαμεν πλοῖον,
ποὺ ἐπρόκειτο νὰ περάσῃ
εἰς τὴν Φοινίκην, ἐπεβιβάσθημεν
εἰς αὐτὸ καὶ ἐπεπλεύσαμεν.
|
2
Καὶ ἀφοῦ εὕρομεν ἐκεῖ
πλοῖον, τὸ ὁποῖον ἐπρόκειτο
νὰ διαπεράσῃ εἰς τὴν Φοινίκην,
ἐπεβιβάσθημεν εἰς αὐτὸ καὶ ἀπεπλεύσαμεν.
|
3
Ἀναφανέντες δὲ τὴν Κύπρον καὶ
καταλιπόντες αὐτὴν εὐώνυμον
ἐπλέομεν εἰς Συρίαν, καὶ κατήχθημεν
εἰς Τύρον· ἐκεῖσε γὰρ ἦν
τὸ πλοῖον ἀποφορτιζόμενον τὸν
γόμον. |
3
Ὅταν δὲ ἐπροχωρήσαμεν ἀρκετά,
ὥστε νὰ φανῇ ἀπὸ μακρυὰ
ἡ Κύπρος, τὴν ἀφήσαμεν ἀριστερὰ
καὶ ἐπλέσαμεν εἰς τὴν Συρίαν
καὶ ἐρρίξαμε ἄγκυρα εἰς τὴν
Τύρον. Διότι ἐκεῖ ἐπρόκειτο
τὸ πλοῖον νὰ ξεφορτώση τὸ φορτίον
του. |
3
Ἀφοῦ δὲ ἐπροχωρήσαμεν τόσον, ὥστε
νὰ ἀναφανῇ ἡ Κύπρος καὶ ἀφήκαμεν
αὐτὴν εἰς τὰ ἀριστερά
μας, ἐπλέομεν πρὸς τὴν Συρίαν καὶ
ἀράξαμεν εἰς τὴν Τύρον. Διότι ἐκεῖ
ἐπρόκειτο νὰ ξεφορτώσῃ τὸ πλοῖον
τὸ φορτίον τῶν ἐμπορευμάτων, ποὺ ἔφερε.
|
4
Καὶ ἀνευρόντες τοὺς μαθητὰς
ἐπεμείναμεν αὐτοῦ ἡμέρας
ἑπτά· οἵτινες τῷ Παύλῳ
ἔλεγον διὰ τοῦ Πνεύματος μὴ
ἀναβαίνειν εἰς Ἱεροσόλυμα.
|
4
Ἀφοῦ δὲ ἀνεζητήσαμεν καὶ
εὑρήκαμεν τοὺς μαθητάς, ἐμείναμεν
εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν ἑπτὰ
ἡμέρας. Καὶ οἱ Χριστιανοὶ αὐτοί,
ἐπειδὴ εἶχαν φωτισθῆ ἀπὸ
τὸ Ἅγιον Πνεῦμα δι' ὅσα ἔμελλον
νὰ συμβοῦν εἰς τὸν Παῦλον, τοῦ
ἔλεγαν νὰ μὴ ἀνεβῇ εἰς
τὰ Ἱεροσόλυμα, διὰ νὰ ἀποφύγῃ
τὰς σκληρὰς περιπετείας. |
4
Καὶ ἀφοῦ ἀνεζητήσαμεν καὶ εὕρομεν
τοὺς ἐκεῖ ἐγκατεστημενους Χριστιανούς,
ἐμείναμεν αὐτόθι ἡμέρας ἑπτά. Καὶ
οἱ Χριστιανοὶ οὗτοι τῆς Τύρου, ὁδηγούμενοι
περὶ τῶν μελλόντων νὰ συμβοῦν εἰς
τὸν Παῦλον ἀπὸ προφητείαν τοῦ
Ἁγίου Πνεύματος, ἔλεγον εἰς αὐτὸν
νὰ μὴ ἀνέλθῃ εἰς Ἱεροσόλυμα,
διότι θὰ τὸν εὔρισκαν ἐκεῖ μεγάλοι
πειρασμοί. |
5
Ὅτε δὲ ἐγένετο ἡμᾶς ἐξαρτίσαι
τὰς ἡμέρας, ἐξελθόντες ἐπορευόμεθα
προπεμπόντων ἡμᾶς πάντων σὺν
γυναιξὶ καὶ τέκνοις ἕως ἔξω
τῆς πόλεως, καὶ θέντες τὰ γόνατα
ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν προσηυξάμεθα,
|
5
Ὅταν ὅμως συνεπληρώσαμεν τὰς ἑπτὰ
ἡμέρας, ἐβγήκαμεν ἀπὸ
τὸ σπίτι, ποὺ ἐφιλοξενούμεθα,
καὶ ἐπηγαίναμε, συνοδευόμενοι καὶ
προπεμπόμενοι ἀπὸ ὅλους σὺν
γυναιξὶ καὶ τέκνοις, ἕως ἔξω
ἀπὸ τὴν πόλιν. Καὶ ἐκεῖ
εἰς τὴν παραλίαν γονατιστοὶ προσευχηθήκαμε.
|
5
Ὅταν δὲ συνέβη νὰ συμπληρώσωμεν τὰς
ἑπτὰ ἡμέρας, ἀφοῦ ἐβγήκαμεν
ἀπὸ τὴν οἰκίαν, ποὺ ἐφιλοξενούμεθα,
ἐπηγαίναμεν εἰς τὴν παραλίαν καὶ ἐκεῖνοι
ὅλοι μὲ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ
τέκνα των μᾶς κατευώδωναν καὶ μᾶς συνώδευσαν
ἕως ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν. Καὶ
ἐκεῖ εἰς τὴν ἀκρογιαλιὰν
ἐγονατίσαμεν καὶ προσηυχήθημεν.
|
6
καὶ ἀσπασάμενοι ἀλλήλους ἐπέβημεν
εἰς τὸ πλοῖον, ἐκεῖνοι δὲ
ὑπέστρεψαν εἰς τὰ ἴδια.
|
6
Καὶ ἀφοῦ ἀποχαιρετήσαμεν ἀλλήλους,
ἡμεῖς μὲν ἀνεβήκαμε εἰς
τὸ πλοῖον, ἐκεῖνοι δὲ ἐπέστρεψαν
εἰς τὰ σπίτια των. |
6
Καὶ ἀφοῦ ἀπεχαιρετίσθημεν μεταξὺ
μας, ἐπεβιβάσθημεν εἰς τὸ πλοῖον,
ἐκεῖνοι δὲ ἐπέστρεψαν εἰς τὰς
κατοικίας των.
|
7
Ἡμεῖς δὲ τὸν πλοῦν διανύσαντες
ἀπὸ Τύρου κατηντήσαμεν εἰς Πτολεμαΐδα,
καὶ ἀσπασάμενοι τοὺς ἀδελφοὺς
ἐμείναμεν ἡμέραν μίαν παρ' αὐτοῖς.
|
7
Ἡμεῖς δὲ ἀφοῦ ἐτελειώσαμε
τὸ θαλασσινὸ ταξίδι, ἐφθάσαμεν
ἀπὸ τὴν Τύρον εἰς τὴν
Πτολεμαΐδα καὶ ἀφοῦ ἀχαιρετήσαμεν
μὲ ἐγκαρδιότητα τοὺς ἀδελφοὺς
ἐμείναμεν κοντά των μίαν ἡμέραν.
|
7
Ἡμεῖς δὲ ἀφοῦ ἐτελειώσαμεν
τὸ θαλάσσιον ταξίδιον, ἐφθάσαμεν ἀπὸ
τὴν Τύρον εἰς τὴν Πτολεμαΐδα καὶ ἀφοῦ
ἠσπάσθημεν ἐκεῖ τοὺς ἀδελφούς,
ἐμείναμεν πλησίον των μίαν ἡμέραν.
|
8
Τῇ δὲ ἐπαύριον ἐξελθόντες
ἤλθομεν εἰς Καισάρειαν, καὶ εἰσελθόντες
εἰς τὸν οἶκον Φιλίππου τοῦ εὐαγγελιστοῦ,
ὄντος ἐκ τῶν ἑπτά, ἐμείναμεν
παρ' αὐτῷ. |
8
Τὴν δὲ ἄλλην ἡμέραν ἀνεχωρήσαμεν
καὶ ἤλθαμεν εἰς τὴν Καισάρειαν.
Ἐπήγαμεν δὲ εἰς τὸ σπίτι
τοῦ Φιλίππου τοῦ Εὐαγγελιστοῦ,
ὁ ὁποῖος ἦτο ἔνας ἀπὸ
τοὺς ἑπτὰ διακόνους καὶ ἐμείναμεν
πλησίον του. |
8
Τὴν ἄλλην δὲ ἡμέραν ἐφύγαμεν
ἀπὸ τὴν Πτολεμαΐδα καὶ ἤλθομεν
εἰς τὴν Καισάρειαν, καὶ ἀφοῦ
εἰσήλθομεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ
εὐαγγελιστοῦ Φιλίππου, ὁ ὁποῖος
ἦτο ἕνας ἀπὸ τοὺς ἑπτά,
ποὺ εἶχαν χειροτονηθῇ βοηθοὶ τῶν
Ἀποστόλων εἰς τὰς τραπέζας, ἐμείναμεν
πλησίον του. |
9
Τούτῳ δὲ ἦσαν θυγατέρες παρθένοι
τέσσαρες προφητεύουσαι.
|
9
Εἶχε δὲ αὐτὸς τέσσαρας θυγατέρας
παρθένους, αἱ ὁποῖαι ἐδίδασκαν
καὶ ἐπροφήτευαν. |
9
Εἶχε δὲ οὗτος τέσσαρας θυγατέρας παρθένους,
αἱ ὁποῖαι ἐπροφήτευον.
|
10
Ἐπιμενόντων δὲ ἡμῶν ἡμέρας
πλείους κατῆλθέ τις ἀπὸ τῆς
Ἰουδαίας προφήτης ὀνόματι Ἄγαβος,
|
10
Ἐνῶ δὲ ἡμεῖς ἐμέναμεν
περισσοτέρας ἡμέρας εἰς τὴν
Καισάρειαν, κατέβηκε ἀπὸ τὴν
Ἰουδαίαν ἔνας προφήτης, ὀνόματι
Ἄγαβος. |
10
Ἐνῷ δὲ ἡμεῖς ἐμείναμεν
εἰς Καισάρειαν περισσοτέρας ἡμέρας, κατέβη ἀπὸ
τὴν Ἰουδαίαν κάποιος προφήτης, ποὺ ἐλέγετο
Ἄγαβος. |
11
καὶ ἐλθὼν πρὸς ἡμᾶς καὶ
ἄρας τὴν ζώνην τοῦ Παύλου, δήσας
τε αὐτοῦ τοὺς πόδας καὶ τὰς
χεῖρας εἶπε· τάδε λέγει τὸ
Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· τὸν ἄνδρα
οὖ ἐστιν ἡ ζώνη αὕτη, οὕτω
δήσουσιν εἰς Ἱερουσαλὴμ οἱ Ἰουδαῖοι
καὶ παραδώσουσι εἰς χεῖρας ἐθνῶν.
|
11
Ἦλθεν ἐκεῖ ὅπου ἐμέναμεν,
ἐπῆρε τὴν ζώνην τοῦ Παύλου,
ἔδεσε μὲ αὐτὴν τὰ δικά
του πόδια καὶ χέρια καὶ εἶπε·
<Αὐτὰ λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ
Ἅγιον· τὸν ἄνδρα εἰς τὸν
ὁποῖον ἀνήκει ἡ ζώνη αὐτή,
ἔτσι θὰ τὸν δέσουν εἰς τὴν
Ἱερουσαλὴμ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ
θὰ τὸν παραδώσουν εἰς τὰ χέρια
τῶν ἐθνικῶν Ρωμαίων>.
|
11
Καὶ ἀφοῦ ἦλθεν οὗτος πρὸς
ἐπίσκεψίν μας, ἐπῆρε τὴν ζώνην
τοῦ Παύλου καὶ ἔδεσε μὲ αὐτὴν
τοὺς πόδας καὶ τὰς χεῖρας του καὶ
εἶπεν· Αὐτὰ λέγει τὸ Ἅγιον
Πνεῦμα: Τὸν ἄνδρα, εἰς τὸν ὁποῖον
ἀνήκει η ζώνη αὕτη, θὰ τὸν δέσουν
εἰς Ἱερουσαλὴμ οἱ Ἰουδαῖοι
ἔτσι, ὅπως εἶμαι τώρα δεμένος ἐγώ,
καὶ θὰ τὸν παραδώσουν εἰς τὰς
χεῖρας τῶν ἐθνικῶν Ρωμαίων.
|
12
Ὡς δὲ ἠκούσαμεν ταῦτα, παρεκαλοῦμεν
ἡμεῖς τε καὶ οἱ ἐντόποιοι
τοῦ μὴ ἀναβαίνειν αὐτὸν
εἰς Ἱερουσαλήμ.
|
12
Ἡμεῖς δὲ καὶ οἱ ἐντόπιοι,
ἀμέσως μόλις ἠκούσαμεν τὰ
λόγια αὐτά, παρακαλούσαμεν μὲ
δάκρυα τὸν Παῦλον νὰ μὴ ἀνεβῇ
εἰς Ἱερουσαλήμ. |
12
Ὅταν δὲ ἠκούσαμεν αὐτά, παρεκαλοῦμεν
μὲ δάκρυα καὶ ἡμεῖς καὶ οἱ
ἐντόπιοι Καισαρεῖς τὸν Παῦλον νὰ
μὴ ἀναβῇ εἰς Ἱερουσαλήμ.
|
13
Ἀπεκρίθη τε ὁ Παῦλος· τί
ποιεῖτε κλαίοντες καὶ συνθρύπτοντές
μου τὴν καρδίαν; Ἐγὼ γὰρ οὐ
μόνον δεθῆναι, ἀλλὰ καὶ ἀποθανεῖν
εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐτοίμως ἔχω
ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος τοῦ
Κυρίου Ἰησοῦ.
|
13
Ἀπεκρίθη τότε ὁ Παῦλος·
<Τί εἶναι αὐτ ποὺ κάνετε,
κλαίετε καὶ μοῦ κομματιάζετε τὴν
καρδιά; Διότι ἐγὼ εἶμαι ἕτοιμος
διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ,
ὄχι μόνον νὰ δεθῶ, ἀλλὰ
καὶ νὰ ἀποθάνω εἰς τὴν
Ἱερουσαλήμ>. |
13
Ἀπεκρίθη δὲ τότε ὁ Παῦλος· Διατὶ
κλαίετε καὶ μὲ τὰ δάκρυά σας μοῦ
συντρίβετε τὴν καρδίαν; Δὲν πρόκειται νὰ
ἐπιτύχετε τίποτε μὲ τοὺς κλαυθμούς
σας. Διότι ἐγὼ εἶμαι ἔτοιμος ὄχι
μόνον νὰ δεθῶ, ἄλλα καὶ νὰ ἀποθάνω
εἰς Ἱεροσόλυμα διὰ τὸ ὄνομα
τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. |
14
Μὴ πειθομένου δὲ αὐτοῦ ἡσυχάσαμεν
εἰπόντες· τὸ θέλημα τοῦ
Κυρίου γινέσθω. |
14
Ἐπειδὴ δὲ ὁ Παῦλος δὲν
ἐπείθετο εἰς τὰς παρακλήσεις
μας, ἡσυχάσαμεν εἰπόντες· <ἂς
γίνῃ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου>.
|
14
Ἐπειδὴ δὲ ὁ Παῦλος δὲν
ἐπείθετο, ἐσιωπήσαμεν καὶ εἰρηνεύσαμεν
εἰπόντες· Ἂς γίνῃ τὸ θέλημα τοῦ
Κυρίου. |
15
Μετὰ δὲ τὰς ἡμέρας ταύτας
ἐπισκευασάμενοι ἀνεβαίνομεν εἰς
Ἱερουσαλήμ· |
15
Ἔπειτα δὲ ἀπὸ τὰς ἡμέρας
αὐτάς, ἀφοῦ ἐτοιμάσαμεν
τὰ τοῦ ταξιδίου μας, ἐξεκινήσαμεν
διὰ τὴν Ἱερουσαλήμ. |
15
Ὕστερον δὲ ἀπὸ τὰς ἡμέρας
αὐτάς, ἀφοῦ ἡτοιμάσαμεν τὰ ἀναγκαῖα
διὰ τὸ ταξίδιόν μας, ἐξεκινήσαμε
διὰ τὴν Ἱερουσαλήμ. |
16
συνῆλθον δὲ καὶ τῶν μαθητῶν
ἀπὸ Καισαρείας σὺν ἡμῖν,
ἄγοντες παρ' ᾧ ξενισθῶμεν Μνάσωνί
τινι Κυπρίῳ, ἀρχαίῳ μαθητῇ.
|
16
Ἦλθαν δὲ μαζῆ μας καὶ μερικοὶ
μαθηταὶ ἀπὸ τὴν Καισάρειαν,
οἱ ὁποῖοι μάλιστα καὶ μᾶς
ὠδήγησαν, διὰ νὰ φιλοξενηθῶμεν
κατὰ τὸ ταξίδι μας, εἰς κάποιον,
ὀνόματι Μνάσωνα, Κύπριον, ἀρχαῖον
μαθητήν. |
16
Ἦλθαν δὲ μαζί μας καὶ μερικοὶ
ἀπὸ τοὺς Χριστιανοὺς τῆς Καισαρείας,
οἰ ὁποῖοι, ὅταν ἐν τῷ
μεταξὺ ἐσταθμεύσαμεν εἰς χωρίον τι,
μᾶς ὠδήγησαν εἰς κάποιον Μνάσωνα,
Κύπριον, παλαιὸν μαθητήν, διὰ νὰ φιλοξενηθῶμεν
εἰς τὴν οἰκίαν του. |
17
Γενομένων δὲ ἡμῶν εἰς Ἱεροσόλυμα
ἀσμένως ἐδέξαντο ἡμᾶς
οἱ ἀδελφοί. |
17
Ὅταν δὲ ἐφθάσαμεν εἰς Ἱεροσόλυμα,
μᾶς ἐδέχθησαν μὲ χαρὰν οἱ
ἀδελφοί. |
17
Ὅταν δὲ ἐφθάσαμεν εἰς Ἱεροσόλυμα,
μᾶς ἐδέχθησαν οἱ ἀδελφοὶ μετὰ
χαρᾶς. |
18
Τῇ δὲ ἐπιούσῃ εἰσήει
ὁ Παῦλος σὺν ἡμῖν πρὸς
Ἰάκωβον, πάντες τε παρεγένοντο οἱ
πρεσβύτεροι. |
18
Τὴν ἑπομένην ἐπῆγε ὁ Παῦλος
μαζῆ μὲ ἡμᾶς εἰς τὸ σπίτι
τοῦ Ἰακώβου, ὅπου καὶ ἦλθαν
ὅλοι οἱ πρεσβύτεροι.
|
18
Τὴν ἄλλην δὲ ἡμέραν εἰσῆλθεν
ὁ Παῦλος μαζὶ μὲ ἡμᾶς
εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Ἰακώβου πρὸς
συνάντησίν του καὶ ἦλθον ἐκεῖ
καὶ ὅλοι οἱ πρεσβύτεροι.
|
19
Καὶ ἀσπασάμενος αὐτοὺς ἐξηγεῖτο
καθ' ἓν ἕκαστον ὧν ἐποίησεν
ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἔθνεσι διὰ
τῆς διακονίας αὐτοῦ.
|
19
Καὶ ἀφοῦ τοὺς ἐχαιρέτησε,
ἀνέφερε καὶ ἐξήγησε ἕνα
πρὸς ἕνα, ὅσα ὁ Θεὸς ἐπραγματοποίησε
μεταξὺ τῶν ἐθνῶν διὰ τῆς
ἀποστολικῆς διακονίας αὐτοῦ.
|
19
Καὶ ἀφοῦ τοὺς ἠσπάσθη,
ἐξέθεσε καὶ συγχρόνως ἐξήγησεν
ἓν πρὸς ἓν ἐκεῖνα, τὰ
ὁποῖα ἐποίησεν ὁ Θεὸς μεταξὺ
τῶν ἐθνῶν διὰ τῆς ἀποστολικῆς
του διακονίας καὶ δράσεως. |
20
Οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐδόξαζον
τὸν Κύριον, εἶπον τε αὐτῷ·
θεωρεῖς, ἀδελφέ, πόσαι μυριάδες
εἰσὶν Ἰουδαίων τῶν πεπιστευκότων,
καὶ πάντες ζηλωταὶ τοῦ νόμου
ὑπάρχουσι. |
20
Ἐκεῖνοι δέ, ὅταν ἤκουσαν αὐτά,
ἐδόξασαν τὸν Κύριον καὶ τοῦ
εἶπον· <Βλέπεις, ἀδελφέ, πόσαι
χιλιάδες εἶναι οἱ Ἑβραῖοι, ποὺ
ἔχουν πιστεύσει εἰς τὸν Κύριον,
καὶ ὅλοι αὐτοὶ ἐξακολουθοῦν
μὲ ζῆλον νὰ κρατοῦν καὶ νὰ
ὁμιλοῦν διὰ τὸν νόμον τοῦ
Μωϋσέως. |
20
Οὗτοι δέ, ὅταν ἤκουσαν τὴν ἔκθεσιν
αὐτήν, ἐδόξαζον τὸν Κύριον δι’ ὅσα
εἶχον κατορθωθῇ, καὶ εἶπον πρὸς
αὐτόν· Βλέπεις, ἀδελφέ, πόσον μεγάλος εἶναι
ὁ ἀριθμὸς τῶν Ἰουδαίων, ποὺ
ἔχουν πιστεύσει εἰς τὸν Κύριον. Καὶ
ὅλοι αὐτοὶ μετὰ ζήλου ὑπερασπίζονται
τὸ κῦρος τοῦ νόμου. |
21
Κατηχήθησαν δὲ περί σοῦ ὅτι
ἀποστασίαν διδάσκεις ἀπὸ Μωϋσέως
τοὺς κατὰ τὰ ἔθνη πάντας Ἰουδαίους,
λέγων μὴ περιτέμνειν αὐτοὺς
τὰ τέκνα μηδὲ τοῖς ἔθεσι περιπατεῖν.
|
21
Ἤκουσαν δὲ πολλὲς φορὲς καὶ
μὲ ἐπιμονὴν διὰ σέ, ὅτι
διδάσκεις ὅλους τοὺς Ἰουδαίους,
ποὺ εὑρίσκονται μεταξὺ τῶν διαφόρων
ἐθνῶν, νὰ ἀποστατήσουν ἀπὸ
τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως, λέγων
εἰς αὐτοὺς νὰ μὴ περιτέμνουν
τὰ τέκνα των οὔτε νὰ ζοῦν σύμφωνα
μὲ τὰ πατροπαράδοτα ἔθιμα τῶν
Ἑβραίων. |
21
Ἐπληροφορήθησαν δὲ καὶ ἐσχημάτισαν
τὴν πεποίθησιν διὰ σέ, ὅτι διδάσκεις ὅλους
τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ εἶναι διεσπαρμένοι
καὶ ἐγκατεστημένοι μεταξὺ τῶν
ἐθνικῶν, νὰ ἀποστατήσουν ἀπὸ
τὸν Μωσαϊκὸν νόμον, λέγων εἰς αὐτοὺς
νὰ μὴ περιτέμνουν τὰ τέκνα των, οὔτε
νὰ πολιτεύωνται σύμφωνα μὲ τὰ ἱερὰ
ἔθιμα τῶν Ἰουδαίων. |
22
Τί οὖν ἐστι; Πάντως δεῖ πλῆθος
συνελθεῖν· ἀκούσονται γὰρ ὅτι
ἐλήλυθας. |
22
Τί θὰ γίνῃ λοιπὸν τώρα;
Πάντως, θὰ συγκεντρωθῇ ὀπωσδήποτε
τὸ πλῆθος τῶν Χριστιανῶν Ἰουδαίων,
διότι θὰ ἀκούσουν ὅτι ἦλθες.
|
22
Τί πρέπει λοιπὸν νὰ γίνῃ τώρα; Ἓν
πάσῃ περιπτώσει θὰ συναχθῇ πλῆθος
Χριστιανῶν ἐξ Ἰουδαίων, διότι θὰ ἀκούσουν
ὅτι ἦλθες. Καὶ τὸ πλῆθος αὐτὸ
πρέπει νὰ τὸ ἰκανοποίησῃς καὶ
νὰ διασκεδάσῃς ἀπὸ αὐτὸ
τὰς κακὰς αὐτὰς ὑπονοίας, ποὺ
ἔχουν διὰ σέ. |
23
Τοῦτο οὖν ποίησον ὅ σοι λέγομεν·
εἰσὶν ἡμῖν ἄνδρες τέσσαρες
εὐχὴν ἔχοντες ἐφ' ἑαυτῶν·
|
23
Διὰ νὰ διαλύσῃς λοιπὸν τὰς
ὑποψίας καὶ νὰ προλάβῃς
τὸ σκάνδαλον, κάμε αὐτὸ ποὺ
θὰ σοῦ εἴπωμεν. Ὑπάρχουν ἐδῶ
μαζῆ μας τέσσαρες ἄνδρες, ποὺ ἔχουν
κάμει τάξιμο ἐπὶ τοῦ εὐατοῦ
των νὰ ζήσουν μὲ εἰδικὴν ἐγκράτειαν
καὶ νὰ μὴ κόψουν ἐπὶ ὡρισμένον
χρονικὸν διάστημα τὰς τρίχας τῆς
κεφαλῆς των, διὰ νὰ τὰς ἀφιερώσουν
κατόπιν εἰς τὸ θυσιαστήριον σύμφωνα
μὲ τὸ ἔθιμον περὶ τῶν Ναζηραίων.
|
23
Κάμε λοιπὸν αὐτὸ, ποὺ σοῦ λέγομεν.
Ἔχομεν τέσσαρας ἄνδρας, ποὺ ἔχουν
τάξιμον ἐπὶ τοῦ ἑαυτοῦ των καὶ
διατηροῦν τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς των
διὰ νὰ τὰς ἀφιερώσουν εἰς
τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐγκρατεύονται,
ὅπως ὁρίζει ὁ νόμος περὶ ναζιραίων.
|
24
τούτους παραλαβὼν ἀγνίσθητι σὺν
αὐτοῖς καὶ δαπάνησον ἐπ' αὐτοῖς
ἵνα ξυρήσωνται τὴν κεφαλήν, καὶ
γνῶσι πάντες ὅτι ὧν κατήχηνται
περί σοῦ οὐδέν ἐστιν, ἀλλὰ
στοιχεῖς καὶ αὐτὸς τὸν νόμον
φυλάσσων. |
24
Ἀφοῦ λοιπὸν πάρῃς αὐτοὺς
μαζῆ σου, κάμε καὶ σὺ μαζῆ μὲ
αὐτοὺς ὅ,τι ὁρίζει ὁ μωσαϊκὸς
νόμος διὰ τὸν ἀγνισμὸν καὶ
πλήρωσε δι' αὐτοὺς ὅ,τι θὰ χρειασθῆ,
διὰ τὰς θυσίας, ποὺ πρέπει νὰ
γίνουν, διὰ νὰ ξυρίσουν οἱ ἄνθρωποι
αὐτοὶ τὴν κεφαλήν των. Ἔτσι
δὲ θὰ μάθουν ὅλοι ὅτι δὲν
ἔχουν καμμίαν βάσιν ὅσα εἰς
βάρος σου ἔχουν πληροφορηθῇ, ἀλλ'
ὅτι καὶ σὺ ὁ ἴδιος πορεύεσαι
φυλάσσων τὸν μωσαϊκὸν νόμον.
|
24
Ἀφοῦ παραλάβῃς μαζί σου τούτους, κάμε καὶ
σὺ μαζὶ μὲ αὐτοὺς τοὺς
ὡρισμένους ὑπὸ τοῦ νόμου ἁγνισμοὺς
καὶ πλήρωσε δι’ αὐτοὺς τὰς δαπάνας,
ποὺ θὰ χρειασθοῦν διὰ τὰς θυσίας,
αἱ ὁποῖαι πρέπει νὰ γίνουν, διὰ
νὰ ξυρίσουν οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ
τὰς κεφαλὰς των. Κάμε αύτό, καὶ
θὰ μάθουν τότε ὅλοι, ὅτι ἐκεῖνα,
ποὺ ἔχουν πληροφορηθῆ διὰ σέ, εἶναι
ἀνυπόστατα, καὶ ὅτι καὶ σὺ βαδίζεις
καὶ συμπεριφέρεσαι φυλάττων τὸν μωσαϊκὸν
νόμον. |
25
Περὶ δὲ τῶν πεπιστευκότων ἐθνῶν
ἡμεῖς ἐπεστείλαμεν κρίναντες
μηδὲν τοιοῦτον τηρεῖν αὐτούς,
εἰ μὴ φυλάσσεσθαι αὐτοὺς τό
τε εἰδωλόθυτον καὶ τὸ αἷμα καὶ
πνικτὸν καὶ πορνείαν.
|
25
Ὅσον δὲ διὰ τοὺς ἐθνικούς,
ποὺ ἔχουν πιστεύσει, ἡμεῖς τοὺς
ἐστείλαμεν ἐπιστολήν, σύμφωνα
μὲ τὴν ἀπόφασιν ποὺ ἐλάβομεν,
νὰ μὴ τηροῦν κανένα ἀπὸ
τοὺς τύπους αὐτοὺς τοῦ Νόμου,
εἰ μὴ μόνον νὰ προφυλάσσωνται
ἀπὸ τὸ εἰδωλόθυτον καὶ
τὸ αἷμα καὶ τὸ πνικτὸν καὶ
τὴν πορνείαν>. |
25
Ὅσον δ’ ἀφορᾷ τοὺς ἐθνικούς,
ποὺ ἔχουν πιστεύσει, ἡμεῖς οἱ
ἴδιοι ἐστείλαμεν ἐπιστολήν,
ἀφοῦ ἐλάβομεν ἀπόφασιν
νὰ μὴ φυλάττουν αὐτοὶ τίποτε ἀπὸ
τὰς τυπικὰς αὐτὰς καὶ τελετουργικὰς
διατάξεις τοῦ νόμου, ὅπως εἶναι καὶ
αἱ περὶ ναζιραίων εὐχαί, παρὰ μόνον
νὰ προφυλάσσωνται αὐτοὶ ἀπὸ
τὸ εἰδωλόθυτον καὶ τὸ αἷμα καὶ
τὸ πνικτὸν καὶ τὴν πορνείαν.
|
26
Τότε ὁ Παῦλος παραλαβὼν τοὺς
ἄνδρες τῇ ἐχομένῃ ἡμέρᾳ
σὺν αὐτοῖς ἀγνισθεὶς εἰσῄει
εἰς τὸ ἱερόν, διαγγέλλων τὴν
ἐκπλήρωσιν τῶν ἡμερῶν τοῦ
ἀγνισμοῦ, ἕως οὐ προσηνέχθη
ὑπὲρ ἑνὸς ἑκάστου αὐτῶν
ἡ προσφορά. |
26
Τότε ὁ Παῦλος ἐπῆρε τὴν
ἑπομένην ἡμέραν τοὺς τέσσαρας
ἄνδρας, ὑπεβλήθη εἰς τοὺς ἀγνισμούς,
ποὺ ὥριζε ὁ νόμος, εἰσῆλθε
εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἀνήγγειλε
εἰς ὅλους ὅτι συνεπληρώθησαν αἱ
ἡμέραι τοῦ ἀγνισμοῦ, ἕως
ὅτου προσεφέρθη δι' ἕνα ἕκαστον ἀπὸ
αὐτοὺς ἡ καθιερωμένη θυσία.
|
26
Τότε ὁ Παῦλος, ἀφοῦ παρέλαβε τὴν
ἑπομένην ἡμέραν τοὺς τέσσαρας δνδρας, εἰσῆλθεν
εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ὑπεβλήθη
μαζὶ μὲ αὐτοὺς εἰς τοὺς
διατεταγμένους ἁγνισμούς, καὶ ἔκαμεν εἰς
πάντας τοὺς ἐν τῷ ναῷ τὴν συνηθισμένην
διακήρυξιν περὶ τοῦ χρόνου, κατὰ τὸν
ὁποῖον συνεπληροῦντο αἱ ἡμέραι
τοῦ ἁγνισμοῦ καὶ καθαρισμοῦ,
ἕως ὅτου προσεφέρθη ἡ καθωρισμένη θυσία
δι’ ἕνα ἕκαστον ἐξ αὐτῶν.
|
27
Ὡς δὲ ἔμελλον αἱ ἑπτὰ
ἡμέραι συντελεῖσθαι, οἱ ἀπὸ
τῆς Ἀσίας Ἰουδαῖοι θεασάμενοι
αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ συνέχεον
πάντα τὸν ὄχλον, καὶ ἐπέβαλον
τὰς χεῖρας ἐπ' αὐτὸν
|
27
Ὅταν δὲ ἐπρόκειτο νὰ συμπληρωθοῦν
αἱ ἑπτὰ ἡμέραι, κατὰ τὰς
ὁποίας θὰ ἔληγε ἡ ὅλη
τελετὴ τοῦ ἀγνισμοῦ, οἱ ἀπὸ
τὴν Ἀσίαν Ἰουδαῖοι, ὅταν
εἶδαν τὸν Παῦλον εἰς τὸ ἱερόν,
ἀνεστάτωσαν καὶ ἐξεσήκωσαν ὅλον
τὸν λαὸν καὶ τὸν ἔπιασαν,
|
27
Ὅταν δὲ ἐπρόκειτο νὰ συμπληρωθοῦν
αἱ ἑπτὰ ἡμέραι, ποὺ παρενέπιπτον
ἀπὸ τὴν διακήρυξιν μέχρι τῆς τελικῆς
εὐχῆς καὶ καθάρσεως, οἱ ἐκ τῆς
Ἀσίας Ἰουδαῖοι ἰδόντες καὶ
ἀναγνωρίσαντες τὸν Παῦλον ἐν τῷ
ἱερῷ συνετάραξαν καὶ ἐξεσήκωσαν ὅλον
τὸ πλῆθος καὶ ἔβαλον τὰς χεῖρας
ἐπ’ αὐτοῦ |
28
κράζοντες· ἄνδρες Ἰσραηλῖται,
βοηθεῖτε· οὗτός ἐστιν ὁ
ἄνθρωπος ὁ κατὰ τοῦ λαοῦ καὶ
τοῦ νόμου καὶ τοῦ τόπου τούτου
πάντας πανταχοῦ διδάσκων· ἔτι
τε καὶ Ἕλληνας εἰσήγαγεν εἰς
τὸ ἱερὸν καὶ κεκοίνωκε τὸν
ἅγιον τόπον τοῦτον,
|
28
κράζοντες· <Ἄνδρες Ἰσραηλῖται,
βοηθῆστε μας· αὐτὸς εἶναι ὁ
ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος εἰς ὅλα
τὰ μέρη διδάσκει ὅλους ἐναντίον
τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ἐναντίον
τοῦ μωσαϊκοῦ Νόμου καὶ ἐναντίον
τοῦ ἱεροῦ τούτου τόπου. Ἀκόμη
δὲ καὶ Ἕλληνας εἰδωλολάτρας
ἔφερε εἰς τὸ ἱερὸν καὶ
ἐμόλυνε τὸν ἅγιον τοῦτον τόπον>.
|
28
φωνάζοντες· Ἄνδρες Ἰσραηλῖται, βοηθᾶτε.
Αὐτὸς εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ποὺ
διδάσκει ὅλους εἰς ὅλα τὰ μέρη ἐναντίον
τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ἐναντίον
τοῦ νόμου καὶ τοῦ τόπου αὐτοῦ
τοῦ ἱεροῦ. Ἀκόμη δὲ καὶ
Ἕλληνας εἰσήγαγεν εἰς τὸ ἱερὸν
καὶ ἐμόλυνε τὸν ἅγιον τόπον τοῦτον.
|
29
ἦσαν γὰρ ἑωρακότες Τρόφιμον
τὸ Ἐφέσιον ἐν τῇ πόλει
σὺν αὐτῷ, ὃν ἐνόμιζον
ὅτι εἰς τὸ ἱερὸν εἰσήγαγεν
ὁ Παῦλος. |
29
Ἔλεγαν δὲ αὐτό, διότι εἶχαν
ἰδεῖ τὸν Τρόφιμον, τὸν Ἐφέσιον,
εἰς τὴν πόλιν μαζῆ μὲ τὸν
Παῦλον, τὸν ὁποῖον καὶ ἐνόμιζαν
ὅτι τὸν εἶχεν εἰσαγάγει ὁ
Παῦλος εἰς τὸ ἱερόν.
|
29
Ἔλεγον δὲ τὸ τελευταῖον αὐτό,
διότι εἶχον ἴδει προτήτερα μαζί του εἰς
τὴν πόλιν τὸν Τρόφιμον τὸν Ἐφέσιον,
περὶ τοῦ ὁποίου πεπλανημένως ἐνόμιζον,
ὅτι τὸν εἰσήγαγεν ὁ Παῦλος εἰς
τὸ ἱερόν. |
30
Ἐκινήθη τε ἡ πόλις ὅλη καὶ
ἐγένετο συνδρομὴ τοῦ λαοῦ, καὶ
ἐπιλαβόμενοι τοῦ Παύλου εἷλκον
αὐτὸν ἔξω τοῦ ἱεροῦ, καὶ
εὐθέως ἐκλείσθησαν αἱ θύραι.
|
30
Ἐταράχθηκε ὅλη ἡ πόλις, ἐμαζεύτηκε
ταχέως ἐκεῖ λαὸς Ἑβραίων
καὶ ἀφοῦ ἔπιασαν τὸν Παῦλον,
τὸν ἔσυραν ἔξω ἀπὸ τὴν
αὐλὴν τοῦ ναοῦ καὶ ἀμέσως
ἐκλείσθησαν αἱ θύραι, μήπως
καὶ μολυνθῇ ὁ ναὸς μὲ τὸ
αἷμα τοῦ Παύλου, τὸν ὁποῖον
εἶχαν ἀπόφασιν νὰ ἐκτελέσουν
ἀμέσως ἐκεῖ. |
30
Καὶ ἐταράχθη ὅλη ἡ πόλις καὶ
ἔγινε συρροὴ τοῦ λαοῦ, καὶ ἀφοῦ
συνέλαβον τὸν Παῦλον, τὸν ἔσυραν ἔξω
ἀπὸ τὸ ἱερόν, καὶ ἐκλείσθησαν
ἀμέσως αἱ θύραι, διὰ νὰ μὴ ἔμβῃ
πάλιν ὁ Παῦλος εἰς τὸ ἱερὸν
καὶ βεβηλωθῇ ὁ ἱερὸς τόπος ἀπὸ
τὸ αἷμα του. |
31
Ζητούντων δὲ αὐτὸν ἀποκτεῖναι
ἀνέβη φάσις τῷ χιλιάρχῳ
τῆς σπείρῃς ὅτι ὅλη συγκέχυται
Ἱερουσαλήμ·
|
31
Ἐνῶ δὲ ἐκεῖνοι μὲ τὰ
κτυπήματα των ἐπιχειροῦσαν νὰ τὸν
φονεύσουν, ἔγινε γνωστὸν εἰς τὸν
χιλίαρχον τοῦ ρωμαϊκοῦ τάγματος ὅτι
ὅλη ἡ Ἱερουσαλὴμ εἶναι ἀναστατωμένη.
|
31
Ἐνῷ δὲ ἐκεῖνοι ἐζήτουν
διὰ κτυπημάτων νὰ τὸν φονεύσουν, ἦλθε
μήνυμα εἰς τὸν χιλίαρχον τοῦ ρωμαϊκοῦ
τάγματος, ὅτι ὁλόκληρος ἡ Ἱερουσαλὴμ
εὑρίσκεται ἐν συγχύσει καὶ ταραχῇ.
|
32
ὃς ἐξαυτῆς παραλαβὼν στρατιώτας
καὶ ἑκατοντάρχους κατέδραμεν ἐπ'
αὐτούς. Οἱ δὲ ἰδόντες
τὸν χιλίαρχον καὶ τοὺς στρατιώτας
ἐπαύσαντο τύπτονες τὸν Παῦλον.
|
32
Αὐτὸς παραλαβὼν ἀμέσως στρατιώτας
καὶ ἑκατοντάρχους, ἔτρεξε κάτω
εἰς αὐτούς. Ὅταν δὲ ἐκεῖνοι
εἶδαν τὸν χιλίαρχον καὶ τοὺς
στρατιώτας, ἔπαυσαν νὰ κτυποῦν τὸν
Παῦλον. |
32
Τὴν ἰδίαν δὲ στιγμὴν αὐτός,
ἀφοῦ παρέλαβε στρατιώτας καὶ ἑκατοντάρχους,
ἔτρεξε κάτω πρὸς αὐτούς. Ὅταν δὲ
αὐτοὶ εἶδον τὸν χιλίαρχον καὶ
τοὺς στρατιώτας, ἔπαυσαν νὰ κτυποῦν
τὸν Παῦλον. |
33
Ἐγγίσας δὲ ὁ χιλίαρχος ἐπελάβετο
αὐτοῦ καὶ ἐκέλευσε δεθήναι
ἀλύσεσι δυσί, καὶ ἐπυνθάνετο
τίς ἂν εἴη καὶ τί ἐστι
πεποιηκώς. |
33
Ἀφοῦ ἐπλησίασε ὁ χιλίαρχος,
ἔπιασε τὸν Παῦλον, διέταξε νὰ
τὸν δέσουν μὲ δύο ἁλυσίδες
καὶ ἐζητοῦσε πληροφορίες, ποιὸς
εἶναι αὐτὸς καὶ τί ἔχει
κάμει. |
33
Τότε, ἀφοῦ ἐπλησίασεν ὁ χιλίαρχος,
τὸν συνέλαβε καὶ διέταξε νὰ δεθοῦν
αἱ χεῖρες του μὲ δύο ἁλύσεις, ὥστε
τὸ ἕνα χέρι του νὰ εἶναι δεμένο μὲ
τὸ χέρι ἑνὸς στρατιώτου καὶ τὸ
ἄλλο χέρι μὲ τὸ χέρι ἄλλου στρατιώτου.
Καὶ ἀφοῦ ἁλυσοδέθη ὁ Παῦλος,
ἠρώτα ὁ χιλίαρχος τὸ πλῆθος, ποῖος
νὰ ἦτο αὐτὸς καὶ τί εἶχε
πράξει; |
34
Ἄλλοι δὲ ἄλλο τι ἐβόων ἐν
τῷ ὄχλῳ· μὴ δυνάμενος δὲ
γνῶναι τὸ ἀσφαλὲς διὰ τὸν
θόρυβον, ἐκέλευσεν ἄγεσθαι αὐτὸν
εἰς τὴν παρεμβολήν.
|
34
Ὅμως ἄλλοι ἄλλα ἐφώναζαν μέσα
εἰς τὸ πλῆθος. Ἐπειδὴ δὲ
ὁ χιλίαρχος ἕνεκα τῆς ὀχλοβοῆς
δὲν ἠμποροῦσε νὰ μάθῃ
κάτι τὸ βέβαιον, διέταξε νὰ
ὁδηγήσουν τὸν Παῦλον εἰς τὸ
περιτειχισμένον στρατόπεδον.
|
34
Ἄλλοι δὲ ἄλλα ἐφώναζαν μέσα εἰς
τὸ πλῆθος. Ἐπειδὴ δὲ ὁ
χιλίαρχος δὲν ἠδύνατο ἕνεκα τοῦ θορύβου
νὰ μάθῃ βέβαιόν τι, διέταξε νὰ ὁδηγηθῇ
οὗτος εἰς τὸ μόνιμον στρατόπεδον τοῦ
φρουρίου. |
35
Ὅτε δὲ ἐγένετο ἐπὶ τοὺς
ἀναβαθμούς, συνέβη βαστάζεσθαι αὐτὸν
ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν διὰ τὴν
βίαν τοῦ ὄχλου·
|
35
Ὅταν δὲ ἦλθε εἰς τὰ σκαλοπάτια
τῆς κλίμακος τοῦ φρουρίου, ἠναγκάσθησαν
οἱ στρατιῶται νὰ βαστάζουν εἰς
τὰ χέρια τὸν Παῦλον, διὰ νὰ
τὸν προφυλάξουν ἀπὸ τὸ στρύμωγμα
καὶ τὴν ὁρμὴν τοῦ ὄχλου.
|
35
Ὅταν δὲ ἦλθε εἰς τὰ σκαλοπάτια,
ποὺ ὡδήγουν εἰς τὸ φρούριον, ἐξ
αἰτίας τοῦ στριμώγματος τοῦ ὄχλου,
ποὺ ὥρμησε κατὰ τοῦ Παύλου, ἠναγκάσθησαν
οἱ στρατιῶται νὰ τὸν σηκώσουν εἰς
τὰ χέρια των καὶ συνέβη οὕτω νὰ βαστάζεται
ὁ Παῦλος ἀπὸ τοὺς στρατιώτας.
|
36
ἠκολούθει γὰρ τὸ πλῆθος τοῦ
λαοῦ κρᾶζον· αἶρε αὐτόν.
|
36
Διότι ὅλον τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ
ἀκολουθοῦσε καὶ ἐκραύγαζε·
<Φόνευσέ τον, νὰ λείψῃ ἀπὸ
τὴν γῆν>. |
36
Καὶ ἔγινεν αὐτό, διότι ἠκολούθει
τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ καὶ ἐφώναζεν:
Ἀφάνισέ τον ἀπὸ τὴν γῆν.
|
37
Μέλλων τε εἰσάγεσθαι εἰς τὴν
παρεμβολὴν ὁ Παῦλος λέγει τῷ
χιλιάρχῳ· εἰ ἔξεστί μοι
εἰπεῖν τί πρὸς σέ; Ὁ δὲ
ἔφη· Ἑλληνιστὶ γινώσκεις;
|
37
Καὶ ὅταν ὁ Παῦλος ἐπρόκειτο
νὰ εἰσαχθῇ εἰς τὸ φρούριον,
εἶπε εἰς τὸν ἑκατόνταρχον·
<Μοῦ ἐπιτρέπεται νὰ σοῦ πῶ
κάτι;> Ἐκεῖνος δὲ εἶπε·
<Ὥστε γνωρίζεις τὴν ἑλληνικήν;
|
37
Καὶ ὅταν ὁ Παῦλος ἔμελλε να
εἰσαχθῇ εἰς τὸ στρατόπεδον, λέγει
εἰς τὸν χιλίαρχον ἑλληνιστί· Μοῦ
ἐπιτρέπεται νὰ σο εἴπω κάτι; Ὁ χιλίαρχος
δὲ εἶπε τότε· Γνωρίζεις λοιπὸν νὰ
ὁμιλῇς εἰς τὴν ἑλληνικὴν
γλῶσσαν; |
38
Οὐκ ἄρα σὺ εἶ ὁ Αἰγύπτιος
ὁ πρὸ τούτων τῶν ἡμερῶν
ἀναστατώσας καὶ ἐξαγαγὼν εἰς
τὴν ἔρημον τοὺς τετρακιχιλίους ἄνδρας
τῶν σικαρίων; |
38
Δὲν εἶσαι λοιπὸν σὺ ὁ Αἰγύπτιος,
ὁ ὁποῖος τώρα πρὸ ὀλίγων
ἡμερῶν εἶχε ἀναστατώσει καὶ
ἔβγαλε εἰς τὴν ἔρημον τὶς τέσσαρες
χιλιάδες δολοφόνους, τοὺς ὡπλισμένους
μὲ μαχαίρια;> |
38
Περίεργον! Δὲν εἶσαι σὺ ὁ Αἰγύπτιος,
ποὺ δὲν ἤξευρεν ἑλληνικά, καὶ
ὁ ὁποῖος πρὸ τῶν ἡμερῶν
αὐτῶν ἐξεσήκωσε καὶ ἔβγαλεν
εἰς τὴν ἔρημον τοὺς τέσσαρας χιλιάδας
ἄνδρας, ποὺ ἦσαν ὡπλισμένοι μὲ
δολοφονικὰ ξιφίδια; |
39
Εἶπε δὲ ὁ Παῦλος· ἐγὼ
ἄνθρωπος μέν εἰμι Ἰουδαῖος Ταρσεύς,
τῆς Κιλικίας οὐκ ἀσήμου πόλεως
πολίτης· δέομαι δέ σου, ἐπίτρεψόν
μοι λαλῆσαι πρὸς τὸν λαόν.
|
39
Εἶπε δὲ ὁ Παῦλος· <Ἐγὼ
εἶμαι μὲν Ἰουδαῖος, κατάγομαι
ὅμως ἀπὸ τὴν Ταρσὸν καὶ
εἶμαι συνεπῶς πολίτης μιᾷς ἐπισήμου
πόλεως τῆς Κιλικίας.
Σὲ παρακαλῶ
πολύ, δός μου τὴν ἄδειαν, νὰ
ὁμιλήσω πρὸς τὸν λαόν>.
|
39
Εἶπε δὲ ὁ Παῦλος· Ἐγὼ
εἶμαι ἄνθρωπος Ἰουδαῖος, ἀπὸ
τὴν Ταρσόν, πολίτης πόλεως τῆς Κιλικίας, ὄχι
ἀσήμου ἀλλὰ ἐξακουστῆς.
Σὲ παρακαλῶ, δός μου τὴν ἄδειαν νὰ
ὁμιλήσω πρὸς τὸν λαόν.
|
40
Ἐπιτρέψαντος δὲ αὐτοῦ ὁ
Παῦλος ἑστὼς ἐπὶ τῶν ἀναβαθμῶν
κατέσειε τῇ χειρὶ τῷ λαῷ·
πολλῆς δὲ σιγῆς γενομένης προσεφώνησε
τῇ Ἑβραΐδι διαλέκτῳ λέγων.
|
40
Ἀφοῦ δὲ ὁ χιλίαρχος ἔδωσε
τὴν ἄδειαν, ὁ Παῦλος ἐστάθηκε
εἰς τὰ σκαλιὰ καὶ ἐκίνησε
τὸ χέρι πρὸς τὸν λαόν, διὰ
νὰ φανερώσῃ ὅτι θέλει νὰ
ὁμιλήσῃ. Ὅταν δὲ ἔγινε
πολλὴ ἡσυχία, ὡμίλησε πρὸς
αὐτοὺς εἰς τὴν ἑβραϊκὴν
γλῶσσαν λέγων· |
40
Ἀφοῦ δὲ ἔδωκεν ὁ χιλίαρχος τὴν
ἄδειαν, ὁ Παῦλος ἐστάθη εἰς
τὰ σκαλοπάτια καὶ ἔκαμε σημεῖον διὰ
τῆς χειρὸς πρὸς τὸν λαόν. Καὶ
ὅταν ἔγινε πολλὴ σιωπὴ καὶ ἡσυχία,
ὡμίλησε πρὸς αὐτοὺς εἰς τὴν
ἑβραϊκὴν γλῶσσαν καὶ εἶπεν· |