Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
νατὶ
ἐφρύαξαν ἔθνη, καὶ
λαοὶ ἐμελέτησαν κενά;
|
ιατί
σὰν ἄγρια ἀχαλίνωτα ἄλογα ἀνεστατώθησαν
καὶ ἀφηνίασαν τὰ εἰδωλολατρικὰ
ἔθνη καὶ διατὶ αὐτοὶ οἱ
λαοὶ ἐμελέτησαν καὶ κατέστρωσαν
σχέδια μωρά, ἁμαρτωλὰ καὶ ἀπραγματοποίητα;
|
ί
παράπονον ἔχουν καὶ ποίαν ὠφέλειαν
περιμένουν οἱ ἐθνικοὶ καὶ εἰδωλολάτραι,
αὐτοί, ποὺ σὰν ἵπποι ἀχαλίνωτοι
καὶ ἀτίθασοι ἀνεστατώθησαν καὶ ἀφηνίασαν,
διατὶ δὲ καὶ οἱ λαοὶ αὐτοὶ
συνέλαβαν σχέδια ἀνόητα καὶ μωρά;
|
2
Παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς,
καὶ οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπὶ
τὸ αὐτὸ κατὰ τοῦ Κυρίου
καὶ κατὰ τοῦ χριστοῦ αὐτοῦ.
(διάψαλμα). |
2
Παρεστάθησαν ἀπειλητικοὶ οἱ βασιλεῖς
τῆς γῆς καὶ οἱ ἄρχοντες συνεκεντρώθησαν
ἀπὸ συμφώνου εἰς τὸν ἴδιον
τόπον ἐναντίον τοῦ Κυρίου καὶ
Θεοῦ καὶ ἐναντίον ἐκείνου,
τὸν ὁποῖον αὐτὸς ἔχρισε
προφήτην, ἀρχιερέα καὶ βασιλέα.
|
2
Ἐστάθησαν εἰς ἀπειλητικὴν παράταξιν
οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ συνηθροίσθησαν
οἱ ἄρχοντες ἀπὸ συμφώνου καὶ
εἰς τὸν αὐτὸν τόπον κατὰ τοῦ
κυριάρχου τῶν πάντων Θεοῦ καὶ κατ' ἐκείνου
τὸν ὁποῖον Αὐτὸς ὁ ἴδιος
ἔχρισε προφήτην καὶ ἀρχιερέα καὶ βασιλέα.
|
3
Διαρρήξωμεν τοὺς δεσμοὺς αὐτῶν
καὶ ἀπορρίψωμεν ἀφ' ἡμῶν
τὸν ζυγὸν αὐτῶν.
|
3
Εἶπαν τὰ ἁμαρτωλὰ αὐτὰ
ἔθνη καὶ οἱ παράνομοι βασιλεῖς
μεταξύ των· <ἂς συντρίψωμεν τοὺς
δεσμούς, ποὺ μᾶς κρατοῦν ὑποτεταγμένους
εἰς τὸν Κύριον καὶ εἰς τὸν
χριστὸν αὐτοῦ καὶ ἂς ἀποτινάξωμεν
μακρὰν ἀπὸ ἡμᾶς τὸ ζυγόν
των>. |
3
Τὸ ἐπαναστατικόν των σύνθημα ὑπῆρξε
τοῦτο: Ἂς σπάσωμεν τοὺς δεσμοὺς τῆς
ὑποτελείας μας πρὸς τὸν Κύριον καὶ
πρὸς τὸν Χριστόν του καὶ ἂς
ἀποτινάξωμεν μακρὰν ἀπὸ ἐπάνω
μας τὸν ζυγὸν καὶ τῶν δύο. Ἂς
καταλύσωμεν τὴν κυριαρχίαν των καὶ ἂς ἐκμηδενίσωμεν
τὸ κράτος των. |
4
Ὁ κατοικῶν ἐν οὐρανοῖς ἐκγελάσεται
αὐτούς, καὶ ὁ Κύριος ἐκμυκτηριεῖ
αὐτούς. |
4
Ἀλλὰ αὐτός, ποὺ κατοικεῖ
εἰς τοὺς οὐρανούς, ὁ παντοδύναμος
καὶ δίκαιος Θεὸς θὰ τοὺς περιπαίξῃ
καὶ θὰ τοὺς χλευάσῃ, θὰ
τοὺς κάμῃ καταγέλαστους ἐνώπιον
ὅλων. |
4
Ἀλλ' αὐτός, ποὺ κατοικεῖ εἰς
τοὺς οὐρανούς, θὰ γελάσῃ περιφρονητικῶς
εἰς βάρος των καὶ ὁ Κύριος θὰ τοὺς
περιπαίξῃ καὶ θὰ τοὺς χλευάσῃ.
|
5
Τότε λαλήσει πρὸς αὐτοὺς ἐν
ὀργῇ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ
θυμῷ αὐτοῦ ταράξει αὐτούς.
|
5
Εἰς δὲ τὸν κατάλληλον χρόνον
θὰ ὁμιλήσῃ πρὸς αὐτοὺς
μὲ τὴν ὀργήν του καὶ θὰ
τοὺς συγκλονίσῃ ἐπάνω εἰς
τὴν ἔκρηξιν τοῦ δικαίου του θυμοῦ.
|
5
Γρήγορα δὲ με ἀγανάκτησιν θὰ ὁμιλήσῃ
πρὸς αὐτοὺς καὶ μὲ τὴν
τρομερὰν ἔκρηξιν τοῦ θυμοῦ του θὰ
τοὺς συνταράξῃ. |
6
Ἐγὼ δὲ κατεστάθην βασιλεὺς ὑπ'
αὐτοῦ ἐπὶ Σιὼν ὄρος τὸ
ἅγιον αὐτοῦ |
6
Ἐγὼ ὅμως, ὁ Χριστὸς αὐτοῦ,
παρὰ τὰς ἐχθρικὰς ἐνεργείας
τῶν ἀντιθέτων, ἐνεθρονίσθην
ἀπὸ αὐτὸν τὸν Θεὸν καὶ
πατέρα ὡς βασιλεὺς αἰώνιος εἰς
τὸ ἱερὸν ὄρος Σιών, εἰς
τὴν Ἱερουσαλήμ,
|
6
Ἐγὼ δὲ ο Χριστὸς τοῦ Κυρίου
παρὰ τὰς ἀντιδράσεις τῶν ἀσεβῶν
τούτων ἐγκατεστάθην καὶ ἐνεθρονίσθην
ὑπὸ τοῦ Κυρίου βασιλεὺς εἰς
τὸ ὄρος τὸ ἅγιον τῆς Σιών, εἰς
τὴν πόλιν Ἱερουσαλήμ, |
7
διαγγέλλων τὸ πρόσταγμα Κυρίου. Κύριος
εἶπε πρός με· υἱός μου εἶ
σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά
σε. |
Κυρίου.
Αὐτὸ δὲ εἶναι τὸ πρόσταγμα,
μὲ τὸ ὁποῖον μὲ ἀνεβίβασεν
εἰς τὸν θρόνον· ὁ Κύριός
μου εἶπε· <σὺ εἶσαι ὁ μονογενὴς
Υἱός μου, τὸν ὁποῖον ἀπὸ
τὴν ἰδικήν μου ἀπειροτελείαν
οὐσίαν ἔχω γεννήσει πρὸ πάντων
τῶν αἰώνων, σήμερον δὲ καὶ
σὲ ἀνιστῶ ἔνδοξον ἀπὸ
τὸν τάφον. |
7
διὰ να ἐξαγγέλλω καὶ νὰ κηρύττω τὸ
πρόσταγμα τοῦ Κυρίου. Ἰδοὺ δὲ καὶ
τὸ πρόσταγμά του μὲ τὸ ὁποῖον
μὲ ἀνεβίβασεν ἐπὶ τοῦ θρόνου
μου: Ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ·
Υἱός μου, τὸν ὁποῖον ἐκ τῆς
οὐσίας μου ἀϊδίως ἐγέννησα, εἶσαι
Σύ. Ἐγὼ σὲ ἐγέννησα σήμερον, ὅτε
ἀνέστησα ἐκ τοῦ τάφου καὶ ἐδόξασα
τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν τὴν ὁποίαν ὑπερφυσικῶς,
ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς
Παρθένου, σοῦ ἔδωκα. |
8
Αἴτησαι παρ' ἐμοῦ, καὶ δώσω
σοι ἔθνη τὴν κληρονομίαν σου καὶ τὴν
κατάσχεσίν σου τὸ πέρατα τῆς
γῆς. |
8
Ζήτησε ἐλεύθερα ἀπὸ μένα
μὲ τὸ θάρρος τῆς υἱότητος
ὅ,τι θέλεις, καὶ ἐγὼ θὰ
δώσω ὡς κληρονομίαν σου ὅλα τὰ
ἔθνη καὶ θὰ θέσω ὑπὸ τὴν
ἀπόλυτον ἐξουσίαν σου ὅλην τὴν
γῆν μέχρι τῶν περάτων αὐτῆς.
|
8
Ζήτησε ἀπὸ ἐμὲ καὶ θὰ
σοῦ δώσω ὡς κληρονομίαν ὅλα τὰ ἔθνη
καὶ θὰ θέσω ὑπὸ τὴν ἀπόλυτον
κυριαρχίαν σου ὅλην τὴν γῆν μέχρι τῶν
ἄκρων καὶ τῶν περάτων αὐτῆς.
|
9
Ποιμανεῖς αὐτοὺς ἐν ράβδῳ
σιδηρᾷ, ὡς σκεύη κεραμέως συντρίψεις
αὐτούς. |
9
Θὰ τοὺς κυβερνήσῃς μὲ σιδερένιαν
ράβδον, μὲ ἀκατανίκητον ἐξουσίαν,
ἀλλὰ καὶ θὰ συντρίψῃς
ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι
ἀνθίστανται εἰς σέ, μὲ τόσην
εὐκολίαν, σὰν νὰ ἦσαν πήλινα
εὔθραυστα ἀγγεῖα κατασκευασμένα ἀπὸ
τὸν κεραμιδᾶν>. |
9
Θὰ τοὺς κυβερνήσῃς μὲ ράβδον σιδερένιαν
καὶ ἄθραυστον, καὶ ὅλους ἐκείνους
ποὺ θὰ ἀνθίστανται εἰς σέ, θὰ
τοὺς συντρίψῃς μὲ τόσην εὐκολίαν,
σὰν να ἦσαν ἀπὸ ἐκεῖνα
τὰ εὔθραυστα ἀγγεῖα ποὺ ἀπὸ
πηλὸν κατασκευάζει ὁ κεραμεύς. |
10
Καὶ νῦν, βασιλεῖς, σύνετε, παιδεύθητε,
πάντες οἱ κρίνοντες τὴν γῆν.
|
10
Καὶ τώρα, ποὺ ἀκούετε αὐτὰς
τὰς διακηρύξεις, σεῖς οἱ βασιλεῖς,
συνετισθῆτε, παιδαγωγηθῆτε ἀπὸ τὰ
παθήματά σας, ἀλλὰ καὶ ὅλοι
σεῖς οἱ ἄρχοντες, οἱ ὁποῖοι
κυβερνᾶτε καὶ δικάζετε τοὺς λαοὺς
τῆς γῆς. |
10
Καὶ ἀφοῦ τόσον εὔκολα θὰ συντριβῇ
κάθε ἀντίστασίς σας, βάλετε ἐγκαίρως γνῶσιν
καὶ συνετισθῆτε, ὦ βασιλεῖς· παιδαγωγήθητε
ἀπὸ τὰ παθήματά σας καὶ γίνετε
φρόνιμοι ὅλοι οἱ ἄρχοντες ποὺ κρίνετε
καὶ δικάζετε τοὺς λαοὺς τῆς γῆς.
|
11
Δουλεύσατε τῷ
Κυρίῳ ἐν
φόβῳ καὶ ἀγαλλιᾶσθε αὐτῷ
ἐν τρόμῳ. |
11
Ὑπηρετήσατε τὸν Κύριον μὲ φόβον,
διὰ νὰ δοκιμάσετε εἰς τὴν καρδίαν
σας τὴν ἀγαλλίασιν, ποὺ φέρει
ἡ εὐλάβεια πρὸς τὸν Θεὸν
καὶ ὁ φόβος, μήπως τυχὸν τὸν
παροργίσετε μὲ κάποιαν ἁμαρτίαν
σας. |
11
Διὰ τῆς εὐλαβοῦς τηρήσεως τῶν
θείων ἐντολῶν δουλεύσατε μὲ φόβον καὶ
σεβασμὸν τὸν Κύριον καὶ δοκιμάσατε τὴν
εἰρήνην καὶ ἀγαλλίασιν ποὺ γεννᾷ
εἰς τὰς καρδίας ὁ τρόμος, μήπως διὰ
τῆς ἁμαρτίας ἐξοργίσητε τὸν
Κύριον. |
12
Δράξασθε παιδείας, μή ποτε ὀργισθῇ
Κύριος καὶ ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ
δικαίας. |
12
Ἐφ' ὅσον εἶναι καιρὸς ἁρπάξατε
μὲ ὅλην σας τὴν δύναμιν καὶ
ἐγκολπωθῆτε καὶ κρατῆστε στερεὰ
τὴν παιδαγωγίαν αὐτὴν ἐκ μέρους
τοῦ Κυρίου, μήπως τυχὸν διὰ
τὴν ἀμέλειάν σας ὀργισθῆ
ὁ Κύριος ἐναντίον σας καὶ καταστραφῆτε
καὶ χαθῆτε ἀπὸ τὴν εὐθεῖαν
ὁδόν· |
12
Σπεύσατε μὲ ὅλην σας τὴν δύναμιν νὰ
ἐγκολπωθῆτε καὶ νὰ κρατήσητε στερεὰ
τὴν σύνεσιν καὶ φρόνησιν, τὴν ὁποίαν
χαρίζει ἡ θεία διδασκαλία τοῦ Υἱοῦ,
μήπως ὀργισθῇ ἐναντίον σας ὁ Κύριος
καὶ καταντήσετε εἰς τὸν ὄλεθρον, ὁ
ὁποῖος ἐπιφυλάσσεται εἰς τοὺς
ἀπομακρυνομένους ἐκ τῆς εὐθείας ὁδοῦ
τῆς ἀρετῆς. |
13
Ὅταν ἐκκαυθῇ ἐν τάχει ὁ
θυμὸς αὐτοῦ, μακάριοι πάντες
οἱ πεποιθότες ἐπ' αὐτῷ.
|
13
ὅταν ἐντὸς ὀλίγου ἀνάψῃ
ὡσὰν πολλαπλασίως πυρωμένη κάμινος
ὁ δίκαιος θυμὸς τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ
τρισευτυχισμένοι καὶ εὐλογημένοι θὰ
εἶναι, ὅσοι θὰ ἔχουν στηρίξει
τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν πεποίθησίν
των εἰς αὐτόν. |
13
Ἐντὸς ὀλίγου θὰ ἀνάψῃ
ὡς κάμινος ὁ θυμὸς τοῦ Κυρίου, καὶ
τότε μακάριοι θὰ εἶναι ὅλοι ὅσοι θὰ
ἔχουν στηριγμένην τὴν ἐλπίδα καὶ πεποίθησίν
των εἰς αὐτόν. |