Ψαλμοί : Κεφάλαιον ΜΒ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ρῖνόν με, ὁ Θεός, καὶ δίκασον τὴν δίκην μου ἐξ ἔθνους οὐχ ὁσίου· ἀπὸ ἀνθρώπου ἀδίκου καὶ δολίου ρυσαί με.
2 Ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός κραταίωμά μου· ἱνατί ἀπώσω με; Καὶ ἱνατί σκυθρωπάζων πορεύομαι ἐν τῷ ἐκθλίβειν τὸν ἐχθρόν μου;
3 Ἐξαπόστειλον τὸ φῶς σου καὶ τὴν ἀλήθειάν σου· αὐτά με ὠδήγησαν καὶ ἤγαγόν με εἰς ὄρος ἅγιόν σου καὶ εἰς τὰ σκηνώματά σου.
4 Καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Θεοῦ, πρὸς τὸν Θεὸν τὸν εὐφραίνοντα τὴν νεότητά μου· ἐξομολογήσομαί σοι ἐν κιθάρᾳ, ὁ Θεὸς ὁ Θεός μου.
5 Ἱνατί περίλυπος εἶ, ἡ ψυχή μου, καὶ ἱνατί συνταράσσεις με; ῎Ελπισον ἐπὶ τὸν Θεόν, ὅτι ἐξομολογήσομαι αὐτῷ· σωτήριον τοῦ προσώπου μου καὶ ὁ Θεός μου.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ύριε καὶ Θεέ μου, σὺ ὁ δίκαιος κριτής, κάμε τὴν δικαίαν ὑπὲρ ἐμοῦ κρίσιν σου, δίκασε τὴν ὑπόθεσίν μου ἐναντίον ἑνὸς ἔθνους ἀνοσίου καὶ ξένου πρὸς σέ. Γλύτωσέ με καὶ σῶσε με ἀπὸ κάθε ἄδικον καὶ δόλιον ἄνθρωπον.
2 Διότι σύ, ὦ Θεέ μου, εἶσαι ἡ κραταιὰ προστασία μου καὶ δύναμις. Διατὶ φαίνεται, σὰν νὰ μὲ ἀπώθησες ἀπὸ κοντά σου; Διατὶ μὲ ἐγκατέλειψες, ὥστε ἐγὼ νὰ διέρχομαι τὰς ἡμέρας μου σκυθρωπὸς καὶ θλιμμένος, καθ' ὃν χρόνον μὲ καταβαρύνει καὶ μὲ καταπατεῖ ὁ ἐχθρός μου;
3 Στεῖλε τὸ λυτρωτικὸν καὶ χαρμόσυνον ἰδικόν σου φῶς. Δεῖξε γρήγορα τὴν ἀλήθειάν σου, τήρησε τὰς ὑποσχέσεις σου περὶ τῆς σωτηρίας μου. Τὸ ἰδικόν σου φῶς καὶ ἡ ἀλήθειά σου μὲ ὠδήγησαν ἀσφαλῶς καὶ θὰ μὲ φέρουν εἰς τὸ ἅγιον ὄρος, εἰς τὰ σκηνώματα τὰ ἰδικά σου.
4 Θὰ εἰσέλθω εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Θεοῦ μου, θὰ παρουσιασθῶ πρὸς τὸν Θεόν μου, ὁ ὁποῖος εὐφραίνει καὶ ἀνακαινίζει τὴν νεότητά μου. Θὰ σὲ δοξολογήσω μὲ ὕμνους κιθάρας, ὦ Κύριέ μου καὶ Θεέ μου.
5 Λοιπόν, διατί, ὦ ψυχή μου, εἶσαι περίλυπος; Διατὶ μὲ συνταράσσεις καὶ μὲ συγκλονίζεις; Στήριξε τὰς ἐλπίδας σου εἰς τὸν Θεόν, διότι αὐτὸς ἀσφαλῶς θὰ ἔλθῃ βοηθός σου, καὶ τότε θὰ δοξολογήσω αὐτόν, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ σωτηρία μου καὶ ὁ Θεός μου.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

άμε τὴν δικαίαν ὑπὲρ ἐμοῦ κρίσιν σου, ὦ Θεέ, ἐκδίκασον τὴν δικαίαν ὑπόθεσίν μου κατὰ ἔθνους, ποὺ δὲν ἀνήκει καὶ δὲν εἶναι ἀφωσιωμένον εἰς σέ, ἀλλ’ εἶναι ἀποξενωμένον ἀπὸ τὴν διαθήκην τοῦ λαοῦ σου Ἰσραήλ· γλύτωσέ με καὶ σῶσέ με ἀπὸ κάθε ἄνθρωπον ἄδικον καὶ δόλιον.
2 Διότι σύ, ὦ Θεέ μου, εἶσαι ἡ κραταιὰ προστασία μου, καὶ διὰ τῆς ἰδικῆς σου βοηθείας κρατύνομαι καὶ ἀναδεικνύομαι ἰσχυρός. Διατί μὲ ἀπώθησες καὶ μὲ ἔσπρωξες ἀπὸ κοντά σου; Καὶ διατί μὲ ἐγκατέλιπες, ὥστε σκυθρωπὸς καὶ τεθλιμμένος νὰ περνῶ τὰς ἡμέρας μου, καθ' ὃν χρόνον μὲ καταπιέζει καὶ μὲ καταπατεῖ μὲ τὰς εἰρωνείας του ὁ ἐχθρός μου;
3 Ἐξαπόστειλον τὸ χαρμόσυνον φῶς τῆς ἐπισκέψεως καὶ βοηθείας σου, ποὺ θὰ μὲ βγάλῃ ἀπὸ τὸ σκότος τῆς δυστυχίας μου. Δεῖξε γρήγορα καὶ τὴν φιλαλήθειάν σου, ἡ ὁποία θὰ φανερωθῇ ἀψευδὴς διὰ τῆς τηρήσεως τῶν ὑποσχέσεών σου. Τὸ φῶς τῆς βοηθείας σου καὶ ἡ πιστότης σου καὶ ἡ φιλαλήθειά σου ἐν ταῖς ἐπαγγελίαις σου, αὐτὰ θὰ μὲ ὁδηγήσουν ἀσφαλῶς καὶ θὰ μὲ φέρουν εἰς τὸ ἅγιον ὄρος σου Σιὼν καὶ εἰς τὰ ἐπ’ αὐτοῦ σκηνώματά σου.
4 Καὶ θὰ εἰσέλθω εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Θεοῦ, εἰς τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος εὐφραίνει τὴν ὕπαρξίν μου καὶ μὲ τὰ σκιρτήματα τῆς πνευματικῆς χαρᾶς ποὺ θὰ μοῦ μεταδίδη, θὰ μὲ κάμῃ καὶ πάλιν νέον. Θὰ σὲ ἀνυμνήσω μὲ κιθάραν, ὦ Θεέ μου, ποὺ μόνον σὲ προσκυνῶ καὶ λατρεύω καὶ σὲ ἔχω Θεὸν ἰδικόν μου.
5 Διατί εἶσαι γεμάτη ἀπὸ λύπην, ὦ ψυχή μου; Καὶ διατί μὲ ταράσσεις καὶ μὲ συγκλονίζεις ὁλόκληρον; Στήριξον τὴν ἐλπίδα σου εἰς τὸν Θεόν, διότι ἀσφαλῶς θὰ ἔλθῃ ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ εὐχαριστήσω καὶ θὰ δοξολογήσω αὐτόν, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ σωτηρία τῆς προσωπικότητάς μου καὶ ὁ Θεός μου.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ρῖνόν με, ὁ Θεός, καὶ δίκασον τὴν δίκην μου ἐξ ἔθνους οὐχ ὁσίου· ἀπὸ ἀνθρώπου ἀδίκου καὶ δολίου ρυσαί με.	ύριε καὶ Θεέ μου, σὺ ὁ δίκαιος κριτής, κάμε τὴν δικαίαν ὑπὲρ ἐμοῦ κρίσιν σου, δίκασε τὴν ὑπόθεσίν μου ἐναντίον ἑνὸς ἔθνους ἀνοσίου καὶ ξένου πρὸς σέ. Γλύτωσέ με καὶ σῶσε με ἀπὸ κάθε ἄδικον καὶ δόλιον ἄνθρωπον.	άμε τὴν δικαίαν ὑπὲρ ἐμοῦ κρίσιν σου, ὦ Θεέ, ἐκδίκασον τὴν δικαίαν ὑπόθεσίν μου κατὰ ἔθνους, ποὺ δὲν ἀνήκει καὶ δὲν εἶναι ἀφωσιωμένον εἰς σέ, ἀλλ’ εἶναι ἀποξενωμένον ἀπὸ τὴν διαθήκην τοῦ λαοῦ σου Ἰσραήλ· γλύτωσέ με καὶ σῶσέ με ἀπὸ κάθε ἄνθρωπον ἄδικον καὶ δόλιον.
2 Ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός κραταίωμά μου· ἱνατί ἀπώσω με; Καὶ ἱνατί σκυθρωπάζων πορεύομαι ἐν τῷ ἐκθλίβειν τὸν ἐχθρόν μου;	2 Διότι σύ, ὦ Θεέ μου, εἶσαι ἡ κραταιὰ προστασία μου καὶ δύναμις. Διατὶ φαίνεται, σὰν νὰ μὲ ἀπώθησες ἀπὸ κοντά σου; Διατὶ μὲ ἐγκατέλειψες, ὥστε ἐγὼ νὰ διέρχομαι τὰς ἡμέρας μου σκυθρωπὸς καὶ θλιμμένος, καθ' ὃν χρόνον μὲ καταβαρύνει καὶ μὲ καταπατεῖ ὁ ἐχθρός μου;	2 Διότι σύ, ὦ Θεέ μου, εἶσαι ἡ κραταιὰ προστασία μου, καὶ διὰ τῆς ἰδικῆς σου βοηθείας κρατύνομαι καὶ ἀναδεικνύομαι ἰσχυρός. Διατί μὲ ἀπώθησες καὶ μὲ ἔσπρωξες ἀπὸ κοντά σου; Καὶ διατί μὲ ἐγκατέλιπες, ὥστε σκυθρωπὸς καὶ τεθλιμμένος νὰ περνῶ τὰς ἡμέρας μου, καθ' ὃν χρόνον μὲ καταπιέζει καὶ μὲ καταπατεῖ μὲ τὰς εἰρωνείας του ὁ ἐχθρός μου;
3 Ἐξαπόστειλον τὸ φῶς σου καὶ τὴν ἀλήθειάν σου· αὐτά με ὠδήγησαν καὶ ἤγαγόν με εἰς ὄρος ἅγιόν σου καὶ εἰς τὰ σκηνώματά σου.	3 Στεῖλε τὸ λυτρωτικὸν καὶ χαρμόσυνον ἰδικόν σου φῶς. Δεῖξε γρήγορα τὴν ἀλήθειάν σου, τήρησε τὰς ὑποσχέσεις σου περὶ τῆς σωτηρίας μου. Τὸ ἰδικόν σου φῶς καὶ ἡ ἀλήθειά σου μὲ ὠδήγησαν ἀσφαλῶς καὶ θὰ μὲ φέρουν εἰς τὸ ἅγιον ὄρος, εἰς τὰ σκηνώματα τὰ ἰδικά σου.	3 Ἐξαπόστειλον τὸ χαρμόσυνον φῶς τῆς ἐπισκέψεως καὶ βοηθείας σου, ποὺ θὰ μὲ βγάλῃ ἀπὸ τὸ σκότος τῆς δυστυχίας μου. Δεῖξε γρήγορα καὶ τὴν φιλαλήθειάν σου, ἡ ὁποία θὰ φανερωθῇ ἀψευδὴς διὰ τῆς τηρήσεως τῶν ὑποσχέσεών σου. Τὸ φῶς τῆς βοηθείας σου καὶ ἡ πιστότης σου καὶ ἡ φιλαλήθειά σου ἐν ταῖς ἐπαγγελίαις σου, αὐτὰ θὰ μὲ ὁδηγήσουν ἀσφαλῶς καὶ θὰ μὲ φέρουν εἰς τὸ ἅγιον ὄρος σου Σιὼν καὶ εἰς τὰ ἐπ’ αὐτοῦ σκηνώματά σου.
4 Καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Θεοῦ, πρὸς τὸν Θεὸν τὸν εὐφραίνοντα τὴν νεότητά μου· ἐξομολογήσομαί σοι ἐν κιθάρᾳ, ὁ Θεὸς ὁ Θεός μου.	4 Θὰ εἰσέλθω εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Θεοῦ μου, θὰ παρουσιασθῶ πρὸς τὸν Θεόν μου, ὁ ὁποῖος εὐφραίνει καὶ ἀνακαινίζει τὴν νεότητά μου. Θὰ σὲ δοξολογήσω μὲ ὕμνους κιθάρας, ὦ Κύριέ μου καὶ Θεέ μου.	4 Καὶ θὰ εἰσέλθω εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Θεοῦ, εἰς τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος εὐφραίνει τὴν ὕπαρξίν μου καὶ μὲ τὰ σκιρτήματα τῆς πνευματικῆς χαρᾶς ποὺ θὰ μοῦ μεταδίδη, θὰ μὲ κάμῃ καὶ πάλιν νέον. Θὰ σὲ ἀνυμνήσω μὲ κιθάραν, ὦ Θεέ μου, ποὺ μόνον σὲ προσκυνῶ καὶ λατρεύω καὶ σὲ ἔχω Θεὸν ἰδικόν μου.
5 Ἱνατί περίλυπος εἶ, ἡ ψυχή μου, καὶ ἱνατί συνταράσσεις με; ῎Ελπισον ἐπὶ τὸν Θεόν, ὅτι ἐξομολογήσομαι αὐτῷ· σωτήριον τοῦ προσώπου μου καὶ ὁ Θεός μου.	5 Λοιπόν, διατί, ὦ ψυχή μου, εἶσαι περίλυπος; Διατὶ μὲ συνταράσσεις καὶ μὲ συγκλονίζεις; Στήριξε τὰς ἐλπίδας σου εἰς τὸν Θεόν, διότι αὐτὸς ἀσφαλῶς θὰ ἔλθῃ βοηθός σου, καὶ τότε θὰ δοξολογήσω αὐτόν, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ σωτηρία μου καὶ ὁ Θεός μου.	5 Διατί εἶσαι γεμάτη ἀπὸ λύπην, ὦ ψυχή μου; Καὶ διατί μὲ ταράσσεις καὶ μὲ συγκλονίζεις ὁλόκληρον; Στήριξον τὴν ἐλπίδα σου εἰς τὸν Θεόν, διότι ἀσφαλῶς θὰ ἔλθῃ ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ εὐχαριστήσω καὶ θὰ δοξολογήσω αὐτόν, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ σωτηρία τῆς προσωπικότητάς μου καὶ ὁ Θεός μου.