Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
λαλάξατε
τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ,
|
λαλάξατε
μὲ ἱερὸν ἐνθουσιασμὸν πρὸς
δόξαν τοῦ Κυρίου,
οἱ κατοικοῦντες ὅλην τὴν γῆν.
|
πευφημήσατε
καὶ κράξατε πρὸς ἔπαινον τοῦ Κυρίου
οἱ κάτοικοι ὅλης τῆς γῆς.
|
2
ψάλατε δή τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.
Δότε δόξαν αἰνέσει αὐτοῦ.
|
2
Δοξάσατε καὶ ὑμνολογήσατε αὐτόν.
|
2
Ψάλατε ὕμνους εἰς τὸ ὄνομά του.
Προσδώσατε δόξαν εἰς τὴν πρὸς αὐτὸν
ἀπευθυνομένην αἴνεσιν. Μεγαλοπρεπῶς ἀνυμνήσατε
αὐτόν. |
3
Εἴπατε τῷ
Θεῷ· ὡς φοβερὰ
τὰ ἔργα σου· ἐν τῷ πλήθει
τῆς δυνάμεώς σου ψεύσονταί σε
οἱ ἐχθροί σου. |
3
Εἴπατε πρὸς τὸν Θεὸν μὲ ὕμνους:
Πόσον θαυμαστὰ καὶ φοβερὰ εἶναι
τὰ ἔργα σου, διὰ τὴν σωτηρίαν
μας, Κύριε! Ἐμπρὸς εἰς τὴν ἄπειρον
δύναμίν σου θὰ καταληφθοῦν ἀπὸ
φόβον οἱ ἐχθροί σου, θὰ ταπεινωθοῦν
καὶ θὰ ὑποταχθοῦν, χωρὶς καὶ
νὰ τὸ θέλουν, πρὸς σέ.
|
3
Εἴπατε εἰς τὸν Θεόν: Ὁποῖον
φόβον ἐμπνέουν τὰ πρὸς σωτηρίαν τοῦ
λαοῦ σου καταπληκτικὰ ἔργα σου· λόγῳ
τοῦ πλήθους τῆς δυνάμεώς σου θὰ δηλώσουν
ὑποταγὴν εἰς σὲ οἱ ἐχθροί
σου, ἕνεκα τοῦ φόβου καὶ τῆς καταπτοήσεώς
των, ἀλλ’ ὄχι καὶ ἐξ εἰλικρινοῦς
διαθέσεως. |
4
Πᾶσα ἡ γῆ προσκυνησάτωσάν σοι
καὶ ψαλάτωσάν σοι, ψαλάτωσαν τῷ
ὀνόματί σου. (διάψαλμα).
|
4
Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ποὺ κατοικοῦν
τὴν γῆν, ἂς προσκυνήσουν καὶ
ἂς δοξολογήσουν σὲ τὸν παντοδύναμον
Θεόν. Ἂς ψάλλουν ὕμνους μὲ μουσικὰ
ὄργανα πρὸς δόξαν τοῦ Ὀνόματός
σου. |
4
Πάντες οἱ κάτοικοι τῆς γῆς ἂς σὲ
προσκυνήσουν καὶ ἂς σὲ λατρεύσουν καὶ
ἂς ψάλουν εἰς σὲ ὕμνους δοξολογίας
καὶ εὐχαριστίας· ἂς ψάλουν εἰς
τὸ ὄνομά σου, Ὕψιστε.
|
5
Δεῦτε καὶ ἴδετε τὰ ἔργα τοῦ
Θεοῦ· φοβερὸς ἐν βουλαῖς ὑπὲρ
τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων,
|
5
Ἐλᾶτε καὶ ἰδέτε τὰ καταπληκτικὰ
ἔργα τοῦ Θεοῦ. Πόσον φοβερὸς
καὶ ἄφθαστος εἶναι ὁ Θεὸς εἰς
τὰς σκέψεις καὶ τὰς ἀποφάσεις
του! Ἀπείρως ἀνώτερος ἀπὸ
ὅλους μαζῆ τοὺς ἀνθρώπους.
|
5
Δεῦτε καὶ ἴδετε τὰ ἔργα τοῦ
Κυρίου· πόσον φοβερὸς εἶναι εἰς τὰ
καταπληκτικὰ σχέδια καὶ τὰς σκέψεις του,
διὰ τῶν ὁποίων ἀποδεικνύεται ἀσυγκρίτως
ὑπέρτερος ἀπὸ τοὺς υἱοὺς
τῶν ἀνθρώπων, τῶν ὁποίων κατανικᾷ
μὲ αὐτὰ πᾶσαν ἐπινόησιν καὶ
ἀντίδρασιν. |
6
ὁ μεταστρέφων τὴν θάλασσαν εἰς
ξηράν, ἐν ποταμῷ διελεύσονται ποδί.
Ἐκεῖ εὐφρανθησόμεθα ἐπ' αὐτῷ,
|
6
Αὐτός, ὁ ὁποῖος μεταστρέφει
τὴν θάλασσαν εἰς ξηράν, ὅπως
ἔκαμεν εἰς τὴν Ἐρυθρὰν Θάλασσαν.
Ἐστέγνωσε τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν
καὶ ἐπέρασαν μὲ τὰ πόδια
των οἱ πρόγονοί μας. Ἀναλογιζόμενοι
τὰ καταπληκτικὰ θαύματα εἰς προστασίαν
τῶν προγόνων μας θὰ χαρῶμεν διὰ
τὸν Κύριον.
|
6
Αὐτὸς μετέστρεψε τὴν θάλασσαν εἰς
ξηράν, ἵνα διέλθῃ δι' αὐτῆς ὁ
λαός του· τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν διέβησαν
οὗτοι διὰ τῶν ποδῶν χωρὶς νὰ
βραχοῦν· ἐκεῖ εἰς τοὺς
τόπους τῶν θαυμαστῶν τούτων διαβάσεων θὰ
ηὐφραινόμεθα καὶ ἠμεῖς ἐπὶ
τῷ Θεῷ, |
7
τῷ δεσπόζοντι ἐν τῇ δυναστείᾳ
αὐτοῦ τοῦ αἰῶνος. Οἱ ὀφθαλμοὶ
αὐτοῦ ἐπὶ τὰ ἔθνη ἐπιβλέπουσιν,
οἱ παραπικραίνοντες μὴ ὑψούσθωσαν
ἐν ἑαυτοῖς. (διάψαλμα).
|
7
Δι' αὐτόν, ὁ ὁποῖος κυριαρχεῖ
μὲ τὴν ἀκατανίκητον δύναμίν
του εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας. Τὰ
μάτια του παρακολουθοῦν καὶ βλέπουν
ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὅλων τῶν
ἐθνῶν. Σεῖς δὲ οἱ ἀποστάται,
οἱ ὁποῖοι μὲ τὰ ἁμαρτωλά
σας ἔργα πικραίνετε τὸν Κύριον, μὴ
ὑψηλοφρονῆτε.
|
7
ὅστις δεσπόζει διὰ τῆς ἀκατανικήτου
δυνάμεώς του, χθὲς καὶ σήμερον καὶ εἰς
τοὺς αἰῶνας. Οἱ ὀφθαλμοί του
παρακολουθοῦν ἀγρύπνως τὰ ἔθνη,
οἱ ἀποστάται καὶ οἱ πικραίνοντες αὐτὸν
διὰ τῶν κατὰ τοῦ λαοῦ του ἐπιθέσεών
των ἂς μὴ ὑψηλοφρονοῦν, διότι θὰ
δώσουν λόγον εἰς αὐτόν. |
8
Εὐλογεῖτε, ἔθνη, τὸν Θεὸν ἡμῶν
καὶ ἀκουτίσατε τὴν φωνὴν τῆς
αἰνέσεως αὐτοῦ,
|
8
Δοξολογῆστε τὰ ἔθνη τὸν Θεόν
μας, μὲ βοὴν ἰσχυράν. Κάμετε
ἀκουστὴν τὴν φωνὴν τῆς δοξολογίας
σας πρὸς αὐτόν,
|
8
Εὐλογεῖτε, ὦ ἔθνη, τὸν Θεόν
μας καὶ διὰ βοῆς ἰσχυρᾶς ἀκουστὴν
ποήσατε τὴν φωνὴν τῆς ἀνυμνήσεως αὐτοῦ.
|
9
τοῦ θεμένου τὴν ψυχήν μου εἰς
ζωὴν καὶ μὴ δόντος εἰς σάλον
τοὺς πόδας μου. |
9
ὁ ὁποῖος ἐλύτρωσεν ἐμὲ
καὶ τὸν λαόν μου ἀπὸ θανάσιμον
κίνδυνον καὶ μᾶς ἐπανέφερεν
εἰς τὴν ζωήν. Δὲν ἐπέτρεψε
νὰ σαλευθοῦν οἱ πόδες μου καὶ
νὰ πέσω.
|
9
ὁ ὁποῖος ἐμὲ καὶ τοὺς
ἐκπροσωπουμένους ὑπ’ ἐμοῦ ὁμοεθνεῖς
μου ἀπελύτρωσεν ἐκ τρομεροῦ κινδύνου καὶ
ἐπανέφερε ἐν τῇ ζωῇ τὴν μέχρι
θανάτου φθάσασαν ὕπαρξίν μας καὶ δὲν
ἐπέτρεψεν οἱ πόδες μας νὰ ὀλισθήσουν
εἰς ἀνεπανόρθωτον πτῶσιν.
|
10
Ὅτι ἐδοκίμασας ἡμᾶς, ὁ
Θεός, ἐπύρωσας ἡμᾶς, ὡς
πυροῦται τὸ ἀργύριον
|
10
Διότι μᾶς ἐδοκίμασες, ὦ Θεέ.
Μᾶς ἔρριψες εἰς τὴν κάμινον
τοῦ πυρός, τοῦ πόνου καὶ τῶν
θλίψεων, ἀλλὰ καὶ μᾶς ἐκαθάρισες,
ὅπως διὰ τοῦ πυρὸς καθαρίζεται
ὁ ἄργυρος.
|
10
Διότι μᾶς ἐδοκίμασας, ὦ Θεέ, ἵνα ἀποδειχθῇ
ἐὰν εἴμεθα εἰς σὲ πιστοί·
μᾶς ἔρριψας εἰς τὸ πῦρ τοῦ
πόνου καὶ τῶν θλίψεων, ὅπως ρίπτεται εἰς
τὸ πῦρ ὁ ἄργυρος διὰ νὰ
καθαρθῇ ἐν αὐτῷ.
|
11
εἰσήγαγες ἡμᾶς εἰς τὴν
παγίδα, ἔθου θλίψεις ἐπὶ τὸν
νῶτον ἡμῶν. |
11
Ἐπέτρεψες νὰ πέσωμεν εἰς τὴν
παγίδα τῶν ἐχθρῶν μας καὶ νὰ
γίνωμεν δοῦλοι. Ἐφόρτωσες ἐπάνω
εἰς τὴν ράχιν μας φορτίον θλίψεων.
|
11
Ἐπέτρεψες νὰ ἐμπέσωμεν εἰς τὴν
παγίδα, τὴν ὁποίαν πρὸς ὑποδούλωσίν
μας εἶχον στήσει οἰ ἐχθροί μας·
ἐφόρτωσας εἰς τὴν ράχιν μας φορτίον
θλίψεων. |
12
Ἐπεβίβασας ἀνθρώπους ἐπὶ
τὰς κεφαλὰς ἡμῶν, διήλθομεν
διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος, καὶ ἐξήγαγες
ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν.
|
12
Ἀφῆκες νὰ καθήσουν βαρεῖς ἐπάνω
ἀπὸ τὰ κεφάλια μας οἱ ἐχθροί
μας. Ἐπεράσαμεν διὰ μέσου πολλῶν
καὶ βαρειῶν θλίψεων, ὡσὰν διὰ
μέσου πυρακτωμένης καμίνου, καὶ διὰ
μέσου ὑδάτων κατακλυσμοῦ. Τελικῶς
ὅμως σὺ μᾶς ἔβγαλες εἰς τόπον
ἀνέσεως καὶ ἀναψυχῆς.
|
12
Ἐπέτρεψες ἄνθρωποι θνητοὶ νὰ διέλθουν
θριαμβευτικῶς ἄνωθεν τῶν κεφαλῶν μας
καὶ νὰ ποδοπατήσουν αὐτάς· διήλθομεν
διὰ μέσου τῆς καμίνου καὶ τοῦ πυρὸς
τῶν θλίψεων ἐπεράσαμεν ἐκ τῆς θαλάσσης
τῶν δοκιμασιῶν καὶ ὑπεφέραμεν
κακά, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἐκινδυνεύσαμεν
νὰ ἀφανισθῶμεν καὶ νὰ πνιγῶμεν.
Ἀλλ’ ἐν τέλει μᾶς ἔβγαλες εἰς
τόπον ἀναψυχῆς καὶ ἀνέσεως.
|
13
Εἰσελεύσομαι εἰς τὸν οἶκόν
σου ἐν ὁλοκαυτώμασιν, ἀποδώσω
σοι τὰς εὐχάς μου, |
13
Θὰ ἔλθω εἰς τὸν ναόν σου μὲ
ὁλοκαυτώματα, θὰ ἀποδώσω εἰς
σὲ καὶ θὰ ἐκπληρώσω ἐκεῖ
ὅλα τὰ τάματά μου,
|
13
Θὰ εἰσέλθω εἰς τὸν ἅγιον ναόν
σου, ὅπου κατοικεῖς, μὲ θύματα ποὺ
θὰ καοῦν ὁλόκληρα ἐπὶ τοῦ
θυσιαστηρίου σου, καὶ ἐξ ὀνόματος ὁλοκλήρου
τοῦ λαοῦ σου θὰ σοῦ ἀποδώσω
ὡς ὀφειλόμενον χρέος τὰς εὐχὰς
καὶ τὰ ταξίματά μας, |
14
ἃς διέστειλε τὰ χείλη μου καὶ
ἐλάλησε τὸ στόμα μου ἐν τῇ
θλίψει μου· |
14
ὅσα τὰ πικραμμένα χείλη μου μισοάνοιξαν
καὶ ἔταξαν, ὅσα εἶπε καὶ ὑπεσχέθη
τὸ στόμα μου κατὰ τὸ διάστημα
τῶν θλίψεών μου.
|
14
τὰ ὁποῖα τὰ διασταλέντα χείλη μας
ηὐχήθησαν καὶ ἐλάλησε τὸ στόμα
μας κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς θλίψεώς
μας. |
15
ὁλοκαυτώματα μεμυελωμένα ἀνοίσω
σοι μετὰ θυμιάματος καὶ κριῶν, ἀνοίσω
σοι βόας μετὰ χιμάρων. (διάψαλμα).
|
15
Θὰ σοῦ προσφέρω, μαζῆ μὲ θυμίαμα,
ζῶα καλοθρεμμένα ὡς ὁλοκαυτώματα.
Θὰ σοῦ προσφέρω κριοὺς καὶ βόϊδια
καὶ τράγους. |
15
Θὰ σοῦ προσφέρω ὁλοκαυτώματα εὐτραφῆ
ἀποστάζοντα μυελὸν καὶ πάχος μετὰ
τῆς κνίσσης τῶν κατακαιομένων κριῶν, ποὺ
θὰ ἀναβαίνῃ πρὸς τὰ ἄνῳ
ὡς θυμίαμα δεκτόν, καὶ θὰ σοῦ προσφέρω
βόας μετὰ τράγων. |
16
Δεῦτε ἀκούσατε καὶ διηγήσομαι,
πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν Θεόν,
ὅσα ἐποίησε τῇ ψυχῇ μου.
|
16
Ἐλᾶτε νὰ ἀκούσετε, διότι,
ἐγὼ θὰ διηγηθῶ πρὸς σᾶς,
οἱ ὁποῖοι εὐλαβεῖσθε τὸν
Θεόν, ὅσα θαυμαστὰ ἔργα ἔκαμεν
εἰς ἐμὲ ὁ Θεὸς καθ' ὅλον
τὸν βίον μου.
|
16
Ἔλθετε να ἀκούσετε καὶ θὰ σᾶς
διηγηθῶ, ὅλοι σεῖς οἱ ὁποῖοι
φοβεῖσθε τὸν Θεόν, ὅσα εἰς περιστάσεις
δυσχερεῖς ἐποίησε χάριν τῆς ζωῆς μου.
|
17
Πρὸς αὐτὸν τῷ στόματί
μου ἐκέκραξα καὶ ὕψωσα ὑπὸ
τὴν γλῶσσάν μου. |
17
Ἤνοιξα τὸ στόμα μου καὶ πρὸς
αὐτὸν κατὰ τὸ διάστημα τῶν
θλίψεών μου ἔκραξα· καὶ ἐπειδὴ
ἀμέσως ἔλαβα βοήθειαν καὶ σωτηρίαν
ἀνέφερα μὲ τὴν γλῶσσάν
μου πρὸς τὸ ὕψος τῆς μεγαλωσύνης
του ὕμνους δοξολογίας καὶ εὐχαριστίας.
|
17
Πρὸς αὐτὸν μὲ τὸ στόμα μου ἐβόησα
καὶ ἐπειδὴ ἀμέσως ἔτυχον τῆς
παρ’ αὐτοῦ βοηθείας, ὕψωσα ὑπὸ
τὴν γλῶσσαν μου εὐχαριστίας καὶ ὕμνους
πρὸς αὐτόν. |
18
Ἀδικίαν εἰ ἐθεώρουν ἐν
καρδίᾳ μου, μὴ εἰσακουσάτω μου
Κύριος. |
18
Ἐὰν ἔβλεπα ἀδικίαν μέσα
εἰς τὴν καρδίαν μου καὶ ἡ συνείδησίς
μου μὲ ἔτυπτεν ὡς ἔνοχον, ἂς
μὴ μὲ εἱσήκουεν ὁ Κύριος.
|
18
Ἐὰν ἔβλεπα ἀδικίαν μέσα εἰς
τὴν καρδίαν μου καὶ ἡ συνείδησίς μου μὲ
ἔτυπτε δι’ ἐνοχήν τινα, ἂς μὴ μὲ
εἱσήκουεν ὁ Κύριος. |
19
Διὰ τοῦτο εἱσήκουσέ μου ὁ
Θεός, προσέσχε τῇ φωνῇ τῆς δεήσεώς
μου. |
19
Ἐπειδὴ ὅμως ἤμουν ἀθῶος,
ὁ Κύριος ἤκουσε καὶ ἔκαμε δεκτὴν
τὴν προσευχήν μου. Ἐπρόσεξεν εἰς
τὴν φωνὴν τῆς δεήσεώς μου.
|
19
Διότι ὅμως τοιαύτην ἐνοχὴν δὲν ᾐσθανόμην,
διὰ τοῦτο μὲ εἱσήκουσεν ὁ Θεὸς
καὶ ἔδωκε προσοχὴν εἰς τὴν φωνὴν
τῆς δεήσεώς μου. |
20
Εὐλογητὸς ὁ Θεός, ὃς οὐκ
ἀπέστησι τὴν προσευχήν μου καὶ
τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἀπ' ἐμοῦ.
|
20
Ἂς εἶναι δοξασμένος ὁ Κύριος,
ὁ ὁποῖος δὲν ἀπέρριψε
τὴν προσευχήν μου καὶ δὲν ἀπεμάκρυνεν
ἀπὸ ἐμὲ τὸ ἔλεός
του. |
20
Ἂς εἶναι εὐλογημένος ὁ Θεός, ὁ
ὁποῖος δὲν ἀπώθησε τὴν προσευχήν
μου καὶ δὲν ἀπεμάκρυνεν ἀπ' ἐμοῦ
τὸ ἔλεός του. |