Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
νωστὸς
ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ὁ
Θεός, ἐν τῷ Ἰσραήλ μέγα
τὸ ὄνομα αὐτοῦ.
|
νωστὸς
εἶναι, ὁ Θεὸς εἰς τὴν Ἰουδαίαν,
μέγα καὶ πολυύμνητον εἶναι τὸ
Ὄνομά του μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν.
|
πεκαλύφθη
καὶ γνωστὸς ἐγένετο τῇ Ἰουδαίᾳ
ὁ Θεὸς διὰ τῆς θαυμαστῆς προστασίας
τοῦ λαοῦ του, μέγα καὶ ὑμνητὸν
κατέστησε τὸ ὄνομά του ἐν μέσῳ τοῦ
Ἰσραήλ. |
3
Καὶ ἐγενήθη ἐν εἰρήνῃ
ὁ τόπος αὐτοῦ, καὶ τὸ
κατοικητήριον αὐτοῦ ἐν Σιών.
|
3
Εἰρήνη ἐπεκράτησεν εἰς τὸν
τόπον του, εἰρήνη ὑπάρχει εἰς
τὸ κατοικητήριόν του, εἰς τὴν
Σιών. |
3
Καὶ ἐν Σαλήμ, τῇ εἰρηνικῇ πόλει
τῆς Ἱερουσαλήμ, ἐξελέγη ὑπ’ αὐτοῦ
ὁ τόπος τῆς διαμονῆς του καὶ τὸ
κατοικητήριόν του ἐν Σιών. |
4
Ἐκεῖ συνέτριψε τὰ κράτη τῶν
τόξων, ὅπλον καὶ ρομφαίαν καὶ
πόλεμον. (διάψαλμα) . |
4
Διότι εἰς τὴν πόλιν καὶ τὴν
χώραν αὐτὴν συνέτριψε τὰ πανίσχυρα
τόξα τῶν ἐχθρῶν, ὅπλα καὶ
ξίφη καὶ πολεμικὰς ἐπιχειρήσεις.
|
4
Ἐκεῖ συνέτριψε τὰ κραταιὰ τόξα καὶ
τὰς μακρὰς ἀσπίδας καὶ τὰ ξίφη
καὶ τὰς πολεμικὰς ἐπιχειρήσεις τῶν
Ἀσσυρίων. |
5
Φωτίζεις σὺ θαυμαστῶς ἀπὸ ὀρέων
αἰωνίων· |
5
Ὅπως ὁ ἥλιος ἀπὸ τὰ αἰωνόβια
ὄρη σκορπίζει τὸ φῶς του εἰς
ἀνθρώπους, ἔτσι καὶ σύ, Κύριε,
κατὰ θαυμαστὸν τρόπον φωτίζεις μὲ
τὸ φῶς τῆς ἀληθείας τοὺς
καλοπροαίρετους. |
5
Ἀπὸ τὰ αἰώνια καὶ ἀγήραστα
βουνά μας φωτίζεις σύ, ὡς ἥλιος πανθαύμαστος
καὶ γεμίζεις ὅλα μὲ τὸ φῶς τῆς
χαρᾶς καὶ τῆς ἐλπίδος.
|
6
ἐταράχθησαν πάντες οἱ ἀσύνετοι
τῇ καρδίᾳ, ὕπνωσαν ὕπνον αὐτῶν
καὶ οὐχ εὗρον οὐδὲν πάντες
οἱ ἄνδρες τοῦ πλούτου ταῖς χερσὶν
αὐτῶν. |
6
Ὅλοι οἱ ἐχθροί σου καὶ ἐχθροί
μας, οἱ ἀσύνετοι κατὰ τὴν καρδίαν
Ἀσσύριοι ἐκοιμήθησαν τὸν αἰώνιον
ὕπνον τοῦ θανάτου καὶ ὅλοι αὐτοὶ
οἱ ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι ἐπεθύμησαν
νὰ λαφυραγωγήσουν τὴν Ἱερουσαλὴμ
διὰ νὰ πλουτίσουν, ὅταν ἀπέθαναν,
δὲν εἶχαν εἰς τὰ χέρια των τίποτε
ἀπὸ ὅσα εἶχαν ἐπιθυμήσει.
|
6
Κατελήφθησαν ἀπὸ ταραχὴν ὅλοι οἱ
ἀσύνετοι κατὰ τὴν καρδίαν· εὐθὺς
ὡς ἐπεφάνης λυτρωτής μας ἀπὸ
τοὺς κινδύνους καὶ τὰ λυπηρά, αὐτοὶ
κατελήφθησαν πρὸ τῶν τειχῶν τῆς Ἱερουσαλὴμ
ἀπὸ τὸν βαρὺν ὕπνον τῶν
καὶ ἐπειδὴ τότε ἐλάβομεν ἡμεῖς
καιρὸν νὰ τοὺς λαφυραγωγήσωμεν, ὅλοι
οἱ ἄνδρες τοῦ πλούτου καὶ τῆς
ἰσχύος, οἱ περὶ τὸν ἄρχοντα
τῶν Ἀσσυρίων, δὲν εὗρον τίποτε
εἰς τὰς χεῖρας των, διότι τὰ ἔχασαν
ὅλα. |
7
Ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου, ὁ
Θεὸς Ἰακώβ, ἐνύσταξαν οἱ
ἐπιβεβηκότες τοῖς ἰπποις.
|
7
Μόνον μὲ μὶαν ἰδικήν σου ἐπίπληξιν,
ὦ Θεὲ καὶ Κύριε τοῦ ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ, κατελήφθησαν ἀπὸ ὑπνηλίαν
καὶ νάρκην, ἀνίκανοι νὰ πολεμήσουν
οἱ ἔφιπποι αὐτοὶ ἐχθροί
σου. |
7
Μὲ τὴν ἁπλῆν ἐπίπληξιν καὶ
ἐπιτίμησίν σου, ὦ Θεὲ τοῦ Ἰακώβ,
ἐνύσταξαν καὶ κατελήφθησαν ἀπὸ
νάρκην αὐτοί, ποὺ εἶχον ἐπιβῆ
ἐπὶ τῶν ἵππων, καὶ ἤλπιζον
ὅτι διὰ τοῦ ἱππικοῦ των θὰ
κατασυνέτριβον τὰ πάντα. |
8
Σὺ φοβερὸς εἶ, καὶ τίς ἀντιστήσεταί
σοι; Ἀπὸ τότε ἡ ὀργή σου.
|
8
Σὺ εἶσαι τρομερός· καὶ ποιὸς
δύναται νὰ ἀντισταθῇ εἰς σὲ
ἀπὸ τὴν στιγμήν, κατὰ τὴν
ὁποίαν θὰ ἀνάψῃ ἡ
ὀργή σου; |
8
Σὺ εἶσαι φοβερός· καὶ ποῖος
δύναται νὰ σοῦ ἀντισταθῇ, ὅταν
ἐκραγῇ ἡ ὀργή σου;
|
9
Ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἠκούτισας
κρίσιν, γῆ ἐφοβήθη καὶ ἡσύχασεν
|
9
Ἀπὸ τὸν οὐρανὸν ἐβροντοφώνησες
καὶ ἔκαμες ἀκουστὴν τὴν δικαίαν
καταδικαστικήν σου ἀπόφασιν ἐναντίον
τῶν ἐχθρῶν. Ἡ γῆ ὁλόκληρος
ἐφοβήθη, ἡ δὲ Ἰουδαία
ἡσύχασεν ἀπὸ τοὺς πολέμους.
|
9
Ἀπὸ τὸν οὐρανὸν κατέστησας ἀκουστὴν
τὴν καταδικαστικήν σου ἀπόφασιν· ἡ
γῆ μὲ ὅλους τοὺς κατοίκους της ἐφοβήθη,
καὶ ἐπεκράτησεν ἀμέσως σιγὴ καὶ
ἡσυχία ἵνα ἀκούσουν τὴν θείαν
ἐτυμηγορίαν, |
10
ἐν τῷ ἀναστῆναι εἰς κρίσιν
τὸν Θεὸν τοῦ σῶσαι πάντας τοὺς
πραεῖς τῆς γῆς. (διάψαλμα).
|
10
Διότι, σὺ ὁ Κύριος, ἠγέρθης
εἰς καταδίκην τῶν ἐχθρῶν σου,
διὰ νὰ σώσῃς ὅλους τοὺς
πραεῖς καὶ ταπεινοὺς δούλους τῆς
χώρας, ἡμᾶς τοὺς Ἰουδαίους.
|
10
ὅταν ἠγέρθη διὰ νὰ δικάσῃ ὁ
Θεός, διὰ νὰ σώσῃ ὅλους τοὺς
φιλησύχους καὶ πράους τῆς γῆς.
|
11
Ὅτι ἐνθύμιον ἀνθρώπου ἐξομολογήσεταί
σοι, καὶ ἐγκατάλειμμα ἐνθυμίου
ἑορτάσει σοι. |
11
Ἔτσι δὲ κάθε ἀνθρωπίνη σκέψις
καὶ καρδία, ὄχι μόνον τῶν πιστῶν
εἰς σὲ ἀλλὰ καὶ αὐτῶν
ἀκόμη τῶν ἐχθρῶν σου, θὰ
ἔχῃ μεταστραφῆ εἰς δοξολογίαν
σου· καὶ τὰ ὑπολείμματα ἀκόμη
τῶν πικρῶν ἀναμνήσεων, ὅπως
καὶ οἱ ἀπομένοντες ἐχθροί,
θὰ πανηγυρίσουν πρὸς δόξαν σου.
|
11
Κανεὶς τότε δὲν θὰ τολμήσῃ νὰ
ἀνοίξῃ τὸ στόμα του. Διότι τὰ σχέδια
καὶ αἱ ἐνθυμήσεις παντὸς ἀνθρώπου
καὶ αὐταὶ ἀκόμη αἱ κακαί,
θὰ ἔχουν στραφῇ ὑπὸ τῆς
πανσοφίας σου πρὸς ὑπηρεσίαν τῶν βουλῶν
σου καὶ θὰ μετατραποῦν πρὸς δοξολογίαν
σου, καὶ ὅ,τι ἀπομείνῃ ὡς λείψανον
ἀπὸ τὰς σκέψεις καὶ ἐνθυμήσεις
ταύτας, θὰ ἀποβῇ εἰς ἐορτασμὸν
καὶ ἐξύμνησίν σου. |
12
Εὔξασθε καὶ ἀπόδοτε Κυρίῳ
τῷ Θεῷ ἡμῶν· πάντες οἱ
κύκλῳ αὐτοῦ οἴσουσι δῶρα
|
12
Σεῖς, λοιπόν, οἱ εὐσεβεῖς Ἰουδαῖοι,
κάμετε τάματα πρὸς τὸν Κύριον
καὶ ἀποδώσατέ τα πρὸς αὐτὸν
ὡς χρέος ὀφειλόμενον. Καὶ ὅλοι
ἐπίσης οἱ γύρω ἀπὸ τὴν
χώραν του λαοὶ θὰ προσφέρουν δῶρα
πρὸς αὐτόν. |
12
Ποιήσατε εὐχὰς καὶ ταξίματα καὶ ἀποδώσατε
ταύτας ὡς χρέος ὀφειλόμενον εἰς τὸν
Κύριον τὸν Θεόν μας. Πάντες οἱ κυκλοῦντες
αὐτὸν λαοὶ θὰ φέρουν δῶρα διὰ
νὰ τὸν ἐξευμενίσουν·
|
13
τῷ φοβερῷ καὶ ἀφαιρουμένω πνεύματα
ἀρχόντων, φοβερῷ παρὰ τοῖς βασιλεῦσι
τῆς γῆς. |
13
Πρὸς τὸν φοβερὸν Κύριον, ὁ ὁποῖος
ἀφαιρεῖ τὴν ἀναπνοὴν καὶ
ζωὴν τῶν ἀρχόντων, εἰς τὸν
φοβερὸν δι' ὅλους τοὺς βασιλεῖς τῆς
γῆς. |
13
θὰ φέρουν δῶρα εἰς τὸν φοβερὸν
καὶ ἀφαιροῦντα χωρὶς δυσκολίαν τινὰ
τὰ φυσήματα καὶ τὰς ζωὰς τῶν
ἀρχόντων καὶ ἰσχυρῶν, τὸν φοβερὸν
εἰς τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς.
|