Ψαλμοί : Κεφάλαιον Π'

Πρωτότυπο Κείμενο

γαλλιᾶσθε τῷ Θεῷ τῷ βοηθῷ ἡμῶν, ἀλαλάξατε τῷ Θεῷ Ἰακώβ·
3 λάβετε ψαλμὸν καὶ δότε τύμπανον, ψαλτήριον τερπνὸν μετὰ κιθάρας·
4 σαλπίσατε ἐν νεομηνίᾳ σάλπιγγι, ἐν εὐσήμῳ ἡμέρᾳ ἑορτῆς ὑμῶν·
5 ὅτι πρόσταγμα τῷ Ἰσραήλ ἐστι καὶ κρίμα τῷ Θεῷ Ἰακώβ.
6 Μαρτύριον ἐν τῷ Ἰωσὴφ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ ἐξελθεῖν αὐτὸν ἐκ γῆς Αἰγύπτου· γλῶσσαν, ἣν οὐκ ἔγνων, ἤκουσεν·
7 ἀπέστησεν ἀπὸ ἄρσεων τὸν νῶτον αὐτοῦ, αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἐν τῷ κοφίνῳ ἐδούλευσαν.
8 Ἐν θλίψει ἐπεκαλέσω με, καὶ ἐρρυσάμην σε· ἐπήκουσά σου ἐν ἀποκρύφῳ καιταιγίδος, ἐδοκίμασά σε ἐπὶ ὕδατος ἀντιλογίας. (διάψαλμα).
9 Ἄκουσον, λαός μου, καὶ διαμαρτύρομαί σοι· Ἰσραήλ, ἐὰν ἀκούσῃς μου,
10 οὐκ ἔσται ἐν σοὶ Θεὸς πρόσφατος, οὐδὲ προσκυνήσεις θεῷ ἀλλοτρίῳ·
11 ἐγὼ γὰρ εἰμι Κύριος ὁ Θεός σου ὁ ἀναγαγών σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου· πλάτυνον τὸ στόμα σου, καὶ πληρώσω αὐτό.
12 Καὶ οὐκ ἤκουσεν ὁ λαός μου τῆς φωνῆς μου, καὶ Ἰσραήλ οὐ προσέσχε μοι·
13 καὶ ἐξαπέστειλα αὐτοὺς κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα τῶν καρδιῶν αὐτῶν, πορεύσονται ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασιν αὐτῶν.
14 Εἰ ὁ λαός μου ἤκουσέ μου, Ἰσραὴλ ταῖς ὁδοῖς μου εἰ ἐπορεύθη,
15 ἐν τῷ μηδενὶ ἄν τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν ἐταπείνωσα καὶ ἐπὶ τοὺς θλίβοντας αὐτοὺς ἐπέβαλον ἂν τὴν χεῖρά μου.
16 Οἱ ἐχθροὶ Κυρίου ἐψεύσαντο αὐτῷ, καὶ ἔσται ὁ καιρὸς αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα.
17 Καὶ ἐψώμισεν αὐτοὺς ἐκ στέατος πυροῦ καὶ ἐκ πέτρας μέλι ἐχόρτασεν αὐτούς.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

λημμυρίσατε ὅλοι ἀπὸ ἀγαλλίασιν καὶ χαρὰν διὰ τὸν Θεόν, ποὺ εἶναι βοηθός μας. Ἀλαλάξατε ὅλοι πρὸς δόξαν τοῦ Θεοῦ, τὸν ὁποῖον ἐπίστευε καὶ ἐλάτρευε ὁ γενάρχης μας ὁ Ἰακώβ.
3 Ἀρχίσατε νὰ ψάλλετε σεῖς οἱ Λευῖται, δώσατε εἰς τοὺς τυμπανιστὰς τὸ τύμπανον καὶ εἰς τοὺς ἄλλους μουσικοὺς ψαλτήριον τερπνὸν καὶ κιθάραν, διὰ νὰ συνοδεύουν τοὺς ὕμνους σας.
4 Σεῖς οἱ ἱερεῖς σαλπίσατε μὲ τὴν ἱερὰν σάλπιγγα κατὰ τὴν πρώτην τοῦ ἑβδόμου μηνὸς Τισρῆ, κατὰ τὴν ἐξόχως ἐπίσημον ἡμέραν τῆς μεγάλης ἑορτῆς σας.
5 Διότι ἡ ἑορτὴ αὐτὴ εἶναι πρόσταγμα τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν, ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ πρὸς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ.
6 Τὸν Νόμον αὐτόν, ποὺ καθορίζει τὰς ἐπισήμους ἑορτάς, ἔδωσεν ὁ Κύριος ἐν μέσῳ του λαοῦ, τῶν ἀδελφῶν τοῦ Ἰωσήφ, ὅταν αὐτοὶ ἔφυγαν ἐλεύθεροι ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον. Τότε αὐτοὶ ἤκουσαν γλῶσσαν, τὴν ὁποίαν ποτὲ ἄλλοτε δὲν εἶχαν γνωρίσει.
7 Ὁ Κύριος ἀπήλλαξε τὴν ράχιν των ἀπὸ τὰ βαρέα φορτία, καὶ αἱ χεῖρες των, ποὺ ἐδούλευαν ἕως τότε εἰς τὰ κοφίνια διὰ τὴν μεταφορὰν πηλοῦ, ἀπηλευθερώθησαν.
8 Ἐζήτησες τὴν βοήθειάν μου, ὅταν εὑρίσκετο ὑπὸ βάρος μεγάλης θλίψεως καὶ ἐγὼ σὲ ἐγλύτωσα ἀπὸ τὰς συμφοράς. Σὲ ἤκουσα κρυμμένος εἰς τὸν γνόφον καὶ τὰς ἀστραπὰς τῆς καταιγίδος. Σὲ ἐδοκίμασα τότε καὶ σὺ ἔδειξες ποιὸς εἶσαι εἰς τὸ ὕδωρ τῆς ἀντιλογίας σου, τότε ποὺ ἐγόγγυσες ἐναντίον μου.
9 Ἄκουσε λαέ μου, τὴν ἔντονον διαμαρτυρίαν μου καὶ προτροπήν. Ἰσραηλιτικὲ λαέ μου, ἐὰν θὰ μὲ ἀκούσῃς
10 δὲν θὰ πρέπει νὰ ὑπάρχῃ εἰς σὲ ἄλλος νέος θεός, δὲν πρέπει ποτὲ νὰ προσκυνήσῃς ξένον θεόν,
11 διότι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος καὶ Θεός σου, ὁ ὁποῖος σὲ ἠλευθέρωσα καὶ σὲ καθωδήγησα ἀπὸ τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου ἕως εἰς τὴν Παλαιστίνην. Ἄνοιξε διάπλατα τὸ στόμα σου, προσευχόμενος καὶ δοξολογῶν ἐμέ, καὶ ἐγὼ θὰ ἰκανοποιήσω τὰ αἰτήματά σου.
12 Ὁ λαός μου ὅμως δὲν ἤκουσε τὴν φωνήν μου καὶ οἱ Ἰσραηλῖται δὲν ἔδωσαν προσοχὴν εἰς ἐμέ.
13 Διὰ τοῦτο καὶ ἐγὼ τοὺς ἀφῆκα νὰ πορεύωνται σύμφωνα μὲ τὰς ἐνόχους ἐπιθυμίας τῶν ἁμαρτωλῶν καρδιῶν των, νὰ πορεύωνται καὶ νὰ συμπεριφέρονται σύμφωνα μὲ τὴν σκοτισμένην θέλησιν καὶ διάθεσίν των.
14 Ἐὰν ὁ λαός μου μὲ ἤκουεν, ἐὰν ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐπορεύετο εἰς τοὺς δρόμους μου, ἀμέσως
15 καὶ εἰς τὸ μηδὲν θὰ εἶχα ταπεινώσει τοὺς ἐχθρούς των καὶ θὰ ἄπλωνα βαρεῖαν καὶ τιμωρὸν τὴν χεῖρα μου ἐναντίον ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι τοὺς καταθλίβουν καὶ τοὺς ταπεινώνουν.
16 Οἱ ἐχθροὶ τοῦ Κυρίου θὰ ἠναγκάζοντο, ἔστω καὶ ὑποκριτικῶς, νὰ δηλώσουν ὑποταγὴν εἰς αὐτόν, ἐνῷ ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραήλ θὰ ἔμενεν εἰρηνικὸς καὶ εὐτυχὴς παντοτεινά.
17 Τότε ὁ Θεὸς τοὺς ἔθρεψεν εἰς τὴν ἔρημον μὲ τὸ πλέον ἐκλεκτὸν ἄλευρον τοῦ σίτου καὶ τοὺς ἐχόρτασε μὲ ἄφθονον μέλι ἀπὸ τὴν ξηρὰν καὶ ἄγονον πέτραν. Ἔτσι καὶ τώρα θὰ τοὺς διέτρεφε καὶ θὰ τοὺς ἐχόρταινε, ἐὰν ὑπήκουον εἰς τὰς ἐντολάς του.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

κιρτήσατε ἀπὸ ἀγαλλίασιν ἐπὶ τῇ θείᾳ προστασίᾳ καὶ εὐχαριστήσατε τὸν Θεόν, τὸν βοηθόν μας, ἐπευφημήσατε εὐλαβῶς καὶ εὐγνωμόνως τὸν Θεὸν τοῦ Ἰακὼβ καὶ ψάλατε πρὸς δόξαν του ἐπινίκιον ὕμνον.
3 Ἀρχίσατε, ὦ Λευῖται, νὰ ψάλλετε, καὶ συγχρόνως δώσατε εἰς τοὺς μουσικοὺς τύμπανον, ψαλτήριον εὔηχον καὶ τερπνὸν μετὰ κιθάρας, ἵνα καὶ τὰ μουσικὰ ταῦτα ὄργανα συνοδεύουν τὴν ᾠδήν σας.
4 Κατὰ τὴν πρώτην ἡμέραν τοῦ Τισρῆ, πρώτου μηνὸς τοῦ πολιτικοῦ ἔτους, σαλπίσατε, ὦ ἱερεῖς, μὲ τὴν κερατίνην σάλπιγγα, κατὰ τὴν ἐξόχως χαρμόσυνον ἡμέραν τῆς ἑορτῆς σας.
5 Σαλπίσατε· διότι τὸ νὰ ἐορτάζεται χαρμοσύνως ἡ ἡμέρα αὐτὴ εἶναι πρόσταγμα τοῦ Θεοῦ δοθὲν πρὸς τὸν Ἰσραηλιτικὸν Λαὸν καὶ ρητὴ ἀπόφασις καὶ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ πρὸς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ.
6 Τὸν νόμον αὐτόν, τὸν καθορίζοντα τὰς ἑορτάς, ὥρισεν ὁ Θεὸς ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰωσήφ, ὡς μαρτύριον μαρτυροῦν τὴν πρὸς αὐτὸν ἀγάπην καὶ προστασίαν του, ὅταν ἐξῆλθεν ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐκ τῆς χώρας τῆς Αἰγύπτου· τότε αὐτὸς ὁ Θεὸς ἐλάλησε πρὸς τὸν Ἰσραὴλ καὶ ἤκουσεν οὗτος γλῶσσαν, τὴν ὁποίαν δὲν ἐγνώριζε καὶ δὲν εἶχεν ἀκούσει ποτέ.
7 Ἀπήλλαξε τὴν ράχιν τοῦ λαοῦ του ἀπὸ τοῦ νὰ σηκώνῃ φορτία κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην, ὅτε αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἐδούλευσαν ἐν τῷ κοφίνῳ, διὰ τοῦ ὁποίου μετέφερε τὰ ἄχυρα καὶ τὸν πηλόν.
8 Μὲ ἐπεκαλέσθης, ὅτε εὐρίσκεσο ἐν θλίψει καὶ καταπιέσει, καὶ σὲ ἠλευθέρωσα, καὶ ἐπὶ τοῦ ὄρους Χωρήβ, κεκρυμμένος εἰς τὸν γνόφον καὶ τὰς βροντὰς σφοδρὰς θυέλλης, σὲ ἑπήκουσα. Σὲ ἐδοκίμασα καὶ ἐφάνης ποῖος εἶσαι ἐν Ραφιδείν, εἰς τὸ ὕδωρ τῆς ἀντιλογίας, ὅταν σὲ ἀφῆκα νὰ διψάσῃς ὀλίγον καὶ ἤρχισες ἀμέσως νὰ γογγύζῃς καὶ νὰ ἀντιλέγῃς κατ’ ἐμοῦ.
9 Ἄκουσε, λαέ μου, τὴν ἔντονον διαμαρτυρίαν καὶ προτροπήν μου· λαὲ τοῦ Ἰσραήλ, πόσον θὰ ἐπεθύμουν νὰ μὲ ἀκούσῃς.
10 Ἐὰν μὲ ἀκούσῃς, δὲν θὰ ὑπάρχῃ μεταξὺ σοῦ λατρευόμενος θεὸς πρόσφατος, χθεσινῆς ἐπινοήσεως, οὔτε θὰ προσκυνήσῃς θεὸν ξένον, ὑπὸ ξένων λαῶν λατρευόμενον.
11 Διότι ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεός σου, ὁ ὁποῖος σὲ ἀνέβασα εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου. Ἄνοιξε πλατὺ τὸ στόμα σου καὶ θὰ τὸ γεμίσω. Οἰανδήποτε σωματικήν σου ἀνάγκην καὶ οἰονδήποτε πνευματικόν σου πόθον, θὰ σοῦ τὰ ἰκανοποιήσω πλήρως.
12 Καὶ δὲν ἤκουσεν ὁ λαὸς τὴν φωνήν μου καὶ ὁ Ἰσραὴλ δὲν ἔδωκε προσοχὴν εἰς ἐμέ.
13 Καὶ τοὺς ἀφῆκα λοιπὸν νὰ βαδίζουν κατὰ τὰς ἀρεσκείας καὶ τὰς ἐνόχους ἐπιθυμίας τῶν τυφλωμένων καρδιῶν των, θὰ πηγαίνουν καὶ θὰ συμπεριφέρωνται κατὰ τὰς ἐσκοτισμένας βουλὰς καὶ διαθέσεις των.
14 Ἐὰν ὁ λαός μου μὲ ἤκουε, ἐὰν ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐπορεύετο καὶ ἐβάδιζε κατὰ τὰς ἐντολάς μου,
15 εὐκόλως καὶ μὲ τὸ τίποτε θὰ εἶχον ταπεινώσει τοὺς ἐχθρούς των καὶ ἐπὶ τῶν καταπιεζόντων αὐτοὺς θὰ ἐπέβαλλον τιμωρὸν καὶ βαρεῖαν τὴν χεῖρα μου.
16 Οἱ ἐχθροὶ τοῦ Κυρίου θὰ ἐξηναγκάζοντο νὰ ὑποκριθοῦν ὑποταγὴν εἰς αὐτὸν καὶ ὁ καιρὸς τῆς εὐδαιμονίας καὶ ἀκμῆς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ θὰ διήρκει αἰωνίως.
17 Καὶ τότε ἐν τῇ ἐρήμῳ τοὺς διέθρεψεν ὁ Θεὸς μὲ τὸν ἀφρὸν τοῦ σίτου καὶ μὲ τὸ μέλι ἀπὸ τὰς ρωγμὰς τῶν βράχων τοὺς ἐχόρτασε. Οὕτω καὶ τώρα, ἐὰν ὁ λαὸς ὑπήκουε, θὰ διέτρεφε καὶ θὰ ἐχόρταζεν αὐτοὺς ὁ Κύριος.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
γαλλιᾶσθε τῷ Θεῷ τῷ βοηθῷ ἡμῶν, ἀλαλάξατε τῷ Θεῷ Ἰακώβ·	λημμυρίσατε ὅλοι ἀπὸ ἀγαλλίασιν καὶ χαρὰν διὰ τὸν Θεόν, ποὺ εἶναι βοηθός μας. Ἀλαλάξατε ὅλοι πρὸς δόξαν τοῦ Θεοῦ, τὸν ὁποῖον ἐπίστευε καὶ ἐλάτρευε ὁ γενάρχης μας ὁ Ἰακώβ.	κιρτήσατε ἀπὸ ἀγαλλίασιν ἐπὶ τῇ θείᾳ προστασίᾳ καὶ εὐχαριστήσατε τὸν Θεόν, τὸν βοηθόν μας, ἐπευφημήσατε εὐλαβῶς καὶ εὐγνωμόνως τὸν Θεὸν τοῦ Ἰακὼβ καὶ ψάλατε πρὸς δόξαν του ἐπινίκιον ὕμνον.
3 λάβετε ψαλμὸν καὶ δότε τύμπανον, ψαλτήριον τερπνὸν μετὰ κιθάρας·	3 Ἀρχίσατε νὰ ψάλλετε σεῖς οἱ Λευῖται, δώσατε εἰς τοὺς τυμπανιστὰς τὸ τύμπανον καὶ εἰς τοὺς ἄλλους μουσικοὺς ψαλτήριον τερπνὸν καὶ κιθάραν, διὰ νὰ συνοδεύουν τοὺς ὕμνους σας.	3 Ἀρχίσατε, ὦ Λευῖται, νὰ ψάλλετε, καὶ συγχρόνως δώσατε εἰς τοὺς μουσικοὺς τύμπανον, ψαλτήριον εὔηχον καὶ τερπνὸν μετὰ κιθάρας, ἵνα καὶ τὰ μουσικὰ ταῦτα ὄργανα συνοδεύουν τὴν ᾠδήν σας.
4 σαλπίσατε ἐν νεομηνίᾳ σάλπιγγι, ἐν εὐσήμῳ ἡμέρᾳ ἑορτῆς ὑμῶν·	4 Σεῖς οἱ ἱερεῖς σαλπίσατε μὲ τὴν ἱερὰν σάλπιγγα κατὰ τὴν πρώτην τοῦ ἑβδόμου μηνὸς Τισρῆ, κατὰ τὴν ἐξόχως ἐπίσημον ἡμέραν τῆς μεγάλης ἑορτῆς σας.	4 Κατὰ τὴν πρώτην ἡμέραν τοῦ Τισρῆ, πρώτου μηνὸς τοῦ πολιτικοῦ ἔτους, σαλπίσατε, ὦ ἱερεῖς, μὲ τὴν κερατίνην σάλπιγγα, κατὰ τὴν ἐξόχως χαρμόσυνον ἡμέραν τῆς ἑορτῆς σας.
5 ὅτι πρόσταγμα τῷ Ἰσραήλ ἐστι καὶ κρίμα τῷ Θεῷ Ἰακώβ.	5 Διότι ἡ ἑορτὴ αὐτὴ εἶναι πρόσταγμα τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν, ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ πρὸς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ.	5 Σαλπίσατε· διότι τὸ νὰ ἐορτάζεται χαρμοσύνως ἡ ἡμέρα αὐτὴ εἶναι πρόσταγμα τοῦ Θεοῦ δοθὲν πρὸς τὸν Ἰσραηλιτικὸν Λαὸν καὶ ρητὴ ἀπόφασις καὶ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ πρὸς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ.
6 Μαρτύριον ἐν τῷ Ἰωσὴφ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ ἐξελθεῖν αὐτὸν ἐκ γῆς Αἰγύπτου· γλῶσσαν, ἣν οὐκ ἔγνων, ἤκουσεν·	6 Τὸν Νόμον αὐτόν, ποὺ καθορίζει τὰς ἐπισήμους ἑορτάς, ἔδωσεν ὁ Κύριος ἐν μέσῳ του λαοῦ, τῶν ἀδελφῶν τοῦ Ἰωσήφ, ὅταν αὐτοὶ ἔφυγαν ἐλεύθεροι ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον. Τότε αὐτοὶ ἤκουσαν γλῶσσαν, τὴν ὁποίαν ποτὲ ἄλλοτε δὲν εἶχαν γνωρίσει.	6 Τὸν νόμον αὐτόν, τὸν καθορίζοντα τὰς ἑορτάς, ὥρισεν ὁ Θεὸς ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰωσήφ, ὡς μαρτύριον μαρτυροῦν τὴν πρὸς αὐτὸν ἀγάπην καὶ προστασίαν του, ὅταν ἐξῆλθεν ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐκ τῆς χώρας τῆς Αἰγύπτου· τότε αὐτὸς ὁ Θεὸς ἐλάλησε πρὸς τὸν Ἰσραὴλ καὶ ἤκουσεν οὗτος γλῶσσαν, τὴν ὁποίαν δὲν ἐγνώριζε καὶ δὲν εἶχεν ἀκούσει ποτέ.
7 ἀπέστησεν ἀπὸ ἄρσεων τὸν νῶτον αὐτοῦ, αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἐν τῷ κοφίνῳ ἐδούλευσαν.	7 Ὁ Κύριος ἀπήλλαξε τὴν ράχιν των ἀπὸ τὰ βαρέα φορτία, καὶ αἱ χεῖρες των, ποὺ ἐδούλευαν ἕως τότε εἰς τὰ κοφίνια διὰ τὴν μεταφορὰν πηλοῦ, ἀπηλευθερώθησαν.	7 Ἀπήλλαξε τὴν ράχιν τοῦ λαοῦ του ἀπὸ τοῦ νὰ σηκώνῃ φορτία κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην, ὅτε αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἐδούλευσαν ἐν τῷ κοφίνῳ, διὰ τοῦ ὁποίου μετέφερε τὰ ἄχυρα καὶ τὸν πηλόν.
8 Ἐν θλίψει ἐπεκαλέσω με, καὶ ἐρρυσάμην σε· ἐπήκουσά σου ἐν ἀποκρύφῳ καιταιγίδος, ἐδοκίμασά σε ἐπὶ ὕδατος ἀντιλογίας. (διάψαλμα).	8 Ἐζήτησες τὴν βοήθειάν μου, ὅταν εὑρίσκετο ὑπὸ βάρος μεγάλης θλίψεως καὶ ἐγὼ σὲ ἐγλύτωσα ἀπὸ τὰς συμφοράς. Σὲ ἤκουσα κρυμμένος εἰς τὸν γνόφον καὶ τὰς ἀστραπὰς τῆς καταιγίδος. Σὲ ἐδοκίμασα τότε καὶ σὺ ἔδειξες ποιὸς εἶσαι εἰς τὸ ὕδωρ τῆς ἀντιλογίας σου, τότε ποὺ ἐγόγγυσες ἐναντίον μου.	8 Μὲ ἐπεκαλέσθης, ὅτε εὐρίσκεσο ἐν θλίψει καὶ καταπιέσει, καὶ σὲ ἠλευθέρωσα, καὶ ἐπὶ τοῦ ὄρους Χωρήβ, κεκρυμμένος εἰς τὸν γνόφον καὶ τὰς βροντὰς σφοδρὰς θυέλλης, σὲ ἑπήκουσα. Σὲ ἐδοκίμασα καὶ ἐφάνης ποῖος εἶσαι ἐν Ραφιδείν, εἰς τὸ ὕδωρ τῆς ἀντιλογίας, ὅταν σὲ ἀφῆκα νὰ διψάσῃς ὀλίγον καὶ ἤρχισες ἀμέσως νὰ γογγύζῃς καὶ νὰ ἀντιλέγῃς κατ’ ἐμοῦ.
9 Ἄκουσον, λαός μου, καὶ διαμαρτύρομαί σοι· Ἰσραήλ, ἐὰν ἀκούσῃς μου,	9 Ἄκουσε λαέ μου, τὴν ἔντονον διαμαρτυρίαν μου καὶ προτροπήν. Ἰσραηλιτικὲ λαέ μου, ἐὰν θὰ μὲ ἀκούσῃς	9 Ἄκουσε, λαέ μου, τὴν ἔντονον διαμαρτυρίαν καὶ προτροπήν μου· λαὲ τοῦ Ἰσραήλ, πόσον θὰ ἐπεθύμουν νὰ μὲ ἀκούσῃς.
10 οὐκ ἔσται ἐν σοὶ Θεὸς πρόσφατος, οὐδὲ προσκυνήσεις θεῷ ἀλλοτρίῳ·	10 δὲν θὰ πρέπει νὰ ὑπάρχῃ εἰς σὲ ἄλλος νέος θεός, δὲν πρέπει ποτὲ νὰ προσκυνήσῃς ξένον θεόν,	10 Ἐὰν μὲ ἀκούσῃς, δὲν θὰ ὑπάρχῃ μεταξὺ σοῦ λατρευόμενος θεὸς πρόσφατος, χθεσινῆς ἐπινοήσεως, οὔτε θὰ προσκυνήσῃς θεὸν ξένον, ὑπὸ ξένων λαῶν λατρευόμενον.
11 ἐγὼ γὰρ εἰμι Κύριος ὁ Θεός σου ὁ ἀναγαγών σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου· πλάτυνον τὸ στόμα σου, καὶ πληρώσω αὐτό.	11 διότι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος καὶ Θεός σου, ὁ ὁποῖος σὲ ἠλευθέρωσα καὶ σὲ καθωδήγησα ἀπὸ τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου ἕως εἰς τὴν Παλαιστίνην. Ἄνοιξε διάπλατα τὸ στόμα σου, προσευχόμενος καὶ δοξολογῶν ἐμέ, καὶ ἐγὼ θὰ ἰκανοποιήσω τὰ αἰτήματά σου.	11 Διότι ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεός σου, ὁ ὁποῖος σὲ ἀνέβασα εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου. Ἄνοιξε πλατὺ τὸ στόμα σου καὶ θὰ τὸ γεμίσω. Οἰανδήποτε σωματικήν σου ἀνάγκην καὶ οἰονδήποτε πνευματικόν σου πόθον, θὰ σοῦ τὰ ἰκανοποιήσω πλήρως.
12 Καὶ οὐκ ἤκουσεν ὁ λαός μου τῆς φωνῆς μου, καὶ Ἰσραήλ οὐ προσέσχε μοι·	12 Ὁ λαός μου ὅμως δὲν ἤκουσε τὴν φωνήν μου καὶ οἱ Ἰσραηλῖται δὲν ἔδωσαν προσοχὴν εἰς ἐμέ.	12 Καὶ δὲν ἤκουσεν ὁ λαὸς τὴν φωνήν μου καὶ ὁ Ἰσραὴλ δὲν ἔδωκε προσοχὴν εἰς ἐμέ.
13 καὶ ἐξαπέστειλα αὐτοὺς κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα τῶν καρδιῶν αὐτῶν, πορεύσονται ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασιν αὐτῶν.	13 Διὰ τοῦτο καὶ ἐγὼ τοὺς ἀφῆκα νὰ πορεύωνται σύμφωνα μὲ τὰς ἐνόχους ἐπιθυμίας τῶν ἁμαρτωλῶν καρδιῶν των, νὰ πορεύωνται καὶ νὰ συμπεριφέρονται σύμφωνα μὲ τὴν σκοτισμένην θέλησιν καὶ διάθεσίν των.	13 Καὶ τοὺς ἀφῆκα λοιπὸν νὰ βαδίζουν κατὰ τὰς ἀρεσκείας καὶ τὰς ἐνόχους ἐπιθυμίας τῶν τυφλωμένων καρδιῶν των, θὰ πηγαίνουν καὶ θὰ συμπεριφέρωνται κατὰ τὰς ἐσκοτισμένας βουλὰς καὶ διαθέσεις των.
14 Εἰ ὁ λαός μου ἤκουσέ μου, Ἰσραὴλ ταῖς ὁδοῖς μου εἰ ἐπορεύθη,	14 Ἐὰν ὁ λαός μου μὲ ἤκουεν, ἐὰν ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐπορεύετο εἰς τοὺς δρόμους μου, ἀμέσως	14 Ἐὰν ὁ λαός μου μὲ ἤκουε, ἐὰν ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐπορεύετο καὶ ἐβάδιζε κατὰ τὰς ἐντολάς μου,
15 ἐν τῷ μηδενὶ ἄν τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν ἐταπείνωσα καὶ ἐπὶ τοὺς θλίβοντας αὐτοὺς ἐπέβαλον ἂν τὴν χεῖρά μου.	15 καὶ εἰς τὸ μηδὲν θὰ εἶχα ταπεινώσει τοὺς ἐχθρούς των καὶ θὰ ἄπλωνα βαρεῖαν καὶ τιμωρὸν τὴν χεῖρα μου ἐναντίον ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι τοὺς καταθλίβουν καὶ τοὺς ταπεινώνουν.	15 εὐκόλως καὶ μὲ τὸ τίποτε θὰ εἶχον ταπεινώσει τοὺς ἐχθρούς των καὶ ἐπὶ τῶν καταπιεζόντων αὐτοὺς θὰ ἐπέβαλλον τιμωρὸν καὶ βαρεῖαν τὴν χεῖρα μου.
16 Οἱ ἐχθροὶ Κυρίου ἐψεύσαντο αὐτῷ, καὶ ἔσται ὁ καιρὸς αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα.	16 Οἱ ἐχθροὶ τοῦ Κυρίου θὰ ἠναγκάζοντο, ἔστω καὶ ὑποκριτικῶς, νὰ δηλώσουν ὑποταγὴν εἰς αὐτόν, ἐνῷ ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραήλ θὰ ἔμενεν εἰρηνικὸς καὶ εὐτυχὴς παντοτεινά.	16 Οἱ ἐχθροὶ τοῦ Κυρίου θὰ ἐξηναγκάζοντο νὰ ὑποκριθοῦν ὑποταγὴν εἰς αὐτὸν καὶ ὁ καιρὸς τῆς εὐδαιμονίας καὶ ἀκμῆς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ θὰ διήρκει αἰωνίως.
17 Καὶ ἐψώμισεν αὐτοὺς ἐκ στέατος πυροῦ καὶ ἐκ πέτρας μέλι ἐχόρτασεν αὐτούς.	17 Τότε ὁ Θεὸς τοὺς ἔθρεψεν εἰς τὴν ἔρημον μὲ τὸ πλέον ἐκλεκτὸν ἄλευρον τοῦ σίτου καὶ τοὺς ἐχόρτασε μὲ ἄφθονον μέλι ἀπὸ τὴν ξηρὰν καὶ ἄγονον πέτραν. Ἔτσι καὶ τώρα θὰ τοὺς διέτρεφε καὶ θὰ τοὺς ἐχόρταινε, ἐὰν ὑπήκουον εἰς τὰς ἐντολάς του.	17 Καὶ τότε ἐν τῇ ἐρήμῳ τοὺς διέθρεψεν ὁ Θεὸς μὲ τὸν ἀφρὸν τοῦ σίτου καὶ μὲ τὸ μέλι ἀπὸ τὰς ρωγμὰς τῶν βράχων τοὺς ἐχόρτασε. Οὕτω καὶ τώρα, ἐὰν ὁ λαὸς ὑπήκουε, θὰ διέτρεφε καὶ θὰ ἐχόρταζεν αὐτοὺς ὁ Κύριος.