Ψαλμοί : Κεφάλαιον ΠΔ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ὐδόκησας Κύριε τὴν γῆν σου, ἀπέστρεψας τὴν αἰχμαλωσίαν Ἰακώβ·
3 ἀφῆκας τὰς ἀνομίας τῷ λαῷ σου, ἐκάλυψας πάσας τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. (διάψαλμα).
4 Κατέπαυσας πᾶσαν τὴν ὀργήν σου, ἀπέστρεψας ἀπὸ ὀργῆς θυμοῦ σου.
5 Ἐπίστρεψον ἡμᾶς, ὁ Θεὸς τῶν σωτηρίων ἡμῶν, καὶ ἀπόστρεψον τὸν θυμόν σου ἀφ' ἡμῶν.
6 Μὴ εἰς τοὺς αἰῶνας ὀργισθῇς ἡμῖν; Ἢ διατενεῖς τὴν ὀργήν σου ἀπὸ γενεᾶς εἰς γενεάν;
7 Ὁ Θεός, σὺ ἐπιστρέψας ζωώσει ἡμᾶς, καὶ ὁ λαός σου εὐφρανθήσεται ἐπὶ σοί.
8 Δεῖξον ἡμῖν, Κύριε, τὸ ἔλεός σου καὶ τὸ σωτήριόν σου δώης ἡμῖν.
9 Ἀκούσομαι τί λαλήσει ἐν ἐμοὶ Κύριος ὁ Θεός, ὅτι λαλήσει εἰρήνην ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺς ὁσίους αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺς ἐπιστρέφοντας καρδίαν ἐπ' αὐτόν.
10 Πλὴν ἐγγύς τῶν φοβουμένων αὐτὸν τὸ σωτήριον αὐτοῦ τοῦ κατασκηνῶσαι δόξαν ἐν τῇ γῇ ἡμῶν.
11 Ἔλεος καὶ ἀλήθεια συνήντησαν, δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη κατεφίλησαν·
12 ἀλήθεια ἐκ τῆς γῆς ἀνέτειλε, καὶ δικαιοσύνη ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψε.
13 Καὶ γὰρ ὁ Κύριος δώσει χρηστότητα, καὶ ἡ γῆ ἡμῶν δώσει τὸν καρπὸν αὐτῆς·
14 δικαιοσύνη ἐναντίον αὐτοῦ προπορεύσεται καὶ θήσει εἰς ὁδόν τὰ διαβήματα αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

καμες φανερὰν καὶ ἔστειλες, Κύριε, τὴν εὐαρέσκειάν σου εἰς τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας, διότι ἐπανέφερες εἰς αὐτὴν τοὺς αἰχμαλώτους ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ.
3 Ἔδωσες συγχώρησιν εἰς τὰς παρανομίας τοῦ λαοῦ σου καὶ ἐσκέπασες ἐν τῷ ἐλέει σου ὅλας τὰς ἁμαρτίας των.
4 Ἐσταμάτησες τὴν ἐναντίον μας δικαίαν σου ὀργήν, ἀφῆκες κατὰ μέρος τὴν ὀργὴν τοῦ θυμοῦ σου.
5 Ἐπανάφερε ὅλους μας ἀπὸ τὴν ἐξορίαν, ὦ Κύριε, σὺ ὁ ὁποῖος πολλὲς φορὲς μᾶς ἔχεις σώσει κατὰ τὸ παρελθόν. Ἀπομάκρυνε τὸν δίκαιον θυμόν σου ἀπὸ ἡμᾶς.
6 Μήπως τάχα καὶ θὰ μένῃς ὠργισμένος ἐναντίον μας διὰ παντός; Ἢ μήπως θὰ παρατείνῃς τὴν ὀργήν σου πάντοτε ἀπὸ τῆς μιᾶς γενεᾶς εἰς τὴν ἄλλην;
7 Ὦ Θεέ, σὺ θὰ στρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου καὶ πάλιν μὲ εὐμένειαν πρὸς ἡμᾶς. Θὰ μᾶς δώσῃς νέαν ζωὴν καὶ ὁ πονεμένος καὶ θλιμμένος λαός σου θὰ χαρῇ ἀπὸ τὰς δωρεάς σου.
8 Δεῖξε μας λοιπόν, Κύριε, τὴν εὐσπλαγχνίαν σου καὶ δῶσε μας τὴν σωτηρίαν ποὺ ποθοῦμεν.
9 Ἐγὼ θὰ ἀκούσω, τί θὰ εἴπῃ εἰς τὴν καρδίαν μου Κύριος ὁ Θεός, διότι θὰ ὁμιλήσῃ εἰρηνικὰ εἰς τὸν λαόν του, εἰς τοὺς ἀφοσιωμένους πρὸς αὐτὸν Ἰσραηλίτας· εἰς τους ἐπιστρέφοντας μὲ ὅλην των τὴν καρδίαν δι' εἰλικρινοῦς μετανοίας πρὸς αὐτόν.
10 Βεβαίως ἡ σωτηρία, ποὺ παρέχεται ἀπὸ τὸν Θεὸν εἰς τὸν λαόν του, εἶναι πάντοτε κοντὰ εἰς ἐκείνους, ποὺ τὸν εὐλαβοῦνται, ὥστε δι' αὐτῆς νὰ ἐγκατασταθῇ ἡ δόξα του εἰς τὴν χώραν μας.
11 Τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ ἀκριβὴς ἐπαλήθευσις τῶν ὑποσχέσεών του συνηντήθησαν καὶ ἡνώθησαν. Ἡ δικαιοσύνη του, ἡ τιμωροῦσα   τὸ κακὸν καὶ ἀμείβουσα τὸ ἀγαθόν, καὶ ἡ εἰρήνη ἔδωσαν ἀμοιβαῖον ἀσπασμόν.
12 Ἀνεβλάστησεν ὡραῖα καὶ καρποφόρος ἡ ἀλήθεια ἀπὸ τὴν γῆν, ἀπὸ δὲ τὸν οὐρανὸν ἔσκυψε πρὸς τὰ κάτω καὶ ἐπεσκέφθη τὴν γῆν ἡ δικαιοσύνη καὶ κάθε ἀρετή.
13 Διότι ὁ Κύριος πλουσίαν θὰ δείξῃ καὶ θὰ δώσῃ τὴν καλωσύνην του, καὶ ἡ γῆ μας θὰ δώσῃ ἀφθόνους τοὺς καρπούς της.
14 Πρὸ τοῦ Κυρίου θὰ προπορεύεται ἡ δικαιοσύνη, τὴν δὲ πορείαν του καὶ τὸν τρόπον τῆς συμπεριφορᾶς του θὰ καταστήσῃ ἅγιον παράδειγμα συμπεριφορᾶς δι' ὅλους μας.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ξεδήλωσας, Κύριε, τὴν εὐαρέσκειάν σου εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, ποὺ ἀνήκει ἰδιαιτέρως εἰς σὲ καὶ ὑπὲρ πᾶσαν ἄλλην χώραν εἶναι ἰδική σου, ἐπέστρεψας εἰς αὐτὴν τοὺς αἰχμαλωτισθέντας ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ.
3 Συνεχώρησας τὰς παρανομίας εἰς τὸν λαόν σου, ἐσκέπασας, ὥστε νὰ μὴ φαίνωνται ὁλοτελῶς, πάσας τὰς ἁμαρτίας των.
4 Ἐσταμάτησες καὶ ἔδωκες παῦσιν εἰς πᾶσαν τὴν ὀργήν σου, ἔστρεψας καὶ ἀπεμακρύνθης ἀπὸ τὴν ὀργὴν τῆς σφοδρὰς ἀγανακτήσεώς σου.
5 Ἐπίστρεψέ μας ὅλους ἀπὸ τὴν ἐξορίαν, καὶ ἐκείνους ἀκόμη ποὺ ὑπελείφθησαν εἰς αὐτήν, ὦ Ὕψιοτε Θεέ, ὁ ὁποῖος τόσας φορὰς εἰς τὸ παρελθὸν μᾶς ἐχάρισες τὴν σωτηρίαν ἀπὸ βεβαίους κινδύνους, καὶ ἀπομάκρυνε ἀφ' ἠμῶν τὸν θυμόν σου.
6 Μήπως θὰ ὀργίζεσαι καθ’ ἠμῶν εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας; Ἢ μήπως θὰ παρατείνῃς τὴν ὀργήν σου ἀπὸ τὴν μίαν γενεὰν εἰς τὴν ἄλλην συνεχῶς;
7 Ὦ Θεέ, σὺ πάλιν τώρα διὰ μίαν ἀκόμη φορὰν θὰ μᾶς δώσῃς ζωήν, καὶ ὁ λαός σου, ὁ ἤδη τεθλιμμένος, θὰ εὐφρανθῇ ἐπὶ τῇ ἀποκαταστάσει, τὴν ὁποίαν σὺ θὰ τοῦ δώσῃς.
8 Δεῖξε μας, Κύριε, τὸ ἔλεος καὶ τὴν εὐσπλαγχνίαν σου καὶ δῶσε μας τὴν σωτηρίαν σου καὶ τὴν πλήρη παλινόρθωσίν μας.
9 Θὰ ἀκούσω τώρα τί διὰ τοῦ Πνεύματός του θὰ λαλήσῃ μέσα μου, ἀνταποκρινόμενος εἰς τὴν πρὸς αὐτὸν προσευχήν μου, Κύριος ὁ Θεός. Θὰ τὰ ἀκούσω ἀγαλλόμενος. Διότι θὰ λαλήσῃ καὶ θὰ εὐαγγελισθῇ εἰρήνην εἰς τὸν λαόν του συνδιαλλασσόμενος μετ’ αὐτοῦ· εἰρήνην καὶ συνδιαλλαγὴν μετὰ τῶν ἀφωσιωμένων εἰς αὐτὸν καὶ μετ’ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι διὰ τῆς μετανοίας γυρίζουν πάλιν τὰς καρδίας των πρὸς αὐτόν.
10 Ναί· ἀληθῶς, ἡ σωτηρία του εἶναι πλησίον πρὸς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τὸν φοβοῦνται, ἵνα διὰ τῆς σωτηρίας ταύτης κατασκηνώσῃ καὶ ἐγκαθιδρύθῇ ἡ θεία δόξα ἐν τῇ χώρᾳ μας.
11 Ἔλεος καὶ πιστὴ ἐπαλήθευσις τῶν ἐπαγγελιῶν τοῦ Θεοῦ συνηντήθησαν, δικαιοσύνη πατάσσουσα τὸ κακὸν καὶ ἡ ἐκ τούτου ἐπικρατοῦσα εἰρήνη κατεφίλησαν ἀλλήλας, οἱονεὶ κατόπιν μακροῦ ἀπ’ ἀλλήλων χωρισμοῦ συναντώμεναι καὶ πάλιν.
12 Κατελύθη τὸ ψεῦδος καὶ ὁ δόλος ἀπὸ τῆς γῆς καὶ ἀνεβλάστησε καρποφόρος ἡ ἀλήθεια, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ δὲ ἔκυψε πρὸς τὰ κάτω καὶ ἐπεσκέφθη τὴν γῆν ἡ δικαιοσύνη καὶ πᾶσα ἀρετή.
13 Διότι ὁ Κύριος ἀκόμη καὶ ὑλικὰ ἀγαθὰ θὰ δώσῃ ἐκδήλων τὴν καλωσύνην καὶ εὐεργετικότητά του, καὶ κατὰ συνέπειαν ἡ χώρα μας θὰ ἀποδώσῃ ἀφθόνους τοὺς καρπούς της.
14 Ἡ δικαιοσύνη θὰ προπορεύεται ὡς πρόδρομος ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ θὰ καταστήσῃ ἐκεῖνος τὰ ἴχνη του καὶ τὴν ὑποδειγματικὴν συμπεριφορὰν τοῦ δρόμον, ἐπὶ τοῦ ὁποίου θὰ πορεύωνται μιμηταὶ ατοῦ, οἱ ἀκολουθοῦντες αὐτόν.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ὐδόκησας Κύριε τὴν γῆν σου, ἀπέστρεψας τὴν αἰχμαλωσίαν Ἰακώβ·	καμες φανερὰν καὶ ἔστειλες, Κύριε, τὴν εὐαρέσκειάν σου εἰς τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας, διότι ἐπανέφερες εἰς αὐτὴν τοὺς αἰχμαλώτους ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ.	ξεδήλωσας, Κύριε, τὴν εὐαρέσκειάν σου εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, ποὺ ἀνήκει ἰδιαιτέρως εἰς σὲ καὶ ὑπὲρ πᾶσαν ἄλλην χώραν εἶναι ἰδική σου, ἐπέστρεψας εἰς αὐτὴν τοὺς αἰχμαλωτισθέντας ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ.
3 ἀφῆκας τὰς ἀνομίας τῷ λαῷ σου, ἐκάλυψας πάσας τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. (διάψαλμα).	3 Ἔδωσες συγχώρησιν εἰς τὰς παρανομίας τοῦ λαοῦ σου καὶ ἐσκέπασες ἐν τῷ ἐλέει σου ὅλας τὰς ἁμαρτίας των.	3 Συνεχώρησας τὰς παρανομίας εἰς τὸν λαόν σου, ἐσκέπασας, ὥστε νὰ μὴ φαίνωνται ὁλοτελῶς, πάσας τὰς ἁμαρτίας των.
4 Κατέπαυσας πᾶσαν τὴν ὀργήν σου, ἀπέστρεψας ἀπὸ ὀργῆς θυμοῦ σου.	4 Ἐσταμάτησες τὴν ἐναντίον μας δικαίαν σου ὀργήν, ἀφῆκες κατὰ μέρος τὴν ὀργὴν τοῦ θυμοῦ σου.	4 Ἐσταμάτησες καὶ ἔδωκες παῦσιν εἰς πᾶσαν τὴν ὀργήν σου, ἔστρεψας καὶ ἀπεμακρύνθης ἀπὸ τὴν ὀργὴν τῆς σφοδρὰς ἀγανακτήσεώς σου.
5 Ἐπίστρεψον ἡμᾶς, ὁ Θεὸς τῶν σωτηρίων ἡμῶν, καὶ ἀπόστρεψον τὸν θυμόν σου ἀφ' ἡμῶν.	5 Ἐπανάφερε ὅλους μας ἀπὸ τὴν ἐξορίαν, ὦ Κύριε, σὺ ὁ ὁποῖος πολλὲς φορὲς μᾶς ἔχεις σώσει κατὰ τὸ παρελθόν. Ἀπομάκρυνε τὸν δίκαιον θυμόν σου ἀπὸ ἡμᾶς.	5 Ἐπίστρεψέ μας ὅλους ἀπὸ τὴν ἐξορίαν, καὶ ἐκείνους ἀκόμη ποὺ ὑπελείφθησαν εἰς αὐτήν, ὦ Ὕψιοτε Θεέ, ὁ ὁποῖος τόσας φορὰς εἰς τὸ παρελθὸν μᾶς ἐχάρισες τὴν σωτηρίαν ἀπὸ βεβαίους κινδύνους, καὶ ἀπομάκρυνε ἀφ' ἠμῶν τὸν θυμόν σου.
6 Μὴ εἰς τοὺς αἰῶνας ὀργισθῇς ἡμῖν; Ἢ διατενεῖς τὴν ὀργήν σου ἀπὸ γενεᾶς εἰς γενεάν;	6 Μήπως τάχα καὶ θὰ μένῃς ὠργισμένος ἐναντίον μας διὰ παντός; Ἢ μήπως θὰ παρατείνῃς τὴν ὀργήν σου πάντοτε ἀπὸ τῆς μιᾶς γενεᾶς εἰς τὴν ἄλλην;	6 Μήπως θὰ ὀργίζεσαι καθ’ ἠμῶν εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας; Ἢ μήπως θὰ παρατείνῃς τὴν ὀργήν σου ἀπὸ τὴν μίαν γενεὰν εἰς τὴν ἄλλην συνεχῶς;
7 Ὁ Θεός, σὺ ἐπιστρέψας ζωώσει ἡμᾶς, καὶ ὁ λαός σου εὐφρανθήσεται ἐπὶ σοί.	7 Ὦ Θεέ, σὺ θὰ στρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου καὶ πάλιν μὲ εὐμένειαν πρὸς ἡμᾶς. Θὰ μᾶς δώσῃς νέαν ζωὴν καὶ ὁ πονεμένος καὶ θλιμμένος λαός σου θὰ χαρῇ ἀπὸ τὰς δωρεάς σου.	7 Ὦ Θεέ, σὺ πάλιν τώρα διὰ μίαν ἀκόμη φορὰν θὰ μᾶς δώσῃς ζωήν, καὶ ὁ λαός σου, ὁ ἤδη τεθλιμμένος, θὰ εὐφρανθῇ ἐπὶ τῇ ἀποκαταστάσει, τὴν ὁποίαν σὺ θὰ τοῦ δώσῃς.
8 Δεῖξον ἡμῖν, Κύριε, τὸ ἔλεός σου καὶ τὸ σωτήριόν σου δώης ἡμῖν.	8 Δεῖξε μας λοιπόν, Κύριε, τὴν εὐσπλαγχνίαν σου καὶ δῶσε μας τὴν σωτηρίαν ποὺ ποθοῦμεν.	8 Δεῖξε μας, Κύριε, τὸ ἔλεος καὶ τὴν εὐσπλαγχνίαν σου καὶ δῶσε μας τὴν σωτηρίαν σου καὶ τὴν πλήρη παλινόρθωσίν μας.
9 Ἀκούσομαι τί λαλήσει ἐν ἐμοὶ Κύριος ὁ Θεός, ὅτι λαλήσει εἰρήνην ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺς ὁσίους αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺς ἐπιστρέφοντας καρδίαν ἐπ' αὐτόν.	9 Ἐγὼ θὰ ἀκούσω, τί θὰ εἴπῃ εἰς τὴν καρδίαν μου Κύριος ὁ Θεός, διότι θὰ ὁμιλήσῃ εἰρηνικὰ εἰς τὸν λαόν του, εἰς τοὺς ἀφοσιωμένους πρὸς αὐτὸν Ἰσραηλίτας· εἰς τους ἐπιστρέφοντας μὲ ὅλην των τὴν καρδίαν δι' εἰλικρινοῦς μετανοίας πρὸς αὐτόν.	9 Θὰ ἀκούσω τώρα τί διὰ τοῦ Πνεύματός του θὰ λαλήσῃ μέσα μου, ἀνταποκρινόμενος εἰς τὴν πρὸς αὐτὸν προσευχήν μου, Κύριος ὁ Θεός. Θὰ τὰ ἀκούσω ἀγαλλόμενος. Διότι θὰ λαλήσῃ καὶ θὰ εὐαγγελισθῇ εἰρήνην εἰς τὸν λαόν του συνδιαλλασσόμενος μετ’ αὐτοῦ· εἰρήνην καὶ συνδιαλλαγὴν μετὰ τῶν ἀφωσιωμένων εἰς αὐτὸν καὶ μετ’ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι διὰ τῆς μετανοίας γυρίζουν πάλιν τὰς καρδίας των πρὸς αὐτόν.
10 Πλὴν ἐγγύς τῶν φοβουμένων αὐτὸν τὸ σωτήριον αὐτοῦ τοῦ κατασκηνῶσαι δόξαν ἐν τῇ γῇ ἡμῶν.	10 Βεβαίως ἡ σωτηρία, ποὺ παρέχεται ἀπὸ τὸν Θεὸν εἰς τὸν λαόν του, εἶναι πάντοτε κοντὰ εἰς ἐκείνους, ποὺ τὸν εὐλαβοῦνται, ὥστε δι' αὐτῆς νὰ ἐγκατασταθῇ ἡ δόξα του εἰς τὴν χώραν μας.	10 Ναί· ἀληθῶς, ἡ σωτηρία του εἶναι πλησίον πρὸς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τὸν φοβοῦνται, ἵνα διὰ τῆς σωτηρίας ταύτης κατασκηνώσῃ καὶ ἐγκαθιδρύθῇ ἡ θεία δόξα ἐν τῇ χώρᾳ μας.
11 Ἔλεος καὶ ἀλήθεια συνήντησαν, δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη κατεφίλησαν·	11 Τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ ἀκριβὴς ἐπαλήθευσις τῶν ὑποσχέσεών του συνηντήθησαν καὶ ἡνώθησαν. Ἡ δικαιοσύνη του, ἡ τιμωροῦσα τὸ κακὸν καὶ ἀμείβουσα τὸ ἀγαθόν, καὶ ἡ εἰρήνη ἔδωσαν ἀμοιβαῖον ἀσπασμόν.	11 Ἔλεος καὶ πιστὴ ἐπαλήθευσις τῶν ἐπαγγελιῶν τοῦ Θεοῦ συνηντήθησαν, δικαιοσύνη πατάσσουσα τὸ κακὸν καὶ ἡ ἐκ τούτου ἐπικρατοῦσα εἰρήνη κατεφίλησαν ἀλλήλας, οἱονεὶ κατόπιν μακροῦ ἀπ’ ἀλλήλων χωρισμοῦ συναντώμεναι καὶ πάλιν.
12 ἀλήθεια ἐκ τῆς γῆς ἀνέτειλε, καὶ δικαιοσύνη ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψε.	12 Ἀνεβλάστησεν ὡραῖα καὶ καρποφόρος ἡ ἀλήθεια ἀπὸ τὴν γῆν, ἀπὸ δὲ τὸν οὐρανὸν ἔσκυψε πρὸς τὰ κάτω καὶ ἐπεσκέφθη τὴν γῆν ἡ δικαιοσύνη καὶ κάθε ἀρετή.	12 Κατελύθη τὸ ψεῦδος καὶ ὁ δόλος ἀπὸ τῆς γῆς καὶ ἀνεβλάστησε καρποφόρος ἡ ἀλήθεια, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ δὲ ἔκυψε πρὸς τὰ κάτω καὶ ἐπεσκέφθη τὴν γῆν ἡ δικαιοσύνη καὶ πᾶσα ἀρετή.
13 Καὶ γὰρ ὁ Κύριος δώσει χρηστότητα, καὶ ἡ γῆ ἡμῶν δώσει τὸν καρπὸν αὐτῆς·	13 Διότι ὁ Κύριος πλουσίαν θὰ δείξῃ καὶ θὰ δώσῃ τὴν καλωσύνην του, καὶ ἡ γῆ μας θὰ δώσῃ ἀφθόνους τοὺς καρπούς της.	13 Διότι ὁ Κύριος ἀκόμη καὶ ὑλικὰ ἀγαθὰ θὰ δώσῃ ἐκδήλων τὴν καλωσύνην καὶ εὐεργετικότητά του, καὶ κατὰ συνέπειαν ἡ χώρα μας θὰ ἀποδώσῃ ἀφθόνους τοὺς καρπούς της.
14 δικαιοσύνη ἐναντίον αὐτοῦ προπορεύσεται καὶ θήσει εἰς ὁδόν τὰ διαβήματα αὐτοῦ.	14 Πρὸ τοῦ Κυρίου θὰ προπορεύεται ἡ δικαιοσύνη, τὴν δὲ πορείαν του καὶ τὸν τρόπον τῆς συμπεριφορᾶς του θὰ καταστήσῃ ἅγιον παράδειγμα συμπεριφορᾶς δι' ὅλους μας.	14 Ἡ δικαιοσύνη θὰ προπορεύεται ὡς πρόδρομος ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ θὰ καταστήσῃ ἐκεῖνος τὰ ἴχνη του καὶ τὴν ὑποδειγματικὴν συμπεριφορὰν τοῦ δρόμον, ἐπὶ τοῦ ὁποίου θὰ πορεύωνται μιμηταὶ ατοῦ, οἱ ἀκολουθοῦντες αὐτόν.