Ψαλμοί : Κεφάλαιον 92'

Πρωτότυπο Κείμενο

Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν· ἐνεδύσατο, ἐνεδύσατο Κύριος, δύναμιν καὶ περιεζώσατο· καὶ γὰρ ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην, ἥτις οὐ σαλευθήσεται.
2 Ἔτοιμος ὁ θρόνος σου ἀπὸ τότε ἀπὸ τοῦ αἰῶνος σὺ εἶ.
3 Ἐπῇραν οἱ ποταμοί, Κύριε, ἐπῇραν οἱ ποταμοὶ φωνὰς αὐτῶν· ἀροῦσιν οἱ ποταμοὶ ἐπιτρίψεις αὐτῶν.
4 Ἀπὸ φωνῶν ὑδάτων πολλῶν θαυμαστοὶ οἱ μετεωρισμοὶ τῆς θαλάσσης, θαυμαστὸς ἐν ὑψηλοῖς ὁ Κύριος.
5 Τὰ μαρτύριά σου ἐπιστώθησαν σφόδρα· τῷ οἴκῳ σου πρέπει ἁγίασμα, Κύριε, εἰς μακρότητα ἡμερῶν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Κύριος, ὁ μόνος καὶ ὕψιστος Βασιλεὺς τοῦ οὐρανίου καὶ ἐπιγείου κόσμου, ἐνεδύθη μεγαλοπρέπειαν καὶ δόξαν· ἐφόρεσε καὶ ἔζωσε γύρω ἀπὸ τὴν μέσην του ἀκατανίκητον δύναμιν εἰς ὑπεράσπισιν τῶν ἀνθρώπων του. Διότι αὐτὸς ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην, ἡ ὁποία δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ σαλευθῇ ἀπὸ τὴν θέσιν της.
2 Ὁ ἔνδοξος βασιλικός σου θρόνος, Κύριε, εἶναι ἀσάλευτος καὶ αἰώνιος. Ἀπὸ τότε ποὺ ἐδημιουργεῖτο ὁ κόσμος, πρὸ πάντων τῶν αἰώνων, σὺ ὡς ἄναρχος Θεὸς ὑπάρχεις.
3 Οἱ ἑκάστοτε πλημμυροῦντες ποταμοί, Κύριε, ὕψωσαν τὴν βοὴν τῶν ὑδάτων των, ὕψωσαν καὶ τὰς φωνάς των. Θα σηκώσουν ὑψηλὰ τὰ θραυόμενα κύματά των καὶ θὰ προκαλοῦν θόρυβον μὲ τὰ ἐξορμῶντα καὶ πλημμυρίζοντα ὕδατα αὐτῶν.
4 Ἀξιοθαύμαστος εἶναι ὁ ρόχθος τῶν ὑψουμένων κυμάτων εἰς τὴν τρικυμισμένην θάλασσαν. Περισσότερον ὅμως ἄξιος παντὸς θαυμασμοῦ εἶναι ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος κατοικεῖ εἰς τὰ ὕψη τῶν οὐρανῶν.
5 Οἱ λόγοι σου, τοὺς ὁποίους ἀπ' ἀρχῆς καὶ τῶν προφητῶν σου διελάλησες, ἀπεδείχθησαν ἀπὸ τὰ πράγματα ἀπολύτως ἀξιόπιστοι. Εἰς τὸν ἱερὸν ναόν σου Κύριε, ἁρμόζει ἡ ἁγιότης καὶ ἡ καθαρότης πάντοτε, ὅπως καὶ ἡ ἁγιότης ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι εἰσέρχονται εἱς αὐτόν.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

Κύριος, συντελέσας τὴν δημιουργίαν του καὶ ὑποτάξας τὰ πάντα εἰς ἑαυτόν, ἐβασίλευσεν ἐνεδύθη μεγαλοπρεπῆ καὶ ἔνδοξον μεγαλειότητα, ἐνεδύθη, ὁ Κύριος, δύναμιν καὶ περιεζώσθη ἀντὶ σπάθης ταύτην, διὰ νὰ ὑπερασπίζῃ τὸν λαόν του. Ἐβασίλευσε κραταιῶς καὶ ἀκατανικήτως, καθὼς ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ ὅτι ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην, ἡ ὁποία θὰ παραμείνῃ ἀσάλευτος.
2 Ἑδραῖος καὶ ἀδιάσειστος εἶναι ὁ θρόνος σου ἀνέκαθεν καὶ ἀπὸ τότε ποὺ ἐδημιουργεῖτο ἐκ τοῦ μηδενὸς ὁ κόσμος· ἀπὸ τῆς ἀνάρχου καὶ ἀχρόνου αἰωνιότητος ὑπάρχεις Σύ.
3 Ἀνύψωσαν οἱ ποταμοί, ὁ Νεῖλος καὶ ὁ Εὐφράτης καὶ οἱ ὑπ’ αὐτῶν σημαινόμενοι εἰδωλολατρικοὶ λαοί, ἀνύψωσαν, Κύριε, οἱ ποταμοὶ τὴν θορυβώδη βοήν των, ὁρμῶντες κατὰ τῆς ἁγίας πόλεώς σου καὶ τοῦ θεοκρατικοῦ βασιλείου της. Θὰ σηκώσουν ὑψηλὰ οἱ ποταμοὶ τὰ μετὰ πολλοῦ πατάγου θραυόμενα κύματά των καὶ θὰ προκαλοῦν θόρυβον μὲ τὰ ἐφορμῶντα ἄφθονα ὕδατά των.
4 Θαυμαστὰ εἶναι τὰ ἀγρίως μυκώμενα κύματα τῆς θαλάσσης καὶ ἡ ἐκ τῆς θραύσεώς των βοή, ἀλλ’ ἀσυγκρίτως θαυμαστὸς ὁ Κύριος, ὁ εἰς τὰ ὕψη τοῦ οὐρανοῦ ἔχων τὸν θρόνον αὐτοῦ καὶ ὑπερκείμενος πάντων.
5 Αἱ περὶ σοῦ διὰ τῶν παλαιῶν προφητῶν σου κηρυχθεῖσαι μαρτυρίαι ἀπεδείχθησαν διὰ τῶν πραγμάτων ἐξόχως ἀξιόπιστοι. Εἰς τὸν οἶκον σου ἁρμόζει, Κύριε, νὰ εἶναι ἱερὸς καὶ νὰ παραμένῃ ἀμόλυντος καὶ ἅγιος πάντοτε καὶ εἰς μακρὰς καὶ ἀτελευτήτους ἡμέρας. Ἅγιοι μόνον πρέπει νὰ εἰσέρχωνται ἐν αὐτῷ καὶ νὰ μὴ μολύνεται ποτὲ ὑπὸ προσκυνητῶν βεβήλων.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν· ἐνεδύσατο, ἐνεδύσατο Κύριος, δύναμιν καὶ περιεζώσατο· καὶ γὰρ ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην, ἥτις οὐ σαλευθήσεται.	Κύριος, ὁ μόνος καὶ ὕψιστος Βασιλεὺς τοῦ οὐρανίου καὶ ἐπιγείου κόσμου, ἐνεδύθη μεγαλοπρέπειαν καὶ δόξαν· ἐφόρεσε καὶ ἔζωσε γύρω ἀπὸ τὴν μέσην του ἀκατανίκητον δύναμιν εἰς ὑπεράσπισιν τῶν ἀνθρώπων του. Διότι αὐτὸς ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην, ἡ ὁποία δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ σαλευθῇ ἀπὸ τὴν θέσιν της.	Κύριος, συντελέσας τὴν δημιουργίαν του καὶ ὑποτάξας τὰ πάντα εἰς ἑαυτόν, ἐβασίλευσεν ἐνεδύθη μεγαλοπρεπῆ καὶ ἔνδοξον μεγαλειότητα, ἐνεδύθη, ὁ Κύριος, δύναμιν καὶ περιεζώσθη ἀντὶ σπάθης ταύτην, διὰ νὰ ὑπερασπίζῃ τὸν λαόν του. Ἐβασίλευσε κραταιῶς καὶ ἀκατανικήτως, καθὼς ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ ὅτι ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην, ἡ ὁποία θὰ παραμείνῃ ἀσάλευτος.
2 Ἔτοιμος ὁ θρόνος σου ἀπὸ τότε ἀπὸ τοῦ αἰῶνος σὺ εἶ.	2 Ὁ ἔνδοξος βασιλικός σου θρόνος, Κύριε, εἶναι ἀσάλευτος καὶ αἰώνιος. Ἀπὸ τότε ποὺ ἐδημιουργεῖτο ὁ κόσμος, πρὸ πάντων τῶν αἰώνων, σὺ ὡς ἄναρχος Θεὸς ὑπάρχεις.	2 Ἑδραῖος καὶ ἀδιάσειστος εἶναι ὁ θρόνος σου ἀνέκαθεν καὶ ἀπὸ τότε ποὺ ἐδημιουργεῖτο ἐκ τοῦ μηδενὸς ὁ κόσμος· ἀπὸ τῆς ἀνάρχου καὶ ἀχρόνου αἰωνιότητος ὑπάρχεις Σύ.
3 Ἐπῇραν οἱ ποταμοί, Κύριε, ἐπῇραν οἱ ποταμοὶ φωνὰς αὐτῶν· ἀροῦσιν οἱ ποταμοὶ ἐπιτρίψεις αὐτῶν.	3 Οἱ ἑκάστοτε πλημμυροῦντες ποταμοί, Κύριε, ὕψωσαν τὴν βοὴν τῶν ὑδάτων των, ὕψωσαν καὶ τὰς φωνάς των. Θα σηκώσουν ὑψηλὰ τὰ θραυόμενα κύματά των καὶ θὰ προκαλοῦν θόρυβον μὲ τὰ ἐξορμῶντα καὶ πλημμυρίζοντα ὕδατα αὐτῶν.	3 Ἀνύψωσαν οἱ ποταμοί, ὁ Νεῖλος καὶ ὁ Εὐφράτης καὶ οἱ ὑπ’ αὐτῶν σημαινόμενοι εἰδωλολατρικοὶ λαοί, ἀνύψωσαν, Κύριε, οἱ ποταμοὶ τὴν θορυβώδη βοήν των, ὁρμῶντες κατὰ τῆς ἁγίας πόλεώς σου καὶ τοῦ θεοκρατικοῦ βασιλείου της. Θὰ σηκώσουν ὑψηλὰ οἱ ποταμοὶ τὰ μετὰ πολλοῦ πατάγου θραυόμενα κύματά των καὶ θὰ προκαλοῦν θόρυβον μὲ τὰ ἐφορμῶντα ἄφθονα ὕδατά των.
4 Ἀπὸ φωνῶν ὑδάτων πολλῶν θαυμαστοὶ οἱ μετεωρισμοὶ τῆς θαλάσσης, θαυμαστὸς ἐν ὑψηλοῖς ὁ Κύριος.	4 Ἀξιοθαύμαστος εἶναι ὁ ρόχθος τῶν ὑψουμένων κυμάτων εἰς τὴν τρικυμισμένην θάλασσαν. Περισσότερον ὅμως ἄξιος παντὸς θαυμασμοῦ εἶναι ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος κατοικεῖ εἰς τὰ ὕψη τῶν οὐρανῶν.	4 Θαυμαστὰ εἶναι τὰ ἀγρίως μυκώμενα κύματα τῆς θαλάσσης καὶ ἡ ἐκ τῆς θραύσεώς των βοή, ἀλλ’ ἀσυγκρίτως θαυμαστὸς ὁ Κύριος, ὁ εἰς τὰ ὕψη τοῦ οὐρανοῦ ἔχων τὸν θρόνον αὐτοῦ καὶ ὑπερκείμενος πάντων.
5 Τὰ μαρτύριά σου ἐπιστώθησαν σφόδρα· τῷ οἴκῳ σου πρέπει ἁγίασμα, Κύριε, εἰς μακρότητα ἡμερῶν.	5 Οἱ λόγοι σου, τοὺς ὁποίους ἀπ' ἀρχῆς καὶ τῶν προφητῶν σου διελάλησες, ἀπεδείχθησαν ἀπὸ τὰ πράγματα ἀπολύτως ἀξιόπιστοι. Εἰς τὸν ἱερὸν ναόν σου Κύριε, ἁρμόζει ἡ ἁγιότης καὶ ἡ καθαρότης πάντοτε, ὅπως καὶ ἡ ἁγιότης ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι εἰσέρχονται εἱς αὐτόν.	5 Αἱ περὶ σοῦ διὰ τῶν παλαιῶν προφητῶν σου κηρυχθεῖσαι μαρτυρίαι ἀπεδείχθησαν διὰ τῶν πραγμάτων ἐξόχως ἀξιόπιστοι. Εἰς τὸν οἶκον σου ἁρμόζει, Κύριε, νὰ εἶναι ἱερὸς καὶ νὰ παραμένῃ ἀμόλυντος καὶ ἅγιος πάντοτε καὶ εἰς μακρὰς καὶ ἀτελευτήτους ἡμέρας. Ἅγιοι μόνον πρέπει νὰ εἰσέρχωνται ἐν αὐτῷ καὶ νὰ μὴ μολύνεται ποτὲ ὑπὸ προσκυνητῶν βεβήλων.