Ψαλμοί : Κεφάλαιον ΡΙΕ'

Πρωτότυπο Κείμενο

πίστευσα, διὸ ἐλάλησα· ἐγὼ δὲ ἐταπεινώθην σφόδρα.
2 Ἐγὼ δὲ εἶπα ἐν τῇ ἐκστάσει μου· πᾶς ἄνθρωπος ψεύστης.
3 Τί ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περ' πάντων, ὧν ἀνταπέδωκέ μοι;
4 Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι.
5 Τὰς εὐχάς μου τῷ Κυρίῳ ἀποδώσω ἐναντίον παντὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.
6 Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τῶν ὁσίων αὐτοῦ.
7 Ὦ Κύριε, ἐγὼ δοῦλος σός, ἐγὼ δοῦλος σὸς καὶ υἱὸς τῆς παιδίσκης σου. Διέρρηξας τοὺς δεσμούς μου,
8 σοὶ θύσω θυσίαν αἰνέσεως καὶ ἐν ὀνόματι Κυρίου ἐπικαλέσομαι.
9 Τὰς εὐχάς μου τῷ Κυρίῳ ἀποδώσω ἐναντίον παντὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ,
10 ἐν αὐλαῖς οἴκου Κυρίου, ἐν μέσῳ σου, Ἱερουσαλήμ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πίστευσα εἰς τὸν Θεόν, καί, φωτιζόμενος ἀπὸ αὐτὴν τὴν πίστιν, ὡμίλησα τὴν ἀλήθειαν καὶ εἶπα· ἐξ αἰτίας τῶν πολλῶν θλίψεων ἐταπεινώθηκα πάρα πολύ.
2 Ἐγὼ δὲ εἰς κατάστασιν ἐκστάσεως καὶ ἀναταραχῆς εὑρισκόμενος εἶπα· Κάθε ἄνθρωπος εἶναι ψεύστης· εἰς αὐτόν, λοιπόν, θὰ στηριχθῶ ἢ εἰς τὸν παντοδύναμον καὶ ἀληθινὸν Θεόν;
3 Τί ἀνταποδώσω εἰς τὸν Κύριον δι' ὅλας τὰς εὐεργεσίας τὰς ὁποίας ἔχει κάμει πρὸς ἐμέ;
4 Θὰ πάρω καὶ θὰ πιῶ οἶνον ἀπὸ τὸ ποτήριον τῆς εἰρηνικῆς θυσίας, ποὺ τοῦ προσφέρω διὰ τὴν σωτηρίαν μου, καὶ πλήρης εὐγνωμοσύνης θὰ ἀναφέρω καὶ θὰ ἐπικαλεσθῶ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.
5 Τὰ τάματα, τὰ ὁποῖα ἔχω κάμει, θὰ τὰ ἀποδώσω πρὸς τὸν Κύριον ἔμπροσθεν ὅλου τοῦ λαοῦ.
6 Τιμᾷ ὁ Θεός, βραβεύει καὶ δοξάζει τοὺς ἀφωσιωμένους εἰς αὐτόν, ὅταν μάλιστα ἀποθνήσκουν διὰ τὴν ἀγάπην καὶ τὴν δόξαν του.
7 Ὦ Κύριε, ἐγὼ εἶμαι δοῦλος ἰδικός σου, εἶμαι δοῦλος ἰδικός σου, παιδὶ τῆς δούλης σου. Σὺ ἔθραυσες τὶς ἁλυσίδες τῶν μεγάλων καὶ πολλῶν δεινῶν μου, ἐξ αἰτίας τῶν ὁποίων ἐκινδύνευα νὰ ἀποθάνω.
8 Εἰς σὲ λοιπὸν θὰ προσφέρω θυσίαν δοξολογίας διὰ τὴν διάσωσίν μου καὶ τὸ Ὄνομά σου τὸ σεβαστὸν ἐπικαλοῦμαι καὶ θὰ ἐπικαλοῦμαι.
9 Τὰ τάματά μου πρὸς τὸν Κύριον θὰ τὰ ἐκπληρώσω ἐγὼ δημοσίᾳ, ἐνώπιον ὅλου τοῦ λαοῦ του,
10 ἐκεῖ, εἰς τὰς αὐλὰς τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου ἐντὸς τῆς ἁγίας πόλεως Ἱερουσαλήμ.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

πίστευσα εἰς τὸν Θεόν, δι' αὐτὸ δὲ καὶ ἐξεδήλωσα δι’ ὁμολογίας τοῦ στόματός μου τὴν πλημμυροῦσαν τὴν καρδίαν μου πίστιν καὶ ἐμπιστοσύνην πρὸς αὐτόν. Ἰδοὺ δὲ τί εἶπον· Ἐγὼ ἀπὸ τοὺς σφοδροὺς πειρασμοὺς περιῆλθον εἰς πολλὴν ταπείνωσιν καὶ ἐξευτελισμόν.
2 Εἰς τὴν ψυχικὴν δὲ ἔκστασιν καὶ ἀναισθησίαν, τὴν ὁποίαν μοῦ προεκάλεσαν τὰ πολλὰ δεινά, εἶπα ὁ ταλαίπωρος ἐγώ· Πᾶς ἄνθρωπος εἶναι ψεύστης, ὕπαρξις ἄστατος καὶ σαθρά. Εἰς ἀνθρώπους λοιπὸν θὰ στηριχθῶ, καὶ ἀπὸ αὐτοὺς θὰ ἐλπίσω;
3 Εἰς τὸν Θεὸν προσέφυγα καὶ ἐπροστατεύθην. Τί νὰ ἀνταποδώσω εἰς τὸν Κύριον δι’ ἅλα τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰς προστασίας, τὰς ὁποίας ὡς νὰ μοῦ τὰς ἐχρεώστει πλουσίους ἔδωκεν εἰς ἐμέ;
4 Κατὰ τὴν εἰρηνικὴν θυσίαν, ποὺ θὰ τοῦ προσφέρω ἐπὶ τῇ διασώσει μου, θὰ λάβω ποτήριον εὐχαριστίας καὶ πλήρης εὐγνωμοσύνης θὰ ἐπικαλεσθῶ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.
5 Τὰς θυσίας ποὺ ἔταξα καὶ ὑπεσχεθην εἰς τὸν Κύριον, θὰ ἐκτελέσω καὶ θὰ τοῦ τὰς προσφέρω δημοσία καὶ πανηγυρικῶς ἔμπροσθεν ὅλου τοῦ λαοῦ του.
6 Λογαριάζει πολὺ ὁ Κύριος τὸν θάνατον τῶν ἀφωσιωμένων εἰς αὐτὸν καὶ στεφανώνει δι' ἀνυπολογίστων τιμῶν τοὺς ἀποθνήσκοντας διὰ τὴν ἀγάπην του.
7 Ὦ Κύριε, καὶ ἐγὼ εἶμαι δοῦλος σου· καὶ ἐγὼ εἶμαι δοῦλος ἰδικός σου καὶ εἶμαι υἱὸς τῆς δούλης σου, ἡ ὁποία ὑπὸ τὴν στέγην σου, ὡς ἀνήκοντα ἐξ ὁλοκλήρου εἰς σέ, μὲ ἐγέννησε. Ἔσπασας τὰς ἁλύσεις καὶ τὰ δεσμὰ τῶν δεινῶν, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἐκινδύνευον νὰ ἀποθάνω.
8 Εἰς σὲ λοιπὸν καὶ ἐγὼ τώρα θὰ προσφέρω θυσίαν αἰνέσεως καὶ πλήρης εὐγνωμοσύνης θὰ σὲ ἐπικαλεσθῶ, ὅταν θὰ ὑψώνω εὐλαβῶς τὸ ποτήριον διὰ νὰ ἐκφράσω τὰς εὐχαριστίας μου εἰς τὸ ὄνομά σου.
9 Τὰ ὅσα ὑπεσχέθην ταξίματα εἰς τὸν Κύριον, ὅταν κινδυνεύων ἐπεκαλούμην τὴν βοήθειάν του, θὰ τὰ ἐκτελέσω ἐπακριβῶς ὡς χρέος ἱερὸν ἐνώπιον ὅλου τοῦ λαοῦ του,
10 προσφέρων τὰς θυσίας ποὺ ἔταξα εἰς τὰς ἱερὰς αὐλὰς τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου, ἐν τῷ ναῷ, ὅστις ἔχει ἀνεγερθῇ εἰς τὸ κέντρον σου, ὦ Ἱερουσαλήμ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
πίστευσα, διὸ ἐλάλησα· ἐγὼ δὲ ἐταπεινώθην σφόδρα.	πίστευσα εἰς τὸν Θεόν, καί, φωτιζόμενος ἀπὸ αὐτὴν τὴν πίστιν, ὡμίλησα τὴν ἀλήθειαν καὶ εἶπα· ἐξ αἰτίας τῶν πολλῶν θλίψεων ἐταπεινώθηκα πάρα πολύ.	πίστευσα εἰς τὸν Θεόν, δι' αὐτὸ δὲ καὶ ἐξεδήλωσα δι’ ὁμολογίας τοῦ στόματός μου τὴν πλημμυροῦσαν τὴν καρδίαν μου πίστιν καὶ ἐμπιστοσύνην πρὸς αὐτόν. Ἰδοὺ δὲ τί εἶπον· Ἐγὼ ἀπὸ τοὺς σφοδροὺς πειρασμοὺς περιῆλθον εἰς πολλὴν ταπείνωσιν καὶ ἐξευτελισμόν.
2 Ἐγὼ δὲ εἶπα ἐν τῇ ἐκστάσει μου· πᾶς ἄνθρωπος ψεύστης.	2 Ἐγὼ δὲ εἰς κατάστασιν ἐκστάσεως καὶ ἀναταραχῆς εὑρισκόμενος εἶπα· Κάθε ἄνθρωπος εἶναι ψεύστης· εἰς αὐτόν, λοιπόν, θὰ στηριχθῶ ἢ εἰς τὸν παντοδύναμον καὶ ἀληθινὸν Θεόν;	2 Εἰς τὴν ψυχικὴν δὲ ἔκστασιν καὶ ἀναισθησίαν, τὴν ὁποίαν μοῦ προεκάλεσαν τὰ πολλὰ δεινά, εἶπα ὁ ταλαίπωρος ἐγώ· Πᾶς ἄνθρωπος εἶναι ψεύστης, ὕπαρξις ἄστατος καὶ σαθρά. Εἰς ἀνθρώπους λοιπὸν θὰ στηριχθῶ, καὶ ἀπὸ αὐτοὺς θὰ ἐλπίσω;
3 Τί ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περ' πάντων, ὧν ἀνταπέδωκέ μοι;	3 Τί ἀνταποδώσω εἰς τὸν Κύριον δι' ὅλας τὰς εὐεργεσίας τὰς ὁποίας ἔχει κάμει πρὸς ἐμέ;	3 Εἰς τὸν Θεὸν προσέφυγα καὶ ἐπροστατεύθην. Τί νὰ ἀνταποδώσω εἰς τὸν Κύριον δι’ ἅλα τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰς προστασίας, τὰς ὁποίας ὡς νὰ μοῦ τὰς ἐχρεώστει πλουσίους ἔδωκεν εἰς ἐμέ;
4 Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι.	4 Θὰ πάρω καὶ θὰ πιῶ οἶνον ἀπὸ τὸ ποτήριον τῆς εἰρηνικῆς θυσίας, ποὺ τοῦ προσφέρω διὰ τὴν σωτηρίαν μου, καὶ πλήρης εὐγνωμοσύνης θὰ ἀναφέρω καὶ θὰ ἐπικαλεσθῶ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.	4 Κατὰ τὴν εἰρηνικὴν θυσίαν, ποὺ θὰ τοῦ προσφέρω ἐπὶ τῇ διασώσει μου, θὰ λάβω ποτήριον εὐχαριστίας καὶ πλήρης εὐγνωμοσύνης θὰ ἐπικαλεσθῶ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.
5 Τὰς εὐχάς μου τῷ Κυρίῳ ἀποδώσω ἐναντίον παντὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.	5 Τὰ τάματα, τὰ ὁποῖα ἔχω κάμει, θὰ τὰ ἀποδώσω πρὸς τὸν Κύριον ἔμπροσθεν ὅλου τοῦ λαοῦ.	5 Τὰς θυσίας ποὺ ἔταξα καὶ ὑπεσχεθην εἰς τὸν Κύριον, θὰ ἐκτελέσω καὶ θὰ τοῦ τὰς προσφέρω δημοσία καὶ πανηγυρικῶς ἔμπροσθεν ὅλου τοῦ λαοῦ του.
6 Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τῶν ὁσίων αὐτοῦ.	6 Τιμᾷ ὁ Θεός, βραβεύει καὶ δοξάζει τοὺς ἀφωσιωμένους εἰς αὐτόν, ὅταν μάλιστα ἀποθνήσκουν διὰ τὴν ἀγάπην καὶ τὴν δόξαν του.	6 Λογαριάζει πολὺ ὁ Κύριος τὸν θάνατον τῶν ἀφωσιωμένων εἰς αὐτὸν καὶ στεφανώνει δι' ἀνυπολογίστων τιμῶν τοὺς ἀποθνήσκοντας διὰ τὴν ἀγάπην του.
7 Ὦ Κύριε, ἐγὼ δοῦλος σός, ἐγὼ δοῦλος σὸς καὶ υἱὸς τῆς παιδίσκης σου. Διέρρηξας τοὺς δεσμούς μου,	7 Ὦ Κύριε, ἐγὼ εἶμαι δοῦλος ἰδικός σου, εἶμαι δοῦλος ἰδικός σου, παιδὶ τῆς δούλης σου. Σὺ ἔθραυσες τὶς ἁλυσίδες τῶν μεγάλων καὶ πολλῶν δεινῶν μου, ἐξ αἰτίας τῶν ὁποίων ἐκινδύνευα νὰ ἀποθάνω.	7 Ὦ Κύριε, καὶ ἐγὼ εἶμαι δοῦλος σου· καὶ ἐγὼ εἶμαι δοῦλος ἰδικός σου καὶ εἶμαι υἱὸς τῆς δούλης σου, ἡ ὁποία ὑπὸ τὴν στέγην σου, ὡς ἀνήκοντα ἐξ ὁλοκλήρου εἰς σέ, μὲ ἐγέννησε. Ἔσπασας τὰς ἁλύσεις καὶ τὰ δεσμὰ τῶν δεινῶν, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἐκινδύνευον νὰ ἀποθάνω.
8 σοὶ θύσω θυσίαν αἰνέσεως καὶ ἐν ὀνόματι Κυρίου ἐπικαλέσομαι.	8 Εἰς σὲ λοιπὸν θὰ προσφέρω θυσίαν δοξολογίας διὰ τὴν διάσωσίν μου καὶ τὸ Ὄνομά σου τὸ σεβαστὸν ἐπικαλοῦμαι καὶ θὰ ἐπικαλοῦμαι.	8 Εἰς σὲ λοιπὸν καὶ ἐγὼ τώρα θὰ προσφέρω θυσίαν αἰνέσεως καὶ πλήρης εὐγνωμοσύνης θὰ σὲ ἐπικαλεσθῶ, ὅταν θὰ ὑψώνω εὐλαβῶς τὸ ποτήριον διὰ νὰ ἐκφράσω τὰς εὐχαριστίας μου εἰς τὸ ὄνομά σου.
9 Τὰς εὐχάς μου τῷ Κυρίῳ ἀποδώσω ἐναντίον παντὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ,	9 Τὰ τάματά μου πρὸς τὸν Κύριον θὰ τὰ ἐκπληρώσω ἐγὼ δημοσίᾳ, ἐνώπιον ὅλου τοῦ λαοῦ του,	9 Τὰ ὅσα ὑπεσχέθην ταξίματα εἰς τὸν Κύριον, ὅταν κινδυνεύων ἐπεκαλούμην τὴν βοήθειάν του, θὰ τὰ ἐκτελέσω ἐπακριβῶς ὡς χρέος ἱερὸν ἐνώπιον ὅλου τοῦ λαοῦ του,
10 ἐν αὐλαῖς οἴκου Κυρίου, ἐν μέσῳ σου, Ἱερουσαλήμ.	10 ἐκεῖ, εἰς τὰς αὐλὰς τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου ἐντὸς τῆς ἁγίας πόλεως Ἱερουσαλήμ.	10 προσφέρων τὰς θυσίας ποὺ ἔταξα εἰς τὰς ἱερὰς αὐλὰς τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου, ἐν τῷ ναῷ, ὅστις ἔχει ἀνεγερθῇ εἰς τὸ κέντρον σου, ὦ Ἱερουσαλήμ.