Ψαλμοί : Κεφάλαιον ΡΚΕ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ν τῷ ἐπιστρέψαι Κύριον τὴν αἰχμαλωσίαν Σιὼν ἐγενήθημεν ὡσεὶ παρακεκλημένοι.
2 Τότε ἐπλήσθη χαρᾶς τὸ στόμα ἡμῶν καὶ ἡ γλῶσσα ἡμῶν ἀγαλλιάσεως. Τότε ἐροῦσιν ἐν τοῖς ἔθνεσιν· ἐμεγάλυνε Κύριος τοῦ ποιῆσαι μετ' αὐτῶν.
3 Ἐμεγάλυνε Κύριος τοῦ ποιῆσαι μεθ' ἡμῶν, ἐγενήθημεν εὐφραινόμενοι.
4 Ἐπίστρεψον, Κύριε, τὴν αἰχμαλωσίαν ἡμῶν ὡς χειμάρρους ἐν τῷ νότῳ.
5 Οἱ σπείροντες ἐν δάκρυσιν ἐν ἀγαλλιάσει θεριοῦσι.
6 Πορευόμενοι ἐπορεύοντο καὶ ἔκλαιον βάλλοντες (Ἄλλη γρ. αἴροντες) τὰ σπέρματα αὐτῶν· ἐρχόμενοι δὲ ἥξουσιν ἐν ἀγαλλιάσει αἴροντες τὰ δράγματα αὐτῶν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ταν ὁ δίκαιος καὶ παντοδύναμος Κύριος ἐπανέφερεν ἡμᾶς τοὺς αἰχμαλώτους ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἀποκατέστησεν εἰς τὴν πατρίδα μας, ἠσθάνθημεν μεγάλην παρηγορίαν καὶ χαράν.
2 Τότε ἐγέμισε τὸ στόμα μας ἀπὸ ἐνθουσιώδεις ἀναφωνήσεις χαρᾶς καὶ ἡ γλῶσσα μας ἀπὸ λόγια ἀγαλλιάσεως. Τότε καὶ αὐτοὶ ἀκόμη οἱ εἰδωλολατρικοί, λαοὶ ἔλεγαν· Ὁ Κύριος ἔκαμε μεγάλα ἔργα πρὸς χάριν τῶν Ἰσραηλιτῶν.
3 Πράγματι μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἔργα ὑπὲρ ἡμῶν ἔκαμεν ὁ Κύριος. Δι' αὐτὸ καὶ ἡμεῖς ἐγεμίσαμεν ἀπὸ χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν.
4 Ἐπανάφερε ὅμως, Κύριε, καὶ τοὺς ὑπολειφθέντας αἰχμαλώτους Ἰουδαίους, πολυαρίθμους, σὰν χειμάρρους, οἱ ὁποῖοι κατὰ τὸν χειμῶνα γεμίζουν νερὰ καὶ ὁρμητικοὶ χύνονται πρὸς νότον.
5 Ὅσοι μὲ δάκρυα ἀπελπισίας ἐξ αἰτίας τῆς ξηρασίας σπείρουν τοὺς ἀγρούς των, ὅταν πέσουν αἱ βροχαὶ καὶ καρποφορήσουν οἱ ἀγροί των, θὰ θερίσουν σκιρτῶντες ἀπὸ ἀγαλλίασιν.
6 Οἱ γεωργοὶ μεταβαίνοντες εἰς τοὺς ἀγρούς των ρίπτουν τοὺς σπόρους μὲ δάκρυα, διότι δὲν γνωρίζουν, ἂν καὶ τί θὰ θερίσουν. Κατὰ τὸν θερισμὸν ὅμως ἐπανέρχονται ἀπὸ τοὺς ἀγροὺς μὲ ἀγαλλίασιν φέροντες εἰς τοὺς ὤμους των τὰ δεμάτια ἀπὸ τὰ μεστωμένα στάχυα. Ἔτσι καὶ ἡμεῖς πονεμένοι καὶ κλαίοντες ἐβαδίζαμεν πρὸς τὴν ἐξορίαν τῆς Βαβυλῶνος. Χαίροντες δὲ καὶ ἀγαλλόμενοι ἐπανήλθομεν μὲ τὴν βοήθειάν σου εἰς τὴν πατρίδα μας.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ταν ὁ Κύριος ἐπέστρεψε καὶ ἀποκατέστησεν εἰς τὴν πατρίδα των τοὺς αἰχμαλώτους τῶν τέκνων τῆς Σιών, ἠσθάνθημεν μεγάλην παρηγορίαν καὶ χαράν.
2 Τότε ἐγέμισε τὸ στόμα μας ἀπὸ λόγους καὶ ἐπιφωνήσεις χαρᾶς καὶ ἡ γλῶσσα μας ἀπὸ λόγους ἀγαλλιάσεως. Τότε ἐπὶ τῇ ἐπιστροφῇ ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας εἶπαν ἀκόμη καὶ μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρῶν πολλοί: Μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἐποίησεν ὁ Κύριος εἰς αὐτούς.
3 Ναί· ὅντως μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἐποίησεν εἰς ἡμᾶς ὁ Κύριος καὶ δι' αὐτὸ εἴχομεν εὐφρανθῇ.
4 Κατευόδωσε, Κύριε, καὶ τῶν ὑπολοίπων αἰχμαλώτων μας τὴν ἐπιστροφήν· ἐπίστρεψέ τους σὰν τοὺς χειμάρρους εἰς τὴν πρὸς νότον τῆς Παλαιστίνης ἄνυδρον χώραν, ἥτις διψῶσα καὶ ξηραινομένη κατὰ τὸ θέρος ἀπορροφὰ ἀπλήστως τὰ κατακλύζοντα αὐτὴν κατὰ τὸν χειμῶνα ὕδατα τῶν χειμάρρων. Ξηρὰ καὶ ἔρημος κατήντησε καὶ ἡ πατρίς μας καὶ ἵνα ἀναθάλῃ ἔχει ἀνάγκην ὡς χείμαρροι πλημμυροῦντες νὰ ἐπιστρέψουν εἰς αὐτὴν τὰ τέκνα της.
5 Οἱ πρὸς νότον τῆς Παλαιστίνης κατοικοῦντες, οἱ ὁποῖοι κατὰ τὸν καιρὸν τῆς σπορᾶς βλέποντες τὴν τρομερὰν ξηρασίαν σπείρουν μὲ δάκρυα, μετὰ τὴν γονιμοποίησιν τῶν ἀγρῶν των διὰ τῆς πλημμύρας, θὰ θερίσουν σκιρτῶντες ἐξ ἀγαλλιάσεως.
6 Πορευόμενοι καὶ οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν, ἐπήγαιναν καὶ ἔκλαιον ἐπὶ τῇ ἀπωλείᾳ τοῦ βασιλείου των ἐν τῇ ἐξορίᾳ. Ἀλλ’ ἔκλαιον σπείροντες τὰ σπέρματα τῆς παιδαγωγίας καὶ δοκιμασίας των, ἐκ τῆς ὁποίας θὰ ἐκαρποφορεῖ καὶ πάλιν ἐλευθερία. Ἐπιστρέφοντες δὲ ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας θὰ ἔρχωνται μὲ ἀγαλλίασιν σηκώνοντες ἐπὶ τῶν ὤμων των τὰ χειροβόλια τῶν καρπῶν τῆς ὑπὸ τοῦ Θεοῦ παιδαγωγίας των.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ν τῷ ἐπιστρέψαι Κύριον τὴν αἰχμαλωσίαν Σιὼν ἐγενήθημεν ὡσεὶ παρακεκλημένοι.	ταν ὁ δίκαιος καὶ παντοδύναμος Κύριος ἐπανέφερεν ἡμᾶς τοὺς αἰχμαλώτους ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἀποκατέστησεν εἰς τὴν πατρίδα μας, ἠσθάνθημεν μεγάλην παρηγορίαν καὶ χαράν.	ταν ὁ Κύριος ἐπέστρεψε καὶ ἀποκατέστησεν εἰς τὴν πατρίδα των τοὺς αἰχμαλώτους τῶν τέκνων τῆς Σιών, ἠσθάνθημεν μεγάλην παρηγορίαν καὶ χαράν.
2 Τότε ἐπλήσθη χαρᾶς τὸ στόμα ἡμῶν καὶ ἡ γλῶσσα ἡμῶν ἀγαλλιάσεως. Τότε ἐροῦσιν ἐν τοῖς ἔθνεσιν· ἐμεγάλυνε Κύριος τοῦ ποιῆσαι μετ' αὐτῶν.	2 Τότε ἐγέμισε τὸ στόμα μας ἀπὸ ἐνθουσιώδεις ἀναφωνήσεις χαρᾶς καὶ ἡ γλῶσσα μας ἀπὸ λόγια ἀγαλλιάσεως. Τότε καὶ αὐτοὶ ἀκόμη οἱ εἰδωλολατρικοί, λαοὶ ἔλεγαν· Ὁ Κύριος ἔκαμε μεγάλα ἔργα πρὸς χάριν τῶν Ἰσραηλιτῶν.	2 Τότε ἐγέμισε τὸ στόμα μας ἀπὸ λόγους καὶ ἐπιφωνήσεις χαρᾶς καὶ ἡ γλῶσσα μας ἀπὸ λόγους ἀγαλλιάσεως. Τότε ἐπὶ τῇ ἐπιστροφῇ ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας εἶπαν ἀκόμη καὶ μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρῶν πολλοί: Μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἐποίησεν ὁ Κύριος εἰς αὐτούς.
3 Ἐμεγάλυνε Κύριος τοῦ ποιῆσαι μεθ' ἡμῶν, ἐγενήθημεν εὐφραινόμενοι.	3 Πράγματι μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἔργα ὑπὲρ ἡμῶν ἔκαμεν ὁ Κύριος. Δι' αὐτὸ καὶ ἡμεῖς ἐγεμίσαμεν ἀπὸ χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν.	3 Ναί· ὅντως μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἐποίησεν εἰς ἡμᾶς ὁ Κύριος καὶ δι' αὐτὸ εἴχομεν εὐφρανθῇ.
4 Ἐπίστρεψον, Κύριε, τὴν αἰχμαλωσίαν ἡμῶν ὡς χειμάρρους ἐν τῷ νότῳ.	4 Ἐπανάφερε ὅμως, Κύριε, καὶ τοὺς ὑπολειφθέντας αἰχμαλώτους Ἰουδαίους, πολυαρίθμους, σὰν χειμάρρους, οἱ ὁποῖοι κατὰ τὸν χειμῶνα γεμίζουν νερὰ καὶ ὁρμητικοὶ χύνονται πρὸς νότον.	4 Κατευόδωσε, Κύριε, καὶ τῶν ὑπολοίπων αἰχμαλώτων μας τὴν ἐπιστροφήν· ἐπίστρεψέ τους σὰν τοὺς χειμάρρους εἰς τὴν πρὸς νότον τῆς Παλαιστίνης ἄνυδρον χώραν, ἥτις διψῶσα καὶ ξηραινομένη κατὰ τὸ θέρος ἀπορροφὰ ἀπλήστως τὰ κατακλύζοντα αὐτὴν κατὰ τὸν χειμῶνα ὕδατα τῶν χειμάρρων. Ξηρὰ καὶ ἔρημος κατήντησε καὶ ἡ πατρίς μας καὶ ἵνα ἀναθάλῃ ἔχει ἀνάγκην ὡς χείμαρροι πλημμυροῦντες νὰ ἐπιστρέψουν εἰς αὐτὴν τὰ τέκνα της.
5 Οἱ σπείροντες ἐν δάκρυσιν ἐν ἀγαλλιάσει θεριοῦσι.	5 Ὅσοι μὲ δάκρυα ἀπελπισίας ἐξ αἰτίας τῆς ξηρασίας σπείρουν τοὺς ἀγρούς των, ὅταν πέσουν αἱ βροχαὶ καὶ καρποφορήσουν οἱ ἀγροί των, θὰ θερίσουν σκιρτῶντες ἀπὸ ἀγαλλίασιν.	5 Οἱ πρὸς νότον τῆς Παλαιστίνης κατοικοῦντες, οἱ ὁποῖοι κατὰ τὸν καιρὸν τῆς σπορᾶς βλέποντες τὴν τρομερὰν ξηρασίαν σπείρουν μὲ δάκρυα, μετὰ τὴν γονιμοποίησιν τῶν ἀγρῶν των διὰ τῆς πλημμύρας, θὰ θερίσουν σκιρτῶντες ἐξ ἀγαλλιάσεως.
6 Πορευόμενοι ἐπορεύοντο καὶ ἔκλαιον βάλλοντες (Ἄλλη γρ. αἴροντες) τὰ σπέρματα αὐτῶν· ἐρχόμενοι δὲ ἥξουσιν ἐν ἀγαλλιάσει αἴροντες τὰ δράγματα αὐτῶν.	6 Οἱ γεωργοὶ μεταβαίνοντες εἰς τοὺς ἀγρούς των ρίπτουν τοὺς σπόρους μὲ δάκρυα, διότι δὲν γνωρίζουν, ἂν καὶ τί θὰ θερίσουν. Κατὰ τὸν θερισμὸν ὅμως ἐπανέρχονται ἀπὸ τοὺς ἀγροὺς μὲ ἀγαλλίασιν φέροντες εἰς τοὺς ὤμους των τὰ δεμάτια ἀπὸ τὰ μεστωμένα στάχυα. Ἔτσι καὶ ἡμεῖς πονεμένοι καὶ κλαίοντες ἐβαδίζαμεν πρὸς τὴν ἐξορίαν τῆς Βαβυλῶνος. Χαίροντες δὲ καὶ ἀγαλλόμενοι ἐπανήλθομεν μὲ τὴν βοήθειάν σου εἰς τὴν πατρίδα μας.	6 Πορευόμενοι καὶ οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν, ἐπήγαιναν καὶ ἔκλαιον ἐπὶ τῇ ἀπωλείᾳ τοῦ βασιλείου των ἐν τῇ ἐξορίᾳ. Ἀλλ’ ἔκλαιον σπείροντες τὰ σπέρματα τῆς παιδαγωγίας καὶ δοκιμασίας των, ἐκ τῆς ὁποίας θὰ ἐκαρποφορεῖ καὶ πάλιν ἐλευθερία. Ἐπιστρέφοντες δὲ ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας θὰ ἔρχωνται μὲ ἀγαλλίασιν σηκώνοντες ἐπὶ τῶν ὤμων των τὰ χειροβόλια τῶν καρπῶν τῆς ὑπὸ τοῦ Θεοῦ παιδαγωγίας των.