Επιστολή Πρός Ρωμαίους : Κεφάλαιον ΙΕ'

Πρωτότυπο Κείμενο

φείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν.
2 Ἕκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν,·
3 καὶ γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν, ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σὲ ἐπέπεσον ἐπ' ἐμέ.
4 Ὅσα γὰρ προεγράφη, εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν προεγράφη, ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν.
5 Ὁ δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δώη ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ Χριστὸν Ἰησοῦν,
6 ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζητε τὸν Θεὸν καὶ πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
7 Διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ἡμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ.
8 Λέγω δὲ Χριστὸν Ἰησοῦν διάκονον γεγενῆσθαι περιτομῆς ὑπὲρ ἀληθείας Θεοῦ, εἰς τὸ βεβαιῶσαι τὰς ἐπαγγελίας τῶν πατέρων,
9 τὰ δὲ ἔθνη ὑπὲρ ἐλέους δοξάσαι τὸν Θεόν, καθὼς γέγραπται· διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι ἐν ἔθνεσι, Κύριε, καὶ τῷ ὀνόματί σου ψαλῶ.
10 Καὶ πάλιν λέγει· εὐφράνθητε ἔθνη μετὰ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.
11 Καὶ πάλιν· αἰνεῖτε τὸν Κύριον πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἐπανέσατε αὐτὸν πάντες οἱ λαοί.
12 Καὶ πάλιν Ἡσαῒας λέγει· ἔσται ἡ ρίζα τοῦ Ἰεσσαί, καὶ ὁ ἀνιστάμενος ἄρχειν ἐθνῶν· ἐπ' αὐτῷ ἔθνη ἐλπιούσιν.
13 Ὁ δὲ Θεὸς τῆς ἐλπίδος πληρώσαι ὑμᾶς πάσης χαρᾶς καὶ εἰρήνης ἐν τῷ πιστεύειν, εἰς τὸ περισσεύειν ὑμᾶς ἐν τῇ ἐλπίδι ἐν δυνάμει Πνεύματος Ἁγίου.
14 Πέπεισμαι δέ, ἀδελφοί μου, καὶ αὐτὸς ἐγὼ περὶ ὑμῶν, ὅτι καὶ αὐτοὶ μεστοὶ ἔστε ἀγαθωσύνης, πεπληρωμένοι πάσης γνώσεως, δυνάμενοι καὶ ἀλλήλους νουθετεῖν.
15 Τολμηρότερον δὲ ἔγραψα ὑμῖν, ἀδελφοί, ἀπὸ μέρους, ὡς ἐπαναμιμνήσκων ὑμᾶς, διὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσάν μοι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ
16 εἰς τὸ εἶναί με λειτουργὸν Ἰησοῦν Χριστοῦ εἰς τὰ ἔθνη, ἱερουργοῦντα τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ, ἵνα γένηται ἡ προσφορὰ τῶν ἐθνῶν εὐπρόδεκτος, ἠγιασμένη ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.
17 Ἔχω οὖν καύχησιν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τὰ πρὸς τὸν Θεόν·
18 οὐ γὰρ τολμήσω λαλεῖν τι ὧν οὐ κατειργάσατο Χριστὸς δι ἐμοῦ εἰς ὑπακοὴν ἐθνῶν λόγῳ καὶ ἔργῳ,
19 ἐν δυνάμει σημείων καὶ τεράτων, ἐν δυνάμει Πνεύματος Θεοῦ, ὥστε μὲ ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ καὶ κύκλῳ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ πεπληρωκέναι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ,
20 οὕτω δὲ φιλοτιμούμενον εὐαγγελίζεσθαι οὐχ ὅπου ὠνομάσθη Χριστός, ἵνα μὴ ἐπ' ἀλλότριον θεμέλιον οἰκοδομῶ,
21 ἀλλὰ καθὼς γέφραπται, οἷς οὐκ ἀνηγγέλη περὶ αὐτοῦ ὄψονται, καὶ οἳ οὐκ ἀκηκόασι συνήσουσι.
22 Διὸ καὶ ἐνεκοπτόμην τὰ πολλὰ τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς·
23 νυνὶ δὲ μηκέτι τόπον ἔχων ἐν τοῖς κλίμασι τούτοις, ἐπιποθίαν δὲ ἔχων τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν,
24 ὡς ἐὰν πορεύωμαι εἰς τὴν Σπανίαν, ἐλεύσομαι πρὸς ὑμᾶς· ἐλπίζω γὰρ διαπορευόμενος θεάσασθαι ὑμᾶς καὶ ὑφ' ὑμῶν προπεμφθῆναι ἐκεῖ, ἐὰν ὑμῶν πρῶτον ἀπὸ μέρους ἐμπλησθῶ.
25 Νυνὶ δὲ πορεύομαι εἰς Ἱερουσαλὴμ διακονῶν τοῖς ἁγίοις.
26 Εὐδόκησαν γὰρ Μακεδονία καὶ Ἀχαΐα κοινωνίαν τινὰ ποιήσασθαι εἰς τοὺς πτωχοὺς τῶν ἁγίων τῶν ἐν Ἱερουσαλήμ.
27 Εὐδόκησαν γὰρ καὶ ὀφείλεται αὐτῶν εἰσιν· εἰ γὰρ τοῖς πνευματικοῖς αὐτῶν ἐκοινώνησαν τὰ ἔθνη, ὀφείλουσι καὶ ἐν τοῖς σαρκικοῖς λειτουργῆσαι αὐτοῖς.
28 Τοῦτο οὖν ἐπιτελέσας, καὶ σφραγισάμενος αὐτοῖς τὸν καρπὸν τοῦτον, ἀπελεύσομαι δι' ὑμῶν εἰς τὴν Σπανίαν.
29 Οἶδα δὲ ὅτι ἐρχόμενος πρὸς ὑμᾶς ἐν πληρώματι εὐλογίας τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ ἐλεύσομαι.
30 Πρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ διὰ τῆς ἀγάπης τοῦ Πνεύματος, συναγωνίσασθαί μοι ἐν ταῖς προσευχαῖς ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Θεόν,
31 ἵνα ρυσθῶ ἀπὸ τῶν ἀπειθούντων ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ ἵνα ἡ διακονία μου ἡ εἰς Ἱερουσαλὴμ εὐπρόσδεκτος γένηται τοῖς ἁγίοις,
32 ἵνα ἐν χαρᾷ ἔλθω πρὸς ὑμᾶς διὰ θελήματος Θεοῦ καὶ συναναπαύσωμαι ὑμῖν.
33 Ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμὴν

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

μεῖς δέ, οἱ προωδευμένοι καὶ φωτισμένοι εἰς τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀρετήν, ἔχομεν ὑποχρέωσιν νὰ ἀνεχώμεθα καὶ νὰ ὑπομένωμεν τὰς πνευματικὰς ἀσθενείας τῶν ἀδυνάτων ἀδελφῶν, νὰ μὴ φερώμεθα δὲ μὲ αὐταρέσκειαν καὶ νὰ μὴ ἐπιζητοῦμεν ὅ,τι εὐχαριστεῖ τὸν εὐατόν μας.
2 Ὁ καθένας σας ἂς προσπαθῇ νὰ ἀρέσῃ εἰς τὸν πλησίον του, ὄχι διὰ λόγους κολακείας καὶ ἰδιοτελείας, ἀλλὰ διὰ νὰ τὸν ὑποβοηθῇ εἰς τὸ καλὸν καὶ νὰ τὸν οἰκοδομῇ εἰς τὴν πνευματικὴν ζωήν.
3 Διότι καὶ ὁ Χριστὸς δὲν ἐπιζητοῦσε ὅ,τι ἦτο ἀρεστὸν καὶ εὐχάριστον εἰς τὸν ἑαυτόν του, ἀλλ' ἐμόχθησε καὶ ἐθυσιάσθη καὶ ὑπέμεινε ταλαιπωρίας καὶ ἐξευτελισμοὺς διὰ τοὺς ἄλλους, ὅπως ἄλλωστε εἶναι γραμμένον καὶ εἰς τὴν Παλαιὰν Διαθήκην· <Οἱ ἐμπαιγμοὶ καὶ αἱ ὕβρεις ἐκείνων, ποὺ σὲ βλασφημοῦν, ὦ Πάτερ, ἔπεσαν ἐπάνω εἰς ἐμέ>.
4 Αὐτὸ δὲ ἀναφέρεται καὶ εἰς ἡμᾶς, διότι ὅσα κατὰ τὸ παρελθὸν ἔχουν γραφῆ εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν, ἐγράφησαν πρὸς νουθεσίαν καὶ ἡμῶν, ἵνα μὲ τὴν ὑπομονὴν καὶ τὴν παρηγορίαν καὶ τὴν ἐνίσχυσιν τῶν Ἁγίων Γραφῶν κρατοῦμεν καὶ ἔχωμεν πάντοτε ζωντανὴν τὴν ἐλπίδα.
5 Ὁ δὲ Θεός, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ πηγὴ καὶ ὁ δοτὴρ τῆς παρηγορίας καὶ τῆς ἐνισχύσεως, εὔχομαι νὰ σᾶς δώσῃ νὰ ἔχετε τὸ ἴδιο φρόνημα μεταξύ σας, τὰς αὐτὰς πεποιθήσεις καὶ κατευθύνσεις σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,
6 διὰ νὰ δοξάζετε ὅλοι μαζῆ μὲ ἕνα στόμα καὶ μὲ μιὰ καρδιὰ τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
7 Ἀκριβῶς δὲ αὐτὸ καὶ σᾶς παρακαλῶ νὰ δέχεσθε μὲ ἀγάπην καὶ καλωσύνην καὶ νὰ ἐξυπηρετῆτε μὲ προθυμίαν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ὅπως ἀκριβῶς καὶ ὁ Χριστὸς σᾶς ἐδέχθη μὲ ἄπειρον ἀγάπην ὡς ἀδελφούς του εἰς δόξαν τοῦ Θεοῦ.
8 Ἐδέχθη δὲ ὅλους ἀδιακρίτως, Ἰουδαίους καὶ ἐθνικούς, διότι σᾶς λέγω ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἦλθε κατὰ πρῶτον νὰ ὑπηρετήσῃ καὶ ὁδηγήσῃ εἰς σωτηρίαν τοὺς Ἑβραίους τῆς περιτομῆς, διὰ νὰ φανῇ ἡ θεία ἀλήθεια καὶ ἀποδειχθοῦν βέβαιοι καὶ ἀληθιναὶ αἱ ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ πρὸς τοὺς πατέρας τῶν Ἑβραίων.
9 Συγχρόνως δὲ νὰ καλέσῃ καὶ τὰ ἔθνη νὰ δοξάσουν τὸν Θεὸν διὰ τῆς συμμετοχῆς των εἰς τὸ ἔλεος καὶ τὴν σωτηρίαν, ποὺ αὐτὸς τοὺς προσφέρει. Ἔτσι ἄλλωστε ἔχει γραφῆ εἰς τοὺς ψαλμούς, ὅπου ὁ Χριστὸς παρουσιάζεται νὰ λέγῃ πρὸς τὸν Πατέρα· <διὰ τοῦτο, Κύριε, θὰ σὲ δοξάσω μεταξὺ τῶν ἐθνῶν καὶ θὰ ὑμνολογήσω τὸ ὄνομά σου>.
10 Καὶ πάλιν ἀλλοῦ ἡ Γραφὴ λέγει· <εὐφρανθῆτε καὶ χαρῆτε σεῖς οἱ ἐθνικοὶ μαζῆ μὲ τοὺς Ἑβραίους, ποὺ εἶναι λαὸς τοῦ Θεοῦ>.
11 Καὶ εἰς ἄλλο χωρίον λέγει· <ὑμνεῖτε καὶ ἐγκωμιάζετε τὸν Κύριον ὅλα τὰ ἔθνη, ποὺ ἔχουν πιστεύσει, καὶ ἐπαινέσατε αὐτὸν ὅλοι οἱ λαοί, Ἑβραῖοι καὶ ἐθνικοί>.
12 Καὶ πάλιν ὁ Ἡσαΐας λέγει· <θὰ ἀναφανῇ ἀπὸ τὴν ρίζαν τοῦ Ἰεσσαὶ βλαστὸς καὶ αὐτὸς θὰ εἶναι ἐκεῖνος που θὰ ἐγερθῇ καὶ ἀνυψωθῇ, διὰ νὰ γίνη ἄρχων καὶ κυβερνήτης ἐθνῶν. Εἰς αὐτὸν ὅλα τὰ ἔθνη θὰ στηρίξουν τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας των>.
13 Εἴθε, λοιπόν, ὁ Θεός, ποὺ ἔδωσε εἰς τοὺς ἐθνικοὺς αὐτὴν τὴν ἐλπίδα, νὰ σᾶς γεμίσῃ μὲ κάθε χαρὰν καὶ εἰρήνην διὰ τῆς σταθερᾶς καὶ φωτισμένης πίστεως σας πρὸς αὐτόν, διὰ νὰ ἔχετε καὶ νὰ κρατῆτε πλουσίαν αὐτὴν τὴν ἐλπίδα μὲ τὴν δύναμιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
14 Ἔχω δὲ ἐγὼ ὁ ἴδιος τὴν πεποίθησιν, ἀδελφοί μου, γιὰ σᾶς, ὅτι καὶ σεῖς οἱ ἴδιοι εἶσθε γεμᾶτοι ἀπὸ ἀγαθότητα καὶ ἀρετήν, πλήρεις ἀπὸ κάθε γνῶσιν τῶν ἀληθειῶν τοῦ Θεοῦ καὶ ὅτι ἔχετε τὴν δύναμιν καὶ τὴν ἱκανότητα νὰ συμβουλεύετε καὶ νὰ καθοδηγῆτε ὁ ἔνας τὸν ἄλλον.
15 Εἰς μερικὰ βέβαια σημεῖα τῆς ἐπιστολῆς μου, ἀδελφοί, σᾶς ἔγραψα ἐντονώτερα καὶ δριμύτερα, μὲ τὸν σκοπὸν νὰ ἐπαναφέρω ζωηρὰ εἰς τὴν μνήμην σας τὰς ἀληθείας, ποὺ ξεύρετε. Καὶ τὸ ἔκαμα αὐτὸ κατὰ καθῆκον, σύμφωνα μὲ τὴν εἰδικὴν χάριν ποὺ μοῦ ἔδωσε ὁ Θεός, σὰν Ἀπόστολος ποὺ εἶμαι.
16 Μὲ ἀξίωσε δηλαδὴ νὰ εἶμαι ὑπηρέτης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τοὺς ἐθνικοὺς καὶ σὰν ἄλλην λατρείαν καὶ θυσίαν νὰ τελῶ τὸ ἱερὸν ἔργον τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Θεοῦ, ὥστε νὰ ἐλκυσθοῦν οἱ ἐθνικοὶ εἰς τὴν πίστιν καὶ νὰ γίνουν αἱ ψυχαὶ καὶ ἡ ζωή των θυσία εὐπρόσδεκτος εἰς τὸν Θεόν, ἁγιασμένη ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον.
17 Ἔχω, λοιπόν, καὶ ἐγὼ βαθεῖαν ἠθικὴν ἰκανοποίησιν καὶ καύχησιν μὲ τὴν δύναμιν καὶ τὸν φωτισμὸν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ τὴν κατὰ Θεὸν πνευματικὴν αὐτὴν ἐργασίαν.
18 Αὐτὸ δὲ τὸ ἔργον μου ὀφείλεται εἰς τὸν Κύριον. Διὰ τοῦτο καὶ ποτὲ δὲν θὰ τολμήσω νὰ ὁμιλήσω μὲ ἀλαζονείαν, ὅτι ὑπάρχει τάχα κάτι ἀπὸ τὰ ἔργα μου, τὸ ὁποῖον αὐτὸς ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς νὰ μὴ τὸ ἔχῃ πραγματοποιήσει, χρησιμοποιῶν ἐμὲ ὡς ὄργανον τῆς εὐδοκίας του. Αὐτὸς μὲ ἐφώτιζε καὶ μὲ ἐνίσχυεν, ὥστε μὲ τὴν διδασκαλίαν μου, ἀλλὰ καὶ μὲ τὰ κατὰ Θεὸν ἔργα μου νὰ κηρύττω καὶ νὰ καλῶ τοὺς ἐθνικοὺς νὰ πιστεύσουν καὶ νὰ ὑπακούσουν εἰς τὸν Θεόν.
19 Αὐτὸς ἐπεκύρωνε καὶ ἐνίσχυε τὸ κήρυγμά μου μὲ τὴν δύναμιν ὑπερφυσικῶν ἔργων καὶ καταπληκτικῶν θαυμάτων, ποὺ ἐπραγματοποιοῦντο μὲ τὴν δύναμιν τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ, ὥστε ἐγὼ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ διὰ μεγάλης γύρω περιοδείας μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ νὰ κηρύξω ἀνελλιπῶς καὶ πλήρως τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ.
20 Ἔτσι δὲ μὲ ἐβοήθησεν ὁ Κύριον νὰ θεωρῶ μεγάλην μου τιμὴν καὶ μετὰ ζήλου νὰ ἀγωνίζωμαι, διὰ νὰ κηρύττω τὸ Εὐαγγέλιον ὄχι ἐκεῖ ὅπου ἔχει κηρυχθῇ ὁ Χριστός, διὰ νὰ μὴ κτίζω ἐπάνω εἰς ξένον θεμέλιον.
21 Ἀλλ' ἐκήρυξα ἀλλοῦ, ὅπως ἄλλωστε ἔχει γραφῆ εἰς τὴν Π. Διαθήκην· <οἱ ἐθνικοὶ καὶ εἰδωλολάτραι εἰς τοὺς ὁποίους δὲν ἀνηγγέλθη τὸ κήρυγμα περὶ τοῦ Χριστοῦ, θὰ τὸν ἴδουν καὶ ἐκεῖνοι ποὺ δὲν ἔχουν ἀκούσει, θὰ ἀκούσουν καὶ θὰ ἐννοήσουν αὐτὸ τὸ κήρυγμα>.
22 Ἀκριβῶς διότι ὑπῆρχον πολλαὶ περιοχαί, ὅπου δὲν εἶχεν ἀκουσθῆ τὸ περὶ τοῦ Χριστοῦ κήρυγμα, ἐμποδίσθηκα πολλὲς φορὲς νὰ ἔλθω εἰς σᾶς.
23 Τώρα ὅμως, ποὺ δὲν ἔχω πλέον ἀπασχόλησιν εἰς τὰ μέρη αὐτά, διότι εἰς κάθε τόπον ἔγινε γνωστὸν τὸ περὶ Χριστοῦ κήρυγμα, ποθῶ πολὺ σφοδρῶς καὶ ἀπὸ πολλὰς χρόνια νὰ ἔλθω εἰς σᾶς.
24 Ὅταν, λοιπόν, θὰ ἐπιχειρήσω τὸ ταξίδιόν μου διὰ τὴν Ἱσπανίαν, θὰ ἔλθω πρὸς σᾶς, διότι ἐλπίζω, καθὼς θὰ διαβαίνω, νὰ σταματήσω εἰς τὴν πόλιν σας, νὰ σᾶς ἴδω καί, ἀφοῦ πρῶτον ἀπολαύσω τὴν χαρὰν ἀπὸ τὴν ἐπικοινωνίαν σας, νὰ προπεμφθῶ ἀπὸ σᾶς πρὸς τὴν Ἱσπανίαν.
25 Τώρα δὲ πηγαίνω εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἐκτελῶν συγχρόνως ὑπηρεσίαν χάριν τῶν ἐκεῖ Χριστιανῶν.
26 Διότι μὲ ἀγάπην καὶ χαρὰν ἀπεφάσισαν οἱ Χριστιανοὶ τῆς Μακεδονίας καὶ τῆς Ἀχαΐας νὰ κάμουν κάποιον ἔρανον μεταξύ των διὰ τοὺς πτωχοὺς ἐκ τῶν Χριστιανῶν, ποὺ κατοικοῦν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
27 Ἀπὸ καλωσύνην βέβαια τὸ ἀπεφάσισαν, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ὑποχρέωσιν ἀφοῦ εἶναι καὶ ὀφείλεται εἰς αὐτούς. Διότι ἐὰν οἱ ἐθνικοὶ ἐπῆραν μέρος εἰς τὰς πνευματικὰς δωρεάς, τὰς ὁποίας εἶχαν οἱ Ἰουδαῖοι, ὀφείλουν καὶ αὐτοί, κατὰ λόγον δικαιοσύνης, νὰ τοὺς ἐξυπηρετήσουν μὲ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά των.
28 Ὅταν, λοιπόν, ἐκτελέσω τὴν ἀποστολήν μου καὶ παραδώσω εἰς αὐτοὺς ἀσφαλῶς τὸ προϊὸν αὐτὸν τῆς συνεισφορᾶς καὶ ἀγάπης, θὰ ἀναχωρήσω διὰ μέσου τῆς χώρας σας εἰς τὴν Ἱσπανίαν.
29 Γνωρίζω δέ, ὅτι ἐρχόμενος εἰς σᾶς, θὰ ἔλθω μὲ πλουσίας τὰς εὐλογίας τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ.
30 Σᾶς παρακαλῶ δὲ θερμῶς, ἀδελφοί, ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης, ποὺ χαρίζει εἰς τὰς καρδίας μας τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, νὰ ἀγωνισθῆτε μαζῆ μου εἰς τὰς προσευχὰς καὶ νὰ παρακαλῆτε τὸν Κύριον δι' ἐμέ.
31 Αἴτημα τῆς προσευχῆς σας ἂς εἶναι, νὰ γλυτώσω ἀπὸ τοὺς ἀπίστους Ἰουδαίους, ποὺ ἔγιναν πλέον ἐχθροὶ καὶ τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ἐμοῦ καὶ δεύτερον νὰ γίνῃ δεκτὴ μὲ προθυμίαν καὶ χαρὰν ἀπὸ τοὺς ἐκεῖ Χριστιανοὺς αὐτή μου ἡ ὑπηρεσία τῆς μεταφορᾶς τῶν βοηθημάτων.
32 Νὰ προσεύχεσθε, διὰ νὰ εὐοδωθῇ τὸ ταξίδιόν μου εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ὥστε, Θεοῦ θέλοντος, μὲ χαρὰν νὰ ἔλθω εἰς σᾶς, διὰ νὰ γευθῶ μαζῆ σας ἀνάπαυσιν καὶ χαρὰν ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἐπικοινωνίαν μας.
33 Ὁ δὲ Θεός, ἡ πηγὴ καὶ ὁ χορηγὸς τῆς εἰρήνης, ἂς εἶναι πάντοτε μαζῆ μὲ ὅλους σας. Ἀμήν.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

φείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ εἰς τὴν πίστιν καὶ εἰς τὴν ἀρετὴν νὰ δεικνύωμεν ἀνοχὴν καὶ συμπάθειαν εἰς τὰς ἀδυναμίας τῶν ἀδυνάτων κατὰ τὴν πίστιν καὶ νὰ μὴ πράττωμεν ἐκεῖνα, ποὺ ἀρέσκουν εἰς τὸν ἑαυτόν μας.
2 Ὁ καθένας μας δηλαδή, ἂς γίνεται ἀρεστὸς εἰς τὸν πλησίον του διὰ νὰ συντελῇ εἰς τὸ καλόν του καὶ τὸν οἰκοδομῇ εἰς τὴν ἀρετήν.
3 Διότι καὶ ὁ Χριστὸς δὲν ἀπέφυγεν ἐκεῖνα, ποὺ ἦσαν κοπιαστικὰ καὶ δυσάρεστα εἰς τὸν ἑαυτόν του, οὔτε ἐπροτίμησε τὰ ἀναπαυτικὰ καὶ τιμητικά, ἀλλὰ καθὼς ἀναφέρεται εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν: Αἱ ὕβρεις καὶ αἱ βλασφημίαι ἐκείνων, ποὺ σὲ βλασφημοῦν, ὦ οὐράνιε Πάτερ, ἔπεσαν ἐπάνω μου.
4 Καὶ σᾶς φέρω τὴν μαρτυρίαν αὐτὴν τῆς Ἁγίας Γραφῆς, διότι ὅσα κατὰ τὸ παρελθὸν ἐγράφησαν ἀπὸ τοὺς θεοπνεύστους ἄνδρας, ἐγράφησαν ἀπὸ προτήτερα διὰ τὴν ἰδικήν μας διδασκαλίαν, διὰ νὰ κρατοῦμεν στερεὰ τὴν ἐλπίδα μὲ τὴν ὑπομονὴν καὶ τὴν παρηγορίαν καὶ ἐνίσχυσιν, ποὺ δίδουν αἱ Γραφαί.
5 Ὁ Θεὸς δέ, ὁ ὁποῖος χαρίζει εἰς ὅλους μας τὴν ὑπομονὴν καὶ τὴν παρηγορίαν, εἴθε νὰ σᾶς δώσῃ νὰ ἔχετε ὅλοι μεταξύ σας τὰς αὐτὰς σκέψεις καὶ φρονήματα καὶ νὰ διατηρῆσθε ἐν ὁμονοίᾳ σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,
6 διὰ νὰ δοξάζετε μὲ μίαν ψυχὴν καὶ μὲ ἕνα στόμα τὸν Ὕψιστον, ὁ ὁποῖος εἶναι Θεὸς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην του φύσιν καὶ Πατὴρ αὐτοῦ κατὰ τὴν θείαν του φύσιν.
7 Διὰ νὰ κατορθώσετε δὲ ὡς ἕνας ἄνθρωπος ὅλοι σας καὶ μὲ μιὰ καρδία νὰ δοξάζετε τὸν Θεόν, σᾶς συνιστῶ νὰ δέχεσθε μὲ ἀγάπην ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσέλαβε ὅλους σας καὶ σᾶς ἔκαμεν ἀγαπητοὺς καὶ ἰδικούς του διὰ νὰ δοξάζεται ὁ Θεός.
8 Μὲ αὐτὰ δὲ ποὺ λέγω, ἐννοῶ, ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἔχει ἔλθει διὰ νὰ διακονήσῃ τοὺς περιτμημένους Ἰουδαίους, ὅπως ἐπιτύχουν τὰς ἐπαγγελίας καὶ σωθοῦν. Διὰ νὰ γίνῃ ἔτσι καταφανὴς ἡ φιλαλήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ ἀποδειχθοῦν βέβαιαι αἱ ἐπαγγελίαι καὶ αἱ ὑποσχέσεις, ποὺ ἔδωκεν ὁ Θεὸς εἰς τοὺς πατέρας τῶν Ἰουδαίων.
9 Συγχρόνως δὲ καὶ οἱ ἐθνικοί, ποὺ συμμετέχουν εἰς τὴν σωτηρίαν αὐτήν, νὰ δοξάσουν τὸν Θεὸν διὰ τὸ ἔλεος, τὸ ὁποῖον ἔδειξεν εἰς αὐτοὺς σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι γραμμένον εἰς τοὺς ψαλμούς, ὅπου ὁ Χριστὸς λέγει εἰς τὸν Πατέρα του: Διὰ τοῦτο θὰ σὲ δοξάσω μεταξὺ τῶν ἐθνῶν καὶ θὰ ψάλω ὕμνον εἰς τὸ Ὄνομά σου.
10 Καὶ πάλιν λέγει ἡ Γραφή· Χαρῆτε, ὦ ἐθνικοί, μαζὶ μὲ τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι εἶναι ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ.
11 Καὶ εἰς ἄλλο πάλιν μέρος λέγει ἡ Γραφή· Ὑμνεῖτε τὸν Κύριον ὅλοι οἱ πιστεύσαντες ἐθνικοὶ καὶ ἐπαινέσατε αὐτὸν ὅλοι οἱ λαοὶ τῆς γῆς.
12 Καὶ ὁ Ἡσαΐας λέγει πάλιν· Ὁ Ἰεσσαὶ θὰ εἶναι σὰν ρίζα, ἀπὸ τὴν ὁποίαν θὰ βλαστήσῃ νέα γενεά. Καὶ ἐκεῖνο ποὺ θὰ ξε πεταχθῇ ἀπὸ τὴν ρίζαν αὐτήν, δηλαδὴ ὁ Χριστός, εἶναι προωρισμένος να ἄρχῃ ἐπὶ τῶν ἐθνικῶν. Εἰς αὐτὸν ὡς Σωτῆρα των θὰ ἐλπίσουν ὅλα τὰ ἔθνη.
13 Τὴν ἐλπίδα δὲ αὐτὴν ἔδωκεν εἰς τὰ ἔθνη αὐτὸς ὁ Θεός. Εἴθε λοιπὸν ὁ Θεός, ποὺ ἔδωκε τὴν ἐλπίδα αὐτὴν τῆς εὐλογίας εἰς τὰ ἔθνη, νὰ σᾶς γεμίσῃ μὲ κάθε χαρὰν καὶ εἰρήνην. Εἴθε νὰ σᾶς στερεώνῃ εἰς τὴν πίστιν διὰ νὰ ἔχετε περισσὴν ἐλπίδα διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
14 Εἶμαι δὲ πεπεισμένος διὰ σᾶς, ἀδελφοί μου, καὶ ἐγὼ ὁ ἴδιος, ποὺ σᾶς γράφω τὰς προτροπὰς αὐτάς, ὅτι καὶ μόνοι σας, χωρὶς τὰς ἰδικάς μου ὑποδείξεις, εἶσθε γεμᾶτοι ἀπὸ καλωσύνην καὶ ἀρετήν, γεμᾶτοι ἀπὸ κάθε γνῶσιν τῆς σωτηριώδους ἀληθείας καὶ εἶσθε ἐπὶ πλέον εἰς θέσιν νὰ νουθετῆτε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον.
15 Σᾶς ἔγραψα ὅμως, ἀδελφοί, μὲ περισσοτέραν κάπως τόλμην εἰς μερικὰ μέρη τῆς ἐπιστολῆς μου, σὰν νὰ σᾶς ὑπενθυμίζω τὰς ἀληθείας ποὺ ξεύρετε. Καὶ τὸ ἔκαμα αὐτὸ λόγῳ τοῦ ἀξιώματος, ποὺ μοῦ ἐδόθη ὡς χάρις ἀπὸ τὸν Θεόν.
16 Καὶ τὸ ἀξίωμά μου αὐτὸ συνίσταται εἰς τὸ νὰ εἶμαι ἐγὼ ὑπηρέτης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τοὺς ἐθνικοὺς καὶ νὰ ἐπιτελῶ ὡς εἶδος τι θυσίας πρὸς τὸν Θεὸν τὸ ἱερὸν ἔργον τοῦ εὐαγγελικοῦ κηρύγματος, ποὺ εἶναι λόγος Θεοῦ. Καὶ ἔτσι διὰ τοῦ κηρύγματος νὰ ἐλκυσθοῦν πρὸς τὸν Χριστὸν οἱ ἐθνικοὶ καὶ νὰ γίνουν αἱ ψυχαί των προσφορὰ καὶ θυσία δεκτὴ ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ ἀρεστὴ εἰς αὐτόν, ἁγιασμένη διὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
17 Λοιπόν, ἀφοῦ εἶμαι λειτουργὸς τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Θεοῦ εἰς τὰ ἔθνη, ἔχω καὶ καύχησιν μὲ τὴν δύναμιν καὶ ἐνίσχυσιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ τὴν καρποφόρον δρᾶσιν μου εἰς τὰ ἔργα, ποὺ ἀναφέρονται καὶ ἀνήκουν εἰς τὸν Θεόν.
18 Ναί· μὲ τὴν δύναμιν τοῦ Χριστοῦ ἔγιναν ὅλα αὐτὰ καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν ἰδικήν μου ἀσθένειαν. Διότι δὲν θὰ λάβω ποτὲ τὴν ἀλαζονικὴν τόλμην νὰ εἴπω, ὅτι ὑπάρχει κάτι, ποὺ νὰ μὴ τὸ ἔκαμε καὶ νὰ μὴ τὸ ἔφερεν ὁλόκληρον εἰς πέρας ὁ Χριστός, χρησιμοποιῶν ὡς ὄργανόν του ἐμέ, πρὸς τὸν σκοπὸν νὰ πιστεύσουν καὶ νὰ ὑπακούσουν εἰς τὸ εὐαγγέλιον οἱ ἐθνικοί. Αὐτὸς μοῦ ἔδιδε φωτισμὸν καὶ λόγον καὶ μὲ ἐνίσχυεν εἰς τοὺς κόπους τῆς ἀποστολικῆς διακονίας, ὥστε ὄχι μόνον μὲ λόγους, ἀλλὰ καὶ μὲ βίον ἅγιον καὶ ἐνάρετον νὰ κηρύττω τὸ εὐαγγέλιόν του.
19 Αὐτὸς συνώδευε τὸ κήρυγμά μου μὲ δύναμιν σημείων καὶ καταπληκτικῶν θαυμάτων, μὲ τὴν ὑπερφυσικὴν δύναμιν τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ. Ὥστε ἐγὼ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ περιώδευσα διὰ κύκλου μεγάλου ὅλα τὰ μέρη μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ καὶ ἔχω κηρύξει πλήρως καὶ τελείως τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ.
20 Ἔτσι δὲ θεωρῶ τιμήν μου καὶ φιλοτίμως ἀγωνίζομαι νὰ κηρύττω τὸ εὐαγγέλιον ὄχι ἐκεῖ, ὅπου ἐκηρύχθη ἀπὸ ἄλλους τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, διὰ νὰ μὴ κτίζω ἐπάνω εἰς ξένον θεμέλιον, καὶ νὰ μὴ εἱσχωρῶ εἰς δικαιοδοσίαν ἄλλου Ἀποστόλου.
21 Ἀλλὰ ἐκήρυξα τὸ εὐαγγέλιον εἰς τοὺς ἐθνικοὺς καὶ εἰδωλολάτρας, ποὺ δεν τὸ εἶχαν ποτὲ ἀκούσει. Καὶ ἔτσι ἐπραγματοποιήθη ἐκεῖνο, ποὺ εἶχε γραφῆ ἀπὸ τὸν προφήτην Ἡσαΐαν· Ἐκεῖνοι, εἰς τοὺς ὁποίους δὲν ἀνηγγέλθη περὶ τοῦ Χριστοῦ, θὰ τὸν ἴδουν, καὶ ἐκεῖνοι, ποὺ δὲν ἔχουν ἀκούσει, θὰ ἐννοήσουν τὸ περὶ αὐτοῦ κήρυγμα.
22 Διότι δὲ ὑπῆρχον ἀκόμη μέρη, εἰς τὰ ὁποῖα δὲν εἶχε κηρυχθῆ ὁ Χριστός, διὰ τοῦτο ἐμποδιζόμην πολλὲς φορὲς νὰ ἔλθω εἰς σᾶς.
23 Τώρα ὅμως, ὁπότε δὲν ἔχω πλέον εἰς τὰ μέρη αὐτὰ τόπον, ὅπου νὰ μὴ ἐκηρύχθη ὁ Χριστός, ἔχω δὲ πόθον σφοδρὸν ἀπὸ πολλὰ χρόνια νὰ ἔλθω πρὸς σᾶς,
24 ὅταν θὰ πηγαίνω εἰς τὴν Ἰσπανίαν, θὰ ἔλθω πρὸς σᾶς. Διότι ἐλπίζω διαβαίνων διὰ μέσου τῆς πόλεώς σας νὰ σᾶς ἴδω καὶ να προπεμφθῶ ἀπὸ σᾶς ἐκεῖ, ἐὰν πρῶτον ἠμπορέσω ἀπὸ σᾶς κάπως νὰ χορτασθῶ ἀπὸ τὴν συνάντησίν μου μὲ σᾶς.
25 Τώρα δὲ πηγαίνω εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐκτελῶν ὑπηρεσίαν χάριν τῶν ἐκεῖ Χριστιανῶν.
26 Καὶ ἐκτελῶ τὴν ὑπηρεσίαν αὐτήν, διότι ἀπὸ ἀγαθήν των διάθεσιν καὶ εὐχαρίστησιν ἀπεφάσισαν οἱ ἐν Μακεδονίᾳ καὶ Ἀχαΐᾳ Χριστιανοὶ νὰ κάμουν κάποιαν συνεισφορὰν διὰ τοὺς πτωχοὺς ἐκ τῶν Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι διαμένουν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα.
27 Πράγματι ἀπὸ καλωσύνην τὸ ἀπεφάσισαν, εἶναι ὅμως καὶ χρεῶσται εἰς αὐτούς. Διότι, ἐὰν οἱ ἐθνικοὶ ἔγιναν κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εἰς τὰς πνευματικὰς δωρεάς, τὰς ὁποίας εἶχον οἱ Ἰουδαῖοι, ὀφείλουν καὶ οἱ ἐθνικοὶ νὰ τοὺς ὑπηρετήσουν εἰς τὰς σωματικὰς ἀνάγκας.
28 Ἀφοῦ λοιπὸν ἐπιτελέσω αὐτὸ, ποὺ μοῦ ἀνετέθη, καὶ ἀφοῦ παραδώσω ἀσφαλῶς εἰς αὐτοὺς τὴν συνεισφορὰν αὐτήν, ἡ ὁποία εἶναι καρπὸς τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀγάπης αὐτῶν ποὺ ἔκαμαν τὴν συνεισφοράν, θὰ μεταβῶ διὰ μέσου τῆς χώρας σας εἰς τὴν Ἰσπανίαν.
29 Γνωρίζω δὲ ὅτι, ὅταν ἔλθω εἰς σᾶς, θὰ ἔλθω μὲ ἄφθονον τὸν πλοῦτον τῆς εὐλογίας, ποὺ μεταδίδεται ἀπὸ τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ.
30 Σᾶς παρακαλῶ δέ, ἀδελφοί, ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης, τὴν ὁποίαν τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καρποφορεῖ εἰς τὰς ψυχάς μας, νὰ συναγωνισθῆτε μαζί μου εἰς τὰς ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Θεὸν προσευχάς,
31 διὰ νὰ γλυτώσω ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἀπειθοῦν εἰς τὸ κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ μὴ ἀπορριφθῇ μὲ φανατισμὸν καὶ περιφρόνησιν, ἀλλὰ γίνῃ δεκτὴ ἀπὸ τοὺς ἐκεῖ Χριστιανοὺς ἡ ὑπηρεσία μου τῆς μεταφορᾶς εἰς Ἱεροσόλυμα τῆς συνεισφορᾶς ποὺ ἔκαμαν δι’ αὐτοὺς οἱ ἐξ ἐθνῶν Χριστιανοί.
32 Καὶ σᾶς ζητῶ νὰ προσεύχεσθε εἰς τὸν Θεὸν δι’ αὐτό, διότι, ἐὰν γλυτώσω ἀπὸ τοὺς ἀπειθοῦντας καὶ ἐὰν δεχθοῦν μὲ εὐχαρίστησιν τὴν συνεισφορὰν οἱ Χριστιανοὶ τῆς Ἱερουσαλήμ, θὰ ἠμπορέσω μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ νὰ ἔλθω πρὸς σᾶς ὅχι μὲ ἀθυμίαν καὶ λύπην, ἀλλὰ μὲ χαρὰν καὶ νὰ συναναπαυθῶ μαζί σας.
33 Ὁ δὲ Θεός, ἀπὸ τὸν ὁποῖον πηγάζει καὶ χορηγεῖται ἡ εἰρήνη, εἴθε νὰ εἶναι μαζὶ μὲ ὅλους σας. Ἀμήν.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
φείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν.	μεῖς δέ, οἱ προωδευμένοι καὶ φωτισμένοι εἰς τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀρετήν, ἔχομεν ὑποχρέωσιν νὰ ἀνεχώμεθα καὶ νὰ ὑπομένωμεν τὰς πνευματικὰς ἀσθενείας τῶν ἀδυνάτων ἀδελφῶν, νὰ μὴ φερώμεθα δὲ μὲ αὐταρέσκειαν καὶ νὰ μὴ ἐπιζητοῦμεν ὅ,τι εὐχαριστεῖ τὸν εὐατόν μας.	φείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ εἰς τὴν πίστιν καὶ εἰς τὴν ἀρετὴν νὰ δεικνύωμεν ἀνοχὴν καὶ συμπάθειαν εἰς τὰς ἀδυναμίας τῶν ἀδυνάτων κατὰ τὴν πίστιν καὶ νὰ μὴ πράττωμεν ἐκεῖνα, ποὺ ἀρέσκουν εἰς τὸν ἑαυτόν μας.
2 Ἕκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν,·	2 Ὁ καθένας σας ἂς προσπαθῇ νὰ ἀρέσῃ εἰς τὸν πλησίον του, ὄχι διὰ λόγους κολακείας καὶ ἰδιοτελείας, ἀλλὰ διὰ νὰ τὸν ὑποβοηθῇ εἰς τὸ καλὸν καὶ νὰ τὸν οἰκοδομῇ εἰς τὴν πνευματικὴν ζωήν.	2 Ὁ καθένας μας δηλαδή, ἂς γίνεται ἀρεστὸς εἰς τὸν πλησίον του διὰ νὰ συντελῇ εἰς τὸ καλόν του καὶ τὸν οἰκοδομῇ εἰς τὴν ἀρετήν.
3 καὶ γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν, ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σὲ ἐπέπεσον ἐπ' ἐμέ.	3 Διότι καὶ ὁ Χριστὸς δὲν ἐπιζητοῦσε ὅ,τι ἦτο ἀρεστὸν καὶ εὐχάριστον εἰς τὸν ἑαυτόν του, ἀλλ' ἐμόχθησε καὶ ἐθυσιάσθη καὶ ὑπέμεινε ταλαιπωρίας καὶ ἐξευτελισμοὺς διὰ τοὺς ἄλλους, ὅπως ἄλλωστε εἶναι γραμμένον καὶ εἰς τὴν Παλαιὰν Διαθήκην· <Οἱ ἐμπαιγμοὶ καὶ αἱ ὕβρεις ἐκείνων, ποὺ σὲ βλασφημοῦν, ὦ Πάτερ, ἔπεσαν ἐπάνω εἰς ἐμέ>.	3 Διότι καὶ ὁ Χριστὸς δὲν ἀπέφυγεν ἐκεῖνα, ποὺ ἦσαν κοπιαστικὰ καὶ δυσάρεστα εἰς τὸν ἑαυτόν του, οὔτε ἐπροτίμησε τὰ ἀναπαυτικὰ καὶ τιμητικά, ἀλλὰ καθὼς ἀναφέρεται εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν: Αἱ ὕβρεις καὶ αἱ βλασφημίαι ἐκείνων, ποὺ σὲ βλασφημοῦν, ὦ οὐράνιε Πάτερ, ἔπεσαν ἐπάνω μου.
4 Ὅσα γὰρ προεγράφη, εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν προεγράφη, ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν.	4 Αὐτὸ δὲ ἀναφέρεται καὶ εἰς ἡμᾶς, διότι ὅσα κατὰ τὸ παρελθὸν ἔχουν γραφῆ εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν, ἐγράφησαν πρὸς νουθεσίαν καὶ ἡμῶν, ἵνα μὲ τὴν ὑπομονὴν καὶ τὴν παρηγορίαν καὶ τὴν ἐνίσχυσιν τῶν Ἁγίων Γραφῶν κρατοῦμεν καὶ ἔχωμεν πάντοτε ζωντανὴν τὴν ἐλπίδα.	4 Καὶ σᾶς φέρω τὴν μαρτυρίαν αὐτὴν τῆς Ἁγίας Γραφῆς, διότι ὅσα κατὰ τὸ παρελθὸν ἐγράφησαν ἀπὸ τοὺς θεοπνεύστους ἄνδρας, ἐγράφησαν ἀπὸ προτήτερα διὰ τὴν ἰδικήν μας διδασκαλίαν, διὰ νὰ κρατοῦμεν στερεὰ τὴν ἐλπίδα μὲ τὴν ὑπομονὴν καὶ τὴν παρηγορίαν καὶ ἐνίσχυσιν, ποὺ δίδουν αἱ Γραφαί.
5 Ὁ δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δώη ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ Χριστὸν Ἰησοῦν,	5 Ὁ δὲ Θεός, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ πηγὴ καὶ ὁ δοτὴρ τῆς παρηγορίας καὶ τῆς ἐνισχύσεως, εὔχομαι νὰ σᾶς δώσῃ νὰ ἔχετε τὸ ἴδιο φρόνημα μεταξύ σας, τὰς αὐτὰς πεποιθήσεις καὶ κατευθύνσεις σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,	5 Ὁ Θεὸς δέ, ὁ ὁποῖος χαρίζει εἰς ὅλους μας τὴν ὑπομονὴν καὶ τὴν παρηγορίαν, εἴθε νὰ σᾶς δώσῃ νὰ ἔχετε ὅλοι μεταξύ σας τὰς αὐτὰς σκέψεις καὶ φρονήματα καὶ νὰ διατηρῆσθε ἐν ὁμονοίᾳ σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,
6 ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζητε τὸν Θεὸν καὶ πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.	6 διὰ νὰ δοξάζετε ὅλοι μαζῆ μὲ ἕνα στόμα καὶ μὲ μιὰ καρδιὰ τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.	6 διὰ νὰ δοξάζετε μὲ μίαν ψυχὴν καὶ μὲ ἕνα στόμα τὸν Ὕψιστον, ὁ ὁποῖος εἶναι Θεὸς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην του φύσιν καὶ Πατὴρ αὐτοῦ κατὰ τὴν θείαν του φύσιν.
7 Διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ἡμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ.	7 Ἀκριβῶς δὲ αὐτὸ καὶ σᾶς παρακαλῶ νὰ δέχεσθε μὲ ἀγάπην καὶ καλωσύνην καὶ νὰ ἐξυπηρετῆτε μὲ προθυμίαν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ὅπως ἀκριβῶς καὶ ὁ Χριστὸς σᾶς ἐδέχθη μὲ ἄπειρον ἀγάπην ὡς ἀδελφούς του εἰς δόξαν τοῦ Θεοῦ.	7 Διὰ νὰ κατορθώσετε δὲ ὡς ἕνας ἄνθρωπος ὅλοι σας καὶ μὲ μιὰ καρδία νὰ δοξάζετε τὸν Θεόν, σᾶς συνιστῶ νὰ δέχεσθε μὲ ἀγάπην ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσέλαβε ὅλους σας καὶ σᾶς ἔκαμεν ἀγαπητοὺς καὶ ἰδικούς του διὰ νὰ δοξάζεται ὁ Θεός.
8 Λέγω δὲ Χριστὸν Ἰησοῦν διάκονον γεγενῆσθαι περιτομῆς ὑπὲρ ἀληθείας Θεοῦ, εἰς τὸ βεβαιῶσαι τὰς ἐπαγγελίας τῶν πατέρων,	8 Ἐδέχθη δὲ ὅλους ἀδιακρίτως, Ἰουδαίους καὶ ἐθνικούς, διότι σᾶς λέγω ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἦλθε κατὰ πρῶτον νὰ ὑπηρετήσῃ καὶ ὁδηγήσῃ εἰς σωτηρίαν τοὺς Ἑβραίους τῆς περιτομῆς, διὰ νὰ φανῇ ἡ θεία ἀλήθεια καὶ ἀποδειχθοῦν βέβαιοι καὶ ἀληθιναὶ αἱ ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ πρὸς τοὺς πατέρας τῶν Ἑβραίων.	8 Μὲ αὐτὰ δὲ ποὺ λέγω, ἐννοῶ, ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἔχει ἔλθει διὰ νὰ διακονήσῃ τοὺς περιτμημένους Ἰουδαίους, ὅπως ἐπιτύχουν τὰς ἐπαγγελίας καὶ σωθοῦν. Διὰ νὰ γίνῃ ἔτσι καταφανὴς ἡ φιλαλήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ ἀποδειχθοῦν βέβαιαι αἱ ἐπαγγελίαι καὶ αἱ ὑποσχέσεις, ποὺ ἔδωκεν ὁ Θεὸς εἰς τοὺς πατέρας τῶν Ἰουδαίων.
9 τὰ δὲ ἔθνη ὑπὲρ ἐλέους δοξάσαι τὸν Θεόν, καθὼς γέγραπται· διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι ἐν ἔθνεσι, Κύριε, καὶ τῷ ὀνόματί σου ψαλῶ.	9 Συγχρόνως δὲ νὰ καλέσῃ καὶ τὰ ἔθνη νὰ δοξάσουν τὸν Θεὸν διὰ τῆς συμμετοχῆς των εἰς τὸ ἔλεος καὶ τὴν σωτηρίαν, ποὺ αὐτὸς τοὺς προσφέρει. Ἔτσι ἄλλωστε ἔχει γραφῆ εἰς τοὺς ψαλμούς, ὅπου ὁ Χριστὸς παρουσιάζεται νὰ λέγῃ πρὸς τὸν Πατέρα· <διὰ τοῦτο, Κύριε, θὰ σὲ δοξάσω μεταξὺ τῶν ἐθνῶν καὶ θὰ ὑμνολογήσω τὸ ὄνομά σου>.	9 Συγχρόνως δὲ καὶ οἱ ἐθνικοί, ποὺ συμμετέχουν εἰς τὴν σωτηρίαν αὐτήν, νὰ δοξάσουν τὸν Θεὸν διὰ τὸ ἔλεος, τὸ ὁποῖον ἔδειξεν εἰς αὐτοὺς σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι γραμμένον εἰς τοὺς ψαλμούς, ὅπου ὁ Χριστὸς λέγει εἰς τὸν Πατέρα του: Διὰ τοῦτο θὰ σὲ δοξάσω μεταξὺ τῶν ἐθνῶν καὶ θὰ ψάλω ὕμνον εἰς τὸ Ὄνομά σου.
10 Καὶ πάλιν λέγει· εὐφράνθητε ἔθνη μετὰ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.	10 Καὶ πάλιν ἀλλοῦ ἡ Γραφὴ λέγει· <εὐφρανθῆτε καὶ χαρῆτε σεῖς οἱ ἐθνικοὶ μαζῆ μὲ τοὺς Ἑβραίους, ποὺ εἶναι λαὸς τοῦ Θεοῦ>.	10 Καὶ πάλιν λέγει ἡ Γραφή· Χαρῆτε, ὦ ἐθνικοί, μαζὶ μὲ τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι εἶναι ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ.
11 Καὶ πάλιν· αἰνεῖτε τὸν Κύριον πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἐπανέσατε αὐτὸν πάντες οἱ λαοί.	11 Καὶ εἰς ἄλλο χωρίον λέγει· <ὑμνεῖτε καὶ ἐγκωμιάζετε τὸν Κύριον ὅλα τὰ ἔθνη, ποὺ ἔχουν πιστεύσει, καὶ ἐπαινέσατε αὐτὸν ὅλοι οἱ λαοί, Ἑβραῖοι καὶ ἐθνικοί>.	11 Καὶ εἰς ἄλλο πάλιν μέρος λέγει ἡ Γραφή· Ὑμνεῖτε τὸν Κύριον ὅλοι οἱ πιστεύσαντες ἐθνικοὶ καὶ ἐπαινέσατε αὐτὸν ὅλοι οἱ λαοὶ τῆς γῆς.
12 Καὶ πάλιν Ἡσαῒας λέγει· ἔσται ἡ ρίζα τοῦ Ἰεσσαί, καὶ ὁ ἀνιστάμενος ἄρχειν ἐθνῶν· ἐπ' αὐτῷ ἔθνη ἐλπιούσιν.	12 Καὶ πάλιν ὁ Ἡσαΐας λέγει· <θὰ ἀναφανῇ ἀπὸ τὴν ρίζαν τοῦ Ἰεσσαὶ βλαστὸς καὶ αὐτὸς θὰ εἶναι ἐκεῖνος που θὰ ἐγερθῇ καὶ ἀνυψωθῇ, διὰ νὰ γίνη ἄρχων καὶ κυβερνήτης ἐθνῶν. Εἰς αὐτὸν ὅλα τὰ ἔθνη θὰ στηρίξουν τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας των>.	12 Καὶ ὁ Ἡσαΐας λέγει πάλιν· Ὁ Ἰεσσαὶ θὰ εἶναι σὰν ρίζα, ἀπὸ τὴν ὁποίαν θὰ βλαστήσῃ νέα γενεά. Καὶ ἐκεῖνο ποὺ θὰ ξε πεταχθῇ ἀπὸ τὴν ρίζαν αὐτήν, δηλαδὴ ὁ Χριστός, εἶναι προωρισμένος να ἄρχῃ ἐπὶ τῶν ἐθνικῶν. Εἰς αὐτὸν ὡς Σωτῆρα των θὰ ἐλπίσουν ὅλα τὰ ἔθνη.
13 Ὁ δὲ Θεὸς τῆς ἐλπίδος πληρώσαι ὑμᾶς πάσης χαρᾶς καὶ εἰρήνης ἐν τῷ πιστεύειν, εἰς τὸ περισσεύειν ὑμᾶς ἐν τῇ ἐλπίδι ἐν δυνάμει Πνεύματος Ἁγίου.	13 Εἴθε, λοιπόν, ὁ Θεός, ποὺ ἔδωσε εἰς τοὺς ἐθνικοὺς αὐτὴν τὴν ἐλπίδα, νὰ σᾶς γεμίσῃ μὲ κάθε χαρὰν καὶ εἰρήνην διὰ τῆς σταθερᾶς καὶ φωτισμένης πίστεως σας πρὸς αὐτόν, διὰ νὰ ἔχετε καὶ νὰ κρατῆτε πλουσίαν αὐτὴν τὴν ἐλπίδα μὲ τὴν δύναμιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.	13 Τὴν ἐλπίδα δὲ αὐτὴν ἔδωκεν εἰς τὰ ἔθνη αὐτὸς ὁ Θεός. Εἴθε λοιπὸν ὁ Θεός, ποὺ ἔδωκε τὴν ἐλπίδα αὐτὴν τῆς εὐλογίας εἰς τὰ ἔθνη, νὰ σᾶς γεμίσῃ μὲ κάθε χαρὰν καὶ εἰρήνην. Εἴθε νὰ σᾶς στερεώνῃ εἰς τὴν πίστιν διὰ νὰ ἔχετε περισσὴν ἐλπίδα διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
14 Πέπεισμαι δέ, ἀδελφοί μου, καὶ αὐτὸς ἐγὼ περὶ ὑμῶν, ὅτι καὶ αὐτοὶ μεστοὶ ἔστε ἀγαθωσύνης, πεπληρωμένοι πάσης γνώσεως, δυνάμενοι καὶ ἀλλήλους νουθετεῖν.	14 Ἔχω δὲ ἐγὼ ὁ ἴδιος τὴν πεποίθησιν, ἀδελφοί μου, γιὰ σᾶς, ὅτι καὶ σεῖς οἱ ἴδιοι εἶσθε γεμᾶτοι ἀπὸ ἀγαθότητα καὶ ἀρετήν, πλήρεις ἀπὸ κάθε γνῶσιν τῶν ἀληθειῶν τοῦ Θεοῦ καὶ ὅτι ἔχετε τὴν δύναμιν καὶ τὴν ἱκανότητα νὰ συμβουλεύετε καὶ νὰ καθοδηγῆτε ὁ ἔνας τὸν ἄλλον.	14 Εἶμαι δὲ πεπεισμένος διὰ σᾶς, ἀδελφοί μου, καὶ ἐγὼ ὁ ἴδιος, ποὺ σᾶς γράφω τὰς προτροπὰς αὐτάς, ὅτι καὶ μόνοι σας, χωρὶς τὰς ἰδικάς μου ὑποδείξεις, εἶσθε γεμᾶτοι ἀπὸ καλωσύνην καὶ ἀρετήν, γεμᾶτοι ἀπὸ κάθε γνῶσιν τῆς σωτηριώδους ἀληθείας καὶ εἶσθε ἐπὶ πλέον εἰς θέσιν νὰ νουθετῆτε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον.
15 Τολμηρότερον δὲ ἔγραψα ὑμῖν, ἀδελφοί, ἀπὸ μέρους, ὡς ἐπαναμιμνήσκων ὑμᾶς, διὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσάν μοι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ	15 Εἰς μερικὰ βέβαια σημεῖα τῆς ἐπιστολῆς μου, ἀδελφοί, σᾶς ἔγραψα ἐντονώτερα καὶ δριμύτερα, μὲ τὸν σκοπὸν νὰ ἐπαναφέρω ζωηρὰ εἰς τὴν μνήμην σας τὰς ἀληθείας, ποὺ ξεύρετε. Καὶ τὸ ἔκαμα αὐτὸ κατὰ καθῆκον, σύμφωνα μὲ τὴν εἰδικὴν χάριν ποὺ μοῦ ἔδωσε ὁ Θεός, σὰν Ἀπόστολος ποὺ εἶμαι.	15 Σᾶς ἔγραψα ὅμως, ἀδελφοί, μὲ περισσοτέραν κάπως τόλμην εἰς μερικὰ μέρη τῆς ἐπιστολῆς μου, σὰν νὰ σᾶς ὑπενθυμίζω τὰς ἀληθείας ποὺ ξεύρετε. Καὶ τὸ ἔκαμα αὐτὸ λόγῳ τοῦ ἀξιώματος, ποὺ μοῦ ἐδόθη ὡς χάρις ἀπὸ τὸν Θεόν.
16 εἰς τὸ εἶναί με λειτουργὸν Ἰησοῦν Χριστοῦ εἰς τὰ ἔθνη, ἱερουργοῦντα τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ, ἵνα γένηται ἡ προσφορὰ τῶν ἐθνῶν εὐπρόδεκτος, ἠγιασμένη ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.	16 Μὲ ἀξίωσε δηλαδὴ νὰ εἶμαι ὑπηρέτης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τοὺς ἐθνικοὺς καὶ σὰν ἄλλην λατρείαν καὶ θυσίαν νὰ τελῶ τὸ ἱερὸν ἔργον τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Θεοῦ, ὥστε νὰ ἐλκυσθοῦν οἱ ἐθνικοὶ εἰς τὴν πίστιν καὶ νὰ γίνουν αἱ ψυχαὶ καὶ ἡ ζωή των θυσία εὐπρόσδεκτος εἰς τὸν Θεόν, ἁγιασμένη ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον.	16 Καὶ τὸ ἀξίωμά μου αὐτὸ συνίσταται εἰς τὸ νὰ εἶμαι ἐγὼ ὑπηρέτης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τοὺς ἐθνικοὺς καὶ νὰ ἐπιτελῶ ὡς εἶδος τι θυσίας πρὸς τὸν Θεὸν τὸ ἱερὸν ἔργον τοῦ εὐαγγελικοῦ κηρύγματος, ποὺ εἶναι λόγος Θεοῦ. Καὶ ἔτσι διὰ τοῦ κηρύγματος νὰ ἐλκυσθοῦν πρὸς τὸν Χριστὸν οἱ ἐθνικοὶ καὶ νὰ γίνουν αἱ ψυχαί των προσφορὰ καὶ θυσία δεκτὴ ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ ἀρεστὴ εἰς αὐτόν, ἁγιασμένη διὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
17 Ἔχω οὖν καύχησιν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τὰ πρὸς τὸν Θεόν·	17 Ἔχω, λοιπόν, καὶ ἐγὼ βαθεῖαν ἠθικὴν ἰκανοποίησιν καὶ καύχησιν μὲ τὴν δύναμιν καὶ τὸν φωτισμὸν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ τὴν κατὰ Θεὸν πνευματικὴν αὐτὴν ἐργασίαν.	17 Λοιπόν, ἀφοῦ εἶμαι λειτουργὸς τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Θεοῦ εἰς τὰ ἔθνη, ἔχω καὶ καύχησιν μὲ τὴν δύναμιν καὶ ἐνίσχυσιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ τὴν καρποφόρον δρᾶσιν μου εἰς τὰ ἔργα, ποὺ ἀναφέρονται καὶ ἀνήκουν εἰς τὸν Θεόν.
18 οὐ γὰρ τολμήσω λαλεῖν τι ὧν οὐ κατειργάσατο Χριστὸς δι ἐμοῦ εἰς ὑπακοὴν ἐθνῶν λόγῳ καὶ ἔργῳ,	18 Αὐτὸ δὲ τὸ ἔργον μου ὀφείλεται εἰς τὸν Κύριον. Διὰ τοῦτο καὶ ποτὲ δὲν θὰ τολμήσω νὰ ὁμιλήσω μὲ ἀλαζονείαν, ὅτι ὑπάρχει τάχα κάτι ἀπὸ τὰ ἔργα μου, τὸ ὁποῖον αὐτὸς ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς νὰ μὴ τὸ ἔχῃ πραγματοποιήσει, χρησιμοποιῶν ἐμὲ ὡς ὄργανον τῆς εὐδοκίας του. Αὐτὸς μὲ ἐφώτιζε καὶ μὲ ἐνίσχυεν, ὥστε μὲ τὴν διδασκαλίαν μου, ἀλλὰ καὶ μὲ τὰ κατὰ Θεὸν ἔργα μου νὰ κηρύττω καὶ νὰ καλῶ τοὺς ἐθνικοὺς νὰ πιστεύσουν καὶ νὰ ὑπακούσουν εἰς τὸν Θεόν.	18 Ναί· μὲ τὴν δύναμιν τοῦ Χριστοῦ ἔγιναν ὅλα αὐτὰ καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν ἰδικήν μου ἀσθένειαν. Διότι δὲν θὰ λάβω ποτὲ τὴν ἀλαζονικὴν τόλμην νὰ εἴπω, ὅτι ὑπάρχει κάτι, ποὺ νὰ μὴ τὸ ἔκαμε καὶ νὰ μὴ τὸ ἔφερεν ὁλόκληρον εἰς πέρας ὁ Χριστός, χρησιμοποιῶν ὡς ὄργανόν του ἐμέ, πρὸς τὸν σκοπὸν νὰ πιστεύσουν καὶ νὰ ὑπακούσουν εἰς τὸ εὐαγγέλιον οἱ ἐθνικοί. Αὐτὸς μοῦ ἔδιδε φωτισμὸν καὶ λόγον καὶ μὲ ἐνίσχυεν εἰς τοὺς κόπους τῆς ἀποστολικῆς διακονίας, ὥστε ὄχι μόνον μὲ λόγους, ἀλλὰ καὶ μὲ βίον ἅγιον καὶ ἐνάρετον νὰ κηρύττω τὸ εὐαγγέλιόν του.
19 ἐν δυνάμει σημείων καὶ τεράτων, ἐν δυνάμει Πνεύματος Θεοῦ, ὥστε μὲ ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ καὶ κύκλῳ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ πεπληρωκέναι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ,	19 Αὐτὸς ἐπεκύρωνε καὶ ἐνίσχυε τὸ κήρυγμά μου μὲ τὴν δύναμιν ὑπερφυσικῶν ἔργων καὶ καταπληκτικῶν θαυμάτων, ποὺ ἐπραγματοποιοῦντο μὲ τὴν δύναμιν τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ, ὥστε ἐγὼ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ διὰ μεγάλης γύρω περιοδείας μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ νὰ κηρύξω ἀνελλιπῶς καὶ πλήρως τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ.	19 Αὐτὸς συνώδευε τὸ κήρυγμά μου μὲ δύναμιν σημείων καὶ καταπληκτικῶν θαυμάτων, μὲ τὴν ὑπερφυσικὴν δύναμιν τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ. Ὥστε ἐγὼ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ περιώδευσα διὰ κύκλου μεγάλου ὅλα τὰ μέρη μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ καὶ ἔχω κηρύξει πλήρως καὶ τελείως τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ.
20 οὕτω δὲ φιλοτιμούμενον εὐαγγελίζεσθαι οὐχ ὅπου ὠνομάσθη Χριστός, ἵνα μὴ ἐπ' ἀλλότριον θεμέλιον οἰκοδομῶ,	20 Ἔτσι δὲ μὲ ἐβοήθησεν ὁ Κύριον νὰ θεωρῶ μεγάλην μου τιμὴν καὶ μετὰ ζήλου νὰ ἀγωνίζωμαι, διὰ νὰ κηρύττω τὸ Εὐαγγέλιον ὄχι ἐκεῖ ὅπου ἔχει κηρυχθῇ ὁ Χριστός, διὰ νὰ μὴ κτίζω ἐπάνω εἰς ξένον θεμέλιον.	20 Ἔτσι δὲ θεωρῶ τιμήν μου καὶ φιλοτίμως ἀγωνίζομαι νὰ κηρύττω τὸ εὐαγγέλιον ὄχι ἐκεῖ, ὅπου ἐκηρύχθη ἀπὸ ἄλλους τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, διὰ νὰ μὴ κτίζω ἐπάνω εἰς ξένον θεμέλιον, καὶ νὰ μὴ εἱσχωρῶ εἰς δικαιοδοσίαν ἄλλου Ἀποστόλου.
21 ἀλλὰ καθὼς γέφραπται, οἷς οὐκ ἀνηγγέλη περὶ αὐτοῦ ὄψονται, καὶ οἳ οὐκ ἀκηκόασι συνήσουσι.	21 Ἀλλ' ἐκήρυξα ἀλλοῦ, ὅπως ἄλλωστε ἔχει γραφῆ εἰς τὴν Π. Διαθήκην· <οἱ ἐθνικοὶ καὶ εἰδωλολάτραι εἰς τοὺς ὁποίους δὲν ἀνηγγέλθη τὸ κήρυγμα περὶ τοῦ Χριστοῦ, θὰ τὸν ἴδουν καὶ ἐκεῖνοι ποὺ δὲν ἔχουν ἀκούσει, θὰ ἀκούσουν καὶ θὰ ἐννοήσουν αὐτὸ τὸ κήρυγμα>.	21 Ἀλλὰ ἐκήρυξα τὸ εὐαγγέλιον εἰς τοὺς ἐθνικοὺς καὶ εἰδωλολάτρας, ποὺ δεν τὸ εἶχαν ποτὲ ἀκούσει. Καὶ ἔτσι ἐπραγματοποιήθη ἐκεῖνο, ποὺ εἶχε γραφῆ ἀπὸ τὸν προφήτην Ἡσαΐαν· Ἐκεῖνοι, εἰς τοὺς ὁποίους δὲν ἀνηγγέλθη περὶ τοῦ Χριστοῦ, θὰ τὸν ἴδουν, καὶ ἐκεῖνοι, ποὺ δὲν ἔχουν ἀκούσει, θὰ ἐννοήσουν τὸ περὶ αὐτοῦ κήρυγμα.
22 Διὸ καὶ ἐνεκοπτόμην τὰ πολλὰ τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς·	22 Ἀκριβῶς διότι ὑπῆρχον πολλαὶ περιοχαί, ὅπου δὲν εἶχεν ἀκουσθῆ τὸ περὶ τοῦ Χριστοῦ κήρυγμα, ἐμποδίσθηκα πολλὲς φορὲς νὰ ἔλθω εἰς σᾶς.	22 Διότι δὲ ὑπῆρχον ἀκόμη μέρη, εἰς τὰ ὁποῖα δὲν εἶχε κηρυχθῆ ὁ Χριστός, διὰ τοῦτο ἐμποδιζόμην πολλὲς φορὲς νὰ ἔλθω εἰς σᾶς.
23 νυνὶ δὲ μηκέτι τόπον ἔχων ἐν τοῖς κλίμασι τούτοις, ἐπιποθίαν δὲ ἔχων τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν,	23 Τώρα ὅμως, ποὺ δὲν ἔχω πλέον ἀπασχόλησιν εἰς τὰ μέρη αὐτά, διότι εἰς κάθε τόπον ἔγινε γνωστὸν τὸ περὶ Χριστοῦ κήρυγμα, ποθῶ πολὺ σφοδρῶς καὶ ἀπὸ πολλὰς χρόνια νὰ ἔλθω εἰς σᾶς.	23 Τώρα ὅμως, ὁπότε δὲν ἔχω πλέον εἰς τὰ μέρη αὐτὰ τόπον, ὅπου νὰ μὴ ἐκηρύχθη ὁ Χριστός, ἔχω δὲ πόθον σφοδρὸν ἀπὸ πολλὰ χρόνια νὰ ἔλθω πρὸς σᾶς,
24 ὡς ἐὰν πορεύωμαι εἰς τὴν Σπανίαν, ἐλεύσομαι πρὸς ὑμᾶς· ἐλπίζω γὰρ διαπορευόμενος θεάσασθαι ὑμᾶς καὶ ὑφ' ὑμῶν προπεμφθῆναι ἐκεῖ, ἐὰν ὑμῶν πρῶτον ἀπὸ μέρους ἐμπλησθῶ.	24 Ὅταν, λοιπόν, θὰ ἐπιχειρήσω τὸ ταξίδιόν μου διὰ τὴν Ἱσπανίαν, θὰ ἔλθω πρὸς σᾶς, διότι ἐλπίζω, καθὼς θὰ διαβαίνω, νὰ σταματήσω εἰς τὴν πόλιν σας, νὰ σᾶς ἴδω καί, ἀφοῦ πρῶτον ἀπολαύσω τὴν χαρὰν ἀπὸ τὴν ἐπικοινωνίαν σας, νὰ προπεμφθῶ ἀπὸ σᾶς πρὸς τὴν Ἱσπανίαν.	24 ὅταν θὰ πηγαίνω εἰς τὴν Ἰσπανίαν, θὰ ἔλθω πρὸς σᾶς. Διότι ἐλπίζω διαβαίνων διὰ μέσου τῆς πόλεώς σας νὰ σᾶς ἴδω καὶ να προπεμφθῶ ἀπὸ σᾶς ἐκεῖ, ἐὰν πρῶτον ἠμπορέσω ἀπὸ σᾶς κάπως νὰ χορτασθῶ ἀπὸ τὴν συνάντησίν μου μὲ σᾶς.
25 Νυνὶ δὲ πορεύομαι εἰς Ἱερουσαλὴμ διακονῶν τοῖς ἁγίοις.	25 Τώρα δὲ πηγαίνω εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἐκτελῶν συγχρόνως ὑπηρεσίαν χάριν τῶν ἐκεῖ Χριστιανῶν.	25 Τώρα δὲ πηγαίνω εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐκτελῶν ὑπηρεσίαν χάριν τῶν ἐκεῖ Χριστιανῶν.
26 Εὐδόκησαν γὰρ Μακεδονία καὶ Ἀχαΐα κοινωνίαν τινὰ ποιήσασθαι εἰς τοὺς πτωχοὺς τῶν ἁγίων τῶν ἐν Ἱερουσαλήμ.	26 Διότι μὲ ἀγάπην καὶ χαρὰν ἀπεφάσισαν οἱ Χριστιανοὶ τῆς Μακεδονίας καὶ τῆς Ἀχαΐας νὰ κάμουν κάποιον ἔρανον μεταξύ των διὰ τοὺς πτωχοὺς ἐκ τῶν Χριστιανῶν, ποὺ κατοικοῦν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.	26 Καὶ ἐκτελῶ τὴν ὑπηρεσίαν αὐτήν, διότι ἀπὸ ἀγαθήν των διάθεσιν καὶ εὐχαρίστησιν ἀπεφάσισαν οἱ ἐν Μακεδονίᾳ καὶ Ἀχαΐᾳ Χριστιανοὶ νὰ κάμουν κάποιαν συνεισφορὰν διὰ τοὺς πτωχοὺς ἐκ τῶν Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι διαμένουν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα.
27 Εὐδόκησαν γὰρ καὶ ὀφείλεται αὐτῶν εἰσιν· εἰ γὰρ τοῖς πνευματικοῖς αὐτῶν ἐκοινώνησαν τὰ ἔθνη, ὀφείλουσι καὶ ἐν τοῖς σαρκικοῖς λειτουργῆσαι αὐτοῖς.	27 Ἀπὸ καλωσύνην βέβαια τὸ ἀπεφάσισαν, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ὑποχρέωσιν ἀφοῦ εἶναι καὶ ὀφείλεται εἰς αὐτούς. Διότι ἐὰν οἱ ἐθνικοὶ ἐπῆραν μέρος εἰς τὰς πνευματικὰς δωρεάς, τὰς ὁποίας εἶχαν οἱ Ἰουδαῖοι, ὀφείλουν καὶ αὐτοί, κατὰ λόγον δικαιοσύνης, νὰ τοὺς ἐξυπηρετήσουν μὲ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά των.	27 Πράγματι ἀπὸ καλωσύνην τὸ ἀπεφάσισαν, εἶναι ὅμως καὶ χρεῶσται εἰς αὐτούς. Διότι, ἐὰν οἱ ἐθνικοὶ ἔγιναν κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εἰς τὰς πνευματικὰς δωρεάς, τὰς ὁποίας εἶχον οἱ Ἰουδαῖοι, ὀφείλουν καὶ οἱ ἐθνικοὶ νὰ τοὺς ὑπηρετήσουν εἰς τὰς σωματικὰς ἀνάγκας.
28 Τοῦτο οὖν ἐπιτελέσας, καὶ σφραγισάμενος αὐτοῖς τὸν καρπὸν τοῦτον, ἀπελεύσομαι δι' ὑμῶν εἰς τὴν Σπανίαν.	28 Ὅταν, λοιπόν, ἐκτελέσω τὴν ἀποστολήν μου καὶ παραδώσω εἰς αὐτοὺς ἀσφαλῶς τὸ προϊὸν αὐτὸν τῆς συνεισφορᾶς καὶ ἀγάπης, θὰ ἀναχωρήσω διὰ μέσου τῆς χώρας σας εἰς τὴν Ἱσπανίαν.	28 Ἀφοῦ λοιπὸν ἐπιτελέσω αὐτὸ, ποὺ μοῦ ἀνετέθη, καὶ ἀφοῦ παραδώσω ἀσφαλῶς εἰς αὐτοὺς τὴν συνεισφορὰν αὐτήν, ἡ ὁποία εἶναι καρπὸς τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀγάπης αὐτῶν ποὺ ἔκαμαν τὴν συνεισφοράν, θὰ μεταβῶ διὰ μέσου τῆς χώρας σας εἰς τὴν Ἰσπανίαν.
29 Οἶδα δὲ ὅτι ἐρχόμενος πρὸς ὑμᾶς ἐν πληρώματι εὐλογίας τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ ἐλεύσομαι.	29 Γνωρίζω δέ, ὅτι ἐρχόμενος εἰς σᾶς, θὰ ἔλθω μὲ πλουσίας τὰς εὐλογίας τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ.	29 Γνωρίζω δὲ ὅτι, ὅταν ἔλθω εἰς σᾶς, θὰ ἔλθω μὲ ἄφθονον τὸν πλοῦτον τῆς εὐλογίας, ποὺ μεταδίδεται ἀπὸ τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ.
30 Πρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ διὰ τῆς ἀγάπης τοῦ Πνεύματος, συναγωνίσασθαί μοι ἐν ταῖς προσευχαῖς ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Θεόν,	30 Σᾶς παρακαλῶ δὲ θερμῶς, ἀδελφοί, ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης, ποὺ χαρίζει εἰς τὰς καρδίας μας τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, νὰ ἀγωνισθῆτε μαζῆ μου εἰς τὰς προσευχὰς καὶ νὰ παρακαλῆτε τὸν Κύριον δι' ἐμέ.	30 Σᾶς παρακαλῶ δέ, ἀδελφοί, ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης, τὴν ὁποίαν τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καρποφορεῖ εἰς τὰς ψυχάς μας, νὰ συναγωνισθῆτε μαζί μου εἰς τὰς ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Θεὸν προσευχάς,
31 ἵνα ρυσθῶ ἀπὸ τῶν ἀπειθούντων ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ ἵνα ἡ διακονία μου ἡ εἰς Ἱερουσαλὴμ εὐπρόσδεκτος γένηται τοῖς ἁγίοις,	31 Αἴτημα τῆς προσευχῆς σας ἂς εἶναι, νὰ γλυτώσω ἀπὸ τοὺς ἀπίστους Ἰουδαίους, ποὺ ἔγιναν πλέον ἐχθροὶ καὶ τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ἐμοῦ καὶ δεύτερον νὰ γίνῃ δεκτὴ μὲ προθυμίαν καὶ χαρὰν ἀπὸ τοὺς ἐκεῖ Χριστιανοὺς αὐτή μου ἡ ὑπηρεσία τῆς μεταφορᾶς τῶν βοηθημάτων.	31 διὰ νὰ γλυτώσω ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἀπειθοῦν εἰς τὸ κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ μὴ ἀπορριφθῇ μὲ φανατισμὸν καὶ περιφρόνησιν, ἀλλὰ γίνῃ δεκτὴ ἀπὸ τοὺς ἐκεῖ Χριστιανοὺς ἡ ὑπηρεσία μου τῆς μεταφορᾶς εἰς Ἱεροσόλυμα τῆς συνεισφορᾶς ποὺ ἔκαμαν δι’ αὐτοὺς οἱ ἐξ ἐθνῶν Χριστιανοί.
32 ἵνα ἐν χαρᾷ ἔλθω πρὸς ὑμᾶς διὰ θελήματος Θεοῦ καὶ συναναπαύσωμαι ὑμῖν.	32 Νὰ προσεύχεσθε, διὰ νὰ εὐοδωθῇ τὸ ταξίδιόν μου εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ὥστε, Θεοῦ θέλοντος, μὲ χαρὰν νὰ ἔλθω εἰς σᾶς, διὰ νὰ γευθῶ μαζῆ σας ἀνάπαυσιν καὶ χαρὰν ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἐπικοινωνίαν μας.	32 Καὶ σᾶς ζητῶ νὰ προσεύχεσθε εἰς τὸν Θεὸν δι’ αὐτό, διότι, ἐὰν γλυτώσω ἀπὸ τοὺς ἀπειθοῦντας καὶ ἐὰν δεχθοῦν μὲ εὐχαρίστησιν τὴν συνεισφορὰν οἱ Χριστιανοὶ τῆς Ἱερουσαλήμ, θὰ ἠμπορέσω μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ νὰ ἔλθω πρὸς σᾶς ὅχι μὲ ἀθυμίαν καὶ λύπην, ἀλλὰ μὲ χαρὰν καὶ νὰ συναναπαυθῶ μαζί σας.
33 Ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμὴν	33 Ὁ δὲ Θεός, ἡ πηγὴ καὶ ὁ χορηγὸς τῆς εἰρήνης, ἂς εἶναι πάντοτε μαζῆ μὲ ὅλους σας. Ἀμήν.	33 Ὁ δὲ Θεός, ἀπὸ τὸν ὁποῖον πηγάζει καὶ χορηγεῖται ἡ εἰρήνη, εἴθε νὰ εἶναι μαζὶ μὲ ὅλους σας. Ἀμήν.