΄Σοφία Σειράχ : Κεφάλαιον ΛΕ'

Πρωτότυπο Κείμενο

συντηρῶν νόμον πλεονάζει προσφορὰς, θυσιάζων σωτηρίου ὁ προσέχων ἐντολαῖς.
2 Ἀντοποδιδοὺς χάριν προσφέρων σεμίδαλιν, καὶ ὁ ποιῶν ἐλεημοσύνην θυσιάζων αἰνέσεως.
3 Εὐδοκία Κυρίου ἀποστῆναι ἀπὸ πονηρίας, καὶ ἐξιλασμὸς ἀποστῆναι ἀπὸ ἀδικίας.
4 Μὴ ὀφθῇς ἐν προσώπῳ Κυρίου κενός, πάντα γὰρ ταῦτα χάριν ἐντολῆς.
5 Προσφορὰ δικαίου λιπαίνει θυσιαστήριον, καὶ ἡ εὐωδία αὐτῆς ἔναντι Ὑψίστου.
6 Θυσία ἀνδρὸς δικαίου δεκτή, καὶ τὸ μνημόσυνον αὐτῆς οὐκ ἐπιλησθήσεται.
7 Ἐν ἀγαθῷ ὀφθαλμῷ δόξασον τὸν Κύριον, καὶ μὴ σμικρύνῃς ἀπαρχὴν χειρῶν σου.
8 Ἐν πάσῃ δόσει ἰλάρωσον τὸ πρόσωπόν σου καὶ ἐν εὐφροσύνῃ ἁγίασον δεκάτην.
9 Δὸς Ὑψίστῳ κατὰ τὴν δόσιν αὐτοῦ καὶ ἐν ἀγαθῷ ὀφθαλμῷ καθ' εὕρεμα χειρός·
10 ὅτι Κύριος ἀνταποδιδούς ἐστι καὶ ἑπταπλάσια ἀνταποδώσει σοι.
11 Μὴ δωροκόπει, οὐ γὰρ προσδέξεται·
12 καὶ μὴ ἔπεχε θυσίᾳ ἀδίκῳ, ὅτι Κύριος κριτής ἐστι, καὶ οὐκ ἔστι παρ' αὐτῷ δόξα προσώπου.
13 Οὐ λήψεται πρόσωπον ἐπὶ πτωχοῦ καὶ δέησιν ἠδικημένου εἰσακούσεται·
14 οὐ μὴ ὑπερίδῃ ἱκετείαν ὀρφανοῦ καὶ χήραν, ἐὰν ἐκχέῃ λαλιάν·
15 οὐχὶ δάκρυα χήρας ἐπὶ σιαγόνα καταβαίνει καὶ ἡ καταβόησις ἐπὶ τῷ καταγαγόντι αὐτά;
16 Θεραπεύων ἐν εὐδοκίᾳ δεχθήσεται, καὶ ἡ δέησις αὐτοῦ ἕως νεφελῶν συνάψει.
17 Προσευχὴ ταπεινοῦ νεφέλας διῆλθε, καὶ ἕως συνεγγίσῃ, οὐ μὴ παρακληθῇ·
18 καὶ οὐ μὴ ἀποστῇ, ἕως ἐπισκέψῃται ὁ Ὕψιστος. Καὶ κρινεῖ δικαίως καὶ ποιήσει κρίσιν.
19 Καὶ ὁ Κύριος οὐ μὴ βραδύνῃ, οὐδὲ μὴ μακροθυμήσῃ ἐπ' αὐτοῖς,
20 Ἕως ἂν συντρίψει ὀσφὺν ἀνελεημόνων, καὶ τοῖς ἔθνεσιν ἀνταποδώσει ἐκδίκησιν,
21 ἕως ἐξάρῃ πλῆθος ὑβριστῶν καὶ σκῆπτρα ἀδίκων συντρίψῃ·
22 ἕως ἀνταποδῷ ἀνθρώπῳ κατὰ τὰς πράξεις αὐτοῦ καὶ τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὰ ἐνθυμήματα αὐτῶν·
23 ἕως κρίνῃ τὴν κρίσιν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, καὶ εὐφρανεῖ αὐτοὺς ἐν τῷ ἐλέει αὐτοῦ.
24 Ὡραῖον ἔλεος ἐν καιρῷ θλίψεως αὐτοῦ, ὡς νεφέλαι ὑετοῦ ἐν καιρῷ ἁβροχίας.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

κεῖνος ποὺ τηρεῖ τὸν θεῖον νόμον, προσφέρει πολλὰς θοσίας· καὶ ἐκεῖνος ποὺ προσέχει τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ προσφέρει εὐπροσδέκτους θυσίας εὐχαριστίας διὰ τὴν σωτηρίαν του.
2 Ἐκεῖνος ποὺ θέλει νὰ ἐκφράσῃ τὴν εὐγνωμοσύνην του πρὸς τὸν Θεόν, προσφέρει ὡς θυσίαν σημιγδάλι. Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ κάμνει ἐλεημοσύνας, προσφέρει θυσίας δοξολογίας πρὸς τὸν Θεόν.
3 Ἡ ἀγαθὴ θέλησις τοῦ Κυρίου εἶναι νὰ ἀπομακρυνθῇ ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὰς πονηρίας· ἡ δὲ συγχώρησις τῶν ἁμαρτιῶν προσφέρεται, ὅταν ἀπομακρυνθῇ ὁ ἄνθρωπος ἀποφασιστικῶς ἀπὸ κάθε ἀδικίαν.
4 Μὴ προσέλθῃς εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου μὲ ἀδειανὰ τὰ χέρια, διότι ὅλαι αἱ προσφοραὶ εἶναι χρέος, σύμφωνα μὲ τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ.
5 Ἡ προσφορὰ θυσίας ἐκ μέρους τοῦ δικαίου λιπαίνει τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου καὶ ἡ εὐωδία αὐτῆς φθάνει ἐνώπιον τοῦ Ὑψιστου Θεοῦ.
6 Θυσία ἐκ μέρους ἀνδρὸς δικαίου γίνεται εὐχαρίστως δεκτὴ ἀπὸ τὸν Θεόν, καὶ ἡ ἀνάμνησίς της ποτὲ δὲν θὰ λησμονηθῇ ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ.
7 Μὲ ἄδολον τὸν ὀφθαλμὸν δοξολόγησε τὸν Κύριον, καὶ μὴ μικρύνῃς προσφορὰν ἀπὸ τὰς ἀπαρχὰς τῶν γεννημάτων σου· αὐτὴν ποὺ θὰ προσφέρῃς μὲ τὰ χέρια σου εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.
8 Εἰς κάθε δωρεάν σου δεῖχνε ἱλαρὸν καὶ χαρούμενον τὸ πρόσωπόν σου καὶ μὲ εὐχαρίστησιν νὰ προσφέρῃς εἰς τὸν ναὸν τὸ δέκατον τῶν εἰσοδημάτων σου.
9 Πρόσφερε πρὸς τὸν Κύριον τὰς δωρεάς σου ἀνάλογα μὲ τὰς δωρεὰς ποὺ λαμβάνεις ἀπὸ αὐτόν, καὶ μὲ χαρούμενον ὀφθαλμὸν πρόσφερε ὅ,τι θὰ εὑρεθῇ εἰς τὸ χέρι σου.
10 Διότι ὁ Κύριος εἶναι ὁ ἀνταποδότης· καὶ θὰ σοῦ δώσῃ πολὺ περισσότερα, ἀπ' ὅσα σὺ τοῦ προσφέρεις.
11 Ἀλλὰ καὶ μὴ προσπαθῇς, διὰ τῶν θυσιῶν σου νὰ δωροδοκήσῃς τὸν Θεόν, διότι αὐτὰς τὰς θυσίας δὲν τὰς δέχεται ὁ Θεός.
12 Μὴ στηρίζεσαι εἰς θυσίαν, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ ἀδικίας, διότι ὁ Κύριος εἶναι δίκαιος κριτὴς καὶ δὲν ἐπηρεάζεται ἀπὸ τὴν δόξαν καὶ τὰς ἐπισήμους θέσεις προσώπων.
13 Δὲν προσωποληπτεῖ καὶ δὲν καταφρονεῖ τὸν πτωχόν, διότι εἶναι πτωχός· τοὐναντίον ἀκούει τὴν δέησιν τοῦ πτωχοῦ, ποὺ ἔχει ἀδικηθῇ.
14 Δὲν θὰ παραβλέψῃ τὴν δέησιν τοῦ ὀρφανοῦ καὶ τῆς χήρας, ὅταν αὐτοὶ ἐκχύσουν πρὸς αὐτὸν τὸν πόνον των.
15 Τὰ δάκρυα τῆς χήρας δὲν κυλοῦν εἰς τὸ πρόσωπόν της; Καὶ ἡ κατακραυγή της δὲν στρέφεται ἐναντίον ἐκείνου, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξεν αἰτία νὰ ρεύσουν τὰ δάκρυα αὐτά;
16 Θὰ γίνῃ δεκτὸς ἀπὸ τὸν Θεὸν ἐκεῖνος, ποὺ προσφέρει μὲ ἀγαθὴν διάθεσιν τὰς ὑπηρεσίας του πρὸς αὐτόν, καὶ ἡ δέησίς του θὰ φθάσῃ μέχρι τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ.
17 Ἡ προσευχὴ τοῦ ταπεινοῦ καὶ πιστοῦ ξεπερνᾷ τὰς νεφέλας, φθάνει ἕως εἰς τὸν θρόνον τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν σταματᾷ, μέχρις ὅτου εἰσακουσθῇ καὶ δοθῇ παρηγορία εἰς τὸν ταπεινόν.
18 Δὲν θὰ σταματήσῃ τὴν προσευχήν του ὁ ταπεινός, μέχρις ὅτου ὁ Ὕψιστος θὰ τὸν ἐπισκεφθῇ, θὰ τὸν κρίνῃ μὲ δικαιοσύνην καὶ θὰ ἐκδώσῃ τὴν δικαίαν του ὑπὲρ αὐτοῦ ἀπόφασιν.
19 Ὁ Κύριος δὲν θὰ ἀργοπορήσῃ νὰ ἀποδώσῃ τὸ δίκαιον καὶ δὲν θὰ δείξῃ ἐπὶ πολὺν χρόνον τὴν μακροθυμίαν του διὰ τοὺς ἀδίκους·
20 μέχρις ὅτου θὰ συντρίψῃ, τὴν μέσην τῶν σκληρῶν αὐτῶν ἀνθρώπων καὶ θὰ τιμωρήσῃ τὰ ἀσεβῆ ἔθνη·
21 μέχρις ὅτου ἐξολοθρεύσῃ πλῆθος ὑπερηφάνων ἀνθρώπων καὶ συντρίψῃ, σκῆπτρα ἀδίκων βασιλέων·
22 μέχρις ὅτου ἀνταποδώσῃ, βραβεύσῃ, ἢ τιμωρήσῃ ἀνθρώπους, ἀνάλογα μὲ τὰς πράξεις των καὶ τὰ ἔργα των καὶ τοὺς διαλογισμοὺς καὶ ἐπιθυμίας των·
23 μέχρις ὅτου θὰ κρίνῃ καὶ θὰ ἀποδώσῃ δικαιοσύνην καὶ θὰ ὑπερασπίσῃ τὸν λαόν του καὶ θὰ χαροποιήσῃ τοὺς ἐκλεκτοὺς τοῦ λαοῦ του μὲ τὸ ἔλεός του.
24 Ὡραῖον εἶναι τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ εἰς καιρὸν θλίψεως· ὁμοιάζει μὲ τὰ νέφη, ποὺ φέρουν βροχὴν εἰς τὸν καιρὸν ἀνομβρίας καὶ ξηρασίας.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ποιος τηρεῖ τὸν θεῖον Νόμον, αὐτὸς διὰ τῆς τηρήσεως ταύτης προσφέρει πλῆθος θυσιῶν ἐκεῖνος δὲ ποὺ προσέχει εἰς τὰς ἐντολάς, διὰ νὰ μὴ παραβῇ αὐτάς, αὐτὸς προσφέρει τὴν καλυτέραν περὶ σωτηρίας εὐχαριστήριον Θυσίαν.
2 Ἐκεῖνος ποὺ ἀνταποδίδει εὐγνωμοσύνην εἰς τὸν Θεόν, προσφέρει ὡς θυσίαν τὸ ἐκλεκτότερον ἄλευρον εἰς αὐτόν, καὶ ἐκεῖνος ποὺ κάμνει ἐλεημοσύνην, προσφέρει θυσίαν αἰνέσεως καὶ δοξολογίας καλυτέραν.
3 Τὸ νὰ ἀπομακρυνθῇ τις ἀπὸ τὴν πονηρίαν προκαλεῖ τὴν εὐαρέσκειαν τοῦ Κυρίου, καὶ ἡ ἐξιλέωσις καὶ συγχώρησις δίδεται εἰς ἐκεῖνον, ποὺ φεύγει μακρὰν ἀπὸ τὴν ἀδικίαν.
4 Ἐν τούτοις μὴ ἐμφανισθῇς εἰς τὸν Ναὸν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου μὲ ἀδειανὰς τὰς χεῖρας, χωρὶς κάποιαν προσφοράν, διότι ὅλα ταῦτα, τὰ περὶ θυσιῶν καὶ προσφορῶν, πρέπει νὰ γίνωνται, ἐπειδὴ εἶναι ἐντολὴ τοῦ Κυρίου.
5 Ἡ προσφορὰ τοῦ δικαίου ἀνθρώπου λιπαίνει καὶ πλουτίζει τὸ Θυσιαστήριον, ἡ δὲ εὐωδία τῆς προσφορᾶς ταύτης φθάνει ἐνώπιον τοῦ Ὑψίστου.
6 Ἡ θυσία τοῦ δικαίου ἀνθρώπου γίνεται δεκτὴ ἀπὸ τὸν Θεόν, καὶ ἡ ἐνθύμησίς της δὲν θὰ λησμονηθῇ ποτε ὑπ’ Αὐτοῦ.
7 Μὲ βλέμμα χαρούμενον καὶ ἐκ πλουσίας διαθέσεως δόξασε τὸν Κύριον, καὶ μὴ ὀλιγοστεύσῃς τὰ προσφερόμενα εἰς τὸν Ναὸν πρωτογεννήματα τῆς ἐσοδείας σου.
8 Εἰς κάθε δόσιμον, ποὺ προσφέρεις εἰς τὸν Θεόν, κάμε ἱλαρὸν καὶ χαρούμενον τὸ πρόσωπόν σου καὶ μὲ χαρὰν καὶ εὐφρόσυνον διάθεσιν ἀφιέρωσε τὸ δέκατον τῆς ἐσοδείας σου.
9 Δῶσε εἰς τὸν Ὕψιστον πλούσια, σύμφωνα μὲ τὴν πρὸς σὲ δωρεάν του, καὶ μὲ μάτι χαρούμενον καὶ γενναιόδωρον αὐτὸ ποὺ θὰ εὑρεθῇ εἰς τὸ χέρι σου, χωρὶς νὰ τσιγγουνευθῇς.
10 Δίδε ἀλογάριαστα, διότι ὁ Κύριος εἶναι ἀνταποδότης καὶ θὰ σοῦ τὰ ἀνταποδώσῃ ἑπταπλάσια.
11 Μὴ προσφέρεις θυσίαν μὲ ἐλατήριον νὰ δωροδοκήσῃς τὸν Θεὸν καὶ νὰ τὸν καταστήσῃς ὑπόχρεων τῶν ἀξιώσεών σου, διότι ὁ Θεὸς δὲν θὰ προσδεχθῇ τὴν θυσίαν σου.
12 Καὶ μὴ στηρίζεσαι εἰς θυσίαν δι’ ἄδικον αἴτημα προσφερομένην, διότι ὁ Κύριος εἶναι κριτὴς δίκαιος καὶ δὲν ἔχει ἰσχὺν παρ' Αὐτῷ δόξα καὶ μεγαλεῖον οἰουδήποτε προσώπου.
13 Δὲν θὰ λάβῃ ὑπ’ ὄψιν του πρόσωπον πλουσίου ἢ ἄρχοντος εἰς βάρος τοῦ πτωχοῦ ἀνθρώπου, καὶ θὰ ἀκούσῃ παράκλησιν κάθε ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος ἔχει ἀδικηθῇ.
14 Δὲν θὰ ἀδιαφορήσῃ εἰς τὴν παράκλησιν τοῦ ὀρφανοῦ, οὔτε εἰς τὴν χήραν, ἐὰν αὕτη ἐκχύνῃ τὸν βαθὺν πόνον της μὲ φωνὴν πρὸς Αὐτόν.
15 Τὰ δάκρυα τῆς χήρας δὲν καταβαίνουν ἐπὶ τῶν παρειῶν της, καὶ ἡ κατακραυγή της δὲν θὰ ἐπιπέσῃ ἐπὶ ἐκείνου, ὁ ὁποῖος τὰ ἐπροκάλεσε;
16 Ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θεραπεύει καὶ λατρεύει τὸν Θεὸν μὲ πρόθυμον καὶ εὐχάριστον θέλησιν, θὰ γίνῃ δεκτὸς ἀπὸ Αὐτόν, καὶ ἡ προσευχή του θὰ φθάσῃ μέχρι τῶν νεφελῶν.
17 Ἡ προσευχὴ τοῦ ταπεινοῦ διέρχεται καὶ τὰς νεφέλας· καὶ ἕως ὅτου πλησιάσῃ τὸν Θεόν, δὲν θὰ σταματήσῃ καὶ δὲν θὰ παρηγορηθῇ.
18 Καὶ δὲν θὰ ἀπομακρυνθῇ, ἕως ὅτου ὁ Ὕψιστος τὸν ἐπισκεφθῇ καὶ κρίνῃ δικαίως καὶ ἐκδώσῃ ἀπόφασιν.
19 Ὁ δὲ Κύριος δὲν θὰ βραδύνῃ, οὔτε θὰ εἶναι πάντοτε μακρόθυμος εἰς αὐτοὺς ποὺ ἀδικοῦν,
20 μέχρις ὅτου συντρίψῃ τὴν ὀσφὺν τῶν ἀσπλάγχνων καὶ σκληρῶν ἀνθρώπων καὶ ἀνταποδώσῃ ἐκδίκησιν εἰς τὰ ἔθνη,
21 καὶ ἕως ὅτου ἐξαφανίσῃ πλῆθος ὑπερηφάνων καὶ βλασφήμων καὶ συντρίψῃ σκῆπτρα ἀδίκων·
22 ἕως ὅτου ἀνταποδώσῃ εἰς κάθε ἄνθρωπον σύμφωνα μὲ τὰς πράξεις του καὶ ἕως ὅτου κρίνῃ τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων σύμφωνα μὲ τὰς σκέψεις καὶ τὰ ἐλατήριά των·
23 μέχρις ὅτου ἀποδώσῃ πλήρη δικαιοσύνην εἰς τὸν λαόν του καὶ τοὺς εὐφράνῃ μὲ τὸ ἔλεός του.
24 Τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου εἶναι ὡραῖον ἐν καιρῷ θλίψεως καὶ δοκιμασίας τοῦ λαοῦ του, ὅπως τὰ σύννεφα, ποὺ φέρουν βροχὴν κατὰ τὸν καιρὸν τῆς ξηρασίας.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
συντηρῶν νόμον πλεονάζει προσφορὰς, θυσιάζων σωτηρίου ὁ προσέχων ἐντολαῖς.	κεῖνος ποὺ τηρεῖ τὸν θεῖον νόμον, προσφέρει πολλὰς θοσίας· καὶ ἐκεῖνος ποὺ προσέχει τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ προσφέρει εὐπροσδέκτους θυσίας εὐχαριστίας διὰ τὴν σωτηρίαν του.	ποιος τηρεῖ τὸν θεῖον Νόμον, αὐτὸς διὰ τῆς τηρήσεως ταύτης προσφέρει πλῆθος θυσιῶν ἐκεῖνος δὲ ποὺ προσέχει εἰς τὰς ἐντολάς, διὰ νὰ μὴ παραβῇ αὐτάς, αὐτὸς προσφέρει τὴν καλυτέραν περὶ σωτηρίας εὐχαριστήριον Θυσίαν
2 Ἀντοποδιδοὺς χάριν προσφέρων σεμίδαλιν, καὶ ὁ ποιῶν ἐλεημοσύνην θυσιάζων αἰνέσεως.	2 Ἐκεῖνος ποὺ θέλει νὰ ἐκφράσῃ τὴν εὐγνωμοσύνην του πρὸς τὸν Θεόν, προσφέρει ὡς θυσίαν σημιγδάλι. Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ κάμνει ἐλεημοσύνας, προσφέρει θυσίας δοξολογίας πρὸς τὸν Θεόν.	2 Ἐκεῖνος ποὺ ἀνταποδίδει εὐγνωμοσύνην εἰς τὸν Θεόν, προσφέρει ὡς θυσίαν τὸ ἐκλεκτότερον ἄλευρον εἰς αὐτόν, καὶ ἐκεῖνος ποὺ κάμνει ἐλεημοσύνην, προσφέρει θυσίαν αἰνέσεως καὶ δοξολογίας καλυτέραν.
3 Εὐδοκία Κυρίου ἀποστῆναι ἀπὸ πονηρίας, καὶ ἐξιλασμὸς ἀποστῆναι ἀπὸ ἀδικίας.	3 Ἡ ἀγαθὴ θέλησις τοῦ Κυρίου εἶναι νὰ ἀπομακρυνθῇ ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὰς πονηρίας· ἡ δὲ συγχώρησις τῶν ἁμαρτιῶν προσφέρεται, ὅταν ἀπομακρυνθῇ ὁ ἄνθρωπος ἀποφασιστικῶς ἀπὸ κάθε ἀδικίαν.	3 Τὸ νὰ ἀπομακρυνθῇ τις ἀπὸ τὴν πονηρίαν προκαλεῖ τὴν εὐαρέσκειαν τοῦ Κυρίου, καὶ ἡ ἐξιλέωσις καὶ συγχώρησις δίδεται εἰς ἐκεῖνον, ποὺ φεύγει μακρὰν ἀπὸ τὴν ἀδικίαν.
4 Μὴ ὀφθῇς ἐν προσώπῳ Κυρίου κενός, πάντα γὰρ ταῦτα χάριν ἐντολῆς.	4 Μὴ προσέλθῃς εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου μὲ ἀδειανὰ τὰ χέρια, διότι ὅλαι αἱ προσφοραὶ εἶναι χρέος, σύμφωνα μὲ τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ.	4 Ἐν τούτοις μὴ ἐμφανισθῇς εἰς τὸν Ναὸν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου μὲ ἀδειανὰς τὰς χεῖρας, χωρὶς κάποιαν προσφοράν, διότι ὅλα ταῦτα, τὰ περὶ θυσιῶν καὶ προσφορῶν, πρέπει νὰ γίνωνται, ἐπειδὴ εἶναι ἐντολὴ τοῦ Κυρίου.
5 Προσφορὰ δικαίου λιπαίνει θυσιαστήριον, καὶ ἡ εὐωδία αὐτῆς ἔναντι Ὑψίστου.	5 Ἡ προσφορὰ θυσίας ἐκ μέρους τοῦ δικαίου λιπαίνει τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου καὶ ἡ εὐωδία αὐτῆς φθάνει ἐνώπιον τοῦ Ὑψιστου Θεοῦ.	5 Ἡ προσφορὰ τοῦ δικαίου ἀνθρώπου λιπαίνει καὶ πλουτίζει τὸ Θυσιαστήριον, ἡ δὲ εὐωδία τῆς προσφορᾶς ταύτης φθάνει ἐνώπιον τοῦ Ὑψίστου.
6 Θυσία ἀνδρὸς δικαίου δεκτή, καὶ τὸ μνημόσυνον αὐτῆς οὐκ ἐπιλησθήσεται.	6 Θυσία ἐκ μέρους ἀνδρὸς δικαίου γίνεται εὐχαρίστως δεκτὴ ἀπὸ τὸν Θεόν, καὶ ἡ ἀνάμνησίς της ποτὲ δὲν θὰ λησμονηθῇ ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ.	6 Ἡ θυσία τοῦ δικαίου ἀνθρώπου γίνεται δεκτὴ ἀπὸ τὸν Θεόν, καὶ ἡ ἐνθύμησίς της δὲν θὰ λησμονηθῇ ποτε ὑπ’ Αὐτοῦ.
7 Ἐν ἀγαθῷ ὀφθαλμῷ δόξασον τὸν Κύριον, καὶ μὴ σμικρύνῃς ἀπαρχὴν χειρῶν σου.	7 Μὲ ἄδολον τὸν ὀφθαλμὸν δοξολόγησε τὸν Κύριον, καὶ μὴ μικρύνῃς προσφορὰν ἀπὸ τὰς ἀπαρχὰς τῶν γεννημάτων σου· αὐτὴν ποὺ θὰ προσφέρῃς μὲ τὰ χέρια σου εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.	7 Μὲ βλέμμα χαρούμενον καὶ ἐκ πλουσίας διαθέσεως δόξασε τὸν Κύριον, καὶ μὴ ὀλιγοστεύσῃς τὰ προσφερόμενα εἰς τὸν Ναὸν πρωτογεννήματα τῆς ἐσοδείας σου.
8 Ἐν πάσῃ δόσει ἰλάρωσον τὸ πρόσωπόν σου καὶ ἐν εὐφροσύνῃ ἁγίασον δεκάτην.	8 Εἰς κάθε δωρεάν σου δεῖχνε ἱλαρὸν καὶ χαρούμενον τὸ πρόσωπόν σου καὶ μὲ εὐχαρίστησιν νὰ προσφέρῃς εἰς τὸν ναὸν τὸ δέκατον τῶν εἰσοδημάτων σου.	8 Εἰς κάθε δόσιμον, ποὺ προσφέρεις εἰς τὸν Θεόν, κάμε ἱλαρὸν καὶ χαρούμενον τὸ πρόσωπόν σου καὶ μὲ χαρὰν καὶ εὐφρόσυνον διάθεσιν ἀφιέρωσε τὸ δέκατον τῆς ἐσοδείας σου.
9 Δὸς Ὑψίστῳ κατὰ τὴν δόσιν αὐτοῦ καὶ ἐν ἀγαθῷ ὀφθαλμῷ καθ' εὕρεμα χειρός·	9 Πρόσφερε πρὸς τὸν Κύριον τὰς δωρεάς σου ἀνάλογα μὲ τὰς δωρεὰς ποὺ λαμβάνεις ἀπὸ αὐτόν, καὶ μὲ χαρούμενον ὀφθαλμὸν πρόσφερε ὅ,τι θὰ εὑρεθῇ εἰς τὸ χέρι σου.	9 Δῶσε εἰς τὸν Ὕψιστον πλούσια, σύμφωνα μὲ τὴν πρὸς σὲ δωρεάν του, καὶ μὲ μάτι χαρούμενον καὶ γενναιόδωρον αὐτὸ ποὺ θὰ εὑρεθῇ εἰς τὸ χέρι σου, χωρὶς νὰ τσιγγουνευθῇς.
10 ὅτι Κύριος ἀνταποδιδούς ἐστι καὶ ἑπταπλάσια ἀνταποδώσει σοι.	10 Διότι ὁ Κύριος εἶναι ὁ ἀνταποδότης· καὶ θὰ σοῦ δώσῃ πολὺ περισσότερα, ἀπ' ὅσα σὺ τοῦ προσφέρεις.	10 Δίδε ἀλογάριαστα, διότι ὁ Κύριος εἶναι ἀνταποδότης καὶ θὰ σοῦ τὰ ἀνταποδώσῃ ἑπταπλάσια.
11 Μὴ δωροκόπει, οὐ γὰρ προσδέξεται·	11 Ἀλλὰ καὶ μὴ προσπαθῇς, διὰ τῶν θυσιῶν σου νὰ δωροδοκήσῃς τὸν Θεόν, διότι αὐτὰς τὰς θυσίας δὲν τὰς δέχεται ὁ Θεός.	11 Μὴ προσφέρεις θυσίαν μὲ ἐλατήριον νὰ δωροδοκήσῃς τὸν Θεὸν καὶ νὰ τὸν καταστήσῃς ὑπόχρεων τῶν ἀξιώσεών σου, διότι ὁ Θεὸς δὲν θὰ προσδεχθῇ τὴν θυσίαν σου.
12 καὶ μὴ ἔπεχε θυσίᾳ ἀδίκῳ, ὅτι Κύριος κριτής ἐστι, καὶ οὐκ ἔστι παρ' αὐτῷ δόξα προσώπου.	12 Μὴ στηρίζεσαι εἰς θυσίαν, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ ἀδικίας, διότι ὁ Κύριος εἶναι δίκαιος κριτὴς καὶ δὲν ἐπηρεάζεται ἀπὸ τὴν δόξαν καὶ τὰς ἐπισήμους θέσεις προσώπων.	12 Καὶ μὴ στηρίζεσαι εἰς θυσίαν δι’ ἄδικον αἴτημα προσφερομένην, διότι ὁ Κύριος εἶναι κριτὴς δίκαιος καὶ δὲν ἔχει ἰσχὺν παρ' Αὐτῷ δόξα καὶ μεγαλεῖον οἰουδήποτε προσώπου.
13 Οὐ λήψεται πρόσωπον ἐπὶ πτωχοῦ καὶ δέησιν ἠδικημένου εἰσακούσεται·	13 Δὲν προσωποληπτεῖ καὶ δὲν καταφρονεῖ τὸν πτωχόν, διότι εἶναι πτωχός· τοὐναντίον ἀκούει τὴν δέησιν τοῦ πτωχοῦ, ποὺ ἔχει ἀδικηθῇ.	13 Δὲν θὰ λάβῃ ὑπ’ ὄψιν του πρόσωπον πλουσίου ἢ ἄρχοντος εἰς βάρος τοῦ πτωχοῦ ἀνθρώπου, καὶ θὰ ἀκούσῃ παράκλησιν κάθε ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος ἔχει ἀδικηθῇ.
14 οὐ μὴ ὑπερίδῃ ἱκετείαν ὀρφανοῦ καὶ χήραν, ἐὰν ἐκχέῃ λαλιάν·	14 Δὲν θὰ παραβλέψῃ τὴν δέησιν τοῦ ὀρφανοῦ καὶ τῆς χήρας, ὅταν αὐτοὶ ἐκχύσουν πρὸς αὐτὸν τὸν πόνον των.	14 Δὲν θὰ ἀδιαφορήσῃ εἰς τὴν παράκλησιν τοῦ ὀρφανοῦ, οὔτε εἰς τὴν χήραν, ἐὰν αὕτη ἐκχύνῃ τὸν βαθὺν πόνον της μὲ φωνὴν πρὸς Αὐτόν.
15 οὐχὶ δάκρυα χήρας ἐπὶ σιαγόνα καταβαίνει καὶ ἡ καταβόησις ἐπὶ τῷ καταγαγόντι αὐτά;	15 Τὰ δάκρυα τῆς χήρας δὲν κυλοῦν εἰς τὸ πρόσωπόν της; Καὶ ἡ κατακραυγή της δὲν στρέφεται ἐναντίον ἐκείνου, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξεν αἰτία νὰ ρεύσουν τὰ δάκρυα αὐτά;	15 Τὰ δάκρυα τῆς χήρας δὲν καταβαίνουν ἐπὶ τῶν παρειῶν της, καὶ ἡ κατακραυγή της δὲν θὰ ἐπιπέσῃ ἐπὶ ἐκείνου, ὁ ὁποῖος τὰ ἐπροκάλεσε;
16 Θεραπεύων ἐν εὐδοκίᾳ δεχθήσεται, καὶ ἡ δέησις αὐτοῦ ἕως νεφελῶν συνάψει.	16 Θὰ γίνῃ δεκτὸς ἀπὸ τὸν Θεὸν ἐκεῖνος, ποὺ προσφέρει μὲ ἀγαθὴν διάθεσιν τὰς ὑπηρεσίας του πρὸς αὐτόν, καὶ ἡ δέησίς του θὰ φθάσῃ μέχρι τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ.	16 Ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θεραπεύει καὶ λατρεύει τὸν Θεὸν μὲ πρόθυμον καὶ εὐχάριστον θέλησιν, θὰ γίνῃ δεκτὸς ἀπὸ Αὐτόν, καὶ ἡ προσευχή του θὰ φθάσῃ μέχρι τῶν νεφελῶν.
17 Προσευχὴ ταπεινοῦ νεφέλας διῆλθε, καὶ ἕως συνεγγίσῃ, οὐ μὴ παρακληθῇ·	17 Ἡ προσευχὴ τοῦ ταπεινοῦ καὶ πιστοῦ ξεπερνᾷ τὰς νεφέλας, φθάνει ἕως εἰς τὸν θρόνον τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν σταματᾷ, μέχρις ὅτου εἰσακουσθῇ καὶ δοθῇ παρηγορία εἰς τὸν ταπεινόν.	17 Ἡ προσευχὴ τοῦ ταπεινοῦ διέρχεται καὶ τὰς νεφέλας· καὶ ἕως ὅτου πλησιάσῃ τὸν Θεόν, δὲν θὰ σταματήσῃ καὶ δὲν θὰ παρηγορηθῇ.
18 καὶ οὐ μὴ ἀποστῇ, ἕως ἐπισκέψῃται ὁ Ὕψιστος. Καὶ κρινεῖ δικαίως καὶ ποιήσει κρίσιν.	18 Δὲν θὰ σταματήσῃ τὴν προσευχήν του ὁ ταπεινός, μέχρις ὅτου ὁ Ὕψιστος θὰ τὸν ἐπισκεφθῇ, θὰ τὸν κρίνῃ μὲ δικαιοσύνην καὶ θὰ ἐκδώσῃ τὴν δικαίαν του ὑπὲρ αὐτοῦ ἀπόφασιν.	18 Καὶ δὲν θὰ ἀπομακρυνθῇ, ἕως ὅτου ὁ Ὕψιστος τὸν ἐπισκεφθῇ καὶ κρίνῃ δικαίως καὶ ἐκδώσῃ ἀπόφασιν.
19 Καὶ ὁ Κύριος οὐ μὴ βραδύνῃ, οὐδὲ μὴ μακροθυμήσῃ ἐπ' αὐτοῖς,	19 Ὁ Κύριος δὲν θὰ ἀργοπορήσῃ νὰ ἀποδώσῃ τὸ δίκαιον καὶ δὲν θὰ δείξῃ ἐπὶ πολὺν χρόνον τὴν μακροθυμίαν του διὰ τοὺς ἀδίκους·	19 Ὁ δὲ Κύριος δὲν θὰ βραδύνῃ, οὔτε θὰ εἶναι πάντοτε μακρόθυμος εἰς αὐτοὺς ποὺ ἀδικοῦν,
20 Ἕως ἂν συντρίψει ὀσφὺν ἀνελεημόνων, καὶ τοῖς ἔθνεσιν ἀνταποδώσει ἐκδίκησιν,	20 μέχρις ὅτου θὰ συντρίψῃ, τὴν μέσην τῶν σκληρῶν αὐτῶν ἀνθρώπων καὶ θὰ τιμωρήσῃ τὰ ἀσεβῆ ἔθνη·	20 μέχρις ὅτου συντρίψῃ τὴν ὀσφὺν τῶν ἀσπλάγχνων καὶ σκληρῶν ἀνθρώπων καὶ ἀνταποδώσῃ ἐκδίκησιν εἰς τὰ ἔθνη,
21 ἕως ἐξάρῃ πλῆθος ὑβριστῶν καὶ σκῆπτρα ἀδίκων συντρίψῃ·	21 μέχρις ὅτου ἐξολοθρεύσῃ πλῆθος ὑπερηφάνων ἀνθρώπων καὶ συντρίψῃ, σκῆπτρα ἀδίκων βασιλέων·	21 καὶ ἕως ὅτου ἐξαφανίσῃ πλῆθος ὑπερηφάνων καὶ βλασφήμων καὶ συντρίψῃ σκῆπτρα ἀδίκων·
22 ἕως ἀνταποδῷ ἀνθρώπῳ κατὰ τὰς πράξεις αὐτοῦ καὶ τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὰ ἐνθυμήματα αὐτῶν·	22 μέχρις ὅτου ἀνταποδώσῃ, βραβεύσῃ, ἢ τιμωρήσῃ ἀνθρώπους, ἀνάλογα μὲ τὰς πράξεις των καὶ τὰ ἔργα των καὶ τοὺς διαλογισμοὺς καὶ ἐπιθυμίας των·	22 ἕως ὅτου ἀνταποδώσῃ εἰς κάθε ἄνθρωπον σύμφωνα μὲ τὰς πράξεις του καὶ ἕως ὅτου κρίνῃ τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων σύμφωνα μὲ τὰς σκέψεις καὶ τὰ ἐλατήριά των·
23 ἕως κρίνῃ τὴν κρίσιν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, καὶ εὐφρανεῖ αὐτοὺς ἐν τῷ ἐλέει αὐτοῦ.	23 μέχρις ὅτου θὰ κρίνῃ καὶ θὰ ἀποδώσῃ δικαιοσύνην καὶ θὰ ὑπερασπίσῃ τὸν λαόν του καὶ θὰ χαροποιήσῃ τοὺς ἐκλεκτοὺς τοῦ λαοῦ του μὲ τὸ ἔλεός του.	23 μέχρις ὅτου ἀποδώσῃ πλήρη δικαιοσύνην εἰς τὸν λαόν του καὶ τοὺς εὐφράνῃ μὲ τὸ ἔλεός του.
24 Ὡραῖον ἔλεος ἐν καιρῷ θλίψεως αὐτοῦ, ὡς νεφέλαι ὑετοῦ ἐν καιρῷ ἁβροχίας.	24 Ὡραῖον εἶναι τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ εἰς καιρὸν θλίψεως· ὁμοιάζει μὲ τὰ νέφη, ποὺ φέρουν βροχὴν εἰς τὸν καιρὸν ἀνομβρίας καὶ ξηρασίας.	24 Τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου εἶναι ὡραῖον ἐν καιρῷ θλίψεως καὶ δοκιμασίας τοῦ λαοῦ του, ὅπως τὰ σύννεφα, ποὺ φέρουν βροχὴν κατὰ τὸν καιρὸν τῆς ξηρασίας.