΄Σοφία Σειράχ : Κεφάλαιον ΛΣΤ'

Πρωτότυπο Κείμενο

λέησον ἡμᾶς, δεσπότα ὁ Θεὸς πάντων, καὶ ἐπίβλεψον καὶ ἐπέβαλε τὸν φόβον σου ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη·
2 ἔπαρον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ ἔθνη ἀλλότρια, καὶ ἰδέτωσαν τὴν δυναστείαν σου.
3 Ὥσπερ ἐνώπιον αὐτῶν ἠγιάσθης ἐν ἡμῖν, οὕτως ἐνώπιον ἡμῶν μεγαλυνθείης ἐν αὐτοῖς·
4 καὶ ἐπιγνώτωσάν σε, καθάπερ ἡμεῖς ἐπέγνωμεν, ὅτι οὐκ ἐστὶ Θεὸς πλὴν σοῦ, Κύριε.
5 Ἐγκαίνισον σημεῖα καὶ ἀλλοίωσον θαυμάσια, δόξασον χεῖρα καὶ βραχίονα δεξιόν·
6 ἔγεῖρον θυμὸν καὶ ἔκχεον ὀργήν, ἔξαρον ἀντίδικον καὶ ἔκτριψον ἐχθρόν.
7 Σπεῦσον καιρὸν καὶ μνήσθητι ὁρκισμοῦ, καὶ ἐκδιηγησάσθωσαν τὰ μεγαλεῖά σου.
8 Ἐν ὀργῇ πυρὸς καταβρωθήτω ὁ σῳζόμενος, καὶ οἱ κακοῦντες τὸν λαόν σου εὕροισαν ἀπώλειαν.
9 Σύντριψον κεφαλὰς ἀρχόντων ἐχθρῶν λεγόντων· οὐκ ἔστι πλὴν ἡμῶν.
10 Συνάγαγε πάσας φυλὰς Ἰακώβ, καὶ κατεκληρονόμησα αὐτοὺς καθὼς ἀπ' ἀρχῆς.
11 Ἐλέησον λαόν, Κύριε, κεκλημένον ἐπ' ὀνόματί σου καὶ Ἰσραήλ, ὃν πρωτογόνῳ ὡμοίωσας.
12 Οἰκτείρισον πόλιν ἁγιάσματός σου Ἱερουσαλήμ, πόλιν καταπαύματός σου.
13 Πλῆσον Σιὼν ἀρεταλογίας σου, καὶ ἀπὸ τῆς δόξης σου τὸν λαόν σου.
14 Δὸς μαρτύριον τοῖς ἐν ἀρχῇ κτίσμασί σου καὶ ἔγειρον προφητείας τὰς ἐπ' ὀνόματί σου·
15 δὸς μισθὸν τοῖς ὑπομένουσί σε, καὶ οἱ προφῆταί σου ἐμπιστευθήτωσαν.
16 Εἰσάκουσον, Κύριε, δεήσεως ἱκετῶν σου, κατὰ τὴν εὐλογίαν Ἀαρὼν περὶ τοῦ λαοῦ σου,
17 καὶ γνώσονται πάντες οἱ ἐπὶ τῆς γῆς ὅτι σὺ Κύριος εἰ ὁ Θεὸς τῶν αἰώνων.
18 Πᾶν βρῶμα φάγεται κοιλία, ἐστὶ δὲ βρῶμα βρώματος κάλλιον.
19 Φάρυγξ γεύεται βρώματος θήρας, οὕτως καρδία συνετὴ λόγους ψευδεῖς.
20 Καρδία στρεβλὴ δώσει λύπην, καὶ ἄνθρωπος πολύπειρος ἀνταποδώσει αὐτῷ.
21 Πάντα ἄρρενα ἐπιδέξεται γυνή, ἔστι δὲ θυγάτηρ θυγατρὸς κρείσσων.
22 Κάλλος γυναικὸς ἱλαρύνει πρόσωπον καὶ ὑπὲρ πᾶσαν ἐπιθυμίαν ἀνθρώπου ὑπεράγει·
23 εἰ ἔστιν ἐπὶ γλώσσης αὐτῆς ἔλεος καὶ πρᾳΰτης, οὐκ ἔστιν ὁ ἀνὴρ αὐτῆς καθ' υἱοὺς ἀνθρώπων.
24 Ὁ κτώμενος γυναῖκα ἐνάρχεται κτήσεως, βοηθὸν κατ' αὐτὸν καὶ στύλον ἀναπαύσεως.
25 Οὗ οὐκ ἔστι φραγμός, διαρπαγήσεται κτῆμα, καὶ οὗ οὐκ ἔστι γυνή, στενάξει πλανώμενος.
26 Τί γὰρ πιστεύσει εὐζώνῳ λῃστῇ σφαλλομένῳ ἐκ πόλεως εἰς πόλιν;
27 Οὕτως ἀνθρώπῳ μὴ ἔχοντι νοσσιὰν καὶ καταλύοντι οὗ ἐὰν ὀψίσῃ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

λέησον ἡμᾶς, δέσποτα ὁ Θεὸς τῶν πάντων. Σὲ παρακαλοῦμεν ἐπίβλεψε καὶ ἐπίβαλε τὸν φόβον σου εἰς ὅλα τὰ ἔθνη.
2 Ὕψωσε τὸ παντοδύναμόν σου χέρι ἐναντίον τῶν ξένων ἀσεβῶν ἐθνῶν· ἂς ἴδουν καὶ ἂς μάθουν ἐκεῖνοι τὴν παντοδυναμίαν σου.
3 Ὅπως, Κύριε, κατὰ τὴν παλαιὰν ἐποχήν, ἐφανέρωσες τὴν ἁγιότητά σου ἐνώπιον τῶν ἐχθρῶν μας μὲ τὰς τιμωρίας, ποὺ ἔστειλες ἐναντίον των, ἔτσι καὶ τώρα δεῖξε ἐνώπιόν μας τὴν μεγαλωσύνην σου τιμωρῶν τοὺς ἐχθρούς μας.
4 Κάμε νὰ σὲ γνωρίσουν καὶ αὐτοὶ καλά, ὅπως καὶ ἡμεῖς σὲ ἔχομεν γνωρίσει· νὰ γνωρίσουν δηλαδή, ὅτι δὲν ὑπάρχει ἄλλος Θεὸς πλὴν ἀπὸ σέ, Κύριε.
5 Ἀνανέωσε τὰ μεγάλα παλαιὰ σημεῖα, κάμε καὶ ἄλλα θαύματα, δόξασε μὲ αὐτὰ τὴν χεῖρα σου, τὴν παντοδύναμον δεξιάν σου. Ἐξέγειρε τὸν θυμόν σου.
6 Ἂς ἐκσπάσῃ ἐναντίον των ἡ ὀργή σου, ἐξολόθρευσε τὸν ἀντίδικόν σου, ξεπάστρεψε ἀπὸ τὴν γῆν τὸν ἐχθρόν σου.
7 Ἐπίσπευσε τὸν χρόνον τῆς τιμωρίας των, ἐνθημήσου τὰς ἐνόρκους ὑποσχέσεις, ποὺ ἔδωσες εἰς τοὺς προγόνους μας, καὶ ἂς διακηρυχθοῦν ἔτσι τὰ μεγαλεῖα σου.
8 Ἐκεῖνος ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ θὰ διασωθῇ, ἂς καταφαγωθῇ μὲ τὸ πῦρ τῆς ὀργῆς σου· καὶ οἱ κατατυραννοῦντες τὸν λαόν σου ἂς εὕρουν τὸν ὄλεθρον.
9 Συνέτριψε τὰς κεφαλὰς τῶν ἀρχόντων, ποὺ εἶναι ἐχθροί μας καὶ οἱ ὁποῖοι ἀλαζονικῶς λέγουν· <Πλὴν ἀπὸ ἡμᾶς δὲν ὑπάρχει ἄλλος ἄνθρωπος ἢ Θεός>!
10 Συγκέντρωσε πάλιν ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰακώβ, κατάστησέ τους κληρονόμους καὶ ἀσφαλεῖς κατοίκους εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ὅπως ἦσαν ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων.
11 Ἐλέησε, Κύριε, τὸν λαόν, ὁ ὁποῖος φέρει τὸ ὄνομά σου· τὸν Ἰσραήλ, τὸν ὁποῖον σὺ παρωμοίασες μὲ πρωτότοκον υἱόν σου.
12 Σπλαγχνίσου τὴν πόλιν τοῦ ἱεροῦ ναοῦ σου, τὴν Ἱερουσαλήμ, ποὺ εἶναι ἡ πόλις, ὅπου σὺ ἐπαναπαύεσαι.
13 Γέμισε τὴν Σιὼν μὲ δοξολογίας τῶν μεγαλείων σου, καὶ μὲ τὴν δόξαν σου τὸν λαόν σου.
14 Δῶσε τὴν διαβεβαίωσιν τῆς εὐνοίας σου δι' ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἀπ' ἀρχῆς ἦσαν ἰδικά σου πλάσματα. Κάμε νὰ προβληθοῦν ἀξιόπιστοι καὶ νὰ ἐκπληρωθοῦν αἱ προφητεῖαι, αἱ ὁποῖαι ἐλέχθησαν ἐξ Ὀνόματός σου.
15 Δῶσε ἀμοιβὰς καὶ βραβεῖα εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ὑπομένουν μὲ πίστιν εἰς σέ, οἱ δὲ προφῆται σου ἂς ἀποδειχθοῦν καὶ ἐπὶ τοῦ σημείου αὐτοῦ ἀξιόπιστοι.
16 Ἄκουσε καὶ κάμε δεκτήν, Κύριε, τὴν δέησιν αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι μὲ θερμὴν πίστιν σὲ ἰκετεύουν, σύμφωνα καὶ μὲ τὴν εὐλογίαν τοῦ Ἀαρὼν εἰς ὅλον τὸν λαόν σου.
17 Καὶ ἂς μάθουν ὅλοι οἱ λαοὶ τῆς γῆς, ὅτι σὺ εἶσαι ὁ Κύριος καὶ ὁ αἰώνιος Θεός.
18 Τὸ στομάχι δέχεται κάθε εἴδους τροφὴν ὑπάρχουν ὅμως τροφαὶ καλύτεραι ἀπὸ ἄλλας τροφάς.
19 Ὅπως ὁ λάρυγξ, ὅταν γεύεται φαγητὰ ἀγρίων ζώων τοῦ κυνηγίου, τὰ διακρίνει, ἔτσι καὶ ἡ σοφὴ διάνοια διακρίνει τοὺς ψευδεῖς λόγους.
20 Διεστραμμένη καρδία προξενεῖ λύπας· ὁ ἔμπειρος ὅμως καὶ συνετὸς ἄνθρωπος γνωρίζει νὰ ἀνταποδίδῃ εἰς αὐτὴν καὶ νὰ τὴν πληρώνῃ ὅπως τῆς πρέπει.
21 Ἡ γυναίκα θὰ δεχθῇ ὡς ἄνδρα της ἐκεῖνον, ποὺ θὰ τῆς ἐπιβάλλουν. Ὑπάρχει ὅμως διαφορὰ μεταξὺ μιᾶς γυναικὸς καὶ ἄλλης.
22 Τὸ κάλλος τῆς γυναικὸς κάνει ἱλαρὸν τὸ πρόσωπον· ἡ δὲ ἐπιθυμία τοῦ ἀνδρὸς πρὸς ἀπόκτησίν της εἶναι ἰσχυροτέρα ἀπὸ κάθε ἄλλην.
23 Ἐὰν εἰς τὴν γλῶσσαν της αὐτὴ ἔχῃ πραότητα καὶ ἐπιείκειαν, ὁ σύζυγός της θὰ εἶναι ὁ εὐτυχέστερος μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων.
24 Ἐκεῖνος ποὺ ἀποκτᾷ καλὴν γυναῖκα, κάμνει ἀρχὴν τῆς εὐτυχίας του· ἀποκτᾷ βοηθὸν καὶ στῦλον ἀναπαύσεώς του.
25 Κτῆμα, τὸ ὁποῖον δὲν ἔχει ὁλόγυρά του φράκτην, ὑπόκειται εἰς διαρπαγήν· καὶ εἰς τὸν οἶκον ἐκεῖνον, ποὺ δὲν ὑπάρχει σύζυγος, ὁ ἀνὴρ στενάζει καὶ περιπλανᾶται ματαίως.
26 Ποῖος θὰ δώσῃ ἐμπιστοσύνην εἰς εὐκίνητον λῃστήν, ποὺ περιπλανᾶται ἀπὸ τὴν μίαν πόλιν εἰς τὴν ἄλλην;
27 Ἔτσι καὶ κανεὶς δὲν θὰ δώσῃ ἐμπιστοσύνην εἰς ἄνθρωπον ἄγαμον, ὁ ὁποῖος στερεῖται οἰκογενειακῆς φωλεᾶς καὶ καταλύει, ὅπου θὰ τὸν εὔρῃ ἡ νύκτα.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

λέησον μᾶς, δεσπότα Θεὲ ὄχι μόνον τῶν Ἰουδαίων, ἄλλα καὶ πάντων τῶν ἐθνῶν καὶ δημιουργημάτων, καὶ ἀπὸ τὸ ὕψος τῆς δόξης σου ρῖψε τὸ βλέμμα σου καὶ διὰ τῆς ἀκατανικήτου δυνάμεώς σου ἔμβαλε τὸν πρὸς Σὲ φόβον εἰς ὅλα τὰ ἔθνη.
2 Ὕψωσε τὴν παντοδύναμον χεῖρα σου ἐναντίον τῶν ξένων ἐθνῶν, καὶ ἂς ἴδουν ταῦτα διὰ τῶν πραγμάτων τὴν κραταιὰν δύναμίν σου.
3 Ὅπως δηλαδὴ ἄλλοτε ἔδειξες τὴν ἁγιότητά σου καὶ ἐδοξάσθης ἐνώπιον αὐτῶν διὰ τῆς θαυμαστῆς προστασίας σου πρὸς ἡμᾶς, ἔτσι καὶ τώρα εἴθε νὰ δείξῃς τὸ μεγαλεῖον σου ἐνώπιόν μας διὰ μέσου αὐτῶν, τιμωρῶν τὴν καθ’ ἠμῶν ἀδικίαν των καὶ καταπίεσίν των.
4 Καὶ ἂς Σὲ γνωρίσουν διὰ τῆς πείρας καὶ τῶν πραγμάτων, ὅπως καὶ ἠμεῖς ἐγνωρίσαμεν καὶ ἐμάθαμεν ὅτι δὲν ὑπάρχει θεὸς ἄλλος ἕκτος ἀπὸ Σέ, Κύριε.
5 Δεῖξε νέα σημεῖα μαρτυροῦντα τὴν δύναμίν σου καὶ ἐνέργησον ἄλλα θαυμαστὰ ἔργα· δόξασον δι' αὐτῶν τὴν παντοδύναμον χεῖρα σου καὶ τὸν δεξιὸν βραχίονά σου.
6 Σήκωσε τὸν θυμόν σου καὶ ἐκδήλωσε τὴν ὀργήν σου, βγάλε ἀπὸ τὴν μέσην τὸν ἀντίδικόν σου καὶ κονιορτοποίησε τὸν ἐχθρόν σου.
7 Ἐπιτάχυνε τὸν χρόνον τῆς τιμωρίας καὶ ἐνθυμήσου τὰς μεθ’ ὅρκου δοθείσας εἰς τὸν Ἰσραὴλ ὑποσχέσεις σου, καὶ ἂς διακηρύττουν ὅλοι τὰ μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἔργα σου.
8 Ἐκεῖνος δέ, ποὺ θὰ διαφύγῃ καὶ θὰ διασωθῇ, ἂς καταφαγωθῇ ἀπὸ τὴν κατακαίουσαν ὡς παμφάγον πῦρ ὀργήν σου, αὐτοὶ δέ, οἱ ὁποῖοι καταπιέζουν καὶ κακοποιοῦν τὸν λαόν σου, εἴθε νὰ εὕρουν τὴν καταστροφήν.
9 Σύντριψε τὰς κεφαλὰς αὐτῶν, ποὺ εἶναι ἄρχοντες τῶν ἐχθρῶν μας, οἱ ὁποῖοι γεμᾶτοι ἐγωϊσμὸν λέγουν· δὲν ὑπάρχει κανεὶς ἄλλος ἐκτὸς ἀπὸ ἡμᾶς.
10 Συνάθροισε ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰακὼβ καὶ κάμε τους πάλιν κληρονόμους τῆς χώρας των, ὅπως ἦσαν ἀπ' ἀρχῆς καὶ ἐκ χρόνων παλαιῶν.
11 Ἐλέησον, Κύριε, τὸν λαόν, ὁ ὁποῖος ἔχει ὀνομασθῇ μὲ τὸ Ὄνομά σου, καὶ τὸν Ἰσραήλ, τὸν ὁποῖον παρωμοίασες μὲ πρωτότοκον υἱόν σου.
12 Εὐσπλαγχνίσου τὴν πόλιν, εἰς τὴν ὁποίαν ὑπάρχει ὁ ἅγιος Ναός σου, τὴν Ἱερουσαλήμ, τὸν τόπον τῆς ἀναπαύσεως καὶ κατασκηνώσεώς σου.
13 Γέμισε τὴν Σιὼν μὲ τὰς διηγήσεις τῶν καταπληκτικῶν ἐνεργειῶν σου καὶ τὸν λαόν σου μὲ τὴν δόξαν σου.
14 Δῶσε τὴν μαρτυρίαν τῆς εὐνοίας σου ὑπὲρ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐξ ἀρχῆς εἶναι δημιουργήματά σου καὶ κληρονομία σου, καὶ πλήρωσον τὰς προφητείας, αἱ ὁποῖαι ἐλέχθησαν ἐν τῷ ὀνόματί σου.
15 Δῶσε ἀνταμοιβὴν καὶ μισθὸν εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι μεθ’ ὑπομονητικῆς ἐλπίδος Σὲ περιμένουν, καὶ ἂς ἀποδειχθοῦν ἀξιόπιστοι οἱ προφῆται σου, διὰ τῆς πραγματοποιήσεως τῶν ὅσων προεῖπον.
16 Εἰσάκουσον, Κύριε, τὴν προσευχὴν τῶν δούλων σου σύμφωνα μὲ τὴν εὐλογίαν, τὴν ὁποίαν ἔδωκεν ὁ Ἀαρὼν διὰ τὸν λαόν σου.
17 Καὶ ἂς μάθουν ὅλοι, ὅσοι εἶναι ἐπὶ τῆς γῆς, ὅτι Σὺ εἶσαι ὁ Κύριος, ὁ αἰώνιος Θεός.
18 Πὰν εἶδος τροφῆς θὰ τὸ φάγῃ ἡ κοιλία, ἀλλ' ὑπάρχει φαγητὸν καλύτερον ἀπὸ ἄλλο φαγητόν.
19 Ὁ οὐρανίσκος καὶ ὁ φάρυγξ δοκιμάζει καὶ διακρίνει διὰ τῆς γεύσεως τὰ φαγητὰ τοῦ κυνηγίου τῶν ἀγρίων ζώων· παρομοίως καὶ μία καρδία συνετὴ διακρίνει τοὺς ψευδεῖς λόγους.
20 Διεστραμμένη καρδία θὰ προξενήσῃ λύπην, ὁ πολύπειρος ὅμως ἄνθρωπος θὰ ἀντιμετωπίσῃ ταύτην πρεπόντως.
21 Ἡ γυναῖκα, μὴ ἔχουσα κατὰ τὰ ἔθιμα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης δικαίωμα νὰ ἐκλέξῃ σύζυγον, θὰ δεχθῇ κάθε ἄνδρα, ποὺ θὰ τῆς δώσουν οἱ κηδεμόνες της· ὑπάρχει ὅμως γυναῖκα καλυτέρα ἀπὸ ἄλλην γυναῖκα πρὸς ἐκλογὴν ὑπό του ἀνδρός.
22 Ἡ ὡραιότης καὶ εὐμορφιὰ τῆς γυναικὸς καθιστᾷ ἱλαρὸν τὸ πρόσωπον τοῦ ἀνδρὸς καὶ ὑπερτερεῖ πᾶσαν ἐπιθυμίαν ἀνθρώπου ἐκλέγοντος σύζυγον αὐτοῦ.
23 Ἀπαραίτητον ὅμως εἶναι τὸ κάλλος νὰ συνοδεύεται καὶ ἀπὸ ἄλλο προσόν: Ἐὰν δηλαδὴ ὑπάρχῃ εἰς τὴν γλῶσσαν τῆς γυναικὸς αὐτῆς ἐπιείκεια καὶ πραότης, τότε ὁ σύζυγός της δὲν θὰ εἶναι ὅπως οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι.
24 Ἐκεῖνος ποὺ ἀποκτᾷ καλὴν γυναῖκα, κάμνει ἀρχὴν τῆς ἀποκτήσεως περιουσίας, διότι θὰ ἔχῃ βοηθὸν ὅμοιον πρὸς τὸν ἑαυτόν του καὶ στῦλον, εἰς τὸν ὁποῖον θὰ ἀναπαύεται.
25 Ὅπου δὲν ὑπάρχει φράκτης, τὸ κτῆμα θὰ διαρπαγὴ καὶ θὰ λεηλατηθῇ, οὕτω καὶ ὅπου δὲν ὑπάρχει γυναῖκα σύζυγος, ὁ ἄνδρας θὰ στενάζῃ περιπλανώμενος ἐδῶ καὶ ἐκεῖ.
26 Θὰ περιπλανᾶται δέ, διότι ποῖος θὰ δώσῃ ἐμπιστοσύνην εἰς λῃστὴν εὐκίνητον, ὁ ὁποῖος καταδιώκεται ἀπὸ πόλεως εἰς πόλιν;
27 Ἔτσι δὲν θὰ δώσῃ κανεὶς ἐμπιστοσύνην καὶ εἰς ἄνθρωπον ἄγαμον, ὁ ὁποῖος δὲν ἔχει οἰκογενειακὴν φωλεὰν καὶ ὁ ὁποῖος καταλύει, ὅπου βραδιάσῃ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
λέησον ἡμᾶς, δεσπότα ὁ Θεὸς πάντων, καὶ ἐπίβλεψον καὶ ἐπέβαλε τὸν φόβον σου ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη·	λέησον ἡμᾶς, δέσποτα ὁ Θεὸς τῶν πάντων. Σὲ παρακαλοῦμεν ἐπίβλεψε καὶ ἐπίβαλε τὸν φόβον σου εἰς ὅλα τὰ ἔθνη.	λέησον μᾶς, δεσπότα Θεὲ ὄχι μόνον τῶν Ἰουδαίων, ἄλλα καὶ πάντων τῶν ἐθνῶν καὶ δημιουργημάτων, καὶ ἀπὸ τὸ ὕψος τῆς δόξης σου ρῖψε τὸ βλέμμα σου καὶ διὰ τῆς ἀκατανικήτου δυνάμεώς σου ἔμβαλε τὸν πρὸς Σὲ φόβον εἰς ὅλα τὰ ἔθνη.
2 ἔπαρον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ ἔθνη ἀλλότρια, καὶ ἰδέτωσαν τὴν δυναστείαν σου.	2 Ὕψωσε τὸ παντοδύναμόν σου χέρι ἐναντίον τῶν ξένων ἀσεβῶν ἐθνῶν· ἂς ἴδουν καὶ ἂς μάθουν ἐκεῖνοι τὴν παντοδυναμίαν σου.	2 Ὕψωσε τὴν παντοδύναμον χεῖρα σου ἐναντίον τῶν ξένων ἐθνῶν, καὶ ἂς ἴδουν ταῦτα διὰ τῶν πραγμάτων τὴν κραταιὰν δύναμίν σου.
3 Ὥσπερ ἐνώπιον αὐτῶν ἠγιάσθης ἐν ἡμῖν, οὕτως ἐνώπιον ἡμῶν μεγαλυνθείης ἐν αὐτοῖς·	3 Ὅπως, Κύριε, κατὰ τὴν παλαιὰν ἐποχήν, ἐφανέρωσες τὴν ἁγιότητά σου ἐνώπιον τῶν ἐχθρῶν μας μὲ τὰς τιμωρίας, ποὺ ἔστειλες ἐναντίον των, ἔτσι καὶ τώρα δεῖξε ἐνώπιόν μας τὴν μεγαλωσύνην σου τιμωρῶν τοὺς ἐχθρούς μας.	3 Ὅπως δηλαδὴ ἄλλοτε ἔδειξες τὴν ἁγιότητά σου καὶ ἐδοξάσθης ἐνώπιον αὐτῶν διὰ τῆς θαυμαστῆς προστασίας σου πρὸς ἡμᾶς, ἔτσι καὶ τώρα εἴθε νὰ δείξῃς τὸ μεγαλεῖον σου ἐνώπιόν μας διὰ μέσου αὐτῶν, τιμωρῶν τὴν καθ’ ἠμῶν ἀδικίαν των καὶ καταπίεσίν των.
4 καὶ ἐπιγνώτωσάν σε, καθάπερ ἡμεῖς ἐπέγνωμεν, ὅτι οὐκ ἐστὶ Θεὸς πλὴν σοῦ, Κύριε.	4 Κάμε νὰ σὲ γνωρίσουν καὶ αὐτοὶ καλά, ὅπως καὶ ἡμεῖς σὲ ἔχομεν γνωρίσει· νὰ γνωρίσουν δηλαδή, ὅτι δὲν ὑπάρχει ἄλλος Θεὸς πλὴν ἀπὸ σέ, Κύριε.	4 Καὶ ἂς Σὲ γνωρίσουν διὰ τῆς πείρας καὶ τῶν πραγμάτων, ὅπως καὶ ἠμεῖς ἐγνωρίσαμεν καὶ ἐμάθαμεν ὅτι δὲν ὑπάρχει θεὸς ἄλλος ἕκτος ἀπὸ Σέ, Κύριε.
5 Ἐγκαίνισον σημεῖα καὶ ἀλλοίωσον θαυμάσια, δόξασον χεῖρα καὶ βραχίονα δεξιόν·	5 Ἀνανέωσε τὰ μεγάλα παλαιὰ σημεῖα, κάμε καὶ ἄλλα θαύματα, δόξασε μὲ αὐτὰ τὴν χεῖρα σου, τὴν παντοδύναμον δεξιάν σου. Ἐξέγειρε τὸν θυμόν σου.	5 Δεῖξε νέα σημεῖα μαρτυροῦντα τὴν δύναμίν σου καὶ ἐνέργησον ἄλλα θαυμαστὰ ἔργα· δόξασον δι' αὐτῶν τὴν παντοδύναμον χεῖρα σου καὶ τὸν δεξιὸν βραχίονά σου.
6 ἔγεῖρον θυμὸν καὶ ἔκχεον ὀργήν, ἔξαρον ἀντίδικον καὶ ἔκτριψον ἐχθρόν.	6 Ἂς ἐκσπάσῃ ἐναντίον των ἡ ὀργή σου, ἐξολόθρευσε τὸν ἀντίδικόν σου, ξεπάστρεψε ἀπὸ τὴν γῆν τὸν ἐχθρόν σου.	6 Σήκωσε τὸν θυμόν σου καὶ ἐκδήλωσε τὴν ὀργήν σου, βγάλε ἀπὸ τὴν μέσην τὸν ἀντίδικόν σου καὶ κονιορτοποίησε τὸν ἐχθρόν σου.
7 Σπεῦσον καιρὸν καὶ μνήσθητι ὁρκισμοῦ, καὶ ἐκδιηγησάσθωσαν τὰ μεγαλεῖά σου.	7 Ἐπίσπευσε τὸν χρόνον τῆς τιμωρίας των, ἐνθημήσου τὰς ἐνόρκους ὑποσχέσεις, ποὺ ἔδωσες εἰς τοὺς προγόνους μας, καὶ ἂς διακηρυχθοῦν ἔτσι τὰ μεγαλεῖα σου.	7 Ἐπιτάχυνε τὸν χρόνον τῆς τιμωρίας καὶ ἐνθυμήσου τὰς μεθ’ ὅρκου δοθείσας εἰς τὸν Ἰσραὴλ ὑποσχέσεις σου, καὶ ἂς διακηρύττουν ὅλοι τὰ μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἔργα σου.
8 Ἐν ὀργῇ πυρὸς καταβρωθήτω ὁ σῳζόμενος, καὶ οἱ κακοῦντες τὸν λαόν σου εὕροισαν ἀπώλειαν.	8 Ἐκεῖνος ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ θὰ διασωθῇ, ἂς καταφαγωθῇ μὲ τὸ πῦρ τῆς ὀργῆς σου· καὶ οἱ κατατυραννοῦντες τὸν λαόν σου ἂς εὕρουν τὸν ὄλεθρον.	8 Ἐκεῖνος δέ, ποὺ θὰ διαφύγῃ καὶ θὰ διασωθῇ, ἂς καταφαγωθῇ ἀπὸ τὴν κατακαίουσαν ὡς παμφάγον πῦρ ὀργήν σου, αὐτοὶ δέ, οἱ ὁποῖοι καταπιέζουν καὶ κακοποιοῦν τὸν λαόν σου, εἴθε νὰ εὕρουν τὴν καταστροφήν.
9 Σύντριψον κεφαλὰς ἀρχόντων ἐχθρῶν λεγόντων· οὐκ ἔστι πλὴν ἡμῶν.	9 Συνέτριψε τὰς κεφαλὰς τῶν ἀρχόντων, ποὺ εἶναι ἐχθροί μας καὶ οἱ ὁποῖοι ἀλαζονικῶς λέγουν· <Πλὴν ἀπὸ ἡμᾶς δὲν ὑπάρχει ἄλλος ἄνθρωπος ἢ Θεός>!	9 Σύντριψε τὰς κεφαλὰς αὐτῶν, ποὺ εἶναι ἄρχοντες τῶν ἐχθρῶν μας, οἱ ὁποῖοι γεμᾶτοι ἐγωϊσμὸν λέγουν· δὲν ὑπάρχει κανεὶς ἄλλος ἐκτὸς ἀπὸ ἡμᾶς.
10 Συνάγαγε πάσας φυλὰς Ἰακώβ, καὶ κατεκληρονόμησα αὐτοὺς καθὼς ἀπ' ἀρχῆς.	10 Συγκέντρωσε πάλιν ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰακώβ, κατάστησέ τους κληρονόμους καὶ ἀσφαλεῖς κατοίκους εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ὅπως ἦσαν ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων.	10 Συνάθροισε ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰακὼβ καὶ κάμε τους πάλιν κληρονόμους τῆς χώρας των, ὅπως ἦσαν ἀπ' ἀρχῆς καὶ ἐκ χρόνων παλαιῶν.
11 Ἐλέησον λαόν, Κύριε, κεκλημένον ἐπ' ὀνόματί σου καὶ Ἰσραήλ, ὃν πρωτογόνῳ ὡμοίωσας.	11 Ἐλέησε, Κύριε, τὸν λαόν, ὁ ὁποῖος φέρει τὸ ὄνομά σου· τὸν Ἰσραήλ, τὸν ὁποῖον σὺ παρωμοίασες μὲ πρωτότοκον υἱόν σου.	11 Ἐλέησον, Κύριε, τὸν λαόν, ὁ ὁποῖος ἔχει ὀνομασθῇ μὲ τὸ Ὄνομά σου, καὶ τὸν Ἰσραήλ, τὸν ὁποῖον παρωμοίασες μὲ πρωτότοκον υἱόν σου.
12 Οἰκτείρισον πόλιν ἁγιάσματός σου Ἱερουσαλήμ, πόλιν καταπαύματός σου.	12 Σπλαγχνίσου τὴν πόλιν τοῦ ἱεροῦ ναοῦ σου, τὴν Ἱερουσαλήμ, ποὺ εἶναι ἡ πόλις, ὅπου σὺ ἐπαναπαύεσαι.	12 Εὐσπλαγχνίσου τὴν πόλιν, εἰς τὴν ὁποίαν ὑπάρχει ὁ ἅγιος Ναός σου, τὴν Ἱερουσαλήμ, τὸν τόπον τῆς ἀναπαύσεως καὶ κατασκηνώσεώς σου.
13 Πλῆσον Σιὼν ἀρεταλογίας σου, καὶ ἀπὸ τῆς δόξης σου τὸν λαόν σου.	13 Γέμισε τὴν Σιὼν μὲ δοξολογίας τῶν μεγαλείων σου, καὶ μὲ τὴν δόξαν σου τὸν λαόν σου.	13 Γέμισε τὴν Σιὼν μὲ τὰς διηγήσεις τῶν καταπληκτικῶν ἐνεργειῶν σου καὶ τὸν λαόν σου μὲ τὴν δόξαν σου.
14 Δὸς μαρτύριον τοῖς ἐν ἀρχῇ κτίσμασί σου καὶ ἔγειρον προφητείας τὰς ἐπ' ὀνόματί σου·	14 Δῶσε τὴν διαβεβαίωσιν τῆς εὐνοίας σου δι' ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἀπ' ἀρχῆς ἦσαν ἰδικά σου πλάσματα. Κάμε νὰ προβληθοῦν ἀξιόπιστοι καὶ νὰ ἐκπληρωθοῦν αἱ προφητεῖαι, αἱ ὁποῖαι ἐλέχθησαν ἐξ Ὀνόματός σου.	14 Δῶσε τὴν μαρτυρίαν τῆς εὐνοίας σου ὑπὲρ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐξ ἀρχῆς εἶναι δημιουργήματά σου καὶ κληρονομία σου, καὶ πλήρωσον τὰς προφητείας, αἱ ὁποῖαι ἐλέχθησαν ἐν τῷ ὀνόματί σου.
15 δὸς μισθὸν τοῖς ὑπομένουσί σε, καὶ οἱ προφῆταί σου ἐμπιστευθήτωσαν.	15 Δῶσε ἀμοιβὰς καὶ βραβεῖα εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ὑπομένουν μὲ πίστιν εἰς σέ, οἱ δὲ προφῆται σου ἂς ἀποδειχθοῦν καὶ ἐπὶ τοῦ σημείου αὐτοῦ ἀξιόπιστοι.	15 Δῶσε ἀνταμοιβὴν καὶ μισθὸν εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι μεθ’ ὑπομονητικῆς ἐλπίδος Σὲ περιμένουν, καὶ ἂς ἀποδειχθοῦν ἀξιόπιστοι οἱ προφῆται σου, διὰ τῆς πραγματοποιήσεως τῶν ὅσων προεῖπον.
16 Εἰσάκουσον, Κύριε, δεήσεως ἱκετῶν σου, κατὰ τὴν εὐλογίαν Ἀαρὼν περὶ τοῦ λαοῦ σου,	16 Ἄκουσε καὶ κάμε δεκτήν, Κύριε, τὴν δέησιν αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι μὲ θερμὴν πίστιν σὲ ἰκετεύουν, σύμφωνα καὶ μὲ τὴν εὐλογίαν τοῦ Ἀαρὼν εἰς ὅλον τὸν λαόν σου.	16 Εἰσάκουσον, Κύριε, τὴν προσευχὴν τῶν δούλων σου σύμφωνα μὲ τὴν εὐλογίαν, τὴν ὁποίαν ἔδωκεν ὁ Ἀαρὼν διὰ τὸν λαόν σου.
17 καὶ γνώσονται πάντες οἱ ἐπὶ τῆς γῆς ὅτι σὺ Κύριος εἰ ὁ Θεὸς τῶν αἰώνων.	17 Καὶ ἂς μάθουν ὅλοι οἱ λαοὶ τῆς γῆς, ὅτι σὺ εἶσαι ὁ Κύριος καὶ ὁ αἰώνιος Θεός.	17 Καὶ ἂς μάθουν ὅλοι, ὅσοι εἶναι ἐπὶ τῆς γῆς, ὅτι Σὺ εἶσαι ὁ Κύριος, ὁ αἰώνιος Θεός.
18 Πᾶν βρῶμα φάγεται κοιλία, ἐστὶ δὲ βρῶμα βρώματος κάλλιον.	18 Τὸ στομάχι δέχεται κάθε εἴδους τροφὴν ὑπάρχουν ὅμως τροφαὶ καλύτεραι ἀπὸ ἄλλας τροφάς.	18 Πὰν εἶδος τροφῆς θὰ τὸ φάγῃ ἡ κοιλία, ἀλλ' ὑπάρχει φαγητὸν καλύτερον ἀπὸ ἄλλο φαγητόν.
19 Φάρυγξ γεύεται βρώματος θήρας, οὕτως καρδία συνετὴ λόγους ψευδεῖς.	19 Ὅπως ὁ λάρυγξ, ὅταν γεύεται φαγητὰ ἀγρίων ζώων τοῦ κυνηγίου, τὰ διακρίνει, ἔτσι καὶ ἡ σοφὴ διάνοια διακρίνει τοὺς ψευδεῖς λόγους.	19 Ὁ οὐρανίσκος καὶ ὁ φάρυγξ δοκιμάζει καὶ διακρίνει διὰ τῆς γεύσεως τὰ φαγητὰ τοῦ κυνηγίου τῶν ἀγρίων ζώων· παρομοίως καὶ μία καρδία συνετὴ διακρίνει τοὺς ψευδεῖς λόγους.
20 Καρδία στρεβλὴ δώσει λύπην, καὶ ἄνθρωπος πολύπειρος ἀνταποδώσει αὐτῷ.	20 Διεστραμμένη καρδία προξενεῖ λύπας· ὁ ἔμπειρος ὅμως καὶ συνετὸς ἄνθρωπος γνωρίζει νὰ ἀνταποδίδῃ εἰς αὐτὴν καὶ νὰ τὴν πληρώνῃ ὅπως τῆς πρέπει.	20 Διεστραμμένη καρδία θὰ προξενήσῃ λύπην, ὁ πολύπειρος ὅμως ἄνθρωπος θὰ ἀντιμετωπίσῃ ταύτην πρεπόντως.
21 Πάντα ἄρρενα ἐπιδέξεται γυνή, ἔστι δὲ θυγάτηρ θυγατρὸς κρείσσων.	21 Ἡ γυναίκα θὰ δεχθῇ ὡς ἄνδρα της ἐκεῖνον, ποὺ θὰ τῆς ἐπιβάλλουν. Ὑπάρχει ὅμως διαφορὰ μεταξὺ μιᾶς γυναικὸς καὶ ἄλλης.	21 Ἡ γυναῖκα, μὴ ἔχουσα κατὰ τὰ ἔθιμα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης δικαίωμα νὰ ἐκλέξῃ σύζυγον, θὰ δεχθῇ κάθε ἄνδρα, ποὺ θὰ τῆς δώσουν οἱ κηδεμόνες της· ὑπάρχει ὅμως γυναῖκα καλυτέρα ἀπὸ ἄλλην γυναῖκα πρὸς ἐκλογὴν ὑπό του ἀνδρός.
22 Κάλλος γυναικὸς ἱλαρύνει πρόσωπον καὶ ὑπὲρ πᾶσαν ἐπιθυμίαν ἀνθρώπου ὑπεράγει·	22 Τὸ κάλλος τῆς γυναικὸς κάνει ἱλαρὸν τὸ πρόσωπον· ἡ δὲ ἐπιθυμία τοῦ ἀνδρὸς πρὸς ἀπόκτησίν της εἶναι ἰσχυροτέρα ἀπὸ κάθε ἄλλην.	22 Ἡ ὡραιότης καὶ εὐμορφιὰ τῆς γυναικὸς καθιστᾷ ἱλαρὸν τὸ πρόσωπον τοῦ ἀνδρὸς καὶ ὑπερτερεῖ πᾶσαν ἐπιθυμίαν ἀνθρώπου ἐκλέγοντος σύζυγον αὐτοῦ.
23 εἰ ἔστιν ἐπὶ γλώσσης αὐτῆς ἔλεος καὶ πρᾳΰτης, οὐκ ἔστιν ὁ ἀνὴρ αὐτῆς καθ' υἱοὺς ἀνθρώπων.	23 Ἐὰν εἰς τὴν γλῶσσαν της αὐτὴ ἔχῃ πραότητα καὶ ἐπιείκειαν, ὁ σύζυγός της θὰ εἶναι ὁ εὐτυχέστερος μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων.	23 Ἀπαραίτητον ὅμως εἶναι τὸ κάλλος νὰ συνοδεύεται καὶ ἀπὸ ἄλλο προσόν: Ἐὰν δηλαδὴ ὑπάρχῃ εἰς τὴν γλῶσσαν τῆς γυναικὸς αὐτῆς ἐπιείκεια καὶ πραότης, τότε ὁ σύζυγός της δὲν θὰ εἶναι ὅπως οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι.
24 Ὁ κτώμενος γυναῖκα ἐνάρχεται κτήσεως, βοηθὸν κατ' αὐτὸν καὶ στύλον ἀναπαύσεως.	24 Ἐκεῖνος ποὺ ἀποκτᾷ καλὴν γυναῖκα, κάμνει ἀρχὴν τῆς εὐτυχίας του· ἀποκτᾷ βοηθὸν καὶ στῦλον ἀναπαύσεώς του.	24 Ἐκεῖνος ποὺ ἀποκτᾷ καλὴν γυναῖκα, κάμνει ἀρχὴν τῆς ἀποκτήσεως περιουσίας, διότι θὰ ἔχῃ βοηθὸν ὅμοιον πρὸς τὸν ἑαυτόν του καὶ στῦλον, εἰς τὸν ὁποῖον θὰ ἀναπαύεται.
25 Οὗ οὐκ ἔστι φραγμός, διαρπαγήσεται κτῆμα, καὶ οὗ οὐκ ἔστι γυνή, στενάξει πλανώμενος.	25 Κτῆμα, τὸ ὁποῖον δὲν ἔχει ὁλόγυρά του φράκτην, ὑπόκειται εἰς διαρπαγήν· καὶ εἰς τὸν οἶκον ἐκεῖνον, ποὺ δὲν ὑπάρχει σύζυγος, ὁ ἀνὴρ στενάζει καὶ περιπλανᾶται ματαίως.	25 Ὅπου δὲν ὑπάρχει φράκτης, τὸ κτῆμα θὰ διαρπαγὴ καὶ θὰ λεηλατηθῇ, οὕτω καὶ ὅπου δὲν ὑπάρχει γυναῖκα σύζυγος, ὁ ἄνδρας θὰ στενάζῃ περιπλανώμενος ἐδῶ καὶ ἐκεῖ.
26 Τί γὰρ πιστεύσει εὐζώνῳ λῃστῇ σφαλλομένῳ ἐκ πόλεως εἰς πόλιν;	26 Ποῖος θὰ δώσῃ ἐμπιστοσύνην εἰς εὐκίνητον λῃστήν, ποὺ περιπλανᾶται ἀπὸ τὴν μίαν πόλιν εἰς τὴν ἄλλην;	26 Θὰ περιπλανᾶται δέ, διότι ποῖος θὰ δώσῃ ἐμπιστοσύνην εἰς λῃστὴν εὐκίνητον, ὁ ὁποῖος καταδιώκεται ἀπὸ πόλεως εἰς πόλιν;
27 Οὕτως ἀνθρώπῳ μὴ ἔχοντι νοσσιὰν καὶ καταλύοντι οὗ ἐὰν ὀψίσῃ.	27 Ἔτσι καὶ κανεὶς δὲν θὰ δώσῃ ἐμπιστοσύνην εἰς ἄνθρωπον ἄγαμον, ὁ ὁποῖος στερεῖται οἰκογενειακῆς φωλεᾶς καὶ καταλύει, ὅπου θὰ τὸν εὔρῃ ἡ νύκτα.	27 Ἔτσι δὲν θὰ δώσῃ κανεὶς ἐμπιστοσύνην καὶ εἰς ἄνθρωπον ἄγαμον, ὁ ὁποῖος δὲν ἔχει οἰκογενειακὴν φωλεὰν καὶ ὁ ὁποῖος καταλύει, ὅπου βραδιάσῃ.