΄Σοφία Σειράχ : Κεφάλαιον ΜΕ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐξήγαγεν ἐξ αὐτοῦ ἄνδρα ἐλέους εὑρίσκοντα χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς πάσης σαρκός, ἠγαπημένον ὑπὸ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, Μωυσῆν, οὗ τὸ μνημόσυνον ἐν εὐλογίαις·
2 ὡμοίωσεν αὐτὸν δόξῃ ἁγίων καὶ ἐμεγάλυνεν αὐτὸν ἐν φόβοις ἐχθρῶν·
3 ἐν λόγοις αὐτοῦ σημεῖα κατέπευσεν, ἐδόξασεν αὐτὸν κατὰ πρόσωπον βασιλέων· ἐνετείλατο αὐτῷ πρὸς λαὸν αὐτοῦ καὶ ἔδειξεν αὐτῷ τῆς δόξης αὐτοῦ·
4 ἐν πίστει καὶ πραΰτητι αὐτὸν ᾐγίασεν, ἐξελέξατο αὐτὸν ἐκ πασης σαρκός·
5 ἠκούτισεν αὐτὸν τῆς φωνῆς αὐτοῦ καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰς τὸν γνόφον καὶ ἔδωκεν αὐτῷ κατὰ πρόσωπον ἐντολάς, νόμον ζωῆς καὶ ἐπιστήμης διδάξαι τὸν Ἰακὼβ διαθήκην καὶ κρίματα αὐτοῦ τὸν Ἰσραήλ.
-6 Ἀαρὼν ὕψωσεν ἅγιον ὅμοιον αὐτῷ ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐκ φυλῆς Λευΐ·
7 ἔστησεν αὐτῷ διαθήκην αἰῶνος καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἱερατείαν λαοῦ· ἐμακάρισεν αὐτὸν ἐν εὐκοσμίᾳ καὶ περιέζωσεν αὐτὸν στολὴν δόξης·
8 ἐνέδυσεν αὐτὸν συντέλειαν καυχήματος καὶ ἐστερέωσεν αὐτὸν σκεύεσιν ἰσχύος, περισκελῆ καὶ ποδήρη καὶ ἐπωμίδα,
9 καὶ ἐκύκλωσεν αὐτὸν ροΐσκοις χρυσοῖς, κώδωσι πλείστοις κυκλόθεν, ἠχῆσαι φωνὴν ἐν βήμασιν αὐτοῦ, ἀκουστὸν ποιῆσαι ἦχον ἐν ναῷ εἰς μνημόσυνον υἱοῖς λαοῦ αὐτοῦ·
10 στολῇ ἁγίᾳ, χρυσῷ καὶ ὑακίνθῳ καὶ πορφύρᾳ, ἔργῳ ποικιλτοῦ, λογείῳ κρίσεως, δήλοις ἀληθείας, κεκλωσμένῃ κόκκῳ, ἔργῳ τεχνίτου,
11 λίθοις πολυτελέσι γλύμματος σφραγῖδας, ἐν δέσει χρυσίου, ἔργῳ λιθουργοῦ, εἰς μνημόσυνον ἐν γραφῇ κεκολαμμένῃ κατ' ἀριθμὸν φύλων Ἰσραήλ·
12 στέφανον χρυσοῦν ἐπάνω κιδάρεως, ἐκτύπωμα σφραγῖδας ἁγιάσματος, καύχημα τιμῆς, ἔργον ἰσχύος, ἐπιθυμήματα ὀφθαλμῶν κοσμούμενα ὡραῖα·
13 πρὸ αὐτοῦ οὐ γέγονε τοιαῦτα ἕως αἰῶνος, οὐκ ἐνεδύσατο ἀλλογενὴς πλὴν τῶν υἱῶν αὐτοῦ μόνον καὶ τὰ ἔκγονα αὐτοῦ διαπαντός.
14 Θυσίαι αὐτοῦ ὁλοκαρπωθήσονται καθημέραν ἐνδελεχῶς δίς.
15 Ἐπλήρωσε Μωϋσῆς τὰς χεῖρας καὶ ἔχρισεν αὐτὸν ἐν ἐλαίῳ ἁγίῳ· ἐγενήθη αὐτῷ εἰς διοθήκην αἰώνιον καὶ ἐν τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἐν ἡμέραις οὐρανοῦ λειτουργεῖν αὐτῷ ἅμα καὶ ἱερατεύειν καὶ εὐλογεῖν τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.
16 Ἐξελέξατο αὐτὸν ἀπὸ παντὸς ζῶντος προσαγαγεῖν κάρπωσιν Κυρίῳ θυμίαμα καὶ εὐωδίαν εἰς μνημόσυνον, ἐξιλάσκεσθαι περὶ τοῦ λαοῦ σου.
17 Ἔδωκεν αὐτὸν ἐν ἐντολαῖς αὐτοῦ ἐξουσίαν ἐν διαθήκαις κριμάτων διδάξαι τὸν Ἰακώβ τὰ μαρτύρια καὶ ἐν νόμῳ αὐτοῦ φωτίσαι Ἰσραήλ.
18 Ἐπισυνέστησαν αὐτῷ ἀλλότριοι καὶ ἐζήλωσαν αὐτὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἄνδρες οἱ περὶ Δαθὰν καὶ Ἀβειρὼν καὶ ἡ συναγωγὴ Κορὲ ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ·
19 Εἶδε Κύριος καὶ οὐκ εὐδόκησε, καὶ συνετελέσθησαν ἐν θυμῷ ὀργῆς· ἐποίησεν αὐτοῖς τέρατα καταναλῶσαι ἐν πυρὶ φλογὸς αὐτοῦ.
20 Καὶ προσέθηκεν Ἀαρὼν δόξαν καὶ ἔδωκεν αὐτῷ κληρονομίαν· ἀπαρχὰς πρωτογεννημάτων ἐμέρισεν αὐτῷ, ἄρτον πρώτοις ἡτοίμασε πλησμονήν·
21 καὶ γὰρ θυσίας Κυρίου φάγονται, ἃς ἔδωκεν αὐτῷ τε καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ.
22 Πλὴν ἐν γῆ λαοῦ οὐ κληρονομήσει, καὶ μερὶς οὐκ ἔστιν αὐτῷ ἐν λαῷ, αὐτὸς γὰρ μερίς σου καὶ κληρονομία.
-23 Καὶ Φινεὲς υἱὸς Ἐλεάζαρ τρίτος εἰς δόξαν ἐν τῷ ζηλῶσαι οὖτον ἐν φόβῳ Κυρίου καὶ στῆναι αὐτον ἐν τροπῇ λαοῦ, ἐν ἀγαθότητι προθυμίας ψυχῆς αὐτοῦ· καὶ ἐξιλάσατε περὶ τοῦ Ἰσραήλ.
24 Διὰ τοῦτο ἐστάθη αὐτῷ διαθήκη εἰρήνης προστατεῖν ἁγίων καὶ λαοῦ αὐτοῦ, ἵνα αὐτῷ ᾖ καὶ τῷ σπὲρματι αὐτοῦ ἱερωσύνης μεγαλεῖον εἰς τοὺς αἰῶνας.
25 Καὶ διαθήκην τῷ Δαυὶδ υἱῷ Ἰεσσαὶ ἐκ φυλῆς Ἰούδα, κληρονομία βασιλέως υἱοῦ ἐξ υἱοῦ μόνου· κληρονομία Ἀαρὼν καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ.
26 Δῴη ὑμῖν σοφίαν ἐν καρδίᾳ ὑμῶν κρίνειν τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν δικαιοσύνῃ, ἵνα μὴ ἀφανισθῇ τὰ ἀγαθὰ αὐτῶν καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν εἰς γενεὰς αὐτῶν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακὼβ ἀνέδειξεν ἄνδρα ἐνάρετον, ὁ ὁποῖος ἐκέρδησε τὴν εὐμένειαν καὶ τὸν σεβασμὸν ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ἠγαπημένον ἀπὸ τὸν Θεόν. Τὸν Μωϋσέα, τοῦ ὁποίου ἡ ἀνάμνησις συνοδεύεται πάντοτε μὲ ἐπαίνους.
2 Τοῦ ἔδωσε δόξαν ὁμοίαν μὲ τὴν δόξαν τῶν ἁγίων, τὸν κατέστησε μέγαν καὶ φοβερὸν διὰ τοὺς ἐχθρούς.
3 Διὰ τῶν λόγων ὁ Μωϋσῆς ἐπροκάλει καὶ κατέπαυε θαυματουργικὰ σημεῖα ἐνώπιον τοῦ Φαραὼ καὶ τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἐτσι ὁ Θεὸς τὸν ἐδόξασε ἐνώπιον βασιλέων. Ὁ Κύριος διὰ μέσου αὐτοῦ ἔδωκεν ἐντολὰς πρὸς τὸν λαόν του καὶ ἐφανέρωσεν εἰς αὐτὸν ἕνα μέρος τῆς ἀπείρου δόξης του.
4 Τὸν ἀνέδειξε καὶ τὸν καθιέρωσεν ἅγιον ἕνεκα τῆς πίστεως καὶ τῆς πραότητός του. Αὐτὸν ἀνάμεσα ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας ἐξέλεξεν ὡς ἀρχηγὸν τοῦ λαοῦ.
5 Τὸν ἠξίωσε τῆς τιμῆς καὶ τὸν ἔκαμε νὰ ἀκούσῃ τὴν φωνὴν αὐτοῦ καὶ τὸν εἰσήγαγεν εἰς τὴν φωτεινὴν νεφέλην ἐπάνω εἰς τὸ ὄρος Σινᾶ, τοῦ ἔδωσε πρόσωπον πρὸς πρόσωπον τὰς ἐντολάς, ἕνα Νόμον ζωῆς καὶ σοφίας, διὰ νὰ διδάξῃ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ τὴν Διαθήκην του, τὰς δικαίας αὐτοῦ κρίσεις εἰς τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ.
6 Ὅμοιον πρὸς τὸν Μωϋσέα ἅγιον ἀνέδειξεν ὁ Θεὸς τὸν ἀδελφόν του, τὸν Ἀαρών, ἀπὸ τὴν φυλὴν Λευΐ.
7 Ἐστερέωσε δι' αὐτοῦ Διαθήκην αἰωνίου κύρους, ἐχάρισεν εἰς αὐτὸν τὴν ἱερωσύνην διὰ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν, τὸν ἀνέδειξε μακάριον διὰ τῶν ἱερατικῶν ἀμφίων μὲ τὰ ὁποῖα τὸν ἐστόλισε, τὸν περιέβαλε μὲ τὴν ἔνδοξον ἀρχιερατικὴν στολήν.
8 Ἐνέδυσεν αὐτὸν μὲ τελείαν ἔνδοξον μεγαλοπρεπῆ στολήν, τὸν περιέβαλεν ἰσοβίως μὲ ἐνδύματα μεγάλης δυνάμεως, περισκελίδα, ποδήρη χιτῶνα καὶ ἐπωμίδα.
9 Ὁλόγυρα εἰς τὸ κάτω μέρος τοῦ χιτῶνος του ἐτοποθέτησε χρυσᾶ ὁμοιώματα ροδιῶν, μὲ πλείστους κωδωνίσκους ὁλόγυρα, ὥστε μὲ τὰ βήματα τοῦ ἀρχιερέως νὰ ἀντηχοῦν οἱ κωδωνίσκοι· νὰ ἀκούεται ὁ ἦχος των, καθὼς ἐκεῖνος θὰ εἰσήρχετο εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, ὥστε νὰ ἔχουν πάντοτε ζωηρῶς ὑπ' ὄψιν των οἱ Ἰσραηλῖται τὴν ἱερότητα τοῦ τόπου καὶ τὰ τελούμενα ἐκεῖ.
10 Τὸν ἐνέδυσε μὲ ἁγίαν στολὴν ὑφασμένην μὲ χρυσόν, μὲ ὑάκινθον καὶ πορφύραν, ἔργον εἰδικοῦ κεντητοῦ. Μὲ τὸ λογεῖον τῆς κρίσεως, διὰ τοῦ ὁποίου ἐκφράζεται ἡ θεία βουλὴ καὶ ἀλήθεια, κατεσκευασμένον μὲ κλωστὴν ἐρυθράν, ἔργον εἰδικοῦ τεχνίτου.
11 Εἰς αὐτὸ ὑπῆρχον πολύτιμοι ἀνάγλυφοι λίθοι, ὡς σφραγῖδες, ποὺ συνεδέοντο μεταξύ των διὰ χρυσοῦ, ἔργον καὶ αὐτὸ εἰδικοῦ γλύπτου, ὥστε ὁ λαὸς βλέπων τὴν ἀνάγλυφον αὐτὴν γραφήν, νὰ ἐνθυμῆται τὰ ὀνόματα τῶν δώδεκα φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ.
12 Ἐπίσης ἔθεσε στέφανον χρυσοῦν ἐπάνω εἰς τὴν κίθαριν, ἡ ὁποία ἔφερεν ἀνάγλυφον, ὡς σφραγῖδα, ἱερὰν ἐπιγραφήν, τιμητικὸν καύχημα, ἔργον μεγάλης τέχνης, ὠραῖον θέαμα τῶν ὀφθαλμῶν, ὑπέροχα κοσμήματα.
13 Πρὸ αὐτοῦ δὲν εἶχαν γίνει τέτοιες μεγαλοπρεπεῖς στολὲς καὶ οὔτε θὰ γίνουν ἕως τοῦ αἰῶνος. Κανεὶς ἀλλογενὴς καὶ κανεὶς ξένος πρὸς τὸ ἱερατικὸν γένος, δὲν ἐφόρεσε τέτοιες στολές, πλὴν μόνον τῶν υἱῶν αὐτοῦ καὶ τῶν ἰδικῶν του ἀπογόνων διὰ μέσου τῶν αἰώνων.
14 Θυσίαι ὁλοκαυτώματος θὰ προσφέρωνται καθημερινῶς ἀπὸ αὐτὸν δύο φορὲς τὴν ἡμέραν.
15 Ὁ Μωϋσῆς ἐγέμισε τὰ χέρια του μὲ τὸ ἅγιον ἔλαιον καὶ τὸν ἔχρισε. Αὐτὸ δὲ ἔγινεν αἰώνιος νόμος δι' αὐτὸν καὶ τοὺς ἀπογόνους του, ὅσον ὑπάρχει ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, νὰ εἶναι δηλαδὴ αὐτοὶ λειτουργοὶ καὶ ἱερεῖς καὶ νὰ εὐλογοῦν τὸν λαὸν ἐν τῷ Ὀνόματί του.
16 Αὐτὸν ἐξέλεξεν ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους τῆς γῆς, διὰ νὰ προσφέρῃ θυσίαν εἰς τὸν Κύριον, θυμίαμα καὶ ἀρώματα, εἰς μνήμην αὐτῶν καὶ διὰ τὴν ἐξιλέωσιν τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ.
17 Διὰ τῶν ἐντολῶν του ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ἐξουσίαν ἐπὶ τῶν ἱερῶν παρακαταθηκῶν τοῦ Νόμου, νὰ διδάξῃ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακὼβ τὰ μαρτύρια Κυρίου καὶ νὰ διαφωτίζῃ τοὺς Ἰσραηλίτας μὲ τὸν θεῖον Νόμον. Ἐπανεστάτησαν ἐναντίον του μερικοὶ ξένοι πρὸς τὴν ἱερωσύνην, τὸν ἐζηλοφθόνησαν εἰς τὴν ἔρημον, οἱ ἄνδρες δηλαδὴ οἱ περὶ τὸν Δαθὰν καὶ τὸν Ἀβειρών, ἡ συγκέντρωσις τοῦ Κορέ, πλήρεις ὀργῆς καὶ θυμοῦ.
19 Ὁ Κύριος τοὺς εἶδε καὶ δὲν ηὐδόκησεν εἰς τὰ πονηρὰ αὐτῶν ἔργα. Διὰ τοῦτο καὶ ἐξωλοθρεύθησαν μὲ τὴν δικαίαν ὀργὴν καὶ τὸν θυμὸν τοῦ Κυρίου. Ἔκαμεν ἐναντίον αὐτῶν καταπληκτικὰ ἔργα τιμωρίας, ὥστε νὰ καταφαγωθοῦν ἀπὸ τὰς φλόγας τοῦ πυρός.
20 Εἰς δὲ τὸν Ἀαρὼν προσέθεσε καὶ ἄλλην δόξαν, καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν κληρονομίαν· ἐπεδίκασεν ὡς μερίδιόν του τὰς ἀπαρχὰς τῶν προϊόντων τῆς γῆς καὶ πρὸ παντὸς πλούσιον ἄρτον χορτασμοῦ δι' αὐτὸν καὶ τοὺς ἱερεῖς.
21 Διότι μέρος ἀπὸ τὰς προσφερομένας εἰς τὸν Κύριον θυσίας ἔπρεπε νὰ δίδεται πρὸς τροφὴν αὐτοῦ καὶ τῶν ἀπογόνων του.
22 Πλὴν ὅμως δὲν παρεχώρησε καμμίαν ἔκτασιν γῆς ὡς κληρονομίαν του μεταξὺ τοῦ λαοῦ· δὲν ὑπάρχει δι' αὐτὸν κληρονομικὸν μερίδιον μεταξὺ τοῦ λαοῦ· διότι ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς τοῦ εἶπεν· Ἐγὼ εἶμαι μερίδιον καὶ κληρονομία σου.
23 Ὁ Φινεές, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλεάζαρ, εἶναι ὁ τρίτος ἔνδοξος ἀνήρ, ὁ ὁποῖος διεκρίθη διὰ τὸν ζῆλον αὐτοῦ καὶ τὸν φόβον τοῦ Κυρίου. Αὐτός, ὅταν κατεστρέφετο ὁ λαὸς διὰ τὰς ἁμαρτίας του, ἐστάθη ὄρθιος μὲ ἀγαθὴν τὴν διάθεσιν τῆς ψυχῆς καὶ ἐξιλέωσε τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ διὰ τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ.
24 Διὰ τοῦτο μία συμφωνία εἰρήνης ἐστερεώθη μὲ αὐτόν, διὰ τῆς ὁποίας αὐτὸς ἀνεδείχθη ἀρχηγὸς τῶν ἱερέων τοῦ λαοῦ του, διὰ νὰ ἀνήκῃ εἰς αὐτὸν καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους του διὰ μέσου τῶν γενεῶν τὸ μεγαλειῶδες ἀξίωμα τῆς ἱερωσύνης.
25 Ὅπως βραδύτερον ἐδόθη παρὰ τοῦ Θεοῦ ἐπίσημος ὑπόσχεσις εἰς τὸν Δαδίδ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἰεσσαὶ τὸν καταγόμενον ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα, ὅτι ἡ βασιλικὴ κληρονομία καὶ διαδοχὴ θὰ ἀνήκῃ μόνον εἰς τὸν οἶκον του, μεταβιβαζομένη ἀπὸ τὸν ἕνα υἱὸν εἰς τὸν ἄλλον, ἔτσι καὶ ἡ ἱερωσύνη τοῦ Ἀαρὼν θὰ μετεβιβάζετο κληρονομικῶς εἰς τοὺς ἀπογόνους του.
26 Εἴθε, ὦ ἀρχιερεῖς, νὰ δώσῃ ὁ Θεὸς εἰς τὴν καρδίαν καὶ τὴν διάνοιάν σας σοφίαν, διὰ νὰ δικάζετε τὸν λαόν του μὲ δικαιοσύνην, διὰ νὰ μὴ ἀφανισθοῦν αὐτὰ τὰ ἀγαθά σας καὶ ἡ δόξα σας κατὰ τὰς μελλούσας γενεάς.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

αὶ ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους του ἀνέδειξεν ἄνδρα εὔσπλαγχνον, ὁ ὁποῖος εὕρισκε χάριν καὶ ὑποδοχὴν εὐμενῆ εἰς τὰ μάτια παντὸς ἀνθρώπου καὶ ἦτο ἀγαπημένος ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ τοὺς ἀνθρώπους, τὸν Μωύσῆν, τοῦ ὁποίου ἡ μνήμη εἶναι εὐλογημένη καὶ συνοδεύεται ἀπὸ ἐγκώμια.
2 Τὸν κατέστησεν ὅμοιον καὶ ἴσον κατὰ τὴν δόξαν πρὸς τοὺς Ἁγίους καὶ ἀνέδειξεν αὐτὸν μέγαν καὶ θαυμαστὸν μὲ τοὺς φόβους, τοὺς ὁποίους ἐνέπνεεν εἰς τοὺς ἐχθρούς.
3 Διὰ τῶν λόγων αὐτοῦ κατέπαυσε καὶ ἔδωκε τέλος εἰς τὰ καταπληκτικὰ σημεῖα τῶν πληγῶν, ποὺ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς εἰς τὴν Αἴγυπτον ἐδόξασεν αὐτὸν ὁ Θεὸς ἐνώπιον βασιλέων· ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ἐντολὰς διὰ τὸν λαόν του καὶ ἔδειξεν εἰς αὐτὸν ἀκτῖνας τινὰς τῆς δόξης του.
4 Μὲ τὴν πίστιν του καὶ τὴν πραότητά του τὸν ἡγίασε καὶ τὸν καθιέρωσεν ὁ Ὕψιστος καὶ τὸν ἐξέλεξε μεταξὺ ὅλων τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ὡς ἀρχηγὸν τοῦ Ἰσραήλ.
5 Ὡμίλησεν ὁ Κύριος πρὸς αὐτὸν καὶ τὸν ἠξίωσε νὰ ἀκούσῃ τὴν φωνήν του καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰς τὴν σκοτεινὴν νεφέλην τοῦ Σινᾶ καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν πρόσωπον πρὸς πρόσωπον τὰς ἐντολάς, τὸν Νόμον αὐτὸν τῆς ζωῆς καὶ τῆς πραγματικῆς σοφίας καὶ γνώσεως, διὰ να διδάξῃ εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακὼβ τὴν Διαθήκην του καὶ τὰς ἀποφάσεις καὶ ἐντολάς του εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας.
6 Ὕψωσεν ἐπίσης τὸν Ἀαρών, ἅγιον ὅμοιον πρὸς αὐτόν, τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Λευΐ.
7 Συνῆψε μετ’ αὐτοῦ διαθήκην καὶ συμφωνίαν κύρους αἰωνίου καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν τὴν ἱερωσύνην τοῦ λαοῦ· τὸν κατέστησεν εὐτυχῆ δι' ὡραίου στολισμοῦ καὶ τὸν περιέβαλε μὲ ἔνδοξον ἱερατικὴν στολήν.
8 Τὸν ἐνέδυσε μὲ τέλειον στολισμὸν προκαλοῦντα καύχησιν καὶ τὸν ἐνίσχυσε μὲ ἱερὰ σύμβολα καὶ ἄμφια μεγάλης δυνάμεως· μὲ περισκελίδα καὶ μὲ χιτῶνα μακρὸν μέχρι τῶν ποδῶν καὶ μὲ τὸ ἐφώδ, τὸ ἄμφιον ποὺ ἐφέρετο ἐπὶ τῶν ὤμων.
9 Γύρω δὲ ἀπὸ τὸ κάτω μέρος τοῦ ποδήρους χιτῶνος ἐτοποθέτησε μικρὰ ὁμοιώματα ροδιῶν χρυσᾶ μὲ πάρα πολλοὺς κωδωνίσκους τριγύρω, διὰ νὰ ἠχοῦν οἱ μικροὶ αὐτοὶ κώδωνες μὲ τὰ βήματα τοῦ ἀρχιερέως καὶ νὰ γίνεται ἀκουστὸς ὁ ἦχος των εἰς τὸν Ναόν, ὥστε νὰ ὑπενθυμίζεται εἰς τὰ τέκνα τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἡ ἁγιότης τοῦ τόπου.
10 Τὸν ἐνέδυσε μὲ στολὴν ἁγίαν, ὑφασμένην μὲ χρυσόν, μὲ ὕφασμα χρώματος κυανοῦ καὶ μὲ πορφύραν, ἔργον τεχνίτου κεντημάτων, καὶ μὲ τὸ Λογεῖον τῆς κρίσεως, διὰ τοῦ ὁποίου ἐδηλοῦτο εἰς τὸν ἀρχιερέα ἡ ἀλήθεια καὶ ἀπεκαλύπτετο εἰς διαφόρους περιπτώσεις ἡ βουλὴ τοῦ Θεοῦ.
11 Ἐστόλισε τὸ Λογεῖον μὲ λίθους πολυτελεῖς, ἀναγλύφους ὡσὰν σφραγῖδα, μὲ δέσιν μεταξύ των χρυσῆν, ἔργον τεχνίτου, ποὺ κατεργάζεται λίθους πολυτίμους, πρὸς ἀνάμνησιν τῶν διὰ γραφῆς ἀναγλύφου σκαλισμένων ἐπὶ τοῦ Λογείου ὀνομάτων, σύμφωνα μὲ τὸν ἀριθμὸν τῶν δώδεκα φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ.
12 Τοῦ ἔβαλε στέφανον χρυσοῦν ἐπὶ τῆς μίτρας του, φέροντα ἀνάγλυφον ἀποτύπωμα ἁγίας σφραγῖδος, ἔμβλημα καυχήσεως τιμητικόν, ἔργον τέλειον ἐξαιρετικόν, ὅλα ὡραῖα, ποὺ τὰ ζηλεύουν μάτια ἀνθρώπων, ὅταν τὰ βλέπουν.
13 Πρὸ τοῦ Ἀαρὼν δὲν ἔγιναν παρόμοια, οὔτε θὰ γίνουν ποτὲ εἰς τὸ μέλλον. Ποτὲ ξένος τις δὲν ἐνεδύθη μὲ τὸν τρόπον αὐτόν, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἀαρὼν μόνον καὶ τοὺς ἀπογόνους αὐτοῦ καθ' ὅλην τὴν διαρκειαν τοῦ μέλλοντος.
14 Αἱ θυσίαι του θὰ καίωνται ἐξ ὁλοκλήρου δύο φορὰς καθ’ ἐκάστην ἠμέραν, πρωῒ καὶ ἑσπέρας, συνεχῶς.
15 Ὁ Μωϋσῆς ἐγέμισε τὰ χέρια του καὶ ἔχρισεν αὐτὸν μὲ ἁγιασμένον λάδι. Ἔγινε δὲ αὐτὸ αἰώνιος νόμος καὶ συμφωνία δι’ αὐτὸν καὶ διὰ τοὺς ἀπογόνους αὐτοῦ, καθ’ ὅλας τὰς ἡμέρας, ποὺ θὰ ὑπάρχῃ οὐρανός, νὰ ὑπηρετοῦν τὸν Θεὸν καὶ νὰ ἐκτελοῦν τὰ ἱερατικά των καθήκοντα καὶ νὰ εὐλογοῦν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐξ ὀνόματος Αὐτοῦ.
16 Ἐξέλεξεν ὁ Θεὸς τὸν Ἀαρὼν ἐξ ὅλων τῶν ἐν ζωῇ ἀνθρώπων διὰ νὰ προσφέρῃ θυσίαν εἰς τὸν Κύριον, θυμίαμα καὶ εὐωδίαν εἰς μνήμην αὐτῶν, διὰ νὰ συγχωροῦνται αἱ ἁμαρτίαι τοῦ λαοῦ σου, εἶπεν ὁ Κύριος.
17 Ἔδωκεν ὁ Θεὸς εἰς αὐτὸν μὲ ἐντολάς του ἐξουσίαν ἐπὶ τῶν ἱερῶν παρακαταθηκῶν καὶ συμφωνιῶν τῶν δικαιωμάτων του νὰ διδάσκῃ εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακὼβ τὰς ἐντολάς του καὶ μὲ τὸν Νόμον Αὐτοῦ νὰ φωτίζῃ τοὺς Ἰσραηλίτας.
18 Ἐπανεστάτησαν κατ’ αὐτοῦ ἄνθρωποι ξένοι καὶ ἐφθόνησαν αὐτὸν εἰς τὴν ἔρημόν οἱ περὶ τὸν Ἀαθὰν καὶ τὸν Ἀβειρὼν ἄνθρωποι καὶ ἡ συντροφιὰ τοῦ Κορὲ μετὰ θυμοῦ καὶ ὀργῆς.
19 Εἶδεν ὁ Κύριος καὶ δὲν ηὐχαριστήθη καὶ κατεστράφησαν ὑπὸ τῆς σφοδρὰς ὀργῆς αὐτοῦ. Ἔκαμε κατ' αὐτῶν καταπληκτικὰ θαύματα, διὰ νὰ καταστρέψῃ αὐτοὺς μὲ φωτιά, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἀνεπηδοῦσαν φλόγες.
20 Καὶ ἔτσι ηὔξησε τὴν δόξαν τοῦ Ἀαρὼν καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν κληρονομίαν· τοὺς πρωΐμους ἐκ τῶν καρπῶν καὶ πρώτων γεννημάτων τῆς γῆς ἐξεχώρισε δι’ αὐτὸν ὡς μερίδιον. Πρὸ παντὸς ἡτοίμασεν ἄρτον πλούσιον, ὥστε νὰ χορταίνουν οἱ ἱερεῖς.
21 Ὥρισε τοῦτο ὡς πρὸς τὸν ἄρτον, διότι θὰ τρώγουν οἱ ἱερεῖς καὶ τὰς θυσίας, τὰς ὁποίας ἔδωκεν ὁ Κύριος εἰς αὐτόν, τὸν Ἀαρὼν δηλαδή, καὶ τοὺς ἀπογόνους αὐτοῦ.
22 Εἰς τὴν γῆν ὅμως τῆς ἐπαγγελίας, ποὺ ὡρίσθη διὰ τὰς φυλὰς τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, δὲν θὰ λάβῃ κληρονομίαν ὁ Ἀαρὼν καὶ ἡ φυλή του. Καὶ δὲν ὑπάρχει μερίδιον δι’ αὐτὸν μεταξὺ τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, διότι αὐτὸς ὁ Θεὸς εἶναι μερίδιον καὶ κληρονομία σου, εἶπεν ὁ Κύριος.
23 Καὶ ὁ Φινεές, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλεαζαρ, εἶναι ὁ τρίτος εἰς δόξαν, διότι οὗτος ὑπῆρξε ζηλωτῆς ἐν τῷ φόβῳ τοῦ Κυρίου καὶ ἐστάθη οὗτος ἀκλόνητος κατὰ τὴν παρεκτροπὴν καὶ ἀποστασίαν τοῦ λαοῦ, μὲ τὴν ἀγαθότητα τῆς προθυμίας καί τοῦ θάρρους τῆς ψυχῆς τoυ, καὶ κατεπράϋνε τὴν θείαν ὀργήν, ἐξιλεώσας τὸν Ἰσραὴλ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
24 Δι’ αὐτὸ συνήφθη μετ’ αὐτοῦ Διαθήκη καὶ συμφωνία συνδιαλλαγῇς καὶ εἰρήνης, ἡ ὁποία καθιστᾷ αὐτὸν ἀρχηγὸν καὶ προστάτην τῶν ἀφιερωμένων εἰς τὸν Θεὸν ἱερέων καὶ τοῦ λαοῦ του, ἵνα ἀνήκῃ εἰς αὐτὸν καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνούς του τὸ μέγα ἀξίωμα τῆς ἱερωσύνης πάντοτε καὶ εἰς μακροὺς αἰῶνας.
25 Παρομοίαν δὲ Διαθήκην καὶ ὑπόσχεσιν ἔκαμεν Θεὸς εἰς τὸν Δαβίδ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἰεσσαὶ ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα, κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ κληρονομία καὶ διαδοχὴ τοῦ βασιλέως θὰ περιήρχετο ἀπὸ τοῦ ἑνὸς υἱοῦ εἰς τὸν ἄλλον υἱὸν καὶ ἀπόγονόν του μόνον· ἔτσι καὶ ἡ κληρονομία τοῦ Ἀαρὼν θὰ παρέμενε μόνον εἰς αὐτὸν καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους αὐτοῦ.
26 Εἴθε νὰ δώσῃ ὁ Θεὸς εἰς σᾶς σοφίαν καὶ σύνεσιν εἰς τὴν καρδίαν σας, ὦ ἀρχιερεῖς καὶ ἄρχοντες, διὰ νὰ κρίνετε καὶ δικάζετε τὸν λαόν του μὲ δικαιοσύνην, διὰ νὰ μὴ χαθοῦν τὰ ἀγαθά των καὶ νὰ διατηροῦν τὴν δόξαν εἰς τὰς γενεᾶς, ποὺ θὰ τοὺς διαδεχθοῦν.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἐξήγαγεν ἐξ αὐτοῦ ἄνδρα ἐλέους εὑρίσκοντα χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς πάσης σαρκός, ἠγαπημένον ὑπὸ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, Μωυσῆν, οὗ τὸ μνημόσυνον ἐν εὐλογίαις·	πὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακὼβ ἀνέδειξεν ἄνδρα ἐνάρετον, ὁ ὁποῖος ἐκέρδησε τὴν εὐμένειαν καὶ τὸν σεβασμὸν ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ἠγαπημένον ἀπὸ τὸν Θεόν. Τὸν Μωϋσέα, τοῦ ὁποίου ἡ ἀνάμνησις συνοδεύεται πάντοτε μὲ ἐπαίνους.	αὶ ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους του ἀνέδειξεν ἄνδρα εὔσπλαγχνον, ὁ ὁποῖος εὕρισκε χάριν καὶ ὑποδοχὴν εὐμενῆ εἰς τὰ μάτια παντὸς ἀνθρώπου καὶ ἦτο ἀγαπημένος ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ τοὺς ἀνθρώπους, τὸν Μωύσῆν, τοῦ ὁποίου ἡ μνήμη εἶναι εὐλογημένη καὶ συνοδεύεται ἀπὸ ἐγκώμια.
2 ὡμοίωσεν αὐτὸν δόξῃ ἁγίων καὶ ἐμεγάλυνεν αὐτὸν ἐν φόβοις ἐχθρῶν·	2 Τοῦ ἔδωσε δόξαν ὁμοίαν μὲ τὴν δόξαν τῶν ἁγίων, τὸν κατέστησε μέγαν καὶ φοβερὸν διὰ τοὺς ἐχθρούς.	2 Τὸν κατέστησεν ὅμοιον καὶ ἴσον κατὰ τὴν δόξαν πρὸς τοὺς Ἁγίους καὶ ἀνέδειξεν αὐτὸν μέγαν καὶ θαυμαστὸν μὲ τοὺς φόβους, τοὺς ὁποίους ἐνέπνεεν εἰς τοὺς ἐχθρούς.
3 ἐν λόγοις αὐτοῦ σημεῖα κατέπευσεν, ἐδόξασεν αὐτὸν κατὰ πρόσωπον βασιλέων· ἐνετείλατο αὐτῷ πρὸς λαὸν αὐτοῦ καὶ ἔδειξεν αὐτῷ τῆς δόξης αὐτοῦ·	3 Διὰ τῶν λόγων ὁ Μωϋσῆς ἐπροκάλει καὶ κατέπαυε θαυματουργικὰ σημεῖα ἐνώπιον τοῦ Φαραὼ καὶ τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἐτσι ὁ Θεὸς τὸν ἐδόξασε ἐνώπιον βασιλέων. Ὁ Κύριος διὰ μέσου αὐτοῦ ἔδωκεν ἐντολὰς πρὸς τὸν λαόν του καὶ ἐφανέρωσεν εἰς αὐτὸν ἕνα μέρος τῆς ἀπείρου δόξης του.	3 Διὰ τῶν λόγων αὐτοῦ κατέπαυσε καὶ ἔδωκε τέλος εἰς τὰ καταπληκτικὰ σημεῖα τῶν πληγῶν, ποὺ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς εἰς τὴν Αἴγυπτον ἐδόξασεν αὐτὸν ὁ Θεὸς ἐνώπιον βασιλέων· ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ἐντολὰς διὰ τὸν λαόν του καὶ ἔδειξεν εἰς αὐτὸν ἀκτῖνας τινὰς τῆς δόξης του.
4 ἐν πίστει καὶ πραΰτητι αὐτὸν ᾐγίασεν, ἐξελέξατο αὐτὸν ἐκ πασης σαρκός·	4 Τὸν ἀνέδειξε καὶ τὸν καθιέρωσεν ἅγιον ἕνεκα τῆς πίστεως καὶ τῆς πραότητός του. Αὐτὸν ἀνάμεσα ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας ἐξέλεξεν ὡς ἀρχηγὸν τοῦ λαοῦ.	4 Μὲ τὴν πίστιν του καὶ τὴν πραότητά του τὸν ἡγίασε καὶ τὸν καθιέρωσεν ὁ Ὕψιστος καὶ τὸν ἐξέλεξε μεταξὺ ὅλων τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ὡς ἀρχηγὸν τοῦ Ἰσραήλ.
5 ἠκούτισεν αὐτὸν τῆς φωνῆς αὐτοῦ καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰς τὸν γνόφον καὶ ἔδωκεν αὐτῷ κατὰ πρόσωπον ἐντολάς, νόμον ζωῆς καὶ ἐπιστήμης διδάξαι τὸν Ἰακὼβ διαθήκην καὶ κρίματα αὐτοῦ τὸν Ἰσραήλ.	5 Τὸν ἠξίωσε τῆς τιμῆς καὶ τὸν ἔκαμε νὰ ἀκούσῃ τὴν φωνὴν αὐτοῦ καὶ τὸν εἰσήγαγεν εἰς τὴν φωτεινὴν νεφέλην ἐπάνω εἰς τὸ ὄρος Σινᾶ, τοῦ ἔδωσε πρόσωπον πρὸς πρόσωπον τὰς ἐντολάς, ἕνα Νόμον ζωῆς καὶ σοφίας, διὰ νὰ διδάξῃ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ τὴν Διαθήκην του, τὰς δικαίας αὐτοῦ κρίσεις εἰς τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ.	5 Ὡμίλησεν ὁ Κύριος πρὸς αὐτὸν καὶ τὸν ἠξίωσε νὰ ἀκούσῃ τὴν φωνήν του καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰς τὴν σκοτεινὴν νεφέλην τοῦ Σινᾶ καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν πρόσωπον πρὸς πρόσωπον τὰς ἐντολάς, τὸν Νόμον αὐτὸν τῆς ζωῆς καὶ τῆς πραγματικῆς σοφίας καὶ γνώσεως, διὰ να διδάξῃ εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακὼβ τὴν Διαθήκην του καὶ τὰς ἀποφάσεις καὶ ἐντολάς του εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας.
-6 Ἀαρὼν ὕψωσεν ἅγιον ὅμοιον αὐτῷ ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐκ φυλῆς Λευΐ·	6 Ὅμοιον πρὸς τὸν Μωϋσέα ἅγιον ἀνέδειξεν ὁ Θεὸς τὸν ἀδελφόν του, τὸν Ἀαρών, ἀπὸ τὴν φυλὴν Λευΐ.	6 Ὕψωσεν ἐπίσης τὸν Ἀαρών, ἅγιον ὅμοιον πρὸς αὐτόν, τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Λευΐ.
7 ἔστησεν αὐτῷ διαθήκην αἰῶνος καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἱερατείαν λαοῦ· ἐμακάρισεν αὐτὸν ἐν εὐκοσμίᾳ καὶ περιέζωσεν αὐτὸν στολὴν δόξης·	7 Ἐστερέωσε δι' αὐτοῦ Διαθήκην αἰωνίου κύρους, ἐχάρισεν εἰς αὐτὸν τὴν ἱερωσύνην διὰ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν, τὸν ἀνέδειξε μακάριον διὰ τῶν ἱερατικῶν ἀμφίων μὲ τὰ ὁποῖα τὸν ἐστόλισε, τὸν περιέβαλε μὲ τὴν ἔνδοξον ἀρχιερατικὴν στολήν.	7 Συνῆψε μετ’ αὐτοῦ διαθήκην καὶ συμφωνίαν κύρους αἰωνίου καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν τὴν ἱερωσύνην τοῦ λαοῦ· τὸν κατέστησεν εὐτυχῆ δι' ὡραίου στολισμοῦ καὶ τὸν περιέβαλε μὲ ἔνδοξον ἱερατικὴν στολήν.
8 ἐνέδυσεν αὐτὸν συντέλειαν καυχήματος καὶ ἐστερέωσεν αὐτὸν σκεύεσιν ἰσχύος, περισκελῆ καὶ ποδήρη καὶ ἐπωμίδα,	8 Ἐνέδυσεν αὐτὸν μὲ τελείαν ἔνδοξον μεγαλοπρεπῆ στολήν, τὸν περιέβαλεν ἰσοβίως μὲ ἐνδύματα μεγάλης δυνάμεως, περισκελίδα, ποδήρη χιτῶνα καὶ ἐπωμίδα.	8 Τὸν ἐνέδυσε μὲ τέλειον στολισμὸν προκαλοῦντα καύχησιν καὶ τὸν ἐνίσχυσε μὲ ἱερὰ σύμβολα καὶ ἄμφια μεγάλης δυνάμεως· μὲ περισκελίδα καὶ μὲ χιτῶνα μακρὸν μέχρι τῶν ποδῶν καὶ μὲ τὸ ἐφώδ, τὸ ἄμφιον ποὺ ἐφέρετο ἐπὶ τῶν ὤμων.
9 καὶ ἐκύκλωσεν αὐτὸν ροΐσκοις χρυσοῖς, κώδωσι πλείστοις κυκλόθεν, ἠχῆσαι φωνὴν ἐν βήμασιν αὐτοῦ, ἀκουστὸν ποιῆσαι ἦχον ἐν ναῷ εἰς μνημόσυνον υἱοῖς λαοῦ αὐτοῦ·	9 Ὁλόγυρα εἰς τὸ κάτω μέρος τοῦ χιτῶνος του ἐτοποθέτησε χρυσᾶ ὁμοιώματα ροδιῶν, μὲ πλείστους κωδωνίσκους ὁλόγυρα, ὥστε μὲ τὰ βήματα τοῦ ἀρχιερέως νὰ ἀντηχοῦν οἱ κωδωνίσκοι· νὰ ἀκούεται ὁ ἦχος των, καθὼς ἐκεῖνος θὰ εἰσήρχετο εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, ὥστε νὰ ἔχουν πάντοτε ζωηρῶς ὑπ' ὄψιν των οἱ Ἰσραηλῖται τὴν ἱερότητα τοῦ τόπου καὶ τὰ τελούμενα ἐκεῖ.	9 Γύρω δὲ ἀπὸ τὸ κάτω μέρος τοῦ ποδήρους χιτῶνος ἐτοποθέτησε μικρὰ ὁμοιώματα ροδιῶν χρυσᾶ μὲ πάρα πολλοὺς κωδωνίσκους τριγύρω, διὰ νὰ ἠχοῦν οἱ μικροὶ αὐτοὶ κώδωνες μὲ τὰ βήματα τοῦ ἀρχιερέως καὶ νὰ γίνεται ἀκουστὸς ὁ ἦχος των εἰς τὸν Ναόν, ὥστε νὰ ὑπενθυμίζεται εἰς τὰ τέκνα τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἡ ἁγιότης τοῦ τόπου.
10 στολῇ ἁγίᾳ, χρυσῷ καὶ ὑακίνθῳ καὶ πορφύρᾳ, ἔργῳ ποικιλτοῦ, λογείῳ κρίσεως, δήλοις ἀληθείας, κεκλωσμένῃ κόκκῳ, ἔργῳ τεχνίτου,	10 Τὸν ἐνέδυσε μὲ ἁγίαν στολὴν ὑφασμένην μὲ χρυσόν, μὲ ὑάκινθον καὶ πορφύραν, ἔργον εἰδικοῦ κεντητοῦ. Μὲ τὸ λογεῖον τῆς κρίσεως, διὰ τοῦ ὁποίου ἐκφράζεται ἡ θεία βουλὴ καὶ ἀλήθεια, κατεσκευασμένον μὲ κλωστὴν ἐρυθράν, ἔργον εἰδικοῦ τεχνίτου.	10 Τὸν ἐνέδυσε μὲ στολὴν ἁγίαν, ὑφασμένην μὲ χρυσόν, μὲ ὕφασμα χρώματος κυανοῦ καὶ μὲ πορφύραν, ἔργον τεχνίτου κεντημάτων, καὶ μὲ τὸ Λογεῖον τῆς κρίσεως, διὰ τοῦ ὁποίου ἐδηλοῦτο εἰς τὸν ἀρχιερέα ἡ ἀλήθεια καὶ ἀπεκαλύπτετο εἰς διαφόρους περιπτώσεις ἡ βουλὴ τοῦ Θεοῦ.
11 λίθοις πολυτελέσι γλύμματος σφραγῖδας, ἐν δέσει χρυσίου, ἔργῳ λιθουργοῦ, εἰς μνημόσυνον ἐν γραφῇ κεκολαμμένῃ κατ' ἀριθμὸν φύλων Ἰσραήλ·	11 Εἰς αὐτὸ ὑπῆρχον πολύτιμοι ἀνάγλυφοι λίθοι, ὡς σφραγῖδες, ποὺ συνεδέοντο μεταξύ των διὰ χρυσοῦ, ἔργον καὶ αὐτὸ εἰδικοῦ γλύπτου, ὥστε ὁ λαὸς βλέπων τὴν ἀνάγλυφον αὐτὴν γραφήν, νὰ ἐνθυμῆται τὰ ὀνόματα τῶν δώδεκα φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ.	11 Ἐστόλισε τὸ Λογεῖον μὲ λίθους πολυτελεῖς, ἀναγλύφους ὡσὰν σφραγῖδα, μὲ δέσιν μεταξύ των χρυσῆν, ἔργον τεχνίτου, ποὺ κατεργάζεται λίθους πολυτίμους, πρὸς ἀνάμνησιν τῶν διὰ γραφῆς ἀναγλύφου σκαλισμένων ἐπὶ τοῦ Λογείου ὀνομάτων, σύμφωνα μὲ τὸν ἀριθμὸν τῶν δώδεκα φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ.
12 στέφανον χρυσοῦν ἐπάνω κιδάρεως, ἐκτύπωμα σφραγῖδας ἁγιάσματος, καύχημα τιμῆς, ἔργον ἰσχύος, ἐπιθυμήματα ὀφθαλμῶν κοσμούμενα ὡραῖα·	12 Ἐπίσης ἔθεσε στέφανον χρυσοῦν ἐπάνω εἰς τὴν κίθαριν, ἡ ὁποία ἔφερεν ἀνάγλυφον, ὡς σφραγῖδα, ἱερὰν ἐπιγραφήν, τιμητικὸν καύχημα, ἔργον μεγάλης τέχνης, ὠραῖον θέαμα τῶν ὀφθαλμῶν, ὑπέροχα κοσμήματα.	12 Τοῦ ἔβαλε στέφανον χρυσοῦν ἐπὶ τῆς μίτρας του, φέροντα ἀνάγλυφον ἀποτύπωμα ἁγίας σφραγῖδος, ἔμβλημα καυχήσεως τιμητικόν, ἔργον τέλειον ἐξαιρετικόν, ὅλα ὡραῖα, ποὺ τὰ ζηλεύουν μάτια ἀνθρώπων, ὅταν τὰ βλέπουν.
13 πρὸ αὐτοῦ οὐ γέγονε τοιαῦτα ἕως αἰῶνος, οὐκ ἐνεδύσατο ἀλλογενὴς πλὴν τῶν υἱῶν αὐτοῦ μόνον καὶ τὰ ἔκγονα αὐτοῦ διαπαντός.	13 Πρὸ αὐτοῦ δὲν εἶχαν γίνει τέτοιες μεγαλοπρεπεῖς στολὲς καὶ οὔτε θὰ γίνουν ἕως τοῦ αἰῶνος. Κανεὶς ἀλλογενὴς καὶ κανεὶς ξένος πρὸς τὸ ἱερατικὸν γένος, δὲν ἐφόρεσε τέτοιες στολές, πλὴν μόνον τῶν υἱῶν αὐτοῦ καὶ τῶν ἰδικῶν του ἀπογόνων διὰ μέσου τῶν αἰώνων.	13 Πρὸ τοῦ Ἀαρὼν δὲν ἔγιναν παρόμοια, οὔτε θὰ γίνουν ποτὲ εἰς τὸ μέλλον. Ποτὲ ξένος τις δὲν ἐνεδύθη μὲ τὸν τρόπον αὐτόν, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἀαρὼν μόνον καὶ τοὺς ἀπογόνους αὐτοῦ καθ' ὅλην τὴν διαρκειαν τοῦ μέλλοντος.
14 Θυσίαι αὐτοῦ ὁλοκαρπωθήσονται καθημέραν ἐνδελεχῶς δίς.	14 Θυσίαι ὁλοκαυτώματος θὰ προσφέρωνται καθημερινῶς ἀπὸ αὐτὸν δύο φορὲς τὴν ἡμέραν.	14 Αἱ θυσίαι του θὰ καίωνται ἐξ ὁλοκλήρου δύο φορὰς καθ’ ἐκάστην ἠμέραν, πρωῒ καὶ ἑσπέρας, συνεχῶς.
15 Ἐπλήρωσε Μωϋσῆς τὰς χεῖρας καὶ ἔχρισεν αὐτὸν ἐν ἐλαίῳ ἁγίῳ· ἐγενήθη αὐτῷ εἰς διοθήκην αἰώνιον καὶ ἐν τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἐν ἡμέραις οὐρανοῦ λειτουργεῖν αὐτῷ ἅμα καὶ ἱερατεύειν καὶ εὐλογεῖν τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.	15 Ὁ Μωϋσῆς ἐγέμισε τὰ χέρια του μὲ τὸ ἅγιον ἔλαιον καὶ τὸν ἔχρισε. Αὐτὸ δὲ ἔγινεν αἰώνιος νόμος δι' αὐτὸν καὶ τοὺς ἀπογόνους του, ὅσον ὑπάρχει ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, νὰ εἶναι δηλαδὴ αὐτοὶ λειτουργοὶ καὶ ἱερεῖς καὶ νὰ εὐλογοῦν τὸν λαὸν ἐν τῷ Ὀνόματί του.	15 Ὁ Μωϋσῆς ἐγέμισε τὰ χέρια του καὶ ἔχρισεν αὐτὸν μὲ ἁγιασμένον λάδι. Ἔγινε δὲ αὐτὸ αἰώνιος νόμος καὶ συμφωνία δι’ αὐτὸν καὶ διὰ τοὺς ἀπογόνους αὐτοῦ, καθ’ ὅλας τὰς ἡμέρας, ποὺ θὰ ὑπάρχῃ οὐρανός, νὰ ὑπηρετοῦν τὸν Θεὸν καὶ νὰ ἐκτελοῦν τὰ ἱερατικά των καθήκοντα καὶ νὰ εὐλογοῦν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐξ ὀνόματος Αὐτοῦ.
16 Ἐξελέξατο αὐτὸν ἀπὸ παντὸς ζῶντος προσαγαγεῖν κάρπωσιν Κυρίῳ θυμίαμα καὶ εὐωδίαν εἰς μνημόσυνον, ἐξιλάσκεσθαι περὶ τοῦ λαοῦ σου.	16 Αὐτὸν ἐξέλεξεν ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους τῆς γῆς, διὰ νὰ προσφέρῃ θυσίαν εἰς τὸν Κύριον, θυμίαμα καὶ ἀρώματα, εἰς μνήμην αὐτῶν καὶ διὰ τὴν ἐξιλέωσιν τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ.	16 Ἐξέλεξεν ὁ Θεὸς τὸν Ἀαρὼν ἐξ ὅλων τῶν ἐν ζωῇ ἀνθρώπων διὰ νὰ προσφέρῃ θυσίαν εἰς τὸν Κύριον, θυμίαμα καὶ εὐωδίαν εἰς μνήμην αὐτῶν, διὰ νὰ συγχωροῦνται αἱ ἁμαρτίαι τοῦ λαοῦ σου, εἶπεν ὁ Κύριος.
17 Ἔδωκεν αὐτὸν ἐν ἐντολαῖς αὐτοῦ ἐξουσίαν ἐν διαθήκαις κριμάτων διδάξαι τὸν Ἰακώβ τὰ μαρτύρια καὶ ἐν νόμῳ αὐτοῦ φωτίσαι Ἰσραήλ.	17 Διὰ τῶν ἐντολῶν του ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ἐξουσίαν ἐπὶ τῶν ἱερῶν παρακαταθηκῶν τοῦ Νόμου, νὰ διδάξῃ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακὼβ τὰ μαρτύρια Κυρίου καὶ νὰ διαφωτίζῃ τοὺς Ἰσραηλίτας μὲ τὸν θεῖον Νόμον.	17 Ἔδωκεν ὁ Θεὸς εἰς αὐτὸν μὲ ἐντολάς του ἐξουσίαν ἐπὶ τῶν ἱερῶν παρακαταθηκῶν καὶ συμφωνιῶν τῶν δικαιωμάτων του νὰ διδάσκῃ εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακὼβ τὰς ἐντολάς του καὶ μὲ τὸν Νόμον Αὐτοῦ νὰ φωτίζῃ τοὺς Ἰσραηλίτας.
18 Ἐπισυνέστησαν αὐτῷ ἀλλότριοι καὶ ἐζήλωσαν αὐτὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἄνδρες οἱ περὶ Δαθὰν καὶ Ἀβειρὼν καὶ ἡ συναγωγὴ Κορὲ ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ·	18 Ἐπανεστάτησαν ἐναντίον του μερικοὶ ξένοι πρὸς τὴν ἱερωσύνην, τὸν ἐζηλοφθόνησαν εἰς τὴν ἔρημον, οἱ ἄνδρες δηλαδὴ οἱ περὶ τὸν Δαθὰν καὶ τὸν Ἀβειρών, ἡ συγκέντρωσις τοῦ Κορέ, πλήρεις ὀργῆς καὶ θυμοῦ.	18 Ἐπανεστάτησαν κατ’ αὐτοῦ ἄνθρωποι ξένοι καὶ ἐφθόνησαν αὐτὸν εἰς τὴν ἔρημόν οἱ περὶ τὸν Ἀαθὰν καὶ τὸν Ἀβειρὼν ἄνθρωποι καὶ ἡ συντροφιὰ τοῦ Κορὲ μετὰ θυμοῦ καὶ ὀργῆς.
19 Εἶδε Κύριος καὶ οὐκ εὐδόκησε, καὶ συνετελέσθησαν ἐν θυμῷ ὀργῆς· ἐποίησεν αὐτοῖς τέρατα καταναλῶσαι ἐν πυρὶ φλογὸς αὐτοῦ.	19 Ὁ Κύριος τοὺς εἶδε καὶ δὲν ηὐδόκησεν εἰς τὰ πονηρὰ αὐτῶν ἔργα. Διὰ τοῦτο καὶ ἐξωλοθρεύθησαν μὲ τὴν δικαίαν ὀργὴν καὶ τὸν θυμὸν τοῦ Κυρίου. Ἔκαμεν ἐναντίον αὐτῶν καταπληκτικὰ ἔργα τιμωρίας, ὥστε νὰ καταφαγωθοῦν ἀπὸ τὰς φλόγας τοῦ πυρός.	19 Εἶδεν ὁ Κύριος καὶ δὲν ηὐχαριστήθη καὶ κατεστράφησαν ὑπὸ τῆς σφοδρὰς ὀργῆς αὐτοῦ. Ἔκαμε κατ' αὐτῶν καταπληκτικὰ θαύματα, διὰ νὰ καταστρέψῃ αὐτοὺς μὲ φωτιά, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἀνεπηδοῦσαν φλόγες.
20 Καὶ προσέθηκεν Ἀαρὼν δόξαν καὶ ἔδωκεν αὐτῷ κληρονομίαν· ἀπαρχὰς πρωτογεννημάτων ἐμέρισεν αὐτῷ, ἄρτον πρώτοις ἡτοίμασε πλησμονήν·	20 Εἰς δὲ τὸν Ἀαρὼν προσέθεσε καὶ ἄλλην δόξαν, καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν κληρονομίαν· ἐπεδίκασεν ὡς μερίδιόν του τὰς ἀπαρχὰς τῶν προϊόντων τῆς γῆς καὶ πρὸ παντὸς πλούσιον ἄρτον χορτασμοῦ δι' αὐτὸν καὶ τοὺς ἱερεῖς.	20 Καὶ ἔτσι ηὔξησε τὴν δόξαν τοῦ Ἀαρὼν καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν κληρονομίαν· τοὺς πρωΐμους ἐκ τῶν καρπῶν καὶ πρώτων γεννημάτων τῆς γῆς ἐξεχώρισε δι’ αὐτὸν ὡς μερίδιον. Πρὸ παντὸς ἡτοίμασεν ἄρτον πλούσιον, ὥστε νὰ χορταίνουν οἱ ἱερεῖς.
21 καὶ γὰρ θυσίας Κυρίου φάγονται, ἃς ἔδωκεν αὐτῷ τε καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ.	21 Διότι μέρος ἀπὸ τὰς προσφερομένας εἰς τὸν Κύριον θυσίας ἔπρεπε νὰ δίδεται πρὸς τροφὴν αὐτοῦ καὶ τῶν ἀπογόνων του.	21 Ὥρισε τοῦτο ὡς πρὸς τὸν ἄρτον, διότι θὰ τρώγουν οἱ ἱερεῖς καὶ τὰς θυσίας, τὰς ὁποίας ἔδωκεν ὁ Κύριος εἰς αὐτόν, τὸν Ἀαρὼν δηλαδή, καὶ τοὺς ἀπογόνους αὐτοῦ.
22 Πλὴν ἐν γῆ λαοῦ οὐ κληρονομήσει, καὶ μερὶς οὐκ ἔστιν αὐτῷ ἐν λαῷ, αὐτὸς γὰρ μερίς σου καὶ κληρονομία.	22 Πλὴν ὅμως δὲν παρεχώρησε καμμίαν ἔκτασιν γῆς ὡς κληρονομίαν του μεταξὺ τοῦ λαοῦ· δὲν ὑπάρχει δι' αὐτὸν κληρονομικὸν μερίδιον μεταξὺ τοῦ λαοῦ· διότι ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς τοῦ εἶπεν· Ἐγὼ εἶμαι μερίδιον καὶ κληρονομία σου.	22 Εἰς τὴν γῆν ὅμως τῆς ἐπαγγελίας, ποὺ ὡρίσθη διὰ τὰς φυλὰς τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, δὲν θὰ λάβῃ κληρονομίαν ὁ Ἀαρὼν καὶ ἡ φυλή του. Καὶ δὲν ὑπάρχει μερίδιον δι’ αὐτὸν μεταξὺ τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, διότι αὐτὸς ὁ Θεὸς εἶναι μερίδιον καὶ κληρονομία σου, εἶπεν ὁ Κύριος.
-23 Καὶ Φινεὲς υἱὸς Ἐλεάζαρ τρίτος εἰς δόξαν ἐν τῷ ζηλῶσαι οὖτον ἐν φόβῳ Κυρίου καὶ στῆναι αὐτον ἐν τροπῇ λαοῦ, ἐν ἀγαθότητι προθυμίας ψυχῆς αὐτοῦ· καὶ ἐξιλάσατε περὶ τοῦ Ἰσραήλ.	23 Ὁ Φινεές, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλεάζαρ, εἶναι ὁ τρίτος ἔνδοξος ἀνήρ, ὁ ὁποῖος διεκρίθη διὰ τὸν ζῆλον αὐτοῦ καὶ τὸν φόβον τοῦ Κυρίου. Αὐτός, ὅταν κατεστρέφετο ὁ λαὸς διὰ τὰς ἁμαρτίας του, ἐστάθη ὄρθιος μὲ ἀγαθὴν τὴν διάθεσιν τῆς ψυχῆς καὶ ἐξιλέωσε τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ διὰ τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ.	23 Καὶ ὁ Φινεές, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλεαζαρ, εἶναι ὁ τρίτος εἰς δόξαν, διότι οὗτος ὑπῆρξε ζηλωτῆς ἐν τῷ φόβῳ τοῦ Κυρίου καὶ ἐστάθη οὗτος ἀκλόνητος κατὰ τὴν παρεκτροπὴν καὶ ἀποστασίαν τοῦ λαοῦ, μὲ τὴν ἀγαθότητα τῆς προθυμίας καί τοῦ θάρρους τῆς ψυχῆς τoυ, καὶ κατεπράϋνε τὴν θείαν ὀργήν, ἐξιλεώσας τὸν Ἰσραὴλ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
24 Διὰ τοῦτο ἐστάθη αὐτῷ διαθήκη εἰρήνης προστατεῖν ἁγίων καὶ λαοῦ αὐτοῦ, ἵνα αὐτῷ ᾖ καὶ τῷ σπὲρματι αὐτοῦ ἱερωσύνης μεγαλεῖον εἰς τοὺς αἰῶνας.	24 Διὰ τοῦτο μία συμφωνία εἰρήνης ἐστερεώθη μὲ αὐτόν, διὰ τῆς ὁποίας αὐτὸς ἀνεδείχθη ἀρχηγὸς τῶν ἱερέων τοῦ λαοῦ του, διὰ νὰ ἀνήκῃ εἰς αὐτὸν καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους του διὰ μέσου τῶν γενεῶν τὸ μεγαλειῶδες ἀξίωμα τῆς ἱερωσύνης.	24 Δι’ αὐτὸ συνήφθη μετ’ αὐτοῦ Διαθήκη καὶ συμφωνία συνδιαλλαγῇς καὶ εἰρήνης, ἡ ὁποία καθιστᾷ αὐτὸν ἀρχηγὸν καὶ προστάτην τῶν ἀφιερωμένων εἰς τὸν Θεὸν ἱερέων καὶ τοῦ λαοῦ του, ἵνα ἀνήκῃ εἰς αὐτὸν καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνούς του τὸ μέγα ἀξίωμα τῆς ἱερωσύνης πάντοτε καὶ εἰς μακροὺς αἰῶνας.
25 Καὶ διαθήκην τῷ Δαυὶδ υἱῷ Ἰεσσαὶ ἐκ φυλῆς Ἰούδα, κληρονομία βασιλέως υἱοῦ ἐξ υἱοῦ μόνου· κληρονομία Ἀαρὼν καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ.	25 Ὅπως βραδύτερον ἐδόθη παρὰ τοῦ Θεοῦ ἐπίσημος ὑπόσχεσις εἰς τὸν Δαδίδ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἰεσσαὶ τὸν καταγόμενον ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα, ὅτι ἡ βασιλικὴ κληρονομία καὶ διαδοχὴ θὰ ἀνήκῃ μόνον εἰς τὸν οἶκον του, μεταβιβαζομένη ἀπὸ τὸν ἕνα υἱὸν εἰς τὸν ἄλλον, ἔτσι καὶ ἡ ἱερωσύνη τοῦ Ἀαρὼν θὰ μετεβιβάζετο κληρονομικῶς εἰς τοὺς ἀπογόνους του.	25 Παρομοίαν δὲ Διαθήκην καὶ ὑπόσχεσιν ἔκαμεν Θεὸς εἰς τὸν Δαβίδ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἰεσσαὶ ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα, κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ κληρονομία καὶ διαδοχὴ τοῦ βασιλέως θὰ περιήρχετο ἀπὸ τοῦ ἑνὸς υἱοῦ εἰς τὸν ἄλλον υἱὸν καὶ ἀπόγονόν του μόνον· ἔτσι καὶ ἡ κληρονομία τοῦ Ἀαρὼν θὰ παρέμενε μόνον εἰς αὐτὸν καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους αὐτοῦ.
26 Δῴη ὑμῖν σοφίαν ἐν καρδίᾳ ὑμῶν κρίνειν τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν δικαιοσύνῃ, ἵνα μὴ ἀφανισθῇ τὰ ἀγαθὰ αὐτῶν καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν εἰς γενεὰς αὐτῶν.	26 Εἴθε, ὦ ἀρχιερεῖς, νὰ δώσῃ ὁ Θεὸς εἰς τὴν καρδίαν καὶ τὴν διάνοιάν σας σοφίαν, διὰ νὰ δικάζετε τὸν λαόν του μὲ δικαιοσύνην, διὰ νὰ μὴ ἀφανισθοῦν αὐτὰ τὰ ἀγαθά σας καὶ ἡ δόξα σας κατὰ τὰς μελλούσας γενεάς.	26 Εἴθε νὰ δώσῃ ὁ Θεὸς εἰς σᾶς σοφίαν καὶ σύνεσιν εἰς τὴν καρδίαν σας, ὦ ἀρχιερεῖς καὶ ἄρχοντες, διὰ νὰ κρίνετε καὶ δικάζετε τὸν λαόν του μὲ δικαιοσύνην, διὰ νὰ μὴ χαθοῦν τὰ ἀγαθά των καὶ νὰ διατηροῦν τὴν δόξαν εἰς τὰς γενεᾶς, ποὺ θὰ τοὺς διαδεχθοῦν.