΄Σοφία Σειράχ : Κεφάλαιον ΜΖ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ μετὰ τοῦτο ἀνέστη Νάθαν προφητεύειν ἐν ἡμέραις Δαυίδ.
2 Ὥσπερ στέαρ ἀφωρισμένον ἀπὸ σωτηρίου, οὕτως Δαυὶδ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.
3 Ἐν λέουσιν ἔπαιξεν ὡς ἐν ἐρίφοις καὶ ἐν ἄρκοις ὡς ἐν ἄρνασι προβάτων
4 ἐν νεότητι αὐτοῦ οὐχὶ ἀπέκτεινε γίγαντα καὶ ἠξῇρεν ὀνειδισμὸν ἐκ λαοῦ ἐν τῷ ἐπᾶραι χεῖρα ἐν λίθῳ σφενδόνης καὶ καταβαλεῖν γαυρίαμα τοῦ Γολιάθ;
5 Ἐπεκαλέσατο γὰρ Κύριον τὸν Ὕψιστον καὶ ἔδωκεν ἐν τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ κράτος ἐξᾶραι ἄνθρωπον δυνατὸν ἐν πολέμῳ, ἀνυψῶσαι κέρας λαοῦ αὐτοῦ.
6 Οὕτως ἐν μυριάσιν ἐδόξασαν αὐτὸν καὶ ᾔνεσαν αὐτὸν ἐν εὐλογίαις Κυρίου ἐν τῷ φέρεσθαι αὐτῷ διάδημα δόξης·
7 ἐξέτριψε γὰρ ἐχθροὺς κυκλόθεν καὶ ἐξουδένωσε Φυλιστιεὶμ τοὺς ὑπεναντίους· ἕως σήμερον συνέτριψεν αὐτῶν κέρας.
8 Ἐν παντὶ ἔργῳ αὐτοῦ ἔδωκεν ἐξομολόγησιν ἁγίῳ Ὑψίστῳ ρήματι δόξης· ἐν πάσῃ καρδίᾳ αὐτοῦ ὕμνησε καὶ ἠγάπησε τὸν ποιήσαντα αὐτόν.
9 Καὶ ἔστησε ψαλτωδοὺς κατέναντι τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἐξ ἠχοῦς αὐτῶν γλυκαίνειν μέλη·
10 ἔδωκεν ἐν ἑορταῖς εὐπρέπειαν καὶ ἐκόσμησε καιροὺς μέχρι συντελείας ἐν τῷ αἰνεῖν αὐτοὺς τὸ ἅγιον ὄνομα αὐτοῦ καὶ ἀπὸ πρωῒ ηχεῖν τὸ ἁγίασμα.
11 Κύριος ἀφεῖλε τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ καὶ ἀνύψωσεν εἰς αἰῶνα τὸ κέρας αὐτοῦ καὶ ἔδωκεν αὐτῷ διαθήκην βασιλέων καὶ θρόνον δόξης ἐν τῷ Ἰσραήλ.
-12 Μετὰ τοῦτον ἀνέστη υἱὸς ἐπιστήμων καὶ δι' αὐτὸν κατέλυσεν ἐν πλατυσμῷ·
13 Σαλωμὼν ἐβασίλευσεν ἐν ἡμέραις εἰρήνης, ᾧ ὁ Θεὸς κατέπαυσε κυκλόθεν, ἵνα στήσῃ οἶκον ἐπ' ὀνόματι αὐτοῦ καὶ ἑτοιμάσῃ ἁγίασμα εἰς τὸν αἰῶνα.
14 Ὡς ἐσοφίσθης ἐν νεότητί σου καὶ ἐνεπλήσθης ὡς ποταμὸς συνέσεως.
15 Γῆν ἐπεκάλυψεν ἡ ψυχή σου, καὶ ἐνέπλησας ἐν παραβολαῖς αἰνιγμάτων·
16 εἰς νήσους πόρρω ἀφίκετο τὸ ὄνομά σου, καὶ ἠγαπήθης ἐν τῇ εἰρήνῃ σου·
17 ἐν ᾠδαῖς καὶ παροιμίαις καὶ παραβολαῖς καὶ ἐν ἑρμηνείαις ἀπεθαύμασάν σε χῶραι.
18 Ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ ἐπικεκλημένου Θεοῦ Ἰσραήλ, συνήγαγες ὡς κασσίτερον τὸ χρυσίον καὶ ὡς μόλυβδον ἐπλήθυνας ἀργύριον.
19 Παρανέκλινας τὰς λαγόνας σου γυναιξὶ καὶ ἐνεξουσιάσθης ἐν τῷ σώματί σου·
20 ἔδωκας μῶμον ἐν τῇ δόξῃ σου καὶ ἐβεβήλωσας τὸ σπέρμα σου ἐπαγαγεῖν ὀργὴν ἐπὶ τὰ τέκνα σου, καὶ κατενύγην ἐπὶ τῇ ἀφροσύνῃ σου,
21 γενέσθαι δίχα τυραννίδα καὶ ἐξ Ἐφραίμ ἄρξαι βασιλείαν ἀπειθῆ.
22 Ὁ δὲ Κύριος οὐ μὴ καταλίπη τὸ ἔλεος αὐτοῦ καὶ οὐ μὴ διαφθίρῃ ἀπὸ τῶν ἔργων αὐτοῦ, οὐδὲ μὴ ἐξαλείψῃ ἐκλεκτοῦ αὐτοῦ ἔκγονα καὶ σπέρμα τοῦ ἀγαπήσαντος αὐτὸν οὐ μὴ ἐξάρῃ· καὶ τῷ Ἰακώβ ἔδωκε κατάλειμμα καὶ τῷ Δαυὶδ ἐξ αὐτοῦ ρίζαν.
-23 Καὶ ἀνεπαύσατο Σαλωμών μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ κατέλιπε μετ' αὐτὸν ἐκ τοῦ σπέρματος αὐτοῦ λαοῦ ἀφροσύνην καὶ ἐλασσούμενον συνέσει, Ροβοάμ, ὃς ἀπέστησε λαὸν ἐκ βουλῆς αὐτοῦ, καὶ Ἱεροβοὰμ υἱὸν Ναβὰτ ὃς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραὴλ καὶ ἔδωκε τῷ Ἐφραὶμ ὁδὸν ἁμαρτίας.
24 Καὶ ἐπληθύνθησαν αἱ ἀμαρτίαι αὐτῶν σφόδρα ἀποστῆσαι αὐτοὺς ἀπὸ τῆς γῆς αὐτῶν·
25 καὶ πᾶσαν πονηρίαν ἐξεζήτησαν ἕως ἐκδίκησις ἔλθῃ ἐπ' αὐτούς.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πειτα παρουσιάσθη ὁ Νάθαν, διὰ νὰ ἐξαγγέλλῃ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου ὡς προφήτης κατὰ τὴν ἐποχὴν τοῦ Δαβίδ.
2 Ὅπως ξεχωρίζεται τὸ λῖπος κατὰ τὴν εἰρηνικὴν ἐπὶ τῇ σωτηρίᾳ θυσίαν, ἔτσι, καὶ ὁ Δαβὶδ ἐξελέγη ἀνάμεσα ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας.
3 Αὐτὸς κατὰ τὴν νεανικήν του ἡλικίαν ἔπαιζε μὲ τοὺς λέοντας ὡσὰν μὲ τὰ ἐρίφια, καὶ μὲ τὰς ἄρκτους ὡσὰν μὲ τὰ ἀρνιὰ τῶν προβάτων.
4 Ὁ Δαβὶδ κατὰ τὴν νεανικήν του ἡλικίαν αὐτὸς δὲν ἐφόνευσε τὸν γίγαντα ἐκεῖνον τὸν Γολιὰθ καὶ ἀφῄρεσε τὴν καταισχύνην καὶ τὴν ὕβριν ἀπὸ τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ, ὅταν ἐσήκωσε τὸ χέρι του, διὰ νὰ ἐκσφενδονίσῃ τὸν λίθον καὶ νὰ καταρρίψῃ τὴν ἀλαζονείαν τοῦ Γολιάθ;
5 Παρεκάλεσε τὸν Ὕψιστον Κύριον, καὶ ἐκεῖνος ἔδωσεν εἰς τὴν δεξιάν του χεῖρα δύναμιν, ὥστε νὰ ἐξοντώσῃ ἄνθρωπον δυνατὸν εἰς τὸν πόλεμον καὶ νὰ ἀνυψώσῃ τὴν δύναμιν τοῦ λαοῦ του.
6 Ἔτσι δὲ καὶ τὸν ἐδόξασαν αἱ γυναῖκες, διότι ἐφόνευσε μυριάδας ἐχθρῶν καὶ τοῦ ἔψαλαν ἐγκώμια μὲ εὐλογίας πρὸς τὸν Κύριον, ὅταν τοῦ προσέφεραν ἔνδοξον διάδημα, τὴν βασιλείαν.
7 Συνέτριψε τοὺς γύρω ἐχθροὺς καὶ ἐξουδένωσε τοὺς ἐχθρούς, τοὺς Φιλισταίους. Τὰ συντριπτικά του κτυπήματα τοὺς κρατοῦν μέχρι σήμερον ἀδύνατους καὶ ταπεινωμένους.
8 Εἰς ὅλα ὅμως αὐτοῦ τὰ θαυμαστὰ ἔργα ἐδοξολογοῦσε καὶ εὐχαριστοῦσε τὸν Ἅγιον, τὸν Ὕψιστον Κύριον, μὲ ὕμνους δοξολογίας, καὶ ὑμνολόγησε καὶ ἠγάπησε τὸν ποιητήν του μὲ ὅλην του τὴν καρδίαν.
9 Ἐγκατέστησε ψάλτας μετὰ ὀργάνων ἐμπρὸς ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον, ὥστε ἀπὸ τὸν ἦχον τῶν μουσικῶν συνθέσεων νὰ ἀκούωνται γλυκεῖαι μελῳδίαι.
10 Ἔδωκεν ἰδιαιτέραν μεγαλοπρέπειαν εἰς τὰς ἑορτάς, ἰδιαιτέραν λαμποότητα εἰς τὰς ἐορτασίμους ἐποχάς, καὶ εἰς ὅλας τὰς λεπτομερείας ὥρισε νὰ ὑμνολογοῦν οἱ ψάλται τὸ ἅγιον ὄνομα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀντηχοῦν ἀπὸ τῆς πρωΐας αἱ ψαλμῳδίαι εἰς τὴν ἁγίαν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου.
11 Ὁ Κύριος ἀφήρεσε τὰς ἁμαρτίας του, ἐμεγάλυνε τὴν δύναμίν του ἀκατάλυτον εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ ἔδωσεν εἰς αὐτὸν τὴν ὑπόσχεσιν περὶ βασιλέων, ποὺ θὰ ἀνεδεικνύοντο ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους του, καὶ ἀνέδειξεν ἔνδοξον τὸν θρόνον του εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν.
12 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸν ἐνεφανίσθη ὁ σοφὸς υἱός του ὁ Σολομών, ὁ ὁποῖος χάριν τοῦ Δαβὶδ ἔζησε μὲ ἄνεσιν καὶ εὐτυχίαν.
13 Ὁ Σολομὼν ἐβασίλευσεν εἰς καιρὸν εἰρήνης. Πρὸς χάριν του ὁ Θεὸς κατέπαυσε κάθε πόλεμον κύκλῳ του, ὥστε αὐτὸς ἀπερίσπαστος νὰ ἀνοικοδομήσῃ τὸν ναὸν ἐπ' ὀνόματι τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἑτοιμάσῃ τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου εἰς τὸν αἰῶνα.
14 Ὦ Σολομών, πόσον σοφὸς ὑπῆρξες κατὰ τὴν νεότητά σου! Ἐγέμισες ἀπὸ σοφίαν, ὅπως πλημμυρίζῃ ὁ ποταμὸς ἀπὸ ὕδατα.
15 Ἡ μεγάλη σοφή σου διάνοια ἐσκέπασε τὴν γῆν, τὴν ἐγέμισες μὲ σοφὰ καὶ βαθυστόχαστα ἀποφθέγματα!
16 Τὸ ὄνομά σου ἔφθασεν εἰς τὰς γύρω μακρυνὰς νήσους καὶ ἠγαπήθης διὰ τὴν εἰρηνικὴν βασιλείαν σου.
17 Ὅλαι αἱ χῶραι σὲ ἐθαύμασαν διὰ τὰς ᾠδάς σου, τὰς παροιμίας σου, τὰς παραβολάς σου καὶ τὰς σοφὰς ἐξηγήσεις, ποὺ ἔδιδες.
18 Ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, ὁ ὁποῖος εἶναι Θεὸς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, συνεκέντρωσες τὸ χρυσίον, ὡσὰν τὸν κασσίτερον, καὶ ἀπροσμέτρητον πλῆθος ἀργυρίου, ὡσὰν τὸν μόλυβδον.
19 Παρεδόθης ὅμως διὰ φιληδονίαν εἰς τὰς γυναίκας καὶ ἔδωκες εἰς αὐτὰς ἐξουσίαν ἐπὶ τοῦ σώματός σου.
20 Ἐξ αἰτίας τῶν πτώσεών σου αὐτῶν προσῆψες κηλῖδας εἰς τὸ ἔνδοξον ὄνομά σου, ἐβεβήλωσες τοὺς ἀπογόνους σου, ὥστε νὰ ἐπέλθῃ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τῶν τέκνων σου. Ἐγώ, ὅταν ἐπληροφορήθην αὐτά, ἐπόνεσα βαθύτατα καὶ ἔκλαυσα δι' αὐτήν σου τὴν ἀφροσύνην.
21 Ἔγινες αἰτία νὰ διαιρεθῇ τὸ βασίλειόν σου εἰς δύο καὶ ἡ φυλὴ Ἐφραίμ νὰ γίνῃ ἀρχηγὸς εἰς μίαν βασιλείαν ἀνυπάκουον καὶ ἀσεβῆ.
22 Ὅμως ὁ Κύριος δὲν θὰ ἀπαρνηθῇ τὸ ἔλεός του καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψῃ κανένα ἐκ τῶν ἔργων του νὰ καταστραφῇ. Δὲν θὰ ἐξολοθρεύσῃ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Δαβίδ, τοῦ ἐκλεκτοῦ αὐτοῦ ἀνθρώπου του. Δὲν θὰ ἐξαφανίσῃ τὸ σπέρμα τοῦ Δαβίδ, ὁ ὁποῖος τόσον τὸν εἶχεν ἀγαπήσει, θὰ ἀφήσῃ εἰς τὸν Ἰακὼβ ἀπογόνους καὶ εἰς τὸν Δαβὶδ μίαν ρίζαν, ποὺ θὰ ἐξέλθῃ ἀπὸ αὐτόν.
23 Ὅταν ὁ Σολομὼν ἀνεπαύθη μετὰ τῶν πατέρων του, ἀφῆκε διάδοχόν του ἕνα υἱόν του, τὸν Ροβοάμ, τὴν προσωποποίησα τῆς ἀφροσύνης, ὁ ὁποῖος ἐστερεῖτο συνέσεως. Αὐτὸς ἐξώθησε τὸν λαὸν εἰς ἀποστασίαν ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. Αὐτὸς μὲ τὴν ἀφροσύνην του ἀφῆκε τὸν Ἱεροβοάμ, υἱὸν τοῦ Ναβὰτ καὶ ἐξώθησε εἰς τὴν ἁμαρτωλὴν ζωὴν τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ ἤνοιξεν ὁδὸν ἁμαρτίας διὰ τὴν φυλὴν τοῦ Ἐφραίμ.
24 Ἔτσι δὲ ἐπληθύνθησαν πάρα πολὺ αἱ ἁμαρτία εἰς τὸν βασίλειον τοῦ Ἰσραήλ, αἱ ὁποῖαι καὶ ὑπῆρξαν αἰτία νὰ ἀπομακρυνθοῦν καὶ ἐξορισθοῦν αὐτοὶ ἀπὸ τὴν γῆν τῶν πατέρων των.
25 Ἀνεζήτησαν καὶ διέπραξαν κάθε εἶδος κακίας, μέχρις ὅτου ἐξέσπασεν ἐναντίον αὐτῶν ἡ δικαία μεγάλη τιμωρία ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

αὶ μετὰ ταῦτα ἐνεφανίσθη ὁ Νάθαν, διὰ νὰ προφητεύῃ κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Δαβίδ.
2 Ὅπως δὲ τὸ λίπος εἶναι ξεχωρισμένον καὶ ἐκλεκτὸν μέρος ἀπὸ τὴν εἰρηνικὴν θὐσίαν, οὕτω καὶ ὁ Δαβὶδ ἐξελέγη ἐκ μέσου τῶν Ἰσραηλιτῶν.
3 Ἔπαιξε μὲ λέοντας σὰν μὲ ἐρίφια, καὶ μὲ ἀρκοῦδες σὰν μὲ ἀρνία προβάτων.
4 Κατὰ τὴν νεότητά του δὲν ἐφόνευσε τὸν γίγαντα Γολιὰθ καὶ ἐσήκωσε τὴν ὑπ’ αὐτοῦ ὕβριν ἀπὸ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ὅταν ὕψωσε τὴν χεῖρα του ὡπλισμένην μὲ λίθον εἰς σφενδόνην καὶ κατέβαλε τὴν ἔπαρσιν καὶ ἀλαζονείαν τοῦ Γολιάθ;
5 Κατέβαλε δὲ τὴν ὑπερηφάνειαν τοῦ Γολιάθ, διότι ἐπεκαλέσθη τὸν Κύριον τὸν Ὕψιστον, καὶ Αὐτὸς ἔδωκεν εἰς τὴν δεξιάν του χεῖρα δύναμιν, διὰ νὰ φονεύσῃ ἄνθρωπον δυνατὸν εἰς τὸν πόλεμον καὶ διὰ νὰ ὑψώσῃ τὴν δύναμιν τοῦ λαοῦ του.
6 Οὕτω τὸν ἐδόξασαν διὰ τὴν κατὰ τῶν μυριάδων νίκην του, ὅπως ἐπευφήμουν αὐτὸν αἱ γυναῖκες, καὶ τὸν ἐπῄνεσαν διὰ τὰς εὐλογίας, τὰς ὁποίας ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ὁ Κύριος, ὅταν προσέφερεν εἰς αὐτὸν στέμμα καὶ διάδημα ἔνδοξον.
7 Τοῦ προσέφερον δὲ διάδημα δόξης, διότι συνέτριψε τοὺς γύρω καὶ ἐξ ὅλων τῶν μερῶν ἐχθροὺς καὶ ἐξεμηδένισε τοὺς Φιλισταίους, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ὑπεναντίοι καὶ πολέμιοι, καὶ συνέτριψε τὴν δύναμίν των μέχρι σήμερον.
8 Εἰς κάθε ἔργον του, πολεμικὸν ἢ εἰρηνικόν, ἔδωκεν εὐχαριστίαν καὶ αἶνον εἰς τὸν Ἅγιον καὶ Ὕψιστον Κύριον μὲ λόγους δοξολογίας· μὲ ὅλην του τὴν καρδίαν ὕμνησε καὶ ἠγάπησε τὸν Θεόν του, ὁ Ὁποῖος τὸν ἐδημιούργησεν.
9 Ἐγκατέστησε δὲ Ψαλμῳδοὺς ἀπέναντι τοῦ Θυσιαστηρίου, ἵνα μὲ τὸν ἦχον τῶν φωνῶν των καθιστοῦν γλυκείας τὰς μελῳδίας.
10 Προσέδωκε μεγαλοπρέπειαν εἰς τὰς ἑορτὰς καὶ καθωράϊσε τὰς πανηγύρεις μὲ πᾶσαν τελειότητα, διὰ νὰ ὑμνῆται τὸ ἅγιον Ὄνομα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀντηχῇ ἡ ψαλμωδία ἀπὸ τὸ πρωῒ εἰς τὴν ἁγίαν καὶ ἱερὰν Σκηνήν.
11 Ὁ Κύριος ἀφήρεσε καὶ συνεχώρησε τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ καὶ ἀνύψωσεν αἰωνίως τὴν δύναμίν του καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν τὴν περὶ τῆς διαδοχῆς τῶν βασιλέων συμφωνίαν καὶ Διαθήκην καὶ θρόνον ἔνδοξον ἐν μέσῳ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
12 Μετ’ αὐτὸν ἐνεφανίσθη ὁ σοφὸς υἱός του, ὁ ὁποῖος χάρις καὶ ἐξ αἰτίας τοῦ Δαβὶδ ἔζησεν ἄνετα καὶ χωρὶς στενοχώριας σοβαράς.
13 Ὁ Σολομὼν ἐβασίλευσεν εἰς ἡμέρας καὶ περίοδον εἰρήνης. Εἰς τὴν ἐποχήν του ὁ Θεὸς κατέπαυσε πάντα πόλεμον ἐξ ὅλων τῶν τριγύρω του μερῶν, διὰ νὰ οἰκοδομήσῃ Ναὸν εἰς τὸ Ὄνομά Του καὶ διὰ νὰ ἑτοιμάσῃ ἅγιον Θυσιαστήριον, ὑπάρχον εἰς τοὺς αἰῶνας.
14 Πόσον σοφὸς ὑπῆρξες κατὰ τὴν νεότητά σου, ὦ Σολομών, καὶ ἐπλημμύρισες ἀπὸ σύνεσιν, ὅπως ὑπερεκχειλίζει ποταμός.
15 Τὸ σοφόν σου πνεῦμα ἐσκέπασεν ὅλην τὴν γῆν, καὶ ἐγέμισες αὐτὴν μὲ ἀποφθέγματα καὶ παραβολὰς αἰνιγματώδεις.
16 Μέχρι τῶν μακρινῶν νήσων ἔφθασεν ἡ φήμη τοῦ ὀνόματός σου, καὶ ἠγαπήθης διὰ τὴν εἰρηνικὴν ζωὴν καὶ βασιλείαν σου.
17 Διὰ τὰς ᾠδὰς καὶ παροιμίας καὶ παραβολάς σου καὶ διὰ τὰς ἐξηγήσεις, ποὺ ἔδιδες εἰς πολλὰ μυστηριώδη, σὲ ἐθαύμασαν χῶραι πολλαί.
18 Ἐν ὀνόματι καὶ εἰς δόξαν Κυρίου τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ἔχει ὀνομασθῇ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, συνήθροισες σὰν κασσίτερον τὸν χρυσὸν καὶ σὰν μόλυβδον ἐσώρευσες εἰς πλῆθος τὸν ἄργυρον.
19 Ἐξάπλωσες ὅμως τὰ πλευρά σου πλησίον γυναικῶν καὶ κατέστης ὑπεξούσιος καὶ δοῦλος εἰς τὸ σῶμα σου καὶ τὰς ἐπιθυμίας αὐτοῦ.
20 Προσέδωκες μομφὴν καὶ δυσφήμησιν εἰς τὸ ἔνδοξον ὄνομά σου, ἐμόλυνες δὲ καὶ ἐβεβήλωσες τοὺς ἀπογόνους σου, ὥστε νὰ ἐπέλθῃ ἡ θεία ὀργὴ εἰς τὰ τέκνα σου· καὶ ἐγὼ ἔκλαυσα διὰ τὴν ἀφροσύνην σου.
21 Ἔγινες αἰτία νὰ διαιρεθῇ εἰς τὰ δύο ἡ βασιλεία σου καὶ ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἐφραὶμ νὰ ἀρχίσῃ βασιλεία ἀπειθὴς εἰς τὸν Θεόν.
22 Ὁ Κύριος ὅμως δεv θὰ ἐγκαταλείψῃ καὶ δὲν θὰ σηκώσῃ τὸ ἔλεός του καὶ δὲν θὰ καταστρέψῃ κανὲν ἀπὸ τὰ ἔργα του, οὔτε θὰ ἐξαφανίσῃ τοὺς ἀπογόνους τοῦ ἐκλεκτοῦ του, τοῦ Δαβὶδ δηλαδή· τὸ δὲ γένος ἐκείνου, ὁ ὁποῖος τὸν ἠγάπησε, δὲν θὰ τὸ ἐξολοθρεύσῃ. Καὶ ἔδωκε πράγματι εἰς τὸν Ἰακὼβ ὑπόλοιπον ἀπογόνων καὶ εἰς τὸν Δαβὶδ ἀφῆκε ρίζαν ἀπὸ αὐτόν.
23 Καὶ ἀνεπαύθη ὁ Σολομὼν μετὰ τῶν προγόνων του καὶ ἀφῆκε μετ’ αὐτὸν διάδοχόν του ἕνα ἐκ τῶν ἀπογόνων του, τὸν Ροβοάμ, ὁ ὁποῖος ἦτο ἡ ἀφροσύνη τοῦ λαοῦ καὶ ἐστερεῖτο ὁλοτελῶς συνέσεως. Αὐτὸς ἀπεμάκρυνε τὸν λαὸν ἀπὸ τὴν βουλὴν τοῦ Θεοῦ. Ἐπίσης ἀφῆκε τὸν Ἱεροβοάμ, τὸν υἱὸν τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος ἐξώθησεν εἰς ἁμαρτίας τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ ἤνοιξεν εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Ἐφραὶμ τὸν δρόμον τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς διαφθορᾶς.
24 Καὶ ἔγιναν πάρα πολλαὶ εἰς πλῆθος αἱ ἁμαρτίαι των, ὥστε ὁ Θεὸς τοὺς ἀπεμάκρυνεν ἀπὸ τὴν χώραν των διὰ τῆς αἰχμαλωσίας.
25 Καὶ ἐπεδίωξαν πᾶν εἶδος πονηρίας καὶ κακίας, μέχρις οὗ ἡ θεία τιμωρία καὶ ἐκδίκησις ἦλθεν ἐπ’ αὐτῶν.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ μετὰ τοῦτο ἀνέστη Νάθαν προφητεύειν ἐν ἡμέραις Δαυίδ.	πειτα παρουσιάσθη ὁ Νάθαν, διὰ νὰ ἐξαγγέλλῃ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου ὡς προφήτης κατὰ τὴν ἐποχὴν τοῦ Δαβίδ.	αὶ μετὰ ταῦτα ἐνεφανίσθη ὁ Νάθαν, διὰ νὰ προφητεύῃ κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Δαβίδ.
2 Ὥσπερ στέαρ ἀφωρισμένον ἀπὸ σωτηρίου, οὕτως Δαυὶδ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.	2 Ὅπως ξεχωρίζεται τὸ λῖπος κατὰ τὴν εἰρηνικὴν ἐπὶ τῇ σωτηρίᾳ θυσίαν, ἔτσι, καὶ ὁ Δαβὶδ ἐξελέγη ἀνάμεσα ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας.	2 Ὅπως δὲ τὸ λίπος εἶναι ξεχωρισμένον καὶ ἐκλεκτὸν μέρος ἀπὸ τὴν εἰρηνικὴν θὐσίαν, οὕτω καὶ ὁ Δαβὶδ ἐξελέγη ἐκ μέσου τῶν Ἰσραηλιτῶν.
3 Ἐν λέουσιν ἔπαιξεν ὡς ἐν ἐρίφοις καὶ ἐν ἄρκοις ὡς ἐν ἄρνασι προβάτων	3 Αὐτὸς κατὰ τὴν νεανικήν του ἡλικίαν ἔπαιζε μὲ τοὺς λέοντας ὡσὰν μὲ τὰ ἐρίφια, καὶ μὲ τὰς ἄρκτους ὡσὰν μὲ τὰ ἀρνιὰ τῶν προβάτων.	3 Ἔπαιξε μὲ λέοντας σὰν μὲ ἐρίφια, καὶ μὲ ἀρκοῦδες σὰν μὲ ἀρνία προβάτων.
4 ἐν νεότητι αὐτοῦ οὐχὶ ἀπέκτεινε γίγαντα καὶ ἠξῇρεν ὀνειδισμὸν ἐκ λαοῦ ἐν τῷ ἐπᾶραι χεῖρα ἐν λίθῳ σφενδόνης καὶ καταβαλεῖν γαυρίαμα τοῦ Γολιάθ;	4 Ὁ Δαβὶδ κατὰ τὴν νεανικήν του ἡλικίαν αὐτὸς δὲν ἐφόνευσε τὸν γίγαντα ἐκεῖνον τὸν Γολιὰθ καὶ ἀφῄρεσε τὴν καταισχύνην καὶ τὴν ὕβριν ἀπὸ τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ, ὅταν ἐσήκωσε τὸ χέρι του, διὰ νὰ ἐκσφενδονίσῃ τὸν λίθον καὶ νὰ καταρρίψῃ τὴν ἀλαζονείαν τοῦ Γολιάθ;	4 Κατὰ τὴν νεότητά του δὲν ἐφόνευσε τὸν γίγαντα Γολιὰθ καὶ ἐσήκωσε τὴν ὑπ’ αὐτοῦ ὕβριν ἀπὸ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ὅταν ὕψωσε τὴν χεῖρα του ὡπλισμένην μὲ λίθον εἰς σφενδόνην καὶ κατέβαλε τὴν ἔπαρσιν καὶ ἀλαζονείαν τοῦ Γολιάθ;
5 Ἐπεκαλέσατο γὰρ Κύριον τὸν Ὕψιστον καὶ ἔδωκεν ἐν τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ κράτος ἐξᾶραι ἄνθρωπον δυνατὸν ἐν πολέμῳ, ἀνυψῶσαι κέρας λαοῦ αὐτοῦ.	5 Παρεκάλεσε τὸν Ὕψιστον Κύριον, καὶ ἐκεῖνος ἔδωσεν εἰς τὴν δεξιάν του χεῖρα δύναμιν, ὥστε νὰ ἐξοντώσῃ ἄνθρωπον δυνατὸν εἰς τὸν πόλεμον καὶ νὰ ἀνυψώσῃ τὴν δύναμιν τοῦ λαοῦ του.	5 Κατέβαλε δὲ τὴν ὑπερηφάνειαν τοῦ Γολιάθ, διότι ἐπεκαλέσθη τὸν Κύριον τὸν Ὕψιστον, καὶ Αὐτὸς ἔδωκεν εἰς τὴν δεξιάν του χεῖρα δύναμιν, διὰ νὰ φονεύσῃ ἄνθρωπον δυνατὸν εἰς τὸν πόλεμον καὶ διὰ νὰ ὑψώσῃ τὴν δύναμιν τοῦ λαοῦ του.
6 Οὕτως ἐν μυριάσιν ἐδόξασαν αὐτὸν καὶ ᾔνεσαν αὐτὸν ἐν εὐλογίαις Κυρίου ἐν τῷ φέρεσθαι αὐτῷ διάδημα δόξης·	6 Ἔτσι δὲ καὶ τὸν ἐδόξασαν αἱ γυναῖκες, διότι ἐφόνευσε μυριάδας ἐχθρῶν καὶ τοῦ ἔψαλαν ἐγκώμια μὲ εὐλογίας πρὸς τὸν Κύριον, ὅταν τοῦ προσέφεραν ἔνδοξον διάδημα, τὴν βασιλείαν.	6 Οὕτω τὸν ἐδόξασαν διὰ τὴν κατὰ τῶν μυριάδων νίκην του, ὅπως ἐπευφήμουν αὐτὸν αἱ γυναῖκες, καὶ τὸν ἐπῄνεσαν διὰ τὰς εὐλογίας, τὰς ὁποίας ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ὁ Κύριος, ὅταν προσέφερεν εἰς αὐτὸν στέμμα καὶ διάδημα ἔνδοξον.
7 ἐξέτριψε γὰρ ἐχθροὺς κυκλόθεν καὶ ἐξουδένωσε Φυλιστιεὶμ τοὺς ὑπεναντίους· ἕως σήμερον συνέτριψεν αὐτῶν κέρας.	7 Συνέτριψε τοὺς γύρω ἐχθροὺς καὶ ἐξουδένωσε τοὺς ἐχθρούς, τοὺς Φιλισταίους. Τὰ συντριπτικά του κτυπήματα τοὺς κρατοῦν μέχρι σήμερον ἀδύνατους καὶ ταπεινωμένους.	7 Τοῦ προσέφερον δὲ διάδημα δόξης, διότι συνέτριψε τοὺς γύρω καὶ ἐξ ὅλων τῶν μερῶν ἐχθροὺς καὶ ἐξεμηδένισε τοὺς Φιλισταίους, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ὑπεναντίοι καὶ πολέμιοι, καὶ συνέτριψε τὴν δύναμίν των μέχρι σήμερον.
8 Ἐν παντὶ ἔργῳ αὐτοῦ ἔδωκεν ἐξομολόγησιν ἁγίῳ Ὑψίστῳ ρήματι δόξης· ἐν πάσῃ καρδίᾳ αὐτοῦ ὕμνησε καὶ ἠγάπησε τὸν ποιήσαντα αὐτόν.	8 Εἰς ὅλα ὅμως αὐτοῦ τὰ θαυμαστὰ ἔργα ἐδοξολογοῦσε καὶ εὐχαριστοῦσε τὸν Ἅγιον, τὸν Ὕψιστον Κύριον, μὲ ὕμνους δοξολογίας, καὶ ὑμνολόγησε καὶ ἠγάπησε τὸν ποιητήν του μὲ ὅλην του τὴν καρδίαν.	8 Εἰς κάθε ἔργον του, πολεμικὸν ἢ εἰρηνικόν, ἔδωκεν εὐχαριστίαν καὶ αἶνον εἰς τὸν Ἅγιον καὶ Ὕψιστον Κύριον μὲ λόγους δοξολογίας· μὲ ὅλην του τὴν καρδίαν ὕμνησε καὶ ἠγάπησε τὸν Θεόν του, ὁ Ὁποῖος τὸν ἐδημιούργησεν.
9 Καὶ ἔστησε ψαλτωδοὺς κατέναντι τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἐξ ἠχοῦς αὐτῶν γλυκαίνειν μέλη·	9 Ἐγκατέστησε ψάλτας μετὰ ὀργάνων ἐμπρὸς ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον, ὥστε ἀπὸ τὸν ἦχον τῶν μουσικῶν συνθέσεων νὰ ἀκούωνται γλυκεῖαι μελῳδίαι.	9 Ἐγκατέστησε δὲ Ψαλμῳδοὺς ἀπέναντι τοῦ Θυσιαστηρίου, ἵνα μὲ τὸν ἦχον τῶν φωνῶν των καθιστοῦν γλυκείας τὰς μελῳδίας.
10 ἔδωκεν ἐν ἑορταῖς εὐπρέπειαν καὶ ἐκόσμησε καιροὺς μέχρι συντελείας ἐν τῷ αἰνεῖν αὐτοὺς τὸ ἅγιον ὄνομα αὐτοῦ καὶ ἀπὸ πρωῒ ηχεῖν τὸ ἁγίασμα.	10 Ἔδωκεν ἰδιαιτέραν μεγαλοπρέπειαν εἰς τὰς ἑορτάς, ἰδιαιτέραν λαμποότητα εἰς τὰς ἐορτασίμους ἐποχάς, καὶ εἰς ὅλας τὰς λεπτομερείας ὥρισε νὰ ὑμνολογοῦν οἱ ψάλται τὸ ἅγιον ὄνομα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀντηχοῦν ἀπὸ τῆς πρωΐας αἱ ψαλμῳδίαι εἰς τὴν ἁγίαν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου.	10 Προσέδωκε μεγαλοπρέπειαν εἰς τὰς ἑορτὰς καὶ καθωράϊσε τὰς πανηγύρεις μὲ πᾶσαν τελειότητα, διὰ νὰ ὑμνῆται τὸ ἅγιον Ὄνομα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀντηχῇ ἡ ψαλμωδία ἀπὸ τὸ πρωῒ εἰς τὴν ἁγίαν καὶ ἱερὰν Σκηνήν.
11 Κύριος ἀφεῖλε τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ καὶ ἀνύψωσεν εἰς αἰῶνα τὸ κέρας αὐτοῦ καὶ ἔδωκεν αὐτῷ διαθήκην βασιλέων καὶ θρόνον δόξης ἐν τῷ Ἰσραήλ.	11 Ὁ Κύριος ἀφήρεσε τὰς ἁμαρτίας του, ἐμεγάλυνε τὴν δύναμίν του ἀκατάλυτον εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ ἔδωσεν εἰς αὐτὸν τὴν ὑπόσχεσιν περὶ βασιλέων, ποὺ θὰ ἀνεδεικνύοντο ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους του, καὶ ἀνέδειξεν ἔνδοξον τὸν θρόνον του εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν.	11 Ὁ Κύριος ἀφήρεσε καὶ συνεχώρησε τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ καὶ ἀνύψωσεν αἰωνίως τὴν δύναμίν του καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν τὴν περὶ τῆς διαδοχῆς τῶν βασιλέων συμφωνίαν καὶ Διαθήκην καὶ θρόνον ἔνδοξον ἐν μέσῳ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
-12 Μετὰ τοῦτον ἀνέστη υἱὸς ἐπιστήμων καὶ δι' αὐτὸν κατέλυσεν ἐν πλατυσμῷ·	12 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸν ἐνεφανίσθη ὁ σοφὸς υἱός του ὁ Σολομών, ὁ ὁποῖος χάριν τοῦ Δαβὶδ ἔζησε μὲ ἄνεσιν καὶ εὐτυχίαν.	12 Μετ’ αὐτὸν ἐνεφανίσθη ὁ σοφὸς υἱός του, ὁ ὁποῖος χάρις καὶ ἐξ αἰτίας τοῦ Δαβὶδ ἔζησεν ἄνετα καὶ χωρὶς στενοχώριας σοβαράς.
13 Σαλωμὼν ἐβασίλευσεν ἐν ἡμέραις εἰρήνης, ᾧ ὁ Θεὸς κατέπαυσε κυκλόθεν, ἵνα στήσῃ οἶκον ἐπ' ὀνόματι αὐτοῦ καὶ ἑτοιμάσῃ ἁγίασμα εἰς τὸν αἰῶνα.	13 Ὁ Σολομὼν ἐβασίλευσεν εἰς καιρὸν εἰρήνης. Πρὸς χάριν του ὁ Θεὸς κατέπαυσε κάθε πόλεμον κύκλῳ του, ὥστε αὐτὸς ἀπερίσπαστος νὰ ἀνοικοδομήσῃ τὸν ναὸν ἐπ' ὀνόματι τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἑτοιμάσῃ τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου εἰς τὸν αἰῶνα.	13 Ὁ Σολομὼν ἐβασίλευσεν εἰς ἡμέρας καὶ περίοδον εἰρήνης. Εἰς τὴν ἐποχήν του ὁ Θεὸς κατέπαυσε πάντα πόλεμον ἐξ ὅλων τῶν τριγύρω του μερῶν, διὰ νὰ οἰκοδομήσῃ Ναὸν εἰς τὸ Ὄνομά Του καὶ διὰ νὰ ἑτοιμάσῃ ἅγιον Θυσιαστήριον, ὑπάρχον εἰς τοὺς αἰῶνας.
14 Ὡς ἐσοφίσθης ἐν νεότητί σου καὶ ἐνεπλήσθης ὡς ποταμὸς συνέσεως.	14 Ὦ Σολομών, πόσον σοφὸς ὑπῆρξες κατὰ τὴν νεότητά σου! Ἐγέμισες ἀπὸ σοφίαν, ὅπως πλημμυρίζῃ ὁ ποταμὸς ἀπὸ ὕδατα.	14 Πόσον σοφὸς ὑπῆρξες κατὰ τὴν νεότητά σου, ὦ Σολομών, καὶ ἐπλημμύρισες ἀπὸ σύνεσιν, ὅπως ὑπερεκχειλίζει ποταμός.
15 Γῆν ἐπεκάλυψεν ἡ ψυχή σου, καὶ ἐνέπλησας ἐν παραβολαῖς αἰνιγμάτων·	15 Ἡ μεγάλη σοφή σου διάνοια ἐσκέπασε τὴν γῆν, τὴν ἐγέμισες μὲ σοφὰ καὶ βαθυστόχαστα ἀποφθέγματα!	15 Τὸ σοφόν σου πνεῦμα ἐσκέπασεν ὅλην τὴν γῆν, καὶ ἐγέμισες αὐτὴν μὲ ἀποφθέγματα καὶ παραβολὰς αἰνιγματώδεις.
16 εἰς νήσους πόρρω ἀφίκετο τὸ ὄνομά σου, καὶ ἠγαπήθης ἐν τῇ εἰρήνῃ σου·	16 Τὸ ὄνομά σου ἔφθασεν εἰς τὰς γύρω μακρυνὰς νήσους καὶ ἠγαπήθης διὰ τὴν εἰρηνικὴν βασιλείαν σου	16 Μέχρι τῶν μακρινῶν νήσων ἔφθασεν ἡ φήμη τοῦ ὀνόματός σου, καὶ ἠγαπήθης διὰ τὴν εἰρηνικὴν ζωὴν καὶ βασιλείαν σου.
17 ἐν ᾠδαῖς καὶ παροιμίαις καὶ παραβολαῖς καὶ ἐν ἑρμηνείαις ἀπεθαύμασάν σε χῶραι.	17 Ὅλαι αἱ χῶραι σὲ ἐθαύμασαν διὰ τὰς ᾠδάς σου, τὰς παροιμίας σου, τὰς παραβολάς σου καὶ τὰς σοφὰς ἐξηγήσεις, ποὺ ἔδιδες.	17 Διὰ τὰς ᾠδὰς καὶ παροιμίας καὶ παραβολάς σου καὶ διὰ τὰς ἐξηγήσεις, ποὺ ἔδιδες εἰς πολλὰ μυστηριώδη, σὲ ἐθαύμασαν χῶραι πολλαί.
18 Ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ ἐπικεκλημένου Θεοῦ Ἰσραήλ, συνήγαγες ὡς κασσίτερον τὸ χρυσίον καὶ ὡς μόλυβδον ἐπλήθυνας ἀργύριον.	18 Ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, ὁ ὁποῖος εἶναι Θεὸς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, συνεκέντρωσες τὸ χρυσίον, ὡσὰν τὸν κασσίτερον, καὶ ἀπροσμέτρητον πλῆθος ἀργυρίου, ὡσὰν τὸν μόλυβδον.	18 Ἐν ὀνόματι καὶ εἰς δόξαν Κυρίου τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ἔχει ὀνομασθῇ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, συνήθροισες σὰν κασσίτερον τὸν χρυσὸν καὶ σὰν μόλυβδον ἐσώρευσες εἰς πλῆθος τὸν ἄργυρον.
19 Παρανέκλινας τὰς λαγόνας σου γυναιξὶ καὶ ἐνεξουσιάσθης ἐν τῷ σώματί σου·	19 Παρεδόθης ὅμως διὰ φιληδονίαν εἰς τὰς γυναίκας καὶ ἔδωκες εἰς αὐτὰς ἐξουσίαν ἐπὶ τοῦ σώματός σου.	19 Ἐξάπλωσες ὅμως τὰ πλευρά σου πλησίον γυναικῶν καὶ κατέστης ὑπεξούσιος καὶ δοῦλος εἰς τὸ σῶμα σου καὶ τὰς ἐπιθυμίας αὐτοῦ.
20 ἔδωκας μῶμον ἐν τῇ δόξῃ σου καὶ ἐβεβήλωσας τὸ σπέρμα σου ἐπαγαγεῖν ὀργὴν ἐπὶ τὰ τέκνα σου, καὶ κατενύγην ἐπὶ τῇ ἀφροσύνῃ σου,	20 Ἐξ αἰτίας τῶν πτώσεών σου αὐτῶν προσῆψες κηλῖδας εἰς τὸ ἔνδοξον ὄνομά σου, ἐβεβήλωσες τοὺς ἀπογόνους σου, ὥστε νὰ ἐπέλθῃ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τῶν τέκνων σου. Ἐγώ, ὅταν ἐπληροφορήθην αὐτά, ἐπόνεσα βαθύτατα καὶ ἔκλαυσα δι' αὐτήν σου τὴν ἀφροσύνην.	20 Προσέδωκες μομφὴν καὶ δυσφήμησιν εἰς τὸ ἔνδοξον ὄνομά σου, ἐμόλυνες δὲ καὶ ἐβεβήλωσες τοὺς ἀπογόνους σου, ὥστε νὰ ἐπέλθῃ ἡ θεία ὀργὴ εἰς τὰ τέκνα σου· καὶ ἐγὼ ἔκλαυσα διὰ τὴν ἀφροσύνην σου.
21 γενέσθαι δίχα τυραννίδα καὶ ἐξ Ἐφραίμ ἄρξαι βασιλείαν ἀπειθῆ.	21 Ἔγινες αἰτία νὰ διαιρεθῇ τὸ βασίλειόν σου εἰς δύο καὶ ἡ φυλὴ Ἐφραίμ νὰ γίνῃ ἀρχηγὸς εἰς μίαν βασιλείαν ἀνυπάκουον καὶ ἀσεβῆ.	21 Ἔγινες αἰτία νὰ διαιρεθῇ εἰς τὰ δύο ἡ βασιλεία σου καὶ ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἐφραὶμ νὰ ἀρχίσῃ βασιλεία ἀπειθὴς εἰς τὸν Θεόν.
22 Ὁ δὲ Κύριος οὐ μὴ καταλίπη τὸ ἔλεος αὐτοῦ καὶ οὐ μὴ διαφθίρῃ ἀπὸ τῶν ἔργων αὐτοῦ, οὐδὲ μὴ ἐξαλείψῃ ἐκλεκτοῦ αὐτοῦ ἔκγονα καὶ σπέρμα τοῦ ἀγαπήσαντος αὐτὸν οὐ μὴ ἐξάρῃ· καὶ τῷ Ἰακώβ ἔδωκε κατάλειμμα καὶ τῷ Δαυὶδ ἐξ αὐτοῦ ρίζαν.	22 Ὅμως ὁ Κύριος δὲν θὰ ἀπαρνηθῇ τὸ ἔλεός του καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψῃ κανένα ἐκ τῶν ἔργων του νὰ καταστραφῇ. Δὲν θὰ ἐξολοθρεύσῃ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Δαβίδ, τοῦ ἐκλεκτοῦ αὐτοῦ ἀνθρώπου του. Δὲν θὰ ἐξαφανίσῃ τὸ σπέρμα τοῦ Δαβίδ, ὁ ὁποῖος τόσον τὸν εἶχεν ἀγαπήσει, θὰ ἀφήσῃ εἰς τὸν Ἰακὼβ ἀπογόνους καὶ εἰς τὸν Δαβὶδ μίαν ρίζαν, ποὺ θὰ ἐξέλθῃ ἀπὸ αὐτόν.	22 Ὁ Κύριος ὅμως δεv θὰ ἐγκαταλείψῃ καὶ δὲν θὰ σηκώσῃ τὸ ἔλεός του καὶ δὲν θὰ καταστρέψῃ κανὲν ἀπὸ τὰ ἔργα του, οὔτε θὰ ἐξαφανίσῃ τοὺς ἀπογόνους τοῦ ἐκλεκτοῦ του, τοῦ Δαβὶδ δηλαδή· τὸ δὲ γένος ἐκείνου, ὁ ὁποῖος τὸν ἠγάπησε, δὲν θὰ τὸ ἐξολοθρεύσῃ. Καὶ ἔδωκε πράγματι εἰς τὸν Ἰακὼβ ὑπόλοιπον ἀπογόνων καὶ εἰς τὸν Δαβὶδ ἀφῆκε ρίζαν ἀπὸ αὐτόν.
-23 Καὶ ἀνεπαύσατο Σαλωμών μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ κατέλιπε μετ' αὐτὸν ἐκ τοῦ σπέρματος αὐτοῦ λαοῦ ἀφροσύνην καὶ ἐλασσούμενον συνέσει, Ροβοάμ, ὃς ἀπέστησε λαὸν ἐκ βουλῆς αὐτοῦ, καὶ Ἱεροβοὰμ υἱὸν Ναβὰτ ὃς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραὴλ καὶ ἔδωκε τῷ Ἐφραὶμ ὁδὸν ἁμαρτίας.	23 Ὅταν ὁ Σολομὼν ἀνεπαύθη μετὰ τῶν πατέρων του, ἀφῆκε διάδοχόν του ἕνα υἱόν του, τὸν Ροβοάμ, τὴν προσωποποίησα τῆς ἀφροσύνης, ὁ ὁποῖος ἐστερεῖτο συνέσεως. Αὐτὸς ἐξώθησε τὸν λαὸν εἰς ἀποστασίαν ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. Αὐτὸς μὲ τὴν ἀφροσύνην του ἀφῆκε τὸν Ἱεροβοάμ, υἱὸν τοῦ Ναβὰτ καὶ ἐξώθησε εἰς τὴν ἁμαρτωλὴν ζωὴν τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ ἤνοιξεν ὁδὸν ἁμαρτίας διὰ τὴν φυλὴν τοῦ Ἐφραίμ.	23 Καὶ ἀνεπαύθη ὁ Σολομὼν μετὰ τῶν προγόνων του καὶ ἀφῆκε μετ’ αὐτὸν διάδοχόν του ἕνα ἐκ τῶν ἀπογόνων του, τὸν Ροβοάμ, ὁ ὁποῖος ἦτο ἡ ἀφροσύνη τοῦ λαοῦ καὶ ἐστερεῖτο ὁλοτελῶς συνέσεως. Αὐτὸς ἀπεμάκρυνε τὸν λαὸν ἀπὸ τὴν βουλὴν τοῦ Θεοῦ. Ἐπίσης ἀφῆκε τὸν Ἱεροβοάμ, τὸν υἱὸν τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος ἐξώθησεν εἰς ἁμαρτίας τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ ἤνοιξεν εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Ἐφραὶμ τὸν δρόμον τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς διαφθορᾶς.
24 Καὶ ἐπληθύνθησαν αἱ ἀμαρτίαι αὐτῶν σφόδρα ἀποστῆσαι αὐτοὺς ἀπὸ τῆς γῆς αὐτῶν·	24 Ἔτσι δὲ ἐπληθύνθησαν πάρα πολὺ αἱ ἁμαρτία εἰς τὸν βασίλειον τοῦ Ἰσραήλ, αἱ ὁποῖαι καὶ ὑπῆρξαν αἰτία νὰ ἀπομακρυνθοῦν καὶ ἐξορισθοῦν αὐτοὶ ἀπὸ τὴν γῆν τῶν πατέρων των.	24 Καὶ ἔγιναν πάρα πολλαὶ εἰς πλῆθος αἱ ἁμαρτίαι των, ὥστε ὁ Θεὸς τοὺς ἀπεμάκρυνεν ἀπὸ τὴν χώραν των διὰ τῆς αἰχμαλωσίας.
25 καὶ πᾶσαν πονηρίαν ἐξεζήτησαν ἕως ἐκδίκησις ἔλθῃ ἐπ' αὐτούς.	25 Ἀνεζήτησαν καὶ διέπραξαν κάθε εἶδος κακίας, μέχρις ὅτου ἐξέσπασεν ἐναντίον αὐτῶν ἡ δικαία μεγάλη τιμωρία ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ.	25 Καὶ ἐπεδίωξαν πᾶν εἶδος πονηρίας καὶ κακίας, μέχρις οὗ ἡ θεία τιμωρία καὶ ἐκδίκησις ἦλθεν ἐπ’ αὐτῶν.